Efendim Gül Yüzlü Dosta Ermektir Arzum Benim

El Bağlatıp Divanında Durmaktır Arzum Benim

Kendi Bilir Ben Bilirim Yoluna Baş Koymuşum

Lütfederse Cemalini Görmektir Arzum Benim

Sıyırıp Sırtımdan Atsam İkilik Gömleğini

Kaldırıpta Yerden Yere Vurmaktır Arzum Benim

Bir Kez Yolum Uğrasaydı Erenler Meclisine

Sıdkile Huzurda Boyun Burmaktır Arzum Benim

Sinemi Sardı Çürüttü Gafletin Mikropları

Bu Müzmin İllete Şifa Sormaktır Arzum Benim

Kürrdeki Desen Desen Beşeri Alem İçin

Cümlesine Bir Fakülte Kurmaktır Arzum Benim

Ruhaniyim Hıfseyledim Yazısız Kitabı Ben

Bin Satırdan Bir Noktaya Varmaktır Arzum Benim

Erzurumlu İbrahim Hakkı Hz.

Can ellerinden gelmişem, fani mekanı neylerem

Ol mülke meylim salmışam. Ben bu cihanı neylerem

Dunyaya geldim gitmeye, tim ile hilm yetmeye

Aşk ile an seyretmeye. Ben în u anı neylerem

Devr-i zamandan doymuşam, Kevn ü fesadı koymuşam

Darü'1-amanı duymuşam, bu sicn-i canı neylerem

Hep i'tibarı atmışam, aşıldığa el katmışam

Ben nefsi dosta satmışam, bu düşmenanı neylerem

Aşkın şerabın içmişem, dil gülşenine göçmüşem

Ben varlığımdan geçmişem, nam ü nişanı neylerem

Aşkı, tabibım kılmışam, derdinde derman bulmuşam

Ben lübb-i hikmet bilmişem, Yunaniyani neylerem

Enfas-i aşkı darikem, mal ü menalı tarikem

Genc-i nihane mâlikem, nakd-i revani neylerem

Taht-i tevekkül bulmuşam, mülk-i kanaat bulmuşam

Mahfice sultan olmuşam, cah-i ayanı neylerem
Her ne gelirse yahşidir, o dostun bahsidir
Çün cümle anın işidir, ben bed-gümanı neylerem

Olmuş anınla kalmışam, ayn-i hayata dalmışam

Kendim bilip kam almışam, vehm ü hayalı neylerem

Gerçi zaman-i devran ile, pir etti cismin şan ile

Gönlüm cüvandır can ile, pir ü cüvanı neylerem

Ten beslemekten sapmışam, gönlüm sarayın yapmışam

Hurşidem, anda tapmışam, ben.ahteranı neylerem

Yarı bana bes görmüşem, ağyarı dilden sürmüşem

Ünsiyle tenha durmuşam, ben ins ü canı neylerem

Dilden dile bin terceman,varken ne söyler bu lisan

Çün can ü dildir hem-zeban, nutk ü beyanı neylerem

Hakkı, cemi'i halktan, müstağniyem billahi ben

Hallak-i alem varken, halk-i zamanı neylerem

Merhaba ey aşk-i baki merhaba

Pür vefasın, pür vefasın, pür vefa

Gel salın gönlümde ey can-i cihan

Dil-rübasın, dil-rübasın, dil-rüba

Çarh-i dilde mihr ü mahımsın benim

Mehlikasın. mehlikasın, mehlika

Ol Ahir yar-i ğarımsın benim

Can-fezasın, can-fezasm, can-feza

Mübteda-yi cümle eşyaya ayan

Müntehasın, müntehasın, münteha

Senden oldu har,gül,hem hak, zer

Kimyasın, kimyasın, kimya

Vasıl eylersin kulu Mevlasına

Reh-nümasın, reh-nümasin, reh-nüma
Halktan bigane olmuş aşıkına
Aşinasın, aşinasın. aşina

Hakkı, Hakk'dan gafil olmazsın müdam

Pür-safasın, pür-safasın, pür-safa

Vasf-i lisan seninledir, vasfedemem gönül seni

Nutk ü beyan seninledir, vasfedemem gönül seni

Her hünerin kemalısın, her güzelin cemalisin

Hüsn ile an seninledir, vasfedemem gönül seni

Şevk ü taleb ki sendedir, zevk ü tareb ki sendedir

Aşk ile can seninledir, vasfedemem gönül seni

Olmasa kibr ile riya, sensin ol Beyt-i Kibriya

Genc-i nihan seninledir; vasfedemem gönül seni

Bilmedi kimse cevherin, aleme doldu Kevser'in

Zevk-i cihan seninledir, vasfedemem gönül seni

Hükmüne Hakkı bendedir, canı seninle cindedir

Cümle cihan seninledir, vasfedemem gönül seni

Terk eyle firakı, vaslına gel

Ağyari koy, ehl ü nesline gel
İcmal ile kalma, faslına gel
Geç fer'den, asl-i aslına gel
Köy firkat-i fasli, vaslına gel

Bi-hüdluğ eyle, çü ram olursun

Azad-i cemi'-i dam olursun
Dildar île ber-devam olursun
Geç fer�en asl-i aslına gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel

Cisminle egerçi sen zeminsin

Ser-rişte-i gevher-i yakînsin
Çün sırr-i muhabbete eminsin
Geç feriden, asl-i aslına gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel

Bu alem-i düna çeşm açarsın

Hayf asl-i usuldan kaçarsın
Çün alem-i tende sen nâçarsın
Geç fer'den asl-i aslına gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel

Zahirde tılsım-i cism ü cansın

Batında define-i nihansın
Can didesin aç da bak, ne kansın
Geç fer'den, asl-i aslina gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel

Suretde esir-i gurbet oldun

Pa-beste-i dam-i mihnet oldun
Manada çü genc-i devlet oldun
Geç fer'den asl-i aslına gel
Koy firkat-i f asli, vaslına gel

Hakkı, demek olmaz, ehl-i halsın

Tali'le said ü nîg falsın
Çün zade-i pertev-i Cemalsın
Geç fer'den, asl-i aslına gel
Koy firkat-i fasli, vaslına gel

Su vadi-yi hayrette her seng ile cenk eyler

Deryasına vuslatta aheng-i peleng eyler

Su alçağa meyl eyler, hoş vast ile hoş söyler

Reftarına bak neyler, san şive-i leng eyler

Su havza kudum eyler, şevk ile hücum eyler

Hem nağme-i Rum eyler, hem raks-i Freng eyler

Su ayn-i necat olmuş, eşyaya hayat olmuş

Bel azb-i Furat olmuş, ol zevk-i neheng eyler

Su teşnesi her haste, olmuş ana dil beste

Uşşakına peyveste, hoş naz ü direng eyler

Su teşnesini bulsa, hoş berd ü selam olsa

Yangın yüreğe dolşa, ol nara ne reng eyler

Hakkı, su gibi gitsin, derya-yi dile yetsin

Koy bahr ile fahr etsin, barandan o ne reng eyler
Ey dide nedir uyku, gel uyan gecelerde
Kevkeplerin et seyrini, seyran gecelerde

Bak hey'et-i alemde, bu hikmetleri seyret

Bul Sani�ni, ol ana hayran gecelerde

Çün gündüz olursun nice ağyar ile ğafil

Koy gafleti dildardan uyan gecelerde

Aşıklar uyumaz gece, sen him uyuma kim

Gönlün gözüne görüne canan, gecelerde

Gafletle uyumak ve reva abd-i hakire

Şefkatle nida eyleye Rahman gecelerde

Cümle geceyi uyuma, Kayyum'i seversen

Ta hayy olasın Hayy ile ey can gecelerde

Dil, Beyt-i Huda'dır, anı pak eyle sivadan

Kasrına nüzul eyler o Sultan, gecelerde

Az ye,az uyu,hayretIe var fani ol undan

Bul can-i baka ol ana mihman gecelerde

Allah için ol halka mukarin, gece gündüz

Ey Hakkı, nihan aşk oduna yan gecelerde

Aceb aşk ü aceb aşk, ne deryadır İlahi

Güzeldir ne güzeldir, ne ra'nadır İlahi

Aceb bade-i hamra, aceb hüsn-i dil-ara

Aceb bahr-i musaffa, ne ma'nadır İlahi

Aceb nefh ü aceb sur; aceb nar ü aceb nur

Aceb nazır ü manzur, ne zîbadır İlahi

Aceb şûr ü aceb şevk, aceb vecd ü aceb zevk

Bizi hüsne eder sevk, ne ğavğadır İlahi

Aceb şive, aceb sübül. aceb zülf ü aceb leyl

Aceb aşk ü aceb meyl, ne sevdadır İlahi

Aceb mâh ü aceb şâh, odur her dile hem-râh

Aceb arif-i agah, ne dânâdır İlahi

Aceb Hakkı aceb şan, aceb ruh ü aceb zeyn

Aceb aşk ü aceb ayn, ne a'ladır İlahi

Ey gönül sendedir ol Kaf-i kanaat, sende

Sendedir akl ü edep, nutk ü belağet sende

Sendedir aşk ile can, hüsn ü melahat sende

Sendedir taht-i ala, necm-i saadet sende

Sendedir ilm-i ledünn, remz-i beşaret sende

Sendedir sırı-i Huda, bar-i emanet sende

Sendedir genc-i nihan, ayn-i keramet sende

Sendedir kan-i kerem zat-i hidayet sende

Sendedir hamr-i ezel, sükr ü ferağet sende

Var iken tanı özün, bunca firaset sende

Sendedir nür-i Huda, lutf ü inayet sende

Hasılı sendedir ol ğayet-i gayet, sende

Sendedir türlü hüner, türlü meharet sende

Sendedir zabt ile rabt, emre itaat sende

Sendedir halk-i cihan, cümle imaret sende

Sendedir bahr ile berr, cümle velayet sende

Bu cihan varlığı hoş buldu nihayet sende

Varlığın aşka değiş, eyle ferağet sende

Sendedir duzah-i suzan, dahi cennet sende

Sendedir iki cihan mülkü, tamamet sende

Gafil olma, gözün aç, Alem-i kübra sensin

Sidre vü Levh ü Kalem, Arş-i Mualla sende

Gel ey ruh-i revan söz tut

Nefs-i candır inan söz tut
Odur nutk ü beyan söz tut
Heman söz tut. heman söz tut

Teveccüh kıl, hidayet bul

Tevekkül kıl, himayet bul
Ve teslim ol. inayet bul
Heman söz tut, heman söz tut

Her emr-i Hakk'a hurmet kıl

Ve cümle halka şefkat kıl
Bir iş emr etme hizmet kıl
Heman söz tut, heman söz tut

Kelamında demiş Allah

Hadisinde Habibullah
Muti' ol, söyle Eyvallah
Heman söz tut. heman söz tut

Havatır farkına hoş yet

Vesavis nev'ini nefy et
Pes İlahın sözünce git
Heman söz tut, heman söz tut

O söz kim, Hakk'a layıkdır

Dahi akla muvafıkdır
O nutku tut ki, fayıkdır
Heman söz tut, heman söz tut

Eğer tenha kalırsan hoş

Huzur-i Hak bulursun hoş
Çü halk içre olursun hoş
Heman söz tut, heman söz tut

Ve ger ülfet bulam dersen

Güzel huylu olam dersen
Ve hizmetler kılam dersen
Heman söz tut, heman söz tut

Çü, söz tutmakdır devlet

Saadet-i izzet ü rağbet
Ve rahat-i nimet ü lezzet
Heman söz tut, heman söz tut

Kimin tutsan sözün asan

Sever seni candan asan
Sevil, sev Hak içün ey can
Heman söz tut, heman söz tut
Heman söz dinle, kâm alma
Bu tedbirinle sen kalma
Güzel pendi, yere salma
Heman söz tut. heman söz tut

Sakın bir şey murad etme

Ne olduysa inad etme
Kabul et, aksine gitme
Heman söz tut, heman söz tut

Güzel söz tut, muhabbet bul

Mülayim söyle re'fet bul
Gönüller yap meveddet bul
Heman söz tut, heman söz tut

Ulümi, gönderen sözdür

Kulüba indiren sözdür
Gönüller dönderen sözdür
Heman söz tut, heman söz tut

Derün-i dilde candır söz

Ve canlara revandır söz
Nihan fikr ü ayandır söz
Heman söz tut, heman söz tut

Söz, insanın özüdür bil

Odur mevlud-i can ü dil
Anı redd etme ey mukbil
Heman söz tut. heman söz tut

Kalemdir dil, yazan Hak'dır

Edep,söz tutmak ancakdır
Sözün şanı tutulmakdır
Heman söz tut, heman söz tut

Kamuyu söyleden birdir

Bu dillerden, O muhbirdir
Habir ol kim. bu bir sırdır
Heman söz tut, heman söz tut

Bu söz kim istişarettir

Sana Hakk'ı işarettir
Söz anlarsan, beşarettir
Heman söz tut, heman söz tu