Limbang Cawayan : Isang

Buhay na Alamat
Ni Dodievic V. Arma

Sa pagsisimula ng
kabihasnan noong nakaraang
panahon, mayroong mga
magkakompetinsyang tribu sa
isang hindi pa kilalang lugar na ang
tanging mapapansin lamang ay
ang banayad na simoy ng hangin
na nagmumula sa karagatang
nakapalibot sa isla, at malulusog
na mga halaman at puno sa
kagubatan. Dalawa sa tribung ito
ay pinamumunuan ng pamilyang
iba-iba ang pananaw sa buhay,
dahilan para sila ay hindi
magkasundo . Ngunit, lingid sa
kaalaman ng mga magulang na
may namamagitan sa kanilang
anak na lalaki at babae. Pinilit ng
dalawang panig na paghiwalayin
ang kani-kanilang anak dahil hindi
nila halos mawari kung paano
tatakbo ang kanilang tribu na may
koneksiyon sa kagalit na tribu. Todo
ang kanilang paghihigpit na para
bang nakahuli sila ng isang ibon na
pwede nilang itali at kontrolin
maging ang paglipad nito.

Lumipas ang ilang araw

ngunit patuloy pa rin na umiibig
ang dalawa. Dahil na rin sa labis na
pagmamahal, tumakas sila sa
kanilang tribu at naglayag sa dagat
gamit ang isang Bangka. Ngunit, sa
hindi inaasahang pagkakataon ay
may dumating na malakas na
bagyo habang sila ay nasa laot na,
dahilan para tumilapon silang
dalawa sa nagbabadyang lakas ng
alon sa dagat. Ginamit nila ang
kanilang tumaob na bangka bilang
pansagip-buhay. Buong lakas nila
itong hinawakan hanggang sa may
nahila silang isang kawayan mula
rito. Matapos ang pananalasa ng
bagyo ay saka pa lamang nila
napagtanto na ang kawayang
kanilang hawak-hawak ay uri ng
LIMBUAN CAWAYAN.
Napadpad sila sa isang lugar
na may makapal na kagubatan at
ang ilang parte nito ay sadyang
maputik. At dahil sa pagnanais nila
na masuklian ang kanilang utang
na loob sa kawayan sa pagliligtas
nito sa kanila mula sa bagyo,
itinanim nila ito upang makita ng
mga mgalalayag sa kahit na saang
direksiyon. Dahil dito,
pinangalanan ng mga manlalayag
na Limbang Cawayan ang islang
ito, na mas kilala ngayon sa
ngalang Sto. Nio.