Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 150

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/
ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 150
Burma/Myanmar Affairs Vol 150
အထူးေဆာင္းပါး
ဗကသေဇာ္၀င္း ေမာင္စြမ္းရည္
ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ (သို႔မဟုတ္)
ဆဲဗင္း ဂ်ဴလိုင္ ဗုိလ္ထက္မင္း
NLD လူထုနဲ႔ နအဖ ရဲ႕ေရြးေကာက္ပြဲ
vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 150 1

ppftm%m&SifawGukd tefwkawmfveS fae=uwJ'h Drdkua&pDa&;wdkuyf GJ0if

tusOf;uscHae&wJh EdkifiHa&;orm;awG axmifuvGwv f m&if zwfzdk@eJ@
ppftm%m&Sif awGukd enf;rsdK;pHkeJ@ tefwak wmfveS fae=uwJh jrefrmjynfwiG f;u

&[ef;&Sifvrl sm;/ ausmif;om;ausmif;olrsm;/ tvkyform; v,form;rsm;/
'Drdkua&pDa&; udkaxmufcHwJh ppfAdkvfppfom;rsm; zwfzdk@?
ဤစာအုပ္ကို အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာ Scribd တြင္တင္ထားပါသည္။ ဤစာအုပ္၏ အမည္မွာ

150. Polaris Burmese Library – Singapore – Collection - Vol 150 ျဖစ္ပါသည္။
ဤစာအုပ္၏ အမည္ကို Google Search Engine တြင္စာရိုက္ထဲ့ျခင္းျဖင့္ စာအုပ္ရွိရာ လိပ္စာကို
လြယ္ကူစြာ သိနိဳင္ပါသည္။
ppftm%m&Siaf wGu 'Drdkua&pDqkw d Jha0g[m&udk

tvGJoHk;xm;wm/ udk,fvdk&mqGJ+yD; t"dy`g,fzGifhxm;wm
awG@ae&w,f? olwdk@ajymwJh 'Drdkua&pD&Jht"dy`g,fudk
edKifiw
H umu vufcw H Jh 'Drdkua&pD&Jh tajccHpHE_ef;rsm;eJ@
E_dif;,SOf=unfh&rSm jzpfygw,f? edKifiw H umuvufcHxm;wJh
'Drdkua&pD&Jh tajccHpHE_ef;udk rrSD&if ppftm%m&Siaf wGajymwJh
'Drdkua&pD[m 'Drdkua&pDr[kwfygbl;/
ppftm%m&Sipf epfyJjzpfaerSmygyJ?

BURMA: BATTLE FOR DEMOCRACY
ျမန္မာနိဳင္ငံ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲ

ppftm%m&Sif eJ@ ppftm%m&Sifpepf wdkufzsufa&; [m
wdkif;&if;om;tm;vHk;/ &[ef;&Sifvltm;vHk;wdk@&Jh
wm0efomrubJ wyfrawmfom;tm;vHk;wdk@&Jh
wm0efvJjzpfwJhtwGuf wyfrawmfom;tm;vHk;[m
tvkyform;/ v,form;/ ausmif;om; ausmif;ol/
&[ef;&Sifvl tm;vHk;eJ@ vufwGJ+yD; ppftm%m&Sifpepfudk
wdkufzsuf=u&ygr,f?
wyfrawmfom;taygi;f [m ppftm%m&SifawGudk
opPmapmifhodp&mrvdkbJ jynfolvlxkudkom
opPmapmifhod&ygr,f? jynfolvlxkudk opPmapmifhodrSom
jynfol@wyfrawmf jzpfedKifygw,f?
tvkyform;/ v,form;/ ausmif;om; ausmif;ol/
&[ef;&SifvlawGudk owfjzwfnSif;qJzdk@
ppftm%m&Siaf wGay;wJh trdef@udk emcHp&mrvdkbJ
ppftm%m&Siaf wGudk jyefvnfwGef;vSef&rSm jzpfygw,f?

အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး နဲ႔ ရင္ၾကားေစ့ေရးကို

ျငင္းပယ္တဲ့ စစ္အာဏာရွင္မ်ား
ျမန္မာနိဳင္ငံအတြင္း မီွတင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ
ရဟန္းရွင္လူအားလံုးတို႔ရဲ့ဆႏၵဟာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး နဲ႔
ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ဒီမိုကေရစီနိဳင္ငံေတာ္ ထူေထာင္ေရး ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး နဲ႔ ရင္ၾကားေစ့ေရး အတြက္ ဆိုရင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ နဲ႔ နိဳင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုးကို ခၽြင္းခ်က္မရွိ
ခ်က္ခ်င္းလႊတ္ေပးရမွာ ျဖစ္ၿပီး ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့
နိဳင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈ အခန္း က႑ကို အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံရမွာ
ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီ နိဳင္ငံေတာ္ တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ရင္ၾကားေစ့ေရးဟာ မရွိမျဖစ္
လိုအပ္ပါတယ္။ သေဘာထားတင္းမာတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြက
၂၀၀၈ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒ၊ ၂၀၁၀ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ စသည္တို႔ျဖင့္
အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးနဲ႔ ရင္ၾကားေစ့ရးကို လက္မခံဘဲ
မ်က္ကြယ္ျပဳျခင္းျဖင့္ ရဟန္းရွင္လူအားလံုးတို႔ရဲ့ ဆႏၵကို
ဆန္႔က်င္လိုက္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး နဲ႔ ရင္ၾကားေစ့ေရး
လမ္းပြင့္သြားနိဳင္ဖို႔အတြက္ သေဘာထားတင္းမာတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို
မည္သည့္နည္းလမ္း ျဖင့္မဆို ဖယ္ရွားျပစ္ဖို႔ရာ တာဝန္ဟာ
ဒီမိုကေရစီလိုလားတဲ့ ရဟန္းရွင္လူအားလံုးနဲ႔ တပ္မေတာ္သားအားလံုးရဲ့
တာဝန္ျဖစ္ပါတယ္။
သေဘာထားတင္းမာတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ဖယ္ရွားျပစ္မွသာ
ဒီမိုကေရစီနိဳင္ငံေတာ္ ထူေထာင္နိဳင္ေရးအတြက္ ေရွ႕တလွမ္းနီးလာမွာ
ျဖစ္ပါတယ္။

ပံုႏိွပ္မွတ္တမ္း
လမ္းျပၾကယ္ျမန္မာစာၾကည့္တိုက္ ( စင္ကာပူ ) အတြက္ အထူးထုတ္ေဝသည္။

၂၀၁၀ ခုႏွစ္
စင္ကာပူနိဳင္ငံ
POLARIS BURMESE LIBRARY ( SINGAPORE )

2010
Tpmtkyfukd A5 size puULt&G,fjzifh yHkESdyf&ef oifhawmfygonf?
Index: Polaris Burmese Library, LPK Library, Daw Aung San

Suu Kyi, Bo Than Shwe, Myanmar Current History, Myanmar
Politics, Myanmar Junta, Myanmar People, Myanmar Students,
Insein Prison, Prison in Myanmar, Political Prisoner in
Myanmar, Torture in Myanmar, Myanmar Army, Myanmar
Affairs, Burma Affairs, Democracy and Human Rights in Burma,
Burmese Refugees,
Public Enemies jynfol@&efol

ppftm%m&Siaf wGeJ@ ppftm%m&Sifpepf[m &[ef;&Siv f l
wdkif;&if;om;jynfolw&yfvHk;&Jh jynfol@&efolawG
jzpfwJhtwGuf ppftm%m&SifawGeJ@ ppftm%m&Sifpepfudk
acsr_ef;wdkufzsufjypfa&;[m yxrOD;qHk; vkyf&r,fh
vkyfief;jzpfw,f?
jynfaxmifpkjrefrmedKifiHtwGif; aexdkif=uoltaygif;[m vlrsdK;cGJjcm;r_r&Sd/
tom;ta&mifcGJjcm;r_r&Sd/ udk;uG,&f mbmomt,lcGJjcm;r_r&SdbJ wef;wl&nfwl/
twlwuG yl;aygif;aexdkif=u+yD; jynfaxmifpkjrefrmedKifiHtusdK;twGuf
aqmif&Guo f Gm;=u&rSmjzpfygw,f?
vlrsdK;t&cGJjcm;r_/ tom;ta&mift&cGJjcm;r_/ bmoma&;t&cGJjcm;r_awGukd
jywfjywfom;om; qef@usifwku d fzsuf oGm;=u&rSmjzpfygw,f?
ppftmPm&Sifpepfwdkufzsufa&;
jidrf;csrf;a&;'dDrdkua&pDa&;vlYtcGifhta&;
aqmif;yg;rsm; twGJ 150
Burma/Myanmar Affairs Vol 150
အထူးေဆာင္းပါး မာတိကာ
ဗကသေဇာ္၀င္း ေမာင္စြမ္းရည္
ဆဲဗင္း ဂ်ဴလိုင္ ဗုိလ္ထက္မင္း

ေနရပ္ရင္းျပန္ ကရင္ဒုကၡသည္ ကေလးတဦး
ဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ ေသဆံုး
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး တုိးတက္မႈအေပၚ
အေမရိကန္မူ အေျခခံသင့္
မုိင္းလားအဖြဲ႕ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရး
ကန္႔သတ္ရက္ ျမန္မာအစိုးရ တလတုိးေပး
ျမန္မာႏုိင္ငံ ေႏြေခါင္ေခါင္ မီးျပတ္

ေရျပတ္ဒုကၡ ပုိဆုိး
မင္းကို ဆံုးမေသာ ေရႊျပည္ဝန္ႀကီး ဦးဘိုးလႈိင္
ထိန္လင္း
ကေလးစစ္သားတဦးကို မိဘထံဴပန္ပိုႛေရး
႒ကိႂးစားေနစဥ္ ေရႀႚတန္းပိုႛခံရ
ဆႎၬဴပဴမန္မာအလုပ္သမားမဵားကို
ထိုင္းအလုပ္ရႀင္ကေနရပ္ဴပန္ပိုႛ
စစ္အစိုးရဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ကခဵင္ဴပည္နယ္မႀာ
ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲ စည္း႟ံုးဆင္းေန
ေရႊလီေရအား လွ်ပ္စစ္မီးသံုးရန္ ေဒသခံမ်ား

ေငြထည့္ရ
မြန္ (၁၅) ဦးေကာ္မတီ ပါတီမဖြဲ႔၊
ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ဟု ဆုံးျဖတ္
ေငြအေႂကြစကၠဴ ပိုမိုရွားပါးလာျခင္းေၾကာင့္
ေငြအေႂကြအစား ကူပြန္မ်ားကို သံုးလာၾက

ႏုိင္ငံတကာ႐ုပ္သံလုိင္းသစ္ ျမန္မာျပည္မွ
စတင္ထုတ္လႊင့္
ပါတီနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ဘာကုိေရြးၾကမွာလဲ ေက်ာ္ဗလ
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
လင္းယုန္ငွက္၏ အခ်ိန္ကိုက္
ထိုးသုတ္မႈႏွင့္တူေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္
စိုးေနလင္း
ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးရဲျမင့္ႏွင့္ဝ’ ဘက္မွ ဒုဥကၠ႒

ေပါက္ယုယိ ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႔
ထပ္မံေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြး
ရန္ကုန္တိုင္း တာေမြၿမိဳ႕နယ္ NLD

လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ ကိုေက်ာ္မ်ဳိးႏိုင္အား
ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ တုိး
စစ္အစိုးရက ၿဖိဳခြင္းမႈအသစ္မ်ား
လုပ္လာႏုိင္ေၾကာင္း ဦးဝင္းတင္ သတိေပး

သူရေရႊမန္း ကခ်င္ျပည္နယ္သို႔ သြားေရာက္
စက္ျဖင့္ စစ္ေဆးႏိုင္သည့္ ပတ္စ္ပို႔မ်ား

စတင္ထုတ္ေဝ
ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ျဖစ္သူ

ႏိုင္ငံေတာ္ ဒုတိယ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္
ဦးသိန္းစုိးႏွင့္ ေကာ္မရွင္အဖဲြ႔ဝင္ တရား႐ံုးခ်ဳပ္
တရားသူၾကီး ေဒါက္တာတင္ေအာင္ေအး
တို႔ကို ဥေရာပသမဂၢ နာမည္ပ်က္စာရင္းသြင္း

အႏွစ္ခ်ဳပ္
Digest
ဗကသေဇာ္၀င္း
၁၉၅၄ - ၅၅ ဗကသအတြင္းေရးမႈးတဲ့။ ၁၉၅ ၇ - ၆၀ မွာ
ဗကသဥကၠ႒တဲ့။ ဥကၠ႒ အျဖစ္ သံုးႏွစ္ပါ။ မူလ ဗကသ
မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေနာက္မွျပန္ဖြဲ႔တဲ့ “ဗကသမ်ားအဖြဲခ်ဳပ္” ရဲ့
ဥကၠ႒ပါ။ ကိုေဇာ္၀င္းတို႔ဟာ ၁၉၅၈
အိမ္ေစာင့္အစိုးရလက္ထက္ကစၿပီး စစ္အစိုးရကို
ဆန္႔က်င္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ မဆလေခတ္ (စစ္အစိုးရ) မွာ
သူတို႔၀င္လုပ္ေတာ့ ဒီလူေတြေဖါက္ကုန္ၾကၿပီ ေျပာတဲ့လူေတြက
ေျပာၾကပါတယ္။ ခုထိေျပာဆဲပါ။ပညာေရး သုေတသနဗ်ဴရိုက
ဦးစီးတဲ့ စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးလုပ္ငန္းဟာ
အထူးေအာင္ျမင္လာၿပီး ယူနက္စကိုကေပးတဲ့
“မိုဟာမက္ေရဇာပါလဗီ” ဆုကိုရရွိလိုက္ပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္းတို႔လုိ
ဗကသ၊ တကသ၊ အေတြ႔အႀကံဳရွိသူေတြရဲ့ ဦးေဆာင္စည္းရုံးေရး
ေကာင္းမႈေၾကာင့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ တၿပံဳလံုး
အံုႂကြပါ၀င္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေက်းလက္က
မိဘျပည္သူေတြရဲ့ ရင္ခြင္ကိုခိုလႈံခြင့္ရသြားၾကၿပီး ျပည္သူ႔ဘ၀ကို
ထိေတြ႔နားလည္လာၾကပါတယ္။ လုပ္ငန္းေတြ စခန္းသိမ္းေပမဲ့
ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ စိတ္အားထက္သန္မႈက စခန္းသိမ္းလို႔
မရပါဘူး။ ဒါနဲ႔ သုေတသနဗ်ဴရို(ျပည္လမ္း)ေဘးမွာ တဲထိုးၿပီး
စခန္းဖြင့္ေပးထားရပါတယ္။ မဆလက လူထုလႈပ္ရွားမႈ
တကယ္ေအာင္ျမင္လာတာကို သေဘာေတြ႔ပံု မရပါဘူး။

ရန္က်န္ တကၠသုိလ္ (သို႔မဟုတ္)
ဆဲဗင္း ဂ်ဴလိုင္
ဗုိလ္စိန္လြင္က တပ္မွဴးေတြကို ေခၚယူၿပီး ပစ္ရန္
ညႊန္ၾကားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ G3, G4 ေမာင္းျပန္
ရုိင္ဖယ္ေတြနဲ ့ တကၠသိုလ္ ၀င္းအတြင္းက
ေက်ာင္းသားေတြကို သံုး မိနစ္ ပစ္၊ ႏွစ္ မိနစ္ နား စနစ္ နဲ ့
အတြဲလိုက္ ပစ္ခတ္ပါ ေတာ့တယ္။ ဒဏ္ရာရ ေသဆံုးသူ
(၁၀၀) ၀န္းက်င္ ရွိခဲ့ၿပီး တကၠသုိလ္ နယ္ေျမဟာ ဥဒါန္း
မေၾကစရာ “ေသြးေၾကြး” တင္ခဲ့လို ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဟာ
“ရန္က်န္ တကၠသိုလ္” ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ စစ္ဘီလူးေတြဟာ
အားမရ ေသးဘဲ ဂ်ဴလိုင္လ (၈) ရက္ မနက္ (၄) နာရီ
၀န္းက်င္မွာ စစ္အင္ဂ်င္နီယာတပ္က ဗုိလ္မွဴး ထြန္းရီ
ဦးစီးၿပီး တကၠသိုလ္ သမဂၢ အေဆာက္အအံု ႀကီးအား
ဒိုင္းနမိုက္ နဲ႔ ေဖာက္ခြဲ ဖ်က္ဆီး ပစ္လုိက္ပါတယ္။ (၇) နာရီ
မွာေတာ့ ဗုိလ္ေန၀င္းက “ဓား ဓား ခ်င္း၊ လွံ လွံ ခ်င္း”
စိန္ေခၚတဲ့ မိန္ ့ခြန္းကို ျမန္မာ့အသံမွ နားခါးစရာ
ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္နဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ဗုိလ္ေန၀င္းနဲ႔ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး တုိ ့က

“အုိေက” ဆုိတဲ့ စကားလံုးနဲ ့ သူလုပ္တယ္ ငါလုပ္တယ္လုိ႔
ေနာက္ပိုင္းမွာ အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲ ေျပာဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။
ဗုိလ္ေန၀င္းဟာ ဗဟို ကြပ္ကဲမႈ ဥကၠ႒ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္စိုးအား

သမဂၢ အေဆာက္အဦး ထဲမွာ ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို

ထြက္လာၾကဖုိ႔ အသံခ်ဲ႔ စက္နဲ႔ ေျပာၾကားရန္၊ မထြက္လာရင္
ရီကြိဳင္လက္ လက္နက္ႀကီးနဲ ့ ပစ္ဖမ္းမယ္လုိ႔ ထည့္သြင္း
ေျပာၾကားရန္၊ ညေနပိုင္း မေမွာင္ခင္ လုပ္ရန္နဲ႔ လုိအပ္ရင္
လက္နက္ႀကီး သံုးဖုိ႔ အမိန္႔ ေပးခဲ့တယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။
ရီကြိဳင္လက္ လက္နက္ႀကီး ဟာ ေပါက္ကြဲမႈ ျပင္းထန္တဲ့
စြမ္းအားရွိလို ့ အဲဒီလက္နက္ႀကီးနဲ ့ ပစ္ရင္ အေဆာက္ အဦး
မခံႏိုင္ဘဲ ပြင့္ထြက္ကာ မိုင္းေဖာက္ခဲြတာနဲ ့ စြမ္းအားအတူတူ ဘဲ
ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ဦးေအာင္ႀကီးက ဆင္ေ၀ွ႔ ရန္ေရွာင္ ရွင္းရာမွာ

ဗုိလ္လွဟန္နဲ႔ အတူ ဦးေန၀င္း ထံကို သမဂၢ အေဆာက္အဦး
ဗံုးခဲြမဲ့ကိစၥ တားဆီးဖို႔ သြားတာလို႔ ေျပာပါတယ္။ ျဖစ္စဥ္အမွန္က
ကြပ္ကဲမႈအဖြဲ႔က ဗံုးခြဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္တာကို ဦးေန၀င္းထံ
အတည္ျပဳေပးဖုိ႔ သြားေရာက္ တင္ျပခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အဲဒီကိစၥကို
ဦးေန၀င္းက အုိေက ဆက္လုပ္ပါလုိ႔ သေဘာတူခဲ့လို႔
ဦးေအာင္ႀကီးကလည္း ကြပ္ကဲမႈအဖြဲ႕အား ညႊန္ၾကားေျပာဆို
ခိုင္းေစခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္း တရားခံ သူတို႔ ႏွစ္ဦးနဲ႔ ႀကံရာပါ
စစ္ဘီလူးေတြ အားလံုးေၾကာင့္ သမဂၢ အေဆာက္အဦးအတြင္းမွာ
နားခိုေနၾကတဲ့ ဒဏ္ရာရ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား
ေျမာက္မ်ားစြာဟာ အေဆာက္အဦးႀကီးနဲ႔အတူ
ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့လို႔ ရင္နင့္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။


ျပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၂ဝ ရက္ေန႔တြင္
ၿမိဳ႕နယ္ပါတီလူငယ္ တာဝန္ခံ ကိုေအာင္ေအာင္ဦး၊ ၿမိဳ႕နယ္
လံုၿခံဳေရးႏွင့္ စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး တာဝန္ခံ
ကိုေက်ာ္မင္းထြန္း (ေခၚ) ဗိုလ္ထြန္းႏွင့္ လူငယ္တာဝန္ခံ ၂
ကုိေက်ာ္မ်ဳိးႏိုင္ (ေခၚ) ေက်ာ္ၾကီးတို႔အား ႏုိင္ငံေတာ္
တည္ၿငိမ္ေရးကို ပ်က္ျပားေစမႈ ပုဒ္မ ၅ဝ၅ (ခ) ျဖင့္
ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးက ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္
ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
၎တို႔သည္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ဓာတ္ပံုပါရွိသည့္ ကပ္ခြာ Sticker မ်ားကို ျဖန္႔ေဝသျဖင့္
ဗဟန္းရဲစခန္းမွ ရဲ ၂ ဦးက ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၈
ရက္ေန႔တြင္ ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေရွ႕ေန
ဦးေအးသိန္းက ကိုေက်ာ္မ်ဳိးႏိုင္ အမႈအတြက္
လိုက္ပါအက်ဳိးေဆာင္ေပးေနကာ၊ သူ႔ကို အင္းစိန္ေထာင္
သီးသန္႔အေဆာင္တြင္ ထားရွိၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္
မေပးေၾကာင္း မေန႔က တရား႐ံုးသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည့္
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္တဦး အေျပာအရ သိရသည္။

ကရင္ေဆးပညာရွင္ ေဒါက္တာ
ေစာဆိုင္မြန္သာ
ကရင္ျပည္သူ႔ပါတီ (Kayin People's Party – KPP) ကုိ
ထင္ရွားသည့္ ကရင္ေဆးပညာရွင္ ေဒါက္တာ ေစာဆိုင္မြန္သာ
အပါအ၀င္ ေကာ္မတီ၀င္ ၁၅ဦးခန္႔ျဖင့္
လြန္ခဲ့သည့္မတ္လဆန္းပုိင္းက စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
၎တို႔က ကရင္အမ်ိဳးသား အလံကို ပါတီ အလံ အျဖစ္
အသံုးျပဳမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္း ပါတီ အေနႏွင့္ ကရင္လူမ်ိဳး
အမ်ားအျပား ေနထိုင္ေသာ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊
ပဲခူးတိုင္းႏွင့္ မြန္ျပည္နယ္တို႔တြင္ မဲ ဆြယ္စည္းရံုးေရး လုပ္ငန္းမ်ား
လုပ္ေဆာင္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
ေစာဆိုင္မြန္သာသည္ ကရင္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္
ျမန္မာစစ္အစိုးရ အၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္
ေက်ာ္ၾကား လာခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ကရင္ ဖြံ႔ၿဖိဳး
တိုးတက္ေရး ေကာ္မတီ၏ ဥကၠဌလည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္
၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္၌က်င္းပေသာ ကြယ္လြန္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး
ေစာဘုိျမ ဦးေဆာင္သည့္ ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္း အရံုး (KNU)
ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ထိုအခ်ိန္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး
ခင္ညြန္႔ ဦးေဆာင္သည့္ စစ္အစိုးရ ကိုယ္စား လွယ္အဖဲြ႔ တို႔၏
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စကား၀ုိင္းကို ၎တို႔က စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။

ကရင္အမ်ိဳးသား အၿငိမ္းစား
ဗိုလ္မႉးႀကီးေဟာင္း ေစာခင္စိုး
လူအမ်ားေလးစားခံရသည့္ ကရင္အမ်ိဳးသား လည္း ျဖစ္သူ
အၿငိမ္းစား ဗိုလ္မႉးႀကီးေဟာင္း ေစာခင္စိုးသည္
ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း USDA အတြက္
မဲဆြယ္စည္းရံုးေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္
သေဘာတူခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း DKBA ႏွင့္ နီးစပ္သည့္
သတင္းရပ္ ကြက္တခုက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာျပသည္။
ေစာခင္စိုးသည္ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ယံုၾကည္ရသူဟု
ေ၀ဖန္မႈမ်ားရွိေနၿပီး DKBA အဖြဲ႔၀င္မ်ား အပါအ၀င္ ကရင္
လူထုၾကား၌ေလးစား အသိအမွတ္
ျပဳခံရသူျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ သူသည္ တခ်ိန္က
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ တိုက်ိဳၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာသံရံုး၌ စစ္သံမႉး အျဖစ္
တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္သည္။


ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ႏွင့္
အဖဲြ႔ဝင္တဦးသည္ ဥေရာပ သမဂၢ EU ၏ နာမည္ပ်က္
စာရင္းတြင္ပါရွိေၾကာင္း မဇၩိမက စံုစမ္းသိရသည္။
၎တို႔မွာ ေရြးေကာက္ပဲြ ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ျဖစ္သူ ႏိုင္ငံေတာ္
ဒုတိယ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစုိးႏွင့္ ေကာ္မရွင္အဖဲြ႔ဝင္
တရား႐ံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး
ေဒါက္တာတင္ေအာင္ေအးတို႔ျဖစ္ေၾကာင္း
ျဖစ္သည္။ထုိစာရင္းတြင္ ပါဝင္ေနသျဖင့္ ၎တို႔သည္ EU
အဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ခြင့္ကုိ ပိတ္ပင္ခံထားရကာ၊
၎တို႔ပုိင္ဆုိင္မွႈ မွန္သမွ်ကုိပါ အေရးယူပိတ္ပင္တားၿပီး၊
ဥေရာပအေျခစုိက္ ဘ႑ာေရး အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကုိ
အသံုးျပဳ၍ ေငြေၾကးလႊဲေျပာင္းေပးပုိ႔ျခင္းလည္း
ျပဳလုပ္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ေပ။ အတိုက္ခံေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ၌
ျပစ္ဒဏ္ ၁၈ လျဖင့္ ေနအိမ္တြင္ အထိန္းသိမ္းမိန္႔
ခ်မွတ္ၿပီးေနာက္ အဆိုပါ တရားသူၾကီး ႏွစ္ဦး အပါအဝင္
တရားသူၾကီးအဖြဲ႔မွ ထိပ္ပုိင္းအရာရွိမ်ားအား EU
အမည္ပ်က္ စာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒုတိယ
တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစုိးသည္ ျမန္မာစစ္တပ္တြင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္တဦး ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ စစ္ဥပေဒခ်ဳပ္အျဖစ္
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၂ဝဝ၃
ခုႏွစ္တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔
ေခါင္းေဆာင္သည့္ အမ်ဳိးသားညီလာခံတြင္
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ၂ဝဝ၇
ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလတြင္ ေဒါက္တာ
တင္ေအာင္ေအးအား ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ
မူၾကမ္း ေရးဆြဲေရး ေကာ္မရွင္တြင္ စစ္အစိုးရက
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစခဲ့သည္။အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရး
ေကာ္မတီ၏ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ တရပ္တြင္ ေဒါက္တာ
တင္ေအာင္ေအးသည္ ဥပေဒပညာရပ္ မာစတာဘြဲ႔ႏွင့္
ေဒါက္တာ ဘြ႔ဲအား ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံမွ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း
ေဖာ္ျပထားသည္။

ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ဆိပ္ကမ္း ဦးပိုင္သို႔လႊဲ

ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္ ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ ဆိပ္ကမ္း
၀န္ေဆာင္မႈမ်ားကို ၿပီးခဲ့သည့္ တပတ္က ျမန္မာ့ စီးပြားေရး
ဦးပုိင္ လီမိတက္မွ တရား၀င္ လႊဲေျပာင္းရယူ လိုက္ၿပီး
ဆိပ္ကမ္း ရွင္းလင္းေရး လုပ္ငန္းမ်ား စတင္
ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။ ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပုိင္
လီမိတက္က လႊဲေျပာင္း ရယူလုိက္သည့္
ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္ဆိပ္ကမ္းတြင္ တံတားအမွတ္ ၁၊ ၂ ႏွင့္ ၃
တို႔ ပါဝင္ၿပီး စုစုေပါင္း ၄၅၇ မီတာ ရွည္သည္။
ျမန္မာ့သြင္းကုန္ ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္း၏ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို
ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနသည့္ အလုံဆိပ္ကမ္းႏွင့္ သီလ၀ါ
ဆိပ္ကမ္းကို ေလာ္စစ္ဟန္၏သား ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္ ပိုင္သည့္
ေအးရွားေဝါ ကုမၸဏီႏွင့္ ေဟာင္ေကာင္ အေျခစိုက္
Myanmar International Terminal Thilawa
ကုမၸဏီတို႔က အသီးသီး လုပ္ကိုင္ ေနၾကသည္။ျမန္မာ့
စီးပြားေရးဦးပုိင္ လီမိတက္သည္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး
လုပ္ငန္း၊ သေဘၤာလိုင္း လုပ္ငန္း၊ ဆိပ္ကမ္းလုပ္ငန္းမ်ား
အပါအ၀င္ ျပည္သူပုိင္လုပ္ငန္း အမ်ားအျပားျဖင့္
စစ္တပ္ရန္ပံုေငြ ရွာေပးေနေသာ စီးပြားေရး
အစုအဖြဲ႕ျဖစ္သည္။

ဦးေအးသာေအာင္
မဇၩိမသတင္းဌာန | တနလၤာေန႔၊ မတ္လ ၂၉ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၅၆ မိနစ္
(အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး၊ ရခိုင္ ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ - ALD)
အမည္ ဦးေအးသာေအာင္
အဖဲြ႔အမည္၊ တာဝန္ တဲြဖက္ အတြင္းေရးမႉး (၁၉၈၉-၁၉၉၁) ၊ အေထြေထြ
အတြင္းေရးမႉး (၁၉၉၁ မွ လက္ရွိ) ရခိုင္ ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (ALD)
အတြင္းေရးမႉး၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ (CRPP)
(၁၉၉၈ မွ လက္ရွိ)
အတြင္းေရးမႉး အဖဲြ႔ဝင္၊ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ UNLD
(၁၉၈၉ မွ လက္ရွိ)
ေမြးသကၠရာဇ္ ၁ဝ. ၁၂. ၁၉၄၅
မိဘအမည္ ဦးေအာင္ထြန္းဇံ၊ ေဒၚေအးၿမိဳင္
ေမြးရပ္ဇာတိ ေျမပံုၿမိဳ႕၊ ရခိုင္ျပည္နယ္
ေမြးခ်င္း ေမာင္ႏွစ္မ ၅ ဦးအနက္ တတိယေျမာက္
ဇနီးအမည္ ေဒၚသိန္းရင္
သားသမီး သား ၂ ဦး ရွိ
လက္ရွိလိပ္စာ အမွတ္ ၃၇၃၊ ေအာက္ပုစြန္ေတာင္လမ္း၊ ၃ ရပ္ကြက္၊
ပုစြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း
ပညာအရည္အခ်င္း ၁၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ လသာ အထက (၁) ေက်ာင္းမွ ၁ဝ တန္း
ေအာင္ျမင္ခဲ့
ပါဝင္ခဲ့သည့္ အဖဲြ႔မ်ား ရခိုင္ ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (Arakan League for
Democracy)
ထိန္းသိမ္းခံ ခုႏွစ္ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး ေျမေအာက္လႈပ္ရွာမႈ
ျပဳလုပ္သျဖင့္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္၌ ၂ ႏွစ္ခဲြခန္႔ ေထာင္ဒဏ္က်ခံခဲ့ရ။
၂ဝဝဝ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ အစိုးရ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစရန္
ေရးသားလႈံ႔ေဆာ္မႈ ၅ (က)၊ ပံုႏိွပ္ဥပေဒ ၁၇ ၊ ၂ဝ ဟူ၍ ပုဒ္မ ၃ ခုျဖင့္ တရားစဲြဆိုကာ
ေထာင္ဒဏ္ ၂၁ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့။ သို႔ေသာ္ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္တြင္ အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္သျဖင့္
ခဲြစိတ္ကုသရန္ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့သည္။

ပူးက်င့္ရွင္းထန္
ဥကၠ႒ ၊ ဇိုမီး အမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္ (Zomi National Congress)
အမည္ ပူးက်င့္ရွင္းထန္
မိဘ ဦးဆုန္းဟန္၊ ေဒၚက်င့္ရွန္းနိမ္
ေမြးသကၠရာဇ္ ၆. ၄. ၁၉၃၈
အဖဲြ႔အမည္ႏွင့္ တာဝန္ ဇိုမီး အမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္ (Zomi National Congress)
ဥကၠ႒ (၁၉၈၉ - လက္ရွိ)
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ (၁၉၈၉ - လက္ရွိ)
(တီးတိန္ၿမိဳ႕ မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္ - ၁)
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ (CRPP)
အဖဲြ႔ဝင္ (၂ဝဝ၂ - လက္ရွိ)
တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ား မဟာမိတ္အဖဲြ႔ (UNA)
ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ (၂ဝဝ၁ - လက္ရွိ)
ေမြးရပ္ဇာတိ ဇမ္းပီးေက်းရြာ၊ တီးတိန္ၿမိဳ႕၊ ခ်င္းျပည္နယ္။
ေမြးခ်င္း ေမြးခ်င္း ၆ ဦးအနက္ တတိယေျမာက္
ဇနီး ေဒၚဒြန္ခန္ညန္
သားသမီး ၈ ဦး
ပညာအရည္အခ်င္း ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ တိုင္းခ်စ္ေက်ာင္းမွ ၁ဝ
တန္းေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ၊
အေနာက္တိုင္း ရာဇဝင္၊ ႏုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရး ဘာသာရပ္မ်ားျဖင့္ B.A ဘဲြ႔ ရရွိခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ B.A (Law) ဘဲြ႔ရရွိခဲ့ၿပီး ၁၉၆၈ ခုႏွစ္တြင္ B.A (LLb) ဘဲြ႔
ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္အထိ စစ္ကိုင္းတုိင္း ကေလးၿမိဳ႕တြင္ ေရွ႕ေနအျဖစ္
အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းခဲ့သည္။
လိပ္စာ အမွတ္ ၃၄၊ ၅၂ လမ္း၊ ဗိုလ္တေထာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း
ပါဝင္ခဲ့သည့္ အဖဲြ႔အစည္းမ်ား
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ခ်င္းေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ - ဥကၠ႒ (၁၉၆၁ - ၆၂)၊
ကေလးၿမိဳ႕ ေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီ - ဥကၠ႒ (၁၉၈ဝ - ၁၉၈၉)၊
ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႔ ဝင္ေရာက္လာပံု
၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ZNC သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ရာ ဥကၠ႒ အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရခ်ိန္မွစ၍
ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

အထိန္းသိမ္းခံ ခုႏွစ္
၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလအထိ ၁ဝ ၾကိမ္ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၂
ခုႏွစ္တြင္ မဆလ ပါတီမွ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆဲြရန္အတြက္ အၾကံဥာဏ္မ်ား
ေတာင္းခံရာတြင္ ေပးပို႔ခဲ့သည့္ အၾကံျပဳစာတမ္းေၾကာင့္ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္အထိ
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ဗဟုိစစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ ၂ ႏွစ္ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ မႏၲေလးေထာင္သို႔ ၄ လ
ေျပာင္းေရြ႔အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္တြင္ စစ္ကိုင္းတုိင္း
ကေလးၿမိဳ႕အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၁ လ က်ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္
လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူရန္ ၾကိဳးပမ္းမႈျဖင့္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD
အမတ္အခ်ိဳ႕ႏွင့္အတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ရဲမြန္စခန္းတြင္ ၂ ႏွစ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆံုး
အထိန္းသိမ္းခံရမႈအျဖစ္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈတြင္
ပါဝင္ခဲ့သျဖင့္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ၁ လ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။


ဗကသေဇာ္၀င္း
ေမာင္စြမ္းရည္
မတ္ ၂၄၊ ၂၀၁၀

http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=6148&Ite
က်ေနာ္ မၾကာခဏ သတိရ လြမ္းဆြတ္မိသူေတြထဲမွာ ဗကသေဇာ္၀င္းလို႔

ေက်ာင္းသား လႈပ္ရွားမႈသမိုင္းမွာ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ ကိုေဇာ္၀င္းလဲပါ၀င္ပါတယ္။ သူက
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္၊ က်ေနာ္က မႏၱေလးတကၠသိုလ္ဆိုေတာ့ ေက်ာင္းေနဖက္မဟုတ္ပါဘူး။
“ငယ္ေပါင္း” မဟုတ္ “ႀကီးေဖၚ” ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တကၠသိုလ္ေရာက္လို႔
ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေတြနဲ႔ ေဒြးေရာယွက္တင္ ျဖစ္လာတဲ့အခါ “ေဇာ္၀င္း” ဆိုတဲ့
နာမည္က မၾကားမျဖစ္ ၾကားလာရပါတယ္။ က်ေနာ္က တကသ အမႈေဆာင္ထဲသာ ပါဖူးၿပီး
ဗကသ အမႈေဆာင္ထဲမွာ မပါဘူးလို႔ သူနဲ႔ ေစာေစာစီးစီး မရင္းနွီးခဲ့ရဘူး။
ကိုေဇာ္၀င္းက မႏၱေလးတို႔ ျမင္းျခံတို႔ကို ဗကသကိစၥေတြနဲ႔ လာဖူးတယ္။

က်ေနာ့္အေပါင္းအသင္းေတြက ဗကသ၊ တကသ ေတြ ဆိုေတာ့ သူတို႔ကတဆင့္
ဗကသေဇာ္၀င္း ဆိုတဲ့နာမည္ကို နားယဥ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ျဖတ္သြားျဖတ္လာနဲ႔
ႀကံဳဖူးဆံုဖူးၾကတယ္။ မိုးတိုးမတ္တတ္ပါပဲ။တေန႔ေတာ့ သူ မႏၱေလးကို လာတယ္လို႔
ၾကားရတယ္။ က်ေနာ္တို႔ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား သမဂၢဥကၠ႒
ကိုေစာလြင္အိမ္မွာ တည္းခိုေနသတဲ့။ ျမင္းျခံသား ဗကသ - တကသ ေခါင္းေဆာင္
ကိုေအာင္သူက က်ေနာ့္ကို ၀င္ေခၚတယ္။
“ကိုေဇာ္၀င္းဆီ သြားရေအာင္” တဲ့။
က်ေနာ္က “မလိုက္ေတာ့ဘူးဗ်ာ” လို႔ ျငင္းလိုက္တယ္။
“သူက ေမးေနတယ္ … ျမင္းျခံက ကို၀င္းေဖေလးေရာ …” လို႔။
“ေတာ္ပါဘီဗ်ာ ရန္ကုန္မွာေရာ၊ ျမင္းျခံမွာေရာ၊ မႏၱေလးမွာေရာ ဆံုဖူးပါတယ္။

အားလံုးေပါင္း ေလးႀကိမ္ေတာင္မွ မိတ္ဆက္ေပးဖူးတယ္၊ သူ႔စာအုပ္ကေလးထဲမွာလဲ
ေရးတယ္၊ ျပန္ေတြ႔တိုင္း မမွတ္မိဘူး။ ခုလဲ မလိုက္ခ်င္ေတာ့ဘူး …” လို႔ ေျပာၿပီး
တမင္ျငင္းလိုက္ပါတယ္။ေနာက္ေတာ့ သူ က်ေနာ့္ကို မေမ့ေတာ့ပါဘူး။ ေတြ႔ရာအရပ္မွာ
သူကပဲ ဦးေအာင္ ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ ခု သူ မႏၱေလးကို လာတာကလဲ ေက်ာင္းသားအေရး
ဟုတ္ဟန္မတူဘူးလို႔ ေနာက္က်မွ စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာက
ေရႊမန္းသူတဦးနဲ႔ ခ်ိတ္မိေနတာကိုး။ ေသခ်ာစံုစမ္းမိေတာ့ အဲ့ဒီေရႊမန္းသူဆိုတာလဲ
တျခားမဟုတ္ ပန္းခ်ီကို၀င္းေဖ၊ ကိုေပၚဦးသက္နဲ႔ က်ေနာ္တက္ခဲ့တဲ့ မႏၱေလး အမွတ္ (၁)
အစိုးရအထက္တန္းေက်ာင္းသူေဟာင္းတဲ့။ က်ေနာ္တို႔ အရင္ တကၠသိုလ္ေရာက္သြားသူပါ။
ေနာက္ေတာ့ အဲ့ဒီေရႊမန္းသူနဲ႔ပဲ အိမ္ေထာင္က်ပါတယ္။
မခင္ခင္ေအး တဲ့။
ပညာေရးတကၠသိုလ္တက္ေနရင္းက ေက်ာင္းသားသမဂၢထဲပါသြားၿပီး၊
အိုးေ၀မဂၢဇင္းတို႔၊ တကၠသိုလ္ႏွစ္လည္မဂၢဇင္းတို႔မွာ (၁၉၅၉ - ၆၀) တာ၀န္ယူ
လုပ္ေဆာင္ရသူ တဦးျဖစ္လာပါတယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢေခါင္းေဆာင္ေတြအျဖစ္ ခုအထိ
လူသိမ်ားတဲ့ ကိုလွေရႊတို႔၊ ကိုဗေဆြတို႔နဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ေပါ့။ ကိုေဇာ္၀င္းနဲ႔
အိမ္ေထာင္က်တဲ့အခါ ရန္ကုန္က (ဒဂုန္ အထက(၁) မွာပဲ ထင္တယ္)
ေက်ာင္းႀကီးတေက်ာင္းမွာ ဆရာမအျဖစ္နဲ႔ အမႈထမ္းေနၿပီး၊ မႏၱေလးကို
မျပန္ေတာ့ပါဘူး။ေနတဲ့တိုက္ခန္းကေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းထဲက ေ၀ဠဳ၀န္တိုက္ခန္းမွာပါ။
သူ႔သားသမီးေတြ ဆရာ၀န္ေတြ ဘာေတြျဖစ္ၿပီး လူလားေျမာက္ကုန္ၾကတဲ့အခါ
ကိုေဇာ္၀င္းမရွိရွာေတာ့ပါဘူး။ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံု မတိုင္ခင္မွာပဲ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါၿပီ။
အသည္းကင္ဆာနဲ႔ပါ။ ေဆးျပင္းလိပ္ေသာက္လို႔ ထင္ပါတယ္။ဗကသဥကၠ႒အျဖစ္ သူ႔ကို
က်ေနာ္စသိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၅၄ - ၅၅ ဗကသအတြင္းေရးမႈးတဲ့။ ၁၉၅ ၇ - ၆၀ မွာ
ဗကသဥကၠ႒တဲ့။ ဥကၠ႒ အျဖစ္ သံုးႏွစ္ပါ။ မူလ ဗကသ မဟုတ္ေတာ့ဘဲ ေနာက္မွျပန္ဖြဲ႔တဲ့
“ဗကသမ်ားအဖြဲခ်ဳပ္” ရဲ့ ဥကၠ႒ပါ။ မူလဗကသက ေက်ာင္းသားေတြေတာခိုလို႔
မတရားအသင္းျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ သူ တာ၀န္ယူတဲ့ ၁၉၅၄ ခုနွစ္မွာ က်ေနာ္က မန္းတကသ
မွာပါ။ ၀င္လႈပ္ရွားတဲ့ႏွစ္ေတြပါပဲ။ အဲ့ဒီတုန္းက ႏွီးေႏွာဖလွယ္ေပါင္းစံု … ။
ပညာေရးႏွီးေႏွာဖလွယ္ပြဲ၊ တကၠသိုလ္ ေငြရတုပြဲ၊ မန္းတကၠသိုလ္အႀကိဳပြဲ … စသျဖင့္
တကၠသိုလ္သမဂၢခ်င္း အျပန္အလွန္ ဖိတ္ေခၚ ေတြ႔ဆံုၾကတဲ့ပြဲေတြ မ်ားပါတယ္။
တကသအမႈေဆာင္ေတြ အခ်င္းခ်င္း ေတြ႔ဖူး ဆံုဖူးၾကၿပီး၊ အခ်င္းခ်င္း “ရဲေဘာ္” လို႔
ေခၚၾကပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္းကို က်ေနာ္တို႔က “ရဲေဘာ္ေဇာ္၀င္း” လို႔
ေခၚရတာေပါ့။ဗကသအဖြဲ႔ခ်ဴပ္ ဆိုေပမဲ့ တကသမွာပဲ ဆံုၾကပါတယ္။ ဒီတကသနဲ႔ ဗကသ
အမႈေဆာင္ေတြဟာ တခါတေလ ထပ္ေနတတ္ပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္းတို႔
ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာက္တိုဘာေက်ာင္းတလပိတ္ေရး
အေရးေတာ္ပံု၊ သံုးခါက်ေက်ာင္းထုတ္စနစ္ တိုက္ပြဲ၊ သတၱမတန္းေမးခြန္းေပါက္ၾကားလို႔
ဆႏၵျပရာမွာ သတၱမတန္းေက်ာင္းသားေလး ဟယ္ရီတန္က်ဆံုးသည္အထိ ျဖစ္ရတဲ့
ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈ၊ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးလႈပ္ရွာမႈ စတဲ့ ေက်ာင္းသားလႈပ္ရွားမႈေတြ
ျပင္းထန္ခဲ့ပါတယ္။ဖဆပလအစိုးရက ႏူိင္ငံေရးသမားေတြကို ဖမ္းဆီးတဲ့အခါ
ေက်ာင္းသားေတြကိုပါ ဖမ္းပါတယ္။ ဦးႏုက စစ္တပ္လက္ထဲ (ဗိုလ္ေန၀င္းလက္ထဲ)
အာဏာေခတၱအပ္တာကိုလဲ ဆန္႔က်င္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားႀကီးသံုးေယာက္
ကိုကိုးကၽြန္းကိုပို႔တဲ့ ႏူိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြနဲ႔ပါသြားခဲ့ပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္းလဲ
၀ရမ္းထုတ္ခံရ၊ အဖမ္းခံရတဲ့ အထဲမွာ ပါခဲ့ပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္း၊ ကိုယု၊ ကိုဘေကာင္းနဲ႔
ကိုခင္ေအာင္တို႔ ထြက္ေျပးတိမ္းေရွာင္ခဲ့ပံု ဓါတ္ပံုတပံုေတြ႔ဖူးပါတယ္။ကိုေဇာ္၀င္းက
ဟသၤာတ ဇလြန္ဘက္က တကၠသိုလ္၀င္တန္းေအာင္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။
ဆရာ၀န္ႀကီးတေယာက္ရဲ့သား ထင္ပါရဲ့။ သူ႔ဖခင္က ေနာင္ခ်ိဴမွာလဲ အမႈထမ္းဖူးတယ္လို႔
ဆိုပါတယ္။ လူပံုကေတာ့ ခပ္ပုပု ခပ္ေသးေသးပါပဲ။ အသားခပ္လတ္လတ္ ႏွာတံေပၚေပၚ
မ်က္လံုးျပဴးျပဴးနဲ႔ လူေခ်ာတဦးပါပဲ။ တုိက္ပံုအက်ႌ အၿမဲ၀တ္ေလ့ရွိတယ္။ ေဆးျပင္းလိပ္ကို
လက္ၾကားညွပ္ ထားတတ္တယ္။ စကား၀ိုင္းထဲမွာ ေဆးျပင္းလိပ္ေသာက္ရင္ က်ေနာ္က
ကန္႔ကြက္ေလ့ရွိပါတယ္။ သူကဆင္ျခင္ပါတယ္ သည္းခံရွာပါတယ္။ကိုေဇာ္၀င္း
အဖမ္းခံရၿပီးလြတ္လာေတာ့ မႏၱေလးမွာလာေနတယ္။ ၁၉၆၅ ေလာက္မွာ ထင္ပါတယ္။
မႏၱေလးတကၠသိုလ္မွာေတာ့ သမိုင္းပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္း ေရာက္ေနၿပီ။
ေဒါက္တာသန္းထြန္းက ၁၉၄၇ ခုနွစ္ ဗကသ ဥကၠ႒ပါ။ ဥကၠ႒ ကိုသန္းထြန္းနဲ႔ တြဲလုပ္ခဲ့တဲ့
ကိုထြန္းညြန္႔ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားႀကီးက ကိုေဇာ္၀င္းရဲ့အကိုလို႔ၾကားဖူးပါတယ္။
(ေမးမၾကည့္ဖူးပါဘူး) ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကိုေဇာ္၀င္းဟာ ကိုသန္းထြန္းတို႔ကို ဆက္ခံသူ
ျဖစ္လာခဲ့ဖူးေတာ့ ေဒါက္တာသန္းထြန္းျဖစ္လာတဲ့ ကိုသန္းထြန္းနဲ႔ ကိုေဇာ္၀င္းတို႔ဟာ
ညီအကိုအရင္းလို ရင္းႏွီးပါတယ္။
က်ေနာ္ကလဲ ေဒါက္တာသန္းထြန္းကို ၾကည္ညိဳရင္းစြဲရွိလို႔

ျမန္မာႏူိင္ငံသမို္င္းဘာသာကို ေျပာင္းယူၿပီး တကၠသိုလ္မွာ ညေနသင္တန္းကို
ျပန္တက္ပါတယ္။(က်ေနာ္အရင္က ယူထားတာက ဘူမိေဗဒ၊ ဓါတုေဗဒ၊
ပထ၀ီဘာသာတြဲပါ) က်ေနာ္ေက်ာင္းတက္ေနေတာ့ သူလဲေရာက္လာၿပီး၊ သူပါ
ျမန္မာႏုိင္ငံသမိုင္းနဲ႔ စာေမးပြဲေျဖခ်င္တယ္လို႔ က်ေနာ္နဲ႔တိုင္ပင္တယ္။ ဒီေတာ့မွ သူလဲ
ဘြဲ႔မရေသးတဲ့ သက္ေတာ္ရွည္ေက်ာင္းသားႀကီးမွန္းသိရပါတယ္။
သူက အနည္းဆံုး က်ေနာ့္အရင္ ၃-၄ ႏွစ္ေစာၿပီး တကၠသိုလ္ေရာက္ခဲ့လို႔ပဲ ၁၉၅၄

ခုနွစ္ (က်ေနာ္ မႏၱေလး အထက(၁) မွာ ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ႏွစ္မွာ)
ဗကသအတြင္းေရးမႈးအျဖစ္ အေရြးခံခဲ့ရတာ မဟုတ္လား။က်ေနာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္
၀ိဇၨာေနာက္ဆံုးႏွစ္ကို အတူေျဖဖို႔အတြက္ မႏၱေလးက်ံဴးအေနာက္ဖက္ ဘုရားနီ
ဘုရားအတြင္းမွာ စာအတူက်က္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၆၆-၆၇ ခုႏွစ္မွာ
လူထုသတင္းစာတိုက္ကို အပိတ္ခံရတယ္။ အလြတ္ေက်ာင္းေတြကို ၁၉၆၅ ခုနွစ္မွာ
ျပည္သူသူပိုင္သိမ္းတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ တင္မိုး အလြတ္ေက်ာင္းဆရာ အတူလုပ္ရင္းက
ျပည္သူပိုင္သိမ္း အစိုးရေက်ာင္းဆရာ ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ က်ေနာ္က ေရႊဘိုခရိုင္ တန္႔ဆည္ၿမိဳ့ကို
အထက္တန္းဆရာအျဖစ္နဲ႔ အေျပာင္းခံရတယ္။ တင္မိုးကို ဆရာမင္းသု၀ဏ္က
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘာသာျပန္နဲ႔ စာအုပ္ထုတ္ေ၀ေရးဌါနမွာ စာျပဳအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ဖို႔
ေခၚသြားပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္းကေတာ့ ရန္ကုန္ အေျခခံပညာဦးစီးဌါန
ပညာေရးသုေတသနဗ်ဴရိုမွာ သုေတသနအရာရွိ (သမိုင္း) အျဖစ္ အမႈထမ္းေနတယ္လို႔
ၾကားရပါတယ္။ အဲ့ဒီဌါနမွာ တကသ အမႈေဆာင္အျဖစ္ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ေရႊဘိုဘက္က
ရွိန္းမကားဇာတိ ကိုဘေကာင္းလဲ ရွိေနသတဲ့။ ကိုဘေကာင္း၊ ကိုေဇာ္၀င္း တို႔နဲ႔ တြဲခဲ့တဲ့
ဆရာဦးသန္းဦး(ကိုစိုးမင္း) က သူတို႔ အထက္အရာရွိ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အဲ့ဒီတုန္းက ပညာေရး၀န္ႀကီးျဖစ္သူက ေဒါက္တာညီညီပါ။
ဘူမိေဗဒပါေမာကၡေဟာင္းပါ။ ေဒါက္တာညီညီကလဲ ေဒါက္တာသန္းထြန္းတို႔နဲ႔
ပါ၀င္ဆက္စပ္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ေခတ္မွာ ကိုစိုးသိန္း၊ ကိုလွ၀င္း၊ ကိုဘေကာင္း၊
ကိုေဇာ္၀င္း၊ ကိုတင္ထြတ္၊ ကိုခင္ေမာင္အုန္း အစရွိ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ
အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ပညာေရးဌါနေတြမွာ အရာရွိေတြ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။
ေဒါက္တာညီညီကအစ အားလံုးဟာ လက္၀ဲ၀ါဒစြဲရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားႀကီးေတြလို႔
နာမည္ႀကီးခဲ့ပါတယ္။လြတ္လပ္ေရးမရခင္ (၁၉၄၇) မွာ ေဒါက္တာသန္းထြန္း ဗကသ
ဥကၠ႒ျဖစ္ေတာ့ “ငါ ကြန္ျမဴနစ္” လို႔ ေျဗာင္ေၾကညာခဲ့ဖူးသတဲ့။ ေက်ာ္ေအာင္၊ ျမသန္းတင့္၊
ေအာင္လင္းတို႔ တကၠသိုလ္ေရာက္တဲ့ႏွစ္က်ေတာ့ ပုခုကၠဴၾကည္တင္က
တကသေရြးေကာက္ပြဲမွာ “အလံနီၾကည္တင္” လို႔ အခန္းမွာ စာေရးထားတယ္ ဆိုပါတယ္။
ေဒါက္တာညီညီကေတာ့ မတ္က္စ္၀ါဒေလ့လာေရးအဖြဲ႔ ဖြဲ႔ခဲ့တယ္လို႔ ၾကားလိုက္မိဖူးပါတယ္
သမိုင္းမွာ ကြန္ျမဴနစ္ဆိုတာကို “ေျမျမႈတ္”ေနတဲ့ ေခတ္ျဖစ္ေနလို႔ ဒါေတြ
ဖံုးဖိထားခဲ့ရပါတယ္။ တေန႔ေတာ့ ျပန္ေပၚမွာပါပဲ။ကိုေဇာ္၀င္းတို႔ဟာ ၁၉၅၈
အိမ္ေစာင့္အစိုးရလက္ထက္ကစၿပီး စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ မဆလေခတ္
(စစ္အစိုးရ) မွာ သူတို႔၀င္လုပ္ေတာ့ ဒီလူေတြေဖါက္ကုန္ၾကၿပီ ေျပာတဲ့လူေတြက
ေျပာၾကပါတယ္။ ခုထိေျပာဆဲပါ။ က်ေနာ္ကေတာ့ အဲဒီလိုမျမင္ရက္ပါ။ လုပ္လုိ႔မရ၊ လုပ္လဲ
မလုပ္ႏိုင္လို႔ ရပ္လိုက္တာျဖစ္ၿပီး၊ “ျပည္သူ” ကိုေတာ့ သစၥေဖါက္မဲ့သူေတြ မဟုတ္ဘူးလို႔ပဲ
ျမင္ပါတယ္။
မဆလစစ္တပ္ပါတီ ၀င္ၿပီးဒူးတုတ္ အညံ့ခံရင္း အခြင့္ထူးယူသြားသူမ်ားကိုသာ

စိတ္ကြက္မိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔လဲ ျပည္သူပိုင္သိမ္းခံ အစိုးရ၀န္ထမ္း
ျဖစ္လာတာပဲ မဟုတ္လား။ တျခားထြက္ေပါက္ကေတာ့ လက္နက္ကိုင္ပုန္ကန္ဖို႔ပဲ
ရွိေတာ့မယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ “ျပည္ ေရႊဘိုၿမိဳ့ေတာ္ေျမာက္ ေခ်ာင္းေပါက္လို႔ မကူးႏူိင္”
ဆိုတဲ့အရပ္ကို ေရာက္ေနေတာ့ “မဆလအပိုအလုပ္ေတြ” မလုပ္ပါဘူး။ ပါတီမ၀င္ဘူး။
သူတို႔က ၀န္ထမ္းကို ကၽြန္လို႔ပဲ ေအာက္ေမ့သူေတြပါ။ စစ္တပ္က ၀ယ္ထားတဲ့
ေငြ၀ယ္ကၽြန္ေတြလို ခံယူထားတာပါ။ အထူးသျဖင့္ လက္၀ဲပ်က္ ဆိုရွယ္နီမ်ားက ပိုဆိုးၿပီး
ေရွာင္ေတာင္ေတာင္လုပ္သူေတြကို သူတို႔လိုပဲ အၿမီးျပတ္ေအာင္ လုိက္လုပ္တာေတြ
ေတြ႔ရပါတယ္။ “ရဲေဘာ္တို႔ကို ေစတနာထားလို႔ပါ” တဲ့။က်ေနာ္က အားရင္
ေပပုရပိုက္ရွာတယ္။ ေကာက္စိုက္သီခ်င္းေတြ စုပါတယ္။ ရန္ကုန္ကို ပညာေရးဌါနရဲ့
သင္တန္းတခုနဲ႔ ႀကံဳေတာ့ ဆင္းသြားပါတယ္။ ေပပုရပိုက္ ေကာက္စိုက္သီခ်င္းေတြ
ပိုက္သြားတယ္။အဲ့ဒီကာလမွာ (၁၉၆ရ-၆၈) မွာ ဆရာမင္းသု၀ဏ္ရဲ့ သေျပညိဳအိမ္မွာ
“ကဗ်ာ၀ပ္ေရွာ့”နဲ႔ ႀကံဳတယ္ ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ ဆံုရတယ္။ စာေရးဆရာေက်ာ္ေအာင္နဲ႔
တင္မိုးတို႔က မင္းသု၀ဏ္ရဲ့ ဌါနမွာ လူလိုတာ၀င္လုပ္ဖို႔ေခၚေတာ့ ၀မ္းသာတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဦးတင္ေအး(ရွမ္းျပည္)က

“ခင္ဗ်ားတို႔ နယ္မွာေနတာက ပိုၿပီးအကိ်ဴးရွိပါတယ္။ ဘာသာျပန္ဌါနမွာ
၀ါသနာမပါပဲ မလာခ်င္ပါနဲ႔”
လို႔ေျပာၿပီးျငင္းလိုက္ပါတယ္။ သူက ဆရာမင္းသု၀ဏ္ရဲ့ဌါနမွာ လက္ေထာက္ပါ

ဆရာမင္းသု၀ဏ္ကေတာ့ “ငါက မင္းတို႔ကို အေဖၚရေအာင္လို႔ ေခၚခ်င္တာပါကြယ္” လို႔
၀မ္းပန္းတနည္းေျပာရွာပါတယ္။ဒီေတာ့ ကိုေဇာ္၀င္း ၀င္လာပါတယ္။ သူတို႔ဌါနမွာ
ေက်ာင္းသံုးသမိုင္းျပဳစုဖို႔ အစီအစဥ္လုပ္ေနတယ္။ ပညာတန္ေဆာင္မဂၢဇင္း အ-
သံုးလံုးမဂၢဇင္း ကိစၥေတြလဲရွိတယ္ ခင္ဗ်ားနဲ႔ သိပ္ကိုက္တယ္ … တဲ့။ သူက
ကိုယ္ဖိရင္ဖိႀကိဳးစားရွာပါတယ္။ ၀န္ႀကီးေဒါက္တာညီညီအထိ တက္ေျပာရပါတယ္။
ကိုေဇာ္၀င္းကေတာ့ သူတို႔ေနတဲ့ ေ၀ဠဳ၀န္တိုက္ခန္းမွာ အခန္းရေအာင္အထိ
ႀကိဳးစားပါတယ္။ လူေျပာင္းလို႔ရေပမဲ့ အခန္းေျပာင္းလို႔ မရပါဘူး အမရေဆာင္မွာ
“သမိုင္းသင္ရိုးအဖြဲ႔” အမည္နဲ႔ ရုံးခန္းဖြင့္ထားေပးပါတယ္။ အထက္တန္းျပဆရာတဦးရယ္
အလယ္တန္းျပဆရာတဦးရယ္ တြဲထားပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္း အတြင္းေရးမႈးလုပ္ၿပီး
ေက်ာင္းသံုးျမန္မာႏူိင္ငံသမိုင္းစာအုပ္ကို ျပဳစုရပါတယ္။ မဆလပါတီရဲ့ လက္ေအာက္ခံ
အဖြဲ႔အမ်ိဳးမ်ိဳးက ၀င္ၿပီး ႀကီးၾကပ္ပါတယ္။ဒီအခ်ိန္မွာ ပညာေရး သုေတသနဗ်ဴရိုက ဦးစီးတဲ့
စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးလုပ္ငန္းဟာ အထူးေအာင္ျမင္လာၿပီး ယူနက္စကိုကေပးတဲ့
“မိုဟာမက္ေရဇာပါလဗီ” ဆုကိုရရွိလိုက္ပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္းတို႔လုိ ဗကသ၊ တကသ၊
အေတြ႔အႀကံဳရွိသူေတြရဲ့ ဦးေဆာင္စည္းရုံးေရး ေကာင္းမႈေၾကာင့္
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြ တၿပံဳလံုး အံုႂကြပါ၀င္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ
ေက်းလက္က မိဘျပည္သူေတြရဲ့ ရင္ခြင္ကိုခိုလႈံခြင့္ရသြားၾကၿပီး ျပည္သူ႔ဘ၀ကို
ထိေတြ႔နားလည္လာၾကပါတယ္။ လုပ္ငန္းေတြ စခန္းသိမ္းေပမဲ့ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့
စိတ္အားထက္သန္မႈက စခန္းသိမ္းလို႔ မရပါဘူး။ ဒါနဲ႔ သုေတသနဗ်ဴရို(ျပည္လမ္း)ေဘးမွာ
တဲထိုးၿပီး စခန္းဖြင့္ေပးထားရပါတယ္။ မဆလက လူထုလႈပ္ရွားမႈ
တကယ္ေအာင္ျမင္လာတာကို သေဘာေတြ႔ပံု မရပါဘူး။တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ အ-
သံုးလံုးစခန္းမွာ ကိုေဇာ္၀င္းအၿမဲရွိပါတယ္။ သူကတေယာက္ခ်င္းကို ေလးေလးစားစား
ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္ ရင္းရင္းနွီးနွီးဆက္ဆံေျပာဆို ကူညီပါတယ္။ ဗိုလ္ရဲထြတ္ရဲ့သား
ဗိုလ္ေက်ာေဇာရဲ့သား (ေခၽြးမေလာင္း အဲ့ဒီရုံးမွာ ရွိတယ္)။ ျပည္သူရဲေဘာ္
ဗိုလ္ညိဳမႈိင္းရဲ့သား၊ လက္သီးပုန္းသခင္ဗတင္ သမီးနွစ္ေယာက္ စသျဖင့္ ႏူိင္ငံေက်ာ္ေတြရဲ့
သားသမီးေတြလဲ ရွိပါတယ္။ သူတို႔ မိဘေတြရဲ့“ေသြး”ပါလို႔ ျပည့္သူ႔ “အက်ိဳး” ဆိုတဲ့
ေစတနာ ထက္ထက္သန္သန္ ပါ၀င္ဟန္ရွိပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး သူတို႔အားလံုးဟာ
စာေပအႏူပညာ္ေတြမွာ အ ထူးစိတ္၀င္စားၾက ၀ါသနာပါၾကပါတယ္။ တင္မိုး၊ ေမာင္သာႏူိး၊
ေမာင္စြမ္းရည္တို႔နဲ႔လဲ လံုးလားေထြးလားျဖစ္လာပါတယ္။ကိုေဇာ္၀င္းရဲ့ “ရဲေဘာ္” ေတြထဲမွာ
က်ဴရွင္ဆရာေတြ ေက်ာင္းဆရာေတြလဲ မနည္းဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္ေရာ
အဲ့ဒီေက်ာင္းသားေတြပါ က်ဴရွင္ဆရာျဖစ္ကုန္ၾကပါတယ္။ သင္ရိုးအဖြဲ႔ေတြ
အေျခခံပညာဦးစီးဌါနမွာ တကယ္ဖြဲ႔ၾကေတာ့ က်ေနာ္က်န္ခဲ့ၿပီး၊ ၾကာမွ

ျမန္မာစာသင္ရိုးအဖြဲ႔က ေခၚယူလိုက္ပါတယ္။ “သမိုင္း”မွာ မပါရတာ
က်ေနာ္ကံေကာင္းပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္းနဲ႔ေတာ့ မကြဲမကြာပါပဲ။ သူနဲ႔
အသံုးလံုးအဖြဲ႔သားေတြနဲ႔ တရုန္းရုန္းပါပဲ။ သူကတိုးတိုး တိုးတိုးေအးေအး ေအးေအးနဲ႔
စကားေျပာေကာင္းတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ စည္းရုံးေရးသမားေကာင္းအျဖစ္
နယ္ကေက်ာင္းေတြကို ဘာသာရပ္ေဟာေျပာပြဲေတြကို ကိုေဇာ္၀င္းက စီစဥ္ပါတယ္။
နာမည္ေက်ာ္ပါတယ္။ မင္းသားကိုျမတ္ေလး၊ စႏၵယားခ်စ္ေဆြ ကိုေလးညႊန္႔၊
ကိုေမာင္ေမာင္ႀကီး၊ မာမာေအးစတဲ့ ေတးဂီတသမားေတြနဲ႔လဲ အထူးရင္းႏွီးတယ္။ အ-
သံုးလံုးပို႔စကဒ္ေပၚက က်ေနာ့္ရဲ့ မျဖစ္စေလာက္ကဗ်ာေလးကို မာမာေအး ဆိုေစၿပီး
အသံလႊင့္ဖူးတယ္။ မာမာေအးကလဲ တျခားအဆိုေတာ္လို ကိန္းႀကီးခန္းႀကီး
မလုပ္တတ္ဘူး။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသီခ်င္း ေက်ာင္းသားသီခ်င္း အ-သံုးလံုးသီခ်င္းစတဲ့
လူထုစည္းရုံးေရးသီခ်င္းေတြကို ကိုျမတ္ေလး ကိုေဇာ္၀င္းတို႔ အသိုင္းအ၀ိုင္းက
အကူအညီေတာင္းရင္ မျငင္းရွာဘူး။ ကိုေဇာ္၀င္းကလဲ အနုပညာသမားမ်ား စာေပသမား
စတာေတြကို အေရးတယူကူညီတတ္တယ္။ သူ ဘာေတြ တီးတတ္မႈတ္တတ္သလဲ
က်ေနာ္မသိလိုက္ဘူး။ ဂီတနက္သန္ကိုေစာၿငိမ္းရဲ့ သီခ်င္းေတြကိုေတာ့ အထူးနွစ္သက္ၿပီး
“သစၥာရွင္” “စိန္”စတဲ့ သီခ်င္းေတြကို ကြမ္း၀ါးတဲ့ ပါးစပ္နဲ႔ မၾကာခဏ ဆိုညည္းေလ့ရွိတာကို
ၾကားဖူးပါတယ္။ (သူ႔သမီးေထြးေလးရဲ့ အမည္“နီနီေဇာ္” ဆိုတာ တင္မိုးေပးတဲ့အမည္ပါ)။
သူနဲ႔က်ေနာ္တို႔ (တင္မိုးအပါအ၀င္) တြဲလုပ္ခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆံုးအလုပ္ကေတာ့

“ပဲ့တင္သံ”ေခၚ စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရး လႈပ္ရွားမႈ အထိမ္းအမွတ္မဂၢဇင္းပါ။ မဂၢဇင္းပါ
မဂၢဇင္းအမည္ကို ဆရာမင္းသု၀ဏ္က ေပးခဲ့ၿပီး အ-သံုးလံုးဖတ္စာကိုလဲ
ဆရာပဲျပဳစုေပးပါတယ္။ “၀ ထ က လ သ” နည္းလို႔ ေခၚပါတယ္။ ကိုေဇာ္၀င္း က်ေနာ့္ကို
မႏၱေလးက ရန္ကုန္ကိုေခၚခဲ့တာက “ပညာေလာက” ဆိုတဲ့ ပညာေရးမဂၢဇင္းထုတ္ရာမွာ
အယ္ဒီတာခ်ဴပ္ သို႔မဟုတ္ အယ္ဒီတာအဖြဲ႔၀င္လုပ္ဖို႔ ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာညီညီတို႔ကို
အေၾကာင္းျပခဲ့ေပမဲ့ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ တခါပဲ ေရးလိုက္ရဖူးပါတယ္။သမိုင္းသင္ရိုးအဖြဲ႔မွာ
လုပ္ဖို႔ဆိုတာလဲပါတယ္ “ဆရာစြမ္း က ျမန္မာႏူိင္ငံသမိုင္းဘာသာရပ္နဲ႔ ဘြဲ႔ရသူ။
အမ်ိဳးသားစာေပဆု(၁၉၆၄) ရဖူးသူ”လို႔ အေၾကာင္းျပေကာင္းခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့
နွစ္ေနရာလံုးမွာ က်ေနာ္မပါခဲ့ပါဘူး၊ က်ေနာ္ကလဲ ဒါေတြကို ၀ါသနာမပါဘူး။
ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ ၿပီးတာပဲလို႔ သေဘာထားပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုတာ ကိုေဇာ္၀င္းကို
က်ေနာ္မေမးခဲ့ပါဘူး။အဲ့ဒီကိစၥေတြနဲ႔ မဆိုင္တဲ့ ျမန္မာစာသင္ရိုးအဖြဲ႔ကိုပဲ
ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒါလဲ က်ေနာ္ မလုပ္ခ်င္လို႔ စာၾကည့္တိုက္ဒီပလိုမာယူၿပီး
စာၾကည့္တိုက္မွာပဲ ခိုလႈံေနလိုက္ပါတယ္။ “ကၽြန္ေခတ္မွာ လူရာမ၀င္ခ်င္” ဆိုတဲ့
ဘႀကီးမႈိင္းရဲ့ စကားအတိုင္းပါပဲ။ မဆလေတြ တိုက္ရိုက္ႀကီးၾကပ္တဲ့အဖြဲ႔က ေ၀းသြားတာပဲ
၀မ္းသာလွပါၿပီ။
ခုေတာ့ သူအသည္းကင္ဆာနဲ႔ ကြယ္လြန္ခဲ့တာၾကာၿပီ၊ စာေပ၀ါသနာႀကီးခဲ့သူ

ျဖစ္ေပမဲ့ သူ႔လက္ရာ မွတ္မွတ္ရရ မက်န္ရစ္ရွာဘူး၊ ဒါေပမဲ့ ဗကသလႈပ္ရွားမႈ
သမိုင္းမွာေတာ့ သူ႔အမည္ မပါလို႔ မျဖစ္။ ၁၉၅၄-၅၅မွာ ဗကသအတြင္းေရးမႈး။ ၁၉၅၆-
၆၀မွာ ဗကသဥကၠ႒ပါ။ က်ေနာ့္အဖို႔ေတာ့ ညီအကိုလို ခင္မင္တဲ့ ရဲေဘာ္ႀကီးပါ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းရင္းခ်ာတဦးအျဖစ္နဲ႔ အလြမ္းမွတ္တမ္းကိုေတာ့
ေရးလိုက္ရပါတယ္။ ဗုဒၵဘာသာထံုးစံအရ ေျပာရရင္ ကိုေဇာ္၀င္းဟာ သူတပါးကို
ကူညီတတ္တဲ့ စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္ရွိသူတဦးအေနနဲ႔ ေကာင္းရာသုဂတိကို
ေရာက္ရွိေနပါလိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း။
၂၀၁၀ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၁၀
(မိုးမခ ျဖည့္စာ - ဆရာရဲ့ စာမူကို မိုးမခက လက္ခံရရွိျပီး၊ စာစီစာရိုက္ခ်ိန္

ၾကန္႔ၾကာေနခဲ့လို႔ ယခုမွ ဒီစာမူကို တင္ဆက္လိုက္ရပါတယ္။ ထို႔အတြက္
ေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္က ဗကသဦးေဇာ္၀င္းရဲ့ ဇနီးသည္
နာမက်န္းျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ သည္စာမူနဲ႔ သူ႔ခင္ပြန္းအေၾကာင္း ျပန္လည္ေျပာျပျပီး
အားေပးခ်င္တဲ့အေၾကာင္း၊ ျမန္ျမန္တင္ဆက္ေစခ်င္ေၾကာင္း မိုးမခကို တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။
ယခု စာမူကို မိုးမခမွာ တင္ဆက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ဗကသဦးေဇာ္၀င္းရဲ့ ဇနီး ေဒၚခင္ခင္ေအး
ကြယ္လြန္သြားျပီျဖစ္တယ္လို႔ ၾကားသိရပါတယ္။ ထို႔အတြက္ မိုးမခက
ထပ္မံေတာင္းပန္ပါတယ္။ ဗကသဦးေဇာ္၀င္းနဲ႔ ဇနီး ေဒၚခင္ခင္ေအးတို႔ရဲ့
က်န္ရစ္သူမိသားစုအတြက္ မိုးမခက ၀မ္းနည္းမွတ္တမ္းအျဖစ္ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္၏
ေဆာင္းပါးကို တင္ဆက္လိုက္ပါတယ္။)
ဆဲဗင္း ဂ်ဴလိုင္
ေဆာင္းပါးရွင္ – ဗုိလ္ထက္မင္း
http://www.photayokeking.org/Articlesmm/7-july.html
ေက်ာင္းသားဆိုတာဟာ ပြင့္လင္း ရို္းသားၿပီး ဖိႏွိပ္မႈ၊ မတရားမႈကို မႀကိဳက္တဲ့ သဘာ၀

ရွိပါတယ္။ ေခတ္ပညာ တတ္ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာ နဲ ့ ယွဥ္ကာ အျမင္က်ယ္ အသိဥာဏ္
ၾကြယ္၀သူေတြလည္း ျဖစ္ၾကပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ ့ ကိုလိုနီ လက္ေအာက္က လြတ္ေျမာက္ဖုိ ့
ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ကယ္တင္ခဲ့တဲ့ “အာဇာနည္ သူရဲေကာင္း” ေတြဟာ
ေက်ာင္းသားေတြက ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ပါလား ခင္ဗ်ား။ ေက်ာင္းသား သမဂၢနဲ႔
ေက်ာင္းသားေတြဟာ လြတ္လပ္ေရး ရရွိမႈ ျပႆနာ၊ ျပည္တြင္းစစ္ ရပ္စဲေရး ျပႆနာ၊
ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ျပႆနာ၊ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး ျပႆနာ

စတာေတြကို အၾကိတ္အနယ္ ေျဖရွင္းေတာင္းဆို ခဲ့ၾကပါတယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ မတ္လ (၂)
ရက္ေန႔၊ ဗုိလ္ေန၀င္း အာဏာသိမ္း ၿပီးတဲ့အခါ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ကို ပထမဆံုး
ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ခဲ့တာ ေက်ာင္းသားေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
အာဏာသိမ္းၿပီးၿပီးခ်င္း မတ္လ (၃) ရက္ေန႔မွာ (ဗကသ)၊ (တကသ) နဲ႔ (ရကသ) တုိ႔

ပူးတြဲၿပီး ေၾကညာခ်က္ တစ္ေစာင္ ထုတ္ျပန္ကာ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းျခင္းကို
ကန္႔ကြက္လုိက္ ၾကပါတယ္။ ဖဆပလ၊ ပမညတ စတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီႀကီးေတြက
ေစာင့္ၾကည့္ဖုိ႔ ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြက ျပတ္ျပတ္သားသား
ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကလို႔ ဗုိလ္ေန၀င္းက အာဃာတ တရား ထားခဲ့ပါတယ္။ တကၠသိုလ္ရဲ့
အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႔ စီမံခန္႔ခြဲေရးကို ပညာေရး ၀န္ႀကီးဌာနက တုိက္ရိုက္ ကိုင္တြယ္ျခင္း မျပဳဖုိ႔
ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီက ေမလ (၉) ရက္ေန႔မွာ ေၾကညာခ်က္ ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။
တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒမွာ ပါတဲ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အားလံုးကို ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီက
က်င့္သံုးမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းနဲ႔ ေက်ာင္းသား ေတြကို ႏွိပ္ကြပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တဲ့ ေက်ာင္းေဆာင္
စည္းကမ္းခ်က္ (၂၂) ခ်က္ကိုလည္း ထုတ္ျပန္လုိက္ပါတယ္။ ေမလ (၁၀) ရက္ေန႔
တကၠသိုလ္ ေကာင္စီ၀င္ေတြကို ဗုိလ္ေန၀င္းက ဒဂံုရိပ္သာ မွာ ေခၚယူေတြ႔ဆံုၿပီး
မူလတကၠသုိလ္ ေကာင္စီကို ဖ်က္သိမ္း လိုက္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာဆုိ ေၾကညာခဲ့လုိ႔
ေက်ာင္းသားထုအတြင္း မေက်နပ္မႈ ပိုမို မ်ားျပားခဲ့ပါတယ္။
ေမလ (၂၇) ရက္ေန႔ တကၠသိုလ္ ေကာင္စီကို ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီရဲ ့

ေၾကညာခ်က္အမိန္ ့ (၃၀) နဲ႔ ထုတ္ျပန္တဲ့ အခါမွာ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြ မပါ၀င္ဘဲ
စစ္အာဏာရွင္ အရာရွိႀကီးေတြနဲ႔သာ ဖြဲ႔စည္းထားလို႔ ေက်ာင္းသားမ်ား ေပါက္ကြဲခဲ့ပါတယ္။
ေမလ (၃၁) ရက္ေန႔မွာ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေျပလည္မႈရွိတဲ့ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာသာလွကို ရာထူးက ဖယ္ရွားလိုက္ၿပီး ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႕ဆရာ သခ်ၤာ
ပါေမာကၡ ဦးကာ အား အစားထုိး ခန္႔အပ္လိုက္ရာမွ အာဏာရွင္အစြယ္ ဘီလူး
ေပၚထြက္လာပါေတာ့တယ္။
အမွန္မွာ တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒအရ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ရာထူး လစ္လပ္ရင္

ပါေမာကၡေတြထဲက ယွဥ္ၿပိဳင္ အေရြးခံ ခြင့္ရွိၿပီး တကၠသိုလ္ ဘဲြ႔ရ အသင္း၀င္ေတြ လွ်ိဳ႔၀ွက္
မဲေပးကာ ေရြးေကာက္ တင္ေျမာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ ထုတ္ျပန္တဲ့
ပညာေရး စည္းကမ္းသစ္ ေတြဟာလည္း လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္တဲ့
အခ်က္အလက္ေတြ မ်ားစြာပါရွိလို႔ ေက်ာင္းသားေတြက ေထာက္ျပၿပီး ကန္႔ကြက္မႈ
ျပဳလုပ္လာခဲ့ပါတယ္။ တကသ အဖြဲ႔မွ ပါေမာကၡခ်ဳပ္႐ုံးကို တရား၀င္ စာေပးပို႔ခဲ့ေပမဲ့
ျပန္ၾကားမႈ တစ္ခုမွ မရခဲ့လို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အပိုင္းနဲ႔ ေက်ာင္းသားမ်ား အၾကား တင္းမာမႈ
ျပင္းထန္လာခဲ့ပါတယ္။တကၠသိုလ္ အေဆာင္တံခါးေတြကို ည (၈) နာရီပိတ္မယ္၊
ဘယ္သူမွ အ၀င္အထြက္ မလုပ္ရလုိ႔ တင္းၾကပ္စြာ တားျမစ္လိုက္ျပန္ရာ
ေက်ာင္းသားေတြဟာ ေဒါသ ထြက္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဂ်ဴလုိင္ (၄) ရက္ေန႔ ည (၉)

နာရီမွာေတာ့ အေဆာင္ေန ေက်ာင္းသားေတြ ေၾကြးေၾကာ္ ကန္႔ကြက္
ဆႏၵျပၾကပါေတာ့တယ္။ ဂ်ဴလုိင္လ (၅) ရက္ေန႔မွာ ေက်ာင္းသားေတြက ပါေမာကၡခ်ဳပ္နဲ႔
ေတြ႔ခြင့္ေပးဖုိ႔ ပန္ၾကားေပမဲ့ ေတြ႔ခြင့္မရတာေၾကာင့္ အေဆာင္တံခါးကို လူအင္အားနဲ႔
တြန္းဖြင့္ၿပီး လမ္းမေတြေပၚကို ထြက္လာၾကပါတယ္။ ဂ်ဴလိုင္လ (၆) ရက္ေန႔မွာ တကၠသိုလ္
နယ္ေျမကို ပုဒ္မ (၁၄၄) အမိန္႔ ထုတ္ျပန္လိုက္ပါတယ္။
ဂ်ဴလိုင္လ (၇) ရက္ေန႔ မနက္ (၁၁) နာရီမွာေတာ့ ေက်ာင္းသားထု အစည္းအေ၀း

က်င္းပၿပီး ပုဒ္မ (၁၄၄) ကို ဆန္႔က်င္ ကန္႔ကြက္ျခင္း၊ မတရား ထုတ္ျပန္ထားတဲ့
စည္းကမ္းခ်က္ (၂၂) ခ်က္ကို ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆုိျခင္း၊ တကၠသိုလ္ ပရ၀ွဏ္အတြင္း
စီတန္းလွည့္လည္ ဆႏၵျပျခင္း ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ ဆႏၵျပပြဲၿပီးဆံုးခ်ိန္မွာ
လွည္းတန္း ဂါတ္တဲက ရဲကားတန္း တစ္ခု ရုတ္ခ်ည္း ၀င္ေရာက္လာၿပီး အင္အား (၂၀၀)
ခန္႔ သံုးကာ ကိုဗေဆြေလးနဲ႔ ကိုသက္ အပါအ၀င္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြကို
ဖမ္းဆီး ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ရဲေတြဟာ အဓိပတိလမ္းေပၚမွာ
ထိပ္တုိက္ ရင္ဆုိင္ေတြ႕ဆံုၾကၿပီး ရဲေတြက မ်က္ရည္ယို ဗံုးေတြနဲ႔ပစ္၊ နံပါတ္ ဒုတ္ေတြနဲ႔
႐ိုက္၊ ေက်ာင္းသားေတြက ရရာ ခဲေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ ျဖစ္ပြားခဲ့ၾကပါတယ္။
ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြကို ေတြ႕ရတဲ့အခါ ေက်ာင္းသာထုဟာ ပိုမို

နာက်ည္းလာၿပီး ေတာင္ငူေဆာင္၊ ဒဂံုေဆာင္၊ မႏၱေလးေဆာင္ စတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက
အင္အားထု ႀကီးမားစြာ ျပန္လည္တုန္႔ျပန္ရာ တုိက္ပြဲျပင္းထန္လာၿပီး ရဲေတြက
ဆုတ္ခြာေပးလိုက္ရပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ အ၀ိုင္းေလး မွတ္တုိင္အနီးမွာ
ဆြဲအားေကာင္းတဲ့ အသံဖမ္းစက္နဲ႔ လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်ကို ဖမ္းယူၿပီး
ျမန္မာ့အသံကြပ္ကဲမႈ႐ုံးကို စဥ္ဆက္မျပတ္ သတင္းပို႔ ေနပါတယ္။
ဗဟို ကြပ္ကဲမႈ ေနရာက ျမန္မာ့အသံမွာ ျဖစ္ျပီးဗဟိုလံုၿခံဳေရးေကာ္မတီ ဥကၠ႒ ဗုိလ္မွဴးႀကီး

ေက်ာ္စိုး၊ ဗုိလ္မွဴးႀကီး လွဟန္၊ ဗုိလ္မွဴးႀကီး သန္းစိန္၊ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေမာင္လြင္၊ ဗုိလ္မွဴးႀကီး
ဘဦး၊ ရဲခ်ဳပ္ ဦးဘေအး၊ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဦးကာတုိ႔ ရွိေနၾကပါတယ္။ အနီးကပ္ကြပ္ကဲမႈ အဖြဲ
့မွာ သနက (၄) တပ္ရင္းမွဴး ဒုတိယ ဗုိလ္မွဴးႀကီး စိန္လြင္၊ စစ္အင္ဂ်င္နီယာ တပ္မွဴး ဒုတိယ
ဗုိလ္မွဴးႀကီး လွျမင့္၊ လက္ေထာက္ ရဲမင္းႀကီး ဦးလွေငြတို႔ ပါ၀င္ၿပီး အေျခအေနကို မျပတ္
ေစာင့္ၾကည့္ေန ၾကပါတယ္။ ဒုတိယ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗုိလ္မွဴးခ်ဳပ္ ေအာင္ႀကီးလည္း
လႈပ္ရွားသြားလာ ညႊန္ၾကားေနပါတယ္။
ညေနပိုင္းမွာေတာ့ စစ္ကားေတြ ေရာက္ရွိလာကာ စစ္သားေတြဟာ ဂ်ာမနီ ႏိုင္ငံလုပ္ BA

(63) G3, BA (64) G4 ေမာင္းျပန္ ႐ိုင္ဖယ္မ်ား ကိုင္ေဆာင္ၿပီး တကၠသိုလ္၀င္း စာတုိက္မွ
စ၍ အဓိပတိ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္နဲ႔ မႏၱေလး ေဆာင္၀င္းဘက္ကို မ်က္ႏွာမူ အသီးသီး
ေနရာယူလိုက္ၾကပါတယ္။ စာတိုက္၀င္း ၿခံစည္းရိုး အနီးမွာ ဒု ဗုိလ္မွဴးႀကီးစိန္လြင္အား
ေက်ာင္းသား တခ်ဴိ႕က ေတြ ့ဆံုေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး ေက်ာင္းသားေတြက ဗုိလ္မွဴးတုိ႔ တပ္ေတြ

ကမာရြတ္ ဂတ္တဲ အထိ ဆုတ္ခြာေပးပါလို႔ ေလေျပထုိး ေျပာဆုိခဲ့ေပမဲ့ အထက္ အမိန္႔အရ
လာတာျဖစ္လုိ႔ ဆုတ္မေပးႏုိင္ဘူးဟု ျပန္လည္ ေျပာဆုိခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြကို လူစုခဲြဖို႔နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ကိုယ့္အေဆာင္ကို ျပန္၀င္ခိုင္းဖို ့

ဗိုလ္စိန္လြင္က ျပန္လည္ ေျပာဆိုပါတယ္။ ေက်ာင္းသားထဲက တခ်ဳိ႕ဟာ သူတို႔အတြက္
မရပ္တည္တဲ့ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဦးကာရဲ႕ ကားနံပါတ္ (စ - ၆၅၉) နဲ႔ ေက်ာင္းပိုင္ကား (စ -
၆၂၀၃) တို႔ကို လမ္းမေပၚမွာ မီးရႈိ႕လိုက္ရာမွ တင္းမာမႈ အထြတ္အထိပ္သို႔
ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းေပၚက စာတိုက္အနီးကို ဖီးယက္
ကားတစ္စီး ေရာက္ရွိလာၿပီး ဗုိလ္စိန္လြင္ကို စာတစ္ေစာင္ ေပးလုိက္ပါေတာ့တယ္။
အဲဒီစာကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ ပစ္ခတ္ဖုိ႔ “ပစ္မိန္႔” ေပးလိုက္တဲ့
စာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုိလ္စိန္လြင္က တပ္မွဴးေတြကို ေခၚယူၿပီး ပစ္ရန္ ညႊန္ၾကားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေနာက္ G3,

G4 ေမာင္းျပန္ ရုိင္ဖယ္ေတြနဲ ့ တကၠသိုလ္ ၀င္းအတြင္းက ေက်ာင္းသားေတြကို သံုး မိနစ္
ပစ္၊ ႏွစ္ မိနစ္ နား စနစ္ နဲ ့ အတြဲလိုက္ ပစ္ခတ္ပါ ေတာ့တယ္။ ဒဏ္ရာရ ေသဆံုးသူ
(၁၀၀) ၀န္းက်င္ ရွိခဲ့ၿပီး တကၠသုိလ္ နယ္ေျမဟာ ဥဒါန္း မေၾကစရာ “ေသြးေၾကြး” တင္ခဲ့လို ့
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ဟာ “ရန္က်န္ တကၠသိုလ္” ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ စစ္ဘီလူးေတြဟာ အားမရ
ေသးဘဲ ဂ်ဴလိုင္လ (၈) ရက္ မနက္ (၄) နာရီ ၀န္းက်င္မွာ စစ္အင္ဂ်င္နီယာတပ္က ဗုိလ္မွဴး
ထြန္းရီ ဦးစီးၿပီး တကၠသိုလ္ သမဂၢ အေဆာက္အအံု ႀကီးအား ဒိုင္းနမိုက္ နဲ႔ ေဖာက္ခြဲ
ဖ်က္ဆီး ပစ္လုိက္ပါတယ္။ (၇) နာရီ မွာေတာ့ ဗုိလ္ေန၀င္းက “ဓား ဓား ခ်င္း၊ လွံ လွံ ခ်င္း”
စိန္ေခၚတဲ့ မိန္ ့ခြန္းကို ျမန္မာ့အသံမွ နားခါးစရာ ေျပာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္နဲ႔ စပ္လ်ဥ္းၿပီး ဗုိလ္ေန၀င္းနဲ႔ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး တုိ ့က “အုိေက” ဆုိတဲ့ စကားလံုးနဲ ့

သူလုပ္တယ္ ငါလုပ္တယ္လုိ႔ ေနာက္ပိုင္းမွာ အျပန္အလွန္ စြပ္စြဲ ေျပာဆုိခဲ့ၾကပါတယ္။
ဗုိလ္ေန၀င္းဟာ ဗဟို ကြပ္ကဲမႈ ဥကၠ႒ ဗုိလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္စိုးအား သမဂၢ အေဆာက္အဦး
ထဲမွာ ရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ထြက္လာၾကဖုိ႔ အသံခ်ဲ႔ စက္နဲ႔ ေျပာၾကားရန္၊
မထြက္လာရင္ ရီကြိဳင္လက္ လက္နက္ႀကီးနဲ ့ ပစ္ဖမ္းမယ္လုိ႔ ထည့္သြင္း ေျပာၾကားရန္၊
ညေနပိုင္း မေမွာင္ခင္ လုပ္ရန္နဲ႔ လုိအပ္ရင္ လက္နက္ႀကီး သံုးဖုိ႔ အမိန္႔ ေပးခဲ့တယ္လုိ႔
သိရပါတယ္။ ရီကြိဳင္လက္ လက္နက္ႀကီး ဟာ ေပါက္ကြဲမႈ ျပင္းထန္တဲ့ စြမ္းအားရွိလို ့
အဲဒီလက္နက္ႀကီးနဲ ့ ပစ္ရင္ အေဆာက္ အဦး မခံႏိုင္ဘဲ ပြင့္ထြက္ကာ မိုင္းေဖာက္ခဲြတာနဲ ့
စြမ္းအားအတူတူ ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာ ဦးေအာင္ႀကီးက ဆင္ေ၀ွ႔ ရန္ေရွာင္ ရွင္းရာမွာ ဗုိလ္လွဟန္နဲ႔ အတူ

ဦးေန၀င္း ထံကို သမဂၢ အေဆာက္အဦး ဗံုးခဲြမဲ့ကိစၥ တားဆီးဖို႔ သြားတာလို႔ ေျပာပါတယ္။
ျဖစ္စဥ္အမွန္က ကြပ္ကဲမႈအဖြဲ႔က ဗံုးခြဲဖို႔ ဆံုးျဖတ္တာကို ဦးေန၀င္းထံ အတည္ျပဳေပးဖုိ႔
သြားေရာက္ တင္ျပခဲ့တာျဖစ္ၿပီး အဲဒီကိစၥကို ဦးေန၀င္းက အုိေက ဆက္လုပ္ပါလုိ႔

သေဘာတူခဲ့လို႔ ဦးေအာင္ႀကီးကလည္း ကြပ္ကဲမႈအဖြဲ႕အား ညႊန္ၾကားေျပာဆို ခိုင္းေစခဲ့တာ
ျဖစ္ပါတယ္။ သမိုင္း တရားခံ သူတို႔ ႏွစ္ဦးနဲ႔ ႀကံရာပါ စစ္ဘီလူးေတြ အားလံုးေၾကာင့္ သမဂၢ
အေဆာက္အဦးအတြင္းမွာ နားခိုေနၾကတဲ့ ဒဏ္ရာရ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသား
ေျမာက္မ်ားစြာဟာ အေဆာက္အဦးႀကီးနဲ႔အတူ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့လို႔ ရင္နင့္စရာ
ေကာင္းလွပါတယ္။
၁၉၆၃ ဂ်ဴလိုင္လ (၇) ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ တစ္ႏွစ္ေျမာက္ အခမ္းအနားကို

ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကရာ ေက်ာင္းသားမ်ားအားလံုး မ်က္ရည္က် ၀မ္းနည္း ဂုဏ္ယူၾကၿပီး
က်ဆံုးသူမ်ား အတြက္ လြမ္းသူ႔ ပန္းေခြ ခ်ခဲ့ၾကပါတယ္။ မူလေနရာမွာ ယာယီ
ေက်ာင္းသားသမဂၢ အေဆာက္အဦးကို ဖြင့္ပြဲ ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က စၿပီး
ေက်ာင္းသားတုိင္းရဲ႕ ရင္ထဲ၊ ႏွလံုးသား ထဲမွာ စစ္အာဏာရွင္ ဆန္႔က်င္ေရးကို
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခိုင္မာစြာနဲ႔ အျမစ္တြယ္ ကိန္း၀ပ္ လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕
ႏုပ်ိဳသစ္လြင္ ရယ္ေမာသံေတြနဲ႔ စည္ကားခဲ့တဲ့ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ပရ၀ုဏ္ဟာ
ယေန႔ဆုိရင္ ေျခာက္ေသြ႔ တိတ္ဆိတ္ေနၿပီး တကၠသိုလ္ေတြကို အေ၀းကို
လႊင့္ထုတ္ထားရတဲ့အထိ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ သတၱိကို
ေၾကာက္ရြံ႕တုန္လႈပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ဆယ္စုႏွစ္မ်ား ခ်ီၿပီး ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေပမဲ့
ဒီအေရးအခင္းကို မမွီလိုက္တဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ ေက်ာင္းသား လူငယ္တုိင္းဟာ
လက္ဆင့္ကမ္း တကူးတက ေပးေ၀ငွလုိ႔ မဟုတ္ဘဲ ႏွလံုးသားအသိေလ့လာမႈ ေၾကာင့္
ကိုယ္စီ၊ ကိုယ္စီ စစ္အာဏာရွင္ကို ဆန္႔က်င္ရမယ္ဆုိတဲ့ ခံယူခ်က္ အလိုလုိ
ေပါက္ဖြားလာခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒီျဖစ္စဥ္ကို သူတို႔ ေက်ာင္းသား ဘ၀က ႀကံဳခဲ့ၾကတဲ့ O.T.S ဗိုလ္သင္တန္း၊ အပတ္စဥ္

(၂၉) ေက်ာင္းဆင္း အရာရွိေတြဟာ တပ္ရင္းမွဴး ျဖစ္လာတဲ့ အခ်ိန္မွာ အခ်င္းခ်င္း
အလြတ္သေဘာ ေ၀ဖန္ ေဆြးေႏြးၾကရာမွာ သမဂၢအေဆာက္အဦးကို မိုင္းခြဲဖုိ႔ မလိုေၾကာင္း၊
သမဂၢ အေဆာက္အအံုက ဂ်က္ထုိး ပိတ္ထားတဲ့ တံခါးမႀကီးအား အင္အားသံုး ရုိက္ဖ်က္ၿပီး
အတြင္းက ခုိလႈံေနၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ဖမ္းဆီးယံုျဖင့္ ေသြးထြက္သံယုိ
နည္းပါးသြားမယ္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဗုိလ္ေအာင္ႀကီးနဲ႔ ဗုိလ္ေက်ာ္စိုး တုိ ့မွာ လည္းတာ၀န္ရွိၿပီး
အဲဒီတုန္းက ရီကြိဳင္လက္ ေနာက္ပြင့္လက္နက္ႀကီး ဟာ ေရွ့တန္းမွာေရာက္ေနလို႔ ရွာလို႔
မရျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ကြပ္ကဲမႈေပးတဲ့ အရာရွိႀကီးေတြ အေနနဲ႔ အေျခအေနကို ထိမ္းသိမ္းဖို႔၊
စီမံခန္႔ခြဲဖို႔၊ ေပါင္းစပ္ညွိႏႈိင္းဖို႔ ည့ံဖ်င္းကာ ႏွိပ္ကြပ္ဖို႔ကိုဘဲ တာစူေန ၾကေၾကာင္း၊
ဗိုလ္စိန္လြင္ဟာ G3,G4 ေတြကို တစ္ေတာင့္ခ်င္း အေပၚေထာင္ပစ္ရံုနဲ႔
ေျဖရွင္းရႏိုင္ေၾကာင္း စသျဖင့္ က်ဆံုးသြားတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို တမ္းတ လြမ္းဆြတ္ရင္း
သံုးသပ္ေျပာဆုိ ေ၀ဖန္ခဲ့ၾကပါတယ္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ မဟာ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးပါတီ
အဖြဲ႕အစည္း ေလာင္းရိပ္ေတြ ေအာက္က ကင္းလြတ္ၿပီး သီးျခား လြတ္လပ္တဲ့
အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး အင္အားစုႀကီး တစ္ရပ္အျဖစ္ ေပၚထြက္ခဲ့တဲ့ အျပင္
ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ စြန္႔လြတ္စြန္႔စားတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ အနစ္နာခံတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြဟာ
အံ့မခန္း ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ျပည္သူလူထုနဲ႔
ပူးေပါင္းလက္တြဲၿပီး ႀကီးမားတဲ့ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ဆက္လက္
ရပ္တည္ခဲ့ၾကတာကို ဂုဏ္ျပဳရင္း ေရးသားတင္ဆက္လိုက္ရပါတယ္ ခင္ဗ်ား။
ေနရပ္ရင္းျပန္ ကရင္ဒုကၡသည္ ကေလးတဦး

ဗံုးဒဏ္ေၾကာင့္ ေသဆံုး
01 April 2010 http://www.voanews.com/burmese/2010-04-01-voa4.cfm
ထိုင္းႏုိင္ငံ တာ့ခ္ခ႐ိုင္ ထာ့ေဆာင္ယန္ၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းမွာရိွတဲ့ မယ္အုစု ယာယီဒုကၡသည္

စခန္းက ကရင္ဒုကၡသည္ ၈၀၀ နီးပါးဟာ ဒီေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး ေနရပ္ရင္းကို
ျပန္ေနၾကၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ျပန္သြားတဲ့ နယ္ေျမဟာ စစ္ပဲြအတြင္းက က်န္ရိွတဲ့
ေျမျမႇဳပ္မိုင္းေတြ မရွင္းလင္းရေသးတဲ့ နယ္ေျမျဖစ္ၿပီး မေန႔ကတင္ ဗံုးတလံုး
ေပါက္ကဲြခဲ့တာေၾကာင့္ ၆ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးငယ္တေယာက္ ေသဆံုးခဲ့ရပါတယ္။
အျပည့္အစံုကို ထုိင္းအေျခစိုက္ သတင္းေထာက္ ကိုမုိးေဇာ္က
တင္ျပေပးထားပါတယ္။ထုိင္းႏုိင္ငံ အေနာက္ပုိင္း တာ့ခ္ခ႐ိုင္ ထာ့ေဆာင္ယန္ၿမိဳ႕နယ္
အတြင္းမွာ ယာယီဒုကၡသည္စခန္း ၃ ခုရိွၿပီး အဲဒီက ဒုကၡသည္ေတြဟာ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္
ဇြန္လအတြင္းက ျမန္မာစစ္တပ္ရဲ႕ ထုိးစစ္ေၾကာင့္ ထိုင္းႏုိင္ငံအတြင္းကို လာေရာက္
ခိုလံႈေနခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ဒီႏွစ္ ဇန္န၀ါရီ လကုန္ပိုင္းမွာေတာ့ ျမန္မာျပည္ဘက္မွာ
တုိက္ပဲြေတြ မရိွေတာ့လို႔ သူတုိ႔ကို ေနရပ္ရင္း ျပန္ဖို႔အတြက္ ထုိင္းအာဏာပိုင္ေတြဘက္က
စတင္ စီစဥ္လာခဲ့ၿပီး ဒီကေန႔မွာေတာ့ မယ္အုစု ယာယီစခန္းက ဒုကသည္အကုန္
ေနရပ္ရင္း ျပန္ၾကၿပီလို႔ စခန္း တာ၀န္ရိွသူ တေယာက္က ေျပာပါတယ္။“မေန႔က
ျပန္ၾကတာ၊ သူတုိ႔ အခု အကုန္လံုး ျပန္ၾကၿပီ။ အိမ္ေထာင္စု ၁၂၀၊ လူဦးေရက ၇၀၀ ေက်ာ္
မယ္အုစုကေန ျပန္ၾကတာ။”အျခား စခန္းတာ၀န္ရိွသူ တေယာက္ကေတာ့ အမ်ဳိးသမီးနဲ႔
ကေလး အပါအ၀င္ ျပန္သူစုစုေပါင္း ၇၈၅ ေယာက္ ရိွတယ္လို႔
ေျပာပါတယ္။ထာ့ေဆာင္ယန္ၿမိဳ႕နယ္က အျခား ယာယီစခန္းတခု ျဖစ္တဲ့ ေနာင္ဘိုးစခန္းက
ျပန္သြားသူေတြရဲ႕ အေျခအေနကိုေတာ့ တာ၀န္ရိွသူ တေယာက္က အခုလို
ေျပာပါတယ္။“က်ေနာ္တုိ႔ဘက္မွာလည္း မေန႔က စထြက္တယ္။ ဒီေန႔ သူတို႔
ကုန္တယ္ေပါ့ေနာ္။ မိသားစု ၂၁ စု၊ လူဦးေရ ၁၀၈ ေယာက္ေပါ့။ ၿပီးေတာ့ အခု ဒီဘက္မွာ
တာ၀န္ယူေနတဲ့ ထုိင္းစစ္သားတခ်ဳိ႕ေပါ့ေနာ္၊ နယ္စပ္က စစ္သားေတြလည္းပဲ

တာ၀န္က်တဲ့ တျခားေနရာကို ျပန္သြားရမယ္လုိ႔ ေျပာသံၾကားတာေပါ့။”ေနာင္ဘိုးစခန္းက
ထြက္ခြာသြားသူေတြ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ေနရပ္ရင္း ျမန္မာျပည္ဘက္ကုိ မျပန္ဘဲ
ထိုင္းႏုိင္ငံအတြင္းက အျခားေဒသေတြမွာ ခိုလႈံေနတယ္လို႔
ေျပာပါတယ္။က်န္စခန္းတခုျဖစ္တဲ့ မယ္႔စလစ္စခန္းက အေျခအေနကိုေတာ့ ဆက္သြယ္လုိ႔
မရပါဘူး။ယာယီစခန္း ၂ ခုက ျပန္သြားတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကို TBBC ေခၚ ဒုကၡသည္ေတြကို
ရိကၡာ ေထာက္ပံ့ေပးေနတဲ့ အဖဲြ႕က တလစာ ရိကၡာ ထုတ္ေပးၿပီး သူတုိ႔ကို သံုးလအထိ
ေထာက္ပံ့ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။လြန္ခဲ့ႏွစ္က ဒီယာယီစခန္း ၃ ခုကို ေရာက္လာတဲ့ ဒုကၡသည္
စုစုေပါင္းဟာ ၃,၀၀၀ ေလာက္ ရွိမယ္လို႔ ဒုကၡသည္အေရး ကူညီသူေတြက
ခန္႔မွန္းပါတယ္။ထိုင္းအစုိးရက ယာယီဒုကၡသည္ေတြကို ျပန္ပို႔ဖို႔ စတင္ စီစဥ္ခဲ့တုန္းက
ဒုကၡသည္ေတြ ျပန္ရမယ့္ ေနရာဟာ စစ္ပဲြအတြင္းက က်န္ရိွေနတဲ့ ေျမျမႇဳပ္မိုင္းေတြ
မရွင္းလင္းရေသးတာေၾကာင့္ ဒုကၡသည္အေရး ကူညီေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အဖဲြ႕ ၃၅ ဖဲြ႕နဲ႔
အေမရိကန္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၂၇ ေယာက္က အတင္းအက်ပ္ ျပန္မပို႔ဘို႔ ထိုင္းအစိုးရကို
ပန္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမဲ့ ေဒသခံ ထုိင္းစစ္တပ္ေတြက ဖိအားေပးတာနဲ႔ ေနေရးထိုင္ေရး
အခက္အခဲေတြေၾကာင့္ ဒုကၡသည္ တ၀က္ေလာက္ဟာ ေဖေဖာ္၀ါရီလကတည္းက
ျပန္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ ဒုကၡသည္အေရး ကူညီေနသူေတြက ေျပာပါတယ္။ေနရပ္ရင္းျပန္သြားတဲ့
ဒုကၡသည္ေတြ လက္ရိွ ႀကံဳေတြ႕ရမယ့္ အခက္အခဲကိုေတာ့ ကရင္ဒုကၡသည္ေရးရာ
ကူညီေရးအဖဲြ႕က ေစာေရာဘတ္ေထြးက အခုလို ေျပာပါတယ္။“အဲဒီ ရိကၡာနဲ႔
ပတ္သက္တာေတြလည္း ရိွတယ္။ အဲဒီ Security မိုင္းဗံုးေတြလည္း ရိွတယ္။ ၿပီးေတာ့
အဲဒီမွာ ေပၚတာအေနနဲ႔လည္း အခုိင္းခံရမယ္။ အခုေလာေလာဆယ္မွာ ဆိုရင္
နအဖကလည္း သူတုိ႔ကို စစ္သားစုေဆာင္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စစ္သားေခၚခ်င္လည္း
ေခၚႏုိင္တယ္။ ဒါေတြ အခက္အခဲေတြေတာ့ ရိွတယ္။”မယ္အုစုစခန္းက အမည္မေဖာ္လိုတဲ့
တာ၀န္ရိွသူ တေယာက္ကေတာ့ မေန႔က စစ္ပဲြလက္က်န္ အမ္ ၇၉ ဗံုးသီးတလုံး
ေပါက္ကဲြခဲ့တာေၾကာင့္ ကေလးတေယာက္ ေသသြားတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဒီသတင္းကိုေတာ့ ကရင္သတင္းစဥ္က အယ္ဒီတာ နန္းေဖာေဂက အခုလို
ေျပာျပပါတယ္။“မေန႔ ေန႔လယ္ကဆုိရင္ ဒီ မယ့္လအားစီးရြာက ကေလးေလး ၂
ေယာက္ဆုိရင္ သူတို႔က ေစာၿပီး ႀကိဳျပန္ႏွင့္တဲ့ အဖဲြ႕ေတြေပ့ါ။ က်မ ထင္တာေတာ့ ဇန္န၀ါရီ၊
ေဖေဖာ္၀ါရီကတည္းက ျပန္သြားတဲ့ လူေတြထဲက အဲဒီကေလးေလး ၂ ေယာက္က
ေတာင္ယာတဲေဘးနားမွာ မႏွစ္က တုိက္ပဲြျဖစ္တဲ့ အေတာအတြင္းမွာ က်ည္ဆံမေပါက္ဘဲနဲ႔
က်န္တဲ့ က်ည္ဆံေတြ ရိွတယ္ေလ။“အဲဒီက်ည္ဆံကို သြားေဆာ့မိေတာ့ ထေပါက္တယ္။
ေကာင္ေလးခ်ည္းပဲ ၂ ေယာက္။ ၆ ႏွစ္အရြယ္ တေယာက္က ဆံုးသြားၿပီးေတာ့
သူ႔ထက္ႀကီးတဲ့ ေကာင္ေလးတေယာက္ကေတာ့ အသည္းအသန္ေပါ့ေနာ္။ ဒဏ္ရာ
အျပင္းအထန္ရတဲ့ အေနအထားရိွေတာ့ သူတို႔ မယ့္အုစုေပါ့၊ ဥသုထရိွတဲ့ မယ့္အုစုဘက္
ပို႔လုိက္တယ္လို႔ ၾကားတယ္။ အဲဒါ မေန႔က ျဖစ္တာေနာ္။ အဲလို အတိုင္းအတာ ဆုိရင္ေတာ့
မေန႕က အကုန္ျပန္သြားတဲ့ လူေတြရဲ႕ အေျခအေနက ေနာက္ပုိင္းဆိုရင္ မျဖစ္လာဘူးလုိ႔
ေျပာလုိ႔မရဘူး။ အသက္အႏၲရာယ္ထိ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ ကေလးေတြက ဘာမွ

နားလည္တာ မဟုတ္ဘူး။”ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း ျပန္သြားၾကတဲ့ ဒုကၡသည္ အမ်ားစုဟာ
ဘားအံခ႐ိုင္ ပိုင္က်ံဳၿမိဳ႕နယ္နဲ႔ လိႈင္းဘဲြ႔ၿမိဳ႕နယ္ေတြက ျဖစ္ၿပီး သူတုိ႔ေတြဟာ မိမိသေဘာ
ဆႏၵအရ ျပန္သြားၾကတယ္ ဆုိေပမဲ့ ဒုကၡသည္အေရး ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာသူေတြကေတာ့
အဲဒီအေပၚမွာ သံသယ ရွိေနၾကပါတယ္။
အာဆီယံ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျမန္မာ့

ေရြးေကာက္ပြဲအေရး ေဆြးေႏြးဖြယ္ရွိ
ျမန္မာစစ္အစုိးရက ဒီႏွစ္ထဲ ေရြးေကာက္ပဲြေတြ က်င္းပေပးဖုိ႔ ရွိေနတယ္ ဆုိေပမဲ့

ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ အတုိက္အခံ ႏုိင္ငံေရး
အင္အားစုေတြ ပါ၀င္ခြင့္မရွိ ျဖစ္ေနတဲ့ အေျခအေနေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အေရွ႕ေတာင္အာရွ
ႏုိင္ငံမ်ားအသင္း (အာဆီယံ) ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးေတြ ေဆြးေႏြးၾကဖုိ႔
ရွိေနပါတယ္။ေရွ႕လာမယ့္ သီတင္းပတ္ထဲ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ ဟႏြိဳင္ၿမိဳ႕မွာ အာဆီယံ
၀န္ႀကီးေတြ ေတြ႕ဆုံၿပီး ေဒသတြင္း ကိစၥေတြ ေဆြးေႏြးရာမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ
အေျခအေနေတြကုိပါ ထည့္သြင္း ေျပာဆုိဖုိ႔ ရွိေနတဲ့အေၾကာင္း အသင္းႀကီးရဲ႕
ႏုိင္ငံျခားေရးရာဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ကုိ ကုိးကားၿပီး ထုိင္းႏုိင္ငံထုတ္ ဘန္ေကာက္ပုိ႔စ္
သတင္းစာက ဒီကေန႔ပဲ ေဖာ္ျပလုိက္တာပါ။ဒီေဆြးေႏြးမႈေတြကေန ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ
ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခ်က္တေစာင္ ထြက္ေပၚလာႏုိင္မယ္လုိ႔ ေမွ်ာ္လင့္ရေၾကာင္းလည္း
သတင္းက ေဖာ္ျပခဲ့တာပါ။ျမန္မာစစ္အစုိးရက ေရြးေကာက္ပဲြဆုိင္ရာ ဥပေဒေတြ
ထုတ္ျပန္ရာမွာ ျပစ္ဒဏ္ စီရင္ခံေနရသူေတြ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြမွာ ပါ၀င္ခြင့္ကုိ
တားျမစ္ခဲ့တာမုိ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသား ၂,၀၀၀
ေက်ာ္ေလာက္ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြမွာ ပါ၀င္ခြင့္ မရွိႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးနဲ႔
ႀကံဳေနရတာပါ။ဒီအတြက္လည္း အဓိက ႏုိင္ငံေရး ပါတီႀကီး တခုျဖစ္တဲ့
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ (NLD) က ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ ပါတီ မွတ္ပုံတင္ျခင္း
မျပဳဘုိ႔ တနလၤာေန႔တုန္းကပဲ တခဲနက္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ဒီလုိ
အေျခအေနေတြေအာက္ က်င္းပဖုိ႔ ရွိေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔
အာဆီယံအသင္း၀င္ ႏုိင္ငံတခုျဖစ္တဲ့ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံက တခ်ိန္က အာဏာရွင္
လက္ေအာက္က ႐ုန္းထြက္လာတဲ့ ႏုိင္ငံတခုအျဖစ္ စုိးရိမ္မကင္း ျဖစ္ရေၾကာင္း ျပသမႈေတြ
ရွိေနပါတယ္။ဒါေပမဲ့လည္း အင္ဒုိနီးရွားနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံၾကား တူညီမႈတခ်ဳိ႕ ရွိေပမဲ့ ကဲြလဲြတဲ့
သဘာ၀ေတြလည္း ရွိေနတာမုိ႔ ျမန္မာစစ္အစုိးရ အေနနဲ႔ ဘာေတြလုပ္သင့္တယ္၊
ကုိင္သင့္တယ္ ဆုိတာမ်ဳိး ေျပာဆုိလုိတဲ့ ဆႏၵေတာ့ မရွိဘူးလုိ႔ ၂ ရက္ၾကာ ျမန္မာႏုိင္ငံ
ခရီးစဥ္က ျပန္ေရာက္လာတဲ့ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မာတီ နာတာလီဂါ၀ါ (Marty

Natalegawa) က ဂ်ကာတာၿမိဳ႕မွာ သတင္းေထာက္ေတြကုိ ဒီကေန႔ပဲ
ေျပာဆုိလုိက္ပါတယ္။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး တုိးတက္မႈအေပၚ
အေမရိကန္မူ အေျခခံသင့္
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈေတြ ဆက္လက္

ျပ႒ာန္းထားတဲ့ တခ်ိန္တည္းမွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရဘက္က ႏုိင္ငံေရး
တုိးတက္ေျပာင္းလဲမႈေတြကို အေျခခံၿပီး အကူအညီေတြ ေပးႏုိင္ေအာင္
ျပင္ဆင္ထားသင့္တဲ့ အေၾကာင္း ျမန္မာ့အေရး မူ၀ါဒ ဆန္းစစ္ ေ၀ဖန္သူေတြက အႀကံေပး
ေျပာဆုိလိုက္ပါတယ္။အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု အေျခဆုိက္ Asia Society အဖြဲ႕က
ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ မူ၀ါဒ ဆန္းစစ္ေလ့လာေရး အဖြဲ႕က
အစီရင္ခံစာတေစာင္ ထုတ္ျပန္ၿပီး အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုဘက္က ျမန္မာ့အေရး
လုပ္ေဆာင္သင့္တာေတြကို အႀကံေပးလုိက္တဲ့ တခ်ိန္တည္းမွာ စစ္အစိုးရ က်င္းပမယ့္
ေရြးေကာက္ပြဲကို တရား၀င္ အသိအမွတ္ ျပဳတာမ်ဳိးေတြ မလုပ္မိေအာင္ ေရွာင္ရွားဖို႔လည္း
အေမရိကန္ အစိုးရကို သတိေပးလိုက္ပါတယ္။ အျပည့္အစုံကို ကိုသိန္းထိုက္ဦးက
တင္ျပေပးထားပါတယ္။ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ ထားတဲ့ မူ၀ါဒေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔
လက္ငင္းအက်ဳိးကို ၾကည့္တဲ့ ေျပာင္းလြယ္ ျပင္လြယ္ ထိေတြ႕ဆက္ဆံေရး မူ၀ါဒကို
က်င့္သုံးဖို႔ Asia Society အဖြဲ႕ရဲ႕ မူ၀ါဒ ဆန္းစစ္ေရးအဖြဲ႕က အဓိက အေမရိကန္ အစိုးရကို
အႀကံေပး တင္ျပပါတယ္။ ဒီအႀကံေပးခ်က္ေတြကိုပဲ ျမန္္မာျပည္ရဲ႕ လက္ရွိ ပကတိ
အေျခအေနနဲ႔ အနာဂတ္ အလားအလာ ဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ အစီရင္ခံစာ
ထုတ္ျပန္ထားတာပါ။Asia Society အဖြဲ႕ဟာ အစိုးရလက္ေအာက္ခံ မဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔ျဖစ္ၿပီး
ဒီအဖြဲ႕ရဲ႕ အႀကံေပးအဖြဲ႕ေတြမွာ အစိုးရ ထိပ္တန္း အရာရွိေဟာင္းေတြ၊ သံအရာရွိေတြ၊
ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားသူေတြကို ထည့္သြင္း ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံဆုိင္ရာ မူ၀ါဒ
ဆန္းစစ္ေရး အဖြဲ႕မွာလည္း အရင္က အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု ဒီမုိကရက္ပါတီ
သမၼတေလာင္းအျဖစ္ အမည္စာရင္း တင္သြင္းခဲ့ဖူးတဲ့ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၀က္စ္ေလ
ကလာ့ခ္ (Wesley Clark) က ပူးတြဲ သဘာပတိအျဖစ္ တာ၀န္ယူထားတာပါ။ သူက
သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ အခုလို ေျပာပါတယ္။“ပထမဆုံးအေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔က
စစ္အစိုးရနဲ႔ပဲ ထိေတြ႕ ဆက္ဆံတာမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ျမန္မာျပည္အတြင္းမွာ ရွိတဲ့
အဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစုံနဲ႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႕ ထိေတြ႕ ဆက္ဆံရပါလိမ့္မယ္။ အထူးသျဖင့္
အခုလို ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ ျပ႒ာန္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္၊ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ အားလုံး
ပါ၀င္ခြင့္ရတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ဖို႔၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးပြဲေတြ ေပၚလာဖို႔

ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္ခင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ေတာင္းဆိုရပါလိမ့္မယ္။”ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို လႊတ္မေပးမခ်င္း၊
ႏုိင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္ေတြမွာ အျပည့္အ၀ ပါ၀င္ခြင့္ မေပးမခ်င္း အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု
အေနနဲ႔ စစ္အစုိးရအေပၚ အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈေတြကို ျပ႒ာန္းရလိမ့္မယ္လုိ႔
ဆိုပါတယ္။“ေရြးေကာက္ပဲြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ တိုက္႐ိုက္ ေစာင့္ၾကည့္ ေလ့လာတာမ်ဳိးေတြမွာ
အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက မပါ၀င္သင့္ဘူးလို႔ က်ေနာ္တို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဒီလို
ပါ၀င္မယ္ဆုိရင္ အျပစ္အနာအဆာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ
လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ကိုယ့္ဘက္က တရား၀င္ အသိအမွတ္ ျပဳလိုက္သလို
ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။“အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ မူ၀ါဒကို ခ်မွတ္ရာမွာ
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို အဓိက မ႑ိဳင္ျပဳၿပီး ဦးစားေပး စဥ္းစားရမယ္လုိ႔
က်ေနာ္တို႔က ယုံၾကည္ပါတယ္။ အမ်ဳိးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးမွာ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အေရးႀကီးတဲ့ အခန္းက႑က ရွိေနရပါလိမ့္မယ္။” လို႔
အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ၀က္စ္ေလ ကလာ့ခ္က ေျပာပါတယ္။ဒီလို အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ
အင္အားစုကို အဓိက မ႑ိဳင္အျဖစ္ ထားၿပီး သတ္မွတ္ဖို႔ တိုက္တြန္းထားေပမဲ့ NLD
အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မပါဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္
NLD ရဲ႕ အနာဂတ္ ရပ္တည္မႈနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးမွာ ပါ၀င္ခြင့္ေတြလည္း
ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အဖြဲ႕အစည္းေတြ အားလုံးနဲ႔
ထိေတြ႕ဆက္ဆံရာမွာ အခက္အခဲေတြ ရွိႏုိင္တယ္ ဆုိတာကို မူ၀ါဒ ဆန္းစစ္ေလ့လာတဲ့
သူေတြက ၀န္ခံေျပာဆုိပါတယ္။အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု အေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚ
ထားတဲ့ မူ၀ါဒကို ႏုိင္ငံတကာ အစိုးရေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းဆက္သြယ္ၿပီး အေကာင္အထည္
ေဖာ္သင့္တယ္လို႔ အစီရင္ခံစာက ေဖာ္ျပပါတယ္။ တ႐ုတ္၊ ဂ်ပန္နဲ႔ အိႏၵိယ ႏုိင္ငံေတြနဲ႔
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ဖို႔ အစီရင္ခံစာက အႀကံေပးထားတာပါ။ မူ၀ါဒ ဆန္းစစ္ေလ့လာေရး
အဖြဲ႕မွာ ပါတဲ့ USAID ေခၚ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ႏုိင္ငံတကာ ဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ
အေထာက္အကူျပဳေရး အဖြဲ႕ရဲ႕ အႀကီးအကဲေဟာင္း ဟန္န္ရီတာ ဖုိး (Henrietta Fore) က
အခုလို ေျပာပါတယ္။“စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ေပၚေပါက္လာဖို႔အတြက္
အာရွေဒသတြင္း အဓိက ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ပူးေပါင္း ဆက္သြယ္ ေဆာင္ရြက္တာမ်ဳိး အေမရိကန္
ျပည္ေထာင္စုက လုပ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီလို လုပ္ျခင္းအားျဖင့္ တုိးတက္မႈ ပိုရႏုိင္ပါတယ္။
အာရွႏုိင္ငံေတြရဲ႕ အႀကံေပးခ်က္နဲ႔ ပ့ံပိုးတာကို အေနာက္ႏုိင္ငံေတြနဲ႔ စာရင္
ျမန္မာစစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ပိုၿပီး လက္ခံႏုိင္ပါတယ္။”Asia Society ရဲ႕
အစီရင္ခံစာနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ အေျခအေနေတြနဲ႔
ပတ္သက္လုိ႔ အေမရိကန္သံ႐ုံး တာ၀န္ခံအျဖစ္ တာ၀န္ယူခဲ့ဖူးတဲ့ ပရက္စီလာ ကလပ္ပ္
(Pricilla Clap) က ေတာ္ေတာ္ေလး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႕ ေဆြးေႏြး ေျပာဆုိသြားပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ အေျခအေနေတြဟာလည္း ဒီ ဆယ္စုႏွစ္အတြင္း ေျပာင္းလဲမႈေတြ
အမ်ားအျပား ရွိခဲ့တယ္ဆုိတာကို ထည့္သြင္းေျပာဆုိပါတယ္။ဒီလို အေျပာင္းအလဲဆိုတာ
ျပည္သူေတြရဲ႕ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းအတြင္း လႈပ္ရွားမႈေတြ၊ ေအာက္ေျချပည္သူေတြရဲ႕

လႈပ္ရွားမႈေတြလို႔ မစ္စ္ ပရက္စီလာ ကလပ္ပ္က ေျပာသြားတာပါ။“ျမန္မာႏုိင္ငံ
ေျပာင္းလဲတိုးတက္လာေအာင္ က်မတို႔က ကုိယ့္ဘာသာလည္း လုပ္ေပးလို႔ ရတယ္ဆုိၿပီး
ေျပာတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ အေျပာင္းအလဲေတြကို ျပည္တြင္းက စၿပီး လုပ္ရပါလိမ့္မယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း ဒီလို အေရးႀကီးတဲ့ႏွစ္မွာ ျမန္မာျပည္တြင္းက လႈပ္ရွားမႈေတြကို
ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာဖို႔ လိုသလို က်မတုိ႔ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြဟာ ျပည္တြင္းက
အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ ညိႇၿပီး ဆက္စပ္ လုပ္ကိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။”ျမန္မာႏုိင္ငံအတြင္း
တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈေတြကို အေျခခံၿပီး ျပည္တြင္းက အဖြဲ႕အစည္းေတြ၊ ျပည္သူေတြကို
အကူအညီ ေပးႏုိင္ေအာင္ ဆန္းစစ္ေလ့လာသူေတြက အေမရိကန္ အစိုးရကို
အႀကံေပးပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲက နယ္စပ္ေဒသေတြက ပဋိပကၡေတြ
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းပါ့မယ္ဆုိတဲ့ အာမခံခ်က္ မရွိတဲ့အတြက္ နယ္ျခားေဒသကို ထပ္ေရာက္လာတဲ့
ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ လက္ရွိ ဒုကၡသည္ေတြကို ေပးအပ္ေနတဲ့ အကူအညီေတြကိုလည္း
ဆက္ေပးဖို႔ လိုတဲ့အေၾကာင္း ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာဆန္းစစ္သူေတြက အစီရင္ခံစာကေန
အေမရိကန္ အစိုးရကို အႀကံေပး ေထာက္ျပထားပါတယ္။
မုိင္းလားအဖြဲ႕ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရး

ကန္႔သတ္ရက္ ျမန္မာအစိုးရ တလတုိးေပး
31 March 2010 http://www.voanews.com/burmese/2010-03-31-voa3.cfm
မုိင္းလားအဖြဲ႕လို႔ လူသိမ်ားတဲ့ ရွမ္းျပည္နယ္ အေရွ႕ပိုင္း အထူးေဒသ ၄ က အပစ္ရပ္

အမ်ဳိးသား ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရး တပ္မေတာ္ကို ေရွ႕လ ၂၈ ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရးအတြက္ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ထပ္မံ
ေတာင္းဆုိလုိက္ပါတယ္။ စစ္အစုိးရက ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မီ နယ္ျခားေစာင့္တပ္
အသြင္ေျပာင္းဖို႔ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕ေတြကုိ ဖိအားေပးမႈေတြ
ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ တိက်တဲ့ အေျဖမေပးရင္ေတာ့ မတရားသင္းအျဖစ္ သတ္မွတ္ခံရႏုိင္တဲ့
အေနအထား ရိွတယ္လို႔လည္း အကဲခတ္ေတြက တြက္ဆေနၾကပါတယ္။ အပစ္အခတ္
ရပ္စဲထားတဲ့ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ တင္းမာမႈ ေနာက္ဆုံး
အေျခအေနေတြကို ထုိင္းအေျခစိုက္ သတင္းေထာက္ ကိုမုိးေဇာ္က
တင္ျပေပးထားပါတယ္။ဒီရက္ပိုင္းအတြင္း စစ္ဘက္ေရးရာ လံုၿခံဳေရးဌာန အႀကီးအကဲ ဒု-
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္နဲ႔ မုိင္းလားအဖဲြ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္
က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕ ႀတိဂံေဒသ စစ္တုိင္း႐ံုးမွာ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကတာပါ။ ဒီလုိ ေတြ႕ဆံုစဥ္မွာ
မိုင္းလားအဖဲြ႕ကို ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထားၿပီး အသြင္ေျပာင္းဖို႔
ေတာင္းဆုိခဲ့တယ္လို႔ ရွမ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းဌာနက အယ္ဒီတာ ဦးစိန္ၾကည္က
ေျပာပါတယ္။“မုိင္းလားအဖြဲ႕က ဒု-ဥကၠ႒ ေပါင္ခ်န္လူ၊ ဒု-စစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ခမ္းေမာင္ဆုိတာ
အခါအမ်ဳိးသားထင္တယ္၊ သူတို႔အဖြဲ႕ ၈ ေယာက္၊ ၉ ေယာက္ေလာက္ သြားတယ္။ ၂၉

ရက္ေန႔ မနက္ ၇ နာရီခြဲေလာက္ အေစာႀကီး ထြက္သြားတယ္။ ၂၈ ရက္
မနက္ပုိင္းကတည္းက ေခၚထားတာ၊ ႀတိဂံစစ္တုိင္း႐ုံးက။“သြားေတာ့ ၁၀ မိနစ္၊ ၁၅ မိနစ္ပဲ
သြားနားေထာင္ရတယ္။ ဘာမွ ေျပာခြင့္မရွိဘူး။ ခင္ဗ်ားတုိ႔ အသြင္ေျပာင္းမလား၊
မေျပာင္းဘူးလား၊ ဒက္လုိင္းေပးခဲ့တာလည္း မ်ားလွၿပီေပါ့၊ ေလးငါးခါရွိၿပီ။ ဒါကေတာ့
တကယ့္ကုိ ေနာက္ဆုံးပဲေပါ့။ ဧၿပီလ ၂၈ ရက္အထိ ဘာမွ အေၾကာင္းမျပန္ဘူး၊
သေဘာမတူဘူး၊ မေျပာင္းလဲႏုိင္ဘူးဆိုရင္ အပစ္မရပ္ခင္ ၁၉၈၉ မတုိင္ခင္က
အေျခအေနအတုိင္းပဲ သေဘာထားမယ္လုိ႔ ေျပာတယ္။ သေဘာကေတာ့ အလုိအေလ်ာက္
မတရားအသင္း ျဖစ္သြားမွာေပါ့ဗ်ာ။”ဒီေတြ႕ဆံုပဲြမွာ မိုင္းလားအဖဲြ႕ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက
တစံုတရာ ျပန္လည္ မေဆြးေႏြးခဲ့ဘူးလို႔လည္း သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။ဧၿပီလ ၁
ရက္ေန႔မွာေတာ့ ဒု-ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးရဲျမင့္ဟာ ၀ျပည္ ေသြးစည္းညီၫြတ္ေရး တပ္မေတာ္က
ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ တန္႔ယန္းၿမိဳ႕မွာ ေတြ႕ဆုံဖို႔ ျပင္ဆင္ထားပါတယ္။ျမန္မာစစ္အစိုးရနဲ႔
မိုင္းလားအဖဲြ႕ ေဆြးေႏြးေနခ်ိန္၊ ၀တပ္ဖဲြ႕နဲ႔ ထပ္မံေဆြးေႏြးဖို႔ ျပင္ဆင္ေနခ်ိန္မွာ တ႐ုတ္၊
ျမန္မာ နယ္စပ္က အပစ္ရပ္ ေဒသေတြမွာေတာ့ တည္ၿငိမ္မႈမရိွဘဲ ေဒသခံျပည္သူေတြဟာ
တိုက္ပဲြေတြ ျပန္ျဖစ္မွာကို စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။ ဒီလို စိုးရိမ္ရတဲ့ အဓိက တခ်က္ကေတာ့
လြန္ခဲ့တဲ့ အပတ္အတြင္းက ၀ေဒသမွာရိွတဲ့ အစိုးရ ၀န္ထမ္းေတြကို ျမန္မာစစ္အစိုးရက
ျပန္လည္ေခၚယူခဲ့ခ်ိန္က စတင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ရာနဲ႔ခ်ီတဲ့ ေဒသခံ
ျပည္သူေတြဟာ ၀ေဒသကေန ထြက္ခြာသြားခဲ့တယ္လို႔ ရွမ္းသံေတာ္ဆင့္ သတင္းမွာ
ေဖာ္ျပထားပါတယ္။တ႐ုတ္၊ ျမန္မာ နယ္စပ္ေဒသက ႏုိင္ငံေရး၊ စစ္ေရး ေလ့လာသူ
ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာကေတာ့ ျမန္မာစစ္အစိုးရက တပ္ေတြ တုိးခ်တာ၊ ၀န္ထမ္းေတြ
ေခၚယူတာဟာ အပစ္ရပ္ အဖြဲ႕ေတြကုိ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေအာင္ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး
လုပ္တာ ျဖစ္တယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ နယ္စပ္ေဒသမွာ တပ္စဲြထားတဲ့
ျမန္မာစစ္တပ္ဖဲြ႕ေတြ အတြင္းမွာလည္း မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေနတယ္လို႔
ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက ေျပာပါတယ္။“ဒီ နယ္စပ္ေဒသ တပ္ေတြဆုိ ပိုဆုိးတာက
တုိက္ပြဲျဖစ္ေတာ့မလား၊ ျဖစ္ေတာ့မလားဆုိတဲ့ ျပႆနာေတြရွိတယ္။ သူတုိ႔ ဖန္တီးတာက
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အဖြဲ႕အစည္းေတြကုိ ဖန္တီးတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္း
သူတုိ႔ဘက္ကလည္း တုံ႔ျပန္ ခံစားရတာေပါ့ဗ်ာ။ တပ္မိသားစုေတြပါ
လက္နက္တပ္ဆင္ၿပီးေတာ့ ေလ့က်င့္ခန္းေတြ လုပ္တယ္။ တကယ္လုိ႔ ဟုိက လာတုိက္ရင္
တပ္တင္မဟုတ္ဘူး၊အိမ္ေထာင္သည္ေတြပါတုိက္ခုိင္းႏုိင္ေအာင္ဆိုၿပီးေတာ့။“၀နယ္စပ္ေဒ
သမွာရွိတဲ့ မုိင္းရယ္တုိ႔၊ တန္႔ယန္းဗ်ဴဟာမွာ ရွိတဲ့တပ္ေတြ၊ ကုိးကန္႔ေဒသမွာရွိတဲ့ မိသားစု
တပ္ဖြဲ႕ေတြတုိ႔ကုိ လုပ္ေပးေနတယ္လို႔ က်ေနာ္တုိ႔ ၾကားတယ္။ တခ်ဳိ႕မိသားစုေတြဆုိ
ေရႊ႕ကုန္ၿပီ။ ေနာက္တန္းမွာရွိတဲ့ တပ္မိသားစုေတြဆုိ ျပန္ကုန္ၾကၿပီ၊
သူတုိ႔ေဒသေတြကုိ။”အထူးသျဖင့္ လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ စက္တင္ဘာလက ျမန္မာတပ္ဖဲြ႕ေတြ
သိမ္းယူလိုက္တဲ့ ကိုးကန္႔ေဒသတြင္းမွာ မတည္ၿငိမ္မႈေတြ ပိုမ်ားလာေနၿပီး စစ္အစိုးရကို
ေထာက္ခံတဲ့ ကိုးကန္႔ေခါင္းေဆာင္ ပိုင္စံုခ်ိန္ မိသားစု ကိုယ္တုိင္ တ႐ုတ္ျပည္မွာ
သြားေရာက္ ေနထိုင္ေနရတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။“ကုိးကန္႔ေဒသရဲ႕ တည္ၿငိမ္မႈကေတာ့

မေကာင္းပါဘူး။ ဆူပူလႈပ္ရွားမႈေတြ၊ အၾကမ္းဖက္ ဗုံးခြဲမႈေတြ၊ တုိက္ခုိက္မႈေတြ ျဖစ္ေနတာ။
ပုိင္စုံခ်ိန္ရဲ႕လူျဖစ္တဲ့ လူေဖ်ာင္းကို လား႐ႈိးဘက္မွာ လုပ္ႀကံခံခဲ့ရတယ္။
ၿမိဳ႕ေပၚအထိတက္ၿပီး လုပ္ႀကံသြားတာ။ မၾကာခဏလည္း ဗုံးေတြ ကြဲေနတယ္။ ေနာက္ဆုံး
ပုိင္စံုခ်ိန္ရဲ႕ မိသားစုကိုယ္တုိင္ အဲဒီမွာ မေနရဲေတာ့ဘဲ တ႐ုတ္ျပည္ဘက္မွာ
လာေနၾကတယ္။”ဒီလ ၂၇ ရက္ေန႔ကလည္း စစ္အစိုးရကို ျပန္လည္ေတာ္လွန္ေနတဲ့
ကုိးကန္႔ လက္နက္ကိုင္ ၇ ေယာက္ကို ေလာက္ကိုင္ေဒသမွာ ဖမ္းဆီးရမိခဲ့တယ္လို႔ သူက
ဆက္ေျပာပါတယ္။ ကိုးကန္႔ေဒသမွာ မတည္မၿငိမ္ ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရက
တ႐ုတ္အစိုးရကို အကူအညီ ေတာင္းခံထားတယ္ဆုိတဲ့ သတင္းေတြလည္း
ထြက္ေပၚေနပါတယ္။ျမန္မာစစ္အစိုးရက အပစ္ရပ္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္
တပ္ဖဲြ႕ေတြကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းေရးအတြက္
ေတာင္းဆုိထားတာဟာ လာမယ့္ ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ေန႔မွာဆုိ တႏွစ္ျပည့္ေတာ့မွာ
ျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔အခ်ိန္ထိေတာ့ ကခ်င္၊ မြန္၊ ရွမ္း၊ ၀နဲ႔ မိုင္းလား စတဲ့ အပစ္ရပ္အဖဲြ႕ေတြနဲ႔
ၿပီးျပတ္တဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ေတာ့ မရေသးပါဘူး။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ေႏြေခါင္ေခါင္ မီးျပတ္

ေရျပတ္ဒုကၡ ပုိဆုိး
31 March 2010 http://www.voanews.com/burmese/2010-03-31-voa4.cfm
ျမန္မာႏိုင္ငံ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ ေႏြရာသီ ပူျပင္းတဲ့ ရာသီဥတုဒဏ္ အျပင္ မီးမလာ၊

ေရမလာတာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ခံေတြ အေတာ္ေလး ဒုကၡေရာက္ေနၾကပါတယ္။
ဒီလုိႀကဳံေနရေပမဲ့လည္း ေဒသခံ အာဏာပိုင္ေတြက ၿမိဳ႕ခံေတြရဲ႕ မေက်နပ္ခ်က္ေတြကို
က်က်နန ေျဖရွင္းမေပးႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနရတယ္လုိ႔လည္း ၿမိဳ႕ခံေတြက ေျပာၾကပါတယ္။
အေၾကာင္းစုံကို စုံစမ္းေမးျမန္းထားတဲ့ ကိုသားၫြန္႕ဦးက တင္ျပေပးထားပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လွ်ပ္စစ္မီး ျပႆနာေတြက ႏွစ္အတန္ၾကာ ကတည္းက မေျဖရွင္းႏိုင္တဲ့

ျပႆနာပါ။ လာျပန္ေတာ့လည္း မီးအားမျပည့္တာေၾကာင့္ ရန္ကုန္ အိမ္တိုင္းလိုလိုမွာ
မီးအားျမႇင့္စက္ေတြ သံုးရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုလပိုင္း ရက္ပုိင္း အတြင္းမွာေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီး
ျပတ္ေတာက္တာ အရင္ကထက္ ပိုၿပီး ဆိုးလာတယ္လို႔ ၿမိဳ႕ခံေတြက ေျပာပါတယ္။
ရာသီဥတုက ပူတဲ့အျပင္ မီးက မလာေတာ့ ေရပါျပတ္ၿပီး အေတာ့္ကို
ဒုကၡေရာက္ေနတယ္လို႔ ေတာင္ဒဂံုၿမိဳ႕သစ္မွာ ေနထိုင္သူတဦးက ေျပာျပပါတယ္။
“အိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မရွိမဲ့ ရွိမဲ့ေလးေတြနဲ႔ အင္ဗာတာေလးေတြနဲ႔ မီးထြန္းၾကတယ္။

အင္ဗာတာသုံးတယ္ ဆုိတာလည္း မီးက ပုံမွန္မဟုတ္ရင္ေတာင္ တရက္ကုိ အနည္းဆုံး ၂
နာရီေလာက္ လာမယ္ဆုိရင္ အဆင္ေျပေသးတယ္။ အခုက ၂ နာရီမဟုတ္ဘူး၊ လုံး၀

မလာတာက ပိုမ်ားေနတယ္။ ဘယ္လိုေျပာမလဲဆုိေတာ့ မီးက လာတယ္၊ ေဟးေဟး ဆုိၿပီး
ထေအာ္ၾကတယ္။ ၿပီးလည္းၿပီးေရာ ေဟးလုိ႔ ေအာ္တာေတာင္ မဆုံးေသးဘူး၊ ဖတ္ခနဲ
မီးက ျပန္ျပတ္သြားတယ္။ အဲဒီလုိ အေနအထားေတြ ျဖစ္ေနတယ္။
“မီးျပတ္ေတာ့ ေရပါ မလာေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ဒဂုံမွာဆုိ၊ ဒဂုံတင္မဟုတ္ပါဘူး၊

ရန္ကုန္တၿမိဳ႕လုံး ေျပာလုိ႔ရပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ေတာ့ ၿမိဳ႕သစ္ေတြေပါ့၊ ေတာင္ဒဂုံတုိ႔
ဘာတုိ႔ေပါ့၊ မီးမလာေတာ့ ေရပါျပတ္တယ္။”ရာသီဥတု ပူျပင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အထူးသျဖင့္
ေရျပတ္တာေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ခံေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။
ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ ပံုမွန္ အလွည့္က် မီးျဖတ္ေနတာေတြဟာလည္း အခု ပိုၿပီး မီးျဖတ္ခ်ိန္
ၾကာလာတယ္လို႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ တဦးကလည္း မေက်မနပ္ ညည္းတြားပါတယ္။
“မေန႔က အလုံဘက္မွာဆုိ မီးလာျဖတ္တဲ့ေကာင္ေတာင္ အ႐ုိက္ခံရတယ္။ ေရကမလာ၊

ရာသီဥတုကပူ၊ မီးကျပတ္၊ မီးျပတ္ရင္ ေရတင္လုိ႔မွ မရတာ။ ပုံမွန္လာရမယ့္အခ်ိန္
မလာဘဲနဲ႔ ပုံမွန္ျဖတ္ရမယ့္အခ်ိန္ လာျဖတ္ေတာ့ ႐ုိက္တာေတာင္ နည္းေသးတယ္။
ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ သူတို႔က မီးျဖတ္တာ ဆုိင္ကယ္နဲ႔ လုိက္ျဖတ္တာေလ။
က်မတုိ႔လည္း သိေနတယ္၊ ဒီေကာင္ျဖတ္သြားၿပီး ခဏေနရင္ မီးျပတ္ေတာ့မွာပဲ။
အဲလိုသိေနရတာကိုး။”
သူက ဘာလုိ႔လာျဖတ္တာလဲ။
“အဲဒီလိုပဲ မီးပိတ္တာေပါ့၊ မိန္းဆြစ္ခ်္ လာပိတ္တာေပါ့။ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ တုိက္ခန္း

ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက မီးလာမွ ေအာက္ကုိ ေရတင္၊ ေအာက္ကို ေရေရာက္မွ အေပၚကို
တင္၊ ဒါ အ၀ီစိေနာ္။ ဂ်ဳိးျဖဴဆုိ ပုိဆိုးေသး။ ဂ်ဳိးျဖဴက ေရတြန္းဖို႔ မီးမရွိရင္ မီးစက္နဲ႔
ဘယ္သူက တြန္းမွာလဲ။ အစိုးရ ၀န္ထမ္းေတြက။”
အဲေတာ့ မီးမရွိ၊ ေရမရွိနဲ႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံေတြ အေျခအေနက အခု ဘယ္လုိေနၾကလဲခင္ဗ်။
“အေျခအေနက ယပ္ေတာင္ေလး တဖ်ပ္ဖ်ပ္ေပါ့၊ မီးကို ဆဲလုိက္ေပါ့။ တို႔က ခႏၲီစေလ၊

ခႏၲီစဆုိတဲ့ လက္နက္က အရမ္းျပည့္တာကုိး။ ေခါင္းေဆာင္ကအစ ခႏၲီစရမယ္ဆုိလို႔
ခႏၲီစေနၾကတာ။ မေန႔ကဆုိ ပုံမွန္လာရမယ့္ေန႔မွာ တေန႔လုံး မလာဘူး။ မေန႔က
ဒီနားကလူေတြ ၾကည့္လုိက္ရင္ အကုန္ မည္းသည္း ဖုံေတြနဲ႔ လူး၊ ေရက မရွိ။”
အခုလို မီးျဖတ္တဲ့အေပၚမွာ ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြကို ေမးျမန္းစံုစမ္းၾကေပမဲ့

အာဏာပိုင္ေတြဘက္က အေသအခ်ာ ရွင္းလင္းႏိုင္တာ မရိွသလို ေမးျမန္းတဲ့
ျပည္သူေတြကို ျပန္ၿပီး မေခ်မငံ ဆက္ဆံတာေၾကာင့္ ေဒါသပိုျဖစ္ရတဲ့ နယ္ခံေတြလည္း
ရိွပါတယ္။“ေရမလာတာ ဒီေန႔ပါနဲ႔ဆုိ ၅ ရက္ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိၿပီေပါ့။
အဓိကအားျဖင့္ေတာ့ မီးပဲ ေျပာရေတာ့မွာေပါ့။ မီးမလာတဲ့အတြက္ ေရမွာလည္း

အခက္အခဲျဖစ္တယ္။ မီးနဲ႔ပတ္သက္လို႔လည္း လွမ္းၿပီးေတာ့ ေမးၾကည့္တာေပါ့၊ EPC ႐ုံးကုိ၊
ဘာလုိ႔ မီးျပတ္တာလဲေပါ့။ အဲလုိေမးတဲ့အခါ တခါတရံက်ေတာ့ ဘယ္ေနရာက ဂက္စ္ပုိက္
ေပါက္လုိ႔ပါ။ သာေကတက မလႊတ္လုိ႔ပါေပါ့။“တခါတရံက်ေတာ့လည္း
ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ ဆက္ေနတာ ဘယ္ကပါလဲေပါ့၊ က်ေနာ္ EPC ကုိ
ဆက္ေနတာပါဆုိေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ ဆက္ေနတာ EPC မဟုတ္ဘူး၊ အေရးေပၚ ၅/၆ ကို
ေရာက္ေနတယ္ေပါ့၊ ေဆး႐ုံႀကီးကို ေရာက္ေနတယ္ေပါ့။ မဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီဖုန္းနံပါတ္က EPC
ဖုန္းနံပါတ္ပါဆုိေတာ့ မဟုတ္ဘူးတဲ့ အေရးေပၚေရာက္ေနတာပါ ဆိုၿပီး
အဲဒီလိုမ်ဳိးေတြလည္း ျပန္လည္ေျဖၾကားတာကို က်ေနာ္တုိ႔ ခံရတယ္။
“အဲဒါနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ ကုိယ္တုိင္ သြားလုိက္တာေပါ့၊ က်ေနာ္တုိ႔ေတာ့ ဒီလို ဒီလုိရွိတယ္၊ ခုဏ

က်ေနာ္တုိ႔ ဆက္တယ္၊ အေရးေပၚေတြ ဘာေတြ ေျပာတယ္ေပါ့။ က်ေနာ္တုိ႔ ေျပာခ်င္တဲ့
အေၾကာင္းရင္းကေတာ့ ေရက ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို အေျခအေန ဆုိးေနၿပီ၊ အဲဒါ
ႀကံ့ခုိင္ေရး႐ုံးကို သြားေမးေတာ့လည္း မီးမလာလို႔ ေရမလာဘူးေပါ့။ အဲဒါ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ
ၾကည့္လုပ္ေပးပါဦး ဆုိေတာ့လည္း မေခ်မငံ ေျပာဆုိျခင္းေတြကို ခံရတယ္ေပါ့။”
အခ်ဳိ႕ ၿမိဳ႕သစ္ေတြမွာေတာ့ ေရျဖန္႕ေ၀ေပးတာ ရိွေပမဲ့လည္း ရိွတဲ့လူနဲ႔ ေရကားနဲ႔

လံုေလာက္မႈ မရိွဘူးလို႔ သိရပါတယ္။ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြကေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီးကို
ေခၽြတာ သံုးစဲြဖို႔ ႏိႈးေဆာ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လွ်ပ္စစ္မီး အလံုအေလာက္ ရေရးဆိုၿပီး
စီမံခ်က္ေတြ အေျမာက္အျမား အစိုးရ မီဒီယာေတြမွာ ေၾကညာ ေဖာ္ျပေပမဲ့ တကယ္တမ္း
လက္ေတြ႕မွာေတာ့ လွ်ပ္စစ္မီး ရရိွမႈက အရင္ကထက္ ဆိုးသထက္ ဆိုးလာေနတယ္လို႔
ၿမိဳ႕ခံေတြက ေျပာၾကပါတယ္။
အသြင္ကူးေျပာင္းေရး အခ်ိန္ယူရႏိုင္ဖြယ္ရွိဟု
အင္ဒိုနီးရွား ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ဆို
ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈမွာ အခ်ိန္ယူရႏိုင္တယ္လို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံကို

အလည္အပတ္ ေရာက္ေနတဲ့ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မာတီ နာတာလီဂါ၀ါ
(Marty Natalegawa) က ေျပာဆိုပါတယ္။ သူ႕ရဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္ ေနာက္ဆံုးရက္မွာ
အခုလို ေျပာဆိုသြားတာပါ။ အေၾကာင္းစံုကုိ စံုစမ္းထားတဲ့ ကိုသားၫြန္႕ဦးက
တင္ျပေပးထားပါတယ္။ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံဟာ ဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းမႈ
ပုံစံ တူေပမဲ့ အေျခအေနျခင္းေတာ့ တူညီမႈ မရွိဘူးလို႔ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးက
ေျပာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အေျခအေနကုိ သူတုိ႔အေနနဲ႔ ဘာလုပ္သင့္သလဲ
အႀကံဉာဏ္ အတိအက် ေပးႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးက
ျမန္မာခရီးစဥ္ ေနာက္ဆုံးရက္ ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ အင္ဒုိနီးရွား သံ႐ုံးမွာ
သတင္းေထာက္ေတြကုိ ေျပာဆုိသြားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး
အေျခအေနဟာ စိတ္ရွည္ဖုိ႔လိုမယ္၊ ေျပာင္းလဲမႈအတြက္ အခ်ိန္ယူရလိမ့္မယ္လို႔လည္း
ေျပာဆုိသြားေၾကာင္း သိရပါတယ္။အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရးဌာနက ေျပာခြင့္ရသူ တီကူး
ဖုိင္ဇာရွား (Teuku Faiza Syah) ကေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
အစုအဖြဲ႕ေတြ အားလုံး ပါ၀င္ခြင့္ရဖို႔ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး နာတာလီဂါ၀ါ အေနနဲ႔
ေျပာဆိုဖို႔အတြက္ အရင္က ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ ရွိတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့
ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ၂ ဦး တကယ္တမ္း ေတြ႕ဆုံစဥ္မွာ ဘာေတြေျပာဆုိသလဲ
အေသးစိတ္ကိုေတာ့ သူ မသိရေသးဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။
အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မာတီ နာတာလီဂါ၀ါ။

“ဒီလိုမ်ဳိး ေျပာဆိုဖို႔ ဆုိတာေတာ့ ေမွ်ာ္မွန္းထားတာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဘာေတြ ေျပာဆုိသလဲ
အေသးစိတ္ကုိေတာ့ မသိရေသးပါဘူး။ ရန္ကုန္ကေနလည္း ဘာမွ သတင္း
၀င္မလာေသးပါဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ ရွိေနစဥ္ေတာ့ သူဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး
အျပင္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ပါ ေတြ႕ဆုံခဲ့ပါတယ္။ သူဟာ မနက္ျဖန္ေတာ့
အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံကို ျပန္ေရာက္မွာပါ။” လို႔ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန
ေျပာခြင့္ရသူက ေျပာသြားပါတယ္။အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး အေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံ
မသြားခင္ကေတာ့ အခု ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ
ဖယ္ထုတ္ထားတဲ့ ကိစၥကုိ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းျဖစ္ေအာင္ ေမးျမန္း ေျပာဆုိမယ္လုိ႔
ဆုိထားပါတယ္။ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ျမန္မာႏုိင္ငံ မသြားခင္ကလည္း HRW
လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕ႀကီးက အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး အေနနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥ၊
ေရြးေကာက္ပြဲ ကိစၥေတြကုိ အေလးေပးၿပီး ေျပာဆုိ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္လို႔
တုိက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ထုိင္းႏုိင္ငံ ဇင္းမယ္ၿမိဳ႕ ဖရက္တကၠသုိလ္က ျမန္မာ့အေရး ေလ့လာသူ
ကုိ၀င္းမင္းကေတာ့ အင္ဒုိနီးရွားနဲ႔ ျမန္မာ ေျပာင္းလဲမႈပုံစံ တူတာေၾကာင့္ အင္ဒိုနီးရွား
သင္ခန္းစာကုိ ျမန္မာစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ယူသင့္တယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။“အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံ
ႏုိင္ငံေရး အကူးအေျပာင္းကုိ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ၁၉၉၈ ေနာက္ပုိင္းမွာ စစ္တပ္အေနနဲ႔
ဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး ကာလမွာ နာမည္ဆုိး၊ နာမည္ပ်က္
အရမ္းမေရာက္သြားတဲ့ အျပင္ အခု ေနာက္ဆုံးဆုိရင္ စစ္တပ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးတေယာက္
ကုိယ္တုိင္ သမၼတအျဖစ္ ျပည္သူက လုိလုိလားလား ျပန္အေရြးခံလာရတဲ့ အေနအထားမ်ဳိး

ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ ဒါက ျမန္မာစစ္တပ္အတြက္ သင္ခန္းစာယူမယ္ဆုိရင္
တကယ္ေကာင္းတဲ့ သင္ခန္းစာပါ။“အရင္တုန္းကဆုိရင္ အင္ဒုိနီးရွားႏုိင္ငံက ျမန္မာအစိုးရ
လုပ္သလုိပဲ ပါလီမန္ထဲမွာ သူတုိ႔တုန္းကေတာ့ ၂၀% ရွိခဲ့တာေပါ့ေလ၊ အခုဆုိရင္ ၂၀%
ေတြ ဘာေတြ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ျပည္သူက တုိက္႐ုိက္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္တာနဲ႔ ဂုဏ္ရွိရွိ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တေယာက္က သမၼတ တက္လုပ္ႏုိင္တဲ့ အေနအထား၊ အခုလည္း လူေတြက
သူ႔ကုိ အရင္ သမၼတေဟာင္းေတြထက္ စာလို႔ရွိရင္ ပိုႀကိဳက္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိး
ေတြ႕ရတဲ့အတြက္ စစ္တပ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာ ျပန္ေကာင္းသြားတယ္လို႔
ေျပာရမွာေပါ့။”ဒါေၾကာင့္လည္း အင္ဒိုနီးရွား အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အေတြ႕အႀကဳံေတြကုိ အေျခခံၿပီး
ျမန္မာစစ္အစိုးရကို ဒီမုိကေရစီ ေျပာင္းလဲေရးကိစၥ တြန္းတြန္းတုိက္တုိက္ ေျပာႏုိင္ဖို႔အတြက္
ေလ့လာသူအခ်ဳိ႕က ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမဲ့ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဌာန
ေျပာခြင့္ရသူ တီကူး ဖုိင္ဇာရွားကေတာ့ အခု ဒီခရီးစဥ္ဟာ တကယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံျခားေရး
၀န္ႀကီးသစ္ အေနနဲ႔ မိတ္ဆက္တဲ့ခရီး အဓိကျဖစ္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ႏွစ္ႏုိင္ငံနဲ႔
ပတ္သက္တဲ့ကိစၥ၊ ေဒသတြင္း အေၾကာင္းရပ္ေတြကုိေတာ့ ေဆြးေႏြးၾကလိမ့္မယ္လို႔
ဆုိပါတယ္။ျမန္မာႏုိင္ငံ ကိစၥကေတာ့ အခုလာမယ့္ ဧၿပီ ၇ ရက္၊ ၈ ရက္၊
ဗီယက္နမ္မွာလုပ္မယ့္ အာဆီယံ ထိပ္သီး အစည္းအေ၀းမွာေတာ့ ေဆြးေႏြးျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔
အမ်ားက ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကပါတယ္။အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးဟာ ဒီေန႔
ေန႔လယ္ပုိင္းမွာေတာ့ ေနျပည္ေတာ္က ရန္ကုန္ ျပန္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့
အင္ဒိုနီးရွား သံအမတ္ႀကီးရဲ႕ ေနအိမ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္းမွာရွိတဲ့ ႏုိင္ငံျခား
သတင္းေထာက္ေတြ၊ အျခား ဂ်ာနယ္ သတင္းေထာက္ေတြကုိ လက္ခံ ေတြ႕ဆုံပါတယ္။
ဒီေန႔ ညပုိင္းမွာ သူဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံက ျပန္လည္ထြက္ခြာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။သူ
ေနျပည္ေတာ္မွာ ရွိေနစဥ္အတြင္း ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အေျခအေန အခ်ဳိ႕ကုိေတာ့
ျမန္မာအစိုးရဘက္က ရွင္းလင္းျပပုံ ရပါတယ္။ သတင္းေထာက္ေတြကုိ ဒီညေန
ေျပာဆုိပုံအရ ဆုိရင္ေတာ့ မသြားခင္တုန္းက တြန္းတြန္းတုိက္တုိက္ သူေျပာမယ္ဆုိတဲ့
ေလသံမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ စိတ္ရွည္ရမယ္ဆုိတဲ့
အျမင္ ေပ်ာ့ေျပာင္းလာတယ္လုိ႔ ဆုိရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ စာေပအႏုပညာ (၆ဝ)

မင္းကို ဆံုးမေသာ ေရႊျပည္ဝန္ႀကီး ဦးဘိုးလႈိင္
ထိန္လင္း
ဧျပီ ၂၊ ၂၀၁၀
http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=6154&It
ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ျပည္သူလူထုအေပၚ တရားမွ်တစြာ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ မင္းေတြ ရွိခဲ့သလို၊
ျပည္သူကို ႏွိပ္စက္တဲ့ မင္းေတြလည္း အုပ္စိုးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ကြဲျပားတဲ့
မင္းေတြရွိခဲ့သလို မင္းမႈထမ္းေတြမွာလည္း မင္းလိုလိုက္ မင္းႀကိဳက္ေဆာင္သူေတြနဲ႔
မွန္ရာကို ေျပာရဲ၊ ေရးရဲ၊ လုပ္ေဆာင္ရဲတဲ့သူေတြဆိုၿပီး ကြဲျပားစြာ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို
မွန္ရာကို တင္ျပ လုပ္ေဆာင္ရဲသူမ်ားထဲက စံျပဳထုိက္သူတစ္ဦးကေတာ့ ေရႊျပည္ဝန္ႀကီး
ဦးဘိုးလႈိင္ျဖစ္ပါတယ္။
ေယာအတြင္းဝန္၊ ေရႊျပည္ဝန္၊ ေယာမင္းႀကီး၊ ေရႊျပည္မင္းႀကီး၊ ဝက္မစြတ္ၿမိဳ႔စား၊
မေကြးၿမိဳ႔စား ဝန္ရွင္ေတာ္မင္းႀကီး၊ သတိုးမင္းႀကီး မဟာမင္းေခါင္ သီဟသူ စသျဖင့္
အမ်ဳိးမ်ဳိး ေခၚတြင္ၾကတဲ့ ဦးဘိုးလႈိင္ကို ကြယ္လြန္သူ စာဆိုႀကီး ဆရာေမာင္ထင္ကေတာ့
‘ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ႀကီး’ လို႔ တင္စားေခၚဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဆရာမင္းယုေဝ ကလည္း သူ႔ရဲ႕
‘ပထမ ျမန္မာမ်ား’ စာအုပ္မွာ ‘ေယာမင္းႀကီး ဦးဘိုးလႈိင္ (ပထမ သိပၸံစာေပ ျပဳစုသူ)’ လို႔
ကမၸည္းတင္ခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာ့စြယ္စံုက်မ္းမွာလည္း ‘ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး
အေတြးအေခၚ အယူအဆတို႔ကို ေခတ္ႏွင့္ေလ်ာ္ေအာင္ တိုးတက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေစရန္
ႀကံဆရြက္ေဆာင္ခဲ့ေသာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္’ လို႔ ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။
သူဟာ သကၠတ၊ ပါဠိ၊ ျမန္မာစာေပတို႔ကို ႏွံ႔စပ္ရံုတင္မက အေနာက္တိုင္း ဝိဇၨာ
သိပၸံပညာရပ္ေတြမွာပါ ႏွံ႔စပ္သူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေနာက္တိုင္းက ရတဲ့
ပညာဗဟုသုတေတြကို ျမန္မာပစၥည္းျဖစ္ေအာင္ ႀကံေဆာင္ရင္း ျမန္မာ့ရိုးရာကို
ထိန္းသိမ္းေပးခဲ့ပါတယ္။ မင္းတုန္းမင္း လက္ထက္ကေန သီေပါမင္းလက္ထက္အထိ
အတြင္းဝန္၊ ၿမိဳ႔စား၊ အတိုင္ပင္ခံ ပညာရွိ စတဲ့ရာထူးေတြနဲ႔ အမႈထမ္းေနစဥ္မွာပဲ
ျမန္မာစာေပေလာကမွာ ထင္ရွားတဲ့ က်မ္းအေစာင္ေစာင္ကို ေရးသားျပဳစုခဲ့ပါတယ္။
ဦးဘိုးလႈိင္ကို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ လို႔ ဘာေၾကာင့္ေခၚဆိုပါသလဲ။
ျမန္မာ့ဂႏၳဝင္မွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ေရွးနီတိက်မ္းေတြက ေရွးရိုးစဥ္လာ ျမန္မာ့အေတြးအေခၚ
အယူအဆတို႔ကို ႏိုင္ငံျခားနဲ႔ ကူးလူးဆက္ဆံရာက ရရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊
စီးပြားေရး၊ လူမႈေရးအသိေတြနဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး သူ႔ေခတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြကို အျမင္သစ္
ေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ‘ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း’ဟာ အဲဒီသေဘာျဖစ္ၿပီး
ဒီက်မ္းတစ္ေစာင္တည္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ ဆိုတဲ့ ပညတ္ကို ခံယူထိုက္တယ္လို႔
ဆိုၾကပါတယ္။ သက္ဦးဆံပိုင္စနစ္ေအာက္မွာ ဒီလို က်မ္းမ်ဳိး ေရးသားဝံ့တဲ့
အခ်က္ကလည္း ဦးဘိုးလႈိင္ရဲ႕ သတၱိကို ေဖာ္ျပေနပါတယ္။

ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ ရာထူး စည္းစိမ္ကို မငဲ့ဘဲ မွန္ရာကို ေျပာဆို၊
လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့အတြက္ မၾကာခဏ ရွင္ဘုရင္ရဲ႕ အမ်က္ေတာ္ရွျခင္းကို ခံခဲ့ရၿပီး ၃
ႀကိမ္မက ရာထူးစည္းစိမ္ ႏုတ္သိမ္းျခင္းခံခဲ့ရသလို အက်ယ္ခ်ဳပ္ ခ်တာကိုေတာင္
ခံခဲ့ရပါတယ္။ ဥပမာအားျဖင့္ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္မွာ သမီး၊ ႏွမ တို႔ကို
ေပးဆက္ထားတဲ့အတြက္ အခြင့္အေရးရေနတဲ့ အမႈထမ္းတစ္ဦးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ပညာမဲ့အမတ္တို႔ ဘုန္းႀကီးရင္ ျပည္ရြာပ်က္တတ္တဲ့အေၾကာင္း မင္းတုန္းမင္းတရားကို
ေလွ်ာက္ထားခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခါ ဘုရင္အမ်က္ထြက္ၿပီး လွံကိုေကာက္ကိုင္ရင္း “သည္လွံနဲ႔
ေမာင္မင္းကို စီရင္တာ ခံခ်င္သလား”လို႔ ေမးေတာ့ ဦးဘိုးလႈိင္က “ထိုးေတာ္မူပါဘုရား”လို႔
ဆိုရင္း ရင္ဘတ္ ေကာ့ေပးခဲ့ပါတယ္။
ဒီျဖစ္ရပ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တျခားမွဴးမတ္ေတြက ရဲတင္းလြန္းတယ္လို႔ ေျပာၾကေတာ့
ဦးဘိုးလႈိင္က “ကြၽႏ္ုပ္အဖို႔ လွံႏွင့္ထိုးသတ္၍ ေသရျခင္းကား ျမတ္သည္။ ေနရာတိုင္း
မင္းလိုလိုက္၍ စီမံေသာ မေကာင္းမႈျဖစ္ပြားေနသည့္အတြက္ ႏိုင္ငံေတာ္ ပ်က္စီးျခင္း
ျဖစ္ရေလသည္ဟု ဤနာမည္မ်ဳိး က်န္ရစ္ခဲ့ပါလွ်င္ ေသက်ဳိးမနပ္ ျဖစ္သည္။
ထိုမေကာင္းေသာ အပုပ္နံ႔သည္ တေထာင္းေထာင္းႏွင့္ လူအေပါင္းတို႔
ႏွာေခါင္းရႈံ႕ၾကမည္ကို ေၾကာက္စရာေကာင္းသည္။ မွဴးမတ္ဆိုသည့္အတိုင္း၊ အႀကီးအမွဴး
ျဖစ္သည့္အတိုင္း တည့္တည့္မတ္မတ္ျဖစ္ေအာင္ စီမံခန္႔ခြဲလ်က္ ေလွ်ာက္တင္ခြင့္ရွိက
အသက္ကိုစြန္႔၍ ရဲရဲဝံ့ဝံ့ တင္ၾကရမည္။ သို႔မွ မွဴးမတ္ႏွင့္တူသည္”လို႔
တံု႔ျပန္ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒီျဖစ္ရပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲကေတာ့ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔
ရာထူးအခ်ခံခဲ့ရတာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို ရာထူးက ခ်လိုက္၊ လိုအပ္တဲ့အခါ ျပန္ေခၚလိုက္ ျဖစ္ရေပမယ့္ ဦးဘိုးလႈိင္က
မွန္ရာကို ေျပာဆို လုပ္ေဆာင္ရင္း အမႈထမ္းခဲ့ပါတယ္။ သီေပါမင္းလက္ထက္မွာ ျပဳစုခဲ့တဲ့
‘ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း’ဟာ သက္ဦးဆံပိုင္ ဘုရင္စနစ္အရ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ေတာ္လွန္ၿပီး
ျပည္သူ႔အာဏာနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္မႈကို ႀကိဳဆိုတဲ့က်မ္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရင္က
မႏွစ္သက္ပါဘူး။ ဒီၾကားထဲ “ဘုရင္မင္းျမတ္ဟာ အလြန္အသံုးအျဖဳန္းႀကီးတယ္။
ဘ႑ာေတာ္ဆိုတာ ဆင္းရဲသားေတြရဲ႕ ေခြၽးႏွဲစာကေန ညွစ္ထုတ္ယူထားတာ
ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေက်ာက္ခဲသလဲလို သေဘာမထားသင့္ဘူး” ဆိုၿပီး ဘုရင့္ဘ႑ာေရးကို
ကန္႔သတ္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီအခါ မိဖုရားက မခံႏိုင္ျဖစ္ၿပီး “ရွင္ဘုရင္လုပ္ရတာ
ငလႈိင္ေပးသေရြ႕နဲ႔ စားရမွာလား”လို႔ ေဒါသနဲ႔ ေျပာဆိုတာကို သီေပါမင္းကလည္း
နားေယာင္တဲ့အတြက္ ဦးဘိုးလႈိင္ကို ရာထူးခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။
ဒီအႀကိမ္ဟာ ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ ရာထူးက်ျခင္းျဖစ္ၿပီး ရာထူးျပန္လည္ေပးအပ္ျခင္း
မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဦးဘိုးလႈိင္က မတုန္လႈပ္ဘဲ ၿခံဥယ်ာဥ္အလုပ္ကို လုပ္ရင္း
တဖက္က စာေပက်မ္းဂန္ ျပဳစုျခင္းအလုပ္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ပေဒသရာဇ္စနစ္အတြင္း ရွင္ဘုရင္ကို ေဝဖန္ဆံုးမတဲ့ ဦးဘိုးလႈိင္လို ရဲဝံ့သူ
ေပၚေပါက္ခဲ့ျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အားရစရာေကာင္းသလို၊ ဒီလို ပညာရွိမ်ဳိးကို

အာဏာပိုင္ေတြက အသက္ေသေၾကေအာင္ မလုပ္ေဆာင္ခဲ့တာဟာလည္း အတုယူ
ဆင္ျခင္စရာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၁၉၁ ခုႏွစ္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တဲ့ ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ သကၠရာဇ္ ၁၂၄၅
ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ပါတယ္။ အသက္ ၅၄ ႏွစ္အရြယ္မွာ ကြယ္လြန္ခဲ့ရေပမယ့္
ဦးဘိုးလႈိင္ေရးသားခဲ့တဲ့ ဝိဇၨာ သိပၸံဆိုင္ရာ က်မ္းေပါင္း ၁၄ က်မ္းက ေခတ္အဆက္ဆက္
ကိုးကားေလ့လာစရာ စာေပေတြအျဖစ္ က်န္ရစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက
ေလာကဓာတ္ေဆးက်မ္း၊ သဒၵသဂၤဟက်မ္း၊ ဝိမုတၱိရသက်မ္း၊ မဟာသမၼတ ဝိနိစၧယက်မ္း၊
ကာယာႏုပႆနာက်မ္း၊ ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း၊ ဥတုေဘာဇနသဂၤဟက်မ္း တို႔ဟာ
ျမန္မာစာဖတ္ပရိသတ္နဲ႔ ရင္းႏွီးေနတဲ့ အမည္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုေဖာ္ျပခဲ့တဲ့
ဘာသာေရးက်မ္း၊ ေဆးပညာက်မ္း၊ နီတိက်မ္းေတြအျပင္ ေၾကးနန္းရိုက္နည္းကို
တီထြင္ျပသထားတဲ့ လိပိဒိပိကာက်မ္း၊ လိလာဝတီ ဂဏန္းက်မ္းတို႔ကိုလည္း ျပဳစုခဲ့ပါတယ္။
ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ သိပၸံပညာက်မ္းေတြကို ျပဳစုတဲ့အခါ ျမန္မာေတြ ရင္းႏွီးၿပီးသား
အသံုးအႏႈန္းေတြနဲ႔ ေဖာ္ျပႏိုင္ဖို႔ အားထုတ္ခဲ့သလို၊ က်စ္လ်စ္တဲ့ ဘာသာျပန္ဆိုမႈ
ေတြ႔ရတယ္လို႔ ပညာရွင္မ်ားက မွတ္ခ်က္ခ်ၾကပါတယ္။ ဘာသာျပန္ရာမွာလည္း
အသံလွယ္ ျပန္ဆိုမႈေတြအျပင္ Carbon (ကာဗြန္) ကို မီးေသြး၊ Acid (အက္စစ္)ကို ငရဲမီး၊
Beer (ဘီယာ)ကို ဗ်စ္ခါး စသျဖင့္ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ျပန္ဆိုသံုးႏႈန္းခဲ့ပါတယ္။
ဦးဘိုးလႈိင္ဟာ သူရသတၱိနဲ႔ျပည့္စံုတဲ့သူ ျဖစ္တဲ့အျပင္ အလြန္ ေျဖာင့္မွန္
ပြင့္လင္းသူ၊ ျပတ္သားသူ၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ရန္မျပဳသူျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သူ႔ကို
ရာထူးက်ေအာင္ ကုန္းေခ်ာသူ ေသသြားတာကိုေတာင္ ဝမ္းသာအားရမျဖစ္ဘဲ “သူေသတာ
ငါနဲ႔မဆိုင္ပါဘူးကြယ္။ သူလည္း သူ႔ကံနဲ႔သူ၊ ငါလည္း ငါ့ကံနဲ႔ငါပါ။ သည္ဟာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္းလို႔
ေနာက္ထပ္ မည္သူ႔ကိုမွ် မေျပာေလႏွင့္” လို႔ ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
အခုဆိုရင္ ပညာရွင္ ဦးဘိုးလႈိင္ ကြယ္လြန္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၂ဝ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။
ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ေလးစား အတုယူစရာ စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈေတြက
စာေပမ်ားကတဆင့္ ဆက္လက္ရွင္သန္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရွ႕တပတ္မွာေတာ့ ဦးဘိုးလႈိင္
ျပဳစုခဲ့တဲ့ ‘ရာဇဓမၼသဂၤဟက်မ္း’အပါအဝင္ အျခားစာေပမ်ားအေၾကာင္း ဆက္လက္
တင္ျပသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ။
ထိန္လင္း (၂၇၊ ၁ဝ၊ ၂ဝဝ၉) ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၃၀ ရက္

ေနာ္ေဝအေျခစိုက္ ဒီမုိကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ၏ ထုတ္လႊင့္ခ်က္အား
ျပန္လည္ေဖာ္ျပပါသည္။


သန္းစိုးလိႈ္င္
ဧၿပီ ၁၊ ၂၀၁၀
ပူျပင္းလွသည့္ ေႏြလယ္ေန႔ခင္း၊ NLD ေထာက္ခံသူမ်ား၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို

ေထာက္ခံသူမ်ားက စိတ္လႈပ္ရွားမႈ အျပည့္ျဖင့္ ေရႊဂံုတိုင္လမ္းရွိ NLD ဌာနခ်ဳပ္ျပင္ပတြင္
၀ိုင္းၿပီး ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ရွပ္အက်ီအျဖဴ၊ တီရွပ္အျဖဴ၊
ပင္နီတိုက္ပံုတို႔ျဖင့္ လြယ္အိတ္လြယ္ထားသူက လြယ္ထားၾကၿပီး ပါတီ၏ ကံၾကမၼာ
အဆံုးအျဖတ္ကို ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္။NLD ရံုး၏ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္
လမ္းတဘက္တြင္လည္း အရပ္္၀တ္ ၀တ္ဆင္ထားသည့္ လူအုပ္တအုပ္ ရိွသည္။
သူတို႔ကလည္း စိတ္၀င္တစားျဖင့္ ဓာတ္ပုံ ရိုက္သူရိုက္၊ ဗီဒီယို ရိုက္သူရိုက္ျဖင့္ အလုပ္
ရႈပ္ေနၾကသည္။ ရံုးသို႔ လာသူတိုင္းကို က်ီးကန္းေတာင္းေမွာက္ အၾကည့္ျဖင့္
ၾကည့္လ်က္ရွိၾကသည္။ သူတို႔ထိုင္ေနသည့္ တာယာဆိုင္ နေဘးတြင္ အမိႈက္ပစ္သည့္
အုတ္ကန္မွ ထြက္သည့္ နံေစာ္သည့္ အမိႈက္ပုပ္နံ႕ကို သည္းခံကာ တာ၀န္ကို
ထမ္းေဆာင္ေနၾကသည္။ ထိုသူေတြမွာ ရဲ၊ အက္စ္ဘီ၊ စရဖ အစရွိသည့္ နအဖ အစိုးရ၏
ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔၀င္မ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ထိုေန႔သည္ကား NLDပါတီ အတြက္
အေရးပါသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္မည့္ မတ္လ ၂၉ရက္ေန႔ပင္ ျဖစ္သည္။ ပါတီ၏
ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့သည့္ လမ္း၊ ခ်မွတ္ခဲ့သည့္ မူ၀ါဒမ်ား ႏွင့္ နအဖ စစ္အစိုးရက
ေၾကညာထားသည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ပါတီ မွတ္ပံုတင္ျခင္းကို လိုက္မည္ မလိုက္မည္
ဆိုသည့္ အေရးႀကီးသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်မွတ္ရမည့္ေန႔ ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရး
လမ္းဆံုလမ္းခြတြင္ ေရာက္ရွိေနသည့္ အခ်ိန္အခါလည္း ျဖစ္ေနသည္။
ဘူးသီးႏွင့္ NLD ပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ား သို႔မဟုတ္

သေကၤတ ႏိုင္ငံေရး
ႏိုင္ငံေရး စိတ္၀င္စားသူ လူထုႏွင့္ NLD ပါတီ၀င္ အမ်ားက ထိုေန႔၏
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ နားေထာင္လ်က္ရွိၾကသည္။ ထိုရက္မတိုင္မီ သီတင္းပတ္မွာ
ေဒၚစု၏ အျမင္ကိုလည္း ၾကားသိၾကရၿပီ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က NLDပါတီကို ဘူးသီး
တလံုး လက္ေဆာင္ပါးလိုက္သည္ဟု ဆုိသည္။ NLD ပါတီ၀င္မ်ားက အန္တီ၏ `ဘူး´
ဆိုလ်င္ ဖရံု မသီးဘူး ဟု ဆိုလိုသည္ဟု အဓိပၸာယ္ ေကာက္ယူၾကေၾကာင္း
ၾကားသိရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးတြင္ သေကၤတ သေဘာေဆာင္သည့္ အျဖစ္အပ်က္
တရပ္ျဖစ္သည္။ NLD ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ထဲမွာ ကြဲျပားလ်က္ ရွိသည့္ အျမင္မ်ားကိုလည္း
ၾကားသိၾကရသျဖင့္ ပိုမိုစိတ္၀င္စား ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊ၊
ဗဟိုအလုပ္မႈေဆာင္ ေကာ္မီတီ၀င္ ဦးခင္ေမာင္ေဆြ၊ ႏွင့္ ေဒါက္တာ သန္းၿငိမ္းတို႔က ပါတီ
တရား၀င္ ရပ္တည္ခြင့္ ရရွိေရး အတြက္ မွတ္ပံုတင္လိုၾကသည့္ အျမင္ရွိၿပီး ဦး၀င္းတင္၊
ဦးဉာဏ္၀င္း အပါအ၀င္ အျခားေသာ နယ္စည္းရံုးေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားက နအဖ အစိုးရက
တဘက္သတ္ အတည္ျပဳခဲ့သည့္ အေျခခံဥပေဒ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒတို႕ကို
လက္မခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ပါတီ၏ ယခင္ထုတ္ျပန္ ေၾကညာခ်က္ျဖစ္သည့္ ေရႊဂံုတိုင္
ေၾကညာစာတမ္းကို ဆက္လက္ ကိုင္စြဲၿပီး ပါတီ ျပန္လည္မွတ္ပံုမတင္သည့္ လမ္းကို
ေရြးခ်ယ္လိုၾကသည္။ ဦးတင္ဦးက ေစာေစာပိုင္း ရက္မ်ားတြင္ သူ၏ အျမင္ကို ထုတ္ေဖၚ
မေျပာေသးေသာ္လည္း ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်သည့္ေန႔တြင္ သူလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
ႏွင့္ အျမင္ခ်င္း တူညီသည္ကို ေတြ႕ရသည္။
အျပင္ေ၀ဖန္ေရး အတြင္းေ၀ဖန္ေရး
ထိုသို႔ေသာ ကာလတြင္ NLD ပါတီ ျပင္ပမွႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ နိုင္ငံေရး
စိတ္၀င္စားသူမ်ား၊ တဦးခ်င္း ေ၀ဘန္သူမ်ား အေနျဖင့္ သူတို႔၏ အျမင္ေတြကိုလည္း
အသီးသီး ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုခဲ့ၾကသည္။ အမ်ားအျပားက NLD အေနျဖင့္
မွတ္ပံုမတင္ေစလိုၾက၊ ေလွ်ာက္ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေရး လမ္းေၾကာင္း အတိုင္း ၉၀ ရလဒ္ကို
ကိုင္စြဲကာ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရး၊ အေျခခံဥပေဒ ကိုျပန္လည္ျပင္ဆင္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးေရး၊ အားလံုးပါ၀င္ခြင့္ ရသည့္ တရားမွ်တသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ
ျဖစ္ေစေရးတို႔ကို လက္မလႊတ္သင့္ဟု ရႈျမင္ၾကသည္။ထိုသို႔ရႈျမင္သည့္ အတြက္ NLD
ေခါင္းေဆာင္မႈ အေပၚ ခပ္ျပင္းျပင္းေ၀ဘန္သည့္ ေ၀ဘန္ခ်က္မ်ားလည္း
ထြက္ေပၚလာခဲ့သည္။ NLD ပါတီတစ္ခုလံုးကို သိမ္းက်ံုး ေျပာဆိုျခင္းထက္ NLD ပါတီ၏
ဦးေဆာင္မႈ ေ၀၀ါးေနျခင္းကို ေထာက္ျပလိုက္ျခင္း ဟုနားလည္မိသည္။ ထိုသို႔ေသာ
ေ၀ဘန္ခ်က္မ်ား အနက္ သတင္းစာဆရာ လူထုစိန္၀င္း၏ `ဌါနခ်ဳပ္ကို အေျမာက္နဲ႔
့ျပစ္ၾက´ဆိုသည့္ ေ၀ဘန္ခ်က္က အျပင္းထန္ဆံုး ျဖစ္ၿပီး ထိုေ၀ဘန္ခ်က္ေၾကာင့္
အခ်ိဳ႕ေသာ NLD ေထာက္ခံသူ၊ ပါတီ၀င္ေတြက သူ႔အေပၚ မေက်နပ္ၾကေၾကာင္း
ၾကားသိရသည္။ သူ၏ ေ၀ဘန္ခ်က္ေနာက္ကြယ္မွ ဆႏၵသည္ NLD ပါတီကို ျပတ္သားသည့္
ရပ္တည္ခ်က္ တခုခ်မွတ္ေစလို သည့္ဆႏၵသာ ျဖစ္သည္ဟု နားလည္မိသည္။ ေဒၚစုကို
ပါတီမွ ထုတ္ပယ္ၿပီး မွတ္ပံုတင္မည့္ ကိစၥကို လက္မခံသင့္ေၾကာင္း၊ လူထု၏ ဒုကၡ
သုကၡေတြကို စိတ္၀င္စားၿပီး ေျပာဆိုလုပ္ေဆာင္ေပးဖို႔ ဂရုဏာ ေဒါေသာျဖင့္
ေဆာ္ၾသထားသည့္ ေျပာဆိုခ်က္ ဟုနားလည္ေသာ္လည္း အခ်ိဳ႕က ထိုသို႔ေသာ စကားလံုး
သံုးရပါမည္လား၊ တစည၊ ႀကံ႕ဖြံ႕ႏွင့္ တတန္းထည္းထား ေျပာရပါ့မလား ဟု NLD ဘက္မွ
ခံရခက္ၾကသည့္ သေဘာျဖစ္သည္။
တင္ေရး မတင္ေရးနဲ႔ ၀င္ေရးမ၀င္ေရး

က်န္သည့္ ပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ေရး မတင္ေရး၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရးမ၀င္ေရးကို
အေရးတႀကီး မေျပာၾကဘဲ NLD ပါတီကုိ က်မွ အဘယ္ေၾကာင့္ ေျပာေန
ေ၀ဖန္ေနၾကသနည္း။ NLD သည့္ ျပည္သူလူထု၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ျဖစ္ေနဆဲ၊
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က ဦးေဆာင္ေနဆဲ၊ လာမည့္ ဒီမိုကေရစီ အေျပာင္းအလဲကိုလည္း
အသတ္ခံ၊ အဖမ္းခံ၊ အႏွိပ္စက္ခံၿပီး လုပ္ေဆာင္ေနသည့္ NLD ပါတီ အင္အားစုမ်ားက
ဦးေဆာင္မည္ဟူေသာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ရွိေနဆဲ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထုိသုိ႔
ေ၀ဖန္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ဒီမိုကေရစီလိုလားသူ ျမန္မာလူထု၏
ေခါင္းတြဲျဖစ္ေနေသးသည့္ NLD ပါတီအား လမ္းေၾကာင္း မလြဲေစလို၍ ၀ိုင္းၿပီး
ေျပာဆိုေနျခင္းျဖစ္သည္။ သာမန္လူေတြထဲ၊ ႏိုင္ငံေရး စိတ္၀င္စားသူေတြထဲတြင္ NLD ၏
ယခု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး အျမင္ တခုတည္း ရွိၾကသည္ဟေတာ့ မဆိုလိုပါ။
မတူညီသည့္ အျမင္မ်ား ရွိႏိုင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ NLD အေပၚ အက်ိဳး လိုလားသည့္ အေျပာ၊
ေခ်ာက္ခ်လိုသည့္ အေျပာကိုေတာ့ နားေထာင္ၾကည့္လ်င္ ခြဲျခား သိရွိႏိုင္ပါလိမ့္မည္။နယ္မွ
အန္အယ္ဒီ လိုလားသူ လူလတ္ပိုင္း တဦးက NLD ပါတီမွ အမတ္ေလာင္းမ်ား မဲရံုထဲတြင္
ပံုး မေထာင္ႏိုင္ခဲ့လ်င္ လူထုက မည္သူ႔ကို မဲေပးရမလဲ ဆိုသည့္ စိုးရိမ္မႈေၾကာင့္ သူက
ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေစခ်င္ျခင္း ျဖစ္သည္။ နိုင္ငံေရး လမ္းစဥ္တို႔ အေျခခံဥပေဒတို႔
ေကာ္မရွင္ ဥပေဒ တို႔ိကုိ သူ နားမလည္ပါ။ ဖတ္လည္း မဖတ္ဖူးပါ။ သတင္းေတြထဲမေတာ့
နားေထာင္ဖူး ၾကားဖူးနား၀ေလာက္သာ ရွိသည္ဟု ေျပာသည္။သူ႔စိုးရိမ္မႈသည္ ၁၉၉၀
ျပည့္ႏွစ္ အေတြ႕အႀကံဳႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္ၿပီး ေျပာဆိုျခင္းျဖစ္သည္။ ၁၉၉၀ က
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေစာေမာင္ က်င္းပေပးသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ လြတ္လပ္သည့္ မဲဆြယ္ပြဲ
ျပဳလုပ္ခြင့္ ျပည့္ျပည့္၀၀ မရေသာ္လည္း လူထု၏ ႏိုးၾကားမႈ အရွိန္က အျမင့္ဆံုးမွာ
ရွိခဲ့သည့္အတြက္ မဲေပးရာႏွင့္ ေရတြက္ရာမွာ လြတ္လပ္မႈ ရွိခဲ့သည့္ အတြက္ အတိုက္အခံ

NLDက အျပတ္အသတ္ ႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ နအဖ
အေနျဖင့္ ၉၀ ကဲ့သို႔ အျဖစ္ မခံႏိုင္ေတာ့၊ ပါတီစည္းရံုးခြင့္မွ အစ မဲေပးျခင္းႏွင့္
ေရတြက္ျခင္းတို႔မွာ ၉၀ ကဲ့သို႔ေသာ အေနအထားကို ရမည္ဟု မည္သူမွ
မေမွ်ာ္လင့္ရဲၾက။သူ႔လိုပင္ အျခားေသာ နိုင္ငံေရး စိတ္၀င္စားသူ ၉၀ ခုႏွစ္က
အမတ္ေလာင္း တဦးျဖစ္ခဲ့သူတဦးကလည္း NLD အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ
အခြင့္အလမ္းကို ဆုပ္ကိုင္ေစခ်င္သည္။ ယခုလို ေဒၚစုကို ထိမ္းခ်ဳပ္ထားသည့္
အေျခအေနတြင္ NLD အေနျဖင့္ လူထုကို အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ပါေအာင္
စည္းရံုးလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ အျခားနည္းလမ္း မျမင္ဟု သူက သံုးသပ္သည္။ ဥပေဒတြင္းမွ
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ႏိုင္ငံေရး ေျပာင္းလဲမႈ ျဖစ္ေပၚဖို႔ ထိုလမ္းေၾကာင္းကို ေလွ်ာက္သင့္သည္ဟု
ထင္သည္။ ထိုသို႔ေသာ အျမင္မ်ားမွာ `မတင္ေရး မ၀င္ေရး´နွင့္ ကြဲျပားေသာ္လည္း
ေစတနာ အရင္းခံျဖင့္ ေျပာသည့္ အျမင္မ်ားျဖစ္သျဖင့္ အျပစ္ဆိုစရာ တိုက္ခိုက္စရာ
မဟုတ္ပါ။သူတို႔ႏွင့္ မတူဘဲ အခ်ုိဳ႕ေသာ ႏိုင္ငံေရး ေ၀ဖန္သူ၊ ကၽြမ္းက်င္သူဟု ဆိုသူမ်ားက
ယခုလုပ္ရပ္သည္ မိုက္မဲသည့္ လုပ္ရပ္ျဖစ္သည္။ NLD အေနျဖင့္ အခြင့္အေရး တခု
လက္လြတ္ ဆံုးရံႈးသြားၿပီ၊ အဆိုပါအခြင့္ အေရးမ်ိဳးမည္သည့္ အခါမွ ျပန္ရေတာ့မွာမဟုတ္
NLD ပါတီေခ်ာက္ထဲ က်မယ့္ လမ္းကို ေရြးသြားၿပီ ဆိုသည့္ သေဘာမ်ိဳး
ေျပာဆိုသည္ကိုလည္း ၾကားသိေနရသည္။ ထိုသူတို႔မွာ NLD ကိုအျပစ္ရွာ ေျပာသူမ်ား
ျဖစ္သလို နအဖ၏ အေျခခံဥပေဒ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ အစရွိသည္တို႔ႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္
တခြန္းတပါဒမွ် ေ၀ဖန္ ေျပာဆိုရဲသူမ်ား မဟုတ္ၾက။ နအဖ အစိုးရက ခ်မွတ္သည့္
လမ္းေၾကာင္းမွန္သမွ် အားလံုး လိုအပ္ခ်က္အရ ျဖစ္သည္ ထိုမွတပါး ေရြးစရာ မရွိဟု
ေျပာဆိုလ်က္ ရွိသူမ်ားျဖစ္သည္။ထိုသူတို႔မွာ နအဖ အေၾကာင္းေ၀ဖန္ ေျပာဆိုရဲ သူမ်ား
မဟုတ္သလို လူအမ်ား ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည့္ စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္း
မမွ်တမႈ အႏိုင္က်င့္ခံရမႈ အစရွိသည့္ ကိစၥရပ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္လ်င္လည္း မည္သည့္
အခါမွ် ၀င္ေရာက္ ကူညီ ေျပာဆိုေပးသူမ်ား မဟုတ္ၾကပါ။ လူလတ္တန္းစား
အထက္လႊာမွာ ေနထိုင္လ်က္ ရွိသူျဖစ္လွ်င္ ျဖစ္မည္ သို႔မဟုတ္ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြား
ထိခိုက္မည္ စုိးသျဖင့္ နအဖႏွင့္ ကဏၬေကာစ မလုပ္ရဲၾကသူမ်ား ျဖစ္သည္။ ဘယာ
ဂတိေၾကာင့္ အမွန္ဘက္မွ မရပ္တည္ရဲ မေျပာရဲေသာ္လည္း NLD ပါတီနွင့္ ပတ္သက္လွ်င္
ပရိတ္သတ္ေရွ႕ ထြက္ေျပာရဲသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။
ေရွ႕မွာ ဘာျဖစ္လာမလဲ
နအဖသည္ သူတုိ႔မထင္မွတ္ ထားသည့္ လမ္းကို NLDက ေရြးသြားသျဖင့္ သူတို႔
နကိုက ခ်ထားသည့္ အစီအစဥ္ႏွင့္ ယခု NLD ေရြးသည့္လမ္းသည္ ကိုက္ခ်င္မွ ကိုက္မည္
ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္နအဖ အႀကပ္ဆိုက္ၿပီဟု မဆိုလိုပါ။ သူတို႔၏ အစီအစဥ္ ၁ မျဖစ္ခဲ့လွ်င္
အစီအစဥ္ ၂ ကို ေျပာင္းၿပီး ဘယ္လိုဆက္လုပ္မလဲ ဆိုသည့္ ေရြးစရာ သူတို႔မွာလည္း
ရွိပါလိမ့္မည္။ ယခုဆံုးျဖတ္ခ်က္မွာ နအဖ ေမွ်ာ္လင့္ မထားသည့္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္

ျဖစ္သည္မွာေတာ့ ေသခ်ာပါသည္။ NLD ကို ရံုးျပန္ဖြင့္ရန္ နအဖက ကမ္းလွမ္းခဲ့ျခင္းသည္
NLD ပါတီအေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္လိမ့္မည္ ဆိုသည့္ တြက္ဆခ်က္ေၾကာင့္ NLD အား
လႈပ္ရွားခြင့္ေပးထားသည္ ဆိုၿပီး ကမၻာကို ျပလို၍ ဖြင့္ေစျခင္း ျဖစ္လိမ့္မည္။
သို႔ေသာ္ NLD သည္ သူတို႔ေမွ်ာ္လင့္ထားသကဲ့သို႔ ပါတီလည္း မကြဲ၊

မွတ္ပံုလည္းမတင္ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း မ၀င္ ဆိုသည့္ လမ္းကို တညီတညြတ္ထည္း
ေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ထို႔အတြက္ ပါတီမွတ္ပံုတင္ရန္ ေနာက္ဆံုးရက္
ကုန္ဆံုးၿပီးသည့္အခါ NLD ကိုႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္လာ ႏိုင္ပါသည္။ ထိုသို႔ေသာ
ႏွိပ္ကြပ္မႈမ်ားကို ဘယ္လို ရင္ဆိုင္မလဲ၊ လူထု ေထာက္ခံမႈကို ဘယ္လိုရယူမလဲ ဆိုသည္ကုိ
NLD က စဥ္းစားျပင္ဆင္ရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။NLDသည္ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလဒ္ကို
မစြန္႔လႊတ္ျခင္းသည္ ၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပၿပီး အစိုးရအာဏာ မလႊဲေပးသည့္ အျဖစ္ကို
ထင္ရွားေစလိုသည့္ သေဘာဟု ယူဆႏိုင္ပါသည္။ သာမန္ျပည္သူ တဦးက နအဖသည္
ေႀကြးေဟာင္း မေက်ေသးဘဲ ေႀကြးသစ္ ထပ္ယူဦးမည္ ဆိုလွ်င္ ထိုအေႀကြးကို ေက်ေအာင္
ဆပ္မည့္ လကၡဏာ မရွိဟု ေျပာဆိုသည္။ မွတ္သားစရာ ေကာင္းသည့္ ေျပာဆုိခ်က္
ျဖစ္သည္။
အင္န္အယ္ဒီ ေရွ႔ဆက္ရမည့္ ႏိုင္ငံေရးခရီး

ဘီဘီစီအင္တာဗ်ဳး (ဦးဉာဏ္၀င္း)
ဧျပီ ၁၊ ၂၀၁၀ http://moemaka.com/
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အႏိုင္ရရွိခဲ့ၿပီးေတာ့ အာဏာလြဲေျပာင္းေပးျခင္းကို မရခဲ့တဲ့ NLD
ပါတီဟာ အခု ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္လည္း
မွတ္ပံုတင္မတင္သလို၊ ေရြးေကာက္ပြဲလည္း ဝင္မွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ သမိုင္းဝင္တဲ့
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ရက္က ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ NLD ပါတီအေနနဲ႔ NLD
ပါတီဆိုတဲ့ နာမည္ေအာက္မွာ ဆက္ၿပီးေတာ့ႏိုင္ငံေရးလုပ္ဖို႔အတြက္ အခက္အခဲေတြ

ေတြ႔လာရႏိုင္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ NLD ပါတီက ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ အဖြဲ႔ဝင္ေတြ
ေရွ႕မွာေလွ်ာက္လွမ္းၾကမယ့္ ႏိုင္ငံေရးအရ လမ္းေၾကာင္းက ဘာလဲဆိုတာကို NLD
ပါတီက ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဉာဏ္ဝင္းကို ဆက္သြယ္ေမးရာမွာေတာ့ …
ဦးဉာဏ္ဝင္း ။ ။ NLD က လက္ရွိေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ ဒီမိုကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥကို

နဂိုအတိုင္းပဲ ဆက္သြားမယ္၊ ဆက္လုပ္မယ္။ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး
အကုန္လံုးတစပ္တဆက္တည္း၊ ဒီလုပ္ငန္းေတြ အားလံုးဟာ ႏိုင္ငံေရးအလုပ္ေတြပဲ။
တခုပဲရွိတယ္၊ အခုနေျပာတဲ့ NLD ဆိုတဲ့ အမည္ကိုသံုးစြဲခြင့္မရွိတဲ့ဟာမ်ဳိး ၾကံဳႏိုင္ပါတယ္။
သံုးစြဲခြင့္ မရွိရင္လည္း ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈက ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သြားမယ္လို႔
အၾကမ္းဖ်ဥ္း ေျပာလို႔ရတယ္။ အေသးစိတ္အားျဖင့္ ဘယ္ကိစၥ ဘယ္လိုလုပ္မယ္ဆိုတာမ်ဳိးနဲ႔
ပတ္သက္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္အေနန႔ဲ အခုအခ်ိန္မွာ မေျပာႏိုင္ပါဘူး။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ေနာက္
သံုးသပ္ ဆံုးျဖတ္ၿပီးတဲ့အခါမွ ေျပာလို႔ရမယ့္ကိစၥေတြပါ။
ဘီဘီစီ ။ ။ အဖြဲ႔ႀကီးတခုအေနနဲ႔ပဲ ဆက္သြားမွာလား ဒါမွမဟုတ္ အဖြဲ႔ေလးေတြခြဲၿပီးေတာ့

အျခားပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ဆက္သြားမွာလား။
ဦးဉာဏ္ဝင္း ။ ။ အဲဒီလို အေျခအေနမ်ဳိးက ေရာက္ခ်င္လည္း ေရာက္လာမွာေပါ့ေနာ္၊
အခုလက္ရွိအားျဖင့္ NLD ဟာ အေပၚမွာ CEC, CC ေနာက္ တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္၊ ၿမိဳ႕နယ္ ဒီလို
အေပၚေအာက္အဆင့္ သြားတာကိုး။ အကယ္၍ NLD သာ ဟိုဒင္းျဖစ္ခဲ့မယ္ဆိုရင္
ဒီအဆင့္အတိုင္းမဟုတ္ေတာ့ ဆက္ဆံမႈ Communication လိုင္းေတြဟာ အသစ္
ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေလာေလာဆယ္ အသစ္ျဖစ္လာမယ့္ Communication
လိုင္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ရင္ေတာ့ အခုအခ်ိန္ မေျပာႏိုင္ေသးပါဘူး။
ဘီဘီစီ ။ ။ NLD ပါတီရဲ႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္က ပါတီအျဖစ္မွတ္ပံု မတင္ဘူး၊ ေရြးေကာက္ပြဲကို
မဝင္ဘူးဆိုတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
တခ်ဳိ႕ဒီမိုကေရစီေရးလိုလားတယ္လို႔ေျပာတဲ့ ပါတီေတြရွိပါတယ္။ သူတို႔က
ေရြးေကာက္ပြဲနည္းလမ္းပဲရွိတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ အဲဒီကေနဆက္ၿပီးေတာ့ ဒီမိုကေရစီကို
ခ်ဲ႕မယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီလို ပါတီေတြေပၚမွာေကာ NLD
ရဲ႕သေဘာထားက ဘယ္လိုရွိသြားပါသလဲခင္ဗ်။

ဦးဉာဏ္ဝင္း ။ ။ NLD က အဲဒီလိုပါတီေတြအတြက္ က်ေနာ္တို႔ သူတို႔ရဲ႕သေဘာထားကို
မေဝဖန္လိုဘူး။ ဒါ သူတို႔မွာ အခြင့္အေရးရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တခုေတာ့ေျပာခ်င္ပါတယ္။
NLD က ဒီလိုဆံုးျဖတ္ရတာဟာ နဝတ၊ နအဖ က်င္းပတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရၿပီးသား
ပါတီတခုအေနနဲ႔ ဒါကိုထည့္သြင္းစဥ္းစားၿပီး အခုလိုဆံုးျဖတ္တာလို႔ ေျပာခ်င္ပါတယ္။
သူတို႔ကို က်ေနာ္တို႔ မေဝဖန္ပါဘူး။
ဒါကေတာ့ NLD ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ဦးဉာဏ္ဝင္းပါ။
မတ္လ ၃၁ ရက္၊ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ ဘီဘီစီ (ညပိုင္း) အစီအစဥ္မွ
ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပပါတယ္။
ကေလးစစ္သားတဦးကို မိဘထံဴပန္ပိုႛေရး
႒ကိႂးစားေနစဥ္ ေရႀႚတန္းပိုႛခံရ
2010-04-01 RFA
ရန္ကုန္႓မိႂႚ ေ႟ၿဴပည္သာ႓မိႂႚနယ္က အသက္ ၁၇ ႎႀစ္အ႟ၾယ္ ကေလးစစ္သား

ေမာင္ေဇာ္ေဇာ္ကို စစ္တပ္ကေန မိဘေတၾဆီ ဴပန္ပိုႛေပးဖိုႛ မိဘေတၾနဲႛ ILO ႟ံုးက
ေဆာင္႟ၾက္ေနတုန္းမႀာပဲ သက္ဆိုင္ရာ စစ္တပ္အရာရႀိေတၾက ေမာင္ေဇာ္ေဇာ္ကို ေရႀႚတန္း
စစ္မဵက္ႎႀာဴပင္ကို ပိုႛလိုက္တယ္လိုႛ မိခင္ဴဖစ္သူက ေဴပာပၝတယ္။
ဒၝေဳကာင့္ မိဘေတၾက သားဴဖစ္သူအတၾက္ စိုးရိမ္ေနဳက႓ပီ ေနအိမ္ကို အဴမန္ဆံုးဴပန္ပိုႛေပးဖိုႛ

သက္ဆုိင္ရာကို ေမတၨာရပ္ခံေဳကာင္းလည္း RFA ကေနတဆင့္ ေဴပာပၝတယ္။
ဒီကိစၤနဲႛပတ္သက္႓ပီး ကေလးစစ္သား ေမာင္ေဇာ္ေဇာ္ရဲ့ မိခင္ ေဒၞဴပံႂးခဵိႂကို RFA

ဝိုင္းေတာ္သား ကိုေနရိန္ေကဵာ္ ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္းထားပၝတယ္။
အာဆီယံေခၝင္းေဆာင္မဵား
စစ္အစိုးရ၏ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲကိစၤ ေဆၾးေႎၾးမည္
2010-04-01 RFA
ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ ပၝဝင္ခၾင့္မရေအာင္ ကန္ႛသတ္ထားတဲ့၊ ဴမန္မာႎိုင္ငံ ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾ

ဥပေဒနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး၊ လာမဲ့အပတ္ထဲမႀာ အာဆီယံႎိုင္ငံ ဝန္႒ကီးေတၾနဲႛ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ
ဗီယက္နမ္ႎိုင္ငံ ဟႎိၾႂင္႓မိႂႚမႀာ ကဵင္းပမဲ့ အစည္းအေဝးေတၾမႀာ ေဆၾးေႎၾးဖိုႛ
ရိႀေ႒ကာင္းသိရပၝတယ္။ လာမဲ့အပတ္ ဗုဒၾဟူးေနႛမႀာ ကဵင္းပမဲ့ အာဆီယံ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾရဲ့
ညစာစားပဲၾ အစည္းအေဝးမႀာ ဴမန္မာ့အေရးကို အာဆီယံႎိုင္ငံ ဝန္႒ကီးေတၾ ေဆၾးေႎၾးမယ္လိုႛ
အာဆီယံေရးရာ ႌၿန္႒ကားေရးမႀႃး Vitavas က ေဴပာပၝတယ္။ ဒီလာမဲ့ ညစာစားပဲၾ

အစည္းအေဝးအ႓ပီး၊ ေနာက္တရက္မႀာလည္း ဆက္တိုက္ေဆၾးေႎၾးဖိုႛရိႀတယ္လိုႛသိရပၝတယ္။
ဒီအစည္းအေဝးေတၾကေန အာဆီယံအဖဲၾႚ႒ကီးရဲ့ ေ႒ကဴငာခဵက္အေပၞ သေဘာထား
ထင္ဟပ္မႁေတၾ ရိႀမယ္လိုႛ Vitavas က ေဴပာပၝတယ္။ အာဆီယံအဖဲၾႚရဲ့ သတင္းေတၾအရ
ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ေခၝင္းေဆာင္ေတၾ အေနနဲႛလည္း အကယ္၍ အာဆီယံေခၝင္းေဆာင္ေတၾ
အစည္းအေဝးဟာ တင္းမာမႁ မရိႀဘူးဆိုရင္ လက္ခံ နားေထာင္ႎိုင္မယ္လိုႛ သံုးသပ္ေ႒ကာင္း
သိရပၝတယ္။ ႓ပီးခဲ့တဲ့လ ၂၉ ရက္၊ တနလႆာေနႛက အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲၾႚခဵႂပ္ဟာ
ပၝတီမႀတ္ပံုမတင္ဖိုႛ ဆံုးဴဖတ္လိုက္႓ပီး၊ ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾကို သပိတ္ေမႀာက္လိုက္တာ
ဴဖစ္တယ္လိုႛ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။
ဴမန္မာ့ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾ တရားမႀဵတမႁ ရိႀမရိႀ

အင္ဒိုနီးရႀားဝန္႒ကီးေမးခၾန္းထုတ္
2010-04-01 RFA
ဴမန္မာစစ္အစိုးရအေနနဲႛ သူတိုႛ ကတိေပးထားတဲ့အတိုင္း ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္

အပၝအဝင္၊ တရားမႀဵတမႁရိႀတဲ့ ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾ ကဵင္းပေပးဖိုႛ အင္ဒိုနီးရႀားအစိုးရက
တိုက္တၾန္းလိုက္ေ႒ကာင္း ဂဵာကာတာ ပိုႛစ္သတင္းစာမႀာ ဧ႓ပီ ၁ ရက္ ဒီေနႛ
ေရးသားထားပၝတယ္။ အခုလို တိုက္တၾန္းခဵက္ကို မတ္လ ၃၀ ရက္ ႓ပီးခဲ့တဲ့ အဂႆၝေနႛက
ဴမန္မာႎိုင္ငံကို သၾားေရာက္ခဲ့တဲ့ အင္ဒိုနီးရႀား ႎိုင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး Mr. Marty Natalegawa
ခရီးစဥ္အတၾင္းမႀာ ထုတ္ေဴပာတာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
အေရႀႚေတာင္အာရႀ ႎိုင္ငံမဵားအဖၾဲႚ (အာဆီယံ) ၏ အဖၾဲႚဝင္ဴဖစ္ေသာ အင္ဒိုနီးရႀားမႀ

ႎိုင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး မစၤတာ မာတီ နာတာလီဂၝဝ ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)

အင္ဒိုနီးရႀားႎိုင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး Mr. Marty ဟာ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ႎိုင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး
ဦးဥာဏ္ဝင္းနဲႛ ေတၾႚဆံုတဲ့အခၝ ၊ ဒီႎႀစ္ထဲမႀာ ကဵင္းပမယ္လိုႛ ကတိေပးထားတဲ့
ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾနဲႛ ပတ္သက္တာေတၾ အဴပင္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္နဲႛအမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီ
အဖဲၾႚခဵႂပ္က ကန္ႛကၾက္ထားတဲ့ ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾ ဥပေဒကိစၤေတၾကိုပၝ ေဆၾးေႎၾးဖိုႛ
ရိႀပၝတယ္လိုႛအင္ဒိုနီးရႀား ႎို္င္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန ေဴပာေရးဆိုခၾင့္ရိႀသူ မစၤတာ တီကၾတ္
ဖိုင္ဇာက ေဴပာေ႒ကာင္း ဂဵာကာတာပိုႛစ္မႀာ ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ အခုဴပဌာန္းထားတဲ့
ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾ ဥပေဒဟာလည္း ေဒၞေအာင္ဆန္းစု႒ကည္ကို ပၝဝင္ခၾင့္မရေအာင္
ကန္ႛသတ္ထား၊ မထားဆိုတာ ရႀင္းရႀင္းလင္းလင္း မသိရေသးတဲ့အတၾက္
ႎႀစ္ဖက္ေတၾႚဆံုတဲ့အခၝမႀာ ဒီကိစၤကိုလည္း ေဆၾးေႎၾးဖိုႛရိႀေ႒ကာင္း သူကေဴပာပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့
အင္ဒိုနီးရႀား ႎိုင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး ဴမန္မာႎိုင္ငံ လည္ပတ္တဲ့ ခရီးစဥ္ဟာ
ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾကိစၤအတၾက္ မဟုတ္ပဲ ႎႀစ္ႎိုင္ငံ ဆက္ဆံေရးအတၾက္ လည္ပတ္တဲ့
ခရီးစဥ္ဴဖစ္ေ႒ကာင္းလည္း သိရပၝတယ္။ ဒၝေပမဲ့ အာဆီယံႎိုင္ငံ ဝန္႒ကီးေတၾ
ဗီယက္နမ္ႎိုင္ငံမႀာ ကဵင္းပတဲ့ အစည္းအေဝးမႀာ ဴမန္မာ့ေ႟ၾးေကာက္ပဲၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး
ဘာေတၾေဆၾးေႎၾးဖိုႛရိႀသလဲလိုႛ RFA က မစၤတာ တီကၾတ္ ဖိုင္ဇာကို ေမး႒ကည့္တဲ့အခၝ
အဴမဲတမ္းလိုလို အာဆီယံ ဝန္႒ကီးေတၾဟာ ေဒသအတၾင္း တိုးတက္မႁေတၾ၊
အေဴခအေနေတၾကို ေဆၾးေႎၾး႒ကပၝတယ္။ ဴမန္မာစစ္အစိုးရကလည္း အဴမဲတမ္းလိုလို ဴမန္မာ့
ႎိုင္ငံေရးနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး တင္ဴပတာ ရိႀပၝတယ္။ ဒၝကေတာ့ ဘာမႀ ထူးဆန္းတဲ့ ကိစၤေတာ့
မဟုတ္ပၝဘူး။ ဒၝေပမဲ့ အခုကဵင္းပမဲ့ အာဆီယံ အစည္းအေဝးမႀာ တိတိကဵကဵ
ဘာေဆၾးေႎၾးမယ္ဆိုတာေတာ့ မသိေသးပၝဘူးလိုႛ မစၤတာ တီကၾတ္ ဖိုင္ဇာက
ေဴပာသၾားပၝတယ္။
ဆႎၬဴပဴမန္မာအလုပ္သမားမဵားကို
ထိုင္းအလုပ္ရႀင္ကေနရပ္ဴပန္ပိုႛ
2010-03-31 RFA
ထိုင္းႎိုင္ငံ အေရႀႚေဴမာက္ပိုင္း ကၾမ္းကမ္႓မိႂႚက ငၝးလုပ္ငန္းစက္႟ံုမႀာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့

ဴမန္မာအလုပ္သမားေတၾက အဴပင္သၾားလာခၾင့္နဲႛ အခဵိန္ပိုေ႒ကး၊ လုပ္အားခ တုိးေတာင္း႓ပီး
ဆႎၬဴပတဲ့အတၾက္ ထိုင္းအလုပ္ရႀင္ေတၾက ရဲေတၾကို ေခၞကာ စက္႟ံုကို ဝိုင္းထားခိုင္း႓ပီး
ဴမန္မာ အလုပ္သမားေတၾကို ခဵက္ခဵင္း ေနရပ္ကို ဴပန္ပိုႛဖိုႛ စီစဥ္ေနတယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
မေနႛက အလုပ္သမားတဦး လုပ္ငန္းခၾင္အတၾင္း ပစၤည္းအတင္အခဵ လုပ္ရာကေန

ခၝးနာသၾားတာကို အလုပ္နားခၾင့္မေပးပဲ အလုပ္ဴဖႂတ္ဖိုႛ စီစဥ္တဲ့အတၾက္ ကဵန္တဲ့ ဴမန္မာ
အလုပ္သမားေတၾက ဝိုင္းဝန္းေတာင္းဆိုရာကေန ခဵိႂးေဖာက္ခံေနရတဲ့ အလုပ္သမား
အခၾင့္အေရးေတၾကိုပၝ တဆက္တည္း ေတာင္းဆိုဆႎၬဴပဖိုႛ အလုပ္သမားေတၾက
တညီတႌၾတ္တည္း ဆံုးဴဖတ္႓ပီး မတ္လ ၃၁ ရက္ ဒီကေနႛ အလုပ္မဆင္းပဲ
ဆႎၬဴပခဲ့႒ကတာလိုႛ အလုပ္သမားတဦးက RFA ကို ေဴပာဴပပၝတယ္။

“က႗န္ေတာ္တိုႛအားလံုးပဲ ညၟိလိုက္ဳကတယ္။ လက္ရႀိ လူအားလံုး ႎႀစ္ရာေကဵာ္ ရႀိတယ္။
ညိၟလိုက္႓ပီးေတာ့ ငၝတိုႛ ေစဵးနည္းနည္း ပိုေတာင္းမယ္၊ အိုတီေ႒ကး ပိုေတာင္းမယ္၊
အဴပင္သၾားလာခၾင့္ ေတာင္းမယ္ေပၝ့။ သူတိုႛက လံုးဝ ခၾင့္မေပးဘူး၊ လံုးဝ ဘူးခံထားတယ္။
နင္တိုႛကို အကုန္ဴပန္ ပိုႛမယ္ဆုိေတာ့ က႗န္ေတာ္တိုႛေတၾလည္း အကုန္ဴပန္မယ္လိုႛ
ဴဖစ္သၾားတာပဲ။”
ထိုင္းႎိုင္ငံ ဆိပ္ကမ္းတခုတၾင္ ဴမန္မာ ေ႟ၿႚေဴပာင္း အလုပ္သမားမဵား အလုပ္လုပ္ေနပံု

ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
ဒီအလုပ္သမားေတၾအားလံုးဟာ ယာယီႎိုင္ငံကူးလက္မႀတ္ ပတ္စပိုႛေတၾ ကိုင္ေဆာင္႓ပီး

တရားဝင္ အလုပ္လုပ္ေနသူေတၾ ဴဖစ္ပၝတယ္၊ RFA က မၾန္းလၾဲပိုင္း ထပ္မံ ဆက္သၾယ္တဲ့
အခဵိန္မႀာ ဴပန္ပိုႛဖိုႛ ကားေပၞကို တက္ခိုင္းေန႓ပီ ဴဖစ္ေဳကာင္း အလုပ္သမားေတၾက
ခုလိုေဴပာပၝတယ္။“အခု ပိုက္ဆံထုတ္႓ပီးေတာ့ ကားေပၞတက္ေန႓ပီ။ ကားခလည္း
ငၝးရာယူထားတယ္။ တခဵက္ေနာ္ ခနေလးေနာ္။ ဟုတ္ကဲ့၊ အခု တသုတ္တင္ ထားတယ္
ေနာက္အသုတ္က ကားမလာေသးလိုႛ။ အခုက အကုန္ႎႀစ္ရာလံုး ပိုႛေန႓ပီလားရႀင္။
ဟုတ္တယ္၊ အခု သူတိုႛဖာသာသူတိုႛ ပိုႛ႓ပီးေတာ့ ကားခကို အခု တခၝတည္း ဴဖတ္ေနတယ္။
တခၝတည္း ငၝးရာတခၝတည္း ဴဖတ္ေနတယ္။ ပိုက္ဆံရႀင္းေတာ့ ငၝးရာတခၝတည္း
ဴဖတ္ေနတယ္ အခု။” အလုပ္သမားေတၾရဲ့ ေတာင္းဆိုခဵက္ကို အလုပ္ရႀင္ဖက္က လံုးဝ
မလိုက္ေလဵာပဲ လုပ္႓ပီးတဲ့ လုပ္အားခေတၾကို အဖၾဲႚအလိုက္ ရႀင္းေပး႓ပီး ေနႛမဆိုင္းပဲ
ႎႀင္ထုတ္ဖိုႛ စီစဥ္ေနတဲ့အတၾက္ အလုပ္သမားေတၾမႀာ အထုတ္အပိုးေတၾနဲႛ ကားေပၞကို
ဆၾဲတင္ခံေနရတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ သူတိုႛကိုတာဝန္ခံ အလုပ္ရႀာသၾင္းေပးသူရႀိရာ
မဲေဆာက္႓မိႂႚကို ဴပန္ပိုႛမႀာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။

စစ္အစိုးရဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ကခဵင္ဴပည္နယ္မႀာ
ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲ စည္း႟ံုးဆင္းေန
2010-03-31 RFA
ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္ဟာ ကခဵင္ဴပည္နယ္ ဗန္းေမာ္နယ္သား စစ္အစိုးရအဖၾဲႚဝင္

ဝန္႒ကီးေတၾ၊ ထိပ္တန္း အရာရႀိေတၾနဲႛအတူ ဗန္းေမာ္႓မိႂႚကို ဒီကေနႛ မတ္လ ၃၁ ရက္မႀာ
ေရာက္ရႀိလာပၝတယ္။ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ရဲ့ ခရီးစဥ္ဟာ ၂၀၁၀ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲအတၾက္ ဴပင္ဆင္တဲ့
စည္း႟ံုးေရးခရီးစဥ္ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ႓မိႂႚခံေတၾက ေဴပာပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ဝန္႒ကီးခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္။ သေဘာထားတင္းမာေသာ

စစ္အာဏာရွင္မ်ား အနက္မွတဦး။
ဗန္းေမာ္ေဒသခံ တေယာက္က RFA ကို ေဴပာဴပတာကေတာ့ “ဒီေနႛပဲ ေရာက္တာ
ဗန္းေမာ္သား အရာရႀိေတၾေလ။ အဲဒၝေတၾ ထည့္ေပးေနတယ္။ အခု ရဲေရးခဵႂပ္ ဗန္ေမာ္သားပဲ၊
အဲဒီေကာင္ ေရာက္တယ္၊ ေနာက္ လၾန္းေမာင္ေရာက္တယ္၊ သိန္းေဇာ္ကေတာ့ ဒီေနႛ
ဴပန္သၾား႓ပီ လူ႒ကီးေတၾကို အမဵား႒ကီးပဲ၊ စည္း႟ံုးေရးေလ ႟ၾာေတၾ လုိက္ဆင္းတာပဲ၊
လၾန္းေမာင္တိုႛ တခဵိႂႚလည္း ဒီေနႛဴပန္မယ္။ တခဵိႂႚလည္း ဒီေနႛ ေရာက္တယ္။ ႒ကံ့ခုိင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရး
အဖၾဲႚဝင္ေတၾကပဲ ယူနီေဖာင္းေတၾ ဝတ္ဝတ္႓ပီးေတာ့မႀ သၾားလာေနဳကတာ။
ဴပည္သူေတၾကေတာ့ ေအးေအးပၝပဲ။”တပ္မေတာ္စာရင္းစစ္ခဵႂပ္ ဗိုလ္ခဵႂပ္လၾန္းေမာင္ဟာ
ဗန္းေမာ္သားဴဖစ္႓ပီး ဆက္သၾယ္ေရး၊ စာတိုက္နဲႛ ေဳကးနန္းဝန္႒ကီး ဗိုလ္မႀႃးခဵႂပ္
သိန္းေဇာ္ဟာလည္း ကခဵင္ဴပည္နယ္သား ဴဖစ္ပၝတယ္။ သူတိုႛဟာ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲကဵရင္
ဝင္ေရာက္ယႀဥ္ဴပိႂင္မႀာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ သတင္းထၾက္ေနသူေတၾ ဴဖစ္ဳကပၝတယ္။

လၾန္ခဲ့တဲ့ ေဖေဖာ္ဝၝရီလကုန္ပိုင္းကလည္း ဗိုလ္ခဵႂပ္႒ကီး သိန္းစိန္ ဗန္းေမာ္ကို ေရာက္လာ႓ပီး
ဌာနဆိုင္ရာနဲႛ ႓မိႂႚမိ႓မိႂႚဖေတၾကို ႒ကံ့ခိုင္ဖၾံႚ႓ဖိႂးေရးအသင္းကိုပဲ မဲေပးဳကဖိုႛ
တိုက္တၾန္းေဴပာဆိုသၾားခဲ့တယ္လိုႛ ႓မိႂႚခံေတၾက ေဴပာပၝတယ္။
NLD ဆံုးဴဖတ္ခဵက္ေဳကာင့္ အမဵိႂးသား

သင့္ဴမတ္ေရး ပိုခက္ခဲႎိုင္ေဳကာင္း စင္ကာပူယူဆ
2010-03-31 RFA
ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမဵႂိးသားဒီမုိကေရစီအဖၾဲႚခဵႂပ္က

ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲမဝင္ဖိုႛ ဆံုးဴဖတ္လုိက္တဲ့အတၾက္ ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ အမဵႂိးသား
ဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရး ရရႀိဖုိႛ ပိုမုိ ခက္ခဲသၾားႎုိင္ေဳကာင္း စင္ကာပူ ႎုိင္ငံဴခားေရးဌာနက
ေဳကညာခဵက္ ထုတ္ဴပန္လိုက္ပၝတယ္။
အမဵိႂးသား ဒီမိုကေရစီအဖၾဲႚခဵႂပ္၊ ဌာနခဵႂပ္တၾင္ မတ္လ ၂၉ ရက္က ပၝတီ မႀတ္ပံုတင္ေရး၊

မတင္ေရး ေခၝင္းေဆာင္မဵား ေဆၾးေႎၾးေနစဥ္ ႟ံုးအဴပင္တၾင္ ပၝတီဝင္မဵားက ဆံုးဴဖတ္ခဵက္ကို
ေစာင့္ေမ႖ာ္ေနဴခင္း ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: RFA)
သတင္းဌာနေတၾရဲ့ စံုစမ္းေမးဴမန္းမႁေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး စင္ကာပူ ႎုိင္ငံဴခားေရးဌာန

ေဴပာခၾင့္ရပုဂၢိႂလ္က မတ္လ ၃၀ ရက္ မေနႛက ေဳကညာခဵက္ ထုတ္ဴပန္ရာမႀာ အခုလုိ
ေဖာ္ဴပထားတာ ဴဖစ္ပၝတယ္။ ဴမန္မာ စစ္အစုိးရ ထုတ္ဴပန္လိုက္တဲ့ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲ
ဥပေဒသစ္ကေန အခုလုိမဵႂိး ရလဒ္ ေပၞထၾက္ခဲ့တဲ့အတၾက္ မိမိတုိႛအေနနဲႛ
စိတ္ပဵက္မိေဳကာင္းလည္း ေဴပာပၝတယ္။

ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲေတၾ တရားဝင္ဴဖစ္ဖုိႛအတၾက္ အမဵိႂးသား ဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရးဟာ မရႀိမဴဖစ္
လုိအပ္တယ္လုိႛ စင္ကာပူႎိုင္ငံအေနနဲႛ တေလ႖ာက္လံုး လက္ခံထားေဳကာင္း၊ အဲဒီအတၾက္
အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖၾဲႚခဵႂပ္နဲႛတကၾ ႎုိင္ငံေရးပၝတီအားလံုး ပၝဝင္ဖုိႛ လုိအပ္႓ပီး
သက္ဆုိင္သူအားလံုး ေစ့စပ္ ညိၟႎိႁင္းဳကမယ္ဆုိရင္ ေနာက္မကဵေသးေဳကာင္းနဲႛ အဲဒီလုိ
ညၟိႎိႁင္းဳကဖိုႛလည္း စင္ကာပူႎုိင္ငံအေနနဲႛ တုိက္တၾန္းေဳကာင္း ထုတ္ဴပန္ခဵက္မႀာ
ေဖာ္ဴပထားပၝတယ္။ဒီကိစၤနဲႛပတ္သက္႓ပီး စင္ကာပူ အာဏာရပၝတီ အမတ္တဦးဴဖစ္တဲ့ Mr.
Charles Chong ကို RFA က ဆက္သၾယ္ ေမးဴမန္းဳကည့္တဲ့အခၝမႀာ အမဵႂိးသား
ဒီမုိကေရစီအဖၾဲႚခဵႂပ္အေနနဲႛ ပၝတီေခၝင္းေဆာင္ကို ထုတ္ပယ္႓ပီးမႀ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲဝင္ဖိုႛ
မႀတ္ပံုတင္ခၾင့္ ရမယ္ဆုိတဲ့ကိစၤဟာ အဓိပၯာယ္ မရႀိေဳကာင္း၊ မိမိတဦးတည္းအေနနဲႛေတာ့
အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီအဖၾဲႚခဵႂပ္ရဲ့ ဆံုးဴဖတ္ခဵက္ဟာ မႀန္ကန္တယ္လုိႛ ယူဆေဳကာင္း
ေဴပာဆုိပၝတယ္။အမဵႂိးသားဒီမုိကေရစီအဖၾဲႚခဵႂပ္က ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲမဝင္ဖိုႛ
ဆံုးဴဖတ္လုိက္႓ပီးတဲ့ေနာက္ အေမရိကန္ ဴပည္ေထာင္စုနဲႛ ဳသစေဳတလဵ အစိုးရတုိႛကလည္း
ဴမန္မာစစ္အစိုးရကို ဴပစ္တင္ ေဝဖန္ခဲ့ဳကပၝတယ္။ ဳသစေဳတလဵ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး
Stephen Smith ကလည္း အမဵႂိးသား ဒီမုိကေရစီအဖၾဲၾႚခဵႂပ္ မပၝဝင္တဲ့ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲဟာ
လၾတ္လပ္႓ပီး တရားမ႖တတဲ့၊ ႓ပီးဴပည့္စံုတဲ့ ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲဴဖစ္မယ္လုိႛ မိမိအေနနဲႛ
မယံုဳကည္ေဳကာင္း ေအဘီစီသတင္းဌာနကို ေဴပာဳကားခဲ့ပၝတယ္။
၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေၾကာင့္ အမ်ဳိးသားခ်င္း

စိတ္၀မ္းမကြဲၾကေစရန္ ENC ဥကၠဌသစ္ေျပာၾကား
Thursday, 01 April 2010 20:57 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားေကာင္စီ ENC ႏွစ္ပတ္လည္အစည္း အေ၀းကုိ

ထိုင္းနယ္စပ္တေနရာ၌ ၿပီးခဲ့သည့္လေနာက္ဆံုး ပတ္က ၅ ရက္ၾကာ က်င္းပခဲ့ပါသည္။
ထိုအစည္းအေ၀းမွ ဥကၠဌသစ္ ေစာထူးထူးေလးက - “၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲေၾကာင့္
မိမိအမ်ဳိးသားခ်င္း စိတ္၀မ္း မကြဲၾကဖို႕” - ေျပာၾကားလိုက္ပါသည္။ မတ္ခ်္ ၂၇ - ၃၁
ရက္ေန႕ထိက်င္းပသည့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ားေကာင္စီ ENC
ႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေ၀း တြင္ ေကာင္စီ၏လုပ္ငန္းပိုင္းဆိုင္ရာ အစီရင္ခံတင္ျပျခင္း၊
ေဆြးေႏြးဖလွယ္ျခင္း အျပင္ ႏိုင္ငံေရးသံုးသပ္ျခင္း၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု/၂၀၁၀
ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာေ၀ဖန္သံုးသပ္ျခင္း/ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျခင္းျဖင့္ သေဘာထားထုတ္ျပန္
ခ်က္ တစ္ေစာင္ကုိလည္း မတ္လကုန္က ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ
ႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ENC က - ၀င္သင့္၀င္ထိုက္သည္ဟု ယံုၾကည္သူႏွင့္ ေၾကာက္၍/မလႊဲ
သာ၍၀ င္သည့္သူ ဟု ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားခြဲျခားႏိုင္သည္ဟု ဆိုပါသည္။“အဲဒါေၾကာင့္
အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ့္သူေတြကို ဆန္႕က်င္သူေတြအၾကား
ျပႆနာ မ႐ွိပါေစနဲ႕၊ ျပႆနာ႐ွိလာခဲ့ရင္ မိမိအမ်ဳိးသားအခ်င္းခ်င္းဘဲ စိတ္၀မ္းကြဲမယ္၊
အဲလိုဆိုရင္ နအဖ အကြက္ပို၀င္ သြားတယ္” - ဟု ENC ဥကၠဌသစ္
ျဖစ္လာသူေစာထူးထူးေလးက ေျပာပါသည္။
ထို႕အတူမတ္ခ်္ ၃၁ ရက္ေန႕ ရက္စြဲျဖင့္ ထုတ္ျပန္ေၾကျငာခ်က္တြင္လည္း “၁၉၉၀ ျပည့္

ေ႐ြးေကာက္ပြဲ အႏိုင္ရ ႏိုင္ငံေရး ပါတီမ်ားအေနႏွင့္- ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပြဲသည္ နအဖ
လမ္းျပေျမပံုကို တစိတ္တပိုင္း အေကာင္အထည္ ေဖၚျခင္း သာျဖစ္သျဖင့္
ယင္းကိုဆက္လက္ ဆန္႕က်င္ကန္႕ကြက္သြားရန္ ညီလာခံကသံုးသပ္သည္” ဟု ဆိုထား
ပါသည္။ENC ႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေ၀းတက္ေရာက္ရသည့္ သွ်မ္းေခါင္းေဆာင္တဦးက
- “၀င္သင့္၀င္ထုိက္တဲ့သူေတြ က - (၁) ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ျခင္းမ႐ွိက ထိုင္ခံုအားလံုး
နအဖ အမတ္ေတြဘဲ ရ႐ွိသြားမယ္လို႕ ပါတီေထာင္ ၿပီး ေရြးေကာက္ ပြဲမယ့္
ဦးေ႐ႊအံုးကေျပာတယ္။ (၂)မဆလ ပါတီ၀င္ေဟာင္း တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေနာက္
တဦးက စစ္အစိုးရက အခု တံခါးအေပါက္ကိုနည္းနည္းေလးဟေပးတယ္၊
ထိုင္ခံုတေနရာစာရလဲ ၀င္ထိုင္ရမွာဘဲ၊ ေနာက္ပိုင္းမွ တံခါးေပါက္တခုလံုး တြန္းဟႏိုင္မွာ၊
(၃) ေတာ္လွန္ေရးသမားေဟာင္းတဦးက ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ ဒို႕ေတြ အျပင္စည္းကေန
ေတာ္လွန္ခဲ့လို႕ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး၊ အခုအတြင္းစည္း၀င္ဘို႕ လိုလာၿပီလို႕ေျပာ တယ္” -
ဟုသွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သို႕ ျပန္လည္ေျပာျပပါသည္။မလြဲသာ၍/ေၾကာက္၍
ေ႐ြးေကာက္ပြဲ၀င္ရမည့္သူမ်ားမွာ - ႀကီးပြားခ်မ္းသာသူ ေအးခ်မ္းစြာေနလိုသူ နအဖ
အခြင့္အေရး ေပးထားသူမ်ားျဖစ္၏။ နအဖ အလိုမ႐ွိပါက SNLD
ေခါင္းေဆာင္ခြန္ထြန္းဦးကဲ့သို႕ အေၾကာင္း႐ွာခံ ရၿပီး ပိုင္ဆိုင္သမွ်
၀မ္းစာေရးလုပ္ငန္းမ်ားအားလံုး ႐ုပ္သိမ္းခံရမည္။ လူကိုယ္တိုင္လည္း
အက်ဥ္းအက်ပ္ေရာက္ ႏိုင္သည္။ အဆိုပါ အခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ၀င္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္ -
ဟု ဥပမာေပး၏။ ယခုက်င္းပၿပီးစီးသြားသည့္ ပÌမအႀကိမ္ေျမာက္ ENC ညီလာခံတြင္
ျပည္နယ္မ်ားက လာသည့္ တုိင္းရင္းသား ကိုယ္စား လွယ္ ၃၅ ေယာက္တက္ေရာက္သည္။
ENC ကို တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ေသြးစည္းေရးႏွင့္ပူးတြဲ လုပ္ေဆာင္ေရး ေကာ္မတီ
ENSCC အျဖစ္ ၂၀၀၁ ၾသဂုတ္လတြင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး ၂၀၀၄ တြင္ ျပည္နည္အေျခခံေသာ
ENCအျဖစ္ျပင္ဆင္ဖြဲ႕ စည္းခဲ့ပါသည္။
ေရႊလီေရအား လွ်ပ္စစ္မီးသံုးရန္ ေဒသခံမ်ား

ေငြထည့္ရ
Thursday, 01 April 2010 21:03 သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
သွ်မ္းျပည္ (ေျမာက္ပိုင္း) နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ မန္တပ္ရြာ အနီးရိွ ေရႊလီေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမွ
မူဆယ္ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕မ်ား သို႔ မီးစတင္ျဖန္႔ေ၀ရန္ ေဒသခံမ်ားထံမွတစ္အိမ္ေထာင္ က်ပ္ေငြ ၆
ေသာင္းႏႈန္း ယမန္ေန႔က စတင္ ေကာက္ခံေန ေၾကာင္း သိရသည္။

တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ၀ယ္ယူေနသည့္ လွ်ပ္စစ္မီးအစား ေရႊလီေရအား လွ်ပ္စစ္မီးျဖင့္ အစားထိုး
ျဖန္႔ေ၀မည္ ျဖစ္သျဖင့္ ၄င္းေငြအား မတ္လ ၃၁
ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးေပးသြင္းရန္
အာဏာပိုင္မ်ားက ညႊန္ၾကား
ေကာက္ခံေနေၾကာင္း နမ့္ခမ္းေဒသခံ
တစ္ဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သို႔ ေျပာသည္။
“ဒီေႊြလီေရအားလွ်ပ္စစ္ကေန
မီးေပးေတာ့မယ္ဆိုၿပီး နမ့္ခမ္းတစ္ၿမိဳ႕လံုး
အိမ္ေတြကို စာပို႔ထားတယ္ တရုတ္မီး
ပိတ္လိုက္ ၿပီး ေရႊလီ ေရအားလွ်ပ္စစ္မီးနဲ႕
အစားထိုးမယ္ဆိုေတာ့ အဲဒါ
တစ္အိမ္ေထာင္ကို ေငြ ၆ ေသာင္းထည့္ ရမယ္ ” ဟု နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕ခံက ေျပာသည္။
ေရႊလီေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း
ထို႕အတူ မူစယ္ၿမိဳ႕တြင္လည္း မီတာေဘာက္စ္အတြက္ တစ္အိမ္ေထာင္ က်ပ္ ၆၅၀၀၀

ထည့္၀င္ရမည္ ျဖစ္ၿပီး ရက္ေနာက္ က်ပါက က်ပ္ ၈၅၀၀၀ ေပးေဆာင္ရမည္ဟုလည္း
ဆိုပါသည္။
ေဒသထြက္ လွ်ပ္စစ္မီး ျဖန္႔ေ၀ေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ယခင္သံုးစြဲခဲ့သည့္

မီတာေဘာက္စ္အား ေျပာင္းလဲ အသံုးျပဳရန္ ေကာက္ခံျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
“ေငြလိုက္ေကာက္ေနၿပီ လွ်ပ္စစ္ဦးစီးမွဴးပါတယ္ မယက ဥကၠ႒ ပါတယ္ ဒီေန႔ေငြမထည့္ရင္

မီးျဖတ္မယ္လို႔ ေျပာ တယ္ ” ဟု သူက ဆိုသည္။
ေျပာင္းလဲအသံုးျပဳမည့္ မီတာေဘာက္စ္သည္ ျပင္ပေပါက္ေစ်း က်ပ္ ၆၀၅၀၀ ရိွၿပီး

လွ်ပ္စစ္႒ာနမွ က်ပ္ ၆၀၀၀၀ ႏႈန္း ျဖင့္ျဖန္႔ ေ၀လွ်က္ရိွရာ သတ္မွတ္ရက္ ေနာက္က်
ေငြေပးသြင္းပါက တစ္ရက္လွ်င္က်ပ္ ၁၂၀၀၀ ႏႈန္း ဒဏ္ေငြေဆာင္ရ မည္ဟု ဆိုသည္။
“သူတို႔က မီတာေဘာက္စ္လဲၿပီးရင္ တရုတ္မီးပိတ္ၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္မီးေပးေတာ့မယ္ေပါ႔

အဲဒါ ေနာက္က်ရင္ ဒဏ္ေငြက ၁၂၀၀၀ ေပးရမယ္ တစ္ေသာင္းက လွ်ပ္စစ္ရံုး ၂၀၀၀
ကေတာ့ ၿမိဳ႕နယ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႔ကို ေပးရ မယ္” ဟု ဆိုသည္။
ေရႊလီေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းအား လြန္ခဲ့သည့္ႏွစ္က စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး

တစ္ႏွစ္ခန္႔အၾကာတြင္ ေဒသခံမ်ားထံ လွ်ပ္စစ္မီးစတင္ျဖန္႔ေ၀ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

မြန္ (၁၅) ဦးေကာ္မတီ ပါတီမဖြဲ႔၊

ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ဟု ဆုံးျဖတ္
ဝီရ/ ၁ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ http://www.khitpyaingnews.org/news/April2010/1410a.php
မြန္ျပည္သူတုိ႔အား ကုိယ္စားျပဳ၍ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရး မဝင္ေရး

ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ႏုိင္ရန္ ဖြဲ႔စည္းထားေသာ မြန္ (၁၅) ဦး ေကာ္မတီတုိ႔က
ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ပါတီဖြဲ႔၍ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပဳိင္ေတာ့မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ယမန္ေန႔က
ဆုံးျဖတ္လုိက္သည္။“ဒါ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ျဖစ္တယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ
မဝင္ေရာက္ဖုိ႔ မေန႔က အစည္းအေဝးမွာ ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ ပါတီမဖြဲ႔ေတာ့ဘူး။
မွတ္ပုံတင္တာလည္း မလုပ္ေတာ့ဘူး” ဟု (၁၅) ဦး ေကာ္မတီဝင္တဦးက ေခတ္ၿပဳိင္သုိ႔
ေျပာၾကားသည္။မတ္လ (၃၁) ရက္က ေမာ္လၿမဳိင္ၿမဳိ႕တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ အဆုိပါ (၁၅) ဦး
ေကာ္မတီ အစည္းအေဝးသုိ႔ ေကာ္မတီ၏ နာယကအဖြဲ႔ဝင္ ဆရာေတာ္မ်ားႏွင့္
ဝါရင့္ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားျဖစ္သည့္ မြန္အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အမ္အန္ဒီအက္ဖ္)
ဥကၠ႒ ႏုိင္ထြန္းသိန္းႏွင့္ ဒု-ဥကၠ႒ ႏုိင္ေငြသိမ္းတုိ႔လည္း တက္ေရာက္ခဲ့ၾကေၾကာင္း
သိရသည္။“မြန္ပါတီအသစ္တရပ္အေနနဲ႔ မဖြဲ႔စည္းေတာ့ဘူး။ က်န္တဲ့အပုိင္းက ပုဂၢဳိလ္ေရး
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီ (၁၅) ဦး ထဲက တသီးပုဂၢလအေနနဲ႔
ဝင္ၿပဳိင္မယ့္သူရွိတယ္လုိ႔ ခုအခ်ိန္ထိ က်ေနာ္ မၾကားမိပါဘူး” ဟု
အဆိုပါေကာ္မတီ၀င္တဦးက ေျပာသည္။ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ပတ္သက္၍
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏုိင္ရန္ ထုိ (၁၅) ဦး ေကာ္မတီကုိ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဇြန္လကုန္ပုိင္းက
စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး မြန္ျပည္သစ္ပါတီမွ အနားယူထားေသာ ႏုိင္တင္ေအာင္
(ဗဟုိအလုပ္မႈေဆာင္ေဟာင္း)၊ ႏုိင္ျမင့္ေဆြ (ဗဟုိေကာ္မတီဝင္ေဟာင္း)၊ ေဒါက္တာ
ဗညားေအာင္မုိး၊ ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲအႏုိင္ရ အမတ္မ်ားျဖစ္ေသာ အမ္အန္ဒီအက္ဖ္
အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေဒါက္တာ မင္းစုိးလင္း၊ အတြင္းေရးမႈး ေဒါက္တာ
မင္းၾကည္ဝင္းႏွင့္ အၿငိမ္းစား ျပည္နယ္က်န္းမာေရးမႉးေဟာင္း ေဒါက္တာ
မင္းႏြယ္စုိးတုိ႔လည္း ေကာ္မတီတြင္ ပါဝင္ၾကသည္။မြန္ (၁၅) ဦးေကာ္မတီသည္ ပါတီဖြဲ႔၍
ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပဳိင္ျခင္းအားျဖင့္ စစ္အစုိးရ၏ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ
အေျခခံဥပေဒကို အားေပးေထာက္ခံရာ ေရာက္သည္မွတပါး မြန္ျပည္သူတုိ႔အတြက္
အက်ဳိးမရွိေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ရန္ ဆုံးျဖတ္လုိက္ျခင္း
ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ေလ့လာသူမ်ားက ယူဆၾကသည္။ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္မွ မြန္ျပည္သစ္
အရာရွိတဦးက “ဒီ (၁၅) ဦး ေကာ္မတီက ဒီလုိဆုံးျဖတ္တာ ႀကဳိဆုိရလိမ့္မယ္။ အာမခံခ်က္
တစုံတရာမွ မရွိတဲ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကုိ ဝင္ဖုိ႔ဆုံးျဖတ္ရင္လည္း ကုိယ့္ဘက္က
ဘာအက်ဳိးမွရွိတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အခုလုိ မဝင္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္တာက မွန္ကန္တဲ့
ေရြးခ်ယ္မႈပဲ” ဟု ေျပာၾကားသည္။

မြန္ (၁၅) ဦး ေကာ္မတီ ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ရျခင္းမွာ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္
(အန္အယ္လ္ဒီ) ၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း ျပည္တြင္းမွ
မြန္သံဃာတပါးက မိန္႔ဆုိသည္။၎က “အန္အယ္လ္ဒီက ပါတီမွတ္ပုံတင္မွာ မဟုတ္ဘူး၊
ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္မွာမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တာက ပါတီဖြဲ႔ဖုိ႔ စုိင္းျပင္းေနတဲ့
တုိင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုေတြအေပၚမွာ သက္ေရာက္မႈေတြရွိတယ္။ အန္အယ္လ္ဒီက
ေရြးေကာက္ပြဲ မဝင္တာေၾကာင့္ ဒီမြန္ေတြရဲ႕ (၁၅) ဦးအဖြဲ႔က ဒီလုိဆုံးျဖတ္လုိက္တာလည္း
ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္” ဟု မိန္႔ဆိုသည္။၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မြန္ျပည္သူတုိ႔အား ကုိယ္စားျပဳ
ဝင္ၿပဳိင္မည့္သူမ်ား ရွိသင့္ေၾကာင္း မြန္ႏုိင္ငံေရးသမား အသုိင္းအဝုိင္း အတြင္း
ယူဆၾကသူအခ်ဳိ႕ ရွိေသာ္လည္း တရားမွ်တမႈ ရွိမည္မဟုတ္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ
ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပဳိင္ျခင္းမျပဳဘဲ ျပတ္သားေသာ ရပ္တည္ခ်က္ျဖင့္
သပိတ္ေမွာက္တုိက္ပြဲဝင္ရန္ ဆႏၵရွိသူတုိ႔လည္း ရွိေၾကာင္း သိရသည္။မြန္ျပည္သစ္ပါတီက
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ လက္မခံေၾကာင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္ၿပဳိင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း၊
မြန္အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကလည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ
ျပင္ဆင္ျခင္းမျပဳလွ်င္ လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ၿပဳိင္မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း အသီးသီး
ေၾကညာထားၾကသည္။
ေငြအေႂကြစကၠဴ ပိုမိုရွားပါးလာျခင္းေၾကာင့္
ေငြအေႂကြအစား ကူပြန္မ်ားကို သံုးလာၾက
မ်ဳိး၀င္းေဇာ္/ ၁ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ
http://www.khitpyaingnews.org/news/April2010/1410b.php
ေငြအေႂကြစကၠဴ ပိုမိုရွားပါးလာျခင္းေၾကာင့္ စူပါမားကက္မ်ား၊ ေစ်းဆိုင္မ်ား၊ အင္တာနက္

ကေဖးတုိ႔တြင္ ေငြစကၠဴအစား ၎တုိ႔အမွတ္တဆိပ္႐ုိက္ထားသည့္ ကူပြန္လက္မွတ္မ်ားကို
အစားထိုးသံုးစဲြေနၾကသည္။ဗိုလ္တေထာင္ၿမိဳ႕နယ္တြင္ ေနထုိင္သူတဦးက “က်မက
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းနဲ႔ မဟာဗႏၶဳလ လမ္းေထာင့္က BAK ကုန္တိုက္မွာ ေစ်းဝယ္ေနက်။
အရင္တုန္းက အဲဒီ ကုန္တိုက္ဟာ ေငြအေႂကြအမ္းဖို႔ မရွိရင္ သၾကားလံုးတို႔
တစ္႐ွဴးစကၠဴထုတ္တို႔၊ ပ႐ုပ္လံုးတို႔ ဘရိတ္ဓားတို႔ စသျဖင့္ ျပန္အမ္းေပးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း
လူေတြကလည္း အဲဒါေတြ မလိုခ်င္ဘူး။ ဒါနဲ႔ ကပ္ျပားေလးေတြမွာ သူတို႔
ကုန္တိုက္တံဆိပ္႐ိုက္ၿပီး က်ပ္ (၅ဝ) တန္၊ က်ပ္ (၁ဝဝ) တန္၊ က်ပ္ (၂ဝဝ) တန္
ကူပြန္ေလးေတြ လုပ္ၿပီး ျပန္အမ္းတယ္” ဟု ေျပာသည္။ေစ်းဝယ္သူမ်ားအေနျဖင့္
ေနာက္တေခါက္ ကုန္တိုက္တြင္ ပစၥည္းသြားဝယ္ပါက အဆုိပါကူပြန္မ်ား ျပန္ေပး၍ရသျဖင့္
ကုန္တိုက္အနီးေနသူမ်ား အဆင္ေျပေသာ္လည္း အေဝးမွလာေရာက္
ေစ်း၀ယ္သူမ်ားအတြက္မူ အဆင္မေျပေၾကာင္း ၎က ေျပာသည္။ဗိုလ္တေထာင္ၿမိဳ႕နယ္ရိွ
အိုင္တီ ဆိုင္ဘာကေဖးတြင္လည္း အင္တာနက္ အသံုးျပဳခ ေငြရွင္းရာတြင္ အေႂကြ
ျပန္မအမ္းႏိုင္သျဖင့္ ၎တုိ႔ဆိုင္ကျပဳလုပ္ထားသည္ ေငြက်ပ္ (၁ဝဝ၊ ၂ဝဝ) တန္
ကူပြန္ကတ္ေလးမ်ားျဖင့္ ျပန္အမ္းေၾကာင္း အင္တာနက္သုံးသူတဦးက ေျပာသည္။
စစ္အစိုးရက ကာလၾကာျမင့္ၿပီျဖစ္သည့္ ေငြအေႂကြရွားပါးမႈ ျပႆနာကို

ေျဖရွင္းေပးႏိုင္ျခင္းမရိွသျဖင့္ ရန္ကုန္တြင္ ကိုယ္ပိုင္ ကူပြန္စနစ္ သံုးလာသည့္ဆိုင္မ်ား
ေပၚေပါက္လာျခင္းျဖစ္သည္။မႏၲေလးၿမိဳ႕တြင္ ေနထိုင္သူတဦးကလည္း ဂရိတ္ေဝါ
ကုန္တိုက္သုိ႔ ေစ်းသြားဝယ္ရာတြင္ ေငြရွင္းေကာင္တာ၌ ပစၥည္းအေသးအမႊားမ်ဳိးစံု
ထည့္ထားသည့္ ပလတ္စတစ္ျခင္းငယ္ (၃) မ်ဳိးခန္႔ ေတြ႔ရေၾကာင္း၊ ေငြက်ပ္ (၅ဝ၊ ၁ဝဝ၊
၂ဝဝ) စသျဖင့္ ျပန္အမ္းရန္လိုသည့္အခါ အဆုိပါတန္ဖိုးအတိုင္း
ေစ်းႏႈန္းသတ္မွတ္ထားသည့္ပစၥည္းမ်ားကို ျခင္းထဲမွ ႀကိဳက္ရာေရြးယူခိုင္းသည့္စနစ္
က်င့္သံုးေနသည္ကုိ ေတြ႔ရေၾကာင္း ေျပာသည္။တနသၤာရီတိုင္း ၿမိတ္၊ ထားဝယ္၊
ေကာ့ေသာင္းဘက္တြင္မူ ျပည္သူမ်ားက ၿမိတ္ေဒၚလာ ဟုဆိုကာ ေဟာင္းႏြမ္းေနသည့္
ေငြစကၠဴအေႂကြမ်ားကို ပလတ္စတစ္အိတ္ထဲ ထည့္ကာ သံုးစဲြေနၾကသည္။ျမန္မာ့စီးပြားေရး
ဘဏ္တုိ႔မွတဆင့္ ေငြအေႂကြအေဟာင္းမ်ားကုိ အသစ္ျဖင့္ လဲေပးေနေသာ္လည္း
လည္ပတ္ေငြထဲသုိ႔ ေငြအေႂကြမ်ား ထပ္မံ၍ ေပါေပါေလာေလာ
၀င္ေရာက္ျခင္းမရိွသည့္အတြက္ သုံးစြဲႏိုင္ရန္ ယခုကဲ့သုိ႔ ေငြအေႂကြ ရွားပါးၿမဲ
ရွားပါးေနျခင္းျဖစ္သည္။ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဘတ္စ္ကားစီးသည့္အခါ က်ပ္ (၁ဝဝ) သာမက
က်ပ္ (၂ဝဝ) အထိ ျပန္မအမ္းႏိုင္သည့္အတြက္ ဘတ္စ္ကားစပယ္ယာႏွင့္
ခရီးသြားျပည္သူမ်ား အခ်ိန္တိုင္းလိုလို အခ်င္းမ်ားလ်က္ ရွိေနၾကသည္မွာ ေငြအေႂကြ
ရွားပါးမႈ ျပႆနာတရပ္ပင္ျဖစ္သည္။
(၁ဝ၅) မိုင္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္အနီး

ေနထိုင္သူမ်ား ေျပာင္းေရႊ႕ေရး အခက္ေတြ႕
ခိုင္လင္း/ ၁ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ
http://www.khitpyaingnews.org/news/April2010/1410d.php
တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ (၁ဝ၅) မိုင္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္အနီး မူဆယ္ၿမိဳ႕နယ္၊ မိုင္းယုေက်းရြာမွ

အိမ္ရာေျမ (၅၉) ခုအား ယမန္ေန႔ မတ္လ (၃၁) ရက္ ေနာက္ဆုံးထား ေျပာင္းေရႊ႕ရန္
မူဆယ္ၿမိဳ႕နယ္အာဏာပိုင္မ်ားက အေၾကာင္းၾကားထားေသာ္လည္း
ေနအိမ္အေတာ္မ်ားမ်ားမေျပာင္းေရႊ႕ေသးဘဲဆက္လက္က်န္ရိွေနသည္။အဆိုပါအိမ္မ်ားအ
ား မူဆယ္ၿမိဳ႕နယ္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးေကာင္စီ (မယက) ဥကၠ႒ ဦးျမဟန္၊
ၿမိဳ႕နယ္တရားသူႀကီး ဦးျမင့္ေဆြတို႔ ဦးေဆာင္ၿပီး ေလ်ာ္ေၾကးမေပးဘဲ ေျပာင္းေရႊ႕ခိုင္းထား၍
ေနအိမ္အခ်ဳိ႕သာေျပာင္းေရႊ႕ခဲ့ၿပီးအမ်ားစုမွာဆက္လက္ေနထိုင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ယင္းေ
ဒသရိွေျမမ်ားမွာ တနယ္တေက်းမွ စီးပြားလာရွာၾကရင္း အေျခခ်လိုသူမ်ားက

ေဒသခံမ်ားထံမွ ဝယ္ယူထားသည့္ ေျမမ်ားျဖစ္ၿပီး အိမ္မ်ားေဆာက္လုပ္
ေနထိုင္ေနၾကသည္မွာ (၁ဝ) ႏွစ္ဝန္းက်င္ ရိွၿပီျဖစ္သည္ဟု ေျပာင္းေရႊ႕ရမည့္
အိမ္ပိုင္ရွင္တဦးက ေျပာသည္။
၎က “အားလံုးက (၁ဝ၅) မိုင္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္ကို အမီွျပဳၿပီး

လုပ္ကိုင္စားေသာက္ေနရတဲ့သူေတြ။ သမာအာဇီဝ အလုပ္လုပ္ၿပီး ေခၽြးနည္းစာနဲ႔
ဝယ္ထားၾကတာဗ်ာ။ ေျမက အခုဆို (၁ဝ) သိန္းေက်ာ္ (၂ဝ) ေပါက္ေနၿပီ။ က်ေနာ္တို႔
အဲဒီမွာ အိမ္ေတြေဆာက္ၿပီးမွ ဆက္သြယ္ေရးဌာနက ေရာက္လာတာ။ အခုက
ဖယ္ေပးရမယ္ဆိုၿပီး ေျပာေနတာ။ အိမ္ေတြက နံကပ္တိုက္၊ သြပ္မိုး ထရံကာတို႔၊
ပ်ဥ္ေထာင္ ပ်ဥ္ခင္းတို႔ လုပ္ထားၾကတာ။ ေလ်ာ္ေၾကးမရဘဲ ေရႊ႕ေပးေနရတယ္။ (၁ဝ၅) မိုင္
အဝင္ မံေမာ္ရြာေဘးမွာ ေနရာခ်ေပးမယ္လို႔ေတာ့ ေျပာေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။
အဆိုပါေျမမွာ စီမံကိန္းေျမတြင္ပါသည့္အတြက္ ဖယ္ခိုင္းျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ မဖယ္ရွားပါက

အေရးယူမည္ဟု မူဆယ္ၿမိဳ႕အာဏာပိုင္မ်ားက ေျပာၾကားထားေသာ္လည္း
မည္ကဲ့သုိ႔အေရးယူမည္ကို အတိအလင္းေျပာဆိုျခင္းမရိွေပ။မေျပာင္းေရႊ႕ေသးဘဲ
တင္းခံေနသူမ်ားသည္ စီးပြားေရးအခက္အခဲေၾကာင့္ ေန၍ရသေရြ႕
ေနၾကမည္ဆိုသည့္သေဘာျဖင့္ ေနထိုင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ယခုေနရာမွ အျခားေနရာသို႔
ေရႊ႕ေျပာင္းရပါက (၁ဝ၅) မိုင္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္တြင္ အလုပ္လာလုပ္ရန္ ေဝးသြားမည္ျဖစ္၍
တေၾကာင္း၊ ေနအိမ္ျပန္ေဆာက္ရန္ ေငြေၾကးမတတ္ႏိုင္၍လည္းေကာင္း၊ မိသားစုအလုိက္
ေနထိုင္ႏိုင္သည့္ အိမ္ခန္းတဲြမ်ား ငွားရမ္းရန္ ခက္ခဲေန၍လည္းေကာင္း အားလံုးမွာ
မေျပာင္းခ်င္ၾကေၾကာင္း အိမ္ပိုင္ရွင္တဦးက ေျပာသည္။၎က “မိသားစုအလိုက္ေနဖို႔
အခန္းငွားရတာ ခက္တယ္။ ရွာေတြ႔ရင္လည္ ေငြက လိုက္ႏိုင္မွ။ ၿပီးေတာ့ (၁ဝ)
ႏွစ္ေလာက္ ေနလာခဲ့တဲ့ ကိုယ့္အိမ္ကိုယ့္ရာမွာ အပင္ေတြစိုက္၊ အသီးေတြ သီး၊
စိတ္ကူးယဥ္ ေကာင္းတုန္း ပစ္ထားခဲ့ရတာ။ ဘယ္သူမွ မေျပာင္းခ်င္ဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာ
ေျမကြက္ျပန္ဝယ္၊ အိမ္ျပန္ေဆာက္ဖို႔ဆိုတာ သိန္းဆယ္ႀကီးပိုင္း ကုန္မယ္။
စီးပြားေရးက်ပ္ေနတဲ့ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ မူဆယ္မွာ အိမ္ေဆာက္ဖို႔ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔လို
လူေတြအတြက္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ႏွစ္ကုန္ပိုင္း တ႐ုတ္-
ျမန္မာ နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရး စတင္ခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္း မူဆယ္ေဒသအတြင္းသို႔
ျမန္မာႏိုင္ငံအရပ္ရပ္မွ အေျခခ်စီးပြားလာရွာၾကသူမ်ားေၾကာင့္ တျဖည္းျဖည္း
စည္ကားလာၿပီး အိမ္ရာေျမမ်ားလည္း
ေစ်းတက္လာျခင္းျဖစ္သည္။မူဆယ္ၿမိဳ႕ေပၚတြင္သာမက ၿမိဳ႕ဆင္ေျခဖုံးႏွင့္ အနီးနားရိွ
ေက်းရြာမ်ားတြင္ပါ ေနထိုင္သူမ်ားလာသျဖင့္ မူဆယ္ (၁ဝ၅) မိုင္
နယ္စပ္ကုန္သြယ္ေရးစခန္းအား ၂ဝဝ၅ ႏွစ္တြင္ ကုန္သြယ္ေရးဇုန္အျဖစ္ ေျပာင္းခဲ့ခ်ိန္မွစ၍
ကုန္သြယ္ေရးဇုန္အနီးနားရိွ အိမ္ရာေျမမ်ားအား သိမ္းယူျခင္း၊
ေရႊ႕ေျပာင္းခိုင္းျခင္းမ်ားရိွလာရာ ယခုေနာက္ဆံုး မိုင္းယုရြာမွ ေနအိမ္မ်ား
ေျပာင္းေရႊ႕ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။
ေနာက္ဆုံးအသုတ္
ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား ေနရပ္ျပန္
ရဲရင့္/ ၁ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ http://www.khitpyaingnews.org/news/April2010/1410c.php
ထိုင္းဘက္မွျမန္မာဘက္သို႔ ျပန္ပို႔ရန္ ေနာက္ဆံုးအသုတ္အျဖစ္ က်န္ရိွေနသည့္

ကရင္စစ္ေျပးဒုကၡသည္ (၆၅၃) ဦးကို ယမန္ေန႔က ျမန္မာဘက္ျခမ္းသို႔
ျပန္ပို႔လိုက္သည္။ထိုင္းႏိုင္ငံ တာ့ခ္ခ႐ိုင္ ထာ့ေဆာင္ရန္းၿမိဳ႕နယ္ရိွ
ယာယီဒုကၡသည္စခန္းမ်ားျဖစ္သည့္ ေနာင္ဘိုးရြာမွ (၁၀၃) ဦးႏွင့္ မဲ့အူးစူရြာမွ (၅၅၀)
ဦးတို႔ကိုထိုင္းအာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္အစိုးရမဟုတ္ေသာအဖြဲ႔မ်ား၏စီစဥ္ေပးမႈျဖင့္ျပန္ပို႔ခဲ့ျခင္းျဖစ္
သည္ေနရပ္ျပန္သည့္ဒုကၡသည္မ်ား ျမန္မာဘက္ျခမ္းတြင္ စားေသာက္ရန္အတြက္ ထိုင္း-
ျမန္မာနယ္စပ္တေလွ်ာက္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးၫြန္႔ေပါင္းအသင္း (တီဘီဘီစီ) အဖြဲ႔က
(၃) လစာ စားနပ္ရိကၡာမ်ား ကူညီေထာက္ပံ့ေပးၿပီး က်န္အလႉရွင္အဖြဲ႔မ်ားက
အိုးခြက္ပန္းကန္၊ ေစာင္၊ ျခင္ေထာင္ႏွင့္ ဖ်ာမ်ား ေပးေ၀ၾကသည္။ေနရပ္ျပန္သည့္ ဒုကၡသည္
ေစာဖားသူးက “အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ဟိုမွာျပန္ေနတာက ဘာကိုမွ စိတ္ခ်လက္ခ်ေနလို႔
မရေသးဘူး။ ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ မိုင္းအႏၲရာယ္ကလည္း ရိွေသးတယ္။ ဒီေကဘီေအနဲ႔
ဗမာစစ္တပ္ရန္က ရိွေသးတယ္။ ဒီလို ဒုကၡေတြ မႀကံဳဖူးေတာ့ ဘယ္သူမွ
ကိုယ္ခ်င္းစာတတ္မွာမဟုတ္ဘူး။ ငါတို႔မျပန္ခ်င္ေပမယ့္ အေျခအေနက မျပန္လို႔
မျဖစ္ေတာ့ဘူး” ဟု ေျပာသည္။ျပန္ပို႔မႈကို ဦးေဆာင္ခဲ့သည့္ ထိုင္းရိန္းဂ်ားတပ္ဖြဲ႔
(ထပ္ဟန္ဖန္း) မွ ဗိုလ္မႉးႀကီးႏုပ္ဖဒြန္ ၀ခ်ီရက်စ္ဘာ၀န္က “သူတို႔အားလံုး သူတို႔ဆႏၵအရ
ျပန္သြားၾကတာျဖစ္တယ္။ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ အဖြဲ႔ေတြကလည္း စားနပ္ရိကၡာေတြ
စီစဥ္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ျပန္ႏိုင္ဖို႔နဲ႔ လံုၿခံဳေရးအတြက္ စီစဥ္ေပးပါတယ္” ဟု
သတင္းေထာက္မ်ားကို ေျပာသည္။ယခု ျပန္ပို႔ခံရသူမ်ားသည္ ယမန္ႏွစ္ဇြန္လက ထိုင္း-
ျမန္မာနယ္စပ္အနီး ဒီေကဘီေအ၊ နအဖပူးေပါင္းတပ္မ်ားႏွင့္
ကရင္အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရးတပ္မေတာ္ တပ္မဟာ (၇) တို႔
တိုက္ပြဲရက္ရွည္ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံဘက္သို႔ ထြက္ေျပးလာၾကသည့္
ကရင္ျပည္နယ္ လိႈင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႕နယ္အတြင္းမွ ရြာသားမ်ားျဖစ္သည္။တိုက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပြားစဥ္က
ထြက္ေျပးလာသည့္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားမွာ (၄,၀၀၀) ခန္႔ရိွၿပီး တိုက္ပြဲမ်ားၿပီးဆံုး၍
တလခန္႔တြင္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ (၁,၈၀၀) ခန္႔မွာ ၎တို႔ဆႏၵအရ
ေနရပ္ျပန္သြားၾကသည္ဟု ထိုင္းဘက္က ေျပာသည္။က်န္လူမ်ားမွာ ၎တို႔ဆႏၵအရ
အုပ္စုလိုက္ အလီလီေနရပ္ျပန္ေနၾကသျဖင့္ ယမန္ေန႔က ေနရပ္ျပန္ၾကသူမ်ားမွာ
ေနာက္ဆံုးအသုတ္ျဖစ္ၿပီး လက္ရိွ ထိုင္းနယ္စပ္တြင္ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ား မရိွေတာ့ဟု
ထိုင္းလံုၿခံဳေရးအဖြဲ႔က ေျပာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွ တိုက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ထြက္ေျပးလာေသာ စစ္ေျပးဒုကၡသည္မ်ားကုိ
ထိုင္းႏိုင္ငံအေနျဖင့္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ခြင့္ႏွင့္ ယာယီခိုလံႈခြင့္မ်ား ေပးထားေသာ္လည္း
တိုက္ပြဲမ်ား ၿပီးဆံုးသြားခ်ိန္တြင္ ဒုကၡသည္မ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္သို႔ ျပန္ပို႔ေလ့ရိွသည္။
ႏုိင္ငံတကာ႐ုပ္သံလုိင္းသစ္ ျမန္မာျပည္မွ
စတင္ထုတ္လႊင့္
ဝီရ/ ၁ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ http://www.khitpyaingnews.org/news/April2010/1410e.php
ႏုိင္ငံေပါင္း (၁၅၆) ႏုိင္ငံတြင္ ၾကည့္႐ႈႏုိင္မည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ျမန္မာအင္တာေနရွင္နယ္

႐ုပ္သံလုိင္းသစ္ကုိစစ္အစုိးရကယမန္ေန႔မွစ၍ထုတ္လႊင့္လုိက္သည္။ျမန္မာအင္တာေနရွင္န
ယ္ကုိ Shin Corp Thaicom 3 Satellite ၿဂဳိဟ္တုမွတဆင့္ ထုတ္လႊင့္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး
အာရွေဒသ၊ ေျမာက္အေမရိက၊ ဥေရာပ၊ ၾသစေၾတးလ်ႏုိင္ငံတုိ႔တြင္ (၂၄) နာရီပတ္လုံး
ဖမ္းယူၾကည့္႐ႈႏုိင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ျမန္မာျပည္တြင္းတြင္မူ နံနက္ (၉)
နာရီမွ (၁၁) နာရီအထိသာ ၾကည့္႐ႈႏုိင္မည္ျဖစ္သည္။“ျပင္ပကမာၻအေနျဖင့္
ျမန္မာႏုိင္ငံအေၾကာင္းကုိ မသိရွိေသးသည့္အခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနေၾကာင္း၊
ျမန္မာအင္တာေနရွင္နယ္၏ အဂၤလိပ္ဘာသာ အစီအစဥ္မ်ားသည္ ျမန္မာကုိ ျပင္ပကမာၻက
ပုိမုိခ်ိတ္ဆက္ေစမည္ျဖစ္ၿပီး ျပင္ပကမာၻအေနျဖင့္လည္း ျမန္မာကုိ အမွန္တကယ္
နားလည္လာႏုိင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း” ဖြင့္ပြဲအခမ္းအနားတြင္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာနဝန္ႀကီး
ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္းက ေျပာၾကားသည္။

အဆုိပါ ႐ုပ္သံလုိင္းသစ္ကုိ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန၏ ျမန္မာ့အသံႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကားမွ
ထုတ္လႊတ္ေနေသာ MRTV-3 အစီအစဥ္အား မတူကြဲျပားေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားျဖင့္
ျမန္မာအင္တာေနရွင္နယ္ ႐ုပ္သံလုိင္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲထုတ္လႊင့္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး
႐ုပ္သံလုိင္းသစ္ စတင္ထုတ္လႊင့္ျခင္း အခမ္းအနားကုိ မတ္ (၃၁) ရက္က ေနျပည္ေတာ္
တပ္ကုန္းရွိ ျမန္မာ့အသံႏွင့္ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား အေဆာက္အဦတြင္ က်င္းပခဲ့သည္။
ထုိအခမ္းအနားသုိ႔ ဗုိလ္မႉးခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဆန္း၊ အျခားဌာနဆုိင္ရာ ဝန္ႀကီးမ်ားႏွင့္အတူ အဆိုပါ

႐ုပ္သံလုိင္းအား ပူးတြဲစီစဥ္ ထုတ္လုပ္ခြင့္ရသည့္ ေရႊသံလြင္ကုမၸဏီ ဥကၠ႒
ဦးေက်ာ္ဝင္းတုိ႔လည္း တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။
ယခု ႐ုပ္သံလုိင္းတြင္ သတင္းသာမက အဂၤလိပ္စာတမ္းထုိး ျမန္မာ့႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားမ်ား၊

မွတ္တမ္းမ်ား စေသာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္မ်ားလည္း ပါဝင္မည္ျဖစ္ၿပီး ပထမဆုံး
ထုတ္လႊင့္ခဲ့သည့္ ယမန္ေန႔တြင္ အဂၤလိပ္စာတမ္းထုိး “လွ်ဳိ႕ဝွက္ေသာ ႏွင္း” ႐ုပ္ရွင္ကားကုိ
ျပသခဲ့ေၾကာင္း ထုိအစီအစဥ္ ၾကည့္႐ႈခဲ့သူ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေန ဦးသန္းတင္က ေျပာၾကားသည္။
၎က “သတင္းတင္ဆက္တာက ႏုိင္ငံျခားသား သတင္းေထာက္ေတြကုိ သုံးထားတယ္။

နည္းပညာပုိင္းက အရင္ MRTV-3 ထက္ သာတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ပတ္သက္တဲ့
မွတ္တမ္းေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈဆုိင္ရာ အေမြအႏွစ္ေတြ ျပတာေတာ့ ေကာင္းတယ္” ဟု
ေခတ္ၿပဳိင္သုိ႔ ေျပာၾကားသည္။
ျမန္မာအင္တာေနရွင္နယ္ ႐ုပ္သံလုိင္းသစ္ကုိ ထုတ္လႊင့္ႏုိင္ရန္ စင္ကာပူႏုိင္ငံမွ

သတင္းဖတ္ၾကားသူ ျပည္ပသတင္းေထာက္မ်ားကုိ ဆင့္ေခၚကာ လြန္ခဲ့ေသာ
ေဖေဖာ္ဝါရီလကတည္းက စမ္းသပ္ထုတ္လႊင့္ခဲ့သည္။
႐ုပ္သံလုိင္းသစ္သည္ သတင္းဖလွယ္မႈအပုိင္းတြင္ ႏုိင္ငံတကာ ႐ုပ္သံလုိင္းမ်ားျဖစ္ေသာ

CCTV၊ NHK၊ Airang TV ႏွင့္ CFI ႐ုပ္သံလုိင္းမ်ားႏွင့္ သေဘာတူညီမႈ ရရွိထားၿပီး
နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာအတြက္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံမွ ကူညီထားသည္။
၁၉၆၉ ခုႏွစ္က MTV-1 ႐ုပ္သံလုိင္း ၿပီးလွ်င္ ျမန္မာအင္တာေနရွင္နယ္ ႐ုပ္သံလုိင္းသည္

ဒုတိယေျမာက္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ႏုိင္ငံတကာ ႐ုပ္သံလုိင္း ထုတ္လႊင့္မႈျဖစ္သည္။
ျပည္တြင္းတြင္ စစ္အစုိးရျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ ျမဝတီ႐ုပ္ျမင္သံၾကား၊

ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကားႏွင့္ Forever ကုမၸဏီႏွင့္ ပူးတြဲလုပ္ကုိင္ေနေသာ MRTV-4 ဟူေသာ
႐ုပ္သံလုိင္း (၃) လုိင္း ရွိသည္။

ပါတီနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ဘာကုိေရြးၾကမွာလဲ

ေက်ာ္ဗလ
၁/ ဧၿပီ ၂၀၁၀ http://www.khitpyaingnews.org/articles/2010/April/1410.php
နအဖက ထုတ္ျပန္လုိက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား မွတ္ပုံတင္ျခင္းဥပေဒရဲ႕ အခန္း (၂) ပုဒ္မ

(၆-ဂ) အရ ႏုိင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ ေလွ်ာက္ထားမယ့္ ပါတီဟာ
ျပည္ေထာင္စုသမၼတျမန္မာႏုိင္ငံ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္မည္
ျဖစ္ေၾကာင္း ၀န္ခံေဖာ္ျပရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အဲဒီဥပေဒရဲ႕ အခန္း (၃) မွာ အဆုိပါ
၀န္ခံခ်က္ကုိ လုိက္နာရန္ ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါက ႏုိင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ခြင့္
မရွိေစရလုိ႔လည္း အတိအလင္း ျပ႒ာန္းထားပါတယ္။ ဒီျပ႒ာန္းခ်က္ေတြဟာ တရား၀င္
တည္ရွိေနတဲ့ အန္အယ္လ္ဒီပါတီကုိ အဓိကဦးတည္ၿပီး ႏုိင္ငံေရးထုိးစစ္ဆင္လုိက္ျခင္း
ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျပ႒ာန္းခ်က္ေတြရဲ႕ လက္ေတြ႔အဓိပၸာယ္က လက္ခံႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ၊
လက္မခံႏုိင္သည္ျဖစ္ေစ အန္အယ္လ္ဒီပါတီအေနနဲ႔ နအဖရဲ႕ ၂၀၀၈ ဥပေဒကုိ
ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္လုိ႔ ႏုိင္ငံေရးအရ ၀န္ခံေျဖာင့္ခ်က္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိ
ႏုိင္ငံေရးအရ ၀န္ခံခ်က္မေပးရင္ အန္အယ္လ္ဒီဟာ တရား၀င္ပါတီအျဖစ္က
ရပ္စဲခံရမယ္လုိ႔ ၿခိမ္းေျခာက္ စိန္ေခၚလုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တနည္းေျပာရရင္ ပါတီ
တရား၀င္ရပ္တည္ခြင့္ ရခ်င္ရင္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ ေရွ႕ေမွာက္မွာ ႏုိင္ငံေရးအရ
ဒူးေထာက္ အည့ံခံလုိက္ဖုိ႔ ႏုိင္ငံေရးအရ ဖိအားေပး အက်ပ္ကုိင္လုိက္တာျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီပါတီဆုိတာ မုိးေပၚက က်လာတာမဟုတ္ပါဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာ

ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး ရရွိေရးအတြက္ ရွစ္ေလးလုံး လူထုအုံႂကြမႈႀကီးက
ေမြးထုတ္ေပးလုိက္တဲ့ ပါတီသာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိပါတီတရပ္အေနျဖင့္ ဒီမုိကေရစီနဲ႔
လူ႔အခြင့္အေရး အာမခံခ်က္ ဘာမွမရွိဘဲ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆုိးရွည္ေရးအတြက္
အသြင္အမ်ဳိးမ်ဳိးနဲ႔ ဆက္လက္လႊမ္းမုိးခ်ဳပ္ကုိင္ႏုိင္ဖုိ႔ စီမံလုပ္ႀကံထားတဲ့ ၂၀၀၈
အေျခခံဥပေဒဆုိတာကုိ ဘယ္လုိမွ အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံႏုိင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါဘူး။
ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကုိ ေရွး႐ႈေသာအားျဖင့္

ဒီအေျခခံဥပေဒကုိ ျပန္လည္သုံးသပ္ဖုိ႔ နအဖအဖြဲ႔ထံ တင္ျပေတာင္းဆုိခဲ့ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
ဒါ့အျပင္ တုိင္းျပည္အက်ဳိးရွိရာရွိေၾကာင္းအတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိယ္တုိင္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီးသန္းေရႊနဲ႔ တုိက္႐ုိက္ေတြ႔ဆုံခြင့္ေပးဖုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံခဲ့တာကုိလည္း
ေက်ာခုိင္းလ်စ္လ်ဴ႐ႈထားခဲ့ပါတယ္။ ဒါဟာ နအဖအေနနဲ႔
အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးညႇိႏႈိင္းလုိတဲ့ သေဘာထား
ဘာမွမရွိေၾကာင္းကုိ ေျဗာင္က်က် ေဖာ္ျပလုိက္တာပါပဲ။ အခုပုိဆုိးတာက ၂၀၀၈
ဖြဲ႔စည္းပုံကုိ လက္မခံရင္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီကုိ တရား၀င္ရပ္တည္ခြင့္ မေပးဘူးလုိ႔
ႏုိင္ငံေရးအရ စိန္ေခၚလုိက္ျခင္းပါပဲ။ ဒီေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီအေနျဖင့္
ပါတီရပ္တည္ခြင့္ရေရးအတြက္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကုိ ႀကိတ္မွိတ္ လက္ခံလုိက္မွာလား၊
ဒါမွမဟုတ္ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကုိ အာမခံခ်က္ မေပးႏုိင္႐ုံမက
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိပါ အသက္ဆက္ေပးမယ့္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိ
ျငင္းဆန္လက္မခံဘဲ ပါတီကုိ ဖ်က္သိမ္းခံမွာလားဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးအရ ေသေရးရွင္ေရးတမွ်
အေရးႀကီးတဲ့ ေမးခြန္းႀကီး (၂) ခုကုိ ရင္ဆုိင္ေနရပါတယ္။တနည္းေျပာရရင္ ပါတီနဲ႔
ႏုိင္ငံေရး ဘယ္ဟာေရြးမွာလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းပါပဲ။
- ပါတီရပ္တည္ခြင့္ကုိ အရယူရင္ ႏုိင္ငံေရးေသမယ္၊
- ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္မႈကုိ ဆုပ္ကုိင္ထားရင္ ပါတီရပ္တည္ခြင့္ ဆုံး႐ႈံးမယ္ဆုိတဲ့
အဓိပၸာယ္ပါပဲ။
ဒီေနရာမွာ ပါတီနဲ႔ ႏုိင္ငံေရး ဘယ္ရပ္တည္မႈက အေရးႀကီးဆုံးလဲဆုိတဲ့ ေမးခြန္းကုိ

အေျဖေပးၾကရပါလိမ့္မယ္။ ဒီေမးခြန္းကုိ မွန္ကန္စြာ အေျဖေပးႏုိင္ဖုိ႔ ပါတီနဲ႔ ႏုိင္ငံေရးတုိ႔ရဲ႕
ဆက္ဆံေရးသေဘာကုိ အေသအခ်ာ နားလည္သေဘာေပါက္ၾကဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးသမုိင္းေၾကာင္းမွာ ပထမဆုံးေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးပါတီဟာ

ဂ်ီစီဘီေအအဖြဲ႔ႀကီးလုိ႔ပဲ အသိအမွတ္ ျပဳၾကရပါလိမ့္မယ္။ ဒီအဖြဲ႔ႀကီးကုိ
နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊ အမ်ဳိးသားေရးစိတ္ဓာတ္ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီ
အစုိးရဆန္႔က်င္ေရး၊ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆုိတုိက္ပြဲ၀င္ဖုိ႔
ရည္ရြယ္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ဂ်ီစီဘီေအ အဖြဲ႔ႀကီးရွိလာလုိ႔ ကုိလုိနီဆန္႔က်င္ေရး၊
အမ်ဳိးသားလြတ္လပ္ေရး၊ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္နဲ႔ လႈပ္ရွားမႈေတြ ရွိလာတာမဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္လည္း ၿဗိတိသွ်ကုိလုိနီေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းေရး၊ ဒုိင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ လက္ခံေရး
စတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသေဘာထား ကြဲလြဲမႈေတြ ေပၚေပါက္လာခ်ိန္မွာ ဂ်ီစီဘီေအအဖြဲ႔ႀကီးလည္း
ၿပိဳကြဲသြားခဲ့ရတာျဖစ္ပါတယ္။ဒီလုိပါပဲ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္မွာ သခင္စုိးေခါင္းေဆာင္တဲ့
အလံနီပါတီဆုိတာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ရတာကလည္း ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္
ႏုိ္င္ငံေရးသေဘာထား၊ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္ေတြ မတူကြဲလြဲလာမႈေၾကာင့္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
အလံနီပါတီဆုိတာ ေပၚေပါက္လာလုိ႔ ႏုိင္ငံေရးသေဘာထား ကြဲလြဲၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။
အဲဒီအခ်ိန္က “ေသရဲတာအလံနီ၊ တုိက္ရဲတာ အလံနီ” ဆုိတဲ့ ေႂကြးေၾကာ္သံနဲ႔ ပထမဆုံး
လက္နက္ကုိင္ေတာ္လွန္ေရး စလုပ္ခဲ့တာလည္း အလံနီပါတီပါပဲ။ ၇၀ ခုႏွစ္ ေနာက္ပုိင္းမွာ
“လက္နက္ကုိင္ သူပုန္ထမိတာ မွားပါၿပီ” ဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသေဘာထား
ေျပာင္းလဲလာမႈနဲ႔အတူ စစ္အစုိးရဆီမွာ တပါတီလုံး လက္နက္ခ်လုိက္ၾကတဲ့အခါ
အလံနီပါတီဆုိတာလည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့တာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြရဲ႕
ေပၚေပါက္လာမႈ၊ ရွင္သန္ရပ္တည္မႈနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမႈဆုိတဲ့ ႏုိင္ငံေရးသံသရာဆုိတာ
ဒီပါတီေတြအေပၚမွာ တည္မွီေနတာမဟုတ္ဘဲ ၎တုိ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးသေဘာထား၊
လမ္းစဥ္လုပ္ငန္းစဥ္ေတြအေပၚမွာသာ အဓိက မူတည္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးဆုိတာ
ပါတီရဲ႕ အသက္၀ိညာဥ္ျဖစ္ၿပီး၊ ပါတီဆုိတာ ႏုိင္ငံေရးရဲ႕ ခႏၶာအိမ္မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။
ႏုိင္ငံေရး၀ိညာဥ္မရွိရင္ ပါတီလည္း မရွင္သန္ႏုိင္ပါဘူး။ ပါတီမရွိေပမယ့္
ႏုိင္ငံေရး၀ိညာဥ္ကေတာ့ ဆက္လက္ရွင္သန္ႏုိင္စြမ္း ရွိပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီပါတီဆုိတာလည္း စစ္အာဏာရွင္စနစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊

ဒီမုိကေရစီေရး၊ ႏုိင္ငံေရး သေဘာထားေတြနဲ႔ ရွစ္ေလးလုံးျပည္သူ႔လႈပ္ရွားမႈႀကီးက
ေမြးထုတ္ေပးလုိက္တဲ့ ပါတီတရပ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း န၀တ၊ နအဖ စစ္အာဏာရွင္
အဆက္ဆက္က အန္အယ္လ္ဒီပါတီကုိ ၿဖိဳခြဲဖုိ႔၊ ေခ်မႈန္းပစ္ဖုိ႔ တေလွ်ာက္လုံး
ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ပါတီ၀င္ေတြကုိ ဖမ္းဆီး၊ ေထာင္ခ်၊ သတ္ျဖတ္ဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာ
ဒီေန႔အထိပါပဲ။ ပါတီ၀င္တခ်ဳိ႕ကုိ ၿခိမ္းေျခာက္မႈမ်ဳိးစုံသုံးၿပီး ထြက္ေအာင္ ဖိအားေပးတာ၊
မက္လုံးအမ်ဳိးမ်ဳိးေပးၿပီး ၿဖိဳခြဲဖုိ႔ ႀကိဳးပမ္းခဲ့တာလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ပါပဲ။ ပါတီအဖြဲ႔အစည္း
အဆင့္ဆင့္ရဲ႕ ဆုိင္းဘုတ္ေတြျဖဳတ္၊ ႐ုံးေတြပိတ္၊ လႈပ္ရွားမႈေတြကုိ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္
ခဲ့ၾကတာလည္း ေနရာအႏွံ႔ပါပဲ။ တကယ္တမ္းေျပာၾကမယ္ဆုိရင္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီဟာ
ႏုိင္ငံေရးစိတ္ဓာတ္အရသာ ရွင္သန္တည္ရွိေနၿပီး ပါတီတရပ္အျဖစ္ ဖြဲ႔စည္းရပ္တည္ခြင့္
မရေတာ့တာ ဆယ္စုႏွစ္တခုေတာင္ ေက်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။ ၂၀၁၀ ခုနွစ္ထဲမွာ ဗဟုိေကာ္မတီ၊
တုိင္းစည္း၊ ၿမိဳ႕နယ္စည္းေတြ ျပန္လည္ဖြဲ႔စည္းခြင့္ ရတယ္ဆုိတာ လပုိင္းေလာက္ပဲ
ရွိပါေသးတယ္။ ဒီလုိ ပါတီဖြဲ႔စည္းရပ္တည္မႈဆုိတာမ်ဳိးက နအဖရဲ႕
တခ်က္လႊတ္ဥပေဒအမိန္႔ေအာက္မွာ အခ်ိန္မေရြး ၿပိဳပ်က္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္
နအဖအဖြဲ႔အေနနဲ႔ ဘယ္လုိမွ ၿဖိဳခြဲဖ်က္ဆီးလုိ႔မရတာ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ၀င္ေတြရဲ႕
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး၊ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရး၊ ႏုိင္ငံေရး
စိတ္ဓာတ္ေတြပါပဲ။ အခုလည္း နအဖက ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒဆုိတာေတြနဲ႔
အန္အယ္လ္ဒီပါတီကုိ ၿဖိဳခြဲဖ်က္ဆီးဖုိ႔ အက်ပ္ကုိင္ႀကိဳးပမ္းေနျပန္ပါၿပီ။ ဒီဥပေဒ
ျပ႒ာန္းခ်က္ေတြနဲ႔ အန္အယ္လ္ဒီဟာ ႏုိင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ ရပ္တည္ခြင့္ရယူမလား၊
ဒါမွမဟုတ္ အဖ်က္သိမ္းခံမလား ဆုိတာကုိ အေရြးခ်ယ္ခုိင္းလုိက္တာပါပဲ။ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ ပါတီ
ဘယ္ဟာကုိေရြးၿပီး ဘယ္ဟာကုိ စေတးမယ္လုိ႔ ေမးခြန္းထုတ္လုိက္တာ ျဖစ္ပါတယ္။
တနည္းေျပာရရင္ ပါတီရပ္တည္ခြင့္အတြက္ ႏုိင္ငံေရးအရ လက္နက္ခ်ဖုိ႔
ကမ္းလွမ္းလုိက္ျခင္းပါပဲ။ တကယ္လုိ႔ အန္အယ္လ္ဒီအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံေရးကုိ
စေတးလုိက္ရင္ ပါတီဆုိတာလည္း ၀ိညာဥ္အႏုတ္ခံလုိက္ရလုိ႔ ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္သြားမွာ
အေသအခ်ာပါပဲ။ ဒီေန႔ တည္ရွိဆဲ တစညတုိ႔လုိ ပါတီဆုိတာသာရွိၿပီး ႏုိင္ငံေရး၀ိညာဥ္
ခ်ဳပ္ၿငိမ္းေနတဲ့ ပါတီေသေတြနဲ႔ တတန္းစားထဲ ျဖစ္သြားႏုိင္ပါတယ္။ တမူးသားပဲရရ၊
တမတ္သားပဲရရ၊ စင္ထုိးေပးရင္ တက္ကခ်င္ေနတဲ့ ႏုိင္ငံေရးဇာတ္ပ်က္ေတြထက္ေတာင္
အန္အယ္လ္ဒီပါတီကပုိမုိေအာက္တန္းက်သြားႏုိင္ပါတယ္။ဒီလုိအေနအထားေရာက္သြားၿပီ
ဆုိရင္ေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီပါတီကုိ ေထာင္ထဲက ရဲေဘာ္ေတြက သစၥာေဖာက္ပါတီအျဖစ္
စြဲခ်က္တင္ပါလိမ့္မယ္။ ရွစ္ေလးလုံးအေရးအခင္းမွာ က်ဆုံးခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕
၀ိညာဥ္ေတြက က်ိန္စာတုိက္ၾကပါလိမ့္မယ္။ ျပည္သူေတြကလည္း တံေတြးနဲ႔ ေထြးကာ
ေက်ာခုိင္းသြားၾကပါလိ့္မ္မယ္။

ၿခံဳေျပာရရင္ နအဖရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒဆုိတာ အန္အယ္လ္ဒီပါတီကုိ အေသသတ္ပစ္ဖုိ႔
ေထာင္ေခ်ာက္အမ်ဳိးမ်ဳိးဆင္၊ ေက်ာ့ကြင္းအေျမာက္အျမား ဆင္ထားတဲ့
ႏုိင္ငံေရးသတ္ကြင္းပါ။ အန္အယ္လ္ဒီပါတီအတြက္ ေသေရးရွင္ေရးတမွ် အေရးႀကီးလွတဲ့
ႏုိင္ငံေရး စမ္းသပ္ကြက္ႀကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ နအဖရဲ႕
ႏုိင္ငံေရးသတ္ကြင္းထဲမွာ အရွင္ထြက္ႏွင့္ အေသထြက္ (၂) ခ်က္ပဲရွိလုိ႔ပါ။ ပါတီရွင္ရင္
ႏုိင္ငံေရးေသမယ္၊ ႏုိင္ငံေရးရွင္ရင္ ပါတီေသမယ္။ တျခားေရြးခ်ယ္စရာ မရွိေတာ့ပါဘူး။
ဒီေတာ့ ႏုိင္ငံေရးအရ အေျမာ္အျမင္ရွိစြာ အျမင္က်ယ္စြာ ေရြးခ်ယ္ၾကမယ္ဆုိရင္ …

ပါတီရွင္သန္ခြင့္ရၿပီး ႏုိင္ငံေရးအေသခံရမွာထက္စာရင္ ႏုိင္ငံေရးရွင္သန္ခြင့္အတြက္
ပါတီအစေတးခံရတာက ပုိမုိသင့္ျမတ္ မွန္ကန္ပါလိမ့္မယ္။ ႏုိင္ငံေရးရွိေနသမွ် ပါတီ၀င္ေတြ
ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ ပါတီ၀င္ေတြ ရွိေနသမွ် ပါတီဆုိတာလည္း ရွိေနမွာ အေသအခ်ာပါပဲ။ ။
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္
NEJ/ ၁ ဧၿပီ ၂၀၁၀
လြန္ခဲ့ေသာ (၄၈) ႏွစ္က ဗိုလ္ေန၀င္းေခါင္းေဆာင္၍ စစ္အာဏာသိမ္းခဲ့ခ်ိန္မွစ၍

ျမန္မာႏုိင္ငံေရး၌ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကသာ အဆုံးအျဖတ္ေပးေန၏။ အရပ္သားမ်ားသည္
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်ႏုိင္ေသာအဆင့္ကုိ မေရာက္ႏုိင္ၾကပါ။ စစ္သားအရပ္သား ဆက္ဆံေရး၌
စစ္သားက အၿမဲတမ္း အေပၚစီးရေန၏။ ဆုိရွယ္လစ္အေရၿခံဳ၍ တပါတီအာဏာရွင္အမည္ခံ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ က်င့္သုံးရာတြင္ ကြန္ျမဴနစ္လူထြက္ႏွင့္ လက္၀ဲသမားမ်ားကုိ
အခုိင္းခံလက္ပါးေစေနရာအခ်ဳိ႕ကုိ ေပးခဲ့သည္။ စစ္တပ္ႏွင့္ လက္တြဲလုပ္ကုိင္ပါက
အရပ္သားသည္ အခုိင္းအေစအဆင့္၌သာ လုပ္ႏုိင္သည္ကုိ မဆလပါတီ၀င္ေဟာင္းမ်ား
ေကာင္းစြာသိၾက၏။ အန္အယ္လ္ဒီဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းမ်ား ဤကိစၥကုိ
ေကာင္းစြာသိၾကသည္။
“ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ” အမည္ခံေသာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ (၂၆) ႏွစ္

က်င့္သုံးသည္ကုိ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာ အသုိင္းအ၀ုိင္းက လက္ခံၿပီး
ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ခဲ့သည္။ ထုိေခတ္တြင္လည္း တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္ လႈပ္ရွားမႈမ်ား
ရွိခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားႏွင့္ အလုပ္သမားဆႏၵျပပြဲမ်ားကုိ ေသနတ္ျဖင့္
ပစ္ခတ္ၿဖိဳခြင္းခဲ့ေသာ္လည္း စစ္အစုိးရ၏ ဖိႏွိပ္ညႇဥ္းပန္းမႈမ်ားကုိ ႏုိင္ငံျခားမွ
အျပင္းအထန္ကန္႔ကြက္ အေရးယူျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ မဆလေခတ္၏ ဖိႏွိပ္မႈမ်ားကုိ
ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာအခ်ဳိ႕က ေဖာ္ထုတ္ၾကေသာ္လည္း ဗိုလ္ေန၀င္း၏ မဆလအုပ္စုသည္
အဂၤလန္၌ အလွည့္က်ေဆးကု၍ ဇိမ္ခံႏုိင္ၾက၏။
ျပည္တြင္း၌ မတရားလုပ္ေနေသာ မဆလအစုိးရကုိ ျပည္ပကလက္မခံၾကသျဖင့္

မဆလစစ္ဗုိလ္မ်ားသည္ မိမိတုိ႔လုပ္ရပ္ကုိ အဟုတ္ႀကီးမွတ္၍ မိမိအျပစ္မျမင္ႏုိင္ၾကပါ။
အထက္ကခုိင္းသမွ် လုပ္ကုိင္ၾကရသည့္ စစ္တပ္ႏုိင္ငံေရးသံသရာ၌ က်င္လည္၍
ဘ၀ရပ္တည္ေနၾကသည္။ ၁၉၈၈ ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံ ေပၚေပါက္လာေသာအခါတြင္
မဆလႏုိင္ငံေရးစနစ္ ၿပိဳကြဲပ်က္စီးသြားရသည္။ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပုံကုိ စစ္တပ္က
အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေသာအခါတြင္ စစ္အစုိးရကုိ ေထာက္ပံ့မႈ ရပ္ဆုိင္းၿပီး
ဒဏ္ခတ္အေရးယူလာၾကသည္။ ထုိစဥ္မွစ၍ ျပည္တြင္း၌ ဖိႏွိပ္ေလေလ ျမန္မာစစ္အစုိးရကုိ
အေနာက္တုိင္း ဒီမုိကေရစီမ်ားက အေရးယူေလေလျဖစ္လာသည္။ ျပည္တြင္း၌
မတရားလုပ္သည္ကုိ ၾကည့္မေကာင္းေတာ့၍ ျပည္ပက ေ၀ဖန္႐ႈတ္ခ်
အေရးယူလာျခင္းျဖစ္သည္။
ႏုိင္ငံျခားသို႔ ထြက္ေျပးခုိလႈံၾကေသာ ရွစ္ေလးလုံးမ်ဳိးဆက္မ်ားကလည္း

၎တုိ႔ေရာက္ေလရာ တုိင္းျပည္မ်ား၌ ဆက္လက္လႈပ္ရွားၾကသျဖင့္ ျမန္မာစစ္တပ္၏
ယုတ္မာရက္စက္မႈနဲ႔ ဒီမုိကေရစီအေရးကုိ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာက သိရွိၾက၏။ ၁၉၈၈
ေနာက္ပုိင္း ျပည္တြင္း၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ရွိေနသည့္အတြက္လည္း
ျပည္သူ႔အေရးေတာ္ပုံကုိ ႏုိင္ငံတကာမွ အေလးအနက္ ဂ႐ုျပဳလာျခင္းျဖစ္ေပသည္။
ကုလသမဂၢ၌ အမႈထမ္းဖူးၿပီး ႏုိင္ငံျခားပညာတတ္အသုိင္းအ၀ုိင္းတြင္ က်င္လည္ခဲ့ေသာ
ေဒၚစုသည္ ျမန္မာစစ္အစုိးရ၏ လူ႔အခြင့္အေရးခ်ဳိးဖ်က္မႈကုိ Amnesty
ကမာၻ႔လူ႔အခြင့္အေရးအဖြဲ႔သုိ႔ စာေရးအေၾကာင္းၾကားသည္။ တရားမ၀င္ေသာစစ္အစုိးရကုိ
ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံက အေရးယူရန္လည္း ရန္ကုန္ေန
ႏုိင္ငံျခားသံအမတ္မ်ားကုိ စာေရးပန္ၾကားခ့ဲ၏။ ႏုိင္ငံတကာ
ဥပေဒပညာရွင္မ်ားအဖြဲ႔ကုိလည္း စာေရးတုိင္ၾကားသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏
ႀကိဳးပမ္းမႈေၾကာင့္ ရက္ရက္စက္စက္ပစ္သတ္ခံရ၍ ရပ္တန္႔သြားေသာ
ဒီမုိကေရစီလႈပ္ရွားမႈသည္ ေသရာက ျပန္ရွင္လာသည္ဟု ျမင္ၾကသူမ်ားရွိ၏။
ျမန္မာစစ္အစုိးရသည္လည္း ဤသို႔ပင္ျမင္ပုံရ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ

ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မရွိပါက
မဆလေခတ္အတုိင္း စစ္ဗိုလ္၊ စစ္ဗိုလ္လူထြက္ႏွင့္ လက္ပါးေစအရပ္သား ပူးေပါင္း၍
စိတ္ႀကိဳက္အစုိးရဖြဲ႔ႏုိင္မည္ဟု ဗိုလ္သန္းေရႊႏွင့္ ေနာက္လုိက္မ်ားက ယူဆထားပုံရသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းျခင္းသည္ ျမန္မာစစ္အစုိးရ၏
အဓိကအလုပ္တခုျဖစ္လာ၏။
ကမာၻ႔ကုလသမဂၢႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာအသုိင္းအ၀ုိင္းသည္ ေဒၚစုႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ား

လႊတ္ေပးရန္ အၿမဲတမ္း ေတာင္းဆုိေနသည္။ အသိဉာဏ္ပညာ၊ ကုိယ္က်င့္တရား၊
သီလသမာဓိရွိၿပီး လူထုေထာက္ခံမႈ ရရွိထားေသာ ေဒၚစုကုိ အျပည္ျပည္ဆုိင္ရာက
ေထာက္ခံသည္။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး၌ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ပါ၀င္ႏုိင္မည့္ အခန္းက႑ကုိ
ပိိတ္ပင္ထားျခင္းသည္ တုိင္းျပည္အတြက္ အလြန္နစ္နာ၏။ ေဒၚစုေခါင္းေဆာင္ေသာ
ႏုိင္ငံေရးပါတီသည္ ေရြးေကာက္ပြဲတုိင္း အႏုိင္ရလိမ့္မည္ဟု ဗုိလ္သန္းေရႊတုိ႔အဖြဲ႔က

ယုံၾကည္သည့္အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ႏုိင္ရန္ႏွင့္ ပါတီႏုိင္ငံေရးမလုပ္ႏုိင္ရန္
စည္းမ်ဥ္းဥပေဒျပ႒ာန္း၍ ပိတ္ပင္လုိက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚစုေၾကာက္ေသာ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားအျဖစ္ သမုိင္းတြင္မည္။
နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္မ်ား မေမ့ႏုိင္သည္မွာ ၁၉၉၀ ပါတီစုံေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပစဥ္က

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ ေနအိမ္၌ အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံေနရသည့္အခ်က္ျဖစ္သည္။
ေဒၚစု၏ ၾသဇာအရွိန္အ၀ါကုိ တုိင္းတာႏုိင္မည္မဟုတ္ပါ။ ျပည္တြင္း၌ ဖိႏွိပ္ေသာ
စစ္အစုိးရကုိ ျပည္ပမွ အေရးယူေနသည္မွာ အႏွစ္ (၂၀) ေက်ာ္ၿပီျဖစ္၏။
ျပည္ပဖိအားေပးမႈႏွင့္ အေရးယူမႈမ်ားေၾကာင့္ စစ္အစုိးရ၏ မူ၀ါဒႏွင့္ အက်င့္ဆုိးမ်ား
ေျပာင္းလဲသြားသည္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ႏုိင္ငံေရးအရ မွန္ကန္ေသာ
လုပ္ေဆာင္ခ်က္အျဖစ္ အေရးယူေနျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈကုိ
တုံ႔ျပန္သည့္အေနျဖင့္ ျပည္ပမွ အေရးယူသည္ကုိ ေလ့လာပါက ျမန္မာ့ဒီမုိကေရစီအေရး
ျပည္တြင္းလႈပ္ရွားမႈ အခ်ည္းႏွီးမျဖစ္သည္မွာ အလြန္ထင္ရွားသည္။
မဆလေခတ္၌ ဗိုလ္ေန၀င္းထင္သလုိ လုပ္သည္ကုိ ႏုိင္ငံျခားက အေရးယူျခင္းမရွိဘဲ

နအဖေခတ္ေရာက္မွ ႏုိင္ငံျခားက ေ၀ဖန္႐ႈတ္ခ်၍ အေရးယူဒဏ္ခတ္ေနျခင္းသည္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ဟု ဗိုလ္သန္းေရႊႏွင့္ ေနာက္လုိက္မ်ားက
ယူဆၾကသည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခားအလုိေတာ္ရိဟု ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ
စြပ္စြဲေျပာဆုိျခင္းျဖစ္သည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္မရွိမွ စိတ္ႀကိဳက္
ႏုိင္ငံေရးလုပ္ႏုိင္မည္ဟု စစ္အုပ္စုက ယုံၾကည္ေနပုံရသည္။ ေဒၚစုမပါေသာ
ႏုိင္ငံေရးေလာကကုိ ဗိုလ္သန္းေရႊက တည္ေဆာက္ခ်င္၏။ ဗိုလ္ေန၀င္းမေသမီ
ဗိုလ္ေစာေမာင္လက္ထက္ကလည္း အဖမ္းခံေနရေသာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္
ဦးတင္ဦးကုိ အန္အယ္လ္ဒီပါတီက ထုတ္ပယ္ထားခဲ့ဖူးသည္။
ေဒၚစုမရွိလွ်င္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီ အသက္မရွိျဖစ္ေနသည္ကုိ စစ္အုပ္စုနားလည္၏။

ေဒၚစုအဖမ္းခံေနရခ်ိန္တြင္ အန္အယ္လ္ဒီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္ ႐ုံးမွန္မွန္တက္ေသာ
စာေရးႀကီးပါတီအဆင့္သာရွိ၏။ ကုလသမဂၢက လုပ္ေပးလိမ့္မည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ
ပါတီပင္ျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္တဦးတည္းကုိသာ အလြန္အမင္းအားကုိးေသာပါတီသည္
သဘာ၀မက် ယုတၱိမရွိေသာ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းပင္ျဖစ္သည္။ ေဒၚစုကုိ
ဖယ္ရွားလုိက္သည္ႏွင့္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီသည္ လမ္းမေလွ်ာက္နုိင္ေသာ
သက္ႀကီးရြယ္အုိျဖစ္သြားေတာ့၏။ လက္ေတြ႔အေျခေနအရ အန္အယ္လ္ဒီပါတီကုိ
ေထာက္ခံသူမ်ား ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ မပါဘဲ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တတ္ရန္လိုသည္။
ေခါင္းေဆာင္တဦး အဖမ္းခံရ႐ုံႏွင့္ ၿပိဳကြဲပ်က္စီးသြားေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီမျဖစ္သင့္ပါ။
လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးမလုပ္ဘဲ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ

ဒီမုိကေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းလုိသူသည္ စစ္ဗိုလ္မ်ားႏွင့္ လက္တြဲလုပ္ကုိင္

ႏုိင္ရေပလိမ့္မည္။ မည္သည့္နည္းျဖင့္ လက္တြဲလုပ္ကုိင္မည္ကုိ စဥ္းစားရေပလိမ့္မည္။
ႏိုင္ငံျခားကူညီ႐ုိင္းပင္မႈ တခုတည္းကုိသာ အားကုိးေန၍ အေၾကာင္းမထူးသည္ကုိ
ေတြ႔ႀကံဳရၿပီးျဖစ္ေပသည္။ လက္နက္အားကုိး၍ ျပည္သူလူထုကုိ ဖိႏွိပ္ျခင္းျဖင့္ စီးပြားေရး၊
ႏုိင္ငံေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျပႆနာမ်ားကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္မည္မဟုတ္ဟု စစ္ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းက
ယုံၾကည္လာမွသာ အာဏာရွင္စနစ္ နိဂုံးခ်ဳပ္ႏုိင္ေပမည္။ ႏုိင္ငံေရးအရ အေျဖမရွာႏုိင္ပါက
ျပႆနာပုိ၍ ႀကီးမားလာမည္ဟု စစ္ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းက နားလည္သေဘာေပါက္မွသာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကုိ စြန္႔လႊတ္ႏုိင္လိမ့္မည္ျဖစ္သည္။ မေက်နပ္၍ ဆႏၵျပေသာ
ျပည္သူလူထုကုိ ပစ္သတ္ေန၍ ျပႆနာ ေျပလည္မည္မဟုတ္ဟု စစ္ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းက
ယုံၾကည္လာမွသာလွ်င္ အာဏာရွင္စနစ္ နိဂုံးခ်ဳပ္ႏုိင္ပါလိမ့္မည္။ ဤသုိ႔ေသာ
အေျခအေနသုိ႔ ေရာက္လာေအာင္ ႀကိဳးပမ္းသည္ကုိ လက္ေတြ႔ႏုိင္ငံေရး လႈပ္ရွားမႈတခုဟု
သတ္မွတ္ႏုိင္ေပသည္။
လင္းယုန္ငွက္၏ အခ်ိန္ကိုက္
ထိုးသုတ္မႈႏွင့္တူေသာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္
စိုးေနလင္း | အဂၤါေန႔၊ မတ္လ ၃၀ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၄၈ မိနစ္
http://www.mizzimaburmese.com/edop/songpa/5145-2010-03-30-13-31-50.ht
စစ္အစိုးရက တတိုင္းျပည္လံုးကို စစ္ကၽြန္အျဖစ္ ထာဝရသြတ္သြင္းဖို႔၊ အာဏာသိမ္း

တရားမဝင္ စစ္အစိုးရဘဝက တရားဝင္ စစ္အစိုးရဘဝကို အေရခြံလဲဖို႔ အဆံုးသတ္
ၾကိဳးစားတဲ့အခ်ိန္မွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က တတိုင္းျပည္လံုး
ျပည္သူတရပ္လံုးကိုယ္စား အဆံုးအျဖတ္ေပးခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တဖက္မွာ ပါတီရဲ႕
တရားဝင္ ရပ္တည္ေရးကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားရသလို တဖက္မွာလည္း ျပည္သူလူထုက
ယံုၾကည္အပ္ႏွံလႊဲအပ္ထားတဲ့ တိုင္းျပည္ကို လူ႔အခြင့္အေရး ဒီမိုကေရစီေရး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ျပည့္ဝတဲ့ ဒီမိုကေရစီ ႏုိင္ငံတခုအျဖစ္ တည္ေဆာက္ေပးဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ေလာကထဲကို စတင္ဝင္ေရာက္လာခဲ့တဲ့
အခ်ိန္ကတည္းက ခင္ပြန္းသည္၊ သားသမီးနဲ႔ မိသားစုဘဝ ဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေရး
အက်ဳိးစီးပြားေတြကို စြန္႔လႊတ္စေတးၿပီး အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈနဲ႔ တိုင္းျပည္ရဲ႕
ျပည္သူလူထုမ်က္ႏွာကိုပဲ ၾကည့္လာခဲ့တယ္ ဆိုတာကေတာ့ အထူးေျပာေနစရာ
လိုမယ္မဟုတ္ပါဘူး။ တိုင္းျပည္အာဏာကို မတရား သိမ္းယူထားတဲ့ စစ္အစိုးရကို
အံတုရင္ဆိုင္ရတဲ့ အခါတိုင္းလည္း တိုင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူလူထု အက်ဳိးစီးပြားကို အဓိက
အေလးထားၿပီး လူၾကီးလူေကာင္းဆန္ခဲ့သလို သေဘာထား ေပ်ာ့ေပ်ာင္းခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းသလိုပဲ မာေက်ာခဲ့ပါတယ္။ ဆန္႔က်င္ဘက္အားျဖင့္ စစ္အာဏာသိမ္း
အစိုးရကေတာ့ ဘယ္တုန္းကမွ လူၾကီးလူေကာင္း မဆံခဲ့သလို၊ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းႏူးညံ့တယ္
ဆိုတာလည္း မရွိခဲ့တာ ျမန္မာတင္မက ကမၻာအထိ သိၾကၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ အရက္စက္ဆံုး၊
အမိုက္႐ိုင္းဆံုး၊ အယုတ္မာဆံုး၊ အေကာက္က်စ္ဆံုး၊ လူမဆန္ဆံုး ဆိုတဲ့
နည္းလမ္းေတြကိုပဲ သံုးၿပီး ရဟန္းရွင္လူ ျပည္သူလူထုအားလံုးကို ဖိႏွိပ္ညႇဥ္းဆဲ ေသနတ္မိုး
အုပ္ခ်ဳပ္လာခဲ့တာပါ။အခုအခ်ိန္ကေတာ့ တကယ့္အေရးၾကီးတဲ့ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားေတြ၊ အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ၊ တိုင္းရင္းသား
အဖြဲ႔အစည္းေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထုၾကီး တရပ္လံုးက စစ္အစိုးရက ေခၚယူလိုက္တဲ့
လမ္းေၾကာင္းအတိုင္း၊ ေလွ်ာက္ေစခ်င္တဲ့ လမ္းအတိုင္း အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က
ရပ္တည္ေရး တခုတည္း ဦးစားေပးၿပီး လိုက္သြားမလား၊ ျပည္သူလူထုၾကီး တရပ္လံုးရဲ႕
တကယ့္စိတ္ဆႏၵနဲ႔ လိုလားခ်က္ေတြကို မ်က္ႏွာလႊဲခဲပစ္ လုပ္လိုက္မလားဆိုၿပီး ရင္တမမနဲ႔
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေစာင့္ေနၾကတာပါ။ ဂႏၵီခန္းမကိုပါ
ထည့္တြက္မယ္ဆိုရင္ အခုတၾကိမ္ဟာ ၄ ၾကိမ္ေျမာက္ ျဖစ္လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။
ဂႏၵီခန္းမကလြဲရင္ က်န္တဲ့ အၾကိမ္ေတြမွာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ
မွန္မွန္ကန္ကန္ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ အခု ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုေျခခံဥပေဒနဲ႔ က်င္းပမယ့္
ေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံႏုိင္ဘူး၊ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒေတြကို လက္မခံႏိုင္ဘူး၊
ပါတီမွတ္ပံုမတင္ေတာ့ဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ အပါအဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီတၾကိမ္ အဆံုးအျဖတ္ကေတာ့ ပါတီထိပ္ပိုင္း ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေတြကပဲ
ခ်မွတ္လိုက္တဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မဟုတ္ပါဘူး။ အက်ဥ္းက်ခံေနတဲ့
ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ေတြကလြဲရင္ က်န္တဲ့ တိုးခ်ဲ႕ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ေတြအထိပါ ပါတယ္။
တကယ္ပဲ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ၾကိဳဆိုေထာက္ခံပါတယ္။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္
ခင္ဗ်ား .. ေက်းဇူးလည္း တင္ပါတယ္၊ လူထုေတာင့္တေနတဲ့ တိုက္ပြဲကို
ေခၚယူလိုက္တာပါပဲ။တၿပိဳင္နက္တည္းမွာပဲ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ရဲ႕ေနာက္မွာ
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဖယ္ရွားၿပီး ဒီမိုကေရစီ
ျပည္ေထာင္စုတခုကို ခိုင္ခိုင္မတ္မတ္ တည္ေဆာက္ႏုိင္ဖို႔ စစ္အာဏာရွင္ေတြရဲ႕
ဖိစီးႏွိပ္ကြပ္မႈ၊ ရက္စက္ၾကမ္းတမ္း ေကာက္က်စ္မႈေတြကို ခုခံတန္ျပန္တိုက္ခိုက္ဖို႔
မွန္ကန္တဲ့ မဟာဗ်ဴဟာ၊ နည္းဗ်ဴဟာေတြ အခိုင္အမာ ခ်မွတ္ထားဖို႔ အဲဒီမဟာဗ်ဴဟာ၊
နည္းဗ်ဴဟာေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ လူထုကို
ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ လုပ္ႏုိင္ဖို႔ ကိုယ္က်ဳိးစြန္႔ အနစ္နာခံမယ့္သူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိဖို႔
လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒါကိုလည္း အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ျပင္ဆင္ထားၿပီး
ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ျပည္ပက အတိုက္အခံ ဒီမိုကေရစီ အင္အားစုေတြအေနနဲ႔လည္း
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ အလံေတာ္ေအာက္ကေနၿပီး
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အသံုးျပဳလို႔ ရႏုိင္သမွ် ေတာ္လွန္ေရးနည္းနာေတြ အားလံုးကို
အသံုးျပဳၿပီး ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္သြားၾကဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္။

ျပည္တြင္းက ျပည္သူလူထုေတြအေနနဲ႔လည္း မိမိတို႔ လိုလားေတာင့္တေနသလို
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ရဲရဲရင့္ရင့္၊ ျပတ္ျပတ္သားသား ဆံုးျဖတ္ခ်က္
ခ်မွတ္ထားခဲ့ၿပီးျဖစ္လို႔ ပါတီရဲ႕ ဦးေဆာင္လမ္းညႊန္မႈအတိုင္း ေဖာ္ေဆာင္ေပးလာမယ့္
တိုက္ပြဲပံုစံအတိုင္း ပူးေပါင္းပါဝင္ေဆာင္ရြက္ၾကဖို႔ အေရးတၾကီး လိုအပ္ေနပါၿပီ။
ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး၊ အႏၲရယ္မ်ားတယ္၊ ကိုယ့္စီးပြား ကိုယ္ရွာေနတာပဲ ေကာင္းပါတယ္ စတဲ့
အေခ်ာင္သမား စိတ္ဓာတ္ေတြကို မေမြးျမဴသင့္ၾကပါဘူး။ ကိုယ္စီကိုယ္စီက မတရားမႈ၊
မတရားတဲ့ အမိန္႔အာဏာေတြကို အာခံဆန္႔က်င္ဖို႔ သတၱိေမြးၾကရပါလိမ့္မယ္။
”တေယာက္အားျဖင့္ ယူေသာ္မရ၊ တေသာင္းအားျဖင့္ ယူေသာ္ရ၏” ဆိုတဲ့ စကားအတိုင္း
ေပါင္းစည္းလို႔ ရႏုိင္သမွ် အင္အားေတြကို ေပါင္းစည္းဖို႔ ၾကိဳးစားၾကရပါလိမ့္မယ္။
က်ေနာ္တို႔ဘက္မွာ ျပည္သူလူထု သန္းေပါင္း ၅ဝ ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။ စစ္အစိုးရရဲ႕ဘက္မွာ ၄
သိန္းေက်ာ္ပဲ ရွိပါတယ္။ အဲဒီအထဲမွာ ျပည္သူလူထုရဲ႕ သားသမီးေတြျဖစ္တဲ့အတိုင္း
ျပည္သူလူထုဘက္ကို ကူးေျပာင္းပူးေပါင္းလာႏိုင္မယ့္ သူေတြလည္း ရွိေနၾကပါေသးတယ္။
သူတို႔ေတြကိုလည္း အမွားကအမွန္ အေမွာင္က အလင္းဘက္ကို ကူးေျပာင္းလာၾကဖို႔
စည္း႐ံုးသိမ္းသြင္းၾကရပါလိမ့္မယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္လည္း အေသအခ်ာ
စဥ္းစားရမယ့္အခ်ိန္ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တရားနဲ႔ ျပည္သူလူထုၾကီး တရပ္လံုးဘက္က
ရပ္မလား၊ မတရားတဲ့ လက္တဆုပ္စာ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ဆိုသူေတြဘက္က
ရပ္တည္မလားဆိုတာပါပဲ။ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ လူထုေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈနဲ႔ ျပည္သူလူထုၾကီးရဲ႕ တခဲနက္
ပါဝင္ေဆာင္ရြက္မႈကို ရယူၿပီး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္ပါလိမ့္မယ္။
ျပည္ပႏိုင္ငံ အသီးသီးက ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ၊ လက္နက္ကိုင္
အင္အားစုေတြအေနနဲ႔လည္း တၿပိဳင္နက္တည္းမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို
ဆန္႔က်င္တြန္းလွန္ၾကဖို႔ အေျပာမဟုတ္ဘဲ၊ အလုပ္နဲ႔ တကယ္တမ္း
ၾကိဳးစားၾကရပါလိမ့္မယ္။
ရခိုင္ပါတီအသစ္ ေရြးေကာက္ပဲြ
မွတ္ပံုတင္မည္
ဆလိုင္း ဟံသာစန္း | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၅၄ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြကို ရခိုင္ျပည္နယ္မွ
ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္ ရခိုင္ပါတီအသစ္ကို လာမည့္လတြင္ မွတ္ပံုတင္သြားမည္ဟု ပါတီ
ဥကၠ႒ ျဖစ္သူ၏ ေျပာဆိုခ်က္အရ သိရသည္။ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသား
ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု (ရခိုင္ျပည္နယ္) ဟု အမည္ေပးထားသည့္ ပါတီကို မွတ္ပံုတင္ရန္
ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနၿပီး လာမည့္လအတြင္း မွတ္ပံုတင္သြားမည္ဟု
ေျပာဆိုျခင္း ျဖစ္သည္။“သၾကၤန္ မတုိင္ခင္ သို႔မဟုတ္ သၾကၤန္ၿပီးမွ ပါတီမွတ္ပံုတင္ဖို႔

စီစဥ္ေနပါတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ေဆြးေႏြးေနၾကဆဲပါ” ဟု ဥကၠ႒
ဦးေအးၾကိဳင္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္ဦးေအးၾကိဳင္သည္ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္အထိ
တိုင္းရင္းသားစည္းလုံး ညီညြတ္ေရးပါတီ တစည ၏ ေျမာက္ဦး ၿမိဳ႕နယ္ စည္း႐ုံးေရး
ေကာ္မတီတြင္ အတြင္းေရးမႉးတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ယခုပါတီအသစ္ကိုမူ
၂ဝဝ၅ ခုႏွစ္ထဲတြင္ စတင္ဖဲြ႔စည္းခ်ိန္မွ စတင္ကာ ရန္ကုန္တြင္ ေနထိုင္သည့္ ၎က
ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့သည္။ ဒုဥကၠ႒မွာ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မွ ဦးစံတင္၊ အတြင္းေရးမႉးမွာ
စစ္ေတြၿမိဳ႕မွ ဦးျမင့္ေဇာ္ႏွင့္ တဲြဖက္ အတြင္းေရးမႉးမွာ ေက်ာက္ေတာ္ၿမိဳ႕မွ
ဦးေမာင္အုန္းတင္တို႔ ျဖစ္သည္။ပါတီသည္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္ ရခိုင္ျပည္နယ္
ၿမိဳ႕နယ္ ၁၇ ၿမိဳ႕နယ္အနက္ စစ္ေတြ၊ ေက်ာက္ေတာ္၊ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မ်ား အပါအဝင္ ၿမိဳ႕နယ္
၁၄ ၿမိဳ႕နယ္တြင္ အဖဲြ႔ခဲြမ်ား ဖဲြ႔စည္းထားၿပီး ပါတီဝင္အင္အား ၂ သိန္း ၄
ေသာင္းေက်ာ္ရွိေၾကာင္း ဦးေအးၾကိဳင္က ေျပာသည္။“ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ သံတြဲ၊ ဂြ၊
မာန္ေအာင္ကလြဲရင္ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ က်န္တဲ့ ၿမိဳ႕နယ္ေတြမွာ စည္း႐ံုးၿပီးသားပါ။
ရန္ကုန္မွာရွိတဲ့ အေဝးေရာက္ ရခုိင္ေတြကို စည္း႐ံုးေနတာ ၁၈ဝ ေလာက္ ရွိေနပါၿပီ”ဟု
သူက ေျပာသည္။
ရခိုင္ပါတီအသစ္မ်ား ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ ဝင္ေရာက္မႈမ်ား ရွိႏုိင္ေသာ္လည္း ၂ဝဝ၈
အေျခခံဥပေဒသည္ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးမ်ားကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားသျဖင့္
ရခိုင္ျပည္နယ္အက်ဳိးကို ေဆာင္ရြက္ႏုိင္မည္ မထင္ေၾကာင္း ရခိုင္ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ ALD
ဥကၠ႒ ဦးေအးသာေအာင္က ေျပာသည္။“၂ဝဝ၈ ဖဲြ႔စည္းပံုရယ္၊ ဒီေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒအရ
ရခိုင္ျပည္နယ္၊ ရခိုင္အမ်ဳိးသားအက်ဳိးကို ဘာမွလုပ္ႏုိင္တဲ့ အေနအထား မရွိဘူး” ဟု သူက
ေျပာဆိုသည္။၁၉၉ဝ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပဲြတြင္ ရခိုင္ျပည္နယ္၌ မဲဆႏၵနယ္ေပါင္း ၂၆ ေနရာ
ရွိခဲ့ရာ ALD က မဲဆႏၵနယ္ ၁၁ ေနရာတြင္ အႏိုင္ရရွိခဲ့ၿပီး ရခိုင္ျပည္နယ္အတြင္း အမ်ားဆံုး
အႏိုင္ရရွိခဲ့သည့္ ပါတီျဖစ္ကာ၊ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NLD က မဲဆႏၵနယ္ ၉
ေနရာတြင္ အႏိုင္ရရွိကာ ဒုတိယ အမ်ားဆံုးျဖစ္သည္။တစညႏွင့္ ၾကံခိုင္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး
ပါတီကိုယ္စားလွယ္မ်ားအျဖစ္ ယူဆရသည့္ စစ္ဗိုလ္တခ်ဳိ႕ကလည္း စည္း႐ုံးေရးမ်ား
လုပ္ေဆာင္ေနေၾကာင္း စစ္ေတြၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။“သူတို႔ တစည ေတြ
စည္း႐ုံးေရးဆင္းေနတာ လြန္ခဲ့တဲ့ တႏွစ္ေလာက္ ကတည္းကပါ။ စစ္ေတြၿမိဳ႕ေပၚမွာေတာ့
နည္းတယ္။ အဓိကက ရြာေတြကို ဆင္းတာေပါ့။ ဘာကူညီေပးရမလဲဆိုၿပီး ေမးျမန္းတယ္”
ဟု ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။ကုန္စံုဆိုင္ ပိုင္ရွင္တဦးကလည္း “က်ေနာ္တို႔ ရပ္ကြက္ကို
ၿပီးခဲ့တဲ့လတုန္းက စစ္ဗိုလ္တခ်ဳိ႕လာၿပီးေတာ့ ဘာလိုလဲ၊ လမ္းျပင္ေပးရမလား၊
ေက်ာင္းျပင္ေပးရမလား၊ လာေမးတယ္။ အရင္က တခါမွ ဒါမ်ဳိး လာမေမးဘူး။ ဒါေပမဲ့
ေမး႐ုံသာ ေမးတာပါ။ ဘာမွ လုပ္ေပးတာေတာ့ မရွိပါဘူး” ဟု ေျပာသည္။စစ္အစိုးရသည္
ယခုလ ၈ ရက္ေန႔က ေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒမ်ား ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ယေန႔အခ်ိန္တြင္
ကိုေအးလြင္ ဦးေဆာင္သည့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးအဖဲြ႔ခ်ဳပ္၊
ကိုရဲထြန္း ဦးေဆာင္သည့္ ၈၈ မ်ဳိးဆက္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား အဖဲြ႔ (ျမန္မာႏိုင္ငံ)ႏွင့္
တစည ပါတီ စသည့္ ပါတီမ်ား မွတ္ပံုတင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္။

မဲေခါင္ ညီလာခံအတြက္ လံုၿခံဳေရး

တိုးျမႇင့္မည္
ဥဆာ ဖိခ်ဳိင္း | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၀ နာရီ ၃၁ မိနစ္
ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ထုိင္းအစုိးရသည္ ဧၿပီလ ၂ ရက္ေန႔မွ ၅ ရက္ေန႔အထိ က်င္းပမည့္
မဲေခါင္ျမစ္ဝွမ္း ေကာ္မရွင္ ညီလာခံအတြက္ ျပည္တြင္း လံုၿခံဳေရး ဥပေဒတရပ္ကို
သက္တမ္းတိုးလိုက္သည္။ထုိျပည္တြင္း လံုၿခံဳေရး ဥပေဒသည္ မူလက ယခုလ ၃ဝ
ရက္ေန႔တြင္ သက္တမ္းကုန္ဆံုးမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဘန္ေကာက္၊ Nonthaburi ႏွင့္
Samut Prakan ခ႐ုိင္မ်ားအတြက္ လာမည့္လ ၇ ရက္ေန႔အထိတိုင္ေအာင္ တိုးခ်ဲ ့
သတ္မွတ္လိုက္ေၾကာင္း ထုိင္းႏုိင္ငံ ဒုဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ Suthep Teuksuban က ေျပာၾကားျခင္း
ျဖစ္သည္။ အဆိုပါ ဥပေဒသည္ Prachuap Khiri Khan ႏွင့္ Phetchaburi ခ႐ုိင္မ်ားပါ
အက်ံဳးဝင္မည္ျဖစ္ကာ၊ မဲေခါင္ျမစ္ဝွန္း ေကာ္မရွင္ ညီလာခံအတြက္
ေလ့က်င့္ျပင္ဆင္ထားသည့္ လံုၿခံဳေရး ဝန္ထမ္းမ်ား ရွိသည္ဟု ဒုဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က
ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း ထုိင္းအစုိးရ၏ ဝက္ဘ္ဆိုဒ္တခုတြင္ ယမန္ေန႔က ေဖာ္ျပခဲ့သည္။
ၿမိဳ႕ေတာ္ဘန္ေကာက္တြင္ ‘အာဏာရွင္ဆန္႔က်င္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ညီညြတ္ေရး တပ္ဦး’
UDD ၏ ထိုင္းအစုိးရ ဆန္႔က်င္ေရး ဆႏၵျပပဲြမ်ား ျဖစ္ပြားေနစဥ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ထိန္းသိမ္းရန္
ၾကိဳးပမ္းသည့္အေနျဖင့္ အဆိုပါ ဥပေဒအား ဘန္ေကာက္ႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္
နယ္ေျမမ်ားအတြက္ ယခုလ ၁၁ ရက္ေန႔မွစတင္၍ ျပ႒ာန္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ရွပ္နီဝတ္
UDD သည္ ျပည္ပသုိ႔ ထြက္ေျပးခိုလႈံေနသည့္ ထုိင္းႏိုင္ငံ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း မစၥတာ
သက္ဆင္ကို ေထာက္ခံေသာ အဖြဲ႔လည္း ျဖစ္သည္။ညီလာခံအား Prachuap Khiri Khan
ရွိ ဟြာဟင္းခ႐ုိင္ (Hua Hin) တြင္ က်င္းပမည္ဟု သိရသည္။လက္ရွိအခ်ိန္အထိ ထုိင္း၊
ကေမၻာဒီးယား၊ ဗီယက္နမ္ႏွင့္ လာအို ႏုိင္ငံမ်ားမွ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္မ်ားသည္
ညီလာခံတက္ေရာက္ရန္ ေသခ်ာေနၿပီး တ႐ုတ္ႏုိင္ငံႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိမူ
ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးမ်ား တက္ေရာက္ရန္ ဖိတ္ၾကားထားသည္။
သႀကၤန္ ေရကစားသူမ်ားအတြက္ စစ္အစိုးရ

စည္းကမ္းထုတ္
စိုင္းဇြမ္ဆိုင္း | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၁ နာရီ ၁၁ မိနစ္
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ သႀကၤန္မ႑ပ္ၾကီးမ်ားတြင္ ေရပက္ကစားသူမ်ားသည္
မလံု႔တလံုဝတ္စားဆင္ယင္မႈ မျပဳလုပ္ရန္ႏွင့္ မ႑ပ္အမည္မ်ားကို ျမန္မာလိုေပးရန္
စစ္အစိုးရက စည္းကမ္းထုတ္ျပန္လိုက္သည္။ေပ ၅ဝ အထက္မ႑ပ္မ်ားသည္
”ျမန္မာ့႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ မအပ္စပ္ေသာ ဝတ္စားဆင္ယင္ျပဳမႈ ကခုန္မႈမ်ား” ၊

မ႑ပ္နာမည္ေပးရာတြင္လည္း ျမန္မာအမည္သာေပးရန္ အပါအဝင္ ”ျမန္မာ့႐ိုးရာ”
ဟူေသာ စကားလံုမ်ားမ်ားပါဝင္သည့္ အခ်က္ေပါင္း ၃၉ ခ်က္ရွိ စည္းကမ္းမ်ားကို
ထုတ္ျပန္ထားေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္းအေထြေထြအုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာန အရာရွိတဦးက
ေျပာသည္။မလံု႔တလံုဝတ္ဆင္မႈကို ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ မအပ္စပ္ေသာ ဝတ္ဆင္မႈဟု
သူက ရည္ညႊန္းျပီး မ႑ပ္နာမည္မ်ားကို ”ဥပမာ ေရႊပိေတာက္၊ ပိေတာက္ရိပ္ စသျဖင့္”
ဟုဆိုကာ ျမန္မာနာမည္သာ ေပးရမွာျဖစ္သည္ဟု ဆုိသည္။မ႑ပ္၏
ေနာက္ခံကားခ်ပ္အျပင္အဆင္တြင္ ႐ိုးရာအတာသႀကၤန္ပံုေပၚသည့္ ပန္းခ်ီဒီဇိုင္းမ်ားသာ
ေရးဆြဲရမွာျဖစ္ျပီး ဖြင့္ပဲြေန႔တြင္ ေငြဖလားတြင္ အေမႊးနံ႔သာရည္ထည့္၍ ေရကစားျခင္းကို
ထည့္သြင္း ေဆာင္ရြက္သြားရန္တို႔လည္း စည္းကမ္းခ်က္တြင္ ပါရွိသည္။ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္
ယခုႏွစ္တြင္ ဧျပီ ၁၄ ရက္ေန႔သည္ သၾကၤန္အက်ေန႔ျဖစ္ျပီး ဧျပီ ၁၆ ရက္ေန႔သည္
သၾကၤန္အတက္ေန႔ျဖစ္ကာ မ႑ပ္ၾကီးမ်ားပါမစ္ေလ်ွာက္ထားသူသည္ က်ပ္ေငြ သိန္း ၃ဝ ပါ
စေပၚတင္ရသည္။ ေပ ၂၅ ေပေအာက္ မ႑ပ္ငယ္မ်ားကိုလည္း စိစစ္ျပီးမွ
ခြင့္ျပဳသြားမွာျဖစ္သည္။“ထမီၾကီးဝတ္ၿပီး သၾကၤန္လည္ရမယ္ဆိုတာလည္း
မဟုတ္ေသးပါဘူး။ ေဖာ္ဝတ္ၿပီးမွ သႀကၤန္ကို ကဲရတယ္ဆိုတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ပါဘူး။
လံုလံုၿခံဳၿခံဳေလးနဲ႔ ေဘာင္းဘီရွည္၊ အက်ီလက္ရွည္ျဖစ္ေစ ဝတ္ၿပီး ေတာ့
ဆင္ႏႊဲမယ္ဆိုရင္လည္း အားလံုး အဆင္ေျပမွာပါ” ဟု ရန္ကုန္ျမိဳ႔ေန အမည္မေဖာ္လိုသူ
အမ်ဳိးသမီး ေမာ္ဒယ္တဦးက ေျပာသည္။ယခုႏွစ္ သၾကၤန္ေရကစားမ႑ပ္မ်ားကို ျပည္လမ္း၊
ကမာၻေအးဘုရားလမ္း၊ ကန္ေတာ္ႀကီးပတ္လမ္းႏွင့္ ဆရာစံလမ္း၊
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လည္ေနရာမ်ားတြင္ စိစစ္ၿပီး တည္ေဆာက္ခြင့္ေပးမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း
အင္းလ်ားလမ္း၊ တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းႏွင့္ အခ်ိဳ႕ေနရာမ်ားတြင္မူ ခြင့္မျပဳေၾကာင္း
သိရွိရသည္။မ႑ပ္္အရြယ္အစားအလိုက္ ေျမအသံုး ျပဳခ လမ္းတံတားေၾကးံ၊
ေရဆက္သြယ္သံုးစြဲခႏႇင့္ သန္႔ရႇင္းေရး ဝန္ေဆာင္ခႏႈန္းထားမ်ားကို
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီသို႔ ၾကိဳတင္ေပးသြင္းရသည္။ေပ ၁ဝဝ
ရႇိေသာ မ႑ပ္မ်ားအတြက္ လမ္းတံတားေၾကးႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရးခ က်ပ္ ၁၂ဝဝဝဝ
ေပးေဆာင္ရျပီး ေပ ၅ဝ ရႇိေသာမ႑ပ္မ်ားမွာ လမ္းေၾကးႏွင့္ သန္႔ရွင္းေရးခ ၈ဝဝဝဝ
ေပးရသည္။ ၂၅ ေပေအာက္ မ႑ပ္မ်ားအတြက္ က်ပ္ ၄ ေသာင္းျဖစ္သည္။ ၂ လက္မ
ပိုက္ျဖင့္ ေရသြယ္လိုလ်ွင္ က်ပ္ ၁ဝဝဝဝဝ ေပးရျပီး ၁ လက္မခြဲအထိ က်ပ္ ၆ဝဝဝဝ
ျဖစ္သည္။
(ကိုဝိုင္းတည္းျဖတ္သည္)

ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးရဲျမင့္ႏွင့္ဝ’ ဘက္မွ ဒုဥကၠ႒

ေပါက္ယုယိ ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႔
ထပ္မံေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးျပန္
ဖနိဒါ | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဧၿပီလ ၀၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၄၇ မိနစ္
ခ်င္းမုိင္ (မဇၩိမ) ။ ။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရးကုိ ျငင္းဆုိေနသည့္ ဝ’ ျပည္
ေသြးစည္းညီညႊတ္ေရး ပါတီ UWSP ႏွင့္ စစ္ဘက္ေရးရာ လံုၿခံဳေရးအရာရွိ
ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးရဲျမင့္တုိ႔ ယေန႔ ေတြ႔ဆံုေၾကာင္း သိရသည္။ဝ’ ဘက္မွ ဒုဥကၠ႒ ေပါက္ယုယိ
ဦးေဆာင္သည့္ အဖြဲ႔ႏွင့္ ေနျပည္ေတာ္၏ ညိႇႏိႈင္းေရးကိုယ္စားလွယ္ ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးရဲျမင့္တုိ႔
ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပုိင္း တန္႔ယန္းၿမိဳ႕၌ ထပ္မံေတြ႔ဆံုၾကျခင္း ျဖစ္သည္။“ဒီမနက္
သြားလုိက္ၿပီ။ မနက္ ၅ နာရီေက်ာ္ ၆ နာရီေလာက္မွာ (ဝ' ဘက္မွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား)
ထြက္သြားတယ္လို႔ ေျပာတယ္” ဟု ဝ’ အရာရွိမ်ားႏွင့္ နီးစပ္သူတဦးက မဇၥ်ိမကို
ေျပာသည္။တပ္သားအင္အား ၃ ေသာင္းခန္႔ရွိ ဝ' ပါတီ၏ စစ္တပ္ျဖစ္ေသာ ဝ' ျပည္
ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး တပ္မေတာ္ UWSA ကို ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ေအာက္ သြတ္သြင္းကာ
နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းလဲေရး စစ္အစိုးရ ၾကိဳးစားေနမႈက
တႏွစ္ျပည့္ခါနီးေသာ္လည္း အေျဖမထြက္ဘဲ ရွိေနသည္။“ဝ အေနနဲ႔ သူတုိ႔မူအရ
တင္ျပတာ အစုိးရဘက္က လံုးဝ အေျပာင္းအလဲ မရွိေတာ့ အေျခအေနက သိပ္မလြယ္ဘူး
ျဖစ္ေနတယ္။ တဘက္ဘက္က အေလွ်ာ့ေပးရမယ့္ အေျခအေန ေရာက္ေနတယ္” ဟု
တ႐ုတ္နယ္စပ္ အေျခစိုက္ စစ္ေရးအကဲခတ္ ဦးေအာင္ေက်ာ္ေဇာက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
ဝ' အဖြဲ႔က နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေျပာင္းေရးကို လက္မခံဘဲ တပ္ရင္းကို အေျခခံသည့္
ဝမ္ဟုန္ႏွင့္ ပန္ခမ္း စစ္ေဒသခြဲ ၂ ခုဖြဲ႔ရန္ အပါအဝင္ ယခင္က တင္ျပခဲ့ေသာ ၉ ခ်က္ကိုသာ
ဆက္လက္ကိုင္ဆြဲမည္ဟု သူက ေျပာသည္။ေနျပည္ေတာ္၏ နယ္ျခားေစာင့္တပ္
ဖြဲ႔စည္းပံုတြင္ တပ္ရင္းတရင္းအတြက္ တပ္သားဦးေရကို ၃၂၆ ဦးသာ ထားရွိေစလိုၿပီး
ထိုအထဲတြင္ တပ္မေတာ္မွ အရာရွိ ၃ဝ ကို ထည့္သြင္းမည္ျဖစ္သည္။
ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးရဲျမင့္ႏွင့္ UWSP ဥကၠ႒ ေပါက္ယူခ်န္းတို႔ ယခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၅
ရက္ေန႔က တန္ယန္းၿမိဳ႕၌ ေနာက္ဆံုးေဆြးေႏြးခဲ့သည္။ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ လိုလားေသာ
အပစ္ရပ္တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႔မ်ားကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းလဲရန္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္
ဧၿပီလ ၂၈ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ စစ္အစိုးရက ၾကိဳးစားေနေသာ္လည္း ဝ' အဖြဲ႔နည္းတူ ကခ်င္
လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ KIO ၊ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ (ေျမာက္ပိုင္း) SSA-N ၊ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ
NMSP ႏွင့္ ရွမ္းျပည္ အေရွ႕ပုိင္း အထူးေဒသ ၄ ေခၚ မုိင္းလားအဖြဲ႔တုိ႔ကလည္း
ျငင္းဆန္ေနဆဲျဖစ္သည္။တႏွစ္အတြင္း စစ္အစိုးရသည္ ဝ' ႏွင့္ အနည္းဆံုး ၁ဝ ၾကိမ္
ေဆြးေႏြးခဲ့ၿပီး KIO ႏွင့္ ၁၂ ၾကိမ္ ေဆြးေႏြးၿပီးျဖစ္သည္။ၿပီးခဲ့သည့္လ ၂၈ ရက္ေန႔က
အင္အား ၃ဝဝဝ ခန္႔ရွိ မုိင္းလားအဖြဲ႔ ဒုဥကၠ႒ ဦးစံလူႏွင့္အဖြဲ႔ကို ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီးရဲျမင့္က
က်ဳိင္းတံုၿမိဳ႕ ႀတိဂံတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္တြင္ ေခၚယူေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး ယခုလ ၂၈ ရက္ေန႔
ေနာက္ဆံုးထား ဆံုးျဖတ္ရန္ႏွင့္ လက္မခံပါက မတရားအသင္းအျဖစ္
ေၾကညာမည္ဟုလည္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။
(ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)
ကရင္ဒုကၡသည္ ၉၀၀ ေနရပ္ျပန္

ေက်ာ္ခ | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဧၿပီလ ၀၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၀၂ မိနစ္
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ ယာယီစခန္း ႏွစ္ခုမွ လက္က်န္
စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ၉ဝဝ ဦးခန္႔သည္ မူရင္းေနရပ္မ်ားသို႔ ယေန႔ ျပန္ၾကမည္ဟု သိရသည္။
တာ့ခ္ခ႐ုိင္၊ ထာ့ေဆာင္ယန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ အူသူးထ စခန္းမွ ၇၈၅ ဦးႏွင့္ ႏိုဘိုး စခန္းမွ ၁ဝ၈
ဦးတို႔ ယမန္ေန႔ ညေနပိုင္းမွစတင္၍ ေနရပ္သို႔ ျပန္ၾကျခင္းသည္
ဆႏၵအေလ်ာက္ျဖစ္သည္ဟု ကရင္ဒုကၡသည္ေကာ္မတီ KRC ထံမွ သိရျခင္းျဖစ္သည္။
“(ထိုင္း) တပ္ကေတာ့ ျမစ္ဆိပ္အထိ လိုက္ပို႔တယ္။ ဟိုဘက္ေရာက္ရင္ ကိုယ့္ေနရာ
ကိုယ္သြား။ ဘယ္သူ မွ လာမၾကိဳဘူး။ တခ်ဳိ႕က ဟိုမွာက်န္ခဲ့တဲ့
သူတို႔လယ္ယာေတြရွိတယ္။ သူတို႔ဒီမွာ ေနခ်င္လို႔ေန ေနၾက တာမဟုတ္ဘူး။
စစ္ပြဲေတြေၾကာင့္ လာေနၾကတာ” ဟု KRC အတြင္းေရးမႉး (၁) ဆရာေဂ်ာ့က ေျပာသည္။
ျမန္မာနုိင္ငံ ဘားအံခ႐ိုင္၊ ပိုင္က်ဳံႏွင့္ လိႈင္းဘြဲ႔ၿမိဳ႕နယ္မ်ားမွ ကရင္လူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္ၾကၿပီး
ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံုး KNU ႏွင့္ အစိုးရႏွင့္ ကရင္အဖြဲ႔ကြဲတခုျဖစ္ေသာ
တိုးတက္ေသာ ကရင္ဗုဒၶဘာသာတပ္မေတာ္ DKBA ပူူးေပါင္းတပ္မ်ားအၾကားျဖစ္သည့္
တုိက္ပြဲမ်ားေၾကာင့္ ေရွာင္တိမ္းခဲ့ၾကျပီး စခန္း ႏွစ္ခုေပါင္းတြင္ လူ ၂၄ဝဝ
ေက်ာ္အထိရွိခဲ့သည္။ေနရပ္ျပန္သြားလ်ွင္ ေျမျမဳပ္မိုင္းအႏၲရာယ္ရွိသည္ဆုိျခင္းကို DKBA
၉၉၉ တပ္ရင္းမွ အမည္မေဖာ္လိုသည့္ တပ္မႉးတဦးက ဝန္ခံေျပာၾကားသည္။
“သူတို႔ျပန္လာတာသိတယ္။ မိုင္းက ျမင္ရတာမွ မဟုတ္တာ။ သူတို႔အသက္က
သူတို႔လက္ထဲမွာပဲ ရွိတယ္။ ကရင္အမ်ဳိးသားခ်င္းျဖစ္ေပမယ့္ အေျခအေနအရ
က်ေနာ္တို႔လည္း ဘာမွလုပ္မေပးႏိုင္ဘူးေလ” ဟု သူက ေျပာသည္။ Thai Burma
Border Consortium-TBBC က ဒုကၡသည္မ်ားအား ေနရပ္တြင္ အလုပ္အကိုင္
အေျခတက် မရွိေသးခ်ိန္အတြက္ ၃ လစာ ရိကၡာကို တလ တၾကိမ္ႏႈန္းျဖင့္
ထုတ္ေပးသြားမည္ဟု သိရသည္။ သို႔ေသာ္ လစဥ္ ထိုင္းဘက္ကမ္းတြင္
ရိကၡာလာထုတ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ပိုင္က်ဳံၿမိဳ႕နယ္ ပႏြဲ႔ပူရြာသို႔ ယေန႔ျပန္မည့္
ဒုကၡသည္တဦးက “ ဟိုမွာက တစ္ကျပန္စ ရဦးမွာေလ။ ဒီမွာ က်ဥ္းက်ပ္တယ္ မေနႏိုင္ဘူး”
ဟု မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ အျခားဒုကၡသည္တဦးကလည္း “ဒုကၡေရာက္လို႔ လာေနတာ။
ေအးေအးေဆးေဆးဆိုရင္ ကိုယ့္ႏိုင္ငံထဲ မွာပဲ ေနခ်င္တာေပါ့။ ေနာက္တခါ တိုက္ပြဲေတြ
ျဖစ္ရင္လည္း ထြက္ေျပးေနရဦးမွာပဲ။ က်ေနာ္တို႔မိသားစုဆို ထြက္ေျပးလာတာ ၃ ခါရွိေနၿပီ”
ဟု ဆိုသည္။ KNU ဒုဥကၠဌ ေဒးဗစ္သာကေပါက “ထုိင္းကလည္း ျပန္ေစခ်င္တယ္။

သူတို႔ကလည္း တိုက္ပြဲေတြေၾကာင့္ ေျပးထြက္ခဲ့ၾကရတာဆိုေတာ့
လယ္ယာကိုင္းကၽြန္းေတြကို အခုအေနအထားမွာ ျပန္လုပ္ခ်င္မွာေပါ့။ KNU အေနနဲ႔ေတာ့
ဘာမွ အကူအညီ မေပးႏိုင္ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
ကိုညီညီေအာင္မိခင္ မ်က္စိကုသရန္ လိုအပ္

ျမင့္ေမာင္ | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဧၿပီလ ၀၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၃၃ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ မၾကာေသးခင္က ျပည္ႏွင္ဒဏ္ေပးခံရသူ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသား
ကိုညီညီေအာင္၏ မိခင္ ေဒၚစန္းစန္းတင္သည္ ႏုိင္ငံေရးျပစ္မႈျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၅ ႏွစ္
က်ခံေနရကာ အေရးေပၚ မ်က္စိေဝဒနာ ကုသရန္ လိုအပ္ေနေၾကာင္း သိရသည္။
မႏၲေလးတုိင္း မိတၳီလာေထာင္၌ အက်ဥ္းက်ခံေနရသည့္ ၆၂ ႏွစ္အရြယ္ ေဒၚစန္းစန္းတင္၏
ဘယ္ဘက္မ်က္လံုးအတြက္ မ်က္စိအထူးကု ဆရာဝန္ျဖင့္ ျပသရန္ လိုအပ္ေနေၾကာင္း
ၿပီးခဲ့သည့္လ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ေထာင္ဝင္စာ သြားေတြ႔သည့္ ညီမျဖစ္သူ အဆိုအရ
သိရျခင္း ျဖစ္သည္။“သူ႔ကို မ်က္စိအထူးကုနဲ႔ေတာ့ မျပေသးဘူးေပါ့။ ေထာင္ထဲကို
႐ုိး႐ိုးဆရာဝန္ေတာ့ လာတယ္။ ေဆးထည့္တယ္၊ ေသာက္တယ္၊ ဒီေလာက္ပဲ။
မ်က္စိအထူးကု ဆရာဝန္နဲ႔ ျပမွရမယ့္ ကိစၥျဖစ္တယ္။ ဘယ္ဘက္က သူမျမင္ရေတာ့ဘူး။
ေတာ္ေတာ္ေလးကိုပဲ ျဖစ္ေနတယ္” ဟု ညီမျဖစ္သူ ေဒၚစုစုၾကည္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
သူက ဆက္ၿပီး “ညာဘက္ကို ပိတ္လိုက္ရင္ က်မတို႔ကို မျမင္ရဘူး။ ခြဲထားတဲ့ဘက္ကို
ျပန္္ၿပီး စစ္ေဆးမႈ ျပန္မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ ၁ ႏွစ္ အထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့အတြက္ ျပန္ၿပီး
မစစ္ေဆးႏိုင္တဲ့အတြက္ အထဲမွာ ေရာင္ေနတယ္။ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္
ကြယ္ေနပါၿပီ။ ျပန္လာရင္ေတာ့ ျပန္ၿပီး လုပ္လို႔ ရမယ္၊ မရဘူး ဆိုတာကိုေတာ့ အန္တီတို႔
မသိဘူးေပါ့” ဟု ေျပာသည္။ေထာင္ဒဏ္ ၃ ႏွစ္ခ်ထားၿပီးမွ အေမရိကန္
ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးဌာန၏ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ျဖင့္ ကိုညီညီေအာင္ကို ျပန္လႊတ္ေပးၿပီး
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္သို႔ ထြက္ခြာမည့္ ေလယာဥ္ေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။
ေဒၚစန္းစန္းတင္၏ အျခားေသာ သားခ်င္းေဆြမ်ဳိး ၄ ဦးသည္လည္း
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားျဖစ္ၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ၇ ႏွစ္မွသည္ ၆၅ ႏွစ္အထိ က်ခံေနရသည္။
ခ်င္းလူ႔အခြင့္အေရး ဓာတ္ပံုျပပဲြ က်င္းပ

မဇၩိမသတင္းဌာန | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဧၿပီလ ၀၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၂ နာရီ ၅၅ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ခ်င္းလူမ်ဳိးမ်ား လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံရမႈႏွင့္ ေဒသတြင္း
အေျခအေနမ်ားကို ထင္ဟပ္ေစမည့္ ဓာတ္ပံုျပပဲြကို ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ရွိ
Chulalongkorn တကၠသိုလ္၌ ျပသေနေၾကာင္း သိရသည္။
Path of Perseverance: The Chin from Burma အမည္ျဖင့္ ပံုၾကီးပံုေသး စုစုေပါင္း
ဓာတ္ပံု ၉ဝ ကို ၿပီးခဲ့သည့္လ ၁ဝ ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ယခုလ ၃ ရက္ေန႔အထိ
ျပသသြားမည္ျဖစ္ကာ၊ ထိုဓာတ္ပံုမ်ားကို အဂၤလန္ႏုိင္ငံသား ဓာတ္ပံုဆရာ Benny Menser
က ကိုယ္တုိင္႐ိုက္ကူး၍ ျပသျခင္း ျဖစ္သည္။''စစ္တပ္ကေန ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ
လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္လို႔ ျပည္ပထြက္ေနရတယ္။ က်ေနာ္ ခ်င္းျပည္နယ္၊
မေလးရွားႏိုင္ငံ၊ နယူးေဒလီနဲ႔ မီဇိုရမ္ကို သြားၿပီး ခ်င္းလူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ဒုကၡသည္
ဘဝေရာက္ရတာ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ခ်င္းျပည္နယ္ဆိုတဲ့ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေတြ
ရွိတယ္ဆိုတာ မသိေသးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ သိလာေအာင္ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဘဝကို
ေဖာ္ျပလိုတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္'' ဟု မစၥတာ Benny Menser က မဇၥ်ိမကို
ေျပာသည္။ျပသထားသည့္ ဓာတ္ပံုမ်ားမွာ ၿပီးခဲ့သည့္ ၂ဝဝ၆-၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္အတြင္း
ခ်င္းျပည္သူမ်ား လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံရမႈ၊ ႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈ၊ ဆင္းရဲဒုကၡႏွင့္
အငတ္ေဘး ၾကံဳေတြ႔ေနရမႈ စသည့္ ဓာတ္ပံုမ်ား ျဖစ္သည္။
Benny Menser က “ခ်င္းျပည္သူေတြရဲ႕ ဝတ္စားဆင္ယဥ္ပံု၊ ထမင္းခ်က္ေနပံု၊

အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ ကေလးငယ္ေတြ ေတာင္ယာအလုပ္ လုပ္ေနပံုနဲ႔
ေတာင္ယာသြားေနပံု၊ လူေနမႈ အဆင့္အတန္း နိမ္႔က်ေနပံု၊ ႐ိုးရာဝတ္စံုပံု၊ အမ်ဳိးသမီးေတြ
ရက္ကန္းရက္ေနပံု၊ အဆင့္အတန္းနိမ့္ေနတဲ့ ကေလးငယ္ေတြ၊ စစ္တပ္က
ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့အိမ္ပံု၊ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေတြကို ႐ိုက္ႏွက္ခဲ့တဲပံုနဲ႔ စစ္တပ္က
ေပၚတာဆြဲေနရပံု၊ ကိုယ္႔အားကိုယ္ကိုး အလုပ္လုပ္ပံု စသျဖင့္ ပါတယ္” ဟု ေျပာသည္။
ဓာတ္ပံုျပပြဲတြင္ ပါဝင္ကူညီသူ ခ်င္းအမ်ဳိးသမီးတဦးက “စဖြင့္ၿပီးကတည္းက ျမင္ေနရတယ္။
ၾကည့္လို႔မဝ ျဖစ္ေနတယ္။ ဓာတ္ပံုေတြ ၾကည့္ရင္း မ်က္ရည္က်လာတယ္။

စိတ္ထိခိုက္တယ္၊ ညေတာင္ အိပ္လို႔မရဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဘဝက
တကယ္စိတ္နာဖို႔ ေကာင္းတယ္” ဟု ေျပာသည္။ဓာတ္ပံုျပပြဲကို နံနက္ ၉ နာရီမွ ညေန ၄
နာရီအထိ ေန႔စဥ္ ဖြင့္လွစ္ထားၿပီး စေန၊ တနဂၤေႏြေန႔မ်ားတြင္ ရပ္နားသည္။ ျပပဲြသို႔
ထုိင္းႏုိင္ငံေရာက္ ျမန္မာမ်ား၊ အဂၤလန္၊ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္
ဂ်ပန္ႏုိင္ငံသားမ်ားအျပင္ ထိုင္းႏိုင္ငံသားမ်ား၊ ထိုင္းတကၠသိုလ္
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား လာေရာက္ၾကည့္႐ႈၾကသည္။
ျပပြဲတြင္ ကူညီေနသူ ခ်င္းအမ်ဳိးသမီးက ''အခုလို ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ခ်င္းျပည္နယ္က

ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေတြကို အစုိးရက ဘာမွ လုပ္မေပးဘူးလား၊ အစိုးရက

ဒုကၡသည္ေထာက္ပံေၾကးေတြ မေပးဘူးလား၊ ခ်င္းျပည္သူေတြ အခုလက္ရွိ ဘာေတြနဲ႔
အသက္ဝမ္းေၾကာင္းရွာလဲ၊ တကယ္သနားစရာ ဘဝေတြပါလားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ
ေမးတာမ်ားတယ္” ဟု ေျပာသည္။အိႏၵိယ-ျမန္မာနယ္စပ္ အေျခစိုက္
ခ်င္းအမ်ဳိးသမီးမ်ားအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ WLC ၊ ခ်င္းလူ႔အခြင့္အေရးအဖဲြ႔ CHRO တို႔
ေငြေၾကးအေထာက္အပံ့ အပါအဝင္ျဖင့္ ယခုဓာတ္ပံုျပပဲြကို ျပသျခင္း ျဖစ္သည္။
ဤအၾကိမ္မွာ ၄ ၾကိမ္ေျမာက္ျဖစ္ၿပီး ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ႏွင့္ မဲေဆာက္၊ အေမရိကန္
ဝါရွင္တန္တြင္လည္း ျပသခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ယခုႏွစ္အတြင္း အဂၤလန္ႏုိင္ငံ လန္ဒန္ၿမိဳ႕၌လည္း
ျပသသြားဦးမည္ျဖစ္သည္။
(ဆလုိင္းထြန္းသတင္းေပးပုိ႔သည္။)

ျမင့္ေမာင္ | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၃၅ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ရန္ကုန္တိုင္း တာေမြၿမိဳ႕နယ္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္
လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ တဦးအား တာေမြၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးက တရားမဝင္ အသင္းအဖဲြ႔ႏွင့္
ဆက္သြယ္မႈျဖင့္ ယမန္ေန႔တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ထပ္မံ၍ ခ်မွတ္လိုက္ျပန္သည္။
ၿမိဳ႕နယ္လူငယ္တာဝန္ခံ ၂ ကိုေက်ာ္မ်ဳိးႏိုင္အား ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ထဲတြင္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္
တရား႐ံုးက ျပစ္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့ရာမွ ယခုတဖန္ တာေမြ တရား႐ံုးကပါ ေနာက္ထပ္
ျပစ္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ခ်မွတ္လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ “အခုက်ေတာ့ သူတေယာက္ထဲကိုပဲ
႐ံုးဆက္ထုတ္ၿပီးေတာ့ ေနာက္အမႈတခုျဖစ္တဲ့ ပုဒ္မ ၁၇ (၁) နဲ႔ တာေမြ တ႐ံုးကေန ၂ ႏွစ္
အမိန္႔ထပ္ခ်တယ္။ တာေမြ တရား႐ံုးမွာပဲ လာမယ့္ ၉ ရက္ေန႔မွာလည္း အီလက္ေထာနစ္
အက္ ၃၃ (က) နဲ႔ ေနာက္တမႈ ရင္ဆိုင္ဖို႔ ရွိတယ္” ဟု ကိုေက်ာ္မ်ဳိးႏုိင္ႏွင့္
ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္သူ တဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ ၂ဝ
ရက္ေန႔တြင္ ၿမိဳ႕နယ္ပါတီလူငယ္ တာဝန္ခံ ကိုေအာင္ေအာင္ဦး၊ ၿမိဳ႕နယ္ လံုၿခံဳေရးႏွင့္
စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး တာဝန္ခံ ကိုေက်ာ္မင္းထြန္း (ေခၚ) ဗိုလ္ထြန္းႏွင့္ လူငယ္တာဝန္ခံ
၂ ကုိေက်ာ္မ်ဳိးႏိုင္ (ေခၚ) ေက်ာ္ၾကီးတို႔အား ႏုိင္ငံေတာ္ တည္ၿငိမ္ေရးကို ပ်က္ျပားေစမႈ ပုဒ္မ
၅ဝ၅ (ခ) ျဖင့္ ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ တရား႐ံုးက ေထာင္ဒဏ္ ၂ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။
၎တို႔သည္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဓာတ္ပံုပါရွိသည့္ ကပ္ခြာ Sticker
မ်ားကို ျဖန္႔ေဝသျဖင့္ ဗဟန္းရဲစခန္းမွ ရဲ ၂ ဦးက ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္
ဖမ္းဆီးခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေရွ႕ေန ဦးေအးသိန္းက ကိုေက်ာ္မ်ဳိးႏိုင္ အမႈအတြက္
လိုက္ပါအက်ဳိးေဆာင္ေပးေနကာ၊ သူ႔ကို အင္းစိန္ေထာင္ သီးသန္႔အေဆာင္တြင္ ထားရွိၿပီး

လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္ မေပးေၾကာင္း မေန႔က တရား႐ံုးသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည့္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္
လူငယ္တဦး အေျပာအရ သိရသည္။
ဘဂၤလားပင္လယ္တြင္ ငလ်င္လႈပ္ခတ္
ခိုင္စု | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၀ နာရီ ၁၈ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ျမန္မာ့အေနာက္ေတာင္ဘက္ႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္းရွိ
အက္ဒမန္ကြ်န္း ေျမာက္ဘက္ အၾကားရွိ ျမန္မာ့ကမ္းလြန္ ပင္လယ္ျပင္၌ ဗဟိုျပဳသည့္
ျပင္းအားၾကီး ငလ်င္တခု ယမန္ေန႔ ညပိုင္းတြင္ လႈပ္ခတ္ခဲ့ေၾကာင္း အေမရိကန္ ဘူမိသိပၸံ
ေလ့လာေရးအဖြဲ႔ USGS က ယေန႔ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕
အေနာက္ေတာင္ဘက္ ကီလိုမီတာ ၅ဝဝ ၊ ပုသိမ္ၿမိဳ႕ အေနာက္ေတာင္ဘက္ ၄ဝ၆
ကီလိုမီတာႏွင့္ အက္ဒမန္ကြ်န္း ၿမိဳ႕ေတာ္ ပို႔ဘလဲေျမာက္ဘက္ ၂၁၇ ကီလိုမီတာတြင္
ဗဟိုျပဳျဖစ္ေပၚကာ၊ ၄၅.၄ ကီလိုမီတာ အနက္တြင္ ၆.၄ ရစ္ခ်က္တာစေကးျပင္းအားရွိ
ငလ်င္သည္ ယမန္ေန႔ည ၁ဝ နာရီ ၂၄ မိနစ္တြင္ လႈပ္ခတ္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
''ပ်က္စီးဆံုးရံႈးမႈ၊ အသက္ေသဆံုးမႈေတြ မရွိခဲ့ပါဘူး။ လႈပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေခါင္မိုးေပၚက
ခုန္ခ်တဲ့ လူ ၂ ေယာက္ပဲ ဒဏ္ရာ ရခဲ့တာပါ'' ဟု အက္ဒမန္ကြ်န္း အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္
မစၥတာ Ray က AFP သတင္းဌာနကို ေျပာသည္။
ၾသစေၾတးလ်ေရာက္ ျမန္မာမ်ား ဆႏၵျပ

ေက်ာ္ခ | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၃၂ မိနစ္
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီလိုလားသူမ်ားက
ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒမ်ားကို ဖ်က္သိမ္းေပးရန္ ကင္ဘာရာၿမိဳ႕ရွိ ျမန္မာသံ႐ုံးေရွ႕၌ ယေန႔
ဆႏၵျပေတာင္းဆိုၾကသည္။ Joint Action Committee For Democratic Burma- JACDB
ပူးေပါင္းအဖြဲ႔မွ ဦးေဆာင္သည့္ ဆႏၵျပသူ ၆ဝ ဦး က ၾသစေၾတးလ်အစိုးရ႐ုံးစိုက္ရာ
ကင္ဘာရာၿမိဳ႕၌ ေဒသစံေတာ္ခ်ိန္ မြန္းလြဲ ၁ နာရီမွ ၃ နာရီခြဲထိ
ေတာင္းဆိုဆႏၵျပျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း အဖြဲ႔ တာဝန္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။
“အဓိကကေတာ့ တဖက္သတ္ မတရားထုတ္ျပန္ထားတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကို
ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုတာပါ။ ေနာက္ၿပီး တရားမွ်တတဲ့ေရြးေကာက္ပြဲတရပ္ျပဳလုပ္ၿပီး
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ NLD ကို ပါဝင္ခြင့္ျပဳဖို႔ေပါ့ေနာ္” ဟု JACDB အတြင္းေရးမႉး
ကိုေအာင္ႏိုင္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ JACDB အဖြဲ႔တြင္
ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာေက်ာင္းသားမ်ားဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦး-ABSDF (ၾသစေၾထးလ်
ဌာနခြဲ)၊ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရေစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ၾသစေၾထးလ်ဌာနခြဲ၊
မြန္ေနရွင္နယ္ ေကာင္စီ၊ ၾသစေၾထးလ်ေရာက္ ကရင္အဖြဲ႔ စသည့္ အဖြဲ႔ ၄ ဖြဲ႔ျဖင့္
ေပါင္းဖြဲ႔ထားျခင္းျဖစ္သည္။ စစ္အစိုး၏ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒမ်ားကို ဆန္႔က်င္၍
ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ဟု ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည့္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အား
ေထာက္ခံၾကသည့္ ယင္းဆႏၵျပသူမ်ားက လက္ကိုင္ပိုစတာမ်ား ကိုင္ေဆာင္ ထားၾကၿပီး
“မတရားသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒ အလိုမရွိ” “စစ္အစိုးရျဖဳတ္ခ်ေရး ဒို႔အေရး” စသည့္
ေၾကြးေၾကာ္သံမ်ား ေအာ္ဟစ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။ ျမန္မာသံ႐ုံးက ဆႏၵျပသူမ်ား၏
ေၾကညာခ်က္ကို လက္မခံခဲ့ေသာ္လည္း ၾသစေၾတးလ် ႏိုင္ငံျခားေရး ဝန္ၾကီးဌာနအပါအဝင္
အျခားအစိုးရဌာနမ်ားသို႔လည္း ေပးပို႔သြားမည္ဟု ဆိုသည္။ ယခုႏွစ္
ေဖေဖၚဝါရီလဆန္းပိုင္းတြင္ ျမန္မာေရတပ္ႏွင့္ ၾသစေၾတးလ် ေတာ္ဝင္ေရတပ္တို႔ ပူးတြဲကာ
အိႏၵိယသမုဒၵရာ ကပၸလီကၽြန္းစုရွိ ပို႔ဘလဲယား ကမ္း႐ုိးတန္းတြင္ စစ္ေရးေလ့က်င့္မႈမ်ား
ပူးတြဲျပဳ လုပ္ခဲ့ သည္။ ၾသစေၾတးလ်ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး မစၥတာ စတီဗင္ စမစ္ ကလည္း
ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒမ်ားသည္ တရားမွ်တမႈ မရွိႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာဆိုထားသည္။
ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ NLD အပါအဝင္ ပါဝင္သင့္သည့္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားအားလံုး
ပါႏိုင္ေစရန္ စစ္အစိုးရက လမ္းဖြင့္ေပးရမည္ျဖစ္ၿပီး ၾသစေၾတးလ်အစိုးရအေနျဖင့္
အေမရိကန္အပါအဝင္ ျမန္မာ့ အေရး မိတ္ေဆြႏိုင္ငံမ်ားအဖြဲ႔ႏွင့္ ပူးေပါင္းကာ ဆက္လက္
တြန္းအားေပးသြားမည္ဟုလည္း ဆိုသည္။ ယခင္တပတ္ကက်င္းပခဲ့သည့္
ကုလသမဂၢလုံျခံဳ္ေရးေကာင္စီအစည္းအေဝးတြင္ ကုလသမဂၢဆိုင္ရာ တ႐ုတ္သံအမတ္ၾကီး
မစၥတာ လီေဘာင္ေဒါင္းက ျမန္မာ့အေရးကို ေဆြးေႏြးစရာမလိုေၾကာင္း ေျပာၾကား ခဲ့သျဖင့္
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအင္အားစု ၁၇ ဖြဲ႔ျဖင့္ ကလည္း တိုက်ဳိအေျခစိုက္
တ႐ုတ္သံ႐ုံးေရွ႕ တြင္ တေန႔ ၂ နာရီခန္႔ ပူးေပါင္းဆႏၵျပေနသည္မွာ ၃ ရက္ရွိၿပီျဖစ္သည္။
“တ႐ုတ္အစိုးရအေနနဲ႔ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေတြဘက္က ေထာက္ခံေပးေနမႈေတြရပ္ဖို႔
‘Stop China Support to Burma Regime’ ‘China Should be a good Neighbor’
‘Free Aung San Suu Kyi’ စတဲ့ ဆိုင္းဘုတ္ေတြကိုေထာင္ၿပီး
ေအာ္ဟစ္ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကပါတယ္” ဟု ျမန္မာႏိုင္ငံ အလုပ္သမားသမဂၢ Fedration of
workers' union of Burmese citizens (in Japan)-FWUB ဒုဥကၠ႒ ကိုဘုန္းလႈိုင္က
မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ ယင္းဆႏၵျပပြဲကို Joint Action Committee of
Burmese (JAC) ပူးေပါင္းအဖြဲ႔မွ ဦးေဆာင္ ကာ ယခုတပတ္ ေသာၾကာေန႔ထိ
ဆက္တိုက္ျပဳလုပ္သြားမည္ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။ စစ္အစိုးရ၏ တရားမွ်တမႈ မရွိေသာ
ဥပေဒမ်ားကို အေျခခံ၍ ျပဳလုပ္မည့္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲကို ဂ်ပန္အစိုးရက
ကန္႔ကြက္ေပးရန္၊ စစ္အစိုးရအား ေထာက္ပ့ံကူညီမႈမ်ား မလုပ္ရန္ ဥပေဒျဖင့္ အတည္ျပဳ
ေပးေရးႏွင့္ သံတမန္အဆင့္ ေလွ်ာ့ခ်သည္အထိ အေရးယူသြားရန္ အေဝးေရာက္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္-ဂ်ပန္ႏိုင္ငံက တိုက်ဳိၿမိဳ႕တြင္ ယေန႔ျပဳလုပ္မည့္
ဂ်ပန္လႊတ္ေတာ္ အမတ္မ်ားသမဂၢ အစည္းအေဝး တြင္ တိုက္တြန္းမည္ဟုလည္း
သိရသည္။ အန္အယ္ဒီပါတီကမူ “ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္
ထပ္မံမွတ္ပံုတင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း”၊ “ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ႏွင့္တကြ
ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားအားလံုးကို ျခြင္းခ်က္မရွိ အျမန္ဆံုးျပန္လည္လႊတ္ေပးရန္” တို႔ကို
ယခုလ ၂၉ ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ႏွင့္ တိုင္း/ျပည္နယ္

ဗဟိုဦးစီး အဖြဲ႔ဝင္မ်ား အစည္းအေဝးက ကန္႔ကြက္သူမရွိ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။
NLD ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚ အိႏၵိယမွ အမ်ဳိးမ်ဳိး

တံု႔ျပန္
မဇၩိမသတင္းဌာန | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၆ နာရီ ၀၈ မိနစ္
နယူးေဒလီ။ ။ အိႏၵိယ ပါလီမန္အမတ္မ်ားသည္ ျမန္မာစစ္အစုိးရ က်င္းပေပးမည့္
ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း မျပဳရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည့္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္အား ေထာက္ခံခ်ီးက်ဴးလိုက္ၾကသည္။
ယခုလ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ NLD ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ ေရြးေကာက္ပြဲ
က်င္းပေပးျခင္းအားျဖင့္ အာဏာကုိ စစ္တပ္က ဆက္လက္ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ၾကံစည္မွႈအား
အံတုစိန္ေခၚလိုက္သည့္ ရဲရင့္ျပတ္သားေသာ ေျခလွမ္းအျဖစ္ အိႏၵိယ ပါလီမန္အမတ္မ်ား၏
ျမန္မာႏုိင္ငံ ဒီမိုကေရစီေရးဆုိင္ရာ ဖိုရမ္ Indian Parliamentarians Forum for
Democracy in Burma (IPFDB) က ေျပာၾကားျခင္း ျဖစ္သည္။IPFDB အား ကမကထျပဳ
စီမံသူ Sharad Joshi က NLD ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္သည္ ေရြးေကာက္ပြဲအား
သပိတ္ေမွာက္ရန္အတြက္ ၾကီးက်ယ္ေသာ ေျခလွမ္းတရပ္ျဖစ္ေၾကာင္း မဇၥ်ိမကို
ေျပာၾကားခဲ့သည္။ စစ္အစုိးရ၏ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒမ်ားသည္ တရားမွ်တမွႈ မရွိျခင္း၊
တဖက္သတ္ ဆန္လြန္းေသာ ၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒအား ျပန္လည္၍
သံုးသပ္ျပင္ဆင္ေပးျခင္း မရွိသျဖင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္သည့္ NLD က
လာမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း မျပဳရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည့္အေပၚ သူက
ေထာက္ခံသည္။ ရန္ကုန္တုိင္း ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ NLD ႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ
ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္အဖဲြ႔ႏွင့္ ျပည္နယ္/တိုင္း ဗဟုိဦးစီးအဖဲြ႔ဝင္မ်ား၏
အစည္းအေဝးအၿပီးတြင္ ထုိဆံုးျဖတ္ခ်က္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ယခုလ ၈
ရက္ေန႔မွ စတင္၍ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည့္ စစ္အစုိးရ၏ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒမ်ားတြင္
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အျခား ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ားအား သက္ဆိုင္ရာ
ပါတီမ်ားတြင္ ပါဝင္ခြင့္ မရရွိေစရန္ ကန္႔သတ္ထားသည္။ထုိဥပေဒမ်ားအရ အကယ္၍ NLD
အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္လွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အျခား
အက်ဥ္းက်ခံေနရေသာ NLD ဗဟုိ ေကာ္မတီဝင္၊ အဖဲြ႔ဝင္မ်ားအား ပါတီမွ
ထုတ္ပယ္ပစ္ရမည္ျဖစ္သည္။IPFDB က NLD ဆံုးျဖတ္ခ်က္အား ေထာက္ခံခဲ့ေသာ္လည္း
မူဝါဒေရးရာ သုေတသန ဌာန တခုျဖစ္သည့္ နယူးေဒလီ အၾကံေပး ပညာရွင္အဖြဲ႔ကမူ NLD
သည္ ႏိုင္ငံေရးအခြင့္အလမ္း တခုျဖစ္သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲအား ေက်ာခုိင္းျခင္းအားျဖင့္
ႏုိင္ငံေရးလုပ္ငန္းစဥ္၏ အျပင္ဘက္သို႔ ေရာက္ရွိေစမည့္ အမွားမ်ဳိး က်ဴးလြန္ခဲ့ေၾကာင္း
ေဝဖန္ေျပာဆိုသည္။ထုိဌာန၏ အေရွ႕ေျမာက္ပုိင္းေဒသ ေလ့လာေရးႏွင့္ မူဝါဒေရးရာ

သုေတသန စီမံခန္႔ခြဲေရး တာဝန္ရွိသူျဖစ္သည့္ Sanjay Hazarika က NLD အေနျဖင့္
ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ အေရးထက္ ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ အက်ဳိးစီးပြားကုိ အေလးထား
စဥ္းစားသင့္ေၾကာင္း မဇၥ်ိမကို ေျပာျပသည္။
NLD အေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္လိုလွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ပါတီမွ
ထုတ္ပယ္ပစ္လုိက္ရမည္မွာ ကံဆုိးမွႈတရပ္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ျခင္းအားျဖင့္
ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တြင္ ပါဝင္ရန္ အခြင့္အလမ္း ရရွိေစလိမ့္မည္ဟု သူက ဆက္ေျပာသည္။
ထုိ႔အျပင္ ၂ဝဝ၇ ေရႊဝါေရာင္ ေတာ္လွန္ေရး ေနာက္ပုိင္းတြင္ စစ္အစုိးရကို ရင္ဆိုင္ႏုိင္သည့္
အျခား အဖြဲ႔အစည္း မရွိေတာ့သျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ ၎ကို ရင္ဆိုင္အံတုရန္
အေကာင္းဆံုး အခြင့္အလမ္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း သူက ဆုိသည္။ ယခုလုိ အခြင့္အေရးမ်ဳိး
ေနာက္ထပ္တၾကိမ္ ထပ္မံေပၚေပါက္ခ်င္မွ ေပၚေပါက္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ အကယ္၍
ေပၚေပါက္လာခဲ့လွ်င္လည္း ေနာက္ထပ္ အခ်ိန္မည္မွ် အၾကာတြင္မွ ေပၚေပါက္လာမည္ကုိ
မသိႏုိင္ေၾကာင္း Hazarika က ေျပာသည္။ မိမိျပည္သူမ်ားအား ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းခဲ့သည့္
စစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ဆႏၵျပမွႈမ်ား ေနာက္တၾကိမ္ ေပၚေပါက္လာလိမ့္မည္ဟု
ေမွ်ာ္လင့္မေနသင့္ေၾကာင္းပါ သူက ေျပာသည္။NLD ၏ ႐ႈေထာင့္မွ ၾကည့္လွ်င္မူ ပါတီအား
ထပ္မံမွတ္ပံုတင္ျခင္း မျပဳလုပ္လွ်င္ ပါတီ ပ်က္ျပယ္သြားမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ပါတီအား
ထပ္မံမွတ္ပံုတင္ခဲ့လွ်င္မူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အပါအဝင္ ႏိုင္ငံတဝွန္းရွိ
အက်ဥ္းေထာင္မ်ားတြင္ အက်ဥ္းက်ခံေနရသည့္ အျခား ပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ားအား
စြန္႔လႊတ္ရမည္ျဖစ္သျဖင့္ အလြန္ခက္ခဲေသာ အေျခအေနတရပ္ပင္ ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ငန္းစဥ္ ျပန္သံုးသပ္ရန္

အာရွအဖြဲ႔ ေျပာ
မဇၩိမသတင္းဌာန | ဗုဒၶဟူးေန႔၊ မတ္လ ၃၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၂ နာရီ ၅၀ မိနစ္
ခ်င္းမုိင္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ က်ဳိးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္မွႈမရွိသည့္ ႏိုင္ငံတကာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားသည္
လက္ရွိ ျဖစ္ေပၚဆဲ ျမန္မာ့စီးပြားေရးႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းမ်ားအား
ပုိမိုဆိုးဝါးေစႏုိင္သျဖင့္ ျပန္လည္ သံုးသပ္ရန္ ဝါရွင္တန္ဒီစီ အေျခစိုက္ အာရွတိုက္
လူ႔အဖြဲ႔အစည္း အထူးလုပ္ငန္းအဖြဲ႔က အစီရင္ခံစာ ထုတ္ျပန္ကာ ေျပာဆိုသည္။
“ေဒသတြင္းနဲ႔ ႏုိင္ငံတကာက အင္အားစုေတြရဲ႕ ေရွ႕ေနာက္မညီတဲ့ မူဝါဒေတြက
အေျခအေနကုိ ပိုၿပီး ဆိုးဝါးေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔က ႏိုင္ငံတကာက ပိုၿပီး
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏုိင္မယ့္ နယ္ပယ္ေတြ ရွာၿပီး ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္ၿပီးေတာ့
အေျပာင္းလဲေတြကုိ ေဖာ္ေဆာင္ဖုိ႔ စတင္ႀကိဳးစားေနတာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟု အဆိုပါ Asia
Society Task Force - ASTF အဖြဲ ့ဥကၠ႒ Vishakha Desai က ေျပာသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမွႈမ်ား ျပဳလုပ္ႏုိင္ေရးအတြက္ တြန္းအားမ်ားသည္
ျပည္တြင္းတြင္သာ ရွိေနသည္ဟု ASTF က အသိအမွတ္ျပဳ လက္ခံလိုက္ၿပီး

ျပည္ပအင္အားစုမ်ား၏ အေရးပါမွႈကုိ ျငင္းပယ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အေမရိကန္သမၼတ မစၥတာ အိုဘားမား၏ ေနျပည္ေတာ္အေပၚ ေျပာင္းလဲထားရွိလာသည့္
ႏုိင္ငံျခားေရး မူဝါဒကုိ ေထာက္ခံသည့္ ASTF ၏ ပူးတြဲသဘာပတိ Wesley Clark က
ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ စီးပြားေရးတိုးတက္မွႈ ေရစီးေၾကာင္း၏ အခ်က္အျခာ
ႏုိင္ငံတခုျဖစ္ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနအရမူ ေရြ႕လ်ားေျပာင္းလဲျခင္း
မရွိေသးေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။အေမရိကန္အေနျဖင့္ ပိတ္ဆို႔တားဆီးမွႈမ်ား
အျပင္းအထန္ ျပဳလုပ္လွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံအား အာဏာရွင္စနစ္မွ ဆြဲထုတ္ၿပီး ကမၻာႏွင့္
လိုက္ေလ်ာညီေထြ ဆက္ဆံလာေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေပးႏုိင္မည့္ အခြင့္အလမ္း
ဆံုး႐ႈံးလိမ့္မည္ဟု မစၥတာ Wesley Clark က ဆိုသည္။ျမန္မာ့အေနအထားကို
သံုးသပ္ရပါက ၂ဝဝ၇ ၾသဂုတ္လမွ စတင္၍ၾကည့္လွ်င္ လူ႔အခြင့္အေရး ျငင္းပယ္ေနျခင္း၊
ေဒသတြင္း အင္အားၾကီး ႏုိင္ငံမ်ား၏ မဟာဗ်ဴဟာအတြက္ ျမန္မာ့အေနအထားက
အေရးပါလာျခင္း၊ ျမန္မာနယ္စပ္မ်ားတြင္ မတည္ၿငိမ္ေသးျခင္း၊ ေနျပည္ေတာ္ႏွင့္
ေျမာက္ကုိရီးယားၿပံဳယမ္းၾကားတြင္ ဆက္ဆံေရးတရပ္ ေပၚေပါက္လာျခင္း၊ ၂ဝ၁ဝ
ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ျမန္မာ့အုပ္ခ်ဳပ္ပံုစနစ္ ေျပာင္းလဲလာႏိုင္စရာ ရွိျခင္း စသည့္
အေျခအေနမ်ားအား ထည့္သြင္းစဥ္းစားရေပမည္။ထုိ႔ေၾကာင့္ အေမရိကန္အား ျမန္မာႏွင့္
ဆက္ဆံေရး အေျခအေန တုိးတက္လာေစမည့္ လမ္းေၾကာင္းမ်ား ဆက္ထိန္းထားျခင္း၊
အကူအညီေပးေရး လုပ္ငန္းစဥ္အခ်ဳိ႕ ခ်မွတ္ျခင္း၊ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ဦးတည္ေစမည့္
စိးပြားေရး ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ား တိုက္တြန္းျခင္း၊ ျမန္မာ့အိမ္နီးခ်င္းႏွင့္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္
ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ လိုအပ္လာပါက အကန္႔အသတ္ျဖင့္သာ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ျခင္း
စသျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအား အျပဳသေဘာ ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ မူဝါဒမ်ား
ခ်မွတ္သင့္သည္ဟု ASTF က ေထာက္ျပေျပာဆိုသည္။အေမရိကန္ႏွင့္
အေနာက္ႏုိင္ငံမ်ား၏ ျမန္မာႏုိင္ငံအေပၚတြင္ ဆယ္စုႏွစ္မ်ားစြာ က်င့္သံုးခဲ့သည့္ အထီးက်န္
ပိတ္ဆို႔ေရးမူဝါဒသည္ ျမန္မာ့ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအေပၚ အနည္းငယ္သာ
အက်ဳိးသက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး အာရွႏုိင္ငံမ်ား၏ ေပ်ာ့ေျပာင္းလြန္းေသာ ခ်ဥ္းကပ္မွႈသည္လည္း
အလားတူစြာ အက်ဳိးသက္ေရာက္မွႈ အကန္႔အသတ္ ရွိေနေပသည္ဟု ပေရာဂ်က္
ဒါ႐ုိက္တာ Suzanne DiMaggio က ေျပာသည္။ ၎က ယခုလုိအပ္ေနသည္မွာ
သံတမန္ေရးရာအရ ပရိယာယ္ၾကြယ္ဝ၍ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္လည္း သင့္ေလ်ာ္မည့္
ေဒသတြင္းႏွင့္ ႏုိင္ငံတကာမွ ခ်ဥ္းကပ္မွႈမ်ားပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ဆက္ေျပာသည္။
ASTF အစီရင္ခံစာအား “ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လက္ရွိ အေျခအေနမွန္မ်ားႏွင့္ အနာဂတ္
လားရာမ်ား” ဟု အမည္တပ္ထားၿပီး ႏိုင္ငံတကာ အင္အားစုမ်ားအတြက္ မူဝါဒ
လမ္းညႊန္မွႈမ်ား ေပးထားသည္။ အစီရင္ခံစာအား ဝါရွင္တန္ရွိ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စု
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ထံ ယေန႔ ေပးအပ္တင္ျပမည္ ျဖစ္သည္။

စစ္အစိုးရက ၿဖိဳခြင္းမႈအသစ္မ်ား
လုပ္လာႏုိင္ေၾကာင္း ဦးဝင္းတင္ သတိေပး
စိုင္းဇြမ္ဆိုင္း | အဂၤါေန႔၊ မတ္လ ၃၀ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၁ နာရီ ၁၁ မိနစ္
ခ်င္းမိုင္ (မဇၩိမ) ။ ။ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ မွတ္ပံုမတင္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည့္
အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေပၚ စစ္အစိုးရက ၿဖိဳခြင္းမႈအသစ္မ်ား
ျပဳလုပ္လာႏုိင္ေၾကာင္း ပါတီဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖဲြ႔ဝင္ ဦးဝင္းတင္က
သတိေပးလုိက္သည္။“က်ေနာ္တို႔မွာ ပါတီမရွိဘူးဆိုရင္ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈေတြဟာ
အမ်ားၾကီး Limited ကန္႔သတ္ထားၿပီးသား ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တို႔က
ဒီထက္ပိုၿပီးေတာ့ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ရွိလာမယ္ဆိုရင္၊ ရပ္တည္လာမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ကို
မတရားအသင္းအျဖစ္ ေၾကညာလာႏုိင္တယ္ဗ်” ဟု ဦးဝင္းတင္က ေျပာသည္။
အဓိက အတိုက္အခံပါတီၾကီး၏ ဗဟိုအလုပ္မႈေဆာင္မ်ားႏွင့္ ျပည္နယ္ႏွင့္တုိင္း
ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ဝင္မ်ားက စစ္အစိုးရ၏ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒက တရားမွ်တမႈ မရွိဟုဆိုကာ
ပါတီမွတ္ပံုျပန္မတင္ရန္ ယမန္ေန႔က တညီတညြတ္တည္း ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။
ဥပေဒအရ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားသည္ ရက္ေပါင္း ၆ဝ အတြင္း
ျပန္လည္၍ မွတ္ပံုတင္ရမည္ျဖစ္ရာ ေမလ ၆ ရက္ေန႔တြင္ ျပည့္မည္ျဖစ္သည္။
ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ေၾကာင့္ ၁၉ ႏွစ္ခန္႔ ေထာင္က်ခဲ့ၿပီး ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရသူ
ဦးဝင္းတင္သည္လည္း ပါတီမွတ္ပံုမတင္ေရးကို အေစာပိုင္းကပင္ အခုိင္အမာ
ေျပာၾကားခဲ့သည္။”သူမ်ားထက္ ေျခတလွမ္းေစာတဲ့သူ၊ သူမ်ားထက္ လုပ္ႏုိင္ကိုင္ႏိုင္တဲ့
သူေတြဆိုရင္ ေထာင္ထဲ ဆြဲထည့္မွာပဲဗ်။ ဒါေတြကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ၾကဳံရမွာပဲ” ဟု
အသက္ ၈ဝ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ဦးဝင္းတင္က ေျပာသည္။”က်ေနာ္တို႔က ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ
ေရြးေကာက္ပြဲႏိုင္ေရး၊ အာဏာရေရးေလာက္ပဲ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး။
ဒီစစ္အာဏာရွင္စနစ္ တခုလံုးကို ၿဖိဳခ်ဖို႔ လုပ္ေနတာဆိုေတာ့ သူတုိ႔ဘက္က
ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တံု႔ျပန္မႈေတြ ရွိမွာပဲ” ဟု သူက ေျပာသည္။အလားတူပင္
ပါတီဖ်က္သိမ္းျခင္း မခံရေစေရးအတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္သင့္သည္ဟု အေစာပိုင္းက
သေဘာထား ေဖာ္ထုတ္ခဲ့ေသာ ဧရာဝတီတိုင္း ဘိုကေလးၿမိဳ႕ အမ်ဳိးသား
ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD မွ ဦးခ်စ္ဝမ္းကလည္း “ရက္ေပါင္း ၆ဝ အတြင္းမွာ ပါတီအျဖစ္
မွတ္ပံုမတင္ရင္ တရားမဝင္ အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ ေၾကညာမယ္၊ ၿပီးေတာ့မွ လူစုတာတို႔၊
လႈပ္ရွားတာတို႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ သူတို႔က က်ိန္းေသၿဖိဳခြဲမွာပဲေလ။ ဒါကေတာ့
သူတို႔ေျပာၿပီးသား” ဟု ဆိုသည္။ပါတီအေနျဖင့္ ရပ္တည္ခြင့္ မရႏိုင္ေတာ့မည့္ NLD
အေနျဖင့္ ေျမေအာက္အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ ေျပာင္းလဲရန္ မလိုအပ္ဟု ေရြးေကာက္ပြဲကို
ဆန္႔က်င္သူတဦးျဖစ္ေသာ ဇိုမီးအမ်ဳိးသားကြန္ကရက္ ZNC ဥကၠ႒ ပူးက်င့္ရွင္းထန္က
ေျပာသည္။
“ႏိုင္ငံေရးဆိုတာကေတာ့ ဆိုင္းဘုတ္မရွိလည္း စိတ္ထဲမွာရွိရင္ လုပ္လို႔ရပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ZNC ဆိုတာက ၉၃ ခုႏွစ္ကတည္းက ဖ်က္သိမ္းတာ။ က်ေနာ္တို႔
ဆိုင္းဘုတ္မေထာင္ႏိုင္ဘူး၊ စာေတြ မေဝႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ လုပ္တာပဲ” ဟု သူက
ေျပာသည္။ NLD ၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ဝမ္းသာအားရၾကိဳဆိုေၾကာင္း ကဗ်ာဆရာ ကိုေလး
(အင္းဝဂုဏ္ရည္) က မဇၥ်ိမကို တယ္လီဖုန္းမွတဆင့္ ေျပာၾကားသည္။
“ဒီေနရာမွာေတာ့ NLD ကို က်ေနာ္ ေတာ္ေတာ္အားရတယ္။ က်ေနာ္က
ဘယ္ပါတီဝင္မွေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လြတ္လပ္တဲ့ ကေလာင္တေခ်ာင္းကို ကိုင္ၿပီးေတာ့
တိုက္ပြဲဝင္ေနတယ္။ သို႔ေသာ္ NLD ကို က်ေနာ္တို႔ ေထာက္ခံတယ္၊ ဝန္းရံမယ္” ဟု သူက
ဆက္ေျပာသည္။ယခု ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေၾကာင့္ နအဖအစိုးရသည္ ေနာက္ထပ္
အခက္အခဲတမ်ဳိးႏွင့္ ရင္ဆိုင္လိုက္ရသည္ဟု သူက ဆိုသည္။သူက “Border Guard
ကိစၥေတြ၊ NLD ကိစၥေတြ၊ ေနာက္တခါ သူတို႔ ခြဲတမ္းခ်ရမယ့္ ကိစၥေတြ၊ ဆိုေတာ့
က်ေနာ္တို႔ပဲ ခက္တာမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔ေတြက က်ေနာ္တို႔ထက္ေတာင္ ပိုခက္ေသးတယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ေဟာဒီ ေရြးေကာက္ပြဲ မျဖစ္ဘူးလို႔ေတာင္ ထင္တယ္” ဟု ေျပာသည္။
ျပည္ပအေျခစိုက္ အတိုက္အခံအဖြဲ႔ Forum for Democracy in Burma မွ
အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ကလည္း NLD သည္ ျပည္သူမ်ား
ေမွ်ာ္လင့္ေနေသာ တာဝန္အား ေက်ပြန္စြာ ဦးေဆာင္မႈကို ဆက္လက္ျပသသြားျခင္း
ျဖစ္သည္ဟု သူ႔အျမင္ကို ေျပာသြားသည္။သုိ႔ေသာ္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္
မွတ္ပံုတင္သင့္သည္ဟု ယူဆထားေသာ ပါတီဝင္မ်ား ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္မည္ႏွင့္
ပါတီဝင္မ်ား၏ ေရွ႕ေရးကို စိုးရိမ္ေၾကာင္း NLD ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ေဒါက္တာ
သန္းၿငိမ္းက ေျပာသည္။ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံေနရေသာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးခင္ညြန္႔၏ ေယာက္ဖေတာ္သူ ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္းမွာလည္း
ပါတီတြင္းလႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ေထာင္ ၈ ႏွစ္ က်ခံခဲ့ရသူျဖစ္သည္။NLD
ေရြးေကာက္ပြဲမဝင္ရန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေလးစားေၾကာင္း အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုက
ေၾကညာသည္။“ျမန္မာျပည္ ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မွာ လုိအပ္တယ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ယူဆထားတ့ဲ
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လုိ ပုဂၢဳိလ္မ်ဳိးေတြ၊ တျခားအဖဲြ႔ေတြ၊ တုိင္းရင္းသားအဖဲြ႔ေတြနဲ႔
အေလးအနက္ထားၿပီး ေဆြးေႏြးဖုိ႔ ျမန္မာအစုိးရက ဆႏၵမရိွတ့ဲ အတြက္ေၾကာင့္ NLD က
ဒီလုိ ဆုံးျဖတ္လုိက္တာပဲလုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ နားလည္မိပါတယ္” ဟု အေမရိကန္
ႏုိင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီးဌာန ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ပီေဂ်ခေရာ္ေလက ေျပာသည္။
ျမန္မာစစ္အစိုးရအေပၚ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈႏွင့္ ထိေတြ႔ဆက္ဆံေရး တၿပိဳင္တည္း
က်င့္သံုးေနေသာ အေမရိကန္အစိုးရ၏ မူဝါဒေအာက္တြင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈကို
ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားမည္ဟုလည္း ေျပာသည္။ဂ်ပန္ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး
ကတ္ဆုယာ အိုကာဒါကမူ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ အျခားေသာ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္
ပါဝင္သင့္သူမ်ား မပါလွ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံကုိ ေနာက္ထပ္ အကူအညီေငြမ်ား
ထပ္မေပးေတာ့ဟု
မၾကာေသးခင္ကပင္ေျပာထားသည္။ကုလသမဂၢကလည္းေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ NLD
၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ႏုိင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းက ေလးစားရန္ လိုအပ္သည္ဟု ေျပာသည္။

သူရေရႊမန္း ကခ်င္ျပည္နယ္သို႔ သြားေရာက္

ဖနိဒါ | အဂၤါေန႔၊ မတ္လ ၃၀ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၂၂ မိနစ္
ခ်င္းမုိင္ (မဇိၩမ) ။ ။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္အျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းရန္ စစ္အစိုးရႏွင့္
ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔ ေသာင္မတင္ေရမက် ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး
သူရေရႊမန္းသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္သို႔ လြန္ခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္အတြင္း ၂ ရက္ၾကာ
ခရီးစဥ္တခု သြားေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
ႏုိင္ငံပိုင္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပျခင္းမရွိေသာ စစ္အစိုးရ နံပါတ္ ၃ ေခါင္းေဆာင္၏

မတ္လ ၂၄ ရက္ေန႔ကစတင္ေသာ ခရီးစဥ္အတြင္း ကခ်င္ျပည္နယ္ ျမစ္ၾကီးနားရွိ
ေျမာက္ပိုင္းတိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္သို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ ဟူပင္၊ တႏိုင္း၊
ပူတာအိုၿမိဳ႕မ်ားသို႔လည္း သြားေရာက္ခဲ့ကာ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔တြင္ ေနျပည္ေတာ္သို႔
ျပန္သြားခဲ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး သူရေရႊမန္း။ သေဘာထားတင္းမာေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား အနက္မွတဦး။

“အဓိက စစ္ေရးနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းတခု ရွိပံုရတယ္။ လက္ရွိ နယ္စပ္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့
ကခ်င္၊ ဝ တုိ႔ ျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြနဲ႔ ပတ္သက္မယ္လုိ႔ မွန္းဆရတာပဲ” ဟု
စစ္ဘက္အရပ္ဘက္ ေလ့လာသူ ကိုဝင္းမင္းက ေျပာသည္။တပ္မေတာ္ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ
ညိႇႏိႈင္းကြပ္ကဲေရးမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး သူရေရႊမန္းႏွင့္အတူ ကာကြယ္ေရး ဝန္ၾကီးဌာန
စစ္ဆင္ေရး အထူးအဖြဲ႔မႉးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး သာေအး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္
မင္းေအာင္လႈိင္တုိ႔ႏွင့္ အျခားအရာရွိ ၁ဝ ဦးခန္႔ လုိက္ပါခဲ့ေၾကာင္း သူက ေျပာသည္။
ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးသာေအးသည္ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ စစ္ကိုင္းတုိင္းႏွင့္ မႏၲေလးတိုင္းတို႔ကို
ကိုင္တြယ္ရေသာ ကစထမႉးျဖစ္ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မင္းေအာင္လိႈင္မွာ ရွမ္းျပည္နယ္ႏွင့္

ကယားျပည္နယ္တို႔ကို ကိုင္တြယ္ရသည္။“ဗန္းေမာ္ကေန ေရာက္လာတယ္။ သူက
အဓိကေတာ့ သူေျပာတာကေတာ့ ျပည္သူလူထုကုိ ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ KIO ကုိ
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ေျပာင္းဖုိ႔ လက္ခံဖုိ႔အတြက္ ဖိအားေပးပါဆုိတာပါ” ဟု KIO
အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ခရီးစဥ္အတြင္း KIO ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္
ေတြ႔ဆံုခဲ့ျခင္း မရွိဟု သိရသည္။ယခုလ ၂၁ ရက္ေန႔က ေျမာက္ပုိင္းတုိင္းမႉး ဗုိလ္ခ်ဳပ္
စုိးဝင္းႏွင့္ KIO ဥကၠ႒ ဦးေဇာင္းဟရား အပါအဝင္ အတြင္းေရးမႉး ေဒါက္တာလွဂ်ာ၊
ဗုိလ္မႉးၾကီး ကြမ္ေမာ္တုိ႔ႏွင့္ ေျမာက္ပုိင္းတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္(မပခ)တြင္
ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကေသးသည္။ဗန္းေမာ္ၿမိဳ႕ ကြန္ဘန္ေက်းရြာသား ၂ ဦးထံမွ ဗံုးအလံုးေပါင္း ၃၃
လံုးကို မူးယစ္အထူးရဲတပ္ဖြဲ႔က ယခုလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ သိမ္းဆည္းရမိမႈႏွင့္ပတ္သက္၍
KIO ကို ေမးျမန္းခဲ့သည္။KIO အဖြဲ႔ပိုင္ ဗံုးမ်ားျဖစ္ေသာ္လည္း အဖြဲ႔က လုပ္ေဆာင္ျခင္း
မဟုတ္ေၾကာင္း ျပန္လည္တံု႔ျပန္ခဲ့သည္ဟု ကခ်င္အရာရွိက ေျပာသည္။
KIO အဖြဲ႔အေနျဖင့္ တပ္မေတာ္ေအာက္ကို သြတ္သြင္းမည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကုိ
လက္မခံဘဲ တက္လာမည့္ အစုိးရသစ္တြင္ ကခ်င္တပ္မေတာ္တခုအေနျဖင့္
ရပ္တည္လုိေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္၏ ကိုယ္စားလွယ္ စစ္ဘက္ေရးရာ လံုၿခံဳေရးအၾကီးအကဲ
ဒုဗုိလ္ခ်ဳပ္ၾကီး ရဲျမင့္ထံ စာတင္ျပထားသည္။
စက္ျဖင့္ စစ္ေဆးႏိုင္သည့္ ပတ္စ္ပို႔မ်ား

စတင္ထုတ္ေဝ
မင္းသက္ | အဂၤါေန႔၊ မတ္လ ၃၀ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၃၀ မိနစ္
ရန္ကုန္ (မဇၥ်ိမ)။ ။ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ (ပတ္စ္ပို႔) အတုမ်ား ျပန္႔ႏွံ႔ေနသည္ကို
တိုက္ဖ်က္ရန္အတြက္ စက္ျဖင့္ စစ္ေဆးႏိုင္ေသာ ပတ္စ္ပို႔မ်ား အစားထိုးမႈကို စစ္အစိုးရက
ယမန္ေန႔တြင္ စတင္လိုက္သည္။ကြန္ျပဴတာျဖင့္သာ စစ္ေဆးၾကည့္႐ႈႏိုင္သည့္
ဘားကုတ္မ်ား ေဖ်ာက္ထားေသာ ပတ္စ္ပို႔မ်ား ထုတ္ေဝျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ရန္ကုန္
ပတ္စ္ပို႔႐ံုး ဝန္ထမ္းတဦးက ေျပာဆိုသည္။ယခု စနစ္သစ္ ပတ္စ္ပို႔စာအုပ္ ျပဳလုပ္ခမွာ
၁၉ဝဝဝ က်ပ္ႏွင့္ အြန္လိုင္း ဝန္ေဆာင္ခ ၁ဝဝဝ က်ပ္ ေပးေဆာင္ရေၾကာင္း
လက္မွတ္ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။ စနစ္ေဟာင္း ပတ္စ္ပို႔
ေလွ်ာက္ထားစဥ္က ေဖာင္ပံုစံဝယ္ယူရာ၌ ၁၄ဝဝ က်ပ္၊ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ရာ၌ ၃၅ဝဝ က်ပ္၊
ပတ္စ္ပို႔စာအုပ္အတြက္ ၈ဝဝဝ က်ပ္ႏွင့္ အြန္လိုင္းဝန္ေဆာင္ခ ၅ဝဝ က်ပ္ အပါအဝင္
ေဖာင္တင္ေသာ ေနရာရွိ တာဝန္က် ရဲဝန္ထမ္းအတြက္ က်ပ္ ၅ဝဝ
ေပးေဆာင္ရေသးသည္။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ပန္းဆိုးတန္းလမ္းရွိ ပတ္စ္ပို႔႐ံုး အရာရွိမ်ားအတြက္
လာဘ္ထိုးရသည္မ်ားရွိေနၿပီး၊ ထုိသို႔ မျပဳလုပ္ပါက ပတ္စ္ပို႔ ရရွိဖြယ္မရွိေၾကာင္း သိရသည္။
အလုပ္အကိုင္ ရွာေဖြရန္ႏွင့္ ေရၾကည္ရာျမက္ႏုရာအျဖစ္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားသို႔ ခရီးသြားလာသည့္
ျမန္မာႏုိင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ ပတ္စ္ပို႔ ေလွ်ာက္ထားသည့္အခါ ယခင္က တလ သို႔မဟုတ္

ထိုကာလထက္ ပိုမို၍ ေစာင့္ဆုိင္းၾကရေသာ္လည္း ယခုအခါ မည္မွ်ၾကာျမင့္မည္ကို
မသိရွိၾကေသးပါ။
မိမိႏိုင္ငံသားမ်ားအား လက္ေရးစနစ္သံုးမွ ႏိုင္ငံတကာ ဘားကုတ္ စနစ္သံုး Smart Card

ပတ္စ္ပို႔မ်ားျဖင့္ အစားထိုး လဲလွယ္ေပးရန္ ႏိုင္ငံတကာ ၿမိဳ႕ျပေလေၾကာင္း ပ်ံသန္းမႈဆိုင္ရာ
အဖြဲ႔အစည္း (International Civil Aviation Organization) က ျမန္မာစစ္အစိုးရကို
ေတာင္းဆိုထားေၾကာင္း ရန္ကုန္တိုင္း ျပည္ထဲေရး၏ သတင္းရပ္ကြက္အဆိုအရ
သိရသည္။''ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ေတြကို အီးစနစ္ႏွင့္ အသစ္ျပဳလုပ္ေပးတာကို
ၾကိဳဆိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အရင္က စနစ္မွာက်ေတာ့ စာအုပ္ရဖို႔အတြက္ တလၾကာတယ္။
အခုလို ဒီစနစ္ကို ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ေကာ စာအုပ္ရမယ့္ အခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္
ကာလတိုသြားမလဲ။ ဒါက အေရးၾကီးပါတယ္'' ဟု ျပည္ပခရီးသြား ကုမၸဏီတခုမွ
လုပ္ငန္းအေတြ႔အၾကံဳရွိသူတဦးက ေျပာသည္။ျမန္မာနုိင္ငံကူးလက္မွတ္ကို
ျပည္ထဲေရးဝန္ၾကီးဌာနလက္ေအာက္ခံ သတင္းရဲတပ္ဖြဲ႕က ထုတ္ေပးလ်ွက္ရွိျပီး
အစိုးရအရာရွိမ်ားအတြက္ အစိမ္းေရာင္ႏွင့္ က်န္သူမ်ားအတြက္ကို အနီေရာင္အျဖစ္
ခြဲျခားထုတ္ေပးလွ်က္ရွိသည္။
ဗီယက္နမ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျမန္မာျပည္ သြားမည္

မဇၩိမသတင္းဌာန | ၾကာသပေတးေန႔၊ ဧၿပီလ ၀၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၃၇ မိနစ္
ခ်င္းမိုင္(မဇၥ်ိမ) ။ ။ ဗီယက္နမ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ငုယင္တန္ဒန္းသည္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ ၃
ရက္ၾကာ ခရီးစဥ္အျဖစ္ မနက္ျဖန္တြင္ စတင္မည္ျဖစ္သည္။
မစၥတာ ငုယင္တန္ဒန္း၏ ဧၿပီလ ၄ ရက္ေန႔အထိ ၾကာျမင့္မည့္ ခရီးစဥ္အတြင္း
စစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးသန္းေရႊႏွင့္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးသိန္းစိန္တို႔ကို
ေတြ႔ဆံုမည္ျဖစ္သည္။ထို႔အျပင္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံပိုင္ အၾကီးဆံုးဘဏ္တခုျဖစ္ေသာ
ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးဘဏ္ Bank for Investment and Development of Vietnam
(BIDV) ကိုယ္စားလွယ္႐ံုးခြဲတခုကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ဖြင့္ပြဲျပဳလုပ္ရာတြင္လည္း
တက္ေရာက္ဖြယ္ရွိသည္ဟု မဇၩိမက စံုစမ္းသိရွိရသည္။
ဗီယက္နမ္ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးမႈတြင္ တက္ေရာက္ရန္

ျမန္မာ့စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ ဦးေရ ၂ဝဝ ကိုလည္း စစ္အစိုးရက ဖိတ္ေခၚထားသည္။
မစၥတာ ငုယင္တန္ဒန္း ျမန္မာႏုိင္ငံ ခရီးစဥ္အၿပီး ေနာက္ ၂ ရက္အၾကာတြင္
ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ ဟႏြိဳင္းၿမိဳ႕၌ ၁၆ ၾကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ႏုိင္ငံမ်ားအသင္း
(အာဆီယံ) ထိပ္သီးေဆြးေႏြးပြဲ က်င္းပမည္ျဖစ္ၿပီး၊ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ယခုႏွစ္အတြင္း
ျပဳလုပ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲကိစၥသည္ ေဆြးေႏြးမည့္ အေၾကာင္းအရာတခု ျဖစ္သည္။
ဗီယက္နမ္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအၾကား ကုန္သြယ္မႈမွာ အတက္ျပေနၿပီး ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္က
အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁ဝ၈.၂ သန္းျဖင့္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ကထက္ ၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း
ပိုမုိမ်ားျပားခဲ့သည္။ ႏုိင္ငံပိုင္ PetroVietnam ေရနံကုမၸဏီ၊ ႏိုင္ငံပိုင္
ေၾကးနန္းဆက္သြယ္ေရး ကုမၸဏီ Viettel တို႔ အပါအဝင္ ဗီယက္နမ္ ကုမၸဏီမ်ား
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိသည္။၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ အေမရိကန္ေဒၚလာ
၅ သန္းေက်ာ္ တန္ဖိုးရွိ သစ္မ်ား ဝယ္ယူရန္ ဗီယက္နမ္က သေဘာတူညီခ်က္
လက္မွတ္ေရးထိုးထားသည္။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္က ျမန္မာ့ေရနံႏွင့္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔
လုပ္ငန္းတြင္ Petrovietnam က ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈျပဳလုပ္ရန္ သေဘာတူညီမႈ ရရွိခဲ့သည္။
ဗီယက္နမ္၏ ေဒသတြင္း ကုန္သြယ္မႈကို ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္းႏွင့္ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ
ႏိုင္ငံျခားေရးမူဝါဒ၏ ေအာက္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္ ကုန္သြယ္မႈလည္း အတက္ပိုင္း
ျပလာခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ႏွင့္ ဟႏြိဳင္းအၾကား ဗီယက္နမ္ေလေၾကာင္း၏
တုိက္႐ိုက္ေျပးဆြဲပ်ံသန္းမႈကို မတ္လအတြင္းက စတင္ခဲ့သည္။''ႏွစ္ႏိုင္ငံရဲ႕
ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈ တိုးတက္ထြန္းကားဖို႔၊ အထူးသျဖင့္ စီးပြားေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး၊
လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ေရနံ၊ သဘာဝဓါတ္ေငြ႔ႏွင့္ ေၾကးနန္းဆက္သြယ္ေရးနယ္ပယ္ေတြမွာ
အေျခအေနေကာင္းေတြ ဖန္တီးႏိုင္ေရးအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တည္ၿငိမ္ေအးခ်မ္းမႈ
အလ်င္အျမန္ ျဖစ္ထြန္းတာကို ဗီယက္နမ္က ျမင္ေတြ႔ခ်င္တာပဲ'' ဟု မစၥတာ
ငုယင္တန္ဒန္းက ယခုႏွစ္ အေစာပိုင္းတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ဖူးသည္။ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္အတြင္းက
ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ ၾကည္း၊ ေရ၊ ေလ ညိႇႏႈိင္းကြပ္ကဲေရးမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး သူရေရႊမန္းက
ဗီယက္နမ္သို႔ သြားေရာက္ လည္ပတ္ခဲ့ေသးသည္။

မဇၩိမသတင္းဌာန | တနလၤာေန႔၊ မတ္လ ၂၉ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၀၉ မိနစ္
ဥကၠ႒ ၊ ဇိုမီး အမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္ (Zomi National Congress)
အမည္ ပူးက်င့္ရွင္းထန္
မိဘ ဦးဆုန္းဟန္၊ ေဒၚက်င့္ရွန္းနိမ္
ေမြးသကၠရာဇ္ ၆. ၄. ၁၉၃၈
အဖဲြ႔အမည္ႏွင့္ တာဝန္ ဇိုမီး အမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္ (Zomi National Congress)
ဥကၠ႒ (၁၉၈၉ - လက္ရွိ)
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ (၁၉၈၉ - လက္ရွိ)
(တီးတိန္ၿမိဳ႕ မဲဆႏၵနယ္ အမွတ္ - ၁)
ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ (CRPP)
အဖဲြ႔ဝင္ (၂ဝဝ၂ - လက္ရွိ)
တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ား မဟာမိတ္အဖဲြ႔ (UNA)
ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူ (၂ဝဝ၁ - လက္ရွိ)
ေမြးရပ္ဇာတိ ဇမ္းပီးေက်းရြာ၊ တီးတိန္ၿမိဳ႕၊ ခ်င္းျပည္နယ္။
ေမြးခ်င္း ေမြးခ်င္း ၆ ဦးအနက္ တတိယေျမာက္
ဇနီး ေဒၚဒြန္ခန္ညန္
သားသမီး ၈ ဦး
ပညာအရည္အခ်င္း ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ တိုင္းခ်စ္ေက်ာင္းမွ ၁ဝ
တန္းေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္မွ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ၊
အေနာက္တိုင္း ရာဇဝင္၊ ႏုိင္ငံတကာဆက္ဆံေရး ဘာသာရပ္မ်ားျဖင့္ B.A ဘဲြ႔ ရရွိခဲ့သည္။
ထို႔ျပင္ ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ B.A (Law) ဘဲြ႔ရရွိခဲ့ၿပီး ၁၉၆၈ ခုႏွစ္တြင္ B.A (LLb) ဘဲြ႔
ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၇၁ ခုႏွစ္မွ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္အထိ စစ္ကိုင္းတုိင္း ကေလးၿမိဳ႕တြင္ ေရွ႕ေနအျဖစ္
အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္းခဲ့သည္။
လိပ္စာ အမွတ္ ၃၄၊ ၅၂ လမ္း၊ ဗိုလ္တေထာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း
ပါဝင္ခဲ့သည့္ အဖဲြ႔အစည္းမ်ား
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ခ်င္းေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ - ဥကၠ႒ (၁၉၆၁ - ၆၂)၊
ကေလးၿမိဳ႕ ေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီ - ဥကၠ႒ (၁၉၈ဝ - ၁၉၈၉)၊

ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႔ ဝင္ေရာက္လာပံု
၁၉၈၉ ခုႏွစ္တြင္ ZNC သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ရာ ဥကၠ႒ အျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရခ်ိန္မွစ၍
ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
အထိန္းသိမ္းခံ ခုႏွစ္
၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလအထိ ၁ဝ ၾကိမ္ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၇၂
ခုႏွစ္တြင္ မဆလ ပါတီမွ အေျခခံဥပေဒ ေရးဆဲြရန္အတြက္ အၾကံဥာဏ္မ်ား
ေတာင္းခံရာတြင္ ေပးပို႔ခဲ့သည့္ အၾကံျပဳစာတမ္းေၾကာင့္ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္မွ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္အထိ
ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး ဗဟုိစစ္ေၾကာေရးစခန္းတြင္ ၂ ႏွစ္ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။
ထို႔ေနာက္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ မတ္လတြင္ မႏၲေလးေထာင္သို႔ ၄ လ
ေျပာင္းေရြ႔အက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္တြင္ စစ္ကိုင္းတုိင္း
ကေလးၿမိဳ႕အက်ဥ္းေထာင္တြင္ ေထာင္ဒဏ္ ၁ လ က်ခံခဲ့ရသည္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္တြင္
လႊတ္ေတာ္ ေခၚယူရန္ ၾကိဳးပမ္းမႈျဖင့္ အမ်ဳိးသား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ NLD
အမတ္အခ်ိဳ႕ႏွင့္အတူ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ရဲမြန္စခန္းတြင္ ၂ ႏွစ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံခဲ့ရသည္။ ေနာက္ဆံုး
အထိန္းသိမ္းခံရမႈအျဖစ္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ေရႊဝါေရာင္ သံဃာ့လႈပ္ရွားမႈတြင္
ပါဝင္ခဲ့သျဖင့္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ၁ လ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရသည္။
ေရြးေကာက္ပဲြ မဝင္ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္း

“၂ဝဝ၈ မွာ ေရြးဆဲြထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒကို အဲဒီႏွစ္မွာပဲ ဆႏၵခံယူပဲြလုပ္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့
အဲဒါကို ျပည္သူလူထု အမ်ားစုက အတည္ျပဳတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ေၾကညာတယ္။ အဲဒါကို
က်ေနာ္ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ဒီဥပေဒေတြဟာ တဖက္သတ္ ဆဲြထားတဲ့ ဥပေဒေတြပဲ။
က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ သက္ဆိုးရွည္ေနဖို႔အတြက္ တဖက္သတ္
ေရးထားတဲ့ ဥပေဒျဖစ္တဲ့အျပင္ ဥပေဒပုဒ္မ ၄၄၃ အရ ျပ႒ာန္းထားတာက ဒီ
အေျခခံဥပေဒက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ
အစည္းအေဝးထိုင္တာနဲ႔ တၿပိဳင္နက္တည္း ဒီအေျခခံဥပေဒကို တျပည္လံုးမွာ
ျပ႒ာန္းၿပီးသား ျဖစ္ေစရမယ္လို႔ ပါတယ္ေလ။ ေရြးေကာက္ပဲြမွာဝင္ၿပီး
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္တာေတာင္မွ ဘာမွလုပ္ပိုင္ခြင့္ မရွိေတာ့ဘဲနဲ႔ စစ္အစိုးရ
သက္ဆိုးရွည္ဖို႔ ျပ႒ာန္းထားတဲ့ ဒီအေျခခံဥပေဒကို အတည္ျပဳဖို႔ပဲ။ အဲဒီေတာ့
ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ရင္ ႏိုင္တာ၊ ရႈံးတာ မေျပာနဲ႔ဦး ႏိုင္ရင္လည္း ဒါပဲ၊ ႐ႈံးရင္လည္း
ဒါပဲျဖစ္တယ္ဆိုေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ လခေလာက္ ရရင္ရမယ္။ က်န္တဲ့
ဥစၥာေတာ့ ဘာမွရဖို႔ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာ ျမင္လို႔ က်ေနာ္ (ေရြးေကာက္ပဲြ) မဝင္ဖို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္တာပါ”

၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ ရလာဒ္အေပၚ သေဘာထား
သင့္ျမတ္တယ္။ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တမႈရွိတယ္။ ေကာင္းလည္းေကာင္းတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာရွိတဲ့ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားေရးလို႔ေခၚတဲ့ နဝတ က
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီးေစာေမာင္ကိုယ္တိုင္ တရားမွ်တတယ္လို႔ ဝန္ခံတယ္။ တကမၻာလံုးကလည္း
တရားမွ်တမႈရွိတယ္လို႔ ဝန္ခံတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ကို တရားမွ်တစြာ
ျပည္သူလူထုက တာဝန္ေပးထားတယ္လို႔ပဲ မွတ္ယူပါတယ္။ အမွန္ကေတာ့
ဘာမွတာဝန္ေပးတာ၊ လုပ္ေပးတာမရွိဘဲ ဖ်က္သိမ္းတယ္၊
ပယ္ဖ်က္တယ္ဆိုတာမ်ဳိးကေတာ့ ဥေပဒအရမဟုတ္ဘူးလို႔ ယူဆတယ္။
ေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒအေပၚ သံုးသပ္ခ်က္

“အေျခခံဥပေဒကို လူတခ်ဳိ႕ေလာက္အတြက္ ေရးဆဲြထားတဲ့ ဥပေဒျဖစ္တဲ့အတိုင္းပဲ
အခုဆဲြထားတဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြ ဥေဒဟာလည္းပဲ ဒီ ၄၄၃ ဥပေဒကို အေျခခံၿပီးေတာ့
ဆဲြထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေျခခံထားတဲ့ ဥပေဒကလည္း မေကာင္းဘူး။ ေရြးေကာက္ပဲြ
ဥပေဒက ဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္သြားသလဲဆိုေတာ့ အမ်ားျပည္သူကို တရားမွ်မႈရွိေအာင္
ေရးဆဲြထားတာ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ လူတခ်ဳိ႕ကို ပစ္မွတ္ထားၿပီးေတာ့ အဲဒီလူေတြ
ဝင္ခြင့္မရေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ဥပေဒ ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီလူေတြကို
ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ခြင့္ မရွိတဲ့လူကို ပါတီထဲထည့္ထားမယ္၊ ထိန္ခ်န္ထားမယ္ ဆိုရင္လည္းပဲ
ပါတီတခုလံုးကို ဖ်က္သိမ္းမယ့္ပံုမ်ဳိးနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ဥပေဒဆိုေတာ့ ဥပေဒဆိုတာမ်ဳိးဟာ
လူတိုင္းအေပၚမွာ တရားမွ်တမႈရွိဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီးေတာ့ ေရးဆဲြရတာပါ။ ဒါကို
အေလးမထားဘဲ ဒီဥပေဒကို လူတဦးတေယာက္နဲ႔ လူတခ်ဳိ႕ကို ဒီထဲမွာ ဝင္လို႔မရေအာင္
တားထားတဲ့ အေနအထားျဖစ္ေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒဟာလည္းပဲ တရားမွ်တမႈ
မရွိဘူးလို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဥပေဒထဲမွာ လူတေယာက္ကို တကယ္လို႔ တခုခု
အျပစ္ရွိတယ္ဆိုရင္ေတာင္မွ ၂ ခါ အျပစ္ေပးလို႔ မရဘူး။ တခါဆို ေတာ္ေလာက္ၿပီ။ အခုက
ေထာင္က်ေနတဲ့လူကို ေနာက္တခါထပ္ၿပီး အျပစ္ေပးမယ့္ပံုမ်ဳိး ျဖစ္ေနေတာ့ တရားမွ်တမႈ
မရွိပါဘူး”
စစ္မွန္သည့္ ေရြးေကာက္ပဲြဟူသည္
“စစ္မွန္တဲ့ ေရြးေကာက္ပဲြဆိုတာမ်ဳိးက တိုင္းျပည္မွာ ျပႆနာေပါင္းစံုကို အားလံုး
ပါဝင္ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့မွ ဒီလိုလုပ္ရင္ေတာ့ အားလံုး မွ်တမယ္။ က်ေနာ္တို႔ ေရွ႕ကို ဘယ္လို
ဆက္စခန္းသြားၾကမလဲလို႔ အားလံုး ပါဝင္ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ အေျခခံဥပေဒကို
ေရးဆဲြရမယ္။ အဲဒီ အေျခခံဥပေဒကို ၾကည့္ၿပီးေတာ့မွ တိုင္းျပည္မွာ ဘယ္သူက ဘယ္ပါတီ
ေထာင္ခ်င္သလဲ။ ပါတီေထာင္ခ်င္တဲ့လူ အားလံုးေထာင္ပါ။ ဘယ္ႏွစ္ပါတီ ရွိသလဲ။
ရွိသေလာက္ပါတီထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ထြက္လာမယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြဆိုတာ
ရွိသမွ်ပါတီထဲမွာ ဘယ္ပါတီ ဦးေဆာင္ရင္ ေကာင္းမလဲဆိုတာကို လူထုကို ေရြးခိုင္းရမယ္။
အဲဒီ ပါတီအားလံုး ေရြးတဲ့အထဲမွာ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ျဖင့္ တိုင္းျပည္ကို ဦးေဆာင္ရင္

တရားမွ်တမႈရွိမလဲ၊ တိုင္းျပည္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မလဲဆိုတာကို အားလံုးၾကည့္ၿပီးေတာ့ ဒီထဲမွာ
အေကာင္းဆံုး ပုဂိၢဳလ္ကို သမၼတပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ဖို႔။ အဲလို
ေရြးခ်ယ္တဲ့ေနရာမွာ မွ်တဖို႔အတြက္ ေရြးေကာက္ပဲြ လုပ္တာပါ။ အခုဟာက အေျခခံဥပေဒ
ေရးဆဲြထားတာလည္း မမွ်တဘူး၊ တဖက္သတ္။ ေရြးေကာက္ပဲြဆိုတာလည္းပဲ မမွ်တဘူး
တဖက္သတ္ ျဖစ္ေနတယ္။ ဘာမွ ရစရာ မရွိဘူး။ တိုင္းျပည္အတြက္ လူမ်ဳိးအတြက္
လုပ္မယ့္အလုပ္ေတြကို အားလံုး ပိတ္ပင္ထားၿပီးသား ျဖစ္ေနတယ္။ လႊတ္ေတာ္အမတ္
လခရဖို႔ ေရြးေကာက္ပဲြ ဝင္တာထက္စာရင္ တျခားေနရာက ရွာစားရင္ ပိုလို႔ေတာင္
ေကာင္းလိမ့္ဦးမယ္လို႔ ျမင္မိတယ္”
၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ အေပၚ ႏိုင္ငံတကာ အသိအမွတ္ျပဳမည့္ အေျခအေနေပၚ သံုးသပ္ခ်က္

“ခုဟာက သူတို႔သေဘာနဲ႔ သူလုပ္ေနတာေလ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အပါအဝင္
အားလံုးပါဝင္ႏိုင္မယ့္ All Exclusive ျဖစ္ရမွာ။ သူမပါေတာ့ All Exclusive မျဖစ္ဘူး
အဲဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာကလည္း လက္ခံမယ္ မထင္ပါဘူး”
ေရြးေကာက္ပဲြလြန္ကာလ ျဖစ္လာႏိုင္သည့္ အေျခအေနေပၚ သံုးသပ္ခ်က္

“က်ေနာ္ ၾကိဳျမင္မိတာကေတာ့ ဒီအေျခခံဥပေဒထဲမွာ အခုလုပ္တဲ့လူေတြက
တိုင္းျပည္အေပၚ၊ လူမ်ဳိးအေပၚ မွားတာရွိရင္လည္းပဲ ဘယ္သူမွ အေရးယူလို႔မရေအာင္
တားျမစ္ထားတဲ့ ဥပေဒေတြ ပါဝင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူေတြအတြက္သာ
အကာအကြယ္ေပးၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တုိင္းရင္းသားေတြ လူမ်ဳိးစုေတြ ျမန္မာျပည္က
ျပည္သူလူထုေတြကို ကာကြယ္ေပးထားတဲ့ ဥပေဒ မရွိဘူးဆိုေတာ့ ဒီဥပေဒအတိုင္း
ဆိုရင္ေတာ့ မွ်တမႈမရွိဘဲနဲ႔ တိုင္းျပည္ အနာဂတ္ဟာ အင္မတန္မွ ရင္ေလးစရာ
ေကာင္းပါတယ္။ ေရွ႕ေရးကို ေျပာဖို႔ေတာင္ အေတာ္ေလးကို ခက္ခဲတယ္လို႔ ျမင္မိတယ္''
''လက္ရွိက စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီးေတာ့ ယေန႔ထက္ထိ ျပည္သူလူထုကို သူတို႔က

အာဏာျပန္မေပးဘဲ ရယူထားတဲ့ အာဏာေတြပါ။ အဲဒီအရ လုပ္တဲ့ ဟာေတြေတာင္မွ
ေတာ္ေတာ္ေလးကို ဆိုးဝါးတယ္ဆိုေတာ့ ဒီ ၂ဝ၁ဝ ေနာက္ပိုင္းမွာ အေျခခံဥပေဒအရ
ျဖစ္လာတဲ့ အဖဲြ႔ေတြ၊ ျဖစ္လာတဲ့ အစိုးရေတြကေတာ့ အေျခခံက သူတို႔အတြက္
လုပ္ထားတယ္ဆိုေတာ့ အခုထက္ ပိုဆိုးမယ္လို႔ က်ေနာ္ျမင္တယ္”
စစ္အစိုးရအေပၚ အျမင္
“လက္ရွိအစိုးရဟာ ျပည္သူလူထုကို ခ်စ္တယ္ဆိုရင္၊ တိုင္းျပည္ကို ခ်စ္တယ္ဆိုရင္
ေက်ာသားရင္သား မခဲြျခားဘဲနဲ႔ အားလံုး ပါဝင္ၿပီးေတာ့ အရင္ဆံုး ေဆြးေႏြးဖို႔လိုတယ္။
ဒါကို လံုးဝ လက္မခံဘဲနဲ႔ ငါတေကာေကာတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ သူတို႔ၾကိဳက္သလို
လုပ္ေနတယ္ဆိုေတာ့ ျပည္သူလူထုေတြကို သနားညႇာတာမႈ မရွိဘူး။ တိုင္းျပည္မွာ
ဘယ္လိုေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္ဆိုတာကို သိရဲ႕သားနဲ႔ ဘာမွ လုပ္တာမရွိဘူးဆိုေတာ့

အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ ျပည္သူလူထု အေပၚကို လံုးဝညႇာတာမႈ မရွိတဲ့ အစိုးရျဖစ္တယ္”
၉ဝ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ခံ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အေပၚအျမင္

“ျပည္သူလူထုကေနၿပီးေတာ့ ၁၉၉ဝ ခုႏွစ္မွာ တခဲနက္ ေထာက္ခံၿပီးေတာ့ ေရြးေကာက္
တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြ အားလံုး မေသေသးပါဘူး။ အမ်ားၾကီး
က်န္ပါေသးတယ္။ အဲဒီလူေတြက ျပည္သူကို အားနာတယ္၊ ျပည္သူကို
ေလးစားတယ္ဆိုရင္ အမွန္ေတာ့ ျပည္သူေတြ ေပးအပ္ထားတဲ့တာဝန္ကို ေဆာင္ရြက္ဖို႔
ေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ။ အဲဒါကို မေဆာင္ရြက္ဘဲ ေနတာကေတာ့
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေပါ့ဗ်ာ။ ျပည္သူက တိုင္းျပည္ကို
ကယ္တင္ဖို႔၊ တိုင္းျပည္ ေကာင္းရာေကာင္းက်ဳိးကို လုပ္ဖို႔ဆိုၿပီး သူတို႔ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔
ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ထားတာပါ။ အဲဒီအထဲမွာ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္တဲ့လူကိုလည္း
တခ်ိန္လံုးလိုလို အက်ယ္ခ်ဳပ္ခ်ထားေတာ့ လုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ေတြကို မလုပ္ႏိုင္ေအာင္
စစ္အစိုးရက လုပ္ထားတယ္လို႔ ဆိုရမွာပါ။ ဒါေပမယ့္ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပည္သူက
ေပးအပ္တဲ့တာဝန္ကို မေဆာင္ရြက္ႏိုင္တာက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ အျပစ္လို႔
ဆိုလို႔ရပါတယ္”
အေျခခံဥပေဒကို လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွေန၍ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲသြားမည္ဆုိသည့္

အယူအဆအေပၚ သံုးသပ္ခ်က္
“အဲလို မထင္မိပါဘူး။ အဲလို မျဖစ္ေအာင္ အေျခခံဥပေဒကို ေရးဆဲြထားၿပီးသားပါ။ ဥပေဒ
စကားနဲ႔ ေျပာမယ္ဆိုရင္ သူတို႔က မေပ်ာ့ေျပာင္းဘူး၊ သိပ္ကို တင္းမာတယ္။ ျပင္လို႔
မရေလာက္ေအာင္ကို တင္းမာေနတယ္။ ရသေလာက္ယူၿပီး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျပင္သြားမယ္
ဆိုတာမ်ဳဳိးကို မျဖစ္ႏိုင္ေအာင္ သူတို႔က ေရးထားၿပီးသားဆိုတာကို က်ေနာ္ ဥပေဒအျမင္နဲ႔
ျမင္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပင္မယ္ဆိုတာမ်ဳိးကို မေမွ်ာ္မွန္းပါနဲ႔။ အဲလို
အေနအထား ျဖစ္ေနတယ္။ ဥပေဒဆိုတာမ်ဳိးကေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ လံုးဝ ျပင္လို႔မရတာ
မရွိဘူးလို႔ေတာ့ က်ေနာ္ ယူဆတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာျပည္မွာက်ေတာ့
အဲသလိုျဖစ္တာကို သိၿပီးေတာ့ လံုးဝျပင္လို႔မရေအာင္ လုပ္ထားတာမ်ဳိး ျဖစ္တယ္။
တျဖည္းျဖည္းဆိုတာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ တသက္မွာေတာ့ ျပင္လို႔ရမယ္ မထင္ပါဘူး။ ေနာက္
ႏွစ္ ၁ဝဝ ေလာက္ ၾကာသြားလို႔ ဒီဥပေဒ ရွိေသးတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ျပင္လို႔
ရႏိုင္ေကာင္းပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္”
ေျပာင္းလဲႏိုင္သည့္ အခြင့္အေရးတခုအျဖစ္ ၂ဝ၁ဝ ကို ႐ႈျမင္သူမ်ားအေပၚ သံုးသပ္ခ်က္
“သူတို႔က ဒီလိုမ်ဳိး ယူဆတယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူတို႔ အယူအဆ မွားတယ္လို႔ ေျပာရမွာပါ။
အေျခခံဥေပဒကို ေသခ်ာမဖတ္လို႔နဲ႔ တူပါတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဒီဥပေဒျပင္ဖို႔ကို
မေျပာနဲ႔ ဒီဥပေဒ အတည္မျဖစ္ခင္မွာ ဒီအစိုးရ လုပ္ထားသမွ်ကို ဘယ္တရား႐ုံးမွာမွ
တရားစဲြလို႔မရေအာင္ လုပ္ထားတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ သိထားတယ္”

ZNC အေနျဖင့္ ေရွ႕ဆက္ လုပ္ေဆာင္သြားမည္မ်ား

“က်ေနာ္ ZNC ရဲ႕ ဥကၠ႒ အေနနဲ႔ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ပါတီက နဂိုတည္းက
လူနည္းတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ဖ်က္သိမ္းခံခဲ့ရၿပီးသားပါ။ ခင္ဗ်ားတို႔ ဖ်က္သိမ္းေပမယ့္
ျပည္သူလူထုက မဖ်က္သိမ္းေသးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က နားလို႔မရဘူး။ သူတို႔ေပးတဲ့တာဝန္
က်ေနာ္ ဆက္ထမ္းေဆာင္ရဦးမယ္ ဆိုၿပီးေတာ့ ဆက္လုပ္ေနတာပါ။ အခု မွတ္ပံုတင္ရမယ့္
ေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒအတုိင္း ဆိုလို႔ရွိရင္ လက္ခံမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ရွင္းေနေတာ့
ဒီနာမည္ကေတာ့ ဆက္သံုးလို႔ ရမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ရွိေနသေရြ႔ ဇိုမီးအမ်ဳိးသား
ကြန္ဂရက္ ဆိုတာကေတာ့ ရွိေနမွာပါ။ က်ေနာ္က နဂိုကလည္း
လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ပါ။ သူတို႔ေျပာတဲ့အတိုင္း ေရြးေကာက္ပဲြ ဥပေဒနဲ႔ ၿငိစြန္းတာ
မရွိေပမယ့္ အဲဒီ ဥပေဒကို ၾကည့္တဲ့အခါမွာ ေရြးေကာက္ပဲြဝင္မယ့္ လူေတြဟာ ၂ဝဝ၈
အေျခခံဥပေဒကို ကာကြယ္ေစာင့္ထိန္းရမယ္လို႔ ခံဝန္ခ်က္ပါေနတဲ့အတြက္ အဲဒါမ်ဳိးေတာ့
လုပ္ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဝင္ၿပိဳင္ဖို႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး”
မဇၩိမသတင္းဌာန | တနလၤာေန႔၊ မတ္လ ၂၉ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၇ နာရီ ၅၆ မိနစ္
(အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး၊ ရခိုင္ ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ - ALD)
အမည္ ဦးေအးသာေအာင္
အဖဲြ႔အမည္၊ တာဝန္ တဲြဖက္ အတြင္းေရးမႉး (၁၉၈၉-၁၉၉၁) ၊ အေထြေထြ
အတြင္းေရးမႉး (၁၉၉၁ မွ လက္ရွိ) ရခိုင္ ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (ALD)
အတြင္းေရးမႉး၊ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ (CRPP)
(၁၉၉၈ မွ လက္ရွိ)
အတြင္းေရးမႉး အဖဲြ႔ဝင္၊ ျပည္ေထာင္စု တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ UNLD
(၁၉၈၉ မွ လက္ရွိ)
ေမြးသကၠရာဇ္ ၁ဝ. ၁၂. ၁၉၄၅
မိဘအမည္ ဦးေအာင္ထြန္းဇံ၊ ေဒၚေအးၿမိဳင္
ေမြးရပ္ဇာတိ ေျမပံုၿမိဳ႕၊ ရခိုင္ျပည္နယ္
ေမြးခ်င္း ေမာင္ႏွစ္မ ၅ ဦးအနက္ တတိယေျမာက္
ဇနီးအမည္ ေဒၚသိန္းရင္
သားသမီး သား ၂ ဦး ရွိ
လက္ရွိလိပ္စာ အမွတ္ ၃၇၃၊ ေအာက္ပုစြန္ေတာင္လမ္း၊ ၃ ရပ္ကြက္၊
ပုစြန္ေတာင္ၿမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္တိုင္း
ပညာအရည္အခ်င္း ၁၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ လသာ အထက (၁) ေက်ာင္းမွ ၁ဝ တန္း
ေအာင္ျမင္ခဲ့
ပါဝင္ခဲ့သည့္ အဖဲြ႔မ်ား ရခိုင္ ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္ (Arakan League for
Democracy)
ထိန္းသိမ္းခံ ခုႏွစ္ တပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး ေျမေအာက္လႈပ္ရွာမႈ
ျပဳလုပ္သျဖင့္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ အင္းစိန္ေထာင္၌ ၂ ႏွစ္ခဲြခန္႔ ေထာင္ဒဏ္က်ခံခဲ့ရ။
၂ဝဝဝ ခုႏွစ္ ဧၿပီလတြင္ ထိန္းသိမ္းခံခဲ့ရၿပီးေနာက္ အစိုးရ အၾကည္ညိဳပ်က္ေစရန္
ေရးသားလႈံ႔ေဆာ္မႈ ၅ (က)၊ ပံုႏိွပ္ဥပေဒ ၁၇ ၊ ၂ဝ ဟူ၍ ပုဒ္မ ၃ ခုျဖင့္ တရားစဲြဆိုကာ
ေထာင္ဒဏ္ ၂၁ ႏွစ္ ခ်မွတ္ခဲ့။ သို႔ေသာ္ ၂ဝဝ၂ ခုႏွစ္တြင္ အဆုတ္ကင္ဆာျဖစ္သျဖင့္
ခဲြစိတ္ကုသရန္ ျပန္လႊတ္ေပးခဲ့သည္။
ေရြးေကာက္ပဲြ မဝင္ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္း

“၂ဝဝ၈ ခုႏွစ္ ဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒကို ေလ့လာၾကည့္တဲ့အခါက်ေတာ့ အခ်က္ ၂
ခ်က္ ေတြ႔ရတယ္။ ပထမတခ်က္က ဒီဥပေဒအရ တိုင္းျပည္ဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္လာဖို႔
အလားအလာ မရွိဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ေျပာႏိုင္သလဲဆိုေတာ့ တပ္မေတာ္က လႊတ္ေတာ္မွာ
၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ေနရာယူထားၿပီးေတာ့ အေရးၾကီးတဲ့ ဝန္ၾကီးဌာန ၃ ခုျဖစ္တဲ့ ကာကြယ္ေရး၊
ျပည္ထဲေရး၊ နယ္စပ္ေဒသေရးကိုလည္း တပ္က ရယူထားတဲ့အျပင္ ဖဲြ႔စည္းပံုကို ျပင္လို႔
မရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ေရးဆဲြထားတယ္။ ဥပမာ - လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၇၅
ရာခိုင္ႏႈန္း ေက်ာ္ ေထာက္ခံမွ ျပင္လို႔ရမယ္လို႔ ပါတယ္။ တပ္မေတာ္က ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္း
ယူထားေတာ့ က်န္တဲ့အရပ္ဘက္ ၇၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ညီညႊတ္ဖို႔ေတာင္ မလြယ္တာ ၇၅
ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္မွ ျပင္ရမယ္ဆိုေတာ့ ျပင္ဖို႔မလြယ္ေတာ့ဘူး''
''ေနာက္တခုက သမၼတ၊ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္စသျဖင့္ အဖဲြ႔ဝင္ ၁၁ ဦး ပါဝင္တဲ့
ႏိုင္ငံေတာ္ ကာကြယ္ေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီဆိုၿပီး တခုဖဲြ႔ထားတယ္။ ဒီေကာင္စီဟာ
အျမင့္ဆံုးအာဏာေတြကို ခ်ဳပ္ကိုင္ထားမယ့္ သေဘာရွိတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီေကာင္စီရဲ႕
အဖဲြ႔ဝင္ ၁၁ ဦးမွာ စစ္တပ္က ၆ ဦး ပါတယ္။ က်န္ ၅ ေယက္ထဲမွာလည္း တပ္နဲ႔
သက္ဆိုင္သူေတြ ပါႏိုင္တယ္။ ဒီေကာင္စီဟာ တိုင္းျပည္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
အဆံုးအျဖတ္ေပးမယ့္ အဖဲြ႔အစည္းတခု ျဖစ္ေနတယ္''
''ဒါကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔ေမွ်ာ္မွန္းတာက တိုင္းျပည္ဟာ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံျဖစ္မွ၊
ဒီမိုကေရစီ အေျခခံေတြ ျပည့္ဝမွ ႏို္င္ငံေရး၊ စီးပြားေရး လြတ္လပ္ခြင့္ေတြ ရွိမယ္၊ ဒါမွ
တိုင္းျပည္ ဖြံၿဖိဳးတိုးတက္မယ္။ အခုက ဒီဖဲြ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒက
ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ အခြင့္အေရး၊ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ
ဆံုး႐ႈံးေနမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီကိုလည္း စစ္တပ္က ခ်ဳပ္ကိုင္ထားေတာ့မယ္။
စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္မွပဲ ရွိေနမယ္။ က်ေနာ္တို႔ျဖစ္ခ်င္တာ ပါလီမန္ ဒီမိုကေရစီကို
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ဒါက မဝင္ရတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္တခု''

''ေနာက္တခုက ၄၈ ခုႏွစ္မွာ လြတ္လပ္ေရးရဖို႔အတြက္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွာ
တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို တန္းတူညီတူရဖို႔ သေဘာတူညီခဲ့တယ္။ အခု
ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္လာတဲ့အထိ တိုင္းရင္းသားေတြ၊ ျပည္နယ္ေတြ တန္းတူအခြင့္အေရး
မရခဲ့ဘူး။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးေတြရဲ႕ ေမြးရာပါ အခြင့္အေရးေတြ မရဘူး''
''ဒီဖဲြ႔စည္းပံုအရ ျပည္နယ္ေတြ၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရ တိုင္းေတြ၊ ေဒသေတြ
သတ္မွတ္ေပးထားေပမယ့္ အဲဒီေဒသေတြမွာ တပ္မေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက ၂၅
ရာခိုင္ႏႈန္း ပါၾကမယ္။ ျပည္နယ္ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ကို သမၼတက ခန္႔မယ္ဆိုေတာ့ ျပည္နယ္ရဲ႕
ဥပေဒျပဳခြင့္က မယ္မယ္ရရ ဘာမွေျပာပေလာက္ေအာင္ မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္
ျပည္နယ္ေတြရဲ႕ တန္းတူညီတူ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ေတြကို
လိုလားတဲ့ အန္ကယ္တို႔ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႔ မကိုက္ဘူး။ တိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရးေတြကို
ဒီဖဲြ႔စည္းပံုက လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားတယ္။ တပ္မေတာ္ကပဲ ျပည္နယ္ေတြ၊
ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္းေတြ၊ ေဒသေတြကို စိုးမိုးခ်ယ္လွယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ႏိုင္မွာ
ျဖစ္တဲ့အတြက္ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ တန္းတူေရး၊ အခြင့္အေရးေတြဟာ ဒီဖဲြ႔စည္းပံု
အေျခခံဥပေဒအရ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မယ္၊ ေပၚထြက္လာမယ္လို႔
မယံုၾကည့္တဲ့အတြက္ ဒီဥပေဒအရ က်င္းပေပးမယ့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြကို
မဝင္ေရာက္တာ ျဖစ္ပါတယ္''
ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ေရာက္ႏိုင္မည့္ အေနအထား
“ဒီ ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥေပဒကို ျပဳျပင္ေရးေပါ့၊ ဒီမိုကေရစီအေျခခံတဲ့ တိုင္းရင္းသား
အခြင့္အေရးေတြ ေဖာ္ေဆာင္ေပးမယ့္ အခ်က္အလက္ေတြကို ျပင္ဆင္မယ္ဆိုရင္
ေရြးေကာက္ပဲြဝင္ဖို႔ စဥ္းစားမယ္”
၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ၏ လိုအပ္ခ်က္

“ေရြးေကာက္ပဲြဆိုတာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံကို ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္
လုပ္ထံုးလုပ္နည္းတခုေပါ့။ ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပေပး႐ုံနဲ႔ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္လာမယ္၊
ဒီမိုကေရစီ လမ္းေၾကာင္းေပၚကို ေရာက္လာမယ္လို႔ ေသခ်ာေပါက္ ေျပာလို႔မရဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပဲြဟာ ျမန္မာႏို္င္ငံကို ဒီမိုကေရစီႏို္င္ငံအျဖစ္ ထူေထာင္ဖို႔အတြက္
အခ်က္တခ်က္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပဲြမလုပ္ခင္မွာ ေကာင္းမြန္တဲ့
ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းေတြလုပ္ဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံမွာ တိုင္းရင္းသား
စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ၿပိဳကဲြေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္အင္အားစုနဲ႔
ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ၊ တိုင္းရင္းသား အင္အားစုေတြ မညီမညြတ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဒါေတြကို ညီညြတ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရးကို
တည္ေဆာက္ရပါမယ္။ အဲဒါ တည္ေဆာက္ဖို႔အတြက္ ေရြးေကာက္ပဲြမတိုင္မီ
ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးေတြ လုပ္ၿပီးေတာ့ အမ်ဳိးသား စည္းလံုးညီညြတ္ေရး အတြက္
လုပ္ငန္းစဥ္ေတြ ခ်ရပါမယ္။ ဖဲြ႔စည္းပံုေတြ ဆဲြရပါတယ္။ အဲလို အခင္းအက်င္းေတြၿပီးမွ

ေရြးေကာက္ပဲြကို သြားဖို႔လိုပါတယ္။ အခု ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္းေတြက ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ
ေဖာ္ေဆာင္ေပးမယ့္ အခင္းအက်င္းမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး”
၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပဲြႏွင့္ ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ ကြာျခားခ်က္
''ဟိုတုန္းကေတာ့ အေျပာင္းအလဲတခုခု ျဖစ္မယ္ေပါ့။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ ျဖစ္လာမယ္။
ေရြးေကာက္ပဲြၿပီးရင္ အႏိုင္ရပါတီက အစိုးရဖဲြ႔မယ္။ ၿပီးရင္ လႊတ္ေတာ္ေခၚမယ္။
လႊတ္ေတာ္မွာ အမ်ဳိးသားေရး လုပ္ငန္းစဥ္ေတြခ်မယ္။ ဖဲြစည္းပံုေရးဖို႔အတြက္ ပင္လံုလိုမ်ဳိး
ညီလာခံေခၚယူမယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အထူးတာဝန္ေပးထားတဲ့ ေကာ္မရွင္တရပ္က အေျခခံ
ဥပေဒေရးဆဲြဖို႔လုပ္မယ္။ ဖဲြ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ တိုင္းရင္းသားဆႏၵ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕
ဆႏၵေတြနဲ႔ ေရးႏိုင္မယ္။ အဲဒီအခါ စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုတခု ေပၚထြက္လာမယ္လို႔
ေရြးေကာက္ပဲြမတိုင္မီ အခင္းအက်င္းေတြအရ ေမွ်ာ္လင့္လို႔ရတယ္''
''အခုက အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင့္လို႔မရဘူး။ ဖဲြ႔စည္းပံုကို တဖက္သတ္ေရးဆဲြတယ္။
ညီလာခံကလည္း ပင္လံုလိုမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ တဖက္သတ္က်င္းပတယ္။ သူတို႔ခ်မွတ္ထားတဲ့
မူအတိုင္း တဖတ္သတ္ေရးဆဲြတယ္။ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကိုလည္း
လ်စ္လ်ဴ႐ႈတယ္။ ၉ဝ တုန္းက နဝတဟာ အေျခခံဥပေဒကို အကာအကြယ္ယူထားတာ
မရွိဘူး။ ဒီ ၂ဝ၁ဝ မွာေတာ့ နအဖက ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒနဲ႔ အကာအကြယ္ ယူထားတယ္။
အဲဒါေတြ ကြာျခားတယ္''
၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္အေပၚ သေဘာထား
''က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ဒီ ၉ဝ ရလဒ္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားမယ္။ ၉ဝ ရလဒ္ဟာ နဝတ က
က်င္းပေပးတာ ျဖစ္ေပမယ့္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တတယ္။ ႏိုင္ငံတကာကလည္း
အသိအမွတ္ျပဳတယ္။ ေၾကလည္း ေၾကညာၿပီးၿပီ။ ဒါကို တစံုတခုေသာ နည္းလမ္းနဲ႔
မေဖာ္ေဆာင္ဘူးဆိုရင္ ႏိုင္ငံအတြက္ေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးသမိုင္းမွာပါ အမည္းစက္တခုအျဖစ္
တင္က်န္ခဲ့မွာ ျဖစ္တယ္။ မေကာင္းတဲ့ အစဥ္အလာတခုပဲ။ ဒါကို တနည္းနည္းနဲ႔ သိကၡာရွိရွိ
အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေစခ်င္တယ္။ အေကာင္အထည္ မေဖာ္မခ်င္း ဆုပ္ကိုင္ထားမယ္''
ေရြးေကာက္ပဲြလြန္ကာလ ျဖစ္လာႏိုင္မည့္ အေနအထား
''ဒီေရြးေကာက္ပဲြဟာ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မယ္လို႔
မယူဆဘူး။ အဲေတာ့ ေရြးေကာက္ပဲြလြန္ကာလမွာ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ေက်နပ္မႈကိုလည္း
ရမယ္မထင္ဘူး။ တျခား တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖဲြ႔ေတြျဖစ္တဲ့ KIO ၊ ဝ ၊
မြန္ျပည္သစ္ေတြကလည္း ၂ဝဝ၈ အေျခခံဥပေဒအရ လုပ္ေဆာင္လာတဲ့
နယ္ျခားေစာင့္တပ္အေရးကို လက္မခံဘူး။ အဲေတာ့ တိုင္းျပည္မွာ ႏိုင္ငံေရး တည္ၿငိမ္မႈေတြ
မရွိႏိုင္ဘူး။ ျပည္တြင္းစစ္ကိုလည္း ၿငိမ္းေစမွာ မဟုတ္သလို၊ ျပည့္ဝတဲ့
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကိုလည္း ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အန္ကယ္တို႔လုိ ပါတီေတြ၊ NLD လို
ပါတီေတြ မပါဝင္တဲ့အတြက္ အေမရိကန္၊ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြ အပါအဝင္
ႏိုင္ငံတကာကလည္း ဒီရလဒ္ကို အသိအမွတ္ျပဳမယ္လို႔ မယံုၾကည္ဘူး။ ဒီလိုဆိုရင္
ဒီေရြးေကာက္ပဲြရဲ႕ ဟိုဘက္ ရလဒ္ဟာလည္းပဲ ႏိုင္ငံေရးအဓိပၸာယ္ ရွိလိမ့္မွာ မဟုတ္ဘူး။

ေမာင္းသူမ့ဲေလယာဥ္ စီမံကိန္းအတြက္
အင္ဂ်င္နီယာ မရိွ
နရီလင္းလက္ Friday, April 02, 2010
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2926-2010-04-02-05-0
ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္၏ ေမာင္းသူမဲ့ ေလယာဥ္ တည္ေဆာက္ေရး စီမံကိန္းမွာ တႏွစ္ ၾကာၿပီ
ျဖစ္ေသာ္လည္း ထိန္းခ်ဳပ္ ေဆာင္ရြက္သည့္ ကြန္ပ်ဳတာ အစီအစဥ္ မေရးဆြဲႏိုင္ ေသးသျဖင့္
ၾကန္႔ၾကာ ေနေၾကာင္း သိရသည္။
ၿပီးခ့ဲသည့္ႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလက တရုတ္ႏုိင္ငံ၊ ေဘဂ်င္းၿမိဳ႕ စစ္ေရးျပ အခမ္းအနား

တခုတြင္ ေတြ႔ရသည့္ ေမာင္းသူမ့ဲ ေလယာဥ္မ်ား (eng.chinamil.com.cn)
ေမာင္းသူမဲ့ ေလယာဥ္ (Unmanned Aerial Vehicle - UAV) တည္ေဆာက္ ေရးကို

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး၏ သားမက္ ေတာ္စပ္သူ ဗိုလ္မွဴးခ်ဳပ္ သိန္းႏိုင္က စီစဥ္ ေဆာင္ရြက္
ေနေၾကာင္း တပ္မေတာ္ (ေလ) အသိုင္း အ၀န္းက ေျပာသည္။ေလယာဥ္ ကိုယ္ထည္
တည္ေဆာက္မည့္ ဌာနတြင္ လုိအပ္သည့္ နည္းပညာႏွင့္ ထုိနည္းပညာမ်ားကုိ
ထိန္းခ်ဳပ္သည့္ စနစ္ဆုိင္ရာ ကြ်မ္းက်င္သည့္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား လုိအပ္ေနေၾကာင္း
ေလတပ္ အင္ဂ်င္နီယာ ဌာနမွ အရာရွိ တဦးက ဆုိသည္။“တ႐ုတ္ကုမၸဏီတခုက UAV
ပ႐ုိဂရမ္ ေရာင္းခ်မယ္ ဆိုတာနဲ႔ လက္ခံလိုက္ၿပီး စမ္းလုပ္မယ္ ျဖစ္ၾကတာ။ သူတို႔က
ေရးနည္း မေပးဘူး” ဟု သူက ေျပာသည္။လုိအပ္သည့္ ပညာရွင္ ရရိွရန္ အခက္အခဲ
ျဖစ္ေနေၾကာင္း၊ ျပည္ပမွ ပညာသင္ၿပီး ျပန္လာသည့္ စစ္အရာရိွမ်ားထဲတြင္လည္း
ေမာင္းသူမ့ဲ ေလယာဥ္ ထိန္းခ်ဳပ္ေရး စနစ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ေလ့လာ သင္ယူခ့ဲသူ
မရိွေသးေၾကာင္း သူက ရွင္းျပသည္။ေလတပ္ အင္ဂ်င္နီယာတဦးကလည္း “ဌာနထဲက
ကြန္ပ်ဴတာနဲ႔ နီးစပ္သူစာရင္း ေကာက္ယူၿပီး ဗိုလ္ႀကီးတေယာက္ ေခါင္းေဆာင္တဲ့
အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိငယ္ ၅ ေယာက္ကို အရပ္ဘက္မွာ နည္းပညာပုိင္းဆုိင္ရာ သင္တန္း
တခ်ဳိ႕ တက္ခိုင္းခဲ့တယ္” ဟု ေျပာသည္။ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ အတြင္း ေလတပ္ရွိ အင္ဂ်င္နီယာ
အရာရွိမ်ားက ေလယာဥ္ကိုယ္ထည္ တည္ေဆာက္မည့္ အေဆာက္အအံု ေဆာက္လုပ္
ၿပီးစီးခဲ့သည္။တပ္မေတာ္ (ေလ)တြင္ ေလယာဥ္ ထုတ္လုပ္၊ ျပင္ဆင္ေရး ဌာနခ်ဳပ္ဟု
အမည္ ေပးထားသည့္ ဌာနမွ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားက လက္ရိွ အသုံးျပဳေနသည့္
ေလယာဥ္မ်ားကုိ အေသးစား ျပင္ဆင္မႈမ်ား လုပ္ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ဤသုိ႔ေသာ အေျခအေနတြင္
UAV စီမံကိန္းကို စတင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း တပ္မေတာ္(ေလ) မွ အၿငိမ္းစား
အရာရွိတဦးက ဆိုသည္။“ဒီစီမံကိန္းကို ေလသူရဲ ဒုဗိုလ္မွဴးႀကီး တဦးကို
ေခါင္းေဆာင္ခိုင္းၿပီး ေလသူရဲနဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိ အေယာက္ ၃၀ နီးပါး စုဖဲြ႔ထားတယ္”
ဟု သူက ေျပာသည္။ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က တည္ေဆာက္မည့္ ေမာင္းသူမ့ဲ ေလယာဥ္၏
အရြယ္အစားကုိ မသိရေသးေပ။မႏၱေလးတုိင္း၊ မိတၳီလာၿမိဳ႕ရိွ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေလေၾကာင္းႏွင့္
အာကာသပညာ တကၠသုိလ္တြင္လည္း ေမာင္းသူမ့ဲေလယာဥ္ငယ္
တည္ေဆာက္ေနသည္ဟု ထုိေက်ာင္း၏ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာတြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္အရ
သိရသည္။အရြယ္အစား မ်ဳိးစုံ ရိွသည့္ ေမာင္းသူမ့ဲ ေလယာဥ္မ်ားကုိ
နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ အသုံးျပဳေနၾကသည္။စစ္ဘက္တြင္
အသုံးျပဳသည့္ ေမာင္းသူမ့ဲ ေလယာဥ္မ်ားမွာ ေထာက္လွမ္းေရး ႏွင့္
တုိက္ခုိက္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ျဖစ္သည္။
ေထာက္လွမ္းေရး ေလယာဥ္ငယ္တြင္ တပ္ဆင္ထားသည့္ ကင္မရာက ေျမျပင္စခန္းသုိ႔
ပုံရိပ္မ်ား တုိက္ရုိက္ ေပးပုိ႔ႏုိင္သည္။တုိက္ခုိက္ေရး ေလယာဥ္မ်ားက အရြယ္အစား ပုိမုိ
ႀကီးမားသည္။ ပါကစၥတန္ စစ္ေျမျပင္တြင္ အေမရိကန္စစ္တပ္က ၿပီးခ့ဲသည့္ ၂ ႏွစ္အတြင္း
ေမာင္းသူမ့ဲ ေလယာဥ္မ်ားကုိ အသုံးျပဳၿပီး အႀကိမ္ ၁၀၀ နီးပါး တုိက္ခုိက္မႈမ်ား
ျပဳလုပ္ခ့ဲေၾကာင္း တနလၤာေန႔က ထုတ္ျပန္သည့္ AFP သတင္းတပုဒ္တြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။
ျပန္ေပးဆြဲခံရသည့္ ျမန္မာ သေဘၤာသားမ်ား

မလြတ္ေသး
ဧရာဝတီ Thursday, April 01, 2010
ဆိုမာလီ ဓားျပမ်ား ျပန္ေပးဆြဲ သြားသည့္ သေဘၤာေပၚတြင္ ရွိေသာ ျမန္မာ သေဘၤာသား
၂၁ ဦးသည္ က်န္းက်န္း မာမာႏွင့္ လံုၿခံဳစြာ ရွိေန ၾကေၾကာင္း သေဘၤာ ကုမၸဏီ၏ ေျပာေရး
ဆိုခြင့္ ရွိသူ မစၥတာ အက္ဒ္၀ပ္အုိင္ရြန္က ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာသည္။အဆိုပါ သေဘၤာကုိ
ျပန္လည္ရယူ ရန္အတြက္ ယင္း သေဘၤာ ကုမၸဏီ တာ၀န္ရွိသူမ်ားက ဆိုမာလီ
ဓားျပမ်ားႏွင့္ ညိႇႏိႈင္း ေဆာင္ ရြက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။ “ကုမၸဏီက ေျပာတာကေတာ့
ဓားျပေတြက ကုမၸဏီကို အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၇ သန္း ေတာင္းတယ္လို႔ၾကားတယ္၊ အခု
ကုမၸဏီက အဲဒီကိစၥကို ညွိႏိႈင္းေနတယ္”ဟု ျပန္ေပးဆြဲခံရသည့္ သေဘၤာသား၏
မိသားစု၀င္ တဦးက ဧရာ၀တီ သို႔ေျပာသည္။

သို႔ေသာ္လည္း စကၤာပူႏိုင္ငံ အေျခစိုက္ The Nautictank Shipping Company သို႔
ဆက္သြယ္ ေမးျမန္း ရာ ျပန္ေပးေရြးေငြ ကိစၥ ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး မစၥတာ
အက္ဒ္၀ပ္အုိင္ရြန္က အေသးစိတ္ ေျပာၾကားျခင္းမရွိေပ။အဆိုပါ UBT Ocean အမည္ရိွ
ေနာ္ေ၀ႏုိင္ငံသားပုိင္ သေဘၤာသည္ လြန္ခဲ့သည့္ ေမလ ၆ ရက္ေန႔က ေလာင္စာဆီမ်ား
တင္ ေဆာင္ထား၍ အာရပ္ ေစာ္ဘြားမ်ား ျပည္ေထာင္စု (UAE) မွ တန္ဇန္း နီးယားႏိုင္ငံသို႔
ဦးတည္ၿပီး ခုတ္ေမာင္းေနစဥ္ ျပန္ေပး ဆြဲ ခံရျခင္းျဖစ္သည္။ဆိုမာလီ
ပင္လယ္ဓားျပမ်ားအေနျဖင့္ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ေအဒင္ ပင္လယ္ေကြ႔အနီး
ျဖတ္သန္းသြားလာေသာ ပင္လယ္ကူး ကုန္တင္သေဘၤာ မ်ားကို မၾကာခဏျပန္ေပးဆြဲမႈမ်ား
ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ ဓားျပမ်ားသည္ သေဘၤာမ်ားေပၚတြင္ တင္ေဆာင္လာသည့္
ကုန္ပစၥည္းမ်ား၏ တန္ဖိုးမ်ား ေပၚမူတည္၍ ျပန္ေပးေရြးေငြကို ေတာင္း ခံေၾကာင္းလည္း
သိရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္၂၀၀၉ ခုႏွစ္ အတြင္း ဆုိမာလီ ပင္လယ္ဓားျပမ်ားက သေဘာၤ
စုစုေပါင္း ၆၈ စီးကုိ ျပန္ေပးဆြဲၿပီး ေငြေတာင္းခံခဲ့သည္။ ထုိသေဘၤာတခ်ဳိ႕တြင္
ျမန္မာသေဘၤာသား အနည္းငယ္ ပါ၀င္ခ့ဲသည္။ သေဘၤာပုိင္ရွင္မ်ားက
ပင္လယ္ဓားျပမ်ားကုိ ေငြေပးၿပီး ေနာက္ပုိင္းတြင္ သေဘၤာသားမ်ား ျပန္လည္
လြတ္ေျမာက္သြားၾကသည္။ျပန္ေပးဆဲြခံထားရသည့္ UBT Ocean ေပၚရိွ သေဘၤာသား ၂၁
ဦးစလုံးမွာ ျမန္မာျပည္သားမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျမန္မာ သေဘာၤသားမ်ား
ျပန္ေပးဆြဲခံရမႈသည္ ယခုတႀကိမ္တြင္ အမ်ားဆုံး ျဖစ္သည္။
ရန္ကုန္သႀကၤန္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား ထုတ္ျပန္

၀ါးရွီးေဖာ Thursday, April 01, 2010
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ သႀကၤန္ ေရကစားသူမ်ား လိုက္နာရမည့္ စည္းကမ္းခ်က္ အသစ္မ်ားကို
မဟာသႀကၤန္ စည္းကမ္း ထိန္းသိမ္းေရး ေကာ္မတီက တိုးခ်ဲ႕ထုတ္ျပန္ ထားေၾကာင္း
သိရသည္။ယခုႏွစ္ ရန္ကုန္ သႀကၤန္ အတြက္ မ႑ပ္ အျပင္ အဆင္၊ ေဖ်ာ္ေျဖမႈႏွင့္
အစားအစာ ေကြ်းေမြးမႈမ်ား အတြက္ လိုက္နာရန္ စည္ကမ္းခ်က္ စုစုေပါင္း ၃၉ ခ်က္
ရွိသည္ဟု ရန္ကုန္ ေဒသခံမ်ားက ဆုိသည္။ယခင္ႏွစ္မ်ားႏွင့္ မတူေသာ စည္းကမ္းခ်က္
အသစ္ တခ်ိဳ႕မွာ သႀကၤန္ မ႑ပ္၏ ေနာက္ခံ အျပင္အဆင္ မ်ားကို ျမန္မာ့ရိုးရာ ပန္းခ်ီ
ဒီဇိုင္းမ်ားႏွင့္ ျပဳလုပ္ရန္၊ သႀကၤန္ မ႑ပ္ အမည္ကို ျမန္မာ ဆန္ဆန္ ေပးၾကရန္၊
ျမန္မာ့ရိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ မအပ္စပ္ေသာ ၀တ္စား ဆင္ယင္မႈ ကခုန္မႈ သရုပ္ပ်က္မႈ
မ်ားအား လံုး၀ ခြင့္မျပဳရန္၊ မ႑ပ္တြင္ ျမန္မာ့ရိုးရာ အစားအစာ ကိုသာ ဧည့္ခံ ေကြ်းေမြးရန္
စသည္ တို႔ ပါ၀င္သည္။ထို႔အျပင္ ဖြင့္ပြဲေန႔တြင္ မ႑ပ္အားလံုးက ေငြဖလားတြင္
အေမႊးနံ႔သာရည္ ထည့္ၿပီး ေရကစားရန္၊ အက်ယ္ေပ ၅၀ ႏွင့္ အထက္ ရွိေသာ
မ႑ပ္ႀကီးမ်ား အေနျဖင့္ ယိမ္းအဖဲြ႔မ်ားကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာေရး ေကာ္မတီ

ဗဟိုမ႑ပ္တြင္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေရး ေစလႊတ္ရန္၊ အထက္မွ ညႊန္ၾကားပါက အလွျပယာဥ္တစီး
ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ေပးရန္တို႔လည္း ပါ၀င္ေၾကာင္း သိရသည္။
၂၀၀၉ ရန္ကုန္ သႀကၤန္ ေရကစား မ႑ပ္တခုတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေရကစားေနၾကသူမ်ား

(ဓာတ္ပံု - ႐ိုက္တာ)
“စည္းကမ္းခ်က္ေတြ မလိုက္နာတဲ့ သူေတြကို တုိင္း ေအးခ်မ္းသာယာေရးႏွင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရး

ေကာင္စီက ဖမ္းမယ္လို႔ ထုတ္ျပန္ထား တယ္”ဟု ရန္ကုန္ရွိ စာနယ္ဇင္းသမားတဦးက
ေျပာသည္။ သႀကၤန္မ႑ပ္မ်ားတြင္ ေဆးလိပ္ႏွင့္ အရက္ ကုမၸဏီ ေၾကာ္ျငာမ်ားကို
ခြင့္မျပဳသည့္ စည္းကမ္းခ်က္လည္း ထုတ္ထားေသာေၾကာင့္ မ႑ပ္မ်ား ျဖစ္ေျမာက္ေရး
အခက္အခဲ ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ႏွစ္စဥ္ လူစည္ကားရာ ေနရာမ်ား ျဖစ္ေသာ
အင္းလ်ားလမ္း၊ တကၠသုိလ္ ရိပ္သာလမ္းမ်ားတြင္ မ႑ပ္ေဆာက္ခြင့္ မျပဳသျဖင့္ ယခုႏွစ္
ရန္ကုန္သႀကၤန္ စည္ကားမည္ မထင္ေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ခံ လူငယ္မ်ားက ေျပာသည္။
“ဒီႏွစ္ ရန္ကုန္သႀကၤန္ကေတာ့ စည္ဖုိ႔ အလားအလာမရွိပါဘူး။ ကုမၸဏီႀကီးေတြ၊
သရုပ္ေဆာင္ေတြ၊ အဆုိေတာ္ေတြ အကုန္လံုး နီးပါးက ေနျပည္ေတာ္ကို သြားမွာဆုိေတာ့
ေနျပည္ေတာ္မွာေတာ့ စည္မယ္ ထင္တယ္”ဟု အမ်ိဳးသမီး တဦးက ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ယမန္ႏွစ္က သႀကၤန္ မ႑ပ္ေပါင္း ၂၀၀ ေက်ာ္ ရွိခဲ့သည္။

ကရင္ ႏိုင္ငံေရး ပါတီသစ္ မွတ္ပံုတင္ေလွ်ာက္

သန္းထိုက္ဦး Thursday, April 01, 2010
ကရင္တုိင္းရင္းသားမ်ား ပါ၀င္ဖြဲ႔စည္း ထားသည့္ ႏုိင္ငံေရး ပါတီသစ္ တခုကုိ ျပည္ေထာင္စု
ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္သို႔ ယမန္ ေန႔က မွတ္ပံုတင္ရန္ ေလွ်ာက္ထားေၾကာင္း ၎
ပါတီ၀င္မ်ားက ေျပာသည္။ကရင္ျပည္သူ႔ပါတီ (Kayin People's Party – KPP) ကုိ
ထင္ရွားသည့္ ကရင္ေဆးပညာရွင္ ေဒါက္တာ ေစာဆိုင္မြန္သာ အပါအ၀င္ ေကာ္မတီ၀င္
၁၅ဦးခန္႔ျဖင့္ လြန္ခဲ့သည့္မတ္လဆန္းပုိင္းက စတင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၎တို႔က
ကရင္အမ်ိဳးသား အလံကို ပါတီ အလံ အျဖစ္ အသံုးျပဳမည္ ျဖစ္သည္။ ယင္း ပါတီ အေနႏွင့္
ကရင္လူမ်ိဳး အမ်ားအျပား ေနထိုင္ေသာ ဧရာ၀တီတိုင္း၊ ရန္ကုန္တိုင္း၊ ပဲခူးတိုင္းႏွင့္
မြန္ျပည္နယ္တို႔တြင္ မဲ ဆြယ္စည္းရံုးေရး လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း
သိရသည္။ ေစာဆိုင္မြန္သာသည္ ကရင္လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႔မ်ားႏွင့္ ျမန္မာစစ္အစိုးရ
အၾကား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေက်ာ္ၾကား လာခဲ့သူျဖစ္ၿပီး ရန္ကုန္အေျခစိုက္
ကရင္ ဖြံ႔ၿဖိဳး တိုးတက္ေရး ေကာ္မတီ၏ ဥကၠဌလည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္တြင္
ရန္ကုန္၌က်င္းပေသာ ကြယ္လြန္သူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာဘုိျမ ဦးေဆာင္သည့္
ကရင္အမ်ိဳးသား အစည္း အရံုး (KNU) ကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔ႏွင့္ ထိုအခ်ိန္က ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႔ ဦးေဆာင္သည့္ စစ္အစိုးရ ကိုယ္စား လွယ္အဖဲြ႔ တို႔၏ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
စကား၀ုိင္းကို ၎တို႔က စီစဥ္ေပးခဲ့သည္။ကရင္ျပည္နယ္တြင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္အခတ္
ရပ္စဲထားေသာ တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္အမ်ိဳးသား တပ္မေတာ္(DKBA)၊
ဗိုလ္မႉးႀကီး သူမူဟဲ ဦးေဆာင္ေသာ ကရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ (KPF)၊ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ထိန္ေမာင္
ဦးေဆာင္ေသာ KNU/ KNLA ၿငိမ္းခ်မ္း ေရးေကာင္စီႏွင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေစာဘုိျမ၏
သားျဖစ္သူ ေနစိုးျမ ဦးေဆာင္ေသာ အဖြဲ႔ အပါအ၀င္ ခြဲထြက္ အဖြဲ႔ ၆ ဖြဲ႔ တို႔က ႏိုင္ငံေရး
ပါတီဖြဲ႔စည္းရန္ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ဆႏၵမရွိေၾကာင္း သိရသည္။
စစ္အစိုးရကို ေထာက္ခံသည့္ ျပည္ေထာင္စုၾကံံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးအ သင္း (USDA) သည္
ေရြးေကာက္ပြဲ ကိုယ္စားလွယ္ေလာင္း မ်ား အတြက္ ကရင္လူမ်ိဳးမ်ားၾကား မဲဆြယ္
စည္းရံုးႏိုင္ရန္ ၾသဇာရွိ၍ လူအမ်ား ေလးစားေသာ ကရင္ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၏
အကူအညီကို ရယူလွ်က္ရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ကရင္သတင္းရပ္ကြက္မ်ား က
ဆိုသည္။ လူအမ်ားေလးစားခံရသည့္ ကရင္အမ်ိဳးသား လည္း ျဖစ္သူ အၿငိမ္းစား
ဗိုလ္မႉးႀကီးေဟာင္း ေစာခင္စိုးသည္ ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း USDA အတြက္
မဲဆြယ္စည္းရံုးေရးလုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္ သေဘာတူခဲ့ၿပီးျဖစ္ေၾကာင္း DKBA ႏွင့္
နီးစပ္သည့္ သတင္းရပ္ ကြက္တခုက ဧရာ၀တီသို႔ ေျပာျပသည္။
ေစာခင္စိုးသည္ ျမန္မာစစ္အစိုးရက ယံုၾကည္ရသူဟု ေ၀ဖန္မႈမ်ားရွိေနၿပီး DKBA
အဖြဲ႔၀င္မ်ား အပါအ၀င္ ကရင္ လူထုၾကား၌ေလးစား အသိအမွတ္
ျပဳခံရသူျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ သူသည္ တခ်ိန္က ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ တိုက်ိဳၿမိဳ႕ရွိ
ျမန္မာသံရံုး၌ စစ္သံမႉး အျဖစ္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္သည္။၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ
ကာလအတြင္း ကရင္ျပည္နယ္ အမ်ိဳးသားမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (KSNO)၊ ျပည္ေထာင္စု
ကရင္အမ်ိဳးသားမ်ား အဖြဲ႔ ခ်ဳပ္(UKL) ႏွင့္ ကရင္အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီကြန္ရက္ (KNCD)
စသည္ျဖင့္ ကရင္ႏိုင္ငံေရးပါတီ ၃ ခု ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၿပီး ယင္း တို႔အနက္
KSNO သည္ ကရင္ျပည္နယ္ရွိ မဲဆႏၵနယ္ေျမတခု၌ အႏိုင္ရရွိခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ထိုေရြးေကာက္ပြဲ၌ အဓိကအတိုက္အခံပါတီျဖစ္သည့္ အမိ်ဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္သည္
ကရင္ျပည္နယ္ရွိ မဲဆႏၵနယ္ေျမ ၁၄ ခု အနက္ ၁၀ ခုတြင္ အႏိုင္ရရွိခဲ့သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲ
ေကာ္မရွင္ရုံးသို႔ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ဳိးသား ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ ၈၈ မ်ဳိး ဆက္
ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံ၊ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ( ျမန္မာႏိုင္ငံ) ႏွင့္
တိုင္းရင္းသား စည္းလံုးညီ ညြတ္ေရးပါတီ ( တစည) တို႔လည္း ေလွ်ာက္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။
စစ္အစိုးရက ၂၀၁၀ အတြင္း ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမည္ဟုေၾကညာခဲ့ၿပီး
ယခုလအတြင္း၌ပင္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားကို ထုတ္ျပန္ထားသည္။
ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမည့္ ေန႔ရက္ကိုမူ ထုတ္ျပန္ေၾကညာျခင္းမရွိေသးေပ။
ႏုိင္ငံတကာ ပရိသတ္အတြက္ ရုပ္သံလိုင္း

စလႊင့္
ကိုေထြး Thursday, April 01, 2010
ႏုိင္ငံတကာကုိ ပစ္မွတ္ထားသည့္ Myanmar International အမည္ရိွ ရုပ္သံလိုင္းသစ္ကို
အစုိးရက ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ စတင္ ထုတ္လႊင့္ လုိက္သည္။Myanmar International ၏
အစီအစဥ္ မ်ားေၾကာင့္ “ျမန္မာကုိ ျပင္ပ ကမၻာႏွင့္ ပိုမို ခ်ိတ္ဆက္ေစမည္ ျဖစ္ၿပီး ျပင္ပကမၻာ
အေနျဖင့္လည္း ျမန္မာကို ပိုမို နားလည္ လာႏိုင္မည္” ဟု ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီး ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္
ေက်ာ္ဆန္းက ေနျပည္ေတာ္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္ ရုပ္သံ လုိင္းသစ္ မိတ္ဆက္ပြဲ
အခမ္းအနားတြင္ ေျပာၾကားလုိက္သည္။Myanmar International တြင္ သတင္း၊
မွတ္တမ္း ရုပ္ရွင္၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရး အစီအစဥ္မ်ား ပါ၀င္ကာ ျမန္မာ့ ရုပ္ရွင္ႏွင့္ ဗီဒီယိုမ်ားကို
အဂၤလိပ္ စာတန္းထုိးၿပီး ထုတ္လႊင့္ သြားမည္ဟု ဆုိသည္။ ကခ်င္ ျပည္နယ္ ေရခဲေတာင္
ေဒသတြင္ ရုိက္ကူးခ့ဲေသာ “လွ်ဳိ႕၀ွက္ေသာ ႏွင္း” ရုပ္ရွင္ကားကုိ ပထမေန႔ အစီအစဥ္တြင္
ထုတ္လႊင့္ သြားေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ရုပ္သံ လုိင္းသစ္ကုိ ေျမာက္အေမရိက၊ ဥေရာပ၊
ၾသစေၾတးလ်ႏွင့္ နယူးဇီလန္ ေဒသ၊ တရုတ္ႏွင့္ အိႏၵိယ ေဒသ၊ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား ေဒသ
တို႔တြင္၂၄ နာရီလုံး ဖမ္းယူ ၾကည့္ရႈႏိုင္မည္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ ျပည္တြင္း၌ နံနက္ ၉ နာရီမွ
၁၁ နာရီအထိ ထုတ္လႊင့္ သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။ျမန္မာ့အသံႏွင့္
ရုပ္ျမင္သံၾကားဌာန၊ ေရႊသံလြင္ မီဒီယာ ကုမၸဏီတုိ႔ ပူးေပါင္းစီစဥ္သည့္ Myanmar
International တြင္ သတင္း တင္ဆက္ရန္ အဂၤလိပ္စကားေျပာ ႏိုင္ငံျခားသားတခ်ဳိ႕ကုိ

ငွားရမ္းထားေၾကာင္း သိရသည္။
ေနျပည္ေတာ္ရိွ ျမန္မာ့အသံႏွင့္ ရုပ္ျမင္သံၾကားဌာန ၀န္ထမ္းမ်ား (ဓာတ္ပုံ - MNA)
“အရင္က MRTV-3 အစီအစဥ္ေတြနဲ႔ သိပ္မကြာပါဘူး၊ နည္းနည္း ထူးျခားတာက

ႏိုင္ငံျခားသား တဦးက အဂၤလိပ္လို သတင္း ဖတ္တာပါပဲ” ဟု Myanmar International၏
ပထမေန႔ အစီအစဥ္ကို ၾကည့္ရႈခဲ့သူ ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ ခ်င္းမုိင္ၿမိဳ႕ေရာက္ ျမန္မာျပည္သား တဦး
ျဖစ္သည့္ မေအးေအးက ေျပာသည္။Myanmar Internationalသည္
ျမန္မာ့ရုပ္ျမင္သံၾကား၏ MRTV-3 အစီအစဥ္မ်ားကုိ အသြင္ သ႑ာန္ သာမက
အႏွစ္သာရပါ ေျပာင္းလဲထားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္ အစုိးရ သတင္းစာမ်ားတြင္
ေရးသားသည္။Myanmar Internationalအစီအစဥ္မ်ားကုိ၂၄ နာရီ ထုတ္လႊင့္ႏုိင္ရန္
ျပင္ဆင္ေနစဥ္ လြန္ခ့ဲသည့္ ၁ လေက်ာ္မွ စတင္ၿပီး ေန႔စဥ္ စမ္းသပ္ ထုတ္လႊင့္ခ့ဲေၾကာင္း
သိရသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ဖယ္မထားရန္
အင္ဒိုနီးရွား ေတာင္းဆုိ
ရန္ပိုင္ Thursday, April 01, 2010
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2920-2010-04-01-09-
ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေရာက္ရွိေနသည့္ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး မစၥတာ မာတီအမ္
နာတာ လီဂါ၀ါက ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္
ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အေပၚ တားျမစ္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ရန္ ေတာင္းဆုိလုိက္ေၾကာင္း
ယေန႔ထုတ္ ဂ်ကာတာပုိ႔စ္ သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။စစ္အစုိးရ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္
ပတ္သက္၍ ႏုိင္ငံတကာအသုိင္းအ၀န္းတြင္ ေဆြးေႏြးလိမ့္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း
ျမန္မာႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ဦးဉာဏ္၀င္းကုိ ေျပာၾကားခဲ့သည္ဟု အင္ဒုိနီးရွား
ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး႒ာန ေျပာခြင့္ရသူတဦးျဖစ္သည့္ Teuku Faizasyahက ေျပာ သည္။
“အားလုံး ပါ၀င္ႏုိင္တ့ဲ ေရြးေကာက္ပဲြ တခု ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ က်င္းပႏုိင္ဖုိ႔အတြက္
အင္ဒုိနီးရွားက ေမးခြန္းထုတ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္" ဟု ၎က ဆိုသည္။ စကာၤပူႏုိင္ငံ
ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး႒ာန ေျပာေရးဆုိခြင့္ရွိသူကလည္း စစ္အစုိးရ၏ ေရြးေကာက္ပြဲဆုိင္ရာ
ဥပေဒမ်ားေၾကာင့္ အမိ်ဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးသည္ ပုိမုိခက္ခဲသြားသည္ဟု
ေျပာေၾကာင္း The Straits Times အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာတြင္ ေရးသားထားသည္။
“တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳ ေရြးေကာက္ပြဲတခုျဖစ္ဖို႔ ဆုိရင္ ပါ၀င္သင့္တဲ့သူေတြ အားလုံး
ပါ၀င္မွ ျဖစ္မယ္”ဟု ၎က ဆုိသည္။ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ႏွင့္
တျခားေသာ ႏုိင္ငံေရးပါတီမ်ား ပါ၀င္ရန္လုိအပ္ေၾကာင္း အဆုိပါ ေျပာေရး
ဆုိခြင့္ရွိသူကေျပာသည္။အေမရိကန္ အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ ၉ ဦးကလည္း
စစ္အစုိးရကုိ ပုိမုိတင္းက်ပ္သည့္ စီးပြားေရးပိတ္ဆုိ႔မႈ ျပဳလုပ္ရန္ သမၼတ အုိဘားမားကုိ
ယမန္ေန႔က စာေရးေတာင္းဆုိလုိက္သည္။စစ္အစုိးရ၏ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္သင့္သည့္
ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား မပါ၀င္ႏုိင္ရန္ တားျမစ္ထားေၾကာင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲ
ဥပေဒမ်ားသည္လည္း ဒီမုိကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရးအတြက္ အတုအေယာင္ဥပေဒမ်ား
ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျပင္းျပင္း ထန္ထန္ အေရး ယူသင့္ေၾကာင္း အဆုိပါစာတြင္
ေရးသားေဖာ္ျပထားသည္။“ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းလာေအာင္
ဖိအားေပးတဲ့ေနရာမွာ၊ က်ေနာ္တုိ႔မွာရွိတဲ့ အင္အားေတြကုိ အသုံးျပဳ ရမယ္လုိ႔
ယုံၾကည္တယ္”ဟု ေရးသားထားသည္။အေမရိကန္ဘ႑ာေရး ၀န္ႀကီး႒ာနအေနျဖင့္
ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ၎တုိ႔ႏွင့္ ပတ္သက္ေနသည့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ ႀကီးမ်ား၊
ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေနသည့္ ဘဏ္မ်ားကုိ ပုိမုိတင္းက်ပ္စြာအေရးယူရန္ ထိပ္တန္း
ရီပတ္ဗလီကန္အမတ္ Mitch Mc Connell အပါအ၀င္ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားက
ေတာင္းဆုိျခင္းျဖစ္သည္။၂၀၀၈ ခုႏွစ္က ျပ႒ာန္းခဲ့သည့္္ တြမ္လန္းေတာ့စ္ ျမန္မာ့
ေက်ာက္စိမ္း ပိတ္ဆို႔မႈ အက္ဥပေဒအရ ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ပတ္သက္၍ အထူးကုိယ္စားလွယ္
တဦးခန္႔အပ္၍ ျမန္မာ့အေရးကုိ အာဆီယံ ႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ ပုိမုိပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရန္
ေရးသားထားသည္။အဆုိပါစာကုိ ရီပတ္ဘလစ္ကန္ ပါတီအမတ္ ဂြ်န္မက္ကိန္း၊
ဆမ္ဘေရာင္းဘက္၊ ဂ်ဒ္ဂရက္ဂ်္ ႏွင့္ ဒီမုိကရက္တစ္ပါတီအမတ္ ဘာဘရာေဘာက္ဆာ၊
ရပ္ဆ္ ဖုိင္ဂုိးဒ္၊ ဒုိင္ယန္း ဖုိင္းစတုိင္းႏွင့္ ဂိ်ဳးလီဘာမန္တုိ႔ကလည္း
လက္မွတ္ေရးထုိးထားသည္။အလားတူ ၿဗိတိန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဂၚဒြန္ဘေရာင္းကလည္း
စစ္အစုိးရက ျပဳလုပ္မည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တ လိမ့္မည္ဟု
မေမ်ာ္လင့္ေၾကာင္း ၿပီးခဲ့သည့္ အဂၤါေန႔က ေျပာဆုိခဲ့သည္ဟု AFPသတင္းတြင္
ေဖာ္ျပထားသည္။“ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ မပါမျဖစ္သတ္မွတ္ထားတဲ့
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ႏုိင္ေအာင္ ခြင့္ျပဳရမယ္”ဟု ၿဗိတိန္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္
ကဆုိသည္။ျမန္မာ စစ္အစုိးရအေနျဖင့္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္
အခြင့္အလမ္းေကာင္းမ်ားကုိ အလဟႆ ျဖဳန္းတီးပစ္ေန ေၾကာင္းလည္း မစၥတာ
ေဂၚဒြန္ဘေရာင္းကေျပာဆုိလုိက္သည္။စစ္အစုိးရက ၁၉၉၀ ျပည့္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္
ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္အရ အႏုိင္ရရွိခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(NLD)ပါတီ

ကုိအာဏာလႊဲေျပာင္းမေပးဘဲ ႏုိင္ငံတကာမွ အသိအမွတ္ျပဳရန္ ေရြးေကာက္ပြဲတခုကုိ
ထပ္မံျပဳလုပ္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရး အကဲခတ္မ်ားက သုံးသပ္သည္
Ethnic council opposes junta electoral

laws
Thursday, 01 April 2010 16:57 Hseng Khio Fah
http://www.shanland.org/index.php?option=com_content&view=article&
The Ethnic Nationalities Council (ENC-Union of Burma), a coalition of

ethnic political organizations, announced yesterday that the council
would not accept the Burma’s electoral laws as they were patently one
sided laws drawn by the military junta for itself. The announcement was
made after its five-day long meeting held from 27 to 31 March at an
undisclosed place on the Thai-Burma border. It was attended by 35
representatives from 7 ethnic states: Kachin, Karen, Karenni, Arakan,
Chin, Mon and Shan states. According to the council resolutions, the
group will oppose not only the electoral laws, but also the military
junta’s 2008 constitution which it says is undemocratic. At the same
time, the group expressed its support for the National League for
Democracy (NLD) on its decision on 29 March not to re-register as a
political party. On the other hand, the council will not oppose or
condemn ethnic organizations and individuals planning to contest in the
forthcoming elections, or the people who will vote in the elections even
though its position does not support the elections. The newly elected
Chairman Tu Tu Lay urged all state representatives to prevent discord
among those who are participating in the elections and those against
the elections. According to a participant at the meeting, there are
people, even though they are against the 2008 constitution, who has
decided to contest elections.One of them is veteran Shan politician Shwe
Ohn, who formed a new party; Union Democratic Alliance Organization
(UDAO), last year saying if there are no opposition parties, the military
junta’s candidates will win by acclamation.
A former member of the defunct Burma Socialist Programme Party
(BSPP), who also shared the same view, said, “The military’s door is
opening a little bit. We must try to pry it open wide with a few seats that
we can win.”A former resistance leader said that ethnic people have
been fighting against the junta for more than half a century, but they
have yet to win, it is because they are fighting from the exterior lines.
“It is high time we fought them in the interior lines.” The ENC was
established in August 2001 as Ethnic Nationalities Solidarity and
Cooperation Committee (ENSCC). In 2004 it became ENC, a state based
organization. Another ethnic alliance is the National Democratic Front
(NDF), formed in 1976, by armed ethnic movements.
Poi sanglong 'ordination festival' in Mae

Taeng - Chiang Mai
Thursday, 01 April 2010 11:07 Jotika Khur-yearn
Hello every one,

If you are in Chiang Mai right now, I would like to invite you to visit Wat
Tiyasathan in Mae Taeng district, 40 kilometres to the north of Chiang
Mai city. There is a huge poi sanglong 'ordination' festival going on
there, from 29 March to 3 April, the biggest festival of poi sanglong i
have ever heard, with around 200 boys, most of them aged between 7
and 15, dressed up as old time princes. Another significance of this
festival is that the organisers have brought the Zat Tai, most famous
Shan drama group from Panglong, Shan State, Burma. The group trvels
to Thailand for the first time to perform their plays to Shan communities
in Thailand. I hope Shan people from over Thailand who haven't been
back to Shan State will rush to Chiang Mai for this festival.
Other significances of this festival include the traditional Shan practice of
learning Buddhism through the peformance of lik loung poetic literature

recited by specialist readers and modern music concerts.
Well, there are other poi sanglong festivals going on in northern
Thailand through the month of April, and the list those festivals was
posted on www.mongloi.com.
Jotika Khur-yearn
Assistant Librarian for Southeast Asian Studies
SOAS Library, University of London
Thornhaugh Street, Russell Square, London WC1H 0XG
United Kingdom
jk53@soas.ac.uk
+ 44 (0)20 7898 4173
http://www.soas.ac.uk/staff/staff31253.php
http://www.soas.ac.uk/library/subjects/sea/
BGF deadline for armed groups

extended again
Wednesday, 31 March 2010 10:35 Hseng Khio Fah
id=29
The military junta has set 28 April as another deadline for Special Region
#4, the National Democratic Alliance Army (NDAA-ESS) better known as
Mongla group, to give response on its border guard force (BGF)
program, according to sources close to the NDAA leadership.The
announcement of the deadline was delivered by chief of Military Affairs
Security (MAS) Lt-Gen Ye Myint on 29 March; when he and some 10
representatives of the NDAA met at Kengtung headquarters. The
meeting was attended by both Lt-Gen Ye Myint and Maj-Gen Kyaw
Phyoe, Commander of Kengtung based Triangle Region Command, Sao
Hsang Luu, Vice Chairman of NDAA, Kham Mawng, Deputy Chief-of-Staff
and Sai Soe Win, liaison Officer in Kengtung were present at the
meeting called by Ye Myint.

NDAA fighters
Lt-Gen Ye Myint
warned the group
that if it did not
accept to transform
itself into junta’ run
border guard force by the deadline, it would become an illegal
organization like it used to be before 1989. 1989 was the year that the
Burma Army and the main ethnic armed groups concluded ceasefire
agreement. “This time he did not say there would be an offensive if the
group rejected (the program),” a source said. “It’s up to you whether
your group will accept our proposal or not. We are now giving you a
choice to decide for your future,” the source quoted Ye Myint as saying.
“The group was not allowed to say anything.” According to Ye Myint, 28
April will really be the latest deadline for the group. The junta military’s
deadline has been extended five times including the latest one. The first
was in October 2009, the second in December 2009, the third in
February 2010 and the fourth 10 March. In the meantime, the area
commander of Mongkhark was reportedly making inspections around
Mongyang facing Hsalue, regarded as Mongla’s strongest brigades on
the same day. Because of the movement, some local villagers have
reportedly fled to nearby towns like Kengtung, Tangyan and Chinese
border towns thinking it as a forerunner of war, a local resident in
Mongyang said.Another local source who knows well about the areas
says if there is going to be fighting; it will only be a small operation, not
a major one. Nevertheless, it is hard to say whether the military junta
will launch offensive against Wa and Mongla. “If the junta is really
serious, it would not have extended the deadline again and again.”
Lt-Gen Ye Myint is scheduled to meet the United Wa State Army (UWSA)
on 1 April. But no venue and date has been set up, another source from
Wa territory.

At the same time, Tangyan based battalions were reportedly ordered to
stop all cargo trucks going in and out of Panghsang, capital town of the
Wa State and not to allow any trucks to cross the Salween anymore.
Similar action has also been taken against the UWSA’s 171st Military
Region along the Thai-Burma border, said a source from the border.
A senior Wa officer said, the action did not have impact on their people
because the food that Panghsang people consume come from China.
A few days ago, over 30 junta personnel who were ordered to leave
Panghsang last week were reported to have returned, but the Wa
authorities refused to allow the team to stay. The team then returned to
Kengtung on that day.
Junta Launches International TV Station

http://www.irrawaddy.org/print_article.php?art_id=18184
By KO HTWE Friday, April 2, 2010
The Burmese military government's Ministry of Information gave

Myanmar Radio and Television-3 (MRTV-3) a makeover and re-launched
it on Thursday as the Myanmar International TV channel. According to
The New Light of Myanmar, a state-run newspaper, Myanmar
International will carry international news, local news, documentaries,
current affairs programs, entertainment and Burmese films with English
subtitles. Myanmar International has hired foreign presenters for some
of its programs.The channel will broadcast 24 hours a day in North
America, Europe, Australia, New Zealand, China, India and Indonesia,
and from 9 a.m. to 11 p.m. inside Burma. After concluding a test run
process that began on February 12, Myanmar International began
regular airing on Thursday.In his opening ceremony speech, Information
Minister Brig-Gen Kyaw Hsan said: "Myanmar International hopes that
its programs in English will connect Myanmar with the world outside
and, similarly, through Myanmar International, the world outside will

know the real Myanmar and understand it.”“There is much the world
outside does not know about Myanmar, a country progressing and
modernizing, even as it preserves and practices its culture and
traditions,” Kyaw Hsan said. Kyaw Hsan also noted the other potential
audience for Myanmar International outside of Burma. “Of course, we
must not forget that Myanmar International will be watched by the
Myanmar communities in other countries.” According to one media
observer who watched Myanmar International from Thailand, not much
has changed on the channel but the packaging. “The government said
the channel changed not only in name but also in substance. But what I
see are programs not very different from the old MRTV-3, except the
news announcers are foreigners,” the media observer said.Other
observers noted the timing of the launch as the government prepares
for the announced election.“I assume it was launched for the election,”
said San Moe Wai, the secretary of the exile-based Burma Media
Association. “Media is useful for the pre-election campaign
period.”“Myanmar International can be a focus for the government in
the coming election,” a Rangoon-based journalist told The Irrawaddy on
Thursday. “On the old MRTV-3, everybody inside Burma switched off
the television when the news announcer came on, so the government
changed the programming to make it more interesting.” Observers also
said that the military regime will try to broadcast its policy on FM radio
stations in preparation for the election, and that a small group of
investors who are close to the military have applied to set up private
stations. In addition, in 2009 the Ministry of Information renewed
licenses for private radio stations such as Mandalay FM, Cherry FM,
Shwe FM, Padamyar FM, Pagan FM, and Pyinsawadee FM.

Thailand to Press Burma to Open Elections

By THE ASSOCIATED PRESS Friday, April 2, 2010
NEW YORK — Thailand will be pressing Burma's military leaders in the

coming week to open its first election in two decades to all political
opponents and ethnic minorities, the country's foreign minister said on
Thursday.“I'm concerned about the national reconciliation and the
inclusiveness of the whole new political process,” Kasit Piromya said in
an interview with The Associated Press.
Last week,
opposition leader
and Nobel laureate
Aung San Suu Kyi,
who is under house
arrest, denounced
the government's
newly announced
laws guiding the
election as
Thailand's Foreign Minister Kasit Piromya speaks
undemocratic and
during an interview in New York on April 1,
recommended a
2010. (Photo: Reuters)
boycott of the
election, expected later this year.Her National League for Democracy
(NLD), which swept the last vote in 1990 but was barred from taking
power, decided on Monday to opt out of the election and now faces
dissolution under the junta's laws.“They have every freedom to decide
on their own affairs,” Kasit said. “So I honor and I respect that
decision.”He said the decision was made after the military announced
the electoral laws, “which look discriminatory” because “you are

providing amnesty only to the military leadership and not to the rest of
the political opposition side of it.”
Kasit said decisions should be evenhanded.
“If you were convicted on the political side, there should be a general
amnesty and forgiveness so that Myanmar [Burmese] society could start
anew where everybody could participate in the political process,” he
said.Kasit said Thailand has raised the issue of political inclusiveness
with Burma and he will raise it again when he meets Burma's foreign
minister in two days at a meeting of the Mekong River Regional
Commission, which Thailand is hosting.He said Thai Prime Minister
Abhisit Vejjajiva will also raise the issue when he meets Burmese leaders
at the annual summit of the Association of Southeast Asian Nation
(Asean) in Hanoi next week.
Kasit said Indonesia's foreign minister is in Burma this week, and “I'm
sure he has taken up the concern collectively of the Asean members.”
He noted that the Asean member countries have called for “national
reconciliation, the national election and so on [to be] inclusive, free and
fair, and also with the release of the political prisoners.”Kasit said that if
elections are held as a first step toward democracy, “then one has to
look whether that first step is conducive to the national reconciliation, to
the democratization of Myanmar as a whole or not.”If there is
“exclusivity” in the election process, then “maybe that first step is not
good enough of a step,” he said.Burma's military authorities “could
redress the situation,” he said. “There is still time to bring in some of the
elements to make that first step—(a) leap forward, back to democracy.”

Living in a Dangerous Land

By ALEX ELLGEE Thursday, April 1, 2010
MAE SOT, Thailand—It was coming up to midday and the sun beat down
through the still forest. Careful not to disturb the peace, Saw Htoo crept
through carrying his bow and arrow. He had spotted a bird suitable for
eating, and was fast on its trail. Suddenly, the forest sounds were
disturbed by an explosion near Saw Htoo’s village, and the bird flew
away. In a place where explosions can only be one thing, he raced
towards the sound.
Karen refugees walk along a road on the Thai-Burma border in 2009.

(Photo: Getty Images)
He saw his two grandchildren lying on the ground. He knew right away
the younger boy, five years old, was dead—the injuries were severe. His
other grandchild was alive, and there was a chance to save him.

On a stretcher made of bamboo, he was carried to Thailand and placed
in the Mae Sot intensive care unit where he now lies bruised, bandaged
and semi-conscious.“I am so devastated that this has happened, but I
can’t do anything to change the past,”Saw Htoo told The Irrawaddy, as
he watched over the boy lying in a hospital bed. “I have lost one of my
grandchildren, but I must do everything I can now to look after my
other one.” The two children had gone out to play when they came
across a metal object and did not recognize it as a mortar shell.Not
knowing what it was, they hit it with sticks until the shell exploded.
Saw Htoo, not his real name, and his family were part of the mass Karen
exodus from the former KNU headquarters at seventh brigade. In June
2009, when DKBA troops, led by Col Chit Thu, prepared to attack, they
fled to Thailand to escape the fighting. While the fighting continued,
they sought refuge in Mae U Su temporary camp on Thai soil. Soon after
the DKBA had taken 7th brigade, Saw Htoo said he stopped receiving
food rations and then the Thai army told him that he had to return to his
home. “We told the army that we didn’t want to go back, and we were
scared of landmines but they didn’t listen. They just told us the war was
over so we have to return,” said Saw Htoo.
Refugees were marched down to the river by Thai soldiers and ordered
back. On the day he returned, Saw Htoo said he was immediately
conscripted as a porter by the DKBA. On Monday, the same day his
grandson was killed, the last of his refugee group left the three main
temporary Karen camps. Many have gone back to Burma, while some
remain in Thailand. The Karen Human Rights Group reports that Noe
Boh camp, which originally had 1,111 residents in November 2009 is
now empty. In Mae U Su, there were 1,573 residents last November.
Now there are less than 20 households, who plan to leave this week.

In February, the Thai government announced that it would repatriate all
the Karen refugees to Burma because hostilities have stopped. The
circumstance surrounding the return of the refugees has come under
heavy criticism from local NGOs and the international community. The
Thai government has been criticized for involuntarily returning the
refugees to a dangerous area.In an interview on Tuesday, one Karen
villager said no one wanted to return to Burma.
“The people who went back yesterday, they didn't want to go back but
the Thai soldiers always threaten them. So, we all think that it is better
to go back in our villages,” said a man in Oo Thu Hta camp. A local NGO
worker who has monitored the situation closely said: “Numerous families
told us that they are scared to leave, that their villages are not safe but
they feel they have no other option and cannot stay in Thailand so they
must go back to Burma. Everyone I spoke with in Noe Boh told me this,
and it was the same for my colleague at Mae U Su.” Commenting on the
repatriation of the refugees, Matthew Finch of KHRG, told The
Irrawaddy that he believed it wasn’t voluntary, but rather the result of
months of pressure on the refugees. “Aid workers have all said the
families that they have spoken with are scared to return to their villages,
and they don’t think their villages are safe but they feel they have no
option to remain in Thailand, so they left.” A UN refugee group
interviewed a large number of the refugees before they left the camps
and reported that they all wanted to return. The main reason that most
the refugees gave was that they wanted to plant seeds before the
season changed. When asked if she felt that the refugees were leaving
because of pressure from the Thai authorities, Kitty McKensey, a UN
spokesperson, said: “It is possible that they felt under pressure,
everybody knows that Thailand didn’t want them to stay.”

She said the return “shouldn’t be seen as one way trip,” because they
can come back to Thailand in the future. Some, she said, have probably
already come back and are staying in villages around Tha Song Yang.
However, Saw Htoo’s grandson will not be returning to Thailand. He
died because of what many of the refugees were claiming: that their
home territory is full of danger, from unexploded shells, to mine fields,
to forced conscription, to fire-fights between opposing armies. Sitting
outside the hospital bed where his injured grandson lies, Saw Htoo said
the dead grandchild was buried right away. Having lived a life on the
run, they were worried they would have to flee before they had time to
bury him. He said there was no point waiting, because they couldn’t
afford to give him a proper burial. Remembering his grandson, he said
he was like a little monkey.“He was always hunting for things and had
such a creative mind. Even when they sent him to school, he would try
to go outside to explore the world.”
Mon Alliance Will Not Take Part in Election

By LAWI WENG Thursday, April 1, 2010
A political alliance representing Burma's Mon community has decided not

to take part in the planned general election.The decision, taken on
March 30 at a meeting of a 15-member committee in the Mon State
capital, Moulmein, leaves the Mon with no representation in the
election.The alliance includes former members of the central committee
of the New Mon State Party (NMSP), an armed group that signed a
ceasefire agreement with the junta in 1995, members of the Mon
National Democratic Front (MNDF) and other respected Mon community
leaders.The MNDF announced last week that it will not contest the
election because the junta's election law is unjust.

A monk prays at the Kyaikhtiyo Pagoda, also known as the Golden Rock
Pagoda, in Mon State. (Photo: Reuters)
The NMSP announced last year its opposition to participation in the

election. The party has called for a review of the 2008 constitution,
saying it doesn't protect ethnic or democratic rights. A member of the
political alliance's committee, speaking anonymously, told The Irrawaddy
on Thursday, that a majority rejected the election law and decided not
to contest the election.“It was like the National League for Democracy
decision,” he said.When the Mon political alliance formed in June last
year it said it planned to take part in the election, although its
committee was divided on the issue. The promulgation of the election
laws in March swung opinion against participation in the election.At a
meeting of the committee in March, one member, Nai Banya Aung Moe,
told The Irrawaddy that the Mon alliance could advance peace and
democracy by taking part in the election.“We need national
reconciliation, peace, democracy and development,” he said. “I want to
implement work on that.” A Mon monk in Rangoon said: “They (regime)
will not get one vote from our people if the Mon has a political party
participating in the election.”The monk said: “If there is a Mon political
party at the election, the Mon people will have a chance to vote for their
own people. We will be able to know what is going on inside parliament
if we have representatives there. Without our people in parliament, we
know nothing about what is going on.”The MNDF participated in the
1990 election, winning five seats. The junta then disbanded the party
and sentenced four elected representatives to long prison terms.The
party's military wing continues to bear arms, saying it will remained
armed until the Mon people win freedom.
Karen Party Applies for Registration

By SAW YAN NAING Thursday, April 1, 2010
The Kayin People’s Party (KPP) applied to register as a political party on

Wednesday to contest in the upcoming Burmese election, according to
party sources. The state-run newspaper New Light of Myanmar on
Wednesday ran a notice saying that the Karen group, based in Rangoon,
submitted an application to the Union Election Commission in
Naypyidaw. A party member said that after approval the party will
launch a campaign in areas that are heavily populated with Karen, such
as Irrawaddy Division, Rangoon Division and Pegu division as well as in
Mon State. She said the party will seek to represent all Karen in Burma.
Led by Dr. Saw Simon Tha, a Karen physician in Rangoon, the party has
15 committee members. He is a well-known peace negotiator who has
worked with both Karen rebel groups and the Burmese junta. In 2004,
he arranged peace talks in Rangoon between the Karen National Union
led by the late Gen Bo Mya and a Burmese government delegation led
by former Burmese Prime Minister Gen Khin Nyunt. So far, Karen cease-
fire groups have said that they will not participate in the upcoming
election, according to Karen sources. There are seven Karen cease-fire
groups based in Karen State including the Democratic Karen Buddhist
Army, the Karen Peace Force led by Col Thu Mu Heh, the KNU/KNLA

Peace Council led by Maj-Gen Htain Maung, the Peace Group led by
Bado Aung San, and a group led by the late Gen Bo Mya's son, Nay Soe
Mya. Three Karen political parties were formed during the 1990 Burmese
election: the Kar
NEWS ANALYSIS
Junta Turns Attention Back to the Jungle

By WAI MOE Thursday, April 1, 2010
Following a month of relative quiet at the Sino-Burmese border while the

military regime focused on election laws and the political situation in the
country, attention turns once again to the border guard force (BGF)
issue and the regime's attempts to bring the ethnic cease-fire groups
under its command.Naypyidaw's chief negotiator with the ethnic groups,
Lt-Gen Ye Myint, is scheduled to meet on Thursday with an ethnic Wa
delegation in Tangyan, a town in Shan State close to Wa territory, to
discuss the military government's BGF proposal, according to sources
close to the Wa. The meeting is the first between the junta and the
country's largest armed ethnic group, the United Wa State Army
(UWSA), since February. At the previous meeting, Chinese officials,
including commanders from the People’s Liberation Army, accompanied
the Wa delegation, which was led by Bao Youxiang.Ye Myint, who is also
chief of Burma's Military Affairs Security, met on Sunday with
representatives of the National Democratic Alliance Army (NDAA),
known as the Mongla Group, a cease-fire group allied to the
UWSA.During the meeting, Ye Myint reportedly urged the NDAA
delegation to respond positively to the BGF plan before April 22 or face
repercussions by April 28. According to ethnic sources at the Sino-
Burmese border, Ye Myint took a “tougher line” with the Mongla Group.
It is now one year since Naypyidaw proposed the BGF plan to various
ethnic cease-fire groups. The Burmese government set the end of March
as a further deadline, but has been unable to convince the main cease-
fire groups in the region––the UWSA, the Mongla Group and the Kachin
Independence Army––to agree to its terms.
Armed soldiers from the United Wa State Army ride in a vehicle on a

street in Namteuk, neighbouring China's border town of Mangka. (Photo:
Reuters)
According to sources, the regime leaders suspended negotiations with

the ethnic groups for a month while they concentrated their efforts on
the election laws and marginalizing the NLD, led by Nobel Peace Prize
laureate Aung San Suu Kyi.On March 28, just a few days after Suu Kyi
announced that she did not support the NLD registering for the election,
the junta resumed talks with the NDAA. The NLD announced its decision
not to register for this year's election the following day, on March 29,
after a meeting of its executive committee in Rangoon.“It is clear that
the junta has turned its attention back to the cease-fire groups now that
it believes it has strategically checkmated the NLD,” said Aung Kyaw
Zaw, a Burmese observer based on the Sino-Burmese border.
Meanwhile, Burma’s state-run media reported on Wednesday that
Chinese Commerce Minister Chen Deming met Burma's Secretary-1 Gen
Tin Aung Myint Oo in Naypyidaw on Tuesday though it did not report on
the officials' agenda.However, the Chinese delegation is expected to
raise concerns about the Burmese regime’s growing tensions with the
ethnic cease-fire groups along its border, as well as discussing bilateral
economic ties.Chinese Vice Commerce Minister Chen Jian visited
Naypyidaw and spoke with Burmese Prime Minister Gen Thein Sein and
Tin Aung Myint Oo on August 28 during the Burmese army’s siege of the
town of Laogai, which is the headquarters of the armed ethnic Kokang
group known as the Myanmar National Democratic Alliance Army.The
following day, hundreds of Kokang fighters opposed to the BGF plan
crossed the Sino-Burmese border and handed over their arms to Chinese
officials.During the conflict, as many as 37,000 Kokang-Chinese villagers
fled to China. Chinese businessmen lost an estimated Yuan 280 million
(US $40 million) in property and trade losses during the conflict and
China subsequently called for compensation. After negotiations, the
Burmese authorities agreed to pay out, but only to Chinese companies
that were operating legally in the area.Analysts say the Burmese army’s
treatment of ethnic groups along the Sino-Burmese border in 2009
distressed Beijing and caused it to rethink its Burma policy.“In view of
the unilateral action taken by Naypyidaw that inadvertently served to
upset the order in the local communities on the Chinese border in the
summer of 2009, Beijing may be compelled to conclude that when it
comes to peace on its doorstep, the issues involved are not entirely
'internal' after all,” wrote Xiaolin Guo, a Sino-Burmese affairs expert, in
her policy brief in December.Regarding ongoing ethnic issues, Burmese
generals reportedly boasted they can conquer the armed ethnic groups
easily. However, Chinese experts on Sino-Burmese issues say resolving
tension with force is not so easy.Li Chenyang and Lye Liang Fook noted
in their article, “China’s Policy towards Myanmar: a Successful Model for
Dealing with the Myanmar Issue?” that the Sino-Burmese border is an

estimated 2,204 km long with more than 40,000 ethnic militia fighters
based there, but less than 300 km of the border is directly controlled by
the military regime.Chenyang and Fook said that ethnic groups along
the border have pursued independence or greater autonomy for a long
time, which has implications for the safety and stability of southwest
China.
Indonesia Wants All-inclusive Election

in Burma
By SAW YAN NAING Thursday, April 1, 2010
Indonesian Foreign Minister Marty Natalegawa told his Burmese

counterpart, Nyan Win, in Naypyidaw on Wednesday that Jakarta
expected the regime to “uphold its commitment to have an election that
allows all parties to take part.”A Jakarta Post report that appeared
before the meeting said Natalegawa would also discuss with Nyan Win
the regime's controversial party registration law, which has led to the
opposition National League for Democracy's withdrawal from the
election.The paper quoted Foreign Ministry spokesperson Teuku
Faizasyah saying: “Indonesia will pose questions on the terms of the
elections to ensure that the country upholds its commitment to have an
election that allows all parties to take part.”In an official Burmese
account of the meeting, the state-controlled daily New Light of Myanmar
said Natalegawa and Nyan Win had shared their views on mutual
cooperation between their two nations and regional and international
issues. Indonesia and Burma are both members of the Association of
Southeast Asian Nations (Asean).Natalegawa's itinerary in the Burmese
capital included visits to a gems museum and other leading city sites
and a dinner hosted by Nyan Win, the paper said.The planned general
election in Burma and the disputed election laws are expected to figure

in discussions at an Asean foreign ministers' summit meeting in the
Vietnamese capital, Hanoi, nest week.No meetings have been scheduled
with members of Asean civil society and youth representative, similar to
such encounters last year in Thailand, according to the English language
daily Bangkok Post.
Roshan Jason, executive director of the Asean Inter-Parliamentary

Myanmar Caucus (AIPMC), said Asean should discuss and make clear its
views on Burma's upcoming elections, especially regarding the unfair
laws and conditions set by the regime which barred the full, free and fair
participation of political parties and individual citizens. David Scott
Mathieson, a Burma expert with Human Rights Watch, said: “They [the
international and regional community] need to come up with a united
and strong message that the environment for the election is not
inclusive.” The Singapore government said on Wednesday that the
election law will be a greater challenge for a vital national reconciliation
in Burma that includes all stakeholders. “We are disappointed that the
new election laws have led to this result,” said a Singapore Foreign
Ministry spokesman. “This will make it harder for national reconciliation
to be achieved.” It is still not too late for the Burmese government to
make the election inclusive, however, the spokesman said. “This would
require the participation of the National League for Democracy and other
political parties. It is still not too late for all parties to reach a
compromise and we urge them to do so.”
Myitsone Villagers Await Relocation

By SEIN HTAY Thursday, April 1, 2010
MYITSONE—As the time to leave their villages nears, many people

around the Myitsone Dam construction site feel more and more helpless.
“We don’t want to move, we don’t want to move…But, how can we
resist?” complained a frustrated villager in Tanphrel village, located near
the planned dam.There are about 15,000 people from 60 villages who
have been forced to relocate to as the government and Chinese Power
Investment Corporation (CPI) began construction on the country’s
largest hydropower plant at Myitsone (the convergence of the Maykha
and Malikha Rivers), about 27 miles north of Myitkyina, the capital of
Kachin State. Despite their efforts to halt the dam construction, villagers
will have to relocate around May this year.
Myitsone Dam will be about 500 feet in height and produce about 3,600
megawatts of electricity. The government will get about US $500 million
annually from selling electricity to China. While the dam will not
expected to increase electrical capacity among the local people, it has
produced a wave of negative impact on the local population and the
environment.When completed, it will flood a broad land area and will
alter biodiversity and increase deforestation.Among the first negative
impacts was the forced relocation of thousands of locals and the
destruction of their livelihoods. The cultural heritage of Kachin people at
Myitsone is also under direct threat.“I can’t sleep whenever I think of
leaving my orchards behind and our uncertain future at a new place,”
said one homemaker in Tanphrel.She said that she has no idea how to
earn a living at a new location. She will leave behind two orange
orchards on which her family has relied for its main income for many
years.There are many households like hers in the Myitsone area. Since
the villagers don’t want to leave and don’t want to lose their livelihoods,
they have expressed their opposition against the dam construction in
many ways. Facing risks of arrest, they spoke out before local
authorities. They held mass prayer services, aiming to halt the dam
construction. Kachin people around the world also have sent letters to
the government and the Chinese company. More than 200 new wooden
houses with zinc roofs stand on red earth, waiting for their new owners.
built by Asia World Company on land near Kyin Khan Lon Ka Zwat
Village, about 20 miles from Myitkyina.

Villagers were told by local authorities that they would receive
compensation. However, they haven’t been told how much.“Who can
guarantee that we will get compensation for our properties?” a villager
from Downphan Village said. “They [local authorities] have various kinds
of dirty tricks with which they can erase our names off the compensation
list.”Villagers said they were told that they will have to show documents
such as land titles, if they want to get compensation for their property.
While some villagers have land titles, others do not.Villagers believe that
there will be corruption in the compensation process. Some villagers say
authorities demand money as a fee for writing a “certification letter.”
Still, there are people who are still determined to stand up for their
rights. “We won’t give up,” said a 45-year-old woman in Myitsone.“We
will fight at any cost.”
US Urged to Take 'Middle Path' on Burma

By LALIT K. JHA Thursday, April 1, 2010
WASHINGTON—Experts urged the United States on Wednesday to adopt

a “middle path” on Burma—neither exert too much pressure on the
junta nor be viewed as too close to the authoritarian military rulers.“The
US must ensure that its policies do not inadvertently support or
encourage authoritarian and corrupt elements in Burma,” said retired
Gen. Wesley Clark. “At the same time, if the US sets the bar too high at
the outset, it will deny itself an effective role in helping to move Burma
away from authoritarian rule and into the world community." Clarke was
speaking at the US Institute of Peace, a Washington-based think tank, at
a ceremony held to release an Asia Society report on Burma prepared by
an independent panel of experts. The panel was co-chaired by Clark and
Henrietta Fore, the former administrator of the US Agency for
International Development.

"Decades of pursuing policies of isolation and sanctions by the US have
done little to influence change in Burma, so it’s time to do something
different,” Clark said as he discussed recommendations, which included
the appointment of a special representative for Burma."Burma is at the
center of a torrent of powerful economic forces, and at the same time its
political system is frozen," he said.Fore said that through its programs
and support for the Burmese people, the US can demonstrate that it is
steady but flexible, and quick to react to any potential overtures from
the Burmese government.“Specifically, during this period of transition,
the US should encourage economic and social development and
opportunity, the process of political development toward democratic
norms, press military leaders to improve governance and assist the
country’s non-Burman nationalities in pursuing an equitable voice in
national governance,” Fore said.Noting that the new direction in US
policy will require greater cooperation with regional players in order to
succeed, the report's director, Suzanne DiMaggio, said: "With elections
expected to be held later this year, the first in Burma in 20 years, the US
should make collaboration with other key stakeholders, particularly
Burma’s Asian neighbors, Asea and the UN, the centerpiece of its
policy."None of the experts who spoke suggested stronger sanctions
against the Burmese military junta or a stronger role for the UN Security
Council, as is being called for by several pro-democracy groups both
inside and outside Burma.

600 Karen Refugees Return to Burma

By LAWI WENG Wednesday, March 31, 2010
About 600 Karen refugees return from Thailand to Burma, despite what
has been described as the “very unstable” situation there.The Karen
Information Center (KIC), based on the Thai-Burmese border, said the
refugees had returned voluntarily but after pressure by Thai authorities.
Returning Karen refugees prepare to cross the Moei River on Wednesday to

Burma.
KIC editor Nang Paw Gay said: “The people lost hope after the Thai
authorities told them many times to return to Burma. They decided that
whatever happens to them they would go back home.”Sally Thompson,
the deputy director of the Thailand Burma Border Consortium (TBBC),
said the situation in eastern Burma “remains very unstable. For any of
these people returning, it is going to be difficult for them.” Many human

rights groups, including the International Campaign to Ban Landmines,
have appealed to the Thai government not to repatriate the refugees in
areas where is the risk of landmines, forced labor and army
recruitment.Kitty McKinsey, regional spokeswoman for the office of the
United Nations High Commissioner for Refugees (UNHCR), told The
Irrawaddy that there is a procedure in place for refugees who choose to
return to Burma. The Thai military noted their names and handed the
list to the UNHCR, which then interviewed them.McKinsey said the
UNHCR had interviewed more than 700 people over the past few weeks
and they said that they wanted to go home.“What they are telling us is
they wanted to go back because they wanted to prepare their field for
planting before the rains,” she said.“From the point of view of the
UNHCR, they shouldn't be forced to return. All return to Myanmar
[Burma] should be on a purely voluntary basic.” About 3,000 Karen
refugees in the Tha Song Yang District of Tak Province fled to Thailand
in June 2009 following clashes between Karen soldiers and a joint force
of Burmese government troops and the Democratic Karen Buddhist
Army. The Thai military planned to deport all 3,000 to Burma in
February, but then shelved the plan after pleas by human rights groups
and the international community. Nevertheless, about 300 Karen
refugees have returned since February.Meanwhile, a Karen refugee child
was admitted to hospital in the Thai border town of Mae Sot on
Wednesday with injuries susta
Burma's Press Censored on NLD Decision

By KO HTWE Wednesday, March 31, 2010
Outside Burma the reactions of the press and observers to the National
League for Democracy's (NLD's) decision not to contest this year's
election have been numerous and varied, but inside Burma the military

government's Press Scrutiny and Registration Division (PSRD) is forcing
newspapers and other publications to publish the official line on the NLD
decision, if they publish at all. To date, Burma's state-run newspapers
have been silent about the NLD's decision.After submitting articles to the
censorship board for verification, journals Myanmar Newsweek and The
Yangon Times on Tuesday were forced by the PSRD to report that the
NLD's decision will disrupt the election, according to media sources in
Rangoon.
Myanmar Newsweek wrote: “The NLD's decision not to participate in the

planned election damages the peaceful transition to democracy for the
country and its citizens.” In Burma, every publication is required to
verify its articles through the PSRD before publication. One Rangoon-
based editor told The Irrawaddy: “For our journal, if we want to publish
the NLD decision, I think the censorship board will only give us
permission if we write what they want.” The NLD executive committee
decided unanimously on Monday not to register the party for the
election. The election laws promulgated by the regime state that any
party that fails to register by a deadline in early May will cease to exist
legally. The NLD executive committee's decision not to register was
prompted by the election laws, which members described as “unjust”
and unlikely to result in a fair and inclusive election.The laws excluded
anyone serving a criminal sentence from participating in the election—a
provision that bars NLD leader Aung San Suu Kyi and other political
prisoners. In order to participate in the election, the NLD would have
had to expel Suu Kyi from the party.In contrast to the muted reaction
inside Burma, observers and publications outside the country have lined
up to deliver their opinions on the NLD decision and its consequences.“If
the NLD fails to register, Burma's regime will do as they did at the 1993
National Convention. They will say it is not our fault the NLD did not
participate in the elections and become part of the new government.
That it was the NLD's own decision,” said Win Min, a Burma analyst
based in Chiang Mai, Thailand.
Aung Naing Oo, a Burmese political commentator living in exile, told The
Irrawaddy that the NLD decision stemmed from the unjust 2008
Constitution and the unjust election laws. “The NLD has to confront
these unjust laws,” Aung Naing Oo said. “So the question arises how
they will confront them: within the law or outside the law. The party
cannot legally stand without registration, so they have to confront the
unjust laws outside the law.”Aung Naing Oo said the NLD's next step is
“delicate and important.” Other observers say that the future response
of the Burmese military junta depends on the next steps of the NLD.
“The situation is now in the military junta's hands and they can do what
they want,” said Chan Htun, a veteran Rangoon politician, pointing out
that if NLD members continue to deliver speeches urging a boycott of
the election, they could be arrested.“The parties that boycott [the
election] will be outlawed,” said Debbie Stothard, the coordinator of the
Alternative Asean Network on Burma. “And we have to understand that
in the past when people were members of a so-called outlaw
organization, they were sent to jail. So this is a very big threat.”
Stothard used a football analogy to describe the environment
established by the regime's election laws, saying that the Burmese
military government has organized a game where only one team is
allowed to play and there is only one goal post.
Jailed Burmese MPs Remembered at

Bangkok Conference
By SIMON ROUGHNEEN Wednesday, March 31, 2010
BANGKOK—The Inter-Parliamentary Union (IPU) has called for free and

fair elections in Burma, and urged Asean member-states to take a strong
stand in support of democracy in Burma. Sen Alberto Pimentel Jr. Of the
Philippines, president of the IPU Committee on the Human Rights of
Parliamentarians, said on Wednesday, “We wish to echo the world's
concern that the elections in Myanmar [Burma] should be free, fair,
credible and inclusive.”
Delegates walk past the Burma display at the Inter-Parlimenary Union in

Bangkok. (Photo: Simon Roughneen)
He said that “the Myanmar government is using the elections to pretend that it is is a
democracy.” The IPU has said that democratic elections are impossible
in Burma, given that the electoral law excludes Aung San Suu Kyi and
more than 2,100 political prisoners. It concludes that “time is running
out,” if steps to ensure free and fair elections are to be implemented
before voting takes place.The IPU is chiefly concerned with
parliamentarians who suffer abuse or are in detention. Pimentel and his
committee will finalize a report on jailed MPs in Burma, a draft copy of
which was available at the 122nd IPU assembly in Bangkok. The
parliamentarians in question were elected in 1990, the last time Burma
held an election. Twelve remain in jail, seven died while in detention or
shortly thereafter, and two others were assassinated outside the
country. It is thought that at least one MP contracted HIV from infected
needles while in custody.

The MPs were never allowed to take their seats, and the junta ruled the
1990 election invalid in its recently published electoral law. The report
outlines the harsh, and often brutal conditions the parliamentarians are
kept in. One excerpt—by no means the worst—is illustrative:“Kyaw Khin
was reportedly arrested on June 5,1996, for recording and distributing
video and audio tapes containing foreign ews reports and documentaries
on Burma. He was charged, along with eight others, under the 1985
Video Act, and sentenced to three years' imprisonment, and was given
an additional seven years' imprisonment under the 1950 Emergency
Provisions Act, Article 5(j).“Shortly after his release in 2005, he was
rearrested and sentenced to 14 years in prison under the 1950
Emergency Provisions Act after pamphlets were reportedly found near
him in a classroom. He is currently detained in Taung-lay-lone Prison.
Kyaw Khin has been suffering from a severe form of ocular pain since
2005 and is now close to losing his eyesight because he is being denied
medical treatment. The office of the International Committee of the Red
Cross in Taunggyi was informed by his wife of his plight but has been
prevented by the authorities from providing assistance.”Pimentel said
the IPU has made “numerous requests to the Myanmar government” to
be allowed to visit the detained parliamentarians. The junta has not
replied. Pimentel reflected that “if the late Cory Aquino was denied the
chance to meet Aung San Suu Kyi when she visited Myanmar as
president of the Philippines, I don't think a group of MPs will hold much
sway with the government.”With Indonesian Foreign Minister Marty
Natelegawa currently in Burma, in advance of the Asean summit in
Vietnam next month, Pimentel urged Jakarta to follow Manila's lead.
Philippine Foreign Minister Alberto Romulo recently told his junta
counterpart Nyan Win that Manila was concerned about the new
electoral laws. After that meeting, Romulo later told reporters he was
not satisfied with the conversation, noting that the Burmese foreign
minister did not say much about the laws. Junta ministers are widely
regarded as having little authority to discuss political matters, other than

that granted to them by Sen-Gen Than Shwe.Pimentel expressed hope
that individual Asean member-states could follow the lead set by Manila
and Jakarta with regard to Burma. Without mentioning host country
Thailand by name, he said that he hoped “other democratic countries in
southeast Asia can speak out as well.”The Asean “non-interference”
principle seems set to remain, despite the recent establishment of an
Asean human rights commission, and the view of the Asean Inter-
parliamentary Myanmar Caucus, meeting in Bangkok, that the internal
situation in Burma constitutes a threat to regional stability and
security.Indonesia is now seen as the sole “full democracy” in southeast
Asia—with countries such as Malaysia, Thailand and the Philippines
having regressed or stagnated in recent years. Vietnam, Laos, Brunei
and Singapore are undemocratic—one-party states in some cases.
However, military-ruled Burma is seen as the litmus test of Asean's
commitment to human rights and democratization. Outside the
convention hall during the inter-parliamentary caucus, a display
exhorted IPU delegates to sign in support of their jailed counterparts in
Burma. By this afternoon, there were 22 signatures out of a total of
1,400 delegates attending the assembly. Pimentel and the IPU
Committee on Human Rights were among the signatories, as were
delegates from Chile, Ireland, Portugal, South Africa and Uganda among
others, with one signature from IPU host country Thailand.
NUP Vows to 'Serve the People'

By SAW YAN NAING Wednesday, March 31, 2010
The pro-military junta National Unity Party (NUP) has vowed to serve
the people if elected, according to Han Shwe, one of the party's central
executive committee members. The NUP registered as a political party
on Monday and announced its intention of competing in this year's
general election through the state-run newspaper, Myanmar Ahlin.
Previously called the Burma
Socialist Program Party (BSPP),
led by late dictator Gen Ne Win,
the NUP won 10 seats in the
1990 election.
Speaking with The Irrawaddy on

Wednesday, Han Shwe said, “We
have applied to the Election
Commission to register our party.
“Our political ideology is to serve

the people,” he added.
The party is now waiting for the

Tun Yi, chairman of the National approval of the newly-selected
Unity Party, addresses the party's Union Election Commission, he
ceremony marking the 63rd said.
anniversary of the Union Day in
Rangoon on Feb. 11. (Photo: AP) Led by former deputy
commander in chief of Burma's
armed forces, Tun Yi, the NUP has 23 central executive committee
members, including General Secretary Than Tin and Joint General
Secretary Khin Maung Gyi. Han Shwe said that with about 500,000 party
members nationwide, the NUP has high expectations for the upcoming
election. “We expect to win in many constituencies,” he said. “We hope
that our party will win more then 200 parliamentary seats in total.” The
party will contest seats across the country, but will focus on
constituencies where there is potential for the party to win, Han Shwe
said.

He said that the party had been surveying the constituencies it intends
to contest and has been actively recruiting party members since its
registered for the election. Party registration laws state that parties may
spend a maximum of 10 million kyat (US $10,000) for each candidate
running for a seat in parliament. The expenditure can come from either
the party's funds or from a candidate's private funds. Some observers
said the party registration laws favor wealthy and influential candidates.
Han Shwe said the campaigning allowance per candidate is high, but
that the NUP will try its best to collect “legal and sincere” funding from
the party's candidates, members and individuals who support the
party.The NUP's flag has a red background with three white stars on the
left side. The party will base its headquarters in Bahan Township in
Rangoon Division.
NEWS ANALYSIS
In Opting for Poll Boycott, NLD Goes for Broke

By MARWAAN MACAN-MARKAR / IPS Wednesday, March 31,
WRITER 2010
BANGKOK — If Burma’s military regime goes ahead with its promised

general election this year, some 27.2 million voters will be deprived of
the chance to cast a ballot for the political party that has come to
symbolize democratic hope in that oppressed nation.This is the scenario
taking shape after the National League for Democracy (NLD), led by pro-
democracy icon and party leader Aung San Suu Syi, decided on Monday
to boycott the general election. A damning indictment on the South-east
Asian nation’s first parliamentary poll in two decades, the NLD decision
was hardly a surprise. It endorsed the unequivocal message that was
delivered days before by Suu Kyi, through her lawyer Nyan Win, to over
150 central committee members and party representatives who met in

Rangoon, the former capital. Suu Kyi, who has been placed under house
arrest for over 14 of the past 20 years, had said "she will never accept
registration (of her party to contest the poll) under unjust (electoral)
laws." "The NLD’s decision not to register the party and contest the
elections will be a big loss for the people," says Win Min, a Burmese
national security expert at Payap University in the northern Thai city of
Chiang Mai. "There are many people who wanted to vote for the NLD.
They will be sad even though they will support the boycott." Yet the
NLD’s position may have been exactly what Burma’s strongman, Snr-
Gen Than Shwe, favored, Win Min explained to IPS. "It seems the NLD
played into Than Shwe’s hands. He wanted to avoid a repeat of the
1990 election outcome." In that last election in Burma, also known as
Myanmar, the newly formed NLD secured 82 percent of the 485
parliamentary seats up for grabs. But the military regime, which had
been in power since a 1962 coup, refused to recognize the results. It is
little wonder why the five election laws rolled out by the junta this
month were aimed at avoiding a repeat of its 1990 poll defeat, and the
NLD’s activism that followed. The Political Parties Registration Law, for
instance, was targetted to keep Nobel Peace Laureate Suu Kyi out of
contention by declaring that "people who are serving a prison term
cannot form a political party" and that "people who are serving a prison
term cannot be a member of a political party." Suu Kyi, one of the over
2,200 political prisoners in Burma, was convicted of violating the terms
of her house arrest when US national John William Yettaw swam to her
home last year. By opting for a boycott, the NLD hierarchy has opted to
remain loyal to its popular leader rather than ditching her to meet
electoral requirements and contest the poll. "Without any objections, all
the party leaders reached a consensus not to register the party and join
the election because the junta’s election laws are unjust," Khin Maung
Swe, a senior party official who attended the Mar. 29 meeting, was
quoted as having told ‘The Irrawaddy’ magazine run by Burmese
journalists in exile.

Yet it is a high-stakes political gamble, for the NLD may have placed
itself in an awkward position by taking the moral high ground instead of
following pragmatic politics. The NLD ignored the "big picture in
Burmese politics and the important role it has to play in helping to
transform the country towards a democracy," a senior official of a
Southeast Asian country told IPS. "Democracy is a process, not a
morality play." Even Western governments who have been trenchant
critics of the junta are not all in agreement with the NLD’s move. "It is a
disappointing decision. It disregards the variety of opposition opinion
inside the country," a European diplomat who regularly visits Burma
observed in an interview. "The NLD discredits those who will form
parties to contest the election." Between 11 to 15 political parties are
expected to register before the May 7 deadline, a number much lower
than the nearly 100 that registered to contest the 1990 election. The
coming poll may come to haunt the NLD in other ways, too. "This
election will be a referendum on the popularity of the NLD," says
Benjamin Zawacki, Burma researcher for the London-based rights lobby
Amnesty International. "The test will be whether people participate and
vote or acquiesce to the NLD’s call to boycott the poll." "It is political
brinkmanship on the part of the NLD," Zawacki told IPS. "Should they
succeed and people boycott the poll, it could fundamentally change the
political landscape of Myanmar. But if they fail – if voters ignore the
boycott and vote for other parties – then it could spell the end of the
NLD as a political party." The risk that the 2010 election may sound the
death knell for the NLD has not been lost on the party hierarchy. "Our
party can die, but not our political movement," was how Nyan Win, Suu
Kyi’s lawyer and NLD spokesman described the party’s sentiment ‘The
Irrawaddy’.

Big Storm Hits Naypyidaw, Mandalay

By AUNG THET WINE Wednesday, March 31, 2010
A strong storm hit Burma's capital, Naypyidaw, on Tuesday night,

plunging the city into darkness for an hour, toppling trees, ripping off
roofs—and causing some superstitious residents to believe it held bad
omens following the previous day's decision by the opposition National
League for Democracy not to participate in the planned election.Winds,
accompanied by rain, reached nearly 50 km per hour, according to a
meteorological department official. Mandalay was also hit by the
storm.No injuries were reported from either Naypyidaw or
Mandalay.Meanwhile, an earthquake with a magnitude of 6.6 on the
Richter Scale struck near the Andaman Islands in the Indian Ocean.
According to the US Geological Survey, the epicenter was 406km south-
west of Pathein and 500km south-west of Rangoon.There were no
immediate reports of damage or injuries. The Pacific Tsunami Warning
Center said there was no threat of a tsunami.
Strategic Report Suggests Long-range

US-Burma Policy
By LALIT K. JHA Wednesday, March 31, 2010
WASHINGTON—An Asia Society report by an independent panel of

experts on Wednesday recommends that the Obama administration
approach policy adjustments with careful consideration to encourage
reform and democratic governance in Burma.

The report, titled “Current Realities and Future Possibilities in
Burma/Myanmar: Options For US Policy,” is the first comprehensive
critical analysis of the new Burma policy of the Obama administration
that was unveiled by Secretary of State Hillary Clinton late last
year.Under the policy, the administration has had two rounds of
discussion with the Burmese military junta, while simultaneously
maintaining its economic sanctions against it. Independent experts
believe that the new policy has not yielded any results as the junta is
going ahead with its plans for elections, which are widely regarded as
rigged against the opposition. Officials of the administration argue that
such things take time, and they should continue on the present
course.The 68-page report was co-chaired by former Gen Wesley Clark
and Henrietta Fore, former administrator of the US Agency for
International Development. According to the task force, through its
programs and support for Burmese people, the US can demonstrate that
it is steady but flexible and quick to react to any potential overtures
from the Burmese government. “Specifically, during this period of
transition, the United States should encourage the process of political
development toward democratic norms; press the military regime to
improve governance; and assist the country’s non-Burman nationalities
in pursuing an equitable voice in national governance,” the report
said.The report recommended that the Obama Administration should
position itself to engage not only with Burma’s military leaders, but also
with a wide range of groups inside Burma. The National League for
Democracy (NLD) should continue to be a focal point of US policy
support, and its leader, Aung San Suu Kyi, will remain an important
figure for achieving the dialogue necessary to bring about national
reconciliation of the military, democracy groups and minority
nationalities. The US should also place greater emphasis on other
democratic forces, it said.It recommended appointing a special
representative and policy coordinator for Burma as called for by the Tom
Lantos Block Burmese Jade Act of 2008.

Noting that the US policy toward Burma should emphasize coordination
and collaboration with other concerned governments and international
institutions, particularly Burma’s Asian neighbors, the Task Force
recommended that the America sanctions on trade and investment with
Burma should not be removed until the government releasedolitical
prisoners, including Aung San Suu Kyi, and allowed full participation in
the political process.The report supported the decision to maintain
sanctions in the absence of significant, meaningful change in the
composition and policies of the Burmese government, particularly with
regard to its tolerance of political opposition. In pursuing pragmatic
engagement with Burma, the United States must continue to develop,
and even ramp up, means of reaching the Burmese population directly
through assistance programs, said the report. It recommended that any
expansion of humanitarian aid programs inside Burma should not be
accomplished at the expense of existing cross-border assistance
programs, which remain essential. It also recommended that expansion
of educational exchange under the Fulbright and Humphrey Scholar
programs and cultural outreach activities should be expanded.“As for the
elections, the United States should avoid direct participation in election
monitoring, as this could be seen as conferring legitimacy on a seriously
flawed election process,” it said, adding that the US, however, should
facilitate the provision of educational materials on election and
parliamentary processes to groups in Burma and on the Thai border that
are conducting voter workshops and seminars, with a particular
emphasis on state/division-level elections, which may become important
to ethnic minorities.US policy should shift to a second stage if Burmese
leaders begin to relax political restrictions, institute economic reforms
and advance human rights, it said. During this stage, measures designed
to assist the process of developing more democratic institutions should
be stressed, both inside and outside government, and to encourage
government capacity building.

“If there is no movement on these fronts, there will be little room for
improving US relations with Burma, and, in fact, pressure in the United
States for tightening sanctions and other punitive measures likely will
follow,” it said.During this stage, the US should explore the feasibility of
forming a support group with Australia, Burma, China, the European
Union, India, Indonesia and Japan, perhaps under the auspices of the
United Nations, to provide a mechanism for organizing international
coordination and assistance for Burma’s transition, both politically and
economically.The report says if the elections in Burma take place in
2010 as scheduled and succeed in replacing the current military
government—the State Peace and Development Council (SPDC)—with a
quasi-civilian government, the US must be positioned to interact with the
elected politicians and civil servants in the new ministries and other
government structures. This interaction also could include, for example,
a relaxation of the US visa ban on government officials to allow selected
invitees to visit the US.“The United States should prepare to implement
measures that will ease the way toward improved economic relations
and the eventual removal of trade and investment sanctions,” the report
recommended. “A first measure is the provision of expert advice.
Accordingly, the United States should gradually release current
injunctions on and partner with institutions such as the International
Monetary Fund, World Bank, and Asian Development Bank to provide
Burma with advice on reform,” it said, adding that the second measure
includes providing Burma with assistance in economic institution
building.The third stage would commence when there is clear evidence
of change that can be further developed and supported—for example,
when the civilian population believes that the new government is serving
its interests, when it is safe to run for office and engage openly in
political activity, and when a new generation of socially responsible
political and military leaders has emerged.A second round of
parliamentary elections, planned for 2015, would provide a more reliable
measure of political progress in Burma than the first round in 2010, and

could be a key indicator of such change. the report said. If there is
definitive progress in this area, engagement should expand and
sanctions should begin to diminish.“The United States should create aid
programs designed to improve civil service capacity and the
effectiveness of government welfare and education. The United States
should begin to focus on legal reform to address civil rights, economic
law, and corruption,” it said.Further, the United States should encourage
the creation of a flexible mechanism that will allow some sanctions to be
lifted, while maintaining others, and holding on to the capacity to
impose new, tightly targeted financial sanctions should circumstances
deteriorate. The report also said the US should position itself to promote
security sector reform in Burma. In addition to advancing reforms in the
judiciary and oversight of the country’s military and police, the US
should prepare to expand bilateral relations with Burma’s security forces
and restore some form of security assistance, particularly police training
assistance, if concrete developments in human rights and a clear
intention to professionalize Burmese security forces take place.Noting
that there are no easy solutions and the path forward will not be
smooth, the report said that the US must ensure that its policies do not
inadvertently support or encourage authoritarian and/or corrupt
elements in Burmese society. “At the same time, if the United States
sets the bar too high at the outset, it will deny itself an effective role in
helping to move Burma away from authoritarian rule and into the world
community,” the report said.

US Senators Want Special

Representative for Burma
By LALIT K. JHA Wednesday, March 31, 2010
WASHINGTON—Nine US senators have urged President Barack Obama

to appoint a special US representative for Burma and impose additional
economic sanctions on the military junta under the Jade Act.There was
no immediate word from the White House on the letter signed by
senators Joseph Lieberman, Diane Feinstein, John McCain, Susan Collins,
Russ Feingold, Mitch McConnell, Judd Gregg, Barbara Boxer and Sam
Brownback.The three-page letter urged the president to fulfill three
conditions stipulated in the Tom Lantos Block Burma Jade Act 2008,
which was co-sponsored by Vice President Joe Biden, who was then a
senator.The senators urged Obama to nominate a special representative
and impose additional banking sanctions against the leaders of the
military regime and crony businesspersons and to submit an annual
report on all countries and foreign banking institutions that hold assets
on behalf of Burmese officials.“We hope the vice president will put his
weight on the call by his old friends in the senate, at this important time
while the Burmese regime is planning to abolish the National League for
Democracy party, led by detained Nobel laureate Aung San Suu Kyi, for
its decision to boycott the regime's sham election,” the senators said.
“As you know, Burmese officials recently released a set of profoundly
troubling election laws which, among other things, put the supervision of
upcoming elections entirely in the hands of a commission appointed by
the ruling junta and require the country’s main opposition party, the
National League of Democracy, to expel its leader Aung San Suu Kyi and
other imprisoned members in order to participate in the
vote.”Meanwhile, Secretary of State Hillary Clinton, on a visit to Ottawa
for the G-8 meeting, has met with the Japanese Foreign Minister and
discussed Burma among other topics.
Indonesian FM Visits Burma

By WAI MOE Tuesday, March 30, 2010
Indonesian Foreign Minister Marty Natalegawa is expected to meet with

Burmese generals this week, in what will be the junta’s first meeting
with a top diplomat from Southeast Asia since its Political Party
Registration Law was announced in early March. Ahead of Natalegawa’s
visit, which began on Tuesday, the New York-based Human Rights
Watch urged on Sunday that as leading Asean member, Indonesia
should continue its principled stand on the human rights situation in
Burma.
Indonesian Foreign Minister Marty Natalegawa talks to journalist in

Jakarta,Indonesia, on March 15. (Photo: AP)
Natalegawa said on Friday: “We would like to know about the practical
implications of the recently issued electoral laws to determine whether
its substance meets the Myanmar [Burma] government's commitment to
hold a democratic, free and multi-party election.”
Burmese authorities did not report on Natalegawa’s visit in state-run-

newspapers. But, the media reported on Vietnamese Prime Minister
Nguyen Tan Dung’s visit over the weekend.At Burmese Prime Minister
Gen Thein Sein’s invitation, Nguyen Tan Dung will pay a “working visit”
to the country in the near future, according The New Light of Myanmar.
Both the Indonesian minister and the Vietnamese prime minister visits
come a few days ahead of the 16th Summit of the Association of
Southeast Asian Nations (Asean) in Hanoi on April 8-9. Vietnam is the
2010 chair of the Association of Southeast Asian Nations (Asean).
Vietnam’s motto for its chairmanship is “Towards the Asean Community:
from Vision to Action.” Human rights activists in Southeast Asia have
called for Asean to take a stronger stand on Burma's electoral laws and
the upcoming election, which has been widely criticized as
undemocratic. Indonesia has been one of the strongest critics of the
Burmese regime. “If Indonesia is not successful in this mission, then
Asean should prepare to reject the election,” said Debbie Stothard, the
coordinator of the Alternative Asean Network. Until now, Asean has not
commented on Burma’s electoral laws. Indonesia and the Philippines
have called for more fairness and inclusiveness in the political process.
Stothard said that the current political situation in Burma challenges the
credibility of Asean, Vietnam's chairmanship, and the upcoming Asean
summit. “They [Asean] have to have some guarantees. The situation is
going to change. If there is no guarantee and no immediate action, this
is a crisis for Vietnam, because it's the Asean chair and Asean has to
reject the situation,” she said. In spite of being roundly criticized as

authorizing an undemocratic and non-inclusive election, the Burmese
junta has rejected all calls for a free and fair election. “It seems that the
international community will watch with undisguised anguish as the
junta steers the nation down this dead-end democracy, but it will not
actually do anything significant,” said Jeff Kingston, a Burma expert at
Temple University’s Japan campus. “The world is in a wait-and-see
mode, creating a perfect situation for the junta to steal the elections and
let the facts on the ground accumulate that will become an excuse for
not pursuing real reforms,” he said.Letter to Indonesian Foreign Minister
Marty Natalegawa Regarding his Upcoming Trip to Burma
CONTRIBUTOR
The Same Old Road to Nowhere

By NAW MAY OO Thursday, April 1, 2010
The 2008 Constitution and the upcoming election guarantee a

continuation of Burma’s longest civil war, and the only hope for a
peaceful Burma is to constitutionally accommodate ethnic diversity.
Beginning with independence, Burma has a history of ignoring critical
issues and interests. In 1947, Aung San and his Anti Fascist People’s
Freedom League (AFPFL) tried to aggressively secure Burma’s national
independence from the British by securing the ethnic minorities’
agreement to join a proposed Union of Burma. As a result, the Panglong
Agreement was signed designed to reward Burma with independence.
The 1947 Constitution was drafted for an independent Burma and
ratified in 1948. In theory, a federal union (Pyidaungsu) and a
democratic government was established. The newly independent Burma,
however, was understandably fragile. First, the young country was not
prepared to implement democratic principles. Second, the promised
democratic union never came to be, and the ethnic groups who agreed

to join the non-existent union rebelled. A decade of constitutionalism
and electoralism gave way to the first military coup d’état in 1958 and
then to the more permanent military takeover in 1962. A careful look
into the handling of the ethnic discontent would indicate that the
government deliberately avoided constitutional discussion which might
have helped to reach a peaceful resolution. Instead, the fledgling
parliamentary democracy regime turned to the army (Tatmadaw) for
help in quelling perceived threats from ethnic groups. A second
Constitution (1974) was ratified to affirm the first military coup of 1962,
through which the military government transformed itself to civilian rule
by adopting the “Burmese Way of Socialism.” The Burma Socialist
Program Party (BSPP) ruled until the demise of the party in 1988. Now,
the third Constitution (2008) paves the way to affirm the second military
rule, planning to transform itself to a civilian government through
upcoming elections. What will be the outcome of the 2008 Constitution
and attempts to transform the ruling military leadership into a civilian
government? While we cannot say for certain, we can point to
distinctions between this constitution and prior constitutional efforts. We
also can identify key issues, which may present challenges and obstacles
for the future based on Burma’s past. There are substantive differences
between the 1947 Constitution and the 2008 Constitution. But, there are
also striking similarities between the two documents.
The 1947 and 1974 Constitutions

An inadequate basis for federalism in a multi-ethnic society is one of the
factors contributing to the failure of democracy. The government’s
consistent refusal to address the question of ethnic diversity
constitutionally is the fundamental root-cause of the ongoing civil war in
the country. Generally speaking, ethnic discontent began with the
broken promises following the drafting of new constitution in 1947.
Minorities joined or agreed to join Pyidaungsu (the Union) based upon
the premise that all members of the Union would adhere to the federal
principles and thus enjoy full-membership in the Union. Although the
word “federal” never appeared in either of the Constitutions, both
documents mentioned repeatedly the equivalent Burmese word
“Pyidaungsu.” Some said that the 1947 Constitution established a
federal framework by establishing a bicameral national legislature and
provisions that spelled out minority rights. The territories of four ethnic
groups, the Karen, Karenni, Shan and Kachin, were recognized and each
was designated a separate state in the Constitution but with unequal
status. For example, while Shan State and Karenni State were
constitutionally granted the right to secession, while the other states
were not. Moreover, spelling out the right to secession in the
Constitution is operationally meaningless. The 1974 Constitution
continued to term Burma as Pyidaungsu or the Union. Some analysts say
it also provided a federal theory. For example, ministerial Burma was
divided into seven states and seven divisions with little real power and
autonomy. But, the same Constitution provided for a unicameral
legislature and centralized all powers even further and entrenched the
Burma Socialist Programme Party (BSPP) as the only legal political party
in the country. The same constitution continued to recognize the
Burmese language the only official language, and prohibited the
teaching, publishing and printing of any other ethnic languages by law.
The 2008 Constitution

It is normal to expect that the constitution would address the problems
of democratization and the recognition of Burma’s ethnic and linguistic
plurality, principally by engaging these stakeholders in a dialogue
regarding reconciliation. The general understanding is that most civil,
armed or unarmed, disputes are about 1) the structure of the state, 2)
control over natural resources, and 3) the question of groups’ right to
self-determination, or some combination thereof.

These issues are most commonly matters necessarily dealt with in a
constitution and constitutional laws governing a country. It is then
natural to expect that the coming into effect of a new constitution can
mean the end of civil (often armed) conflict. And, a constitution
producing this sort of result ought to be comprised of the negotiations
and debates between the stakeholders. However, such a dialogue and
collaborative process were largely forsaken by the current regime. The
constitutional drafters failed to actively involve the participation of the
people governed, throughout the process of deciding and drafting the
Constitution. on the contrary, the upcoming 2010 election appears only
to affirm two things: first, the hegemony of Burma’s Armed Forces and
second, the guaranteed continuation of the current civil war. The 2008
Constitution acknowledges the multi-ethnic character of Burma. The
constitution gives token significance to the separation of power between
the branches of government, spheres of government and the military
but practically provides little to no mechanism in which this division can
occur. Constitutional law experts observe that the sub-national
governments at states and local levels have very little effective powers
and almost no self-government as they are subordinated to the
Pyidaungsu legislature and especially to the executive. In effect,
regardless of the repetitious use of the term Pyidaungsu or the Union,
Burma is by no means a federal state under 2008 Constitution. What
should bother all citizens most, regardless of their ethnicity, is the way
in which the 2008 Constitution addresses civil rights. The way rights are
formulated and the limitations placed upon them are even more
problematic. The people of Burma will, if at all, enjoy their most
fundamental human rights at the pity of the regime.
The Upcoming Election

Will this attempt at legalizing elections and forsaking the question of
minorities succeed? Or will Burma continue to repeat the well-
established patterns of its past? The Burmese military regime is moving
forward with a plan to legitimize and solidify military rule.The recent
election law released by the Burmese regime is shocking to many, given
the regime’s persistent rejection of concerns of the people of Burma and
the global community. As for Burmese expatriates, experience tells us
that the military has repeatedly used elections and the constitution as a
platform to shepherd in new military leadership under the guise of
reform. As for ethnic minorities, we sense the impact of an unfolding
political fiasco. We are haunted by the ghost of our country’s history.
Twenty years after staging the coup, the Burmese military once again
launched another reform effort through the 2008 Constitution. Bold
public proclamations declare the government will now transform itself to
a civilian government via an election in 2010. Once again will this be a
shuffling of rank, responsibility and fiefdoms? Burma is at a crossroads,
the country could advance, or fall back into the well established pattern
of military rule and human rights abuses. How the United States and the
United Nations respond to the upcoming election and the Burmese
regime could probably impact the course of the election, the Burmese
Constitution, and set a precedent for the rest of the world. The actions
taken by the Burmese regime are simply a repeat and repackaging of
old tactics and without a new approach, the country could easily fall
back into its historic conflict patterns and civil war.Naw May Oo is a
doctoral student writing her dissertation on constitutional design and
federalism for post conflict states with a concentration on Burma at
Indiana University Maurer School of Law and a fellow at the Center for
Constitutional Democracy.

COMMENTARY
Hypocrisy Replaces Hope after the NLD

Decision
By AUNG ZAW Wednesday, March 31, 2010
There's no shortage of hypocrites when Burma's the subject, and recent

events have given them ample room on the world stage.The show
started in New York, where UN Secretary-General Ban Ki-moon said on
Friday that the military junta's efforts to make the upcoming election
inclusive, free and fair were “frustrating” and “disappointing.” How many
times has he expressed this frustration and disappointment? In 2009,
Ban claimed that he had a good meeting with junta leader Snr-Gen Than
Shwe in Naypyidaw, receiving from the general a promise that the
election would be free and fair. Ban urged Than Shwe to free all political
prisoners but the general refused to listen. Ban now says he respects
the decision of the National League for Democracy (NLD) not to take
part in the election. The US, a vocal critic of the repressive regime,
followed suit.At the Washington headquarters of the US State
Department, Assistant Secretary of State for Public Affairs P J Crowley
said the Obama administration respects the NLD’s decision.Responding
to a press briefing question, Crowley said: “That was a decision for the
NLD to make, and we think it’s regrettable that this is a reflection of the
unwillingness of the government in Burma to take what we thought
were the necessary steps to open up the political process and to engage
in serious dialogue with not only key figures like Aung San Suu Kyi, her
political movement, others, as well as the various ethnic groups that
want to have a say in Burma’s future.”British Prime Minister Gordon
Brown, who once called Suu Kyi a friend and declared he was “saddened
and angry” at the “monstrous” sentencing of Suu Kyi last year, added
his voice, saying: “Sadly, the Burmese regime has squandered the
opportunity for national reconciliation.”He then added, “Aung San Suu
Kyi must be allowed to take her rightful place at the heart of Burmese
politics.”Australian Foreign Minister Stephen Smith told ABC Radio: “I
don't believe that any election without the National League for
Democracy can be a full, free and fair election”.Smith said the new
election law made it difficult, if not impossible, for the NLD to take part
in the election with Nobel Peace laureate Suu Kyi as its leader.“Unless
something fundamental or substantial changes, regrettably I think it
does put paid to what slim prospects we had, hopeful prospects we had
earlier this year that we might make some progress on the democracy
front in Burma,” Smith said.For its part, Japan is due to raise Burma’s
current political situation on the sidelines of the G-8 foreign ministerial
meeting in Canada, which kicks off on Monday.The Tokyo government,
one of Burma’s largest donors, warned that it would not expand its
economic aid to Burma if Suu Kyi is barred from the election. That's an
interesting stand in view of the well known fact that senior Japanese
diplomats usually accuse Suu Kyi in private of being stubborn and
uncompromising.Meanwhile, Indonesia's foreign minister plans a trip to
Burma to discuss the party registration law and the planned election. It's
safe to predict that he will leave Burma empty handed. In Singapore,
whose government is a staunch supporter of the pariah regime in
Burma, a foreign ministry spokesman said: “We are disappointed that
the new election laws have led to this result. This will make it harder for
national reconciliation to be achieved.”The spokesman added: “We have
always held that national reconciliation among the stakeholders is a
critical element for the legitimacy of the elections. This would require
the participation of the National League for Democracy and other
political parties. It is still not too late for all parties to reach a
compromise and we urge them to do so.”I am sure that both Than Shwe
and Suu Kyi are fully aware of who are friends and foes in the
international arena. They both always compete to win friends, as well as
hypocrites, saviors and experts who would have difficulty even

pronouncing the names of Suu Kyi and Than Shwe correctly, let alone
possess any command of Burmese language. However, Suu Kyi and
Than Shwe do indeed have several friends in common. In a recent
speech by Than Shwe in Naypyidaw, he reiterated concerns that foreign
countries might seek to interfere in the elections—usually a reference to
Western countries. The general said: “During the transition to an
unfamiliar system, countries with greater experience usually interfere
and take advantage for their own interests. For this reason, it is an
absolute necessity to avoid relying on external powers.”
In this case, the general, who relies heavily on China’s political support,
is absolutely right. Than Shwe is aware of the international community’s
“wait and see” attitude because he knows that its members have several
excuses not to do anything significant. It was in this awareness that he
sent out his warning message.On the one hand, the decision by Suu
Kyi’s NLD not to participate in the election has an international
dimension athough it has played into the hands of the regime, with
critics saying she has made a blunder. As in the past, the NLD’s painful
decision throws down the gauntlet before Burma's friends and critics
alike, who are ready to swallow the generals' line and react in typical
fashion. Than Shwe knows the election will reduce his evil image. He will
receive ever fewer messages of “disappointment” and “frustration” after
he successfully introduces “disciplinary democracy” in Burma. He must
be happy with the decision of Suu Kyi and the NLD.Suu Kyi, other
political prisoners and the oppressed ethnic minorities will face same old
issue—having to work harder to make themselves more relevant in the
future. Here is my recommendation: Than Shwe should send a letter of
appreciation to Ban and all of his international friends and assure them
of a “free and fair” election.Suu Kyi, on the other hand, should send her
own letter of disappointment to her international friends and critics.
They will reply in similar fashion.Aung Zaw is founder and editor of the
Irrawaddy magazine. He can be reached at aungzaw@irrawaddy.org.

EDITORIAL
End of the Road?
Tuesday, March 30, 2010
Burma's main opposition party, the National League for Democracy

(NLD), on Monday decided against registering for this year's planned
general election. The decision was a response to the regime's unjust
election laws, which were designed to prevent NLD leader Aung San Suu
Kyi and other political prisoners from participating in the election or even
remaining as members of their respective parties.
Until a few weeks ago, some senior NLD party leaders were believed to
be considering participation in the election. However, after Suu Kyi said
last week through her lawyer that she was personally opposed to taking
part in the vote under the current circumstances, many party leaders
apparently changed their minds.The decision predictably met with a
mixed reaction. Many Burmese both inside and outside the country
expressed disappointment at the move, while many others, including
activists and campaign groups in exile, applauded it.For the NLD itself, it
must have been an incredibly painful choice. The party is no stranger to
setbacks—most notably when its landslide victory in the last election in
1990 was ignored by the regime—but this is the first time it has had to
face dissolution. Under the new election laws, any party that does not
register for the election will be forced to shut down. After more than two
decades as the standard bearer of Burma's democracy movement, it is
almost impossible to imagine the future of Burmese politics without the
NLD. But as so many times in the past, the party felt that it had to put
principles before anything else.“We cannot expel Aung San Suu Kyi and
others who are or have been imprisoned under this corrupt and unfair
legal system. Without them, our party would be nothing,” Win Tin, one
of the co-founders of the NLD, wrote an editorial published in The
Washington Post on Tuesday.As admirable as this stance may be,
however, it is regrettable that the decision, approved by a unanimous
vote of the NLD's 113 executive members, will effectively eliminate the
party as a legally organized political force. Without the NLD, the party
that won 80 percent of the seats in 1990, voters will be left with little
choice in the coming military-controlled election.What if the NLD had
decided to take a different course? We believe that despite the obvious
efforts by the regime to create an extremely uneven playing field, the
NLD stood a good chance of winning a majority, because for many
voters all over the country, it is still the only viable alternative to the
status quo. The generals who are determined to keep Suu Kyi and the
NLD out of politics must be happy with the current decision.What we
would like to know now is what the NLD plans to do next. Will it go
underground? Can Suu Kyi save the the party from being abolished?
What is her next move?Now that the NLD has decisively abandoned the
strategy that has sustained it for the past 22 years—fighting the regime
from within a legal framework—it is remains to be seen how it will
proceed. For the regime, however, it appears that everything is working
out according to plan, at least as far as it efforts to remove the NLD
from the picture are concerned.The only question that remains is
whether the NLD's decision will deprive the junta of its other coveted
goal—legitimizing military rule. If the international community writes off
the election now that NLD has bowed out, the party may have have
accomplished something with its decision on Monday. But even if this
does turn out to be the case, it may prove to be a pyrrhic victory at
best.

ေရြးေကာက္ပြဲကို ဆန္႔က်င္ေပမဲ့ ဝင္ၿပိဳင္မယ့္

တိုင္းရင္းသား ပါတီေတြကို ENC မကန္႔ကြက္
မၾကာခင္ စစ္အစိုးရ က်င္းပေပးမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲကေန ဒီမိုကေရစီစနစ္ ထြန္းကားေရးနဲ႔

စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ အာမခံခ်က္
မေပးႏိုင္တဲ့အတြက္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကိုေရာ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကိုပါ အသိအမွတ္
မျပဳဘူးလို႔ ENC တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ေကာင္စီက ေျပာေပမဲ့ ENC တိုင္းရင္းသား
လူမ်ဳိးမ်ား ေကာင္စီရဲ႕ အႀကံေပးပုဂၢိဳလ္ ဦးဟန္ေယာင္ေဝကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ
ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနၾကတဲ့ တိုင္းရင္းသား ပါတီေတြကိုလည္း
ကန္႔ကြက္ဟန္႔တားလိုျခင္း မရွိဘူးလို႔ ဆိုပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ ENC ထုတ္ျပန္တဲ့
ေၾကညာခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ မစုျမတ္မြန္က ဆက္သြယ္ေမးျမန္းတဲ့အခါ
ဦးဟန္ေယာင္ေဝက အခုလို စေျပာခဲ့ပါတယ္။“တကယ္ အေသးစိတ္ ျပန္ၾကည့္ရင္
ဆုံးျဖတ္ခ်က္မွာ ၁၉၉၀ ႏုိင္ထားတဲ့ ပါတီေတြ၊ NLD အပါအ၀င္ တုိင္းရင္းသား ပါတီေတြ
နအဖလုပ္ေနတဲ့ဟာကုိ ျငင္းပယ္မယ္ဆုိရင္ မူအရ မွန္တယ္၊ ျငင္းသင့္တယ္ဆုိတာ
ေထာက္ခံတယ္။ ဒါေပမဲ့ တဘက္မွာလည္း ENC ေျပာေနတာက လက္ေတြ႕မွာ
ျပည္တြင္းမွာရွိတဲ့ တုိင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းေတြက ေရြးစရာ မရွိဘူး၊ နအဖက
ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္မယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ တုိင္းရင္းသား ပါတီေတြက
မပါဘူးဆုိရင္ လူထုအေနနဲ႔ ေရြးစရာ မရွိဘဲနဲ႔ နအဖ ပါတီကိုပဲ မဲေပးရမယ့္သေဘာ
ျဖစ္သြားတယ္။“အဲဒါေၾကာင့္ ျပည္တြင္းမွာကေတာ့ တုိင္းရင္းသားပါတီ ဖြဲ႕မယ္ဆုိရင္လည္း
ဖြဲ႕ပါ၊ ဒါေပမဲ့ လူထုရဲ႕ မဲဆႏၵကို ယူပါ ဆုိတဲ့သေဘာနဲ႔ ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိရင္ နအဖ အခြင့္အေရးေပးမွ လုပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ
ဒီမုိကေရစီရမွာ မဟုတ္ဘူး။ ဆုိေတာ့ ENC အေနနဲ႔က အဲဒီပါတီေတြ လုပ္မယ္ဆိုရင္
လုပ္ပါဆုိတဲ့သေဘာ ျဖစ္ပါတယ္။”ဒီေၾကညာခ်က္ထဲမွာ ဖတ္ရသလုိဆုိရင္ ၂၀၁၀
ေရြးေကာက္ပြဲဟာ နအဖရဲ႕ လမ္းျပေျမပုံကုိ တစိတ္တပုိင္း အေကာင္အထည္ေဖာ္တာ
ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဒါကုိ ဆက္လက္ ကန္႔ကြက္သြားဖို႔ လုိတယ္လို႔လည္း ညီလာခံက
သုံးသပ္တယ္လုိ႔ ေျပာပါတယ္။ ဆုိေတာ့ ေစာေစာက ေျပာခဲ့သလုိ ျပည္တြင္းမွာရွိေနတဲ့
ပါတီေတြ၊ အဖြဲ႕အစည္းေတြက သူတုိ႔ ၀င္ခ်င္ရင္လည္း ENC က မကန္႔ကြက္ဘူး
ေျပာတယ္ဆုိေတာ့ ဒီဟာႏွစ္ခုက နည္းနည္းေလး ဆန္႔က်င္သလုိ ျဖစ္မေနဘူးလား။
“ဒီမွာကေတာ့ ဒီလိုေပါ့။ တဘက္မွာကေတာ့ မူအရေျပာရင္ နအဖလုပ္ေနတဲ့ပုံစံ

လမ္းျပေျမပုံက ဒီမုိကေရစီေရာက္ဖို႔ လမ္းေၾကာင္း မဟုတ္ဘူး ဆုိတာကေတာ့ လူတုိင္း
ျမင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ နအဖက ဒီမုိကေရစီေရာက္ဖုိ႔ လုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး ဆုိေပမဲ့ သူက

အခုအခ်ိန္မွာ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ၿပီးေတာ့ လူထု မဲဆႏၵယူမယ္၊ လူထုရဲ႕ အျမင္ကုိ
ယူမယ္ဆုိတဲ့ သေဘာတရားကေတာ့ ထြက္လာတယ္ဆုိေတာ့ အဲဒီေနရာမွာ
တုိင္းရင္းသားေတြ အေနနဲ႔ တျခားပါတီေတြ အေနနဲ႔ကလည္း တကယ္ပဲ လူထုရဲ႕ဆႏၵကို
ေဖာ္ျပႏုိင္ရင္ နအဖအတြက္ သူ မလုပ္ရင္လည္း သူ႔အတြက္ ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲမယ္၊
ဆုိေတာ့ ဒီ ၂၀၁၀ မွာကေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ဒီမုိကေရစီ မရႏုိင္ဘူး။ တုိင္းရင္းသားေတြ
လုိလားတဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ခ်က္ခ်င္းရမွာ မဟုတ္ဘူး။“ဒါေပမဲ့ ပထမလမ္းေၾကာင္း
အေနနဲ႔ စဥ္းစားရင္ေတာ့ ဒီဟာက လမ္းရွိႏုိင္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိရင္ က်ေနာ္တုိ႔က
ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ နအဖကို တုိက္လာတယ္။ တုိက္တဲ့ေနရာမွာ သူလည္းမႏုိင္၊ ကုိယ္လည္းမႏုိင္
ျဖစ္ေနတယ္။ ဒီလိုမ်ဳိးပဲ ဆက္သြားမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ တုိင္းျပည္နဲ႔ ျပည္သူျပည္သားက ပိုၿပီး
ဒုကၡေရာက္ႏုိင္တယ္။ ေျပာခ်င္တာက မႀကိဳက္ေပမဲ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲ ေပၚလာေတာ့
ဒီေရြးေကာက္ပြဲက တကယ္ပဲ လူထုရဲ႕ဆႏၵကို ေဖာ္ျပႏုိင္ရင္ေတာ့ ပိုအက်ဳိးရွိႏုိင္တယ္
ဆုိတဲ့ သေဘာနဲ႔ ေျပာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဟာကို အသုံးျပဳသင့္တယ္လုိ႔ အဲဒီလုိ
ျမင္ပါတယ္။”တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား ေကာင္စီ (ENC) ရဲ႕ အႀကံေပးပုဂၢိဳလ္
ဦးဟန္ေယာင္ေဝကို မစုျမတ္မြန္ ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ထိုင္း၊ ျမန္မာ
နယ္စပ္တေနရာမွာ မၾကာခင္ကပဲ လုပ္ခဲ့တဲ့ ENC ႏွစ္ပတ္လည္ အစည္းအေဝးမွာေတာ့
ေရြးေကာက္ပဲြဟာ ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္တဲ့အျပင္
ျပည္သူလူထုရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေတြကိုလည္း ျပည့္ဝေစမွာ မဟုတ္လို႔ ဖြဲ႕စည္းပံုကိုေရာ
ေရြးေကာက္ပြဲကိုပါ မေထာက္ခံႏိုင္ဘူးလို႔ ျပည္နယ္အသီးသီးက ENC အဖြဲ႕ဝင္ေတြက
ဆံုးျဖတ္ခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အပစ္ရပ္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ဖဲြ႔မည္မဟုတ္
ျမန္မာစစ္စိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ရပ္စဲထားတဲ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီက ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္

ေကာ္မတီ၀င္ေတြနဲ႔ စစ္အစိုးရ အေရွ႕ေတာင္ပိုင္းတုိင္း တိုင္းမႉးတို႔ မၾကာေသးခင္က
ေတြ႔ဆံုခဲ့ၾကၿပီးေတာ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီကို လာမယ့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀င္ေရာက္
မွတ္ပံုတင္ဖို႔ စစ္အစိုးရဘက္က တိုက္တြန္းခဲ့ပါတယ္။ဒါေပမဲ့မြန္ျပည္သစ္ပါတီဘက္ကေတာ့
ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္မွာမဟုတ္သလို နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အသြင္ေျပာင္းေရးကိစၥကိုလည္း
လက္မခံဘူးလို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီအေျခအေနေတြကို စံုစမ္းထားတဲ့ ထိုင္းအေျခစိုက္
သတင္းေထာက္ကို ကိုႏိုင္ကြန္းအိန္ က တင္ျပထားပါတယ္။ မြန္လက္နက္ကိုင္
အဖြဲ႔တခုျဖစ္တဲ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီဟာ မတ္လကုန္ေလာက္မွာ ဗဟိုေကာ္မတီအစည္းအေ၀း
က်င္းပခဲ့ၿပီး နယ္ျခားေစာင့္တပ္အဖြဲ႔အသြင္း ေျပာင္းလဲေရးနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
မြန္ျပည္သစ္ပါတီကေန လက္မခံဘူးလို႔ ဆံုးျဖတ္လုိက္တာပါ။ အဲဒီလို
ဆံုးျဖတ္တဲ့အေၾကာင္းကိုေတာ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီရဲ႕ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ ႏိုင္ေခ်းမြန္က
ဗြီအိုေအကို အခုလိုေျပာပါတယ္။ "က်ေနာ္တို႔ ဗဟိုေကာ္မတီ စည္းေ၀းပြဲမွာ BGF
(နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔စည္းေရး) ကိစၥကို အရင္ကအတိုင္း လက္မခံဘဲ
ထပ္မံအတည္ျပဳခဲ့ပါတယ္။"ျမန္မာစစ္အစိုးရအေနနဲ႔ကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္မွာ
အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး ယူထားတဲ့ လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႔ေတြကို နယ္ျခားေစာင့္တပ္အသြင္
ေျပာင္းလဲဖြဲ႔စည္းဖို႔ ဖိအားေပးမႈေတြ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီကိစၥအတြက္
မၾကာေသးခင္ကပဲ မြန္ျပည္သစ္ပါတီရဲ႕ ဒုဥကၠဌ ႏိုင္ေရာ့စ ဦးစီးတဲ့
ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေတြဟာ အေရွ႕ေတာင္တိုင္း တုိင္းမႉး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ သက္ႏိုင္၀င္းနဲ႔
ေတြ႔ဆံုမႈေတြ ရွိခဲ့ေပမဲ့ ဖိအားေပးတဲ့အဆင့္အထိေတာ့ မရွိခဲ့ဘူးလို႔ ေျပာခြင့္ရသူ
ႏုိင္ေခ်းမြန္က အခုလို ေျပာျပပါတယ္။ "မတ္လ ၁၆ ရက္ေန႔ ေတြ႔ဆံုမႈမွာ
အေရွ႕ေတာင္တိုင္း တိုင္းမႉးေျပာတာကေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ မေတြ႔ျဖစ္တာၾကာၿပီဆိုေတာ့
ေတြ႔လုိျခင္းပဲျဖစ္တယ္။ အခုလို ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒလည္း ထြက္လာၿပီဆုိေတာ့
ဒီအေပၚမွာ ဖတ္ရႈေလ့လာၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္လိုလ်င္ ႏွစ္လကာလမွာ
မွတ္ပံုတင္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒီကိစၥကေတာ့ မြန္ျပည္သစ္ကသာ ဆံုးျဖတ္ပါ။ BGF ကို
လက္မခံတဲ့ မြန္ျပည္သစ္ပါတီကို စစ္အစိုးရက ထူးထူးျခားျခား ဖိအားေပးတာမ်ိဳး
မရွိပါဘူး။" မြန္ျပည္သစ္ပါတီဟာ စစ္အစိုးရတိုက္တြန္းထားတဲ့
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔အသြင္ ေျပာင္းဖို႔ကို ျငင္းဆန္ထားပါတယ္။
တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႔ေတြက ျမန္မာစစ္အစိုးရ လိုလားေနသလို
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖြဲ႔အသြင္ ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ဖုိ႔ လြယ္လြယ္ကူကူ လိုလုိလားလား
မရွိၾကတဲ့အတြက္ တင္းမာမႈေတြ ရိွေနသလို လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡေတြ
ျဖစ္ပြားမွာကိုလည္း စိုးရိမ္မကင္း ျဖစ္သံေတြလည္း ထြက္ေပၚေနပါတယ္။ စစ္အစိုးရနဲ႔
မြန္ျပည္သစ္ ပါတီတို႔အၾကား ဆက္ဆံေရး အေျခအေနေတြဟာ လတ္တေလာ
ဆိုးဆိုးရြားရြား မရွိလွဘူးလုိ႔ ႏိုင္ေခ်းမြန္က ဆိုပါတယ္။ "စစ္အစိုးရ အေနနဲ႔ကေတာ့
စစ္ေရးအရ အေရးယူမယ့္ လကၡဏာ မေတြ႔ရပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္မွာ စစ္အစိုးရနဲ႔
မြန္ျပည္သစ္ပါတီဟာ စစ္ေရးပဋိပကၡ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အေျခအေန မရွိတဲ့အတြက္
မြန္ျပည္သစ္ပါတီအေနနဲ႔ စိုးရိမ္စရာအေနအထား မရွိပါဘူး။"လက္ရွိအေနအထားအရ
မြန္ျပည္သစ္ပါတီဟာ ၿပီးခဲ့တဲ့ပါတီညီလာခံက ခ်မွတ္ထားတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြအတိုင္း
ဆက္လက္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္သြားမွာျဖစ္သလုိ ပါတီရဲ႕
ေရွ႕ဆက္ရပ္တည္ခ်က္ေတြကိုလည္း ႏိုင္ေခ်းမြန္က အခုလို ေျပာဆိုသြားပါတယ္။
"မြန္ျပည္သစ္ပါတီဟာ လက္နက္ကိုင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီတခုျဖစ္တဲ့အတြက္ အေထြေထြ
ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကို ေလ့လာတဲ့သူေတြရွိပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲကိုေတာ့
၀င္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ မြန္ျပည္သစ္ပါတီရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ကေတာ့ နဂိုကအတိုင္းပါပဲ။ BGF
ကို လက္မခံတာရယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္မွာမဟုတ္ဘူးဆုိတာရယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့

အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရးကို ဆက္လက္ၿပီး ထိန္းသိမ္းသြားရင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအရ
ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို ျဖစ္လာႏုိင္ေအာင္ ဆက္လက္ႀကိဳးပမ္းသြားမွာပါ။"
မြန္ျပည္သစ္ပါတီဟာ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၂၉ ရက္ေန႔မွာ စစ္အစိုးရနဲ႔ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲၿပီး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရယူထားတဲ့ မြန္လက္နက္ကုိင္အဖြဲ႔တခု ျဖစ္ပါတယ္။
အင္အားအေနအထားအရ ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ကေန အေရွ႕ေတာင္တိုင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ကို
ပို႔တဲ့စာရင္းအရဆိုရင္ အင္အား ၃,၅၀၀ ေက်ာ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ႏုိင္ငံေရးပါတီတခ်ဳိ႕ ေရြးေကာက္ပဲြအတြက္
မဟာမိတ္ဖဲြ႔မည္
ေရြးေကာက္ပဲြ၀င္လိုတဲ့ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြအၾကား

ပါတီတရပ္တည္း ျဖစ္လာေအာင္ အခု ေဆြးေႏြးမႈေတြ စည္းရံုးမႈေတြရိွေနပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီအင္အားစုေတြဖက္က လာမယ့္ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ညီညြတ္တဲ့
အင္အားစုတရပ္ျဖစ္လာေစဖို႔ ရည္ရြယ္တယ္လို႔ ႀကိဳးပမ္းသူေတြက ေျပာပါတယ္။
ကိုသားညြန္႔ဦးက စံုစမ္းေမးျမန္း ထားပါတယ္။ ရွမ္းအမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးသမားႀကီး ဦးေရႊအုံး
ဦးေဆာင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စု ဒီမိုကေရစီမဟာမိတ္မ်ားအဖဲြ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ ၈၈
ေက်ာင္းသားေဟာင္းတခ်ိဳ႕ ဦးေဆာင္တဲ့ လူထုဒီမိုကေရစီပါတီတို႔ မူလပါတီေတြကို
ဖ်က္သိမ္းၿပီး ပါတီသစ္တခု ဖဲြ႕စည္းဖို႔ စတင္ႀကိဳးပမ္းလိုက္ၾကတာပါ။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို
အမွန္တကယ္ယံုၾကည္လိုလားတဲ့ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီေတြကို ေပါင္းစည္းဖို႔
ႀကိဳးပမ္းတာျဖစ္တယ္လို႔ စည္းရံုးလႈပ္ရွားခဲ့သူတဦးျဖစ္တဲ့ ကိုၿဖိဳးမင္းသိန္းက ရွင္းျပပါတယ္။
"ဘယ္လိုအဖြဲ႔အစည္းမ်ိဳးေတြကို ကမ္းလွမ္းသလဲဆိုေတာ့ ဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစု

သီးသန္႔ရပ္တည္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို က်ေနာ္တုိ႔ ကမ္းလွမ္းပါတယ္။
ကိုေအးလြင္တို႔လို အဖြဲ႔အစည္းေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ မကမ္းလွမ္းပါဘူး။
ဘာျဖစ္လို႔လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြက ပံုစံတခုနဲ႔ အဲန္အယ္လ္ဒီကို
တိုက္ခိုက္တယ္၊ ဒီမိုကရက္တစ္ အင္အားစုေတြကို တိုက္ခိုက္ခဲ့တဲ့ အေျခအေနေတြ
ရွိတဲ့အတြက္ အဲဒီလို အင္အားစုေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ညီညႊတ္ေရး
မတည္ေဆာက္ခဲ့ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ညီညြတ္ေရး တည္ေဆာက္ေနတယ္ဆုိတာက ဒီဘက္
ဒီမိုကရက္တစ္အင္အားစု အျဖစ္ ရပ္တည္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေတြကိုပဲ က်ေနာ္တို႔
ညီညြတ္ေရး တည္ေဆာက္ေနတာပါ။"

ေနာက္ထပ္ တျခား ႏုိင္ငံေရးပါတီေတြေရာ ဒီလိုပူးေပါင္းဖို႔အတြက္ ကမ္းလွမ္းဖို႔
သေဘာထားမ်ိဳးေတာ့ ရွိလား။ - "က်ေနာ္တို႔ ေနာက္ထပ္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းေတြကို
ေဆြးေႏြးညိႇႏိႈင္းဖို႔ က်ေနာ္တုိ႔ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပါတီ မွတ္ပံုတင္လုပ္ဖို႔ကိုေတာ့
ဧၿပီလ ပထမအပတ္ထဲမွာ က်ေနာ္တုိ႔လုပ္ပါမယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ register လုပ္ေရး
ကိစၥကလည္း တဖက္က အခ်ိန္အကန္႔အသတ္တခု ရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ က်ေနာ္တုိ႔
ဒီ register ကိစၥကိုလည္း လုပ္ရင္းနဲ႔ တဖက္က ညီညြတ္ေရးကိုလည္း ဆက္ၿပီးေတာ့
လုပ္သြားမွာပါ။" ရွမ္းႏိုင္ငံေရးသမားႀကီး ဦးေရႊအံုးကေတာ့ ျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္ဆိုတာ
အေျခခံရိွတဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီ အဖဲြ႔အစည္း မွန္သမွ်ကို စုစည္းသြားမယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။
"တေယာက္စီလုပ္တာထက္ကို ႏွစ္ေယာက္လုပ္တာက ပိုၿပီးေတာ့အားရွိတယ္ဆိုၿပီး

ေပါင္းတာေပါ့ေလ။ ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း တူတယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္ခ်င္းလည္း တူတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေပါင္းလုပ္တာေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က ေနာက္ထပ္ အဖြဲ႔ထဲမွာ တိုးခ်ဲ႕ဖို႔
စီစဥ္ထားတာလည္း အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က တကြဲတျပားစီ လုပ္တာနဲ႔စာရင္
ေပါင္းလုပ္တာ ပိုလုပ္တာ ပိုၿပီးေတာ့အားရွိတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ၀ါဒခ်င္းတူတာ
ေပါင္းတာပဲေလ။ မူလ က်ေနာ့္အဖြဲ႔က ျပည္ေထာင္စု ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔၊ ျပည္နယ္ ၇ ခုက
လူမ်ိဳးစုေတြကို အဓိကထားၿပီး ဖြဲ႔ထားတာ။ ေနာက္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ခ်ည္း လုပ္လုိ႔မရဘူး။
ျမန္မာအမ်ိဳးသားေတြနဲ႔လည္း ေပါင္းၿပီး လုပ္ရမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ၈၈ မ်ိဳးဆက္သစ္
ေက်ာင္းသားေတြ ရွိတယ္။ သူတုိ႔လည္း ပါတီေထာင္ဖို႔လုပ္ေနတယ္။ ဆိုေတာ့ သူတို႔နဲ႔
က်ေနာ္တို႔နဲ႔ ေပါင္းၿပီးေတာ့လုပ္လို႔ရွိရင္ အားပိုရွိမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔က
စလုပ္တာပါ။ က်ေနာ္တို႔လည္း ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို လုိခ်င္တယ္။ သူတုိ႔လည္း
ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို လက္ခံတယ္။ ဆန္႔က်င္တိုက္ခိုက္ေရး (confrontation) ကို
က်ေနာ္တုိ႔ မႀကိဳက္ေတာ့ဘူး။ cooperation ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး သြားခ်င္တယ္။
သူတို႔လည္း အဲဒီမူကို လက္ခံတယ္။ သြားမယ့္ ပန္းတုိင္ခ်င္းလည္း တူတယ္။
လုပ္နည္းလုပ္ဟန္ခ်င္းလည္းတူတယ္။ေနာက္ၿပီးေတာ့ျမန္မာျပည္ေထာင္စုစိတ္ဓါတ္ကိုလ
ည္း တကယ္ရွိတာ။ဒါေၾကာင့္က်ေနာ္တို႔ကအဲဒါဆိုရင္ေပါင္းၿပီးေတာ့လုပ္ၾကမယ္ဆိုၿပီးေတာ့
အဲဒါစေပါင္းတာပဲ။"ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီေခါင္းေဆာင္ ဦးသုေ၀ကေတာ့
အားလံုးပူးေပါင္းလုပ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနအတြက္ အခ်ိန္တခုေစာင့္ဆိုင္းဖို႔ လိုတယ္လို႔
ဆိုပါတယ္။ သူတို႔ပါတီအေနနဲ႔ေတာ့ ေနျပည္ေတာ္မွာ မွတ္ပံုတင္ထားၿပီး၊
ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပဲြ ေကာ္မရွင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ ခြင့္ျပဳမိန္႔ကို
ေစာင့္ေနရတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ "သူတုိ႔ ဖိတ္စာပို႔ပါတယ္။ အခုကေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ကို
လုပ္တုန္းေပါ့ေနာ္။ ကိုယ့္အတြက္ခ်ည္းပဲေတာ့ မဟုတ္ဘူးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တုိ႔က
အဓိက ကေတာ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လုပ္မွာေပါ့။ သုိ႔ေသာ္လည္းပဲ ေပါင္းလုပ္တဲ့အခါလည္း
လုပ္ရမွာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ေပါင္းလုပ္ဖို႔အခ်ိန္ မက်ေသးဘူးထင္လို႔ မလုပ္တာပါ။"
စစ္အစိုးရဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းေတြပါ၀င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ ႀကံ့ခိုင္ေရးလို

စစ္အစိုးရေနာက္ခံ အင္အားစုေတြဖဲြ႔တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ့
တကယ္တမ္းေတာ့ ဒီမိုကေရစီလိုလားတဲ့င္အားစုေတြက ေရြးေကာက္ပဲြမွာ ယွဥ္ၿပိဳင္ဖို႔
အားနည္းေနတုန္းပဲလို႔ ဆိုရမွာပါ။ လႊတ္ေတာ္ ၃ ရပ္အတြက္ အမတ္ေနရာ ၁,၀၀၀ ေက်ာ္
အျပည့္ ၀င္ၿပိဳင္ႏိုင္မယ့္ အလားအလာလည္း မရိွၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခုလို
တပါတီခ်င္းထက္ နီးစပ္ရာ စုဖဲြ႔ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းေနတယ္လို႔ ယူဆရပါတယ္။
အမ်ိဳးသားဒိမိုကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္နဲ႔ အျခားတိုင္းရင္းသားပါတီေတြကေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပဲြကို
လက္မခံဘဲ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီအျဖစ္ ထပ္မံ မွတ္ပံုမတင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ထားၾကပါတယ္။
စစ္အစုိးရ ေရြးေကာက္ပဲြ အားလုံးပါ၀င္ခြင့္ရွိဖုိ႔၊

ထုိင္းနဲ႔ျပင္သစ္ ထပ္မံတုိက္တြန္း
ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္အစိုးရကက်င္းပဖို႔ စိုင္းျပင္းေနတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲအတြင္း

ႏုိင္ငံေရးအတိုက္အခံေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းေတြ အားလံုးပါ၀င္ႏိုင္ခြင့္ရေရးကို
လိုလားတယ္လို႔ ထုိင္းအစိုးရက ေျပာလိုက္သလို၊ မၾကာခင္ကမွ
ျမန္မာႏုိင္ငံကိုသြားေရာက္ခဲ့တဲ့ျပင္သစ္အစိုးရရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ
အထူးသံအမတ္ႀကီးကလည္း ႏုိင္ငံေရး အတိုက္အခံေတြကို ပါ၀င္ခြင့္မေပးတဲ့
ေရြးေကာက္ပြဲ၊ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္မေပးတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို
အယံုမၾကည္ရွိႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဗြီအိုေအျမန္မာပိုင္းကို ေျပာခဲ့ပါတယ္။
ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဆက္သြယ္ေမးျမန္း ထားတဲ့ ေနာ္ရိႈးက အျပည့္အစံုကို
တင္ျပထားပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ စစ္အစိုးရကက်င္းပဖို႔ စိုင္းျပင္းေနတဲ့
ေရြးေကာက္ပြဲအတြင္း ႏုိင္ငံေရး အတိုက္အခံေတြနဲ႔ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႔အစည္းေတြ
အားလံုးပါ၀င္ပိုင္ခြင့္ရေရးကို လိုလားတယ္လို႔ ထုိင္းႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာန ေျပာခြင့္ရသူ
Chavanond Intarakomalyasut က ဗြီအိုေအ ျမန္မာပိုင္းကို အခုလိုေျပာခဲ့ပါတယ္။
"မၾကာမီက်င္းပေတာ့မယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲဟာ တရားမွ်တၿပီး အားလံုးပါ၀င္ႏုိင္တာကို

က်ေနာ္တို႔ ျမင္ခ်င္ပါတယ္။ အဲသလိုျဖစ္ဖို႔အတြက္ ထုိင္းႏုိင္ငံအေနနဲ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔
ရင္းႏွီးတဲ့ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံ ျဖစ္တာေၾကာင့္ စစ္အစိုးရဘက္က
ဘာအကူအညီပဲေတာင္းလာလာ က်ေနာ္တို႔က ကူညီဖို႔အသင့္ပါ။ ျပည္တြင္းေရးကိုေတာ့
သြားေရာက္ မစြက္ဖက္ပါဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံဟာ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြက္ အေရးႀကီးဆံုး
ႏုိင္ငံေတြထဲကတခုပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အေျခအေနေတြ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာၿပီး
ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေပၚထြန္းတာကို ျမင္ခ်င္ပါတယ္။ အဲဒါမွလည္း က်ေနာ္တို႔အတြက္
ျပႆနာေတြကို ပိုနည္းသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။" တခါ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အားလံုးပါ၀င္ႏုိင္ခြင့္

ရႏုိင္မွသာလ်င္ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို
တည္ေဆာက္ႏုိင္မယ္လို႔ ထုိင္းႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး Kasit Piromya က
ေအပီသတင္းဌာနဲ႔ အေမးအေျဖလုပ္ရာမွာ ေျပာခဲ့တာပါ။ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္မွာ
သက္ဆုိင္သူေတြ အားလံုး ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္မရတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္ရတယ္လို ့ ထုိင္းႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး Kasit က ေျပာခဲ့တာကိုလည္း
ေအပီသတင္းမွာ ကိုးကားထားပါတယ္။ ထိုင္းအစိုးရဘက္က အခုလို
ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားမႈေတြရွိတာေၾကာင့္ ဒီေန႔ ထိုင္းႏုိင္ငံမွာက်င္းပမယ့္ မဲေခါင္းျမစ္၀ွမ္း ၆
ႏုိင္ငံအစည္းအေ၀းနဲ႔ ေနာက္အပတ္ ဗီယက္နမ္ႏုိင္ငံ ဟႏိြဳင္းၿမိဳ႕မွာက်င္းပမယ့္
အာဆီယံထိပ္သီး အစည္းအေ၀းပြဲေတြ အတြင္းမွာလည္း ထုိင္းေခါင္းေဆာင္ေတြအေနနဲ႔
ျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး
ေျပာဆိုမႈေတြရွိလိမ့္မယ့္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ
ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ပိုင္းအတြင္းကပဲ ေနျပည္ေတာ္မွာ ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ ့ ဒုငံျခားေရး၀န္ႀကီး
ဦးေမာင္ျမင့္အျပင္ တျခားစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ ျပင္သစ္အစိုးရရဲ႕
လူ႔အခြင့္အေရးဆုိင္ရာ အထူးသံအမတ္ႀကီး Francois Zimeray ကလည္း ႏုိင္ငံေရး
အတိုက္အခံေတြကို ပါ၀င္ခြင့္မေပးတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို အယံုမၾကည္ရွိႏုိင္မွာ
မဟုတ္ဘူးလို႔ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေျပာခဲ့ေၾကာင္း ဗြီအိုေအျမန္မာပိုင္းကို
ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ "ႏုိင္ငံေရးအတိုက္အခံေတြကို ပါ၀င္ခြင့္မေပးတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ၊
လြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ မေပးတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲကို
အယံုမၾကည္ရွိႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ က်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး
Bernard Kouchner စကားပါးလိုက္တဲ့အတိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ အားလံုးကို ျပန္လြတ္ေပးဖို႔ကိုလည္း ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။"
အခုလိုေျပာၾကားခ်က္ေတြကို စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြဘက္က ဘယ္လိုတုံ႔ျပန္ခဲ့သလဲ

ဆိုတဲ့ေမးခြန္းကိုေတာ့ သံအမတ္ႀကီး Zimeray က ခုလိုေျပာပါတယ္။"သူတို႔က
တံု႔ျပန္တာက တဆင့္ၿပီးတဆင့္သြားရမယ္။ ေရာမၿမိဳ႕ကို တရက္တည္းနဲ႔ မေဆာက္ဘူးတဲ့။
ဒါေပမဲ့ ေနျပည္ေတာ္ကိုက်ေတာ့ ၂ ႏွစ္အတြင္း ေဆာက္တယ္လို႔ က်ေနာ္ကေတာ့
ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။" ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိေနတုန္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က
ေရွ႕ေနတခ်ိဳ႕အျပင္ တျခား လူထုအေျချပဳအဖြဲ႕အစည္းက ကိုယ္စားလွယ္တခ်ိဳ႕ကိုလည္း
ေတြ႔ဆံုခြင့္ရခဲ့တယ္လို႔ သံအမတ္ႀကီး Zimeray က ေျပာပါတယ္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ခြင့္ေတာင္းေပမဲ့ မရခဲ့ဘူးလို႔ဆိုပါတယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံကေနတဆင့္ အခု ထုိင္းႏုိင္ငံကိုေရာက္ေနၿပီး မေန႔က
အာဆီယံအတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္ မစၥတာ Surin Pitsuwan နဲ႔လည္း ေတြ႔ဆံုၿပီး
ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အေတြးအျမင္ခ်င္း ဖလွယ္ခဲ့တယ္လို႔ သံအမတ္ႀကီး Zimeray
က ေျပာပါတယ္။ၿပီးခဲ့တဲ့ မတ္လ ၃၀ ေန႔ကလည္း ျပင္သစ္ႏုိင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဌာနက
စစ္အစိုးရ ထုတ္ျပန္လုိက္တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒအရ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အေရးပါသူေတြ

အားလံုး ပါ၀င္ခြင့္မေပးထားတဲ့အတြက္ စိတ္ပ်က္ရေၾကာင္းနဲ႔ လက္ရွိ
အေျခအေနအတိုင္းဆိုရင္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္အေပၚမွာ ႏုိင္ငံတကာက
အယံုအၾကည္ရွိႏုိင္မွာမဟုတ္ေၾကာင္း ေၾကညာခ်က္ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။
ရုိဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္ မွတ္ပုံတင္ခြင့္
တိုးတက္မႈမရွိေသး
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ျမန္မာနယ္ျခား Cox'sBazar အနီး ကူးတုပေလာင္ (Kutupalong) နဲ႔ လီဒါ

(Leda) လို႔ေခၚတဲ့ ဒုကၡသည္ စခန္း ၂ ခုမွာ ဒုကၡသည္အျဖစ္ တရား၀င္ မွတ္ပုံတင္
မထားရေသးတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာ ၄၂,၀၀၀ ေလာက္ ရွိပါတယ္။ ဒီရိုဟင္ဂ်ာေတြက
ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္မွာ စစ္တပ္ရဲ႕ ႏွိပ္စက္ညႇဥ္းပမ္းမႈေတြေၾကာင့္ဆိုၿပီး
ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံဘက္ကို ထြက္ေျပးလာၾကသူေတြပါ။ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ရဲေတြကလည္း
ဒီႏွစ္ဆန္းကစၿပီး သူတုိ႔ကို ဖမ္းဆီး၊ ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္ကို အတင္းအၾကပ္ ျပန္ပို႔တာေတြ
လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အစားအေသာက္ မလုံေလာက္ေပမဲ့ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာပဲ
ေနရာတာဟာ ေဘးကင္းလုံၿခဳံပါတယ္လို႔ ေျပာေနၾကတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာ
ဒုကၡသည္ေတြအေၾကာင္း ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံက Remy Favre သတင္းေပးပို႔ထားတာကို
ကိုသိန္းထိုက္ဦး တင္ျပထားပါတယ္။ ရႊံ႕နဲ႔ေဆာက္ထားတဲ့ လက္လုပ္တဲေလးေတြနဲ႔
ျဖစ္သလိုမိုးကာၿပီး ေနေနၾကတဲ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္ျခား ေကာက္ဇက္ဘဇား အနီး
ကူးတုပေလာင္ ရိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္အတြင္း
ခေလးအေရအတြက္ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း ပိုၿပီး မ်ားလာခဲ့ပါတယ္။ လူေတြက အျပင္ကိုလည္း
သြားလို႔မရ၊ အလုပ္လုပ္ခြင့္လည္း မရွိၾကေတာ့ ဒီရြံနဲ႔ ေဆာက္ထားတဲ့
တဲအိမ္ေလးေတြထဲမွာပဲ ႏွစ္နဲ႔ခ်ီၿပီး ေန႔စဥ္ဘ၀ေတြ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတာပါ။ မိုးရာသီဆိုရင္
တခ်ဳိ႕ေနရာေတြ ေရလႊမ္းတတ္ေတာ့ ဒီဒုကၡသည္စခန္းက ရႊံ႕တဲေလးေတြ
ေရထဲျမႇဳပ္သြားတတ္လို႔ ထပ္ၿပီး ခုိကုိးရာမဲ့ဘ၀ ေရာက္ရသူူေတြလည္း ရွိပါတယ္။
ဒုကၡသည္ ၃၀,၀၀၀ ေလာက္အတြက္ အိမ္သာ ၄၀၀ ေလာက္သာရွိတဲ့ စခန္းထဲမွာ
အေရျပားေရာဂါ၊ ၀မ္းပ်က္၀မ္းေလ်ာေရာဂါ ျဖစ္တဲ့သူေတြလည္း အမ်ားအျပားပါ။ Fatima
လို႔ေခၚတဲ့ အသက္ ၁၉ ႏွစ္အရြယ္ ရိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္ မိန္းခေလးက သူတုိ႔မွာ အစားအစာ
လုံလုံေလာက္ေလာက္ မရွိတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပပါတယ္။ "က်မ ထမင္းေကာင္းေကာင္း
မစားရတာ ၁၅ ရက္ ရွိပါၿပီ။ ဆန္မႈန္႔နဲ႔ျပဳတ္ထားတဲ့ ဆန္ျပဳတ္ကိုပဲ တရက္ တနပ္၊ တရပ္
ႏွစ္ႏွပ္ စားေနရပါတယ္။ အလႅာေပးတဲ့ အသက္ပဲရွိေတာ့တာပါ။ က်မညီမကေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့
၁၅ ရက္ေလာက္ကတည္းက အျပင္ထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္မယ္ဆုိၿပီး စခန္းထဲကေန
ထြက္သြားပါတယ္။ အခုအထိေတာ့ ျပန္မေရာက္လာေသးပါဘူး။ က်မလည္း
အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက သူ႔ကို မေတြ႔ေတာ့တာပါ။" အစိုးရလက္ေအာက္ခံ
မဟုတ္တဲ့အဖြဲ႔အစည္းေတြကလည္း ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို အစားအစာ အကူမညီ
မေပးႏုိင္ၾကပါဘူး။ အျပင္ကိုထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားၾကတဲ့ ဒုကၡသည္ေတြကို
ဒီႏွစ္ဆန္းကစၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရဲေတြက စစ္ေဆးေရး စခန္းေတြ၊ ဂိတ္ေတြဖြင့္ၿပီး ရိုဟင္ဂ်ာ
ဒုကၡသည္ေတြကို ၾကပ္ၾကပ္မတ္မတ္ ဖမ္းဆီးေနပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ဖမ္းဆီးခံရသူေတြ ဆိုရင္
ရဲေတြ ရိုက္ႏွက္တာလည္း ခံရတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။ ဒီလို ဖမ္းဆီးရိုက္ႏွက္တဲ့ၾကားက
မျဖစ္မေန ထြက္ၿပီး အလုပ္လုပ္ေနၾကရပါတယ္လို႔ ရိုဟင္ဂ်ာဒုကၡသည္
အဖြားအိုတေယာက္ ျဖစ္တဲ့ Lalu က ေျပာပါတယ္။ "မနက္ေစာေစာကတည္းက ထင္းရွာဖို႔
အေ၀းႀကီးမွာ က်မ သြားရပါတယ္။ အခုမွ ျပန္ေရာက္တာပါ။ ဒီထင္းေတြကို ေရာင္းေတာ့
ဒက္ကာ ၅၀ ရပါတယ္။ သြားရတဲ့ေနရာက အႏၱရာယ္ေတာ့ ႀကီးပါတယ္။ အဖမ္းခံရတယ္။
အမ်ဳိးသမီးေတြ မုဒိန္းက်င့္ခံရတယ္။ မေန႕က ဒီနားက ရြာသားေတြက က်မကို
ရိုက္လႊတ္လိုက္တယ္။ ဒီမွာ ဒဏ္ရာေတြ ၾကည့္ပါအုံးရွင္။"ဒီလိုဒဏ္ရာနဲ႔
ျပန္လြတ္ေျမာက္လာတဲ့သူေတြ ရွိေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ရဲေတြ ဖမ္းၿပီး
အခ်ဳပ္ခ်တာကို ခံရပါတယ္။ အခ်ဳပ္ထဲမွာ လူေတြက ျပည့္ၾကပ္ေနတယ္၊ ထိုင္ဖို႔ေတာင္
အခက္အခဲရွိတယ္လို႔ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ Abudlushi ဆုိတဲ့
လူငယ္တေယာက္က ေျပာပါတယ္။ ရဲေတြကို ပိုက္ဆံေပးႏုိင္ရင္ေတာ့ လြတ္တယ္လို႔ သူက
ဆိုပါတယ္။ "က်ေနာ့္ကိုျပန္လြတ္ဖို႔ ရဲေတြကို ေငြေပးခဲ့ရပါတယ္။ က်ေနာ့္ အေဖနဲ႔ အေမက
ဒီ ရြာသားေတြဆီက ေငြေခ်းၿပီး ရဲေတြကို ေပးခဲ့ရတာပါ။ အတိုးႏႈန္းက ၁၀၀ ကို ၁၅၀ တိုးနဲ႔
ယူခဲ့ရတာပါ။ - လို႔ သူက ေျပာသြားတာပါ။ရိုဟင္ဂ်ာေတြ အေရး ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာေနတဲ့
NGO အဖြဲ႔တခုကေတာ့ ဒီႏွစ္ ဇႏၷ၀ါရီလထဲမွာ ရိုဟင္ဂ်ာ ၃၀၀ ေလာက္ကို
ျမန္မာႏုိင္ငံဘက္ကို ရဲေတြကဖမ္းၿပီး အတင္းအက်ပ္ ျပန္ပို႔ခဲ့တယ္လုိ႔
ေျပာပါတယ္။ဒီလိုအခက္အခဲေတြၾကားမွာ ေဒသခံေတြနဲ႔ ရိုဟင္ဂ်ာေတြအၾကား
တင္းမာမႈေတြကလည္း ရွိေနပါတယ္။ ရိုဟင္ဂ်ာေတြက သူတုိ႔ကို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ရဲေတြ၊
သစ္ေတာအရာရွိေတြ ရဲေတြ ဖမ္းတိုင္း ေဒသခံ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ရြာသားေတြက တိုင္လို႔ဆုိၿပီး
မေၾကမနပ္ ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ ဒုကၡသည္စခန္းနဲ႔ သိပ္မေ၀းတဲ့ ရြာေတြနားက
လဘက္ရည္ဆုိင္တခုမွာ ေဒသခံ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံသား ရြာသားတခ်ဳိ႕က ရိုဟင္ဂ်ာ
ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ျပန္ေျပာျပပါတယ္။ "က်ေနာ္က ေတာထဲမွာ
ထင္းသြားရွာတာပါ။ ရိုဟင္ဂ်ာေတြနဲ႔ေတြ႕ေတာ့ သူတုိ႔က လက္ထဲက က်ေနာ့္ရဲ႕
ဓါးေကာက္ကို ခ်ခုိင္းၿပီး ဘာမေျပာညာမေျပာနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ထိုးပါတယ္။ က်ေနာ့္ကို
ကန္ပါတယ္။ က်ေနာ္က က်ေနာ့္ကို မသတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ေတာ့၊ ရိုက္ႏွက္ၿပီး ေတာထဲမွာ
ထားခဲ့ပါတယ္။" ေနာက္ေဒသခံ ရြာသားတေယာက္ကေတာ့ ရဲေတြကို ေငြေပးၿပီး
ျပန္လြတ္လာတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြက သူ႔ဆီကိုလာၿပီးေတာ့ ရဲေတြကို သတင္းေပးခ
ဘယ္ေလာက္ရသလဲဆုိၿပီး လာစစ္ေဆးတာခံခဲ့ရတဲ့အေၾကာင္း ျပန္ေျပာျပပါတယ္။

ဒီလိုေဒသခံေတြနဲ႔ အစဥ္မေျပျဖစ္ေနတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာ ဒုကၡသည္ေတြ၊ တရား၀င္ မွတ္ပုံ
မတင္ရေသးတဲ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကို ဒုကၡသည္စခန္းထဲမွာ မွတ္ပုံတင္ခြင့္ေပးဖို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္
အစိုးရက စဥ္းစားေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း ဒီလိုေဆြးေႏြးခဲ့တာ သီတင္းပတ္
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ၾကာခဲ့ေပမဲ့ အခုအခ်ိန္ထိေတာ့ ရိုဟင္ဂ်ာေတြကုိ မွတ္ပံုတင္ေရးကိစၥ
တိုးတက္မႈ ဘာမွ မရွိေသးတဲ့အေၾကာင္း UNHCR ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ
မဟာမင္းႀကီးရုံးက ေျပာဆုိပါတယ္။
ေရၾးေကာက္ပၾဲဥပေဒဴပင္ဆင္ဖိုႛ ႎုိင္ငံတကာ
ပၝလီမန္အမတ္မဵားသမဂၢ တိုက္တၾန္း
2010-04-02 RFA
ဴမန္မာစစ္အစိုးရရဲႛ ေရၾးေကာက္ပၾဲမႀာ ပၝသင့္ပၝထိုက္သူ လူပုဂၢိႂလ္အားလံုး ပၝဝင္ခၾင့္ရရႀိ႓ပီး

လၾတ္လပ္ တရားမ႖တဖိုႛအတၾက္ ေရၾးေကာက္ပၾဲဥပေဒေတၾကို ဴပင္ဆင္ေပးဖိုႛ
ဆၾစ္ဇာလန္ႎုိင္ငံ ဂဵီနီဗာ႓မိႂႛ အေဴခစိုက္ ႎုိင္ငံတကာ ပၝလီမန္အမတ္မဵားသမဂၢ IPU က
မေနႛက ေတာင္းဆိုလိုက္ပၝတယ္။
ဴမန္မာစစ္အစိုးရက ေ႟ၾးေကာက္ပၾဲဥပေဒ ထုတ္ဴပန္ေဳကညာသည့္ သတင္းႎႀင့္

ဥပေဒဆိုင္ရာ အခဵပ္ပိုမဵားကို မတ္လ ၉ ရက္ေနႛက လမ္းေပၞတၾင္ ပံုေရာင္းေနဴခင္း
ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
ေရၾးေကာက္ပၾဲကဵင္းပဖိုႛ အခဵိန္အနည္းငယ္သာ ရႀိေတာ့တဲ့အတၾက္ အဴမန္

ေဆာင္ရၾက္သင့္ေဳကာင္း IPU အဖၾဲႛရဲႛ လူႛအခၾင့္အေရးေကာ္မတီဥကၠဌ ဖိလစ္ပိုင္
အထက္လၿတ္ေတာ္အမတ္ Mr. Aquilino Pimentel က ေဴပာပၝတယ္။
IPU အဖၾဲႛ႒ကီးဟာ ႎိုင္ငံေပၝင္း ၁၄၃ ႎုိင္ငံက အမဵိႂးသားလၿတ္ေတာ္အမတ္ေတၾနဲႛ
ဖၾဲႛစည္းထားတာ ဴဖစ္႓ပီး အဖၾဲႛရဲႛ ၁၂၂ ႒ကိမ္ေဴမာက္ ညီလာခံကို မေနႛက ဘန္ေကာက္႓မိႂႛမႀာ
ကဵင္းပခဲ့တာပၝ။ IPU ရဲႛ လူႛအခၾင့္အေရးေကာ္မတီအေနနဲႛ ဴမန္မာ၊ အာဖဂန္နစၤတန္
အပၝအဝင္ ဴပည္သူက ေရၾးခဵယ္တင္ေဴမာက္ထားတဲ့ လၿတ္ေတာ္အမတ္ေတၾအေပၞ
ဖိႎႀိပ္မႁရႀိတဲ့ ႎုိင္ငံေပၝင္း ၃၂ ႎုိင္ငံက အေဴခအေနေတၾကိုလည္း စစ္ေဆး ေဝဖန္ထားပၝတယ္။

႓ပီးခဲ့တဲ့လက ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ထုတ္ဴပန္ခဲ့တဲ့ ေရၾးေကာက္ပၾဲဥပေဒေတၾမႀာ
ႎုိင္ငံေရးပၝတီေတၾနဲႛ ပၝတီဝင္ေတၾအေပၞ ကန္ႛသတ္တဲ့အခဵက္ေတၾကို
ထည့္သၾင္းေရးဆၾဲထားပၝတယ္။ အဲဒီအခဵက္ေတၾေဳကာင့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္
ဦးေဆာင္တဲ့ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္က ေရၾးေကာက္ပၾဲအတၾက္ ပၝတီ မႀတ္ပံုမတင္ဖိုႛ
႓ပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ဆံုးဴဖတ္ေဳကညာခဲ့ပၝတယ္။
ေရၾးေကာက္ပၾဲဥပေဒနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ထုိင္းက

ဖိအားေပးမည္
2010-04-02 RFA
ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ေရၾးေကာက္ပၾဲမႀာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္ ပၝဝင္ခၾင့္မရေအာင္

ကန္ႛသတ္တာေတၾ ရႀိေနတဲ့ အေပၞ ထိုင္းႎုိင္ငံအေနနဲႛ ဖိအားေပး ေဴပာဆုိဖိုႛရႀိတယ္လိုႛ
ထိုင္းႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီး ကာဆစ္က မေနႛက ေဴပာလိုက္ပၝတယ္။ဴမန္မာႎုိင္ငံက
အမဵိ္ႂးသားရင္ဳကားေစ့ေရးနဲႛ ေရၾးေကာက္ပၾဲမႀာ ပၝသင့္ပၝထိုက္သူေတၾ
ပၝဝင္ႎုိင္ေရးကိစၤေတၾမႀာ မိမိအေနနဲႛ စိုးရိမ္မိေဳကာင္း ထိုင္းႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးက
ေဴပာပၝတယ္။ ဴမန္မာအစိုးရ ေရၾးေကာက္ပၾဲ ဥပေဒေတၾဟာ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ
အသိုင္းအဝိုင္းကိုပဲ လၾတ္႓ငိမ္းခဵမ္းသာခၾင့္ ေပးထားသလို ဴဖစ္ေန႓ပီး ႎိုင္ငံေရး
အတုိက္အခံေတၾကိုေတာ့ လၾတ္ဴငိမ္းခဵမ္းသာခၾင့္ ေပးမထားတဲ့အတၾက္ မမ႖မတ
ဴဖစ္ေနတယ္လိုႛလည္း ထိုင္းႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးက ေဴပာပၝတယ္။
အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္က ေရၾးေကာက္ပၾဲမဝင္ဖိုႛ ဆံုးဴဖတ္တာကို ေလးစား
အသိအမႀတ္ဴပႂပၝတယ္လိုႛလည္း ေဴပာပၝတယ္။ဒီကိစၤနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး
အာစီယံအစည္းအေဝးမႀာ ေဴပာဳကားမႀာဴဖစ္သလို မဲေခၝင္ဴမစ္ဝႀမ္းေဒသ ေကာ္မရႀင္အဖၾဲႛ ၂
ရက္ဳကာ အစည္းအေဝးမႀာ ဴမန္မာစစ္အစိုးရ ႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးနဲႛ ေတၾႛတဲ့အခၝမႀာလည္း
ထပ္မံေဆၾးေႎၾးမယ္လိုႛ ထိုင္းႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးက ေဴပာပၝတယ္။ဗီယက္နမ္ႎုိင္ငံ
႓မိႂႛေတာ္ဟႎၾိႂင္းမႀာ လာမယ့္အပတ္ ဗုဒၭဟူးေနႛမႀာ ကဵင္းပမယ့္ အာစီယံ
ႎိုင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးမဵား အစည္းအေဝး ညစာစားပၾဲမႀာ ေဒသတၾင္းကိစၤေတၾကို
ေဆၾးေႎၾးစဥ္မႀာ ဒီကိစၤကို ေဆၾးေႎၾးမႀာဴဖစ္တယ္လိုႛ ထိုင္းႎုိင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးဌာန
အာစီယံေရးရာ ႌၾန္ဳကားေရးမႀႃးခဵႂပ္က မေနႛက ေဴပာပၝတယ္။အာစီယံ
ႎိုင္ငံဴခားေရးဝန္႒ကီးေတၾရဲႛ ညစာစားပၾဲမႀာ ကမၲာ႒ကီးပူေႎၾးမႁအပၝအဝင္ သေဘာတူညီခဵက္
၁၂ ခုကို လက္မႀတ္ထိုး အတည္ဴပႂဖုိႛ ရႀိတယ္လိုႛလည္း သိရပၝတယ္။

၈၈ ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္ေဟာင္းတခဵိႂႛ
တိုင္းရင္းသားအဖၾဲႛတခုနဲႛ မဟာမိတ္ဖၾဲႛ
2010-04-02 RFA
ဗမာႎုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေကဵာင္းသားသမဂၢမဵား အဖၾဲႛခဵႂပ္ (ဗကသ) ေခၝင္းေဆာင္ေဟာင္း

ဦးညိႂထၾန္း ေခၝင္းေဆာင္တဲ့ လူထုဒီမိုကေရစီ အင္အားစုနဲႛ ရႀမ္းတိုင္းရင္းသားေခၝင္းေဆာင္
ဦးေရၿအံုး ဦးေဆာင္တဲ့ ဴပည္ေထာင္စုဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္မဵားအဖၾဲႛတိုႛဟာ စစ္အစိုးရ
ေရၾးေကာက္ပၾဲမႀာ ပၝဝင္ယႀဥ္႓ပိႂင္ဖိုႛ မဟာမိတ္ပၝတီတခု ထူေထာင္မယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
အခုလို ပူူးေပၝင္းအ႓ပီး ပၝတီနာမည္၊ ပၝတီအလုပ္အမႁေဆာင္နဲႛ ပၝတီရည္ရၾယ္ခဵက္ေတၾကို

မဳကာခင္ရက္ပိုင္းမႀာ ေဆၾးေႎၾးဖိုႛရႀိတယ္လုိႛ ဦးညိႂထၾန္းကေဴပာပၝတယ္။
ဦးညိႂထၾန္း။ ။“ဴပည္ေထာင္စုဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္မဵားအဖၾဲႛဗဵ။ သူတုိႛကလည္း

သူတုိႛနာမည္စၾဲမထား၊ ကဵေနာ္တုိႛကလည္း ကဵေနာ္တုိႛနာမည္စၾဲမထားဘဲနဲႛ
ပၝတီအသစ္တခုအေနနဲႛ ေထာင္မႀာခင္ဗဵ။ မူေတၾ၊ နာမည္ေတၾ၊ လူေတၾ အကုန္ေရၾးဳကမယ္
ခင္ဗဵ။ ကဵေနာ္တုိႛ ၆ ရက္ေနႛ ဴပန္႓ပီးေတာ့ ေခၞထားပၝတယ္ခင္ဗဵ”
ဴပည္ေထာင္စုဒီမိုကေရစီ မဟာမိတ္မဵားအဖၾဲႛခဵႂပ္မႀာ ဦးေရၿအံုး၊ ဦးေဌးနဲႛ ဦးကိုကို႒ကီးတိုႛက

ဦးေဆာင္တာဴဖစ္႓ပီး လူထု ဒီမိုကေရစီအင္အားစုအဖၾဲႛမႀာေတာ့ ဗကသ ေကဵာင္းသား
ေခၝင္းေဆာင္ေဟာင္းနဲႛ ႎုိင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေဟာင္း ဦးညိႂထၾန္း၊ ဦး႓ဖိႂးမင္းသိန္းနဲႛ
ဦးသိန္းတင္ေအာင္တိုႛ ေခၝင္းေဆာင္တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္။
စစ္အစိုးရကဵင္းပမယ့္ ေရၾးေကာက္ပၾဲမႀာ ပၝဝင္ယႀဥ္႓ပိႂင္ရာမႀာ ေအာင္ဴမင္မႁ ပိုရဖိုႛအတၾက္

အခုလို မဟာမိတ္ဖၾဲႛခဲ့တာ ဴဖစ္တယ္လိုႛ ဦးညိႂထၾန္းက ေဴပာပၝတယ္။
ဦးညိႂထၾန္း။ ။“အဓိက ကေတာ့ ညီႌၾတ္ေရးပၝပဲ။ သူတုိႛက လူ႒ကီးေတၾေပၝ့ဗဵာ။

အေတၾႛအဳကံႂမဵားတယ္၊ အေဴမာ္အဴမင္ရႀိမယ္။ အဲ ဒီဘက္က လူငယ္ေတၾေပၝ့ဗဵာ။ လူ႒ကီးနဲႛ
လူငယ္ ညီညီႌၿတ္ႌၿတ္လုပ္လိုက္ေတာ့ ပိုေကာင္းသၾားမယ္လုိႛ ထင္လုိႛေပၝ့။
ေအာင္ဴမင္မႁေတၾ ရဖိုႛအတၾက္လည္းပဲ ပူးေပၝင္းလုိက္တဲ့သေဘာေပၝ့”
ဦးညိႂထၾန္းဟာ ၁၉၈၈ အေရးအခင္း ကာလအတၾင္း ဗကသ

ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္အေနနဲႛ အေထၾေထၾ အတၾင္းေရးမႀႃး တာဝန္အထိ
ေဆာင္ရၾက္ခဲ့သူဴဖစ္႓ပီး ႎုိင္ငံေရးလႁပ္ရႀားမႁေတၾနဲႛ ေထာင္ဒဏ္ ၈ ႎႀစ္ ကဵခဲ့သူဴဖစ္ပၝတယ္။
အသက္ ၈၆ ႎႀစ္ရႀိ႓ပီဴဖစ္တဲ့ ဝၝရင့္ ရႀမ္းတိုင္းရင္းသား ႎုိင္ငံေရးသမား႒ကီးဴဖစ္တဲ့
ဦးေရၿအံုးကေတာ့ ၁၉၄၇ ခုႎႀစ္ ပင္လံုစာခဵႂပ္ ခဵႂပ္ဆုိစဥ္ကတည္းက ေလ့လာသူအဴဖစ္

တက္ေရာက္ခဲ့သူဴဖစ္႓ပီး ၁၉၉၀ ဴပည့္ႎႀစ္ ေနာက္ပိုင္းမႀာ အဖဵက္သိမ္းခံခဲ့ရတဲ့
စည္းလံုးညီႌၾတ္ေသာ ဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္ရဲႛ နာယက တာဝန္ယူခဲ့သူတဦး ဴဖစ္ပၝတယ္။
ေဴမယာအသိမ္းခံရမႁေတၾ စံုစမ္းေပးဖိုႛ
အိုင္အယ္လ္အိုကို ေမတၨာရပ္ခံ
2010-04-02 RFA
ကမၲာ့အလုပ္သမားအဖၾဲႛခဵႂပ္ ILO အေနနဲႛ ဴမန္မာႎုိင္ငံတၾင္းက တုိင္းရင္းသားေတၾရဲႛ အဓမၳ

ေဴမယာသိမ္းခံရမႁေတၾကို စံုစမ္းအေရးယူေပးဖိုႛ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္ ဥကၠႉ
ဦးေအာင္ေရၿက ဆၾစ္ဇာလန္ႎုိင္ငံ ဂဵီနီဗာ႓မိႂႛအေဴခစိုက္ ကမၲာ့အလုပ္သမားအဖၾဲႛခဵႂပ္ ILO ကို
ဧ႓ပီလ ၁ ရက္ေနႛမႀာ ေမတၨာရပ္ခံစာတေစာင္ ေပးပိုႛလိုက္ပၝတယ္၊၊
ဆၾစ္ဇာလန္ႎုိင္ငံ ဂဵီနီဗာ႓မိႂႛရႀိ (အိုင္အယ္လ္အုိ) ကမၲာ့အလုပ္သမား အဖၾဲႛခဵႂပ္ ဌာနခဵႂပ္တၾင္

ညီလာခံ ကဵင္းပေနပံု ဴဖစ္ပၝသည္။ (Photo: AFP)
စစ္အာဏာရႀင္စနစ္ေအာက္ ေရာက္ေနတဲ့ ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ အိုင္အယ္လ္အိုရဲႛ

ေဆာင္ရၾက္ခဵက္ေဳကာင့္ ဴပည္သူအမဵား အဓမၳ ခိုင္းေစခံရမႁေတၾ၊ ကေလးစစ္သား
စုေဆာင္းခံရမႁေတၾ အတုိင္းအတာတခုအထိ ေလဵာ့ပၝး သက္သာလာေပမယ့္
စစ္အာဏာရႀင္စနစ္ တည္ဴမဲေရးအတၾက္ တုိင္းရင္းသားေဒသေတၾမႀာ အတင္းအဓမၳ
အိမ္ယာေရၿႛေဴပာင္းမႁေတၾ၊ ေဴမယာသိမ္းမႁေတၾ ကဵယ္ဴပန္ႛစၾာ ဆက္လက္ဴဖစ္ပၾားေနတာ
ေတၾႛရပၝတယ္၊၊ တုိင္းရင္းသားဴပည္သူေတၾရႛဲ အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္အတၾက္ လူသားခဵင္း
စာနာေထာက္ထားတဲ့အေနနဲႛ ကူညီေဴဖရႀင္းေပးဖိုႛ အခုလို ေမတၨာရပ္ခံရတာဴဖစ္ေဳကာင္း
ဗဟိုအလုပ္အမႁေဆာင္အဖၾဲႛဝင္ ဦးအုန္းဳကိႂင္က RFA ကို ေဴပာပၝတယ္၊၊ဴမန္မာႎုိင္ငံမႀာ
လၾန္ခဲ့တဲ့ ၂၀၀၈ ခုနႀစ္ ဇူလိုင္လကစ႓ပီး ကေနႛအထိ ကခဵင္ဴပည္နယ္ ေကဵးရၾာ
အမဵားအဴပားမႀာ စစ္အစိုးရ ေကဵာေထာက္ေနာက္ခံ ဴပႂထားတဲ့ ယုဇနကုမၯဏီက ေဒသခံ
စစ္တပ္အရာရႀိေတၾနဲႛ ပူးေပၝင္း႓ပီး လူေနအိမ္ေဴခ ေထာင္နဲႛခဵီ႓ပီး အဓမၳ ေရၿႛေဴပာင္းတာ၊
ေဒသခံ ကခဵင္တုိင္းရင္းသားေတၾရဲႛ ဘိုးဘၾား အစဥ္အဆက္ပိုင္ ဥယဵာဥ္ဴခံေဴမ
ဧကရႀစ္ရာေကဵာ္ကို အဓမၳ သိမ္းယူတာေတၾကို ဥပေဒနဲႛမည္ီ ဳသဇာအာဏာနဲႛ

ဴပႂလုပ္ခဲ့တယ္လိုႛ ဆိုပၝတယ္္၊၊ေဒသခံေတၾရဲႛ အလိုဆႎၬမပၝဘဲ အာဏာပိုင္ေတၾက
လက္နက္နဲႛ႓ခိမ္းေဴခာက္တာ ဥပေဒမဲ့ ဖမ္းဆီးတာ တဲအိမ္ေတၾကို မီးရိႁႛတာ စတဲ့
အဳကမ္းဖက္နည္းနဲႛ မိမိတိုႛရဲႛ ေနအိမ္ေတၾကို အဓမၳ စၾန္ႛခၾာေစတာေတၾ၊ ဥယဵာဥ္ဴခံေဴမေတၾကို
အဓမၳ သိမ္းယူတာေတၾကိုလည္း ခုိင္လံုတဲ့ အေထာက္အထားေတၾနဲႛ ကာယကံရႀင္ေတၾ
ကိုယ္တို္င္တင္ဴပလာေဳကာင္း၊ ဒီကိစၤနဲႛပတ္သက္႓ပီး ILO အဖၾဲႛခဵႂပ္ရံုးကို ဴမန္မာႎုိင္ငံ ILO
ရံုးကေနတဆင့္ ကာယကံရႀင္ေတၾကုိယ္တုိင္ တုိင္ဳကားထားတာကို အမဵိႂးသား
ဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္ အေနနဲႛ သိရႀိရေဳကာင္း၊ ဒီအတၾက္ ILO အေနနဲႛ အေရးယူ စံုစမ္းမႁေတၾ
ဴပႂလုပ္ေပးဖိုႛ ေတာင္းဆိုရတာဴဖစ္ေဳကာင္း ေမတၨာရပ္ခံခဲ့တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္၊၊
NLD ေရႀႛအလားအလာမဵား
ဥပေဒေဳကာင္းအရ ေဆၾးေႎၾး
2010-04-02 RFA
အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္ NLD ပၝတီရဲႛ ေရႀႛလုပ္ငန္းစဥ္ေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဴပည္နယ္နဲႛ

တိုင္းအသီးသီးက ဥပေဒအေထာက္အကူဴပႂ အဖၾဲႛေတၾနဲႛ အဖၾဲႛခဵႂပ္ ရံုးအဖၾဲႛဝင္ေတၾ
ဒီကေနႛမနက္ ဗဟန္း႓မိႂႛနယ္ ေရၿဂံုတုိင္လမ္းက အဖၾဲႛခဵႂပ္ရံုးမႀာ ေတၾႛဆံု
ေဆၾးေႎၾးခဲ့ဳကပၝတယ္၊၊ေရၾးေကာက္ပၾဲ မဝင္ဖုိႛ ပၝတီဆံုးဴဖတ္ခဵက္နဲႛ ပတ္သက္႓ပီး
ဴဖစ္ေပၞလာႎုိင္တဲ့ အလားအလာေတၾကို ဒီကေနႛ ေဆၾးေႎၾးခဲ့ဳကတယ္လိုႛ အဖၾဲႛခဵႂပ္
ဗဟိုအလုပ္အမႁေဆာင္အဖၾဲႛဝင္ ဦးဥာဏ္ဝင္းက RFA ကို ေဴပာပၝတယ္၊၊
ဦးဥာဏ္ဝင္း။ ။“ဒီအစည္းအေဝးကေတာ့ အခု ႎုိင္ငံေရးအေဴခအေနအရ အဖၾဲႛခဵႂပ္က ပၝတီ
ဴပန္လည္မႀတ္ပံုတင္ေရးကို မတင္ဖုိႛကုိ ဆံုးဴဖတ္႓ပီးဴဖစ္တယ္၊ အဲဒၝေဳကာင့္ ဒီဟာရဲႛ ရလာဒ္၊
ဴဖစ္လာႎိုင္တဲ့ အေနအထား၊ အဲဒီလုိဴဖစ္လာရင္ ဒီဥပေဒအဖၾဲႛအေနနဲႛ အေထာက္အကူဴပႂဖုိႛ။
ေနာက္တခုက တကယ္လိုႛ Activists ေတၾေပၝ့ေနာ္၊ ႎုိင္ငံေရးလႁပ္ရႀားတဲ့သူေတၾ ဒီဟာနဲႛ
ပတ္သက္႓ပီးေတာ့ ဴဖစ္လာရင္ အရင္လုိ အဖၾဲႛခဵႂပ္အေနနဲႛ မရႀိရင္ ဘယ္လုိလုပ္ဳကမလဲလုိႛ
ဴပည္နယ္နဲႛ တုိင္းေတၾကလည္း ဒီလုိ ေမးခၾန္းေတၾတက္လာတယ္။ အဲဒၝေတၾအေပၞမႀာ
အဆင္ေဴပေအာင္ ဘယ္လုိလုပ္သင့္တယ္ဆုိတာကို ကဵေနာ္တုိႛ ေဆၾးေႎၾးဳကပၝတယ္”
ဒီကေနႛေဆၾးေႎၾးပဲၾဟာ ဥပေဒေဳကာင္းအရ ေဆၾးေႎၾးတဲ့ပၾဲဴဖစ္႓ပီး ႎုိင္ငံေရးအရ တစံုတရာ
ဆံုးဴဖတ္ခဵက္ခဵ ေဆၾးေႎၾးတာ မရႀိဘူးလိုႛ သိရပၝတယ္၊၊ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီ အဖၾဲႛခဵႂပ္အေနနဲႛ
စစ္အစိုးရရဲႛ နည္းဥပေဒေတၾနဲႛ ပတ္သက္႓ပီး ဥပေဒေဳကာင္းအရ စစ္အစိုးရကို တရားစၾဲဆိုဖိုႛ
ဴပင္ဆင္ေနတဲ့အခဵက္ေတၾကိုလည္း ဒီအစည္းအေဝးမႀာ အဳကမ္းထည္အေနနဲႛ ထည့္သၾင္း
ေဆၾးေႎၾးခဲ့တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္၊၊ ဒီကေနႛ ေနႛလည္ပိုင္းမႀာလည္း CRPP ေခၞ
ဴပည္သူႛလၿတ္ေတာ္ ကို္ယ္စားဴပႂေကာ္မတီ အစည္းအေဝးကို အဖၾဲႛခဵႂပ္ရံုးမႀာ
ကဵင္းပခဲ့တယ္လိုႛ သိရပၝတယ္၊၊

ေရၾးေကာက္ပၾဲဥပေဒတခဵိႂႛ ဴပင္ဆင္ေပးဖိုႛ ၈၈
ေကဵာင္းသားမဵားေတာင္းဆို
2010-04-02 RFA
ဴပည္တၾင္းမႀာ လ႖ိႂႛဝႀက္လႁပ္ရႀားေနတဲ့ ၈၈ မဵိႂးဆက္ေကဵာင္းသားမဵားအဖၾဲႛက

ေရၾးေကာက္ပၾဲဥပေဒတခဵိႂႛ ဴပင္ဆင္ေပးဖိုႛအတၾက္ ဒီကေနႛ ေဳကညာခဵက္ထုတ္႓ပီး
ေတာင္းဆိုလိုက္ပၝတယ္။
ကိုမင္းကိုႎိုင္ (လက္ဴပႎႁတ္ဆက္ေနသူ) ႎႀင့္ ၈၈ မဵိႂးဆက္ ေကဵာင္းသားေခၝင္းေဆာင္မဵား

အဖမ္းမခံရမီ ၂၀၀၇ခုႎႀစ္ ဇူလိုင္လတၾင္ ႟ိုက္ကူးထားေသာ မႀတ္တမ္းဓာတ္ပံု ဴဖစ္ပၝသည္။
(Photo: AFP)
စစ္အစိုးရဟာ ၁၉၉၀ ေရၾးေကာက္ပၾဲရလာဒ္ကို အသိအမႀတ္မဴပႂဘဲ မဳကာေသးခင္က

ထုတ္ဴပန္လိုက္တဲ့ ေရၾးေကာက္ပၾဲဥပေဒနဲႛ ဖဵက္သိမ္းလိုက္တဲ့အဴပင္
လာမယ့္ေရၾးေကာက္ပၾဲမႀာ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ အမဵိႂးသားဒီမိုကေရစီအဖၾဲႛခဵႂပ္
မပၝဝင္ႎိုင္ေအာင္ ကန္ႛသတ္လိုက္တာဟာ အမဵိႂးသား ဴပန္လည္သင့္ဴမတ္ေရးအတၾက္
ယံုဳကည္မႁပဵက္ေစတယ္လိုႛ ၈၈ မဵိႂးဆက္ ေကဵာင္းသားမဵားအဖၾဲႛက ေဴပာပၝတယ္။
ဒၝေဳကာင့္ ေဒၞေအာင္ဆန္းစုဳကည္နဲႛ ႎိုင္ငံေရးအကဵဥ္းသားေတၾ လၿတ္ေပး႓ပီး သူတိုႛကို
ေရၾးေကာက္ပၾဲမႀာ ပၝဝင္ႎိုင္ေအာင္ ဥပေဒကို ဴပင္ဆင္ေပးဖိုႛ တိုက္တၾန္းတာလိုႛလည္း
ဆုိပၝတယ္။ဒီအေဳကာင္းေတၾနဲႛပတ္သက္႓ပီး ၈၈ မဵိႂးဆက္ ေကဵာင္းသားမဵားအဖၾဲႛရဲႛ ေဴပာခၾင့္ရ
ေကဵာင္းသားတဦးဴဖစ္တဲ့ ကိုစိုးထၾန္းကို အာအက္ဖ္ေအ ဝိုင္းေတာ္သား ကိုေနရိန္ေကဵာ္
ဆက္သၾယ္ေမးဴမန္းထားပၝတယ္။

နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ၂ တပ္ ထပ္မံ ေပၚေပါက္

မုိးမခအေထာက္ေတာ္ အမွတ္ - ၀၀၂
ဧၿပီ ၂၊ ၂၀၁၀
ရွမ္းျပည္နယ္ မုိင္းတုံၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရိွ ပုံပါက်င္၊ မုိင္းေယာင္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရိွ မုိင္းယု

စသည့္ ၿမဳိ႕တုိ႔မွ ျပည္သူ႔စစ္အဖဲြ႔မ်ားသည္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားအျဖစ္ မတ္လ ၃၀
ရက္ေန႔က အသြင္ ကူးေျပာင္းသြားေၾကာင္း ယေန႔ထုတ္ စစ္အစုိးရ သတင္းစာမ်ားတြင္
ေဖာ္ျပထားသည္။ထုိင္းႏုိင္ငံအနီး တည္ရိွေသာ ပုံပါက်င္မွ တပ္ကုိ အမွတ္ ၁၀၀၇
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဟု အမည္ေပးထားသည္။ေလာႏုိင္ငံအနီး တည္ရိွေသာ မုိင္းယုမွ
တပ္ကုိ အမွတ္ ၁၀၀၈ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ ျဖစ္သြားသည္။လက္နက္ကုိင္ အဖဲြ႔မ်ား
ျဖစ္သည့္ ဒီမိုကေရစီသစ္ တပ္မေတာ္-ကခ်င္ (NDA-K) ၊ ကရင္နီ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ျပည္သူ႔
လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဦး(ကလလတ)၊ ကိုးကန္႕တပ္ဖြဲ႕ တုိ႔သည္
နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းၿပီး ျဖစ္သည္။နယ္ျခားေစာင့္တပ္ တခု ကုိ
အင္အား ၃၂၆ ဦးျဖင့္ဖဲြ႔စည္းသည္ဟု သိရသည္။
နယ္ျခားေစာင့္တပ္မ်ားစာရင္း
အမွတ္ ၁၀၀၁ - NDA-K
အမွတ္ ၁၀၀၂ - NDA-K
အမွတ္ ၁၀၀၃ - NDA-K
အမွတ္ ၁၀၀၄ - ကလလတ
အမွတ္ ၁၀၀၅ - ကလလတ
အမွတ္ ၁၀၀၆ - ကိုးကန္႕တပ္ဖြဲ႕

အမွတ္ ၁၀၀၇ - ပုံပါက်င္ ျပည္သူ႔စစ္
အမွတ္ ၁၀၀၈ – မုိင္းယု ျပည္သူ႔စစ္
နယ္ျခားေစာင့္တပ္ဖဲြ႔၀င္ တဦးကုိ ရာထူးအဆင့္ တံဆိပ္မ်ား တပ္ဆင္ေပးေနေသာ

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ၿဖိဳး (ႀတိဂံေဒသတုိင္း စစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမွဴး)၊ ႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေမာင္ေမာင္အုန္း
(ျပည္သူ႔စစ္ႏွင့္ နယ္ျခားတပ္မ်ား ညႊန္ၾကားေရးမွဴး)။ သေဘာထားတင္းမာေသာ
စစ္အာဏာရွင္ႏွစ္ဦး ျဖစ္သည္။
ပုံပါက်င္တြင္ ေတြ႔ရေသာ နယ္ျခား ေစာင့္တပ္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးေကာ္မတီ

အတြင္းေရးမႉး ဒုတိယဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ရဲျမင့္။ သေဘာထားတင္းမာေသာ စစ္အာဏာရွင္မ်ား
အနက္မွတဦး။
ဝင္းေဖ လြယ္အိတ္ ၂၁
ဘီဘီစီ ပင္တိုင္က႑
ဝင္းေဖ
ဧျပီ ၃၊ ၂၀၁၀
ေသာတရွင္မ်ားခင္ဗ်ား။
ျမန္မာေခတ္သစ္ပန္းခ်ီ ဒုတိယမ်ဳိးဆက္သစ္အေၾကာင္းအက်ဥ္းကုိ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က

တင္ျပခဲ့ပါတယ္။ တတိယ မ်ဳိးဆက္ကေတာ့ ပန္းခ်ီေပၚသိမ္း၊ ေအာင္တိတ္၊ ခင္ဝမ္း၊
ေမာင္ဒီ၊ ေအာင္ျမင့္၊ မသိဂႌ၊ ဘုိင္ရြန္ေလာ႐ံု၊ စန္းျမင့္ စသူေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။
ျမန္မာ့ေခတ္သစ္ပန္းခ်ီ တတိယမ်ဳိးဆက္မွာ အေတာ္ကေလး အင္အားေတာင့္လာ
ပါတယ္။ က်ေနာ္ ျပည့္စံုေအာင္ မေဖာ္ျပႏုိင္ပါဘူး။ဒီကေန႔ေခတ္ကုိေတာ့
ျမန္မာ့ေခတ္သစ္ပန္းခ်ီ စတုတၱမ်ဳိးဆက္လုိ႔ ေခၚရပါမယ္။ အေတာ္ႀကီးကုိ အင္အား
ေတာင့္တင္းသြားပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ မလံုေလာက္ေသးပါဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံ အဘက္ဘက္က
တုိးတက္လာႏုိင္ဖုိ႔ အႏုပညာ အရည္အေသြးေရာ အေရအတြက္ပါ
အဆင့္ျမင့္ရပါမယ္။ျမန္မာျပည္မွာ ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးခ်ိန္ကစလုိ ့ ၁၉၉ဝ
သာသာေလာက္အထိ ပန္းခ်ီျပပဲြဆုိတာမ်ဳိးေတြ အလြန္ ရွားပါးလွပါတယ္။
တႏုိင္ငံလံုးပါဝင္ျပသႏုိင္တဲ့ အမ်ဳိးသားျပပဲြႀကီးေတြေတာင္ ႏွစ္စဥ္မွန္မွန္ မက်င္းပႏုိင္ပါဘူး။
အုပ္စုလုိက္ျပပဲြငယ္ကေလးေတြကလည္း အလြန္နည္းပါတယ္။ ဂယ္လာရီျပခန္းေတြလည္း
သိပ္ရွားပါတယ္။ ရန္ကုန္၊ အမ်ဳိးသားျပတုိက္မွာ ပန္းခ်ီကားေတြ ႏုိင္ငံပုိင္
ဝယ္ယူခ်ိတ္ဆဲြျပသထားတာရွိေပမယ့္ အမ်ားျပည္သူ လူထုနဲ႔ အထိအစပ္
အေတာ္ခက္ခဲနည္းပါးပါတယ္။ အစုိးရမ်ားကလည္း ႏုိင္ငံေတာ္ပန္းခ်ီျပခန္းကုိ
ျပည္သူလူထု သြားေရာက္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ ေပၚလာေအာင္ ဆဲြေဆာင္ပညာေပးတာမ်ဳိး
အလြန္ရွားပါးပါတယ္။၁၉၇ဝ ဝန္းက်င္ေလာက္က်ေတာ့မွ ေလာကနတ္
ပန္းခ်ီျပခန္းေပၚလာပါတယ္။ အႏုပညာေတြကုိျမတ္ႏုိးတတ္တဲ့ ေရွ႕ေနႀကီး
ဦးရဲထြန္းပုိင္ဆုိင္တဲ့ ပန္းဆုိးတန္းက တုိက္ခန္းေနရာက်ယ္ႀကီးတခုကုိ ေရွ႕ေနႀကီး
ဦးရဲထြန္းက အႏုပညာ အားေပးလုိစိတ္နဲ႔ ခြင့္ျပဳကူညီတာေၾကာင့္ ဗုိလ္မွဴးႀကီးေဟာင္း
ဓမၼိကဘသန္း ပန္းခ်ီဘဏ္ဦးခင္ေမာင္၊ ေပၚဦးသက္၊ ဝင္းေဖ၊ ပန္းခ်ီဦးလွရွိန္၊ ပန္းခ်ီဦးစံဝင္း၊
ပန္းခ်ီေပၚသိမ္း စသူေတြပါဝင္ၿပီး စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ၾကပါ တယ္။ပန္းခ်ီေပၚသိမ္းက
အဲဒီေလာကနတ္ပန္းခ်ီျပခမ္းမွာပဲ ညေနပန္းခ်ီေက်ာင္း တခုတည္ေထာင္ သင္ၾကားျပသ
ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ ဥေဒါင္း Peacock Gallery ကုိပန္းခ်ီေပၚသိမ္းက
သီးျခားထူေထာင္ၿပီး သင္တန္းေတြလည္း ဆက္ဖြင့္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာမွ
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေစ်းထဲမွာ ဒီတုန္းက ပန္ခ်ီပန္းပုေကာင္စီက ပုိင္တဲ့ အေရာင္းျပခန္းကုိ
စတင္ထူေထာင္ႏုိင္ပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ ၁၉၉ဝ ႏွစ္မ်ားထက္ေတာ့ ပန္းခ်ီျပတုိက္
ျပခန္း အလြန္ရွားပါးခဲ့ပါတယ္။တခါက ဂ်ဴဘလီေဟာလ္မွာ ျမန္မာႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ
ပန္းခ်ီပန္းပုေကာင္စီဗဟုိက ဦးေဆာင္ႀကီးမွဴးၿပီး တႏုိင္ငံလံုး က ပန္းခ်ီဆရာေတြ
ပါဝင္ျပသတဲ့ တမ်ဳိးသားလံုးအတုိင္းအတာနဲ႔ ပန္းခ်ီျပပဲြႀကီးတရပ္ကုိ က်င္းပပါတယ္၊ အဲဒီ
ျပပဲြႀကီးမွာ ပန္းခ်ီကား တေထာင္ေက်ာ္ပါဝင္တဲ့အတြက္ ႏုိင္ငံ့ထိပ္တန္း သတင္းစာႀကီးက
အလြန္အားရဖြယ္ ပန္းခ်ီကား တေထာင္ေက်ာ္ ပါဝင္ျပသေၾကာင္း ဝမ္းသာအားရ
ဂုဏ္ယူေရးသားပါတယ္။ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားတြက္ခ်က္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္
အဲဒီျပပဲြႀကီးမွာေပးပုိ႔တဲ့ ပန္းခ်ီကားအေရအတြက္က တေထာင္ေက်ာ္ဆုိေတာ့
ပန္းခ်ီဆရာေတြက ရွစ္ရာေလာက္ရွိပါတယ္။ ဒီတုန္းက ျမန္မာျပည္လူဦးေရက သန္းေပါင္း
၄၀ ေလာက္ရွိပါတယ္။ လူသန္းေပါင္း ၄၀ မွာမွ ပန္းခ်ီဆရာ ၈၀၀
ေလာက္ပဲရွိတယ္ဆုိေတာ့ လူေပါင္း ၅ ေသာင္းမွာမွ ပန္းခ်ီဆရာ
တေယာက္ပဲထြက္တယ္လုိ႔ အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ ဝမ္းသာရမယ္ ကိစၥမဟုတ္ပါဘူး။
ဝမ္းနည္းအားငယ္ဖုိ႔ေကာင္းတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္ပါတယ္။ခုေခတ္ထိလည္း ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ
အႏုပညာစိတ္ဝင္စားသူ လုိက္စားသူအေရအတြက္ အမ်ားႀကီး နည္းေနတုန္းပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျပႆနာဟာ ရႈပ္ရႈပ္ေထြးေထြး ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္ မွားယြင္း က်ဥ္းေျမာင္းေနေသးတယ္ဆုိတာကုိ
ျပသေနတာပါ။
စိတ္ဓာတ္အက်ခံၿပီး မရွိတာေတြ မျပည့္စံုေတြကုိေတြးမေနဘဲ

ရွိတာကေလးေတြကုိပဲေျပာရရင္ေတာ့ ဘုရားတန္းေစာင္းေတြမွာ ခ်ိတ္ဆဲြျပသထားတဲ့
နိပါတ္ေတာ္ပန္းခ်ီေတြကုိ ျပည္သူထု ဘုရားဖူးေတြက အလြန္ ႏွစ္သက္ၾကပါတယ္။
အဲဒီဘုရားတန္ေဆာင္းေတြဟာ ျမန္မာျပည္သူလူထုအတြက္ အေကာင္းဆံုး ပန္းခ်ီ
ျပတုိက္ႀကီးေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီအစဥ္အလာကုိ ဆက္လက္ထိမ္းသိမ္းထားၾကဖုိ႔
ေကာင္းပါတယ္။နိပါတ္ေတာ္ပန္းခ်ီေရးနည္းဆုိတာ သီးျခား ျမန္မာပန္းခ်ီတရပ္ျဖစ္ပါတယ္။
ဗုဒၶဝင္ မဟာဝင္ဇာတ္ေတာ္ေတြကုိ အမ်ားျပည္သူက အလြန္စိတ္ဝင္စားၾကပါတယ္၊
သိခဲ့ရသေလာက္ အမ်ားဆံုး သြပ္ျပားေပၚမွာ ခံေဆးသုတ္ၿပီး အိမ္သုတ္ ဆီေဆးေတြနဲ႔
ေရးဆဲြၾကတာမ်ားပါတယ္။ မႏၱေလးကဆရာႀကီး ဦးေစာေမာင္တုိ႔၊ ဆရာႀကီး ဦးစံျမ စတဲ့
ပန္းခ်ီဆရာႀကီးေတြဟာနိပါတ္ပန္းခ်ီေလာကမွာထိပ္တန္းဆရာႀကီးေတြျဖစ္ၾကပါတယ္။နိပါ
တ္ေတာ္ပန္းခ်ီေတြအျပင္ျမန္မာျပည္သူလူထုဟာ ပန္းခ်ီနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔
မဂၢဇင္းသ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေတြကတဆင့္ အထိအေတြ႔ ပုိမ်ားပါတယ္။ မဂၢဇင္းဂ်ာနယ္
႐ုပ္ျပဆုိတာေတြဟာ ျမန္မာျပည္အႏွံ႔ေရာက္ရွိတဲ့အတြက္ ျမန္မာ ျပည္သူလူထုနဲ႔
အမ်ားဆံုးထိေတြ႔ႏုိင္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ဒုတိယကေတာ့ စီးပြားေရးဆုိင္းဘုတ္ ပန္းခ်ီေတြနဲ႔
႐ုပ္ရွင္႐ံုဆင္ ပုိစတာပန္းခ်ီမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။ စစ္ၿပီးေခတ္ ျမန္မာ မဂၢဇင္း
ဂ်ာနယ္စာေစာင္႐ုပ္ျပေတြမွာ နာမည္ႀကီးတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာႀကီးေတြကေတာ့ ဦးေငြကုိင္၊
ဦးဘၾကည္၊ ဦးကုိေလး၊ ဦးအုန္းလြင္ ဦးစန္းလြင္၊ ဦးျမတ္ေက်ာ္ စတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ႀကီးေတြျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာႀကီးဦးေငြကုိင္၊ ဦးဘၾကည္၊ ဦးျမတ္ေက်ာ္ စတဲ့

ဆရာႀကီးေတြဟာ စီပြားေရးသ႐ုပ္ေဖာ္ပန္းခ်ီေတြအျပင္ Fine Art
ပန္းခ်ီကားႀကီးေတြလည္း ေရးဆဲြၾကပါတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္အၿပီး ျမန္မာပန္းခ်ီေလာက
အေျခအေန တေစ့တေစာင္းကုိ ေရွ႕အပတ္ေတြမွာ ဆက္လက္တင္ျပပါမယ္။
က်န္းမာ ခ်မ္းသာၾကပါေစ၊ က်ေနာ္ ဝင္းေဖပါ။
(၁၂-၁၁-၀၈ (ၾကာသပေတးေန႔) ဘီဘီစီ ျမန္မာပိုင္းအစီအစဥ္ မွ

ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)
DKBA ေခါင္းေဆာင္ ခမ္းနားေသာ

အိမ္သစ္တက္ပြဲက်င္းပ
ေက်ာ္ခ | ေသာၾကာေန႔၊ ဧၿပီလ ၀၂ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၁၂ မိနစ္
ခ်င္းမိုင္ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ တိုးတက္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ကရင္တပ္မေတာ္ DKBA တပ္မဟာ
၉၉၉ စစ္ဗ်ဴဟာမႉး ဗိုလ္မႉးၾကီးေစာခ်စ္သူ၏ ေနအိမ္သစ္တက္ပြဲကို ၃ ရက္တိုင္
စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ က်င္းပခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။ ကရင္ျပည္နယ္ ျမဝတီၿမိဳ႕မွ
ေရႊကုကၠဳိၿမိဳင္ရြာၾကီးရွိ ”ခ်စ္သူျမိဳင္စံအိမ္” အိမ္သစ္တက္ပြဲကို ထိုင္းကေခ်သည္မ်ား
အပါအဝင္ စတိတ္ရိႈးမ်ား၊ အျငိမ့္သဘင္၊ ေဘာလံုးျပိဳင္ပြဲမ်ားႏွင့္ ဧည့္ခံခဲ့သည္။
“၂၄ ရက္ေန႔ မနက္ ၄ နာရီက ဘုန္းၾကီးေတြပင့္ၿပီး အိမ္တက္တရားနာတယ္။
ညပိုင္းကေတာ့ ၃ ရက္လံုး အဆိုေတာ္ေတြ အလွည့္ၾကဆိုၾကတယ္။ အၿငိမ့္လည္း ပါတယ္။
ကရင္အဆိုေတာ္ ၂ ေယာက္ဆိုၿပီးရင္ ျမန္မာအဆိုေတာ္ ၂ ေယာက္၊ အဲသလိုဆိုတယ္” ဟု
အမည္မေဖာ္လိုေသာ ၉၉၉ မွ အရာရွိတဦးက မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။ က်ပ္သိန္း ၁ဝဝဝ
နီးပါးအထိပင္ ကုန္က်ႏုိင္သည္ဟု သူက ခန္႔မွန္းထားသည္။အခန္း ၁ဝ ခန္း ခန္႔ရွိ
အိမ္သစ္အေပၚထပ္တြင္ သံဃာေတာ္ သီးသန္႔ခန္းရွိကာ ေရကူးကန္ႏွင့္ ဧည့္ေဆာင္
ဘန္ဂလိုမ်ားလည္း ပါဝင္သည္။အိမ္သစ္တက္ပြဲသို႔ ျမဝတီၿမိဳ႕တို႔မွ ေဒသခံမ်ားအျပင္
တဖက္ကမ္းရွိ ထိုင္းႏိုင္ငံ မဲေဆာက္ၿမိဳ႕မွ ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားလည္း
သြားေရာက္ၾကည့္ရႈ႔ၾကသည္။DKBA တြင္ တပ္မဟာ ၃၃၃၊ ၅၅၅၊ ၆၆၆၊ ၇၇၇ ႏွင့္ ၉၉၉
ဟူ၍ ဖြဲ႔စည္းထားျပီး စစ္သည္အင္အား အနည္းဆံုး တေသာင္းခန္႔ ရွိမည္ဟု
အကဲခတ္မ်ားက ခန္႔မွန္းထားၾကသည္။ျမဝတီျမိဳ႕နယ္ ေရႊကုကၠိဳေက်းရြာအေျခစိုက္
တပ္မဟာ၉၉၉ ၏ ဗ်ဴဟာမႉးဗိုလ္မႉးၾကီး ေစာခ်စ္သူမွာ DKBA ေခါင္းေဆာင္မ်ားအၾကား
ခ်မ္းသာၾကြယ္ဝသူတဦးအျဖစ္ ေက်ာ္ၾကားသည္။ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္အတြက္
လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေနေသာ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံးမွ ခြဲထြက္ကာ ၁၉၉၄
ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္ စစ္အစိုးရႏွင့္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးရယူသြားေသာ DKBA မွာ
နယ္ေျမထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ႏွင့္အတူ သစ္လုပ္ငန္း၊ အခြန္အေကာက္ေကာက္ပိုင္ခြင့္တို႔ ရရွိခဲ့သည္။
အကဲခတ္မ်ားက မူးယစ္ေဆးဝါးကုန္ကူးမႈႏွင့္ တရားမဝင္ပစၥည္းမ်ား တင္သြင္းမႈတို႔ေၾကာင့္

DKBA သည္ အက်ဳိးျမတ္မ်ားစြာ ျဖစ္ထြန္းေနကာ အင္အားၾကီးထြားလာျခင္းျဖစ္သည္ဟု
ဆိုသည္။ နအဖစစ္အစုိးရမွ ကမ္းလွမ္းထားသည့္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္
အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္ ေမလက လက္ခံထားၿပီးျဖစ္သည္။
(ကိုဝိုင္း တည္းျဖတ္သည္။)

မဇၩိမသတင္းဌာန | ေသာၾကာေန႔၊ ဧၿပီလ ၀၂ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၈ နာရီ ၄၁ မိနစ္
ခ်င္းမုိင္။ ။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ႏွင့္ အဖဲြ႔ဝင္တဦးသည္ ဥေရာပ
သမဂၢ EU ၏ နာမည္ပ်က္ စာရင္းတြင္ပါရွိေၾကာင္း မဇၩိမက စံုစမ္းသိရသည္။
၎တို႔မွာ ေရြးေကာက္ပဲြ ေကာ္မရွင္ ဥကၠ႒ျဖစ္သူ ႏိုင္ငံေတာ္ ဒုတိယ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္
ဦးသိန္းစုိးႏွင့္ ေကာ္မရွင္အဖဲြ႔ဝင္ တရား႐ံုးခ်ဳပ္ တရားသူၾကီး
ေဒါက္တာတင္ေအာင္ေအးတို႔ျဖစ္ေၾကာင္း ျဖစ္သည္။ထုိစာရင္းတြင္ ပါဝင္ေနသျဖင့္
၎တို႔သည္ EU အဖြဲ႔ဝင္ ႏုိင္ငံမ်ားသုိ႔ သြားေရာက္ခြင့္ကုိ ပိတ္ပင္ခံထားရကာ၊
၎တို႔ပုိင္ဆုိင္မွႈ မွန္သမွ်ကုိပါ အေရးယူပိတ္ပင္တားၿပီး၊ ဥေရာပအေျခစုိက္ ဘ႑ာေရး
အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကုိ အသံုးျပဳ၍ ေငြေၾကးလႊဲေျပာင္းေပးပုိ႔ျခင္းလည္း ျပဳလုပ္ႏုိင္မည္
မဟုတ္ေပ။ အတိုက္ခံေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အား ၂ဝဝ၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ၌
ျပစ္ဒဏ္ ၁၈ လျဖင့္ ေနအိမ္တြင္ အထိန္းသိမ္းမိန္႔ ခ်မွတ္ၿပီးေနာက္ အဆိုပါ တရားသူၾကီး
ႏွစ္ဦး အပါအဝင္ တရားသူၾကီးအဖြဲ႔မွ ထိပ္ပုိင္းအရာရွိမ်ားအား EU အမည္ပ်က္ စာရင္းတြင္
ထည့္သြင္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ အေျခခံ အခြင့္အေရးကုိ ျပင္းထန္စြာ
ခ်ဳိးေဖာက္သည့္အေနျဖင့္ မတရားျပစ္ဒဏ္ ခ်မွတ္ရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့သည့္ တရားသူၾကီးအဖြဲ႔မွ
အဖြဲ႔ဝင္မ်ားအား အမည္ပ်က္ စာရင္းတြင္ ထည့္သြင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း EU က
ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထိုသို႔ အေရးယူ ပိတ္ပင္ျခင္းသည္ ဆီေလ်ာ္ေသာ ျပစ္ဒဏ္
ခ်မွတ္မွႈျဖစ္သည္ဟုလည္း EU က ေျပာဆိုခဲ့ေသးသည္။ ၎တို႔ႏွစ္ဦးအျပင္ စ္အစိုးရထဲမွ
အဓိက က်သူမ်ားအျပင္ စစ္အစုိးရႏွင့္ အလြန္နီးစပ္ေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္
ဦးေတဇလည္းလည္း EU သတ္မွတ္ထားသည့္ နာမည္ပ်က္စာရင္းတြင္
ပါဝင္လ်က္ရွိသည္။ ဒုတိယ တရားသူၾကီးခ်ဳပ္ ဦးသိန္းစုိးသည္ ျမန္မာစစ္တပ္တြင္

ဗိုလ္ခ်ဳပ္တဦး ျဖစ္ခဲ့ၿပီး၊ စစ္ဥပေဒခ်ဳပ္အျဖစ္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္
၂ဝဝ၃ ခုႏွစ္တြင္ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညြန္႔ ေခါင္းေဆာင္သည့္
အမ်ဳိးသားညီလာခံတြင္ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ရန္ ခန္႔အပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္
ေအာက္တုိဘာလတြင္ ေဒါက္တာ တင္ေအာင္ေအးအား ႏုိင္ငံေတာ္ ဖြဲ႔စည္းပံု
အေျခခံဥပေဒ မူၾကမ္း ေရးဆြဲေရး ေကာ္မရွင္တြင္ စစ္အစိုးရက
တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေစခဲ့သည္။အေျခခံဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီ၏
သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ တရပ္တြင္ ေဒါက္တာ တင္ေအာင္ေအးသည္ ဥပေဒပညာရပ္
မာစတာဘြဲ႔ႏွင့္ ေဒါက္တာ ဘြ႔ဲအား ဂ်ာမဏီႏုိင္ငံမွ ရရွိခဲ့ေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။
ရန္ကုန္တြင္ ဆိုးဆိုးရြားရြား မီးျပတ္

မ်ဳိးသိဏ္း၊ ဖနိဒါ | ေသာၾကာေန႔၊ ဧၿပီလ ၀၂ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၉ နာရီ ၀၂ မိနစ္
ရန္ကုန္၊ ခ်င္းမုိင္(မဇိၩမ) ။ ။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လွ်ပ္စစ္မီးျပတ္ေတာက္မႈ ဆိုးဆိုးရြားေနျပီး
လြန္ခဲ့သည့္ရက္သတၱပတ္အတြင္းမီးလာခ်ိန္တေန႔လွ်င္၂နာရီဝန္းက်င္သာျဖစ္ေနခဲ့သည္။
ျမန္မာ့ေရနံႏွင့္သဘာဝဓာတ္ေငြ႔လုပ္ငန္းကသဘာဝဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္မ်ားျပင္ဆင္မႈျပဳလုပ္
ေနခ်ိန္တြင္ဓာတ္အားျပတ္ေတာက္မႈျဖစ္ေပၚေနျခင္းျဖစ္သည္။ “တေန႔ကုန္ေပါင္းရင္ ၂
နာရီဝန္းက်င္ေလာက္ပဲရွိမယ္။ ၃ မိနစ္ေလာက္လာလိုက္ ျပတ္သြားလိုက္။ ၁ဝ
မိနစ္ေလာက္လာလိုက္ ျပန္ပ်က္လိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနတာ။ ညသန္းေခါင္ၾကီးလည္း ၁ဝ မိနစ္၊ ၁၅
မိနစ္ ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ေပးျပန္ေရာ” ဟု စမ္းေခ်ာင္းျမိဳ႔နယ္ေန သူတဦးက ေျပာသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ လွ်ပ္စစ္အားအတြက္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔သံုး သာေကတ၊ ရြာမ၊ ေလွာ္ကား၊
အလံုစက္႐ံုမ်ားႏွင့္ ေလာပိတ ေရအားလွ်ပ္စစ္စက္႐ံုတုိ႔မွ ျဖန္႔ျဖဴးေနျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း
ဓာတ္ေငြ႔သံုးစက္႐ုံမ်ား အျပည့္အဝ လည္ပတ္ႏိုင္ျခင္းမရွိသလို ေလာပိတစက္႐ုံကလည္း
စြမ္းအားျပည့္လည္ပတ္ႏိုင္မႈမရွိဘဲ ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားျပတ္ေတာက္ျခင္းအပါအဝင္ လိုအပ္ခ်က္၊ လက္ရွိေပးပို႔ႏိုင္မႈတို႔ကို
လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားဝန္ၾကီးဌာနက ပြင့္လင္းစြာ ထုတ္ေဖာ္မႈမျပဳဘဲ ထားေလ့ရွိသည္။
လက္ရွိ တနသၤာရီ-ရန္ကုန္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔လိုင္းသည္ မၾကာခဏေပါက္သျဖင့္
တာဘိုင္စက္မ်ား မလည္ပတ္ႏိုင္ဘဲ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား ျဖန္႔ျဖဴးမႈ က်ဆင္းေသာေၾကာင့္
ယခုအခါ မုတၲမပင္လယ္ေကြ႔-ရန္ကုန္ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ပိုက္လုိင္းအသစ္တခုကို
ဖ်ာပံုျမိဳ႔နယ္ ေဒၚျငိမ္းေက်းရြာအနီးမွ သြယ္တန္းမႈျပဳေနရာ လာမည့္ လတြင္
ၿပီးစီးမည္ဟုလည္း စြမ္းအင္ဝန္ၾကီးဌာနက ထုတ္ျပန္ထားသည္။ လွ်ပ္စစ္မီး
ျပတ္ေတာက္ျခင္းက ၿမိဳ႕ခံမ်ားအတြက္ သံုးေရအခက္အခဲကိုလည္း ျဖစ္ေပၚေစသည္။
“မီးလာတဲ့အခ်ိန္ မိနစ္ပိုင္းေလးကို ေရေစာင့္တင္ရတယ္ေလ။ ညဘက္လည္း အလွည့္က်
ေစာင့္တင္ရ တယ္။ မီးလာတာနဲ႔ အားလံုးက ေရကိုပဲ ေျပးတင္ၾကတာ။ အခန္းအားလံုး
ၿပိဳင္တူတင္ရင္ အထပ္ျမင့္ အခန္းေတြကို ေရကမေရာက္ေတာ့ဘူး” ဟု ၿမိဳ႕ခံတဦးက
ေျပာသည္။ ယခုရက္ပိုင္းအတြင္း ခ်က္ျပဳတ္ေရးအတြက္ပင္ ေရမရေသာေၾကာင့္

ေရသန္႔ဘူးႀကီးမ်ား ဝယ္သံုးေနရၿပီး သံုးစြဲသူမ်ား၍ ေစ်းတက္သြားေၾကာင္း
လမ္းမေတာ္ၿမိဳ႕နယ္မွ အိမ္ရွင္မတဦးကေျပာသည္။ပံုမွန္အားျဖင့္ ၂ဝ လီတာဝင္
ေရသန္႔ဘူးၾကီးတဘူးလ်င္ အထပ္ျမင့္တိုက္မ်ားသို႔ ပို႔ေပးရပါက ၅ဝဝ-၆ဝဝ သာ
ေပးရေသာ္လည္း ယခုရက္ပိုင္း၌ ၈ဝဝ မွ ၉ဝဝ အထိ ေစ်းတက္သြားသည္။
ရန္ကုန္ ျမိဳ႔လယ္ဝန္းက်င္ေနသူမ်ားအတြက္ ဂ်ဳိးျဖဴ၊ ငမိုးရိပ္၊ ေလွာ္ကားႏွင့္ ဖူးၾကီး
ေရေလွာင္တမံမ်ားမွ ေရျဖန္႔ေဝ ေပးေနေသာ္လည္း အမ်ားစုဆင္ေျခဖံုးေနသူမ်ားကေတာ့
အဝီစိတြင္းကို အားထားၾကရသည္။၂ဝဝ၈ ခု ဧျပီစာရင္းအရ လူဦးေရ ၆ သန္းေက်ာ္ရွိေသာ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ယခင္က လ်ပ္စစ္ ဓာတ္အား ၄ဝဝ မဂၢါဝပ္ သံုးစြဲရာမႇ စက္႐ုံအေရအတြက္
တိုးလာၿပီး လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား ပိုမိုသံုးစြဲလာ သျဖင့္ ယခုအခါ မဂၢါဝပ္ ၅ဝဝေက်ာ္အထိ
လိုအပ္လာသည္။
လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား ပိုမိုလုပ္ကိုင္ရန္ NLD

လ်ာထား
ျမင့္ေမာင္ | ေသာၾကာေန႔၊ ဧၿပီလ ၀၂ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၂၀ နာရီ ၁၂ မိနစ္
နယူးေဒလီ (မဇၥ်ိမ)။ ။ မွတ္ပံုမတင္ရန္ ဆံုးျဖတ္ျပီးေနာက္ ပါတီေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္တြင္
လူထုႏွင့္ ထိေတြ႔မည့္ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား ပိုမိုလုပ္ကိုင္ၿပီး ဆက္လက္ရပ္တည္သြားရန္
အမ်ဳိးသား ဒီမုိကေရစီ အဖဲြ႔ခ်ဳပ္က နည္းလမ္းမ်ား ရွာေဖြေနသည္။ “ႏိုင္ငံတကာ
ဆက္ဆံေရးလည္း ဆက္လုပ္သြားမယ္။ လူထုကို မ်က္ႏွာမူတဲ့ ႏိုင္ငံေရးဆိုတဲ့ ဟာမ်ဳိးေပါ့။
လူထုရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကိုလုပ္တဲ့ ဟာမ်ဳိးေတြ၊ ေဆာင္ရြက္တဲ့ ဟာမ်ဳိးေတြကို
ဆက္လုပ္သြားမယ္။ ျပည္သူလူထု အက်ဳိးစီးပြားေတြ၊
လူထုသက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးေတြေပါ့ဗ်ာ” ဟု NLD ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦးဝင္းတင္က
မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။HIV/AIDS စဲြကပ္ေနသူမ်ားအား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ ႏုိင္ငံေရး
အက်ဥ္းသားမ်ား ကူညီပံ့ပိုးသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကို နမူနာျပ၍ သူက ေျပာဆိုသြားသည္။
ရန္ကုန္ျမိဳ႔ ေရႊဂံုတို္င္ရွိ NLD ႐ံုးခ်ဳပ္တြင္ ယေန႔က်င္းပေသာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္
ကိုယ္စားျပဳေကာ္မတီ CRPP အစည္းအေဝးက အန္အယ္ဒီႏွင့္ တုိင္းရင္းသားပါတီမ်ား၊
မဟာမိတ္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားအၾကား ဆက္လက္ပူးေပါင္းကာ လူထုကိုတိုက္႐ုိက္ထိေတြ႔သည့္
လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္နုိင္ေရးအတြက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။အဓိက
အတိုက္အခံပါတီၾကီးျဖစ္ေသာ NLD က စစ္အစိုးရ၏ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒမ်ားကို
ဆန္႔က်င္ေသာအားျဖင့္ ျပန္လည္မွတ္ပံုတင္ျခင္း မျပဳလုပ္ရန္ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီးေနာက္
ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္က အေရးပါလာခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးသတ္မွတ္ထားတြင္ မွတ္ပံုမတင္လွ်င္
ပါတီဖ်က္သိမ္းခံရမွာ ျဖစ္သည့္အတြက္ တရားဝင္ပါတီ မဟုတ္ေတာ့သည့္အခါ
ျမန္မာ့နုိင္ငံေရးမွ ေပ်ာက္ကြယ္သြားလိမ့္မည္ဟု စိုးရိမ္မႈမ်ား ရွိလာသည္။

“အဓိက လတ္တေလာ NLD ရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ေပါ့။ ေနာက္တခါ ေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့
ဘယ္လို တုိင္းရင္းသား ပါတီမ်ားနဲ႔ လက္တြဲေဆာင္ရြက္သြားမလဲဆိုတာကို အဓိကထားၿပီး
ေဆြးေႏြးၾကပါတယ္” ဟု CRPP အတြင္းေရးမႉး ဦးေအးသာေအာင္က မဇၥ်ိမကို ေျပာသည္။
CRPP အစည္းအေဝးပြဲကို NLD ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊ၊ ဒုဥကၠ႒ ဦးတင္ဦး၊
ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖစ္ေသာ
ဦးေအးသာေအာင္၊ ပူးက်င့္ရွင္းထန္၊ ဦးေထာင္ကိုထန္းတို႔ အပါအဝင္ CRPP အဖဲြ႔ဝင္အခ်ဳိ႕
တက္ေရာက္ခဲ့သည္။“NLD က မိမိရဲ႕ မူဝါဒအေပၚမွာ ျပတ္ျပတ္သားသား
ရပ္တည္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီရပ္တည္ခ်က္ကို အားလံုးက အေလးထားတယ္။
ဂုဏ္ယူဝမ္းေျမာက္တဲ့အေၾကာင္း၊ ဆက္လက္ၿပီး CRPP မွာ NLD နဲ႔ အတူ
လက္တြဲေဆာင္ရြက္သြားဖို႔ သေဘာထားေတြကို ေဆြးေႏြးၾကတယ္” ဟု
ဦးေအးသာေအာင္က ေျပာသည္။ စစ္အစိုးရအေနျဖင့္ NLD အား အတင္းအက်ပ္
ဖ်က္သိမ္းခိုင္းခဲ့လွ်င္လည္း ပ်က္ျပယ္သြားသည္ဟု မယူဆဘဲ၊ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ရန္
ၾကိဳးစားသြားမည္ဆိုသည့္ အခ်က္အေပၚ တက္ေရာက္လာသည့္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက
အျပန္အလွန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကေၾကာင္း သိရသည္။
စည္ပင္မွ စြန္႔ပစ္ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္မ်ားသာ
၀ယ္ယူေနရ
စိုးမိုး/ ၂ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ http://www.khitpyaingnews.org/news/April2010/2410e.php
ပလတ္စတစ္စက္႐ံုမ်ား ဆက္လက္ထုတ္လုပ္ခြင့္ ရရွိေရးအတြက္

စြန္႔ပစ္ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္မ်ားကို ျပန္လည္၀ယ္ယူေနရေသာ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာယာမွ သိမ္းဆည္းသည့္ အမိႈက္မ်ားကိုသာ
ျပန္လည္၀ယ္ယူေနၿပီး ျပင္ပမွ ပုဂၢလိက အမိႈက္သိမ္းသူမ်ားထံမွ
ျပန္လည္၀ယ္ယူျခင္းမရွိဟု သိရသည္။ၿပီးခဲ႔သည့္ႏွစ္အတြင္း ႏိုင္ငံတြင္း
ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္သံုးစြဲမႈႏွင့္ ထုတ္လုပ္မႈကို အာဏာပိုင္မ်ားက ပိတ္ပင္လုိက္ၿပီး ႏုိင္ငံတြင္း
စုပံုေနသည့္ ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ စြန္႔ပစ္ပစၥည္းမ်ားကို ပလတ္စတစ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား
သိမ္းဆည္းခိုင္းေနျခင္းေၾကာင့္ ပလတ္စတစ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက
စြန္႔ပစ္ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္မ်ားကို ျပန္လည္၀ယ္ယူေနရျခင္းျဖစ္သည္။“ရီဆိုင္ကယ္
ျပန္လုပ္ဖို႔ေတာ့ စီစဥ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ စက္ေတြက သႀကၤန္ၿပီးေလာက္မွ
ေရာက္မယ္။ အခု ပလတ္စတစ္ေတြ ျပန္၀ယ္ေနေပမယ့္ ထားစရာေနရာ
မေလာက္ေတာ့တာရယ္၊ ေနာက္ မီးေဘးလည္း စိုးရိမ္ရတာရယ္ေၾကာင့္ ေလာေလာဆယ္
အ၀ယ္ရပ္ထားပါတယ္” ဟု ရန္ကုန္အေျခစိုက္ ပလတ္စတစ္ စက္႐ံုလုပ္ငန္းရွင္တဦးက
ေျပာသည္။ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ပလတ္စတစ္ စက္႐ံုမ်ားကို လုပ္ငန္းပိတ္သိမ္းရန္
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္က အမိန္႔ခ်ခဲ့ေသာ္လည္း ပလတ္စတစ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက
စြန္႔ပစ္ပလတ္စတစ္မ်ားကို ျပန္လည္သိမ္းဆည္းပါမည္ဟူ၍ သေဘာတူညီခဲ့ၿပီး
လုပ္ငန္းမ်ား လည္ပတ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ယင္းသေဘာတူညီခ်က္အရ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္မွ သိမ္းဆည္းေရာင္းခ်သည့္ ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္အမိႈက္မ်ားကို
ပလတ္စတစ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက ၀ယ္ယူရၿပီး ယင္းသို႔၀ယ္ယူသည့္အတြက္ လုပ္ငန္းမ်ား
ျပန္လည္လည္ပတ္ႏိုင္ရန္ု စည္ပင္က ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။၀ယ္ယူၿပီး
ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္အမိႈက္မ်ားကို ဒဂံုဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕နယ္တြင္ သိုေလွာင္ထားသျဖင့္
အပူခ်ိန္တိုးလာသည့္ ေႏြရာသီတြင္ မီးေဘးအႏၲရာယ္ကိုလည္း လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက
စိုးရိမ္ေနၾကသည္။“စက္႐ံုျဖစ္လာမွ ေနာက္ထပ္ လုိအပ္ခ်က္အရ အျပင္ကေန ၀ယ္ဖို႔
တဆင့္တက္ၿပီး လုပ္ရပါမယ္။ အခုဟာက ၀ယ္ၿပီး သိမ္းထားရသလို ျဖစ္ေနတယ္။ အခု
စည္ပင္ကေန ပလတ္စတစ္အမႈိက္ေတြ ဦးစားေပး၀ယ္ေနတာက စည္ပင္ရန္ပံုေငြ
အတြက္လည္း ပါပါတယ္။ မွန္မွန္၀ယ္ေနရတယ္” ဟု အဆိုပါ ပလတ္စတစ္လုပ္ငန္းရွင္က
ဆက္ေျပာသည္။ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္း ပလတ္စတစ္ စက္႐ံုေပါင္း (၁၄၆) ႐ံုရွိၿပီး
ယင္းစက္႐ံုမ်ား စုေပါင္းကာ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၃) သိန္းခြဲ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံၿပီး ပလတ္စတစ္
ရီဆိုက္ကယ္စက္႐ံု တည္ေထာင္ရန္ စီစဥ္ထားေသာ္လည္း အေကာင္အထည္မေပၚေသးဘဲ
ရွိေနျခင္းျဖစ္သည္။ၿပီးခဲ႔သည့္ႏွစ္အတြင္းက ၿမိဳ႕တြင္းေရေျမာင္းမ်ား
ပလတ္စတစ္အမိႈက္မ်ား ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္ မိုးတြင္းကာလလမ္းမ်ား ေရေက်ာ္မႈႏွင့္
ပ်က္စီးမႈမ်ားကို ေျဖရွင္းသည့္အေနျဖင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕က စတင္လိုက္ေသာ ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္
အသံုးမျပဳရန္ တားျမစ္ခ်က္ကို ရန္ကုန္၊ ေနျပည္ေတာ္အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံတြင္း ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားတြင္
လိုက္ပါလုပ္ေဆာင္လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား
ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ၾကရန္ ဝန္ႀကီး တုိက္တြန္း
ဝီရ/ ၂ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ http://www.khitpyaingnews.org/news/April2010/2410d.php
လာမည့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပဳိင္ၾကရန္ ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား

ဟုိတယ္ႏွင့္ ခရီးသြားလာေရးဝန္ႀကီး ဗုိလ္ခ်ဳပ္ စုိးႏုိင္က စည္း႐ုံးေနေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႕မွ
ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္တဦးက ေျပာၾကားသည္။၎က “ဝန္ႀကီးက ခင္ဗ်ားတုိ႔အေနနဲ႔
ထိပ္တန္းစီးပြားေရးသမားေတြလည္း ျဖစ္တယ္။ ေအာင္ျမင္ေက်ာ္ၾကားသူ၊ ၾသဇာရွိသူေတြ
ျဖစ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေရးရဲ႕ အေရးႀကီးတဲ့အခန္းက႑မွာ ပါေနၿပီးသားလူေတြ
ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းတယ္။ အဲဒီလို ေျပာၿပီးတာနဲ႔ အစည္းအေဝး
အာဂ်င္တာ (Agenda) နဲ႔ ဘာမွမဆုိင္တဲ့ ပါတီ၊ ႏုိင္ငံေရးအေၾကာင္း၊
ေရြးေကာက္ပြဲအေၾကာင္း၊ အမတ္ေလာင္းေတြအေၾကာင္း ေျပာေတာ့တာပါ” ဟု
ေခတ္ၿပဳိင္သုိ႔ ေျပာသည္။ဗုိလ္ခ်ဳပ္ စုိးႏုိင္က ၿပီးခဲ့သည့္ မတ္ (၂၁) ရက္
မဂၤလာဒုံဥယ်ာဥ္ၿမဳိ႕ေတာ္တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ
ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း၏ (၄) ႀကိမ္ေျမာက္
ႏွစ္ပတ္လည္အစည္းအေဝး၌ယင္းသုိ႔ေျပာၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ပါတီႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်
ားတြင္ ပါဝင္ျခင္း ကင္းရွင္းရမည္ဟု ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း၏ သင္းဖြဲ႔စည္းမ်ဥ္း၌
ထည့္သြင္းထားသည့္ ကန္႔သတ္ခ်က္ဥပေဒကုိလည္း အဆုိပါ အစည္းအေဝး၌
ျပန္လည္ပယ္ဖ်က္လိုက္ေၾကာင္း ထုိလုပ္ငန္းရွင္က ေျပာသည္။ျမန္မာႏုိင္ငံ၏
ထိပ္တန္းစီးပြားေရးသမားမ်ားျဖင့္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္က စတင္ဖြဲ႔စည္းထားေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ
ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အသင္းတြင္ အဖြဲ႔ဝင္အင္အား (၁,၀၀၀) နီးပါးရွိေၾကာင္း
သိရသည္။ထိုသူမ်ားအနက္ လာမည့္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္
ဝင္ေရာက္ယွဥ္ၿပဳိင္မည့္သူရွိေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္ မည္သူမည္ဝါ ဝင္ၿပဳိင္မည္ကုိ
မသိရွိရေၾကာင္း အဆိုပါလုပ္ငန္းရွင္က ေျပာသည္။၎က “ဒါေပမယ့္
က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးက ဘာမွလဲ ျပန္မေျပာ၊ ျပန္မေမးၾကလုိ႔ စိတ္ဝင္စားပုံမေပၚမွန္း
သူသိသြားေတာ့ စိတ္ဆုိးသြားေသးတယ္။ အဲဒါၿပီးတာနဲ႔ ဟုိတယ္ေတြမွာ လုပ္တဲ့ပြဲေတြနဲ႔
ပတ္သက္တဲ့ စည္းကမ္းခ်က္အသစ္ေတြ ထုတ္တယ္။ အဲဒါကုိ လုိက္နာဖုိ႔ လုိတယ္လုိ႔
ႀကိမ္းေမာင္းသြားတယ္” ဟု ေျပာသည္။ၫႊန္ၾကားခ်က္သစ္တြင္ ဟုိတယ္မ်ား၌
ေဟာေျပာပြဲ၊ ေဆြးေႏြးပြဲ၊ ျပပြဲမ်ား လက္ခံက်င္းပမည္ဆိုလွ်င္ ဟုိတယ္မ်ားက
ဟုိတယ္ႏွင့္ခရီးသြားဝန္ႀကီးဌာန၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ ေတာင္းခံရသည္သာမက သက္ဆုိင္ရာ
နယ္ေျမခံ အာဏာပုိင္တုိ႔၏ ခြင့္ျပဳခ်က္ကုိလည္း ပြဲက်င္းပလုိသူက ရယူရမည္္ဟု
ပါရိွသည္။ယင္းၫႊန္ၾကားခ်က္သည္ ပြဲက်င္းပသူတုိ႔၏ အစီအစဥ္ကုိ ပုိမုိသိရွိလုိ၍
လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္ႏုိင္သကဲ့သုိ႔ ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္တုိ႔အေပၚ ထပ္မံ
တင္းက်ပ္လုိက္ျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း အျခားဟုိတယ္၀န္ထမ္းတဦးက
ေျပာသည္။၎က “ဝန္ႀကီးက ဥပေဒ၊ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြအျပင္ ေဒသခံအာဏာပုိင္ေတြရဲ႕
ၫႊန္ၾကားခ်က္ေတြကုိလည္း လုိက္နာဖုိ႔ လုိတယ္ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့တယ္လုိ႔ ၾကားရေတာ့
ဝန္ႀကီးက ေခ်ာ့လိုက္ ေျခာက္လုိက္ လုပ္သလုိ ေျပာေနတယ္ေလ” ဟု
ဆိုသည္။အဆိုပါအစည္းအေဝးတြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဟုိတယ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအသင္း
စတင္ဖြဲ႔စည္းစဥ္ကတည္းက ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူလာသူ ေဇကမာၻ ကုမၸဏီပုိင္ရွင္
ဦးခင္ေရႊအား ထပ္မံေရြးခ်ယ္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။
ေရႊလီေရအားလွ်ပ္စစ္စက္႐ံုမွ လွ်ပ္စစ္ ပုံမွန္မေပးႏိုင္

ခိုင္လင္း/ ၂ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ NEJ
တ႐ုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္ မူဆယ္ၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ နမ္းခမ္းၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရိွ ေဒသခံလူထုတို႔သည္

ေရႊလီေရအားလွ်ပ္စစ္စက္႐ံုမွ ဓာတ္အားမ်ားကို မၾကာေသးမီရက္ပိုင္းကစ၍
စတင္အသံုးျပဳခြင့္ ရရိွခဲ့ေသာ္လည္း မီးပံုမွန္မရရိွဘဲ မီတာေဘာက္စ္ လဲလွယ္မႈအတြက္
ေငြေသာင္းခ်ီ ေပးရသျဖင့္ မေက်မနပ္ျဖစ္ေနၾကသည္။မတ္ (၃၁) ရက္ ေနာက္ဆံုးထား၍
တ႐ုတ္မီတာေဘာက္စ္အစား ျမန္မာမီတာေဘာက္စ္ လဲလွယ္ခဲ့ၾကရၿပီး လွ်ပ္စစ္ဌာနသို႔

ေငြက်ပ္ (၆၅,ဝဝဝ) ေပးသြင္းခဲ့ရေၾကာင္း၊ ရက္ေက်ာ္လြန္ပါက ေငြက်ပ္ (၈၅,ဝဝဝ)
ေပးေဆာင္ရမည္ဆို၍ အခ်ိန္မီ ေပးသြင္းခဲ့ရေသာ္လည္း လွ်ပ္စစ္မီးမွာမူ ပံုမွန္မရေၾကာင္း
မူဆယ္ၿမိဳ႕ခံတဦးက ေျပာသည္။
၎က “ဒဏ္႐ိုက္မယ္ဆိုေတာ့ လွ်ပ္စစ္ဌာနမွာ ရွမ္းပဲြက်င္းပေနသလား ထင္ရတယ္၊

လူေတြတ႐ုန္း႐ုန္းနဲ႔။ အဲလို ကိုယ္က တာဝန္ေက်ေက်နဲ႔ ေငြသြင္းခဲ့ရတာ မီးက်ေတာ့
ညေတာင္ ပံုမွန္မလာေတာ့ဘူး။ ညဆို ဆိုင္ေတြေလာက္ပဲ ကိုယ့္မီးစက္နဲ႔ ကိုယ္မို႔
လင္းေပမယ့္ က်န္တဲ့ေနရာေတြက ေမွာင္မည္းေနတာ။ ဘယ္အခ်ိန္ မီးလာၿပီး ဘယ္အခ်ိန္
မီးျပတ္မလဲဆိုတာ မသိဘူး။ အရင္ တ႐ုတ္မီးတုန္းကဆို (၂၄) နာရီရတယ္။ တ႐ုတ္မီး
ဝယ္သံုးတာ အႏွစ္ (၂ဝ) ေက်ာ္ရိွေနၿပီ။ အဲလိုျဖစ္ကုန္ေတာ့ ဒီကလူေတြက
ဖေယာင္းတိုင္မီးနဲ႔ မေနတတ္ေတာ့ဘူး” ဟု ေျပာသည္။
၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွစ၍ တ႐ုတ္ျပည္ဘက္မွ လွ်ပ္စစ္မီးကို ဝယ္ယူသံုးစဲြေနရၿပီး ယမန္ႏွစ္၊

ေမလအတြင္းက ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည့္ နမ္းခမ္းၿမိဳ႕နယ္၊ အေနာက္ေတာက္ဘက္
မန္တပ္ရြာအနီးရိွ ေရႊလီေရအားလွ်ပ္စစ္စက္႐ံုမွ ဓာတ္အားကို ယခုအခါ ေဒသအတြင္း
စတင္ျဖန္႔ျဖဴးေနျခင္းျဖစ္သည္။
တ႐ုတ္လွ်ပ္စစ္ကို ဝယ္ယူစဥ္က မူဆယ္လွ်ပ္စစ္ဌာနက ေဒသခံလူထုထံမွ

ေခါင္းပံုျဖတ္ခဲ့ၿပီး ေရႊလီလွ်ပ္စစ္ဓာတ္အား အသံုးျပဳမည္ဆိုျပန္ေတာ့လည္း
မီတာေဘာက္စ္လဲသည့္ေနရာတြင္ ကိုယ္က်ဳိးရွာေနၾကသည္ဟု မူဆယ္လွ်ပ္စစ္ဌာနႏွင့္
နီးစပ္သူ ေဒသခံတဦးက ေျပာသည္။
၎က “လွ်ပ္စစ္ဌာနမႉးက ဦးေအာင္ေက်ာ္မိုး၊ သူဒီမွာတာဝန္က်ေနတာ (၁၅)

ႏွစ္ေလာက္ရိွေနၿပီ။ တ႐ုတ္မီးသံုးတုန္းက (၁) ယူနစ္ကို (၁.၂) ယြမ္ကေန (၁.၆)
ယြမ္အထိ ေပးၾကရတယ္။ ဟိုဘက္ကို ျပန္ေဆာင္ေတာ့ (၁) ယူနစ္ကို (.၅ )
ယြမ္ေလာက္နဲ႔ ေပးရတယ္။ ေလလြင့္ယူနစ္အတြက္ ပိုေကာက္ရတယ္ဆိုၿပီး လုပ္ထားတာ”
ဟု ေျပာသည္။
လွ်ပ္စစ္ဌာနမႉးက တိုင္းမႉး အဆက္ဆက္၊ ခယက၊ မယက တို႔ကို လာဘ္ထိုးၿပီး

မီတာေဘာက္စ္ႏႈန္းထားမ်ားကို ေကာက္ခ်င္တိုင္းေကာက္ေနေၾကာင္း၊ ယခုလဲသည့္
မီတာေဘာက္စ္မ်ားသည္ စက္မႈ (၂) ထုတ္မ်ားျဖစ္ၿပီး တခုလွ်င္ က်ပ္ေထာင္ပိုင္းမွ်သာ
တန္သည္ကို မူဆယ္တြင္ က်ပ္ (၂ဝ,ဝဝဝ) ေက်ာ္ ေကာက္ေနေၾကာင္း အဆိုပါ
မူဆယ္ေဒသခံက ေျပာသည္။
မွတ္ခ်က္။ တ႐ုတ္ေငြ ၁ ယြမ္ (yuan) တြင္ ၁၀ ေဂ်ာ့ (jiao) ရိွသည္။

ရန္ကုန္တြင္ မီးၿပီးေတာ့ ေရျပႆနာ ေပၚျပန္

မ်ဳိးခ်စ္သူ/ ၂ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ
http://www.khitpyaingnews.org/news/April2010/2410b.php
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ မီးလာေသာ္လည္း ေရမရ၊ မီးပ်က္ျပန္လည္း ေရမရသည့္ အခက္အခဲျဖင့္

ရင္ဆိုင္ေနရေၾကာင္း ၿမိဳ႕ခံမ်ားက ေျပာသည္။ထုိသုိ႔ ေရမရမႈသည္ တႀကိမ္ျဖစ္ပြားပါက
(၁၀) ရက္ခန္႔ဆက္တိုက္ ေရမရသည့္အတြက္ ျပည္သူမ်ားမွာ ပုဂၢလိက မီးစက္မ်ားက
တနာရီ က်ပ္ (၅,၀၀၀) ျဖင့္ စုပ္ယူေရာင္းခ်သည့္ အ၀ီစိတြင္းေရမ်ားကို
၀ယ္သုံးေနရေၾကာင္း သိရသည္။ဗဟန္းၿမိဳ႕နယ္ က်ဳိကၠဆံရပ္ကြက္တြင္ ေနသူတဦးက
“မီးလာခ်ိန္က်ျပန္ေတာ့ အခန္းေတြအားလံုးက ၀ိုင္းၿပီး ေရတင္ၾကေတာ့
မီးအားမႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေရမရျပန္ဘူး။ ေရတင္တဲ့အခါ ေရသံက တက္လာတယ္၊
အေပၚထိမေရာက္ဘူး၊ ျပန္က်သြားျပန္ေရာ။ မီးပ်က္ခ်ိန္က်ေတာ့လည္း ေရတင္လို႔မရ။
က်ေနာ္တို႔ မိသားစုဆိုရင္ ည ည မအိပ္ဘဲ ေရေစာင့္တင္ရတာ။ အဲဒီလို ျဖစ္ေနတာ ၾကာၿပီ”
ဟု ေျပာသည္။ယင္းသို႔ ေရအခက္အခဲျဖစ္ေနသည္ကို တာေမြၿမိဳ႕နယ္
စည္ပင္အရာထမ္းတဦးက “စည္ပင္အေနနဲ႔ေတာ့ မီးမလာတာကိုဘဲ ေျပာစရာရွိတယ္။
ဘာမွလုပ္ေပးလို႔ မရဘူး၊ ရမယ္လို႔ေျပာရင္လည္း လူေတြက မယံုဘူးေလ။ အျဖစ္မွန္က
မီးပ်က္တာမ်ား ေနတယ္၊ ေရမရတာလည္း မွန္ေနတယ္” ဟု ေျပာသည္။ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္
ပန္းဆိုးတန္းလမ္းတြင္ ျပည္ပအလုပ္အကိုင္ ေအဂ်င္စီ႐ံုးခန္း ဖြင့္လွစ္ေနထိုင္သူ တဦးကမူ
ယခင္က မီးလာခ်ိန္တြင္ ေရတင္ႏိုင္ေသာ္လည္း ယခုမီးလာခ်ိန္တြင္ပင္ ေရတင္၍
မရသည္ကို စိတ္ပ်က္မိေၾကာင္း ေျပာသည္။“ဒီမွာ ႐ံုးခန္းဖြင့္ေနတာ ၾကာၿပီဗ်။
စည္ပင္သာယာက ေပးတဲ့ေရဆိုတာ မီးလာရင္ ေမာ္တာနဲ႔ စုပ္လိုက္႐ံုပဲ။ ဘယ္အခ်ိန္စုပ္စုပ္
ေရတက္ရမယ္။ အခု ဒီၿမိဳ႕လယ္အေနနဲ႔ မီးလာေပမယ့္ ေရတင္ရင္ ေရပိုက္ကေရတက္တဲ့
ေရသံမၾကားရတာလည္း ရွိတယ္။ ေရက လံုး၀ကို မတက္တာေလ၊ ေရပိုက္ကကို
ေရမလာတာေလ။ အဲဒီေတာ့ စည္ပင္က ေရမလႊတ္လို႔ေပါ့” ဟု ၎က
ေျပာသည္။ရန္ကုန္စည္ပင္ဥကၠ႒ ၿမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေအာင္သိန္းလင္းက
ေရခက္ခဲေသာ ၿမိဳ႕တြင္း ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္ မီးပ်က္ေသာ္လည္း ေရရရန္အတြက္
မီးစက္မ်ားအသံုးျပဳကာ ေဆာင္ရြက္ေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ႏွစ္ကုန္ပိုင္းတြင္
ျပည္တြင္း သတင္းဂ်ာနယ္မ်ားကို ေျပာဆိုခဲ့သည္။ယုဇနပလာဇာအနီး ေနထိုင္သူတဦးက
“ေရသန္႔ကို၀ယ္ၿပီးေတာ့ သံုးေနရတာၾကာပါၿပီ၊ ေရသန္႔ဖိုးႏွင့္မြဲေတာ့မယ္။ ဒီလိုသာ
ေရမရဘဲ ၾကာေနရင္ေတာ့ ဘယ္လိုရပ္တည္ရမလဲ မသိေတာ့ဘူး” ဟု
ညည္းညဴေျပာဆိုသည္။ေရမရသည့္ကိစၥကို ၿမိဳ႕နယ္အလိုက္ရွိေနေသာ စည္ပင္႐ံုးမ်ားကို
ေရမရေၾကာင္း ေျပာၾကည့္ၾကေသာ္လည္း လွ်ပ္စစ္ျပတ္ေတာက္သည့္အတြက္သာ
ေရမရျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေျဖၾကားေၾကာင္း သိရသည္။“ဗိုလ္တေထာင္ၿမိဳ႕နယ္
စည္ပင္သာယာ႐ံုးကို ေမးၾကည့္တယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးအပ်က္မ်ားလို႔ ေရတြန္းစက္ေတြက

ေရမတြန္းႏိုင္လို႔ ပိုက္ေတြထဲ ေရမေရာက္ႏိုင္တာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္တဲ့” ဟု
ဗိုလ္တေထာင္ၿမိဳ႕နယ္သားတဦးက ေျပာသည္။အထပ္ျမင့္တိုက္ခန္းတုိ႔တြင္
ေနထိုင္သူအမ်ားစုမွာ ေရကို ထမင္းဟင္းခ်က္ျခင္း၊ မ်က္ႏွာသစ္ျခင္းႏွင့္
ကိုယ္လက္သန္႔စင္ရန္ ေရပတ္တိုက္ျခင္းေလာက္ကိုသာ အဓိကထားၿပီး
ေခၽြတာသံုးစြဲေနရေၾကာင္း သိရသည္။ရန္ကုန္စည္ပင္ကမူ ေရေပးေ၀မႈမ်ားကို ဂ်ိဳးျဖဴ၊
ေလွာ္ကား၊ ဖူးႀကီးႏွင့္ ငမိုးရိပ္ ေရေပးေ၀ေရးစီမံကိန္းမ်ားက တေန႔လွ်င္ ေရဂါလန္ သန္း
(၁၄၀) ေပးေ၀ေနေၾကာင္း ေျပာၾကားသည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံက ျမန္မာစစ္အစုိးရကို
ဖိအားေပးမည္
NEJ/ ၂ ဧၿပီ ၂ဝ၁ဝ
ျမန္မာႏိုင္ငံ၌ ျပဳလုပ္မည့္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႏိုင္ငံေရးအတိုက္အခံအားလုံးႏွင့္

တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးစုမ်ားကိုပါ ပါ၀င္ခြင့္ေပးေရးအတြက္ ထိုင္းႏုိင္ငံအေနျဖင့္
ျမန္မာစစ္အစိုးရအား ဖိအားေပးေျပာဆိုသြားမည္ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီးက
ေျပာၾကားလိုက္သည္။ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္သင့္သူအားလုံး
ပါ၀င္ႏိုင္ေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးကိစၥတို႔အတြက္ စိုးရိမ္ပူပန္ျဖစ္မိေၾကာင္း
ထိုင္းႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး ကဆစ္ဖိ႐ုန္က ေအပီသတင္းဌာနသို႔ ယမန္ေန႔က
ေျပာၾကားခဲ့သည္။ၿပီးခဲ့သည့္မတ္ (၂၃) ရက္တြင္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က်ခံေနရသည့္
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အန္အယ္လ္ဒီ) ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က
နအဖ၏ မတရားသည့္ ဥပေဒျဖင့္ မွတ္ပုံတင္ျခင္းကို လက္ခံမည္မဟုတ္ေၾကာင္း
ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့သည္။မတ္ (၂၉) ရက္တြင္ အန္အယ္လ္ဒီပါတီက
နအဖထုတ္ျပန္ထားသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာ ဥပေဒမ်ားသည္ တရားမွ်တမႈ မရိွသျဖင့္
ပါတီကို ထပ္မံမွတ္ပုံတင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို
ေၾကညာခဲ့သည္။ယင္းဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ထိုင္းႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာ ကဆစ္က
အန္အယ္လ္ဒီအေနျဖင့္ ၎တို႔ကိစၥကို ကိုယ္ပိုင္ဆုံးျဖတ္ ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ရိွေၾကာင္း၊
“ဒီလိုဆုံးျဖတ္တာကို က်ေနာ္ ဂုဏ္ယူေလးစားပါတယ္” ဟု ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း
သတင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားသည္။စစ္အစိုးရက ခြဲျခားကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားပါသည့္
ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒ ထုတ္ျပန္ခဲ့ၿပီးသည့္ေနာက္ ယခုကဲ့သို႔ အန္အယ္လ္ဒီက
ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒသည္
စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအတြက္သာ လြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးထားၿပီး က်န္သည့္
ႏိုင္ငံေရးအတုိက္အခံမ်ားအတြက္မူ ထည့္သြင္းမထားသည့္အတြက္ ဥပေဒကို အညီအမွ်
ထုတ္ျပန္သင့္ေၾကာင္း ၎က ေျပာၾကားသည္။

ႏိုင္ငံေရးအရၾကည့္မည္ဆိုပါက ႏုိင္ငံေရးျဖစ္စဥ္တခုတြင္ ျမန္မာ့လူမႈအသိုင္းအ၀ိုင္းအားလုံး
ပါ၀င္ႏိုင္ခြင့္ရိွေစရန္ အေထြေထြလြတ္ၿငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးရမည္ျဖစ္သည္ဟုလည္း
မစၥတာကဆစ္က ေျပာၾကားလိုက္သည္။မဲေခါင္ျမစ္၀ွမ္းေဒသဆိုင္ရာ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔၏ (၂)
ရက္ၾကာ အစည္းအေ၀းသုိ႔ တက္ေရာက္ရန္ရွိသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးႏွင့္
ေတြ႔ဆုံရာတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲ၌ အားလုံးပါ၀င္ႏိုင္ေရးကိစၥကို ထိုင္းႏိုင္ငံအေနျဖင့္
တင္ျပေဆြးေႏြးမည္ဟု သိရသည္။အဆိုပါကိစၥကို ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ ဟႏြိဳင္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္
ေရွ႕လာမည့္ဗုဒၶဟူးေန႔႔၌ က်င္းပမည့္ အာဆီယံႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးမ်ား
အစည္းအေ၀းတြင္လည္း ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္မစၥတာအဖိဆစ္ကျမန္မာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္
ေတြ႔ဆုံရာတြင္ တင္ျပမည္ဟု ထုိင္းႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးက ေျပာၾကားေၾကာင္း
သိရသည္။မတ္လ (၃၀) ရက္ေန႔က ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည့္
အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီး မစၥတာမာတီ နာတာလီဂါ၀ါကလည္း
အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံအေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပရန္ရိွသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲသည္
တရားမွ်တ လြတ္လပ္ၿပီး ပါ၀င္သင့္သူအားလုံး ပါ၀င္သည့္ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ေစလိုေၾကာင္း
ျမန္မာႏိုင္ငံမွ မထြက္ခြာခင္ သတင္းေထာက္မ်ားနွင့္ေတြ႔ဆုံရာတြင္
ေျပာၾကားခဲ့သည္။“ဒီစကားလုံးေတြက က်ေနာ္ေျပာၾကားတဲ့စကားလုံးေတြ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒါေတြဟာ ျမန္မာအစိုးရကိုယ္တိုင္က ေျပာၾကားခဲ့တာပါ” ဟု ၎က ေျပာဆိုသည္။အဆိုပါ
ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားသည္ စစ္မွန္သည့္ ဒီမိုကေရစီနည္းက်က် ျပဳလုပ္သည့္
ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားအတြက္ လုပ္ေဆာင္ရမည့္ အလြန္အေရးႀကီးသည့္
အခ်က္မ်ားျဖစ္သည္ဟုလည္း ၎က ေျပာဆိုခဲ့သည္။ အင္ဒိုနီးရွားနိုင္ငံမွ
ေရြးေကာက္ပြဲအေတြ႔အႀကံဳမ်ားအရသိရိွသည့္အခ်က္မွာႏိုင္ငံေတာ္ျပန္လည္တည္ေဆာက္
ေရး လုပ္ငန္းစဥ္ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေဖာ္ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားတြင္
ပါ၀င္သင့္သူမ်ားအားလုံး ပါ၀င္ရမည္ျဖစ္ၿပီး မည္သူကိုမွ် ေဘးဖယ္မထားသင့္ေၾကာင္း
သတင္းေထာက္မ်ားကို အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံၾကားေရး၀န္ႀကီးက ေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း
သိရသည္။

၂/ ဧၿပီ ၂၀၁၀ http://www.khitpyaingnews.org/LSmeeting/2410.php
ေရႊဂ်ဳိးပဲ ၀ိရိယေကာင္းသည္လား၊ ေလအိုးပဲ သူ႔အိမ္မွာ ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေနေသးသည္လား

တခုခုေတာ့ တခုခုျဖစ္မည္။ ေလပုပ္ထုတ္ကုန္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္၏
နံနက္ခင္းကေလးသည္ကား မိုးေလးတၿဖိဳက္ႏွစ္ၿဖိဳက္ ႐ိုက္ပုတ္ျခင္း ခံထားရသည့္အျပင္
ေလအိုးကဲ့သို႔ နား၀င္ပီယံမရွိလွသည့္ အသံရွင္မ်ားကို မေတြ႔ရေသးသည့္အတြက္လည္း
အံု႔အံု႔မိႈင္းမိႈင္း ေျခာက္ေျခာက္ေသြ႔ေသြ႔ ေအးေအးလူလူရွိလွကာ
က်က္သေရမဂၤလာအေပါင္းႏွင့္ အလြန္အင္မတန္ ခေညာင္းေနေပေတာ့သည္။
ေရႊဂ်ဳိးလည္း ထိုင္ေနက်စားပြဲတြင္ ရခဲလွသည့္ နားေအးပါးေအး အရသာကို အားပါးတရ

ခါးယားဆန္႔ ခံစားရင္း …
ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ေ၀ွး … ပိုက္ေထြးေရ ေရေႏြး (အဲ…) မင့္လက္ရာ ခပ္ညံ့ညံ့

လက္ဖက္ရည္တခြက္ေလာက္ ျမန္ျမန္လုပ္စမ္းပါကြာ။ ကိုေလအိုးေရာက္မလာခင္
လက္ဖက္ရည္စည္းစိမ္ေလး ခံစားဖူးတယ္ရွိေအာင္ ခံစားခ်င္လို႔ပါ။ မဟုတ္ရင္ကြာ
တေန႔တေန႔ … သူ႔ရဲ႕ အရည္မရ အဖတ္မရ ႏိုင္ငံေရးေဒသနာေတြ နာၾကားေနရတာနဲ႔

မင့္ရဲ႕ ခပ္ညံ့ညံ့လက္ရာကို ဘာမွန္းမသိရသလို ျဖစ္ျဖစ္ကုန္လို႔ပါ။
ဆိုင္ေျပာင္းထိုင္သင့္ရင္လည္း ေျပာင္းဖို႔ေပါ့ကြာ ဟား ဟား ဟား။
ပိုက္ေထြး ။ ။ ဗ်ဳိ႕ … အစ္ကိုေရႊဂ်ဳိး၊ ဒီဆိုင္မွာ ခပ္ညံ့ညံ့ လက္ဖက္ရည္ေတာ့ မရွိဘူး။

ေနာက္ဆံုးတစက္အထိ အရသာရွိတဲ့ ပိုက္ေထြးလက္ရာ ရွယ္တကာ့ရွယ္ပဲ ရွိတယ္။
မယံုရင္ ဟိုဘက္၀ိုင္းမွာ ထိုင္တတ္တဲ့ အတင္း (အဲ …) သတင္းဆရာေတြ၊ ေအေအပီပီေတြ
ျပန္သြားရင္ သူတို႔လက္ဖက္ရည္ခြက္ေတြ သြားၾကည့္ အစ္ကိုေရႊဂ်ဳိး၊
ေရေဆးထားတာထက္ကို ေျပာင္သလင္းခါေနတာ ေတြ႔ရလိမ့္မယ္ ဟဲ ဟဲ
ပိုက္ေထြးလက္ရာက ေနာက္ဆံုးတစက္အထိကို အဲသလို …
ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ေအးပါကြာ ေျပးစရာ ေျမမရွိ၊ ေရြးစရာ ဆိုင္မရွိတဲ့ ဘ၀ဆိုေတာ့လည္း မင္း

ေျပာအားရွိထားေပါ့ကြာ။ ေဟာ ေျပာရင္းဆိုရင္း ကံဆိုးျပန္ၿပီကြာ၊ ဟိုမွာ
စက္ဘီးတြန္းလာတာ ကိုေလအိုးႀကီး မဟုတ္လားကြ။ တြန္းလာပံုေထာက္ေတာ့
ၾကည့္ရတာ ဘီးေပါက္လာၿပီနဲ႔ တူတယ္။ လက္ဖက္ရည္စည္းစိမ္ေလးေတာ့
ေပ်ာက္ပါၿပီကြာ။ သြားပါၿပီ သြားပါၿပီ။
ကိုေလအိုး စက္ဘီးေဒါက္ေထာက္ေနစဥ္မွာပင္ အေဖ်ာ္ေကာင္တာမွ ပိုက္ေထြး

လွမ္းေအာ္ေလသည္။
ပိုက္ေထြး ။ ။ ဗ်ဳိး … အစ္ကိုေလအိုး ဒီေန႔ မနက္ မ်က္ခံုးေတြ ဘာေတြ လႈပ္မေနဘူးလားဗ်၊

ဟိုမွာ အစ္ကိုေရႊဂ်ဳိးတေယာက္ အေစာႀကီးေပါက္ခ်လာၿပီး ေ၀ေနယ်သတၱ၀ါမွန္သမွ်ကို
ေမတၱာထုိင္ပို႔ေနလို႔ေလ ဟား ဟား ဟား။
ေလအိုး ။ ။ ဟုတ္မွာပါ ပိုက္ေထြးရာ၊ သူ႔မိန္းမ အိမ္က ႏွင္ခ်လိုက္လို႔ ဆိုင္ကို အေစာႀကီး

ေရာက္ေနတာျဖစ္မွာေပါ့။ အလုပ္မရွိအကိုင္မရွိ လူေတြက ဒီလိုပဲကြ။ အားအားေန
တေလာကလံုးကို ေမတၱာပဲ ထိုင္ပို႔ေနေတာ့တာ။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား ကိုေရႊဂ်ဳိး ဟား
ဟား ဟား ဟား (ေျပာရင္းဆိုရင္း ပါးစပ္ကို လက္ႏွင့္အုပ္ကာ ရယ္)။
ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ က်ဳပ္မိန္းမလား ႏွင္ခ်မွာ။ “မင္းနား အၿမဲေနမယ္ xxx မင္းနား အၿမဲေနမယ္”

သီခ်င္းပဲ တေနကုန္ ဆိုဆိုေနလို႔ ခက္ေနတာဗ်။ ဒါနဲ႔ ဒီေန႔မနက္ ကုိေလအိုး
ေနာက္က်ေနလို႔ မိန္းမထမီေတြ တပတ္စာ ေလွ်ာ္ေနရၿပီ ေအာက္ေမ့ေနတာ
လက္စသပ္ေတာ့ ဘီးေပါက္ၿပီး တြန္းေနရလို႔ကိုးဗ် ဟား ဟား ဟား။
ေလအိုး ။ ။ ဘယ္ကလာ ထမီေလွ်ာ္ရမလဲဗ်ာ။ ေလအိုးတို႔မွာ ထံုးစံရွိ႐ိုလား၊

အလြန္ဆံုးေလွ်ာ္လွ အတြင္းခံေပါ့ ဟား ဟား ဟား ဟား (ေျပာရင္းဆိုရင္း ပါးစပ္ကို
လက္ႏွင့္အုပ္ကာ ရယ္ျပန္၊ ၿပီးမွ …) ေအးဗ်ာ။ အျပန္မွပဲ ဘီး၀င္ဖာေတာ့မယ္။
တိုင္းေရးျပည္ေရး ေဆြးေႏြးစရာေတြက အေရးႀကီးတယ္မဟုတ္လား ကိုေရႊဂ်ဳိးရ ဟဲ ဟဲ။

ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ မသိပါဘူးဗ်ာ။ တေနကုန္တေနခန္း ေလကန္ေ၀ဖန္ေရးပဲ လုပ္ေနတဲ့
ကိုေလအိုးကို မိန္းမက ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေရးဥေပဒ ထုတ္ထားတယ္ ေအာက္ေမ့လို႔ဗ် ဟား
ဟား ဟား။ ဒါနဲ႔ ကိုေလအိုး အန္အယ္လ္ဒီႀကီးက ပါတီ မွတ္ပံုမတင္ေတာ့ဘူးလို႔
ဆံုးျဖတ္လိုက္ၿပီဆိုဗ်။
ေလအိုး ။ ။ အဲဒါေပါ့ဗ်။ အဲဒါ ေျပာမလို႔။ အခုမွပဲ အလံုးႀကီး က်သြားေတာ့တယ္ဆိုတာေပါ့။
ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဘာအလံုးႀကီး တစ္ေနလို႔ ဘယ္ကိုက်သြားျပန္တာလဲဗ်ာ။ ကိုေလအိုး

ေျပာလုိက္ရင္ အရင္းမပါ အဖ်ားမပါ ဟိုဒင္းဟိုဟာေတြခ်ည္းပါပဲလား။ ျပည့္ျပည့္စံုစံု
လင္းမွေပါ့ဗ်ာ။
ေလအိုး ။ ။ ေအာ္ … ကိုေရႊဂ်ဳိးကလည္း အရိပ္ျပ အေကာင္မျမင္ဘဲကိုးဗ်။

အလံုးႀကီးက်သြားတယ္ဆိုတာ အန္အယ္လ္ဒီႏွစ္ျခမ္းကြဲမယ့္အေရး ပူပင္ေနရတာ၊
အခုေတာ့ (၂၉) ရက္ေန႔ စံုညီအစည္းအေ၀းက မွတ္ပံုမတင္ေရးကို ကန္႔ကြက္သူမရွိဘဲ
တညီတၫြတ္တည္း အတည္ျပဳလိုက္တယ္ဆိုေတာ့ အန္အယ္လ္ဒီ
ဟက္တက္ကြဲမယ့္အေရး စိတ္ေအးသြားရတာကို ေျပာတာေပါ့ဗ်။
ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဒါနဲ႔ ကိုေလအိုး၊ ဥကၠ႒ ဦးေအာင္ေရႊက မွတ္ပံုတင္ခ်င္ဆိုဗ်။ သူ႔ေနာက္မွာ

ဦးခင္ေမာင္ေဆြတို႔၊ ေဒါက္တာသန္းၿငိမ္းတို႔၊ ေကာ့ကရိတ္ ဦးသိန္းၫြန္႔တို႔ ‘ေဆြၿငိမ္းၫြန္႔’
အုပ္စုက အမာခံရွိတယ္လို႔ ၾကားေနတာ။ သူတို႔ ဘယ္လိုဘယ္ပံု
အေလွ်ာ့ေပးသြားၾကတာလဲဗ်။
ေလအိုး ။ ။ အေလွ်ာ့ေပးတာေတာ့ ဟုတ္ပံုမရဘူးဗ်။ အားမတန္လို႔

အၿမီးကုတ္လိုက္ရပံုေပၚတယ္ဗ်။ ေဒၚစုကိုယ္တိုင္က ပါတီ မွတ္ပံုတင္တာကို
သေဘာမတူဘူးလို႔ အစည္းအေ၀းမတိုင္ခင္ သူ႔သေဘာထားကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္း
ေျပာလိုက္ေတာ့ နဂိုက နအဖအႀကိဳက္ လုပ္ခ်င္ (အဲ …) မွတ္ပံုတင္ခ်င္ေနတဲ့
ကိုယ္ေတာ္ေတြ သူတို႔အေျခအေန သူတို႔သိသြားၿပီး အၿမီးကုတ္သြားၾကတာျဖစ္မွာေပါ့။
ေဒၚစုရဲ႕ပါ၀ါ ဘယ္ေလာက္ႀကီးတယ္ဆိုတာကို ဒီလူေတြ ေဘာေပါက္သြားလို႔ ေနမွာေပါ့ဗ်ာ။
ေဘာမေပါက္ရင္ ေက်ာေပါက္ေတာ့မယ္ဆိုတာ သူတို႔သိလို႔ေနမွာေပါ့။ ေစာေစာစီးစီး
ကြၽတ္တန္း၀င္သြားၾကာတာ
ေကာင္းတာေပါ့ဗ်ာ ဟား ဟား ဟား ဟား။
ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ေအးဗ်ာ ေကာင္းတယ္၊ အတြင္းရန္ရွင္းသြားေတာ့ အျပင္ရန္ သန္းေရႊတို႔ကိုပဲ

ညီညီၫြတ္ၫြတ္ တုိက္ပြဲ၀င္ဖို႔ က်န္ေတာ့တာေပါ့ ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္။ အႏွစ္
(၂၀) လံုးလံုး အတြင္းရန္သူ ဒုကၡေပးေနလို႔ အန္အယ္လ္ဒီႀကီး ေျခတေပါင္က်ဳိးျဖစ္ၿပီး
လမ္းမေလွ်ာက္ႏိုင္ ေထာ့နဲ႔ေထာ့နဲ႔ ျဖစ္ေနရာက အခုေတာ့ ေဒၚစုရယ္ အျပင္မွာရွိတဲ့

ဦးတင္ဦး၊ ဦး၀င္းတင္တို႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မႈရယ္နဲ႔ သန္သန္မာမာ
လမ္းဆက္ေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့မယ္ေပါ့ ေကာင္းပါေလ့ဗ်ာ။ ေကာင္းပါေလ့။
ေလအိုး ။ ။ ဒါေပမယ့္ သတိေတာ့ ထားရမယ္ဗ်။ သိတဲ့အတိုင္း သန္းေရႊတို႔က

ကလိမ္ကက်စ္ေတြေလ။ ‘ေဆြၿငိမ္းၫြန္႔’ အုပ္စုကလို ပုတ္သင္ညိဳေတြကို ဘယ္လိုဘယ္ပံု
ေသြးထိုးေျမႇာက္ပင့္ေပးၿပီး တစင္ေထာင္ခိုင္းဦးမလဲဆိုတာလည္း ေစာင့္ၾကည့္ရဦးမယ္ဗ်။
ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ေတာ့ စိတ္မပူပါနဲ႔ ကိုေလအိုးရာ။ ‘ေဒၚစုသည္သာ အခရာ’

ဆိုတာကို ျမန္မာျပည္သူေတြ သိပါသဗ်ာ။ ‘ေဒၚစုမပါ အရာရာ ဘာဆိုဘာမွ မၿပီးပါ’
ဆိုတာလည္း ျမန္မာျပည္သူေတြက သိပါတယ္ဗ်။ ျမန္မာျပည္သူေတြတင္ မကပါဘူး၊
သန္းေရႊတို႔လည္း သိပါတယ္ဗ်ာ၊ ဒီေမာင္ေတြ အာဏာလက္မလႊတ္ခ်င္တိုင္း
ကေလးကြက္ေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ၿပီး ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာပါဗ်။
ေလအိုး ။ ။ ႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လည္း ေရွ႕ေလွ်ာက္ေတာ့ ပြဲကေကာင္းၿပီဗ် ကိုေရႊဂ်ဳိး။

နအဖနဲ႔ အန္အယ္လ္ဒီ က်ားနဲ႔ဆင္ လယ္ျပင္မွာ ေတြ႔ၾကၿပီေပါ့ဗ်ာ။ ရက္ (၆၀) ေက်ာ္တာနဲ႔
မွတ္ပံုမတင္တဲ့ အန္အယ္လ္ဒီကို နအဖက ဘာလုပ္မလဲ၊ မွတ္ပံုမတင္ဘူးဆိုတဲ့
အန္အယ္လ္ဒီကပဲ နအဖကို အဆံုးသတ္တိုက္ပြဲ ဘယ္လိုဆင္ႏႊဲမလဲဆိုတာ
ေတြ႔ရေတာ့မွာေပါ့။ ေကာင္းၿပီဗ်ဳိ႕။
ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ အဲဒါဆို က်ဳပ္တို႔ ျပည္သူေတြကေကာ ဘယ္လိုအေနအထားမွာ ရွိဖို႔လိုမလဲဗ်။

ဘာေတြ ျပင္ဆင္ထားဖို႔ လိုမယ္ထင္လဲ ကိုေလအိုး။
ေလအိုး ။ ။ ဟ … ဘာလုပ္ရမလဲ ကိုေရႊဂ်ဳိး၊ တိုက္ပြဲလမ္းေၾကာင္းက ရွင္းေနၿပီပဲဟာ။

ဦးေဆာင္ပါတီ အန္အယ္လ္ဒီကို ၀န္းရံၿပီး အန္အယ္လ္ဒီ တိုက္ပြဲေဖာ္တဲ့အခါ
တညီတၫြတ္တည္း လိုက္ပါၾကဖို႔ပဲေပါ့ဗ်။ လူထုတိုက္ပြဲ ဆင္ႏႊဲၿပီး တိုက္ပြဲကို
အဆံုးသတ္ဖို႔ပဲေပါ့။ ဒီအတြက္ အားေမြးထားၾကရမွာေပါ့ဗ်။ ခင္ဗ်ားလုပ္တာနဲ႔ ေလအိုးေတာ့
အဆဲခံရေတာ့မွာပဲ။ အျပင္ကေန ဟိုဟာလုပ္ပါလား ဒီဟာလုပ္ပါလားဆိုၿပီး
အာေခ်ာင္ေနလို႔ေလ ဟား ဟား ဟား ဟား။
ေရႊဂ်ဳိး ။ ။ ဒါေတာ့ဗ်ာ။ ကိုယ္ျမင္တာကို ျမင္တဲ့အတိုင္း အႀကံျပဳဖို႔က စစ္ဖိနပ္ေအာက္က

လြတ္ေျမာက္ခ်င္သူတိုင္းမွာ တာ၀န္ရွိတာပဲဗ်။ ဒါေပမယ့္ ကိုေလအိုး၊
အားေမြးတယ္ဆိုတာက အမ်ဳိးမ်ဳိး ရွိတယ္ေနာ္။ ဘယ္လိုဘယ္ပံု
အားေမြးရမယ္ဆိုတာေတာ့ ခင္ဗ်ားအျမင္ကို လင္းဦးမွေပါ့။ ေတာ္ေနၾကာ အားေမြး
အားေမြးဆိုလို႔ တခ်ဳိ႕က အမ္လြဲဟတ္စိတို႔၊ ကြၽဲ႐ိုင္းအခ်ဳိရည္တို႔၊ ၾကက္ဥအကာက်က္တို႔
တ၀တၿပဲ ေသာက္တာကို အားေမြးတယ္ထင္ၿပီး စြတ္ေသာက္ေနၾကလို႔ အခ်ဳိရည္ေစ်းေတြ၊
ၾကက္ဥေစ်းေတြ တက္ကုန္ပါဦးမယ္ဗ်ာ ဟား ဟား။

ေလအိုး ။ ။ အဲဒါေတြ မလိုပါဘူးဗ်။ အားေမြးတယ္ဆိုတာ ဟိုဗ်ာ ပေလးဘိြဳင္သန္းႏုိင္ရဲ႕
သီခ်င္းေလးတပုဒ္ ရွိတယ္မဟုတ္လားဗ်။ ဘာတဲ့ “ေပတရာလမ္းမ အနက္ေရာင္ေလးေပၚ
xxx လမ္း ဆက္ေလွ်ာက္မယ္ xxx လမ္း ဆက္ေလွ်ာက္မယ္ xxx” ဒါပဲေပါ့ဗ်ာ။ “လမ္း
ဆက္ေလွ်ာက္မယ္” ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္ေတြ ျပင္းျပင္းျပျပ ေမြးျမဴထားၾကဖို႔ပဲလိုတာေပါ့ဗ်။ ကဲ
ကဲ … ေျပာေနၾကာတယ္။ က်ဳပ္လည္း စက္ဘီးတြန္းရင္း လမ္း
ဆက္ေလွ်ာက္လိုက္ဦးမယ္ဗ်ဳိ႕။ ဘီးသြားဖာရမယ္ ဘီးသြားဖားရမယ္ လစ္ပီဗ်ဳိ႕။
ေျပာေျပာဆိုဆို ေလအိုးတေယာက္ စက္ဘီးတြန္းရင္း “ေပတရာလမ္းမ

အနက္ေရာင္ေလးေပၚ xxx လမ္း ဆက္ေလွ်ာက္မယ္ xxx လမ္း ဆက္ေလွ်ာက္မယ္ xxx”
လို႔ ဟစ္ေအာ္ ထြက္ခြာသြားသကဲ့သို႔ ေအာက္ေရတိုးေနၿပီျဖစ္သည့္ ေရႊဂ်ဳိးလည္း အခ်ိန္မွန္
စြန္႔ထုတ္ရန္ ဆိုင္ေနာက္ေဖးသို႔ လမ္းဆက္ေလွ်ာက္သြားေလေတာ့သည္တကား။ ။
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ဆိပ္ကမ္း ဦးပိုင္သို႔လႊဲ

နရီလင္းလက္ Friday, April 02, 2010
ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္ ဆိပ္ကမ္းႏွင့္ ဆိပ္ကမ္း ၀န္ေဆာင္မႈမ်ားကို ၿပီးခဲ့သည့္ တပတ္က ျမန္မာ့
စီးပြားေရး ဦးပုိင္ လီမိတက္မွ တရား၀င္ လႊဲေျပာင္းရယူ လိုက္ၿပီး ဆိပ္ကမ္း ရွင္းလင္းေရး
လုပ္ငန္းမ်ား စတင္ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။
ပန္းဆိုးတန္းႏွင့္ ဗိုလ္တေထာင္ ဆိပ္ကမ္းအၾကား ကုန္တင္ကုန္ခ် ဆိပ္ကမ္းတခု ျမင္ကြင္း

(ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)

ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ဆိပ္ကမ္း အပါအဝင္ ဆိပ္ကမ္းမ်ားႏွင့္ ယင္းတို႔၏ ဆိပ္ကမ္း
၀န္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းမ်ားကို ပုဂၢလိက လုပ္ငန္း ရွင္မ်ားသို႔ လႊဲေျပာင္း ေပးမည္ဟု မတ္လ
အတြင္းက ႏိုင္ငံပိုင္ သတင္းစာမ်ားတြင္ ေဖာ္ျပ ၿပီးေနာက္ ပထမဆံုး အျဖစ္
ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ဆိပ္ကမ္းကို စတင္ လႊဲေျပာင္း ေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
ဦးပိုင္ လီမိတက္တြင္ ဆိပ္ကမ္း လုပ္ငန္း ကြ်မ္းကြ်င္သူ ၀န္ထမ္းမ်ား မရွိေသး ေသာေၾကာင့္
လက္ရွိ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ဆက္လက္ ခန္႔ထားမည္ ျဖစ္ၿပီး လစာတိုးေပး ရန္လည္း
စီစဥ္ေနသည္ဟု ၾကားရေၾကာင္း ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ဆိပ္ကမ္းမွ ၀န္ထမ္းတဦးက
ဧရာဝတီသို႔ ေျပာသည္။ပို႔ကုန္ လုပ္ငန္းရွင္တဦးက “အားလုံးလႊဲယူတာ မဟုတ္ေသးပါဘူး၊
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ တြဲလုပ္ေနတဲ့သေဘာပါ၊ ဦးပုိင္က ၀န္ထမ္းေတြ
ကြၽမ္းက်င္သြားရင္ေတာ့ အျပည့္အ၀ လႊဲပါလိမ္႔မယ္'' ဟု ေျပာသည္။ျမန္မာ့ စီးပြားေရး
ဦးပုိင္ လီမိတက္က လႊဲေျပာင္း ရယူလုိက္သည့္ ဗုိလ္ေအာင္ေက်ာ္ဆိပ္ကမ္းတြင္
တံတားအမွတ္ ၁၊ ၂ ႏွင့္ ၃ တို႔ ပါဝင္ၿပီး စုစုေပါင္း ၄၅၇ မီတာ ရွည္သည္။
ဦးပိုင္က လႊဲေျပာင္း ယူလိုက္ၿပီးေနာက္ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား ေျပာင္းျခင္း၊ ဝန္ေဆာင္ခ
တိုးေကာက္ျခင္း စသည့္ အေျပာင္းအလဲမ်ား ထပ္ျဖစ္လာမည္ကို စိုးရိမ္ေနရသည္ဟု
လုပ္ငန္းရွင္တဦးက ဆိုသည္။“က်ေနာ္တုိ႔ ပုိ႔ကုန္ သြင္းကုန္ လုပ္ငန္းရွင္ေတြကေတာ့
ဘယ္သူနဲ႔ လုပ္ရလုပ္ရ ျပႆနာမရိွပါဘူး၊ ဆိပ္ကမ္းလုပ္ငန္းေတြ သြက္လက္
ျမန္ဆန္မယ္၊ မွ်တတဲ့ ဝန္ေဆာင္မႈျဖစ္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ”ဟု ယင္းလုပ္ငန္းရွင္က ေျပာသည္။
ဦးပိုင္က လႊဲေျပာင္းယူလိုက္ေသာ္လည္း ဆိပ္ကမ္းလုပ္ငန္းမ်ား စြမ္းအားျပည့္
ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ ေရး ေကာ္မတီ၏ ၾကီးၾကပ္ ကုိင္တြယ္မႈအတိုင္း သြင္းကုန္
ထုတ္ကုန္ပစၥည္းမ်ားကို စည္းကမ္းခ်က္မ်ားႏွင့္အညီ စစ္ေဆးမႈမ်ား
ပံုမွန္ျပဳလုပ္ေနေၾကာင္း ဆိပ္ကမ္းအသုိင္းအ၀ုိင္းက ေျပာသည္။ ျမန္မာ့သြင္းကုန္
ထုတ္ကုန္ လုပ္ငန္း၏ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးေနသည့္ အလုံဆိပ္ကမ္းႏွင့္
သီလ၀ါ ဆိပ္ကမ္းကို ေလာ္စစ္ဟန္၏သား ဦးထြန္းျမင့္ႏိုင္ ပိုင္သည့္ ေအးရွားေဝါ
ကုမၸဏီႏွင့္ ေဟာင္ေကာင္ အေျခစိုက္ Myanmar International Terminal Thilawa
ကုမၸဏီတို႔က အသီးသီး လုပ္ကိုင္ ေနၾကသည္။ျမန္မာ့ စီးပြားေရးဦးပုိင္ လီမိတက္သည္
သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေရး လုပ္ငန္း၊ သေဘၤာလိုင္း လုပ္ငန္း၊ ဆိပ္ကမ္းလုပ္ငန္းမ်ား အပါအ၀င္
ျပည္သူပုိင္လုပ္ငန္း အမ်ားအျပားျဖင့္ စစ္တပ္ရန္ပံုေငြ ရွာေပးေနေသာ စီးပြားေရး
အစုအဖြဲ႕ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့မီးရထား လုပ္ငန္းတခ်ိဳ႕ ပုဂၢလိကသို႔

လႊဲေျပာင္းမည္
မိုးစက္ Friday, April 02, 2010
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2929-2010-04-02-11-
ရထား ပို႔ေဆာင္ေရး ၀န္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ ျမန္မာ့ မီးရထားဌာနမွ ရန္ကုန္-မႏၱေလး
မီးရထား လမ္းပိုင္းႏွင့္ မႏၲေလး-ျမစ္ၾကီးနား လမ္းပိုင္း မ်ားအား ပုဂၢလိကသို႔ လႊဲေျပာင္း
ေျပးဆြဲခြင့္ျပဳရန္ ေဆြးေႏြးေနေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ ရွိ မီးရထား ဌာနမွ သိရွိရသည္။
“အဓိ္ကက ထူးကုမၸဏီ နဲ႔ မက္စ္ ျမန္မာကုမၸဏီတုိ႔က ရန္ကုန္-မႏၱေလးရထားလမ္းကို
လိုခ်င္တယ္၊ သူတို႔က အဆင့္ျမင့္ရထားေတြ၀ယ္ျပီး ကမၻာလွည့္ခရီးသည္ေတြကို
ဆြဲေဆာင္မယ္လို႔ တင္ျပၾကတယ္၊ ၀န္ၾကီးကလည္း ၀န္ထုပ္၀န္ပိုးျဖစ္ေနတဲ့
ရန္ကုန္ျမိဳ႕ပတ္ရထားလုိင္းကိုပါ တြဲျပီးယူေစခ်င္တယ္”ဟု ျမန္မာ့မီးရထား ဌာန အႀကီး
တန္း အရာရွိ တဦးက ေျပာသည္။လႊဲေျပာင္းရန္ေဆြးေႏြးရာတြင္ ႏွစ္
အကန္႔အသတ္ျဖင့္ငွားရမ္းရန္ ေဆြးေႏြးျခင္းျဖစ္ျပီး ရထား လမ္းပိုင္းမ်ားမွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ပတ္၊
ရန္ကုန္-မႏၱေလး ၊ ရန္ကုန္-ျမစ္ၾကီးနား၊ မႏၱေလး - လာရႈိး-မူဆယ္ (တရုတ္နယ္စပ္)
ေဖာက္လုပ္ ဆဲ ရထားလမ္းပိုင္း ၊ သာစည္-ေရႊေညာင္ ရထားလမ္းတို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း
သိရသည္။ ေနျပည္ေတာ္မွ အရာရွိတဦးက“ကုမၸဏီေတြ လိုခ်င္တဲ့
မီးရထားလမ္းပိုင္းေတြကို ၀န္ၾကီးကမေပးခ်င္ဘူး၊ အဓိက ေငြ၀င္တဲ့ ရန္ကုန္-မႏၱေလး
လမ္းပိုင္းေတြက အျမတ္ေတြလည္းရေနတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အသစ္ဖြင့္ထားတဲ့ လမ္းပိုင္း
ေတြက အရံႈးခံေျပးေန ေတာ့ မီးရထားအေနနဲ႔ ရံႈးေနတယ္၊ ရန္ကုန္-မႏၱေလး
လမ္းပို္င္းလည္း အဆင့္ျမင့္ လမ္း ပိုင္း လုပ္ထားျပီးေတာ့ အနည္းဆံုး တနာရီကို
ကီလိုမီတာ ၆၀ ေလာက္ ေတာ့ေျပးဆြဲႏိုင္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ ထူးလို ကုမၸဏီက လုိခ်င္တယ္
ဆိုေတာ့ ၀န္ၾကီးလည္း အရံႈးေပးရမလိုျဖစ္ေနတယ္”ဟု ဆုိသည္။ယင္း ရထားလမ္းပိုင္းမ်ား
ပုဂၢလိက သို႔ လႊဲေျပာင္းၿပီးပါက ဘူတာ႐ုံ လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း လႊဲေျပာင္းရရွိသည့္
ကုမၸဏီကပင္ လုပ္ကိုင္သြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရထားစီးခ ႏႈန္းထားမ်ားသည္လည္း
ယခင္ထက္ ပိုမိုလာဖြယ္ရွိ ေၾကာင္း သိရသည္။ျမန္မာ့မီးရထားတြင္
လက္ရွိအသံုးျပဳေနေသာ မီးရထားစက္ေခါင္းမ်ားႏွင့္ တြဲဆုိင္းမ်ားအပါအ၀င္ အင္းစိန္
ရထား စက္ေခါင္း စက္ရံုကိုပါ လႊဲေျပာင္းလုပ္ကိုင္ခြင့္ေပးရန္ ေဆြးေႏြးေနသည္ဟုလည္း
အထက္ပါ ျမန္မာ့မီးရထား ဌာန အႀကီးတန္း အရာရွိက ဆိုသည္။အင္းစိန္ ရထားစက္ေခါင္း
စက္ရံုတည္ေဆာက္ရန္ ေျမေနရာေရြးခ်ယ္ သတ္မွတ္ထားေၾကာင္း၊ ျပီးခဲ့ေသာ လပိုင္း
မ်ားက အဆုိပါ စက္ေခါင္းစက္ရံုသစ္အတြက္ စက္ပစၥည္းမ်ား တပ္ဆင္ရန္
တရုတ္ကုမၸဏီတခုမွ တင္ဒါ ေအာင္ ထားေၾကာင္း အင္းစိန္စက္ေခါင္းစက္ရံု
တာ၀န္ရွိသူတဦးက ေျပာသည္။

၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္း အင္းစိန္စက္ေခါင္းစက္ရုံမွ ရထားေခါင္း အေဟာင္း ၂၀ အား
ျမင္းေကာင္ ေရအား ၁၂၀၀ ရွိ ေသာ တရုတ္စက္ေခါင္းမ်ားျဖင့္အစားထုိး မြမ္းမံ၍
လမ္းပိုင္းအသီးသီးတြင္ ေျပးဆြဲေနေၾကာင္း၊ အင္ဂ်င္တလံုး လွ်င္ ကုမၸဏီေစ်း ေဒၚလာ
၁၂၀၀၀၀ က်ေၾကာင္း စက္ေခါင္းစက္ရံုက ေျပာသည္။ျမန္မာ့မီးရထားအေနႏွင့္ ၂၀၀၈-
၂၀၀၉ ဘ႑ာေရးႏွစ္အတြင္း ဘားခ်က္ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္း ၅၀၀ ရ ရွိ ခဲ့ ေၾကာင္း၊
၂၀၀၉ -၂၀၁၀ ဘ႑ာေရးႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း ၈၀၀
တုိးတက္သံုးစြဲခြင့္ရခဲ့ေၾကာင္း သိရွိ ရ သည္။လက္ရွိ မီးရထား၀န္ၾကီး
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္မင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးၾကီး သန္းေရႊ၏ ယံုၾကည္အားကိုးမႈကို ခံရသူျဖစ္ျပီး
မၾကာမီ ျဖစ္ေပၚလာမည့္ အစိုးရအဖြဲ႕တြင္လည္း မီးရထား၀န္ၾကီးအျဖစ္္ ဆက္လက္
တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ ဦးမည္ ျဖစ္ ေၾကာင္း၊ အရပ္ဘက္ေျပာင္းျပီး ပါတီေထာင္မည့္
သူမ်ားတြင္ မပါ၀င္ေၾကာင္း ေနျပည္ေတာ္ သတင္းမ်ား က ဆိုသည္။
NLD ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မွားယြင္းႏုိင္

ရန္ပိုင္ Friday, April 02, 2010
http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/2928-nld--
အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) အေနျဖင့္ ပါတီမွတ္ပုံ မတင္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့
ျခင္းသည္ မွားယြင္းမႈ ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္ ရွိေၾကာင္း သုံးသပ္ ေျပာဆုိမႈမ်ား ရွိေနသည္။
NLD ပါတီသည္ ဒီမုိကေရစီ စံခ်ိန္ကုိ ထိန္းသိမ္းရန္ တခုတည္းေသာ ေရြးခ်ယ္စရာမွာ
ပါတီကုိ မွတ္ပုံမတင္ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ၎ နည္းလမ္းသည္ မွားယြင္းႏုိင္ေၾကာင္း၊
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ အခန္းက႑တခုအေနျဖင့္ ပါ၀င္သင့္သည္ဟုၿပီးခဲ့သည့္ ဗုဒၶဟူးေန႔က
ထုတ္ေ၀သည့္ The Economist အင္တာနက္သတင္းစာမ်က္ႏွာတြင္ ေရးသား
ထားသည္။NLD ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ တဦးျဖစ္သူ ဦး၀င္းတင္ကမူ ပါတီအတြင္း ဥကၠဌ
ဦးေအာင္ေရႊက မွတ္ပုံတင္ရန္ ညႊန္ၾကားထားၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ၀င္လုိသူ မ်ားလည္း
ရွိေၾကာင္း၊ သုိ႔ေသာ္ ပါတီမွတ္ပုံ မတင္ေရး ဆုံးျဖတ္ခ်က္သည္ ျပည္သူလူထုႏွင့္
ပါတီ၀င္မ်ား၏ ဒီမုိကေရစီအရ ဆုံးျဖတ္ခ်က္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာသည္။
“မွတ္ပုံမတင္ဘူး ဆုိတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဟာ ျဖစ္တည္မႈ တရား၊ အရွိ တရားကုိ
ဆုံးျဖတ္တာပဲ”ဟု ၎က ဆုိသည္။ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ လက္ခံေရးအပါအ၀င္
ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရး ႏွင့္ ပတ္သက္၍ ပါတီ၀င္တခ်ိဳ႕၏ ရပ္တည္မႈကုိ လက္ခံ ေၾကာင္း၊
သုိ႔ေသာ္ အမ်ားဆုံးျဖတ္ထားသည့္အတုိင္း ပါတီ၏ ပုံရိပ္ႏွင့္ အမည္သုံးခြင့္ မရိွေၾကာင္း
ဦး၀င္းတင္ကေျပာသည္။ျမန္မာျပည္၏ ႏုိင္ငံေရးျပႆနာမ်ားသည္ ခ်က္ခ်င္းလက္ငင္း
ေျဖရွင္းရန္ လြယ္ကူသည့္ ျပႆနာမ်ားမဟုတ္ေၾကာင္း၊ လက္ေတြ႔ ဆန္စြာ
စဥ္းစားမည္ဆုိလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ လက္ခံ၍ တျဖည္းျဖည္းျခင္းသာ ဒီမုိကေရစီကုိ
ေျပာင္းယူရမည္ျဖစ္ေၾကာင္းခ်င္းမုိင္ အေျခစုိက္ ျမန္မာ့အေရးေလ့လာသူ ဦးေအာင္ႏုိင္ဦးက
ေျပာသည္။

ပါတီ မွတ္ပုံတင္ေရး မတင္ေရး အစည္းအေ၀း ျပဳလုပ္သည့္ မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔က NLD

ရုံးခ်ဳပ္ အျပင္ဘက္တြင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ ႏုိင္ငံေရး အက်ဥ္းသားမ်ား လႊတ္ေပးရန္
ေႂကြးေၾကာ္ ဆႏၵျပေနေသာ အဖြဲ႕၀င္မ်ား (ဓာတ္ပုံ - AP)
“ဦးသုေ၀တုိ႔ဆုိရင္ လက္ေတြ႔ဆန္ဆန္ စဥ္းစားၿပီးေတာ့၊ ၀င္သင့္တယ္ဆုံးျဖတ္တယ္၊

၀င္မယ္ဆုိရင္လည္း လုိက္ေလ်ာမႈေတြ တခ်ိဳ႕ လုပ္ရမယ္ ဆုိတာကုိ လက္ခံတယ္”ဟု
၎ဆုိသည္။NLD ၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္သည္ ေလွခြက္ခ်ည္းက်န္ အလံမလွဲ
စိတ္ဓာတ္ျဖစ္ေသာ္လည္း ျပည္သူလူထု၏ အက်ိဳးစီးပြားကုိ ပစ္ပယ္ ရာေရာက္ေနေၾကာင္း၊
စစ္အစုိးရကဲ့သုိ႔ ျပည္သူကုိ လ်စ္လ်ဴရႈလုပ္ကုိင္ေနသည္ဟု ထင္ေၾကာင္း
ဦးေအာင္ႏုိင္ဦးကဆုိသည္။NLD ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာာင္တဦးျဖစ္သူ ဦးဟံသာျမင့္က
ပါတီအေနျဖင့္ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္၍ ယခုေလာ ေလာ ဆယ္တြင္
အတိအက်မေျပာႏုိင္ေၾကာင္း၊ မၾကာမီ အစည္းအေ၀းတခုျပဳလုပ္၍ ေရွ႕လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား
ခ်မွတ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆုိသည္။ၿပီးခဲ့သည့္ တနလာၤေန႔က NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္
ႏုိင္ငံတ၀န္းရွိ ဗဟုိဦးစီး အဖြဲ႕၀င္ ၁၁၃ ဦးတုိ႔ က်င္းပသည့္ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ပါတီ
ျပန္လည္မွတ္ပုံတင္ျခင္း မျပဳရန္ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္ရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။

ျမန္မာ့အေရးကုိ ထုိင္းက ဖိအားေပးမည္

သန္းထိုက္ဦး Friday, April 02, 2010
ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစု အားလံုး ပါ၀င္ခြင့္ေပးရန္ လာမည့္
ရက္သတၱပတ္တြင္ ဖိအားေပး သြားမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ထိုင္း ႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ကဆစ္
ဖိရုမ္းက ၾကာသပေတးေန႔က ေျပာၾကားလိုက္သည္။
ထိုင္းႏိုင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး ကဆစ္ ဖိရုမ္း (ဓာတ္ပံု - ႐ိုက္တာ)
“ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္ သစ္မွာ အင္အားစု အားလုံး ပါ၀င္ႏုိင္ေရးနဲ႔ အမ်ိဳးသား

ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကို က်ေနာ္တို႔ အလြန္ပဲ စိုးရိမ္ခဲ့ပါတယ္”ဟု ကဆစ္ ဖိရုမ္းက ေအပီ
သတင္းဌာနႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး တခုတြင္ ေျပာဆိုခဲ့သည္။လြန္ခဲ့သည့္ မတ္လ ၂၉ ရက္ေန႔က
NLD ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ႏုိင္ငံတ၀န္းရွိ ဗဟုိဦးစီး အဖြဲ႕၀င္ ၁၁၃ ဦးတုိ႔ က်င္းပသည့္
ေဆြးေႏြး ပြဲတြင္ ပါတီ ျပန္လည္ မွတ္ပုံတင္ျခင္း မျပဳရန္ႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ မ၀င္ရန္
ဆုံးျဖတ္ ခဲ့ၾကသည္။ ကဆစ္ ဖိရုမ္းက“သူတို႔အေရးကို သူတို႔ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္
ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်ခြင့္ ရွိရပါမယ္၊ အခုလို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္တာကို က်ေနာ့္ အေနနဲ႔
ေလးစား ဂုဏ္ယူ ပါတယ္”ဟု ဆိုသည္။ စစ္အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲ
ဥပေဒထုတ္ျပန္လိုက္ၿပီးေနာက္ NLD ပါတီက ယခုကဲ့သို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊
ေရြးေကာက္ ပြဲ ဥပေဒသည္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္
တခုတည္းေသာ အသုံးခ်ကိရိယာ တခုကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနၿပီး အတိုက္ အခံ
ႏုိင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားဘက္တြင္ အက်ပ္အတည္းျဖစ္ေစေသာ ခြဲျခားဆက္ဆံသည့္ ဥပေဒ
ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ကဆစ္က ေျပာသည္။ ထိုင္း၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ အဖိဆစ္ ေဝ့ခ်ာခ်ီ၀ကလည္း
လာမည့္ အပတ္တြင္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံ ဟႏိြဳင္းၿမိဳ႕၌ က်င္းပမည့္ အာဆီယံထိပ္သီး အစည္း
အေ၀းတြင္ ျမန္မာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ့ အေရးကို ျမွင့္တင္ ေဆြးေႏြးသြားမည္
ျဖစ္ေၾကာင္း ဆိုသည္။အလားတူပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံသို႔ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ အင္ဒုိနီးရွား
ႏုိင္ငံျခားေရး ၀န္ႀကီး မစၥတာ မာတီအမ္ နာတာ လီဂါ၀ါက ေရြး ေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး
ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္အေပၚ တားျမစ္မႈမ်ား မျပဳလုပ္ရန္
ေတာင္းဆုိထား ေၾကာင္း သိရသည္။ စစ္အစုိးရက ၁၉၉၀ ျပည့္တြင္ ျပဳလုပ္သည့္
ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္အရ အႏုိင္ရရွိခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသားဒီမုိကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(NLD)ပါတီ
ကုိအာဏာလႊဲေျပာင္းမေပးဘဲ ႏုိင္ငံတကာမွ အသိအမွတ္ျပဳရန္ ေရြးေကာက္ပြဲ တခုကုိ
ထပ္မံျပဳလုပ္ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း ႏုိင္ငံေရး အ ကဲခတ္မ်ားက သုံးသပ္သည္။
နအဖ ေခါင္းေဆာင္အမည္နဲ႔
“ဘ၀နတ္ထံပ်ံ”စကားလုံးတြဲသည့္
သတင္းစာေခါင္းစဥ္ေၾကာင့္ ျပႆနာျဖစ္
မိုးမခ အေထာက္ေတာ္၊ ရန္ကုန္
ဧျပီ ၃၊ ၂၀၁၀
ဧၿပီလ တရက္ေန႔ထုတ္ အစိုးရသတင္းစာ ေခါင္းစဥ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၏

အမည္ႏွင့္ ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားေသာ ဆိုသည့္ နာမ၀ိေသသနကို
ကပ္လ်က္ထားေဖၚျပခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ သတင္းစာတုိက္မွ ၀န္ထမ္းမ်ား
ျပႆနာျဖစ္ေနေၾကာင္း ၾကားသိရသည္
ၿပီးခဲ့သည့္ ရက္ပိုင္းက ပ်ံလြန္ေတာ္မူ ခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေတာ္ဗဟို သံဃာ့၀န္ေဆာင္
အဖြဲ႔ဥကၠဌ မေကြးဆရာေတာ္၏ ရုပ္ကလပ္ကို နအဖ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး
သန္းေရႊက ဖူးေျမာ္ကန္ေတာ့ ဆိုသည့္ သတင္းကို ေရးသားရာတြင္
သတင္းေခါင္းစဥ္ေနရာတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး အမည္ကို ေရွ႕ဆံုးမွ တင္ရိုးထံုးစံရွိသည့္
အတိုင္းေရးသားၿပီးမွ `ဘ၀နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားေသာ ဆိုသည့္ နာမ၀ိေသသနကို
ကပ္လ်က္ေဖၚျပခဲ့ရာ နအဖ ေခါင္းေဆာင္အတြက္ မေကာင္းသည့္ နိမိတ္အျဖစ္ ယူဆက
သတင္းစာတိုက္မွ ၀န္ထမ္းမ်ား ျပစ္တင္ေျပာဆိုခံရျခင္း ျဖစ္သည္။

နအဖ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ သတင္းမ်ားေရးသားရာတြင္
သတင္းစာပညာရပ္၏ ထံုးထမ္းနည္းနာမ်ားကို ဆန္႕က်င္ၿပီး အစဥ္အၿမဲ ေရွ႕ဆံုးသို႔မဟုတ္
ထိပ္ဆံုးမွ ေဖၚျပေရးသား ခံလိုျခင္း၊ ဘြဲ႕ႏွင့္ ရာထူးအျပည့္အစံုကို မည္သည့္
သတင္းတြင္မဆို ေရးသားရမည့္ ထံုးစံရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အစိုးရပိုင္ သတင္းစာ အေနျဖင့္
သတင္းစာပညာ သင္ၾကားခ်က္မ်ားကို လ်စ္လ်ဴရႈကာ အာဏာရွင္မ်ားအႀကိဳက္
ေရးသားေဖၚျပ ေနၾကရသည္။
ထိုသို႔ အေရွ႕ဆံုးမွ ေဖၚျပရမည္ဟူသည့္ ညႊန္ၾကားခ်က္ အတိုင္းေရးသားခဲ့ရာမွ

ယခုလို ရုတ္တရက္ နားလည္မႈလြဲေစႏိုင္သည့္ သတင္းေခါင္းစဥ္မ်ိဳး
ေပၚထြက္လာျခင္းျဖစ္သည္ဟု ျပည္တြင္းမွ ၀ါရင့္ သတင္းေထာက္ တဦးက ေျပာသည္။
အဆိုပါ သတင္းေထာက္က
“အစိုးရသတင္းစာ မွာ နအဖေခါင္းေဆာင္ ေတြအေၾကာင္းေရးသား

ေဖၚျပတယ္ဆိုရင္ အဲဒီသတင္းေတြဟာ သတင္းစာပညာအရာ အည့ံဆံုး နမူနာေတြ
ျဖစ္ေနတတ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆို တိုေအာင္ ရွင္းေအာင္
စာဖတ္သူနားလည္လြယ္ေအာင္ ေရးခြင့္မရွိပဲ သူတုိ႔ရဲ႕ ဘြဲ႕ထူးဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို တန္းစီၿပီး
ေရးလိုက္တာ စာေၾကာင္းသံုးေၾကာင္း ေလာက္ေရာက္တာေတာင္ ဘယ္သူဆိုတာ
မသိႏိုင္ေသးတဲ့အျဖစ္မ်ိဳး၊
ေနာက္တခါ ဘာသတင္းလဲ ဆိုတာထက္ လာၾကည့္တဲ့သူ၊ လာစစ္ေဆးတဲ့သူကို

ဦးစားေပးေဖၚျပတဲ့ အတြက္မူရင္းေရးခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းက ေနာက္မွာ မွိန္မွိန္ပဲ
က်န္ေတာ့တဲ့ ဟာမ်ိဳး၊
ေနာက္ ႏိုင္ငံျခားေခါင္းေဆာင္ေတြ လာေတြ႕တယ္ဆို ဘာေတြေဆြးေႏြးတယ္

ဆိုတာတလံုးတပါဒမွ မပါဘဲ ၊ ဘယ္သူေတြရွိေနၾကတယ္ဆိုတာပဲ ပါတာမ်ိဳးေပါ့ ဒါေၾကာင့္
သတင္းစာပညာ သင္တန္းေတြမွာ အညံ့ဆံုး ဥပမာေပးရင္ အစိုးရသတင္းစာက
သတင္းေတြကို ဥပမာေပးေလ့ရွိတာ”
ဟု ဆိုသည္။
ယခုအျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ အစိုးရသတင္းစာတိုက္မွ တာ၀န္ရွိ ၀န္ထမ္းမ်ားအား

ဖမ္းဆီးျခင္းသို႔မဟုတ္ ရာထူးမွ ထုတ္ပယ္ျခင္းမ်ိဳး မၾကားသိရေသးေသာ္လည္း
ေျဖရွင္းေတာင္းပန္ရသည္ဆိုသည့္ အေနအထားတြင္ ရွိသည္ဟု အစိုးရ
သတင္းစာတိုက္၀န္ထမ္း တဦးကေျပာသည္။
လြန္ခဲ့သည့္ ဆယ္စုႏွစ္ တစ္ခုအတြင္းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔သတင္းႏွင့္

ကမၻာ့လူလိမ္ႀကီးမ်ားဟူသည့္ သတင္းတို႔ကို ဟိုဘက္ဒီဘက္ ေဖၚျပမိသည့္
အတြက္သတင္းစာတိုက္၀န္ထမ္းမ်ား အဖမ္းခံရျခင္း၊ ဆူပူမႈျဖင့္ ဒီမိုကေရစီမရႏိုင္ ဆိုသည့္

စကားရပ္ကို `မ´ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ဒီမိုကေရစီရႏိုင္ ဟုေဖၚျပမိသျဖင့္ ၀န္ထမ္းမ်ား
စစ္ေဆးခံရၿပီး အလုပ္မွထုတ္ပယ္ခဲ့ျခင္း တို႔မၾကာခဏျဖစ္ပြားခဲ့သည္။
နယ္စပ္လမ္းက ဝမ္းတထြာ - ၂ဝ
ေရဒီယိုဖရီးေအးရွား ပင္တိုင္အစီအစဥ္
ခိုင္မာေက်ာ္ေဇာ
ဧျပီ ၃၊ ၂၀၁၀
ေသာတရွင္မ်ားရွင္ ...
အိႏၵိယ-ျမန္မာနယ္စပ္က မိုးေရးၿမိဳ႔ဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံ စစ္ကိုင္းတိုင္း တမူးၿမိဳ႔နဲ႔
ယွဥ္တြဲတည္ရွိေနတဲ့ အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ႔ ၿမိဳ႔ငယ္ေလး တၿမိဳ႔ပါ။ လူဦးေရ(၁)ေသာင္းခြဲေလာက္
မွီတင္းေနထိုင္တဲ့ မိုးေရးၿမိဳ႔မွာ တဝက္ေက်ာ္ဟာ ဦးေနဝင္း အိမ္ေစာင့္ အစိုးရလက္ထက္က
စစ္ကိုင္းတိုင္း ကေလး၊ ကေဘာ္ခ်ဳိင့္ဝွမ္းနဲ႔ ခႏၱီး၊ ဟုမ္းမလင္း နယ္ဘက္ကေန
ေမာင္းထုတ္ခံခဲ့တဲ့ ျမန္မာ ျပည္ဖြား ကူကီတိုင္းရင္းသားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
မိုးေရးၿမိဳ႔မွာ ကူးကီတိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔အတူ ေရာေထြးယွက္တင္ ေနထိုင္ၾကတာက
အိႏိၵယႏိုင္ငံသား ကသည္းလူမ်ဳိး မ်ား၊ ဟိႏၵဴ၊ မြတ္စလင္မ်ား၊ တမီးလ္လူမ်ဳိးနဲ႔
ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္ကလာၾကတဲ့ ျမန္မာနဲ႔ ခ်င္းတိုင္းရင္းသား အနည္းငယ္တို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ႏိုင္ငံျခား၊ လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခားေတြ ေရာေထြးယွက္တင္ ေနထိုင္ၾကတဲ့
မိုးေရးၿမိဳ႔မွာ အျခားနယ္စပ္ေဒသေတြနဲ႔ မတူတဲ့ ထူးျခားခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။
မိုးေရးကို ၿမိဳ႔လို႔သာသတ္မွတ္ထားေပမယ့္ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ မိုးေရးဟာ ထိုင္း-
ျမန္မာနယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္းတခုရဲ႔ အရြယ္၊ အေနအထား ေလာက္ပဲရွိတာပါ။
လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္ခဲၿပီိး ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ စားဝတ္ေနေရး၊ ေရ၊ မီး
အေျခအေနေတြကလည္း တခ်ုဳိ႔ဒုကၡသည္စခန္းေတြ ထက္ေတာင္ နိမ့္က် ၾကပ္တည္း
ေနပါေသးတယ္။
ရြာႀကီးတရြာ အရြယ္သာသာရွိတဲ့ မိုးေရးမွာ အိႏိၵယ ဗဟိုစစ္တပ္။ မဏိပူျပည္နယ္
တပ္။ ကသည္း သူပုန္။ ကူကီး သူပုန္။ နာဂသူပုန္နဲ႔ ၿမိဳ႔နယ္ရဲတပ္ေတြက ေနရာအႏွံ႔မွာ
တပ္ျဖန္႔ ထားၾကတာပါ။ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြကလည္း တဖြဲ႔နဲ႔တ ဖြဲ႔ အၿမဲရန္ေစာင္
ေနၾကာတာမို႔ တိုက္ပြဲေခၚသံေတြ၊ ေသနတ္သံေတြ၊ ဗံုးသံေတြလည္း မိုးေရးမွာ အခ်ိန္မေရြး
ၾကားရႏိုင္ပါတယ္။
လက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ပုန္းခိုက်င္းေတြေပါတဲ့ မိုးေရးမွာ အိမ္တိုင္းလိုလိုက
ေယာက်ၤားတေယာက္ မဟုတ္ တေယာက္ ဟာ စစ္တပ္၊ ဒါမွမဟုတ္ သူပုန္အဖြဲ႔ တဖြဲ႔ဖြဲ႔န႔ဲ
တနည္းမဟုတ္တနည္း ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနၾကပါတယ္။ အမ်ဳိးသားေရး အေျခခံတဲ့
သူပုန္တပ္ဖြဲ႔ေတြကလြဲလို႔ အိႏိၵယ ဗဟိုစစ္တပ္။ မဏိပူျပည္နယ္တပ္။ ၿမိဳ႔နယ္ရဲတပ္ဖြဲ႔
တဖြဲ႔ဖြဲ႔မွာ စစ္မႈထမ္း တာကလည္း မိုးေရးက ျပည္သူေတြရဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေၾကာင္း
အလုပ္တခုလို႔ ေျပာလို႔ရႏိုင္ပါတယ္။
ကုန္ေရာင္းကုန္ဝယ္ လုပ္သူေတြ၊ အိမ္ဆိုင္ေလးေတြဖြင့္ၿပီိး ေစ်းေရာင္းသူေတြ၊
တေခၚစာက်ယ္ဝန္းတဲ့ ၿမိဳ႔ေလးထဲမွာ (၃)ဘီးေျပးသူေျပး၊ ကုန္တင္ကုန္ထမ္းနဲ႔
ႀကံဳရာက်ဘမ္း အလုပ္ေတြလုပ္ၿပီး မိသားစုဝမ္းေရး လံုးပမ္းေနၾကသူေတြ ရွိသလို ရာသီစာ
သီးႏွံေတြကို စိုက္ၾကပ်ဳိးၾကတဲ့ လယ္ေျမပိုင္သူ တခ်ဳိ႔လည္း မိုးေရးမွာ ရွိပါတယ္။
ေျမကြက္ငယ္ေလးတကြက္ကို အမွီျပဳၿပီး စိုက္ပ်ဳိးစားေသာက္ေနၾကတဲ့ ကူကီး
မိသားစုတစုကေတာ့ ခႏီၱးနယ္ဘက္က ေန လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ေပါင္း (၄ဝ)ေက်ာ္က မိုးေရးကိုိ
ေရာက္လာၾကသူေတြပါ။ သူတို႔ကေတာ့ (၃)ဧကေက်ာ္ က်ယ္ဝန္းတဲ့ လယ္ ေျမမွာ
စပါးခ်ိန္မွာ စပါးစိုက္သလို မုန္႔ၫွင္းမုန္႔လာ ရာသီစာေလးေတြ စိုက္ပ်ဳိးၿပီးေတာ့
မိဘဘိုးဘြား၊ သားသမီးေျမးျမစ္ေတြနဲ႔ စုစုေဝးေဝးေန ထိုင္ၾကတာပါ။ မိုးေရးကိုေရာက္တာ
ဆယ္စုႏွစ္ (၄)စုေက်ာ္ၿပီိမို႔ အိႏၵိယႏိုင္ငံသားေတြလည္း ျဖစ္ေနၾကပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္လည္း
ဖုန္ထူ၊ ေရရွားၿပီး လုပ္စားကိုင္းစားရ ခက္ခဲတဲ့ မိုးေရးမွာ သူတို႔ မေပ်ာ္ၾကပါဘူး။
“ဒီကို က်ေနာ္တို႔ ေျပးလာတုန္းက က်ေနာ့္မွာ ကေလး(၂)ေယာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။
ဒီေရာက္မွ ေနာက္ထပ္(၂) ေယာက္ထပ္ေမြးတာ။ ပါလာတဲ့ကေလးေတြကလည္း
အရမ္းငယ္ေသးတယ္။ အလြန္ဆံုးရွိမွ ၂ႏွစ္၊ ၃ ႏွစ္ေပါ့။ သူတို႔က ေမြးတဲ့
က်ေနာ့္ေျမးေတြဆို က်ေနာ္တို႔ နယ္ေတြ၊ ရြာေတြ အေၾကာင္းေျပာရင္ ပံုျပင္ေတြလိုပဲ
နားေထာင္ၾကတာ။ က်ေနာ္တို႔က ကိုယ့္ တိုင္းျပည္ ကိုယ့္ရပ္ရြာမွာ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေနလာခဲ့တာဆုိေတာ့ ကိုယ့္ဇာတိ ကိုယ့္ရပ္ရြာကိုပဲ လြမ္းတယ္။
ကိုယ့္တိုင္းျပည္ မွာပဲ ကိုယ္ေနခ်င္တယ္။ ဒီမွာေနရတာ ဘယ္လိုမွ မေပ်ာ္ဘူး”လို႔
ကူကီးအဖိုးအိုတဦးက သူ႔ခံစားခ်က္တခ်ဳိ႔ကို အန္ထုတ္လာ ပါတယ္။
လယ္ထဲ မဆင္းႏိုင္ေတာ့တဲ့ ကူကီးအဖိုးအိုဟာ ပလပ္စတစ္ေရာင္စံုႀကိဳးေတြနဲ႔
ထမင္းစားပြဲထိုးတဲ့ အလုပ္ကို ကိုယ္ တိုင္လည္းလုပ္သလို သားသမီးေတြကိုလည္း
လက္ဆင့္ကမ္း သင္ျပေပးေနသူပါ။ သားသမီး(၄)ေယာက္၊ သားသမီိးေတြက ေမြးတဲ့
ေျမးျမစ္(၅)ေယာက္၊ အဖိုးအဖြား (၂)ဦးပါေပါင္းရင္ (၁၁)ေယာက္။ အဲ့ဒီ မိသားစုအတြက္
သူတို႔ပိုင္တဲ့ ေျမကြက္က ထြက္တဲ့ ထြက္ကုန္နဲ႔ ဘယ္လိုမွ စားမေလာက္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္
ဇာတိနယ္က တတ္ေျမာက္လာတဲ့ လက္မႈအတတ္ပညာနဲ႔ တဖက္တလမ္းက
ဝင္ေငြရွာရတာလို႔ ကူကီးအဖုိးအိုက ေျပာပါတယ္။

တပတ္ေက်ာ္ၾကာ ယက္လုပ္ရတဲ့ ထမင္းစားပြဲတလုံးကို ေရာင္းရင္ေတာ့ ယူပီး ေငြ
၄ဝဝ၊ ၅ဝဝ ရတယ္လို႔ သူတို႔က ဆိုပါတယ္။ ဒီဝင္ေငြဟာ သူတို႔မိသားစုအတြက္
အေတာ့္ကို ခုမိခံမိတဲ့ ဝင္ေငြပါပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း သူတို႔ တပတ္တခါ ထမင္းစားပြဲ
တလံုးထိုးလို႔ ရေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ စားပြဲထိုးဖို႔အတြက္
ပလပ္စတစ္ေရာင္စံုႀကိဳးေတြကို အလြယ္တကူ ဝယ္လို႔ရေပမယ့္ စားပြဲေအာက္ေျခအတြက္
လိုအပ္တဲ့ သက္ရင့္ဝါး ရဖို႔ကိုကေတာ့ ေတာေတာင္ထဲမွာ သူတို႔ ရွာခုတ္ရတာပါ။
သစ္ပင္ပါးတဲ့ ေတာေတာင္မွာ သက္ရင့္ ဝါးဖို႔ကလည္း ေက်ာက္ခဲကို
ေရၫွစ္တာထက္ ပိုလို႔ခက္ခဲပါတယ္။ တေန ကုန္ရွာလို႔ ဝါးတေခ်ာင္းမေတြ႔တဲ့ ေန႔ေတြမွာ
ထင္းေျခာက္ရွာၿပီး သူတို႔ အိမ္ျပန္လာၾကပါတယ္။ စစ္သားနဲ႔ပုန္းခိုက်င္းေတြက လြဲၿပီး
အရာရာရွားပါးတဲ့ မိုးေရးမွာ ထင္းေျခာက္ဆိုတာကလည္း သူတို႔အတြက္ေတာ့
ေငြပဲမဟုတ္ပါလား။
ေသာတရွင္မ်ား က်န္းမာရြင္လန္းၾကပါေစ။

aemufqufwGJ
Appendix

1
ASSISTANCEASSOCIATIONFORPOLITICALPRISONERS(BURMA)
Publishing & Distribution
The Assistance Association for Political Prisoners

(Burma) (AAPP) is dedicated to providing
humanitarian assistance to political prisoners in
Burma, and their families. AAPP documents the
number of political prisoners currently held in
interrogation centres, prisons and labour camps across
the country, and the human rights violations carried
out against them by the ruling authorities.AAPP also
monitors conditions in prisons.
March 2010
1,000 copies
AAPP
P.O. Box 93
Mae Sot
Tak Province
63,110
THAILAND
Email
info@aappb.org
Website
www.aappb.org
2
Acknowledgements
The Assistance Association for Political Prisoners (Burma) (AAPP)

would like to thank:
o The former political prisoners who shared their personal
experiences with us.
o The National Democratic Institute for International Affairs

(NDI), for their generous support which made this publication
possible. The views expressed herein are those
of AAPP and do not necessarily reflect the views of NDI.
o The staff at AAPP for carrying out translation and research.
o Charlotte, assistance with research.
o Rachel, for assistance with authoring the report.
o Hannah, for assistance with editing the report.
o Ye Tun Oo for the design and layout.
o Thiha Mg Mg for the cover design.
o James, for the use of his images and for his ongoing support
through his photography project Even Though I’m Free I Am
Not, which documents former political prisoners from Burma
forced to live in exile all over the world.
Visit www.enigmaimages.net.
3
Contents
Description Page
I. EXECUTIVE SUMMARY AND --------------------------- 7

RECOMMENDATIONS
II. BACKGROUND --------------------------------------------- 11
III. NATIONAL RECONCILIATION AND

POLITICAL PRISONERS ------------------------------------ 13
A brief history since 1947 ---------------------------------------- 13
National reconciliation: an overview --------------------------- 15
The role of imprisoned political leaders

and national figures ---------------------------------------------- 18
-Daw Aung San Suu Kyi ----------------------------------------- 18
-U Khun Htun Oo ------------------------------------------------ 19
-Min Ko Naing ---------------------------------------------------- 21
-Zarganar ---------------------------------------------------------- 22
-U Gambira -------------------------------------------------------- 23
IV. THE ‘ROADMAP TO DEMOCRACY’:

A BARRIER TO NATIONAL RECONCILIATION ------ 24
The National Convention and the flawed

constitution drafting process ----------------------------------- 25
The sham constitutional referendum -------------------------- 27
The 2008 Constitution and 2010 elections--------------------- 30
Barriers to national reconciliation and democratic

transition in the 2008 Constitution ---------------------------- 31
a. The exclusion of political prisoners ------------------------- 31
b. The marginalization of ethnic nationalities ----------------- 32
4
Contents
Description Page
c. The undermining of human rights -------------------------- 32
d. The lack of independent judiciary -------------------------- 33
e. Impunity ------------------------------------------------------- 33
V. POLITICAL PRISONERS: THEIR ROLE IN

DEMOCRATIC TRANSITION ------------------------------ 35
What is a political prisoner? ------------------------------------ 35
Their role in shaping politics ----------------------------------- 38
-The National League for Democracy ---------------------- 39
-The 88 Generation Students ------------------------------- 40
-Ethnic nationalities ------------------------------------------ 43
-Women -------------------------------------------------------- 45
Their role in shaping civil society ------------------------------ 45
-Monks --------------------------------------------------------- 46
-Students ------------------------------------------------------- 47
-Lawyers, teachers & doctors -------------------------------- 48
-Labour activists ---------------------------------------------- 49
-Media activists ----------------------------------------------- 49
-Former political prisoners ----------------------------------- 50
VI. AFTER RELEASE FROM PRISON: ONGOING

HUMAN RIGHTS ABUSES --------------------------------- 52
The circumstances surrounding release ----------------------- 53
5
Contents
Description Page
Ongoing human rights abuses after release -------------------- 54
a.Harassment and arbitrary arrest ------------------------- 54
b.The denial of education and employment

opportunities ----------------------------------------------- 56
c.Discrimination against former political

prisoners and their families ------------------------------- 58
d.Social exclusion ---------------------------------------------- 59
e.Forced into exile --------------------------------------------- 59
The choice to carry on with political activity ------------------- 61
VII. CONCLUSIONS AND RECOMMENDATIONS ---- 64
Figure 1: Timeline – the flawed constitution

drafting process to the sham constitutional
referendum ----------------------------------------- 30/31
Figure 2:Laws used to arbitrarily detain activists or

criminalize political dissent ------------------------ 37/38
Figure3:Map of Burma’s prisons and location of

high-profile activists -------------------------------- 42
6
EXECUTIVESUMMARYANDRECOMMENDATIONS
I.EXECUTIVE SUMMARY AND RECOMMENDATIONS
For decades, the people of Burma have been striving for peace,
democracy and the full realization of their human rights. Recognizing
this goal, political parties like the National League for Democracy (NLD)
and ethnic nationality groups have attempted to engage in a process of
national reconciliation, but the ruling military regime (known as the
State Peace and Development Council, SPDC) has resisted this at every
turn. At its heart, ‘national reconciliation’ is resolution of the conflicts
brought about by the struggle for democracy, human rights, equality,
and self-determination that have been ongoing since independence.
Burma’s 2,100 plus political prisoners represent that struggle, yet the
SPDC continues to deny their existence.
This report sets out the vitally important role of Burma’s political
prisoners in a process of national reconciliation, leading to democratic
transition. A genuine, inclusive process of national reconciliation is
urgently needed to resolve the current conflicts and make progress
towards peace and democracy.
A crucial first step in a national reconciliation process is official

recognition of ALL Burma’s 2,100 plus political prisoners, accompanied
by their unconditional release. This is an essential part of trust-building
between the military rulers, democratic forces, and wider society. In
order for progress towards genuine national reconciliation and
democratic transition to be sustainable, ordinary people across Burma
must believe in the process. As long as activists remain in prison or
continue to be arrested for voicing their political dissent, the people of
Burma will have no trust in any political process proposed by the SPDC.
In practice, a national reconciliation process must involve an inclusive

tripartite dialogue between the ruling military regime, the National
League for Democracy and representatives of all ethnic nationality
groups to discuss the unification of Burma into a peaceful federation
that fully respects the rights of all ethnic nationality groups.
High-level dialogue between the ruling military generals and imprisoned

political leaders like Daw Aung San Suu Kyi, Shan Nationalities League
for Democracy leader U Khun Htun Oo and other ethnic nationality
representatives is very important. Imprisoned national figures like 1988
student leader Min Ko Naing, comedian Zarganar and monk leader U
Gambira, who are widely admired across Burma, can help unite ordinary
people behind the process of dialogue if given the opportunity to do so.
7
Political prisoners have been jailed under draconian laws for their belief
in democracy, human rights, equality and self-determination, and are
committed to those principles. At a local level, released political
prisoners can also add value to the dialogue process once it begins. Many
of them are community leaders and respected figures (monks, labour
activists, lawyers, teachers, doctors, journalists), held in high regard in
their local areas all across Burma. They can lend much-needed
encouragement and support to the dialogue process taking place at the
national level.
The junta’s ‘Roadmap to Democracy’ is designed to legitimize military

rule behind a smokescreen of ‘democratic reform’. It does not include
the release of political prisoners or a dialogue for national reconciliation,
crucial steps in a transition to democracy. Steps in the junta’s Roadmap,
such as the reconvening of the National Convention and the
constitutional referendum, have been accompanied by the arrests of
political activists.
The National Convention and constitution-drafting process have

marginalized democratically-elected representatives, ethnic nationality
groups, pro-democracy activists and ordinary citizens, despite efforts
to participate in good faith and to shape a constitution founded on
principles of democracy, human rights, equality and self-determination.
The resulting 2008 Constitution is a barrier to national reconciliation

and democratic transition because it entrenches military rule,
marginalizes ethnic nationalities, and undermines human rights. It also
excludes current political prisoners from participation in elections on
grounds of their imprisonment.
The SPDC’s planned 2010 elections will be based on the 2008

Constitution. Without tripartite dialogue for national reconciliation -
with the official recognition and unconditional release of all political
prisoners as a crucial first step - elections will not be a solution for
Burma. As part of tripartite dialogue, a comprehensive review of the
2008 Constitution to address issues of the exclusion of political leaders
from positions of power, self-determination, human rights, impunity,
and the independence of the judiciary is vitally important. In addition,
elections can not be considered ‘free’ or ‘fair’ if they are held without
erasing the criminal records of political prisoners to guarantee their
right to participation, after their release from prison. In practice this
means that, if they choose to do so, they are able to stand as political
candidates, vote in independently-monitored free and fair elections, join
political parties, and form political parties or civil society groups,
without any restrictions or qualifications from authorities.
8
EXECUTIVESUMMARYANDRECOMMANDATIONS
There have been six separate amnesties for prisoners since November
2004, mainly to appease the international community at perceived
critical junctures. According to the SPDC’s own figures, 45,732 prisoners
were released under
those amnesties, but
AAPP statistics show
I could not accept releasing me that only 1.3% of them
under section 401 of the Criminal were political prisoners.
Procedure Code after putting me in
prison longer than I should have The SPDC uses Section
stayed.… I was released in overdue 401 of the Criminal
time after serving my full prison Procedure Code as the
term. But they wanted to release me legal mechanism for
under their scheme [Section 401]. I those amnesties. Clause
1 of Section 401 grants
argued with them on this point the
the President of the
whole of yesterday… I told them I Union power to
want to be released as a political suspend a sentence,
prisoner. while Clause 3 gives
power to cancel that
U Win Tin, founding member of the suspension and order
NLD, released under an amnesty in re-arrest of a person at
September 2008. any time without a
warrant, requiring that
he or she must serve
the remainder of the original sentence. These powers lie with the
executive and not the judiciary.
Presently, once a former

political prisoner, is
MI came to my house, and
released they face ongoing
human rights abuses. They
watched me. The followed me
are constantly under watch when I left the house. If I went
by Military Affairs Security, anywhere, they needed to
commonly known as inform someone, every time.I
Military Intelligence (MI) felt disappointed, but not afraid.
and their network of spies I was worried it would be a
and informers. They problem for other people, mainly
regularly face arbitrary my friends. Even today there is
arrest, and they and their still surveillance on my house.
families are harassed and
threatened. They are
Former political prisoner Thida
denied education and
employment opportunities.
Thway, released in 2002.
The pervasive climate of fear
9
after decades of military rule means that friends and neighbours are
sometimes afraid to associate with ex-political prisoners, in case they
themselves are arrested. The authorities do their utmost to prevent
former political prisoners from pursuing political activism. Many do
continue their activism, but run the risk of re-arrest and imprisonment
under the terms of Section 401.
A general amnesty for all political prisoners motivated by genuine

political will on the part of the SPDC is needed. This can pave the way
for inclusive tripartite dialogue for national reconciliation. As long as
there are political prisoners, there can be no national reconciliation or
democratic transition in Burma.
Recommendations to the International Community
The international community must take a united stand to publicly press

the ruling military regime to immediately take these steps:
1. Officially recognize all political prisoners and unconditionally release

them under a genuine amnesty;
2. Begin an inclusive tripartite dialogue for national reconciliation with

Daw Aung San Suu Kyi, U Khun Htun Oo and representatives of
other ethnic nationality groups;
3. Undergo a comprehensive review of the 2008 Constitution as part

of tripartite dialogue for national reconciliation, to address the
following issues in particular:
a) The exclusion of political leaders from positions of power
b) Self-determination and equality for ethnic nationality
groups
c) Independence of the judiciary
d) Protection of human rights
e) Impunity
4. Erase criminal records of all political prisoners to enable them to

fully participate in democratic transition without restrictions;
5. Cease ALL human rights violations against the people of Burma.
10
BACKGROUND
II. BACKGROUND
The people of Burma continue to suffer from widespread, systematic
human rights violations under the military regime. These include
curtailing of civil and political rights, such as freedom of expression,
association and assembly, as well as the denial of economic, social and
cultural rights. Political activists are routinely and arbitrarily
imprisoned and face torture, ill-treatment, denial of medical care and
transfer to remote prisons.1 Other serious violations, particularly in
ethnic areas where there is ongoing conflict, include forced labour,
sexual violence, torture, extrajudicial killings, and disappearances. In
eastern Burma around 500,000 people are estimated to be internally
displaced. There are now at least 140,000 refugees in nine camps along
the Thailand-Burma border, and 50,000 refugees from Chin State in
eastern India.2
People across Burma are facing a deepening human rights crisis, as

elections in the country loom.3 The elections are step five in the military
regime’s so-called ‘Roadmap to Democracy’4, designed to legitimize
military rule behind a smokescreen of ‘democratic reform’.5 Neither
dialogue for national reconciliation nor the release of political prisoners
are part of the regime’s Roadmap.
Other steps in the Roadmap have concluded at times of political unrest
and national crisis in the country. In September 2007 the regime
announced that its National Convention process - charged with laying
down the principles of a new constitution - had concluded, even as
nationwide protests against military rule escalated. A massive fuel
price hike in August had triggered peaceful protest marches, initially
led by members of prominent dissident group the 88 Generation
1
See Burma’s Prisons and Labour Camps – Silent Killing Fields, AAPP, May 2009.
2
See World Report 2010: Events in 2009, Human Rights Watch, January 2010.
3
For a summary of the human rights situation in Burma in 2009, see World Report 2010:
Events in 2009, Human Rights Watch, January 2010.
4
Seven-step roadmap: (1) Reconvening of the National Convention that has been adjourned
since 1996. (2) After the successful holding of the National Convention, step by step
implementation of the process necessary for the emergence of a genuine and disciplined
democratic system. (3) Drafting of a constitution in accordance with the basic principles and
detailed principles laid down by the National Convention. (4) Adoption of the constitution
through national referendum. (5) Holding of free and fair elections for Pyithu Hluttaws
(legislative bodies) according to the new constitution. (6) Convening of Hluttaws attended
by Hluttaw members in accordance with the new constitution. (7) Building a modern,
developed and democratic nation by the state leaders elected by the Hluttaw; and the
government and other central organs formed by the Hluttaw.
5
The roadmap was announced in 2003, in response to an international outcry over the
Depayin massacre in May that year when around 70 NLD members were killed in an ambush
on Daw Suu’s convoy by members of the junta-backed Union of Solidarity and Development
Association.
11
Students.6 Following their arrests, hundreds of thousands of Buddhist

monks and ordinary citizens gradually took to the streets across the
country to continue the protest, in what became known as the Saffron
Revolution. The demonstrations were violently suppressed.7
In February 2008 the junta announced that Step Four of the Roadmap,
a constitutional referendum on the unilaterally-drafted Constitution,
would take place in May that year followed by elections in 2010.8 On 2
and 3 May 2008, Cyclone Nargis struck Burma, leaving almost 140,000
dead or missing in its wake.9 For three weeks, the junta rejected
international assistance and blocked access to the Irrawaddy delta, the
worst-affected region. Rather than focusing on helping its own people
deal with the biggest natural disaster in the country’s history, the regime
pressed ahead with its constitutional referendum, claiming that 92% of
voters approved it.
Since the Saffron Revolution, the number of political prisoners has

almost doubled and now stands at over 2,100.10 Lengthy sentences of
up to 104 years have been handed down to political dissidents by the
regime’s kangaroo courts in unfair trials.11 Four political prisoners died
in 2009, bringing the total number of deaths since 1988 to 143.12
6
See III. NATIONAL RECONCILIATION AND POLITICAL PRISONERS for more
information about the 88 Generation Students.
7
Thousands of protestors were subjected to arbitrary arrest, and an untold number were injured
at the hands of security forces. UN estimates put the death toll at 31, although the true figure is
likely to be considerably higher.
8
Steps 4 and 5 in the Seven-Step Roadmap to Democracy.
9
Post-Nargis Joint Assessment Report, July 2008.
10
See The Future In The Dark: The Massive Increase in Burma’s Political Prisoners,
September 2008, AAPP and US Campaign for Burma.
11
21 year-old member of the All Burma Federation of Student Unions (ABFSU) Bo Min Yu
Ko was sentenced to a total of 104 years in prison on 3 January 2008. See also AAPP’s
monthly chronology reports, September 2008 to date at www.aappb.org.
12
Political prisoners U Arnanda (a monk), Salai Hla Moe, Saw Char Late, and
Tin Tin Htwe a.k.a. Ma Pae died in 2009.
12
NATIONALRECONCILIATIONANDPOLITICALPRISONERS
III. NATIONAL RECONCILIATION AND POLITICAL

PRISONERS
A genuine, inclusive process of national reconciliation is urgently needed

to resolve the current conflicts and make progress towards peace and
democracy. Political prisoners represent the struggle for democracy,
human rights, equality and self-determination. A crucial first step in a
national reconciliation process is official recognition of ALL Burma’s
2,100 plus political prisoners, accompanied by their unconditional
release. This is an essential part of trust-building between the military
rulers, democratic forces, and wider society. In order for progress
towards genuine national reconciliation and democratic transition to
be sustainable, ordinary people across Burma must believe in the
process. While activists remain in prison or continue to be arrested for
voicing their political dissent, the people of Burma will have no trust in
any political process proposed by the SPDC. There can be no national
reconciliation or democratic transition in Burma, as long as there are
political prisoners.
A brief history since 1947
The dream of a unified

and free Burma has
always haunted me…
We who are gathered
here tonight are
engaged in the pursuit
of the same dream… If
we are divided, the
Karen, the Shan, the
Kachin, the Chin, the
Burman, the Mon and
the Arakanese, each
pulling in a different
direction, the Union
will be torn, and we
will come to grief. Let
us unite and work
together.
General Aung San, regarded as the father of

independence, speaking on the eve of the historic
Panglong Agreement in February 1947.
13
As part of the drive to seek independence from British colonial rule,

General Aung San and representatives from the Shan, Kachin and Chin
ethnic nationality groups signed the Panglong Agreement. 1 The
Agreement aimed to establish a federal Union based on the principles
of equality and self-determination for ethnic nationality groups. Just a
few months later General Aung San and other key independence leaders
like Sao Sam Htun, a Shan, and Mahn Ba Khaing, a Karen, were
assassinated. The country continued on its course of independence,
despite the loss of these key figures. A new constitution came into effect
on 2 September 1947 and full independence was realized in 1948, when
a parliamentary democracy was established. However, the new
constitution was rushed through to completion, and did not fully reflect
the vision of the Panglong signatories.2 Territorial issues – particularly
for Karen State – were never resolved.3 The trust that had been
established under General Aung San between the Burman majority and
ethnic nationality groups began to erode away.
Many ethnic nationality groups began to look to other solutions to their

aspirations for equality and self-determination. Some formed their own
armies, and by 1960, numerous groups were in armed conflict with the
Tatmadaw, the Burmese army.4 The military coup in 1962 led by General
Ne Win firmly established military rule in Burma. During the 1960s,
Ne Win’s regime implemented the ‘Four Cuts’ policy, designed to cut
off armed ethnic nationality groups from food, money, intelligence and
recruits.5 The policy, still in practice today, has led to widespread and
systematic human rights violations against civilian populations in ethnic
nationality areas, as part of efforts to control them and break any links
with armed resistance groups. This includes rape and sexual violence,
torture and extrajudicial killings, forced displacement, land confiscation,
destruction of villages, arbitrary taxation and restrictions on freedom
of movement.6
Popular uprisings in 1988 led by the student movement were brutally
crushed by the military, and an estimated 3,000 people were killed. In
the aftermath of the reprisals, many students fled to Burma’s jungles.
1
Not all ethnic minorities were invited to the Panglong Conference and the Karen attended
only as observers. See Living Silence: Burma Under Military Rule, Christina Fink, 2001.
2
See The New Panglong Initiative: Re-Building the Union of Burma,
Ethnic Nationalities Council, 2002 and Ethnic tension and minority perspective on Burma’s
problems by Nehginpao Kipgen, Georgetown University Washington DC, April 2008.
3
See Living Silence: Burma Under Military Rule, Christina Fink, 2001.
4
Crimes in Burma, the International Human Rights Clinic at Harvard Law School, May
2009.
5
See Living Silence: Burma Under Military Rule, Christina Fink, 2001.
6
See Crimes in Burma, the International Human Rights Clinic at Harvard Law School, May
2009.
14
Some joined ethnic nationality armed groups while others established

the All Burma Students Democratic Front, also joining the armed
struggle against military rule.
The junta declared martial law and promised to hold elections, which
took place in 1990. Despite restrictions on campaigning and the
detention and imprisonment of political leaders, the elections
themselves were conducted openly, and the National League for
Democracy (NLD) party led by General Aung San’s daughter Daw Aung
San Suu Kyi won a landslide victory with 60% of the popular vote and
over 80% of the parliamentary seats.7 But the military refused to transfer
power to the democratically-elected government, and the struggle for
democratization and national reconciliation continues today.
Armed conflict continued throughout the 1990s as the regime’s army

sought to gain control of border regions, and some ethnic armed groups
signed ceasefire agreements.8 The numerous military campaigns against
ethnic nationality groups, characterized by serious human rights
violations, have led to the current situation.9 As well as an estimated
half a million internally-displaced people in eastern Burma, there are
at least 140,000 refugees in nine camps along the Thailand-Burma
border, and 50,000 refugees from Chin State in eastern India.10
National reconciliation: an overview
A national reconciliation process for Burma means resolving the

conflicts brought about by the struggle for equality, self-determination
and democratization that have been ongoing since independence.
National reconciliation requires the unification of Burma into a peaceful
federation that fully respects the rights of all ethnic nationality groups.
In practice, the process must involve an inclusive dialogue between the
ruling military regime, the National League for Democracy and
representatives of all ethnic nationality groups to discuss the future of
a unified Burma. Resolving the current conflicts is crucial in order to
establish a peaceful, democratic and developing country.
7
Daw Aung San Suu Kyi and NLD Vice-Chairman U Tin Too were confined to house arrest
under Article 10(a) of the State Protection Act, also known as the‘Law to Safeguard the State
from the Dangers or Destructive Elements’.
8
Crimes in Burma, the International Human Rights Clinic at Harvard Law School, May
2009.
9
See Crimes in Burma, the International Human Rights Clinic at Harvard Law School, May
2009.
10
Figures from World Report 2010: Events in 2009, Human Rights Watch, January 2010.
15
To implement national reconciliation all the people of Burma need to

have:
- a vision of a better future for their country
- mutual respect and recognition between the different ethnic

nationality groups
- equality for all and respect for all human rights
- commitment to peaceful solutions
- a desire to live together peacefully
- harmonised personal and national interests
Numerous attempts have been made at both dialogue for national

reconciliation and proposals for federal solutions to issues of equality
and self-determination.11 The first face-to-face meeting between Daw
Aung San Suu Kyi, Senior General Than Shwe and then Lt General Khin
Nyunt took place in September 1994, but talks at that level did not last
long.12
‘Secret’ high-level talks between Daw Aung San Suu Kyi and the regime
resumed in October 2000, shortly after she was placed under house
arrest again.13 The NLD position was that ethnic nationality groups
should be included in the dialogue for national reconciliation, once
initial talks to build confidence had reached a crucial stage of substantive
dialogue.14 In May 2002, Daw Suu15 was released from house arrest. At
the time, she said, “We believe the ethnic nationalities know we are
sincere towards them, and we are very thankful to them for their trust
in us and the support they give us.”16
11
For more information on proposals for federal solutions to issues of equality and self-
determination, see IV. THE ‘ROADMAP TO DEMOCRACY’: A BARRIER TO
NATIONAL RECONCILIATION.
12
See Dialogue Between Military Government and NLD, the Irrawaddy, 1 January 2003.
13
Daw Aung San Suu Kyi has been held under house arrest July 1989 – July 1995, and
September 2000 – May 2002. She was detained between May – September 2003 following
the May 2003 Depayin massacre, and then held under house arrest between September 2003
and May 2009. She was put on trial in May 2009, found guilty of breaking the terms of her
house arrest in August 2009 and initially sentenced to three years with hard labour, ommuted
to 18 months’ house arrest by Senior General Than Shwe.
14
See New Page, Old Story, ALTSEAN-Burma, September 2002.
15
‘Daw’ in an honorific term of address for older women in the Burmese language. Burmese
pro-democracy activists choose to use the name ‘Daw Suu’ as a mark of respect and
affection.
16
See Aung San Suu Kyi’s Party Moving ‘Step By Step’ with Junta, RFA, 17 May 2002.
16
However, the pace of the talks was slow and barely got beyond the
confidence-building stage.17 One of the key stumbling blocks was the
release of political prisoners. Although the regime released
approximately 550 political prisoners between October 2000 and
November 2002, most had never been formally charged, or had already
finished or almost completed their sentences. 18 They were also
conditionally released under the terms of Section 401 of the Criminal
Procedure Code, and faced the possibility of re-imprisonment if they
resumed their political activities.19 In addition, the authorities continued
to arrest political activists during the same period.20
In May 2003 hopes for a genuine process of dialogue for national

reconciliation, that could later be expanded to include ethnic nationality
representatives, were dashed. While Daw Aung San Suu Kyi and
members of the NLD were on a political organizing tour in Sagaing
Division, around 70 NLD members were reportedly killed in an ambush
on their convoy by members of the junta-backed Union of Solidarity
and Development Association. Daw Suu and NLD Vice-Chairman U
Tin Oo were taken into ‘protective custody’ and talks broke down.
Shortly afterwards, the regime announced its ‘Roadmap for Democracy’
which made no mention of dialogue for national reconciliation or the
release of political prisoners.21
In 2006 the NLD offered to recognize the military regime as the

legitimate transitional government, if the junta freed Daw Aung San
Suu Kyi and convened Parliament in accordance with the 1990 election
results, a proposal which won widespread support from ethnic groups
and pro-democracy groups inside Burma. However the regime rejected
this proposal for dialogue out of hand.22
A crucial first step in a national reconciliation process – before genuine,

inclusive dialogue can take place - is official recognition of all Burma’s
2,100 plus political prisoners, and their unconditional release. This is
an essential part of trust-building between the military rulers,
democratic forces, and wider society.
17
See The Talks: A Two-Year Chronology, the Irrawaddy, 1 February 2004.
18
See Statement on the Conditional Release of 115 Political Prisoners in Burma, AAPP, 26
November 2002.
19
For more information about Section 401 of the Criminal Procedure Code, see
VI. AFTER RELEASE FROM PRISON: ONGOING HUMAN RIGHTS ABUSES.
20
See Statement on the Conditional Release of 115 Political Prisoners in Burma, AAPP, 26
November 2002 and The Talks: A Two-Year Chronology, the Irrawaddy, 1 February 2004.
21
See IV. THE ‘ROADMAP TO DEMOCRACY’: A BARRIER TO NATIONAL
RECONCILIATION.
22
See 2010 Elections: A Recipe For Continued Conflict, ALTSEAN-Burma, October 2009.
17
High-level dialogue between the generals and imprisoned political

leaders like Daw Aung San Suu Kyi, Shan Nationalities League for
Democracy leader U Khun Htun Oo23 and other ethnic nationality
representatives is very important in order to move forward in a process
of national reconciliation. Imprisoned national figures like 1988 student
leader Min Ko Naing, comedian Zarganar and monk leader U Gambira,
who are widely admired across Burma, can help unite ordinary people
behind the process of dialogue if given the opportunity to do so.
Political prisoners have been jailed for their belief in democracy, human
rights, equality and self-determination, and are committed to those
principles. At a local level, released political prisoners can also add
value to the dialogue process once it begins. Many of them are
community leaders and respected figures (monks, labour activists,
lawyers, teachers, doctors, journalists), held in high regard in their local
areas all across Burma. They can lend much-needed encouragement
and support to the dialogue process taking place at the national level.
The role of imprisoned political leaders and national figures
Imprisoned political leaders Daw Aung San Suu Kyi and U Khun Htun
Oo have a particularly important, leading role to play in the national
reconciliation process. They command the respect of ordinary people
across Burma. Similarly, other national figures who are widely admired
- and can help unite people behind a national reconciliation dialogue -
include 1988 student leader Min Ko Naing; comedian and film-maker
Zarganar; and monk leader U Gambira.
Daw Aung San Suu Kyi
Nobel Peace Prize laureate and leader of the NLD Daw Aung San Suu
Kyi has followed in her father’s footsteps. In 1988 she returned to Burma
to look after her sick mother. After the crackdown against popular
protests in August that year, she made her first public appearance and
addressed a crowd of several hundred thousand at the Shwedagon
pagoda in Rangoon. She went on to co-found the NLD and embarked
on a nationwide campaign tour, visiting many ethnic nationality areas.
Like her father before her, she is trusted by the majority of ethnic
nationality groups. The military regime has done its best to sideline
her, keeping her under house arrest for many years. The 2009 sham
trial of Daw Aung San Suu Kyi on trumped-up charges of breaking the
terms of her house arrest, after US citizen John Yettaw intruded at her
23
‘U’ is an honorific title used for a mature man in a senior position, to convey respect.
18
lakeside home, was a blatant attempt to saddle her with a criminal

record. Despite being kept out of the public eye, Daw Suu is still a much-
loved leader across Burma. When she was briefly released from house
arrest in 2002, her tour of Upper Burma once again drew huge crowds
of tens of thousands. During her recent trial, people circulated photos
of her and collected signatures calling for the release of all political
prisoners, including Daw Suu.24
The release of political prisoners

is the most important thing for
all those who truly wish to bring
about change in Burma. We
insist that the release of political
prisoners is necessary if the
process of reconciliation is to go
forward to a point where it
becomes truly irreversible. 25
Daw Aung San Suu Kyi, General
Secretary of the NLD, currently
sentenced to 18 months’ house
arrest under Article 22 of the
Daw Aung San Suu Kyi
1975 State Protection Act. 26
U Khun Htun Oo
The Shan Nationalities League for Democracy (SNLD) led by U Khun

Htun Oo won 23 seats in Shan State in the 1990 elections, making it the
most successful party after the NLD. U Khun Htun Oo is the grandson
of the late U Hkun Htee, one of the Shan leaders who signed the
Panglong Agreement. He has become one of the country’s most
prominent political figures after he met with UN envoys several times,
and was outspoken about his desire for a peaceful and democratic Burma
prior to his arrest in 2005.27
24
As part of the global Free Burma’s Political Prisoners Now! Campaign led by AAPP and
the Forum for Democracy in Burma, which ran from 13 March – 24 May 2009, 40,000
signatures were collected inside Burma.
25
Aung San Suu Kyi speaking in an interview with ALTSEAN-Burma, August 2002.
26
Daw Suu was initially sentenced to 3 years with hard labour, but this was immediately
commuted to 18 months house arrest by Senior General Than Shwe in an effort to deflect
international criticism of the conviction. Article 22 of the 1975 State Protection Act is also
known as the ‘Law to Safeguard the State from the Dangers or Destructive Elements
’. For a full political prisoner profile of Daw Aung San Suu Kyi, please see
http://www.aappb.org/bio_pdf/Aung_San_Su_Kyi_bio_1_Oct_2009.pdf
27
See Burma’s Influential Figures, Irrawaddy Magazine, December 2003.
19
The SNLD and the NLD have worked closely together and were co-
signatories28 of the Bo Aung Kyaw Road declaration in August 1990,
which made a commitment to federalism and called for a new process
to establish the principles for a new constitution that would recognize
the rights of all ethnic nationalities.29
At the time talks were taking place between Daw Aung San Suu Kyi and
representatives of the military regime, U Khun Htun Oo made it clear
that ethnic nationalities trusted Daw Suu to open a dialogue that would
lead to national reconciliation, but also that ethnic nationalities wanted
to represent their own views when the time was right.
Two-way talk [between Daw Aung

San Suu Kyi and the military
regime] is important before the
tripartite dialogue. When there are
reconciliation conditions, we want
talks to be tripartite. I hope it will
happen. 30 U Khun Htun Oo,
speaking in 2001.
In 2002, U Khun Htun Oo was instrumental in establishing the United

Nationalities Alliance (UNA)31 , with the aims of making progress
towards tripartite dialogue and setting up a genuine federal union in
which democracy, equality, self-determination and human rights prevail
among all ethnic nationalities.32 U Khun Htun Oo is in poor health and
is currently serving a 93-year sentence on charges of treason, unlawful
association, disrupting the National Convention, and breaking
censorship laws.33
28
Along with the United Nationalities League for Democracy, representing other ethnic
nationality parties.
29
See What Can The World Do? ALTSEAN-Burma briefer 2 August 2008.
30
Khun Htun Oo speak in an interview with the BBC on 18 September 2001.
31
The UNA is a coalition of 12 ethnic nationality political parties which won a total of 67
seats in the 1990 elections. They are: the Shan Nationalities League for Democracy; the
Mon National Democratic Front; the Zomi National Congress; the Arakan League for
Democracy; the Chin National League for Democracy; the Kayin National Congress for
Democracy; the Kachin State National Congress for Democracy; the Kayah State All
Nationalities League for Democracy; the Kayan National Unity Party and Democratic Organ
ization; the Mra People’s Party; the Shan State Kokant Democratic Party; and the Arakan
People’s Democratic Front.
32
See August 2008 letter from the UNA to UN Special Envoy, reproduced in LawKa PaLa–
Legal Journal on Burma, Burma Lawyers’ Council, August 2008.
33
For a full political prisoner profile of Khun Htun Oo, please see http://www.aappb.org/
biography_1.html
20
Min Ko Naing
While we are the oppressed who

have been struggling against
injustice in the country, we
continue to open our door
because we usually find the
answer to a problem is based on
the principle of national
reconciliation.34 Min Ko Naing
was sentenced to 65 years and 6
months in November 2008, for
his role in the August 2007
demonstrations.35
A key student leader at the time of the

1988 popular uprising, Min Ko Naing was released from prison in
November 2004 after spending 16 years in solitary confinement. Min
Ko Naing’s first official public appearance after his release was at NLD
headquarters in March 2005. He and other student leaders were met
with cheers and applause from NLD members, who hoped that he and
other 88 student leaders qualified and experienced to take the lead in
national reconciliation would fill the vacuum left by the ongoing
detention of NLD leaders.36
In May 2005, Minister for Home Affairs General Maung Oo asked for a
meeting with Min Ko Naing after a bombing in Rangoon. He wanted to
know if there was a connection between the 88 Generation Students
and the bombing.37 He was reportedly very threatening and said that if
they were ever arrested again, they would die in prison. Min Ko Naing
responded by saying that they would continue their work through
peaceful and non-violent means. He proposed establishing a dialogue
for national reconciliation and the release of all political prisoners.38
34
Min Ko Naing media interview with The Irrawaddy, 30 April 2007.
35
For more information about the circumstances and the charges against him, see
V. POLITICAL PRISONERS: THEIR ROLE IN DEMOCRATIC TRANSITION.
Also see Min Ko Naing’s political prisoner profile at http://www.aappb.org/
biography_1.html
36
Interviews with 88 Generation Student members now in exile in Thailand.
37
It is common practice for former political prisoners to be re-arrested and questioned when
bombings occur, even when there is no evidence to connect them to incidents of terrorism.
See VI. AFTER RELEASE FROM PRISON: ONGOING HUMAN RIGHTS ABUSES.
38
Interviews with 88 Generation Student members now in exile in Thailand.
21
Together with fellow student leaders and former political prisoners Ko

Ko Gyi, Min Zeya, Htay Kywe and Htay Win Aung a.k.a. Pyone Cho39,
Min Ko Naing went on to form prominent dissident group the 88
Generation Students in September that year. A charismatic leader and
eloquent speaker, Min Ko Naing is widely respected as an important
figure who has already made many sacrifices for the sake of his country.
Together with the 88 Generation Students group, he can unite people
in support of dialogue for national reconciliation.
Zarganar
Since the mid-80s, former political
prisoner Zarganar has been a much-loved,
prominent figure in society. During the
popular uprising of 1988, he came forward
to lead celebrities from all areas of the
entertainment industry. He publicly
spoke out in support of the 88 Generation
Students’ work in 200640, and in 2007 was
briefly arrested for his show of support for
the monks during the Saffron Revolution.
In 2008 he organised a group of around
400 volunteers to distribute aid in the
hardest-hit areas of the Irrawaddy delta,
and criticized the regime’s response in the
exile media.41 He was initially sentenced to 59 years in prison, later
reduced to 35 years. 42
I want to save my own people… But the government doesn’t like our
work. It is not interested in helping people. It just wants to tell the
world and the rest of the country that everything is under control and
that it has already saved its people.43 Zarganar speaking about his role
in independent Cyclone Nargis relief efforts, shortly before his arrest.
39
In 1988, Min Ko Naing and Ko Ko Gyi were Chairperson and Vice-Chairperson of
ba ka tha, the All Burma Federation of Student Unions, while Min Zeya and Htay Kywe
were Chairperson and Vice-Chairperson of ma ka tha, the All Burma Students Democratic
Movement Organisation. Pyone Cho was Vice-Chairperson of the Yangon University
Students Union.
40
See Burma’s National Convention Resumes, the Irrawaddy, 10 October 2006.
41
See AAPP Cyclone Nargis Anniversary Report, May 2009.
42
Prior to his current sentence, Zarganar was imprisoned on three separate occasions. He
was most recently sentenced under Section 505(b) of the Penal Code, for statements inciting
public mischief act (or “disturbing public order”); Section 295(b) of the Penal Code, for
deliberate and malicious insult to religion; Section 32 (B) of the Television and Video Law;
Section 36 of the Television and Video Law; Section 17(2) of the Unlawful Association Act;
Section 33(a) and 38 of the Electronic Transactions Act. See his political prisoner profile at
http://www.aappb.org/biography.html
43
Zarganar quoted in Myanmar Detains Activist Comedian, New York Times,6 June 2008.
22
U Gambira
Monk U Gambira became acutely aware of people’s struggle for their

livelihood, education and religion whilst attending Dhammasariya44
classes in 2005. He started campaigning amongst the monks, and went
on to successfully unify the Buddhist clergy nationwide. After the 88
Generation Students led demonstrations in August 2007, U Gambira
co-founded the All Burma Monks Alliance (ABMA) with five other
monks, to support the popular protests.45 The ABMA was instrumental
in getting hundreds and thousands of monks onto the streets. As well
as a reduction in commodity prices, they called for the release of political
prisoners and a process of national reconciliation. U Gambira was
initially sentenced to 68 years, later reduced to 63 years for his leading
role in the Saffron Revolution. 46
Since August [2007], I have

seen my country galvanized as
never before. I have watched
our 88 Generation leaders
bravely confront the military.
I have watched a new
generation of activists join to
issue an unequivocal call for
freedom. And I have watched
as many in the police and
military, sickened at what they
were forced to do to their
countrymen, give so many of us
quiet help.47
The official recognition of all Burma’s political prisoners and their

unconditional release is the most important step to pave the way for
inclusive, tripartite dialogue for national reconciliation.
44
Training to become a teacher of Buddhist scriptures.
45
See U Gambira’s political prisoner profile at http://www.aappb.org/biography_1.html
46
U Gambira was charged under Section 33 (a) and 38 of the Electronic Transactions Law;
Section 6 of the forming of organizations law; Section 13/1 of Immigration Act; Section
505/b of the penal code - Statements conducive to public mischief; Section 295/a of the
Penal Code, insulting religion; Section 147 of the Penal Code, punishment for rioting;
Section 145 of the Penal Code, unlawful assembly; Section 17/1 of the Unlawful Association
Act; Section 17/20 of Printers and Publishers Act; and Section 5/j of the Emergency
Provisions Act. See Figure 2.
47
U Gambira in an op-ed published in the Washington Post on 4 November 2007, the day
he was arrested by authorities.
23
IV. THE ‘ROADMAP TO DEMOCRACY’: A BARRIER TO

NATIIONAL RECONCILIATION
The junta’s ‘Roadmap to Democracy’1 is designed to legitimize military
rule behind a smokescreen of ‘democratic reform’. It does not include
the release of political prisoners or a dialogue for national reconciliation,
crucial steps in a transition to democracy. Steps in the junta’s Roadmap,
such as the reconvening of the National Convention and the
constitutional referendum, have been accompanied by the arrests of
political activists.
The National Convention and constitution-drafting process have also

marginalized democratically-elected representatives, ethnic nationality
groups, pro-democracy activists and ordinary citizens, despite efforts
to participate in good faith and to shape a constitution founded on
principles of democracy, human rights, equality and self-determination.
The resulting 2008 Constitution is a barrier to national reconciliation

and democratic transition because it entrenches military rule,
marginalizes ethnic nationalities, and undermines human rights. It
also excludes current political prisoners from participation in elections
on grounds of their imprisonment.
The planned 2010 elections will be based on the 2008 Constitution.

Without tripartite dialogue for national reconciliation - with the official
recognition and unconditional release of all political prisoners as a
crucial first step - elections will not be a solution for Burma. As part of
tripartite dialogue, a comprehensive review of the 2008 Constitution
to address issues of the exclusion of political leaders from positions of
power, self-determination, human rights, impunity, and the
independence of the judiciary is vitally important. In addition, elections
can not be considered ‘free’ or ‘fair’ if they are held without erasing all
criminal records of political prisoners to guarantee their right to
participation, after release from prison.In practice this means their right
to stand as political candidates, vote in independently-monitored free
1
Seven-step roadmap: (1) Reconvening of the National Convention that has been adjourned
since 1996. (2) After the successful holding of the National Convention, step by step
implementation of the process necessary for the emergence of a genuine and disciplined
democratic system. (3) Drafting of a constitution in accordance with the basic principles and
detailed principles laid down by the National Convention. (4) Adoption of the constitution
through national referendum. (5) Holding of free and fair elections for Pyithu Hluttaws
(legislative bodies) according to the new constitution. (6) Convening of Hluttaws attended
by Hluttaw members in accordance with the new constitution. (7) Building a modern,
developed and democratic nation by the state leaders elected by the Hluttaw; and the
government and other central organs formed by the Hluttaw.
24
THEROADMAPTODEMOCRACY:ABARRIERTONATIONALRECONCILIATION
and fair elections, join political parties, and form political parties or
civil society groups if they choose to do so.
The National Convention and the flawed constitution drafting

process
After the 1990 elections, the military refused to transfer power to the
democratically-elected government, instead declaring that the newly
elected representatives were to draw up a new constitution, not sit as a
parliament.2
The regime unilaterally laid down the ‘6 Objectives of the National

Convention’, the crucial one being a central role for the army in the
future leadership of the State, before the National Convention had even
got under way.3 When the National Convention did get under way in
1993, it was tightly controlled by various State Law and Order
Restoration Council (SLORC)4 committees5, rules and procedures. Just
99 of the 703 delegates were elected representatives from the 1990
elections; the others were handpicked by the junta.6 The rules included
strict censorship of printed material and speeches, and effectively
banned any free discussion of the process.7 NLD delegate Dr. Aung
Khin Sint and his colleague U Than Min were arrested and sentenced
to 20 years’ and 15 years’ imprisonment respectively for distributing
speeches delivered to the convention.8
Although the NLD proposed a set of basic constitutional principles at

the National Convention in 1993, and agreed upon federal principles
with ethnic nationality parties including the Shan Nationalities League
for Democracy and the United Nationalities League for Democracy,
2
State Law and Order Restoration Council (SLORC) Declaration 1/90, 27 July 1990.
3
SLORC Order 13/92: Formation of the Convening Commission for the National
Convention. The six objectives are: 1. Non-disintegration of the Union; 2. Non-isintegration
of national solidarity; 3. Perpetuation of Sovereignty; 4. Flourishing of a genuine multiparty
democracy system; 5. Development of eternal principles of justice, liberty and equality in
the State; and 6. for the Tatmadaw (army) to be able to participate in the national political
leadership role of the State.
4
The State Law and Order Restoration Council (SLORC) changed its name to the State
Peace and Development Council in 1997, prior to accession to the Association of South East
Asian Nations (ASEAN).
5
For details of the committees, see National Convention: Roadmap to Instability,
ALTSEAN-Burma, July 2007.
6
LawKa PaLa – Legal Journal on Burma, Burma Lawyers’ Council, August 2008.
7
See Vote to Nowhere – the May 2008 Constitutional Referendum in Burma, Human Rights
Watch May 2008.
8
See Report on the situation of human rights in Myanmar, by UN Special Rapporteur Yozo
Yokota for the Commission on Human Rights, 16 February 1994. Ref: E/CN.4/1994/57.
25
there was no political space for these to be adopted.9 With no room for
dissent, delegates were powerless to exert any significant influence over
the process and only served to rubber-stamp the ‘104 basic principles’
proposed by the SLORC committees, which would later form the
problematic basis of the 2008 Constitution.10
In 1995, the 86 NLD delegates boycotted the National Convention in

protest at the undemocratic process, and in 1996 it was adjourned. That
same year, the junta criminalized criticism of the National Convention
process with Law No. 5/96, punishable by up to 20 years in prison.11 At
present, 37 political prisoners currently imprisoned have been charged
under this law.12
In 2003, in the wake of the Depayin massacre, the junta announced the
reconvening of the Convention as Step One of its so-called Seven-Step
Roadmap to Democracy. Despite significant calls for the process to be
reformed so that it was guided by democratic and human rights
principles, it continued in the same vein as before.13 In 2004 the Shan
Nationalities League for Democracy party led by MP-elect U Khun Htun
Oo also decided to boycott the convention process. “This convention is
bound by conditions which mean that it can not solve the country’s
problems,” said U Khun Htun Oo at the time.14 Soon afterwards, senior
Shan political representatives including U Khun Htun Oo were arrested
after taking part in a political meeting on Shan National Day.
Many ethnic nationality opposition groups either boycotted the process

or criticized it.15 Ethnic ceasefire groups which participated made
numerous proposals to change the agenda of the Convention and
9
See Proposal for National Reconciliation: Towards Democracy and Development in
Burma, Movement for Democracy and Ethnic Nationalities, August 2009.
10
For example, these included: a guarantee of a leading role for the armed forces in the
future affairs of State; a requirement that the military appoint 25% of the seats in the upper
and lower houses of the national parliament; and a requirement that at least one of the 3
people holding offices of president and vice presidents be from the military. See Special
Report: On The Road to Democracy?, ALTSEAN-Burma, March 2004. See also Vote to
Nowhere–the May 2008 Constitutional Referendum in Burma,Human Rights Watch May 2008.
11
Law 5/96 “The Law Protecting the Peaceful and Systematic Transfer of State
responsibility and the Successful Performance of the Functions of the National Convention
Against Disturbances and Opposition”.
12
They have all been charged with additional offences under other laws. It is common
practice for charges against political prisoners to be changed and new ones added after their
arrest. They are not always sentenced under all the charges brought against them, and it is
not known if the remaining charges are dropped.
13
See National Convention: Roadmap to Instability, ALTSEAN-Burma, July 2007.
14
See Ethnic Parties Boycott National Convention, the Irrawaddy, 14 May 2004.
15
For an overview of the position of different groups, see National Convention: Roadmap
to Instability, ALTSEAN-Burma, July 2007.
26
instigate discussion on a decentralized federal union of Burma, but they

were all either rejected or ignored.16
In September 2007 the junta announced the conclusion of the National

Convention, even as protests against military rule spread across the
country. In October, the SPDC handpicked a 54-member Commission
for Drafting the State Constitution, which did not include the NLD.17
The sham constitutional referendum
On 19 February 2008, the junta announced that a constitutional

referendum would be held in May that year, followed by parliamentary
elections in 2010. A week later it passed Referendum Law 1/2008,
criminalizing ‘distributing papers, using posters or disturbing voting’,
punishable by a jail term of up to three years. Although AAPP has no
record of any detainees charged under this law, it was undoubtedly used
as a deterrent to stop people from campaigning for a ‘no’ vote or a
boycott of the referendum.
The draft constitution was only made available to the public on 4 April,
at a cost of 1,000 kyat, just less than the average daily wage of a Burmese
worker. It was only published in Burmese and English, not any of the
other ethnic nationality languages spoken in Burma.
In the terrible aftermath of Cyclone Nargis, the referendum took place

on 10 and 24 May, amidst widespread reports of vote-rigging,
intimidation, and human rights violations.18 The junta claimed that
92% of voters approved the constitution.
In the run-up to the referendum, NLD members and other pro-

democracy activists took part in a ‘Vote No’ campaign, despite
intimidation and harassment.19 AAPP records show that at least 79
activists were arrested for their peaceful efforts to encourage ordinary
people to vote against the constitution.20
16
See National Convention: Roadmap to Instability, ALTSEAN-Burma, July 2007 and
Vote to Nowhere – the May 2008 Constitutional Referendum in Burma, Human Rights Watch
May 2008 for an overview of those proposals.
17
See Vote to Nowhere – the May 2008 Constitutional Referendum in Burma, Human
Rights Watch May 2008.
18
See Vote to Nowhere – the May 2008 Constitutional Referendum in Burma, Human
Rights Watch May 2008; Myanmar Briefing–Human Rights Concerns a Month After
CycloneNargis, Amnesty International 5 June 2008; Ballots Against Peoples’ Will – the
activities done by the military government in the region of Palaung against the people
’s will to gain approved ballots, Palaung Working Group Against SPDC’s referendum, 2008.
19
See Vote to Nowhere – the May 2008 Constitutional Referendum in Burma, Human Rights
Watch May 2008.
20
9 have since been released, 15 have been sentenced, and 55 are still in detention.
27
Three young Karenni activists helped

organise ‘Vote No’ campaign activities
in late April, including spraying the
symbols for ‘No’, ‘X’ and ‘Vote No’ on
government signposts and walls, and
distributing ‘Vote No’ pamphlets.
Khun Dee De
Balloons were also released, with

pieces of paper reading, ‘To be free
from dictatorship, let’s vote no’
attached. Khun Bedu a.k.a. Lwee
Zee Nyein and Khun Kawrio a.k.a.
Mariyo were sentenced to a total 37
years, while Khun Dee De was given Khun Kawrio
a 35-year sentence.21
They were charged under immigration

and tax laws, as well as draconian laws
used to curb freedom of expression and
association. For more information
about the laws often used to criminalize
political dissent, see V. POLITICAL
PRISONERS: THEIR ROLE IN
DEMOCRATIC TRANSITION.
Khun Be Du
21
Khun Bedu a.k.a. Lwee Zee Nyein Khun Kawrio a.k.a. Mariyo were sentenced under the
Electronic Transactions Act, the Unlawful Association Act, the Emergency Provisions Act,
the Penal Code and a tax law. Khun Dee De was not charged under the Penal Code. For
more information, see political prisoner profiles created by AAPP at
http://www.aappb.org/biography_2.html
28
1988 Hundreds of thousands of people took to the streets in nationwide

protests calling for democratic and economic reforms. The army
seized control, brutally crushing protests and killing an estimated
3,000 people. Military generals formed the State Law and Order
Restoration Council (SLORC) and martial law was declared.
1989 SLORC changed the country’s name to ‘Myanmar’, and passed
electoral law (No. 14/89) permitting political parties to form. After
leader of the National League for Democracy party (NLD) Daw
Aung San Suu Kyi’s speeches drew huge crowds, she was sentenced
to house arrest.
1990 The NLD won over 80% of the seats and 60% of the popular vote
in elections. SLORC refused to transfer power to the
democratically-elected government. Instead declaration 1/90
stated that the new members of parliament were to draw up a new
constitution, not sit as an elected parliament.
1992 SLORC announced the formation of the National Convention
Convening Commission. Delegates were only permitted to draw
up ‘basic principles’ of the new constitution, which had to be in
line with the key objectives of the National Convention already
decided by SLORC – the crucial one being a central role for the
army in the future leadership of the State.
1993 The National Convention convened with 703 delegates. Only 99
were elected representatives from the 1990 elections, the others
were handpicked by SLORC.
1995 NLD delegates walked out of the National Convention in protest at
the undemocratic process. The Convening Commission
subsequently expelled them.
1996 SLORC adjourned the National Convention and passed law No.
5/96, prohibiting any criticism of the National Convention process,
punishable by a prison term of up to 20 years.
1998 The NLD renewed its call for the convening of Parliament, which
the junta ignored. In response, a coalition of parties set up the
Committee Representing the People’s Parliament. The authorities
detained scores of elected representatives.
2002 Daw Aung San Suu Kyi was released from house arrest and
embarked on a nation-wide tour. Her speeches once again drew
huge crowds, reaffirming her popularity.
2003 At Depayin around 70 NLD members and supporters were
reportedly killed in an ambush on Daw Suu’s convoy by members
of the junta-backed Union of Solidarity and Development
Association. Daw Suu was returned to house arrest. In response
to the international outcry, Prime Minister Khin Nyunt announced
a ‘Seven Step Roadmap to Democracy’.
2004 The National Convention resumed as the first step in the
‘Roadmap’. The Shan Nationalities League for Democracy decided
to boycott the process, and Shan leaders were arrested soon
afterwards.
22
Compiled from Human Rights Watch and Burma Lawyers’ Council sources.
29
Figure 1 Timeline – the flawed constitution drafting process to the sham

constitutional referendum22
The 2008 Constitution and 2010 elections
Burmese political, legal and pro-democracy groups and international

human rights organizations have widely criticized the 2008
Constitution, which will form the basis of the 2010 elections.23 Amnesty
International described it as ‘an effort to undermine respect for human
30
time ‘fundamental rights’ may be suspended27 and the Commander-in-

Chief may assume ‘executive and judicial powers.’28
Fundamental changes to the Constitution such as amendments to basic
principles like 20(f), ‘the Defence Services is mainly responsible for
safeguarding the Constitution’29, are very difficult to enact. They require
‘prior approval of more than seventy-five percent of all the
representatives of the Pyidaungsu Hluttaw (the Union Assembly,
national parliament), after which in a nationwide referendum only with
the votes of more than half of those eligible to vote’.30
Barriers to national reconciliation and democratic transition

in the 2008 Constitution
Provisions in the Constitution represent significant barriers to national

reconciliation and democratic transition.
a. The exclusion of political prisoners from political

participation
Daw Aung San Suu Kyi is effectively prevented from being appointed
President or Vice-President under the 2008 Constitution. She is the
widow of a British citizen and her two sons hold British citizenship,
although she herself is a Burmese citizen. Article 59(f) of the
Constitution states:
“Shall he [sic] himself, one of the parents, the spouse,

one of the legitimate children or their spouses not owe
allegiance to a foreign power, not be subject of a foreign
power or citizen of a foreign country. They shall not be
persons entitled to enjoy the rights and privileges of a
subject of a foreign government or citizen of a foreign
country.”31
Current political prisoners are prevented from being elected to the

People’s Assembly. Article 121 (a) of the 2008 Constitution:
‘The following persons shall not be entitled to be elected as the Pyithu
Hluttaw [People’s Assembly, state level] representatives: (a) A person
serving prison term, having been convicted by the Court concerned for
having committed an offence.’32
29
Chapter 1, Article 20(f).
30
Chapter 12, Article 436(a).
31
Chapter 3, Article 59(f).
32
32
31
This effectively bars all of Burma’s more than 2,100 political prisoners
from the ability to hold seats in the State parliament. A separate clause
also provides for further disqualifications under Election Law.33 In
addition, Article 392 prohibits ‘persons serving prison terms’ from
having the right to vote, as well as those ‘disqualified by election law’.34
Current election laws prohibit political prisoners from participating in
the 2010 elections35. The current laws effectively leave the NLD the
dilemma of either dismissing Daw Aung San Suu Kyi and the other 430
members currently imprisoned, or face dissolution of the party.
b. The marginalization of ethnic nationalities
The rigid centralized structure set out in the 2008 Constitution and the
dominance of the Tatmadaw ensures there is no right to self-
determination.36 The Constitution also grants little power to regional
or self-administered bodies over the issues of language, culture and
religion, crucial to diverse groups.37 It does not reflect the spirit of the
Panglong Agreement. The new Constitution and the forthcoming
elections have already contributed to escalating tensions between the
regime’s army and armed ethnic nationality groups.38
c. The undermining of human rights
The Citizenship, Fundamental Rights and Duties of Citizens chapter of

the Constitution fails to protect fundamental human rights. Of concern
is Article 353 which states, ‘Nothing shall, except in accord with
33
Chapter 4, Article 121(l).
34
Chapter 9, Article 392(b) and (e).
35
Political Parties Registration Law (2/2010) states:
Chap II, Article 4(e) A prisoner may not organize a political party
Chap I, Article 2 (a) A prisoner is defined as a person who has been convicted and sentenced
by a court and is currently serving a jail term, or a person involved in an appeal of
conviction.
Chapter II, Article 10 (e) A prisoner may not be a member of a political party.
36
See Burma’s Dead-End Road to Democracy: Overcoming Roadblocks and Finding
Solutions, Burma Partnership, 2009; and LawKa PaLa – Legal Journal on Burma, Burma
Lawyers’ Council, August 2008.
37
See The 2008 Myanmar Constitution: Analysis and Assessment, Yash Ghai, Professor
Emeritus, University of Hong Kong.
38
In April 2009 the regime issued instructions to the various ethnic ceasefire groups to
incorporate their armed forces into a new Border Guard Force prior to the 2010 elections.
Many of the groups rejected this demand, and consequently the regime increased its military
presence in Kachin, Shan and Karen States to exert further pressure on ceasefire groups to
comply. In August, the regime’s army showed it meant business by breaking its 20-year
ceasefire agreement with the National Democracy Alliance Army (MNDAA) in the Kokang
area of Northern Shan State. The offensive forced approximately 37,000 refugees to flee
across the border into China. See 2010 Elections: A Recipe for Continued Conflict,
ALTSEAN-Burma, October 2009.
32
existing laws, be detrimental to the life and personal freedom of any

person.’ 39 [Emphasis added]. Burma has many draconian laws,
commonly used to criminalize political dissent and imprison pro-
democracy activists. See Figure 2. Article 354 relating to the rights to
freedom of expression, association and assembly also restricts these on
vague grounds of ‘Union security, prevalence of law and order,
community peace and tranquility or public order and morality’.40
Furthermore it does not include provisions for the protection of
fundamental rights, such as the prohibition of torture, and the right to
a fair trial.
The 2008 Constitution does little to meet Burma’s obligations under

the Convention on the Elimination of all forms of Discrimination Against
Women (CEDAW), which Burma has ratified. Under the new
Constitution, a provision which would at first appear to outlaw
discrimination, including on the basis of gender, ends, “However,
nothing in this Section shall prevent appointment of men to the
positions that are suitable for men only”41, thereby entrenching the
exclusion of women. Gender equality and the full participation of
women in the national reconciliation process are vital for a future
democratic Burma.
d. The lack of independent judiciary

There can be no progress on democratic transition until Burma has a
truly independent judiciary, and the Constitution does not provide for
that. There is no independent commission to appoint judges, or oversee
human rights.42 Instead the President – most likely from the military –
has control over the appointment of the Chief Justice.43 The Supreme
Court has no powers over military courts, and final decisions lie with
the Commander-In-Chief on matters of military justice.44
e. Impunity
Impunity for past human rights violations carried out by the military
government is effectively enshrined in the Constitution. Article 445
states, ‘No proceeding shall be instituted against the said Councils [State
Law and Order Restoration Council and the State Peace and
39
Chapter 8, Article 353.
40
41
42
The 2008 Myanmar Constitution: Analysis and Assessment, Yash Ghai, Professor
Emeritus, University of Hong Kong.
43
Chapter 6, Article 299(c(i)).
44
See Myanmar: Constitutional referendum flouts human rights, Amnesty International, 9
May 2008.
33
Development Council] or any member thereof or any member of the

Government, in respect of any act done in the execution of their
respective duties.’45 An independent national human rights commission
would be an important tool for tackling serious human rights violations
and a prevailing culture of impunity, but the Constitution does not have
any provision for such an institutional human rights mechanism.
The junta’s ‘Roadmap to Democracy’ is a barrier to national

reconciliation. Its implementation has been accompanied by the
imprisonment of political activists, and will only lead to their further
exclusion from any political process under the terms of the 2008
Constitution.
45
34
POLITICALPRISONERS:THEIRROLEINDEMOCRATICTRANSITION
V. POLITICAL PRISONERS: THEIR ROLE IN DEMOCRATIC

TRANSITION
Burma’s political prisoners have all made significant sacrifices for the
sake of their beliefs – not least their personal freedom, and separation
from their families. Without their unconditional release, there can be
no progress towards national reconciliation and democratic transition
in the country.
AAPP recognizes the contribution of each and every political prisoner

to the struggle for democracy, human rights, equality and self-
determination in Burma. However, a detailed examination of their
individual contributions is beyond the scope of this report. Key groups
of political prisoners highlighted here can - given the opportunity - play
an important role in democratic transition in Burma. They have
extensive knowledge and experience they could put to good use. But,
they cannot take on the task alone.
All political prisoners should be given the opportunity to participate in

democratic transition. After their release from prison, political prisoners
must have their criminal records erased, in order for them to claim their
rights to stand as political candidates, vote in independently-monitored
free and fair elections, join political parties, and form political parties
or civil society groups if they choose to do so, without restrictions.
What is a political prisoner?
AAPP defines a political prisoner as someone who is arrested because

of his or her active involvement in political movements, either through
peaceful or resistance means.
Under military rule, the law in Burma has been used to suppress human
rights rather than protect them. There are a number of draconian laws
commonly used to criminalize the rights to freedom of expression,
assembly and association. These laws contravene the following
international law, to which Burma is a party: Articles 19 and 20 of the
Universal Declaration of Human Rights; Articles 13 and 14 of the
Convention for the Rights of the Child; and the International Labour
Organisation Freedom of Association and Protection of the Right to
Organise Convention (C87).1 Human rights standards on freedom of
1
Universal Declaration of Human Rights Article 19 “Everyone has the right to freedom of
opinion and expression; this right includes freedom to hold opinions without interference and
to seek, receive and impart information and ideas through any media and regardless of frontiers.”
And Article 20 (1), “Everyone has the right to freedom of peaceful assembly and association.
(2) No one may be compelled to belong to an association.” Convention on the Rights of the
Child Article 13, “1. The child shall have the right to freedom of expression; this right shall
include freedom to seek, receive and impart information and ideas of all kinds, regardless of
frontiers, either orally, in writing or in print, in the form of art, or through any other media of
the child’s choice. 2. The exercise of this right may be subject to certain restrictions, but these
shall only be such as are provided by law and are necessary: (a) For respect of the rights or
reputations of others; or (b) For the protection of national security or of public order, or of
35
expression and association require that interference with this right must
be necessary and proportionate to a threat posed.2 Vaguely-worded
security laws with sweeping provisions are also commonly used to
arbitrarily arrest and detain political activists deemed to be a ‘threat to
the security of the state’. See Figure 2 for an overview of the laws. In
addition, political activists are sometimes charged with criminal acts
such as drug possession, in an attempt to defame them.
Political activists are usually arrested by Military Intelligence (MI)3

personnel in plain clothes. They are hooded and taken away to a secret
detention centre, where they are interrogated and often tortured for
days or even weeks on end. They have no contact with the outside world
at this time. After interrogation, they are usually transferred to a prison
or police station, but may be held there for several weeks or even months
before they are charged. Before their trial starts, they sometimes have
access to a lawyer, but not always. If they are able to meet with a lawyer,
it is usually only briefly, and an MI or Special Branch (SB) police officer
is present. Summary trials take place in closed courts inside prison
compounds or military-style tribunals. They are often brief and
perfunctory, with little or no opportunity to present a defence. Only
after sentencing are political prisoners allowed family visits. After their
release, many political prisoners have testified that judges took direction
from MI during the case.4 5 In some cases, trials lasted no more than a
few minutes, with the judge reading out the charges and the sentence
from a scrap of paper. 6 Sentences are applied cumulatively not
concurrently, meaning that jail terms of 30 years or more are not
uncommon. Finally, the right to appeal is often denied in practice.7,8
public health or morals.” Article 14, “1. States Parties shall respect the right of the child to
freedom of thought, conscience and religion. 2. States Parties shall respect the rights and duties
of the parents and, when applicable, legal guardians, to provide direction to the child in the
exercise of his or her right in a manner consistent with the evolving capacities of the child. 3.
Freedom to manifest one’s religion or beliefs may be subject only to such limitations as are
prescribed by law and are necessary to protect public safety, order, health or morals, or the
fundamental rights and freedoms of others.”
2
See the Siracusa Principles on the Limitations and Derogation Provisions in the International
Covenant on Civil and Political Rights, and the Paris Minimum Standards of Human Rights
Violations in a State of Emergency.
3
Now officially known as Military Affairs Security (MAS), currently headed by Lieutenant
General Ye Myint but commonly referred to as Military Intelligence (MI). It was changed to
MAS in 2004, when it was headed by Major General Myint Swe.
4
Interviews with former political prisoners on file with AAPP, 2000– to date.
5
See also Misrule of Law: Burma’s Government Leaps Over Legal Process, Daw Aung San
Suu Kyi, published in Spirit for Survival, AAPP 2001.
6
Ibid.
7
For a more comprehensive review of the administration of justice in Burma from a human
rights perspective, see Myanmar: Justice on Trial, Amnesty International, July 2003.
8
These practices contravene international standards adopted by the UN such as a) The Body
of Principles for the Protection of All Persons under any form of Detention or Imprisonment b)
the Standard Minimum Rules for the Treatment of Prisoners c) the Declaration on the Protection
of All Persons from Being Subjected to Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading
Treatment of Punishment d) the Basic Principles on the Role of Lawyers and e) the Basic
Principles on the Independence of the Judiciary.
36
Figure 2 - Laws used to arbitrarily detain activists or criminalize

political dissent9
Law Section O ffences M axim u m

Term
121, Definition of high Death or life
122(1) treason; punishment of im prisonm ent
122(2) high treason.
124, M isprision of high Seven years; life
Penal Code 124(A) treason; sedition; im prisonm ent;
and advocating overthrow three years
124(B) of an organ of the
U nion or of its
constituent units by
force.
143-146 U nlawful assem bly. Tw o years
295, Insulting religion. Tw o years
295(A)
505(B) M aking a statem ent or Tw o years
rum our conducive to
public m ischief.
Unlaw ful 17/1 & M em bership of an Three years;
Association 17/2 unlawful association; Five years
Act (190 8) m anagem ent or
promotion (or
assisting) of an
unlawful association.
State 10(a) & Detention of a citizen Five years,
Protection 10(b) w ho is endangering renewable by an
Law (1975)10
1 State sovereignty and additional year 211
security without charge
or trial; house arrest.
5(d), Causing public alarm ; Seven years
Emergency 5(e), 5(j) spreading false news;
Provisions Act underm ining the
(1950) security of the Union or
the restoration of law
and order.
Electronic 33(a), U sing electronic Fifteen years
Transactions 33(b) & transactions technology
Law (2 004 ) 38 to com mit any act
detrim ental to the
security of the State;
sending or receiving
inform ation relating to
secrets of the security of
the State; attem pting,
conspiring or abetting.
9
This is an overview of the main laws used to detain political activists. A comprehensive
review of every law used to detain activists is beyond the scope of this report. See also: The
Future In The Dark: The Massive Increase in Burma’s Political Prisoners, September 2008,
AAPP & USCB.
10
Also known as the‘Law to Safeguard the State from the Dangers or Destructive
Elements’.
11
On the order of the Executive, with no right of judicial appeal.
37
Prohibition of: forming Five years

6/88 5, 6, 7 organizations that are
not permitted to
register under the
Political Parties
Registration Law 1988;
organizations that
attempt to incite
unrest; membership
thereof or aiding and
abetting.
6/96 3, 4, 5, 6 ‘The law protecting the Twenty years

peaceful and systematic
transfer of state
responsibility and the
successful performance
of the functions of the
National Convention
against disturbances
and oppositions’.
Printers & 17/20 All printed material Seven years

Publishers Act must be submitted to
(1962) the Press Scrutiny
Board for vetting prior
to publication.
Official 3 Any person who Fourteen years
Secrets Act communicates
(1923) information calculated
to be, directly or
indirectly, useful to an
enemy.
Television 32(B) Copying, distributing, Three years
And Video hiring or exhibiting etc
Law (1996) a video that has not
passed censorship.
Their role in shaping politics
Key groups of political prisoners have already made a significant

contribution to the political landscape in Burma and will continue to
do so, once they are unconditionally released and their criminal records
are erased, so that there is no barrier to claiming their rights to stand
38
as political candidates, vote in independently-monitored free and fair

elections, and join political parties.
The National League for Democracy
There are at least 430 members of the National League for Democracy
– including 12 elected MPs12 - behind bars in Burma today, the largest
single group of political prisoners. For more than two decades NLD
members have been arbitrarily detained, harassed, imprisoned and even
killed13 in order to prevent them
assuming the power granted to
them by the people of Burma in the
1990 elections.
In full awareness of the essential

role of political parties in
democratic societies… I will be
guided by the policies and wishes
of the National League for
Democracy. However, in this time
Daw Aung San Suu Kyi of vital need for democratic
solidarity and national unity, it is
my duty to give constant and serious considerations to the interests
and opinions of as broad a range of political organizations and forces
as possible, in particular those of our ethnic nationality races.14
In its Shwegondaing Declaration of 29 April 2009, the NLD stated that

it would participate in the 2010 elections only after careful study of the
forthcoming Party Registration Act and Election Law, and only then if
1. All political prisoners including the leaders of the NLD are
unconditionally released.
2. The provisions of the 2008 Constitution which are not in accord with
democratic principles are amended and
3. An all-inclusive free and fair general election is held under

international supervision.15
However, the 2010 election laws present the NLD with a difficult delima
as under the law, 16 it must expel its members who are currently
imprisoned,including Daw Aung San Suu Kyi or face dissolution as a
political party.
12
AAPP figures as of 28 February 2010.
13
Approximately 70 members of the NLD were reportedly killed in the Depayin massacre
of 30 May 2003.
14
Statement by Daw Aung San Suu Kyi, 8 November 2007.
15
See The Shwegondaing Declaration,National League for Democracy, 29 April 2009.
16
Political parties registration law 2/2010
39
The 88 Generation Students
At least 41 known members of the group are currently in prison, over

half of them former political prisoners who have already spent many
years in jail for their pro-democracy activities as student activists.17
After the group was founded, the 88 Generation Students reached out
to wider civil society in Burma via solidarity campaigns. During the
‘White Sunday’ campaign, members of the group would wear white and
visit the family members of those still imprisoned, to encourage and
support them. After leaders of the group were arrested and detained
in connection with the campaign, other members of the 88 Generation
Students launched petition signature and ‘white expression’ campaigns,
designed to show public solidarity with the imprisoned leaders, and to
press the military regime to free all political prisoners and initiate a
genuine national reconciliation process. The group was keen to cross
ethnic and religious divides, and in October 2006 launched a week-
long multi-faith event. Prayers were offered for the release of all political
prisoners in Buddhist monasteries, Christian churches and Muslim
mosques throughout the
country. 18
The Electronic Transactions Law
In January 2007, Min Ko Section 33: “Whoever commits any of
Naing and other leading the following acts by using electronic
members of the 88 transactions technology shall, on
Generation Students conviction be punished with
traveled across Burma to imprisonment for a term which may
extend from a minimum of 7 years to a
organize support, and to maximum of 15 years and may also be
promote human rights as liable to a fine:
a cornerstone for
national reconciliation. (a) doing any act detrimental to the
They visited townships in security of the State or prevalence of law
and order or community peace and
Bago, Mandalay and tranquility or national solidarity or
Sagaing Divisions, as national economy or national culture.”
well as Chin State in
western Burma.
The Open Heart Letter Campaign in early 2007 encouraged ordinary

citizens to express their grievances to the authorities in letters, collected
by activists involved in the campaign. In explaining the purpose of it to
17
18
See Activists Organize Prayer Campaign, the Irrawaddy, 25 October 2006.
40
fellow citizens, the group said, “You have the right to demand your
rights. Not until the world hears your cries, will you be free from your
sufferings. It is the right time to assert the truth.”19
On 15 August 2007, the junta increased fuel prices by up to 500%. A few

days later, members of the 88 Generation Students chose to walk home
from the memorial service for a fellow activist rather than pay the bus
fares, in protest at the price hike. They were joined by ordinary citizens
and the protest grew.
Although members of the 88 Generation Students were quickly arrested,

their action sparked the Saffron Revolution.22 members of the 88
Generation Students are now serving at least 65 years in prison, and one
woman is serving 70 years.20 They were sentenced to a total of 60 years
each, under four separate counts of Section 33(a) of the Electronic
Transactions Law, and an additional five years under Section 6 of the law
prohibiting the formation of organizations without prior consent. They
still face numerous outstanding charges, although it is unclear whether
they will face trial again.21 Leading members of the group have been
transferred to remote prisons in the far north, south, east and west of the
country.
19
The Findings in the Open Heart Letter Campaign in January 2007, 88 Generation Students,
March 2008.
20
Female member of the group Mar Mar Oo is serving 70 years. Other female members Nilar
Thein a.k.a. Ni Ni Mar, Sandar Min a.k.a. Shwee,Thet Thet Aung, and Thin Thin Aye a.k.a.
Mee Mee were all sentenced to 65 years. Ant Bwe Kyaw, Kyaw Kyaw Htwe a.k.a. Marky,
Kyaw Min Yu a.k.a. Jimmy, Min Zeya, Pannate Tun, Than Tin a.k.a. Kyi Than, Thet Zaw, Zaw
Zaw Min and Zaya a.k.a. Kalama were also sentenced to 65 years. 9 members of the group
were also sentenced to an additional six months on contempt of court charges. They are: Min
Ko Naing a.k.a. Paw Oo Tun, Ko Ko Gyi, Htay Kywe, Hla Myo Naung, Aung Naing a.k.a. Myo
Aung Naing, Aung Thu, Mya Aye a.k.a. Thu Ya, Nyan Lin and Pyone Cho a.k.a. Htay Win
Aung.
21
The full charges are: Section 130/b of the Penal Code (committing depredation of foreign
governments at peace with Burma) for open criticism of China and Russia for their use of veto
power to reject the Burma resolution at the UN Security Council; Section 4 of ‘Endangering
National Convention’ (SPDC Law No. 5/96) for criticism of the national convention and
constitution writing process; Section 17/20 of the Printers and Publishers Registration Act for
failure to obtain permission to print publicity pamphlets and for possession of printers without
registration; Section 33(a) of the Electronic Transactions Law; Section 17 (1) of the Unlawful
Association Act; Section 24/1 of the Law Amending the Control of Money (for illegal possession
of foreign currency); 32(b)/ 36 of the Television and Video Law; Section 6 of the Organization
of Association Law for forming an organization without permission; Section 505(b) of the
Penal Code for denouncing the government; and Section 17 (20) of the Unlawful Association
Act.
41
Figure 3
Source: Assistance Association for Political Prisoners (Burma)
42
A constitution should embody the dignity

and political standards of a country and its
citizens. Full political participation in the
drafting process should be ensured from the
second that the constitution’s foundation is
laid. Flexibility and malleability are the
keys.22 Group leader Ko Ko Gyi is being held
in the remote Monghsat prison. He was
sentenced to 65 years and 6 months in prison
in November 2008.
KO KO GYI
We initiated these peaceful marches

[in August 2007] not only to protest
against the hike in fuel prices, but
to bring attention to the immense
suffering of the people of Burma.
Our goal has always been, and will
remain,peaceful transition to a
democratic society and national
reconciliation.23 Group leader Htay
HTAY KYWE Kywe was also sentenced to 65 years
and 6 months in November 2008.
In a joint statement with the All Burma Monks’ Alliance (ABMA) and
the All Burma Federation of Student Unions (ABFSU) issued on Human
Rights Day 2009, the 88 Generation Students said, “We urge the
international community to not recognize the 2010 election, if there is
no release of all political prisoners, including Daw Aung San Suu Kyi,
no sustainable political dialogue with democratic opposition and ethnic
minorities, and no national reconciliation first.”24
Ethnic Nationalities
There are currently at least 210 ethnic nationality political prisoners in

Burma’s detention centres, jails and labour camps. 25
On Shan National Day 2005, a group of senior Shan politicians including

the Shan Nationalities League for Democracy President U Khun Htun
22
Ko Ko Gyi opinion editorial in Democratic Voice of Burma, 7 August 2007. For his full
political prisoner profile, see http://www.aappb.org/biography_1.html.
23
Htay Kywe, in a letter to UN Secretary-General Ban Ki-moon while in hiding, September
2007. For his full political prisoner profile, see http://www.aappb.org/biography_1.html.
24
88 Generation Students, ABFSU & ABMA statement issued 10 December 2009.
25
43
Oo and Secretary-General Sai Nyunt Lwin met to discuss political

transition. Two days later they were arrested and charged with treason,
unlawful association, disrupting the National Convention,and breaking
censorship laws.26
We didn’t commit any

crime. We reaffirm our
aim to empower our people
to bring peace, justice and
equality to the people.27 U
Khun Htun Oo, sentenced
to 93 years in prison.
The negotiation between

the government, NLD and
ethnic nationalities is the
way that can bring about
national unity as well as
the best national roadmap
[for democracy]. 28 Sai
Nyunt Lwin, sentenced to KHUN HTUN OO
85 years in prison.
In February 2009, the United

Nationalities Alliance29 issued a
statement in support of the NLD’s
demands for the release of all
political prisoners and a review of
the 2008 Constitution, and
affirmed,“…until and unless the
military regime shows its sincere
will to make positive changes and
start an all-parties inclusive
process of democratization and
national reconciliation,we [the
UNA] will not participate in the
SAI NYUNT LWIN 2010 election and we will not
recognize that election as
legitimate.”30
26
See political prisoner profile at: http://www.aappb.org/biography.html
27
Khun Htun Oo, in a message smuggled out of prison.
28
Sai Nyunt Lwin, speaking at a Central Executive Committee meeting of the SNLD on 9
January 2004.
29
Founded in 2002 by the Shan Nationalities League for Democracy and other ethnic
nationality parties which won seats in the 1990 elections. See III. NATIONAL
RECONCILIATION AND POLITICAL PRISONERS for details.
30
See Statement by the United Nationalities Alliance, United Nationalities Alliance, 20
February 2009.
44
Women
Women have played an important role in the pro-democracy movement.

There are currently at least 177 female political prisoners in detention.31
Only if we end this bad system will the future

of Burma’s people, including my daughter’s,
be bright. I love my daughter. I had to leave
her, but I believe she will later understand
why.
In August 2007, 88 Generation Students

member Nilar Thein’s husband Kyaw Min Yu
a.k.a. Jimmy was arrested, but Nilar Thein
NILAR THEIN managed to escape. She led a protest march
the next day with other women activists, but
then had to leave her baby with relatives and go into hiding. She was
on the run for over a year before she was caught and sentenced to 65
years in jail.32
Mar Mar Oo, an activist who first became

involved in 1988 uprising was later involved
in the 1996 student movement. She was
sentenced to 14 years in prison for her
participation in 1996, but was released early
in 2005. She then joined the 88 Generation
Students Group.33 She is now serving a 70-
year sentence, 5 years more than other
members of the group as the remaining 5
years of her previous sentence were added
to her new 65-year sentence under the terms MAR MAR OO
of Section 401 of the Criminal Procedure
Code, the legal mechanism commonly used for amnesties and early
release from prison.
See VI. AFTER RELEASE FROM PRISON: ONGOING HUMAN
RIGHTS ABUSES.
Their role in shaping civil society
A strong, independent civil society is important to hold government to

account in any democracy. Both current and former political prisoners
31
32
Nilar Thein and her husband Jimmy are both former political prisoners who actually met
in jail, and joined the 88 Generation Students after their release from Tharawaddy prison.
See Nilar Thein’s full political prisoner profile at http://www.aappb.org/biography_2.html.
33
See her full political prisoner profile at http://www.aappb.org/biography_2.html.
45
have an important role to play at every level of civil society in Burma, to

shape it and prepare it for democracy. This includes teaching others
about their rights, and how to claim them. They must have their criminal
records erased, so that they are free to establish civil society
organizations without harassment.
Monks, nuns, students, lawyers, journalists, doctors, teachers, human

rights defenders, labour activists and ordinary citizens have all been
imprisoned. Some have chosen to be politically active or have stood up
for their rights, while others have played a supporting role – providing
food or shelter; defending an activist in the course of their work as a
lawyer; or teaching others about their rights.
After their release, many former political prisoners find there are
significant barriers to finding employment and actively participating
in politics and society, partly due to their criminal records. See VI.
AFTER RELEASE FROM PRISON: ONGOING HUMAN
RIGHTS ABUSES. Yet they strive to complete their education and
find a meaningful way to contribute to society.
Monks34
The Sangha or monkhood is Burma’s most revered institution. It is

also very large, with an estimated 300,000 to 400,000 monks and
50,000 nuns in Burma today. The Sangha has a symbiotic relationship
with Burmese civil society, providing spiritual guidance and tending to
the communities’ social and educational needs, and receiving food and
finance in return from lay people (known as ‘making merit’).
Historically, monks have played an important role in both politics and

civil society in the country. They were influential in the movement for
independence from British colonial rule in the first half of the twentieth
century, and led anti-government demonstrations and calls for political,
economic and social reforms at critical junctures. In the aftermath of
Cyclone Nargis in May 2008, monks and lay people stepped into the
breach left by the military regime. Monks provided shelter for survivors
in the monasteries, and facilitated independent aid distribution.
There are currently at least 253 monks and 6 nuns in prison, many of
them detained for their roles in the September 2007 ‘Saffron
Revolution’.35 Usually after arrest they are forcibly disrobed. Many
34
For a comprehensive review of the treatment of Burma’s Buddhist monks at the hands of
the military regime, see Burma: A Land Where Buddhist Monks Are Disrobed And Detained
In Dungeons, AAPP, November 2004; and The Resistance of the Monks: Buddhism and
Activism in Burma, Human Rights Watch, September 2009.
35
46
have been tortured and some have also

died in detention.36 Monks and nuns are
commonly charged with ‘insulting
religion’37; ‘inducing a person to commit
an offence against the State or public
tranquility’ 38 and ‘undermining the
security of the Union or the restoration
of law and order’.39
The regime’s use of mass arrests, murder,

torture and imprisonment has failed to
extinguish our desire for the freedom that
U GAMBIRA was stolen from us so many years ago.
We have taken their best punch. Now it
is the generals who must fear the
consequences of their actions. We adhere to nonviolence, but our spine
is made of steel. There is no turning back.40
Students
Burma has a long history of student activism, dating back to the turn of
the twentieth century. Historically, students have always been at the
forefront of demands for democracy and political and economic reforms,
including under British colonial rule, in 1962, 1974, 1988, and 2007.41
Under military rule, students have frequently had their education
interrupted when the junta closed down universities. Student activists
imprisoned for their activities are usually denied the opportunity to
complete their university education after release from prison. See VI.
AFTER RELEASE FROM PRISON: ONGOING HUMAN RIGHTS
ABUSES.
In August 2007, a new generation of student leaders announced the

reorganization of the All Burma Federation of Student Unions (ABFSU),
and continued protests after the arrests of leading members of the 88
36
Monk U Arnanda died in January 2009. In October 1990, many monks participated in
the boycott, pattam nikkujjana kamma or “overturning the bowl”, refusing to accept alms
from members of the armed forces and their families. As punishment some were transferred
to labor camps, and 19 monks died there.
37
Sections 295 and 295(A) of the Penal Code.
38
Section 505(b) of the Penal Code.
39
Section 5(j) of the Emergency Provisions Act.
40
U Gambira writing in the Washington Post. The article was published on 4 November
2007, the day he was arrested.
41
Smaller-scale student protests also took place in 1996, 1998 and 1999. For more
resources on the history of the Burmese Student Movement, visit the website of the All
Burma Federation of Student Unions (ABFSU).
47
Generation Students. There are currently at least 283 students

imprisoned.42
I, on behalf of the all students in Burma,

just want to say it is true that we students
have been and are still losing our rights,
including freedom of assembly, freedom of
speech, freedom of expression, and
freedom of thought. 20 year-old Phyo Phyo
Aung, leading member of the ABFSU,
sentenced to four years in prison.43
PHYOE PHYOE AUNG
Lawyers, Teachers & Doctors
Lawyers who dare to represent political

activists, and teachers and doctors who are
perceived by the authorities to be ‘politically
active’, have not escaped arrest. There are
currently at least 12 lawyers, 28 teachers and
12 doctors in detention.44 Lawyers frequently
have their licences to practise law suspended
or revoked after their release from jail. In
November 2008, high-profile lawyers Aung
Thein and Khin Maung Shein were sentenced
to four months in prison on contempt of
U AUNG THEIN court charges brought against them whilst
they were defending leading members of the
88 Generation Students group. Although they were initially able to
practise law after their release in March 2009, they later had their
licences to practise law revoked.45
Most lawyers make a living by conventional means but new lawyers

will emerge to defend political activists.... There will always be
defenders of the truth.46
42
This figure includes 41 members of the 88 Generation Students. AAPP statistics 28
February 2010.
43
See her full political prisoner profile at http://www.aappb.org/biography_2.html.
44
AAPP statistics, 28 February 2010.
45
For more background information, please see AAPP media statement ‘Defence lawyer’s
licence revoked in Daw Aung San Suu Kyi case’, 16 May 2009.
46
U Aung Thein, speaking from his home to the Democratic Voice of Burma whilst waiting
for the authorities to take him to jail on 7 November 2008.
48
Labour Activists
Labour activists who attempt to organize unions or take complaints

about instances of forced labour to the International Labour
Organization (ILO) face arrest and reprisal. 47 There are currently at
least 37 labour activists detained.48
Su Su Nway is from a village where she and her neighbours were forced
to repair roads without pay. In 2005 she courageously took the case to
court, and won in a landmark ruling against local government officials
by invoking international labour standards. Her legal victory was the
first against the junta’s long-standing practice of forced labour. In
February 2006 she was sentenced to 18 months imprisonment on
defamation charges, in retribution for the forced labour victory. Thanks
to international pressure, she was released a few months later.
I don’t feel happy or sad about

my release because forced labor
in Burma still exists. I will
continue fighting against forced
labor and all kinds of human
rights abuses…..I took (my)
prison uniform with me because
I know that I will have to come
back to prison until Burma gains
democracy. 49 Su Su Nway is
currently serving an eight and a
SU SU NWAY half year sentence for her role in
the Saffron Revolution.
Media Activists
In 2009 the New York-based Committee to Protect Journalists ranked

Burma in the top five nations for imprisoning journalists, along with
Iran, China, Cuba and Eritrea.50 There are currently at least 42 media
activists in detention, encompassing professional and ‘citizen’
47
This has been acknowledged by the ILO. See Labor Pains [an interview with Kari
Tapiola, Executive Director of the ILO], the Irrawaddy, 25 January 2010.
48
49
Su Su Nway speaking in an interview with Democratic Voice of Burma after her release,
6 June 2006. She has been in and out of prison several times since then. See her political
prisoner profile at http://www.aappb.org/biography_2.html
50
See CPJ’s 2009 Prison Census: Freelance Journalists Under Fire, 8 December 2009.
49
journalists, writers, poets and bloggers.51

Many have been arrested for providing
information to the Burmese exile media.
Journalists find it difficult to continue in

their profession after release from prison.
Eint Khaing Oo and Kyaw Kyaw Thant, two
journalists who
were arrested
after trying to
KYAW KYAW THANT
help a group of
Cyclone Nargis
survivors, were released under the September
2009 amnesty largely thanks to international
pressure. Both Kyaw Kyaw Thant, editor of
the ‘Weekly Eleven’ journal and Eint Khaing
Oo, reporter with the ‘Eco Vision’ journal have
EINT KHAING OO since been let go from their media groups.52
Former Political Prisoners
In the aftermath of Cyclone Nargis, former

political prisoners were amongst those who
organised the distribution of aid, carried out
fundraising, and even buried dead bodies.
The Group That Buries The Dead was set up

by former political prisoners Dr Nay Win and
Aung Kyaw San, who had previously been
imprisoned for 15 and 6 years respectively.
Dr.NAY WIN A number of students were also involved in
the group’s activities, including Dr Nay Win’s
51
AAPP figures 28 February 2010.
52
See Detained Journalists Can’t Go Back to Old Jobs, The Irrawaddy, 10 December 2009.
Background: On June 10 2008, Kyaw Kyaw Thant and Eint Khaing Oo brought some cyclone
survivors from Hlaing Thar Yar Township to the offices of the International Committee of the
Red Cross (ICRC) and the United Nations Development Program (UNDP) in Rangoon. In the
ICRC office, they helped translate for the cyclone survivors who complained about the neglect
of the regime and requested assistance from the ICRC. While they were on the way to UNDP
office, they were all arrested. The cyclone survivors were later released. The authorities accused
the journalists of taking photographs of the damage done by Cyclone Nargis and sending them
to foreign media. On 14 November 2008, Eint Khaing Oo and Kyaw Kyaw Thant were sentenced
to 2 and 7 years respectively, charged under Sections 505(b) and 124(a) of the Penal Code.
50
daughter Phyo Phyo Aung (see Students

above). They had been in hiding since their
involvement in the Saffron Revolution, but
came out to help after the cyclone. Six
members of the group including Dr Nay
Win and Aung Kyaw San are now serving
sentences ranging from two to seven years.53
Even after release, ex-political prisoners are

at constant risk of re-arrest and
AUNG KYAW SAN imprisonment, and it is difficult for them
to resume their former roles in politics and
civil society.
“You have the right to demand your rights. Not

until the world hears your cries, will you be free
from your sufferings. It is the right time to assert
the truth.”
88 Generation Group
53
Phyo Phyo Aung, Shein Yazar Tun and Lin Htet Naing aka Aung Thant Zin Oo were
sentenced to four years each. They were charged with forming an illegal organization, unlawful
association and making statements conducive to ‘public mischief’. Dr Nay Win, Aung Kyaw
San, and Phone Pyeit Kywe were given 7 years imprisonment each. For background, see
AAPP Cyclone Nargis Anniversary Report, May 2009.
51
VI. AFTER RELEASE FROM PRISON: ONGOING HUMAN

RIGHTS ABUSES
The military regime continues to deny the very existence of political

prisoners, which in itself is a barrier to national reconciliation, as they
represent the struggle for democracy, human rights, equality and self-
determination. While activists remain in prison or continue to be
arrested for voicing their political dissent, ordinary people will have no
trust in any political process proposed by the regime.
The government has said many times that there are no

political prisoners in Myanmar [Burma]. They are,
indeed, the ones who are serving their terms in
accordance with the law for their harming stability and
peace of the State, and committing other crimes.
Editorial in the New Light of Myanmar, the junta’s
mouthpiece.1
Regardless of the circumstances, the release of a political prisoner is

rarely unconditional. Political prisoners are seldom allowed to resume
their lives and their former roles in peace. 2 The physical and
psychological scars of torture, ill-treatment, and the denial of healthcare
last long after a person is released.3 These challenges to rehabilitation
are compounded by the social stigma attached to former political
prisoners, partly because of their criminal records. The military regime
also seeks to breakdown their identity, and to make them walking
advertisements for the consequences of speaking out against the regime.
After release, former political prisoners face ongoing human rights

abuses. They are constantly under watch by Military Intelligence (MI)
and their network of spies and informers. They regularly face arbitrary
arrest, and they and their families are harassed and threatened. They
are denied education and employment opportunities. The pervasive
climate of fear after decades of military rule means that friends and
neighbours are sometimes afraid to associate with ex-political prisoners,
in case they themselves are arrested. The authorities do their utmost
to prevent former political prisoners from pursuing political activism.
1
The New Light of Myanmar, 23 July 2009
2
See for example the cases of lawyer U Aung Thein and journalists Eint Khaing Oo and
Kyaw Kyaw Thant outlined in V. POLITICAL PRISONERS: THEIR ROLE IN
DEMOCRATIC TRANSITION.
3
For a more detailed analysis of the impact of torture, ill-treatment and the denial of
healthcare, see: The Darkness We See: Torture in Burma’s Interrogation Centers and
Prisons, AAPP, December 2005 and Burma’s Prisons and Labour Camps: Silent Killing
Fields, AAPP, May 2009.
52
AFTERRELEASEFROMPRISON:ONGOINGHUMANRIGHTSABUSES
The circumstances surrounding release
The different circumstances surrounding the release of political

prisoners are complex. Regardless, the release of a political prisoner is
rarely unconditional.
Most political prisoners are released after completing their full sentence,
although in some cases the original sentence may have been extended
several times. Some political prisoners have been released on parole.
Others are offered parole or early release from prison, but only on
condition that they sign a ‘bond’ under Section 401 of the Criminal
Procedure Code [see below] promising not to take part in political
activities after their release. This practice is arbitrary and not offered
to all political prisoners, most likely in an attempt by the regime to create
divisions amongst activists.
There have been six separate amnesties for prisoners since November
2004, mainly to appease the international community at perceived
critical junctures.4 According to the ruling State Peace and Development
Council’s (SPDC) own figures, 45,732 prisoners were released under
those amnesties, but AAPP statistics show that only 1.3% of them were
political prisoners.5
The regime uses Section 401 of the Criminal Procedure Code as the
legal mechanism for those amnesties.6 Clause 1 of Section 401 grants
the President of the Union power to suspend a sentence. Clause 3 gives
power to the President of the Union to cancel the suspension of a
sentence and order re-arrest of a person without a warrant, requiring
that he or she must serve the remainder of the original sentence. These
powers lie with the executive and not the judiciary. Clause 4 states “(4)
The condition on which a sentence is suspended or remitted under
section may be one to be fulfilled by the person in whose favour the
sentence suspended or remitted, or one independent of his will.”
[Emphasis added].7
4
See Burma’s Amnesty Announcement Draws Skepticism, The Irrawaddy, 14 July 2009.
5
According to AAPP figures, 589 (or 1.3%) of them were political prisoners.
6
The amnesties in 2004 and 2005 were an exception to this. When head of intelligence
General Khin Nyunt was ousted, other members of the junta tried to discredit and defame him
by saying that certain prisoners had been falsely arrested and thus were never supposed to be in
prison in the first place.
7
For the full text of Section 401, see http://www.blc-burma.org/html/Criminal%
20Procedure%20Code/cpc_16-30.html
53
Former political prisoners simply want to be recognized as such, and to

be released unconditionally:
I could not accept

releasing me under
section 401 of the
Criminal Procedure
Code after putting me in
prison longer than I
should have stayed.… I
was released in overdue
time after serving my
full prison term. But
they wanted to release
me under their scheme
[Section 401]. I argued
with them on this point
the whole of yesterday…
I told them I want to be
released as a political
U WIN TIN
prisoner.8 U Win Tin,
founding member of the
NLD, released under an amnesty in September 2008.
Ongoing human rights abuses after release
AAPP recently conducted interviews with former political prisoners

living in exile, to document the human rights abuses and difficulties
they faced after their release from prison. Some names have been
changed to protect identities.
a. Harassment and arbitrary arrest
After release, ex-political prisoners are constantly under watch by MI

and their network of spies and informers. More often than not they are
harassed and threatened, and sometimes arbitrarily arrested. These
are all attempts to intimidate them into giving up political activism, or
becoming informers themselves.
8
Interview with U Win Tin, Conversation with ‘Man of Steel’, Mizzima,
54
The surveillance can be very intrusive:
After release, they took me from the prison to the MI

centre in the township. They said I should not talk to
the media. Sometimes the MI rang me or visited my
house. They did this twice in the first week. They took
photos of me during these first visits, even when I went
to give my father a kiss on the cheek. Khin Khin was
sentenced to 10 years in prison under Section 5(j) of the
Emergency Provisions Act and Section 17/1 of the
Unlawful Association Act. She was released from prison
in 2004.
Surveillance can carry on for many years after release:
MI came to my house, and

watched me. The followed me
when I left the house. If I went The Emergency
anywhere, they needed to inform Provisions Act (1950)
someone, every time. I felt
disappointed, but not afraid. I was Section 5(j):
worried it would be a problem for
other people, mainly my friends. “to affect the morality or
Even today there is still conduct of the public or a
surveillance on my house. Thida group of people in a way
Htway was sentenced to 29 years that would undermine the
under Section 17/1 of the Unlawful security of the Union or the
Association Act, Section 17/20 of restoration of law and
the Printers & Publishers Act, order”
Section 13/1 of the Immigration
Act and Section 5(j) of the
Emergency Provisions Act. She was released in 2002.
Former political prisoners are sometimes offered incentives or

threatened in an attempt to recruit informers for Military Intelligence:
After I was released from prison the first time, MI kept

coming to visit me and calling me in for questioning.
They tried to persuade me to become an informer for
them. They told me that if I agreed to work for them,
they would pay my family’s debts. They also threatened
to put me back in prison if I refused. I faced a choice
between two paths. I could go to prison, or I could
betray the struggle. As much as I cared about my
55
parents and sisters and brother, I knew it would be

wrong to trade their financial security for a dishonest
life. Bo Kyi was sent to prison twice. He was sentenced
to a total of eight years under Section 5(j) of the
Emergency Provisions Act. He was released in 1999.
Ex-political prisoners are sometimes subjected to arbitrary arrest, and

detained for days at a time. This is especially common at times of small-
scale demonstrations and political unrest:
I was arrested twice in 2006. The first time I was held

for a week, the second time for two days. They asked
me about a bomb explosion near my house. It was
because they knew I was a former political prisoner and
thought I could be involved. Min Min was sentenced to
eight years under Section 17/1 of the Unlawful
Association Act and Section 13/1 of the Immigration Act.
He was released in 2005.
Another man relates:
In October 2006 some friends were leading a student

demonstration and I went to watch, because it was near
my home. MI saw me talking to some people there. I
was arrested, and they accused me of leading that
movement. I was held in Insein Annex prison for 45
days. Htay Aung was detained for long periods several
times, and charged and put on trial twice. He was
sentenced to a total of ten years, under Section 5(j) of
the Emergency Provisions Act. He was released in 2002.
b. The denial of education and employment opportunities
Former political prisoners face many problems in finding work, because

of their criminal records and their links with politics. This makes daily
life very difficult, and impacts on their rehabilitation process:
After my release I went to my old office to get a job.

Before my arrest they all loved me because I was the
youngest. However, afterwards the relationship was
very strange, so I didn’t get a job. They were afraid of
me and they were worried they would get into trouble.
I tried to get a job in other companies, but they always
wanted a copy of criminal records from the police
56
station. It is very difficult to get a job as a former

political prisoner. Lae Lae Nwe was sentenced to 21
years under Section 5(j) of the Emergency Provisions Act
and Section 17/20 of the Printers & Publishers Act. She
was released in 2002.
Thida Htway relates:
There was no chance to work. I felt depressed because

I couldn’t find a job.
Employers also face threats and intimidation if they employ a

former political prisoner:
I got a part-time job at a photocopy shop for my

survival. Soon afterwards MI interrogated the shop
owner. “Why did you employ him as your worker?
Don’t you know that he was a politician?”. For an
ordinary businessman, these are very dangerous words.
He did not want to fire me, but he did. (Bo Kyi)
Many former political prisoners rely on support from friends and family
to find employment:
I sold fish in the central market in Rangoon for a while,

but when the owner of the fish factory found out I was
involved in politics he kicked me out. After my release
[the second time] I got a job working on my friend’s
construction site. Only former political prisoners would
let me work with them. (Htay Aung)
Many former political prisoners were students at the time of their arrest,
but are prevented from completing their education after release:
I couldn’t continue my studies. The university wanted

an appeal letter, saying I was sorry, asking for
forgiveness and promising that I would not be involved
in politics again. The letter was for the university and
the military. I couldn’t write this letter as I thought it
was wrong. Aung Myo Thein was sentenced to eight
years in prison under Section 5(j) of the Emergency
Provisions Act and Section 17/2 of the Unlawful
Association Act. He was released in 1995.
57
Min Min relates:
I wanted to continue my studies. I applied at university,

but they rejected my application. The head of the
university told me that he did not have approval from
MI for me to study again.
c. Discrimination against former political prisoners and their

families
Political detainees usually have their identity cards taken from them
during the interrogation period. Former political prisoners often face
difficulties and long delays in securing new identity cards, essential
documents for daily life in Burma. Citizens usually receive their identity
card around 2 weeks after they apply for it. Travel between towns is
not permitted without an identity card, and it is very difficult to find
employment without one:
After my release I was sent to Rangoon division police

station, where they registered my release and took
photos. They sent me to the township police station,
where I had to submit passport sized photos. But when
I went to the township immigration office to get an ID
card, they would not issue it. I tried several times and
even went to the township police station to ask for their
help. They just told me to try again. I did, but again,
nothing. I finally got one ‘under the table.’ (Aung Myo
Thein)
There are similar difficulties with securing a passport:
I tried to get a passport, but I was finally denied at the

last stage. I was told I was on the Special Police
Investigation Force [formerly known as Special Branch
police] black list. Aung Khaing Min was sentenced to
seven years under 5(j) of the Emergency Provisions Act.
He was released in 2002.
In many cases, family members of political prisoners also face similar

difficulties:
The MI kept tabs on my whole family because we are a

very political family, going back to my grandfather at
the time of independence [from British colonial rule].
58
One younger sister and two younger brothers couldn’t

get ID cards either and they couldn’t find jobs. It was
because of my political family. (Aung Myo Thein)
Aung Khaing Min relates:
My family life was affected because of being on the

watch list [under surveillance]. My sister quit her
government job since there would be no promotion and
she wasn’t comfortable working there any more, with
the thought of being watched. My family’s life was never
the same as before [my arrest].
d. Social exclusion
Most of those interviewed enjoyed the full support of their family after
their release from prison. It was more common for old friends to
disassociate themselves from former political prisoners:
After my release, one of the hardest things for me was

adjusting to new relationships with friends. People were
scared to be friends with me after release, because they
were afraid of the association. (Min Min)
Thida Thway explains:
Some friends didn’t tell me they were afraid, they just

didn’t call any more.
Some were ostracized in their wider community:
I lost my sense of community. MI harassed my

neighbours and warned them not to have anything to
do with me. I felt very isolated. May Lin was sentenced
to seven years under Section 5(j) of the Emergency
Provisions Act. She was released in 2002.
e. Forced into exile
All of those interviewed cited worries about being arrested and sent
back to prison as their main reason for fleeing Burma:
My wife and I [both former political prisoners] took part

in the Open Heart Letter Campaign [an 88 Generation
Students solidarity campaign]9. The local authorities
9
See V. POLITICAL PRISONERS: THEIR ROLE IN DEMOCRATIC
TRANSITION.
59
warned us not to collect the letters so we stopped for a

while. But then we started again. The local authorities
contacted my mother-in-law. They were very angry
and wanted to know why we had disobeyed their orders.
They told her we could be sent to prison again, so we
fled. Thura Min was sentenced to seven years in prison
under Section 5(j) of the Emergency Provisions Act. He
was released in 1998.
Others also cited frustration at not being able to carry out political work,
without the constant fear or arrest:
After I was released, I joined the 88 Generation

Students. In 2007, Min Ko Naing [a leader of the group]
gave a speech in front of the NLD headquarters. At the
time I was living at Ko Ko Gyi’s [another leader of the
group] house. After the speech we were watched all the
time. I couldn’t stop worrying about being arrested. I
felt frustrated because we could not carry out our work
freely or in peace. I wanted to work for democracy, I
didn’t want to be in hiding. Aung Kyaw Oo was sentenced
to a total of 19 years in prison under Sections 5(e) and
5(j) of the Emergency Provisions Act, and Sections 17/1
and 17/2 of the Unlawful Association Act. He was
released in 2005.
Htay Aung explains:
I wanted to keep doing political work, but many of my

close friends like Htay Kywe [a leader of the 88
Generation Students] were arrested. I felt lonely after
they were arrested. I wanted to do something but I
didn’t want to go to prison again.
Life in exile in Thailand is difficult for former political prisoners. Most

of them don’t have legal documentation, and are at constant risk of
arrest and deportation by immigration authorities. They are also cut
off from their families:
I haven’t had any direct contact with my family since

1997. I worry that being in touch with them will put
them at risk, because of the work I do in exile. I miss
them. My father died in 2005 and I only found out last
year via a friend. Tate Naing was sentenced to three
years in prison under Section 5(j) of the Emergency
Provisions Act and Section 17/20 of the Printers &
Publishers Act. He was released in 1992.
60
The choice to carry on with political activity
The former political prisoner’s experience comes to define his or her

life, past, present and future. Many explain that once they are a political
prisoner, they are always a political prisoner, and only other individuals
with similar experiences can fully understand them.
Almost all of those interviewed carried on with their political activity in

Burma for a while after release, although usually in a different way than
before, for security reasons:
I only did secret activities, because I thought it was more

strategic to do things quietly.I never went to big
anniversary celebrations [where political activists often
gather].I worked in the underground movement instead.
(Aung Myo Thein)
Those who didn’t take part in political activities supported others

instead:
I didn’t do any political activities, such as

demonstrations or distributing pamphlets because I was
too scared of being arrested again. Instead I supported
my colleagues who were still in prison. I used to take
things to their families. (Khin Khin).
Some recently released high profile political prisoners have remained

in Burma and carried on with their political activities, possibly afforded
a degree of protection thanks to campaigns for their release by
international organizations like Amnesty International. NLD co-
founder U Win Tin and NLD MPs Dr. May Win Myint and Dr. Than
Nyein were three of the nine political prisoners released under the
September 2008 amnesty.10 U Win Tin spent a total of 19 years in prison
after having additional sentences added to his original jail term of three
years with hard labour.11 Dr. May Win Myint and Dr. Than Nyein each
spent over 10 years in prison.12 All three were in poor health after being
denied adequate medical care in prison.13 Despite this, all three quickly
resumed their former roles within the NLD.14
10
See AAPP’s monthly chronology report for September 2008.
11
U Win Tin’s original sentence was increased to eleven years (later reduced to ten), and in
1996 he was sentenced to a further seven years for his role in passing information about prison
conditions in Insein jail and the harsh treatment inflicted on inmates to the United Nations’
Special Rapporteur on Human Rights in Myanmar [Burma].
12
Dr. May Win Myint and Dr. Than Nyein were both held for additional periods under
Section 10(a) of the State Protection Act.
13
Dr. Than Nyein suffered from liver problems, for which he was denied treatment. He went
on hunger strike in prison and was transferred between prisons six times. Since leaving prison
he has had surgery on his liver. U Win Tin was kept in solitary confinement of most of his 19
years in prison. Since leaving prison, he has undergone heart surgery. Dr. May Win Myint
suffered from high blood pressure and arthritis in prison.
14
U Win Tin was a member of the Central Executive Committee of the NLD. Dr. May Win
61
U Win Tin has been an outspoken critic of the regime since his release,
despite experiencing harassment from the authorities.15 His leadership
has also helped reinvigorate the NLD.16 Dr. May Win Myint and Dr.
Than Nyein have both recently been promoted to the Central Executive
Committee of the NLD.17
Even after they are forced into exile, many former political prisoners
carry on their opposition to the regime by working as journalists for
the Burmese exile media, or within the pro-democracy movement
Ko Tate Naing ( Secretary of AAPP)
Myint was head of the NLD Women’s Wing, and Dr. Than Nyein was Vice-Chairman of Rangoon
Division NLD.
15
U Win Tin has been harassed and followed by the authorities, and was also arrested and
questioned after he wrote an opinion editorial article for The Washington Post in September
2009. See AAPP’s monthly chronology reports for January and September 2009.
16
See Interview: U Win Tin Calls For Unity, Democratic Voice of Burma, 30 September 2008.
17
See NLD Restructures Top Decision-Making body, Mizzima, 14 January 2010.
62
Bo Kyi ( Joint Secretary of AAPP)
For those of us who share the experience of being a political prisoner,

it creates an unbreakable bond between us. We heard each other’s
screams under torture. We will never turn our backs on each other,
or our friends and colleagues in prison. We will continue our work
until they are all free. Bo Kyi, co-founder of the Assistance Association
for Political Prisoners (Burma).
63
VII. CONCLUSIONS
The regime is forging ahead with its so-called ‘Roadmap to Democracy’,

and is preparing for elections in 2010. Yet conflicts in the country
remain unresolved, and people across Burma face a relentless cycle of
human rights violations, poverty and fear.
An inclusive process of national reconciliation is urgently needed to

resolve the current conflicts. Burma’s 2,100 plus political prisoners
represent the struggle for democracy, human rights, equality and self-
determination. Official recognition by the regime of all political
prisoners, accompanied by their unconditional release, is a crucial first
step in national reconciliation. Such a move would demonstrate
genuine commitment on the part of the ruling regime to trust-building
with democratic forces and wider society. As long as activists remain
in prison or continue to be arrested for voicing their political dissent,
ordinary people will have no trust in any political process proposed by
the regime.
The SPDC’s planned 2010 elections will be based on the 2008

Constitution. Without tripartite dialogue for national reconciliation -
with the official recognition and unconditional release of all political
prisoners as a crucial first step - the elections will not be a solution for
Burma. As part of tripartite dialogue, a comprehensive review of the
2008 Constitution to address issues of the exclusion of political leaders
from positions of power, self-determination, human rights, impunity,
and the independence of the judiciary is vitally important. In addition,
elections can not be considered ‘free’ or ‘fair’ if they are held without
erasing the criminal records of political prisoners to guarantee their
right to participation. In practice this means their right to stand as
political candidates, vote in independently-monitored free and fair
elections, join political parties, and form political parties or civil society
groups if they choose to do so.
As long as there are political prisoners, there can be no national

reconciliation or democratic transition in Burma.
The ruling military regime must immediately take these vitally

important steps:
· Officially recognize ALL political prisoners, and

unconditionally release them under a genuine amnesty.
Until political prisoners are publicly and formally recognized as such
by the regime, they will likely continue to face ongoing human rights
abuses such as harassment and arbitrary arrest, as well as exclusion
from politics and society. Section 401 of the Criminal Procedure
64
CONCLUTSONS
Code should not be used as the legal mechanism for such an amnesty,
as it does not provide for unconditional release of political prisoners.
Instead a general amnesty motivated by genuine political will is
needed.
· Begin an inclusive tripartite dialogue for national

reconciliation with Daw Aung San Suu Kyi, U Khun Htun
Oo and representatives of other ethnic nationality groups.
National figures like Min Ko Naing, Zarganar and U Gambira can
unite ordinary people behind that process. Similarly, at a local
grassroots level political prisoners across the country can also
encourage their communities to support the dialogue.
· Undergo a comprehensive review of the 2008 Constitution

as part of tripartite dialogue for national reconciliation.
This must address the following issues in particular:
a) The exclusion of political leaders from positions of power
b) Self-determination and equality for ethnic nationality
groups
c) Independence of the judiciary
d) Protection of human rights
e) Impunity
· Erase the criminal records of all political prisoners. This

will enable them to claim their rights stand as political candidates,
vote in independently-monitored free and fair elections, join political
parties, and form political parties or civil society groups, as part of
genuine democratic transition.
· Cease ALL human rights violations against the people of

Burma. This includes the denial of the rights to freedom of
expression, association and assembly. It also includes arbitrary
arrest, detention, torture, unfair trials, ill-treatment, prison transfers
to remote jails, and the denial of medical care for political prisoners.
The regime must also stop rape and sexual violence, torture and
extrajudicial killings, forced displacement, land confiscation,
destruction of villages, arbitrary taxation and restrictions on
freedom of movement carried out against civilians in ethnic
nationality areas.
65
66
'၂၀၀
၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ တိုက္ဖ်က္ေရးနည္းပရိယာယ္လမ္းစဥ္'
ဗမာျပည္ကန
ြ ္ျမဴနစ္ပါတီ၊ အေထြေထြအတြင္းေရးမ&ႉး၏ အစီရင္ခံစာ။
(၂၀၁၀ ဧၿပီလ)
ရဲေဘာ္တို႔
'၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' က တျပည္လံုးမွာ အာဏာတည္ေတာ့မွာပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလို႔ ပထမဆံုးလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး

က်င္းပတဲ့ရက္မွာ အာဏာတည္ေတာ့မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ '၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' တိုက္ဖ်က္ေရး 'နည္းပရိယာယ္လမ္းစဥ္' ကို
တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ လမ္းစဥ္က အၾကမ္းထည္က်ပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္ေတာ့ အေျခအေနနဲ႔ တေျပးညီ တိုးခ်ဲ႕သြားရမွာပါ။
အေတြ႕အၾကံဳ (၂) ခု
ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ အုပ္စိုးသူက ခ်မွတ္ေပးတဲ့ 'အေျခခံဥပေဒ' တိုက္ဖ်က္ေရး အေတြ႕အၾကံဳ (၂) ခု ရွိခဲ့ပါတယ္။
ပထမအေတြ႕အၾကံဳက '၁၉၃၅ ဥပေဒ' ကို တိုက္ဖ်က္တဲ့ အေတြ႕အၾကံဳပါ။ ဒုတိယအေတြ႕အၾကံဳက '၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ'

ကို တိုက္ဖ်က္တ့အ
ဲ ေတြ႕အၾကံဳ ျဖစ္တယ္။
ပထမအေတြ႕အၾကံဳ
'၁၉၃၅ အက္ဥပေဒ' ဆိုတာကို အဂၤလိပ္အုပ္စုိးသူက ေရးဆြခ

ဲ ်မွတ္ေပးတယ္။ ၁၉၃၇ မွာ အဲဒီဥပေဒ အာဏာတည္ခဲ့တယ္။
အဂၤလိပ္က 'ဘိလပ္စားပြဝ
ဲ ိုင္းေဆြးေႏြးပြဲ' ဆိုတာကို ခပ္ေစာေစာကတည္းက သူဖိတ္ခ်င္တဲ့လူဖိတ္ၿပီး လုပ္ခဲ့ရာက စတာပဲ။
သူဖိတ္ခ်င္တဲ့လူဆိုတာက လက္ညႇိဳးေထာင္ ေခါင္းညိတ္မယ့္လူကို ေရြးၿပီးဖိတ္တာကို ေျပာတာပါ။ ကိုလိုနီဘဝဆိုေတာ့ ဘိလပ္ေခၚၿပီး
သူျဖစ္ခ်င္တာကို ခ်ျပတာပါပဲ။ ၁၉၃၇ က်မွ အာဏာတည္တာက ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ၿပီး အသက္သင
ြ ္းေနရလို႔ပါ။
'၁၉၃၅ ဥပေဒ' ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ တိုက္ဖ်က္ရတာ (၁၀) ႏွစ္ပဲ ၾကာတယ္။ ၁၉၄၇ မွာ အဲဒီ "ဥပေဒ" စကၠဴစုတ္ ျဖစ္သြားတယ္။
၁၀ ႏွစ္အတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က '၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပ'ံု နဲ႔ '၁၉၄၆ စက္တင္ဘာအံုႂကြမ&ႈႀကီး' ၂ ႀကိမ္ လုပ္ခဲ့ရတယ္။

အၾကမ္းမဖက္တ့ဲ အႏုနည္း လူထုနည္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္တာပဲ။ လ&ႈပ္ရွားမ&ႈကေလးေတြကေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ပါ။ မေရတြက္ႏိုင္ပါဘူး။
အၾကမ္းဖက္ေတာ္လွန္တ့န
ဲ ည္းကလည္း (၂) ႀကိမ္ လုပ္ရတယ္။ BIA ေတာ္လွန္ေရးနဲ႔ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရး ျဖစ္တယ္။
အဲဒီလို ေတာ္လွန္ေရး (၂) ႀကိမ္ လုပ္ခ့လ
ဲ ို႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ လက္ဝည
ဲ ီၫြတ္ေရးတပ္ဦးဆိုတဲ့ အျမဳေတနဲ႔ အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရး
တပ္ေပါင္းစုႀကီး ထူေထာင္ႏိုင္ခ့တ
ဲ ာ ျဖစ္တယ္။
အဲဒီလို 'လက္ဝတ
ဲ ပ္ဦး' နဲ႔ 'အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရး' ရွိလို႔ပဲ '၁၉၄၆ စက္တင္ဘာအံုႂကြမ'&ႈ ကို စည္း႐ံုးေရွ႕ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တာ
ျဖစ္တယ္။ အဲဒီ (၂) ခုရွိလို႔ပဲ '၁၉၃၅ ဥပေဒ' ကို တိုက္ဖ်က္ႏိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။ လြတ္လပ္ေရးအေရးေတာ္ပံု ေအာင္ပရ
ြဲ ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။
ဒုတိယအေတြ႕အၾကံဳ
'၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ' ကေတာ့ အာဏာသိမ္းစစ္ေကာင္စီ ("ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စ"ီ ) က ေရးဆြခ

ဲ ်မွတ္ေပးတဲ့ 'အေျခခံ
ဥပေဒ' ျဖစ္တယ္။
၁၉၆၂ ေနဝင္းစစ္အုပ္စု အာဏာသိမ္းၿပီးကတည္းက လူထုတိုက္ပြဲ အႀကိမ္ႀကိမ္တိုက္ခဲ့တယ္။ အၾကမ္းဖက္ဖိႏွိပ္ပစ္တာ

ခံရတာခ်ည္းပဲ။ လူထုတိုက္ပဲြဆိုတာက ႏိုင္ငံေရးကို အေျခခံတဲ့ တိုက္ပေ
ြဲ ရာ၊ စီးပြားေရးကို အေျခခံတဲ့ တိုက္ပေ
ြဲ ရာ ပါဝင္တယ္။
အမ်ိဳးသားညီၫတ
ြ ္ေရး ၿပိဳကြၿဲ ပီး ျပည္တင
ြ ္းစစ္ ျဖစ္ေနတဲ့ကာလႀကီးလည္း ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ၾကာတယ္။ '၁၉၆၂ က
၁၉၇၄' အထိ (၁၂) ႏွစ္၊ ၁၉၇၄ က ၁၉၈၈ အထိ (၁၄) ႏွစ္ စုစုေပါင္း (၂၆) ႏွစ္ ရွိခဲ့တယ္။ ၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လမွာ လူထုအံုႂကြမ&ႈႀကီး
ျဖစ္ခဲ့တယ္။ '၁၉၇၄ အေျခခံဥပေဒ' ကေတာ့ ပ်က္ပါရဲ႕။ ဒါေပမဲ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို ပံုစံတမ်ိဳးနဲ႔ အစားထိုးသြားတာ ခံလိုက္ရတယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို မဖ်က္သိမ္းႏုိင္ခ့ဘ
ဲ ူး။ ၁၉၈၈ က ၂၀၁၀ အထိ (၂၂) ႏွစ္ ထပ္ေပါင္းထည့္ေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္က
ရာစုႏွစ္တဝက္နီးနီး ရွိၿပီ။ ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးအဆင့္က်မွ ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေတာင္ ထစ္ေနရသလဲ။
၂၀၁၀ လြနရ
္ င္လည္း '၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' တိုက္ဖ်က္ေရး စရျပန္ဦးေတာ့မယ္။ ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္ယူရမလဲ
မေျပာတတ္ဘူး။
'၁၉၈၈ လူထုအံုႂကြမ'&ႈ မွာ ဘာလိုခ့သ

ဲ လဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အျမင္ကေတာ့ လက္ဝည
ဲ ီၫြတ္ေရးတပ္ဦး (အျမဳေတ) မရွိတာနဲ႔
'အမ်ိဳးသားညီၫတ
ြ ္ေရးတပ္ေပါင္းစု' ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္မ&ႈမရွိတာဟာ အဓိကပဲလို႔ ယူဆတယ္။
'၁၉၈၈ လူထုအံုႂကြမ'&ႈ ကာလတုန္းက အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရး မတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့လို႔ဘဲ ေအာင္ပန

ြဲ ဲ႔ လြခ
ဲ ဲ့တာပါ။
ြ ္ေရး ဆိုတာကလည္း ေဆြးေႏြးပြဲတစ္ခါႏွစ္ခါ လုပ္႐ံုနဲ႔ တည္ေဆာက္ႏိုင္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီသင္ခန္းစာ
ယူၿပီး ဗကပ က ၾကံဆခ်က္တခ်ိဳ႕ တင္ျပခဲ့ဖူးတယ္။ ဟိုတုန္းကေတာ့ ၁၉၃၀ ေက်ာ္ၿပီးကတည္းက အတူတြဲၿပီး လုပ္ခဲ့ၾကသူခ်င္းျဖစ္လို႔
အေတြးတူၾကတယ္။ အလုပ္တူၾကတယ္။ အတူတြဲၿပီး စြန္႔လႊတ္စန
ြ ္႔စား လုပ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ တစံုတရာ ေခ်ာေမာေျပျပစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီေတာ္လွန္ေရးကာလမွာေတာ့ ျပည္တင
ြ ္းအေျခအေနေရာ၊ ႏိုင္ငံတကာ့အေျခအေနကပါ မိမိတို႔အတြက္ အခြင့္မသာေစဘဲ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကိုပဲ အခြင့္သာေစသလို ျဖစ္ခ့တ
ဲ ယ္။ အခုလည္း အဲဒီအတိုင္း ျဖစ္ေနတယ္။
'လ&ႈပ္ရွားတက္ႂကြသူမ်ားရဲ႕ တပ္ဦး' အျမဳေတနဲ႔ 'အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရးတပ္ေပါင္းစု' ရွိဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နည္းနာရွာရပါဦးမယ္။

ထိုးထြင္းၾကံဆရပါဦးမယ္။ ဒီ (၂) ခု မရွိရင္ '၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' ကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ တိုက္ဖ်က္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီ
ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပခ
ဲြ ံႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဒီ (၂) ခုရွိဖို႔ဟာ အခရာအက်ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီ (၂) ခု မရွိဘဲ အခုအတိုင္း သူတမ်ိဳးကိုယ္တဖံု လုပ္ေနၾကရင္ '၂၀၀၈
အေျခခံဥပေဒ' ကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ တိုက္ဖ်က္ပစ္ဖို႔ ေနေနသာသာ စစ္အုပ္စုမ်ိဳးဆက္ေတြပဲ တဆက္ၿပီးတဆက္ အာဏာလက္လႊဲ
လက္ေျပာင္း လုပ္တာကို ေတြ႕ေနၾကရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဗကပ က ဒီ ၂ ခုရွိဖို႔ လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ ညႇိႏ&ိႈင္းလုပ္လိုတဲ့ဆႏၵ ရွိပါတယ္။
သူမ်ားရဲ႕ၾကံဆခ်က္ တင္လာရင္ ေလးေလးစားစား စဥ္းစားပါမယ္။
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ရ႕ဲ လူတန္းစားလကၡဏာ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ဗမာျပည္မွာ ေပၚလာတာနဲ႔ သက္ဆိုးရွည္ေနတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။

ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ ကြၾဲ ကလို႔၊ တဦးနဲ႔တဦး ယံုၾကည္ခ်က္ ပ်က္ၾကလို႔၊ ရန္/ငါ စည္း ခြဲၾကလြန္းလို႔ စသျဖင့္ ေျပာၾကပါတယ္။ စစ္အုပ္စု
ကလည္း 'တို႔တာဝန္ အေရးသံုးပါး' ကို ေစာင့္ေရွာက္ထိန္းသိမ္းရတာပါလို႔ ေျပာပါတယ္။
အခုတေလာမွာဆိုရင္ အဲဒီလို အေျပာအဆိုေတြ သိပ္မ်ားလာပါတယ္။ IT ေခတ္ျဖစ္လို႔ ပိုၿပီးမ်ားလာတာလို႔ ယူဆပါတယ္။
အဲဒီအေျပာအဆိုေတြကို ဗကပ က သေဘာမတူပါဘူး။ အေပၚယံရွပ္ၿပီး သံုးသပ္ၾကတာလို႔ပဲ ျမင္ပါတယ္။ သမိုင္းျဖစ္စဥ္ကို

ကိုယ္လိုရာဆဲြၿပီး ေျပာေနၾကတာလို႔ပဲ သတ္မွတ္ပါတယ္။
ဗကပ က 'စစ္အာဏာရွင္စနစ္' ကို 'စစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္လက္ဝါးႀကီးအုပ္ ဓနရွင္ႀကီးေတြရ႕ဲ အာဏာရွင္စနစ္' လို႔ပဲ သတ္မွတ္

ပါတယ္။ DSI တို႔၊ BEDC တို႔ကေန တစတစ လက္ဝါးႀကီးအုပ္အဆင့္ကို တက္လွမ္းလာတာပဲလို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ ဖဆပလ အကြဲမွာ
ခ်က္ေကာင္းယူၿပီး စစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္ဓနရွင္တစုက အာဏာသိမ္းလိုက္တာပါ။ အိမ္ေစာင့္တယ္ေျပာေျပာ ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ေျပာင္း
ေတာ္လွန္ေရး လုပ္တာလို႔ဆိုဆို စည္းကမ္းျပည့္ဝတဲ့ ပါတီစံုဒီမိုကေရစီလို႔ေရးေရး အားလံုးက အာဏာကို တဦးတည္းပိုင္ သိမ္းပိုက္ၿပီး
စစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္ဓနရွင္လူတန္းစားက လက္ဝါးႀကီးအုပ္အဆင့္ကို တက္လွမ္းတာခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။ တိုင္းျပည္ရ႕ဲ ဓနဥစၥာေတြကို
သိမ္းယူတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ဗမာျပည္ရ႕ဲ စီးပြားေရး အသက္ေသြးေၾကာလုပ္ငန္းမွန္သမွ်ဟာ စစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္ေတြလက္ထဲ စုျပံဳ
ေရာက္ရွိေနပါၿပီ။ စစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္ဓနရွင္ႀကီးေတြန႔ဲ သူတို႔ရ႕ဲ လက္ေဝခံေတြပဲ ပုဂၢလိကပိုင္ လုပ္ေနၾကပါတယ္။ ဟိုတုန္းက ဆိုရွယ္လစ္
ေတာ္လွန္ေရးဆိုၿပီး 'ျပည္သူပိုင'္ လုပ္လိုက္တာ တိုင္းျပည္က အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံ (LDC) ျဖစ္သြားတယ္။ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရး
ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြက စည္းစိမ္ဥစၥာတိုးပြားခဲ့ၾကတယ္။ အခုလည္း စီးပြားေရးဦးတည္ခ်က္ (၄) ရပ္ လုပ္လိုက္တာ သူတို႔ပဲ အႀကီးဆံုး
ဓနရွင္ အႀကီးဆံုးေျမရွင္ေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကပါၿပီ။
ခ်ဳပ္ၿပီးေျပာရရင္ စစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္ဓနရွင္လူတန္းစားဟာ ဖြတ္ဘဝကေန မိေက်ာင္းျဖစ္လာတာပဲ။ အာဏာကို အမွီျပဳၿပီး

ျဖစ္လာတာျဖစ္လို႔ အာဏာကို ဘယ္ေတာ့မွ စိတ္လိုလက္ရ လက္လႊတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေတာ္လွန္တဲ့နည္းနဲ႔ လူထုအင္အားနဲ႔ ျဖဳတ္ခ်မွပဲ
စစ္အာဏာရွင္စနစ္ အျမစ္ျပတ္မွာပါ။
'၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' တိုက္ဖ်က္ေရးဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ (စစ္ဗ်ဴ႐ိုကရက္လက္ဝါးႀကီးအုပ္ ဓနရွင္စနစ္) ကို အကုန္အစင္

အၿပီးအပိုင္ ဖ်က္သိမ္းေရးအတြက္ လတ္တေလာလုပ္ငန္း ျဖစ္ရပါမယ္။ ပဏာမေျခလွမ္း ျဖစ္ရပါမယ္။
အခိုင္အမာ တင္ျပခ်က္မ်ား
အထက္မွာ ဗကပ ရဲ႕ ေယဘုယ်က်က်သေဘာထားမ်ားနဲ႔ အျမင္မ်ားကို တင္ျပခဲ့ပါၿပီ။ အခုေတာ့ အခိုင္အမာက်က်

ကိစၥတခ်ိဳ႕ကို တင္ျပပါမယ္။
ဘီလူးစည္းလူ႔စည္း ဘယ္လိုချဲြ ခားၾကမလဲဆိုတ့ဲ ကိစၥ
ေရြးေကာက္ပဝ
ဲြ င္မဝင္ကို 'စည္း' အျဖစ္ မထားသင့္ပါဘူး။ '၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' အေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထားၾကသလဲ
ဆိုတာကိုပဲ 'စည္း' အျဖစ္ ထားခ်င္ပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လဆ
ဲ ိုေတာ့ ေရြးေကာက္ပဝ
ဲြ င္မယ့္ ပါတီအင္အားစုေတြဟာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး၊ စိတ္ကူးအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ဝင္ၾကမွာ
ျဖစ္လို႔ပ။ဲ ေရြးေကာက္ပဝ
ဲြ င္တ့ဲ ပါတီတိုင္းကို တစည ပါတီတို႔၊ ၾကံ႕/ဖြံ႕ ပါတီ (ဖြ႕ဲ ခဲ့ရင္) တို႔နဲ႔ တတန္းတည္းထားလို႔ မျဖစ္လို႔ပါ။ သူတို႔ကို
သူတို႔စိတ္ကူး အေကာင္အထည္ေဖာ္တ့လ
ဲ က္ေတြ႕ လုပ္ခင
ြ ့္ေပးရပါမယ္။ စစ္အာဏာရွင္စနစ္အေၾကာင္းကို သူတို႔ မၾကာမတင္
သိလာမွာပါ။ ဂ်ပန္ဖက္ဆစ္စစ္ဝါဒီေတြအေၾကာင္း ၾကံဳးဖူးမွသိသလို သိလာၾကမွာပါ။ ကိုယ္ပိုင္အေတြ႕အၾကံဳက အျမင္မွန္ရေစ
ပါလိမ့္မယ္။
'၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' ကို ႁခြင္းခ်က္နဲ႔ လက္ခံသူေတြ အခုေတြ႕ေနရပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရ႕ဲ ရဲေဘာ္ေဟာင္း မိတ္ေဆြတို႔

ဆိုပါေတာ့။ သူတို႔ကလည္း သူတို႔ရ႕ဲ ေဒသႏၱရအက်ိဳးစီးပြားအတြက္ '၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' ကို ႁခြင္းခ်က္နဲ႔ပဲ လက္ခံၾကတာပါ။ သူတို႔
လူမ်ိဳးစုရ႕ဲ တိုက္႐ိုက္အက်ိဳးစီးပြားကို ထိပါးလာတာကို ေခါင္းငံု႔ၿပီး လက္ခံေနၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တျပည္လံုးကို ကိုယ္စားျပဳေနတဲ့
NLD မွာ ေရႊဂံုတိုင္ရပ္တည္ခ်က္ ရွိသလို သူတို႔မွာလည္း ကိုယ္စီရပ္တည္ခ်က္ ရွိပါတယ္။ NLD က ရာဇသံေပးခံရသလို သူတို႔လည္း
ရာဇသံေပးတာ ခံရပါတယ္။ သူတို႔က လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ စစ္ရပ္စေ
ဲ ရးအဖြ႕ဲ ေတြပါ။ အႏိုင္က်င့္ခ်င္တိုင္းက်င့္လို႔ မရပါဘူး။
ေရြးေကာက္ပဝ
ဲြ င္မယ္ဆိုတ့ဲ ပါတီအင္အားစုတခ်ိဳ႕က လႊတ္ေတာ္ထဲကေန ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို တစတစ ျပဳျပင္ခ်င္တဲ့
ေလသံ ၾကားရပါတယ္။ သူတို႔ကို လုပ္ၾကည့္ခင
ြ ့္ေပးရမွာပါ။ အမွန္တရားကို လက္ေတြ႕လုပ္ၾကည့္ရင္း ေတြ႕လာမွာပဲ။
ဒါေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပဝ
ဲြ င္တာ မဝင္တာကို စည္းအျဖစ္ မထားသင့္ပါဘူး။ ထားမိရင္ စည္း႐ံုးရမယ့္အင္အား
ကိုယ့္အင္အားကို သူ႔ဘက္ကို တြန္းပို႔သလို ျဖစ္သာြ းပါလိမ့္မယ္။
ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မဝင္ ကိုယ့္အေျခအေနအရ ဆံုးျဖတ္ဖို႔
ဗကပ က မတရားသင္း 'ဝါရင္'့ ပါ။ တျခားမတရားသင္း ေၾကညာခံထားရသူေတြကလည္း မနည္းပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို

စစ္အုပ္စုကလည္း ေရြးေကာက္ပဝ
ဲြ င္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဥပေဒတြင္း (စစ္အုပ္စုရ႕ဲ အာဏာစက္ေအာက္က)
ပါတီေတြကို ဘာလုပ္ပါ၊ ညာလုပ္ပါ မေျပာသင့္ပါဘူး။ သူတို႔တင
ြ ္း အေျခအေနနဲ႔ သူတို႔ရ႕ဲ လုပ္စြမ္းကိုင္စြမ္းကို သူတို႔ပဲ အသိဆံုးပါ။
ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ေရး မဝင္ေရးကို ဆံုးျဖတ္တ့အ
ဲ ခါမွာ အမ်ားဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို အနည္းစုက နာခံၿပီး အမ်ားစုကလည္း အနည္းစုကို
အႏိုင္မက်င့္တာ လုပ္ၾကလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကြဲတတ္လြန္းလို႔ သတိျပဳေစခ်င္တာပါ။
ျပည္သူ႔အင္အားစုေဆာင္းေရးကိစၥ
လ&ႈပ္ရွားမ&ႈကေလးေတြန႔ပ
ဲ ဲ စုေဆာင္းရမွာပါ။ '၁၉၄၆ စက္တင္ဘာအံုႂကြမ'&ႈ ေရာ၊ '၁၉၈၈ ၾသဂုတ္လအံုႂကြမ'&ႈ ပါ
လ&ႈပ္ရွားမ&ႈႀကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလိုလ&ႈပ္ရွားမ&ႈႀကီးေတြျဖစ္ဖို႔ လ&ႈပ္ရွားမ&ႈကေလးေတြ အႀကိမ္ႀကိမ္လုပ္ၿပီး အင္အားစုေဆာင္းခဲ့ရတာပါ။
အင္အားစုေဆာင္းရတဲ့နည္းကေတာ့ မတူပါဘူး။ ၁၉၄၆ တုန္းကေတာ့ ေျမေပၚနည္းနဲ႔ စုေဆာင္းရတာပဲ။ ဖဆပလ အလံေအာက္မွာရွိတဲ့
ကြန္ျမဴနစ္၊ ဆိုရွယ္လစ္၊ ျပည္သူ႔ရေ
ဲ ဘာ္၊ လူငယ္အစည္းအ႐ံုး၊ ဗကသ မ်ားဟာ ေျမေပၚတရားဝင္ အဖြ႕ဲ အစည္းေတြခ်ည္းပါ။ ေျဗာင္ပဲ
လူထုကို အၿပိဳင္အဆိုင္စည္း႐ံုးၾကတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကြက္လပ္က်န္ေနတာ မရွိပါဘူး။ ေထာင့္ေစ့ပါတယ္။
၁၉၈၈ အတြက္ကေတာ့ ေျဗာင္စည္း႐ံုးရတာ မဟုတ္ပါ။ ေျမေအာက္လွ်ိဳ႕ဝွက္နည္းနဲ႔ အင္အားစုေဆာင္းတာပါ။ ေကဒါေတြကို

ၿမိဳ႕ေပၚမွာ ေရရွည္ျမႇဳပ္ႏွံတာ (သို႔မဟုတ)္ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲ အေျခခံေဒသမွာ စုစည္းထားတာ လုပ္ခဲ့ရပါတယ္။
အခုေတာ့ တမ်ိဳးလုပ္ရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ လ&ႈပ္ရွားတက္ႂကြတဲ့ ေကဒါေတြက ျပည္တင

ြ ္းျပည္ပမွာ ျပန္႔က်ဲေနပါတယ္။ ဒီလို
ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ေကဒါေတြကို ျပည္တင
ြ ္းလ&ႈပ္ရွားမ&ႈအတြက္ ဘယ္လိုအသံုးျပဳမလဲ ဆိုတာကို စဥ္းစားရမွာပါ။ လိုလွ်င္ၾကံဆ နည္းလမ္းရ
ျဖစ္မွာပါ။
ရန္/ငါ အင္အားအခ်ိဳးအစားကို ထည့္တက

ြ ္ေရးကိစၥ
နည္းပရိယာယ္လမ္းစဥ္ ခ်မွတ္ၿပီဆိုရင္ ရန္/ငါ အင္အား အခ်ိဳးအစားကို အေလးထားတြက္ခ်က္ရပါမယ္။ ေသနဂၤဗ်ဴဟာ

ခ်မွတ္တဲ့အခါမွာ ရန္/ငါ အင္အား အခ်ိဳးအစားကို တြက္ခ်က္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ထည့္တြက္ေနရင္ အင္အားခ်င္း မယွဥ္ႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့
အေျဖပဲ ထြက္လာမွာပါ။ ကိုယ့္မွာက ဘာမွမရွိဘူး။ သူေတာင္းစားနဲ႔သိၾကားမင္း စစ္ခင္းသလိုပဲျဖစ္မွာ၊ အုတ္နံရံ ေခါင္းနဲ႔ေဆာင့္တာပဲ
ျဖစ္မွာ ဆိုတဲ့အေျဖပဲ ရမွာပါ။
နည္းပရိယာယ္လမ္းစဥ္ စဥ္းစားခ်မွတ္တာမွာက်ေတာ့ ရန္/ငါ အင္အားအခ်ိဳးအစားကို အၿမဲထည့္တြက္ရပါမယ္။

ေသနဂၤဗ်ဴဟာ စဥ္းစားခ်မွတ္သလို ရန္သူကို စကၠဴက်ားလို႔ သေဘာထားမိရင္ က်ားစာျဖစ္သြားမွာပါ။
ရန္/ငါ အင္အား အခ်ိဳးအစားကို ထည့္တြက္တာဟာ ေၾကာက္ဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ ေၾကာက္တတ္ဝန္ကင္းဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။

မွန္ကန္တဲ့ေျခလွမ္း လွမ္းႏိုင္ဖို႔ပါ။ မိမိက လ&ႈပ္ရွားေလေလ အင္အားတိုးပြားေလေလျဖစ္ေအာင္ လုပ္ဖုိ႔ပါ။
ရန္သူကို ပိုလည္းမတြက္မိေစနဲ႔
'၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' ကိုပၾဲ ကည့္ၾကည့္ ေရြးေကာက္ပဆ

ြဲ ိုင္ရာ 'ဥပေဒ' ေတြကိုပဲၾကည့္ၾကည့္ ေတြ႕ရမွာက နအဖ
အေၾကာက္လန
ြ ္ေနတယ္ဆိုတာကို ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္။ လ&ႈပ္ရွားမ&ႈကေလးကေန လ&ႈပ္ရွားမ&ႈႀကီး ျဖစ္တတ္တယ္၊ မီးပြားကေလးကေန
ေတာမီးႀကီး ျဖစ္တတ္တယ္ဆိုတာကို သူတို႔သင္ခန္းစာ ထုတ္ထားလို႔ ယိုေပါက္ဟာေပါက္ မရွိေအာင္ ပိတ္တာဆို႔တာေတြ၊ ေၾကာက္ရမ္း
ရမ္းတာေတြ လုပ္ေနတာပဲ။ သံဃာေတာ္ေတြရ႕ဲ အေရးအခင္းလို ျဖစ္မွာေၾကာက္လို႔ ေထာင္ႏွစ္ရွည္ခ်တာ၊ အေဝးေထာင္ေတြကို
ျဖန္႔ခြဲပို႔ပစ္တာ၊ ေနရာတကာမွာ လံုျခံဳေရးေတြ အထပ္ထပ္ခ်ရတာကစၿပီး ေနျပည္ေတာ္ ေျပာင္းေျပးတာအထိ လုပ္ေနတာပါ။
ြ ္ေနတာပါ။
ြ ္ေလေလ ရန္သူမ်ားေလေလ ျဖစ္ေနတာပဲ။ ၂၀၁၀ လြန္ရင္ '၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ' အသက္ဝင္လာရင္
ရန္သူေတြ တိုးပြားလာပါလိမ့္ဦးမယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔တာဝန္က (လမ္းစဥ္ရ႕ဲ တာဝန္က) မိတ္ေဆြေတြ တိုးပြားလာဖို႔ပ။ဲ နအဖ မွာ ရန္သူမ်ားေလ မိမိမွာ မိတ္ေဆြေတြ
မ်ားေလ ျဖစ္ရပါမယ္။
၁၉၄၈ တုန္းက ဗကပ ဟာ တကိုယ္ေတာ္ထီးတည္း ေတာခိုရတာပါ။ ဦးေက်ာ္ၿငိမ္း ဆိုရွယ္လစ္ေတြ လူတကာကို

ရန္လုပ္တာေၾကာင့္ ေတာပုန္းစံဖဘ
ဲ ဝမ်ိဳး မေရာက္တာပဲ။ မိတ္ေဆြေတြ မ်ားလာလို႔ အဲဒီဘဝ မေရာက္တာပါ။ ျပည္သူ႔ရေ
ဲ ဘာ္၊
ေတာ္လွန္ေသာဗမာ့တပ္မေတာ္ (RBA) စသျဖင့္ ေပၚလာလို႔ ေတာပုန္းဘဝ မေရာက္တာပဲ။ ကရင္တပ္ေတြ ပုန္ကန္ေတာ့ အေျခအေန
တဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းတာပါ။ ဒါေပမဲ့ တဖက္ကလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ရန္သူကို အသက္ရွဴေပါက္ေခ်ာင္သြားေစျပန္တယ္။ ထားပါေတာ့။
အခုေျပာခ်င္တာက သူ႔မွာ ရန္သူမ်ားေစၿပီး ကိုယ့္မွာ မိတ္ေဆြမ်ားလာေအာင္ လုပ္ၾကရမွာပါ။ ျပည္တင
ြ ္းသာမက ျပည္ပမွာပါ
ငါတို႔မိတ္ေဆြ ကမၻာနဲ႔ခ်ီၿပီးရွိေအာင္ လုပ္ၾကရပါမယ္။
အေျခအေနေကာင္းတယ္
၁၉၆၂ တုန္းက 'ေျမေပၚကြန္ျမဴနစ္' လို႔ ရန္သူက သတ္မွတ္သူေတြဟာ မဆလ ျခံဝင္းထဲ ေရာက္သူေရာက္၊ ေခြးကတက္
ေရာက္သူေရာက္၊ ျခံျပင္တံခါးဝမွာ ေရာက္သူေရာက္ ျဖစ္ကုန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရ႕ဲ တခါက ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ျဖစ္ခဲ့တဲ့ သခင္စိုး၊
ကိုသိန္းေဖ (ျမင္)့ တို႔လည္း မဆလ ျခံျပင္တံခါးဝမွာေရာက္ၿပီး ဇာတ္သိမ္းကုန္ၾကတယ္။
ဟိုတုန္းက အဲဒီလို ဝ႐ုန္းသုန္းကား ျဖစ္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိပါဘူး။ သူတို႔ဘာေတြေရးၿပီး ဘာေတြျဖစ္ေနသလဲ

ဆိုတာ မသိခဲ့ပါဘူး။ အခုေတာ့ ဘယ္သူေတြ ဘာျဖစ္ေနၿပီ၊ ဘာေရးေနၿပီ၊ ဘယ္ေျခလွမ္း လွမ္းေနၿပီ ဆိုတာကို IT တန္ခိုးနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း
သိေနပါတယ္။ ဒါဟာ အလြန္ေကာင္းတဲ့ အေျခအေနပါ။ မိမိတို႔က မွန္မွန္ကန္ကန္ အကဲျဖတ္ၿပီး မွန္မွန္ကန္ကန္ ေျခလွမ္း လွမ္းႏိုင္ဖို႔ပဲ
လိုပါတယ္။
ြ ္ေရးဆီသို႔ ဘယ္လိုသာြ းၾကမလဲ
ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ ျဖစ္လာဖုိ႔ မလြယ္ပါဘူး။ တျဖည္းျဖည္းခ်င္း သြားရမွာပါ။ အရင္လိုရင္ အေႏွးေတြ႕ပါလိမ့္မယ္။

အခုအေျခအေနက ျပည္တင
ြ ္းျပည္ပမွာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ အေျခအေနပဲ။ ဗကပ ကလည္း ယူဂ်ီပါတီ ျဖစ္ေနၿပီ။ လ&ႈပ္ရွားတက္ႂကြသူေတြကို
တာဝန္ခံၿပီး စုေဆာင္းေပးဖုိ႔ မျဖစ္ႏိုင္တ့ဲ အေျခအေနပဲ။
ြ ္ေရး မရွိဘန
ဲ ႔ေ
ဲ တာ့ ဗမာျပည္ရ႕ဲ အေျခခံျပႆနာေတြ ဘာမွၿပီးျပတ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ 'ေခတ္မီဖြံ႕ၿဖိဳး
တိုးတက္တဲ့ႏိုင္င'ံ ဘယ္ေတာ့မွ မျဖစ္ပါဘူး။ ဒီရည္မွန္းခ်က္ (အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရးရည္မွန္းခ်က္) ဆီသို႔ တလွမ္းခ်င္းပဲ ခ်ီတက္ႏိုင္
မွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ရ႕ဲ ၾကံဆခ်က္ကေတာ့ အျပန္အလွန္ သတင္းဖလွယ္တာနဲ႔ အေတြးအေခၚညႇိႏ&ိႈင္းတာက စရမယ္ထင္ပါတယ္။

ဒါေတာင္ လြယ္လွမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ဟိုတုန္းက အမ်ိဳးသားညီၫတ
ြ ္ေရး တည္ေဆာက္ရတာက လြယ္ပါတယ္။ ဖတပလ ကို စတင္ဖ႕ြဲ စည္းတာဟာ ဗကပ ရဲ႕
ပထမဆံုး G/S၊ ဒုတိယ G/S နဲ႔ စတုတၳ G/S ျဖစ္လာမယ့္သူေတြရ႕ဲ ေဆြးေႏြးပဲြပါ။ တတိယ G/S က ႏိင
ု ္ငံျခားေရာက္ေနေပမယ့္
သူလည္း ပါတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ လြယ္ပါတယ္။
'အျပန္အလွန္သတင္းဖလွယ္ေရးစနစ္' ထဲမွာေတာင္ အားလံုးတၿပိဳင္တည္း ပါလာမယ္ မထင္ပါဘူး။ မီဒီယာမွာ

အင္တာဗ်ဴးေတြ၊ website ကြန္ယက္တင္တာေတြနဲ႔ အျပန္အလွန္ သတင္းေပးတာ၊ ကိုယ့္စဥ္းစားခ်က္ကို ေဖာ္ျပတာက စရမွာပါ။
ဒါကိုေတာင္ ေျဗာင္လုပ္လို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ မေလာသင့္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အမ်ိဳးသားညီၫြတ္ေရးကိုလည္း မ်က္ျခည္မျပတ္ၾကမွ ျဖစ္မွာပါ။ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)

ေလာက္ အေတြ႕အၾကံဳက ဘယ္ပါတီ၊ ဘယ္အဖြ႕ဲ အစည္းကမွ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို တကိုယ္ေတာ္ ရင္ဆိုင္လို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာကို
ျပခဲ့ၿပီးပါၿပီ။
ဘံုရန္သူဆိုတဲ့ စကားလံုးသံုးဖို႔ နအဖ မွာပဲ ရွိသလား။
စစ္အစိုးရရဲ႕ ခြင့္ျပဳခ်က္န႔ထ
ဲ ုတ္တ့ဲ စာအုပ္တုိင္း ဘယ္စာအုပ္ပဲၾကည့္ၾကည့္ ပထမဆံုးစာမ်က္ႏွာမွာ ေတြ႕ရမွာက တို႔အေရးတို႔၊
ဦးတည္ခ်က္တို႔ကို ေတြ႕ရမယ္။ ျပည္သူ႔သေဘာထားဆိုတာ ေတြ႕ရမယ္။ အဲဒီထဲမွာ ျပည္တင
ြ ္းျပည္ပ အဖ်က္သမားမ်ားကို ဘံုရန္သူ
အျဖစ္ သတ္မွတ္ေခ်မ&ႈန္းရမယ္လို႔ ေရးထားတယ္။
နအဖ မွာပဲ ဘံုရန္သူလို႔ သံုးခြင့္ရွိသလား။ မိမိတို႔မွာေကာ မရွိဘူးလား။ ရန္သူ၊ မိတ္ေတြ၊ ၾကားေနဆိုတဲ့ စကားလံုးဟာ
ႏိုင္ငံေရးမွာ သံုး႐ိုးသံုးစဥ္ပ။ဲ ဗကပ ထြင္ထားတာ မဟုတ္ဘူး။ ေခတ္အဆက္ဆက္ ရွိခဲ့သံုးခဲ့တဲ့ စကားလံုးပါ။ ပေဒသရာဇ္ေခတ္၊
ကိုလိုနီေခတ္၊ လြတ္လပ္ေရးေခတ္ ေခတ္တိုင္းမွာ ရွိခဲ့တဲ့ စကားလံုးပဲ။
သတိျပဳဖို႔က ဒီစကားလံုးကို အာဏာရေတြကပဲ စၿပီးသံုးတယ္ ဆိုတာပါ။ ၿပီးေတာ့လည္း အာဏာရကပဲ လက္ေတြ႕

လုပ္ႏိုင္တာပါ။ ဖိႏွိပ္ခံ အုပ္စိုးခံက ပါးစပ္ကပဲ ေျပာႏိုင္တာပါ။ ဗကပ အျဖစ္ပဲၾကည့္။ ဘယ္သူေတြ အဖမ္းခံရၿပီး၊ ဘယ္သူေတြ
ေတာထဲေျပးရသလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ရန္/ငါ ဆိုတ့စ
ဲ ကားလံုးကို အခုအစီရင္ခံစာမွာ ေဖာေဖာသီသီသံုးပါတယ္။
အဲဒီ 'ဘံုရန္သ'ူ ဆိုတာကို နအဖ က မသံုးတဲ့ေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က သူ႔ဘက္/ကိုယ့္ဘက္ လို႔ ေျပာင္းသံုးပါ့မယ္။
တာထြက္ေကာင္းတယ္
၁၉၆၂ တုန္းက ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီရ႕ဲ ဆိုရွယ္လစ္မ&ိႈင္းကို အေျခခံလူတန္းစားေတြပါ မိခ့ၾဲ ကတယ္။ 'လယ္သမား

ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပ'ဲြ ေတြ၊ 'အလုပ္သမားႏွီးေႏွာဖလွယ္ပ'ြဲ ေတြသာမက 'စာေပနယ္ရ႕ဲ ႏွီးေႏွာဖလွယ္ပ'ြဲ ေတြေၾကာင့္ အေတာ္မ်ားမ်ား မ်က္ေစ့
လည္ၾကတယ္။ ဗကပ ထဲကိုေတာင္ ဂယက္အနည္းအပါး႐ိုက္ခဲ့တယ္။
အခုေတာ့ နအဖ က လူတကာကို ဝိုင္းႀကီးပတ္ပတ္ ရန္လိုက္လုပ္ေနေတာ့ မိမိတို႔က ဖြင့္ခ်ဖို႔ မလိုေတာ့ဘူး။ သူ႔အစိုးရ

ယႏၱရားထဲကေတာင္ နအဖ ဒီမိုကေရစီမ&ိႈင္း မမိၾကဘူး။
ေနာက္ တာထြက္ေကာင္းတာက '၈၈' ရဲ႕ ေအာင္သီးေအာင္ပင

ြ ့္ေတြက လမ္းျပေျမပံုကို ဆန္႔က်င္ၾကတာပဲ။
လမ္းျပေျမပံုအဆင့္ (၅) က တကယ္ေတာ့ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ပါ။ အဆင့္ (၆) နဲ႔ (၇) က အပိုထည့္ထားတာပဲ။ အဆင့္ (၅)
ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးရင္ မိမိတို႔အတြက္ အခါအခြင့္ေကာင္းေတြ တခုၿပီးတခု ေပၚလာစရာရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဆ
ဲ ိုေတာ့
တိုက္ရာပါပစၥည္း အေဝမညီလို႔ သူတို႔အတြင္းမွာ ျပႆနာေတြ ေပၚလာမွာမို႔ပ။ဲ အစိုးရယႏၱရား၊ တပ္တင
ြ ္းတပ္ျပင္မွာ ေပၚမွာပါ။
တိုက္ပသ
ြဲ ဏၭာန္ကိစၥန႔ဲ စည္း႐ံုးေရးသဏၭာန္ကိစၥ
ဗကပ က လက္နက္ကိုင္တိုက္ပသ
ဲြ ဏၭာန္ကို အရန္ေရြးလမ္းအျဖစ္ ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီတိုက္ပသ
ြဲ ဏၭာန္ကို မတတ္သာမွ
ေရြးဖို႔ စဥ္းစားပါတယ္။ ျပည္တင
ြ ္းအေျခအေနက မျဖစ္မေနလုပ္ဖို႔ ေတာင္းဆို (လိုအပ္) လာရင္ လုပ္မွာပါ။
လက္နက္ကိုင္တိုက္ပဲြ လုပ္ရရင္ ေျမေအာက္ (ယူဂ်ီ) တိုက္ပသ

ြဲ ဏၭာန္နဲ႔ စည္း႐ံုးေရးသဏၭာန္ကိုပဲ လုပ္မွာပါ။ ေတာ္ေတာ္
ၾကာၾကာလည္း လုပ္ရမယ္လို႔ ယူဆပါတယ္
ယူဂ်ီစည္း႐ံုးေရးသဏၭာန္လုပ္တ့ဲ အဖြ႕ဲ အစည္းေတြ မ်ားလာမယ္လို႔လည္း တြက္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဆ

ဲ ိုေတာ့ နအဖ ရဲ႕
"ဥပေဒ" ေတြက ယူ/ဂ်ီ လုပ္ဖို႔ဆီကို တြန္းပို႔ေနလို႔ပ။ဲ
စစ္အာဏာပိုင္ေတြက ေပၚေစဆိုေပၚၿပီး၊ ေပ်ာက္ေစဆိုေပ်ာက္တဲ့ပါတီ မဟုတ္ရင္ ကိုယ့္ယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ့္လုပ္ငန္းစဥ္

အေပၚ သစၥာရွိေသးရင္ ယူ/ဂ်ီ စည္း႐ံုးေရးသဏၭာန္ပဲ လုပ္စရာရွိလုိ႔ပါ။
ဗမာျပည္မွာ ပါတီတြ ေပၚခဲ့လွပါၿပီ။ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ဖ်က္မွပဲ ပါတီေတြ ပ်က္တာပါ။ အလံနီပါတီ၊ ျပည္သူ႔ရေ

ဲ ဘာ္ပါတီ၊
ဦးသိန္းေဖျမင့္ရ႕ဲ ပါတီေတြဟာ သူတို႔ဘာသာဖ်က္လို႔ ေပ်ာက္သြားတာပဲ။ ကိုယ့္ဘာသာ မဖ်က္သမ်ွ ဘယ္ေတာ့မွ၊ ဘယ္သူကမွ ဖ်က္လုိ႔
မရပါဘူး။
ရဲေဘာ္တို႔
အစီရင္ခံခ်င္တာ ဒီေလာက္ပါပဲ။ ထင္ျမင္ခ်က္၊ အၾကံျပဳခ်က္ရွိရင္ ပါတီစည္းမ်ဥ္းနဲ႔အညီ ဗဟိုသို႔ တိုက္႐ိုက္ပို႔ၾကပါ။ ဗဟိုက

ျပန္ၾကားရွင္းလင္းဖို႔လိုရင္ ျပန္ၾကားရွင္းလင္းပါမယ္။

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 150

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

You might also like

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 150

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Polaris Burmese Library - Singapore - Collection - Volume 150

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

jynfolvlxktaygif;cHpm;ae&aom qif;&J'kuQrsdK;pHkrS vGwfajrmufatmif ppftm%m&Sifpepfudk t&ifOD;qHk;wdkufzsufjypf&rnf/

ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ (သို႔မဟုတ္)

ဆဲဗင္း ဂ်ဴလိုင္ ဗုိလ္ထက္မင္း

NLD လူထုနဲ႔ နအဖ ရဲ႕ေရြးေကာက္ပြဲ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 150 1

ppftm%m&SifawGukd tefwkawmfveS fae=uwJ'h Drdkua&pDa&;wdkuyf GJ0if

ppftm%m&Sif awGukd enf;rsdK;pHkeJ@ tefwak wmfveS fae=uwJh jrefrmjynfwiG f;u

ဤစာအုပ္ကို အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာ Scribd တြင္တင္ထားပါသည္။ ဤစာအုပ္၏ အမည္မွာ

ppftm%m&Siaf wGu 'Drdkua&pDqkw d Jha0g[m&udk

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 150 2

BURMA: BATTLE FOR DEMOCRACY

ျမန္မာနိဳင္ငံ ဒီမိုကေရစီ တိုက္ပြဲ

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 150 3

အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး နဲ႔ ရင္ၾကားေစ့ေရးကို

vrf;jyMu,fjrefrmpmMunfYwdkuf ( pifumyl ) vufa&G;pifaqmif;yg;rsm; twGJ 150 4

လမ္းျပၾကယ္ျမန္မာစာၾကည့္တိုက္ ( စင္ကာပူ ) အတြက္ အထူးထုတ္ေဝသည္။