ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΛΟΓΟ – ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ

Α: Απορροφημένοι από μια συζήτηση περί αθανασίας, είχαμ αφήσει να νυχτώσει χωρίς ν' ανάψουμε τη
λάμπα. Τα πρόσωπά μας δεν τα βλέπαμε. Με μιαν αδιαφορία και μια γλύκύτητα πιο πειστικές από το
πάθος, η φωνή του Μασεδόνιο φερνάντες έλεγε και ξανάλεγε πως η ψυχή είναι αθάνατη. Με
διαβεβαίωνε πως ο θάνατος του σώματος είναι εντελώς ασήμαντος, αν όχι το πιο μηδαμινό πράγμα
που μπορεί να συμβεί σ' έναν άνθρωπο. Εγώ έπαιζα με το σουγιά του Μασεδόνιο. Τον άνοιγα και τον
έκλεινα. Ένα ακορντεόν εκεί κοντά δε σταματούσε να παίζει την “Cumparsita”, αυτή την παταγώδη
μπαρούφα που αρέσει σε πολλούς γιατί τους είπαν ψέμματα πως είναι παλιά. Πρότεινα στον
Μασεδόνιο ν' αυτοκτονήσουμε, για να συζητήσουμε με την ησυχία μας.
Ω (ειρωνικά): Υποπτεύομαι, όμως, πως εντέλει δεν το αποφασίσατε.
Α (όλο μυστικοπάθεια): Ειλικρινά, δεν θυμάμαι αν εκείνη τη νύχτα αυτοκτονήσαμε.

ΧΟΡΧΕ ΛΟΥΙΣ ΜΠΟΡΧΕΣ

ΑΠΑΝΤΑ ΠΕΖΑ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΑΧΙΛΛΕΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ