Professional Documents
Culture Documents
Falling Into Trouble (Dominico Illustre)
Falling Into Trouble (Dominico Illustre)
**********************************
ALL RIGHTS RESERVED TO THE OWNER
OF WATTPAD.COM AND ALSO
ALL RIGHTS RESERVED TO THE AUTHOR
OF THIS BOOK
BY CONVERTING THE BOOK, YOU HAVE
ACCEPTED TO THE TOS OF WATTPAD
AND ALSO
WOULDN'T POST ANY OF THE CONTENTS
CONTAINED IN THIS FILE BY ANY MEANS
ELECTRONIC OR PRINTED, WITHOUT
THE CONSENT OF THE AUTHOR.
All Right Reserved 2014
YGDara.
**********************************
Presenting ..
Nagpalitan ng mga titig ang kanyang papa at ninong. "Hijo, kaya kita pinauwi rit
o dahil may pakikiusap sana ang ninong mo sa'yo." Sagot ng kanyang papa.
Nagtataka man sa sagot nito, pero tumango nalang siya at tinignan ang ninong Edg
ar niya na mukhang problemadong-problemado. Maybe it's work. He thought.
"Sure, ninong. Ano po ba iyon? Sa negosyo niyo po ba?" Tanong niya rito. His nin
ong - Edgar Manansala,
owns the biggest shipping lines in the country.
"No, Mico. It's kind of personal." Seryosong sabi nito.
Kumunot ang noo niya. Ano naman ang maitutulong niya rito?
Huminga ito ng malalim bago muling nagsalita. "Ellaine's getting worst. Two nigh
ts ago, she brought a man to our house, hindi namin siya macontact at kinailanga
n pa namin i-alerto ang mga pulis para mahanap ito at iyon pala nasadlak sa isan
g gulo at muntik na siyang makulong!" Napasapo nalang ito sa noo.
"At ano naman po ang papel ko sa sitwasyon,ninong?" Naguguluhang tanong niya rit
o.
Muli ay nagpalitan ulit ng titig ang papa niya at ninong niya. Which give him th
e creeps. Dahil tila nagkakaintindihan ang mga ito sa simpleng titig lang.
Humarap muli sakanya ang kanyang ninong and threw the biggest bomb at him.
"Keep her here. Please watch over her until she learns her lesson. The day after
tomorrow, she will be here. Please Mico, ito nalang ang paraang alam ko para ma
isalba ko si Ellaine sa madilim na daang tinatahak niya. Please."
Napapikit siya ng mariin. Great. Just great. Nagsisimula palang siyang makahinga
ng maluwag sa pangangasiwa sa Rancho and now this will come. Another BIG respon
sibility.
Pikit-matang tumango nalang siya sa hiling ng ninong niya. Ito man lang ay magaw
a niya para sa mga Manansala.
-------Whatcha think?! Haha.
Fact: Ellaine Manansala is a real person. Matagal na ako nito kinukulit na sakan
ya raw si Mico. I thinkMy Seductive Boss palang ay inangkin na niya si Mico. Kay
a sis! Eto na! Magpagulong ka na sa sahig niyo! Haha. Well anyways, number one h
ater siya ng Erin-Mico loveteam. Haha.
VOTE AND COMMENT :)
Follow! @kendeyss
-------One
"Bitawan niyo ko! I said, BITAWAN NINYO AKO!" pagpupumiglas ni Ellaine habang bi
nubuhat siya ng dalawang tauhan na pinadala ng Daddy niya para sunduin siya. Hin
di niya alam kung paano nila siya natunton. Ang utak talaga ng tatay niya sa isi
p-isip niya.
She was busy dirty dancing at an exclusive club with some guy nang bigla nalang
siya buhatin ng dalawang maskuladong lalaki sa magkabilang braso at inilabas sa
club. Nanggagalaiti siya sa sobrang galit dahil napahiya siya sa mga tao sa loob
ng club.
Padabog na ipiniglas niya ang magkabilang braso sa pagkakahawak ng dalawang lala
king ito.
"Siguro naman pwede n'yo na ako bitawan dahil nasa loob na ako ng bahay?" Matara
y na sabi niya.
Pinagpag niya ang dalawang braso na para bang may mikrobyong hatid ang dalawang
lalaki sa magkabilang gilid niya. Inis na hinarap niya ang dalawa at dinuro. "Bo
th of you, are fired." Galit na sabi niya pero kahit anong response mula sa mga
ito ay wala siyang natanggap. Nakita niya lang na yumuko ang mga ito sa likod ni
ya at lumabas na ng bahay.
Pinagkrus niya ang dalawang braso at hinarap ang Daddy niya na ngayo'y pababa ng
hagdan nila. "Ako lang ang may kakayahaang sumisante sa mga tauhan ko, Ellaine.
" Seryosong sabi ng Daddy niya.
Kanina pa niya iniipon ang galit at inis niya sa Daddy niya. And suddenly, she j
ust exploded. "What the fuck, Dad. Bakit ninyo pinutol lahat ng credit cards ko?
! God! Buti nalang may cash ako, kung hindi nakakahiya kanina sa bar!
Don't ever do that again!" Sigaw niya Daddy niya.
"Don't swear on me, Ellaine! Gagawin ko ang lahat ng gusto ko sa pera ko!" Marii
n at malakas na sagot ng Daddy niya. He also gave emphasis to the words 'pera ko
'.
She rolled her eyes. "At kailan pa kayo nangielam sa mga aktibidades ko sa buhay
?" Mataray na tanong niya sa Daddy niya.
Tinignan siya ng matalim ng Daddy niya. Pero sa totoo lang, hindi siya nasindak
kahit katiting man lang. Dahil sanay na siya. Sanay na sanay na siya. "When are
you going to grow up, Ellaine?! Twenty-two years old ka na, pero ganyan ka parin
mamuhay! Okay sana kung pera mo ang ginagamit mo eh, pero hindi! Ni wala kang t
rabaho! Ayaw mong pumasok sa opisina natin, ano na ba ang gagawin namin ng Mommy
mo sa'yo!" Frustrated na panenermon sakanya ng Daddy niya.
Napabuga nalang siya ng hininga dahil naiiinis siya sa drama ng Daddy niya. Hind
i nalang niya ito pinansin at dire-diretsong umakyat sa taas at pupunta sa kwart
o niya. She can still hear her Dad shouting at her.
"Ayan! Ni wala kang respeto sa'kin, samin! Grow up, Ellaine! Lagi ka nalang gany
an!"
"Blah blah blah.. whatever." Inis na bulong niya sa kanyang sarili. Buti nalang
at wala ang Mommy niya sa bahay kung hindi doble ang nanenermon sakanya.
Nang makarating siya sa tapat ng kwarto niya ay pinihit niya ang door knob pero
naka-lock iyon. Ilang beses niya pang pinihit ang seradura pero naka-lock talaga
. Pinigilan niya ang isang maid may hawak ng mgagamit panglinis na lumabas mula
sa isang kwarto.
"Bakit naka-lock ang kwarto ko?!" Mataray na tanong niya rito.
Kitang-kita niya ang takot at kaba sa ekspresyon nito pero wala siyang pakealam.
She wants to lie down pn her bed and let sleep take all the bullshits in her li
fe!
"H-Hindi ko po alam, ma'am." Sabi nito.
Pinisil niya ang pagitang ng dalawang mata niya at huminga ng malalim. "Fine. Ge
t the key." Utos niya.
"P-Pero ma'am.."
"I SAID GET THE DAMN KEY!" Bulyaw niya rito.
"Ipinag-utos ng Daddy mo na i-lock ang kwarto mo at huwag ka nang papasukin riya
n. Sige na, Sonya.. umalis ka na." Singit ni Manang Mildred - ang yaya niya simu
la palang bata siya. Dito lang siya naghihinay sa galit niya.
"Manang, bakit?" Hapong-hapo na tanong niya.
"Mabuti pa at puntahan mo nalang ang Daddy mo sa opisina niya sa baba." Sagot ni
to. Pero hindi nakaligtas sa pandinig niya ang kalungkutan sa tono nito.
Mabilis na bumaba siya at pumunta sa opisina ng Daddy niya. Walang katok-katok a
y pabalibag na binuksan niya ang pintuan sa opisina nito.
She saw her Dad talking to a man na may earpiece sa tenga. Nasa likod ng mga ito
ang dalawang lalaking kumaladkad sakanya pauwi ng bahay.
Pero nanlaki ang mata niya nang makita ang mga maleta niya sa isang gilid. Mabil
is na pinuntahan niya ang mga iyon at binuksan isa-isa. Automatically, her face
became red because of the anger she is feeling right now. Padabog na tumayo siya
at pinuntahan ang Daddy niya na prenteng nakatingin nalang sakanya ngayon.
"Bakit mo pina-empake ang mga gamit ko?! I told you, I don't like anyone touchin
g my stuffs!!" Tili niya.
"Johnny, this is my daughter Ellaine. Kayo na ang bahala sakanya. Ihatid niyo si
ya ng ligtas. Make sure hindi siya makakatakas." Her father turned to the man at
his side named Johnny and obviously her father ignored her rant.
"Saan ako pupunta? Hindi ako sasama! Ibalik mo ang mga gamit ko sa kwarto ko at
inaantok na ako!" Galit na sigaw niya sa mga ito.
"You'll be staying at your Ninong Damian's Ranch until you get your act right!"
Galit na asik sakanya ng Daddy niya.
Napanganga siya sa sinabi ng Daddy niya. She can't believe na ipapatapon siya ng
tatay niya out of nowhere! Her Ninong's ranch is the most excluded place she ha
s been! Limang oras ang layo ng rancho ng mga ito sa mismong bayan ng lugar na i
yon!
"You're joking, right?!" She scoffed.
But her father ignored her once again and turned to the men beside him. "Sige na
, umalis na kayo." Malamig na utos nito sa mga iyon.
Nang hahawakan siya ng isa sa mga lalaki ay mabilis na ipiniglas niya ang kanyan
g braso. "C'mon Dad! Anak ninyo ako, you can't just throw me away!" Frustrated n
a sabi niya.
"I can, Ellaine. I can." Seryosong sabi sakanya ng Daddy niya.
Naiiyak siya sa ginagawa ng Daddy niya. Pero itinago niya iyon. Ayaw niyang maki
ta siya ng Daddy niya na ganito ka-miserable.
Ayaw niyang ipaalam rito na nagwawagi ito sa sitwasyon ngayon.
Nagpupumiglas siya sa mga hawak ng mga lalaki pero malalakas ang mga ito kaya ma
dali siyang nabuhay ng mga ito na para lang isang sako. Pinagpapapalo niya ang l
ikod ng lalaking may buhat sakanya pero hindi ata nito iniinda ang palo niya.
Sa huli ay sumuko na siya. She looked up her father once more, pero nakatingin l
ang ito sa labas ng bintana.
"I hate you!" Sabi niya sapat lang na marinig ng Daddy niya.
Mabilis na ipinasok siya ng mga lalaki sa kotse pero bago pa siya makatakas ay p
umwesto na ang dalawang lalaki sa magkabilang gilid niya habang yung Johnny ay p
umwesto sa may passenger seat. Sinabihan lang nito ang driver na umalis na.
Napapikit siya ng mariin. How could his father be this cruel?!
Sa sobrang pagod ay hindi niya namalayang nakatulog na pala siya.
------- Two
Must Read: Oo nga pala, pinapasabi ni Ellaine na eepal siya sa mga comments niyo
ah. Haha. Ipagtatanggol ata ang character niya. Be friends guys!! :)
-------"You've got to be kidding me, right?" Hindi makapaniwalang sabi ni Ellaine haban
g nakahalukipkip siya sa loob ng sasakyan. Siya nalang ang naroon sa loob habang
ang driver at si Johnny kasama ang mga sidekicks nito ay nasa labas na.
"Hindi po ma'am. Dito na po talaga namin kayo ibababa." Sabi sakanya ni Johnny.
Nilingin nito ang driver at ang mga sidekicks nito. "Sige na, ilabas niyo na ang
mga gamit ni Ma'am Ellaine."
Napalingon siya sa may likuran ng kotse at nanlaki nalang ang mga mata niya na i
sa-isa nang nilalabas ng mga tauhan nito ang mga Louis Vuitton luggages niya!
"You can't be serious!" Sigaw niya sa mga ito.
"Ma'am, bumaba na po kayo." Mahinahong pakiusap sakanya ni Johnny.
She gasped in horror ng ilapag ng mga ito ang mamahaling mga luggages niya sa ma
alikabok,mabato at maduming daan!
Napalabas tuloy siya bigla ng kotse at isa-isang pinagpag ang mga luggages niya.
"Look! Dinumihan ninyo itong mga bags ko! Ang mamahal ng mga ito, tapos dudumih
an niyo lang?!" Lingon niya sa mga ito. "Hey! Hey! Saan kayo pupunta?" Habol niy
a sa kela Johnny nang makitang pinapasok na nito ang driver at ang ibang tauhan
niya.
Inis na nilapitan niya ang kanyang mga luggages. Isa pa palang problema, paano n
iya dadalhin ang mga ito?! She has two luggages and her Chanel bag!
Padabog na itinaas niya ang mga handles ng luggages niya at isinukbit sa braso n
iya ang Chanel bag niya. Naglakad siya ng diretso, bahala na kung saan siya dali
n ng kahabaan ng daan.
Mga ilang minuto na siya naglalakad ng biglang lumubog ang takong ng pumps niya
sa malambot na lupa.
"Oh no! Not my Christian Louboutin
Bana Pumps!" Tumigil muna siya sa gitna ng daan at sinipat ang pumps niya na pun
o na ng putik. Napabuga nalang siya ng hininga.
Ilang sandali lang ay nakarinig siya ng mga malalakas na yabag. Nabuhayan siya n
g dugo. Finally! May mga tao na! She can ask for their help. Papalakas na ang mg
a yabag ng mga ito pero habang papalakas ng papalakas, napapakunot nalang siya n
g noo.
inaanan ng mga kabayo at dahil roon, tila nagka- sand storm sa paligid niya.
Napaubo siya ng napaubo. Nang magsubside na ang mga alikabok, tumili nanaman siy
a ng mapansin ang dungis-dungis na niya at ang black Balmain dress niya ay nagin
g dirty brown Balmain dress na!
She groaned irritatingly. May ikakairita pa kaya siya ngayong araw?!
Wala na siyang nagawa kundi tumayo na at kinuha na ang mga bags niya at naglakad
nalang ulit. Buti nalang talaga walang masyadong tao at walang makakakita sakan
ya na ganito ang itsura.
It's been twenty minutes, pero feeling niya limang kilometro na ang nilalakad ni
ya. Pagod na pagod na siya, gutom pati. Simula kagabi pa siya hindi kumakain. Ta
pos, wala parin siya makitang hacienda o kahit na anong bahay sa paligid!
Susukona sana siya ng biglang may natanaw siyang isang lalaking sumusungkit ng m
ga mangga sa isang mataas na puno.
Napangiti siya dahil sa wakas, may mahihingan na siya ng tuluyan!
"Hey! Hey Mister!" Tawag niya rito. Mabilis niyang hinila sa magkabilang kamay a
ng dalawang luggages niya at mabilis na lumapit sa lalaking nakatingin na ngayon
sakanya.
She raised her eyebrow at him at humalukipkip rin. "Bakit? Hindi ba?"
"Hindi." Mabilis na sagot nito.
"Oh! Then you must be a farmer. Sabagay, mas mukha ka ngang farmer sa suot mo."
Nakangising sabi niya. "Well, pakibuhat itong mga gamit ko ha. Mag-ingat ka, mah
al ang mga iyan. God! Pawis na pawis na ako. Tsaka pagod na ako. Kailangan ko na
ng makarating sa hacienda at nang makapaligo na ako. Do you know how much troubl
e I got into as soon as I stepped on the land of the Illustre's? My God it's a n
ightmare! Goodthing, I saw you. So, ihatid mo na ako sa hacienda -- HEY! I SAID
IHATID MO NA AKO SA HACIENDA!" Napasigaw siya nang makitang sumakay ito ng mabil
is sa kabayo nito dala-dala ang mga manggang napitas nito.
"I'm talking to you! Inaanak ako ng may-ari ng rancho na ito, and I can get you
fired!"
Nakangising umiiling lang ito na parang hindi makapaniwala sa sinasabi niya.
"HOY! ANO BA!" habol niya rito nang pinatakbo na ang kabayo nito.
Napasalampak nalang siya sa maruming daan. Now what? Back to zero nanaman siya.
She swears, na kapag nakita niya ulit ang lalaking iyon, makakatikim ito sakanya
. Noone ever dared to ignore Ellaine Manansala!
Ellaine looked at her Gucci watch and she's been sitting next to the mango tree
for like, forty-five minutes already. Wala na siyang lakas para maglakad pa. Ang
sakit na ng mga paa niya.
Nagulat siya ng may isa nanamang kabayo na may sakay na isang matandang lalaki a
ng tumigil sa may harap niya.
"Miss, bawal kayo rito!" Sita nito sakanya.
"At bakit naman?" Pagod na sagot niya rito.
"Trespassing po iyang ginagawa ninyo."
"Look manong! Wala akong pakealam! Kanina pa ako lakad ng lakad, gutom na ako, I
am fucking tired, my life's a mess and I'm stuck here in this nowhere land! And
to think, Ako si Ellaine Manansala and this should not be happeningto me!" Hyst
erical na sabi niya.
"Seorito Mico, ito na po ang mga gamit ni Seorita Ellaine." Nakuha ng atensyon nil
a si Manong na dala dala ang mga gamit niya.
Nandito na si Mico? Nasaan? Ano na kaya itsura nito?
Nanlaki ang mata niya ng biglang nagsalita ang farmer na nasa harap niya. "Sige
ho, salamat Manong Densio." Tinignan nito ang ibang kawaksi. "Iakyat niyo na ang
mga gamit ni Ellaine sa kwarto niya."
Hindi siya namamalikmata! She just saw Mico Illustre! Meaning, hindi siya nanana
ginip all along!
"OH MY BLOODY HELL!" Sigaw niya at tsaka nag-dive sa kama at ibinaon ang ulo sa
ilalim ng unan.
Wala siyang choice kaya bumaba narin siya sa kusina dahil gutom na gutom na tala
ga siya. Humarap muna siya sa salamin at nagulat nalang siya nang mapansing iba
na ang suot niya! She's wearing an orange shirt and a shorts. Napasigaw siya at
nagmadaling bumaba sa kitchen. There he saw Mico sitting at one of the chairs, e
xchanging laughters to some guys while eating.
She called his attention as she stiffled a fake cough.
Natigilan naman ang mga ito sa pagtatawanan at tinignan siya.
"Umupo ka na, Ellaine. I'm sure nagugutom ka na." Nakangiting sabi nito sakanya.
"Sino'ng nagpalit ng damit ko?!" Bulyaw niya agad rito. "At bakit ito ang ipinas
uot ninyo sa'kin. Oh my God! Ang cheap!"
"Huwag ka nang mag-inarte at hindi ka naman mamamatay sa mga damit na iyan. Mama
matay ka sa gutom kaya kumain ka na." Sabi ni Mico.
"Mga trabahador ko sila. Nag-harvest kami ng mga gulay at pagod at gutom na kami
kaya sumabay ka nang kumain." Paliwanag ni Mico.
"What? They're workers! Bakit ka sumasabay sa mga taong pinapasweldo mo?!" Gulan
tang na tanong niya rito.
Bakit nito hinahayaang sumabay sa pagkain sakanya ang mga trabahador nito?!
His eyebrows were pulled together. "Ano'ng masama kung sumabay sila sa'kin kumai
n?"
Tumayo ang isang babae na ngayon niya lang napansing naroon pala. Sorry naman, m
ukha kasi itong lalaki. Maikli lang kasi ang buhok at nakapandamit na lalaki. "T
ama si Ellaine, Mico. Salamat nalang sa pagkain. Tara na!" Aya nito sa mga lalak
i.
"Sino ka para tawagin lang ako sa pangalan ko?! You should address people right!
Boss mo si Mico, and also we are not close to be calling each other in first na
me basis!" Mataray na sabi niya rito.
Napayukolang ito at aamba na sanang umalis nang bigla itong pigilan ni Mico. "Um
upo ka na, Hannah. Pagpasensyahan ninyo si Ellaine, kagagaling niya lang kasi sa
pagkahimatay at gutom kaya medyo wala pa sa huwisyo ang makitid niyang utak."
She was shocked at what Mico said. Siya? Makitid ang utak?! Aba!
"Walang aalis, Ellaine. Umupo ka na kung gutom ka na. Kung ayaw mo, umalis ka na
." Mariing sabi ni Mico bago makipag-usap ulit sa mga kasama.
Napanganga nalang siya rito. Pinahiya ba siya nito sa harap ng mga trabahador ni
to?!
Umirap siya at mabilis na umakyat ulit sa kwarto niya. Mabilis niyang ini-lock a
ng kwarto niya at nagmukmok roon.
-----Kanina pa hinihimas-himas ni Ellaine ang kumukulong tiyan. Pasadong ten o'clock
na pero wala parin siyang kinakain.
Nakakainis kasi si Mico eh! Kung hindi sana siya nito sinalungat, at pinaalis na
lang sana niya iyong mga trabahador niya edi sana busog na siya ngayon!
Gustong-gusto niya nang bumaba pero nananaig ang pride niya!
Tumayo siya at dahan-dahang idinikit ang tenga sa pinto. Wala naman siyang narir
inig na indikasyon na may tao. Kaya mabilis niyang pinihit ang door knob at sumu
ngaw para tignan kung may tao ba o wala.
It's twelve o'clock at hindi na niya mapigilan ang gutom kaya naman napagdesisyu
nan niyang bumaba sa may kusina.
Twelvenaman na kaya siguradong tulog na ang mga tao. Tutal, wala namang night li
fe rito sa lugar na ito dahil puro kuliglig na ang naririnig.
Hindi na niya binuksan ang ilaw dahil baka may magising pa siya. Binuksan niya a
ng ref at may nakitang mga ulam roon sa loob ng mga tupperware.
Pero may problema siya dahil she doesn't know how to use the microwave. Baka pas
abugin niya lang ang hacienda, idemanda pa siya ni Mico. Hindi naman siya kumaka
in ng lamig. Kaya naman napagkasya niya nalang ang sarili sa nakitang cereal at
fresh milk. Kumuha nalang rin siya ng isang mansanas at saging. Kumuha siya ng m
angkok, kutsara at baso at inilapag ang mga iyon sa counter top.
Umupo siya sa isang high stool, at nagsimula nang lantakan ang kauna-unahang pag
kain niya sa isang araw. Well technically, twelve na kaya panibagong araw na. So
meaning, hindi pala siya kumain kahit isang butil ng kanin kahapon!
Pinanggigilan niya ang cereal niya thinking that it's Mico's face. Ito ang may k
asalanan kung bakit gutom na gutom siya ngayon eh!
Grabe! Naubos niya ata ang cereal sa box. Well, bawas naman na ito nang kunin ni
ya. Pero ganun nga siguro siya kagutom. Hindi pa siya nakuntento dahil may mansa
nans at saging pa siyang nilantakan.
"Ah! Sarap!" Bulong niya sa sarili niya. Umalis na siya sa pagkakaupo. Now she c
an sleep peacefully. Paakyat na sana siya nang may biglang magsalita.
"The maids will do it." She shrugged at tatalikod na sana nang magsalita nanaman
ito.
"Tulog pa ang mga maids. Ligpitin mo ang pinagkainan mo." Utos nito sakanya.
"Kaya nga may maids 'di ba. Para saan pa at pinapasweldo sila."
"Exactly. Hindi naman ikaw ang nagpapasweldo sakanila, kaya ano'ng karapatan mo
para umasa sakanila?"
She was taken aback. Naningkit ang mga mata niya at tinitigan ito. Hinihintay ni
yang magsabi ito na nagloloko lang ito pero nanatiling seryoso ang mukha nito.
Is this really the Mico she knew?
Inis na bumalik siya sa pinagkainan at padabog na inilagay ang mga iyon sa labab
o. Itinapon niya ang mga kalat niya sa basurahan.
Pagkalagay ng pinagkainan niya sa lababo at aalis na siya sana nang tumikhim nan
aman si Mico.
Kumunot naman ang noo ni Mico. Huminga ito ng malalim at walang sabing hinatak s
iya sa braso at hinarap sa lababo. "Wala akong pakelam diyan sa mga daliri mong
may kulay, hugasan mo ang mga iyan at lalanggamin."
"Shut up."
Lalagpasan na sana niya ito nang pigilin siya braso.
"I expect you to be awake in six in the morning."
"Are you kidding me?"
"Mukha ba akong nagbibiro?" Seryosong tanong nito.
"Ano'ng gagawin ko ng six ng umaga?"
"We'll milk the cows."
"Bakit ako kasali?! I am not a worker here!"
Ngumisi ito na ikinatatakot niya dahil mukhang may balak ito. "Simula nang tumap
akka sa lupain ko, trabahador ka na rito."
"You have to work for your food and shelter. Buti nga libre na ang kuryente at t
ubig eh."
"You're nuts! Babayaran kita kung yan ang gusto mo! But I'm telling you, I am no
t working!"
"Babayaran? Baka nakakalimutan mo, wala kang pera. You're accounts have been fre
ezed, wala kang cash, wala kang cellphone at wala kang kotse. You obviously have
nothing except for your expensive wardrobe na hindi mo naman makakain."
Napipi siya sinabi nito dahil totoo. Her dad took away all of it. And she's fumi
ng with anger!
Lumapit ito sakanya that made her back off. Inilapit nito ang bibig sa may tenga
niya. "Oh believe me, I am your boss now, sweetie."
Ngumisi lang ito sakanya at humalukipkip. "What? Sweetie? Iyan naman talaga ang
tawag ko sa'yo dati pa 'di ba?"
She gritted her teeth. "Dati iyon, Mico! Maraming nagbago sa loob ng maraming ta
on. Alam mo naman siguro iyon, 'di ba? O baka nakakalimutan mo ang mga nangyari
noon."
Natigilan ito at biglang lumamlam ang mga mata na tila may naalala. She wanted t
o burst into tears nang makita niya ang naging reaksyon nito.
Tumayo
na ito at tumalikod na. Pero bago umakyat ay may sinabi ito. "Be up, at six am."
Napahawak siya sa counter dahil tila nanghihina siya. Napapikit siya ng mariin h
abang inaalala ang mga nangyari noon.
Hanggang ngayon, hindi niya parin iyon makalimutan. Hinding-hindi! Dahil siya la
hat ang may kasalanan!
Nakatulog nalang siya dahil sa pag-iyak.
------- Four
"ELLAINE MANANSALA, GUMISING KA NA!!!!! ISA!"
Umikot ng higa si Ellaine at tinakpan ng unan ang tenga. Ang ingay ingay naman k
asi! Kitang natutulog siya, mambubulabog pa!
"DALAWA! ELLAINE!!!!"
Inis na ginulo niya ang buhok niya. Padabog na tumayo siya at pupungay-pungay na
binuksan ang pinto niya. Patay talaga sakanya ang pesteng nambubulabog.
Pagkabukas na pagkabukas ng pinto ay niready niya na ang bibig niya sa pagsigaw.
"BLOODY HELL! TULOG ANG TAO OH! ANG AGA AGA NAMBUBULABOG KA! ANG GANDA NG PANAGI
NIP KO, ANDUN NA EH! MANANALO NA AKO SA BIDDING, BUT NO! YOU JUST INTERRUPTED ME
!" Pikit na sigaw niya sa taong nasa harapan niya. Antok na antok pa talaga siya
.
Nameywang siya sa harapan nito. "Hoy! FYI, mabango ang hininga ko." Bumuga pa si
ya sa harap nito.
Natawa naman si Mico. "Alam mo ba kung ano ang itsura mo ngayon?"
Nanlaki ang mga mata niya at mabilis na tumakbo sa harap ng salamin. Shit lang t
alaga! Pangalawang beses na ito na humarap siya kay Mico sa hindi kaaya-ayang it
sura. Napapikit siya
ng mariin.
Naiinis siya rito dahil tama ito! Pinipigilan na niya ang sarili na sabunutan an
g buhok nito. Lumapit sakanya si Mico.
"If you really want to get out of here, you should follow my orders. That's the
only way, you can go home." He leaned forward at her. He patted her head like sh
e was the same girl back then. "So be a good girl, sweetie. Six am, dapat naroon
ka na sa farm. Okay?"
table farm. She just rolled her eyes behind her sunglasses. Naiirita siya kay Mi
co. Ang dami-dami niya naman palang trabahador, bakit kailangan pa siya nitong i
sama?
Besides, ang dumi-dumi kaya! Ang putik! Ang init pa! Lalo na kapag pinagsama-sam
a ang amoy ng mga pawisang trabahador!
She lifted her forefinger to brush her nose. Kanina pa siya rito, pero maglilima
ng minuto na ay nakatayo parin siya.
"Bahala ka nga. Oh, ito ang basket. Pitasin mo ang mga kamatis na okay na." Pagaabot nito sakanya ng isang basket.
Inis na kinuha niya iyon mula rito. Pagkakuha niya ay bumalik na si Mico sa gina
gawa.
Nilibot naman niya ang paningin sa farm, at napansin niyang nakatingin parin sak
anya ang ibang trabahador. Hinarap niya ang mga ito at inalis ang glasses niya.
Tinaasan niya ang mga ito ng kilay. "What?"
Mabilis pa sa alas kuwatrong iniwas ng mga ito ang mga tingin nila.
"Tch." Napaismid nalang siya sa mga ito. Isinuot niyang muli ang glasses niya at
hinanap ang mga kamatis. Para siyang supervisor sa ginagawa niya dahil lumalaka
d lang siya at isa-isang dinaraanan ang mga nagtatrabaho.
"Nasaan na ba ang mga kamatis na iyon?" Tanong niya sa kanyang sarili.
Kanina pa siya paikot-ikot sa buong farm pero wala siyang makitang kamatis.
"Saan ka ba pupunta, Ellaine? Sabi ko mamitas ka na ng mga kamatis." Paglapit sa
kanya ni Mico.
"Nasaan ba kasi ang mga kamatis?" Naiinis na niyang tanong. Grabe, pinagpapawisa
n na siya hindi pa man siya nagsisimula sa trabaho.
Napabuga nalang ito ng hangin. "Hannah." Tawag nito.Nakita naman niyang tumayo i
yong babaeng mukhang lalaki na nakita niya kagabi.
"Bakit?" Nakangiting tanong nito.
Naningkit ang mga mata niya rito. May kakaiba sa ngiting iyon, isip niya.
"Ah, ganoon ba? Sige, tawagin mo nalang ako kapag may kailangan ka." Mahinang sa
God!
She is starting to hate that girl! Her pa-good girl attitude is getting on her n
erves! At tsaka, hindi siya bulag para hindi mapansing may gusto ito kay Mico!
How pitiful!
"Ah, Ma'am Ellaine. Ayos lang po ba kayo?" Bati sakanya ng isang lalaking trabah
ador. Napatingin siya rito. Ano ba'ng sinasabi nito?
"What?" Takang tanong niya rito.
Hindi ito nagsalita bagkus ay tinuro niya ang tanim na kamatis.
Bumalik ang tingin niya sa tanim at nakita ang gutay gutay na tanim ng mga kamat
is. Maski ang kamatis na hawak niya ay napisa na pala niya!
Napapikit nalang siya ng mariin. This is so not happening again!
--------- Five
"Here." Inabot ni Ellaine ang tubig na binigay ni Mico sakanya. Inisang tungga n
iya ang tubig. Ay! Grabe! Init na init na siya! Katatapos lang nila mag-harvest
ng mga gulay at inilipat na nila Mico ang mga ito sa truck na siya daw maghahati
d sa mga restaurants na sinusupply-an nila ng mga gulay at prutas.
"Wala man lang thank you. Tsk tsk!" Sabi ni Mico at umupo ito sa may tabi niya.
Inirapan niya lang ito at pinaypayan ang sarili. Anong oras na ba? Init na init
na siya!
Tinignan naman nito ang relong suot. "Quarter to eight." Sagot nito.
Napabuntong-hininga nalang siya. Nanatili lang siyang tahimik at buti nalang hin
di naman na nagsalita si Mico dahil baka maitulak niya ito.
Maya-maya'y lang lumapit kay Mico si Manong Densio. Infairness sakanya naalala n
iya ang pangalan nito. All in all, si Manong Densio at Hannah na ang kilala niya
. That's a big achievement for her. Dahil sa mansion nga nila, ni isang katulong
wala siyang tinandaang pangalan. Only Manang Mildred na yaya niya na simula pa
"Seorito, ayos na po ang mga delivery. Nakaalis na po ang mga truck." Pagbibigay
impormasyon nito kay Mico.
"Sige ho, Manong Densio. Salamat. Pakisabi sa iba na pwede na muna silang magpah
inga." Sabi nito.
Tumango
naman si Manong Densio at umalis na. Tumayo na siya at aalis na sana nang bigla
siyang hawakan sa kamay ni Mico.
"Saan ka pupunta, sweetie?" Tanong nito sakanya.
Padabog na ipiniglas niya ang kamay niya mula sa pagkakahawak nito. "Babalik na
ako sa hacienda. And stop calling me sweetie!"
"At sino'ng nagsabi na pwede ka nang bumalik sa hacienda?" Nakataas ang kilay ni
to habang nakatingin sakanya.
She crossed her arms on her chest at tinaasan rin ito ng kilay. "Pagod na ako. S
abi mo kay Manong Densio na pwede na magpahinga so magpapahinga na ako. Duh."
Tumayo ito at hinarangan ang daanan niya. "Hep hep! Hindi ka kasali roon nuh. Du
h!" Panggagaya nito sakanya.
Nagpapapadyak siya sa harapan nito. "Naman eh! I'm so tired! I'm sweaty and I th
ink I smell bad! Kulang ako sa tulog kagabi and I want to sleep!" Reklamo niya r
ito.
She groaned in protest pero ikinatawa lang ito ni Mico. "It will be fun!" Sabay
pingot nito sa ilong niya.
"You're such a total jerk! My God! Puputulin ko iyang dila mo!!!" Singhal niya r
ito.
"Aray! Ellaine. Tama na!"
Tumigil na siya dahil sumasakit narin ang palad niya sa kakapalo rito. Inirapan
niya ito ng nginisian siya ni Mico.
"Gawin mo na. Bilis at nang makapagpahinga na tayong pareho." Sabi nito sakanya.
"Fine!"
Umayos siya ng upo at hahawakan na sana niya ang dalawang teats ng udder nito ng
pigilan siya ni Mico.
"Bakit kasi kailangan pang hugasan." Inis na bulong niya sa sarili na unfortunat
ely ay narinig pala ng katabi niya.
"Warm soapy water helps the milk go down." Sagot nito sakanya.
"Whatever." Sabi niya.
Hinawakan niya sa dalawang kamay ang dalawang back teats ng baka. Pinisil niya i
to pero walang gatas na lumalabas. Inulit niya ulit iyon ng ilang beses pero wal
a
talagang lumalabas na gatas. Patak meron pero iyong malakas na sirit ay wala.
"Akin na nga!" Kinuha ni Mico ang dalawang kamay niya at dinala sa back teats. "
Hold the base of the teats through your thumbs hanggang sakop na ng kabuuan ng p
alad mo ito. Dahan-dahang pisilin at hilahin mo pababa. Apply pressure but be ge
ntle." Habang nag-eexplain ito ay nakapatong ang mga kamay nito sa kamay niya at
ginagabayan ang bawat salitang sinasabi nito, dahan-dahan din nitong inialis an
g kamay sa pagkakapatong sakanya at hinayaang siya na ang gumawa.
"Nakita mo iyon?!" Tuwang sabi niya kay Mico nang malakas na sumirit ang gatas.
"Yes. Just do again what you just did earlier.." Nakangiting sabi sakanya ni Mic
o.
Ginawa niya ulit ang tinuro nito. And man, she's getting the hang of it, she's m
ilking the cow, squeezing its teats alternately. Tuwang-tuwa siya nang tuloy-tul
oy lang sa paglabas ang gatas mula rito.
"Oh, Mico andito pala kayo." Napalingon sila ni Mico sa nagsalitang si Hannah na
may dalang isang bucket na hindi niya alam kung ano ang laman.
Ngumiti naman si Mico rito pero inirapan niya lang ito at nagpokus sa paggagatas
ng baka, mas kaaya-aya pa itong gawin kesa makita ang mukha ni Hannah.
"Ano'ng gagawin mo?" Tanong ni Mico.
"Ah, magpapakain ako." Sagot nito habangitinaas ang bucket na dala.
"Tulungan na kita." Alok ni Mico. Tinignan siya nito. "Hintayin mo ako dito ah."
Sabi nito bago siya iniwan at sumama roon kay Hannah.
She gritted her teeth in exasperation. Naiinis na talaga siya kay Hannah. Sino b
a ito? Halata namang nilalandi nito si Mico. Eto namang si Mico nagpapalandi nam
an!
Napansin niyang gumalaw ng kaunti ang baka kaya napatigil siya sa paggagatas. Na
ng naging steady na ito ay pumwesto na ulit siya sa paggatas rito. Malapit na ma
puno ang bucket niya kaya makakaalis narin siya rito. Ang baho rin kasi, hindi n
a niya hahantayin si Mico. Kapal ng mukha para sabihin hintayin niya ito. Huh! H
indi siya ang tipo ng babae na susunod sa utos ng iba. She's not that old Ellain
e anymore.
Narinig niya ang tawanan nina Hannah at Mico na lalo lang niyang ikinais.
Napahigpit ang hawak niya sa teats ng baka at napalakas ang paghila rito kaya na
man biglang naging malikot ang baka kaya nasipa nito ang bucket na may gatas at
tumalsik sakanya ito.
Naiiyak siya. Naaawa siya sa sarili niya. Lagi nalang bang ganito? Lagi nalang s
iya napupunta sa mga ganitong sitwasyon.
Nang maisip niya na siguro'y nakalayo na siya, sumalampak siya ng upo sa tabi ng
puno at yumuko sa may tuhod niya.
This is not Ellaine.
Dahil pakiramdam niya, sa pagkikita nila ni Mico bumabalik ang dating Ellaine. I
yong Ellaine na mahina at puro iyak lang ang ginagawa.
Dahil sa totoo lang, sa nararanasan niya ngayon nanghihina na siya at hindi na n
iya napigilang iiyak ang mga hinanakit niya.
-------- Six
LEGEND:
**** - Flashback
-------"Wala parin ba si Ellaine?" Tanong ni Manang Ising - ang matandang kasambahay ng
mga Illustre.
Umiling si Mico bilang pagsagot. Six pm na ng gabi pero wala parin si Ellaine sa
hacienda. Kanina pa siya naghihintay rito sa may front door.
"Ipahanap mo na kaya siya kela Densio?" Suhestiyon sakanya ni Manang Ising.
Huminga siya ng malalim bago hinarap si Manang. "Kapag wala pa siya pagkatapos n
g sampung minuto ako na po mismo maghahanap sakanya." Sagot niya.
Tumango lang si Manang sakanya at tinapik ang balikat niya. "O siya sige, kapag
dumating na siya pakainin mo kaagad. Nakahanda na sa hapag ang mga pagkain."
-----****
Pumunta ang labindalawang taong gulang na si Mico sa playground ng bahay ng mga
Manansala. Sinama kasi siya ng kanyang Daddy rito ulit. Hindi naman siya umaanga
l dahil kahit siya man ay gustong-gusto bumisita sa mga Manansala. May gusto kas
i siyang makita.
Paakyat na sana siya sa second floor nang madaanan niya ang sliding door sa sala
at may napansin sa may playground. Naisipan niyang dumaan muna roon at nang mak
arating sa playground ay nakita niyang nakatalikod ang pitong taong gulang na si
Ellaine at nakaupo lang sa may swing.
Bigla namang gumana ang kapilyuhan niya kaya naman dahan-dahan siyang lumapit ri
to at tinulak ang swing. Napasigaw si Ellaine dahil siguro sa gulat. Natatawang
tinigil naman niya ang swing sa paggalaw at tsaka umikotsa harap nito.
Nagulat siya nang makita itong umiiyak nanaman. At parang napindot nito ang ON b
utton niya at umiral ang pagkaprotective niya rito. He squatted infront of Ellai
ne at pinunasan ang pisngi nito.
"Hey, what happened? Bakit umiiyak ang sweetie ko?" Masuyong tanong niya rito.
Sumisinghot naman ito at nanatiling nakayuko lang. "K-Kasi kuya, p-pinagalitan a
ko ni Mommy."
Inipit naman niya sa likod ng tenga nito ang buhok na tumatabing sa mukha nito.
"Bakit naman? Hindi naman siguro magagalit si Ninang kung walang dahilan." Mahin
ahong sabi niya.
She wiped her tears before she looked at him. Namamaga ang mata nito but he find
s it cute. "K-Kinuha ko kasi iyong bike ko tapos nagbike lang naman ako saglit.
Pagdating ko sa house pinalo ako ni Mommy kasi daw hindi daw ako naggawa ng home
work muna bago magplay." Pagsusumbong nito.
Napangiti naman siya rito. Kinuha niya ang panyo niya sa bulsa at pinunasan ang
mukha nito. "Hayaan mo na. Ninang just wants you to prioritize your studies firs
t. Tahan na, ang pangit mo na." Asar niya rito.
Pinalo naman siya ni Ellaine. "Kuya!"
"Ayan, mainis ka nalang sakin kesa namang umiyak ka diyan. Oh, singa." Itinapat
naman niya sa ilong nito ang panyo niya.
Natatawa namang inilayo ni Ellaine ang panyo niya.
"Ano ba!"
Ginulo niya ang buhok nito. "Nagawa mo na ba mga homeworks mo?"
Umiling ito at ngumuso. "Ang hirap eh."
Kinurot naman niya ang ilong nito. "Papatulong ka lang eh. Tara na, tutulungan k
ita." Tumayo na siya at kinuha ang kamay nito. Sabay silang umakyat at ginawa an
g homework nito.
****
----They were very close back then. Tagapagtanggol siya lagi ni Ellaine sa mga nambu
bully rito sa school. Hindi kasi palaban noon si Ellaine. Pupunta lang ito madal
as sa tahimik na lugar at iiiyak nalang ang sakit na naraamdaman.
At marahil, ito rin ang ginawa nito ngayon.
Napatayo siya ng tuwid mula sa pagkakasandal nang matanaw niya si Ellaine na yak
ap ang sarili at halatang nilalamig.
Mabilis na nilapitan niya ito at inakay papasok sa hacienda. Hindi naman ito uma
ngal dahil halata sa mukha nito ang pagod at halatang-halata sa mga mata nito na
umiyak ito. Nanlalagkit rin si Ellaine dahil siguro sa gatas na tumilapon rito,
pero napansin niyang iika-ika itong maglakad.
Walang sabing binuhat na niya ito. Nagulat man ito, ay hindi na rin nagsalita at
naramdaman niyang sinandal nalang nito ang ulo sa balikat niya.
Sinalubong naman sila ni Manang Ising nang paakyat na sana sila sa itaas.
"Ano'ng nangyari?" Nag-aalalang tanong nito.
"Pakidalhannalang po si Ellaine ng pagkain sa kwarto niya."
Nang makapasok sila sa kwarto nito ay dahan-dahan niyang inihiga ito sa kama. Tu
magilid nalang ito at ipinikit ang mga mata.
"Hindi ka man lang ba magpapalit? Ang lagkit mo." Tanong niya rito.
Padabog naman itong umupo at pinanlisikan siya ng mata. "Pwede ba!! Pagod ako, i
wan mo na ako! Tsaka, hindi ka papatayin ni Daddy kung sakaling madisgrasya man
ako dahil kahit na madisgrasya ako, they don't care! Kaya ikaw, tumigil ka na ri
n! Stop acting that you also care!"
"But I do care, Ellaine! Lahat kami nag-aalala sa'yo! Kaya nga narito ka eh.."
"Nandito ako kasi sawa na sila Mommy at Daddy sa akin! They never loved me, okay
? Naiintindihan mo ba iyon? Huh, sabagay paano mo nga naman maiintindihan dahil
katulad ka lang rin nila."
Naguguluhan si Mico sa sinasabi nito. Hahawakan niya sana ito pero pinalis lang
nito ang kamay niya. Tumayo ito at tinulak siya.
"Ellaine..that's not true." Tawag niya rito.
Sunod-sunod lang na iling ang ginawa niya. "No! It's true! Simula nung nangyari
eight years ago, everything changed! Hindi nila makalimutan ang
ginawa ko! Hindi niyo makalimutan ang ginawa ko!! Kaya don't act that you unders
tand me.. don't act that you care for me. Kasi alam ko, alam ko na isa ka rin sa
kanila. Alam ko na hindi mo rin makalimutan ang ginawa ko! And I'm sorry for tha
t. Pinagsisisihan ko lahat." Napahagulgol ito sa mga palad nito.
He wanted to comfort her. Tell her that everything's gonna be fine.
Pero hindi niya magawa.
Dahil somehow, totoo ang sinabi nito.
That he can't forget what happened eight years ago.
Pero hindi siya galit kay Ellaine. Hindi niya kayang magalit rito. Ellaine was p
recious to him.
At sa nakikita niya ngayon, alam na niya kung bakit nagkakaganito si Ellaine. An
d that is because of what happened.
"M-Magpahinga ka na.. Ipapahatid ko kay Manang ang pagkain mo. Please Ellaine."
Pakiusap niya rito bago lumabas.
Dumiretso siya sa kwarto niya at napasandal sa pinto. Tiningnan niya ang nasa be
dside table niya at napangiti siya ng mapait.
Ibinaba niya ang picture frame at kinuha ang isa pang picture frame. Napangiti s
iya ng mapait. Hinaplos niya ang mukha ng ate niya - Elisha Manansala.
If she could just turn back time, she will correct all the mistakes she've made.
----****
Eight years ago..
Nasa balkonahe ng kanyang
kwarto si Ellaine at nakatingin lang sa mga bituin. Nakarinig siya ng katok pero
hindi niya iyon pinansin. Baka si Manang Mildred lang ito at iche-check kung tu
log na ba siya.
"Excited ka lang siguro sa birthday mo." Nakangiting sabi sakanya ng kanyang Ate
Elisha.
Ngumiti siya ng tipid. "Kailan ba ko naging excited sa birthday ko?"
Nag-iba naman ang ekspresyon ng ate niya tapos ay inakbayan siya nito. "Alam mo
naman si Mom and Dad, workaholic lang talaga ang mga iyon."
Ngumiti lang siya sa ate niya bilang sagot. Hindi siya nagtatago sa ate niya ng
nararamdaman niya. Alam nito na nagtatampo siya sa Mommy and Daddy nila dahil la
gi nalang busy ang mga ito. Last birthday niya nasa Davao ang mga ito dahil nagk
aproblema ang isa sa mga barko nila kaya naman tumawag lang ang mga ito para bat
iin siya. Mabuti nalang laging naroon ang ate niya. At ngayon nga, pakiramdam ni
ya trabaho nanaman ang uunahin ng mga magulangnila.
Natahimik siya nang banggitin nito si Mico - ang boyfriend ng ate niya.
Hindi pala lahat ng
na hindi nito alam
her, mahal na mahal
mahal niya si Mico,
Oo, mahal niya ang boyfriend ng ate niya. Nagsimula sa simpleng crush lang nung
five years old siya, pero habang tumatagal at nagkakaisip siya ay tila nag-iiba
ang nararamdaman niya. Ngayong magfo-fourteen na siya, alam niya na hindi lang s
impleng crush ang nararamdaman niya kay Mico, kung puppy love lang ba itong nara
ramdaman niya, so be it.
Pero tila gumuho ang mundo niya last year nang sabihin sakanya mismo ng ate at n
i Mico na sila na nga. Iyak siya ng iyak nun sa kwarto niya, she was hurt but at
the same time she was happy that her ate is happy.
"Eh, kung mukha ko nalang ang i-paint mo? Whatcha think?" He wriggled his eyebro
ws.
Umiwas naman siya ng tingin at pinagpatuloy ang pagpipinta. "Ate Elisha is in th
e study room. Puntahan mo na."
"Napuntahan ko na, kaya lang nagalit yung tutor niya kaya dito nalang ako. Tsaka
namimissnarin kita sweetie!" Akbay nito sakanya.
"Ano ba! Tsk. Tapos ako naman ang iistorbohin mo?!"
Mico nudged her side na tila naglalambing, siya naman ay patuloy sa pagtulak rit
o palayo. Ganung tagpo sila nakita ng Mommy at Daddy niya.
"Good Afternoon po Ninong, Ninang." Ngiting-ngiting bati ni Mico sabay mano sa p
arents niya. Siya naman ay nakatayo lang at nakayuko.
"Hi Mom, Hi Dad." Lumapit siya at hinalikan ang mga ito sa pisngi.
Her Mom turned to Mico. "Kanina ka pa rito, Mico?" Tanong nito.
"Hindi po, Ninang. Kakarating ko lang rin po, eh bibisitahin ko sana si Elisha k
aya lang nag-aaral pa po." Nahihiyang sagot ni Mico.
Nakita naman niya ang pagngiti ng Daddy niya. "She's studying very well, hijo. A
fter all, she will take over our business when she graduates. Parang ikaw rin."
Tinapik ng daddy niya balikat nito.
Napayuko naman siya nang sulyapan siya ng Mommy at Daddy niya.
"Ellaine, painting again?" Komento ng Mommy niya sakanya.
Hindi siya sumagot.
"Ang ganda ng painting niya, Ninang. Sabi ko nga mukha ko nalang ang i-paint niy
a para mas lalong gumanda ang painting niya." Narinig niyang sabi ni Mico. Obvio
usly, he's defending her again. Sila Ate Elisha, Manang Mildres at si Mico lang
naman ang tagatanggol niya sa parents niya.
"Imbis na magpinta kang walang kwentang bagay, gumaya ka nalang sa ate mo na nag
-aaral, okay Ellaine?" Sabi ng Dad niya.
"Opo, Dad."
Tumango lang ang parents niya at iniwan na sila ni Mico. Pinunasan niya ang mga
mata niya dahil tutulo nanaman ang mga luha niya at si Mico nanaman ang makakaki
ta.
"Sweetie.."
"Mauna na ako. Mag-aaral pa ako." Sabi niya matapos ligpitin ang mga canvass at
paints niya.
---A day before Ellaine's 14th birthday.
"We decided to postpone it after your birthday." Sabi ng Mommy niya. "Teka may p
upuntahan ka ba?" Takang tanong ng mommy niya.
Nanlaki ang mga mata niya ng mapagtanto niya kung ano'ng nangyayari sa mga oras
na iyon. Her sister is shouting and cursing. Pabilis ng pabilis ang takbo ng sas
akyan nila.
"Ate!" Sigaw niya nang biglang may isang bus ang nakasalubong nila, they've cros
sed the other lane. Halatang nawalan ng preno ang sasakyan nila. Mabilis na naiw
asan nito ang bus kaya lang sa ginawa nitong pag-iwas nabanga sila ng isa pang k
otse na naging dahilan nang banggain ng kotse nila ang barrier at nasadlak sila
sa isang underconstruction na kalsada. Their car is now in the verge of falling.
Duguan na sila ng ateniya dahil sa mga basag na salamin, but still they remained
conscious.
Matagal bago siya sumunod sa utos ng ate niya. "I love you, Ate." Sabi niya.
"I love you too, bunso. Go, susunod ako, pangako." Sabi nito.
Tumangosiya rito. Kahit na masakit ang buong katawan, pinilit niyang lumipat sa
back seat. Nararamdaman niyang gumegewang na ang kotse nila. "Hurry, Ellaine!" S
abi ng ate niya.
Mabilis niyang binuksan ang pinto at tumalon palabas. May sumalubong naman sa ka
nya na paramedics at inalalayan siya.
"Ang ate ko! Iligtas niyo ang ate ko!" Sigaw niya sa mga tao roon.
"Ate!!" Nagpupumiglas siya sa mga may hawak sakanya at gusto niyang puntahan ang
ate niya.
Kitang-kita niya.
Kitang-kita niya kung paano bumagsak ang kotse nila, kung paano nawala ang ate n
iya sakanya.
And it was because of her.
****
----Niyakap ni Ellaine ang picture frame nila ng ate niya.
"Patawarin mo ko, ate.. patawarin mo ako. Sana ako nalang, sana ako nalang ang n
amatay. Edi sana masaya pa sila.."
------Eight
Pagkagising ni Ellaine ay nagtaka siya nang mapansin niyang nasa kama na siya. A
ng pagkakatanda niya ay nakatulog siya dahil sa kaiiyak at hawak niya ang pictur
e frame nila ng Ate Elisha niya. Hinawi na niya ang comforter at tatayo na sana
nang mapansin rin niya ang benda sa may binti niya. Napakunot ang noo niya at pi
lit na inaalala ang nangyari kagabi pero walang nangyari dahil sumasakit lang an
g ulo niya sa kaiisip.
May pumasok kaya sa kwarto niya? Pansin rin niya kasi na iba na ang damit na suo
t niya. Kagabi kasi ay nakaroba lang siya sa pagkakaalam niya.
Huminga nalang siya ng malalim. Bahala na nga. Hindi nalang niya iisipin kung si
no ang nagpalit at naglagay ng benda sa binti niya. Pagod narin siya kakaisip pa
. At tsaka wala namang ring mangyayari eh.
Natahimik naman ang mga tao sa hapag na parang may mali siyang sinabi.
"What?" Tanong niya sa mga tao sa lamesa. Pero ni isa walang sumagot sakanya.
Narinig naman niyang tumawa ang katabi niya. Nilingon naman niya ito at tinaasan
ng kilay. "What's funny?"
Tumigil naman ito. At ngumiti nalang. "Sorry. I'm Rex by the way." He extended h
is hand to hers.
Tinignan niya lang ang kamay nito. Mukha namang nakuha nito na ayaw niyang tangg
apin ang kamay nito kaya ibinaba na nito iyon. She just smirked at Rex's directi
on. Nakangiti parin ito kahit na napahiya niya ito.
"Ellaine." Sabi niya habang tinusok ang hotdog gamit ang tinidor niya.
Tumingin siya rito at ngumisi lang bago kagatin ang hotdog. "Ano'ng business mo
rito?" Tanong niya. Wala naman kasi siyang makausap sa mga tao rito. Si Mico nam
an busy sa pagkain habang kinakausap ito ni Hannah. Ang iba naman ay may kanya-k
anya ring usapan.
"Supplier ako nila Mico ng mga fertilizers para sa mga pananim nila." Nakangiti
nitong sagot sakanya. Hindi ba nangangawit ang bibig nito kakangiti?
"Ah." Sagot niya habang kumukuha naman ng ham at bacon. Grabe, gutom na gutom ta
laga siya.
"IKaw? Ano'ng business mo kay Mico?" Tanong nito.
"Preso ako ni Mico." Sagot niya habang nilalantakan ang mga pagkain sa plato niy
a.
Napansin naman niyang hindi na ito kumibo kaya naman nilingon niya ito.
"Seryoso ka?" Tanong nito. Natawa naman siya sa reaksyon nito.
"Oh my God. You seriously fell for that?" Tawa parinsiya ng tawa. "Kinakapatid k
o si Mico." Nakangiti niyang sabi. Infairness,she likes this guy. He's funny.
"Ah, ikaw pala iyong ikinukwento ni Mico sakin over the phone."
Napataas naman ang kilay niya at napatingin kay Mico na narinig rin ang sinabi n
i Rex.
"I didn't know that Mico talks about me a lot." Sabi niya pero nakatingin siya k
ay Mico.
"Oo, ang sabi niya magbe-baby sit daw siya ng kinakapatid ng matagal na panahon.
." Natatawang kwento ni Rex.
Tinapik naman bigla ni Mico sa likod si Rex na naging dahilan para mabulunan ito
. Inabutan naman ito ng tubig ni Mico. "Ang daldal mo kasi eh, ayan nabulunan ka
tuloy." Makahulugang sabi ni Mico.
Tinaasan niya lang ito ng kilay nang sulyapan siya ni Mico. Pero agad naman ring
umiwas ito ng tingin. Natapos ang breakfast at nagpaalam na si Rex sakanila.
"Sige, Ellaine. See you next week." Nahihiyang sabi nito.
"Next week?" Takang tanong niya rito.
"Every week kasi nagdedeliver ng mga fertilizers rito."
"Bakit?"
"Pwede na bang sumuka?" Natatawang sabi niya. "Sige, lumayaska na. Bye." pagkasa
bi niya nun ay tumalikod na siya rito.
Really, Rex is handsome. No doubt about that. Pero hindi niya ito type. Mataas a
ng standards niya. At si Mico palang ang nakakameet nung standards niya na yun.
Dumaan siya sa may dining room at sakto namang paglabas nina Mico at Hannah. Nap
atigil naman ang mga ito.
"Sige na, Hannah. Mauna ka na." Sabi ni Mico.
"Hindi ka ba nakakaintindi? Sabi ni Mico mauna ka na. In other words tsupi! Laya
s! Gora ka na! Out of the scene." Mataray na sabi niya rito.
Nagulat si Hannah sa pagtataray niya. Well, dapat masanay na ito. Mataray na tal
aga siya. Mukha na itong iiyak kaya naman tumakbo na ito palabas ng hacienda.
Hinarap naman niya si Mico. "What's wrong with that girl? Iyakin. Nakakainis!"
"We need to talk." Tinignan niya ang kamay nitona nakahawak sakanya.
"But Ellaine--"
"Please." She begged him. Tinitigan niya ito. Sana naman maintindihan nito na ma
bigat para sakanya ang mga nangyari.
Mico just sighed. "Okay. Sige, kung iyan ang gusto mo, sweetie." And then he smi
led.
Hinila na siya nito palabas ng hacienda. "Saan tayo pupunta?!" Tanong niya rito.
"Punta tayo sa bayan. You need some normal clothes." Sabi nito nang pagbuksan si
ya nito ng pinto ng Rover nito.
"What do you mean by that?" Mataray na tanong nito.
"You'll love the market, sweetie." Nakangiting sabi nito nang makasakay na sa dr
iver's seat.
She rolled her eyes at him. Sinabi nang huwag siyang tawaging sweetie eh. "I sai
d don't call me that." Naiinis na sabi niya.
"Okay, sweetie." Nakangiting sabi nito. Halatang inaasar siya nito.
"Kulit." Bulong niya sa sarili. She just looked outside the window. Hindi niya k
asi gustong ipakita kay Mico na nangingiti siya. Baka lumaki ang ulo. Mahirap na
.
"I'll tour you around." Basag nito sa katahimikan."Saan? Eh halos puro taniman l
ang ang nakikita ko." Sabi niya.
"I mean sa bayan. At tsaka there are many hidden places that you can see dito sa
rancho." Mayabang na sabi nito.
"Gaano ba kalaki itong rancho niyo? Grabe ang nilakad ko kaya! And to think iniw
an mo pa ako! How could you do that?!" Thinking about it, hindi niya pa nabubugb
og si Micosa nangyari nung una niyang dating rito.
Natawa naman ito. "Well, sweetie. You're rude that time."
She gaped at him. "And enough reason iyon para iwan ako roon?! Parang wala tayon
g pinagsamahan."
Napatigil siya sa sinabi. Kahit si Mico ay natigilan rin. Napapikit siya at nili
pat ang tingin sa labas ng bintana.
Sinulyapan lang siya nito saglit at ibinalik sa daan ang tingin. "Of course. Ser
yoso ako. You'll work just like me and everybody else."
"Kung ganun, ikaw nalang ang magdrive. Inaantok kasi ako. Unlike you, I haven't
got any sleep last night."
"Gago ka ba? Matapos mo akong sapilitang gawing trabahador rito sa rancho mo, ng
ayon gagawin mo naman akong driver?!" Sigaw niya rito.
Tinakpan naman ni Mico ang kanang tenga at kinuskos iyon na tila nabingi ito. "G
rabe ka naman makasigaw. Pwede ka namang tumanggi ng maayos eh. No need to curse
at me."
Inirapan niya lang ito at pinokus ang tingin sa mga makikita sa paligid which is
mga puno, taniman at mga bundok lang.
Inisip naman ni Ellaine ang binti niyang nasipa ng baka kahapon. Paggising niya
ay nakabenda na ito. Si Micokaya ang naglagay nun?
"Wala, ang sabi ko okay na ang binti ko. Medyo kumikirot minsan but it's bearabl
e." Kibit-balikat niyang sagot.
"What?" Humarap sakanya si Mico bahagya. Palipat-lipat ang tingin nito sakanya a
t sa kalsada.
"What 'what'?" Salubong na ang kilay niya. Hindi niya kasi ito maintindihan.
Natawa naman ito. "Sweetie, ypu've been staring at me. I know you, ano'ng gusto
mong itanong sa'kin?"
Napamura siya sa isip. Bakit ba niya nakalimutan iyon? If there's someone who kn
ows her well, it will be her sister and of course..Mico.
Pero nagulat nalang siya nang abutin ng kanang kamay ni Mico ang kanyang baba at
iniharap sa gawi nito.
"C'mon, tell me." Pinisil-pisilnito ang baba niya.
Iniiwas naman niya ang baba niya mula sa pagkakahawak nito. Naiilang kasi siya.
Ewan ba niya. Naiilang talaga siya kapag magkasama sila ni Mico.
Eversince naging magkasintahan ang Ate Elisha niya at si Mico noon ay dumistansy
a siya kay Mico dahil natatakot siya noon na baka masira niya ang relasyon ng ka
patid niya kapag inamin niyang mahal niya si Mico so she distanced herself to th
em.
Ginawa niya iyon dahil ito ang alam niyang paraan para mawala ang nararamdaman n
iya para dito.
"Hey.." Nabalik siya mula sa pag-iisip niya nang sundutin siya ni Mico sa pisngi
.
"Ikaw ba ang naglagay ng benda sa binti ko?" Diretsahan niyang tanong.
Matagal bago ito makasagot kaya naman tinanong niya ito muli. "Ikaw ba?"
"Oo, ako nga. Pero hindi ako nagpalit sa'yo ng damit ah! Si Manang Ising ang gum
awa nun!" Depensa agad nito.
Nilingon niya ito at tinaasan ng kilay. "Eh bakit ang defensive mo?"
"Hindi naman, inuunahan lang kita bago mag-assume ka ng ibang bagay. Kilala pa n
aman kita." Nakangiting wika nito.
Tumango-tango naman siya rito.
"Thanks." Mahinang sabi niya rito. Sapat na para marinig nito.
Ngumisi naman ito at tutok ulit sa pagda-drive. "Hindi naman, akala ko kasi hind
i ka narin marunong mag-thank you."
She just rolled her eyes at him. Ano ba tingin nito sakanya? Walang utang na loo
"Bakit ang nanahimik ka diyan? Kausapin mo naman ako, malayo pa ang bayan." Kuli
t sakanya ni Mico.
"Tigilan mo nga ako! Kung gusto mo, kausapin mo iyang sarili mo. Huwag kang maku
lit, matutulog ako!"
"Bakit ba ang sungit mo?" Rinig niyang tanong nito pero hindi niya iyon pinansin
.
"Huy, sweetie.. pansinin mo naman ako." Pangungulit ulit nito pero hindi siya su
magot.
Pero panandalian lang pala iyon dahil nagsalita ulit ito. At seryoso ang tono ni
to.
That made her eyes open. At talagang may lakas ito ng loob para itanong sakanya
iyon?
She
adjusted her seat at hinarap ito.
She's mad.
No.
She's fuming mad.
Tumingin ito sakanya. Seryoso ang mukha at malungkot ang mga mata.
"What happened to the sweet girl I knew back then?" His voice sounds lonely and
also there's a hint of disappointment.
She knows it. Dahil ganito rin ang tono sakanya ng mga magulang niya sa tuwing t
itanong rin siya ng mga ito kung bakit ba siya nagkakaganito. Ruining her life.
"I just don't understand why did you end up like this." Iiling-iling na sabi nit
o.
She bit her lower lip to prevent her from tearing up. She inclined her seat once
again.
Tumagilid siya patalikod kay Mico dahil ayaw niyang makita nito na ganito siya k
ahina kapag naaalala ang nakaraan.
Kung alam lang nito.
Kung alam lang nito na isa ito sa mga dahilan para piliin niyang magbago.
****
Eight years ago..
(After the accident)
Pagkamulat ng
mga mata ni Ellaine ay puting kisame kaagad ang nakita niya. Napaigik siya nang
subukan niyang galawin ang mga paa niya. Narinig niya namang may kumaluskos sa m
ay tabi niya at nakita nga niya ang mukha ng yaya niya na si Manang Mildred.
"Ellaine, kamusta ka na? Huwag ka munang gumalaw." Inalalayan siya nitong umupo
sa kama.
Nakita niya ang kanang binti niya na naka-cast habang marami rin siyang benda sa
braso at katawan. May isang benda rin siya sa kanang bahagi ng noo niya.
"Hindi! Ang Ate ko, nakita ko! Nahulog siya kasama nung kotse! Yaya, buhay pa si
ya 'di ba? Tell me that she's alive!"
Maya-maya lang ay nagsipasukanang mga nurse at isang doctor at may itinurok sa I
V niya and them ilang minuto lang ay nanghina siya at na tila ba pagod na pagod
siya and then she feel asleep.
Pagmulat ulit niya ng mata nakita niyang mag-isa lang siya sa kwarto niya kaya n
aman hindi na siya nagdalawang isip pa. Kahit masakit ay tinanggal niya ang IV n
a nakakabit sakanya. Hirap man sa naka-cast niyang paa, sinikap niyang kunin ang
saklay na nasa paanan ng hospital bed niya.
Nilibot niya ang kabuuan ng ospital para hanapin kung nasaan ang kwarto ng Ate E
lisha niya hanggang sa nakarating siya may ICU. Nakita niya roon ang parents niy
a, si Mico kasama rin ang parents nito at kaharap nila ang isang doctor na umiil
ing lang sakanila. Lumapit siya ng kaunti para marinig ang pinag-uusapan ng mga
ito.
"I'm sorry Mr. And Mrs. Manansala but the patient will not make it kahit na may
life support na nakakabit sakanya."
Napahagulgol ang mommy niya sa daddy niya. Pati ang Ninong Damian niya at Ninang
Kiele niya na magulang ni Mico ay napaluha tanging si Mico lang ang tulala sa g
lass wall at tinititigan ang Ate Elisha niya.
"Sabi ko naman kasi sainyo na bukas na kayo tumuloy sa Tagaytay! Ang tigas kasi
ng ulo niyo! Bakit kasi inaya mo pa ang Ate mo roon!" Hagulgol ng Mommy niya.
"B-Bakit hindi ko ako dinalaw nung nasa ospital ako?" Lakas-loob niyang tanong r
ito.
Tumango siya at lumayo rito. "Hindi ka rin naiiba kela Mommy, bakit hindi niyo n
alang ako diretsuhin na ako ang sinisisi niyo sa pagkamatay ni Ate?!... Tama ka.
Dapat ngang umalis ka para makalimot. Hayaan mo, gagawin ko rin iyon. At sisigu
raduhin kong kakalimutan rin kita."
****
"Ellaine?.."
Nagising si Ellaine sa pagyugyog sakanya ni Mico.
Naku, kung may masking tape lang siyang dala kanina niya pa nilagyan ang bibig n
ito. Napakaingay, nakakahiya sa mga tao. Pinagtitinginan pa naman sila.
"Ayan ka nanaman sa isip mo eh. Siyempre, nasa puder kita kaya aalagaan kita. Ta
kot ko lang kay Ninong Edgar." Inakbayan niya ito at naglakad na sila.
Nakarating sila sa isang wet market na may mga kainan sa mga gilid.
Naramdaman niyang humawak si Ellaine sa braso niya. "Are you saying we're going
in there?" Nandidiring sabi nito.
Napamulagat naman ito sa sinabi niya. Naiinis siya ng kaunti sa inaasta nito. An
g laki ng ipinagbago nito. Oo, alam niyang laking mayaman ito. Kahit naman din s
i Elisha dati ayaw sa mga ganitong lugar. Pero hindi niya aakalaing pati si Ella
ine ay ganito rin. Simula nang mga bata pa sila ay si Ellaine na ang walang kiye
me. Pero siguro nga totoo ang sinabi nito. She changed.
"Huwag ka nang maarte. Dalawang choices lang iyan eh. Maiwan ka dito mag-isa o s
Nagdabog naman ito at ito pa mismo ang naunang pumasok sa loob ng wet market. Na
pangiti naman siya at sinundan ito.
"Betamax iyan."
"Beta what?"
"Basta kainin mo."
Kinuha naman nito ang tinidor at tinusok iyon at tsaka kinain. Tumango-tango nam
an ito na tila nagustuhan ang lasa.
"Ano?"
"Not bad."
Patuloy naman sila sa pagkain at believe it or not halos si Ellaine rin ang naka
ubos ng pagkaing binili nila. Hindi naman siya nagrereklamo. Actually, natutuwa
siyang panuorin ito. Matakaw kasi talaga ito dati pa man.
She shrugged."Sige."
Pumunta sila sa Mini Stop na kaisa-isang convenience store rito sa bayan nila. N
amili naman si Ellaine ng mga kailangan nito. Siya naman ay sumusunod lang rito.
Nang madaan sila sa mga chocolate ay napatigil siya. Pumipili siya ng mga chocol
ates nang may lumapit sakanya.
"You're Mico, right? Owner of the Rancho Illustre?" Tanong sakanya ng isang baba
e sa harapan niya.
Napakamot naman siya sa ulo at napangiti nalang ng tipid rito. "Yeah, ako nga 'y
un."
Lumaki naman ang ngiti sa mga labi ng babaeng nasa harapan niya. "Oh my God! Ika
w nga! Sa mga magazines lang kita nakikita eh. Buti nalang bumisita ako sa pinsa
n ko rito at nakita ka.. I'm Desiree by the way." She extended her hand.
Nginitian niya lang ito. Hindi sa mapanghusga siya pero halata niya na Desiree i
s throwing herself to him and he hates it but he will not be rude. Kahit na naii
nis siya sa mga ganitong babae, babae parin ito at hindi pwedeng bastusin nalang
. Aabutin na sana niya ang kamay nito nang may ibang kamay ang umabot rito.
"And I'm Ellaine,by the way. " Ellaine shook the hand of Desiree.
Nalukot naman ang mukha ni Desiree nang si Ellaine ang makamayan nito.
Tinaasan ng kilay ni Ellaine si Desiree. "Well? Tatanga ka lang ba diyan? Aalis
na kami ni Mico. Tabi!" Mataray na sabi nito.
Nagulat naman si Desiree kay Ellaine. Inirapan kasi nito ang babae at nauna nang
naglakad.
"Sorry ha? Selosa lang talaga ang girlfriend ko."
Habang pina-punch ng cashier ang mga pinamili ni Ellaine, siya naman ay nakahalu
kipkip lang na pinagmamasdan si Ellaine na busy naman sa pagkutkot ng kuko nito.
"Five hundred eighty nine pesos po, Ma'am." Sabi nung cashier kay Ellaine.
Napatanga nalang siya rito. Wala siyang nagawa kung hindi dukutin ang wallet niy
a at bayaran ang pinamili ni Ellaine na hindi niya alam kung bakit umabot sa lim
ang daan mahigit ang nagastos niya.
Siya rin ang pinagbuhat nito ng mga pinamili. Naiiling nalang siya sa nangyayari
sakanya. Biruin
mo, isa siyang haciendero pero ngayon sunud-sunuran lang siya sa isang babae. Na
tatawa nalang siya sa nangyayari sakanya. Kung nakikita lang siguro siya ng bark
ada ay baka itinakwil na siya ng mga ito.
Okay sana kung nagpapaka-alila siya kung girlfriend niya si Ellaine pero hindi n
aman eh. Kinakapatid niya ito at ever since they were kids he always see her as
her own little sister. No romantic feelings involved.
Nakita niya si Ellaine na may tinitignan sa isang tiangge. Nagtaka naman siya sa
tinitingnan nito kaya naman ay lumapit siya rito kaya lang bago pa man siya tul
uyang makalapit ay ito na mismo ang sumalubong sakanya.
"Ah, bumili ka muna ng mga damit mo. May mga tiangge diyan." Sabi niya rito.
Napapalatak nalang si Ellaine na tila naiinis nanaman. "Marami akong damit. Hind
i ko kailangang bumili ng mga cheap na damit."
"Ellaine, ang kulit mo rin eh. Sige, bukas ng umaga sasama ka sa palayan. Maatim
ba ng kaluluwa mo na maputikan ang mga Prada,Balmain,Versace o kahit ano pang m
amahaling damit mo?"
Pumunta sila sa mga tiangge ng mga damit. Habang namimili ito ng mga damit ay na
gpaalam siyang ilalagay muna sa sasakyan ang mga nauna nilang ipamili.
Pero hindi parin siya mapakali. Knowing Ellaine, matigas ang ulo nito. Binalinga
n niya ang tindera. "Ate, pakibantayan po ito ah? Hangga't wala ako, huwag niyo
itong papaalisin."
Natawa naman ang tindera sakanya. "Oo na, sige na hijo." Sabi naman ng tindera.
Inirapan naman siya ni Ellaine. Umalis na siya at iniwan muna saglit si Ellaine
sa tiangge.
Napatigil siya sa tindahan kung saan may tinitignan si Ellaine kanina.
"Maybe she hasn't changed completely." Sabi niya sa sarili.
Lumabas ang isang matandang lalaki na mahaba ang buhok.
"Manong, pabili nga ho." Sabi niya.
-----Pagkasarang-pagkasara ni Ellaine ng pinto ng sasakyan niya ay agad na inincline
nito ang upuan at napapikit.
"Ganyan ka ba talaga kapagod?" Tatawa-tawang tanong niya rito.
"Eh, ayaw po magising. Napasarap ata sa tulog. 'Nang, pakikuha nalang po yung mg
a pinamili namin sa sasakyan at pakilagay nalang po sa kwarto ko."
Umakyat siya sa kwarto ni Ellaine at dahan-dahang inilapag ito sa kama nito. Bin
uksan niya aircon sa kwarto nito. Tinanggal niya ang mga sapatos nito at kinumut
an.
Lumapit siya at naupo sa gilid nito. Inayos niya ang buhok nito at hinaplosiyon.
Napangiti siya habang pinagmamasdan ang mukha nito. Mabuti pa kapag tulog, mukh
ang anghel. Pero kapag gising, mukhang anghel nga, nasapian naman ng megaphone.
Tatayo na sana siya nang napatingin siya sa bedside table nito. Kinuha niya ang
dalawang picture frame na nakalagay roon. Ang isa ay kuha nung graduation nito n
g elementary. Nakaakbay siya rito. Tapos ang isa naman ay litrato nila ni Elisha
.
Kinuha niya ang litrato ng magkapatid. Napangiti nalang siya ng mapait.
Ibinalik na niya sa pwesto ang mga picture frame. Tinignan niya ulit si Ellaine
at wala sa sariling hinalikan ito sa noo.
Hinaplos niya ulit ang ulunan nito bago lumabas. Pero bago isara ang pintuan ay
isa pang sulyap ang ginawa niya kay Ellaine.
"It's not your fault, sweetie." Sabi niya bago isinara na ng tuluyan ang pintuan
.
-------- Eleven
Ellaine wrinkled her nose at the smell of the carabaos. She was just standing be
side the coconut tree watching Mico's farmers planting. Si Mico naman ay naroon
rin sa palayan at hawak ang tali ng kalabaw habang paikot-ikot sa kabuuan ng pal
ayan.
Hindi niya talaga maintindihan kung bakit pa siya ginising ni Mico ng alas-kwatr
o ng madaling araw, paano ba naman siya lang ang nag-iisang babae rito. Hindi ni
ya alam ang gagawin dahil nang kausap niya si Mico ay tinawag ito ni Mang Densio
at hindi na siya binalikan pa.
She was just wearing a simple white shirt and maong shorts. Nakatsinelas lang ri
n siya. Looking at the dirty clothes of the people working in the fields, she wa
s thankful that Mico insisted her to buy clothes yesterday. She will not risk he
r signature clothes and shoes. Never.
Paglipas siguro ng mga thirty minutes ay tumigil muna silang lahat sa pagtatraba
ho. Ang iba ay naghugas sa may poso na makikita sa gilid ng kubo. Ang iba naman
ay dumiretso sa loob ng kubo para magpahinga. Si Mico naman ay diretsong nakatin
gin sakanya.
Kaagad naman siyang umusod dahil ang putik putik nito. At amoy kalabaw. "Huwag k
a nga tumabi! Amoy kalabaw ka!" Sigaw niya rito.
"Natural! Kita mong kalabaw ang kadate ko kanina pa 'di ba?"Sarkastikong sabi ni
to.
"What is she doing here?" Nakakunot noong tanong niya kay Mico.
Mico shrugged his shoulders. "Nagdala daw ng pagkain. Lagi namang nagdadala si H
annah ng pagkain kapag ganitong magbababad kami sa ilalim ng araw."
Tumayo na ito kaya sumunod narin siya. Kahit na naiinis siya sa Hannah'ng iyon,
hindi niya ito ipapahiya. Kawawa naman. Tsaka nalang kapag silang dalawa nalang.
Pagkarating nila sa kubo ay naabutan nila ang mga lalaki na akala mo hindi nakak
ain ng isang linggo dahil kung makapag-unahan sa pagkain ay akala mo mauubusan.
Nakita niya si Hannah na nakapink na tshirt at shorts - aba at hindi ata mukhang
lalaki ang isang ito. Nakapusod ang maikli nitong buhok. Nakita niya kung paano
ito nangiti nang makita si Mico.
At hindi na siya nagulat nang lumapit na ito sakanila ni Mico - well alam naman
niyang si Mico naman talaga ang pakay nito.
"Heto Mico oh, nagluto kami ni nanay ng pansit at biko." Sabay lahad nito ng isa
ng plato na may lamang pagkain. Kinuha naman iyon ni Mico.
"Eto nalang sa'yo Ellaine oh. Hindi pa naman ako gutom." Baling sakanya ni Mico
at inabot ang pagkaing bigay ni Hannah rito.
"Huwag na, Hannah. Hati nalang kami ni Mico. 'Di ba?" Baling niya sa lalaki.
Hindi naman agad ito nakasagot. Kaya tinaasan niya ito ng kilay at inirapan ito
at si Hannah nalang ang binalingan.
"Salamat sa pagkain ah." Inismiran niya ito pagkatapos ay pabalyang binigay kay
Mico ang plato at lumabas sa kubo. Bumalik siya sa puno ng buko at doon naupo. B
uti pa dito hindi maingay. Walang asungot.
Hindi na siya nagulat nang sundan siya ni Mico at tinabihan siya. Dala-dala ang
plato na bigay ni Hannah.
"Akala ko ba hati tayo?" Tanong nito sakanya. A smile playing on his lips.
"Nawalan na ako ng gana. And I don't eat foods like that. Baka mamaya madumi pa
iyan."
Bumuntong-hininga naman ito. "Don't be too harsh on Hannah. She's really good fr
iend of mine. Anak siya ni Mang Densio na matagal na naming trabahador rito sa r
ancho."
Napataas naman ang kilay niya. "Inaaway ko ba si Hannah? Hindi naman 'di ba? Kun
g inaaway ko siya edi sana matagal nang lagas ang buhok niya."
Pagkasabi niya nun ay tumayo na siya at bumalik sa kubo. Kahit na ayaw niyang ma
kihalubilo sa mga taong ito, wala siyang ibang choice. Naiinis siya kay Mico.
--It's already eleven am but still Ellaine is not doing anything. Ngayon nasa loob
na siya ng kubo mag-isa dahil mainit na sa labas. She's really bored. Buti nala
ng talaga at umalis rin si Hannah pagkatapos kumain ng mga lalaki pero babalik d
aw ito para naman dalhan ng pananghalian ang mga nagtatrabaho. Anytime soon ay b
abalik na ito. At honestly, ayaw niya itong makita. Naiinis siya tuwing kinakaus
ap nito si Mico. Naiinis siya tuwing nakikita niya kung gaano ka-close sila ni M
ico. Naiinis siya dahil naaalala niya na ganoon din sila ni Mico dati. Mas close
nga lang.
At ang pinakaiinisanniya ay kung bakit niya siya naiinis sa mga ginagawa ni Hann
ah.
Wala naman itong ginagawa sakanya. Pero ewan niya ba, unang kita niya palang rit
o hindi na niya ito gusto.
Ganyan ang naging buhay niya and totoo, nalalimutan niya ang mga taong nanakit s
akanya. Nakalimutan niya ang nakaraan niya. Nakalimutan niya si Mico.
But it all changed nang ipatapon siya ng Daddy niya sa mismong rancho nito. And
now she's stuck with him.
Nagbago nga siya. But Mico also changed.
Napatayo nalang siya sa sobrang pag-iisip. Sumasakit lang ang ulo niya. Nakakain
is kasi wala siyang magawa kaya naman kahit na nagdadalawang-isip siya ay pumunt
a nalang siya sa palayan. Tinanggal niya ang tsinelas niya at walang sabing inil
ubog ang paa niya sa putik. Bahala na sa duming sisiksik sa mga kuko niya. She's
bored!
"Seorita, ano po'ng ginagawa ninyo? Madudumihan lang po kayo rito." Sabi ng isang
lalaking malapit lang sakanya.
"Don't mind me. Just continue what you're doing." Iwinasiwas niya ang kamay niya
rito at dahan-dahang naglakad papunta kay Mico na nakapameywang habang pinagmam
asdan siya.
See? Dati kapag nakita nitong nahihirapan siya agad itong sasaklolo sakanya, but
now look at him. He's grinning while looking at her struggling he way to him.
"I swear I'm gonna strangle you when I get there." Inis na bulong niya sa sarili
habang hirap na hirap parin siyang maglakad.
At sa wakas nakarating siya rito kaya naman hindi na siya napatumpik-tumpik pa a
t kinurot niya si Mico.
Napapalatak nalang siya. May magagawa pa ba siya. "Tss. Ano pa nga ba? So, paano
iyang ginagawa mo?" Tanong niya rito.
Tinuruan naman siya ni Mico kung paano gabayan ang kalabaw sa pag-aararo ng pala
yan. Hindi naman mahirap kasi lalakad ka lang naman dahil yung mismo ang kalabaw
ang gumagawa ng trabaho. Ang kalaban mo lang ay ang init ng araw at amoy.
Pinunasan niya gamit ang braso ang pawis na tumutulo sa may noo niya. Ganoon rin
ang ginawa niya nang punasan niya ang pawis sa leeg.
Bigla namang nilagay ni Mico sakanya ang salakot na suot-suot nito kanina.
Pero hindi ito nagpatalo dahil binunggo ulit siya nito kaya naman nawalan siya n
g balanse kaunti kaya buti nalang hindi siya tuluyang natumba. Inis naman na tin
ulak ito.
Sa sobrang inis niya ito naman ang tinulak niya sa putikan and later on they wer
e laughing on how they looked!
"I'm just happy seeing you laugh again. Kailangan pa pala natin maligo sa putika
n para lang marinig ko ulit ang tawa mo."
Napatigil rin siya sa sinabi nito. Oo nga ano. Hindi niya napansin na tumatawa n
a siya...ng hindi pilit."Seorito! Seorita! Kumain muna tayo! Nandito na si Hannah
dala ang pananghalian natin!" Tawag sakanila ng isang trabahador ni Mico.
"Uhm, uwi muna tayo sa hacienda oh. Hindi ako makakakain nang madumi." Katwiran
niya.
Naglalakad sila papuntang kubo at nanatiling nakahawak ang kanyang kamay sa bras
o nito.
"Mico --" masayang salubong ni Hannah kay Mico pero nang makita siya nito at ang
kamay niya na nakahawak sa braso ni Mico ay napawi ang ngiti nito. "E-Ellaine..
"
Napataas naman ang kilay niya rito. Hinawakan naman ni Mico ang kamay niya na na
kahawak sa braso nito at dahan-dahang tinanggal iyon. Bago bitawan ay naramdaman
niya ang pagpisil nito dito.
Napanganga naman siya sa ginawa nito. Is it a warning for her? Na ano? Huwag tar
ayan si Hannah?
"Kain na kayo." Aya ni Hannah. Pero kay Mico lang ito nakatingin.
Napangisi naman siya. "Pasensya na Hannah ah. Kaya lang, aalis na kami pauwi. Ma
liligo pa kasi ako." Sabi niya kay Hannah.
Halata namang nalungkot ito na laloniyang ikinangisi.
Binalingan siya ni Mico at bumulong. "Let's eat first. Sayang naman ang niluto n
i Hannah."
Napataas naman ang kilay niya. "No, I want to go home." Mariing bulong niya.
Bumuntong-hininga naman ito. "Ellaine.." Sabi nito sa masuyong tono na tila naki
kiusap.
Pero hindi siya maawain. Ngumisi siya rito. "Fine. Kumain ka."
"Thank you--"
"Diyan nalang ako sa poso maglilinis. May spare shirt ka 'di ba? Iyon nalang ang
ipamamalit ko sa maduming suot ko." Sabi niya at tsaka hinarap si Hannah.
"Dito na daw kakain si Mico kaya huwag ka nang malungkot." Mataray na sabi niya
rito at nilagpasan ang dalawa papunta sa poso malapit sa kubo.
May timba roon at tabo. Saktong may sabon rin sa may tabi ng poso. Inumpisahan n
iyang punuin ng tubig ang timba.
Kukunin niya na sana ang tabo at bubuhusan ang sarili nang pigilan ni Mico ang k
amay niya. Matalim na tinignan siya nito.
"What are you doing?" Asik nito sakanya.
"Sabi ko naman sa'yo 'di ba? Kung ayaw mong umuwi na tayo, edi dito ako maliligo
. Walang problema."
"Baliw ka ba? You'llgonna give them a fucking live show! Lalaki parin ang mga iy
an, kahit na wala silang sinasabi pero sa isip ng mga iyan pinuputakte ka na! Ha
lika at doon ka sa hacienda maligo!" Hila nito sakanya.
Napangisi nalang siya sa inakto nitk. Edi siya ang nagwagi. Kailangan pang inisi
n bago ito bumigay.
But she was serious nang sabihin niya doon sa poso maglinis pero hindi naman siy
a maghuhubad, ano! She was just gonna clean her face, arms and legs dahil naiiri
ta talaga siya kapag madumi siya.
"Mang Densio, uuwi na ho kami ni Ellaine. Baka hindi narin ako makabalik. Kayo n
a ang bahala rito." Bilin nito.
Lumabas naman sa kubo si Hannah na may dalang plato na may kanina. Napangiti nam
an siya. "Hey Hannah, pasensya na ah. Uuwi na kami ni Mico." Paalam niya rito.
"Akala ko ba dito ka kakain?" Tanong nito kay Mico.
"Pasensya na. Ellaine needs to wash up. Sige."
Hinila na siya ni Mico. Nilingon niya si Hannah at kinawayan ito habang natatawa
.
Buti nga sa'yo.
"Kahit kailan ang tigas ng ulo mo, Ellaine!" Galit na sabi ni Mico sakanya.
Pero imbis na matakot ay natatawa nalang siya sa likod nito. She likes Mico when
he's mad.
Wait -- what?
What did she just said?
------- Twelve
Ngiting-ngiti si Ellaine nang lumabas siya ng kanyang banyo. She feel so fresh!
Ang bango bango niya na hindi katulad kanina na amoy araw siya at kalabaw!
Pumunta siya sa closet niya at tinignan kung ano ang kanyang masusuot. Kinuha ni
ya ang kanyang Red Moschino dress at isinuot iyon. Sinipat niya ang sarili sa sa
lamin at umikot-ikot sa harap nito.
mga nabili niya hindi pipitsugi. Hindi rin masama ang qualit
habang hinihintay si Mico ay nakadaldalan niya pa ang tinder
imported ang mga damit na itinitinda nito na galing raw sa m
Taiwan.
Pinaglalalabas niya ang mga damit na nabili niya at inilatag sa kama. Nakuha ng
atensyon niya ang isang peach summer dress. Kinuha niya iyon at sinuot.Muli ay h
umarap ulit siya sa tapat ng salamin at umikot-ikot roon.
Napangiti siya dahil hindi naman makati ang tela ng dress na suot niya. Hindi ri
n siya mukhang magka-clubbing. Simple lang ang hitsura niya.
"Okay na 'to." Sabi niya sa sarili. Nag-ayos lang siya na kaunti. Naglagay ng fa
ce powder, lip balm at kaunting lipstick. She sprayed her perfume and went out h
er room.
Habang naglalakad ay nadaanan niya ang kwarto ni Mico na saktong bumukas nang na
sa harapan siya niyon.
Iniluwa ng pintuang iyon ang isang bagong paligo ring si Mico. Hindi nakaligtas
sa ilong niya ang amoy nito. Nakakaliyo. Nakakawala sa sarili.
Kumunot naman ang noo nito sa sinabi niya. "I don't smell anything, except your
perfume."
Nanlaki naman ang mga mata niya. There it is again, his playful smile.
Magrereact na sana siya nang biglang tumunog ang iPhone nito. Agad nitong sinago
t ang tawag.
Nang ibaba nito ang iPhone nito ay tinignan siya nito ng seryoso.
"My Mom just called. Hindi niya sinabi kung bakit." Mico said.
Napaismid nalang siya. "Siguro titignan nila kung naghihirap na ba ako."
"Halika na, kanina pa ata nakapaghanda ng lunch si Manang Ising." Pag-iiba niya
sa usapan. Nauna na siyang bumaba at tsaka dumiretso sa dining area.
----Mico sighed as he looks at Ellaine eating quietly. Kahit hindi nito sabihin, ala
m niyang nag-aalala ito sa mga magaganap mamayang dinner. Kahit naman siya, nagaalala para rito. Kahit na mag-iisang linggo palang si Ellaine sa rancho ay tila
nagegets niya na rin ang ugali nito.And knowing Ellaine now, she will just act
as the 'bitch' in front of her parents. And he will never let that happen.
"So, what's your plan later?" Pagbubukas niya ng usapan. But Ellaine just shrugg
ed her shoulders and continued eating.
Napabuntong-hininga nalang siya rito.
Hindi na siya ulit nagsalita dahil halata naman na wala sa mood makipag-usap si
Ellaine.
"I'm done." Sabi ni Ellaine na tinutukoy ay ang pagkain nito. She stood up and p
icked up her plate and placed it in the sink. She washed her hands and went upst
airs again.
Napailing nalang siya. Sakto naman ang pagpasok ni Manang Ising mula sa labas.
"Hindi pa ba kumakain si Ellaine?" Tanong nito sakanya.
"Tapos na siya, 'Nang. Nga pala, dadating dito sila Daddy kasama sila Ninong Edg
ar, dito po sila magdi-dinner."
Tumango naman si Manang Ising. "Osige, ako na ang bahala." Sabi nito.
Ininom na niya ang tubig at niligpit rin ang pinagkainan niya. Pagkatapos ay pum
asok sa kwarto niya at doon nagsipilyo. Matapos niyon ay lumabas siya ng kwarto
at sakto ring lumabas si Ellaine.
"Gusto mo mamasyal?" Tanong niya rito.
At sa wakas, ay nakuha rin niya ang atensyon nito.
"Talaga? Papasyal mo ako?"
Ngumiti naman siya at tinanguan ito. "Oo, ano?"
Tumango naman ito.
"Sige."
Nauna siyang maglakad at sumunod naman ito sakanya.
"Hindi ba tayo sasakay?" Pigil sakanya ni Ellaine at itinuro ang Rover niya.
Natawa naman siya. "Hindi naman tayo lalabas ng rancho."
"Hello! Ang laki kaya ng rancho niyo! Ibig sabihin maglalakad lang tayo?"
"Oo. Huwag kang mag-alala malapit lang iyong pupuntahan natin."
---Kanina pa sila naglalakad ni Mico at masakit narin ang paa niya dahil mabato ang
dinadaanan nila. Hindi nga niya alam kung nasa rancho pa ba sila dahil ang dami
na nilang pinasukan at nilikuan. Kung kanina may mga palayan at trabahador pa s
iyang nakikita, ngayon napalitan na ito ng mga puno at mga halaman na tila animo
'y nasa gubat na sila.
"Hoy! Mico! Saan ba talaga tayo pupunta?!" Sigaw niya rito.
"You'll see."
Hinabol niya ito at sinabayan sa paglalakad.
Of course.
All along, nakakabatang kapatid lang ang tingin nito sakanya.
Tulad parin ng dati.
Nagpapa-'kuya' parin ito sakanya.
And it will never be her.
Dahil hanggang ngayon ganoon parin ang tingin nito. Hindi parin nagbabago.
"This is just one of the hidden places here in Rancho Illustre." Proud na sabi n
i Mico.
Siya naman ang bumaling rito. "You mean there's more?"
"Yep!" He said with a popping sound at the 'p'. "Dadalhin kita sa mga iyon kapag
nagbehave ka." Sabi nito.
Sumimangot naman siya. "What do you mean by the word 'behave'?"
"Mamaya sa dinner."
"Ellaine? Bumaba ka na. Kakain na. Kanina ka pa namin hinihintay." Mico's voice
is very commanding.
Pumikit siya at sinuot ang pekeng ngiti niya tsaka binuksan ang pinto. Nakita ni
ya si Mico na napanganga.
"What are you wearing?!" Sita nito sakanya.
Tinaasan niya lang ito ng kilay. "A dress."
Lalagpasan niya na sana ito pero pinigilan siya nito sa braso. "Get in there and
change." Mariing wika nito.
Nginisian niya ito. "Huwag na, baka mainip sila Mommy and Daddy. Let's go?" Maar
teng sabi niya rito.
"Okay.. hindi ako makahinga." Pabirong sabi niya at nilayo ang kanyang sarili mu
la sa kanyang ina.
Nagulat siya nang bigla nalang siya nitong yakapin. Her mother is strict eversin
ce. She has this aura that is very dominating kaya nga takot sila ng Ate Elisha
niya na suwayin ang mga utos nito.
But inspite of that dominating aura of hers, her mother is also very affectionat
e. Nakita niya na iyon. Malambing ito sakanila ng Ate Elisha niya dati. Pero min
san lang iyon. At ang minsan na iyon ay hindi madalas dahil babad sa trabaho ang
Mommy nila. Same goes to her Dad.
At nang mamatay ang Ate Elisha niya, her mother became distant, especially to he
r. Hindi naman siya nito pinababayaan, kumpleto lagi ang pangangailangan niya mu
la sa pera, pagkain, allowance, gamit sa school, sa mga luho niya, everything binibigay ng mga ito.
Pero hindi iyon ang gusto niya.
Hindi iyon ang kailangan niya nang mga panahong iyon.
Every important occassion of her life, walang Mommy at Daddy na dumating para sa
kanya. Tumatawag naman ang mga ito sakanya to say their sorry's at nangangako na
man ang mga ito na they'll make it up to her. At ang sinasabi ng mga ito na 'mak
e up to her' ay mga regalo. Mga materyal na regalo.
Kalaunan ay nasanay nalang siya. Hindi na siya umasa. Dahil iyon ang pinakamasak
it na ginawa niya - ang umasa.
She stopped exerting efforts. Dahil at the end of the day naman nababalewala lan
g.
And then her father asked her a very shocking question. "What are your plans on
your birthday, Ellaine?"
Napatingin siya sa gilid niya. She smiled a little. "Wala, dad." Simpleng sagot
niya.
Her mother turned to her and held her hand on the table. "Nonsense, Ellaine. You
're turning twenty-three in two weeks time, where do you want to celebrate?"
Kumuyom ang mga palad niya. "I said I don't have plans!" Napalakas ng kaunti ang
boses niya.
"Ellaine." Her dad said in a warning tone. "Huwag sa harap ng pagkain."
She scoffed. She stood up and excused herself. Hindi niya pinansin ang mga tawag
sakanya ng Daddy niya. Galit nanaman ito. As usual. Wala namang nagbago.
Dire-diretso lang siya ng labas sa hacienda ng tawagin siya ng Mommy niya. She s
topped but she did not turned to her.
"Ellaine, what's wrong with you?! Tinatanong ka lang namin. Pwede ka namang tuma
nggi ng maayos. Nakakahiya sa parents ni Mico!" Her mother scolded her.
She smirked. Hinarap niya ito. "What's wrong with me? Eh kayo Mom? What's wrong
with you?!" She yelled.
"Ellaine!" Her father's voice boomed. "Huwag kang bastos! Mommy mo iyan!"
"Wow! May parents pa pala ako? Akalain mo 'yun? Sige nga, tinatanong niyo ko kun
g ano'ng plano ko sa birthday ko? Kailan ba ang birthday ko?" Tanong niya sa mag
ulang niya.
Tinignan niya ng maiigi ang magulang niya. Mukhang iiyak na ang Mommy niya haban
g ang Daddy naman niya ay seryoso ang mukha.
"Hah!sinasabi nito.
She exerted all of her strength to pull away from his grip. "Wala kang pakialam!
"
Mabilis na hinawakan ni Mico ang magkabilang balikat niya at niyugyog siya. "Wak
e up, Ellaine! Hindi lahat ng gusto mo nasusunod. Hindi lahat ng gusto mo nakuku
ha mo! Hindi lahat kaya mong pagapangin diyan sa palad mo! Kailan mo ba makikita
na bumabawi sa'yo ang mga magulang mo?! Huwag mong sayangin iyang buhay mo! Mat
uto kang magpatawad! Kung ganyan ka rin lang naman, sana -- ." Napatigil ito sa
pagsasalita.
Isa-isang pumatak ang mga luha niya. She smiled bitterly. "Ano, Mico? Ituloy mo.
" Pag-uudyok niya rito.
Huminga ito ng malalim at binitawan siya. "That's not what I meant, Ellaine." Na
g-iba na ang ekspresyon nito. Wala na ang galit na makikita sa mata nito. Lungko
t. Pagsisisi. Iyon ang mga nakikita na rito.
"No. Ituloy mo.." Ngunit hindi ito nagsalita. "Ayaw mo? O sige ako nalang ang ma
gtutuloy."
"Hindi iyan totoo, Ellaine." Sabay silang napalingon sa Mommy niya na umiiyak na
malapit sakanila. Kasunod nito ang Daddy niya at mga magulang ni Mico.
"Kahit kailan, hindi namin inisip iyan ng Daddy mo." Umiiyak na pahayag ng Mommy
niya.
Natawa siya na may kasamang pang-uuyam. "Stop the drama. I really don't need thi
s. Hayaan niyo po, pagbubutihin ko dito sa rancho." Then she looked at her fathe
r. "..Para naman may masabi kayong may maganda akong ginawa kahit papano."
hil lalo lang silang magkakasagutan kung mananatili ang mga ito.
Gustuhin man niyang humingi ng sorry sa Ninong Damian at Ninang Inna niya ay hin
di na niya nagawa.
Malaki ang naging pagbabago sa loob ng dalawang linggo.
At isa na ang pag-iwas nila ni Mico sa isa't-isa. Laging si Manang Ising ang nag
bibilin sakanya ng mga dapat niyang gawin. Sinusunod naman niya ito kahit na min
san labag sa kalooban niya ay hindi na siya nagreklamo.
Ngayon, bored na bored na siya sa loob ng kwarto niya. Hapon na pero himala at w
alang inuutos sakanya si Mico.
Sa halos isang buwang pakakastuck dito sa rancho ay kahit papano nasanay na siya
sa mga gawain rito. Lagi na nga siyang gumigising ng maaga. Hindi nga lang siya
lumalabas ng kwarto pero gising na siya ng four thirty ng umaga.
"Ah. What's that? Banana cue ba iyan? Teka, ikaw si Rona, right?"
Mukha namang nagulat ang tinawag niyang Rona. "K-Kilala niyo po ako, seorita?"
She shrugged. "Narinig ko si Manang Ising na pinapagalitan ka kahapon. Ang lakas
pala ng boses ni Manang, ano? Nakakabingi." She made a face.
Mukha namang natigilan ang mga ito sa sinabi niya.
"What? Is there something wrong?" Tanong niya sa mga ito. She crossed her arms a
nd raised her eyebrow.
She heaved out an exasperated sigh. "Ipapakita niyo ba sa'kin kung paano gumawa
o tutunganga lang kayo diyan? Nagugutom na ako."Mabilis namang kumilos ang mga i
to. Isa-isa sakanya ipinakita kung paano gumawa ng banana cue. Madali lang naman
pala eh. Akala niya napakahirap. Gumawa rin sila ng turon nang may natirang mga
saba pa.
Kumuha siya ng tig dalawang pirasong banana cue at turon. Dinala niya iyon sa di
ning room. Kinuha niya rin ang whip cream at choco syrup na nakita niyasa refrig
erator at nilagyan ang turon niya. Napapikit siya nang masarapan siya sa niluto
nila.
"Seorita, ano po'ng ginagawa ninyo rito?" Untag sakanya ni Manang Ising na may da
lawang basket ng mga gulay.
She rolled her eyes secretly. Hindi ba obvious?
"Manang, kumakain ako. Nakikita niyo naman po."
"Bakit iyan ang kinakain mo? Hindi ba para sa mga trabahado iyan? Gusto mo ba ip
agluto kita ng iba?"
Umiling siya. "No, it's okay. Masarap nga eh. Plus, tinuruan ako magluto nito ni
la Rona. I was kinda bored kasi." Tsaka muling sumubo ng banana cue. "Hmm.. nga
pala, ikaw ba magluluto para sa dinner?"
Tumango naman ito.
"Pwedeng tumulong, Manang? Grabe! Ang boring talaga rito! Walang magawa."
ng bahay nito.
"May magagawa pa ba ako? Ungas ka!" Sigaw ni Vin sakanya.
Dumiretso siya sa bar counter ni Vin at kumuha ng isang bote ng alak roon.
"Mahal iyang kinuha mo ah!" Sita sakanya ni Vin.
"Mayaman ako. Saksak ko pa sa bunganga mo iyong pera ko eh." Sabi niya rito haba
ng binubuksan ang bote.
Umuponaman si Vin sa harap niya at pinakatitigan siya.
"Dude, alam kong gwapo ako. Huwag mo namang ipahalata na nagnanasa ka." Sabi niy
a rito.
"Tangna! Ang lakas ng tama mo! Hoy! Baka nakakalimutan mo nasa pamamahay kita."
He just shrugged and handed him his own glass of beer.
"Pucha naman Mico! Kung alam ko lang rin na maglalasing ka 'di sana sumabay ka n
alang kanina kay Marco."
"Hindi ko naman sinasabing kalimutan mosiya. Ang tinutukoy ko ay iyang buhay mo.
Parang na-stuck ka na kay Elisha."
"I loved her. Wala eh. First love ko siya. At kahit ano'ng gawin ko, hindi ko si
ya maialis sa sistema ko."
Vin sighed. "Ewan ko sa'yo Mico. Hindi ka magiging masaya diyan sa ginagawa mo."
Ngumisi lang siya sa sinabi nito. "I will never be happy without Elisha."
"Ano'ng pinagsasasabi mo? Ikaw ata ang lasing eh!" Natatawang sabi niya.
"Gago ka ba? Ang sinasabi ko iyong bine-baby sit mo sa rancho. Kapatid ni Elisha
iyon 'di ba?"
Shoot! Isa pa si Ellaine sa mga prinoproblema niya. Hindi niya na alam ang gagaw
in sa kababata. Minsan gusto niya nang sumuko. Kasi naman ano naman ang mapapala
niya 'di ba?
But then, he realized that Elisha will not be happy seeing her little sister rui
And now that Vin reminded him about Ellaine, lalo lang sumakit ang ulo niya.
Alam ng mga kaibigan niya ang nakaraan niya. Lahat naman silawalang itinatago sa
isa't-isa. Si Marco lang ang magaling roon. Kita mo, nalaman lang nila na may n
angyayari na sakanila ng sekretarya niya na naging lyricist nito. Tapos malalama
n nalang nila na isa pala itong writer. Masyado na nga siguro siyang nabababad s
a rancho.
Tumayo na ito. "Iligpit mo ang mga iyan pag tapos ka na. Night, 'pre."
Tinanguan niya lang ito at tsaka tinungga ang natitirang alak na nasa baso niya.
Napahilot nalang siya sa sentido nang maalala rin na birthday ni Ellaine rin pal
a sa mga susunod na araw!
Ano ba'ng gagawin niya?
"Great. Just great." He muttered to himself.
-----Fifteen
Aaahhh!! Nanunuod ako ng UBER tapos.. tapos.. AAHH! Papasok daw si Dara sa PBB h
ouse! whoooo!!!!!!
---"Ano'ng ginagawa mo dito?" Bungad sakanya ni Erin.
"Masama ba'ng puntahan ka? Tabi. Papasok ako." Tinabig niya ng mahina si Erin at
dire-diretsong pumasok sa bahay nito.
"Hoy ungas! Trespassing ka!" Sigaw sakanya ni Erin.
Sumalampak siya sa sofa nito at itinaas pa ang kanyang dalawang paa sa coffee ta
ble sa harap.
"Mukhang ang linis ata ng bahay mo?" Puna niya rito. Maraming beses na kasi siya
nakakapunta sa bahay ni Erin dahil madalas kasi kapag narito siya sa Metro ay i
to lang ang free na pwede niyang bulabugin. At sinasabi niyang sa tuwing na pupu
nta siya sa bahay nito ay ubod ng dumi at kalat ng bahay nito.
"Naglinis si Vin kahapon eh." Kibit-balikat nitong sagot. Tumaas naman ang kilay
niya.
"Ginagawa mong katulong ang kaibigan ko?"
Umupo naman ito sa tabi niya at isinandal ang ulo sa sofa. "Siya ang nagkusa, no
h! Tsaka, teka nga! Bakit ka ba nandito?! It's eleven in the evening don't tell
me na wala ka lang magawa dahil sinasabi ko sa'yo Dominico, sisipain kita palaba
s ng bahay ko!"
Natawa naman siya rito. Tulad nito ay sinandal niya rin ang ulo sa sofa. "Busy k
asi silang lahat. Si Dylan at Mitch busy sa makulit nilang kambal. Si Jeremiah n
aman bantay sarado kay Colyn dahil nga buntis. Si Vin laging babad sa trabaho. S
i Marco naman hindi ko makakausap ng matino iyon ngayon."
"So ako nga ang binulabog mo?" Mataray na tanong ni Erin.
Napangiti siya nang tarayan siya ni Erin. Naaalala niya si Ellaine. Pareho sila
ni Erin. Mataray at ang lakas ng boses.
"Ano'ng nginingiti mo diyan? Hala! Don't tell me nagtatago ka dahil gusto ka nan
g ipasok sa mental ng magulang mo? Nasobrahan ka siguro sa amoy ng kalabaw ninyo
!"
Binatukan naman niya si Erin. "Alam mo ikaw ata ang baliw sating dalawa eh. Hind
i ko alam kung paano kayo nagkakasundo ni Vin."
Lumabi naman ito. "Kumpara naman kasi sainyong magbabarkada, di hamak na mas mab
ait at maintindihin si Vin."
He just made a face and rested his head on the sofa. He closed his eyes. He's ti
red. Ang dami niyang ginawa sa araw na ito. At isa na roon ang pagbisita sa punt
od ni Elisha at pagbisita sa magulang niya.
"Okay, let's get this over with. Ano'ng problema mo, emo boy?" Erin asked him.
"Huh?" Kunot-noong tanong niya rito.
Erin rolled her eyes. "C'mon. Alam ko naman na kaya ka nandito kasi may gumugulo
diyan sa isip mo. Kilala ko na kayo, ganyang-ganyan din iyang iba mong kaibigan
. Hala, sige. Magsalita ka." She crossed her arms and looked at him intently.
Napipi siya sandali. Gusto niya nga bang sabihin kay Erin angproblema niya kaya
dito siya napadiretso nang magulo na ang isip niya?
Erin sighed. "Look, Dominico. If you're looking for a drinking buddy, I refuse d
ahil may trabaho ako bukas. All I can offer is to listen to your rants or whatev
er is bothering you. Take it or leave it."
g problema mo?"
Umayos siya ng upo. "Kasi ganito.. bukas na ang death anniversary ni Elisha - my
ex-girlfriend."
Tumango-tango naman si Erin sakanya. "And?" Pag-uudyok nito.
He sighed. "And I want to grieve. I should grieve."
Nangunot naman ang noo ni Erin. "I can sense a 'but' in your sentence."
Again, he heaved out another sigh. "But I also want to be with Ellaine - Elisha'
s sister, dahil birthday niya rin bukas. And I want her to be happy on her day.
I-I just don't know what to do!"
Erin tapped his shoulder. "Let me just ask. Gaano na katagal nawala si Elisha?"
"Nine years na bukas."
"And you haven't moved on?!" Gulat na sambit nito.
"It's not that easy Erin! Minahal ko siya, at alam ko mahal ko parin siya! T-Tap
os.. tapos wala pa akong nagawa para iligtas siya."
"It's not your fault, Mico. Walang may gusto na mangyari iyon."
"A-Alam ko, pero pwede sanang iwasan iyon." Mahinang sambit niya.
"What do you mean?"
"If only they did not went out during that heavy rain." He said.
"They?"
"Elisha and Ellaine."
"Mico.. huwag mong sabihin sa'kin na sinisisi mo si Ellaine?"
Huminga ng malalim si Erin. "Mico, if only I knew the answer, sasagutin kita aga
d-agad. Pero, ikaw lang ang makakasagot niyan eh." Huminga ito ng malalim bago u
lit nagsalita. "Pero ito lang ang masasabi ko sa sitwasyon mo Mico, learn to mov
e on."
"Talaga?! I really want to meet this Ellaine. Mukhang magkakasundo kami." Natata
wang sabi ni Erin.
Nag-inat ito at humikab. Nangunot naman ang noo niya. "Did you went out on a dat
e, again?"
"Mm-hmm." Tango nito.
He made a face. "Pang-ilan na iyan?"
She shrugged. "I don't know. I lost count." Natatawang sagot nito.
Napailing nalang siya. Simula nang magresign si Erin sa trabaho sa kompanya ni D
ylan at nang magtayo ito ng sariling negosyo ay nagkaroon ito ng flexible time.
At sa mga oras na iyon, kung hindi nila siya kasama ay nakikipagdate ito sa iba'
t-ibang lalaki.
Tumaas naman ang kilay niya. "Ano'g saltik niyong tatlo?!" Inis na tanong niya s
a mga ito.
"S-Seorita, bumaba na po kayo sa dining room. Please po."
Pagkasabi nun ay mabilis na nagsitakbo ang mga ito pababa sa hagdan.
"Ano'ng problema ng mga nun?" Tanong niya sa sarili.
Binagsak niya ang pintuan at pumunta sa banyo. Wala na. Sira na ang tulog niya.
Nawala na ang antok niya.
Isa pa, gutom narin naman siya. Mamaya nalang ulit siya matutulog.
Habang naghihilamos ay napatingin siya sa repleksyon sa salamin.
Twenty-three years old na siya. Ang bilis ng panahon. Pero ang tagal para maging
maayos siya.
Nasaan na kaya si Mico?
Hindi niya maiwasang isipin ito. It's suppose to be her first birthday with him
after nine years. Pero nasaan ito? Nandoon sa metro at marahil ay dinalaw ang pu
ntod ng ate niya.
She felt a slight pain in her chest.
Kailan ba niya makakalimutan ang nararamdaman kay Mico? Malinaw pa sa tubig ang
katotohanang kapatid lang ang tingin nito sakanya. Pero masama ba'ng umasa?
"Get yourself together, Ellaine." Kausap niya sa sarili.
She didn't mind going out with her nightiesand silk robe. Puro babae naman sila
sa hacienda at kakain lang naman siya.
Kaya naman ay bumaba na siya at dumiretso sa dining room.
Pagkapasok ay napaurong siya paatras nang makita kung ano ang nasa harapan niya.
"SURPRISE! HAPPY BIRTHDAY SEORITA!" Sabay-sabay namang nagsisigaw ang mga kasama
niya sa hacienda. There were banners, balloons. They are all wearing their party
hats at ang iba naman ay may mga torotot.
She was happy. Of course. Dahil kahit papano ay may nakaalala sa kaarawan niya.
Pero tila naman tumigil ang mundo niya nang may isang lalaking lumabas galing sa
kitchen at may dala-dalang cake.
"M-Mico.." Bulong niya sa sarili.
Tumigil ito sa harap niya. "Happy Birthday sweetie, please blow your candle and
make a wish then go back to your room fast." Nakangiting sabi nito pero may diin
ang huling sabi nito.
Napakunot naman ang noo niya. "Huh?"
"Kung napapansin mo kasi sweetie, maraming lalaki rito and naka-nighties ka lang
with not wearing underneath that piece of cloth."
Nanlaki naman ang mga mata niya. Oo nga pala! God! Agad na pinulupot niya sa sar
ili ang silk robe niya at lumayo kela Mico.
"Where are you going?!" Tanong ni Mico nang tumalikod siya sa mga ito at aakyat
sa kwarto niya.
"Magpapalit! I can't blow my candle if I'm wearing this!God! Wala man lang kayo
pasintabi!" And then she hurriedly went inside the bathroom and opened the showe
r.
-------Sixteen
"It's also your birthday." Sabi nito na tila ba binalewala lang ang sinabi niya.
Gusto niyang yakapin ito. Gusto niyang magtatalon sa tuwa dahil sa sinabi nito.
Pero hindi niya magawa.
Dapat ba?
Pwede ba?
Ayos lang ba?
Iyang mga tanong na iyan ang pumipigil sakanya.
"Tell me what you're thinking." Salubong ang kilay ni Mico nang tanungin siya ni
to.
"Pwede ba? Ayos lang ba?" Sagot niya.
"Of course you can tell me."
Umiling siya. "No, I mean that's what I am thinking."
Kumunot naman ang noo nito na tila hindi siya naiintindihan.
Huminga siya ng malalim. "I don't think it's right to celebrate my birthday. Par
ang feeling ko binabastos ko ang alaala ni Ate. Ayokong maging masaya sa araw ng
kamatayan niya." Tuluyan ng tumulo ang luha niya.
Mico immediately wiped it. "Ssh.. don't say that, sweetie."
"Ikaw? Nakalimutan mo na ba ang Ate ko? Bakit mas pinili mo pa ang i-celebrate a
ng birthday ko kesa sa magluksa ka?"
Mico smiled at her. "Alam mo ba iyan din ang problema ko nung mga nakaraang araw
? I always remind myself that I should grieve. But my friends put some sense to
me. Elisha will always be my love. She will not be erased in my memory and heart
. I always pray for her. Pero hindi rin naman tama na makalimutan ko rin ang iba
ng tao na importante sa'kin.Lalo ka na."
"Mico.."
"All I'm saying is that huwag mong pigilan ang sarili mo sa mga bagay na magpapa
saya sa'yo. I saw how your eyes lit up the moment you saw our surprise. You're h
appy."
y."
Hinila siya nito patayo at ginulo ang buhok. She made a face.
"Halika na." Nauna ito maglakad.
She smiled. How she adore this man. How she wished that it was her that holds hi
s heart. How she loves this man. And how she wished that Mico will love her in a
different way.
Mabilis na yinakap niya si Mico mula sa likod. She felt his body stiffened.
"Ellaine?"
"Thank you, Mico." Mahinang sambit niya rito. She rested he chin on his back.
Hindi niya maiwasang maamoy ang pabango nito. He smells divine. And she can feel
his abs through her hands that are resting on his stomach.
"Ellaine?" Tawag muli ni Mico.
"Hmm?"
"Ellaine?"
"Hmm?!"
"Ellaine?" Natatawa na ito.
"Hmm? Ano?"
"Can you let go now?" Natatawang tanong nito.
Nagmulat siya ng mga mata at mabilis na humiwalay sa pagkakayakap kay Mico.
Shefelt her face burning up with embarassment. Bakit ba masyado siyang nadala sa
pagkakayakap rito?
She saw Mico with his boyish grin on his face. She knows that anytime soon ay aa
sarin siya nito.
"Don't say a fucking word!" Asik niya rito at nauna ng lumabas ng kwarto niya.
Napahilot siya sa sentido niya.
"Sabay na tayo!" Nakangiting sabi ni Mico sakanya. Sinabayan siya nito sa paglal
akad at inakbayan pa.
"I swear Mico..-"
"I won't say a fucking word. Mahirap galitin ang may birthday. Baka hindi ako pa
kainin kahit na ako ang gumastos."
Lumabi naman siya rito. "Kuripot mo. Haciendero ka pa naman tapos iyon lang ang
regalo mo?"
Kinurot ni Mico ang labi niya na nakanguso at natatawang tumayo. "Oo na. Alam na
alam mo talaga na may regalo ako sa'yo, ano? Hintayin mo ako."
Nakangitingdinuyan niya ang sarili habang hawak ang regalo sakanya ng mga magula
ng niya.
Ilang minuto lang ay bumalik na si Mico.
"Nasaan na?" Nagtatakang tanong niya nang sumulpot ito sa harap niya pero wala n
amang dala.
"Nasa likod mo."
Tumayo siya at tinignan ang regalo nito sa likod niya. Napanganga siya sa nakita
.
Mabilis na nilingon niya si Mico. She saw him grinning from ear to ear.
He spreaded his arms. "I know, I know.. Yakapin mo na ako."
She scoffed. Imbis na ito ang yakapin niya, ang regalo nito ang niyakap niya.
-------Seventeen
"Ellaine.."
"Oh?"
"Huy!"
Ilang ulit na niyang tinawag si Ellaine pero sagot lang ito ng sagot pero hindi
naman siya tinitignan at pinapansin.
"Tignan mo kaya ako." Naiinis na sabi niya. Kanina pa kasi niya ito kinakausap p
ero tila wala itong naririnig.
Kanina nang ibigay niya ang regalo ni Ellaine ay akala niya siya ang yayakapin n
ito. Pero imbes na siya ang bigyan ng yakap nito ay ang regalo niya ang niyakap
ni Ellaine ng mahigpit.
Tinignan naman siya ni Ellaine nang siguro'y maulingan nito ang bahid ng inis sa
boses niya.
"Naiinis ka ba?" Nakangiting tanong sakanya ni Ellaine.
"Tingin mo?"
"Ang sungit mo naman." Natatawang sabi ni Ellaine.
"Hindi ka pa nga nagte-thank you sa'kin eh." Nakangusong sabi niya rito.
Pinalo naman siya ni Ellaine tapos ay sumiksik sa tabi niya. Laking gulat niya n
ang bigla siyang yakapin ni Ellaine.
Sa wakas.
"Thank you, Mico! Nagustuhan ko talaga iyong gift mo."
Niyakap naman niya ito pabalik. Tinignan niya ito. "Basta ako una mong ipinta ah
?"
Nginitian naman siya ni Ellaine at binalingan ang regalo niya.
Mga blank canvass, paint brushes at paints ang regalo niya kay Ellaine. Ito ang
nabili niya nung pumunta sila sa bayan at ito rin iyong tinitignan ni Ellaine sa
isang stall. Habang namimili ito ng mga damit ay pasikreto niyang binili ang mg
a iyon dahil alam niya na mahilig magpinta si Ellaine. Saksi siya sa galing nito
.
"Pag-iisipan ko."
Pinigilan naman niya ito kakapalo. Hinawakan niya ang palapulsuhan nito, he look
ed at her intently. "Of course you're beautiful."
Tumaas naman ang kilay ni Ellaine at inirapan siya. He chuckled at the way she a
cted.
Tumayo na si Ellaine at isa-isang kinuha ang mga regalo nito. "Bahala ka na nga
diyan! Matutulog na ako."
Tumulong naman siya sa pagbubuhat ng mga regalo nito pabalik sa kwarto ni Ellain
e.
Nang nasa harap na sila ng kwarto nito ay hinarap siya ni Ellaine. "Goodnight."
Sabi nito.
"Goodnight rin." Nakangiting sabi niya tapos ay hinalikan ito sa pisngi. "Happy
Birthday ulit."
Tumalikod na siya at tinungo ang kwarto niya pero tinawag siya ni Ellaine.
"Mico!"
Nilingon niya ito. "Bakit?"
Umiling siya rito at kinagatan ang isang toast niya. "I don't eat heavy breakfas
t like you do. Baka tumaba ako."
"What's with you women and your stupid diet? Ginugutom niyo lang ang sarili niyo
." He said while chewing his food.
"And what's with you men and your lack of manners? Ever heard of 'do not talk wh
en your mouth is full'?"
Kailangan niyang magtiis. Hindi siya makakabalik sa metro if lagi niyang susuway
in si Mico. She's been here for a month now and it bores the hell out of her. No
ong mga unang araw ay ayos lang eh, pero habang tumatagal ay namimiss niya ang b
uhay niya sa metro. She misses the night life, her car, her phone, her money.. l
ahat.
"Ano sa tingin mo? Sweetie, don't state the obvious. Halika na. Kanina pa sila M
ang Densio roon." Sabi nito.
Hearing Mang Densio's name, agad namang pumasok sa isip niya si Hannah.
Sumakay siya sa motorbike nito at nilagay ang dalawang kamay sa magkabilang bali
katnito.
"Not there." Kinuha nito ang dalawang kamay niya at ito na mismo ang pumulupot s
a bewang nito. "Here. Hold on tight." Narinig niyang sabi nito.
"Yeah.. yeah." Sagot niya.
--Nang makarating na sila sa barn house ay akala niya maraming tao pero nakita niy
a lang ay tatlong lalaking trabahador,si Mang Densio and of course.. Hannah.
Bumaba na sila ni Mico at tinungo ang mga ito. She wanted to rip off Hannah's sm
ile. Naiimbyerna siya rito.
Sabagay. Tapos na ang birthday niua, pwede na niya itong tarayan.
"Good Morning!" Bati ni Mico sa mga ito.
"Morning seorito, seorita." Bati ng mga ito sakanila.
"Morning, Mico!" Baling ni Hannah kay Mico. Mico just smiled back. Napangisi siy
a.
An idea came up in her mind. Ikinawit niya ang kamay niya sa braso ni Mico. Mukh
a namang wala lang kay Mico ang ginawa niya. Napatingin lang ito sakanya.
"Yes, sweetie?" Tanong nito sakanya.
Tinignan niya muna si Hannah. Nakita niya ang gulat nang siguro'y marinig ang ta
wag sakanya ni Mico.
Binalingan niya si Mico. "Pwedeng ako ang magdesign sa barn house? You know with
the color and stuff." Nakangiting sabi niya kay Mico.
"Of course ikaw ang gagawa nun. Halika at nang makita mo ang barn house." Iginiy
a siya ni Mico paikot sa barn house at habangpinagmamasdan iyon ay iba't ibang i
deya na ang pumapasok sa isip niya.
"Sure!"
"Kayo ba ni.. uhm.. kayo ba ni Ellaine?"
Natigilan siya sa tanong nito. Maya-maya lang ay natawa siya ng bahagya sa tanon
g nito. "No. Ano ka ba, Hannah." Natatawang sabi niya rito.
Miski ito ay natawa rin. "Ah. Buti naman."
"Ha?" Baling niya kay Hannah. Para kasingmay binulong ito. Eh hindi niya narinig
.
Nagulat naman ito. "Ha? Ah sabi ko kain na tayo!"
Tumango nalang siya. Habang kumukuha ng pagkain ay bigla niyang naisip si Ellain
e. Kanina pa niya ito hindi napapansin. "Hannah, nakita mo ba si Ellaine?"
"H-Hindi eh." Sagot nito. "Kakain din iyon. Baka naghugas lang ng kamay. Halika
na, kain na tayo."
Hinawakan nito ang braso niya at hinila pero pinigilan niya ito. "Mauna ka na. H
ahanapin ko lang si Ellaine."
Tinalikuran niya ito at bumalik sa barn house. Doon nakita niya si Ellaine na en
grossed sa pagpipinta nito.
"Ellaine, kumain ka muna." Tawag niya rito.
"Okay lang ako. Mamaya na ako kakain."
Tiningala niya ito muli. Nasa may hagdan kasi ito dahil pinipintahan nito ang me
dyo mataas na bahagi nh barn house.
"Bumaba ka na diyan. Huwag matigas ang ulo!" Sermon niya rito.
Narinig niya itong pumalatak. "Oo na! Eto na! Ay!"
Nanlaki ang mata niya nang mamali ng tapak si Ellaine sa hagdan dahilan upang ma
-out of balance ito. Mabilis siyang kumilos para saluhin si Ellaine nang mahuhul
og na ito.
"Aahh!" Sigaw nito.
o. Ang sabi ni Mico ay dahil sa kaibigan niyang si Marco na may problema raw. Hi
ndi narin siya nagtanong pa dahil hindi naman siya tsismosa.
Tulad ngayon, wala nanaman ulit si Mico dahil ay may lakad daw sila ng barkada n
ito.
Kaya heto siya at tumutulong sa kusina kasama sila Rona. Dahil wala naman siyang
kaibigan rito sa rancho ay sila Rona at ang iba pang mga kasama niya dito sa ha
cienda ang nakakausap niya.
"Seorita, gusto niyo po ba ng may keso o wala?" Tanong sakanya ni Rona na may haw
ak na keso at grater.
Ngumiwi siya at umiling. "Ayoko ng cheese."
"Ay, hindi po kayo mahilig sa keso, seorita?" Tanong ni Joan na isa ring kasambah
ay rito sa hacienda.
"Hindi. Lalo na iyong mga solid cheese. But I eat cheese on pizzas. Ang weird ko
noh?" Natatawang tanong niya sa mga ito.
Natawa naman ang mga ito sakanya at sumang-ayon.
Bukod kay Manang Ising, Rona and Joan are the closest to her here in Mico's haci
enda. Kesa naman iyong bwisit na Hannah ang kaibiganin niya, sila Rona at Joan n
alang. Sadyang mainit talaga ang dugo niya kay Hannah. Hindi niya alam, pero sig
uro alam niya na may iba kay Hannah beyond that 'nice' aura of hers.
Mabilis na tumalima naman ang mga ito at kinuhanan siya ng tanghalian niya. Napa
ngiti nalang siya. Sobrang pag-aalaga ang nararanasan niya dito sa hacienda na p
arang hindi niya nararamdaman na mgakatulong ito at siya naman ay seorita rito. H
----"Hi Manang!" Humalik si Mico sa pisngi ni Manang Ising bago pumasok sa loob ng h
acienda. "Si Ellaine po?" Agad niyang tinanong kung nasaan si Ellaine.
Ngumiti naman si Manang. "Nandoon sa kusina at nakikipagkulitan nanaman kela Ron
a."
Kumunot naman ang noo niya. "Rona? Iyong kasambahay dito?"
Tumango naman si Manang Ising sakanya. "Oo, mukhang nagkakasundo sila nina Rona
at Joan."
Napangiti naman siya kay Manang. Narinig niya ang tawanan ng mga ito galing sa k
usina kaya naman naisipan niya munang umakyat sa kwarto niya kasunod niya si Man
ang na may dalang mga paper bags.
Dalawang linggo rin siyang nawala dahil panay ang aya ng mga kaibigan niya sakan
ya. Palibhasa, nagkabati na kasi si Marco at si Adie. Isang buwan mahigit ang in
ilagi ni Adie sa New York kaya naman isang buwan mahigit ding naghintay ang kaib
igan niyang sira-ulo. Pero masaya siya para sa mga ito. Nasaksihan naman rin niy
a ang mga pinagdaanan ng mga ito at deserve nila ang isa't isa.
Naligo muna siya pagkatapos ay nagbihis at tsaka bumaba sa kusina. Naririnig niy
Nanlaki ang mga mata nito at katulad ng ginawa nina Rona at Joan, mabilis rin ni
tong inayos ang sarili at pinahid ang mukha. Pero lalo lang nadagdagan ang harin
a dahil puro harina din ang nasa kamay nito.
Natawa tuloy siya sa inakto nito.
"Mukhang ginawa niyong lotion ang harina ko ah." Komento niya.
Yumuko naman sina Rona at Joan. "Pasensya na po, seorito." Hinging paumanhin ng m
ga ito sakanya.
"Mico! Wala silang kasalanan ah! Ako nagsimula. Babayaran ko nalang kapag nabali
k na ang pera ko." Mabilis na agap ni Ellaine.
Napangiti siya rito tapos ay binalingan sina Rona at Joan. "Hindi ako galit. Sig
e na, maglinis muna kayo ng sarili at linisin niyo itong kusina."
Mabilis na nagpaalam ang mga ito sakanila ni Ellaine.
Tinignan niya si Ellaine at sinenyasan na lumapit sakanya. Dahan-dahan naman ito
ng naglakad patungo sakanya.
Kinuha niya ang panyo niya at siya na ang nagpunas ng harina sa mukha nito. Mukh
ang nagulat si Ellaine sa ginawa niya dahilan upang lumayo ito sakanya ng kaunti
.
Hinila
niya ito at inilapit sakanya. "Stay still." Sabi niya.
"A-Ako na, Mico." Sabi nito pero inilayo niya ang panyo mula sa kamay nito.
"Stay still. Tsk. You are such a kid, sweetie. Ano naman ba ang pumasok sa isip
mo at ginawa niyong paintball ang harina ko?" Natatawang tanong niya rito.
Ngumuso naman ito dahilan para kurutin niya ang mga pisngi nito. Dumain naman it
o kaya mabilis niyang pinakawalan ito.
Iginiya niya ito palabas ng kusina at pinaakyat sa itaas. "Go to your room and w
ash up, then we'll talk. May pasalubong ako sa'yo." Sabi niya rito.
Bigla naman siyang nilingon ni Ellaine. "Talaga?!" Excited na tanong nito sakany
a.
Nginitian niya ito. "Yes, sweetie. So hurry up."
Nakita niya itong mabilis na umakyat at pumasok sa kwarto niya. Napailing nalang
siya.
Ellaine is really an unpredictable girl.
----Pagkatapos maligo ay bumaba na si Ellaine sa living room at agad na nilapitan si
Mico. She extended her had infront of him. Tinignan naman siya nito na tila nag
tataka.
"Pasalubong? Nasaan na?" Nakangiting sabi niya.
Natawa naman si Mico at hinawakan ang kanyang kamay at hinila siya paupo sa tabi
nito.
Nagulat siya nang bigla siya nitong yakapin ng mahigpit. Automatic na kumabog an
g kanyang dibdib.
My God! Micois at it again.
Kanina sa may kusina, nang ito mismo ang magpunas sakanya, hindi nito alam kung
gaano ang pagpipigil niya para lang halikan ito dahil sa sobrang lapit ng mukha
nito sakanya. Idagdag pa ang mabangong amoy nito na halatang kakaligo lang.
Tapos ngayon, feeling niya ay natutunaw siya sa yakap ni Mico. She smiled while
she was inside his arms. Nakaramdam siya ng maliliit na boltahe ng kuryente nang
yakapin siya ni Mico. And she wonders if she can make Mico feel the way she's f
eeling?
"I missed you!" Sabi nito bago siya bitawan at guluhin ang kanyang buhok.
Nadismaya siya sa inakto nito. Alam niya na ang sagot sa tanong niya.
Hindi man niya naitanong ng direkta, ay ipinakita na kaagad nito ang sagot sa ta
nong niya.
Mico loves messing her hair. Minsan naitanong niya ito noong mga bata pa sila ku
ng bakit ba ang hilig nitong pakelaman ang buhok niya. Ang sagot naman nito ay i
yon daw ang geture niya sakanya. Tinanong niya kung bakit kailangang may gesture
pa ito para sakanya at ang sagot nito ang nakapanglumo sakanya.
"Because, you're my little sister by heart."
Inayos ni Ellaine ang kanyang buhok at lumayo kaunti kay Mico. She composed hers
elf first before turning to Mico.
"Nasaan na ang pasalubong ko?" Tanong niya.
"Ano ba iyan, hindi mo man lang ba ako na-miss?"
Inirapanniya ito. "Ang kulit mo ah!"
"Hindi ka na talaga vocal, ano?" Natawa naman ito at may kinuha sa gilid ng sofa
. Nakita niya na isa-isang nilabas nito ang paper bags at inilagay sa coffee tab
le sa harap niya.
Mabilis siyang lumuhod sa carpet at dinungaw ang mga paper bags pero bago pa niy
a tuluyang mabuksan ang mga ito, sunod-sunod na busina ng mga sasakyan ang narin
ig nila ni Mico sa labas ng hacienda.
"Ano iyon?" Tanong niya kay Mico na nakakunot ang noo.
"Fuckers!" Bulong ni Mico at mabilis na tumayo at lumabas ng hacienda.
Nagtataka naman siya sa ginawa nito at tumayo naman siya para sumundo dito.
Nakita niya ang isa-isang pag-ibis ng mga tao sa apat na sasakyang magkakasunod.
"Mico, my man!"
------Nineteen (p.1 of 7)
Nakita ni Ellaine kung paano paglulundagan ng apat na makikisig na lalaki si Mic
o. Sa may isang tabi ay naroon naman ang apat na mga babae. Ang isa ay tila mode
lo, matangkad at ang ganda. Ang isa naman ay isang medyo matangkad na babae, kul
ot ang buhok at may DSLR sa leeg, ang isa naman ay isang petite na babae na naka
angkla ang braso sa matangkad na babae habang ang isa ay halata ang baby bump ni
to pero kahit ganoon ay umaangat ang kagandahan at pagiging elegante nito.
Nangunot ang noo niya, parang nakikilala niya ang babaeng buntis. Saan nga ba ni
ya ito nakita?
Nang mapagtanto niya ay biglang nanlaki ang mata niya at hindi niya napigilang l
apitan ito para makipagkilala.
"Colyn? Colyn Valdez, right?" Abot niya sa kamay ni Colyn.
Tila nagulat ito pero sandali lang dahil natawa ito at kinamayan siya.
"Yes. Ako nga." Nakangiting sabi nito. "But my surname is Santillan now." Natata
wang sabi nito sakanya.
"Oh my God! I can't believe I will see you in person! I love your designs! Suki
ako ng Glambition! Can I get a picture with you?"
Natatawa parin ito nang pumayag.
Kinapa niya ang kanyang bulsa para kuhanin ang phone niya pero nang wala siyang
makapa ay doon niya lang napagtanto na wala pala siyang phone dahil pati iyon ay
inilayo sakanya.
Bumuntong hininga siya. "I forgot, wala pala akong phone."
"I can take your picture." Sabi ng babaeng may DSLR sa leeg.
Binalingan niya ito. "Really?"
"Yes, please Adie." Sabi ni Colyn at binalingan siya. "Come, Adie will take our
picture."
Tumabi siya rito para makuhanan sila nung babaeng tinawag nitong Adie.
"Can I see?" Tanong niya kay Adie.
Ngumiti naman ito at hinarap sakanya ang DSLR.
"Paano ko makukuha iyong picture? May instagram ka ba? Pakitag nalang sa'kin."
Saglit na natigilan ang mga babae at maya-maya ay sabay ring mga tumawa. Kumunot
ang noo niya. Did she said something funny para tumawa ang mga ito?
Bigla ay nakaramdam siya ng inis kaya tumaas ang kilay niya. She crossed her arm
s and faced them. "What's so funny?" Mataray na tanong niya.
Tumigil naman ang mga ito at ngumiti sakanya. Si Colyn ang sumagot sakanya. "No,
no. Natutuwa lang kami sa'yo.. uhm, pardon me but what's your name?"
Sa sinabi nito ay bigla naman siyang nanlumo. Baby sitting? Sa isip-isip niya ay
tatlong beses na niyang pinatay si Mico. Why does he keep hurting her feelings?
Kahit na wala itong kaalam-alam sa nararamdaman niya, sana inisip nito ang mga
salitang ginagamit.
"Ellaine, are you okay?" Nag-aalalang tanong nung babaeng may DSLR na si Adie at
a.
Tumango siya ng bahagya.
"Mico! Is Adie sick?" Pasigaw na tanong ni Colyn.
Ilang segundo lang ay nasa tabi na niya si Mico. Hinarap siya nito at nakita niy
a sa mata nito ang pag-aalala. Pero alam niya na para sa isang kapatid na babae
ang pag-aalalang iyon.
"May masakit ba sa'yo? Napagod ka ba kanina? Ano ba'ng pinaggagagawa mo?" Sunodsunod na tanong ni Mico.
Nabaling ang atensyon nila sa mga lalaking pumito.
"Hi! Ikaw ba si Ellaine?" Tanong ng isang lalaking akbay si Colyn.
Tumango siya rito.
"Pipi pala ito, noh?" Natatawang sabi ng isang lalaki na malaki ang katawan at t
ila may halong dugong banyaga.
"She's not, Dylan." Siko ni Erin sakanya.
"Hi, I'm Marco. Sorry for, Dylan. Kinakalawang na kasi ang utak ng isang iyan."
Nakangiting sabi ng isang lalaki na hawak sa bewang ang babaeng may DSLR. Adie a
ta ang pangalan. Nakalimutan niya ulit ang pangalan nito.
"And this is Jeremiah, and Vin." Si Mico na ang nagsalita at tsaka siya muling h
inarap. "May sakit ka daw?"
Umiling siya. "Wala." Mahinang sagot niya.
Kumunot naman ang noo ni Mico. "Sweetie, tell me."
Inalis niya ang kamay nito sa magkabilang braso niya at binigyan ito ng ngiti. "
Wala nga."
Magkakasunod na mga ubo ang sunod nilang narinig. Galit namang binalingan ni Mic
o ang mga kaibiganniyang mga lalaki na pumepeke parin ng mga ubo habang ang mga
babae naman ay naroon sa isang tabi at natatawa nalang.
"Sweetie, tell me." Minimick ni Dylan ang sinabi ni Mico sakanya sa harap nung V
in.
"May masakit ba sa'yo? Tell me. I'll kiss them away." Dagdag pa ni Jeremiah sa k
aharap naman nitong si Marco.
"So gay, dude." Natatawang sabi ni Vin.
"Alam na." Makahulugang sabi ni Marco. "Been there, done that." Sabay hila kay A
die na busy sa DSLR nito.
Bigla siyang nakaramdam ng inggit sa dalawa. Halata sa mga ito ang pagmamahal ni
la sa isa't-isa. The way Marco looks like Adie screams that he really adores her
. At naiinggit siya kay Adie. How she wished that Mico would also look at her li
ke that.
"Ah, Sige. I'll go inside. Sasabihan ko lang si Manang Ising na ipaghanda kayo n
g makakain. I'm sure you're all famished."
"Hey, I know you're not okay. We'll talk later. Just the two of us." Bulong nito
sakanya.
Tumango nalang siya at dumiretso sa loob ng hacienda.
Huminga siya ng malalim. Hindi niya alam kung bakit nagkakaganito siya. Siguro,
masakit lang talaga marinig na hanggang kapatid lang siya kayang tignan ng lalak
ing matagal na niyang mahal. Pilit mang kalimutan aypatuloy parin sa pagsiksik s
a puso niya.
At mas masakit pala na makita mo ang ibang tao na masaya sa mahal nila. Para ban
g ipinamumukha sakanya na kahit kailan hindi siya magagawang tignan ni Mico sa p
araang gusto niya.
-----Twenty
Maingay ang kabuuan ng dining area dahil sa mga kaibigan ni Mico. Gaya ng sinabi
ni Ellaine kanina, ay sinabihan nga nito si Manang Ising na ipaghanda ang mga b
agong dating ng pagkain. Kanina pa ni Mico hinahanap si Ellaine, pero hindi niya
ito makita.
Sakto namang lumapit sakanya si Manang Ising para ilagay ang isa pang plato ng u
lam.
"Masyado kang halata na ayaw mo sa presensya namin rito. Huwag ganoon men! Nakak
asakit ka na." Madamdaming saad ni Dylan. Sira-ulo talaga si Dylan, hindi mo aak
"Gago ka talaga! Umuwi na nga kasi kayo! Wala kayong mapapala rito sa rancho." N
atatawa niyang sabi. Pero sa totoo lang, gusto na talaga niyang umuwi ang mga it
o.
"Ayaw mo lang kasi magpaistorbo eh. Tsk." Makahulugang sabi sakanya ni Jeremiah.
"Oo nga! Kunwari wala kami rito!" Dagdag ni Marco na nginangata ang hawak na man
ok.
Napailing nalang si Mico. Pinagtuunan nalang niya ng pansin ang pagkain sa harap
niya, pero hindi nakaligtas sa paningin niya kay Rona na may dala-dalang isang
tray na may lamang pagkain.
"Opo, seorito."
Tumayo siya at kinuha ang tray rito. "Ako na ang magdadala. Pakiasikaso nalang a
ng mga bisita ko."
Alam niya na pinagmamasdan siya ng mga kaibigan niya habang paakyat ng hagdan pe
ro wala siyang pakielam dahil ang mas importante ay ang makausap si Ellaine.
Kumatok siya sa pintuan nito pero wala siyang sagot na nakuha kaya naman napagpa
syahan niyang pumasok nalang. Nang pihitin niya ang door knob ay saktong bukas i
to, marahil siguro ay inaasahan na ni Ellaine na pagdadalhan siya ng pagkain ng
isa sa mga kasambahay.
Dahan-dahan siyang pumasok sa kwarto nito at inilapag ang tray sa may bedside ta
ble. Wala sa loob ng kwarto si Ellaine, bukas naman ang pintuan ng CR nito kaya
sigurado siyang wala rin doon ang kaibigan. Pumunta siya saverandah at doon niya
nakita ito na nagpipinta.
"Ano'ng ginagawa mo dito? May mga bisita ka kaya." Sabi nito habang pinupunasan
ang mga kamay ng isang basang tuwalya.
"I brought your food. Bakit hindi ka nalang kasi sa'min sumabay?"
Umiling ito at tsaka ngumiti. "Hindi ko naman sila kilala. At tsaka mas maiging
dito nalang ako."
Nangunot ang kanyang noo sa sinabi nito. "Pinakilala ko sila, 'di ba? Kaya kilal
a mo na sila."
Ibig bang sabihin nun, ay may natitira paring bakas ng old Ellaine rito.
That thought just made him smile more. It would be lovely if Ellaine would be th
e same old Ellaine he used to know. That little girl that would always blush whe
never he compliments her. That little
girl that would always give him that genuine and innocent smile whenever he visi
ts their house.
"Mico! Ayoko nga sabi eh! Nahihiya ako!" Ellaine hissed at him pero nagkunwari n
alang siyang hindi ito narinig.
"Oy, lumipat ka. Diyan si Ellaine. Bilis." Sabi niya kayVin na nakaupo sa may ta
bi ng upuan niya kanina.
Pumito muna si Vin bago tumayo at lumipat sa tabi ni Erin na katabi rin si Mitch
.
"Tigilan niyo na nga iyan! Gagawin ko kayong mga aso!" Suway niya sa mga kaibiga
n na nagsitahimik naman na.
Inabot niya ang plato ng kanin at nilagyan ang palto ni Ellaine. Binalingan niya
naman ulit ito. "What do you want? Shrimps? Crabs? Dali, ipaghihimay kita."
Inirapan naman siya ni Ellaine. "Ano ako? Pilay? I can do it and I don't need yo
ur help!"
May pumito nanaman sa mga kaibigan niya. "Knock out pala si Mico pagdating kay E
llaine eh. Idol na kita, Ellaine!" Sabi ni Dylan.
Nilingon naman ni Ellaine ang kaibigan at nginitian.
Now what was that?
Kapag sakanya nakasimangot at laging nakasinghal pero kapag kay Dylan at sa iba
pa niyang mga kaibigan ay nakangiti at mabait ito?
Bigla ay nakaramdam siya ng inis. Hindi niya alamkung saan iyon nanggaling pero
naiinis talaga siya.
Nakita niya si Joan na dala ang tray na may pagkain ni Ellaine. "Joan! Ibalik mo
iyan sa kwarto ni Ellaine. Doon siya kakain."
Binalingan niya si Ellaine na akmang susubo na sana pero mabilis niyang pinigila
n ito. Kinuha niya ang mga kubyertos sa magkabilang kamay nito at inilapag. Itin
ayo niya ito.
-------Twenty-one
May isa akong reader na magbe-birthday! Happy Birthday! Nakalimutan ko iyong nam
e mo. Hehe. Mua!
ATTENTION: Angel Peach de Asis has a twitter account! follow her for a dose of h
er bitchiness! @PeachdeAsis
Don't forget Colyn and Jeremie's accounts also.
@HeyImColyn and @ThatGuyJeremie_
Thank you!
-----Papikit-pikit pa si Ellaine habang bumababa sa hagdan. Napaaga ata ang gising ni
ya ngayon. Dapat mamayang eight pa ang balak niyang gising pero it's only five a
m but she's up. Siguro nasanay na talaga ang katawan niya na maaga ang gising. K
asi naman sa dalawang buwan na niyang narito ay ganoon nalang lagi ang routine n
iya.
Pumasok siya sa dining area. Nagulat siya dahil naroon ang mga babaeng kaibigan
ni Mico.
"Ellaine, good morning!" Bati sakanya ng isa. Hindi na niya matandaan ang mga it
o pwera nalang kay Colyn na sikat na designer at buntis nga ngayon.
Nginitian nalang niya ang bumati sakanya.
"Halika, join us." Sabi nung katabi ng bumati sakanya kanina.
Hindi na siya nakatanggi ng hilahin siya nung petite girl paupo.
"Ano gusto mo? Kumakain ka ba nh heavy breakfast?" Tanong nung humila sakanya.
Nginitian niya ito ng alanganin. "Uhm.. I'm sorry ah. Pero ano nga ulit ang mga
pangalan niyo? Si Colyn lang kasi iyong kilala ko."
Akala niya ay magagalit ang mga ito pero tumawa lang ang mga babae at isa-isa ng
nagpakilala.
"My name's Erin." Nakangiting sabi nung petite girl na humila sakanya.
"I'm Mitch, Dylan's wife and this is Adie, Marco's girlfriend."
This time, tinandaan niya na talaga ang mga pangalan ng mga ito. Nakakahiya nama
n kung sa susunod ay makalimutan na naman niya. Mukha namang mababait ang mga it
o eh.
"Bakit ang aga niyo nagising?" Tanong niya sa mga ito habang pinapalamanan ang k
anyang toasted bread.
"Ganito na talaga ang gising namin kahit pa nasa metro kami." Sagot ni Erin saka
nyang tanong.
"Ikaw? Bakit ang aga mo nagising? Nang bumaba si Mico kanina ang sabi ay baka ma
mayang tanghali ka pa daw magising." Sabi ni Adie.
"Sa dalawang buwan ko rito, nasanay na ang katawan ko na gumising ng maaga. Mico
wouldn't know that dahil madalas lumuluwas siya." Sagot niya rito.
Speaking of Mico, gising na pala ito.
"Bakit kayo pa lang ang gising? Nasaan ang mga lalaki?" Tanong ulit niya.
"They went out. Sumama kay Mico para kumuha ng fresh milk sa mga alagang baka ni
ya." Sagot ni Colyn.
"Bakit hindi kayo sumama? Masayang maggatas sa mga baka." Komento niya.
"You've tried it?" Hindi makapaniwalang tanong sakanya ni Mitch.
Tumango siya at kinagatan angtoasted bread niya. "Mico taught me." She shrugged.
"Parang gusto ko tuloy gawin din iyon." Komento ni Erin sa gilid niya.
"Gusto niyo punatahan natin sila?" Aya niya sa mga ito.
"Sige!" Masayang sabi nilang lahat. Kaya naman inubos muna nila ang kanilang alm
usal.
Pero bago sila umalis ay binalutan muna nila ng sandiwiches ang mga lalaki. Siya
naman ay pinapanood lang ang mga ito.
"Hindi mo ba gagawan si Mico?" Baling sakanya ni Adie na tinutukoy ay ang sandwi
ch.
"Huh? Bakit naman?"
"Baka magtampo iyon kasi siya lang ang walang sandwich."
"Bahala siya sa buhay niya. Malaki na siya." Natatawang sabi niya rito.
Napangiti nalang si Adie at umiling-iling. "Sige, ako nalang ang gagawa."
Pagkatapos nila ay dumiretso na sila sa barn house kung saan naroon ang mga lala
ki.
Naaalala niya tuloy iyong unang beses niyang i-try ang maggatas sa mga baka. Nas
ipa na nga siya, nainis at nagalit pa siya kela Mico at Hannah.
And speaking of Hannah, natatanaw na niya ito na papasok sa barn house.
"Hannah!" Tawag niya rito kaya naman natigil ito sa paglalakad. Kaya naman nauna
na siya at mabilis na naglalakad papunta kay Ellaine leaving the other girls be
hind that are busy sight seeing and talking.
"Seorita.. Magandang umaga po." Magalangna bati nito.
She scoffed. Kapag siya ang kaharap 'seorita' ang tawag nito sakanya pero kapag s
a iba ay naka first name basis pa ang tawag nito.
"Saan ka pupunta?" Tanong niya rito.
"Sa barn house po sana." Sagot nito at tsaka iniiwas ang tingin sakanya.
She eyed Hannah intently. And then her gaze went down to the basket she's holdin
g. Hinablot niya iyon sa kamay ni Hannah.
"Ellaine!" Gulat na sabi ni Hannah.
"Wow, that's great. It's a good thing na may malasakit ka sa kapwa mo. Kami rin
eh, we brought breakfast for Mico and his friend. By the way, I'm Adie." Sabay l
ahad nito ng kamay kay Hannah.
"Oh my bad! Napakarude ko naman. By the way, Hannah this is Colyn, Erin,Adie and
Mitch. Mico's friends. Iyong iba nasa loob pa eh, kaya hindi ko muna mapapakila
la sa'yo. Maybe next time? Nagmamadali kami eh." Nakangiting sabi niya kay Hanna
h.
"Okay lang po, seorita. S-Sige po, aalis na po ako." Mabilis na umalis si Hannah
kipkip sa dibdib ang basket na dala nito. Siya naman ay tinitigan ito hanggang s
a makalayo at hindi na niya matanaw ito.
"Someone's jealous. Whatcha think, Mitch?" Narinig niya sa likod na sabi ni Erin
.
Nilingon naman niya ito at nakita niya na nakatingin sakanya ang mga ito. "What?
" Hindi na niya napigilang matarayan ang mga ito.
Napangiti naman si Colyn at hinamas ang baby bump nito. "Wala. Don't mind Erin,
kulang parin iyan sa kain. Let's go inside."
Nauna na ang mga ito sa pagpasok sa loob ng barn house habang siyanaman ay nanat
ili sa labas.
She just let out a heavy but long sigh.
Is she really that obvious?
---"Buti nalang nagdala kayo ng sandwiches! Kanina pa kami gutom pero etong si Mico
ayaw kami paalisin hangga't hindi napupuno ang sampung bote. Ang hirap kaya mag
gatas!" Reklamo ni Jeremiah.
Pabalik na sila sa hacienda dahil pagkatapos kumain ng mga ito ay mabilis na tin
ulungan narin nila ang mga ito maggatas pwera kay Colyn dahil buntis ito. Pero m
ostly, siya,si Mico,Vin at Mitch lang ang masasabing may malaking naitulong.
Sila Vin at Mitch kasi mabilis na natutunan kung paano mapapabilis ang pagsirit
ng gatas sa udders ng cow.
"Did you made the sandwiches?" Tanong sakanya ni Mico. Kaagapay niya itong magla
kad.
"No, Adie made it." Sagot niya.
"Bakit hindi mo ako ginawan?" Reklamo nito sakanya.
Tinignan niya ito ng matalim. "Bakit kita gagawan? Umayos ka nga Mico! Para kang
bata!" Inirapan niya ito at naunang maglakad at sumabay kay Erin.
Pagkabalik nila sa hacienda ay nagsipasukan na sila sa mga kwarto para makapalig
o dahil amoy baka sila.
Siya ata ang unang natapos sa mga ito dahil pagkababa niya ay wala pang tao sa d
ining area bukod kela Manang Ising at iilang kasambahay na inaayos ang hapag. Ka
ya naman naisipan niyang umupo na muna sa may living room.
Siguroay mga limang minuto ay sunod na bumaba ang mag-asawang sina Colyn at Jere
miah. They sat beside her.
"Ilang buwan ka na nga ulit rito, Ellaine?" Tanong ni Jeremiah sakanya.
"Two months." Sagot niya.
"Wow, that's long. Buti nakatagal ka." Komento nito.
She shrugged. "Wala akong choice eh."
Tanong lang ito ng tanong at sinasagot naman niya ito. Nang bumaba ang iba ay na
kisali ang mga ito sa question and answer na pinasimula ni Jeremiah.
"So mahilig kang magpaint?" Tanong ni Adie sakanya.
"Yup, iyon talaga ang gusto ko."
"Pwede mo kami i-paint ni Marco?"
"Sure! Kailan niyo gusto?" Nakangiting tanong niya rito.
Nagpalakpak naman si Adie at humilig kay Marco. "Hear that, love? Magpa-paint ta
yo kay Ellaine ah!"
Niyakap naman ni Marco si Adie sa bewang. "Kahit ano'ng gusto mo, gagawin natin.
"
"Yuck!"
"Eew!"
Magkasunod na hirit ni Dylan at Jeremiah sa magkasintahan.
"Pakyu dudes!" Ganti ni Marco sa ma ito.
"Ako muna ang ipepaint ni Ellaine, bago kayo!"
Sabay-sabay silang napalingon kay Mico na palapit na sakanila. Kasabay nito si E
rin at Vin. Tumabi sakanya si Mico at sina Erin at Vin ay naupo narin.
"Iniinterrogate niyo ba si Ellaine?" Seryosong tanong ni Mico sa mgakaibigan.
Pinalo naman niya ito sa balikat. "Huwag kang OA." Sabi niya rito.
"OA ka pala eh!" Natatawang sabi ni Marco at umapir pa kay Vin na tumatawa narin
.
"Patapon ko kaya kayo?" Naiinis na wika ni Mico.
"Relax, Mico. We were just asking Ellaine some random stuffs." Sabi ni Colyn.
"Graduate ka sa anong course?" Tanong ni Mitch.
"Business major siya." Si Mico ang sumagot sa tanong ni Mitch na dapat ay para s
akanya.
Tinignan niya ito. "Ikaw si Ellaine?" Sarkastikong tanong niya rito.
Nilingon lang siya nito at kinindatan.
"Ah. And you're into fashion rin?" Tanong naman ni Colyn.
"Oo, naku. Kung nakita niyo lang ang mga damit ni Ellaine, akala mo pinakyaw ang
mga damit ng Givenchy,Kenzo at Balmain!" Si Mico ulit ang sumagot para sakanya.
"Mico!"
"Wow! I love Balmain. It's my favorite brand!" Sabi ni Colyn. "Iyon din ba ang f
avorite brand mo?"
Bubuka na niya sana ang bibig nang si Mico muli ang magsalita.
"Moschino ang favorite brand ni Ellaine." Proud na sabi nito.
"Really? Ikaw si Ellaine?" Inis na sabi niya kay Mico.
Nagtataka na siya kay Mico ah! Ang dami nitong alam tungkol sakanya. To think th
at they were apart for almost nine years. Nagresearch siguro ito tungkol sakanya
sa internet.
Well, she has a name kaya may mga articles na patungkol sakanya na nagkalat sa i
nternet. O kaya, naka inistalk nito ang mga SNS accounts niya.
Ang mga kaibigan naman nito ay tila naaaliw lang na panuorin sila at hindi nagko
komento. Patuloy lang ang mga ito sa pagtatanong sakany.
"So Ellaine.. wait." Bumuntong-hininga naman si Erin bago ipinagpatuloy ang sasa
bihin. "Can I call you 'Elly' nalang? Ang haba kasi ng Ellaine. Tsaka para may n
ickname ka!"
Natahimik naman siya sa sinabi nito. Tinignan niya si Mico sa tabi niya at miski
ito ay natahimik rin.
"O, nasaan na ang dila mo, Mico?" Natatawang tanong ni Dylan.
"Did I said something wrong?" Tanong ni Erin.
Sa huli ay nginitian niya si Erin. Halata namang wala ng balak magsalita ni Mico
. "No, Erin. Pero Ellaine talaga ang nickname ko. Iyon nalang."
Nagpout naman si Erin. "Why? Ang ganda kaya ng 'Elly'. Tsaka maikli lang sabihin
."
Huminga siya ng malalim. "Hindi talaga pwede, Erin eh."
"Pupunta na tayo sa batis!" Masayang sabi ni Mitch na may kasama pang palakpak.
"Huh? Bakit niyo pa ako hinintay?" Nagtatakang tanong niya.
"Paano itong si Mico!" Sigaw ni Dylan sabay turo kay Mico na kalalabas lang gali
ng sa may kusina.
"Obvious ba? May tulog bang naglalakad at bukas ang mata?" Pabalang na sagot ni
Erin habang busy sa pagro-roll ng dice.
Natawa naman siyakay Erin. Tinignan niya si Mico na matalim ang titig na ibinibi
gay sa gawi ni Erin.
"Sabi ni Mico, hindi kami aalis hangga't hindi ka daw kasama." Sabi ni Colyn.
Tinuro niya ang kanyang sarili. "Ako? Bakit ako?"
"Ano na Ellaine? Are you ready to go?" Tila naiinip na sabi ni Mico.
Nainis siya sa inaakto nito. Tumayo siya at nag-inat.
"Sorry. Hindi ako sasama. Sayang lang ang paghihintay niyo. Kayo nalang." Nakang
iting baling niya sa mga kaibigan ni Mico.
"Ellaine, sayang ang hinintay nila. Tapos hindi ka naman pala sasama?" Naiinis n
a wika ni Mico sakanya.
"Is it my fault that you insisted on waiting for me?" Mataray na tanong niya rit
o. "Pwede ba, Mico.. hindi ako ang bisita mo dito. Sila." Turo niya sa mga kaibi
gan nito. "Sila ang asikasuhin mo."
Pagkatapos
sabihin nun ay umakyat siyang muli sa kwarto at inilock ang pinto.
----"Wrong move, dude. Tsk." Iiling-iling na sabi ni Vin kay Mico..
"What? Maarte talaga iyong si Ellaine." Depensa niya.
"Pero mali ka parin, Mico." Sabi ni Adie.
"Maling-mali! Whoo! Panalo ako!" Sigaw bigla ni Erin.
"Ano ba iyan! Akala ko ba swerte ang buntis?" Sabi ni Colyn na kalaban ni Erin.
"Hindi uubra sa'kin ang pagbubuntis mo noh! Mas maswerte talaga ako!" Natatawang
sabi ni Erin.
"May sinasabi ka ba, Erin?" Naiinis na baling niya kay Erin na may binubulong-bu
long sa isang sulok.
Nginitian siya nito ng peke. "Wala. Sabi ko, you know naman pala eh. Ano pa gina
gawa ng puwet mo diyan? Hala sige! Tayo! Tsupi!" Pagtataboy sakanya ni Erin.
Wala siyang nagawa kundi umalis at tinungo ang kwarto ni Ellaine.
------Twenty-three
Napapitlag si Ellaine nang biglang bumukas ang pinto niya at iniluwa noon si Mic
o.
"Ano'ng kailangan mo?" Tanong niya rito habang inaayos niya ang kanyang gamit.
"I just want to say sorry sa nangyari kanina." Sabi ni Mico habang palapit sakan
ya.
Tinignan niya ito saglit at ibinalik ang atensyon sa pag-aayos ng mga damit niya
. "Hindi nga sabi eh. Huwag ka nang makulit." Naiinis nanaman niyang sabi.
Binuka ni Mico ang kanyang bibig na animo'y may gusto pa sanang sabihin ngunit m
abilis rin nitong isinara ang bibig. Sa huli'y bumuntong-hininga nalang ito at i
niwan siya sa kanyang kwarto.
Nang marinig niya ang pagsara sa pintuan niya, mabilis niyang binitawan ang hina
hawakang damit at miski siya ay napabuntong-hininga nalang rin.
Napapikit siya ng mariin. Masyado na ba siyang malupit kay Mico?
Pero sa tingin niya dapat lang iyon. Iba na siya ngayon, hindi na siya tulad ng
dati na mahina at madaling mapasunod sa bawat iutos at sabihin sakanya.
Isang mahabang buntong-hininga nanaman ang pinakawala niya. Ipinilig niya ang ka
nyang ulo at ipinagpatuloy nalang ang ginagawa.
Pagkatapos ay nilinis niya rin ang kanyang kwarto. Kung makikita lang sana siya
ngayon ng Yaya Mildred niya ay malamangmagpapaparty iyon dahil nakita siya niton
g naglilinis.
Natawa nalang siya sa naiisip. Namimiss na niya ang Yaya Mildred niya. Ito lang
kasi ang umuunawa at pinagtatiyagaan ang ugali niya sa bahay nila. Kay Yaya Mild
red lang niya ipinapakita ang dating Ellaine. Iyong pagiging malambing, magalang
at simpleng si Ellaine. Dahil sa mga taong nagluluksa ang lahat sa pagkawala ng
Ate Elisha niya, tanging si Yaya Mildred lang ang nakaalala na may Ellaine ding
nasasaktan at naiwanan.
Kumuha siya ng isang sketchpad na kasama sa mga iniregalo ni Mico sakanya at doo
n iginuhit niya ang mukha ng kanyang number one kakampi. Kamusta na kaya ang Yay
a Mildred niya?
Malungkot rin kaya ito?
Namimiss kaya siya nito?
Napadako ang tingin niya sa mga paper bags na pasalubong ni Mico sakanya galing
Metro. Iniakyat pala ito sa kwarto niya marahil ni Manang Ising o kaya isa kela
Joan o Rona.
Itinabi niya na muna ang sketchpad at lapis at nilapitan ang mga paper bags na d
ala ni Mico para sakanya.
Umupo siya sa kama at tinignan ang laman ng mga iyon.
Mabilis niyang pinunasan ang nakawalang luha sa kanyang mga mata. Kinuha niya si
Popo at kinausap. "Buti nalang dumating ka, may kakampi na ulit ako!"
Inilapag niya si Popo sa may ulunan ng kama niya at dali-daling pumasok sa loob
ng banyo at nagpalit ng damit.
Pagkalabas ni Ellaine, mabilis niyang hinanap si Mico. Gusto niyang magpasalamat
dahil sa ginawa nito. Wala siyang pride pag si Yaya Mildred at Popo ang pinag-u
usapan.
Lumabas siya sa hacienda at nakita sa may gilid sina Erin na nakaupos sa may swi
ng roon at masayang nag-uusap kaya naman lumapit siya sa mga ito.
Pumasok siya sa loob ng swing at tumabi kay Mitch na katabi si Adie Katapat nama
n nila sina Colyn at Adie.
"Nakita niyo ba si Mico?" Tanong niya sa mga ito.
"Kasama ng mga boys, pumunta sa sakahan. Tinawag kasi si Miconung matandang lala
ki, ayun sumama nalang rin sila.." Sagot ni Erin habang nagpipicture gamit ang i
Phone nito.
"Bakit 'di kayo sumama?" Tanong niya sa mga ito.
"Hay! Ang init kaya doon tsaka for sure, ang baho doon." Sagot ni Mitch.
Napangiti siya. "Tama. Ganyan din ang sinabi ko kay Mico noon. Kaya lang pinilit
niya pa akong sumama sakanya doon. Biruin mo ah, umagang-umaga ginising niya ak
o para sumama tapos pagdating namin doon tatanga lang pala ako sakanya."
Mukha namang nakuha niya ang atensyon ng mga ito dahil nakangiti silang nakikini
g sa kwento niya.
"I know,right?! Iba kasi tayong mga babae sa mga lalaki. And they just can't see
m to understand it." Komento ni Colyn.
"Correct! Sinabi mo pa! Oh my God! Do you know how much is a relief for me na ma
y mga girls akong sinasabihan ng sentiments ko."
"You mean, hindi ka nakikipag-usap sa mga babae dito?" Nagtatakang tanong ni Adi
e.
She shrugged and leaned back. "Si Manang Ising at sina Rona and Joan lang nakaka
usap ko lately. Kaya lang, alam mo iyon kahit na sabihin kong normal lang ang tr
eatment na ibigay nila sa'kin, nandoon parin iyong paghohold back nila."
"How about that girl we saw earlier? What her name again?.. Ana?" Sabi ni Mitch.
"May special powers ba kayo? Ano iyon? Parang you can see something na hindi nam
in nakikita?" Natatawang sabi ni Mitch.
Natawa naman sina Colyn at Erin. Si Mitch naman ay umapir pa kay Adie.
"But your actions tell the opposite." Sabi ni Adie.
"What are you? Some kind of a psychologist?" Tanong niya. Sa totoo lang pinagpap
awisan na siya dahil feeling niya hinuhubaran siya sa mga tanong nito.
"No, but she's a one hell of a good journalist. Kaya kayang-kaya ka niyang pigai
n, Ellaine." Natatawang sabi ni Colyn.
Nginitian siya ni Adie. "C'mon, atin-atin lang naman."
Huminga siya ng malalim. "I cannot like him in a romantic way."
Kumunot naman ang noo ng mga ito. "Why not?"
"Because.." Napapikit siya. "..Kahit kailan hindi siya pwedeng magkagusto sa'kin
.""Who says?" Nakataas naman na kilay na tanong ni Erin.
"Mico always reminds me that he only sees me as his little sister. Ewan ko nga k
ung nakakahalata na siya na may gusto ako sakanya, kasi whenever he acts so swee
t to me, laging may karugtong na paala na sister lang talaga ang turing niya sa'
kin. Hindi man verbally, but his actions tell me so."
Matagal bago sumagot ang mga ito. Akala nga niya na maski ang mga ito ay ganoon
narin ang naiisip pero nagkamali siya.
"Kung hindi man nagwork ngayon, try tomorrow, kung hindi parin then the next day
. Maraming araw, Ellaine. Hindi ka mauubusan." Sabi ni Adie.
Umiling siya sa mga ito. "Thanks for all the advices, but hindi talaga eh." She
shrugged.
Magsasalita pa sana ang mga ito nang matanaw na niya sina Mico at ang iba pang m
ga lalaki.
"Ayan na pala sila." Tumayo na siya. "Sana iyong promise niyo ah. Please keep it
a secret, kahit na asawa p boyfriend niyo pa, sana hindi makalabas ito. And I h
ope, hindi kayo makekealam." Nginitian niya ang mga ito at pumasok na sa loob ng
hacienda.
She needs to compose herself first. Doon nalang niya kakausapin si Mico.
Kung nahalata na siya ngmga babae, hindi malabong mahalata rin siya ni Mico.
She needs to get out of this place. Immediately. Bago pa niya maconsider ang mga
advices nina Erin.
------Twenty-four
Ang sinabi ni Ellaine na magsasabi siya ng 'thank you' kay Mico ay naka-waiting
parin.
Paano ba naman? Kanina nang makasalubong niya ito ay ni hindi man lang siya tina
punan nito ng tingin. Tapos nung dinner, tuwing kinakausap niya ito ay hindi ito
sumasagot, tapos kakausapin nalang bigla-bigla si Marco na nasa tabi nito.
Tapos ngayon, nag-iinuman ang mga ito - minus the girls - sa may terrace ng haci
enda.
"Ellaine, okay ka lang?" Pukaw sakanya ni Adie na katabi niya.
Nandito silang dalawa sa may mini sala sa may second floor kung saan malapit lan
g rin sa may terrace na kung saan naman nag-iinuman ang mga lalaki. Si Erin at M
itch ay nasa may kusina at gumagawa ng late snack nila habang si Colyn naman ay
tulog na.
"Yeah. Why?"
"You seemed spaced out. I don't know." Adie shrugged her shoulders.
Napabuntong-hininga siya. Tinignan niya muli si Mico na nakikipagtawanan sa mga
kaibigan at muling binalingan si Adie sa tabi niya.
"Hindi ko kasi ma-gets si Mico. Bigla nalang naging mailap. Para bang hangin nal
ang ako sakanya na dinadaan-daanan nalang. Nakakainis na." Himutok niya rito.
Natawa naman ng kaunti si Adie. "Affected ka?"
Kumunot naman ang noo niya rito.
Affected?
Siya?
Napailing siya rito at natawa narin. "Ako?" Turo niya sa sarili. "Affected? Hind
i ah. Nakakainis lang kasi, kung ayaw niyang kausapin ako, sabihin niya. Hindi i
yong pinagmumukha niya akong tanga. That's why I'm pissed off."
Natawa ulit si Adie. "Affected ka nga." Sabay sandal sa sofa at angat ng dalawan
g paa sa coffee table habang may hawak na tablet sa kamay.
She made a face. "Lambanog? Bakit iyan pa? Ang daming mamahaling alak nina Mico
sa cellar nila."
Erin and Mitch smiled.
"Sabi kasi nila mas malakas raw ang tama ng lambanog. Ewan, tsaka hindi ko pa it
o nata-try eh. Si Mitch din hindi pa. Kayo ba?"
Umiling si Adie. "I haven't tried it before. But my kuya Adrian tried it once an
d halos gumapang siyasa kwarto niya sa sobrang kalasingan." Natatawang kwento ni
Adie.
Tinignan naman siya ng mga ito na parang tinatanong rin. Umiling rin siya. "No.
I haven't tried it. And I will never try that." Sabay turo sa lambanog.
Nginisian lang siya nina Erin.
Sa huli, nakita niya nalang ang sarili na iniinom ang isang shot ng lambanog.
Ang sama ng lasa! Ang pait-pait na may asim ring matitikman. Tapos ang baho pa.
And when it went straight to her throat tila napaso ito sa sobrang init na dala.
Gumuguhit talaga.
Nang ibaba niya ang shot glass ay nailabas niya ang dila niya. Sumipsip siya ng
lemon at uminom ng iced tea kaagad.
Tinatawanan naman siya ng mga kasama.
"Nakakatawa ang itsura mo!" Sabi ni Mitch.
"It tastes awful! Bleeh!" Muli niyang nailabas ang dila.
She's a party animal sa metro. She's also a drinker. Pero dito sa lambanog na it
o, tila mapapatumba siya kaagad ah.
Nagtuloy-tuloy lang sila sa pag-inom. Nasasanay na sila sa lasa ng lambanog kaya
naman mabilis ang pag-ikot ng shot glass hanggang sa makaramdam na siya ng hilo
.
----"Mukhang naiinggit ang mga babae ah." Komento ni Dylan.
Sinilip nila ang mga babae sa mini sala na nag-iinuman narin pala. Napakunot ang
noo ni Mico nang nakitang inistraight ni Ellaine ang isang shot ng alak at nalu
kotang mukha nito. Napangiti siya ng mabilis itong kumuha ng lemon at uminom ng
iced tea.
Napailing siya. Akala ba niya sanay itong uminom? Sa pagkakaalam niya, minsan mg
a bodyguards na mismo ni Ninong ang sumusundo rito sa mga bars kung saan madalas
ito.
"Huwag na tayo masyadong uminom." Sabi ni Marco na nakatingin kay Adie na umiino
m rin ng shot ng alak.
"Oo nga. Bantayan nalang natin sila." Sang-ayon ni Vin.
Sa huli'y nakuntento nalang sila sa pagkekwentuhan.
"Ano umepekto ba?" Tanong sakanya ni Jeremiah.
"Hindi ko alam. Pero hindi ko siya kinakausap."
Pinayuhan kasi siya ng mga ito kanina sa sakahan na gawin ang sinasabi nilang 's
ilent treatment' kay Ellaine. Naikwento kasi niya sa mga ito ang madalas na pagt
ataray, pambabara at ang palaging pag-aaway nila ni Ellaine. Well, hindi naman p
ag-aaway nila ang tawag doon kundi pang-aaway lang ni Ellaine sakanya.
He's okay with it actually. Dahil alam naman niyang may pinagdadaanan ito sa pam
ilya nito kaya iniintindi nalang rin niya. Kaya lang minsan, napipikon narin siy
a dahil hindi niya talaga ito mabasa. Minsan ang bait bait, tapos biglang magsus
ungit at sisinghal sakanya. Daig pa ang buntis.
Kaya naman, sabi ng mga kaibigan niya na baka umepekto ang 'silent treatment' ka
y Ellaine. Na baka marealize nito na hindi lahat ng oras ay itotolerate niya ang
pagiging'bitch' nito sakanya.
So he accepted their suggestion. Wala namang masama kung susubukan. Kaya kanina
kahit na gusto niyang marinig ang mga sasabihin nito ay pinilit niyang huwag ito
pansinin kahit mahirap.
It's so hard to ignore Ellaine lalo na sanay na siya sa presensya nito. Sanay na
sanay na siya rito. Old Ellaine man o new Ellaine.
He wants to know more about Ellaine. Dahil alam niyang marami ng nagbago rito sa
loob ng halos siyam na taon. Pero paano nga niya gagawin kung masyadong mailap
sakanya ang dalaga? She keeps on pushing him away.
"I don't know. Kilala ko si Ellaine. Mas mataas pa ang pride nito sa height niya
." Natatawang sabi niya sa mga ito.
"Subukan mo nga lang kasi. Kung hindi man gumana 'edi humanap ka ng ibang paraan
." Sabi ni Vin.
Napabuntong-hininga nalang siya. "I just wish she would stop blaming herself for
Elisha's death."
Natahimik ang mga kaibigan niya.
Unang nagsalita si Marco. "Hindi mo naman din maiaalis sakanya iyon eh. Ang maga
gawa mo lang ay ang mapasaya siya at huwag ipaalala ang nakaraan."
Halos isang oras na silang nagkekwentuhan sa may terrace. Nilingon nila ang mga
babae at nakitang nakatulog na si Adie habang si Mitch ay kumakanta ng 'Luha' ng
Aegis tapos si Erin at Ellaine naman aynag-iiyakan.
Pinunasan ni Vin ang luha ni Erin gamit ang isang kamay habang ang isang kamay n
ito ay nakaalalay sa bewang ni Erin. Pagkatapos ay mabilis na binuhat ni Vin si
Erin. Isiniksik naman ni Erin ang mukha sa leeg ni Vin at doon mahinang umiyak.
"Pasensya na Mico. Lasing eh."
"Ayos lang. Sige na, pagpahingahin mo na si Erin."
Isa-isang kinuha ng mga ito ang basin na may lamang maligamgam na tubig. Pero ba
go pa makalayo ang mga ito ay may pahabol pa ang mga ito.
"Sister our ass!"
Mabilis niyang kinuha ang lalagyanan ng toothpick at binato ito sa mga kaibigan
na tatawa-tawa lang dahil nakaiwas ang mga ito.
"You son of a bitch!" Sigaw niya rito. Tumayo siya at inayos ang pagkakapulupot
ng comforter sakanya at kinuha ang tsinelas niya at pinagpapapalpo si Mico.
"Aw! Ellaine, shit! Tama na! Ano ba! Tangna!"
Pero patuloy lang siya sa pagpalo rito. Wala siyang pakealam! Gago itong si Mico
!
"Walanghiya ka! May pa 'sister - sister' ka pang nalalaman, pero iyon pala may b
alak ka!" Sigaw niya rito.
Naka-ekis ang mga braso nito at pilit na binabawi sakanya ang tsinelas na hawak
niya pero mabilis niya ito naiiwas sa kamay nito kaya patuloy lang siya sa pagpa
lo nito.
"Ellaine! Stop it! Fuck. What's your problem?!" Asik nito sakanya.
Sa wakas ay nakuha nito ang magkabilang braso niya. He stepped forward while she
stepped backward hanggang sa wala na siyang maatrasan dahil nasa may kama na si
la kaya napahiga siya sa kama nito at ito ay napaibabaw sakanya. Hawak parin nit
o ang kanyang magkabilang qaq
Napansin naman ni Mico ang pamamasa ng mata niya kaya napatigil ito sa pagtawa.
"Ellaine.." May bakas parin ng tawa ang boses nito nang banggitin ang pangalan n
iya kaya naman umubo ito. "Ano ba iyang pinagsasasabi mo? Lasing ka parin ba?" T
anong nito.
She gritted her teeth. "Walanghiya ka talaga! I hate you!" Sinubukan niyang pumi
glas pero malakas si Mico. Iniipit pa siya nito sa pagitan ng dalawang hita nito
.
"Stop it! Okay? Walang nangyari satin fo God's sake! I would never take advantag
e of a drunk woman!"
Napatigil siya sa sinabi nito. She was panting because of exhaustion. Nakakapago
d palang magpumiglas.
"Then.. Then why am I naked? Oh my God! Hindi mo nga ako ni-rape, pero you.. you
..-"
"God Ellaine! Hindi ako ang nagpalit ng damit sa'yo! I asked Manang Ising to do
that!"
"What are you talking about?! Can't you see that I'm naked underneath this piece
of shit! Saang banda ako binihisan ni Manang?!" Singhal niya rito.
Maski ito ay natigilan at tila nag-isip.
"At tsaka.. tsaka kung walang nangyari sa'tin. Ano'ng sinasabi mo na 'masakit' s
a'kin?" Mahinang tanong niya.
Napangisi ito. "I was talking about your
head." Nguso nito sa bandang ulo niya. "At tsaka, ikaw dapat ang unang nakakaala
m kung may nangyari nga ba. Bakit? Masakit ba ang pagkababae mo para masabing ma
y nangyari nga?" Naghahamong tanong nito sakanya.
She was taken aback of his sudden question. Pinakiramdaman niya ang kanyang pagk
ababae. Bukod sa ulo niya ay wala ng masakit sakanya.
"Oh my God! Why are you saying those dirty things to me!" Sigaw niya rito.
Humalakhak si Mico. She can't help but stare at his handsome face. To be honest,
she was kind of disappointed when he said that they did not had sex. But of cou
rse, a big part of her felt that relief that nothing happened. Lalo lang siyang
magi-guilty if ever na may nangyari nga.
"But that's weird, I really told Manang Ising na bihisan ka. Wala ka ba talagang
natatandaan kagabi?" Tanong sakanya ni Mico.
She really tried hard to look back at what happened last night. Then, suddenly i
mages of her undressing herself flashed through her mind.
"Bloody hell!" She cursed under her breath.
Napapikit siya ng mariin at tumango.. Tama ito na binihisan nga siya ni Manang I
sing,but the moment Manang Ising went out, she sat up, half asleep and started u
ndressing herself. Init na init kasi siya. Para siyang pinapaso. Siguro epekto n
g kalasingan at lambanog na ininom niya.
Inis na tinignan niya ito. "Pwede ba umalis ka na sa'kin." Mico was still on top
of him.
"Sweetie, sino ba ang walang saplot sa'ting dalawa?" Nakangising tanong ulit nit
o.
Mabilis siyang binitawan nito at tumakbo kaya naman hinabol niya ito, paikot-iko
t sila sa kwarto nito habang siya ay hinahabol ito. He was teasing her! That dou
chebag!
"Mico! Halika rito at babatukan talaga kita sabay pilipit ng dila mo!" Sigaw niy
a.
Si Mico naman ay tatawa tawa lang na nagpapahabol sakanya. Nang malapit na siya
rito ay aksidenteng natapakan ni Mico ang laylayan ng comforter na nakabalot sak
anya kaya naman mabilis na nalaglag ito.
And in just a second, she was fully naked infront of Mico Illustre. Her sister's
first love. Her arch enemy. Her first love and still. And the man that can't be
hers.
Nanlaki ang mga mata niya nanapatitig kay Mico. Maski ito ay nakatitig lang saka
nyang kahubdan.
They were like frozen in a moment but she realized that she's fucking naked infr
ont of a man that thinks she's his little sister! She got herself together and s
creamed at the top of her lungs.
------Natatawa si Mico nang makita ang mukha ni Ellaine sa pagkainis sakanya kaya nama
n may naisip siyang lalong ikakainis nito.
"Sweetie, sino ba ang walang saplot sa'ting dalawa?" Nakangising tanong niya rit
o.
Mabilis niyang binitawan ito at mabilis na umalis sa ibabaw nito hanggang sa gin
awa nilang playground ni Ellaine ang kanyang kwarto.
"Mico! Halika rito at babatukan talaga kita sabay pilipit ng dila mo!" Sigaw ni
Ellaine sa kanya na ikinatawa niya lang.
This scene right now, reminds him the old days. Lagi niya talagang iniinis si El
laine kahit na mga bata pa sila. Minsan trip niya lang talaga at walang magawa.
But most of the times, he just wants to see Ellaine's 'pikon' look. Namumula kas
i talaga ang buong mukha nito pati ang tenga kapag naiinis at napipikon. Katulad
nalang ngayon.
Kanina nang malapitan niya itong nasisilayan ang mukha ay kitang-kita niya parin
ang batang Ellaine na lagi niyang kasama. Ganoon parin ang mata nito na bilog n
a may mumunting kislap. Ang medyo may katabaang mga pisnge nito. Ang maninipis n
gunit kulay peach na labi nito.
Pero hindi niya talaga inaasahan ang sumunod na mangyari. Dahil nga sa malapit n
a ito sakanya hindi niya sinasadyang matapakan ang laylayan ng comforter na suot
nito at pagkahakbang niya patalikod ay napasama ang laylayan ng comforter kaya
naman nalaglag ito at inilabas ang kahubdan ni Ellaine.
Nanlaki ang mga mata niya! Hindi niya sinsadya ang mga nangyari!
Nang tuluyang bumagsak ang comforter, pakiramdam niya ay naging slow motion ang
lahat ng bagay. Ang panlalaki ng mga mata nila ni Ellaine, ang pagtaas-baba ng d
ibdib niya sa paghinga, ang pagnganga ni Ellaine. Lahat iyon, naging slow motion
sa paningin niya.
Napalunok siya.
'God shit! Dominico! Si Ellaine iyan! Putangina, bawal!' - sigaw ng isang bahagi
ng utak niya.
Napabalik lang siya sa kasalukuyan nang tumili na siEllaine.
"AHHH! GET OUT ASSHOLE! GET OUT!!!"
"H-Ha? Ah-- oo..s-sorry.. -"
"DAMMIT! LABAS MICO! SHIT SHIT SHIT!" mabilis na pinulot nito ang comforter at i
pinulupot sa katawan nito.
"Are you convincing us, or you're convincing yourself na walang mangyayari?" Nak
angising tanong ni Vin sakanya.
Napatigil siya saglit pero agad na nakabawi. "Wala akong pinapatanuyan. I'm just
stating an obvious fact."
Nagkibit-balikat si Dylan. "Huwag kang magsalita ng tapos dahil hindi pa nga nag
-uumpisa, tinatapos mo na."
"Dahil wala naman talagang dapat umpisahan, Dyl." Sagot niya.
Muli ay bumalik sa isipan niya ang mukhani Ellaine. Kung paano siya pumaibabaw r
ito at kitang-kita ang gandang taglay nito. Tapos sunod na lumitaw sa kaisipan n
iya ang kahubdan nito -"As usual. She's her monster self again." Kunot-noong sagot niya.
He's trying to stop that image from popping out of his head.
Hindi na niya dapat iniisip iyon. Maling-mali!
Napabuntong-hininga siya. May naisip na siya ay sa ngayon ito palang ang paraang
alam niya na baka sakaling umepekto.
Tapos kanina, nung tanghalian ayaw niya sanang sumabay sa pagkain pero hinila na
siya nina Colyn sa dining room kaya naman wala siyang nagawa kundi sumabay sa p
agkain. Buti nalang katabi niya si Erin at nakipag-usap lang siya rito hanggang
sa matapos ang pananghalian.
Nung kinahapunan naman ay inaaya ulit siya nina Erin na sumama dahil ipapasyal d
aw sila ni Mico sa may batis. Pero tinanggihan niya ang mga ito. Buti nalang ay
hindi na nagpumilit pa ang mga ito dahil sinabihan ni Mico na hayaan nalang raw
muna ako.
Siguro ramdam din nito na ayaw niya munang makipag-usap.
Hindi siya manhid. Alam niyang gusto siyang kausapin ni Mico. Nakita niya ang mg
a tangkang lapitan siya na mabilis niya namang naiiwasan.
Hindi naman kasi sa ayaw niya kasi galit siya rito.
Ayaw niya munang makipag-usap dahil nahihiya siya rito.
Ano nalang ang mukhang ihaharap niya kay Mico?
Matapos niyang pagbintangan ito na pinagsamantalahan siya, aksidenteng nabigyan
niya pa ito ng nude show!
Buong araw niyang iniyakan iyon. Aaminin niya, it's not the first time that a gu
y see her naked self. Nang nasa metro pa siya, mahilig nga siyang magparty at ma
gpakalasing sa bar, and then at the end of the night, she would end up having gr
eat sex with his acquaintance for that night. Pero hindi naman madalas mangyari
iyon dahil minsan lang naman siya nalalasing. At madalas bago pa siya makalabas
ng bar ay binubuhat na siya ng mga bodyguards niya papasok ng kotse at iuuwi na
sa mansion.
Pero kasi! Iba ito!
Si Mico ito!
He's not like the other guys she had flings.
Ang mga iyon, wala lang sakanya. Walang importansya para sa kanya. Pero si Mico.
..
Mico is special. Mahal niya ito. Kahit na bawal hindi niya itatanggi sa sarili n
a mahal niya ito.
Kaya nga siguro madalas niya ito tinatarayan at inaaway para narin siguro maitag
o niya na may gusto siya rito. It's like her shield for her love. Kailangan niya
ng itago iyon.
"Ellaine are you okay?" Tanong sakanya ni Marco na nasa may harapan niya.
"Uhh.. oo." She forced a smile to him.
Hindi
sinasadya napabaling ang tingin niya kay Mico at nagtama ang mga mata nila. Agad
siyang umiwas ng tingin dito at tinuon ang atensyon sa pagkain niya.
Nang hindi niya na talaga makayanan ay hindi na niya natiis na tumayo.
"Mauna na ako. I-I'm not feeling well." Dahilan niya.
Hindi na niya hinintay ang mga sagot nito dahil mabilis na siyang umalis at umak
yat sa kwarto niya.
Isasara na sana niya ang pinutuan niya nang mabilis na iharang ni Mico ang kataw
an niya. Hinabol pala siya nito.
Before he could continue what he was saying, she cut him off. "Please. Kalimutan
mo na iyon." Her voice sounds so desperate.
Tumango ito. "Right. It was an accident."
"Yes. An accident." Sang-ayon niya rito.
"But Ellaine, hindi lang iyon ang gusto kong pag-usapan natin." Seryosong sabi n
ito sakanya.
Kumunot ang noo niya. "Ano pa ba ang kailangan natin pag-usapan?"
Isa pang buntong-hininga ang pinakawalan niya. "I propose a truce with you."
Sandaling natigilan siya. Ano ba ang lumalabas sa bunganga ni Mico?
"Ano ulit?" Tanong niya. Baka kasi nagkamali lang siya ng dinig.
"I said. I want a truce sa pagitan natin."
"And why do we need it?" Nakataas na kilay na tanong niya.
Bumuga ito ng hangin. "Hindi ka ba napapagod sa pagtataray, Ellaine? Kasi ako an
g napapagod para sa'yo eh. Aba, mahirap magalit sa'kin na wala namang dahilan."
Tumaas ang kilay niya sa sinabi nito. "And how would you know na wala nga ako'ng
dahilan para magalit sa'yo?"
Mukhang ito naman ang natigilan. His eyebrows furrowed. "May kasalanan ba ako? T
ell me."
She sighed. And cocked her head from left to rightwhile her eyes are closed. The
n she looked at Mico.
"Forget it. Let's talk about that truce." Pag-iiba niya sa usapan nila.
Hindi niya pwedeng sabihin dito ang mga ikinagagalit niya.
Hindi niya pwedeng sabihing nagagalit siya dahil nagseselos siya kay Hannah.
Hindi niya pwedeng sabihing nagagalit siya dahil ipinamumukha talaga sakanya nit
o na kapatid lang talaga ang turing nito, na napilitan lang rin ito na bantayan
At lalong hindi niya pwedeng sabihin na nagagalit siya rito dahil hindi siya nit
o kayang tignan sa paraang gusto niya.
Kapag sinabi niya ang mga dahilan niya, edi buking siya. Hindi siya tanga para g
awin ang bagay na iyon. Dahil maraming pwedeng mangyari kung malalaman ni Mico a
ng nararamdaman niya.
Mga pangyayaring kinakatakot niya.
"As I was saying, gusto kong magkasundo tayo. No fights and all."
"Paano kung talagang naiinis ako sa'yo? Hindi pwedeng hindi ko ilabas ang inis k
o."
"Then tell me. Lahat ng bagay ay napag-uusapan. If you are mad at me. Tell me, p
ara maayos ko kaagad at makahingi ng sorry. If you're pissed off with me, tell m
e also. I'll let you slap me, pinch me o kahit ano para lang masatisfy iyang ini
s o galit mo."
aw sila ni Mico sa may batis. Pero tinanggihan niya ang mga ito. Buti nalang ay
hindi na nagpumilit pa ang mga ito dahil sinabihan ni Mico na hayaan nalang raw
muna ako.
Siguro ramdam din nito na ayaw niya munang makipag-usap.
Hindi siya manhid. Alam niyang gusto siyang kausapin ni Mico. Nakita niya ang mg
a tangkang lapitan siya na mabilis niya namang naiiwasan.
Hindi naman kasi sa ayaw niya kasi galit siya rito.
Ayaw niya munang makipag-usap dahil nahihiya siya rito.
Ano nalang ang mukhang ihaharap niya kay Mico?
Matapos niyang pagbintangan ito na pinagsamantalahan siya, aksidenteng nabigyan
niya pa ito ng nude show!
Buong araw niyang iniyakan iyon. Aaminin niya, it's not the first time that a gu
y see her naked self. Nang nasa metro pa siya, mahilig nga siyang magparty at ma
gpakalasing sa bar, and then at the end of the night, she would end up having gr
eat sex with his acquaintance for that night. Pero hindi naman madalas mangyari
iyon dahil minsan lang naman siya nalalasing. At madalas bago pa siya makalabas
ng bar ay binubuhat na siya ng mga bodyguards niya papasok ng kotse at iuuwi na
sa mansion.
Pero kasi! Iba ito!
Si Mico ito!
He's not like the other guys she had flings.
Ang mga iyon, wala lang sakanya. Walang importansya para sa kanya. Pero si Mico.
..
Mico is special. Mahal niya ito. Kahit na bawal hindi niya itatanggi sa sarili n
a mahal niya ito.
Kaya nga siguro madalas niya ito tinatarayan at inaaway para narin siguro maitag
o niya na may gusto siya rito. It's like her shield for her love. Kailangan niya
ng itago iyon.
"Ellaine are you okay?" Tanong sakanya ni Marco na nasa may harapan niya.
"Uhh.. oo." She forced a smile to him.
Hindi sinasadya napabaling ang tingin niya kay Mico at nagtama ang mga mata nila
. Agad siyang umiwas ng tingin dito at tinuon ang atensyon sa pagkain niya.
Nang hindi niya na talaga makayanan ay hindi na niya natiis na tumayo.
"Mauna na ako. I-I'm not feeling well." Dahilan niya.
Hindi na niya hinintay ang mga sagot nito dahil mabilis na siyang umalis at umak
yat sa kwarto niya.
Isasara na sana niya ang pinutuan niya nang mabilis na iharang ni Mico ang kataw
an niya. Hinabol pala siya nito.
"But Ellaine, hindi lang iyon ang gusto kong pag-usapan natin." Seryosong sabi n
ito sakanya.
Kumunot ang noo niya. "Ano pa ba ang kailangan natin pag-usapan?"
Isa pang buntong-hininga ang pinakawalan niya. "I propose a truce with you."
Sandaling natigilan siya. Ano ba ang lumalabas sa bunganga ni Mico?
"Ano ulit?" Tanong niya. Baka kasi nagkamali lang siya ng dinig.
"I said. I want a truce sa pagitan natin."
"And why do we need it?" Nakataas na kilay na tanong niya.
Bumuga ito ng hangin. "Hindi ka ba napapagod sa pagtataray, Ellaine? Kasi ako an
g napapagod para sa'yo eh. Aba, mahirap magalit sa'kin na wala namang dahilan."
Tumaas ang kilay niya sa sinabi nito. "And how would you know na wala nga ako'ng
dahilan para magalit sa'yo?"
Mukhang ito naman ang natigilan. His eyebrows furrowed. "May kasalanan ba ako? T
ell me."
She sighed. And cocked her head from left to right while her eyes are closed. Th
en she looked at Mico.
"Forget it. Let's talk about that truce." Pag-iiba niya sa usapan nila.
Hindi niya pwedeng sabihin dito ang mga ikinagagalit niya.
Hindi niya pwedeng sabihing nagagalit siya dahil nagseselos siya kay Hannah.
Hindi niya pwedeng sabihing nagagalit siya dahil ipinamumukha talaga sakanya nit
o na kapatid lang talaga ang turing nito, na napilitan lang rin ito na bantayan
rito sa rancho dahil sa napakiusapan ng magulang niya.
At lalong hindi niya pwedeng sabihin na nagagalit siya rito dahil hindi siya nit
o kayang tignan sa paraang gusto niya.
Kapag sinabi niya ang mga dahilan niya, edi buking siya. Hindi siya tanga para g
awin ang bagay na iyon. Dahil maraming pwedeng mangyari kung malalaman ni Mico a
ng nararamdaman niya.
"So, what are you guys cooking?" Usisa niya sa mga luto nito.
"Arrozcaldo po. Sabi kasi ni Seorito Mico na pati ang mga trabahador ay isama nar
in dahil maaga raw po sila magtatrabaho." Sagot ni Rona.
"You mean, Mico is awake na?"
"Hindi pa po sila bumababa. Ellaine, alas tres palang ng madaling araw. Kaya nga
nagtataka kami kung bakit ang aga
mo magising. Madalas kasi ay ikaw ang pinakahuling bumababa eh." Natatawang sabi
ni Joan habang hinihiwa ang manok.
Napanguso naman siya. Maaga kasi siya nakatulog kagabi, at siguro dahil sa excit
ement ay mas napaaga ang gising niya. She wants to start the day in a positive w
ay. Wala ng problema sakanila ni Mico dahil sa truce nila. At nakahinga siya ng
maluwag dahil nakakapag-usap na sila ng hindi siya naiinis at nagsisisigaw.
"Huwag niyo na nga ako asarin. Anyway, I want to help. Ano pwede kong gawin?" Ta
nong niya sa mga ito.
"Huwag na Ellaine. Baka magalit si Seorito Mico, at baka sabihin na pinagtatrabah
o ka namin." Sabi ni Manang Ising.
She leaned on the kitchen counter. "Ako bahala kay Mico, 'nang. Tsaka matutuwa p
a nga iyon kapag nakikitang tumutulong ako eh." Katwiran niya.
"Hayaan niyo na si Ellaine, Manang. Mukhang may gustong i-impress." Tudyo ni Ron
a.
Her eyebrows furrowed. She looked up at Rona and saw that mischiveous smile on h
er face. "What do you mean?"
Napailing nalang si Rona. "Wala. Sabi ko po, pwede kang gumawa ng sandwiches." S
abi nalang nito.
Ilang sandali niya pa ito tinignan tapos ay kinuha nalang ang mga balot ng tasty
bread sa cupboard. She went to the refrigerator and took out some lettuce,tomat
oes, and mayonnaise.
Kinuha naman niya sa freezer ang ham at hiniwa ng
maninipis.
"Ako na po magpiprito." Alok ni Joan.
"Aray!" Daing nanaman niya nang matalsikan nanaman siya sa kamay at braso.
Napatingin sakanya sila Manang Ising at halata sa mukha ng mga ito na nag-aalala
na sila sakanya. She just smiled at them.
Pinatay niya muna ang apoy nang may naisip siyang magandang ideya.
"Wait lang ah! Babalik ako. May kukunin lang ako." Sabi niya sa mga ito at tumak
bo papunta sa kwarto niya.
Kinuha niya ang isang Louis Vuitton luggage niya na naglalaman ng mga branded cl
othes niya. Tinago niya kasi ang mga ito sa luggage niya dahil mas komportable s
iya sa mga nabili nila ni Mico sa tiangge. Kaya laging naka-shirt lang siya at s
horts dito sa rancho.
Humanap siya ng coat at nakita niya ang kanyang Balenciaga pink wool coat. Hindi
na siya naghanap ng mas maikling coat dahil nagmamadali siya. Ang nakuha niya k
asing coat ay aabot hanggang sa tuhod. At sa tanda niya, she bought this for $1,
949. Natatandaan niya pa kung paano nagalit ang mommy niya dahil sa mahal ng coa
t. Para saan daw ang coat na binili niya? Eh, ang init daw rito sa Pilipinas.
Napailing nalang siya nang maalala iyon. Mabilis niyang isinuot iyon at mabilis
na bumaba sa kusina.
"Ano iyang suot mo, Ellaine? Ang init." Sabi ni Manang Ising sakanya.
Binuksan niyang muli ang stove at pinagpatuloyang pagluluto ng ham. "Manang, pro
teksyon iyan sa talsik. Oh, 'di ba? Ang wais ko talaga." proud na sabi niya.
"Ikaw talagang bata ka! Pagpapawisan ka naman diyan sa ginagawa mo." Iiling-ilin
g na sabi ni Manang Ising sakanya.
"Oo nga, Ellaine. Mukhang mamahalin pa naman iyan. Sayang lang kung madudumihan.
" Tila nanghihinayang na sabi ni Rona sakanya habang hinahalo ang nilulutong arr
ozcaldo.
"Okay lang iyan. Para naman magamit ko. Nasa loob lang ito ng luggage ko." Simpl
eng sagot niya habang prenteng nagluluto ng ham.
Ang ganda talaga ng naisip niya. O, kita mo ngayon. Ni wala na siyang maramdaman
g talsik. Eh 'di makakapagluto na siya ng matiwasay.
"Are setting up the table?" Tanong niya kela Joan nang makita niya ang mga ito n
a isa-isa nang naglalagay ng arrozcaldo sa mga mangkok.
"Opo, bababa narin po kasi sila mga ilang minuto po." Sabi ni Rona.
She saw some fruits sa gilid ng kitchen counter. Naisip niyang gumawa ng fresh j
uice. Kumuha siya ng banana and ripe mangoes. Binalatan niya ang mga ito at inil
agay sa juicer. Tapos ay isa-isang nilagay sa mga tall glasses at isa-isa ring n
ilagay sa may dining table.
The dining table is set up for ten people. At sila-sila lang rin iyon ng mga kai
bigan ni Mico.
Pabalik-balik siya sa kusina at dining room para tumulong i-prepara ang lamesa.
Tagaktak na ang pawis niya.
"Na-enjoy niyo ata ang pink coat niyo." Sabi sakanya ni Rona.
Doon niya lang napansin na suot-suot parin pala niya ang coat niya kaya pala ini
t na init na siya.
"Oo nga pala!" Sabi niya at mabilis na hinubad ang coat at ipinatong sa isang hi
gh stool. Gamit ang kamay niya ay sinubukan niyang paypayan ang sarili.
"Ako na maglalabas niyan." Sabi niya kay Joan at kinuha ang pitsel ng tubig.
Saktong paglabas niya ay iyon naman ang pagpasok nina Mico kasunod ang mga kaibi
gan nito.
Napatigilpa ito sa paglalakad nang makita siya.
"Oh! Good morning!" Bati niya sa mga ito at binaba ang pitsel sa lamesa. "Kain n
a!"
"Ikaw ang nagluto?" Tanong sakanya ni Mico.
Umiling siya. "Tumulong lang." Ngiting sagot niya.
Sakto naman lumabas mula sa kusina si Manang Ising para isa-isang ilagay ang mga
sandwiches na gawa niya. Kasunod nito sila Joan at Rona na dala-dala ang mga fr
esh juices na gawa niya. "Good morning po!" Magalang na bati ng mga ito sa mga b
agong dating.
"Upo na po kayo, mga sir, ma'am." Sabi ni Joan na isa-isang nilalagay ang mga sa
ndwiches at fresh juice sa lamesa.
Isa-isa namang nagsiupuan ang mga ito pwera kay Mico na nilapitan siya.
Gamit ang kamay nito ay pinunasan ni Mico ang kanyang pawisang noo. "Bakit pawis
ka?" Tanong nito.
Nilayo niya ang mukha niya mula kay Mico. Ano ba iyan! Pawis na pawis siya at na
nggigitata na.
"Marami kasing ginawa." Sagot niya.
"Hoy, mga malalandi! Kumain muna kayo bago niyo kainin ang isa't-isa." Narinig n
iyang sabi ni Jeremiah na natatawa pa.
"Gag-" bago pa makapagmura si Mico ay tinakpan niya ang bibig nito.
"No cussing in front of the food. Ang aga-aga, bad words agad ang maririnig ko s
a'yo!" Suway niya kay Mico.
Tinanggal ni Mico ang kamay niya sa bibig nito. "'Good Morning' kaya anguna mong
narinig sa'kin." Pilosopong sagot nito.
"Aba't ayaw magpaawat! Hoy, mga hitad! Umupo na kayo at nagugutom na kami!" Siga
w ni Dylan sakanila.
Tahimik na umupo narin sila ni Mico. Umupo siya sa tabi ni Colyn habang ito nama
n ay umupo sa tabi ni Erin na nasa may tapat niya.
Nag-dasal sila ng maikli at tsaka kumain na.
"Hmm. Ang sarap ng juice." Komento ni Colyn sa tabi niya.
"Gusto mo pa?" Tanong ni Jeremie sa asawa.
Sakto namang lumabas si Joan mula sa kusina.
"Excuse me. Pwede pagawa pa ng juice para sa asawa ko?"
Napatingin naman sakanya si Joan. "Sorry sir, pero si seorita Ellaine po ang guma
wa ng mga fresh juices at sandwiches." Sabi nito.
"Talaga?! Kaya pala sarap na sarap si Mico sa sandwich eh!" Kantiyaw ni Dylan.
"Really? Ikaw ang may gawa nito?" Tanong ni Erin sakanya.
Ngumiti lang siya sa mga ito.
Tinignan naman rin niya si Mico at nakita niyang nakangiti ito sakanya tapos ay
binalingan si Joan. "Si Ellaine ang nagluto?" Tanong nito si Joan.
"Sandwiches lang po at fresh juices ang ginawa ni Seorita. Pero po, siya po ang n
agprito ng ham. Naku! Nakakatuwa nga po pagmasdan si Seorita habang nagpiprito. N
agsuot pa siya ng coat para lang iwasan iyong mga talsik." Masayang kwento ni Jo
an. "Okay, Joan. Thank you." Sabat niya. Nahihiya na kasi siya eh. Habang nagkek
wento si Joan ay pinagmamasdan lang siya ni Mico habang nakangisi.
And it just sent butterflies in her stomach. Everytime Mico looks at her, her he
art would just skip a beat.
"Ano'ng oras ka nagising niyan, Ellaine?" Tanong ni Mitch.
"Three am." Sagot niya.
"You haven't have enough sleep." Komento ni Mico.
She shrugged. "Hindi na ako makatulog eh." Sabi nalang niya.
-----------
Nasunod ang gusto ng mga babae na sumama sa sakahan. Kaya lang, hindi sila pwede
ng tumulong kaya nanatili nalang sila sa may kubo at masayang nagkekwentuhan.
"Araw-araw ganito ang trabaho ni Mico?" Tanong ni Mitch sakanya.
She shrugged her shoulders. "Hindi ko alam. Siguro?"
Hindi niya naman kasi talaga kabisado ang mga ginagawa ni Mico dito sa rancho ni
la. Kahit siya, ay hindi na madalas isama ni Mico sa tuwing aalis ito sa haciend
a. Kaya naman, lagi lang siyang nas kwarto at nagpipinta kung hindi man ay nakik
igulo siya kela Manang Ising.
"Akala ko ba pinagtatrabaho ka rito ni Mico?" Tanong sakanya ni Erin.
"Ewan ko ba. Huli ko atang trabaho is yung nagpinta ako ng barn eh. Pagkatapos n
un, hindi na ako masyado nakakalabas nh hacienda. Palagi rin kasing wala si Mico
dito sa rancho nitong nakaraang buwan." Sagot niya.
Nagtatawanan lang sila habang nagkekwentuhan. Hindi nila pansin na maingay na pa
la sila.
"Mukhang ang saya-saya ninyo ah?" Pukaw sakanila ni Dylan. Kasunod nito ang mga
kaibigan.
Medyo mainit na rin pala, kaya siguro nagpahinga muna ito. Napansin niya kasing
iyong ibang mga trabahador ay nagsipasukan rin sa katabing kubo at ang iba naman
ay naglilinis sa may poso malapit.
"Tapos na kayo?" Tanong ni Adie. Lumapit rito si Marco at awtomatiko namang dina
luhan ito ni Adie at pinunasan ang pawis ng kasintahan.
Ngumiti naman si Marco kay Adie. "Hindi pa,love. Pahinga muna. Ang init eh."
Napansin niyang hindi lang si Adie, kundi pati si Colyn at Mitch ay isa-isang di
naluhan ang kani-kanilang mga asawa at inasikaso. Miski si Erin ay inasikaso si
Vin gayong wala namang relasyon ang mga ito.
"Si Mico?" Hindi na niya napigilang itanong. Pansin niya kasing wala pa si Mico.
Natatawa namang hinatak ni Mitch sa braso si Dylan. "Stop it, babe. I know you'r
e not gay." She winked to her husband. Ngumisi naman si Dylan at inakbayan ang a
sawa.
Naiiling nalang si Mico sa kaibigan. Nang magtagpo ang mga tingin nila, she is s
ure that she just caught her breath. Bakit parang mas hot ata si Mico kapag pawi
san?!
Huminga siya ng malalim. Bakit ba nagnanasa siya kay Mico?! Nakakainis. Hindi ni
ya pwedeng tarayan si Mico para matakpan ang nararamdaman
niya rito. May truce sila!
Lumapit si Mico sa kinauupuan niya at tumabi sakanya.
"Yieee!!! Ayan tayo eh. Malandi!" Tudyo sakanila ni Erin.
"Uy! Si Ellaine! Nangingiti! Aba matinde!" Dagdag ni Jeremiah.
Palihim na kinurot niya ang balat niya sa may kamay para pigilang mapangiti. Tot
oo kasing nangingiti na talaga siya. And she won't give them their satisfaction.
Biglang bumilis ang tibok ng puso niya. Tila tumigil ang pagfa-function ng utak
niya. Did Mico just complimented her? At ano raw? Maganda siya?
She stiffled a laugh. Kahit na halatang pilit lang. "Mambobola ka talaga." Mahin
ang sabi niya.
"No, I'm not. It's true." Bulong nito.
Napalunok siya. Bumaba ang tingin niya sa labi nito pero mabilis rin niyang iniw
as ang tingin.
Ano ba iyan, Ellaine?!
Sa tapat pa talaga ni Mico mo pinagnasaang halikan ito sa labi?!
"Did you captured it?"
Tila bumalik siya sa sarili nang marinig ang boses ni Dylan. Mabilis siyang luma
yo kay Mico. Kinuha niya ang kamay nito at mabilis na ibinigay ang panyo niya. "
Ikaw na ang magpunas sa pawis mo." Sabi nalang niya.
Lumayo siya ng kaunti rito at tumingin nalang sa may labas.
"Ikaw kasi eh. Ang ingay mo." Sisi ni Mitch sa asawa.
"Ayos lang iyon, babe.Baka kapag hindi pa natin napigilan eh baka nagkaroon ng l
ive porn show sa harap natin." Sagot nito.
g malaking ngiti sa pagmumukha nito. "Nagdala ako ng meryenda niyo. Sabi kasi ni
Tatay na nandito nga daw kayo."
"Hi!" Masayang bati ni Hannah sa mga ito pero tango lang ang natanggap niyang sa
got mula rito.
"Ah, Hannah. Sige na, ibigay mo na iyang dala mo sa iba. Nandun sila sa kabilang
kubo." Singit ni Mico.
"Hindi na ba kayo kukuha?" Tanong ni Hannah.
"Hindi na. We have Ellaine's sandwiches."
Iyon lang ang sinabi ni Mico at mabilis na nawala ang inis niya kay Hannah.
------- Thirty
"Now, I can see why the two of you are pissed off with Hannah." Komento ni Adie.
"Oo nga! Nakalimutan niya atang dapat mabait ang ugali niya." Natatawang sabi ni
Erin.
"She just likes, Mico. I guess." Sabi nalang niya, nang mapatingin siya kay Mico
na nasa may sakahan at nakikipagbatuhan na ng putik sa mga kaibigan.
"Yeah, you love Mico." Pahayag ni Colyn.
Bumuntong-hininga siya at inilayo na ang tingin kela Mico. "Yeah." Sang-ayon niy
a.
"So, maiba naman tayo. Ano'ng plano mo sa birthday ni Mico?" Tanong ni Mitch.
Mula sa pagkakayuko, ay napatingin siya kela Mitch.
Shoot!
How could she forget that important day?
"Nakalimutan mo?" Namamanghang tanong sakanya ni Erin.
Napapikit siya. "It's just that, ang dami ko lang iniisip lately."
"Well, anyways. Two weeks from now pa naman iyon. Babalik nalang kami on his bir
"Oo eh. Aalis na kami bukas. You know, kailangan sa trabaho. Pero babalik naman
kami." Sagot ni Colyn.
"I'll miss you guys." Bigla nalang lumabas ang mga katagang iyon sa bibig niya.
Napangiti naman ang mga ito sakanya. "We will miss you too, Ellaine. You're not
bad afterall." Natatawang sabi ni Erin.
Siya rin ay natawa sa sinabi nito. "You too, you're not bad afterall."
------"Pare! Mamimiss kita!" Hinatak ni Dylan si Mico para magkayakap sila.
Tinulak naman ito ni Mico. "Shit, pare! Sabi na nga ba, ako talaga ang pinagnana
saan mo eh!"
Natawa naman si Dylan at malakas na pinalo sa braso si Mico. "Ikaw talaga, honey
! Magseselos si Ellaine sa'kin niyan eh!"
"Oh, no! Don't mind me. In fact, bagay kayo." Sakay nalang niya sa biruan ng mga
ito.
"Narinig mo iyon, honey? Wala naman pala magseselos. Kiss me!" Ngumuso si Dylan
at akmang hahalikan si Mico, pero mabilis na tinulak ni Mico ang mukha nito gami
t ang kamay.
"Nakakadiri ka talagang gago ka! Alis!" Sigaw nito.
Natawa naman siya sa naging itsura ni Mico. Si Dylan naman ay natatawang lumayo
at nilapitan ang asawang si Mitch.
"Bye guys! Mag-iingat kayo!" Paalam ni Marco. "Love, babalik lang tayo sa metro.
Hindi naman tayo mangingibang-bansa." Natatawang sabi ni Adie.
"Kailan kayo babalik?" Tanong ni Mico.
Pansin ni Ellaine na tinignan siya saglit ng mga babae. Kinindatan niya lang ang
mga ito.
"Hindi pa namin alam eh. We'll call you nalang." Sagot ni Colyn.
"Sige na, baka gabihin kami sa daan. Sige, Mics! Alis na kami. Bye, Ellaine!" Sa
bi ni Vin.
"Bye! Dapat pagbalik namin, may laman na iyang tiyan mo, Ellaine ha?!" Natatawan
g biro ni Erin sakanya.
Nagulat siya sa sinabi ni Erin. She felt her cheeks burned.
"Erin!" Suway ni Mico tapos ay tinignan siya.
"Joke lang! Kayo talaga! Pero wala namang masama kung tototohanin!" Dagdag pa ni
Erin.
Natawa nalang siya para itago ang kaba sa sinasabi ni Erin.
"Pasensya na sakanila. Wala talagang preno ang mga bibig ng mga iyon, lalo na si
Erin." Sabi ni Mico sakanya.
Nginitian niya ito. "Okay lang. Parang nasanay narin ako sakanila. Lalo na kay E
rin."
"Nakakatamad rin pala nang nawala ang mga ungas na iyon." Natatawang sabi ni Mic
o.
"Oo nga."
Then silence came between them. Hindi niya alam kung ano ang sasabihin kay Mico.
Nang magkatruce sila, para bang bago silang magkakilala. Hindi niya kasi alam k
ung ano ang sasabihin rito.
Nakuntento nalang siya sa pagpuri rito sa kanyang isipan.
"Seorito, may tawag po kayo sa may library." Lumabas si Manang Ising para sabihan
si Mico.
Bago pumasok ay binalingan muna siya ni Mico. "Pasok na tayo." Aya nito sakanya.
Tumatawa naman si Mico habanh itinutulak niya ito. "Okay, sweetie. I'll go. Sige
na, matulog ka na. I'll wake you up when it's dinner time."
Nilingon ulit siya nito bago pumunta sa may library.
Siya naman ay nagmadaling pumunta sa kwarto. Napasandal siya sa kanyang pintuan
habang sapo ang dibdib.
Nasasanay na talaga siya sa malakas na kabog ng dibdib niya.
Mabilis na ibinalibag niya ang kanyang sarili sa may kama at tinakpan ang mukha
ng unan at doon nagsusumigaw.
Problem solved.
Naalala niyang matagal na siyang kinukulit ni Mico para ipinta ito.
Maybe this is a good time for her to paint Mico. Magandang timing pa dahil may i
nstant gift pa siya.
Mabilis na tumayo siya at pumwesto malapit sa verandah. For a minute, nabitin sa
ere ang kamay niya na may hawak na brush.
Napaisip siya. Ano'ng ipipinta niya?
Pumikit siya and a smiling Mico appeared in her mind. Automatically, she also sm
iled. Then all of a sudden, her hand did its work.
She just hopes that Mico would be happy after seeing this.
---------Thirty-one
Sino nag-try mag online buying o kaya online selling? PM me. May itatanong po ak
o.
Thanks.
------Pagkalabas ni Mico ng library ay agad niyang hinanap si Manang Ising. Pumunta si
ya sa kusina pero wala ito roon. Pumunta siya sa likod ng hacienda at doon nakit
a si Manang na kinukuha ang mga sinampay.
"Manang.." Tawag niya rito.
Nang makita siya ni Manang Ising ay ibinaba muna nito ang hawak na mga damit sa
basket at tsaka siya binalingan.
Medyo natagalan rin kasi siya sa pakikipag-usap sa Dad niya dahil napag-usapan r
in nila ang tungkol rancho.
"Ay, hindi ko pa napapansin. Baka nasa itaas pa iyon." Sagot sakanya ni Manang I
sing.
Tumango nalang siya. "Sige ho. Kapag bumaba si Ellaine, pakisabi ay magra-rounds
lang po ako sa rancho. Tsaka Manang, kela Rona niyo nalang ipagawa ang mga iyan
." Sabi niya.
Iwinasiwas lang ni Manang Ising ang kamay nito na tila pinapaalis siya. "Kaya ko
na ito. Sige na, umalis ka na."
Napailing nalang si Mico. Bakit kaya ang titigas ng mga ulo ng mga matatanda?
Kinuha niya ang kanyang bisikleta sa may garahe sa gilid ng hacienda at naisipan
g iyon nalang ang gamitin. Hindi pa maaksaya sa gasolina.
Una siyang dumaan sa may vegetable farm nila. Nandoon si Jaime - ang nangangasiw
a sa vegetable farm. Nang makita siya nito ay agad siyang nilapitan.
"Kamusta ang ani?" Tanong niya rito.
"Nadeliver na po ang mga gulay sa metro, seorito. Medyo nauubusan narin po tayo n
g fertilizers." Pagbibigay-alam nito sakanya.
Tumango-tango siya. "Bukas ng umaga, idedeliver ang mga fertilizers. Iyon lang b
a ang problema?"
"Opo. Iyon lang naman po." Sabi nito.
Tumango siya at nagpaalam na. Sunod na pinuntahan niya ang barn house kung saan
naroon ang mga manok. Sinalubong naman siya ni Aling Herietta - ang nanay ni Han
nah at asawa ni Mang Densio. Ito ang nangangasiwa sa mga itlog na inilalabas ng
mga manok dito sa rancho.
"Opo, kanina lang pong tanghali ay nakuha na nila iyong one hundred twenty trays
na mga itlog. Bukas narin po aydarating iyong vet para tignan iyong mga naka-qu
arantine na mga manok."
Tumango siya. "Sige po, Aling Herietta. Tawagan niyo nalang ako sa hacienda kung
may problema pa."
Dumaan pa siya sa kwadra ng mga kabayo, sa barn house ng mga baka at tinignan ku
ng ilang bote ng gatas ang nailabas, dumaan din siya sa may sakahan at tinanong
si Mang Densio kung ilang sako ng bigas ang nagawa ng mga ito.
Ilang beses na yumuko si Hannah. Mukha itong kinakabahan sa hindi niya malamang
kadahilanan.
"Hannah, ano ba iyon? Baka kasi hinahanap na ako ni Ellaine eh." Sabi niya rito.
Biglang napaangat ang mukha ni Hannah. Bigla-bigla ay pinigilan siya nito sa bra
so. "Huwag!" Malakas na sigaw nito.
Nagulat siya sa pagtaas ng boses nito. Nang marealize siguro ni Hannah ang bigla
ang ginawa nito ay mabilis itong bumitaw sakanya. "I-I mean.. sandali lang."
Hinawakan niya ito sa balikat. "Ayos ka lang ba?" Tanong niya rito.
Naging magkaibigan narin talaga sila ni Hannah. Simula kasi ng makatapos ito ng
pag-aaral ay kinuha nito ng kanyang daddy na dito nalang sa rancho magtrabaho bi
lang financial auditor. Para narin daw hindi na ito malayo sa pamilya nito.
"O-Oo. Ayos lang ako. Ano kasi.. gusto ko lang sana itanong k-kung may plano ka
na ba sa birthday mo? A-Aayain sana kita sa lumuwas sa metro. I-ti-treat kita."
Napangiti naman siya sa sinabi ni Hannah. She's always been sweet, iyon nga lang
kapag wala itong trabaho ay tumutulong ito sa tatay nito. Madalas ngang pagkama
lan itong lalaki dati, pero napansin niyang unti-unti nitong binabago ang mga si
nusuot at madalas na nag-aayos narinito.
Pero he can't accept her offer. He has plans. "I'm sorry, Hannah. Pero, I'm thin
king na lumuwas rin kasama si Ellaine eh. I hope you understand. But thanks for
the offer." He smiled at her.
Sumakay na ulit siya sa kanyang bisikleta at nag-pedal na palayo pero he stopped
when Hannah spoke again.
His eyebrows furrowed. Ano'ng oras na ah? Hindi parin ito nagigising?
Umakyat siya at kumatok sa pinto nito.
"Ellaine?" Tawag niya.
Pero wala siyang sagot na natanggap kaya naman naisipan niyang pihitin ang serad
ura ng pintuan at hindi pala naka-lock ang pinto nito kaya naman pinapasok na ni
ya ang kanyang sarili.
He looked at Ellaines bed pero wala ito roon. Then his gaze went to the side of
the verandah. Napansin niya ang isang canvass at ang mga painting tools ni Ellai
ne.
Hindi niya makita ang ipine-paint nito dahil nakatalikod ang painting sa gawi ni
ya. Dahil na-curious siya ay nilapitan niya ang painting and just when about he
was to reach the painting, Ellaine emerged from the bathroom.
Basa ang buhok nito at naka-sleeveless shirt ito at short.
Nanlaki ang mga mata nito nang makita siyang malapit sa painting nito kaya nagul
at siya nang mabilis na tumakbo si Ellaine sa kanya at tinakpan ang painting nit
o.
"Hey! Ever heard of knocking?" Sita nito sakanya habang tinatakpan ang painting
nito.
"I knocked pero hindi ka sumagot. Ever heard of locking?" Sagot niya. "Ano ba iy
an? Bakit mo itinatago?" Tanong niya.
He moved to the side just to get a glimpse of her painting but Ellaine kept bloc
king his view.
"Hindi ah! Ikaw napakabalahura talaga niyang bibig mo." Nakangusong sabi nito.
"Hindi pala eh. Patingin na ako. Sigena, sweetie." Mabilis na nakaikot siya kay
Ellaine at akmang aalisin na ang white cloth nang hilahin siya ni Ellaine.
Tumigil naman si Ellaine sa pagtulak sakanya. Pero mautak siya dahil mabilis na
umikot siya ulit kay Ellaine pero, damn! Ang bilis ng reflexes ni Ellaine, mabil
is na nahila siya nito sa damit.
porch.
"Wala na. Everything's set. Si Mico nalang ang huwag niyong kalimutan." Tatawa-t
awang sabi niya rito.
"Ay oo nga, ano? Hayaan mo, ipapatali ko na siya sa sasakyan para hindi namin ma
kalimutan." Sakay nito sa biro niya.
"Basta, quiet muna kayo. I don't want this party to be ruined." Sabi niya.
"Yeah, yeah. Sila Vin na ang bahala kay Mico. O, sige! Bye!" "Okay. Bye!"
Two weeks have passed at sobrang aligaga siya sa pag-aasikaso sa surprise birthd
ay party ni Mico. He's turning twenty-seven tomorrow kaya naman sa loob ng dalaw
ang linggo, sobrang hirap ang gumalaw ng palihim lalo na't minsan bigla nalang l
ilitaw si Mico. Kakuntsaba niya sina Manang Ising para mapadali ang paghahanda s
a lahat ng kailangan aa birthday party nito bukas.
Ang mas mahirap pa ay dahil madalas silang magkasama ni Mico kaya mahirap sakany
ang iwasan muna ito. Buti nalang lumuwas ito sa Metro noong isang araw at bukas
nga ang balik nito kaya naman mas naging madali para sakanya asikasuhin ang mga
kailangan pa sa party nito.
"Seorita, ito na po ang mga pinapabili ninyo." Sabi sakanya ni Mang Densio.
Bumaba ito sa pick-up truck nito at iniabot sakanya ang mga pinabili niyang mga
ingredients. Maaga kasi siyang nagising kanina at naabutan nga niya si Mang Dens
io na kausap si Manang Ising, at narinig nga niyang pupunta sa bayan ito para ma
mili kaya nagpasabay na siya rito ng iba pa niyang kailangan para sa party ni Mi
co.
Inabot niya ang dalawang plastic bag na dala ni Mang Densio. "Thank you, Mang De
nsio! Bukas po ah, punta kayo dito sa hacienda." Paalala niya rito.
Ngumiti naman ito sakanya. "Opo naman, libre rin ang pagkain." Biro nito.
"Kayo talaga Mang Densio, pakisabihan narin ang lahat ng trabahadordito sa ranch
o." Sabi niya ulit.
Natawa naman si Mang Densio. "Pangatlong beses niyo na po sa'kin ipinaalala iyan
, Seorita. Hindi ko na po ata makakalimutan ang bilin ninyo."
Nahiya naman siya. "Gusto ko lang kasi na maging perfect ang party ni Mico. I do
n't want any mistakes."
Tinapik naman siya sa braso ni Mang Densio. "Kay swerte nga naman talaga ni Seori
to Mico sainyo."
Nginitian nalang niya ito. "Salamat po ulit."
Tumalikod na ito at sumakay ulit sa pick-up truck nito. Siya naman ay pumasok na
sa loob at dumiretso sa kusina dala-dala ang mga pinabili niya kay Mang Densio.
She thought that she should make a cake. Pero hindi naman niya alam kung paano.
Maybe she should ask Manang Ising.
"Manang!" Tawag niya kay Manang Ising. Hindi niya kasi ito makita.
"Seorita.." Nabitin ang sasabihin ni Joan nang tignan niya ito ng matalim. "..Ell
aine pala.. wala si Manang Ising, naghatid ng meryenda ng mga nasa gulayan." Sab
i nito sakanya.
Bumuntong-hininga naman siya. "Marunong ka ba gumawa ng cake?" Tanong niya rito.
"Eh, Ellaine. Hindi rin marunong si Manag Ising mag-bake ng cake. Puro mga luton
g-bahay na ulam lang ang alam nun eh." Napakamot ito sa ulo.
She groaned in frustration. Erin offered her that she can bring the cake pero ti
nanggihan niya ito dahil gusto niya siya ang gumawa nun.
She just needed instructions and madali na siguro iyon sundan. Pero hindi na niy
a matawagan si Erin dahil alam niyang busy rin ito sa trabaho nito.
Then she remembered that her Mom used to bake them different kinds of pastries w
hen they were kids. Noong wala pang comparison na nangyayari.
Napabuntong-hininga siya. She has no choice.
Kinuha niya ang wireless phone at dinial ang number ng telepono sa mansion nila.
"Oh.. first is to prepare all the ingredients, you will need some flour,baking p
owder.." Tuloy-tuloy lang ang pag-eexplain ng Mom niya sa kabilang linya. Habang
siya ay nagsusulat sa notepad sa may lamesa malapit sa sofa sa living room.
Mabagal ngunit precise naman ang pagkakabigay sakanya ng instructions ng Mommy n
iya. Minsan ay nagtatanong siya at matiyaga naman iyon sinasagot ng Mommy niya.
"Thanks." Sabi niya nang matapos na ito.
"Iyon lang ba ang tinawag mo?" Bakas ang lungkot sa boses nito.
Napapikit siya. Bigla nalang nag-init ang mata niya. "Yes, Mom."
Pati ito ay napabuntong-hininga nalang. "Para kay Mico ba ang cake? It's his bir
thday tomorrow, right?"
"Yes. I'm throwing him a surprise party.. you can come. Together with Dad." Sabi
niya.
"I'd love to, baby. But may business meeting kami ng Dad mo bukas."
"Oh..okay. Goodluck. I wish I could taste the cake you'll make. Maybe next time,
right? Ellaine? ..I love you."
Napakagat siya sa kanyang labi para pigilan ang mga luhang nagbabadyang bumagsak
sa mata niya. She misses her parents. Especially her mom, kahit na masama ang l
oob niya sa mga ito, still mahal niya parin ang mga ito. Her Mom, even though is
strict when it comes to her, she knows that she loves her.
Pero mahirap parin kalimutan ang nangyari. Masakit para sakanya na tila nakalimu
Nagkanya-kanya ng pwesto ang mga tao. They set up the event in the front lawn. P
inatay na nila ang mga ilaw kaya walang makikita ngayon sa front lawn. Ang mga p
agkain ay nasa may banda ng swing kaya hindi masyadong pansin. Tinakpan rin kasi
ang mga ito.
Mabilis na pumasok siya sa loob ng hacienda.
Sunod na narinig niya ay ang pagdating ng kotse nina Vin at ang pagbukas ng mga
pinto.
"Bakit ang tahimik?" Iyon ang narinig niyang sabi ni Mico.
-----"Bakit ang tahimik?" Tanong ni Mico nang makababa na siya sa kotse ni Vin.
Kasama na naman niya ang mga ito. But this time si Erin at Vin lang. Sabi ni Eri
n, ito lang daw ang magste-stay at inihatid lang daw ito ni Vin.
Napailing nalang siya. Hindi niya talaga maintindihan ang dalawa.
"Baka tulog na." Komento ni Erin na kalalabas lang rin mula sa back seat.
"Hindi eh. Maaga pa." Something's weird. Kahit na gabi na, minsan may mga trabah
ador pa siyang nakikita pero on their way sa hacienda, mistulang ghost town ang
kanyang rancho.
Napaisip siya. Something's weird talaga. Pati ang hacienda, sobrang dilim.
Shoot. Ellaine!
Bigla niyang naalala ito. Baka may masamang nangyari.
Mabilis na naglakad siya sa loob ng hacienda. Umakyat siya at tinignan ang kwart
o nito gamit ang ilaw ng cellphone niya. Pero wala ito roon.
Lahat ng sulok ng hacienda ay tinignan niya kung naroon ba si Ellaine, pero wala
.
"Shit." He cursed.
Baka kung ano na nangyari doon!
Baka pinasok ng masasamang loob ang rancho niya at kinidnap ito!
Pero hindi eh.
Mahigpit ang security niya sa rancho. At kakaunti lang ang may alam kung nasaan
ang rancho ng mga Illustre.
Mabilis na lumabas siya sa hacienda and then he saw Ellaine at the middle of the
frong lawn. Cake on her hands. Nakita niya ang mukha nito dahil sa ilaw ng kand
ila na nakasindi sa cake.
Nakahinga siya ng maluwag.
Good. She's safe.
"Ellaine!" Mabilis na tinawid niya ang distansya nila.
"Hi." Mahinang sabi nito. "Happy birthday!" Bati nito sakanya.
"Bakit ang dilim ng hacienda? May nangyari ba?" Nag-aalalang tanong niya rito.
Pero imbis na sagutin siya nito ay nginitian lang siya nito. "Blow your candle a
nd make a wish na. Tumutulo na iyongkandila. Sayang ang cake. Ako pa naman ang n
ag-bake."
She rolled her eyes. "Oo nga. Don't be so obvious na parang hindi ka talaga maka
paniwala. I made an effort kaya!" She pouted.
Sa sobrang tuwa niya ay pinisil niya ang pisngi nito. "Thank you,sweetie!"
Yumuko siya sa tapat ng cake, pinikit ang kanyang mga mata at nag-wish pagkatapo
s ay hinipan na ang kandila.
"What did you wish for?" Tanong ni Ellaine.
Piningot niya ang ilong nito. "Secret. Baka hindi pa matupad."
Again, Ellaine pouted.
Ang cute talaga nito. Then he remembered Ellaine's soft lips on his.
Oh man! This is not good.
He immediately brushed it off of his mind. Hindi pwede iyon!
Then he turned again to Ellaine, and nagtaka siya ng bigla nitong itinaas ang ka
nang kamay.
Then all of a sudden, all the lights went on.
"SURPRISE!" nagsisulputan ang mga trabahador niya.
Nakita niya sina Manang Ising, sila Mang Densio at iba pa niyang tauhan.
Napayuko siya nang biglang may umipit sakanyang leeg gamit ang braso. "Whoo! Mat
anda ka na, gago!" Sigaw ni Dylan habang ginugulo pa ang buhok niya.
"Don't thank us. Si Ellaine lahat ang may gawa nito." Sabi ni Vin.
Bumaba na siya at hinanap si Mico. Nagsalubong ang kilay niya nang makita ito ka
sama si Hannah.
And her gaze went down to Hannah's hands on Mico's arm.
Mabilis na pinuntahan niya ang mga ito.
"Mico." Tawag niya rito.
Nilingon naman siyanito. "Yes,sweetie?"
Lumagpas kay Mico ang tingin niya, at nakitang nangunot ang noo ni Hannah sa lik
od nang banggitin nito ang endearment sakanya.
Then she turned to Mico again. "Sama ka sa'kin. May bibigay ako." She smiled at
him.
"Sure." Then he looked at Hannah. "Sige, Hannah. Enjoy the party."
Sinipat ulit ni Mico ang painting. "Bakit parang ang payat mo rito sa paintingta
pos medyo mataba ang pisngi ko? Ikaw ha! Bias ka!" biro nito.
"Hey, hindi ako nagsisinungaling! Kapag sinabi kong maganda ka, maganda ka talag
a. Huwag ka nang kumontra." They stopped infont of the hacienda's front porch. "
I'm just gonna hang this in my room. Sama ka?" Aya nito sakanya.
"No thanks. Babalik nalang ako doon." Sabi niya at tinuro ang table ng mga babae
ng barkada niya.
Colyn rolled her eyes. "Oh please! You're not Sarah Geronimo. Mind you, mas maga
nda ka doon at 'di hamak na mas matangkad, mas hot at mas magaling mag-english s
i Mico kesa may Coco."
Natawa naman siya sa sinabi nito. Pati ang sila Erin ay natawa rin sa sinabi ni
Colyn.
"Tsaka, hindi ba sabi namin, huwag kang magsalita ng tapos. You'll never know wh
at might happen in the future." Sabi ni Mitch.
Napailing nalang siya at ininom ang juice na nasa harap niya.
Pinagmasdan niya lang ang paligid. Nagsisimula ng mag-inuman ang mga lalaki dahi
l pinagsama-sama na nila ang mga tables para makagawa ng mas malaking table. Hab
ang silaManang Ising at ibang kasambahay ay nagliligpit na ng mga pinagkainan.
Iyong cake na bigay niya kay Mico ay nasa refrigerator dahil narin sa utos nito.
frenzy.
She took a peek on Hannah, and saw her mouth wide opened and tears kept running
down her cheeks.
She smirked at her.
Nang makapusan na sila ng hangin, Mico broke off the kiss. Their foreheads leani
ng on each other. Wala sakanilang dalawa ang nagsalita. Tanging mga hininga lang
nila ang naririnig niya.
Wala na si Hannah. Maybe she ran off or jumped off a cliff. She doesn't care any
way.
"Of course! Why wouldn't I be okay?" Tapos ay dinugtungan niya iyon ng tawa at i
ninom ulit iyong iced tea na iniabot ni Adie.
Tumingin siya pabalik sa hacienda at nakita si Mico doon na kausap si Vin pero n
ung tumingin ito sakanya, talagang straight sa mata niya ay mabilis na umiwas si
ya ng tingin.
Ikaw ang hahalik diyan tapos ikaw ang mahihiya?!
Sakto naman nang ibalik niya ang atensyon sa lamesa nila ay nakatitig sakanya si
Erin na tila ine-examine siya.
Nilingon naman niya sina Mitch,Colyn at Adie at nakita naman na parang normal na
man ang mga ito na nagkekwentuhan.
"What?" She mouthed at Erin.
Erin just grinned at her making her nervous. Kahit sandali palang sila magkakila
la ni Erin, nag-click na agad sila dahil magkapareho talaga sila ng ugali nito.
Kaya alam na alam niya kung ano ang ibig sabihin ng pagngisi nito and that made
her nervous.
"May nangyari." Sabi ni Erin bigla-bigla na ikinalaki ng mga mata niya.
Sila Colyn naman ay napatigil sa pag-uusap dahil sa biglaang pagsasalita ni Erin
.
"Ano,Erin?" Tanong ni Mitch rito.
"May nangyari sa loob,ano?" Erin asked her.
Napalingon naman sakanya ang tatlo pang babae.
Napapikit siya. Why does Erinhave to be so observant?
"What are you talking about?" Kabadong tanong niya.
She heard the other girls gasped because of her answer. Alam niyang nahalata ng
mga ito na may sense ang sinasabi ni Erin dahil nagkulang sa conviction ang bose
s niya. Damn!
"Oh my God!" Tili ni Colyn.
Napahilamos nalang siya sa kanyang mukha. She's doomed. Bakit naman kasi napakam
apagmasid ni Erin?
Erin rested her chin on her hand. "So, ano'ng nangyari sainyo ni Mico sa loob? B
akit ka namumula? Bakit ka mukhang ninenerbyos?" Sunod-sunod na tanong ni Erin s
akanya.
Iniurong ng mga ito ang kani-kanilang mga upuan para mas malapit sakanya. "So, a
no?" Atat na tanong ni Adie.
Napabuntong-hininga nalang siya. "Wala. Nothing happened,okay?"
Pero hindi talaga madaling maisahan ang mga ito.
"C'mon. I saw Hannah running. I think umiiyak siya." Sabi ni Erin.
Sa sinabi ni Eri na iyon, lalo niyang nakuha ang atensyon ng tatlong panv babae.
Muli ay may kumatok nanaman sa pintuan niya. Napa-ungol siya at tinatamad na bin
uksan ang pinto.
"Mico!" Gulat na sabi niya rito.
"We need to talk." Seryosong sabi nito.
"Right now? At three in the morning?" Hindi makapaniwalang sabi niya rito.
"Ellaine, let's talk." Ulit nito.
"Bukas na."
Pero nang isasara niya na sana ang pintuan ay mabilis na nakapasok na si Mico at
ini-lock ang pintuan niya.
"No,now." Harap nito sakanya.
Muli ay kinabahan nanaman siya sa paglalapit nila ni Mico. She can smell alcohol
from his breath.
"Lasing ka na, Mico. Bukas na tayo mag-usap." Kalmadong sabi niya."No, I'm sober
. Hindi ako uminom ng marami. Alam ko ang mga nangyayari, I still remember the h
ot kiss that we shared at my kitchen."
Nanlaki ang mata niya. Binuka niya ang bibig niya para suwayin ito pero sinara n
iya rin iyon nang hindi niya mahanap ang boses niya. Binuka niya ulit ang bibig
pero sinara narin nang maisip na wala siyang masabi.
Shit! Hindi ba talaga lasing ito? Bakit parang ang lakas ng loob para ipaalala s
akanya ang nangyari kanina?!
Must be the alcohol.
Pero hindi pa siya handa! Hindi nga siya makatulog sa kakaisip ng nangyari kanin
a.
Hindi nga niya alam kung bakit niya hinalikan si Mico in the first place!
At alam niyang hindi lang iyon dahil kay Hannah.
She enjoyed the kiss. She wanted the kiss. She wished for that kiss.
"Bakit mo ako hinalikan, Ellaine?" Nakangising tanong nito habang unti-unting lu
malapit sakanya.
She held her chin up,attinaasan niya ito ng kilay. "Then why did you kiss me bac
k?"
Amusement was playing in Mico's eyes. "I asked you first, sweetie."
She gulped.
"I'm waiting.." Sabi ulit nito.
"I just kissed you because.. because.."
Tumaas ang kilay nito at nanatili ang ngisi sa labi. "Because?" He urge her to c
ontinue what she was saying.
Huminga siya ng malalim. "Because.. I don't like Hannah throwing herself to you.
"
"And it's because?"
She bit her lower lip. God! Magkambal ba sina Erin at Mico? Parehong mga hindi m
akuntento sa sagot! Hangga't maaring may mapiga, magtatanong ng magtatanong pa!
"I answered your question, now it's my turn. Be fair, Mico. Take turns tayo." La
kas-loob na tanong niya.
Ngumiti naman si Mico. "Mautak ka talaga, okay. Fire away."
Hindi niya alam kung tama ba iyon o ano, basta ang alam niya ay ginusto niyang h
alikan si Ellaine kagabi. Siguro, naging malakas rin ang loob niyang gawin iyon
dahil naka-inom siya pero alam niya ang ginagawa niya. And he is damn sure that
he is attracted to Ellaine.
Even when they were in their teens, he finds Ellaine very beautiful, pero hindi
na niya pinagtuunan ng pansin.
He looked at the woman sleeping peacefully beside him. Iniayos niya ang comforte
r nito at iniipit sa tenga ang mga buhok na tumatabing sa magandang mukha nito.
He gently caressed Ellaine's face.
He silently got up from her bed. But before leaving, he took one last look at El
laine and when he's contented, he went to his own room.
Pagkapasok niya ng kwarto niya ay agad na nakita niya ang painting na iniregalo
ni Ellaine. Isang ngiti nanaman ang sumilay sa labi niya. Matagal na niyang gust
o na ipinta siya ni Ellaine at ngayon nga heto na sa harap niya ang isang obra n
a gawa mismo nito para sakanya.
Nang mag-iba ang direksyon ng tingin niya, mabilis na nawala ang ngiti niya nang
makita ang larawan ni Elisha sa bedside table niya.
Doon sa puntong iyon, nagsipasukan ang lahat ng tanong sa isipan niya. Tama ba i
tong ginagawa niya?
Kinuha niya ang larawan ni Elisha at pinakatitigan iyon, hinaplos niya ang laraw
ang iyon.
Napabuntong-hininga nalang siya.
Hindi naman niya mapipigilan ang nararamdaman niya, hindi ba?
Gusto rin naman niyang sumaya.
-----Matapos maligo at makapagpalit ni Mico ay bumaba siya at naglakad patungo sa kus
ina hanggang sa mapadako ang tingin niya kay Erin at Jeremie na sinusulatan ang
pagmumukha ang mga lalaking tulog na tulog pa na sina Marco,Vin at Dylan.
"Huwag mo akong asarin kay Vin. Utol-utol lang kami niyan." Sabi ni Erin.
Napailing nalang si Mico sa nakita niya at tumuloy nalang sa kusina.
Doon, nakita niya sina Colyn,Adie at Mitch na nagluluto ng champorado.
"Good Morning!" Bati niya sa mga ito.
"Si Ellaine nga pala?" Tanong ni Mitch habang tinatakpan ng lid ang nilulutong c
hamporado.
"Natutulog pa." Sagot niya habang papunta sa refrigerator.
"Aha! Magkasama kayo sa kwarto kagabi!" Deklara ni Adie.
Napatayo naman siya bigla. "What are you saying?"
"I saw you entered her room last night. Bababa sana ako para kumuha ng tubig nan
g makita kita na pumasok sa kwarto ni Ellaine." Sabi ni Mitch.
Mico just stood there near the refrigerator while the girls interrogate him like
he's done some serious crime.
Pero si Mitch ay tila pursigidong may malaman. "Did you get laid?" Malokong tano
ng nito.
"Mitch! Why would you say that?!" Gulat na tanong niya rito. Nasaan na ang Mitch
na timid at conservative?
Pero sa reaksyon ni Mitch ay parang natural na itanong lang ang mga bagay na iyo
n. "What? Kayo ba naman ang magkaroon ng asawang.." She stopped in mid-sentence
as if trying to find the right word.
"What? Manyak?" Nakangising sabi niya rito.
"Sex expert?" Supply naman ni Colyn na natatawa.
"Uhm..kailangan ko rin bang magbigay ng option?" Nagtatakang tanong ni Adie.
Natawa nalang silang lahat sa tinatakbo ng usapan nilang apat.
"Hindi niyo ba pipigilan sina Erin at Jeremie roon? Aba, ginawa ng drawing book
ng mga iyon ang mga mukha ng asawa niyo."
Adie shrugged her shoulders and continued eating her apple. "Okay lang iyon, ino
m kasi ng inom tsaka hindi ko pa naman asawa si Marco." Sagot nito.
He turned to Mitch. "I don't mind. Gusto ko rin makakita ng comedy mamaya." Sago
t naman nito.
Napailing nalang siya. Butinalang hindi siya naglasing kagabi, kung hindi baka n
aging drawing book narin ang mukha niya at baka hindi niya pa nahalikan si Ellai
ne kagabi.
------Kinuskos ni Ellaine ang isang mata niya habang iniinat ang mga binti at braso ni
ya.
Ang sarap ng tulog niya, at ang ganda rin ng panaginip niya.
She and Mico kissed!
Hindi lang basta kiss na aksidente o ano, kiss as in torrid,passionate,mind blow
ing kiss.
Napabalikwas siya ng higa nang mapagtanto kung kaninong boses iyong narinig niya
.
His words.
His touch.
His breath that smells like alcohol.
His lips that taste so sweet.
Punyeta! Naghalikan nga kami!
"Mico.." She is trying to process some words in her brain. Pero kahit ano'ng pil
it niya, wala siyang maihumang salita na pwedeng idugtong sa pangalan nito.
"Yes, sweetie?" Tanong nito pagkatapos ay akmang lalapitan siya pero mabilis niy
ang naitaas ang isang kamay niya at pinigilan ito. "Stop! Huwag kang lalapit!"
Mukhang nagulat naman ito pero nang makabawi ay tinawanan lang siya nito at tina
big pa ang kamay niya!
Tapos.. tapos ay mabils na nilapitan siya at hinalikan!
Hinalikan nanaman siya ni Mico sa labi!
Leche! Hindi pa siya nagtu-toothbrush!
Pero hindi na niya talaga napigilang hindi madala sa matatamis na labi ni Mico.
Para bang sa oras na lumapat ang labi nito sakanya, tila ba sinasabing gantihan
ito ng halik.
At sino ba naman siya para tumanggi, hindi ba?
Matagal na niya itong inaasam. Matagal na niya itong pinapangarap na sana makita
siya ni Mico bilang isang babae, hindi bilang isang babaeng kapatid.
At alam niyang sa puntong ito, nabura na niya sa isipan ni Mico ang Ellaine na p
arang kapatid nito. Dahil sino ba ang hahalik sa kapatid?
Hindi si Mico iyon.
Nang makapusan na silang dalawa ng hininga ay naghiwalay na ang mga labi nila. P
inunasan ni Mico ang gilid ng labi niya.
"Mag-toothbrush ka na. Bad breath ka." Nakangising sabi nito sakanya.
Pero paano kung hindi niya magustuhan ang isasagot nito sakanya?
Napasabunot nalang siya sa sariling buhok. Ang gulo! Bakit parang mas gumulo ang
sitwasyon ngayon?!
But then, bumalik nanaman sa isip niyaang mga matatamis na halik ni Mico sakanya
. She smiled instantly.
When Mico kisses her, it's like it's her first time being kissed by a man. It wa
s different. Way, way different. Maybe because she wants that kiss or simply bec
ause she loves the man that's kissing her.
Yup, it's the latter.
Definitely the latter.
-------Thirty-six
Pagkatapos maligo ni Ellaine ay bumaba na siya at dumiretso sa kusina. Doon naki
ta niya na naghahanda na sina Mitch at Colyn ng lamesa habang nasa may kitchen c
ounter naman sina Erin,Adie,Jeremie at Mico.
"Oh, Hi Ellaine! Good Morning!" Bati sakanya ni Colyn.
"Hello. Ano iyan? Ang bango ah." Tukoy niya sa dalang malaking mangkok nito.
"Nagluto kami ng champorado. Alam mo na, para narin sa mga lasing para naman mai
nitan." Biro nito sakanya.
Natawa naman siya sa sinabi ni Colyn. Napansin nga niya kanina pagkababa niya na
tulog parin nga ang tatlong lalaki sa may living room.
"Speaking of that, ano ba iyang comedy-comedy na iyan? Sinabi rin iyan ni Mico k
anina sa'kin." Nagtatakang tanong niya sa mga ito.
"Basta, sweetie. Makikita mo rin, basta huwag kang papahalata na natatawa ka ah?
" Bilin sakanya ni Mico.
Nagtaka naman siya. "Pipigilan kong tumawa? May comedy ba na ganun?"
"Basta. You'll see. Kapag tumawa ka kaagad, end of the show na." Makahulugang sa
bi ni Adie.
Naguluhan na talaga siya. Hanggang sa naramdaman niya ang bibig ni Mico malapit
sa tenga niya. "Basta,sweetie."
Kinilabutan siya nang tumama ang hininga ni Mico sa balat niya. Nagtaasan ang mg
a balahibo niya sa batok. Bigla siyang nakaramdam ng kuryente na biglang dumaloy
sa likod niya.
"Uy ano iyan ah?!" Tudyo sakanila ni Erin.
Natawa lang si Mico rito pero siya ay napayuko nalang dahil sa hiyang nararamdam
an.
Buti nalang pumasok si Mitch. "Okay guys, comedy's here. Act normal." Bilin ulit
nito sakanila.
Unang tumayo si Erin sabay palakpak ng kamay. "This is going to be so funny!" Na
kangiting wika nito.
"Tulungan na kita, Mitch." Alok ni Adie habang kinukuha ang ibang baso sa hawak
ni Mitch.
"Time to see my masterpiece." Nakangising sabi ni Jeremie.
at hinalikan ang likod ng palad niya. Naramdaman niya na mas lalong hinigpitan
nito ang hawak sa kamay niya.
"Mico." Saway niya rito.
Nginitian siya nito ng matamis. "What?"
"Baka makita tayo nila." Sabi niya.
Tumaas naman ang kilay nito. "So?"
"So.. bitawan mo na ang kamay ko."
Pero hindi nito pinakinggan ang sinabi niya. Hinila nalang siya nito. "You think
too much, sweetie."
Napapikit nalang siya nang marating nila ang dining room. Ready na siya sa panun
ukso at panunudyo ng mga kaibigan ni Mico pero wala siyang nakuha kahit isa mula
sa mga ito.
"Morning!" Masayang bati ni Dylan.
"Good Mor-" nabitin ang pagbati niya rito nang makita niya ang mukha ni Dylan. N
ow she knows what 'comedy' the group was talking about. "I mean good morning rin
."
Napahigpit ang hawak niya sa kamay ni Mico dahil sa pinipigilan niyang tawa. Dyl
an's face is so epic! May bigote,balbas at may mga hearts na nakadrawing sa kana
ng pisngi nito
gamit ang red marker.
Then sobrang nahirapan siyang itago ang tawa niya nang makita niya ang mukha nin
a Vin at Marco. There were so many scribbles on their faces. Iba't-ibang kulay p
a ng mga markers ang ginamit.
Mico leaned to her. "Try not to laugh, sweetie." Pansin rin niya na sa boses ni
Mico ay natatawa rin ito.
Tumango siya habang kagat niya ang ibabang labi. Tahimik nalang silang dalawa na
umupo at kumain. Bilib siya kela Erin dahil tila walang nakakatawa para sa mga
ito, normal lang na kinakausap nito sina Vin at Dylan habang si Adie naman ay to
do asikaso kay Marco.
Napansin naman niyang naghahagikhikan sina Jeremie at Colyn sa isang banda, akal
a mo'y naglalambingan lang ang mga ito pero alam nila na dahil sa mga pagmumukha
nina Dylan kaya natatawa ang mga ito.
Hinarap siya ni Dylan. "Bakit ang tahimik mo ata, Ellaine?"
She cleared her throat first bago magsalita. "Uhm, wala lang. Trip ko lang magin
g tahimik."
Hindi na talaga niya kinaya kaya naman tinago niya ang mukha sa balikat ni Mico.
"Please make him go away, baka hindi ko mapigilang tawanan siya." She whispered
.
Gumalaw ang balikat ni Mico tanda na natawa ito sa sinabi niya.
"Hoy!!! Ano iyan?! Ang landi niyo na talaga!" Sigaw ni Dylan sa gilid niya.
"This is interesting." Rinig niyang sabi ni Marco.
"Believeme,bro. There are things that are more interesting." Komento ni Mico.
Nang okay na siya ay binalikan na niya ang pagkain niya. Napatingin siya kay Eri
n at nang magtama ang tingin nila ay kinindatan lang siya nito.
"May juice pa na sa ref?" Tanong ni Vin.
"Yep, kuha ka nalang doon." Sagot ni Mico.
Tumayo na ito at dumiretso sa kusina.
"Okay ka na?" Tanong sakanya ni Mico.
"You guys are so crazy." Komento niya bago inumin ang tubig. Tapos narin sila ku
main.
"FUCKING SHIT! MGA GAGO!"
Nagulat sila nang sumigaw si Vin pero ang mas ikinagulat niya ay nang malakas na
tumawa sina Dylan at Marco.
"Man! Vin's face is so epic!" Natatawang sabi ni Marco.
Natawa lalo si Dylan. "Gago! Mas malala ang drawing ng mukha mo!" Natawa pa ng m
alakas ito.
Mukha namang nagulat si Marco at tinignan ang repleksyon sa likod ng kutsara. "F
uck!" He muttered.
Lumabas si Vin mula sa kusina. "What the fuck?!"
Natatawa parin si Dylan at tinuro-turo pa si Vin. "Ang panget mo, pre!" Napahawa
k pa ito sa tiyan sa sobrang kakatawa.
Binatukan ni Vin si Dylan. "Tanga! Meron ka rin! Gago!" Sabi ni Vin sabay tapat
ng salamin sa mukha nito.
"Akala ko ba ako lang ang walang drawing sa mukha?!!" Sabay-sabay na sabi nina D
ylan,Marco at Vin.
"Tsaka.. tsaka ang ku-cute niyo kaya!" Nahihirapang sabi ni Erin dahil sa sobran
g tawa.
-Ellaine is still laughing kahit na nakapaglinis na ng mukha ang tatlong lalaki.
"Stop laughing." Masungit na sabi sakanya ni Marco.
"What? It's funny." Sagot niya rito. Tapos sabay pa silang natawa ni Adie.
niya.
Natigilan si Mico sa biglaang tanong niya. Nakita niya na miski ito ay nalilito
rin. Marahil ay nabigla sa tanong niya.
"Ano, Mico? Kasi nabigla ata tayo. We need to settle this."
Hinintay niyang magsalita si Mico, pero nanatili lang itong nakatitig sakanya. H
indi niya malaman kung ano ang tumatakbo sa utak nito.
Kinabahan siya bigla.
What if narealize nito na hindi dapat nila ginawa iyon?
That would break her heart. Kasi kahit kailan, hindi niya pinagsisisihan kung an
uman ang namagitan sakanila ni Mico.
Iniipit ni Mico ang buhok niya sa kanyang tenga at hinaplos nito ang pisngi niya
. "You're thinking too much again, Ellaine."Napapikit siya sa frustration. "Hind
i Mico!" Huminga siya para pakalmahin ang sarili niya. "Dapat lang na linawin na
tin ito. Kasi.. kasi ang daming tumatakbo sa isip ko. Ano nalang sasabihin nina
Ninong Damian at Ninang Inna? My parents? Ano'ng sasabihin nila kapag nalaman ni
la na I maked out with my sister's ex-boyfriend!"
Hindi na niya napigilang mapaluha. Kasi simula nang lumapat ang labi ni Mico sak
anya, ito na ang mga pangambang bumabagabag sakanya. And it just drives her nuts
!
Mico pulled her and hugged her tightly. Hinahaplos nito ang kanyang buhok para p
atahanin at pakalmahin siya.
"Shh, sweetie. Don't say that."
"Naguguluhan kasi ako. Ayoko na ng complications." Humihikbing sabi niya rito.
Hiniwalay siya ni Mico para pagtapatin ang mga mukha nila. "Ellaine, there will
be no complications. Okay, kung ito ang ikakapanatag ng loob mo.. we'll take it
slow. I'm attracted to you. That's a fact. Kaya lang, huwag tayo magmadali. Okay
?"
Nginitian niya ito tipid at tumango sa sinabi nito. "Okay."
"Huwag ka ng umiyak. Ang pangit mo." Sabi nito habang pinupunasan ang mga luha n
iya.
She pouted at him. "Parang ang gwapo mo ah." Inis na sabi niya kay Mico.
He just chuckled and gave her a peck on the lips. "Gwapo talaga ako."
Pinalo niya ito sa dibdib. "Yabang."
Natawa ulit ito at hinila na siya palabas ng hacienda. "Let's go."
"Saan tayo pupunta?" Nagtatakang tanong niya.
"Hindi ba sabi ko sa'yo, we'll do something fun." Sabi nito matapos ay kinindata
n siya ni Mico.
Napangiti nalang si Ellaine sa ginawa ni Mico. He's attracted to her. It's enoug
h for her, for now. Tsaka nalang niya ulit ito tatanungin.
Kasi ngayon, they're going to have some fun!
----"Do you ride these?" Tanong ni Mico sakanya.
"I've tried to ride it before." Sagot niya rito.
Dito siya dinala ni Mico sa may kwadra ng mga kabayo. He said that they're going
to do horseback riding.
"Good, hindi ka na mahihirapan kung na-try mo na dati." Sabi nito tapos ay igini
ya siya sa isang malaking stable.
"C'mon, sweetie. Mas mabuting si Casablanca ang sakyan mo dahil hindi ka niya ih
uhulog." Nakangiting sabi ni Mico sabay lahad ng kamay sakanya.
Hindi na siya nagreklamo at inabot na niya ang kamay nito. Mabilis na sumakay si
ya sa ibabaw ni Casablanca.
parang bahay.
Pumunta nalang roon si Ellaine at umihi.
Pero laking gulat niya nang pagkalabas niya ay nakita niya si Hannah na kausap s
i Mico. Base sa pagmumukha nilang dalawa ay tila seryoso ang pinag-uusapan ng mg
a ito.
Nabuhay nanaman ang pagkainis niya sa babaeng iyon. Hindi na nadala. Mabilis niy
ang nilapitan ang mga ito. Niyakap niya si Mico sa braso at tinaasan ng kilay si
Hannah sa harap nila ni Mico.
"What are you doing here?" Seryosong tanong niya kay Hannah.
Hindi tulad ng dati, hindi niya mabakasan ng takot ang mukha ni Hannah.
"Napadaan ako, kaya ko nakita si Mico." Sagot nito sakanya.
"Nakita mo na siya, pwede ka ng umalis." Sabi niya rito.
But Hannah ignored her and turned to Mico. "Mico, hindi ako naniniwala na si Ell
aine ang babaeng para sa'yo."
"Hannah, nilinaw ko na sa'yo noon palang na kaibigan lang ang kaya kong ibigay s
a'yo." Sabi ni Mico.
"No, alam ko na nagsisinungaling ka lang."
Inis na tinanggal ni Ellaine ang kamay ni Hannah na humawak sa braso ni Mico. "M
ahiya ka nga, Hannah! Don't throw yourself at a person na ayaw naman sa'yo!"
bilis sa labi si Mico! Hindi siya nakapag-react. Hindi niya napigilan ito, miski
si Mico ay tila gulat na gulat sa ginawa ni Hannah.
Inis na sinabunutan niya ito para lang mailayo kay Mico.
"You bitch! Whore! Slut! Fuck you!" Lahat na ng masasakit na sakit at tinawag na
niya kay Hannah dahil sa sobrang panggigigil niya rito.
"Aray! Masakit Ellaine!" Hiyaw ni Hannah. Nasa may lupa na sila at iya ang nasa
ibabaw habang walang pakundangan na hinihila niya ang buhok ng malanding babae.
"O, manang? Bakit?" Tanong niya kay Manang Ising na kanina pa pala raw kumakatok
.
"Nag-aalala kasi si Seorita Ellaine, kanina pa raw kayo tulog." Pagbibigay paalam
nito.
Napangiti siya sa sinabi ng matanda. Kung ganoon nga, ibig sabihin hindi na masa
ma ang timpla ni Ellaine.
"Pakisabi po kay Ellaine, bababa narin ako. Sabay na kami kumain." Bilin niya ka
y Manang Ising.
"Ay mabuti pa nga. Kanina ka pa nun hinihintay." May ngiting sabi ni Manang Isin
g.
Pumasok muna siya sa banyo at naghilamos at tsaka bumaba na ng tuluyan pero nang
mapadaan siya sa front door ay saktong bumukas iyon at pumasok si Mang Densio k
asunod ni Hannah.
"Nagpahatid kasi si Ising ng tatlong tray ng itlog dahil naubusan na raw kayo ng
stock." Itinaas nito ang hawak na mga tray ng itlog sa magkabilang kamay.
"Oh, Densio! Nandiyan ka na pala. Halika at ilagay mo nga ang mga iyan dito sa k
usina." Sabi ni Manang Ising na kabababa lang mula sa second floor. May bitbit i
tong laundry basket.
Sumundo naman si Mang Densio rito at naiwan silang dalawa ni Hannah. Pupunta na
sana siya sa dining room at wala ng balak pang pansinin si Hannah pero tinawag s
iya nito.
Napapikit siya ng mariin. Hinawakan niya ang mga kamay nito na nakapulupot sa be
wang niya at buong lakas na kinalas iyon.
Hinarap niya si Hannah. "Tigilan mo na ito, Hannah. Huwag mong hintayin na pagsi
sihan ko ang pakikipagkaibigan ko sa'yo." Seryosong sabi niya rito.
Hannah's a good friend. Dahil madalas ay sumasama ito sa tatay nito sa sakahan k
aya naging 'one of the boys' ito. Pero hindi niya aakalaing dadating sila sa pun
to na ganito.
Hinawakan ni Hannah ang magkabilang pisngi niya. "No.. no, Mico, ako nalang. Ple
ase.." Umiiyak na pahayag nito sakanya.
Naaawa siya kay Hannah. Pero kailangan niyang itaboy ito dahil ayaw niyang paasa
hin ito sa isang bagay na hindi naman mangyayari kahit kailan.
Hinawakan niya ang magkabilang kamay nito at pinilit na ialis sa mukha niya pero
mabilis na yumakap sakanya si Hannah.
"So, hindi pa pala tapos ang lambingan niyo? Hindi niyo naman ako na-inform sana
nagpalagay ako ng romantic music background para pwede ng pang-music video."
-----Inip na inip na si Ellaine sa dining room sa kahihintay kay Mico. Ang sabi ni Ma
nang Ising bago ulit ito umakyat para kunin ang laundry ay sabi ni Mico na pabab
a na ito.
Nawalan siya ng gana sa pamamasyal nila kanina dahil nalang ayaw matanggal sa is
ip niya ang halik ni Hannah
kay Mico. Naiimbyerna siya sa tuwing bukod sakanya ay nahalikan narin ito na Han
nah.
Naisipan ni Ellaine na kumuha muna ng tubig sa kusina at doon naabutan si Manang
Ising at Mang Densio na inaayos ang mga tray ng itlog.
"So, hindi pa pala tapos ang lambingan niyo? Hindi niyo naman ako na-inform sana
nagpalagay ako ng romantic music background para pwede ng pang-music video."
Tumawa siya ng pagak. "Yeah right. Go ahead, ituloy niyo lang ang moment niyo. L
alabas lang ako."
Tinignan niya ng matalim si Hannah na hindi naman din nag-iwas ng tingin sakanya
. Inirapan niya ito at nagtuloy-tuloy palabas ng hacienda nang pigilan siya ni M
ico sa braso.
Pinagmasdan niya ang mukha ni Rex. Well, he's also handsome. He has the same hei
ght as Mico, she thought. But Mico's more leaner. And also, Mico is more charmin
g.
And why the hell is sh comparing Mico with Rex?!
Natigilan naman si Rex sa diretsong tanong niya. Well, mabuting maaga ay alam na
niya. Baka mamaya, may gusto sakanya si Rex.
"Napakalaki kasi ng imagination mo! Huwag ka nga mag-isip beyond the box. Sa sob
rang imaginative mo, kung anu-anong kakaibang bagay na ang pumopollute diyan sa
utak mo."
di narin niya tinanggihan. Plus, nawala ang masamang mood niya nang makausap niy
a si Rex. Pababa na siya ng kotse ng tumatawa. Paano, si Rex ay joker din pala.
"Tama na! Ang sakit na ng tiyan ko!" Natatawang awat niya rito.
"Okay, okay. Sige na pumasok ka na." Nakangiting sabi ni Rex.
"Thanks ah. You lifted up my mood."
Tinapik nito ang baba niya. "Basta, ang sinabi ko sa'yo. Hindi lahat ng nakikita
at naririnig mo ay iyon na dapat ang paniwalaan mo."
"Yes, daddy." Biro niya rito.
Piningot nito ang ilong niya. "Sige na. Aalis na ako. Babalik pa ako ng Metro."
hinila siya ni Mico at ito na ang nagsara ng pinto niya. Ini-lock pa nito iyon.
Her eyes became misty but she chose to hold it in. She doesn't want Mico to see
that she's weak infront of him.
Binagsak ni Mico ang plastic bottle na nakita nito malapit sa pwesto nito. "Puta
ngina! Gusto kong mag-explain kasi ayokong may maisip ka na hindi maganda! Masam
a ba iyon?!"
And then Mico's soft lips landed on hers. Her eyes closed automatically. But whe
n she realized what was happening she pushed him away.
up against the wall. Another feeling of heat rushed through her veins.
Nakakaramdam siya ng pagkakuryente sa tuwing nagkakadikit ang mga katawan nila n
i Mico, at hindi niya itinatangging nakaramdam siya ng pagkasabik.
Nanatiling nasa bewang niya ang kamay ni Mico, habang hindi naman niya mapigilan
ang kanya. She ran down her fingers down his back, feeling Mico's muscles under
his short. She
grabbed his shirt greedily and pushed herself harder to Mico.
Hindi naman siya binigo ni Mico, dahil gumanti naman ito at hinalikan pa ng mas
mariin. Binuhat siya ni Mico at bumaba na ang mga halik nito sa leeg niya. She c
ouldn't help herself but moan because of the pleasure and satisfaction she's rec
eiving.
Mukhang hindi na nakatiis si Mico at tuluyan na siyang binuhat papunta sa kama n
iya. Hindi nito pinakawalan ang mga labi niya na tila uhaw na uhaw.
Nararamdaman niya ang mga haplos nito sa kanyang katawan at mas lalo pang nadagd
agan ang sensasyong bumabalot sa katawan niya. Mico made her face in angle that
could give him more access to kiss her more. She just gave in. His kisses tasted
amazing.
Niyakap niya ang mga binti niya sa bewang nito at doon ay itinaas nito ang dress
na suot niya.
His tongue dipped inside her mouth that made her pull him closer. Sandaling pina
kawalan nila ang labi ng isa't isa. Tila'y nakaramdam siya ng pagkawala nang mag
hiwalay ang mga labi nila. Pero sandali lang iyon, dahil matapos mahubad ni Mico
ang shirt nito ay sunod naman niyang hinubad ang suot na dress.
Mico claimed her lips again and she gasped when she felt his hands travelling do
wn her thighs and he cupped her butt. And that made her more hot.
Napasabunot siya sa buhok nito nang bumaba sa leeg niya ang mga halik ni Mico.
"Mico." Sambit niya
nang alisin nito ang saplot niya sa dibdib at bumaba doon ang labi nito. She arc
hed her back to give Mico more access on her breasts.
Napasinghap siya nang dumapo ang isang kamay nito sa isa niyang dibdib at pinagl
aruan iyon. Hindi niya napigilang mapaungol sa sarap na dinudulot nito sakanya.
Mabilis na pumaibabaw siya causing Mico to lie under her. She straddled him. She
saw how his eyes were filled with desire, amusement and other emotions that she
's not really sure of.
She leaned down and kissed his perfect chest while grinding her hips to his groi
n.
"Sweetie, don't make me suffer. I want you so badly, and I don't know if I will
be able to survive this night without owning you." He said in a husky voice.
Mula sa dibdib nito ay umakyat ang mga labi niya papunta sa labi nito. Sinadya n
iyang padausdusin ang dibdi niya sa dibdib nito.
"I want you too, sweetie." She murmured against their lips.
Mukhang iyon lang ang hinihintay ni Mico at mabilis na pumaibabaw ulit ito sakan
ya. A smile is on his lips, she smiled back. He took of his pants together with
his boxers.
Nang lundagan siya muli ni Mico at halikan ng mariin sa labi ay ramdam na ramdam
niya ang pagkahanda na nito. Pabigat narin ng pabigat ang paghinga niya habang
pababa ng pababa ang halik nito hanggang sa alisin nito ang natitirang saplot ni
ya sa ibaba at doon ay binigyangpansin nito ang pangangailangan niya.
She exploded on how his tongue did its expertise. Tila nawala siya sa katinuan d
ahil sa mga halik at haplos na ginawa sakanya ni Mico.
And when Mico finally took her, she felt like she owned the universe. She was ha
ppy, no.. she was more than happy. Ang nararamdaman niya ay higit pa sa mga aten
syong nakukuha niya mula sa ibang tao. Higit pa sa kasiyahang nararamdaman niya
tuwing nakakabili siya ng mga signature clothes.
Dahil wala ng mas espesyal pa sa nangyari ngayong gabi sakanila.
Bumagsak si Mico sa tabi niya at niyakap siya at hinapit pa palapit rito. Their
foreheads rested on each other.
Then she realized that she's not as pure as what Mico may think.
"Mico.. I'm sorry." Nahihiyang wika niya rito.
Hinaplos nito ang mukha niya habanh ang isang kamay nito ay hinahaplos ang hubad
na likod niya.
"Why?" Nag-aalalang tanong nito.
"Kasi.. kasi you're not my first."
"Ssh. It's not a big deal, sweetie. As long as I'm the last. And I intended to b
e." Nakangiting wika nito.
"I love you." Hindi na niya napigilan ang sarili para sabihin ang matagal na niy
ang kinikimkim.
Nakita niya kung paano natigilan si Mico. Panic wa very visible on his face.
"You don't have to answer, Mico. Sabi mo nga, let'stake this slow. I won't rush
you. I just want you to know." Sabi niya bago halikan sa labi si Mico.
Mapusok, mariin at maintensidad ang pinagsaluhan nilang halik.
"Wait for me, sweetie." Ito lang ang sinabi ni Mico pero para sakanya ay sapat n
a iyon. Sapat na iyon para panghawakan niya ang nararamdaman niya para rito.
-------Thirty-nine
"Are you sure hindi ka sasama?" Tanong ni Mico.
Umiling nalang si Ellaine. "Hindi na nga, Mico kulit." Kinurot niya ang ilong ni
to.
Sinasama kasi siya ni Mico sa Metro. Luluwas kasi ito dahil may aasikasuhing tra
baho roon. Tinanggihan nalang niya ang alok nito dahil mas gusto niya rito sa ra
ncho. Tsaka nangako naman si Mico na babalik mamayang gabi.
Dumukwang si Mico sa kanya at hinalikan siya sa labi. Sandali lang iyon kaya par
ang nabitin siya. "Sige, may gusto ka bang ipabili?" Tanong nito sakanya.
Umiling ulit siya at yumakap sa leeg nito. "Basta umuwi ka mamayang gabi." Kinda
t niya rito.
Natawa naman si Mico sakanya. Binuhat siya nito mula sa kinauupuan niya sa may v
erandah at tsaka kinandong siya ni Mico.
"Parang ayoko tuloy umalis." Sabi ni Mico habang nakabaon ang mukha nito sa gili
d ng leeg niya.
Natatawa na siya nang bigyan na siya nito ng mga maliliit na halik sa leeg niya.
"Mico! Sige na, umalis ka na." Taboy niya rito.
na dalhan ka nalang. Tumawag kasi si Seorito Mico. Huwag ka daw pabayaang hindi k
umain. Ikaw ah, sabi na nga ba mayroong namamagitan sainyo eh! Bagay na bagay ta
laga kayo ni seorito! Kesa naman dun sa Hannah na iyon."
Natawa siya sa kadaldalan ni Rona. "Bakit ayaw mo kay Hannah?" Tanong niya.
Sumimangot ito at sinagot siya habang inaayos ang kakainin niya. "Paano, dati pa
iyon eh. Halatang may gusto talaga kay seorito. Eh sadyang mabait lang talaga si
seorito, kaya akala naman nung isa ay may pag-asa siya. Buti nalang talaga dumat
ing ka."
Napangiti siya sa sinabi ni Rona. Buti nalang talaga, dumating siya rito.
Masayang nag-uusap sila ni Rona nang umakyat rin si Joan.
"Seorita, may naghahanap po sainyo." Lukot ang mukha nito nang tawagin siya nito.
Ngumiti ito. "Mahal ko siya kaya, kaya kong magpakababa para sakanya."
She scoffed. "Look Hannah, stop it. Wala ka ng pag-asa. Mico's with me now. Wala
ka ng magagawa."
Tumayo na siya at tinalikuran ito. Wala namang saysay ang pag-uusap nila. Baka m
asabunutan niya lang ang babae. Hindi pwede iyon, nangako
siya kay Mico na hindi papatulan si Hannah. At ayaw niya ring patulan ito alangalang sa tatay nito na si Mang Densio. Mabait ito sakanya at alam niyang isa ito
sa pinakamapag-kakatiwalaang trabahador ng mga Illustre.
Kumuyom ang mga kamay niya. She gritted her teeth. Naiinis na siya sa babaeng na
sa harapan niya pero pinipilit niyang magtimpi.
"Hindi bagay-bagay ang kapatid ko! Watch words Hannah, baka bukas lang wala ka n
a dito." Galit na sabi niya rito.
Tumawa ito. "Bakit? Sasabihan mo si Mico na paalisin kami? Alam mong hindi niya
magagawa iyon."
Mas lalong namuo ang galit niya. Dahil totoong hindi pwedeng umalis ang pamilya
nito. Kung hindi namanito nakakagawa ng masama sa trabaho ay walang dahilan upan
g paalisin ang mga ito.
Huminga ng malalim si Hannah bago siya sinagot. "Hindi naman ako masama eh. Pero
sa ating dalawa, ikaw ang nanguna. Mahal mo nga ba si Mico? O dahil gusto mo la
ng makuha kung ano ang meron si Elisha noon?"
Isang malakas na sampal ang binigay niya kay Hannah. "You have no right to quest
ion my love for Mico! Dahil wala kang alam! Wala kang alam sa mga pinagdaanan ko
!"
Hinawakan ni Hannah ang nasaktang pisngi. "Siguro nga wala akong alam, Ellaine.
At wala ka ding alam tungkol sa'kin. Kaya wala ka ring karapatan para pigilan ak
o para mahalin si Mico."
Umalis narin kaagad si Hannah. Habang siya ay mabilis na pumasok sa kwarto niya.
She cried herself out on her bed. At doon, nakatulugan niya na ang pag-iyak.
------Umuwi muna si Mico sa bahay niya sa Metro. Kumuha muna siya ng iilang damit na d
adalin niya sa rancho. At habang kumukuha siya ng boxers sa drawer niya ay napan
sin niya ang isang maliit na pink notebook roon.
Kinuha niya iyon at hinaplos.
It wasElisha's diary. Binigay iyon sakanya ng mga magulang nito nang mamatay ang
dating kasintahan.
Bubuksan niya sana iyon pero naka-lock pala iyon. Naalala niya na itinago niya a
ng susi ng diary sa likod ng picture frame nila ni Elisha doon sa kwarto niya sa
hacienda.
Ngayon lang ulit sumagi sa isip niya na basahin ito. Dati kasi ay itinago niya a
ng diary ni Elisha dahil hindi pa siya handang tanggapin na wala na ito. He busi
ed himself abroad. He partied all night, dated other girls, and locked himself i
n their ranch.
Inilagay niya ang diary sa bag niya. Galing siya kanina sa bahay ng mga magulang
niya at pagkatapos ay dumaan siya sa libingan ni Elisha.
Nag-ring ang phone niya. "Hello?"
"Oy, Mico! Nasa Metro ka daw?" Tanong ni Marco sa kabilang linya.
"Paano mo nalaman?" Tanong niya.
"Nakita ko Mommy mo sa mall eh." Sagot nito.
"Nandiyan ba yung bading na lyricist mo?" Maagap na tanong niya. May gusto kasi
sakanya ang baklang lyricist nito.
Natawa naman ito. "Wala. Day-off niya ngayon. Ligtas ka sa panghahalay niya. Hal
ika na!"
Pumayag na siya. Pagkatapos kumuha ng mga gamit ay dumiretso na siya sa building
ng Mon Records at binatisiya ng sekretarya ni Marco na si Cora.
"Maganda. Bago mong kanta?" Puri niya matapos mapakinggan ang bagong composition
ni Marco.
Ngumiti si Marco at may inilabas na maliit na kahon at pagkabukas nito ay isang
singsing ang naroon.
Kunway napasinghap siya. "Sabi na nga ba eh! Bakla kang tarantado ka! Hindi tayo
talo 'pre!"
"Gago ka talaga! Hindi para sa'yo iyan!" Inis na sabi ni Marco sakanya.
Tumatawang umiiling siya. "Biro lang, 'pre! Corny mo kasi!"
"Mahal ko si Adie eh. Kaya ayos lang na pagtawananniyo ako sa ka-corny-han ko."
"Iyon lang pala eh. Text mo lang ako kung ano matutulong ko. Congrats 'pre!" Tap
ik niya sa balikat nito.
"Hindi naman mawawala si Eli sa puso ko. She will always be my first love. Pero
tanggap ko na wala siya. And may gusto na akong iba." Napangiti nanaman siya nan
g maalala si Ellaine.
Binatukan naman siya ni Marco. "Bakit magiging mali? Bobo mo naman. Huwag mong p
igilan mahalin si Ellaine. Hayaan mo naman sarili mong sumaya. Bitawan mo na si
Elisha at kunin mo naman si Ellaine. Walang masama roon. Nagmahal ka lang."
Kumunot ang noo ng ate niya na tila'y hindi kumbinsido. "Bakit ang ganyang ang r
eaction mo?" Her sister pouted.
Natawa naman siya at hinawakan ang kamay ng ate niya. "I'm just.. shocked. Hindi
ko alam na nanliligaw pala sa'yo si Mico.. I mean kuya Mico." Sagot niya.
Sa wakas ay ngumiti narin ang ate niya. "I'm sorry sis, kasi gusto ko sa'min lan
g muna iyon. Pero promise, sa'yo ko unang sinabi na kami na."
As if on cue ay dumating na si Mico at niyakap ang ate Elisha niya at tsaka gina
waran ng halik sa pisngi.
Tila may tumusok sa puso niya nang makita ang eksenang iyon. Naiiyak siya sa sak
it na nararamdaman niya. Pero hindi pwede, unang-una, hindi naman dapat. Pangala
wa, hindi niya kayang saktan ang kapatid niya. She loves her sister so much.
"Hey, sweetie! Alam mo na?" Tanong sakanya ni Mico.
Tumango siya. "Yeah, nasabi na ni ate. Congrats! Huwag mong sasaktan ang ate ko!
" Bantaniya rito.
Natawa naman si Mico at lumipat sa gilid niya. Inakbayan siya nito at ginulo ang
buhok. "Oo naman! Mahal na mahal ko kaya ang ate mo!"
Nang tignan niya si Mico ay nagkasalubong ang mga titig nila. Sa isip-isip niya
ay sana siya nalang ang masabihan ni Mico na mahal nito. Pero isang napakalaking
ilusyon iyon.
Ngumiti nalang siya ng tipid. "Sige ah, naghihintay na kasi ang tutor ko sa loob
. Mamaya nalang tayo magkwentuhan." Paalam niya sa mga ito.
Mabilis siyang pumasok sa study room at umupo sa harap ng tutor niya at pinagpat
uloy ang sinasagutang test.
"Ellaine? Bakit ka umiiyak?" Nag-aalalang tanong sakanya ng tutor niya.
Pinunasan niya ang kanyang pisngi. "Wala po. Napuwing lang ako."
Mula sa study room ay napunta si Ellaine sa isang madilim na lugar.
Doon, biglang may liwanag na nakita siya sa gilid niya tinahak niya ang daang iy
on, at sa huli ay nakita niya ang kotseng sinasakyan nila ng ate niya noong four
teenth birthday niya.
Nakita niya muli ang pagkahulog ng kotse nila sa bangin habang nasa loob pa ang
ate Elisha niya.
Hinabol niya ang kotse. "Ate!"
Pero biglang nagbago ang kinaroroonan niya. Napunta naman siya sa isang ospital
at doon nakita niya kung paano takpan ng mga nurse ang bangkayng ate niya. She w
asn't there, but her parents, Mico and his parents, Manang Mildred were there cr
ying because of her sister's loss.
Lalapitan niya sana ang mga ito pero biglang naglaho uli ang paligid, naging mad
ilim ulit hanggang sa mapadpad ulit siya sa mansion nila. Nakita niya ang sarili
Doon, nakita niya kung paano nakuha nito ang matagal niyang iniingatan.
"Ellaine.."
Napalingonsiya sa likod niya pero walang tao. Pagkaharap niya ay biglang nagdili
m nanaman ang paligid.
"Ellaine.." Tawag muli ng isang boses na pamilyar sakanya.
At doon, bumungad sakanya ang ate Elisha niya. Duguan ang mukha nito at kita sa
mata nito ang lungkot.
"A-Ate.." Mahinang usal niya.
Isang patak ng luha ang kita niyang bumagsak sa malungkot ng mata ng ate niya.
-----Napabangon si Ellaine sa kama. Hinahabol niya ang hininga niya at nang kapain ni
ya ang noo niya ay pawis na pawis siya.
Bakit ganoon ang panaginip niya? Bakit nagpakita ang Ate niya sa panaginip niya?
Bakit pinaalala ulit sakanya ang mga ayaw na niyang maalala?
Bakit?
Sinubsob niya ang mukha sa magkabilang palad at doon umiyak.
Bakit siya ginagambala ng mga masasamang nangyari sa buhay niya?
And then her sister's face flashed through her mind again. Iyong mukha ng ate ni
ya sa panaginip niya. Malungkot, disappointed at umiiyak na ate niya.
Sinipat niya ang oras at nakitang ala una na ng madaling araw.
Bigla niyang naalala si Mico. She needs him. Gusto niyang sabihin rito ang napan
aginipan niya. Gusto niyang maramdaman na okay lang ang lahat.
Tumayo siya at tinungo ang kwarto ni Mico. Siguro naman ay nakauwi na ito. Kakat
ok sana siya nang mapansingnakauwang ang pinto nito kaya dahan-dahan nalang siya
ng pumasok.
Nakita niya ito na nakaupo sa gilid ng kama. Pero hindi siya nito nakita dahil n
akatalikod ito sakanya. Lalapitan niya sana ito pero napansin niyang umiiyak ito
at hawak ang picture frame ng Ate niya.
Napasinghap siya ng mahina at natutop ang bibig ng kamay dahil baka marinig siya
ni Mico.
"Eli, mahal na mahal kita. Hanggang ngayon, hindi ka mawawala sa puso ko." Wika
ni Mico habang kausap nito ang litrato ng Ate niya. Hinahaplos nito ang mukha ng
Ate niya.
It pained her.
"Sabi nila, mag-move on na ako sa'yo pero hindi ko magawa. Paano? Sabi ko sa sar
ilo ko ikaw lang ang babaeng mamahalin ko.."
Dahan-dahan siyang lumayo kay Mico at lumabas ng kwarto nito.
"I just can't let you go.."
Narinig niya pa ang huling sinabi nito sa litrato ng Ate niya. It killed her. He
r heart was like stabbed a hundred times.
Ni-lock niya ang kwarto niya at doon iniiyak ang lahat ng sakit na nararamdaman
niya.
Pangalawa parin siya. Lahat nalang, pangalawa siya sa Ate niya. Her sister alway
s gets the best. Lahat ng gusto nito nakukuha nito.
And all she did was to stand behind her sister's shadow. Laging nakokompara. Lag
ing kulelat. Laging second choice.
Kahit na ba wala na ang ate niya ay ito parin ang panalo. Itoparin ang hinahanap
.
Ang hirap makipagkompitensya sa isang alaala. Lalo na kapag mahal ito ng mahal m
o. Lalo na kapag mahal mo rin ang alaalang iyon.
Noong buhay ang ate niya, hirap na hirap siyang makipagkompitensya rito, pero na
ng mawala ito lalong humirap. Mahirap makipagkompitensya sa taong matagal ng wal
a.
Malinaw na sakanya. Hindi lahat ng gusto niya ay nakukuha niya.
It's time for her to wake up.
------Forty-one
Pagkauwi ni Mico galing Metro ay agad na hinanap ng kanyang mga maya si Ellaine.
Pagkapasok niya sa hacienda ay halatang lahat ng tao roon ay tulog na. Sabagay,
maga-ala una na nang makarating siya dito sa rancho.
Kaya naman, minabuti niya nalang na umakyat sa kwarto niya. Pero tila may kung a
nong magnet ang nagtulak sakanya at dumiretso siya sa kwarto ni Ellaine. Binuksa
n niya iyon at sinilip ito. Dahan-dahan nalang rin niya na isinara ang pinto nan
g nakitang tulog na tulog si Ellaine.
Pagkapasok ni Mico sa sariling kwarto ay agad na naligo siya at nagpalit ng dami
t. Tinutuyo niya ang kanyang buhok at naupo sa gilid ng kama nang mahagip ng tin
gin niya ang litrato ni Elisha.
Natulala siya sandali.
Maingat na kinuha ni Mico ang larawan ni Elisha at pinakatitigan. Bago siya umuw
i ay dumaan talaga muna siya ulit sa libingan ni Elisha upang mamaalam. Hindi da
hil sa kakalimutan niya na ito, kung hindi dahil sa mamamaalam na siya sa pagmam
ahal niyang matagal na palang wala.
"Eli, mahal na mahal kita. Hanggang ngayon, hindi ka mawawala sa puso ko." Wika
niya habang kausap ang litrato ng dating kasintahan. Hinaplos niya ang mukha ni
Elisha.
"Sabi nila, mag-move on na ako sa'yo pero hindi ko magawa. Paano? Sabi ko sa sar
ili ko ikaw lang ang babaeng mamahalin ko.."
Napangiti pa siya nang maalala niya ang mga nangyari sakanya noong mawala sakany
a si Elisha.
He drowned himself in his work, in girls and in alcohol.
He was wasted inside.
Marami nang nagsabi sakanya na tanga siya noon dahil hindi niya mabitawan ang is
ang taong kahit kailanman ay hindi na babalik.
Nito niya lang naisip na tama nga silang lahat. Tanga nga talaga siya.
"I just can't let you go.. Iyon ang lagi kong sinasabi sa sarili ko. Pero mali p
ala ako. Dahil, ngayon I'm letting you go. Hindi ibig sabihin na kakalimutan na
kita, sabi ko nga you'll always have a special place in my heart, pero pasensya
na dahil nasakop na ata ni Ellaine ang malaking bahagi ng puso ko. Alam kong mah
al ko ang kapatid mo, pero gusto ko lang makasiguro sa nararamdaman ko kaya gina
gawa ko ito."
Pumikit siya ng mariin nang magbadya ang mga luha niyang pumatak mula sa mata ni
ya.
"I'm letting myself to live my life, to feel what happiness would be like again.
Isinara ko ang sarili ko dahil sa sakit na naidulot ng pagkawala mo, and I know
that you want me to be happy. I loved you, Elisha. Thank you for the times that
you made me happy and lovesd. You will never be forgotten, Eli."
Isang halik ang ibinigay ni Mico sa nakangiting si Elisha sa litratong hawak niy
a bago kinuha ang maliit na box sa ilalim ng kama niya at doon inilagay ang fram
e nito kasabay ng mga iba pang gamit ni Elisha sakanya.
Nangkunin ni Mico ang isang picture frame sa bedside table niya ay pinakatitigan
niya ang litrato. Silang dalawa iyon ni Elisha, the photo was taken at their fi
rst monthsary.
Itatago niya narin sana ito nang may makapa siya sa likod ng frame. Binuksan niy
a ang likod at isang susi ang nalaglag.
Then he remembered Elisha's diary.
Kinuha niya ang bag niya at inilabas ang diary ni Ellaine. Nang buksan niya iyon
ay binasa niya ang bawat entry na isinulat ni Elisha roon.
Napapangiti siya sa mga nilalaman noon. Madalas ay patungkol sakanilang dalawa.
Ang iba naman ay tungkol sa mga kaibigan nito, ang iba ay tungkol kay Ellaine at
sa magulang nito.
Napatigil siya sa isang pahina nang mabasa ang nakasulat roon. Anger,guilt,confu
sion and happiness rushed through him.
Sa isang pahina na iyon, sari't-saring emosyon na ang naramdaman niya. How could
Elisha say these things?
------Matapos maiayos ni Mico ang mga gamit ni Elisha ay inilagay niya ang mga iyon sa
ilalim ng kama niya.
Nang mahiga siya sa kama ay tsaka niya naramdaman ang pagod, physically, mentall
y an emotionally, kaya naman mabilis siyang nakatulog.
----Naalimpungatan si Mico nang mabibilis na pagkatok ang narinig niya.
Bigla siyang naalerto kaya naman mabilis na binuksan niya ang kanyang pintuan.
"Ano'ng problema,Rona?" Tanong niya sa hinihingal na si Rona.
"Seorito, alam niyo po bang aalinna si Seorita Ellaine?" Hinihingal na tanong nito
.
Nagulat siya sa tanong ni Rona. Ano ba ang pinagsasasabi nito? Ano'ng aalis na s
i Ellaine?
"Ano ba iyang sinasabi mo?" Tanong niyang muli rito.
"Seorito, nasa baba po si Seorita at paalis na. Dumating po ang tauhan ng Daddy ni
ya at sinusundo na si Seorita." Pagbibigay-alam sakanya ni Rona.
Nanlaki ang mga mata niya at napasapo sa noo. Lumingon siya sa likod at nakita m
ula sa wall clock niya na alas-sais palang ng umaga.
Nilagpasan niya si Rona at tumakbong bumaba at pinuntahan si Ellaine. Nakita niy
a itong papasok na sa kotse. Tinakbo na niya ang distansya nila at mabilis na pi
nigilan ito sa braso.
"Stop it! Just stop, Mico! Tama na please!" Pumiyok ito at nakita niya kung paan
o isa-isang tumulo ang ma luha nito.
"Ellaine..sweetie.." Lalapitan niya sana ito para punasan ang mga luha ngunit ma
bilis na lumayo sakanya si Ellaine.
kahit ano'ng
siyang wala,
Elisha. Nain
parin. At ta
Nangunot ang noo ni Mico sa sinasabi ni Ellaine ngayon. Bakit taliwas ang mga si
nasabi nito sa naaalala niyang sinabi niya kagabi?
"Ellaine, you heard it wrong! I let go of Elisha."
But Ellaine stopped him. "I said stop it, Mico."
"Pakinggan mo muna kasi ako!" Sigaw niya rito. He's losing his patience. Heto ng
a siya at walang pakielam kung pinagtitinginan na sila ng mga tao sa paligid nil
a, wala siyang pakielam kung naka-paa lang siya at nakapantulog, wala siyang pak
ielam kung may muta pa siya sa mata, panis na laway, at gulo-gulong buhok. Wala
siang pakielam! Because right now, what matters to him is Ellaine!
"Damn it, Mico! I said enough. I've made my decision. Please, ibigay mo na sa'ki
n 'to." Ganting sigaw rin nito.
Napasabunot siya sa buhok niya dahil sa frustration. "Ano ba ang gusto mong gawi
n ko para lang maniwala ka?!"
Tangina!Wala siyang pakielam kung nagmumukha na siyang tanga. Wala siyang pakiel
am kung umiiyak man siya. Dahil masakit ang nararamdaman niya ngayon.
Matagal bago sumagot si Ellaine kaya naman nilapitan niya ito. Hinawakan niya sa
magkabilang balikat si Ellaine. Tapos ay hinaplos niya ang mukha nito. "Please,
sweetie. Don't leave me."
Nanatili lang si Mico na nakatitig kay Ellaine. Kitang-kita niya rito ang sakit
na nararamdaman nito.
At sa puntong iyon, tinignan lamang niya kung paano siya talikuran ni Ellaine at
tuluyan nang nilisan ang rancho niya.
Alam niya na kailangan muna ni Ellaine ang lumayo. Dahil habang sinasabi nito an
g mga salitang iyon, napagtanto niya ring sariwa parin ang sakit na naidulot ng
nakaraan rito.
Siguro nga'y tama lang munang hayaan niya muna si Ellaine na makapag-isip. Pero
hindi ibig sabihin nun ay tuluyan niya na itong pababayaan.
One week, Ellaine. Then, I'll have you back by hook or by crook.
-----Forty-two
Nang maghiwalay sila ng yakap ay nakita niya ang kanyang magulang na lumabas mul
a sa loob ng mansion. Tumakbo papunta sakanya ang mommy niya at mahigpit ring ni
yakap.
"I missed you, anak. Kami ng daddy mo." Bulong nito habang mahigpit siyang niyay
akap.
Hindi nalang siya umiyak dahil parang may bumara sa lalamunan niya.
Tinapik naman ng Daddy niya ang kanyang ulo. "Halika na sa loob, gutom ka na sig
uro, hija."
Tumango nalang si Ellaine at pumasok na sa loob.
Tahimik lang silang kumakaing pamilya. Ang kanyang mommy naman ay nagtatanong tu
ngkol sa pananatili niya sa rancho kaya naman sumasagot nalang rin siya ng tipid
.
"Bakit ka nga pala nagpasundo bigla-bigla anak?" Tanong muli ng mommy niya haban
g sinasalinan ng tubig ang baso niya. Ang daddy naman niya ay tahimik lang at na
katingin sakanya.
Sasagutin niya ba ng totoo ang tanong ng mommy niya? Na kaya siya tumawag ng mad
aling araw sa mga ito, ay dahil gusto niyang lumayo agad-agad kay Mico.
"Boring." Tipid na sagot niya pagkatapos ay ininom na niya ang tubig na iniabot
ng mommy niya tapos ay tumayo na siya. "Magpapahinga na po muna sana ako." Paala
m niya sabay talikod sa mga ito at umakyat sa kwarto niya.
Pagkapasok sa kwarto niya ay tila nanibago siya. Parang pakiramdam niya, nasa ba
gong lugar nanaman siya. It doesn't feel home. Hinahanap niya ang verandah na ma
lapit sa closet, hinahanap niya ang light pink na queen size bed niya. Pero wala
na ang mga ito, dahil nakabalik na siya sa realidad.
Mas pinili nalang niyang matulog muli dahil sa haba ng biyahe niya. At isa pa, w
ala rin siyang tulog magdamag dahil sa kakaiyak niya.
---"I can't let you go.."
Nagising si Ellaine dahil sa panaginip niya. Naiinis siya. Naiinis siya kasi hin
di parin niya makalimutan ang mga nangyari. Lahat ng alaala niya sa rancho ay bu
malik sa isipan niya. Si Manang Ising, sila Rona at Joan, si Mang Densio, maski
si Hannah at si Mico. Naiinis siya dahil umiiyak nanaman siya.
Ang sakit-sakit. Kahit ilang beses na siyang umiiyak, kahit ilang balde pa ng lu
ha ang mailabas niya, hindi parin nun kayang pawiin ang sakit na nararamdaman ni
ya.
Bakit kasi si Mico pa ang minahal niya? Bakit kasi, iisa pa ang lalaking minahal
nila ng Ate niya? Bakitkasi hindi mawala sa puso ni Mico ang Ate niya? Ang unfa
ir naman kasi!
Binuksan ni Ellaine ang lampshade sa gilid niya. Binuksan niya ang drawer at nak
ita roon ang phone niya. Kinuha niya iyon at binuksan.
Habang hinihintay mabuksan ang phone niya, tinignan niya ang oras sa malaking wa
ll clock niya and it's eight in the evening. Binalikan niya ang kanyang phone at
nakitang bukas na iyon. Isa-isang nagdatingan ang mga messages sakanya. Tinype
niya ang password ng phone niya at isa-isang binuksan ang mga messages sakanya.
From: Matt
Hey, beautiful! I thought we're having a date in my house? Where you?
Napakunot ang noo ni Ellaine. Matt? May kilala ba siyang Matt? The message was d
ated about two months ago. Binura nalang niya ang texts nito dahil hindi naman n
iya maalala ang Matt na iyon.
Sunod na binasa niya ang ibang texts ng mga kaibigan niya.
From: Ivy
Hey girl! Where are you? Patay phone mo lagi! Kaloka ka! You're missing all the
fun! Message me!
Ivy's message was dated a month ago. Ivy is one of her close friends. Party girl
din ito katulad niya. At sa bar nga sila nito nagkakilala. She tapped the messa
ge box and typed her reply.
I'm already in the Metro. Sorry, nag-vacay ako. Long story. Where are you? I mis
sed you girl!
Pagkatapos magreply ay binasa niyaang iba pang texts sakanya. Mostly, puro sa mg
a lalaki na hindi naman niya kilala asking her for a date, yung iba naman sinasa
bi na they miss her. Sa palagay niya, ay ito ang mga flings niya dati. Napasapo
nalang siya sa ulo. She really needs to change her number.
Napapitlag siya nang biglang tumunog ang phone niya.
Ivy calling ..
Nang makita ang pangalan ni Ivy sa screen ay agad niyang inislide ang screen par
a sagutin ang tawag nito.
"Ellaine! Bruha! Namiss kita! Three months kang MIA!" Tila nito sa kabilang liny
a.
Natawa naman siya rito. Nariring niya ang malakas na tugtog sa background nito k
aya siguro'y sumisigaw si Ivy. "Sorry, biglaan kasi tapos I left my phone pa sa
pagmamadali." Pagsisinungaling niya. "Where are you?"
Ellaine wore her Balmain Fitted pants topped with Alexander Wang's black cotton
mesh long sleeve tee. She paired her clothes with her Prada pumps. She just appl
ied light make-up and wore only her Gucci watch and Earrings. She sprayed some p
erfume and she's ready to go.
Kinuha niya ang phone niya at binuksan ang message ni Ivy. Nang mabasa iyon ay l
umabas na siya ng kwarto.
Dumiretso siya sa kwarto ng parents niya at magpapaalam siya. She just thought n
a dapat lang na magpaalam siya. Kumatok siya sa pintuan ng mga ito.
"Ellaine, saan ka pupunta?" Tanong ng Mommy niya pagkabukas ng pinto.
"I'm going out with my friends. I just thought that you should know." Mahinang s
agot niya.
Nakita niya ang mukha ng ina na medyo nagulat then her mom smiled at her. "Of co
urse you can go out. I'm happy na nagpaalam ka." Sabi ng mommy niya.
Napayuko siya dahil bago sakanya ang mga ito. "I-I should go."
Tumango ang ina niya. "Ellaine, be careful. Call me kapag may problema."
Tumango nalang siya tapos ay bumaba na. Nakasalubong niya ang Daddy niya sa livi
ng room.
"Saan ka pupunta?" Nagtatakang tanong sakanya ng Daddy niya.
"I-I'm going out with my friends. Nagpaalam na po ako kay Mommy, I thought that
you were sleeping. Hindi po ako masyadong magpapagabi."
Yumuko nalangsiya at tatalikod na sana nang tawagin siya ng Daddy niya.
"Yes, Dad?" Tanong niya.
"Here." Abot sakanya ng Daddy niya ng isang card. It's her card but her parent's
money. The card that she used to make her Dad be mad.
"Hi, babe." nakangising bati sakanya ni Louie - ang lalaking kampon ni Satanas.
She smirked at both of them and sat beside Ivy. Hindi niya binati ang dalawa dah
il hindi parin niya makakalimutan na tinarantado siya ng mga ito.
Louie sat beside her. The nerve of the guy. Gusto niya sanang sipain ito palayo
sakanya ay ginawa niya na, kaya lang ayaw niyang mag-eskandalo.
Akala nila Ivy na good terms sila ni Fritz and may namamagitan naman sakanila ni
Louie kaya wala silang alam.
"Alam mo ba iyang si Louie, sa'kin ka hinahanap, like duh! Ako ba anh keeper mo?
" Natatawang kwento ni Ivy.
Nakikiniglang si Ellaine sa mga kwento ng mga kaibigan niya at sasagot lang kapa
g tinatanong siya.
"Excuse me. Bathroom lang." Sahi niya.
Bumaba siya at nagpatuloy sa bathroom. Ayaw na nga niya atang lumabas ng banyo d
ahil parang mas gusto niya pa rito kesa sa labas at katabi ang isang gagong lala
ki.
She never had the chance to sue him dahil wala naman siyang pruweba noon, and da
ti wala siyang pakealam. She just let it slip away. Wala na eh. Ano pa ba ang ma
gagawa niya? Nangyari na. But she just can't stand the fact na umaakto ang mga i
to na tila walang kahayupang ginawa. Maybe it was a bad idea to go here.
"Pasalamat ka, hindi kita dinemanda sa kahayupang ginawa mo." Seryosong sabi niy
a rito.
Napangiti ito. "Wala ka namang pruweba. At isa pa, ang wild mo nga sa kama eh. Y
ou moans just make me hard enough. I still remember how you taste, and how you-"
Bagopa nito matapos ang sasabihin ay malakas na sinampal niya ito. "You drugged
me, bastard!"
"And it was the best thing, I've ever done, Ellaine. Biruin mo, I was your first
. Man, ang swerte ko."
She wanted to wipe his smirk away from that face. She really disgusts this man.
"Fuck off, Louie. Kayo ni Fritz. Magsama kayo."
Mabils na hinawakan siya ni Louie. "But it's you that I want, baby. I really wan
t to fuck you right now. Ibang-iba ka kay Fritz. I missed you. I missed it when
I'm inside you, feeling you.. kissing you.. everything."
Nanginig siya sa sinasabi nito dahil nandidiri siya rito. Isa pang sampal ang bi
nigay niya rito. "Baliw ka na."
And then she left Louie. Nakita niyang sumusunod ito kaya naman mabilis na nagla
kad siya palabas ng hallway ng papunta sa banyo nang may mabangga siyang matipun
ong dibdib.
"S-Sorry." Sabi niya at lalagpasan na niya sana ang lalaki pero mabilis nitong n
ahawakan ang braso niya.
"Mico?"
Tinignan niyang mabuti kung si Mico nga talaga ang nasa harap niya at tama nga s
iya. It wa really Mico. Pero hindi ito sakanya nakatingin.
"Ellaine, baby!" Tawag sakanya ni Louie.
Mabilis na niyakap siya ni Mico at nakita niya sina Dylan at Marco na lumapit sa
direksyon ni Louie sa likod niya.
Ibinaon ni Mico ang mukhaniya sa dibdib nito na tila ba may ayaw itong ipakita s
akanya.
She just heard Louie's groan and Dylan's voice cursing at Louie.
Nakita naman niya si Erin at Adie na lumalapit. "Are you okay?" Nag-aalalang tan
ong nito.
"H-How.. How did you know?" Naguguluhang tanong niya. Kumalas siya sa yakap ni M
ico at nilingon ang likod niya. Nakita niyang putok ang labi ni Louie habang haw
ak-hawak ito nina Dylan at Marco.
"Bakit ka nandito? Ano'ng nangyayari?!" Tanong niya kay Mico.
Sunod na lumapit ay si Mitch na may hawak na cellphone. "Magrerestroom sana kami
ng tatlo nina Erin at Adie when we saw you and that guy talking na parang may pi
nag-aawayan. And then naisipan kong i-video kayo para inisin si Mico sana, but i
t turns out na buti nalang pala vinideohan ko kayo. Tinawag agad nina Erin at Ad
ie sila Mico sa pwesto namin para hingan ng tulong. Ellaine, bakit hindi mo sina
bi? We could've helped you." Paliwanag nito.
Napapikit nalang si Ellaine at binalingan naman si Mico. "Ikaw? Bakit ka nandito
?" Tanong niya rito.
"Hindi kita sinusundan kung iyan ang inaakala mo. This is Jeremie's bar. Hindi k
o naman aakaling dito ka rin pupunta." Sagot nito.
The next thing she knew, they were in the police station. Nakuhanan na siya ng s
tatement, umamin si Fritz sa ginawa nila ni Louie sakanya. Isama pa ang video na
kinuha ni Mitch. She was happy, of course dahil sa wakas, pagbabayaran ng hayop
na iyon ang ginawa nito sakanya. Hindi man panghabang buhay pero at least they
will experience the consequences of their actions. And knowing her dad, hindi ba
sta-basta makakalaya ang mga ito.
"Mico, hijo. Salamat." Naiiyak na sabi ng Mommy niya kay Mico. Binalingan rin ni
to ang mga kaibigan ni Mico. "Thank you sa inyo."
"Let's go?" Aya ng Daddy niya sakanila. "Sige hijo, salamat." Sabi rin ng Daddy
niya kay Mico.
Hindi niya na nagawang pansinin pa si Mico dahil naguguluhan parin talaga siya.
Pagkauwi ay hinayaan siya ng kanyang parents na huwag nalang pag-usapan ang mga
nangyari. She is happy that her parents respects her decision not to talk about
it.
Pero nang naisipan niyang kumuha ng tubig ay narinig niyang umiiyak ang mommy ni
ya sa kwarto ng mga ito. It broke her heart. Kahit na may hindi sila pagkakainti
ndihan ng parents niya, alam parin naman niya na mahal siya ng mga ito.
"Ellaine.." Napalingon siya nang tawagin siya ng Daddy niya. May hawak itong bas
o ng tubig marahil ay para sa Mommy niya.
"D-Dad.." Pumiyok ang boses niya sa pagkakatawag sa Daddy niya. Hindi na niya ka
ya. She loves them. And it pains her double whenever they're hurting. "I'm sorry
.. I'm sorry.." Napahagulgol na siya. Mabilsi na niyakap siya ng Daddy niya. Mar
ahil narinig siya ng Mommy niya kaya naman lumabas ito ng kwarto at dinaluhan si
ya.
"Ellaine, honey. Why are you crying?" umiiyak ring sabi ng Mommy niya.
"I'm sorry I've been a bad child, I'm sorry dahil hindi ako kasing galing ni Ate
, I'm sorry kasi hindi ako kasing talino ni Ate, I'm sorry kasi dahil sa'kin nam
atay ang Ate. I'm sorry!" Patuloy siya sa pag-iyak. Lahat ng sakit niya ay nilab
as niya.
Hinaplosnaman ng Daddy niya ang buhok niya. "Believe us, anak. We are strict sai
nyo ng Ate mo dahil we just want to be the best. Obedient and Ate mo kung ano an
g gusto namin ay gagawin niua, pero iba ka sa Ate mo, you want to try things on
your own way. Pero hindi ka namin hinayaan. And we're sorry for that. Alam kong
late na, pero I just want you to know that whatever you will do, we will support
you. We tried to reach out sa'yo, kaya lang huli na dahil nagrebelde ka na sa'm
in ng Mommy mo. Hindi ka na namin macontrol kaya naman hiningi ko ang tulong ng
Ninong Damian mo na baka sakali kapag inilayo kita sa Metro ay kaakibat non ay m
ailayo kita sa kapahamakan. Pero I failed.." Miski ang Daddy niya ay pumiyok nar
in ang boses.
"Daddy.."
"I failed kasi ang natitirang prinsesa namin ay nasaktan na ng iba. Hindi ko map
apatawad ang sarili ko kung may nangyari mang masama sa'yo, sisiguraduhin ko Ell
aine, na magbabayad ang bumaboy sa'yo. Hindi ko hahayaang masaktan ka pa."
"But I'm hurting Dad.. I'm still hurting.." Lalo na naman siyang mapaiyak nang m
aalala si Mico. "I know it's wrong, pero Mommy, Daddy.. mahal ko po si Mico. Pin
igilan ko.. dahil naiisip ko si Ate. Pero wala eh, I still fell inlove with him
over and over again to the point that I can't stop myself anymore."
Iniangat ng Mommy niya ang ulo niya. Tinignan niya ang mga magulang niya. Inaasa
han niyang magagalit ang mga ito, pero
nakita niyang nakangiti ang mga ito.
"We know anak, Mico told us everything." Sabi ng Mommy niya.
Napanganga siya sa sinabi ng mga ito.
"You've picked a good man." Komento ng Daddy niya.
"You're not mad?" Tanong niya sa mga ito.
"Bakit kami magagalit? Wala kaming karapatang pigilan ka kung ano ang magpapasay
a sa'yo." Sabi ng Mommy niya. "Huwag mo'ng isipin ang Ate mo, dahil alam naming
masaya rin siya para sainyo. Your Ate is in a good place now, and we know that s
he's happy if we're all happy."
"Mommy.."
"But it's your decision anak." Sabi ng Daddy niya. "Ano ba ang gusto mong gawin?
"
--------After one week..
"Ready ka na?"
"Then, let me be with you. Sabay nating i-diskubre ang mga iyan." Sabi nito.
Umiling siya at binitawan na ang kamay nito sa pagkakahawak niya. "Ako lang. Ako
lang ang gagawa nito."
"Basta, mag-iingat ka. Lagi kang tatawag. Pag itetext kita, magreply ka."
"I'm not bringing my phone." Sabi niya.
Nanlaki ang mga mata ni Mico. "Ano?! Paano kita mako-contact niyan?! Ellaine nam
an!"
"Basta, huwag mo kong hintayin dahil hindi ko talaga alam kung kailan ako makaka
balik. Wala akong maipapangako sa'yo Mico."
Mico cupped her face again and gave her a chaste kiss. "Basta alam kong mahal mo
Pagkalabas niya ng terminal ay agad na nakita niya ang parents niya. Paano ba na
man, talagang may malaking banner na hawak ang mga ito.
"Mommy! Daddy!" Sigaw niya at tumakbo upang mayakap ang mga ito. She missed her
parents. Last month lang niya sinabi na nasa Europe nga siya nagste-stay. May co
mmunication naman sila ng parents niya sa loob ng eight months na iyon
kaya lang, hindi lang talaga niya sinasabi sa mga ito kung nasaan siya.
"I missed you, honey! Gumanda ka lalo. At tumaba ka ng kaunti." Puna ng Mommy ni
ya.
"Ang sarap po kasi ng mga pagkain sa mga pinuntahan ko. Naku, Mom, Dad, kapag ma
gve-vacation tayo punta tayo sa Taiwan. There's this restaurant called 'The Mode
rn Toilet' sobrang weird ng place kasi talagang upuan mo ay inidoro pero ang sar
ap ng food!" Masayang kwento niya sa magulang habang papunta na sila sa parking
lot.
"Mukhang puro pagkain lang ata ang ginawa mo sa bakasyon mo." Natatawang sabi ng
Daddy niya.
Natawa naman rin siya. "Hmm, siguro seventy percent, Dad, puro pagkain nga ang g
inawa ko." Biro niya rin.
Nagpunas na siya ng bibig at mabilis na humalik sa parents niya at kay Yaya Mild
red. "I need to go na po. Dito ako mag-dinner! Bye!" Paalam niya sabay takbo pal
abas ng mansion.
Sumakay na siya sa kanyang kotse at pinasibad papunta sa function hall kung saan
gaganapin ang exhibit niya.
Pagkarating ay agad na nakita niya si Rex na kasama si Gelene. "Hi guys!" Bati n
iya sa mga ito.
"Ellaine! I'm glad you're back. Sana kami na ang sumundo sa'yo." Yakap sakanya n
i Rex.
"Hindi na,ano. Sila Mommy na ang sumundo sa'kin. Hi Gelene. Everything's okay?"
Tanong niya sa babae sabay yakap rin.
"Of course. Everything's okay. Napamigay narin ang mga invitations. Pati iyong p
oster ay mailalagay sa harap ng hotel para maraming makakita." Balita sakanya ni
Gelene.
Gaganapin ang exhibit niya sa isang function hall ng isang sikat na hotel. Hindi
nga niya alam kung paano nakuha ito ni Gelene at Rex. Pero knowing Gelene and R
ex's connections hindi nga ito imposible.
Napasinghap si Rex. "I didn't know na natibo ka na pala. Nawala ka lang ng walon
g buwan ay nag-iba na ang preference mo."
Pinalo niya sa balikat si Rex. "Ang kulit niyo talaga. Diyan na nga kayo. At wal
a akong boyfriend kung iyan ang pinapahiwatig niyo sa mga tanong niyo."
Iiling-iling nalang siya na umalis sa function hall at narinig niya pa ang tawan
an ng mag-asawa. Palabas na siya ng hallway nang parang nakita niya si Dylan at
Mitch na pumasok sa elevator ng hotel.
Sinubukan niyang sundan ang mga ito pero hindi na niya nakita kahit isang anino
ng mga ito.
Baka namamalikmata lang siya. Ipinilig niya ang kanyang ulo. Naghahallucinate na
nga siguro siya.
Tsaka, ano naman kung makita niya sina Dylan?
Baka kasi makita mo si Mico, ganoon ba?
Oo na, namiss ko rin si Mico.
Naiinis siya sa pagtatalo na nagaganap sa kanyang isip. Eh siya nga itong may ka
salanan. Siya ang nagsabi kay Mico na huwag na siyang hinatayin.
Napaisip tuloy siya kung meron na kaya itong nahanap na iba?
Maaaring mangyari iyon dahil sa maraming pwedeng mangyari sa loob ng walong buwa
n. Lalo na na wala silang communications ni Mico. Sinabihan naman rin niya ang m
ga magulang niya na huwag sabihin sa ibang tao na huwag ipaalam kung nasaan siya
at ano ang mga ginagawa niya.
Palabas na siya sa exit ng hotel nang mapansin niya na parang pumasok si Jeremia
h at Colyn na may hawak na batang lalaki sa entrance ng hotel.
Hay! Ano ba itong nangyayari sa'kin? Bakit nakikita ko ang mga kaibigan ni Mico?
She smiled at the man infront of him. "Hi, Mico." Pinagsawa niya ang sarili na p
agmasdan ang lalaking nasa harapan niya. Ang lalaking hanggang ngayon ay laman p
arin ng puso niya, ang lalaking mahal-
Hindi kaya tama ang naisip niya noong nakaraan? Na baka nga, nakahanap na si Mic
o ng iba? Ito na ba iyon?
"Hi!" Masayang bati sakanya ng babae.
Alanganing ngumiti siya rito. "H-Hello."
"Princess, bakit ka nandito?" Tanong ni Mico sa babae.
Napamura siya sa isip niya.
Princess pa ang endearment nito sa babae. Nagseselos ako!
Hoy! Bakit ka magseselos? Girlfriend ka ba?
Napamura nalang ulit siya sa isip niya. Hindi niya kaya ang nakikita ngayon.
"Ellaine, we have to go. Nice seeing you, again." Paalam ni Mico sakanya pagkata
pos ay hinila na ang Prinsesa niya.
"Oh you're Ellaine! Mico --"
Hindi na niya narinig ang sasabihin pa nung babae nang bigla itong akbayan ni Mi
co at mabilis na hinila palayo sakanya.
"Good Evening everyone." Bati niya sa mga tao sa exhibit niya. "This night is a
very special night for me. Dahil first exhibit ko ito. Matagal ko na pong hilig
ang pagpipinta kaya lang marami ang nangyari noon kaya hindi ko masyadong napagt
uunan. But now, I am proud to show you my creations. Creations that came from my
own experiences in my escapade that lasted eight months. I want to show you how
beautiful the world is and how beautiful life is through my paintings. And let
me have this opportunity to thank the people that supported and helped me to mak
e this dream into a reality. Gelene and Rex, my parents, my friends and everyone
who believed in me. My angel, Ate Elisha, this one's for you too." Sabay tingin
niya sa taas.
"Enjoy the night everyone." Huling sabi niya bago bumaba sa stage. Isang palakpa
kan ang binigay para sakanya at maraming sumalubong at nagpaabot ng kanilang pap
uri sakanya.
"Everyone, the bidding will start now. If you want to place your bets, please ra
ise your number in your hands. Gusto ko lang rin po sabihin na half of the profi
ts that we will make tonight will be donated at Miss Ellaine's charity." Sabi ni
Rex na nagsisilbing host niya ngayon para sa bidding ng mga paintings niya.
"Ten thousand!" Sigaw ng isang boses na galing pala kay Jeremie. "Hi! Ellaine! A
ko pala ang nag-cater ng event na ito." Sabay kaway nito sakanya.
Nakita niya si Colyn na malapit lang kay Jeremie at may kandong na lalaking bata
. Nanganak na pala si Colyn.
"Ten thousand from Mr. Chef there! Going once.."
"Twenty thousand!" Napalingon si Ellaine sa sumigaw at nakita si Adie na hawak a
ng number habang nakaakbay sakanya si Marco. "Hi Ellaine! Kinasal na kami ni Mar
co ko! Hindi ka umattend! Badtrip ka!" Sigaw nito na ikinatawa ng mga tao sa loo
b ng function hall.
"Thirty thousand from the two there, going once.. going twice.."
Napasinghap siya sa sinabi nito. Tila pinako ang mga paa niya sa stage nang maki
ta si Mico.
Her heart was beating fastly dhil sa mga nangyayari ngayon. Hindi niya alam kung
ano na nga talaga ang nangyayari basta ang alam niya ay nasa harapan niya si Mi
co.
"Mico.." Mahinang sambit niya.
Hindi niya namalayan na nakababa na pala sa stage si Rex at tahimik na nanunuod
ang mga tao sakanila ni Mico.
"I.. I missed you too." Bulong niya rin at ibinaon ang mukha niya sa balikat ni
Mico.
"I can see that you've found yourself." Sabi nito nang magkahiwalay sila ng yaka
p.
Nang maghiwalay ang labi nila, may kung ano'ng dinudukot ito sa bulsa.
"Shit." He cursed under his breath.
"What?" Takang tanong niya.
"Mico! Bobo mo, eto iyong singsing." Tawag nung babae kanina sa lobby kay Mico h
abang lumapit sa stage. May hawak itong velvet box at iniaabot kay Mico.
Natawa si Mico. "Kinakabahan kasi ako. Thanks, Princess." Sabi nito habang tumat
awa.
Pagkatapos kunin nito ang singsing ay lumapit sakanya si Mico.
"Sino siya?" Hindi na niya napigilang itanong ito.
"Si Princess, pinsan ko. Designer siya ng jewelries." Sagot nito.
Natawa siya na ikipinagtaka ni Mico. "Bakit?"
"I thought she was your girlfriend. Iiyak na sana ako kanina eh." Pag-amin niya.
Natawa rin si Mico at binigyan siya ng magaang halik sa labi. "Ikaw lang ang mah
----- Epilogue
Dear Diary,
Naging kami na ni Mico ngayon! Sinagot ko na siya, ang saya-saya ko! Kaya lang..
napansin kong malungkot si Ellaine. Alam ko.. alam ko na nasasaktan ko siya nga
yon. Pero ano'ng magagawa ko? I also love him. I'm sorry Ellaine.
"Dito? Dito ang getaway place mo?" Natatawang tanong ni Ellaine kay Mico. Sa ran
cho nito siya dinala nang sabihin nito sa harap ng maraming tao na 'kikidnapin'
daw siya nito.
Lumapit sakanya si Mico at niyakap ang bewang niya at pinakatitigan siya. "Alam
mo ba noong umalis ka, sabi ko sa sarili ko na aangkinin kita by hook or by croo
k?"
Napangisi si Ellaine. "So this your definition of by hook or by crook? Eh sumama
ako ng kusa sa'yo." Biro niya rito.
Piningot ni Mico ang ilong niya tsaka ay tumawa rin. Sobrang kaliyahan ang umaap
aw sakanya sa tuwing naririnig ang malutong na tawa ni Mico. Tila ba'y wala na r
in itong mabigat na dinadala katulad niya. And siguro sa loob ng walong buwan th
ey learned how move on and let go, iyon nga lang hindi sa isa't-isa.
"What can I do? Masyado akong hot para hindian mo."
Napaismid nalang si Ellaine at hinatak nalang ang batok ni Mico at mariing hinal
ikan ito.
Diary, alam mo bang monthsary namin ni Mico ngayon? Dapat magdedate kami ng kami
lang, but we went to Ellaine's school. May play kasi siya kaya sabi ni Mico na
panuorin namin at gusto daw niyang makita si Ellaine. Pumayag nalang ako since g
usto ko rin naman pero hindi ko maiwasang magselos. Tama ba ito?
"Mico, saan mo ba ako dadalin?" Tanong ni Ellaine habang may nakapiring sa kanya
ng mga mata, hawak-hawak siya ni Mico sa bewang at ang isa ay sa kanang kamay ni
ya at inaalalayan papunta sa kung saan mang lugar.
Habang papalapit ay may naririnig siyang lagaslas ng tubig, parang nahuhulaan ni
ya na kung saan siya nito dadalin.
"Ready?" Bulong ni Mico sa tenga niya na nagpanginig sakanya.
Hindi nalang siya sumagot at tumango nalang. Excited na siyang makita kung ano b
a ang pakulo nitong si Mico. Dalawang araw na sila rito sa rancho ni Mico at mas
aya siya dahil nakabalik siya ulit rito.
Dahang-dahang tinanggal ni Mico ang nakapiring sa kanyang mata at unti-unting na
g-adjust ang paningin niya.
Napasinghap si Ellaine nang makita ang ganda ng paligid. Tama siya ng hula, sa f
alls siya nito dinala. Pero hindi niya ineexpect na pagagandahin nito ang paligi
d.
Sa may tila batis ay may mga nakalutang na mga kandila. May mga nakasabit na mga
iba't-ibang kulay ng ilaw sa mga sanga ng puno. It was like a magical garden. A
nd Mico made it himself.
Nakangiting binalingan niya si Mico. "Ano ito?" Tanong niya.
Napasinghap siya nang bigla itong lumuhod ulit sa harap niya. "Mico?"
Kinuha ni Mico ang kaliwang kamay niya at hinubad ang suot na singsing at inilip
at sa kanang palasingsingan niya. Sunod na ginawa nito ay ang pagdukot ng paniba
gong singsing sa bulsa nito.
"Sweetie, alam ko corny na itong ginagawa ko pero gusto ko ulit itong gawin. Med
yo palpak at kinakabahan kasi ako noong nasa exhibit tayo." Wika nito at hinawak
an muli ang kaliwang kamay niya. "Ellaine Manansala, mahal na mahal kita. Siguro
tama ang ate mo na matagal na akong may pagtingin sa'yo, iyon nga lang masyado
ka pang bata noon. The first time I saw you again with your expensive dirty clot
hes, sabi ko sa sarili ko na eto na, eto na ang magbibigay sa'kin ng gulo. Totoo
naman, dahil ginulo mo ang utak at puso ko. Kaya Ellaine Manansala, panagutan m
o ang gulong hatid ko sa'kin at pakasalan mo ako." Wika ni Mico tapos ay sinuot
na sa palasingsingan niya ang bagong singsing.
Natawa naman siya sa huling sinabi nito. "Is that even a question?"
Tumayo si Mico at pinagdikit ang mga noo nila. "No, because I will never give yo
u a chance to walk away from me again." Bulong nito sa tapat ng labi niya.
Dear Diary, napapansin ko na talaga ang sobrang closeness nina Mico at Ellaine.
Kanina napagalitan kasi si Ellaine nanaman ni Daddy kaya mabilis ko siya hinanap
para aluin. I love my sister so much kaya ayoko na nakikita siyang umiyak. Naki
ta ko siya sa garden, at doon nakita ko yakap siya ni Mico. Then I realized, hin
di lang ako ang may mahal kay Ellaine.
Pati boyfriend ko ay mahal rin ito. Alam ko naman na mahal rin ako ni Mico, wala
akong pagdududa doon pero hindi ko talaga maiwasang mag-isip. Mico has this spe
cial affection towards Ellaine. Pero siguro nga, kapatid lang talaga ang tingin
nito tulad ng palaging sinasabi sa'kin ni Mico.
"Friends, we are gathered here today to witness the holy matrimony of these two
people as they vow to God their love for each other." Pagsasalita ng pari.
Hindi na alam ni Mico kung ano ba ang pinagsasasabi ng pari sa buong seremonya b
asta hawak niya lang ang kamay ni Ellaine at paminsan-minsan hinahalikan. Nagtuo
n nalang siya ng atensyon nang tanungin na sila ng pari at sumagot naman sila ng
'I Do'.
"Dominico Illustre. My Mico.Matagal ko nang pinangarap ang maikasal sa'yo. Akala
ko nga nakalimutan na kita, pero hindipala. Hinding-hindi dahil nang mapadpad a
ko dito sa lupain mo alam ko na susuungin ko ang malaking gulo na dadating sa'ki
n at iyon nga ang mahalin kang uli. Salamat dahil hindi ka sumuko sa kaartehan k
o, sa kamalditahan ko, sa insecurities ko. Salamat dahil minahal mo parin ako sa
kabila ng lahat ng nasabi ko. Salamat dahil hinintay mo ako. At salamat dahil n
andito ka ngayon at makakasama ko habang buhay. Mahal na mahal kita, sweetie. Ka
hit ang corny ng tawag mo sa'kin ayos lang basta maiparating ko lang sa'yo na ma
hal kita."
Nagsimula nang magtubig ang mga maya niya dahil sa sayang bumabalot sa buong pag
katao niya. He held Ellaine's hands.
"Ellaine Manansala. Sweetie ko. Nasabi ko na nga ata ang lahat sa'yo. Kilalang-k
ilala mo na ako. Stalker ata kita noon pa eh." Biro niya na ikinatawa ng mga tao
. "Pero, ang totoo ako ang stalker mo. Lagi kong alam ang mga ginagawa mo noong
mga bata pa tayo, lagi akong naroon kung nasaan ka. At nang magkita ulit tayo, t
ulad nga ng sabi ko nagdala ka rin ng gulo sa buhay ko. Sorry dahil iniwan kita
sa panahong kailangan mo ako, sorry dahil nasaktan kita. Salamat dahil dumating
ka muli sa buhay ko at pinarealize sa'kin na patuloy parin ang buhay. At pangako
na mamahalin kita hanggang sa kabilang buhay."
At binigyan naman na pala niya tayo ng basbas. Kaya pwede bang pakasalan mo ako?
"Aray!" Hawak niya sa tiyan niya. Mabilis naman siyang dinaluhan ni Mico at inal
alayan.
"What? Masakit ba?" Tanong ni Mico.
"Aray!" He held Mico's arm for support habang ang isang kamay ay sapo ang tiyan.
Napatingin siya sa kanyang ibaba nang maramdaman na may likido na bumababa sa h
ita niya.
"Mico! Manganganak na ako!" Tili niya nang makitang pumutok na ang patubigan niy
a.
Mabilis na binuhat siya ni Mico at isinakay sa kotse. Nilagyan siya nito ng seat
belt at mabilis na nag-drive. May tinawagan ito sa telepono at nilagay sa tenga
ang earphone.
"Hello!Mama! Si Ellaine po manganganak na. Papunta na kami sa ospital niya. Paki
dala nalang po yung mga gamit niya."
Mama ang tawag ni Mico sa Mommy niya.
Hahalikan sana siya ni Mico sa labi nang biglang umiyak si Elisha Min.
Sabay silang napatawa ni Mico.
"Looks like Elisha's giving us the new kind of trouble." Komento ni Mico.
Napailing nalang si Ellaine at masayang pinagmasdan ang mag-ama niya.
This is the kind of life she wanted. Sana nga lang nandito ang Ate niya, pero si
guro nga talagang mangyayari iyon. Hindi natin masasabi kung ano ang plano ng Di
yos sa buhay ng isang tao. Basta siya, hangga't may lakas pa siya ay gagawin niy
ang masaya at puno ng pagmamahal ang bawat araw nila ni Mico kasama ang kanilang
anghel na si Baby Elisha Min Illustre.
END
------VOTE AND COMMENT.
FOLLOW ME ON TWITTER AND INSTAGRAM @kendeyss