Ana Romaní Poeta noiesa
“Das últimas mareas trata sobre a memoria
histórica de xénero das mulleres”
Jésica Romarís Lema
NOIA
-Vou recitarlle un poema do
seu libro Das últimas mareas:
Camiñan descalzas polas rochas,
Pantasmas de sal habitan as
[sombras,
saben que as últimas mareas
esqueceron na praia restos do
[naufraxio.
As mulleres recollen cada noite
os tesouros de auga, líquidos e
[fráxiles,
rebélanse contra a historia,
constrúen co mar as estatuas
que nunca permanezan.
As mulleres de sal, con argazos
[de sombras,
xorden das últimas mareas
e tecen tesouros de auga cada
[noite
contra a historia.
Elas, que saben que o efémero
[permanece.
-Como son as mulleres deste
poema?
-Uf, que pregunta! As mulleres
deste poema somos en realidade
case todas, o poema nace ou ca-
miña cara a utopía. É a historia
dun soño e ao mesmo tempo, ten
todo o peso da memoria históri-
ca de xénero das mulleres e de
toda a súa historia de espolio e
submisión. Así que o poema é a
materialización a través da escri-
ta dun soño posible.
Jésica Romarís Lema
IES Campo de San Alberto
Egas Moniz s/n
María Josefa Lorenzo Torea
x (Sinala cun x)
Ana na Tasca Típica de Noia. I J. N.
-Que traballo fan?
-Estas mulleres fregan a louza,
limpan a casa, atenden ao seu pai
enfermo, van á compra, van ao
instituto, cociñan, escriben poe-
mas, dan clase… fan os traballos
que facemos todas.
-Están tristes ou alegres?
-Están esperanzadas.
-Inspirouse nas mulleres da ría
de Noia para escribilo?
-Non é que me inspirara nas mu-
lleres de Noia o que pasa é que
elas están aí.
-Por que lle escribe poemas ao
mar?
-Por que o mar é unha presenza
constante na miña vida. En esto si
que ten moito que ver que eu
nacera en Noia. O meu entorno
natural ten sempre referencias ma-
15200 Noia
Ana Romaní (Noia, 1962) é
poeta e traballa na Radio Ga-
lega. O seu programa cháma-
se Diario Cultural e leva con
el desde fai 20 anos. Ten va-
rios libros de poemas: Pala-
bra de Mar (1987), Das últi-
mas mareas (1994), Arden
(1998), Love me tender. 24
Pezas mínimas para unha
caixa de música (2005), e foi
moi amable con nós na Tasca
Típica de Noia.
rítimas. Eu nacín en Noia e pasei
a miña infancia indo á praia de
Boa. Pero non só é por isto, ta-
mén porque as miñas lecturas de
Avilés de Taramancos, Manuel
Antonio ou Xoana Torres son
todas lecturas e escritas poéticas
sobre o mar.
-Que lle gusta mais, escribir ou
falar pola radio?
-Gústanme as dúas cousas. Nuns
momentos máis unhas e noutros
momentos máis outras. Pero o
meu traballo na radio gústame
moito tamén.
-Está escribindo agora algún
poema?
-Estou escribindo un libro.
-Moitas grazas e felicidades
por escribir uns poemas tan
bonitos.
19 3ºESO (A. E.)
A Coruña 981 822800