Narrator: Magandang umaga/hapon sa inyong lahat.

Ngayong hapon, magpepresenta kami

ng isang dula na pinamagatang "Ibong Adarna". Ang kwento nito ay nagsisimula sa isang
masayahing kaharian ng Berbanya. Doon, halos araw-araw ay may handaan. Ang hari ng
Berbanya ay si Haring Fernando. Ang asawa niya ay si Reyna Valeriana. Ang mag-asawa ay
may tatlong binatang anak. Sina Don Pedro, Don

Diego

at Don Juan. Isinalaysay ni Donya Maria

Blanca ang pinagdaanan nila ni Don Juan upang

maaalala niya ang kanyang totoong mahal at matigil ang kasal ngunit hindi siya nagtagumpay. Sa galit ni Maria Blanca,

halos mabasag niya ang prasko kung saan makikita ang dalawang negrito-isang babae at isang lalaki na ang naganap

bilang Juan at Maria.

Don Juan : Huwag. Kilala ko siya. Siya ang tunay kong pag-ibig.

Donya Leonora : Ano??? Ako. Ako ang tunay mong pag-ibig.

Donya Maria Blanca : Hahaha.Sa wakas naaalala rin mo ako.

Don Juan : Patawad, Maria. Patawad, Leonora at Patawad mahal kong ama. Nais ko pong

magpakasal kay Donya Maria Blanca, prinsesa ng Reino de los Cristales.

Donya Leonora : Ha? Paano ako

-End of Scene 6-

Donya Leonora : Ako ang dapat pakakasalan ni Juan dahil...

Donya Maria Blanca : Hindi! Ako. Ako ang tinadhana niya!

Narrator : Nalilito na ang hari kaya...

Haring Fernando : Arsobispo. Matalik kong kaibigan. Ayusin mo ang problema na dalawang dalaga na nasa harapan

ko na.

Arsobispo : Sige. Ikaw muna ang sasabi kung ano ang nais mong sabihin.

Narrator : Pinakinggan ng Arsobispo ang dalawang babae at pagkatapos ng ilang sandali, nagdedesisyon na siya.

Arsobispo : Si Donya Leonora ang dapat pakasalan ni Juan dahil siya ang nauuna.

Donya Leonora : tama nag desisyon mo mahal na hari!!

Narrator : Ngunit, sa galit ni Donya Maria Blanca, binasag niya ang prasko at nagbaha ang buong palasyo ng

Berbanya.

Don Juan : Papa. Sige na. Pipigilan mo nalang ang kasal namin ni Leonora. Si Maria naman ang tunay na mahal ko.

Haring Fernando : Sige. Sige. Hindi ako marunong maglangoy.

Narrator : Kaya, masayang tinigil ni Maria Blanca ang baha at ikinasal sila ni Juan.

Arsobispo : Tanggap mo ba, Juan, si Maria Blanca, bilang asawa mo sa hirap at ginhawa?

Don Diego : Isusumpa ko sa pangalan ng Diyos. O po arsobispo.

Arsobispo : Tanggap mo ba, Maria Blanca, si Juan, bilang asawa mo sa hirap at ginhawa?

Donya Juana : Isusumpa ko sa pangalan ng Diyos. O po arsobispo.

Arsobispo : Sa kapangyarihan na binigay ng Diyos sa akin, Kayo na ay isang ligal na mag-asawa!

-End of Scene 7-

Narrator : Malungkot si Donya Leonorang pumasok sa kwarto niya. Napansin ito kaagad ni Don Pedro kaya sinundan

niya ito kaagad.

Don Pedro : Okay ka lang ba?

Donya Leonora : Ano sa palagay mo?

Narrator : Kahit hindi pa natuloy ang kasal ni Leonora, malungkot pa rin si Don Pedro dahil malungkot si Leonora.

Umalis na siya sana ngunit.

Donya Leonora : Ang bait mo talaga. Nagbago ka kahit hindi pa ako pumayag magpakasal sa iyo. Ang swerte ng

mapapangasawa mo, Pedro.

Don Pedro : Tinutukoy mo ba ang iyong sarili?

Donya Leonora : Kay laki na ang sala ko sa iyo. Hindi ako karapatdapat.

Don Pedro : handa ka na ba?

Narrator : At sa isang gabi, dalawang kasalan ang nagaganap. Ang laki ng selebrasyon sa Berbanya. Inialay ng 2

babae ang mga bulaklak.

Babae 1: narito po ang mga bulaklak upang ialay sa inyo.

Babae 2: sana po ay magustuhan ninyo ang aming munting regalo.

Haring Fernando : Nais ko sanang magretire na sa pagiging hari. Juan, ikaw na ang bagong hari ng Berbanya!

Don Juan : Hindi ko matanggap, ama. May kaharian na dapat naming babalikan ni Maria

Blanca. Ang Reino de los Cristales ay amin na. Ang bagong hari ng Berbanya ay dapat...

Haring Fernando : Ang panganay ko, si Haring Pedro at ang kanyang asawa na si Reyna Leonora.

Don Diego : Mabuhay ang mga bagong kasal!

lahat : Mabuhay...

Non Communicable Diseases

Diabetes
Hypertension
HeaLung Cancer
Heart Disease
Leukemia