Νε­ώ­τε­ρες Στα­τι­στι­κές –

Ε­ξε­λß­ξεις - Κρß­σεις

Σύμ­φù­να με τα στοι­÷εß­α του 2002 το 64,2% τùν κα­τοß­κùν της ÷ώ­ρας

αυ­το­÷α­ρα­κτη­ρß­ζον­ταν ùς «Μα­κε­δό­νες”1. Οι Áλ­βα­νοß α­πο­τε­λούν την με­
γα­λύ­τε­ρη μει­ο­νό­τη­τα με 25,2% αν και τα δύ­ο αλ­βα­νι­κά κόμ­μα­τα (D.P.A,
D.V.I) αμ­φι­σβη­τούν τα α­πο­τε­λέ­σμα­τα, το­νß­ζον­τας ό­τι το αλ­βα­νι­κό στοι­
÷εß­ο φτά­νει το 40% πε­ρß­που του συ­νο­λι­κού πλη­θυ­σμού2. Με την στα­τι­
στι­κή του 2006 έ­÷ου­με την ε­ξής ει­κό­να:

«Π.Γ.Δ.Μ»
ΣΥ­ΝΟ­ΛΙ­ΚΟΣ ΠΛΗ­ΘΥ­ΣΜΟΣ: 2.050.554 κάτ.
ΠΥ­ΚΝΟ­ΤΗ­ΤÁ: 81 κάτ./τ.÷λμ
Á­ΣΤΙ­ΚΟΥ: 62%
ΚÁ­ΤÁ­ΝΟ­ΜΗ ΠΛΗ­ΘΥ­ΣΜΟΥ: Á­ΓΡΟ­ΤΙ­ΚΟΥ: 38%
ΔΗ­ΜΟ­ΓΡÁ­ΦΙ­ΚΗ Á­ΝÁ­ΠΤΥ­ΞΗ: 0,26%

ΠΡΟΣ­ΔΟ­ΚΙ­ΜΟ ÆΩ­ΗΣ: 73,97 ΧΡΟ­ΝΙÁ

ΓΥ­ΝÁΙ­ΚΕΣ: 76,62 ΧΡΟ­ΝΙÁ
ÁΝ­ΔΡΕΣ: 71,51 ΧΡΟ­ΝΙÁ
ΧΡΙ­ΣΤΙÁ­ΝΟΙ ΟΡ­ΘΟ­ΔΟ­ΞΟΙ: 67%
ΘΡΗ­ΣΚΕΙÁ: ΙΣ­ΛÁ­ΜΙ­ΣΤΕΣ: 32,63%
ΑΛΛΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ: 0,31%

1. Census of population, Households and Dwellings in the Republic of Macedonia, Final
Data, Skopje, 2005, σελ.3η.
2. Shaban Prifti, shqipetaret e Tetoves, Tirane 1994, σελ. 110-115, όπου αναφέρεται στην
αλβανική πλειοøηφßα και για τους Ελληνοβλά÷ους που συστηματικά απαλεßφουν οι
γεßτονες από τις σ÷ετικές στατιστικές.
 Η ΛΕ­ΓΟ­ΜΕ­ΝΗ «ΜÁ­ΚΕ­ΔΟ­ΝΙ­ΚΗ: 64,2%
ÁΛ­ÂÁ­ΝΙ­ΚΗ: 25,2%
ΤΟΥΡ­ΚΙ­ΚΗ: 3,9%
ΓΛΩΣ­ΣÁ: ΣΕΡ­ÂΟ­ΚΡΟ­Á­ΤΙ­ΚΗ: 1,8%
ÂΟΥΛ­ΓÁ­ΡΙ­ΚΗ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ3.: 4,9%
Á­ΝÁΛ­ΦÁ­ÂΗ­ΤΙ­ΣΜΟΣ: 3,9%

«ΜÁ­ΚΕ­ΔΟ­ΝΕΣ»: 64,2%
ÁΛ­ÂÁ­ΝΟΙ: 25,2%
ΤΟΥΡ­ΚΟΙ: 3,9%
Ε­ΘΝΟ­ΛΟ­ΓΙ­ΚΗ ΣΥΝ­ΘΕ­ΣΗ: ΡΩΜ: 2,7%
ΣΕΡ­ÂΟΙ: 1,8%
ÂΛÁ­ΧΟΙ ΚÁΙ ÂΟΣ­ΝΙΟΙ: 2,2%
Το πώς οι στα­τι­στι­κές αυ­τές ÷ει­ρß­ζον­ται τους δι­ά­φο­ρους ε­θνο­λο­γι­
κούς ό­ρους «ε­ξα­φα­νß­ζον­τας» ο­λό­κλη­ρες ε­θνό­τη­τες το έ­÷ου­με ε­ξη­γή­σει
ε­παρ­κώς στα προ­η­γού­με­να κε­φά­λαι­α α­πό το πρώ­το κα­θε­στώς του T­it­o
μέ­÷ρι το κα­θε­στώς G­l­i­g­o­r­ov, C­r­v­en­ ­k­o­v­sk, T­r­aj­­k­o­v­s­ki, G­r­u­j­e­v­s­ki. Ο τε­λευ­ταß­ος
ùς πρù­θυ­πουρ­γός της γει­το­νι­κής ÷ώ­ρας στην ο­μι­λß­α του, α­πευ­θυ­νό­με­
νος στους συγ­κεν­τρù­μέ­νους πο­λß­τες στην κεν­τρι­κή πλα­τεß­α τùν Σκο­πß­ùν
στις 8/9/2008, η­μέ­ρα της α­νε­ξαρ­τη­σß­ας της ÷ώ­ρας (στις 8/9/1991) ή­ταν
κά­θε­τος, α­δι­άλ­λα­κτος, δι­εκ­δι­κη­τι­κός, α­νυ­πο­÷ώ­ρη­τος σε ό­τι α­φο­ρά τον
«μα­κε­δο­νι­σμό» του και τις σ÷έ­σεις του με την Ελ­λά­δα4. Δεν εß­ναι τυ­÷αß­ο
ό­τι ο Áλ­βα­νός ι­στο­ρι­κός S­h­ab­ ­an P­r­i­kt­i κα­τη­γό­ρη­σε το H­r­i­s­to A­n­d­on­ ­o­v­s­ki
και πλειά­δα ι­στο­ρι­κών της γει­το­νι­κής ÷ώ­ρας ό­τι κα­τά τη διά­ρκεια ε­ρευ­νη­
3. Το MANFRED WÖRNER FOUNDATION που δρα στην Âουλγαρßα σε μια με­λέ­τη
2007-2008 (με συμμετο÷ή εξε÷όντùν Âουλγάρùν επιστημόνùν όπùς της Z. Anto­no­va,
P. Atanasov, B. Botev, Z. Georgiev, B. Dimtrov, V. Iliev, M. Milanov κ.α.) υπό τον τßτλο: «Η
βουλγαρική πολιτική απέναντι στην Δημοκρατßα της Μακεδονßας», αφού απορ­ρß­πτει
τους ισ÷υρισμούς περß «μακεδονικού έθνους και γλώσσας», τονßζει ότι μια μεγάλη
μερßδα του πληθυσμού της γειτονικής ÷ώρας (σλαβικού πληθυσμού) αυτο­προ­σδιο­
ρßζε­ται ùς βουλγαρική παρά τον εικονικό «αντιβουλγαρικό μακεδονισμό» έ÷ει διπλή
εθνο­τική αυτογνùσßα και ότι οι περισσότεροι της μερßδας αυτής ομιλούν καθαρά
βουλγα­ρικά και ό÷ι την παραφθαρμένη-τε÷νητή «σερβßζουσα» βουλγαρική διάλεκτο
που αυτοαποκαλεßται «μακεδονική». MANFRED WÖRNER FOUNDATION με συνεργασßα
του ΕΘΝΙΚΟΥ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΣΟΦΙÁΣ, ΕΚΔΟΣΙΣ ΝΙ PLJUS, σελ. 14 κ´ εξής.
4. Δορυφορικό κανάλι Σκοπßùν «MTV SAT», 8/9/2008 ώρα Ελλάδος 10:30 μ.μ. Σε
διά­­φορα ποιήματα που αναγνώστηκαν για την επέτειο, τονßστηκαν ιδιαßτερα ότι τα 3
τμήματα της Μακεδονßας πρέπει να ενùθούν. Áναφέρθηκαν οι Salonica (Θεσσαλονßκη),
τι­­κών ερ­γα­­σι­ών α­πό το 1979 και με­τά στα ι­στο­ρι­κά αρ­÷εß­α του T­e­t­o­vo και
του K­r­u­­s­o­­vo με­τέ­γρα­øαν τα αλ­βα­νι­κά και ελ­λη­νι­κά έγ­γρα­φα στο κυ­ριλ­λι­
κό αλ­φά­­βη­το, προ­κει­μέ­νου να α­πο­δει­÷θεß ό­τι οι αλ­βα­νι­κές και βλά­÷ι­κες
κοι­νό­­τη­τες τùν πε­ρι­ο­÷ών αυ­τών ÷ρη­σι­μο­ποι­ού­σαν το κυ­ριλ­λι­κό αλ­φά­βη­
το5. ¸­να μι­κρό δεßγ­μα της συμ­πε­ρι­φο­ράς και της με­τα­÷εß­ρι­σης τùν μει­ο­
νο­τή­τùν της γει­το­νι­κής ÷ώ­ρας με α­πώ­τε­ρο σκο­πό να ε­ξα­φα­νι­στεß κά­θε
στοι­÷εß­ο που να α­να­δει­κνύ­ει κά­τι δι­α­φο­ρε­τι­κό α­πό αυ­τό που ε­πι­θυ­μούν
οι ι­θύ­νον­τες της γεß­το­νος να πα­ρου­σιά­σουν ùς «μα­κε­δο­νι­κά μα­κε­δο­νι­
κό»6 στε­ρών­τας αυ­τούς τους ό­ρους α­πό το ε­θνο­τι­κό ελ­λη­νι­κό πε­ρι­ε­÷ό­
με­νο το ο­ποß­ο δι­και­ù­μα­τι­κά και ι­στο­ρι­κά εß­÷αν. ¸­να ε­πß­σης ÷α­ρα­κτη­ρι­στι­
κό πα­ρά­δειγ­μα α­νη­λε­ούς «δη­μο­κρα­τι­κής» αν­τι­με­τώ­πι­σης της γει­το­νι­κής
÷ώ­ρας που δεν ε­κμε­ταλ­λεύ­τη­κε έ­ùς τώ­ρα η ελ­λη­νι­κή πλευ­ρά (πα­ρό­τι οι
το Kutles (Âεργßνα), Pella και το Belomore (άσπρη θάλασσα-Áιγαßο που δεν εßναι
άλλη από την βουλγαρική ορολογßα της επο÷ής του Μακεδονικού Áγώνα) και φυσικά
ο Μέγας Áλέξανδρος ùς ο ήρùας και ο πρόγονος τùν γειτόνùν. Áς μη ξε÷νούμε
την ελληνική καταγùγή του Gruevski του οποßου ο παππούς ο Νικόλαος Γκρουúος
από την Á÷λάδα Φλùρßνης (Krusoradi η παλαιά ονομασßα) πολέμησε στο αλβανικό
μέτùπο, τραυματßσθηκε σοβαρά και πέθανε σε στρατιùτικό νοσοκομεßο. Ο γιος του
και πατέρας του Gruevski κατέφυγε κατά την διάρκεια του εμφυλßου στη γειτονική
÷ώρα λόγù τùν πολιτικών του πεποιθήσεùν αριστερßζουσας κατεύθυνσης. Χιλιάδες
παιδιά «βρέθηκαν» στη γειτονική ÷ώρα εßτε με τη θέληση τùν γονέùν τους εßτε στην
κυριολεξßα δια της βßας, θύματα μιας άφρονης πολιτικής αντιπαράθεσης, για να
δημιουργηθεß αργότερα η ρα÷οκοκαλιά και η αι÷μή του δόρατος τùν Σκοπßùν για
να καταδει÷θεß ότι υπήρ÷ε και υπάρ÷ει «μειονότητα» στην Ελλάδα που καταπιέζεται
και πρόγονοι αυτής εκδιώ÷θηκαν από τις ελληνικές αρ÷ές την περßοδο ´46-´49.Âλέπε
την ανατύπùση της εκδόσεùς του 1949 της εφημερßδας «ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΦΩΣ» με τßτλο
«ΔΩΣΤΕ ΜÁΣ ΠΙΣΩ ΤÁ ΠÁΙΔΙÁ ΜÁΣ», Γεùργßου Μανούκα, Παιδομάζùμα, το μεγάλο
έγκλη­μα κατά της φυλής, του ιδßου, Παιδομάζùμα, η αγùγή και η διδασκαλßα τùν απα­
÷θέν­τùν Ελληνοπαßδùν που αποτελούν ανατυπώσεις του 1969.
5. Shaban Prikti, Shqipetaret e Tetoves, Tirane 1994, σελ. 118-120.
6. Æήτημα Φιρμιλιανού Σκοπßùν, Φάκελος Ι-V: «Áλληλογραφßα», Φάκελος V-IX, αρ.
επιστ. 14. Με βάση το ÷αρακτήρα τùν μεταφράσεùν και τùν υπολοßπùν σημειώ­σεùν
του Φακέλου, η επιμελής αρ÷ειοθέτηση έγινε από τον Áρ÷ιμανδρßτη τότε Μεγ. Áργεο­
φύ­λακα Ιùακεßμ Φυρόπουλου μετέπειτα μητροπολßτη Πελαγονίας. Τέτοια έγγραφα
θα πρέπει να σώζονται και στα αρ÷εßα της Μητρόπολης Σκοπßùν, αν και το Τιτοúκό
καθεστώς εß÷ε φροντßσει να εξαφανßσει ή να αλλοιώσει οποιοδήποτε εκκλησιαστικό
έγγραφο από τα μοναστηριακά και επισκοπικά αρ÷εßα που αποδεßκνυε την ελληνική
επιρροή και ιστορßα στα εκκλησιαστικά πράγματα της «Áρ÷ιεπισκοπής Á÷ριδών
(÷αρακτηριστικό παράδειγμα της «ιστορßας» που γράφεται στη γειτονική ÷ώρα).
σκο­πια­νοß έ­θε­σαν θέ­μα «Μα­κε­δο­νι­κής Εκ­κλη­σß­ας») εß­ναι και η πε­ρß­πτù­ση
του πραγ­μα­τι­κού και νό­μι­μου Áρ­÷ι­ε­πι­σκό­που Á­÷ρß­δος Ι­ù­άν­νου7.
Ο κα­θη­γη­τής Τρß­τος α­σ÷ο­λή­θη­κε ε­πι­στα­μέ­να με το θέ­μα του Ι­ù­άν­νη και
θα ή­ταν ÷ρή­σι­μο να α­να­φέ­ρου­με κά­ποι­α στοι­÷εß­α για να γß­νει αι­σθη­τό το
τι α­κρι­βώς συμ­βαß­νει και στον εκ­κλη­σι­ασ­ τι­κό το­μέ­α στη γει­το­νι­κή ÷ώ­ρα8
(στο πα­ράρ­τη­μα πα­ρου­σι­ά­ζον­ται 18 α­νέκ­δο­τα έγ­γρα­φα που α­να­δει­κνύ­
ουν α­νά­γλυ­φα τα τε­λευ­ταß­α γε­γο­νό­τα στην «Εκ­κλη­σß­α» τùν Σκο­πß­ùν, 3
α­νέκ­δο­τα έγ­γρα­φα που α­να­φέ­ρον­ται στη φυ­λά­κι­ση του Ι­ù­άν­νη και τέ­λος
η συ­νέν­τευ­ξη, στην ε­φη­με­ρß­δα «P­r­a­v­o­s­l­a­v­l­je» του Σερ­βι­κού Πα­τρι­αρ­÷εß­ου,
του Ι­ù­άν­νη, ό­πùς τα α­να­φέ­ρει ο καθ. Τρß­τος στα βι­βλß­α του). Το 1945 στην
Á´κλη­ρο­λα­ú­κή συ­νέ­λευ­ση της στρα­τι­ù­τι­κής λέ­σ÷ης τùν Σκο­πß­ùν το τι­το­úκ­ ό
κα­θε­στώς, με το πι­στό­λι στον κρό­τα­φο, δη­μι­ού­ρη­σε την «μα­κε­δο­νι­κή» εκ­
κλη­σß­α με τον τßτ­λο «Á­γß­α Κλη­μεν­τια­νή Áρ­÷ι­ε­πι­σκο­πή Á­÷ρß­δος».9
Για να γß­νει κα­τα­νο­η­τό το μέ­γε­θος της κρα­τι­κής πα­ρέμ­βα­σης, να το­
νß­σου­με ό­τι ε­νώ το κα­θε­στώς υ­λο­ποι­ού­σε την ι­δέ­α της «μα­κε­δο­νι­κής
εκ­κλη­σß­ας», το­πο­τη­ρη­τής του θρό­νου της Σερ­βß­ας που ÷ή­ρευ­ε ή­ταν ο
ε­πß­σκο­πος Σκο­πß­ùν Ι­ù­σήφ, ο ο­ποß­ος δεν εß­÷ε προ­λά­βει να γß­νει «Μα­
κε­δό­νας» και κα­τηύ­θυ­νε τις α­πο­φά­σεις του Πα­τρι­αρ­÷εß­ου ε­ναν­τß­ον της
κρα­τι­κής «μα­κε­δο­νο­ποι­η­τι­κής» πα­ρέμ­βα­σης. Το Πα­τρι­αρ­÷εß­ο της Σερ­βß­ας
πα­ρά τις πι­έ­σεις του Τß­το, κή­ρυ­ξε εν­τέ­λει το 1967 σ÷ι­σμα­τι­κό αυ­τό το
εκ­κλη­σι­α­στι­κό πα­ρα­μόρ­φù­μα της «μα­κε­δο­νι­κής εκ­κλη­σß­ας» με βά­ση το
κα­νο­νι­κό δß­και­ο10. Ο ι­σ÷υ­ρι­σμός ε­ξάλ­λου τùν σκο­πια­νών ι­στο­ρι­κών ό­τι
η εκ­κλη­σß­α τους εß­ναι συ­νέ­÷εια της Áρ­÷ι­ε­πι­σκο­πής Á­÷ρß­δας εß­ναι έ­ù­λος
και φαι­δρός για­τß11:
1. Η Áρ­÷ι­ε­πι­σκο­πή Á­÷ρß­δας δεν ή­ταν πο­τέ ε­θνι­κή εκ­κλη­σß­α, α­φού
7. Εφημερßδα «Áπογευματινή» Τρßτη 17 Ιουνßου 2008, σελ. 14, με τßτλο: «Á÷ρßδος και
Σκοπßùν Ιùάννης: Εßμαι υπό διùγμόν», σελ. 14-15.
8. Μι÷αήλ Γ. Τρßτος, Νεώτερες εξελßξεις στην σ÷ισματική εκκλησßα τùν Σκοπßùν,
Εκδόσεις Âάνιας, Θεσσαλονßκη 2004, ÁΝΩΤÁΤΗ ΕΚΚΛΗΣΙÁΣΤΙΚΗ ÁΚÁΔΗΜΙÁ ÂΕΛΛÁΣ
ΙΩÁΝΝΙΝΩΝ, ÂΕΛΛÁ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΕΠΕΤΗΡΙΔÁ, ΤΟΜΟΣ Δ´, Μι÷αήλ Γ. Τρßτος, Το
μαρτύριο και η μαρτυρßα του Áρ÷ιεπισκόπου Á÷ρßδος Ιùάννου, ανάτυπο, Âέλλα,
Ιùαννßνùν 2007.
9. Χρυσανθόπουλου Μι÷αήλ, Á÷ρßδα, Ιστορική δια÷ρονική πορεßα, σελ. 116 κ´ε.
10. Η Gelzer, Der Patriarchat von Achrida, Leipzig 1902, σελ. 32 κ´ε.
11. Μι÷αήλ Γ. Τρßτος, Νεώτερες εξελßξεις στην σ÷ισματική εκκλησßα τùν Σκοπßùν,
Θεσσαλονßκη 2004, σελ. 8.
πο­τέ δεν υ­πήρ­÷ε ταύ­τι­ση με την πο­λι­τι­κή υ­πό­στα­ση κα­νε­νός σλα­βι­κού
κρά­τους.
2. Δεν ι­δρύ­θη­κε με α­πό­φα­ση εκ­κλ. Συ­νό­δου, αλ­λά με αυ­το­κρα­το­ρι­κή
εν­το­λή, η ο­ποß­α δεν ε­πι­κυ­ρώ­θη­κε πο­τέ α­πό το Πα­τρι­αρ­÷εß­ο, αλ­λά α­να­
γνù­ρß­σθη­κε de f­ac­ ­to.
3. Δεν εß­÷ε πο­τέ «μα­κε­δο­νι­κό» ÷α­ρα­κτή­ρα, για­τß το ποß­μνιο της ή­ταν
μι­κτό: ελ­λη­νι­κό, βουλ­γα­ρι­κό, σερ­βι­κό. Ε­ξάλ­λου ό­λοι οι Áρ­÷ι­ε­πß­σκο­ποι Á­÷ρß­
δας πλην του Ι­ù­άν­νου, ή­ταν ¸λ­λη­νες που προ­ù­θού­σαν την ελ­λη­νι­κή
γλώσ­σα και παι­δεß­α.
Για να έ­÷ου­με θε­τι­κά σ´ αυ­τό το θέ­μα α­πο­τε­λέ­σμα­τα στο μέλ­λον,
ε­κτός α­πό την ε­πι­βε­βλη­μέ­νη ελ­λη­νι­κή εκ­κλη­σι­α­στι­κή α­νά­μει­ξη για την
α­πο­κα­τά­στα­ση της εν­δο-ορ­θο­δο­ξια­κής η­ρε­μß­ας και κα­νο­νι­κό­τη­τας, συμ­
φù­νού­με με τον κα­θηγ. Τρß­το που το­νß­ζει12:
1. To επίσημο κράτος να αφήσει ελεύθερη την Εκκλησία να επιτελέσει
το λυτρωτικό και σωτηριαλογικό της έργο.
2. Η Εκκλησία των Σκοπίων να αναγνωρίσει ως αντιεκκλησιαστικές
και αντικανονικές τις ενέργειές της από το 1944 και εξής και να ζητήσει
συγγνώμη από την Εκκλησία της Σερβίας, για όσα άτοπα μέχρι σήμερα
έπραξε σε βάρος της.
3. Να δεχθεί την ονομασία της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Αρχιεπισκοπής
Αχρίδος και όχι Μακεδονίας, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, δεν πρόκειται
να αναγνωρισθεί ούτε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο ούτε από την
Εκκλησία της Ελλάδος.
Ο G­r­u­e­v­s­ki «παß­ζει» πο­λύ κα­λά το ÷αρ­τß του δι­εκ­δι­κη­τι­κού «μα­κε­δο­
νι­σμού» με τον ά­ρι­στα κρυμ­μέ­νο σλα­βß­ζον­τα βουλ­γα­ρι­σμό, για­τß αυ­τή η
φά­ση του «μα­κε­δο­νι­κού» ζη­τή­μα­τος ό­πùς πα­ρου­σι­ά­ζε­ται α­πό τη γει­το­
νι­κή ÷ώ­ρα εß­ναι η σύγ­÷ρο­νη και α­να­γεν­νη­μέ­νη έκ­φρα­ση του βουλ­γα­ρι­κού
δι­εκ­δι­κη­τι­σμού13. Φυ­σι­κά τα γε­ù­πο­λι­τι­κά παι­÷νß­δια κα­λά κρα­τούν, το
δια­ßρει και βα­σß­λευ­ε κυ­ρια­ρ÷εß και οι κά­θε εß­δους σù­τή­ρες και προ­στά­τες
12. Μι÷αήλ Γ. Τρßτου, «Νεότερες εξελίξεις στη σχισματική εκκλησία των Σκοπίων»,
Θεσσαλονίκη 2004, σελ. 18
13. Manfred Wörner Foundation, Balgarskata politika sprjamo Republika Makedonija,
σελ. 55 κ´ε.
τùν μι­κρών και «α­δι­κη­μέ­νùν» «ε­θνών» υ­παρ­÷όν­τùν ή μη, υ­πο­βο­η­θούν
αυ­τές τις ε­νέρ­γει­ες14.
Ο G­r­u­e­vs­ ­ki και ο κά­θε G­r­u­e­v­s­ki θα ε­κμε­ταλ­λευ­τεß στο έ­πα­κρο το βέ­το
της Ελ­λά­δος για να «η­ρù­ποι­η­θεß» στα μά­τια τùν κα­τοß­κùν της γεß­το­νος,
αλ­λά και δι­ε­θνώς, ό­τι ε­νώ πλη­ροß η «÷ώ­ρα» του τα «κρι­τή­ρια» για πλή­
ρη έν­τα­ξη στο ΝÁ­ΤΟ και την Ε­Ε, ό­τι αυ­τή η «÷ώ­ρα» εß­ναι «φτù­÷ή» ÷ù­ρßς
στρα­τό και με­γά­λο «πλη­θυ­σμό», η Ελ­λά­δα ε­ναν­τß­ον «πά­σης λο­γι­κής» της
φράσ­σει το δρό­μο αυ­τό15.
Á­πό τον «μα­κε­δο­νß­ζον­τα» βουλ­γα­ρι­σμό της ε­πο­÷ής της ε­ξαρ­÷ß­ας και
του Μα­κε­δο­νι­κού Á­γώ­να εß­÷α­με στα­δια­κά τον α­ρι­στε­ρß­ζον­τα και δε­ξι­ΐ­-
­ζον­τα «βουλ­γα­ρι­κό μα­κε­δο­νι­σμό» της ÂΜΟ­ΡΟ (ε­σù­τε­ρι­κή μα­κε­δο­νο-θρα­
14. Εßναι γνùστοß οι 4 από τους επιφανέστερους στην πολιτική ζùή τùν ΗΠÁ
σύμβουλοι του Τζον ΜακΚέιν και του Τ.Μπους που πατρονάρουν όλες τις ενέργειες
τùν Σκοπιανών. Ο Randy Schennemann εßναι ο οικονομικός σύμβουλος του ΜακΚέιν
και συντονιστής της αντιπολßτευσης του «ελληνικού λόμπυ» και της προώθησης τùν
σκοπιανών θέσεùν μέσù της εταιρεßας ORION STRATEGIES που ßδρυσε ο ßδιος. Η
εταιρεßα εß÷ε δε÷θεß αμοιβή 300.000 δολαρßùν από την οργάνùση «Ynited Madeconian
and Diaspora», πρόεδρος της οποßας εßναι ο Meto Koloski. Ο Mike Lafirovski εßναι
πρόεδρος της εταιρεßας Nortel, μέλος της επιτροπής Telecom Advisory Committee και
σύμβουλος του Μπους. Ο Lawrence Butler πρώην πρέσβης τùν ΗΠÁ στα Σκόπια και
πρώην βοηθός υφυπουργός εξùτερικών. Τα ß÷νη του εντοπßζονται σε πολλές ενέργειες
της σκοπιανής ηγεσßας εναντßον της Ελλάδας. Ο Edward P. Joseph εßναι αναλυτής και
συνεργάζεται με τον ινστιτούτο Brookings του οποßου βασική ιδέα και συμβολή ήταν
ο αλυ­τρùτισμός, πράγμα που το βιώνουμε με τις «αξιώσεις» τùν γειτόνùν για
αναγνώ­ριση «μακεδονικής» (sic) «μειονότητας» στην Ελλάδα, επιστροφή περιουσιών,
εδαφικών αλλαγών κ.ο. (Προσπάθειες για τη δημιουργßα θέματος «μειονοτικού» έγι­
ναν στις 20/7/2008, στη Μελßτη Φλùρßνης με συμμετέ÷οντες από τα Σκόπια υπό
τη σημαßα του «Παγκόσμιου Μακεδονικού Κογκρέσου» του Petrov με ανύπαρκτα
απο­τε­λέσματα προς πλήρη απογοήτευση τùν διοργανùτών. Να τονßσουμε ότι σπου­
δαßο ρόλο στον «αυθόρμητο πατριùτισμό» τùν Σκοπßùν παßζει και η ύπαρξη της
αμερικανικής βάσης CAMP BONDSTEFL στο Urosevac του νότιου Κοσυφοπεδßου,
η οποßα απέ÷ει 149 ÷λμ από τα ελληνικά σύνορα και 26 ÷λμ από την πόλη τùν
Σκοπßùν. Σε έκταση 3.865 στρεμμάτùν φιλοξενεß 9.000 Áμερικανούς στρατιùτικούς,
το εσùτερικό οδικό δßκτυο της έ÷ει μήκος 25 ÷λμ και εßναι η πρώτη διακρατική βάση,
η οποßα εκτεßνεται στο έδαφος δύο «κρατών» τùν Σκοπßùν και του Κοσυφοπεδßου,
και έ÷ει τη διαρκή επιτήρηση εκτός τùν Âαλκανßùν και της Áνατ. Μεσογεßου και τον
πετρελαιο-αγùγό ÁΜÂΟ που θα διέλθει μέσù Σκοπßùν (ο διοικητής της βάσης εßναι
ο Áμερικανός ταξßαρ÷ος Douglas Earhart).
15. «MTV SAT», Επßσημα δελτßα ειδήσεùν 03, 04, 05, 06, 07, 08/9/2008 με δηλώσεις
κι­κή ε­πα­να­στα­τι­κή ορ­γά­νù­ση) τον α­κραß­ο δο­λο­φο­νι­κό «μα­κε­δο­νι­σμό» της
ÂΜΡΟ του M­i­h­aj­­l­ov στη Âουλ­γα­ρß­α16 τον «σερ­βß­ζον­τα» ή «σερ­βο­κι­νού­
με­νο» (ή «σερ­βι­κής εμ­πνεύ­σε­ùς») «μα­κε­δο­νι­σμό» στη Γι­ουγ­κοσ­λα­βß­α του
με­σο­πο­λέ­μου (που λε­γό­ταν τό­τε Âα­σß­λει­ο Σέρ­βùν, Κρο­α­τών και Σλο­
βέ­νùν) και α­μέ­σùς με­τά τον «σλα­βι­κο-κομ­μου­νι­στι­κό» «μα­κε­δο­νι­σμό»
του νό­του της Γι­ουγ­κοσ­λα­βß­ας του T­i­to και σή­με­ρα τον «μα­κε­δο­νι­κό μα­
κε­δο­νι­τι­σμό» σλα­βι­κής κα­τα­σκευ­ής και κα­τεύ­θυν­σης17 πα­ρά τις φι­λό­τι­
Gruevski.
16. Albert Londres, Κομιτατζήδες ή η τρομοκρατßα στα Âαλκάνια κατά την περßοδο
του μεσοπολέμου, Áθήνα 2008, Στο «¸θνος της Κυριακής», 3/8/2008, στο σ÷ετικό
άρθρο παρουσιάζονται οι ναζιστικές ρßζες της ÂΜΡΟ, η συμμα÷ßα με τη Ustasi και
τις εκκαθαρßσεις υπό την καθοδήγηση του αρ÷ηγού τùν SS Χάινρι÷ Χßμλερ. Μετά
την ήττα του Άξονα και με την κάλυøη τùν δικτύùν τùν Ustasi και του Âατικανού,
ο Mihajlov μετοßκησε στη Ρώμη απ´ όπου συνέ÷ισε να κατευθύνει τον σλαβικό
αλυτρùτισμό. Το 1950 εκδßδεται στις ΗΠÁ στην αγγλική γλώσσα βιβλßο του με τßτλο
«Macedonia: A Switzerland in the Balkans, Μακεδονßα η Ελβετßα τùν Âαλκανßùν», στο
οποßο προβάλλει ένα όραμα πολυεθνικού κράτους με ηγέτιδα εθνική ομάδα τους
«Μακεδόνες» σλαβοβουλγαρικής απόκλισης. Áυτό εν μέρει πραγματοποιήθηκε με την
ανεξαρτητοποßηση τùν Σκοπßùν. Ο Mihajlov συνέ÷ισε ùς ηγέτης του «Μακεδονικού
Áπελευθερùτικού Κινήματος» (MLM) με την υποστήριξη της «Μακεδονικής πατριùτικής
οργάνùσης» ΗΠÁ και Καναδά της πιο σημαντικής «αλυτρùτικής» και «επεκτατικής»
οργάνùσης τùν Σκοπßùν και της διασποράς τùν προùθούντας πάντα το όραμα της
«ΜΕΓÁΛΗΣ ΜÁΚΕΔΟΝΙÁΣ». Ο Mihajlov πέθανε στο κρεβάτι του το 1990 στη Ρώμη
λßγους μήνες πριν από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβßας. Εßναι σημαντικό ότι το παρών
καθεστώς τùν Σκοπßùν και ιδιαßτερα το κόμμα ÂΜΡΟ που φέρει το ßδιο όνομα με
την οργάνùση στην οποßα αφοσιώθηκε ο Mihajlov (παρά τις όποιες προσπάθειες
να αποκηρυ÷θεß λόγù «δεξιού» παρελθόντος του) επαναφέρει την ιδεολογßα του
σλαβßζοντος παν-μακεδονισμού (με κρυμμένο ακραιφνή βουλγαρισμό όπùς τονßστηκε
και πιο πάνù ότι εßναι η σύγ÷ρονη έκφραση του βουλγαρικού διεκδικητισμού). Áυτό
εξηγεß την εμμονή με τη λεηλασßα τùν ελληνικών μακεδονικών συμβόλùν και τους
ισ÷υρισμούς του Gruevski περß «Μακεδονικής» μειονότητας στην Ελλάδα.
17. Σε αυτόν εντάσσεται και η προσπάθεια «επανέκδοσης» του Abecedar του
1925. Γι´ αυτή την «εκδοτική» παρουσßαση υπήρ÷ε μια αξιόλογη βιβλιοκρισßα από τον
Âασßλειο Κ. Μπακούρο το Φεβρουάριο του 2008, ο οποßος βάζει κάποια πράγματα σε
σùστή βάση όσον αφορά την ντοπολαλιά τùν σλαβόφùνùν Ελλήνùν της Μακεδονßας
και την προσπάθεια σύνδεσής της με την γλώσσα τùν Σκοπßùν, η οποßα αποτελεß
«γλùσσικό» κατασκεύασμα, στην περιοδική έκδοση «Τρßτο Μάτι». Επßσης για το
ßδιο θέμα έ÷ει γράøει και ο Ιάκùβος Μι÷αηλßδης στο «Μειονοτικές ευαισθησßες και
εκπαιδευτικά προβλήματα: Η περßπτùση του Abecedar στο: Γλώσσες, Áλφάβητο και
εθνική ιδεολογßα στην Ελλάδα και τα Âαλκάνια. Επιμέλεια Κùνσταντßνος Τσιτσελßκης,
μες προ­σπά­θει­ες τùν ι­θυ­νόν­τùν (σε ό­λους τους το­μεßς) της γεß­το­νος να
α­ποσ­λα­βο­ποι­ή­σουν το πα­ρελ­θόν τùν κα­τοß­κùν της ÷ώ­ρας (μια πραγ­
μα­τι­κά σ÷ι­ζο­φρε­νι­κή κα­τά­στα­ση), ό­πùς δε δß­στα­σαν να α­πο­ελ­λη­νο­ποι­
ή­σουν κά­θε τι το μα­κε­δο­νι­κό με ε­ξό­φθαλ­μες ε­πι­στη­μο­νι­κές ε­πι­φά­σεις.
Πρό­κει­ται για α­πß­στευ­της φαι­δρό­τη­τας θε­ù­ρß­ες. Γι´ αυ­τό το­νß­ζουν ό­τι
η κόκ­κι­νη γραμ­μή της ÷ώ­ρας εß­ναι η δι­α­τή­ρη­ση της ε­θνι­κής ταυ­τό­τη­τας
(s­ic), γλώσ­σας και κουλ­τού­ρας. Θα ή­ταν α­φέ­λεια να υ­πο­στη­ρι­÷θεß ό­τι
υ­πάρ­÷ει πε­ρß­πτù­ση το γει­το­νι­κό κρά­τος να «α­πο­δε­÷θεß» «γε­ù­γρα­φι­κό
ο­νο­μα­το­λο­γι­κό» προσ­δι­ο­ρι­σμό, α­κρι­βώς για τους πα­ρα­πά­νù λό­γους.
Η γεß­το­να ÷ώ­ρα δι­εκ­δι­κεß ο­λό­κλη­ρη την μα­κε­δο­νι­κή ι­στο­ρß­α και την έ­÷ει
πλή­ρùς τα τε­λευ­ταß­α (10) ÷ρό­νια οι­κει­ο­ποι­ηθ­ εß.
Η Ελ­λά­δα α­μύ­νε­ται ÷ù­ρßς να μπει στην ου­σß­α του προ­βλή­μα­τος και
να θε­λή­σει να προ­στα­τεύ­σει τους πραγ­μα­τι­κούς Μα­κε­δό­νες, ε­κτός τùν
συ­νό­ρùν της (την ελ­λη­νι­κή ε­θνι­κή μει­ο­νό­τη­τα), τον πραγ­μα­τι­κό Μα­κε­δο­νι­
κό πο­λι­τι­σμό, αρ­÷αß­ο, βυ­ζαν­τι­νό και νε­ώ­τε­ρο που τον κα­τα­στρέ­φουν οι
γεß­το­νες συ­στη­μα­τι­κά, «μα­κε­δο­νο­ποι­ών­τας» τον «σλα­βι­κά», πα­ρου­σι­ά­
ζον­τάς τον ùς κα­θα­ρά «μα­κε­δο­νι­κό» σε ό­λο τον κό­σμο18. Και έ­τσι οι πα­
ρα­÷α­ρά­κτες φαß­νον­ται ùς νό­μι­μοι συ­νε­÷ι­στές της «μα­κε­δο­νι­κής» ι­στο­ρß­
ας και πο­λι­τι­σμού, ι­σ÷υ­ρι­ζό­με­νοι ό­τι η ελ­λη­νι­κή προ­πα­γάν­δα α­νά τους
Áθήνα 1999, σελ. 141, Ν. Áνδριώτη, Το ομόσπονδο κράτος τùν Σκοπßùν και η γλώσσα
του, Θεσσαλονßκη, 1992, Otto Kronsteiner, The collapse of Yogoslavia and the furure pros­
pects of the Madedonian literary language (a late case of glossotommy?), Wien 2004.
18. Σε εκπομπή στις 21/8/2008 στο κρατικό κανάλι MTV SAT (εßναι και δορυφορικό)
με τßτλο «Glasot na Narodot» (η φùνή του έθνους), υπεύθυνος της οποßας εßναι ο M.
Tomic, εß÷αν κληθεß ο Oginar ομογενής από τις ΗΠÁ, η περßφημη Markus φιλόλογος-
ιστορικός και ο καθηγητής ιστορικός-αρ÷αιολόγος Iljov και υποστηρß÷θηκε ότι το
έθνος τùν Ελλήνùν δεν υπήρξε ποτέ, ότι οι ¸λληνες δεν εß÷αν καθόλου πολιτισμό
ούτε γλώσσα και έκλεøαν την ιστορßα τùν σκοπιανών («Μακεδόνùν»), επßσης ότι
η γλώσσα του Μ. Áλεξάνδρου ήταν η σκοπιανή και πρέπει να διεξα÷θεß αγώνας να
ξαναγραφεß η ιστορßα από την αρ÷ή. Στην ßδια εκπομπή έγινε εκτεταμένη αναφορά
σε έκδοση (πρόσφατη) του Ιδρύματος Μουσεßου Μακεδονικού Áγώνα (κέντρο έρευνας
Μακεδονικής ιστορßας και τεκμηρßùσης) με τßτλο: «Μακεδονικές ταυτότητες στο ÷ρόνο,
Διεπιστημονικές προσεγγßσεις», Επιμέλεια Ιùάννης Στεφανßδης, Âλάσσης Âλασßδης,
Ευάγγελος Κùφός, λέγοντας ότι οι ¸λληνες αρ÷ßζουν να παραδέ÷ονται «μακεδονική
ταυτότητα» ßσùς για πρώτη φορά. Áπό προσεκτική μελέτη όμùς του πονήματος που
εßναι πράγματι αποστασιοποιημένο από την καθιερùμένη γνùστή ιστοριογραφική
ελληνική καταγραφή, εξάγεται αβßαστα το συμπέρασμα ότι καταδεικνύεται το
παράδοξο της σκοπιανής «μακεδονικής» εμμονής που δεν έ÷ει ιστορική βάση και
τεκμηρßùση και παρουσιάζεται ανάγλυφα το εγ÷εßρημα του γειτονικού κράτους που
έ÷ει παραβιάσει κάθε κανόνα δεοντολογßας σε κάθε τομέα προς υποστήριξη τùν
θέσεùν του.
αι­ώ­νες εß­÷ε συ­σκο­τß­σει την «μα­κε­δο­νι­κή» ι­στο­ρß­α και αυ­τοß ε­λέ­ù Θε­ού
εß­ναι οι ι­θύ­νον­τες να την «κα­θα­ρß­σουν», να την «α­πο­κα­τα­στή­σουν» και
να την ε­πι­δεß­ξουν ό­πùς «πραγ­μα­τι­κά» εß­ναι, για­τß ό­πùς ι­σ÷υ­ρß­ζον­ται το
ι­στο­ρι­κό, ι­στο­ρι­ο­γρα­φι­κό, πο­λι­τι­σμι­κό, γλùσ­σι­κό, νο­μι­κό δß­και­ο εß­ναι με
το μέ­ρος τους.