SAWER PANGANTEN

Kapara tamu sadayana

Warga wargi nu araya
Abah nyelang nyawer heula
Antosan da moal lila

Ujang nyai sami gandang

Sami calik dina ranjang
Ujang masih keneh bujang
Nikah kanu geulis lenjang

Ujang teh perlu bisa

Siga cara abah ka ema
Ayeunamah geus waktuna
Mindeng ge moal doraka

Lamun meneran parawan

Rada hese mamatahan
Ku Sabab can pangalaman
Ujang kudu lalaunan

Tapi mun ujang ka randa

Tangtu moal lila-lila
Molompong moal sulaya
Lantaran urut baheula

Bisi bojo udah-aduh

Mangkade ulah geruh
Hudang bae subuh-subuh
Da moal karasa tunduh
Mun si nyai geus ngalempreh
Ujang omat ulah leweh
Sanajan nepi kasoeh
Can aya nu tuluy paeh

Lamun bojo keur bungkiang

Omat ujang ulah hariwang
Keureuyeuh wae titukang
Dedetkeun wae sing tenang

Nyai teh kedah ngartikeun

Mun caroge geus hayangeun
Ku nyai geuwat berekeun
Bari rada diburukeun

Lamun nyai keur di gawe

Mangkade sing hade gawe
Itung-itung mayar gawe
Ngarah ngeunah kana hate

Mimiti mah rada nyeri

Nepi kana sirah nyai
Tapi mun enggeus sakali
Tangtu matak menta deui

Poman nyai ulah talangke

Kudu emut ka caroge
Kujalan masihan gawe
Najan caroge tas balik gawe

Sakitu bae ti abah

Mangkade ulah gareuwah
Tangetkeun ulah gagabah
Ngarah caroge teu seuhah