Sjeme propasti Osmanske imperije posejao je sultan Sulejman.

Ne znam ko ga je i zasto
nazvao Velicanstveni kad on to ni po cemu nije bio. Barem ne sa stanovista interesa islama i
muslimana (u ono vreme u Osmanskoj imperiji nije bilo Turaka u nacionalnom smislu vec se
milet delio na muslimane i zimije). On je na nagovor ruske robinje Rokselane ubio SVOG
SINA iz prvog braka princa (sehzade) Mustafu, po svjedocenju venecijanskog ambasadora u
Istanbulu, jednog od najperspektivnijih izdanaka Osmanove dinastije. Mustafina majka
Mahidervan je po nekim svjedocenjima bila Albanka, mada ima i drugacijih misljenja. Nakon
Sulejmana na osmanski prijesto dolazi njegov i ruskinjin sin Selim II, notorni alkoholicar koji je
zivot okoncao u hamamu (kupatilu). Pijan kao letva okliznuo se i razbio glavu o kamen.
Postavlja se pitanje kako je uz ovakvog sultana Osmanska imperija nastavila da postoji ?
Odgovor se krije u jednom imenu imenu velikog vezira BOSNJAKA iz istocne Bosne, Mehmed
pase Sokolovica. Kao vanredan organizator uspeo je da konsoliduje drzavnu upravu i produzi
vijek imperiji za nekoliko vjekova, i to uprkos cinjenici da narednih 100 godina nakon njegove
smrti turski historicari nazivaju erom ZENSKIH sultana! Naime Ruskinjino sjeme zla je
nastavilo da kola dinastijom tako da su na prijestolje dolazili sultani bez ikakvih sposobnosti i
harizme i kao takvi bili uglavnom marionete u rukama svojih bezdusnih majki.
Da sada ne prepricavam ko je spasio obraz sultanu u Banjaluckom boju i mnogim drugim
bitkama prije i poslije toga
Vrlo je interesantno da je Osmanlijama pomoc u slamanju autonomaskog pokreta Husein
bega Gradascevica nudio i Milos Obrenovic! Pokret je nazalost propao djelom zbog
bosnjackog nejedinstva djelom zbog turske odlucnosti da posljednji put u Evropi nad
Bosnjacima demonstrira snagu svoga oruzja koje je dato u ruke najvecem neprijatelju
islama i muslimana seraskeru Mihajlu Latinovicu (Omer pasi Latasu). Bosnjaci su napokon
shvatili da je deviza otomanske imperije jedinstva u vjeri bila samo parola vlasti da im se otme
zemlja Bosna zato su oni ustankom protiv Porte 1831. godine prvi put odgovorili devizom
jedinstva po prostoru. Nazalost, porazom ovog ustanka u Bosni porazen je i taj duh.
Posljednji osmanski valija u BiH Ahmed Mazhar-pasa je cak odbio da pokvarene topove preda
bosnjackim ustanicima pod komandom Saliha Vilajetovica Hadzi Loje, koji su jako dobro znali
kako su prolazili Bosnjaci u Srbiji nakon sto bi ih Turci izrucili na milost i nemilost kosovskim
osvetnicima ! Bez i trunke osjecaja odgovornosti na Berlinskom kongresa sultan je
Bosnjake u BiH izrucio na milost i nemilost novim osvetnicima a krvavi pir Filipovicevih
hordi u Sarajevu pracen bacanjem Bosnjakinja sa dzamijskih minareta opisan je u
romanu Hadzi Lojo!
U nizu zlocina austrougarskog okupatora je i Dekret o ukidanja bosanskog jezika od 4.
oktobra 1907. godine koji se ubuduce ima zvati srpsko-hrvatski!!!
Uprkos svemu 1915. godine 20000 Bosnjaka je ucestvovalo u Galipoljskoj epopeji na strani
osmanske vojske i ugradilo svoje kosti u temelje moderne turske drzave !