ORDINARIUM LITURGI HORARUM A DOMINICA I ADVENTUS USQUE AD

FESTUM BAPTISMATIS DOMINI PERSOLVEND

Ad Invitatorium
Invitatorium locum suum habet initio totius cursus orationis cotidian, scilicet
prponitur aut Officio lectionis, aut Laudibus matutinis, prout ab alterutra actione liturgica
dies incipit.
V/. Dmine, lbia mea apries.
R/. Et os meum annuntibit laudem tuam.
Postea dicitur psalmus 94 (95) cum sua antiphona, more responsoriali. Antiphona
statim proponitur ac repetitur, iterumque resumitur post unamquamque stropham.
In recitatione a solo antiphona dici potest tantum initio psalmi, nec necesse est eam
repetere post unamquamque stropham.
Antiphona ad Invitatorium in sollemnitatibus et festis invenitur in Proprio vel in
Communi.
In memoriis Sanctorum, antiphona, nisi adsit propria, sumitur ad libitum aut e
Communi aut e feria.
In Officio dominicali et feriali tempore Adventus a dominica I usque ad diem 16
decembris inclusive:
Regem ventrum Dminum, vente, adormus.
A die 17 ad diem 23 decembris inclusive:
Prope est iam Dminus: vente, adormus.
Die 24 decembris:
Hdie scitis quia vniet Dminus, et mane vidbitis glriam eius.
In Officio dominicali et feriali tempore Nativitatis, usque ad sollemnitatem
Epiphani Domini exclusive:
Christus natus est nobis: vente, adormus.
A sollemnitate Epiphani Domini usque ad festum Baptismatis Domini exclusive:
Christus appruit nobis: vente, adormus.
Psalmus 94 (95)
Invitatio ad laudem Dei
Adhortamini vosmetipsos per singulos dies, donec illud hodie vocatur (Hebr 3,
13).
(Proponitur et repetitur antiphona)
Vente, exsultmus Dmino; iubilmus Deo salutri nostro.
Proccupmus fciem eius in confessine et in psalmis iubilmus ei.
(Repetitur antiphona)
Quniam Deus magnus Dminus et rex magnus super omnes deos.
Quia in manu eius sunt profnda terr, et altitdines mntium ipsus sunt.

Quniam ipsus est mare, et ipse fecit illud, et siccam manus eius formavrunt.
(Repetitur antiphona)
Vente, adormus et procidmus et gnua flectmus ante Dminum, qui fecit
nos,
quia ipse est Deus noster, et nos ppulus pscu eius et oves manus eius.
(Repetitur antiphona)
Utinam hdie vocem eius auditis: Nolte obdurre corda vestra,
sicut in Merba secndum diem Massa in desrto, ubi tentavrunt me patres
vestri: probavrunt me, etsi vidrunt pera mea.
(Repetitur antiphona)
Quadragnta annis teduit me generatinis illus, et dixi: Ppulus errntium
corde sunt isti.
Et ipsi non cognovrunt vias meas; deo iurvi in ira mea: Non introbunt in
rquiem meam.
(Repetitur antiphona)
Glria Patri, et Flio, et Spirtui Sancto. Sicut erat in princpio, et nunc et
semper, et in scula sculrum. Amen.
(Repetitur antiphona)
Psalmo 94 (95) substitui potest psalmus 99 (100), 398, vel 66 (67), 446, vel 23 (24),
372, qui, si occurrit in Officio, eius loco dicitur psalmus 94 (95).
Psalmus cum sua antiphona, pro opportunitate, omitti potest quando Invitatorium
Laudibus matutinis prponendum est.
Ad Officium lectionis
V/. Deus, in adiutrium meum intnde.
R/. Dmine, ad adiuvndum me festna.
Glria Patri, et Flio, et Spirtui Sancto.
Sicut erat in princpio, et nunc et semper, et in scula sculrum. Amen. Allelia.
Omnia supra dicta omittuntur, quando Invitatorium immediate prcedit.
Hymnus
Deinde statim dicitur hymnus congruus.
In Officio tam dominicali quam feriali, hymnus indicatur initio uniuscuiusque
temporis.
In sollemnitatibus et festis, hymnus invenitur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, hymnus, nisi adsit proprius, sumitur ad libitum aut e
Communi aut e feria.
Psalmodia
Expleto hymno, sequitur psalmodia constans tribus psalmis vel psalmorum incisis,
qu dicuntur cum congruentibus antiphonis.
In sollemnitatibus et festis, necnon diebus infra octavam Nativitatis, psalmi cum suis
antiphonis sunt proprii.
In dominicis vero et in feriis, psalmi cum suis antiphonis sumuntur e Psalterio
currente. Dominic Adventus proprias antiphonas habent ibidem indicatas.

In memoriis Sanctorum item e Psalterio currente sumuntur psalmi cum suis

antiphonis, nisi forte adsint psalmi vel antiphon propri.
Versus
Ante lectiones dicitur versus, qui orationem convertat a psalmodia ad auditionem
verbi Dei. Hic versus indicatur ante priorem lectionem.
Lectiones
Duplex habetur lectio. Prior est lectio biblica cum suo responsorio, prouti Officium
occurrens requirit, et sumitur e Proprio de Tempore, exceptis sollemnitatibus et festis, in
quibus sumitur e Proprio vel e Communi.
Altera lectio est hagiographica in celebrationibus Sanctorum, sive sint sollemnitates
sive festa, sive memori. In ceteris Officiis, altera lectio est ex operibus Patrum vel
Scriptorum ecclesiasticorum, et sumitur sive e libro Liturgi Horarum, eodem loco quo
lectio biblica, sive e Lectionario ad libitum. Lectionem sequitur responsorium congruens.
Hymnus Te Deum
Diebus dominicis et infra octavam Nativitatis, in sollemnitatibus et festis, post
alteram lectionem et suum responsorium, dicitur sequens hymnus:
Te Deum laudmus: * te Dminum confitmur.
Te trnum Patrem, * omnis terra venertur.
Tibi omnes ngeli, * tibi cli et univrs potesttes:
tibi chrubim et sraphim * incessbili voce proclmant:
Sanctus, * Sanctus, * Sanctus * Dminus Deus Sbaoth.
Pleni sunt cli et terra * maiesttis glri tu.
Te glorisus * Apostolrum chorus,
te prophetrum * laudbilis nmerus,
te mrtyrum candidtus * laudat exrcitus.
Te per orbem terrrum * sancta confittur Ecclsia,
Patrem * immns maiesttis;
venerndum tuum verum * et nicum Flium;
Sanctum quoque * Parclitum Spritum.
Tu rex glri, * Christe.
Tu Patris * sempitrnus es Flius.
Tu, ad liberndum susceptrus hminem, * non horrusti Vrginis terum.
Tu, devcto mortis acleo, * aperusti credntibus regna clrum.
Tu ad dxteram Dei sedes, * in glria Patris.
Iudex crderis * esse ventrus.
Te ergo qusumus, tuis fmulis sbveni, * quos pretiso snguine redemsti.
trna fac cum sanctis tuis * in glria numerri.
(#) Salvum fac ppulum tuum, Dmine, * et bnedic hereditti tu.
Et rege eos, * et extlle illos usque in trnum.
Per sngulos dies * benedcimus te;
et laudmus nomen tuum in sculum, * et in sculum sculi.
Dignre, Dmine, die isto * sine peccto nos custodre.
Miserre nostri, Dmine, * miserre nostri.
Fiat misericrdia tua, Dmine, super nos, * quemdmodum spervimus in te.
In te, Dmine, spervi: * non confndar in trnum.
(#) Hc ultima pars hymni ad libitum omitti potest.

Oratio conclusiva
Post hymnum Te Deum vel, si hic non habetur, post alterum responsorium, dicitur
oratio conclusiva, qu sumitur aut e Proprio de Tempore aut e Proprio vel e Communi de
Sanctis, iuxta diversitatem Officii.
Orationi prmittitur invitatio Ormus et adicitur conclusio conveniens, id est:
Si oratio dirigitur ad Patrem:
Per Dminum nostrum Iesum Christum, Flium tuum, qui tecum vivit et regnat in
unitte Spritus Sancti, Deus, per mnia scula sculrum.
Si dirigitur ad Patrem, sed in fine ipsius fit mentio Filii:
Qui tecum vivit et regnat in unitte Spritus Sancti, Deus, per mnia scula
sculrum.
Si dirigitur ad Filium:
Qui vivis et regnas cum Deo Patre in unitte Spritus Sancti, Deus, per mnia scula
sculrum.
Et respondetur:
Amen.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicmus Dmino.
R/. Deo grtias.
(#) In celebratione protracta vigili dominicalis et sollemnitatum, ante hymnum Te
Deum dicuntur cantica et legitur Evangelium.
Si Officium lectionis dicitur immediate ante aliam Horam, tunc initio prdicti Officii
prponi potest hymnus huic Hor congruus; in fine vero omittuntur oratio et acclamatio,
atque initio sequentis Hor omittitur versus introductorius cum Glria Patri.
Ad Laudes matutinas
V/. Deus, in adiutrium meum intnde.
R/. Dmine, ad adiuvndum me festna.
Glria Patri. Sicut erat. Allelia.
Qu omnia omittuntur, quando Invitatorium immediate prcedit.
Hymnus
Deinde dicitur hymnus congruus.
In Officio tam dominicali quam feriali, necnon diebus infra octavam Nativitatis,
hymnus indicatur initio uniuscuiusque temporis
In sollemnitatibus et festis, hymnus invenitur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, hymnus, nisi adsit proprius, sumitur ad libitum aut de
Communi aut de feria.
Psalmodia

Expleto hymno, sequitur psalmodia, qu constat uno psalmo matutino, deinde

cantico ex Vetere Testamento et altero psalmo laudativo, qu dicuntur cum congruentibus
antiphonis.
In Officio dominicali et feriali, dicuntur psalmi et canticum e Psalterio currente cum
suis antiphonis. Dominic vero temporis Adventus et Nativitatis, necnon feri a die 17 ad
diem 24 decembris habent antiphonas proprias.
In sollemnitatibus et festis, necnon diebus infra octavam Nativitatis, psalmi et
canticum sumuntur de dominica I Psalterii, antiphon vero e Proprio vel e Communi.
In memoriis Sanctorum, psalmi, canticum et antiphon sunt de feria currente, nisi
forte adsint psalmi vel antiphon propri.
Absoluta psalmodia, fit lectio, sive brevis sive longior.
Lectio brevis
In Officio dominicali et feriali tempore Adventus et Nativitatis, lectio brevis
invenitur in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus et festis, lectio brevis habetur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, lectio brevis, nisi adsit propria, sumitur ad libitum aut e
Communi aut e feria.
Lectio longior
Ad libitum vero, et prcipue in celebratione cum populo, lectio longior eligi potest
ad normam n. 46 Institutionis.
In celebratione cum populo, pro opportunitate, addi potest brevis homilia ad
prdictam lectionem illustrandam.
Responsio ad verbum Dei
Post lectionem vel homiliam, pro opportunitate, spatium aliquod silentii servari
potest.
Prterea prbetur cantus responsorialis seu responsorium breve, quod eodem loco
invenitur quo lectio brevis.
Alii tamen cantus eiusdem indolis possunt in eius locum suffici, dummodo sint a
Conferentia Episcoporum ad hoc approbati.
Canticum Evangelicum Lc 1, 68-79
Deinde dicitur cum antiphona conveniente sequens canticum evangelicum.
Antiphona ad Benedictus sumitur e Proprio. In celebratione autem Sanctorum, si non
adest propria, sumitur e Communi; in memoriis vero, etiam ad libitum de feria currente.
De Messia eiusque prcursore
Benedctus Dminus Deus Israel, * quia visitvit et fecit redemptinem plebi su
et erxit cornu saltis nobis * in domo David peri sui,
sicut loctus est per os sanctrum, * qui a sculo sunt, prophetrum eius,
saltem ex inimcis nostris * et de manu mnium, qui odrunt nos;
ad facindam misericrdiam cum ptribus nostris * et memorri testamnti sui
sancti,
iusiurndum, quod iurvit ad Abraham patrem nostrum, * datrum se nobis,

ut sine timre, de manu inimicrum liberti, * servimus illi

in sanctitte et iusttia coram ipso * mnibus dibus nostris.
Et tu, puer, prophta Altssimi vocberis * prbis enim ante fciem Dmini
parre vias eius,
ad dandam scintiam saltis plebi eius * in remissinem peccatrum erum,
per vscera misericrdi Dei nostri, * in quibus visitbit nos oriens ex alto,
illuminre his, qui in tnebris et in umbra mortis sedent * ad dirigndos pedes
nostros in viam pacis.
Glria Patri, et Flio, * et Spirtui Sancto.
Sicut erat in princpio, et nunc et semper, * et in scula sculrum. Amen.
Hic versus Glria Patri dicitur in fine omnium canticorum, nisi aliter notetur. Et
repetitur de more antiphona.
Preces ad diem opusque Domino consecrandum
Absoluto cantico, fiunt preces.
In Officio dominicali et feriali, preces inveniuntur in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus et festis, preces habentur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, preces sumuntur, ad libitum, aut e Communi aut e feria.
Post prdictas preces Oratio dominica ab omnibus dicitur, prmissa pro
opportunitate brevi monitione:
Pater noster, qui es in clis:
sanctifictur nomen tuum;
advniat regnum tuum;
fiat volntas tua, sicut in clo et in terra.
Panem nostrum cotidinum da nobis hdie;
et dimtte nobis dbita nostra,
sicut et nos dimttimus debitribus nostris;
et ne nos indcas in tentatinem;
sed lbera nos a malo.
Post Pater noster dicitur immediate, et sine Ormus oratio conclusiva, qu invenitur
in Proprio et clauditur modo supra descripto, 338.
Deinde, si prest sacerdos vel diaconus, populum dimittit, dicens:
Dminus vobscum.
R/. Et cum spritu tuo.
Benedcat vos omnpotens Deus, Pater, et Flius, et Spritus Sanctus.
R/. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa. Et, si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R/. Deo grtias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dminus nos benedcat, et ab omni malo defndat, et ad vitam perdcat trnam.

R/. Amen.
Ad Tertiam, Sextam et Nonam seu ad Horam mediam
V/. Deus, in adiutrium meum intnde.
R/. Dmine, ad adiuvndum me festna.
Glria Patri. Sicut erat. Allelia.
Deinde dicitur hymnus congruus; ut indicatur initio uniuscuiusque temporis:
Nihil fit in his Horis de memoriis Sanctorum.
Psalmodia
Post hymnum fit psalmodia cum congruis antiphonis.
Duplex psalmodia proponitur in Psalterio: altera currens, altera complementaris.
Psalmodia currens constat e tribus psalmis vel psalmorum incisis e cursu Psalterii.
Psalmodia complementaris constat e psalmis invariabilibus, selectis ex iis, qui
graduales nuncupantur, 605. Qui unam tantum Horam dicit, psalmodiam currentem sumit,
etiam in festis.
Qui plures Horas dicit, in una Hora sumit psalmodiam currentem, in ceteris
complementarem.
In sollemnitatibus dicuntur psalmi e psalmodia complementari in tribus Horis. Si
tamen die dominica occurrant, sumuntur psalmi de dominica hebdomad I, 358. In
quibusdam vero sollemnitatibus Domini psalmi speciales proponuntur.
Item in sollemnitatibus antiphon sunt propri.
Extra sollemnitates, antiphon sumuntur de tempore occurrente.
Lectio brevis
Post psalmodiam fit lectio brevis.
In Officio dominicali et feriali tempore Adventus et Nativitatis, lectio brevis notatur
in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus vero et festis, lectio brevis invenitur in Proprio vel in Communi.
Post lectionem brevem, pro opportunitate, spatium aliquod silentii servari potest.
Prterea prbetur brevissimum responsorium seu versus, qui eodem loco indicatur quo
lectio brevis.
Oratio conclusiva
Postea dicitur oratio propria diei, cui prmittitur invitatio Ormus et additur
conclusio conveniens, id est:
Si oratio dirigitur ad Patrem:
Per Christum Dminum nostrum.
Si dirigitur ad Patrem, sed in fine ipsius fit mentio Filii:
Qui vivit et regnat in scula sculrum.
Si dirigitur ad Filium:
Qui vivis et regnas in scula sculrum.

Et respondetur:
Amen.
Deinde, saltem in celebratione communi, additur acclamatio:
Benedicmus Dmino.
R/. Deo grtias.
Ad Vesperas
V/. Deus, in adiutrium meum intnde.
R/. Dmine, ad adiuvndum me festna.
Glria Patri. Sicut erat. Allelia.
Hymnus
Deinde dicitur hymnus congruus.
In Officio dominicali et feriali, necnon diebus infra octavam Nativitatis, hymnus
indicatur initio uniuscuiusque temporis.
In sollemnitatibus et festis, hymnus invenitur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, hymnus nisi adsit proprius, sumitur ad libitum aut e
Communi aut e feria.
Psalmodia
Expleto hymno, sequitur psalmodia, qu constat duobus psalmis vel psalmorum
incisis, et cantico ex Novo Testamento, qu dicuntur cum eongruentibus antiphonis.
In Officio dominicali et feriali, dicuntur psalmi et canticum e Psalterio currente, cum
suis antiphonis. Dominic vero temporis Adventus et Nativitatis, necnon feri a die 17 ad
24 decembris habent antiphonas proprias.
In sollemnitatibus et festis, necnon diebus infra octavam Nativitatis, psalmi,
canticum et antiphon sumuntur e Proprio vel e Communi.
In memoriis Sanctorum, psalmi, canticum et antiphon sunt de feria currente, nisi
forte adsint psalmi vel antiphon propri. Absoluta psalmodia, fit lectio, sive brevis sive
longior.
Lectio brevis
In Officio dominicali et feriali tempore Adventus et Nativitatis, lectio brevis
invenitur in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus et festis, lectio brevis habetur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, lectio brevis, nisi adsit propria, sumitur ad libitum aut e
Communi aut e feria.
Lectio longior
Ad libitum vero, et prcipue in celebratione cum populo, lectio longior eligi potest,
ad normam n. 46 Institutionis .
In celebratione cum populo, pro opportunitate, addi potest brevis homilia ad
prdictam lectionem illustrandam.
Responsio ad verbum Dei

Post lectionem vel homiliam, pro opportunitate, spatium aliquod silentii servari
potest.
Prterea prbetur cantus responsorialis seu responsorium breve, quod eodem loco
invenitur quo lectio brevis .
Alii tamen cantus eiusdem indolis possunt in eius locum suffici, dummodo sint a
Conferentia Episcoporum ad hoc approbati.
Canticum Evangelicum Lc 1, 46-55
Deinde dicitur cum antiphona conveniente sequens canticum evangelicum.
Antiphona ad Magnificat sumitur e Proprio. In celebratione autem Sanctorum, si non
adest propria, sumitur e Communi; in memoriis vero etiam ad libitum e feria currente.
Exsultatio anim in Domino
Magnficat * nima mea Dminum,
et exsultvit spritus meus * in Deo salvatre meo,
quia respxit humilittem ancll su. * Ecce enim ex hoc betam me dicent
omnes generationes,
quia fecit mihi magna, qui potens est, * et sanctum nomen eius,
et misericrdia eius in prognies et prognies * timntibus eum.
Fecit potntiam in brchio suo, * disprsit suprbos mente cordis sui;
depsuit potntes de sede * et exaltvit hmiles;
esurintes implvit bonis * et dvites dimsit innes.
Suscpit Israel perum suum, * recordtus misericrdi,
sicut loctus est ad patres nostros, * Abraham et smini eius in scula.
Glria Patri. Sicut erat.
Et repetitur de more antiphona.
Preces seu intercessiones
Absoluto cantico, fiunt preces seu intercessiones.
In Officio dominicali et feriali, preces inveniuntur in Proprio de Tempore.
In sollemnitatibus et festis, preces habentur in Proprio vel in Communi.
In memoriis Sanctorum, preces sumuntur, ad libitum, aut e Communi aut e feria.
Post prdictas preces, Oratio dominica ab omnibus dicitur, prmissa pro
opportunitate brevi monitione.
Pater noster, qui es in clis:
sanctifictur nomen tuum;
advniat regnum tuum;
fiat volntas tua, sicut in clo et in terra.
Panem nostrum cotidinum da nobis hdie;
et dimtte nobis dbita nostra,
sicut et nos dimttimus debitribus nostris;
et ne nos indcas in tentatinem;
sed lbera nos a malo.

10

Post Pater noster dicitur immediate, et sine Ormus, oratio conclusiva, qu invenitur
in Proprio et clauditur modo supra descripto, 338. Deinde, si prest sacerdos vel diaconus,
populum dimittit, dicens:
Dminus vobscum.
R/. Et cum spritu tuo.
Benedcat vos omnpotens Deus, Pater, et Flius, et Spritus Sanctus.
R/. Amen.
Vel alia formula benedictionis, sicut in Missa.
Et si fit dimissio, sequitur invitatio:
Ite in pace.
R/. Deo grtias.
Absente sacerdote vel diacono, et in recitatione a solo, sic concluditur:
Dminus nos benedcat, et ab omni malo defndat, et ad vitam perdcat trnam. R/.
Amen.
Ad Completorium
V/. Deus, in adiutrium meum intnde.
R/. Dmine, ad adiuvndum me festna.
Glria Patri. Sicut erat. Allelia.
Postea laudabiliter fit conscienti discussio, qu in celebratione communi inseri
potest in actum pnitentialem, iuxta formulas in Missa adhibitas.
Hymnus
Te lucis ante trminum,
rerum cretor, pscimus,
ut slita clemntia
sis prsul ad custdiam.
Te corda nostra smnient,
te per soprem sntiant,
tumque semper glriam
vicna luce cncinant.
Vitam salbrem trbue,
nostrum calrem rfice
ttram noctis calginem
tua collstret clritas.
Prsta, Pater omnpotens,
per Iesum Christum Dminum,
qui tecum in perptuum
regnat cum Sancto Spritu. Amen.
Vel, iuxta rubricas in Proprio de Tempore descriptas:
Christe, qui, splendor et dies
noctis tenbras dtegis,
lucsque lumen crderis,

11

lumen betis prdicans,

Precmur, sancte Dmine,
hac nocte nos custdias;
sit nobis in te rquies,
quitas horas trbue.
Somno si dantur culi,
cor semper ad te vgilet;
tuque dextra prtegas
fidles, qui te dligunt.
Defnsor noster, spice,
insidintes rprime,
gubrna tuos fmulos,
quos snguine merctus es.
Sit Christe, rex pissime
tibi Patrque glria
cum Spritu Parclito,
in sempitrna scula. Amen.
Psalmodia
Post I Vesperas dominicarum et sollemnitatum dicuntur psalmi 4 et 133 (134), 592;
post II Vesperas, psalmus 90 (91), 594. Alterutrum completorium de dominica dicitur etiam
infra octavam Nativitatis.
Ceteris diebus, psalmi cum suis antiphonis, inveniuntur in Psalterio. Licet tamen
resumere alterutrum Completorium de dominica.
Lectio brevis
Post psalmodiam fit lectio brevis, qu sumitur eodem loco quo psalmi in Psalterio.
Deinde sequitur responsorium breve.
Responsorium breve
R/. In manus tuas, Dmine, * Commndo spritum meum. In manus.
V/. Redemsti nos, Dmine Deus verittis. * Commndo spritum meum. Gloria
Patri. In manus.
Canticum evangelicum Lc 2, 29-32
Postea ad canticum dicitur: Ant. Salva nos, Dmine, vigilntes, custdi nos
dormintes, ut vigilmus cum Christo et requiescmus in pace.
Christus lumen gentium et gloria Israel
Nunc dimttis servum tuum, Dmine, * secndum verbum tuum in pace,
quia vidrunt culi mei * salutre tuum,
quod parsti * ante fciem mnium populrum,
lumen ad revelatinem gntium * et glriam plebis tu Israel.
Glria Patri. Sicut erat.
Et repetitur de more antiphona.
Oratio conclusiva
Postea dicitur oratio ut in Psalterio, cui prmittitur invitatio Ormus. Et respondetur
Amen.

12

Deinde dicitur, etiam a solo, benedictio:

Noctem quitam et finem perfctum concdat nobis Dminus omnpotens.
R/. Amen.
Antiphon finales de B. Maria Virgine
Deinde dicitur una ex antiphonis de Beata Maria Virgine.
1. Alma Redemptris Mater, qu prvia cli porta manes, et stella maris, succrre
cadnti, srgere qui curat, ppulo; tu, qu genusti, natra mirnte, tuum sanctum
Genitrem, Virgo prius ac postrius, Gabrilis ab ore sumens illud Ave, peccatrum
miserre.
2. Alia
Ave, Regna clrum,
ave, Dmina angelrum,
salve, radix, salve, porta,
ex qua mundo lux est orta.
Gaude, Virgo glorisa,
super omnes specisa
vale, o valde decra,
et pro nobis Christum exra.
3. Alia
Salve, Regna, mater misericrdi; vita, dulcdo et spes nostra, salve. Ad te
clammus, xsules flii Ev. Ad te suspirmus, gemntes et flentes in hac lacrimrum
valle. Eia ergo, advocta nostra, illos tuos misericrdes culos ad nos convrte. Et Iesum,
benedctum fructum ventris tui, nobis post hoc exslium ostnde. O clemens, o pia, o dulcis
Virgo Mara.
4. Alia
Sub tuum prsdium confgimus, sancta Dei Gnetrix; nostras deprecatines ne
despcias in neccesittibus; sed a perculis cunctis lbera nos semper, Virgo glorisa et
benedcta.
Vel etiam ali antiphon a Conferentia Episcoporum ad hoc approbat.