Narrator: Napakasaya na ni Joshua noon kapiling ang babaeng nagpapatibok

at nagmamay-ari ng kaniyang puso. Marami syang pagsubok na nilampasan

at parang sumusuot na sya sa butas na karayom. Noong nangingilang pugad
pa lamang sya dahil napakahigpit ng ina ng dalaga. Nawasak lahat ng mga
pangarap niya nang may isang mapaglubid ng buhagin na nagsimula ng
tsismis na naka buntis daw sya. Animoy apoy ito na kumulat sa bilis at
nakarating sa ina ng dalaga na siyang ipinag-init ng tuktok ng huli.
Scene 1: Sa bahay
Weng (galit na galit): Ang kapal naman ng mukha mo at nakuha mo pang
tumuntong sa lupa ko! Sinira mo ang tiwalang binigay ko sayo. Akala mo
ipapakita ko pa sayo ang anak ko? Wag ka nang umasa, ilalayo ko na siya
sayo!
Narrator: Sinubukan niyang makontak ang dalaga sa cellphone o facebook,
atbp. Ngunit walang saysay ang kanyang mga ginawa. Nagtagal ang
panahon at tumigil na sya sa paghanap dahil ubos na ang pag-asa nya.
Kasabay ang pagtigil nya sa paghahanap ay ang pagiging playboy o babaero
nya. Lumipas ang ilang taon, isang dagok na naman ng kapalaran ang
kanyang naramdaman nang gawin ni kamatayan ang kanyang ama.
Scene 2: Usapan kasama ang abogado
Aries: Ah Joshua, alam kong nagluluksa ka pa ngayon. Ngunit mahigpit na
ipinagbibilin ng iyong ama na sabihin ko agad sayo ang kanyang huling
habilin.
Joshua: Pwde ho bang ipagpabukas na lang natin yan? Kakalibing pa lang ng
aking ama kanina.
Aries: Alam mo Joshua, nalilito rin ako e, naguguluhan rin ako sa iyong ama.
Ngunit alam mo naman kung gaano ko iginagalang ang iyong ama.
Sumusunod lamang ako sa kanyang mga utos. Alam mo kasi Joshua, bago
mamatay ang iyong ama ay pinalitan niya ang kaniyang huling habilin para
sayo.
Joshua: Sige ho, nakatali naman pala ang mga kamay ko dito e.
Aries: Halika maupo ka. Hindi mo magugustuhan ang iyong maririnig. Alam
kong alam mo na ikaw ang nag-iisang tagapagmana ng hindi masukat na
kayamanan ng iyong ama.
Joshua: Alam ko naman yon.

Aries: Dala siguro ng pag-aalala ng iyong ama sinabi niyang kailangan mo

makahanap ng babaeng dadalhin mo sa harap ng dambana matapos ang
isang taonn ng kanyang pagkalibing
Joshua: Ano bang klaseng kahillingan nyan?
Aries: Kumalma ka muna, hindi pa nga tapos ang lahat e.Ito oh, ayon sa dulo
ng kanyang bilin dapat makahanap ka ng babae sa loob ng isang taon kung
hindi ang kayamanan at mapupunta sa isang charity foundation na
sinusoportahan ng iyong ama.
Joshua: Hindi ko yan matatanggap.
Scene 3 (Parke)
Nerissa: Oh, Joshua parang binagsakan ka ng langit at lupa ah. E kasi Joshua
naman matagal na tayong matalik na magkaibigan. E pwede mo naman
sabihin sa aking ang lahat ng problema mo. E paano kita matutulungan kung
hindi?
Narrator: Binuhos ni Joshua sa kanyang kaibigan lahat ng kanyang problema
pati ang pangungulila nya sa yumaong ama. Matamang nakinig ang
kaibigan nya at nagsisilbing pansamatalang bato ni joshua. Nag-isi din ito
kung paano nya matutulungan si Joshua.
Carolina: Ah, alam ko na! Ano kaya kung balikan mo lahat ng naging
kasintahan mo? Malay mo, baka sakaling may magpakasal sayo.
Joshua: Eh hindi ko naman mahal yung mga yon.
Nerissa: Ehhhh Joshua e mas mabuti na yung sila ang pupuntahan mo kahit
papaano kasi mga naging kasintahan mo ang mga yon. E kilala mo ang mga
yan. Kaysa naman na pupunta ka sa mga babaeng mababa ang lipad.
Joshua: Tama ka! Magdilang anghel ka sana para matapos na lahat ang mga
problema ko.
Narrator: Nagsimula na nga silang hanapin ang mga naging kasintahan ni
Joshua.
Scene 4 (School)
Nerissa: Oh Joshua, andiya na yung babaeng muntik nang magpakamatay
noong iniwan mo siya. Kaya mo yan!

Joshua: Hi Melanie! Kamusta ka na?

Melanie: Joshua, Ikaw ba yan? Ano ginagawa mo dito?
Joshua: Melanie ahh gusto ko sanang humingi ng tawad sa mga kasalanan ko
sayo. Ngayon ko lang napagtanto na ikaw pala ang babae para sa buhay ko.
Melanie: Kung ako sayo titigil na ako. Di ko makalimutan ang sakit na
ginawa mo sa akin
Joshua (luluhod): Melanie parang awa mo na! Nakikiusap ako sayo.
Pinapangako ko sayo hihiga ka sa salapi kapag akoy pinakasalan mo.
Melanie: Hindi ko kailangan ang pera mo na patawad na kita pero hindi ko pa
rin nakakalimutan ang sakit na ginawa mo sa akin. Pagpatawad mo na
Joshua maiwan na kita.
(Nerissa at Carolina lalapit kay Joshua; Joshua tatayo mula sa pagkakaluhod)
Scene 5 (Sa school)
Carolina: Oh, di ba yan yung naaksidente matapos mong hiwalayan ? ano
nga bang pangalan nya? Jobell diba?
(kakalabitin ni Joshua si jobelle)
Jobell : Ay anak ng tipaklong na nagtalon talon grabe ka nakakagulat ka
naman e.pakiramdam ko tuloy yung puso ko tulad ng nadiskarel na tren.
Kainis, an oba yun ?
Joshua : pasensya kana ipagpatawad mo.
Jobelle : Sino ka ba? Di kita maalala e sabi kasi ng ate ko naaksidente ako.
Pag katapos kasi ng aksidente ko wala na talaga akong maalala. Nagkaamnesia daw ako. Anong pangalan mo? Sino ka ba?
Nerissa (bubulong): Mabuti to pwede mong sabihin na kasintahan ka nya at
malapit na kayo ikasal.
Joshua : Di mo ba ako naaalala ? Ako si Joshua yung kasintahan mo.
Jobelle : Joshua ba ka mo pangalan mo?
Carolina: Bakit Jobelle?

Jobelle : Kumukulo kasi yung dugo tapos umiinit talaga ang ulo ko kapag
naririnig ko yung pangalang Joshua Mendoza. Sya kasi yung mitsa ng buhay
ko. Sabi ng ate ko nagmamaneho daw ako noon. Tapos kausap ko daw siya
kinikuwento ko sa kanya lahat. Lahat ng pambobola na ginawa ng Joshua na
yan, yang butiking galing sa buwan na yan. Inis na inis talaga ako sa kanya,
sya ang mitsa ng buhay ko. Buti na lang nagka-amnesia ako at binura lahat
ng ate ko ang picture nya. Wala na ang alaala niya, kung hindi nasa
bilanguan na siguro ako ngayon. IKAW BA YON?!
Joshua: Ah, hindi hindi ako yon.
Jobelle: Ah mabuti naman ayaw ko kasing mamaho sa kulungan e? Grabe,
ano nga pala yung sadya mo kanina nung singulat mo ko. Parang importante
yung sasabihin mo, ano ba yon?
Carolina: Ah, wala yun kasi.
Jobelle: Hindi
Nerissa: Mapagbiro lang kasi itong, yun kai...yung best friend ko. Ba-bye ha
Jobelle: Nakakapagtaka, alam ko talaga mya sasabihin sya e. Tapos nung
kinukwento ko na nagmukha nang multo yung itsura nya ano kayang
nangyari doon? De bale ipapasa ko na lang itong proyekto ko, wait lang, asan
na ba yung proyekto ko? Ha, grabeeeeee, arghh kahit kailan talaga yung
pangalang Joshua na yan parang itim na pusa ang malas-malas. Arghhh
napunit ko pa yung project ko...kainis!
Scene 6 (Sa school)
Carolina: Joshua, di ba yan yung nakahuli sayong namamangka sa dalawang
ilog? Mag-ingat ka ha, balit ko kasi diyan...mainitin daw ulo nyan e.
Joshua: Salamat Nerissa, kaya ko to.
Joshua(makakasalubong si Angelou): Hi Angelou kamusta ka na? Ang laki ng
ipinagbago mo ah!
Angelou: Ano nakain mo?
Joshua: Wala naman, napagtanto ko lang na mali ang ginawa ko sayo na
paglalaro ng apoy. Humihingi ako ng tawad sayo sana mapatawad mo ako.
Angelou: Hindi ka lang naglaro sa apoy Joshua, pinagsabay mo kami ng
kahiramang suklay ko. Na itinuring ko nang halos kapatid. Dahil sayo nasira

ang relasyon namin, At isa pa, hindi biro-biro ang pagpapakasal. Hindi iyon
tulad ng mainit na kanin na maaari mong iluwa kapag napaso ka.
Joshua: Seryoso ako, maniwala ka, seryoso talaga ako.
Angelou: Alam mo tama ka, tama ka na malaki ang pinagbago ko. Hindi na
ako tatablan ng matamis mong dila. (Sabay alis)
Scene 7 (Sa Parke)
Carolina: Ang lungkot ng kanta natin.
Joshua: Baling-bali na ang tuka ko, pakiramdam ko hindi na ako makakabawi.
Isang libo na ang tumapak sa pagkatao ko sa pagtanggi nila sa akin. Tapos
isang buwan na lang ang natitirang palugit sa akin upang makahanap ako ng
aking kabiyak.
Nerissa : Ok lang yan Joshua. Wala na akong maalalang maari kong yayain.
Baka nakakalimutan mo may isa pa. Huli na to.
Joshua: Sino ba yang sinsabi mo? Wala akong maalala ?
Nerissa : Sigurado ako Joshua, hindi mo makakalimutan yon. Si Monica, dba?
Yung kasintahan mo noong hayskul?
Joshua: Ahh yon.
Nerissa: Naglalakad ako sa kanto nakita ko kaibigan nya. Sabi nya nasa
Amerika na daw e. Ano pare?
Joshua: Sige, wala na akong ibang maisip e.
Narrator: Binuksan ni Joshua ang kaniyang facebook account at hinanap ang
panglan ng taong matagl na niyang hindi nakikita. Halos sumabog sa tuwa
ang puso ni Joshua sa nabasa niya. Nag-usap sila ng matagal at nagbalitaan,
nag-iyakan at nagtawanan.Kinabukasan mabilis pa sa kidlat na umalis sa
kanyang tahanan dala ang lahat ng kailangan niya.
Joshua : Hello Monica, kamusta ka na ? Miss na miss na kita papunta na
akong Amerika ngayon. Sana man lang makapagkita tayo. Nagsisisi ako sa
mga ginawa kong kasalana sayo dati. Sana man lang sana akoy mapatawad
mo. Mahal na mahal kita Monica. Kung alam mo lang ang aking
nararamdaman. Sana makapagkita tayo sa Amerika. Maraming maraming
salamat.

Narrator: Nagpunta siya sa Amerika kung saan naroroon ang babaeng

nagbibigay kahulugan sa kanyang buhay. Hindi na niya inisip kung ano ang
sasabihin ng ama nito. Ang mahalaga, ay makita niya muli sa personal ang
kanyang minamahal. Umayon naman sa kanya ang panahon at tinulungan si
Joshua nang hingin ni Joshua ang kamay ng dalaga, nagkaroon si Joshua ng
mabulaklak na landas kasama ang kabiyak ng kanyang puso at pinagpala
sila ng malulusog na supling. Balato na lang ang kaniyang mana kumpara sa
natamo niyang lihaya kayat malaki ang pasasalamat niya sa kanyang
yumaong ama.
WAKAS