Professional Documents
Culture Documents
Letra F
Letra F
Letra F
-
F Amante de las: φιλóµuθος,ος,ον amans
fabularum.- Añadir fábulas a fábulas
προσµuθεúω, προσµuθοποιéω fabulas
fabulis adjicio.- Añadir una fábula:
FÁBRICA τεκτονíα,ας,η; τεκτοσúνη,ης, éπιµuθéω, éπιµuθεúω insuper
η fabrica affabulor.- Autor de: µuθογρáφος,
µuθολóγος,ος,ον; µuθοπλáστης,οu,ò
FABRICACIÓN καταρτισµóς,οû,ò; σκεuα- fabularum fictor,auctor.- Composi-
σíα,ας,η; τεûξις,τúξις,εως,η fabri- ción de: δραµατοúργηµα,ατος,τó fabu
catio,coagmentatio,conditura,actio larum compositio.- Contar fábulas:
fabricandi καταµuθολογéω fabulas narro.- Expli
cación de: µuθολóγηµα,ατος,τó; µuθο-
FABRICADO τεuκτóς,η,óν fabricatus.- λογíα,ας,η fabularum explicatio.-
Bien fabricado: εúτοκος,εúτuκτος,ος, Explicar una: éπιµuθéω, éπιµuθεúω
ον bene fabricatus.- De nuevo: καινο affabulor.- Gustar de las: φιλοµuθéω
πηγης,éς,éς novo modo compactus studiosus sum fabularum.- Invención
de: µuθοποιïα,ας,η fabularum fictio
FABRICANTE τεχναστης,οû,ò; τεχνíτης, Creador de: µuθοποιóς,óς,óν fabulae
οu,ò fabricator conditor.- Inventar fábulas: µuθο-
πλαστéω fabulas fingo.- Fábula mo-
FABRICAR δηµιοuργéω, éναπεργáζοµαι, ral: áπóλογος,οu,ò fabula moralis
χειροuργéω, κτíζω, (´éκτικα,´éκτισ-
µαι), παρατεκταíνω, ποéω, ποιéω, τεχ FABULOSO µuθωδης,ης,ες (µuθωδéστατος
νáζοµαι, τεχνíζοµαι, τεκταíνω, τεu- µuθικóς,η,óν; µuθολóγος,ος,ον; πλασ-
χáοµαι, τεúχω (τéτεuχα,τéτuγµαι),τú- µατωδης,ης,ες; ποιητικóς,η,óν fabu-
χω, τúκω, τετραíνω, τιτραíνω fabri- losus,commentitius
cor.- Apto para: τεuκτικóς,η,óν ha-
bens vim fabricandi.- Con arte,si- FACCIÓN στασιασµóς,οû,ò; στáσις,εως,
guiendo reglas: τεχνιτεúω artificio η factio.- De una misma facción:
se fabricor.- Encima o cerca: προσκ- σuστατιóτης,ητος,η ejusdem factio-
τíζω insuper o juxta exstruo.- nis.- Estar rodeado de: καταστáς,στâ
Según arte: τεχνáω arte paro et σα; καθíστηµι, καταστασιáζοµαι se-
conficio.- Al mismo tiempo: σuντεκ- ditionibus premor.- Jefe de: µúθαρ-
ταíνοµαι simul fabricor χος,οu,ò factionum dux.- Ser compa-
ñero en la: σuστασιáζω factionis sum
FABRIL τεκτονικóς,η,óν fabrilis.- socius
Instrumento fabril: κροταφíδες,αì
fabrile instrumentum FACCIOSO νεωτεριστης,οû,ò; νεωτερισ-
τικóς,η,óν; ταραχωδης,ης,ες; ταρα-
FÁBULA δρâµα,ατος,τó; µíµος,οu,ò; ξíας,οu,ò factiosus.- Afiliado a un
µúθεuµα, µuθολóγηµα,ατος,ττó; µúθος, partido político: στατιωτης,οu,ò qui
οu,ò; ποíηµα,ατος,τó fabula.- Fabu- est contrariae factionis
lilla: µuθáριον,µuθúδιον,οu,τó fa-
bella.- Inventor de: µuθοπλóκος,ος, FÁCIL `ρáδιος,`ρηïδιος,α,ον; áνuστóς
ον; πλασµατíας,οu,ò; λογοποιóς,óς,óν η,óν; áπóνητος, áπονος, εúεργος, εú-
fabulator, fabularum et historiarum κολος, εúκοπος, εúπορος,ος,ον; εúχε-
conditor.- Significado de una: éπι- ρης,εúµαρης,εúπετης,ης,éς; κοuφóς,η
µúθιον,οu,τó affabulatio.- Sembrar óν facilis,illaboratus.- Más fácil:
fábulas: λογοποιéω fabulas spargo.- `ραíων,ων,ον;`ρηïτερος,α,ον;`ραδιéσ-
Fábula (mentira) λογοποíηµα,ατος,τó τερος,α,ον;`ρáων,ων,ον facilior.-
fabula.- Afición a las: φιλοµuθíα,ας Más fácil (adv.): `ρâον, `ραíον,
337
`ραóνως facilius.- Muy: `ρâστος,η, FÁCILMENTE ´áφαρ, áφαρεí,`ρá,`ρáδιως
ον; `ρηïστος,η,ον facillimus `ραí, `ρáως, `ρéα, `ρηδíως,`ρεîα,
`ρéον, `ρéα, `ρíµφα, áχí, `áχι, áκο-
FACILIDAD εúχéρεια, εúκολíα, εúκοπíα νιτí, áκοπáστως, áπóνως, áταλαιπωρως
εúµáρεια, εúµαρíα, úπéτεια,ας,η; εúφóρως, εúχερως, εúµαρéως,-ρως, εú-
`ραστωνεuσις,εως,η; `ραστωνη,ης,η fa πετως,-τéως facile, nullo labore
cilitas.- Con facilidad: `ρηïδιως Más: `ραïτερον facilius.- Muy: `ρηï-
facile τατα,`ρáïστα,`ρâστα,`ρáστον,`ρηïστα
facillime
FACILITAR éξαuµαρíζω, κατεuµαρíζω,
κατεuχειρíζω, προχειρíζω facilem FACINEROSO áλιτηριος,áλιτρóς,οû,ó
reddo,expedio scelestus.- Muy: τρισαλιτηριος,ος,ον
facinerossimus FAJAR éνσπαργανóω fasciis involvo
338
σις,εως,η; καταψεuσµóς,οû,ò; κáττuµα
FALDA de los montes: πóδες,ων;áρπε- ατος,τó; παραποíησις,εως,η menda-
ζα,ας,η pes montis, pars infima mon cium, commentum, dolosum commentum,
tium falsitas.- Crimen de falsedad: κακο-
τεχνíα,ας,η crimen falsi.- Decir
FALLAR éπιδιαγινωσκω insuper decerno falsedades: ψεuδοεπéω falsa dico.-
El que dice falsedades o miente:
FALO,emblema de la generación que se
πλαστολáλος,πλαστολóγος,ος,ον; ψεuδα
llevaba en las fiestas de Baco: φα-
µáµαξuς,uος,ò,η falsa crepans.-
λλóς,οû,ò phalus.- Andar sobre los
Escribir falsedades: πλαστογραφéω
falos φαλλοβατéω super phalum ince fingo scripturas
do.- Sacerdote de Príapo: φαλλοβáτης
οu,ò Priapi sacerdos.- Qie lleva FALSIFICACIÓN de monedas o metales:
falo en las fiestas de Baco: φαλλο- κιβδηλεια, κιβδηλíα,ας,η adultera-
φóρος,ος,ον phalli gestator.- Rela- tio metallorum
tivo al falo o fiestas de Príapo:
φαλλικóς,η,óν ad phallos pertinens FALSIFICADO παρáγραπτος,ος,ον spu-
rius
FALSAMENTE éξηµαρτηµéνως; ψεuδωνúµως
FALSIFICADOR παραχαρáκτης,οu,ò; πλασ
ψεûδως,ψεúδη, ùποúλως infide,menda
ci nomine, falso, mendaciter τογρáφος,ος,ον falsus monetarius,fal
sarius
FALSARIO`ραδιοuργóς,óν,óν falsarius
FALSIFICAR παραποιéω falso assimulo
FALSEDAD `ραψωδηµα,ατος,τó; κατáψεu
Escrituras:πλαστογραφéω fingo scrip χητεúω, χητíζω, λεíπω (-ψω,λéφειφα,
turas.- Moneda: παρακóπτω, παραση- λéλοιφα), ùπολαµπáνω delinquo,de-
µαíνω falsum nummum percutio,falsam ficio,desum.- A la palabra: µετατρé
monetam signo.- Un sello: παραγλúφω ποµαι converto me.- Al mismo tiempo:
sigillum adultero.- Que falsifica σuνεκλεíπω simul deficio.- Corporal
los escritos: πλαστογρáφος,ος,ον qui áλκá,âς,η; áλκη,ης,η robur.- Falta
fingit scripturas,falsarius áποδεî abest,deest,deficit.- Junta-
mente: σuναµαρτáνω, σuνεξατονéω una
FALSO κíβδηλος,ος,ον; παρακεκοµµéνος
erro,una deficio.- Mucho falta: οúδ'
η,ον; ψεuδης,ης,éς (ψεuδéστερος,ψεu-
εγγúς multum abest
δéστατος), ψuδρóς,á,óν non sincerus
falsus.- No falso: ´áψεuστος,ος,ον FALTO de recursos: δuσµηχανος,ος,ον
non falsus.- Que anuncia cosas fal- non aptus ad machinandum
sas: ψεuδáγγελος,ος,ον qui falsa
nuntiat FAMA´óνοµα,ατος,τó;´óσσα,ης,η; áκοη,
ης,η; βáξις,εως,η;δóξα,ης,η; φáµα,
FALTA defecto ´ηττηµα,ατος,τó;
ας,η; φáτις,εως,η;φηµη,ης,η; φηµις
πονηρíα,ας,η defectus.- Yerro:áµπλá
εως,η; φηµúς,úος,η; περíασις,εως,η
κηµα,ατος,τó; áµπλακíα,ας,η;-κíη,ης
fama.- Rumor: βáγφµα,ατος,τó; θροûς,
η erratum.- Carencia: áπορíα,ας,η;
θροû,ò fama.- Sin fama: ´áφηµος,ος
χρεω (gen.χρεóς,χρεοûς) η opus,ino-
ον; áφηµων,ων,ον innominatus.- Te-
pia.- Hacer falta: χρηµι opus sum.-
ner fama: éνεuδοκιµéω existimatione
Poco falta: µικροû parum abest.- floreo inter.- Adquisición de la:
Falta,carece: áποδεî deest.- Que εúφηµισµóς,οû,ò boni ominis capta-
falta o desfallece al mismo tiempo:
tio.- Amante de la fama popular: áν-
σuναποστáτης,οu,ò qui simul deficit
θρωπáρεσκος,ος,ον auram popularem
captans.- Buena fama: εúφηµíα, εúφα-
FALTAR áλιτéω, éκλεíπω, éκλιµπáνω,
µíα,ας,η; κλεηδων,κληδων,ονος,η bo-
339
na fama.- Crédito de buen ciudadano πανéστιος,ος,ον cum tota familia.-
éπιτιµíα,ας,η status civis integra De baja familia: áγéνναιος,α,ον sine
Cuya fama llega muy lejos: τηλεκλu- genere,non generosus.- De familia:
τóς,η,óν cuius inclyta fama procul πáτραθε ex familia.- De la misma
pervenit.- De mala fama: κακοκλης, familia o especie: òµóφuλος,ος,ον
ης,éς mala fama laborans.- De muy ejusdem generis.- De la misma fami-
buena fama: ùπερεúφηµος,ος,ον admo lia: òµóφuλος,ος,ον; òµοεθνης,ης,éς;
dum bona fama celebratus.- Descono- òµοéθνιος,ος,ον; òµοιογενης,ης,éς
cido por la fama: ´áπuστος,ος,ον fama contribulis,gentilis,qui similis est
ignotus.- Gozar de buena fama: generis.- De nuestra familia: ´ηµεδα
κατεuδοκéω, κατεuδοκιµéω bona exis- πóς,η,óν nostras.- De otra familia:
timatione gaudeo.- Mala fama: áσuγγενης,ης,éς alienus a genere.-
δúσκλεια, κακοφηµíα,ας,η obscura, El tronco de familia: προγεννητωρ,
mala fama.- Participar en la buena ορος,ò progenitor.- Hacer a alguien
fama: σuνεuδοκιµéω bonae existima-
de la familia: éνοικειóω familiarem
tionis partem capio.- Que excede a
reddo.- Los principales en las fami-
la fama: ùπéρδοξος,ος,ον praeter
lias: áρχιπατριωται,οì principales
opinionem factus.- Que ofende la
familiarum.- Nacido de otra familia:
fama: κακóφηµος,ος,ον famam laedens
èτερóγονος,ος,ον alio genere natus
Que tiene mala fama por haber cam-
Pelearse con los de la familia,con
biado de muchos amos: παλíµπρατος,ος
los de casa: ζuγοµαχéω rixor.- Por
ον qui saepius mutata servitute male
tribus o por familias: καταφµλαδóν
audit.- Quitar la fama: παλινστοµéω
tributim.- Primero de la: γενéρχης,
famam laedo.- Tener mala fama: κακο-
οu,ò generis auctor.- Los jefes o
δοξéω sum pravae opinionis.- De
autores de la: γενáρχαι,οì generi
mala fama: κακóδοξος,ος,ον famosus
parentes.- Ser miembro de la: γενεα-
Venidera: ùστεροφηµíα,ας,η futura
λογéοµαι enumeror in gente.- Buscar
apud posteros fama
los progenitores de la: γενεαλογéω
avos recenseo.- Investigación de los
FAMÉLICO πεινητικóς,η,óν; πρóστεινος
progenitores de la: γενεαλογíα,ας,η
ος,ον famelicus
generis recensio.- Que es de la
misma familia: γενéτης,οu,ò qui
FAMILIA φητρη,ης,η; φûλον,οu,τò; γé- ejusdem generis est.- De buena y
νος,εος,τó; οíκηïη,ης,η; οíκησις,εως noble familia: γενναîος,αíα,ον
η; οíκετικóν,οû,τó; οíκíα,ας,η;οîκος innatus.- Que consta de diez mil
οu,ò; πáτρα,πατρíα,ας,η familia,cog tribus o familias: µuριóφuλος,ος,ον
natio,genus.- Con toda la familia:
decies millenis tribubus.- Que es y toda la familia: πανοíκιος,íα,
del mismo linaje: òµóσπορος,ος,ον qui ιον; πáνοικος,ος,ον ipse et tota
est ex eodem semine.- Que es un bien domus.- Tomar por familia: προσοκει-
para la familia,la casa:
óω in familiaritatem assumo.- Tron
οíκοφελης,ης,éς qui rem domesticam
co de familia: áργηγηνης,ης,éς auc-
juvat.- Bien o provecho para la fa-
tor familiae
milia o para la casa: οíκωφελíα,ας,η
-íης,η frugalitas toti familiae FAMILIAR ´ηθαîος,α,ον; ´ηθáς,áδος,ò,
utilitatem afferens.- Semejanza de
η; óαριστης,οû,ò; òµηθης, òµοηθης,ης
raza o familia: òµοιογéνεια,ας,η
ες;
ες éπιχρεωµéνος,η,ον; γνωτóς,η,óν;
similitudo generis.- Toda la
οíκειακóς,οíκεστικóς,οíκετικóς,η,óν
familia,toda la casa: πανοικεσíα,-
οíκεîος,α,ον; παρéστιος,σúµφuλος,ος,
κησíα, πανοικíα,ας,η; -κíη,ης,η tota
familia,tota domus.- Con toda la ον; σuνδιαιτητης,οû,ò; σuνηµων,ων,
casa o famlia: πανοικí,πανοικεí, ον (-ονος), σuνηθης,ης,ες; σuνοuσιασ
πανοικíη cum tota domu o famlia.- El της,οû,ò; σuντριβης,ης,éς familia-
ris.- Los familiares: ´ιδιοι,οì fa-
340
miliares.- Pariente: ´éττης,οû,ò fa- furore divino agor
milaris.- Hacer familiar: σuνοικε-
ιóω, οíκειóω familiarem reddo.- Muy FANFARRÓN `ραχιστηρ,ηρος,ò; `ραχισ-
familiar: κηδιστος,η,ον familiari- της,οû,ò; αúχηεις,εσσα,εν; λαπιστης,
ssimus.- Familiar o conocido: γνωρι- οû,ò; σπερµατολóγος, σπερµολóγος,θρα
µος,ος,ον familiaris,notus.- Trato σúδειλος,ος,ον audaciam ostentans
familiar: οíκειóτης,ητος,η; ´éντεu- garrulus,gloriosus,gloriator, µαψι-
σις,εως,η; πλησιασµóς,οû,ò consuetu λáκης,οu,ò; µαψíλακτος,ος,ον (qui
do,familiaris consuetudo.- Con quien magno latratu vana effutit)
se ha criado uno: κτíλος,ος,ον fa-
miliaris FANFARRONADA,decir,echar λαuροστο-
µéω,σπερµολογéω magna crepo,effutio
FAMILIARIDAD γνωρισις, οíκεíωσις,εως blatero
η; σuµπλοκη,ης,η; σuνοuσíα,σuντροφíα
FANFARRONERÍA αúχηµα,ατος,τó jactan
ας,η familiaritas,consuetudo,soda- cia
litas.- Tener familiaridad con: σuγ-
κuλíω consuetudinem habeo cum FANGO τáλµα,ατος,τó lutum.- Manchar
de fango: κατιλúω limo obduco.- Sin
FAMILIARIZARSE προσοκειóω adcisco fango:´áθολος,áθóλωτος,ος,ον illimis
341
ης,ες; óχλωδης,ης,ες; óχληρóς,á,óν;
FARDO φóρηµα,φóρεµα,ατος,τó sarcina πλησµιος,íα,ιον fastidiosus.- Estar
fastidioso,fastidiado: áσáοµαι,´ησο-
FARINGE φαρúγγεθρον,οu,τó; φáρuγξ, µαι; µελαγχολáω stomachor,molestia
uγγος,ò,η; φáρuξ,uγος,ò,η fauces, afficior.- Ser fastidioso: δuσχεραí
pharygx
νοµαι molestus sum.- Muy: δuσαχθης,
ης,éς pergravis
FARISEO φαρισαîος,οu,ò phariseus
FASTUOSO óγκηρóς,á,óν fastuosus
FARMACIA φαρµακων,ωνος,ò officina
medicamentaria
FATAL αíπúς,εíα,ú; αíσιµος,ος,ον;
FARO φρuκτωρíα,ας,η lumen εíµαρµéνος,η,ον; φθαρτικóς,η,óν;κηρé
σιος,ος,ον; µοιραîος,α,ον; µóριµος,
FAROL φανáριον,οu,τó; φανóς,οû,ò la- ος,ον; µορóεις,εσσα,εν; µóρσιµος,ος,
ον fatalis,fato decretus,exitiosus
ternula,lucerna Que sucede por disposición del hado:
µοιρíδιος,íα,ιον fato eveniens
FARRO,trigo candeal,hecho de trigo
candeal: ´óλuρα,ας,η; óλuρητης,οu,ò FATÍDICO µαντεîος,α.ον; µαντικóς,η,
far,ex olyra factus óν; áµφηεις,εσσα,εν fatidicus (que
adivina el porvenir,profético)
FARSANTE κωµωδóς,οû,ò; παντóµιµος,ος
ον comoedus,histrio FATIGA ´íδισις,εως,η; κáµατος,οu,ò;
κóπωσις,εως,η; µóχθηµα,ατος,τó suda
FASCES,ir delante de las fasces `ραβ tio,aerumna,defatigatio
δουχéω anteëo cum fascibus
FATIGADO ´éκκοπος, καταπóνος,ος,ον;
FASCÍCULO φáκελλος,φáκελος,οu,ò fas καµατηρóς,á,óν; καµων,ων,ον; καπωδης
ciculus ης,ες lassatus,lassus,labore confec
tus.- Del trabajo: κατáκοπος,ος,ον
FASCINACIÓN βασκανíα,ας,η; βασκáνιον defessus labore.- Estar fatigado:
οu,τó; βασκοσúνη,ης,η fascinum,fas- βαρúνοµαι laboro.- Muy: περíκοπος,
cinatio
ùπéρκοπος,ος,ον admodum,valde defa-
FASCINADOR τελχíν,îνος,ò fascinator tigatus
Maligno: βáσκανος,ος,ον malignus fas
cinans FATIGAR καταπονéω, κοπóω, τρíβω (τé-
τριφα,τéτριµµαι) exerceo,defatigo
FASCINAR βασκαíνω, γοητéuω, καταβασ-
Fatigarse: áποξανáω, καµαρεúω, κáµνω
καíνω, καταθúοµαι fascino
(κéκµηκα), πονéω (πéπονα), σuντρíβο
µαι, ùπερκáµνω male me habeo,labore
FASTIDIAR áσáω, éκκναíω (-κνéω,-κνη-
defatigor,lassesco,fatigor
µι), καταπληστεúω fastidio,molestia
afficio,exsatio
FATIGOSO παγκóνιτος,ος,ον defatiga-
tus.- Por haberse excedido en la
FASTIDIO ´áση,ης,η; áψικορíα,ας,η;
comida: áσωδης,ης,ες ex saturitate
δuσαρéστησις,εως,η; ναuσíασις,εως,η; fastidiosus
σικχασíα,ας,η fastidium,morositas.-
Sentir fastidio: áποπuτíζω fastidio FATUIDAD µωρóτης,ηρτος,η fatuitas
342
η,óν; γρáσων,ων,ον; καuαλóς,η,óν; ατος,τó fauces.- De tres fauces:
κuφóς,η,óν; µωκος,οu,ò; µáτταβος,η, τρíγναθος,ος,ον trifaucis.- Glándu-
ον; µωρóς,á,óν; παχúδερµος,ος,ον; las de las: παρíσθµια,ων,τá tonsi-
παλαιγενης,ης,éς; σáννας,σáννος,οu, llae,glandulae faucium.- Que tiene
ò stultus,inconstans,fatuus largas fauces: µακροφáρuγξ,uγγος,ò,η
longas fauces habens
FAUCE φáρuγξ,uγγος; φáρuξ,uγος,ò,η;
íσθµóς,οû,ò; χáσµα,ατος,τó; στóµα,
FAUNO Πâνος Faunus δαστης,οû,ò adjuntor,fautor
343
τος,φοιβηïος,οu,ò Phoebi numine af- cundus sum.- Fecunda en hijos:
flata,afflatus.- Ser inspirado por παιδοûσσα,ης; φορíς,íδος; πολυτóκος
Febo: φοιβονοµéοµαι a Poebo regor ου,η liberis foecunda
344
FELIZMENTE εû, εúóδως, éθοuρíας, λι- FENÓMENO admirable παρáσηµα,ων,τá
παρως, µακαριως beate,feliciter.- prodigiosa
Pasarlo felizmente: προσοuρéω fe-
liciter ago FEO δuσειδης,ης,éς; íδεχθης,ης,éς
turpis,foedus.- Indecoroso: ´áσχη-
FEMENINO θηλuγενης,ης,éς; θηλuκóς, µος,ος,ον foedus.- Muy feo,feísi-
η,óν muliebris,foemeninus.- Natura- mo: παµµuσαρóς,á,óν; παναισχης,ης,éς
leza femenina: θηλúτης,ητος,η foe- παναíσχιστος,ος,ον omnino feodus.-
mina natura Feo de rostro: δuσπρóσωπος,ος,ον
deformis facie
FÉMUR éπιγοuνíς,íδος,η; µηρíον,οu,
τó; µηρος,οu,ò femur.- Cavidad del FERACIDAD πολuφορíα,ας,η feracitas
fémur: κοτuλλíς,íδος,η cavitas co-
xendicis FERAZ βαθúγειος,βαθúληïος,ος,ον; βα
θuπéδιος,íα,ιον; εúφορος,ος,ον; φó-
FENICIO φοινικικóς,φοινικóς,η,óν; ριµος,η,ον; φορóς,óς,óν ferax.- De
φοïνιξ,κος,ò phoenicius,punicus,e tierra feraz: βαθúχµων,ων,ον; λαπα-
Phoenicia oriundus.- Fenicia: φοινí ρóγαιος,-γειος,α,ον; λιπαρóγεως,ω
κη,ης,η; φοíνισα,ης,η phoenicia.- pinguem terram habens.- En muchas
De Fenicia: φοινíκειος,α,ον phoeni- cosas: πολuφóρος,ος,ον multorum fe-
ceus.- Imitar a los: φοινικíζω phoe rax.- En trigo: σιτοφóρος,ος,ον fe-
nicum mores imitor.- Perteneciente a rax frumenti
los: φοινικοσκελης,ης,éς ad puni-
ceos pertinens.- Vestido a lo: φοι- FERETRA χωρuτóς,οû,ò pheretra
νικóστολος,ος,ον phoenicum more
instructus FÉRETRO φéρετρον,οu,τò; φορεîον,οu,
τó; σκεuοφóριον,οu,τò; νεκροφóρος,οu
FÉNIX (ave) φοîνιξ,ικος,ò Phoenix ò; σορóς,οû,ò; θηκíον,οu,τó fere-
trum.- Llevar el féretro: φερετρεúω
FENOGRECO (yerba) τηλις,εως,η foe- feretrum porto
numgraecum.- Hecho de fenogreco: τη-
λινος,η,ον e foeno.graeco factus FERIA éορτη,ης,η feriae.- Feriar,ir
a las ferias,al mercado: éµπορεúοµαι
nundinor.- Día de feria: áγóραιος τíας,οu,ò; φρuακτης,οû,ò; κεροuτíας,
ηµéρα dies fastus οu,ò; ùπερáνωρ,ùπερηνωρ,ορος,ò,η fe
rox.- Enteramente feroz: πανáγριος,
FERICIDA θηροφóνος,ος,ον;-φóνη,ης,η ος,ον prorsus ferox.- Feroz de ánimo
fericida βαρúθuµος,ος,ον animo ferox
345
πολuχοéω fertilis,foecundus sum.- εσσα,εν; µuστοπóλος,ος,ον; πανεγuρu
De muchísimas cosas: πλειστοφóρος,ος κóς,η,óν; περíκοµψος,ος,ον; θιαθωδης
ον plurimum ferax.- Muy: éριβωλαξ, ης,ες festus,hilarus,festivus,jucun-
ακος,ò,η; éρíβωλος,ος,ον valde glo- dus.- Ser festivo: `ηδúνοµαι jucun-
bosus dus sum
346
creditum subjectum),ùπóβολον,οu,τó febris cum gravi horrore.- Ardiente:
διεγγuá,âς,η vadimonium,pιιgnus,fide- καûσος,οu,ò.- Consumirse con: áποσ-
jussio,satisdatio,accessio,donum.- µúχοµαι contabesco.- Especie de fie-
Bajo fianza: ùπεγγúως satisdato,va- bre continua: σúνοχος πuρετóς spe-
dato.- Dado en prenda o fianza: cies febris continuae.- Estremeci-
ùπóβολος,ος,ον subjectus pro pigno miento de fiebre: φρικíασις,εως,η
re.- Dar fianza: διεγγuáω oppignero horror febrilis.- Que delira por
En poder de un juez: µεσεγγúηµα,ατος fiebre: φρενητικóς,η,óν; φρενητις,
τó depositum apud sequestrem.- εως,η qui,quae per febrim delirat.-
Estipular el dinero o fianza que se Que es de la naturaleza de las ter-
ha de depositar ante un juez: µεσεγ- cianas: τριταιοφuης πuρετóς febris quae
γuáοµαι apud sequestrem pecuniam tertianae naturam imitatur.- Que
deponendam stipulor.- Tomar fianzas: hace cesar la fiebre: λεξιπúρε-
`ρuσιáζω,-οµαι pignoris loco capio τος,ος,ον febrim cessare faciens.-
Que produce fiebre: πuρετωδης,ης,ες
FIAR παρατíθηµι committo febres creans.- Que puede excitar
fiebre: πuρεκτικóς,η,óν habens vim
FIARSE éπιπεíθοµαι, διαπιστéω cre- febrim commovendam.- Síntomas de
do,prorsus difido fiebre: παρασκεuη,ης,η indicia adven
tantium febrium.- Tener fiebre: πu-
FIBRA ´íν,´ιξ,íνóς,η fibra.- De ρéσσω,-ττω febri laboro
buena fibra: εúïνος,ος,ον bene fibra
tus.- De tenues fibras: λεπτοïνος,ος FIEL πιστóς,η,óν fidelis.- A su pa
ον tenuibus fibris praeditus.- Que labra: éµπεδóµuθος,ος,ον constans in
tiene muchas fibras: πολúïνος,ος,ον fide.- Ser fiel al compromiso:
multas fibras habens éµπεδορκéω, éµπεδóω foedus observo,
constanter servo
FIBROSO íνωδης,ης,ες fibrosus
FIELMENTE πιστως fideliter
FICCIÓN éπινóηµα,ατος,τó; πλáσις,εως
η; πλáσµα,ατος,τó; πλαστοúργηµα,ατος FIERA φηρ,φηρóς,ò; θηρ,θηρóς,ò; θη-
πλαστοuργíα,ας,η effictio,fictio,fig ρíον,οu,τó fera.- Devorado,comido
mentum,commentum.- Falaz: ψεuδοποιïα por las: θηρíβορος,θηριóβρωτος,θηρó-
ας,η
η fallax fictio βρωτος,ος,ον a feris devoratus,co-
mestus.- Abundante en: ´éνθηρος,πο-
FICTICIO πλασµατíας,οu,ò; πλασµατω- λúθηρος,ος,ον feris abundans.- Ace-
δης,ης,ες; προσποιητικóς,η,óν; ψu- chador de: θηροσκóπος,οu,ò ferarum
δρóς,á,óν fictitius,fictor observator.- Cueva de: χηραµíς,íδος,
η; χηραµóς,οû,ò lustrum ferarum.-
FIDEDIGNO αúτóπιστος,áξιóπιστος,éχéγ Fieras que rugen o braman: ´ωρuες,ων
γuος,ος,ον fide dignus αì ferae frementes.- Herir a las
fieras,cazar: θηροβολéω feras percu-
FIDELIDAD πíστις,εως,η; πιστóτης, tio.- Loco por las fieras: φηροµανης
ητος,η fidelitas.-Confiar en la fi- ης,éς fararum insano studio capto.-
delidad de alguno: παρακατατιθéω, Matador de fieras: θηροκτóνος,ος,ον
παρακατατíθηµι fidei alicuius commi ferarum interfector.- Exterminador
tto.- Palabra de: δεξιá,âς,η fides de: θηρολετης,οû,ò belluarum destruc
tor.- Medio fiera: µιξóθηρ,ηρος,ò,η
FIEBRE φλéγµανσις,πúρεξις,εως,η;φλεγ semiferus.- Multitud de: πολuθηρíα,
µασíα,ας,η; θερµéλη,ης,η; βρuχετóς, ας,η multitudo ferarum.- Perseguir a
οû,ò febris.- Acceso de: καταβολáς, voces las fieras: κλαγγáνω.-γγαíνω
áδος,η accesio febris.- Acompañada conspectam feram cum clangore sequor
de escalofríos: `ριγοπúρετος,οu,ò Que alimenta fieras: θηροτρóφος,ος,
347
ον qui feras nutrit.- Que mata Cogido por las: θηριáλωτος,ος,ον a
fieras: θηροφóνος,ος,ον fericida.- feris captus.- Mordido por las:
Encargado de las: θηραρχος,οu,ò θηριóδεκτος,ος,ον morsus a fera.-
praefectus belluis.- De fiera: Pelear con las: θηριοµαχéω cum bel-
θηρειος,α,ον; θηριακóς,η,óν ferinus luis pugno.- Que pelea con las: θη-
ριοµáχος,ος,ον qui cum belluis pugnat FIGURA διáπλασις,τúπωσις,εως,η; δια-
πλασµóς,οû,ò; µορφη,ης,η; µóρφωµα,
FIEREZA áηµερíα,ας,η; θηριóτης,ητος, σχηµα,τúπωµα,ατος,τó figura,schema,
η; θηριωδíα,ας,η; θηρíωσις,εως,η fe- figuratio.- Dar una misma figura:
ritas σuγκατασχηµíζω configuro.- De bella
forma o figura: εúειδης,ης,éς specio
FIERO ´ωµοργóς,`ωµóς,γοργóς,η,óν tor sus.- De diversa figura: èτεροσχηµων
vus,saevus.- De espíritu fiero:
ων,ον alterum diversumque habitum
´ωµóφρων,ων,ον (ονος) immanis mente
gerens.- De la misma figura: òµοισ-
Aspecto fiero,torvo: ùποδρασíα,ας,η
χηµων,òµοσχηµων,ων,ον ejusdem figu-
torvus aspectus
rae.- Examinar la figura: µορφοσκο-
FIESTA αιµuλíα,αργíα,ας,η; éορτη,ης πéω formam inspicio.- Incorrecta:
η; µéλκιον,µéλπηθρον,οu,τó; παιδιá, ψεuδογρáφηµα,ατος,τó; ψεuδογραφíα,ας
âς,η; παîγµα,ατος,τó; παιγµοσúνη,ης, η mendosum schema.- Que tiene figura
η lusus,ludicrum,festum,festivitas, de: ´éκµορφος,ος,ον formam habens
feriatio.- Adornarse para la fiesta: FIGURADAMENTE τuπικóς typice
πανεγuρéω, πανεγuρíζω ad pompam
adornor.- Amigo de: φιλεορταστης,οû; FIGURADO τροπικóς,τuπικóς, τuπωτóς,
φιλéορτος,ος,ον amans festorum.- η,óν figuratus.- En sentido figura
Celebración de fiesta solemne: πανη- do: τροπικως figurate
γuρισµóς,οû,ò festi panegyrici cele
bratio.- Celebrador de: éορταστης, FIGURAR παρασχηµατíζω, σχηµατíζω,
οû,ò festorum celebrator.- Celebrar σχηµατοποιéοµαι, τuπóω figuro, com-
fingo
fiestas: éορτáζω festum celebro.-
Celebrar la fiesta en compañía:
FIGURARSE en la imaginación: προδια
σuνεορτáζω simul festum celebro.-
Celebrar una fiesta nacional: νοéοµαι cogitando praesumo.- Inte-
πανηγuρéω, πανηγuρíζω panegyrim ce riormente: προδιαγινóσκω,-διαγνóω;
lebro (fiesta quinqueanual ateniense προδιáγνωµι animo praecipio
Compañero en la celebración de la:
σuνεορταστης,οû,ò socius festi cele FIGURATIVO τuπικóς,η,óν typicus
brandi.- Día de fiesta: θáλεια,θαλíα
ας,η; óρτης,ης,η dies festus.- Día FIGURITA σχηµáτιον,οu,τó staticulum
después de la,del día festivo: µεθé-
FIJACION áποκαθηλωσις,εως,η refixio
ορτος,ος,ον qui sequitur diem festum
El que celebra fiesta solemne: πανη- FIJADO προσπορπατóς,η,óν affixus.-
γuριστης,οû,ò qui festum panegyricum Lo que se ha fijado: πρóσπηγµα,ατος,
celebrat.- Fiestas populares en
τó id quod affixum est
calles,plazas,etc. κóµος,οu,ò ludi-
crum populare,lascivum.- Frecuenta-
FIJAR éναπερεíδω, éρεíδω, καταπησσω,
dor de fiestas: πανηγuρτης,οû,ò nun-
-ττω (πéπηγα), πηγνúω,πηγνuµι,πησσω,
dinator.- Hacer fiesta: πανηγuρéω,
πηττω,περιπηγνuµι,-πηγνúω,-πηγω,σκηπ
πανηγuρíζω ferior.- Objetos de fies
τω.σκηπτω,στηρíζω figo,compingo,in-
ta: χαρµóσuνα,ων,τá res quaedam le-
tae.- Que antecede a la fiesta: fingo,defigo.- Volver a fijar: áπο-
προεóρτιος,ος,ον qui antecedit festum καθηλóω refigo.- Con profundas raí-
ces: προσρíζóω actis radicibus affi-
348
go.- De antemano: πρεογιγνóσκω,-γι- inter ordines colloco.- Corta: στοι-
νóσκω,-γνóω,-γνωµι; προπηγνuµι,-πηγ χáριον,οu,τó parvus ordo.- Disponer
νúω,-πηγω praefinio,praefigo.- Fijar en fila: στιχíζω, στοιχíζω in ver-
en: áγκαταπηγνuµι defigo in.- Junta- sum dispono.- Doble fila: διστοιχíα,
mente con clavos: σuγκαταγοµφóω una ας,η duplex ordo.- El que está
affigo clavis.- Junto a: παρακατηγνu primero en la fila: πρωτοστáτης,οu,ò
µι,-πγνúω juxta defigo.- Debe fijar qui primus est in acie.- En fila:
se: στατéον standum στιχηδóν in versum.- Estar en la
misma fila: σuζuγéω unum ordinem
FIJEZA στáσις,εως,η stabilitas servo.- Extenderse en fila: στοιχéω
ordine procedo.- Marchar en fila o
FIJO áραρóς,óς,óν;áτενης,ης,éς fixus serie continuada: óγµεúω ordine con
tinuato procedo.- Que consta de dos
FILA στοιχεîον,οu,τó ordo.- Coloca- filas: δíστοιχος,ος,ον duobus ordi-
ción en cuatro series o filas: nibus constans
τετραστοιχíα,ας,η quadripartitus or
do.- Colocar entre filas: éντáττω
FILANTROPÍA φιλανθρωπíα,ας,η huma- tur
nitas
FILOSOFÍA φιλοσοφíα,ας,η philoso-
FILÁNTROPO φιλáνθρωπος,ος,ον amans phia.- Estudiar,ser aficionado a la:
hominum éµφιλοσοφéω in philosophiam studium
pono.- Estudio de la filosofía:
FILIACIÓN uíóτης,ητος,η filiatio éµφιλοσóφηµα,ατος,τó studium philo-
sophiae.- Ignorante de la: áφιλóσο-
FILIAL uíκóς,η,óν filialis φος,ος,ον expers philosofiae.- No
aficionado a la: áφιλοσóφητος,ος,ον
FILIALMENTE γéννητως in modum geni- philosophiae non studiosus.- Se ha
ti.- Con afecto de hijo: ùíκως cum de profesar la: φιλοσοφητéον stu-
affectu filii dendum philosophiae.- Ser adicto a
la: προσφιλοσοφéω philosophiae ad-
FILICIDA τεκνοκτóνος,οu,ò; τεκνολé- dictus sum.- Sobrepasar los límites
τειρα,ας,η liberorum interfector,in de la: ùπερφιλοσοφéω supra modum
terfectrix philosophor
349
ιóω, τ ελεíω, τελéω, τελεóω, áναπαúω
FILTRACIÓN διηθησις,διüλισις,εως,η finem affero,ad finem perduco,finio,
`ηθισις,εως,η;`ηθισµóς,οû,ò percola desino.- Eficaz para llevar a fin:
tio περαντικóς,η,óν habens vim ad finem
Final, que tiene breve fin: βραχuτε-
FILTRAR áπηθéω, διηθéω, διηθω, δíη- λης,ης,éς celerem habens finem.- La
µι, διüλíζω percolo.- Clarificar que da fin: τελεσσιδóτειρα,ας,η quae
filtrando: áφuλíζω defaeco finem dat.- Por fin: ´ηδε πóτε, τερ-
µονíως, τελεuταîον,τó; τελεuταîον,
FILTRO ùλιστηρ,ηρος,ò cribrum τοτελεuταîον postremo tandem,deni-
que, tandem aliquando.- Que lleva
FIMBRIA´óχθοιβος,σíσuβος,οu,ò fimbria hasta el fin: τελεσσιφóρος,τελεσφó-
ρος,ος,ον ad finem perducens.- Que
FIN ´óριον,οu,τó; κατáντηµα,αος,τó;
pone fin a la obra: τελεσιοuργóς,óς
κολοφων,ωνος,ò; λοíσθηµα,ατος,τó;
óν ad finem perducens opus.- Que
παûλα,ης,η; πεîραρ,πεîρας,πéρας,ατος
pone fin: παuστηρ,ηρος,ò qui finem
τó; περáτη,ης,η; σκοπóς,οû,ò; σuντé- imponit.- Que se acerca a su fin:
λεια,ας,η; σuντéλεσµα,ατος,τó; τελε- παρακµαστικóς,η,óν vergens iam ad
τη,ης,η; τελεuτη,ης,η; τéλος,εος,τó finem.- Sin fin: νηπαuστον sine fine
τéλσον,οu,τó; τéλσος,οu,ó; τερµα, Término de una obra: áπεργασíα,ας,η
ατος,τó; τéρµις,ιος,ò; τéρµων,ονος,ò peractio
ùπòθεσις,εως,η scopus,finis.- )Por
fin tal vez? ´áρα πóτε num tandem? FINAL τελικóς,η,óν; τéρµιος,íα,ιον
)A fin de qué? τοû (`éνεκα) cuius finalis,terminalis
rei gratia?.- Conviene dar fin:
παuστéον: finem facere oportet.- Dar FINALIZAR áποτελεuτáω,τελéω,τελεuτáω
fin: éκλωφáω, περατóω (-ωκα,πεπαρáτω finem facio,finio
µαι ο πéπρωµαι), τεκµαíροµαι, τελε-
FINALMENTE `úστερον, δηποτε, δητα, FINGIMIENTO σκηµψις,σκηψις,εως,η si-
διéδην, κατà πéρας, òποτéρωθεν, τε- mulatio
λεuτων, τελεuτωσα, τελεuτησας, τοτε-
λεuταîον, ùστáτιον postremo,tandem, FINGIR òµηριáδω, áποπλáττω, διαπλá-
denique,unde tandem ττω,-σσω, εïσκω, éπιuψεúδοµαι, éξει-
κονíζω, κατασδεχιáω, καθuποκρíνοµαι,
FINANCIERO βαuκοπανοúργος,οu,ò ar- µuθεúω, πλáσσω,-ττω, πλαστοuργéω,
gentarius προκαλúπτω, προσψεúδοµαι, σχηµατíζω,
σχηµατοποιéοµαι fingo,praetendo,si-
FINCA κτéανον,οu,τó fundus.- Codicia mulo,confingo,ementior.- Cosas fal-
de fincas: φιλοκτηµων,ονος; φιλοκτε- sas: ψεuδοποιéω falsa fingo.- Fingir
σíα,ας,η cupiditas possidendi hacer que no se ve: σuµµúω conniveo
Juntamente: σuµπλáσσω,-ττω confingo
FINGIDAMENTE πεποιηµéνως, πλαστως Obrar a lo zorro: áλωπεκíζω fraudu-
ficte lenter ago.- Que finge ser supuesto:
ψεuδοποβολιµαîος,ος,ον qui fingitur
FINGIDO éπíπλαστος,éπιποíητος,προσ-
esse supposititius.- Que finge: ùπο-
ποíητος,ψεuδáλιος,πλασµατíας,οu,ò;
κρíτης,οu,ò simulator
πλαστóςη,óν; ψεuδαλéος,α,ον; ψεuδε-
ρóς,á,óν; ψεuδης,ης,éς (ψεuδéστερος, FIRMA ùπογραφη,ςης,η; ùπóγραµµα,ατος
ψεuδéστατος),τεχνητóς,η,óν; ùποβολι- τó subscriptio,subscriptum
µαîος,α,ον; ùποποíητóς,η,ον simula-
tus, ementitus, supposititius, ficti FIRMADOùπóγραµµα,ατος,τó subscrip-
tius,fictus,mentitus tum
350
FIRMAMENTUM κραταíωµα,στερéωµα,ατος,
τó firmamentum FIRMEMENTE áραρóτως,áσφαλéως,áσφαλως
áστεµβéως,áστεµβως,áστεµβως,áστεµφéως,éδ
FIRMANTE éπιφραγιστης,οû,ò obsigna- ραîως,éµπεδéως,κuρíως,παγíως
tor firmiter,satbiliter,concinne
351
λιποσαρκης,ης,éς; µικροκοíλιος,ος,ον µος,οu,ò; αúλητηρíα,ας,η; αúλητρíα,
σαθρóς,á,óν; σκληφρáς,á,óν carnis ας,η theca,loculus tibiarum.- Can-
expers,squalidus,macilentus,defectus tar con la: προσαuλéω accino tibia
carnibus,flaccidus,strigosus.- Estar Canto de la: αúλωδíα,ας,η cantus
flaco: áσαρκéω macilentus sum.- Muy tibiae.- Constructor de: αúλοτρúπης,
flaco,que no tiene sino la piel: αú- οu,ò; αúλοποιóς,οû,ò tibiarum opifex
τóκωλος,ος,ον nihil habens nisi pel Construir flautas: αúλοθετéω fisττu-
super ossa.- Un poco flaco: ùπóλισ- las compingo.- De poco mérito:
φος,ος,ον aliquantum macer αúλητρíδιον,οu,τó tibia vilis.- De
un solo agujero: µóναuλος,οu,ò
FLAGELACIÓN διαµαστíωσις,µαστíγωσις, singularis tibia.- Diestro con la:
εως,η flagellatio αúλητικóς,η,óν tibiarum peritus.- El
que canta al son de la: αúλωδóς,οû,ò
FLAGELO ìµáσθλη,ης,η flagellum auloedus.- Ensayarse en el canto de
la: προαuλéω in tibiarum cantu
FLAGRANTE αíθων,ωνος,ò,η flagrans praeludo.- Ensayo en el canto de la:
προαúληµα,ατος,τó; πριαúλιον,οu,τó
FLANCO κéρας,ατος,τó acies militaris praeludium in tibiarum cantu.- Escu-
La evolución de correrse o extender char la: αúλéοµαι tibia canentem
se los flancos: κúκλωσις,εως,η exten audio.- Especie de: φωτιγξ,γγος,η
sio cornuum
fistulae genus.- Flauta de boj: ´éλu
µος,οu,ò tibia e buxo.- Instruído
FLAQUEZA íσχνóτης,ητος,η macies.-
en la: αúλικóς,η,óν tibiae peritus.-
Corporal: áδuνασíα,ας,η afficta va-
Lengüeta de la: γλωττíς,íδος,η; ´óλ-
letudo.- Falta de carnes: áσαρκíα,ας
µος,οu,ò tibiaew lingula.- Lúgubre:
η gracilitas,macies
γíγγρας,οu,ò tibia lugubris (por
FLATO πνεuµáτωσις,εως,η inflatio.- usarse en los cortejos fúnebres).-
Contrario al flato:´áφuτος,´áφuσσος Melodía de: αúλοµελωδíα,ας,η tibia-
ος,ον flatus discutiens.- Que tiene rum modulatio.- Mujer flautista: αú-
flato: πενuµατωτικóς,η,óν qui infla- λητρíς,íδος; αúλητíς,íδος,η quae ca-
tionem habet nit tibia.- Pastoril: τιτuρηνος αú-
λóς,οu,ò pastoralis fistula.- Pe-
FLATULENTO φuστωδης,ης,ες; πνεuµα- queña: αúλισκος,οu,ò parva tibia.-
τωτικóς,η,óν flatuosus,flatus ingene Pequeña para dar tono: τονáριον,οu,
rans.- No fratulento: ´áφuτος,´áφu- τó fistula quae musici sonos prae-
σσος,ος,ον flatus non generans monstrant.- Que canta con la flauta
los versos píticos: πuθαúλης,οu,ò
FLAUTA `ραπáτη,ης,η; δéτη,δητη,ης,η; qui pythicum carmen tibia canit.-
φιλíς,íδος,η; φuσαλíς,íδος,η; φuσητη Que toca con flauta travesera: πλα-
ριον,οu,τó; σúριγξ,γγος,η; τíτuρος, γíαuλος,ος,ον qui obliquis canit
οu,ò fistula,calamus,tibia.- Acción tibiis.- Que toca con una caña a
de tocar la: καταúλησις,εως,η tibia- manera de flauta: καλαµαúλης,ης,éς
rum inflatio.- Acompañar con la: καλáµαuλος,ος,ον qui calamo in ti-
éπαuλéω tibia comitari.- Acompañar biam formato canit.- Pasar el tiem-
mal con: παραuλéω perperam sono ad po tocando la: καλαµíζω calamo car-
tibiam.- Acorde o concierto de dos men perdo.- Que hace ruído con la:
flautas: σuναuλíα,ας,η sonantia ti- καλαµοβóας,οu,ò qui calamo stepit
biae ad tibiam.- Amante de las flau- Tallar las flautas: καλαµογλuφéω ca-
tas,de la música: φíλαuλος,ος,ον lamos sculpere.- Tallista de: καλαµο
amans tibiarum.- Arte de tocar la γλuφóς,οû,ò calamorum sculptor.- Que
flauta: αúλησις,εως,η; αúλητικη,ης,η tañe la: καλαµοφθογγος,ος,ον;-φθεγ
ars canendi tibia.- Caja de la: ´éλu
352
γης,ης,éς arundinem canens.- Rela- ferit.- Que arroja flechas: íοβóλος,
tivo a la: αúλωδικóς,η,óν tibialis ος,ον sagittas mittens.- Que extrae
Sonido de flauta lúgubre: γιγγρασµóς las flechas: τοξοuλκóς,óς,óν telorum
οû,ò sonus tibiae flexibilis.- extractor.- Que lleva en su punta
Sonido de la flauta: αúλησις,εως,η una estopa inflamada: βελοσφενδóνη,
tibiarum sonus.- Suciedad de los ης,η phalarica.- Que tiene flechas
agujeros de las: παραπλασµóς,οû,ò de oro: χρuσαλáκατος,χρuσηλáκατος,η
sordes in tibiarum foraminibus ον aureas sagittas habens.- Traspa-
adhaerentes.- Tocar la: αúλéω, ìüζω, sar con flechas: κατατοξεúω sagitta
σuρíσσω,-ττω,ùποσuρíσσω, αúλíζω, µο- trajicio
ναuλéω fistula,tibia cano; succino
fistula.- Tocar alguna cosa suave FLECHERO `ηµων,ονος,ò; íαφéτης,οu,ò;
con la: νιγλαρεúγω molle quod íóµορος,ος,ον; óïστεuτηρ,ηρος,ò; óïσ
modulor.- Tocar la flauta con la τεuτης,οû,ò; τοξεuτηρ,ηρος;τοξεuτης
boca (de modo especial) στοµαuλéω οû,ò sagittarius,jaculator,arcite-
ore tibiam inflo.- Tocar la flauta nens.- De a pie: πεζαηκοντιστης,οû,ò
por lo bajo: ùπαuλéω succino tibia qui pedes jaculo pugnat.- Escita:
Tocar la flauta travesera: πλαγιαu- σκuθοτοξóτης,οu,ò scythicus sagitta-
λíζω obliqua tibia cano.- Una parte rius.- Jinete flechero: ìπποτοξóτης,
de la: καταστοµíς,íδος,η tibiae pars οu,ò eques sagittarius.- Flecheros:
FLAUTERO,que hace flautas: `ραπαταú ψuλλοτοξóται,ων,οì sagittarii
λης,`ραπταúλης,`ραπáταuλος,Οu,ò;
σuριστη,οû,ò calamum sive tibiam FLECO de los vestidos: κροσσóς,οû,ò;
compingens,fistulator θúσανοι,ων,οì; κνáφαλον,οu,τó vi-
lli,fimbria,floccus.- Adornar con:
FLAUTISTA ´éναuλος,ος,ον;`ραπαταúλης λεγνóω assuta fimbria variego.- De
ραπταúλης,`ραπáταιλος,οu,ò; αúλητηρ, doble fleco: δíκροσσος,ος,ον utrim-
ηρος; αúλητης,οû,ò; βοµβαúλιος,οu,ò; que fimbriatus.-(Indecl.)κνû floccus
σαλπιγτης,σαλπιστης,σuρικτης,οû,ò Que tiene flecos: θuσανωδης,ης,ες;
fistulator,tibicen,calamum inflans, θuσανωτóς,η,óν fimbriatus
tibiis personans.- Que toca la
flauta en la danza: χοραúλες,οu,ò qui FLEMA βηγµα, φλéγµα,ατος,τó id quod
tibis in choro inflat.- Naval: tussiendo exspuitur.- Arrojar flemas
τριηραúλης,οu,ò in triremibus tibi áποφλεγµατíζω pituitam ejicio.- Eli
cen.- Primer rudimento de los: γρóν- minación de flemas: áποφλεγµατισµóς,
θων,ονς,ò primum rudimentum tibici- οû,ò purgatio a pituita
num.- Que toca sin concierto: σuρβη-
νεúς,éως,ò tibicen que fistula canit FLETE διαγωγιον,éλλιµéνιον,éπíβαθρον
incomposite.- Según costumbre de los ναûλον, ναûσθλον, ναûλη,ης,η porto-
αúλητικως more tibicinum rium,naulum,vecturae pretium.- Cobra
dor del flete: éλλιµενιστης,οû,ò
FLECHA τóξον,οu,ò; δóρu,δóρατος,τó; portorii exactor.- Cobrar el flete:
íóς,οû,ò; οíστóς,οû,ò; βéλος,εος,τó éλλιµενíζω portorium exigo.- Del
sagitta,telum,spiculum,jaculum.- transporte por un estrecho: πορθµεíα
Acabar con las flechas: éκτοξεúω ας,η; πορθµíον,οu,τó pretium trans-
exhaurio pheretram.- Arrojar flechas fretandi
οíστεúω, íοβολéω sagittas emitto.-
De hierro: κρóσφος,οu,ò cuspis fe- FLEXIBILIDAD εúκαµψíα,ας,η; ùγρóτης,
rrea.- El que recibe las flechas: ητος,η flexibilitas
óïστοδéγµων,ων,ον sagittas recipiens
La que dispara flechas (Artemisa): FLEXIBLE ´éγγλισχος,ος,ον; εíπλεκης,
íοχèαιρα,ας,η; τοξóτις,ιδος,η quae ης,éς; εúπλεκτος,ος,ον; εúκαµπης,εúσ
fundit sagittas,quae arcu,sagittis
τρuφης,εúστρεφης,ης,ες; εúστρεπτóς,
353
εúγναµπτος,-κνµπτος,εúκαµπος,εúλúχισ FLOJAMENTE áτóνως,éνδεδοµéνως,σuγκε-
τος,ος,ον; ìµαντωδης,ης,ες; χαλαρóς, χωρηµéνως,ùγρως remisse,laxe,levi-
á,óν; κáµπιµος,η,ον; καµπτóς,η,óν; ter
λúγινος,λuγιστικóς,η,óν; λuγωδης,ης,
ες; πολuéλικτος,ος,ον; στρεπτóς,η,óν FLOJEDAD ´éνδοµα,ατος,τó; éνδοσις,
flexibilis,lentus,flexu facilis εως,η; áεργíη,αεργíα,ας,η; áναλκεíα,
áναλκíα,ας,ας,η languor,inertia,ig
FLEXIBLEMENTE ùγρως flexibiliter navia.- Con flojedad: éρραστονεuµé-
νως segniter.- De ánimo: `ραθuµíα,ας
FLEXIÓN διαλúγισµα,ατος,τó: κλíσις, η remissio animi
εως,η flexio
354
Que floreció poco ha,joven: νεναθης, do.- Siempre florido: áειθαλης,ης,
ης,éς qui modo effloruit.- Que hace éς semper florens
florecer todas las cosas: πολuθáλ-
µιος,ος,ον; παντοθαλης,ης,éς omnia FLORILEGIO áνθολογíα,ας,η anthologia
florere faciens.- Sobre los demás:
ùπερανθéω prae caeteris floreo.- FLUCTUACIÓN: κλuδασµóς,οû,ò; κuµáτω-
Adorno con flores: éπανθισµóς,οû,ò σις,εως,η; σáλα,ης,η fluctus,fluc-
florida exonatio.- Arrancar flores tuatio.- Del ánimo: σαλαïς,ìδος,η
por todas partes: περιανθíζω flores fluctuatio animi
undique decerpo
FLUCTUANTE πολuκúων,ων,ον (ονος)
FLORECIENTE áκµαîος,α,ον; εúερνης, fluctuosus
ης,éς; θáλειος,íα,ον; θαλερóς,á,óν
virens FLUCTUAR `ρεµβáζω,`ρεµβεúω, éκκuµαí-
νω, κλuδáζοµαι, κuµαíνω, σαλεúω
FLORETE tosco de gladiador: σπáθα, fluctuo.- Interiormente: éγκλuδáζο-
σπáθη,ης,η rudis µαι intus fluctuo
355
Del mar creciencte,pleamar: πληµµu- εις,εσσα,εν comatus.- Echar mucho
ρα,ας,η maris aestuantis accessus.- follaje los árboles: ùληµανéω insane
Que padece flujos: `ροïκóς,η,óν flu- salvesco
xionibus laborans
FOLLETO πινακíδιον,οu,τó codicillus
FLUVIAL ποτáµειος,εíα,ειον; ποτáµιος
íα,ιον fluvialis FOMENTAR áµφéποµαι,áναθáλπω,διαθáλπω
éνστερνíζοµαι, καταθáλµω,κοµíζω,πα-
FLUXIÓN `ρéος,τó (nom.acus.),`ρεûµα, ραθáλπω,προσθáλπω,σuνελεαíνω,σuνéχω
ατος,τó;`ρúσις,εως,η; κατáρρος,οu,ò; θαλπéω,θáληµι,θáλµω,θαλúνω foveo.-
fluxio,stillatio.- Padecer fluxiones Alrededor: περιθáλπω circum foveo.-
`ρεuµατíζοµαι,-íζω humoris noxii Ligeramente: ùποθáλπω leniter foveo
fluxu tentor.- Sujeto a fluxiones: Secretamente: µοσχεúω clam sero
`ρεuµατικóς,η,óν fluxionibus obno-
xius FOMENTO,medicamento,calmante: χλíασ-
µα,διáπλασµα,éπáντληµα,λíασµα,ατος
FOCA φωκη,ης,η; φuκην,ηνος,ò; φuκíς,
τó; éµβροχη,ης,η; ùπóκαuµα,ατος,τó;
íδος,η phoca.- Pequeña: φuκíδιον,οu,
θαλπτηριον,οu,τó; θαλπωρη,ης,η fo-
τó parva phoca mentum
356
cuta sus artefactos a fuego: βαναu-
σοuργóς,οû,ò qui opus ad cominum FORMACIÓN µóρφωσις,παρατúπωσις,εως,η
conficit informatio
357
οu,ò forum.- Tribunal: δικαστηριον θωρáκιον,οu,τó propugnaculum,munitio
οu,τó forum.- Plaza de arengas: munimentum.- Construída en el estua-
´ιρα,ας,η forum,concio rio: πληµµúριον,οu,τó arx in aestua-
rio exstructa.- De estacas puestas
FORRAGEAR, προνοµεúω pabulatum egre en tierra: περισταúρωµα,ατος,τó mu-
dior.- Salir juntamente a: σuµπρονο nimentum ex vallis in terram depac-
µεúω simul aggredior frumentatum tis.- En un alto: áνáληµµα,ατος,τó
arx.- Natural: óχuρóπατος,οu,τó lo-
FORRAJE βορá,âς,η; βοσκη,ης,η; φορ- cus natura munitus.- Punto fortifica
βειá,âς,η; χιλη,ης,η; χιλóς,οû,ò do: χωρíον,οu,τó locus munitus
pabulum.- Pasto para los animales:
νóµη,ης,η; ´ηα,´ηων,τá leguminum FORTIFICADO éχuρóς,á,óν; éρuµνóς,η,
stipulae óν munitus.- Bien fortificado εúτεí
χεος,ος,ον; εúτειχης,ης,éς; εúερκης,
FORRO que tiene dos forros τρíπλαξ, ης,éς bene( munitus.- Mal fortifica
ακος,ò,η tribus crustis oductus do: δúσχορτος,ος,ον male munitus.-
Obstruído por una fortificación:
FORTALECER áπεχuρóω,áποχuρóω,éνδu- περíοχος,ος,ον munimentum inclusus
ναµóω,éξοχuρóω munio,confirmo.- Con
raíces: `ρíζóω (éρρíζωκα) radicibus FORTIFICANTE `ρωστικóς,η,óν habens
munio.- Que fortalece los miembros: vim roborandi
γuιαλθης,ης,éς membra sanans,augens
FORTIFICAR áπεχuρóω,áποχuρóω,áποφρá-
FORTALECERSE áπαρρενóοµαι, éξαναφéρω ττω,-σσω,áποχωννuµι,-χóω (πéχωκα),
in masculum evadere,reficio me áποταφεúω,éπιρρωννúω,éπιρρωννuµι,éξο
χuρóω,φρáγνuµι,φραγνúω,φρáσσω (πé.-
FORTALEZA ´áκρα,ας,η;áκρóπολις,εως,η φραγα),φρáττω,καταδρuφáσσω,κατασφα-
εíλαρ,αρος,τó; áποτειχισµóς,οû,ò; λíζω,óχuρóω,παρασφαλíζω,περισταuρóω
φροuρíα,ας,η; φροúριον,οu,τó; φuλα- munio,circumvallo.- Alrededor: σuµ-
κεîον,οu,τó; πúργωµα,ατος,τó propug περιφρáσσω,-ττω cummunio circum ob-
naculum,praesidium,munitio,arx.- sepiendo.- Alrededor con fosos: περι
Fortaleza: ´ηνορéα,ας,η; áνδρεíα,ας, ταφρεúω fossam circummunio.- Con em-
η; áνδρóτης,ητος,η; áνορéα,ας,η; palizadas: χαρακíζω vallis munio.-
áριστεíα,ας,η; εúανορíα,ας,η; κáρ- Con terraplén: éπιχóω,χóω,χóοµαι,χων
τος,εος,τó; κραταιóτης,ητος,η robur νuµι; περιχóω,περιχωνuµι,-χωννúω circum
fortitudo.- Con fortalece: καρτερóν aggesta munio.- Con trinche-
καρτερως fortiter.- Dotado de gran ras o setos: περιθριγκóω septo cir-
fortaleza: µεγαλáρωρ,µεγαληνωρ,óρος cummunio.- De antemano: προτειχíζω
ò magna fortitudine praeditus.- Gran praemunio.- Cerrando: διασταuρóω,
fortaleza: µεγαλανορíα,ας,η magna διασφαλíζω intersepio.- Juntar for-
fortitudo.- Que sufre con fortaleza:
tificando: προσοχuρóω muniendo ad-
τλησικáρδιος,ος,ον qui tolerat forti
jungo.- La ciudad: éκπολíζω,éκτεχí-
animo.- Tener fortaleza de ánimo:
ζω urbem exstruo,munio.- Por delante
εúληµατéω forti et virili animo sum
con empalizadas: προασφαλíζω impac-
tis vallis praemunio
FORTIFICACIÓN áποτειχισµóς,οû,ò;
áχuρóτης,ητος,η; éχúρωµα,ατος,τó;
FORTÍN φuλáκιον,οu,τó praesidium
éντεíχισις,εως,η; éντειχισµóς,οû,ò
éπιτεíχισις,εως,η;-τεíχισµα,ατος,τó FORTUÍTO σuντuχων,οûσα; τuχαîος,α,
τειχισµóς,οû,ò; éρuµνóτης,ητος,η; ον; τuχηρóς,á,óν fortuitus.- Caso
φρáγµα,κατáφραγµα,óχúρωµα,περιχαρá- fortuíto: τúχη,ης,η fortuitus casus
κωµα,προτεíχισµα,ατος,τó; óχúρωσις,
εως,η; περιοχη,ης,η; τειχíα,ας,η; FORTUNA τúχη,ης,η fortuna.- Cambios,
358
mudanza de: παλιντροπíα,ας,η; µετáπ- FORZADO áéκων,ων,ον invitus.- Obliga
τωσις,εως,η mutatio eventuum,furtu- do por la fuerza: βεβιηµéνος,η,ον vi
nae mutationes.- De mediana fortuna: actus.- No abligado: áβíαστος,ος,ον
διáµεσος,ος,ον mediocris fortunae.- non coactus
El que goza de fortuna varia: παλιν-
τuχης,ης,éς qui varia fortuna utitur FORZAR áκοισιáζω,βιáζοµαι,βιáοµαι,
Favorable: οûρος,οu,ò; εúερµíα,ας,η καταναγκáζω,áποβιáζοµαι,παραβιáζοµαι
εúτuχíα,ας,η secunda,prospera for- παρασπáω,ùπερβιáζοµαι in latus tra-
tuna.-Por fortuna:τuχικως fortunate ho,vim affero,cogo,adigo> Reforzarse
éπισuνδιδóω,-δíδωµι invalesco
FORZUDO µεγαλοσθενης,µεγασθενης,ης, quod tentabat
éς magnis viribus praeditus
FRACASO áπóπεuξις,εωσ,η; áπóτεuγµα,
FOSA διωρuγη,ης,η; διóρuγµα,ατος,τó; áστóχηµα,ατος,τó; áποτuχíα,ας,η res
γúια,ας,η; κáπετος,οu,ò; λáκκος,οu,ò male gesta,spei frustratio,aberratio
a scopo
λáπαθος,οu,ò; λáπαθον,οu,τó; ληνóς,
οû,ò; σκαφη,ης,η; σκáλεuµα,σκáµµα,
FRACCIÓN ùπεπιµóριος áριθµóς numerus
ατος,τó; τáφρη,ης,η; τáφρος,οu,ò fo- aliqua parte minutus
ssa,fovea.- Abrir una fosa: ταφρεúω
fossam duco.- Acto de abrir una: τα- FRACTURA,fracción κατáκλασις,κλáσις,
φρεíα,ας,η actio ducendi fossam.- ´éρειξις,σúγκλασις,σúρραξις,θλáσις,
Cavar una fosa: éµβροθεúω foveam θραûσις,θρúψις,εως,η; θλáσµα,κéασµα,
cavare.- Digno de ser precipitado en κáταγµα,éξáραγµα,ατος,τó fractura,
una fosa: βáραθρος,ος,ον dignus qui fractio.- Que tiene alguna fractura:
mittatur praeceps in barathrum.- Ex- `ρωγµατíας,οu,ò qui ruptis membris
cavación de una: ταφρεíα,ας,η fossae laborat
excavatio.- Para sacrificar cerdos:
εúστρα,ας,η fossa mactandis suibus.- FRAGANCIA εúωδíα,εúοσµíα,εúοδµíα,ας,
Profunda: βáραθρον,οu,τó fossa pro- η fragantia
funda.- Subterránea: ùπóνοµος,οu,ò
ùπονοµη,ης,η fossa subterranea FRAGANTE óδµηεις,ηεσσα,ηεν;´óδοµηνος
η,ον; εúοσµος,ος,ον; κεωδης,ης,ες;
FÓSFORO φωσφορος,οu,ò phosphorus κηωεις,ωεσσα,ωεν; óσµηρης,ης,éς; óσ-
µερóς,ψιαρóς,á,óν fragrans
FÓSIL σκáπτóς,η,óν fossilis
FRAGANTI,in fraganti éπ'αúτοφωρω,
FOSO διορuγη,ης,η; χáραξ,ακος,ò; λá- éπαuτοφωρω in ipso facto.- Acción de
παθος,οu,ò; λáπαθον,οu,τó; πλuντηρ, coger in fraganti: κíχησις,εως,η de-
ηρος,ò fossa.- Cercar con fosos: χα- prehensio.- Coger in fraganti: éπι-
ρακóω fossa munio.- Construcción de φωρáω deprehendo in ipso facto.- Co-
un foso: ταφρíα,ας,η valli exstruc- gido in fraganti: κατáφωρος,ος,ον in
tio.- Hacer un foso alrededor: áπο- ipso facto deprehensus
ταφρεúω,περιβοθρóω foveam circumdu-
co.- Que tiene cuatro fosos o FRÁGIL εúγη,ης,η; εúθρuβης,ης,éς; κα
trincheras: τετρωρuφος,ος,ον quatuor τακτóς,η,óν; ψαδαρóς,ψαδuρóς,ψαθuρóς
fosos vel valla habens ψαθαρóς,á,óν fragilis
359
FRAGMENTO ´áγµα,κéασµα,κλáσµα,κóλοuσ FRANCO,abierto,sincero: áπλοïκóς,η,
µα,θραûσµα,θρúµµα,ατος,τó; áποταµáς, óν apertus
áδος,ò fragmentum,assula
FRANJA κρóσσος,οu,ò fimbria.- De
FRAGOR βρóµος,οu,ò; ψóφηµα,ατος,τó doble franja δíσκροσσος,ος,ον utrim-
fragor que fimbriatus.- Sobrepuesta: παρá-
ραµµα,ατος,τó; παρuφη,ης,η absuta
FRAGUA βαúνη,ης,η; βαûνος,οu,ò; κρí- lacinia,limbus vesti attextus
βανος, κλíβανος,οu,ò caminus,fornax
Fundir en la fragua: χωνεúω in for- FRANQUEZA εúθuρρηµοσúνη.ης,η since-
nace fusoria conflo ritas.- El que habla con franqueza:
εúθuρρηµων,ων,ον qui recte loquitur
FRAGUAR προσµηχανáοµαι molior.- Hablar con εúθuρρηµονéω recte loqui
Ocultamente: κλωπεúω,-πιτεúω furtim
molior FRASCO λáγηνος,οu,ò lagena
360
της,ο
οu,ò ventitator frigo.- Que fríe: φρuγεúς,éως,ò,η qui
frigit
FRECUENTADO,muy: πλειστóµβροτος,ος,
ον maximo hominum conventu cele- FRENAR χαλινóω fraeno.- El acto de
bratus frenar: χαλíνωσις,εως,η fraenatio
FRECUENTAR éπιφοιτáω, σuχνáζω, σuνα-
νατρíβοµαι, θαµíζω frequento.- Ir FRENESÍ τοφωµανíη,ης,η; τuφωµανíα,
con frecuencia: φοιτíζω ventito.- Un τuφοµανíα,ας,η insania.- El que
sitio: éπιχωριáζω ad locum ven- tiene frenesí: τuφωµανης,ης,éς phre-
tito.- Acción de ir con frecuencia: netide laborans.- Padecer frenesí:
φοíτησις,εως,η ventitatio φρενιτιáω, φρενιτíζω phrenitide la-
boro
FRECUENTE éπáλληλος,ος,ον; πολóς,η,
óν; πολúς,πολλη,πολú; πuκινóς,η,óν; FRENÉTICO φρενητικóς,φρενιτικóς,η,óν
πuκνóς,σuχνóς,η,óν; σuνεχης,ης,éς; νuµφóληπτος,ος,ον lymphatus,phre-
neticus
ταρφειóς,ταρφóς,óς,óν; ταρφης,ης,éς
τáρφιος,íα,ιον; θαµης,ης,éς; θαµινóς
FRENILLO περιστóµιον,οu,τó membrana
η,óν; θαµειóς (sólo nom.ac.fem.pl. quae linguam in inferiore oris parte
θαµειαì,θαµειáς) frequens subjicit
361
διµητωπος,ος,ον bifrons.- El que es- res phrygios imitor
tá de frente,enfrente: áντιστáς,áσα
áν ex adverso stans.- Extensión del FRIGIO φρúγιος,íα,ιον; φρúξ,φρuγóς,ò
phrygius,phryx.- Según costumbres
frente en el ejército: παραγωγη,ης,
frigias: φρuγιστí phrygio ritu
η productio aciei.- Que está sobre
la frente : ùπερµετωπιον,οu,τó qui est
FRINGILAGO (ave) σπíζα,ης,η; σπíζιον
supra frontem.- Que lee en la mente
οu,τó; σπíνος,οu,ò; σπíνα,ης,η frin-
(fisonomista): µετωποσκóπος,
gilla
ος,ον frontis inspector.- Que tiene
una frente igual: íσοµéτωπος,ος,ον FRÍO `ριγνóς,`ριγóς,η,óν; κρηναîος,α
qui frontem aequalem habet
ον; κρuερóς,á,óν; κρuµαλéος,α,ον;
κρuµωδης,ης,ες; κρuóεις,óεσσα,óεν;
FRESA χαµαíβατον,οu,τó fragum
ψuχεινóς,ψuχινóς,η,óν; ψuχρóς,á,óν;
FRESCO ψúχος,εος,τó; ùδáτινος,η,ον frigidus.- Muy frío: κατáψuχρóς,ùπερ
frigus,roscidus.- El que gusta del ψuχρóς,περíψuκτος,ος,ον perfrigidus
frío o del fresco: ψuχóτροφος,ος,ον supra modum frigidus.- Algo frío:
frigore recreans.- Que toma el ùποψuχρóς,ος,ον aliquantum frigidus
fresco: ψuχαστης,οû,ò frigoris cap- Medio frío: `ηµíψuκτος,ος,ον; `ηµι-
tator.- Tomar el fresco: ψuχáζω fri- ψuχη,ης,éς semifrigidus.- Frío:
gus capto.- Fresco,reciente:´áπαστος αíθρα,ας,η; κρuµóς,οû,ò; περιψuγµóς,
ος,ον recens οû,ò; ψúγος,εος,τó; ψúχρεuµα,ατος,τó
ψuχρíα,ας,η frigus,glacies.- Amante
FRESCOR,lo que está en su frescor,en del frío: φιλóψuχρος,ος,ον amans
su vigor: ´éνωρος,ος,ον suo vigore frigoris.- Condenar al frío: áποπηγ-
praeditus νuµι,-πηγνúω frigore cogo.- Dar
diente con diente de frío: µuλιáω,
FRESNO µελíα,ας,η fraxinus.-De fres- ταρταρíζω dentes concutio prae fri-
no µεíλινος,ος,ον; µελíïνος,η,ον; gore.- De calentura: φριξ,φρικóς,η
µéλινος,η,ον fraxineus horror febrilis.- De invierno: χει-
µíη,ης,η hibernum frigus,rigor.-
FRIALDAD ψuχρíα,ας,η; ψuχρóτης,ητος,
Dureza provocada por el frío: `ρι-
η frigiditas
γος,εος,τó rigor.- Encogerse de frío
FRÍAMENTE ψuχρως frigide µαλκéω,-κεíω frigore contraho.- En-
cogimiento de las manos,de los pies
FRICCIÓN πρóστριψις,εως,η; τριµóς,οû por el frío: µáλκη,ης,η manuum pe-
dumve contractio ex frigore.- Estar
ò; τρíψις,εως,η frictus,frictio.- Con
frío: `ριγéω,`ριγóω frigeo.- Estar
la mano: χειροτριβíη,ης,η quae manu
fit frictio.- Seca (de polvo con que yerto de frío: µαλκιá, µαλκιéω tor
se rociaban los atletas): pentes frigore manus habeo.- Hace
ξηροτριβíα,ας,η sicca frictio.- frío: χειµáζει frigus est.- Horrori-
Suave: χειραψíα,ας,η levis frictio.- zarse de frío: éρρíγω (´éρριγα) ho-
Usar de fricción seca: ξηροτριβéοµαι rreo.- La que tiene frío: χειµιοûσα
sicca frictione utor ης,η quae friget,rigens.- Muerto de
frío: χειµοθνης,ητος,ò hiemis frigo-
FRIGIA Φρuγíα,ας,η Phrygia.- Imitar
las costumbres frigias: φρuγíζω mo-
re enectus.- No expuesto al ψuχροποιóς,óς,óν frigus faciens.- Que
frío:´áρριγος,ος,ον frigori non defiende de los rigores del frío:
obnoxius.- Que causa frío con χειµáµuνα,ης,η hiemis injuriam
temblor: φρικοποιóς,óς,óν horrorem arcens.- Que no puede sufrir el
afferens.- Que da o produce frío: frío: δuσριγης,ης,éς; δúσριγος,ος,ον
362
rigoris impatiens.- Que vive transi FRONTISPICIO πρóσωπον,οu,τó frontis-
do de frío: `ριγοσíβιος,ος,ον in picium domus
frigore semper vivens.- Rigor del
frío: κρúος,εος,τó algor.- Sufridor FROTACIÓN παρατριβη,ης,η; παρáτριψις
del frío: εúχεíµερος,ος,ον frigoris εως,η affrictus.- Lo que se frota:
bene paciens.- Tener frío: χειµáω, πρóστριµµα,ατος,τó id omne quod
χειµéω,χιµáζω,χιµáω frigo.- Traba- affricatur
jado en frío (metal): ψuχρηλατος,ος
ον cussus ad frigus.- Vehemente: FROTAR διακναíω,-κνáω,-κνéω,éντρíβω
`ριγος,εος,τó frigus vehemens κνηθω,κνηµι,παρατρíβω,προσωθéω,προ-
σωθω,προστρíβω,ψηχω,σuµπαταγéω,παρα-
FRISUELO φιµóς,φíµος,οu,ò capistrum τρíβω collido,frico,affrico,attero
tero.- Con la mano: χειροτριβéω manu
FRITILO ψηφοβóλον,οu,τó fritillum frico.- Ligeramente: καταθνηθω, ùπο-
τρíβω defrico,leviter tero.- Por en-
FRITO φρuκτóς,η,óν; τηγανíτης,τηγα- cima éπισχáζω in summa parte scari-
νíας,οu,ò frixus,coctus in sartagine fico
363
FRUGALMENTE εúτéλως, χρηστικως exi- FRUSLERÍA φλúαρος,οu,ò nugae.- Consu
guo sumptu, frugaliter mir el tiempo en: µατáζω,µαταïζω,µα-
ταιáζω tempus in vana consumo.-
FRUICIÓN áπóλαuσις,κáρπωσις,εως,η Entregado a fruslerías: µαταιóσποu-
fruitio
δος,ος,ον inanibus rebus studens
FRUMENTARIO σιτηρóς,á,óν frumenta-
rius
FRUSTRACIÓN áσποτuχíα,ας,η;´éκθλιµ- µα,ατος,τó; καρπóς,οû,ò fructus.-
µα,ατος,τó;´éκθλιψις,παρακατáσχεσις, Abundante en: κατακáρπος,ος,ον fruc
εως,η frustratio,elisio tibus abundans.- Abundar en: ùπερ-
τοκéω fructu exubero.- Acción de
FRUSTRAR éκθλíβω,καταβραβεúω,παρακα- llevar ramas con frutos: ´ωσχοφóρια
τασχéω,παρακαταχéω,ψεúδω frustro ας,η;´ωσχοφορíα,ας,η palmitum gesta-
tio.- Aprovechamiento del fruto:
FRUSTRARSE áποτuγχáνω,éπιπταíω frus καρπεíα,ας,η usus fructus.- Percibir
tror el fruto: καρπεúω,καρπóω,éκκαρπóω,
καρπóοµαι fructum percipio.- Coger el
FRUTA καρπóς,οû,ò pomum.- Abundancia
fruto: καρπíζω,διακαρπóοµαι, καρ-
de: µηλοφορíα,ας,η pomorum ubertas.-
πολογéω fructus colligo.- Arbol que
Agria: ´óµφαξ,ακος,η fructus imma-
da frutos tardíos: κηλαστος,οu,η
turus.- Alimentado con: καρπóτροφος, arbor quae fructus tarde perficit.-
ος,ον fructibus nutritus.- Alimen- Buen fruto: χρηστοκαρπíα,ας,η bonus
tarse con: καρποφαγéω fructibus ves- fructus.- Coger los frutos sin madu-
cor.- Que vive con frutas: καρποφá- rar: éξαµελéω,áµελéω,éπαµβλíσκω,πρω-
γος,ος,ον fructibus vivens.- Alma- ïκαρπéω mature fructus emitto,fruc-
cén donde se guardan las frutas: tus precoces reedo.- Cortedad de
óπωροφuλáκιον,οοu,ττó locus in quo frutos: µικορκαρπíα,ας,η exiguitas
fructus asservantur.- Cierta fruta fructuum.- Cubierta del fruto: περι-
insípida: πλατáνια,ων,τá poma.- De καρπíα,ας,η fructus integumentum.-
cáscara suave: µâλον,οu,τó pomum.- Dar dos frutos: δικáρπω,éπιβλατáνω,-
De otoño: óπωρα,ας,η fructus autum- βλαστéω insuper germino,bis fructus
nalis.- Frutas silvestres: óριµαλí- fero.- Dar frutos tres veces: τριφο-
δες,ων,αì montana poma.- Guarda de ρéω ter fero fructus.- Dar fruto
lo frutos de otoño: óπωροφúλαξ,ακος, perfecto: τελειοκαρπéω,τελειοτοκéω,
ò autumnalium fructuum custos.- Muy
τελεοκαρπéω perfectum fructum pario
dulce: γλuκúµηλον,οu,τó praedulce
Dar hermosos frutos: καλλικαρπéω
malum.- Pezón de las: βóτρuχος,οu,ò pulchros fructus pario.- De amargo
pediculus racemorum botri.- Que gus-
fruto: πικρóκαρπος,ος,ον amarum fruc
ta de frutas: φιλóµηλος,ος,ον qui tum habens.- De corteza dura:
delectatur pomis.- Vendedor de:
κáρuον,οu,τó fructus omnis cuius
´ωραιοπωλης,οu,ò pomorum venditor cortex est durior.- De fruto arruga-
do: `ρuσσóκαρπος,ος,ον cuius fructus
FRUTAL καρποφóρος,καρποτóκος,καρπο- est rugosus.- De fruto cubierto o
τρóφος,ος,ον fructifer encerrado: περικáρπιος,ος,ον fruc-
tum habens involutum.- De grandes
FRUTERO de barro: κéρνος,οu,ò; κéρ- frutos: µεγαλóκαρπος,ος,ον magnos
νος,εος,τó; κéρνον,οu,τó vas ficti- fructus habens.- Excesivo en dar
lia fructibus impletum frutos: ùπéρκαρπος,ος,ον modum ex-
cedens in fructibus.- Que guarda los
FRUTO ´óνησις,εως,η; φúος,εος,τó; frutos: καρποφúλαξ,ακος,ò custos
φuóς,οû,ò; γéννηµα,ατος,τó; κáρπω- fructuum.- Ofrecer frutos: καρπóω
364
fructum offero.- De lo que se puede frutos: καρπισµóς,οû,ò fructuum
percibir fruto: καρπóσιµος,ος,ον qui perceptio.- Perjudicial a los frutos
fructus percipi potest.- Producir φθινοπωρíς,íδος,η exitialis fructi-
frutos: καρποτοκéω fructum pario.- bus.- Primicias de los: θαλúσια,ων,
Producción de frutos: καρποτοκíα,ας, τá primitiae frugum.- Hecho de los
η fructuum editio.- Llevar buenos nuevos frutos: θαλúσιος,ος,ον novis
frutos: εúγκαρπéω uberes fructus fructibus factus.- Producción de
fero.- Llevar dos frutos: διφορéω bis frutos temprana: πρωïκαρπíα,ας,η ce-
fero fructum.- Llevar el fruto a la lerior fructuum editio.- Producción
madurez: τελεσικαρπéω fructum ad de hermosos frutos: καλλικαρπíα,ας,η
justam maturitatem perduco.- Llevar pulchrorum fructuum editio.- Que
fruto,dar fruto: καρποφορéω lleva buen fruto: καλλικαρπíα,ας,η
καρποφuéω fructus edo.- Llevar fru- bonum fructum ferens.- Producir fru-
tos todos los años: éνιαuτοφορéω tos tarde: óψικαρπéω sero fructus
singulis annis fructus fero.- Llevar gigno.- Que coge frutos crudos:´ωµó-
los frutos: σuγκοµíζω conveho fruges δροπος,ος,ον crudos adhuc fructus
Llevar mucho fruto: πολuκαρπéω mul- decerpens.- Que coge muchos frutos:
tos fructus pario.- Los frutos de la εúκαρπος,ος,ον multos fructos colli-
tierra: áκτη,ης,η fruges.- Mezcla de gens- Que come los frutos: τρuγηφá-
todos frutos: παγκαρπíα,ας,η omnium
fructuum permixtio.- Percepción de
γος,ος,ον qui fructus comedit.- Que Que lleva frutos tardíos: óψíκαρπος
da dos frutos: δíκαρπος,ος,ον bis ος,ον serotinos fructus ferens.- Que
fructum afferens.- Que da fruto lleva los frutos colocados oblícua-
blanco: λεuκóκαρπος,λεuκóπωρος,ος,ον mente: πλαγιóκαρπος,ος,ον oblique
qui fructu est candido.- Que da fructus ferens.- Que lleva muchos
fruto seco: ξηρóκαρπος,ος,ον siccum frutos: µuριóκαρπος,πuκνóκαρπος,ος,
fructum pariens.- Que da frutos en ον permultos fructus ferens.- Que
sazón: τελειογóνος,ος,ον perfectum lleva ramas con frutos: ´ωσχοφóρος,
pariens.- Que da frutos no cubiertos ος,ον palmites cum recemis gestans.-
γuµνóκαρπος,ος,ον cuius fructus sunt Que lleva todo género de fruto: πáγ-
nudi.- Que da hermosos frutos: áγλαó καρπος,ος,ον qui fructum omne genus
καρπος,ος,ον pulchrum fructum habens fert.- Que lleva tres frutos cada
Que da muchos frutos: εúκαρπος,ος,ον año: τρíκαρπος,ος,ον ter fructum fe-
multos fructus pariens.- Que echa el rens quotannis.- Que no lleva ya más
fruto en la parte posterior de la fruto: φθινóκαρπος,ος,ον qui fructus
hoja: óπισθóκαρπος,ος,ον in adversa non amplius fert.- Que produce fruto
foliorum parte fructum generans.- anual: éνιαuτοφóρος,ος,ον annum
Que lleva buen fruto: κλuτóκαρπος, fructum ferens.- Que produce fruto
χρηστóκαρπος,ος,ον bonos fructus ha- delicado: λεπτóκαρπος,ος,ον exilem
bens.- Que lleva dos frutos: δíφο- fructum ferens.- Que produce fruto
ρος,ος,ον bis fructus ferens.- Que dulce: γλuκóκαρπος,ος,ον qui dulcem
lleva fruto en el tallo: στελεχóκαρ fructum fert.- Que produce frtutos
πος,ος,ον caudice fructum ferens.- comestibles: καρπóβρωτος,ος,ον comes
Que lleva fruto un año sí y otro no: tibilem fructum ferens.- Que da o
παρενιαuτοφóρος,ος,ον alternis an- produce frutos: καρπογéνεθλος,ος,ον
nis fructum ferens.- Que lleva frutuum generator.- Producción de
frutos de oro: χρuσóκαπρος,ος,ον au- frutos: καρπογονíα,ας,η fructuum
reos fructus habens.- Que lleva editio.- Productor de frutos: καρπο-
frutos de toda clase: πανδωρα,ας,η δóτης,οu,ò fructuum dator.- Que
quae omnis generis fruges profert.- produce malos frutos: κακóκαρπος,ος,
Que lleva frutos semejantes: òµοιó- ον malos fructus afferens.- Que
καρπος,ος,ον similes frutus ferens.- produce negro fruto: µελáγκαρπος,ος,
365
ον nigrum fructum ferens.- Que Prender fuego: πuρóω igne injecto
produce poco: µικρóκσαρπος,µανóκαρ- uro.- Probar por el fuego: πuρóω
πος,óλιγóκαρπος,ος,ον raros,exiguos igne probo.- Respirar fuego: πuριπ-
fructus habens.- Que tiene fruto νéω,-πνεíω ignem spiro.- Soplar el
ancho: πλατúκαρπος,ος,ον latum fruc- fuego: éκριπíζω flando excito.-
tum habens.- Que tiene suaves frutos Consumir el fuego lamiendo καταναλεí
`ηδúκαρπος,ος,ον suaves fructus χω lamendo consumo.- Que entra en el
habens.- Que trae la ruína a los
fuego: πuριβητης,οu,ò ignem ingre-
frutos: ´ωλεσíκαρπος,ος,ον perniciem diens.- Que hace ruído con el fuego:
afferens fructibus.- Quitar los fru-
πuριβρεµéτης,οu,ò ig-ne o in igne
tos: éκκαρπíζω fructus decerpo.-
stridens.- De color de fuego: φλó-
Recoger los frutos: τρuγáω fruges
γειος,εíα,ον; φλóγεος,éα,ον; φλóγι-
colligo.- Fruto o resultado de una
νος,η,ον; πuρíχρως,πuρóχρως,ωτος,ò,η
cosa: éπαúρησις,εως,η fructus.-
flammeus,colore praeditus.- De donde
Tardía cosecha de frtuos: óψικαρπíα
gotea fuego: πuρíστακτος,ος,ον a quo
ας,η sera fructuum generatio.- ignis stillat.- De fuego ardiente:
Utilidad de los frutos: εúκαρπíα,ας, πuριφλεγης,ης,éς igne ardens> Engen-
η fructuum proventus.- Ya maduro: drado de fuego,fogoso: πuρογενης,πu-
δρuπεπης,δρuπετης,éως,ó,η; δρúπεψ, ριγενης,ης,éς; πuριγενéτης,οu, ò ig-
πος,ò,η fructus maturus ne genitus.- Fuegos falsos para
engañar al enemigo: ψεuδóπuρα,ων,τá
FUEGO ´ηφαιστος,οu,ò; δáος,οu,ò; κá- ementiti ignes.- Hecho fuego: κατá-
µινος,οu,ò; καπνóς,οû,ò; πûρ,πuρóς, πuρος,ος,ον ignitus.- Impetu del
τó; πuρσóν,οû,τó ignis.- Andar en el fuego que devora: νοµη,ης,η impetus
fuego: πuρακτéω,-ακτóω, in igne ignis ligna depascentis.- La que
verso.- Avivar el fuego: τuφéω,πuρ- vigila,cuida el fuego consagrado:
σεúω,πuρσóω,πuρσéω ignem excito.- éσχαρεúς,éως,η protector foci.- Leño
Hacer fuego para avisar: πuρπολéω,- con que se enciende el fuego: `úσκα
πολéοµαι ignem verto ad dandum lignum quo ignis accenditur.- Los
signum.- Llevar fuego: πuρφορéω ig- fuegos que sirven de señal: φρuκτω-
nem gesto.- Ocuparse acerca del ρóς,οοû,ò ignes insignum accedens.-
fuego: πuρπολéω,-πολéοµαι circa ig- No arrimado al fuego: áπúρωτος,ος,ον
nem versor.- Poner fuego: πuρεúω ig-
nem incendo.- Ponerse de color de
fuego: φλογιáω cum rubore inflammo.-
igni nunquam admotus.- Ocupado o que nem ferens.- Que respira fuego: πu-
anda siempre en el fuego: πuρíτης,οu ρíπνοος (-οuς,οuς,οuν) ignem spirans
ò circa ignem semper versans.- Per- Que sustenta o nutre el fuego: πuρι-
teneciente al fuego: πuρεuστικóς,η, τρóφος,ος,ον ignem nutriens.- Que
óν ad ignem pertinens.- Que arroja tiene punta aguzada de fuego: πuρι-
fuego: πuρπáλαµος,πuρεκβóλος,ος,ον γλωχιν,ινος,ò,η ignitam cuspidem
ignem protrudens,ignem emittens,ig-
habens.- Que vive en el fuego: πuρí-
nivomus.- Que con sume con el fuego:
βιος,ος,ον in igne vivens.- Ramas
περιφλεγης,ης,éς igneo ardore consu
mens.- Que encierra fuego en su secas para encender el fuego: éπαν-
seno,volcánico: πuρíληπτος,ος,ον igni τληµα,ατος,τó fomenta.- Semejante al
occupatus,ignem concipiens.- Que fuego: πuροειδης,ης,éς ardenti igni
engendra fuego: πuριγóνος,ος,ον similis.- Sin fuego,desprovisto de:
ignem generans.- Que excita el fuego ´áπuρος,ος,ον ignis expers
πuρσοτóκος,ος,ον ignem excitans.-
Que inflama con fuego: πuρεúς,éως,ò FUELLE `ριπíς,íδος,η; φúσα,φúσσα,ης,
is qui igni infammat.- Que lleva η; φúση,ης,η; φuσητηρ,ηρος; φuσητης,
fuego: πuρφóρος,πuροφóρος,ος,ον ig- οû,ò follis,flabellum.- Soplar con
366
el fuelle: áπορριπíζω,`ριπíζω flatu γúαλος,κραταιογúαλος,εúσπλαγχνος,ος,
discutio,flabello ventilo.- Asiento ον; κρατúς,εος,ò; σφοφρóς,á,óν; σφu-
del fuelle en la forja: φuσóβαθρον, δων,ωνος,ò; σκοιóς,á,óν; στειφρóς,á
οu,τó sedes super quam suos folles óν; ùπéρδεινος,ος,ον; θοóς,á,óν; θu-
faber ferrarius collocat µωδης,ης,ες; θuµοειδης,ης,éς fortis,
strenuus,validus,viridis,prudens.-
FUENTE κρáνα,ας,η; µéλκιον,οu,τó; Más,muy: φερéστερος,α,ον;κáρρων,ων,
νηµα,ατος,τó; πηγη,ης,η; πιδαξ,ακος, ον fortior; εúρuβíης,-βíας,οu,ò;
ò,η; κρηνη,ης,η fons.- Pequeña: κρη- áπρóσπτωτος,ος,ον;´áρρην,´áρσην,ενος
νíς,íδος,η; πηγηδιον,πηγíδιον,οu,τó ò validior quam ut facto impetu po-
fonticulus.- Abundante en fuentes: ssit everti.- Los más furtes,valien
πιδακωδης,ης,ες abundans fontibus.- De tes: áριστηες,éων fortissimi.- Que
fuente,que mana de una fuente: pelea con fuerza,no con arte: βιηµα-
πηγαîος,íα,ον; κρηναιος,α,ον fonta- χος,οu,ò qui no arte,sed robore cer-
nus.- Guarda de fuente: κρηνοφúλαξ, tat.- Ser muy fuerte: διεuτονéω,ùπε-
ακος,ò fontium custos.- Guardia de ρισχúω praevalidus sum,vigeo.- Fuer
fuente: κρηνáρχη,ης,η; κρηνοφuλακíα, te (castillo): ´éρuµα,ατος,τó prae-
ας,η; κρηνοφuλáκιον,οu,τó fontium sidium
custodia.- Que abunda en fuentes:
πιδηεις,πιδúεις,εσσα,εν abundans fon FUERTEMENTE ´îφι,`ρωµαλéως,δριµéως,
tibus.- Fuente,plato,vasija: áριστο- éκτενως,éπικρατεως,-κρατως,éπιτετα-
φóρον,οu,τó; µαζονοµεîον,-νóµιον,οu, µéνως,κραταιως,κρατερως,σφοδρως for-
τó; παροψíς,íδος,η; πατáνιον,πáτανον titer,vehementer,valide
οu,τó patina,vas in quo prandium
fertur,latex,lanx.- Por todas las FUERZA íσχúς,úος,η;´áλξ,κóς,η;´íξ,
fuentes: παµπηγην per omnes fontes ινóς,η;`ρáγα,ης,η;`ρωµα,ατος,τó; ρω-
µαλεóτης,ητος,η;`ρωµη,ης,η;`ρuµη,ης
FUERA θúρασε foras.- Fuera de,excep- η; βíα,ας,η; βιαóτης,ητος,η; δεινó-
to (gen.) πλην praeterquam,praeter.- της,ητος,η; δúναµις,εως,η; εúδρáνεια
Adv.,prep.gen.: παρεκτóς,παρéκ,´áπο- εúσθενεια,ας,η; íá,âς,η; κáρτος,εος,
θεν,´áτερ,´áτερθε,´áτερθεν,´éκτοθεν, τó; κíκuς,uος,η; κραταιóτης,ητος,η;
´éκτοθι,éκτóς,´éκτοσε,´éκτοσθε,´éκ- µαχανá,âς,η; µαχανη,ης,η; µéνος,εος,
τοσθι,éκ (delante de conson.),éξ τó; áλκη,ης,η; προσβóλησις,εως,η;
(delante de vocal) extra,foris.- στóµωµα,ατος,τó;: στóµωσις,εως,η;
Fuera de que: παρ'`óσον praeter quam σθενος,εος,τó vis,robur,potentia.-
quod.- Fuera de sí: παρáκροuστος,éµ- A viva fuerza: κατáκρας, κατáκρης
βρονττητος,ος,ον amens, excussus per vim.- Con fuerza: éντεταµéνως,
mente éρρωµéνως,σuντóνως,κταταιïς valide,
vehementer,robuste.- Con las fuerzas
FUERO, gozar de los mismos fueros
reunidas: σuνεστηκóτως collecto ro-
que los otros: òµοδηµéω aequo jure
cum aliis vivo bore.- Con más: περισσοτéρως vehemen
tius.- Con todas las fuerzas: κρατε-
FUERTE ´áλκιµος,ος,ον; áλκíφρων,ων, ρως,παγκρατικως,σuντεταµéνως,πανορ-
ον; ´ηúς,üς,ü (´ηεος);´óβριµος,´óµ- µεí,πανορµí,óσáχηπερ áν δuνατóν pro
βριµος,ος,ον;`ρωµαλéος,éα,éον; áλκη- viribus,contente,admodum valide,to-
εις,ηεσσα,ηεν; áνδρικóς,η,óν; éµπε- tis viribus.- De doble fuerza: δικρα
δοσθενης,éπικρατης,εúρuσθενης,ης,éς της,ης,éς bipotens.- Dotado de fuer
γεννικóς,η,óν; χαλκεοκáρδιος, κραται
za singular: µοναλκης,ης,éς singula- fuerza: íσοσθενης,ης,éς pari robore
ri robore praeditus.- Dotado de gran praeditus.- Dotado de la misma
fuerza: µεγαλαλκης,ης,éς magno robo- fuerza: òµοσθενης,ης,éς eodem robo-
re praeditus.- Dotado de igual re praeditus.- Dotado de pocas
367
fuerzas: óλιγοσθενης,ης,éς exiguis νéω infirmus sum.- Tomar fuerza:
viribus praeditus> El que emplea éπισχúω invalesco.- Tomar más fuerza
todas sus fuerzas en algo: παγκρα- σφοδρúνω acriorem vim accipio> For-
τιαστης,οû,ò qui omni ope nititur ad talecimiento de las fuerzas: éπíρρω-
aliquid.- El que tiene fuerza para σις,εως,η confirmatio virium
todas las cosas: παµβíας,οu,ò qui FUGA áλεωρη,ης,η; áπóδρασις,áπóδρη-
vim adversus omnnia habet.- Aventa-
σις,εως,η; áπóκινος,οu,ò; áποτροπη,
jado en fuerza: καλλισθενης,ης,éς
ης,η; éρωη,ης,η; φεûξις,εως,η; φóβος
praestans viribus Falta de fuerza:
οu,ò; φuγαδεíα,ας,η; φuγη,ης,η; φú-
óλιγοδρανíα,óλι-γοπελíα,ας,η (-
ξις, σκéδασις, εως,η; σκεδασµóς,οû,
πηλíη,ης,η)virium de
ó; τρóµος,οu,ò; τροπη,ης,η; ùποστο-
fectio.- Hecho con fuerza: τοναîος,
λη,ης,η fuga.- Secreta: éκπηδησις,
íα,îον vehemens.-Igualdad de:íσοσ σοσ-
σοσ
εως,η elapsio.- Que pone en fuga a
θéνεια,ας,η aequalit as virium.-
los enemigos: τρóπαιος,α,ον qui hos-
Fuerza militar de dos cohortes: σuν- tes in fugam convertit.- Cogido en
ταγµα,ατος,τó agmen duarum cohortium la fuga: πεδáγρετος,ος,ον reprehen-
junctarum.- Mucha fuerza: πολuδuνα- sus ex fuga.- De condenados al
µíα,ας,η multa potestas.- Pérdida de destierro: παρáστασις,εως,η fuga eius
fuerza: παρáκµασις,εως,η; παρακµη, qui jubetur esse extorris.- Darse a
ης,η vigoris remissio.- Pérdida re- la fuga: σóοµαι in fugam me
pentina de fuerzas: σuγκοπη,ης,η conjicio.- Poner a los enemigos en
praeceps lapsus omnium facultatum in fuga: τροπáω, τρωπáω hostes verto in
corpore humano,.- Que abusa de la: fugam.- Poner en fuga: κατατρéπω,σóω
αíναρéτης,οu,ò virtute abutens.- Que τρéπω (τéτροπα), τροπóω do in fugam
excede en fuerzas: ùπερµενης,ης,éς Fuga por temor: φúζα,ης,η fuga prae
modum excedens viribus.- Que poco a timore
poco cobra fuerzas: éπακµαστικóς,η,
óν sensim invalescens.- Que tiene FUGAZ φεuκτικóς,φuζακινóς,φuζηλóς,η,
mucha fuerza: πολuδúναµος,ος,ον mul- óν; φuζαλéος,éα,éον fugax
ta potestate valens.- Que tiene sus
fuerzas íntegras: νεοχµóς,óς,óν no- FUGAZMENTE φúγδα, φúγδην fugaciter
vus,qui integris est viribus.- Aña-
dir fuerzas: νεuρóω vires addo.- FUGITIVO áποστáς,áντος,ò; δρηπετης,
Aplicar la fuerza: ζαµενéω vires ης,éς; σκοτíας,οu,ò fugiens,fugiti-
intendo.- Aplicar también las fuer- vus.- Protector de los: φúξιος,ος,ον
zas: σuνεπισχúω simul viribus adjuvo qui fugientes ad se recipit.- Que
Asociar las fuerzas: σuµµíγνuµι,-µιγ acoge al fugitivo: φúξιµος,ος,ον qui
νúω,-µíγω vires socio.- Confiar en fugienti perfugium praebet
sus fuerzas: ùπερµενéω viribus nimium
fretus sum.- Dar fuerza: íνá- FULGENTE στιλβóς,η,óν splendens,ful-
σσω,τονéω,τονóω vires praebeo,firmo gidus.- Todo fulgente: παναγης,ης,
Estar falto de: éξαδuνατéω infirmis éς omnino splendidus
sum viribus.- Faltar las fuerzas:
éξασθενéω viribus deficio.- No FULGOR αúγασµα,ατος,τó; αúγασµóς,οû
emplear todas las fuerzas: ùφíεµαι ò fulgor.- De fulgor ígneo: πuραuγης
non totis viribus ago.- Superar en ης,éς qui ignei fulgoris est
fuerza: κικúω,ειïσχúω viribus pol-
leo.- Tener fuerza: íσχúω,σωκéω,εú- FULIGINOSO λιγνuóεις,εσσα,εν fuligi-
τονéω,εúσθενéω,σθéνω valeo,valeo vi- nosus
ribus.- Tener fuerzas extraordina-
rias_ ùπερκρατéω supra modum robore FULMINAR καταβροντáω fulmino.- Junta
valeo.- Tener pocas fuerzas: éνασθε- mente: σuγκεραuνóω simul fulmino.-
Que fulmina de lo alto: ùψικéραuνος,
368
ος,ον ex alto fulminans
FUNDACIÓN ´íδρuσις,εως,η; καταβολη,
FUMIGACIÓN ùποκαπνισµóς,οû,ò; ùποθu- ης,η fundatio,fundamentum
µíασις,εως,η suffimigatio
FUNDADO íδρuτóς,η,óν fundatus
FUMIGAR ùποκαπνíζω suffumigo
FUNDADOR κτιστης,κτíτης,οu,ò; θεµε-
FUNÁMBULO νεuροβáτης,σχοινοβáτης,οu, λιωτης,οû,ò fundator.- Ser fundador:
ò funambulus
ùπáρχω auctor sum instituti
FUNDIDOR χωνεuτης,οû,ò conflator,fu-
FUNDAMENTADO bien..: βαθuκρηπíς,íδος sor.- De bronce: χαλκοτúπος,οu,ò
η profundum fundamentum habens fusor
369
neris οû,ò sacra faciens Eumenides.- Furia
furor: µανíα,ας,η; µανíη,ης,η; βρó-
FUNESTO áρητóς,η,óν; áξιοπενθης,ης, µος,οu,ò; βρuγµóς,οû,ò; éρινúς,uος,
éς; δαφαíνεος,δαφοíνιος,ος,ον; δαφοι η furia,furor
νóς,η,óν; δαφοινηις,εσσα,εν; φθαρµα-
τικóς,η,óν; φθισηνωρ,ορος,ò,η; κακοφ FURIBUNDO πáνιος,íα,ιον; παρáκοπος,
θóρος,ος,ον; λεuγαλéος,α,ον; λuγρóς, ος,ον furibundus
á,óν; óλéθριος,ος,ον; τελεσíµορος,
ος,ον funestus,exitialis FURIOSAMENTE µανικως furiose.- Como
animal picado por tábanos: οíστρηδóν
FUNGOSIDAD,calidad de esponjoso:σοµ- insane,more boum qui oestro agitan-
φóτης,ητος,η fungositas tur
370
ον; φλαûρος,α,ον; φλεδονωδης,ης,ες; FUTURO τó ´éπειτα posterum (οì´éπει-
οúδαµινóς,η,óν; σαθρóς,á,óν; ùπηνé- τα posteri los descendientes).- El
µιος,ος,ον futilis,nullius pretii, que sabe el futuro: προγνωστης,οû,ò
nugatorius.- Fútil y vano:`ρωποπερ- futurorum praescius.- Para lo futuro
περóς,á,óν futilis et inanis.- Con- εíσéπειτα in posterum.- Signo de una
versación,charla inútil: κοuφολογíα cosa futura: προνωστικóν,οû,τó rei
ας,η orationis futilitas.- Muy fútil futurae signum
πανεuτελης,ης,éς futilissimus.- Que
FUTURÓLOGO áστρóµαντις,εως,ò,η (uno de
dice cosas fútiles: κοuφολóγος,ος,
los tipos de futurología) ex as-
ον qui vana et futilia dicit.- Que trorum situ futura praedicens
dice orgullosamente cosas fútiles:
χαuνολóγος,ος,ον qui futilia tumide
loquitur
371