Johor Darul Takzim (Johor Bahru)

Flag Of Johor
Coats Of Army Of Johor
Johor is a Malaysian state, located in the southern portion of Peninsular
Malaysia. It is one of the most developed states in Malaysia. The state
capital city and royal city of Johor is Johor Bahru, formerly known as
Tanjung Puteri (Malay for Princess's Cape) and Muar respectively. The old
state capital is Johor Lama. Johor is surrounded by Pahang to the north,
Malacca and Negeri Sembilan to the northwest, and the Straits of Johor to
the south which separates Johor and the Republic of Singapore. The state
also shares a maritime border with the Riau Archipelago from the east and
Riau mainland on the west by the South China Sea and the Strait of
Malacca respectively, both of Indonesian territories.
Johor is also known by its Arabic honorific, Darul Ta'zim, or "Abode of
Dignity", and as Johore in English. The name "Johor" originated from the
Arabic word Jauhar, 'gem/jewel'. Malays tend to name a place after natural
objects in great abundance or having visual dominance. Before the name
Johor was adopted, the area south of the Muar River to Singapore Island
was known as Ujong Tanah or 'land's end' in Malay, due to its location at
the end of the Malay Peninsula. Coincidentally, Johor is the most southern
point of the Asian continental mainland. In the early 16th century, the
Sultanate of Johor was founded by the Alauddin Riayat Shah II, the son of
Mahmud Shah, the last Sultan of Malacca who fled from the invading
Portuguese in Malacca. Johor sultanate was one of the two successor
states of the Melaka Empire. Upon Malacca's defeat by the Portuguese in
1511, Alauddin Riayat Shah II established a monarchy in Johor which
posed a threat to the Portuguese. The Sultanate of Perak was the other
successor state of Malacca and was established by Mahmud Shah's other
son, Muzaffar Shah I. During Johor's peak the whole of Pahang and the
present day Indonesian territories of the Riau Archipelago and part of
Sumatra Island were under Johor's rule. A series of succession struggles
were interspersed with strategic alliances struck with regional clans and
foreign powers, which maintained Johor's political and economic hold in

the Straits. In competition with the Acehnese of northern Sumatra and the
port-kingdom of Malacca under Portuguese rule, Johor engaged in
prolonged warfare with their rivals, often striking alliances with friendly
Malay states and with the Dutch. In 1641, Johor in co-operation with the
Dutch succeeded in capturing Malacca. By 1660, Johor had become a
flourishing entrept, although weakening and splintering of the empire in
the late seventeenth and eighteenth century reduced its sovereignty. In
the 18th century, the Bugis of Sulawesi and the Minangkabau of Sumatra
controlled the political powers in the Johor-Riau Empire. However, in the
early 19th century, Malay and Bugis rivalry commanded the scene. In
1819, the Johor-Riau Empire was divided up into the mainland Johor,
controlled by the Temenggong, and the Sultanate of Riau-Lingga,
controlled by the Bugis. In 1855, under the terms of a treaty between the
British in Singapore and Sultan Ali of Johor, control of the state was
formally ceded to Dato' Temenggong Daing Ibrahim, with the exception of
the Kesang area (Muar), which was handed over in 1877. Temenggong
Ibrahim opened up Bandar Tanjung Puteri (later to become Johor's
present-day capital) in south Johor as a major town. Temenggong Ibrahim
was succeeded by his son, Dato' Temenggong Abu Bakar, who later took
the title Seri Maharaja Johor by Queen Victoria of England. In 1886, he was
formally crowned the Sultan of Johor. Sultan Abu Bakar of Johor (1864
1895) implemented a state constitution, developed a British-style
administration and constructed the Istana Besar, the official residence of
the Sultan. For his achievements, Sultan Abu Bakar is known by the title
"Father of Modern Johor". The increased demand for black pepper and
gambier in the nineteenth century lead to the opening up of farmlands to
the influx of Chinese immigrants, which created Johor's initial economic
base. The Kangchu system was put in place with the first settlement of
Kangkar Tebrau established in 1844. The decline of the Kangchu economy
at the end of the 19th century coincided with the opening of the railway
line connecting Johor Bahru and the Federated Malay States in 1909 and
the emergence of rubber plantations throughout the state. Under the
British Resident system, Sultan Ibrahim, Sultan Abu Bakar's successor,
was forced to accept a British adviser in 1904. D.G. Campbell was
dispatched as the first British adviser to Johor. From the 1910s to the
1940s, Johor emerged as Malaya's top rubber producing state, a position it
has held until recently. Johor was also until recently the largest oil palm
producer in Malaysia. During World War II, Johor Bahru became the last
city on the Malay Peninsula to fall to the Japanese. Allied Forces,
Australian, Malayan and Indian forces held out for four days in what was
known as the Battle of Gemas, the General Yamashita Tomoyuki had his
headquarters on top of Bukit Serene and coordinated the downfall of
Singapore. Johor gave birth to the Malay opposition which derailed the

Malayan Union plan. Malays under Dato' Onn Jaafar's leadership formed
the United Malays National Organisation (UMNO) in Johor on 11 May 1946.
(UMNO is currently the main component party of Malaysia's ruling Barisan
Nasional coalition.) In 1948, Johor joined the Federation of Malaya, which
gained Independence in 1957.
As of 2010 Census the population of Johor is 58.2% Muslim, 29.6%
Buddhist, 6.6% Hindu, 3.3% Christian, 1.3% Taoist or Chinese religion
adherent, 1.4% follower of other religions, and 0.7% non-religious

Johor Darul Takzim (Johor Bahru)

Bendera Johor
Lambang Tentera Johor
Johor adalah negeri di Malaysia, yang terletak di bahagian selatan
Semenanjung Malaysia. Ia adalah salah sebuah negeri yang paling maju di
Malaysia. Bandar ibu negeri dan bandar diraja Johor adalah Johor Bahru,
sebelum ini dikenali sebagai Tanjung Puteri masing-masing (untuk Melayu
Princess ini Cape) dan Muar. Ibu negeri lama adalah Johor Lama. Johor
dikelilingi oleh Pahang di utara, Melaka dan Negeri Sembilan di barat laut,
dan Selat Johor di Selatan dan yang memisahkan Johor dan Republik
Singapura. Negeri ini juga berkongsi sempadan maritim dengan
Kepulauan Riau dari tanah besar Timur dan Riau di sebelah barat dengan
Laut China Selatan dan masing-masing Selat Melaka, kedua-dua wilayah
Indonesia.
Johor juga dikenali dengan gelaran Bahasa Arab, Darul Ta'zim, atau
"Abode of Dignity", dan sebagai Johor dalam bahasa Inggeris. Nama
"Johor" berasal daripada perkataan Arab Jauhar, 'permata / permata'.
Melayu cenderung untuk menamakan tempat selepas objek semula jadi
sangat besar atau yang mempunyai penguasaan visual. Sebelum nama
Johor yang telah diterima, kawasan selatan Sungai Muar ke Pulau
Singapura dikenali sebagai Ujong Tanah atau 'penghujung tanah' dalam

bahasa Melayu, kerana kedudukannya di hujung Semenanjung Tanah

Melayu.
Secara kebetulan, Johor adalah titik paling selatan tanah besar benua
Asia. Dalam abad ke-16 awal, Kesultanan Johor diasaskan oleh Alauddin
Riayat Shah II, anak Mahmud Shah, Sultan terakhir Melaka yang melarikan
diri dari Portugis menyerang Melaka. Kesultanan Johor adalah salah satu
daripada kedua-dua negeri pengganti Empayar Melaka. Setelah kekalahan
Melaka oleh Portugis pada tahun 1511, Alauddin Riayat Shah II
menubuhkan sebuah pemerintahan beraja di Johor yang menjadi ancaman
kepada Portugis. Kesultanan Perak adalah negeri pengganti lain Melaka
dan telah ditubuhkan oleh anak lain Mahmud Shah, Muzaffar Shah I.
Semasa puncak Johor seluruh Pahang dan hari ini wilayah Indonesia
Kepulauan Riau dan sebahagian Pulau Sumatra berada di bawah
pemerintahan Johor . Satu siri perjuangan penggantian telah berselang
dengan pakatan strategik melanda dengan kaum-kaum serantau dan
kuasa-kuasa asing yang mengekalkan pegangan politik dan ekonomi Johor
di Selat. Dalam persaingan dengan penduduk Aceh di utara Sumatera dan
pelabuhan-kerajaan Melaka di bawah pemerintahan Portugis, Johor terlibat
dalam peperangan yang berpanjangan dengan pesaing-pesaing lain,
pakatan dengan negeri-negeri Melayu dan mesra dengan Belanda sering
menarik. Pada tahun 1641, Johor dengan kerjasama dengan Belanda
berjaya menawan Melaka. By 1660, Johor telah menjadi entrepot
berkembang, walaupun semakin lemah dan serpihan empayar pada abad
ketujuh belas dan kelapan belas lewat dikurangkan kedaulatannya. Pada
abad ke-18, orang Bugis dari Sulawesi dan Minangkabau Sumatera
dikawal kuasa politik dalam Empayar Johor-Riau. Walau bagaimanapun,
pada abad ke-19 awal, Melayu dan Bugis persaingan diperintahkan
tempat kejadian. Pada tahun 1819, Empayar Johor-Riau telah dibahagikan
ke dalam tanah besar Johor, yang dikawal oleh Temenggong, dan
Kesultanan Riau-Lingga, yang dikawal oleh Bugis. Pada tahun 1855, di
bawah syarat-syarat perjanjian antara British di Singapura dan Sultan Ali,
kawalan negeri ini secara rasmi diserahkan kepada Dato 'Temenggong
Daing Ibrahim, dengan pengecualian kawasan Kesang (Muar), yang telah
diserahkan pada 1877. Temenggong Ibrahim membuka Bandar Tanjung
Puteri (kemudiannya menjadi modal hari ini Johor) di selatan Johor sebagai
sebuah bandar utama. Temenggong Ibrahim telah digantikan oleh
anaknya, Dato 'Temenggong Abu Bakar, yang kemudiannya mengambil
gelaran Seri Maharaja Johor oleh Ratu Victoria England. Pada tahun 1886,
beliau telah dinobatkan secara rasmi Sultan Johor. Sultan Abu Bakar Johor
(1864-1895) melaksanakan perlembagaan negeri, membangunkan
pentadbiran ala British dan dibina Istana Besar, kediaman rasmi Sultan.
Untuk pencapaian beliau, Sultan Abu Bakar dikenali dengan gelaran "Bapa

Johor Moden". Peningkatan permintaan untuk lada hitam dan gambir

mendahului abad kesembilan belas untuk pembukaan tanah ladang
kepada kemasukan pendatang Cina, yang mewujudkan asas ekonomi awal
Johor. Sistem Kangcu yang telah dimasukkan ke dalam tempat dengan
penyelesaian pertama Kangkar Tebrau ditubuhkan pada tahun 1844.
Kemerosotan ekonomi Kangchu pada akhir abad ke-19 serentak dengan
pembukaan landasan kereta api yang menghubungkan Johor Bahru dan
Negeri-Negeri Melayu Bersekutu pada tahun 1909 dan kemunculan ladang
getah di seluruh negeri. Di bawah sistem Residen British, Sultan Ibrahim,
pengganti Sultan Abu Bakar, terpaksa menerima seorang penasihat
British pada tahun 1904. DG Campbell telah dihantar sebagai penasihat
British yang pertama ke Johor. Dari 1910-an hingga 1940-an, Johor muncul
sebagai pengeluar getah utama negeri Malaya, jawatan yang telah
diadakan baru-baru ini sehingga. Johor juga sehingga baru-baru pengeluar
kelapa sawit terbesar di Malaysia. Semasa Perang Dunia II, Johor Bahru
menjadi bandar yang terakhir di Tanah Melayu jatuh ke tangan Jepun.
Tentera Bersekutu, Australia, Malayan dan tentera India bertahan selama
empat hari dalam apa yang dikenali sebagai Pertempuran Gemas, Ketua
Yamashita Tomoyuki mempunyai ibu pejabatnya di atas Bukit Serene dan
diselaraskan kejatuhan Singapura. Johor melahirkan pembangkang Melayu
yang tergelincir rancangan Malayan Union. Melayu di bawah kepimpinan
Dato 'Onn Jaafar membentuk Pertubuhan Kebangsaan Melayu Bersatu
(UMNO) di Johor pada 11 Mei 1946. (UMNO kini merupakan parti
komponen utama Barisan Nasional gabungan Malaysia.)
Pada tahun 1948, Johor menyertai Persekutuan Tanah Melayu, yang
mencapai kemerdekaan pada tahun 1957.Sehingga 2010 Banci penduduk
Johor adalah 58.2% Muslim, 29.6% Buddha, Hindu 6.6%, 3.3% Kristian,
1.3% Tao atau agama yang melekat Cina, 1.4% pengikut agama lain, dan
0.7% bukan agama.