Fshehur prej gruas dhe tinz t tjerve, Se fshehur flasin: iku nga ment ky plak! I ulur diku n nj qoshe fletorkn e mbaj Mes gjunjve kock e lkur e tinz t tjerve, Tek pi si Firdusi t hidhurin aj. Dhe kur m zhurmon s largu nj ap, Atje ku tulitem tinz t tjerve, E fsheh fletorkn dhe vesht i hap. 'ti bsh! S'm rrihet pa shkrepur nj varg Larguar prej gruas e tinz t tjerve, Kur t lajthiturit irren: Mbyll gojn, ti plak! Ah, dua t'i them ato q s'i thash dikur, Ndaj kohn e shtyj mes vargjeve tinz t tjerve Diku n nj qoshe veuar si gur. Rri shkruaj veuar jo se i trembem njeriu, Po s'dua t'u hapet goja pr mua t tjerve Dhe s'dua t grijn: lajthiti i ziu! E di se jetoj me t mendur, n gaz e n vaj, Ndaj shkruaj fshehur prej gruas e tinz t tjerve Dhe pi si Firdusi t hidhurin aj... Janar, 1995 Vllimi poetik Vjen njeriu i uditshm, 1996