ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 ΕΤΟΣ 19Ο ΑΡΙΘΜ.

ΦΥΛΛΟΥ 952

Διακονία
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ
Χριστός Ανέστη!! Христос воскрес!!Christ is risen!!!
ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
Και ανέβηκε στον μιναρέ και έψαλλε το χαροῦν τήν ἀλλαξοπιστία τοῦ χριστιανοῦ. Καί τό
«Χριστός Ἀνέστη!» χριστιανό παλλικάρι ψηλά ἀπό τόν μιναρέ ὅπου ἀνέβηκε,
ἀντί γιά ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ, ὅπως περίμεναν οἱ Τοῦρκοι,
ἔψαλε μέ δυνατή τήν φωνή του τό «Χριστός ἀνέστη».
Λύσσαξαν οἱ Τοῦρκοι ἀπό κάτω. Καί ἀνέβηκαν στόν
μιναρέ γιά νά τόν πετάξουν ἀπό ἐκεῖ καί νά τόν
θανατώσουν. Ἀλλά μέχρι νά ἀνεβοῦνε ἐκεῖ ψηλά, ὁ
νεαρός ἔψελνε καί πάλι ἔψελνε συνέχεια τό «Χριστός
ἀνέστη»! Τό ἔψαλε πέντε φορές δυνατα-δυνατά μέσα ἀπό
τήν καρδιά καί ὁμολόγησε ἔτσι μαρτυρικά τήν πίστη τῆς
πατρίδας μας στόν ἀναστάντα Χριστό.
Ἔτσι περάσαμε τήν Τουρκιά, ὦ Ἕλληνες ἀδελφοί
χριστιανοί, Γορτύνιοι καί Μεγαλοπολῖτες. Καί πάλι μέ
Χριστός Ἀνέστη! τήν δύναμη τοῦ ἀναστάντος Χριστοῦ θά
Φτάνει ὁ χαιρετισμός αὐτός γιά νά δονήσει τήν καρδιά ἀντιμετωπίζουμε πάντα τούς ὕπουλους ἐχθρούς τῆς
μας ἀπό χαρά καί ἐνθουσιασμό, γιατί τό «Χριστός πίστης μας καί τῆς πατρίδας μας, πού τούς βλέπουμε
ἀνέστη» εἶναι μιά μικρή μέν, ἀλλά δυνατή ὁμολογία τῆς πάντοτε, ἀλλά καί σήμερα περισσότερο.
πίστης μας. Χριστός ἀνέστη, ἀδελφοί!
«Χριστός ἀνέστη», γιατί ὁ Ἀρχηγός τῆς πίστης μας Σᾶς εὔχομαι τήν χαρά καί τήν δύναμη τοῦ
εἶναι Θεός καί δέν μπορεῖ νά Τόν κρατήσει τό σκοτεινό ἀναστημένου Ἰησοῦ Χριστοῦ στίς οἰκογένειές Σας.
βασίλειο τοῦ θανάτου. Κατέβηκε μέχρις ἐκεῖ γιά νά τό Μέ πολλές εὐχές
† Ὁ Μητροπολίτης Γόρτυνος καί Μεγαλοπόλεως
διαλύσει καί νά δώσει ἀληθινή ζωή στούς ἐκεῖ νεκρούς.
Ἰερεμίας
Γι᾽ αὐτό καί λέμε «καί τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι ζωήν
χαρισάμενος»!
Στόν πασχάλιο αὐτόν χαιρετισμό μου, ἀδελφοί μου, Από το Φώς που δεν καίει, από το
θέλω νά σᾶς πῶ ὅτι τό «Χριστός ἀνέστη» ψαλλόταν πιό αβασίλευτο Φώς που δε δύει
τρανά καί πιό ἐνθουσιαστικά στά σκληρά χρόνια τῆς
Τουρκοκρατίας, γιατί ἄναβε τόν πόθο καί τήν ἐλπίδα γιά Όποιος το Θεό
τήν ἀνάσταση τοῦ Ἔθνους μας. Τούς στοίχιζε ὅμως τήν αναζητάει, όποιος
ζωή τους τό «Χριστός ἀνέστη» αὐτό. το Θεό αγαπάει,
Ἔτσι λοιπόν οἱ Τοῦρκοι πλησίασαν ἕνα χριστιανό όποιος Τόν
παλλικάρι καί τοῦ εἶπαν νά τουρκέψει καί αὐτοί τοῦ εμπιστεύεται,
ὑποσχέθηκαν ὅτι θά τόν κάνουν ἄρχοντα. όποιος το Θεό
Καί τό παλλικάρι εἶπε ναί, δέχεται, ἀλλά θέλει τήν επιποθεί, ας έρθει
ἄρνηση αὐτή τοῦ Χριστοῦ νά τήν κάνει μέρα πού τιμοῦν να λάβει Φώς...
καί ἑορτάζουν πολύ οἱ χριστιανοί καί αὐτή εἶναι ἡ ἡμέρα Από το Φώς που δεν καίει, από το αβασίλευτο Φώς που
τοῦ Πάσχα. δε δύει, από το Άγιο Φώς που απ' το χώμα ανέτειλε, που
Καί εἶπε μάλιστα ὅτι θέλει νά αποκηρύξει τόν Χριστό απ' τον Πανάγιο Τάφο χαρίζεται!
από ψηλά, από τόν μιναρέ τῶν Τούρκων, γιά νά τόν Από το βιβλίο: ''Αντίδωρο'' της Μαρίας Μουρζά -Εκδόσεις
ἀκοῦνε ὅλοι. Οἱ Τοῦρκοι πανηγύρισαν ἀπό τήν ὑπόσχεση Άθως
αὐτή τοῦ χριστιανοῦ νέου καί τήν ημέρα τοῦ Πάσχα
μαζεύτηκαν ὅλοι τους κάτω ἀπό τόν μιναρέ, γιά νά

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 1 από 4 Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 ΕΤΟΣ 19Ο
Μη φύγεις μετά το «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ»
Αρκετοί
άνθρωποι έχουμε
ένα κακό
ελάττωμα.
Επιδιώκουμε να
αρπάξουμε το
καλό, χωρίς να
ανταποδώσουμε
αγάπη. Στην
προκειμένη περίπτωση, θέλουμε την ευλογία της
Εκκλησίας, χωρίς την πραγματική ένωση με τον Χριστό.
Όλη η πνευματική προετοιμασία της Αγίας και
Μεγάλης Τεσσαρακοστής καθώς και οι Ιερές Ακολουθίες
της, γίνονται γι’ αυτήν την ιερή στιγμή, τη Θεία
Λειτουργία της Αναστάσεως.
Ο Θεός ενσαρκώθηκε και έγινε όμοιος με το
δημιούργημά του. Δε θέλησε να κάθεται σε θρόνο ως
εξουσιαστής αλλά ήρθε για να δώσει το παράδειγμα της
ταπεινώσεως και για να γνωρίσουμε ότι ο Θεός ¨ΑΓΑΠΗ
ΕΣΤΙ¨.
Ο Χριστός μας λέει: «γνωρίζετε λεπτομερώς όλα όσα
υπέμεινα για σας, άνθρωποί μου. Όντας Θεός, πήρα σάρκα
για σας και γεννήθηκα όντας αόρατος, εμφανίστηκα για
σας στη γη και περπάτησα· για σας πείνασα,
καταδιώχθηκα, λιθοβολήθηκα· όντας αναμάρτητος, για
σας καταδικάστηκα· χωρίς να έχω κανένα κρίμα και αιτία,
για σας υπέμεινα να με ραπίσουν και να με φτύσουν δίχως
πάθη και αμαρτίες, σταυρώθηκα για σας· όντας αθάνατος,
θανατώθηκα για σας, και μάλιστα με θάνατο που είχαν οι
χειρότεροι εγκληματίες· για σας μου άνοιξαν με λόγχη την
πλευρά, και με πότισαν ξίδι επάνω στο σταυρό,
ανακατωμένο με χολή· και πάσχοντας και υποφέροντας
όλα τούτα καρφωμένος επάνω στο σταυρό, δεν οργίστηκα·
κι όταν με κορόιδευαν, δεν τους καταράστηκα, εγώ ο
Κύριος και Δεσπότης, που είμαι πάνω και πέρα απ’ όλα τα
εγκλήματα. Όλα τούτα τα υπέμεινα για σας, για να σας
κάνω αγίους, άξιους για τον ουρανό· σας χάρισα τη
Βασιλεία των Ουρανών σας έκανα δώρο τον αμάραντο
αιώνιο παράδεισο· όλους σας ονόμασα αδέλφια μου· σας
πρόσφερα στον Πατέρα· σας έστειλα το Άγιο Πνεύμα. Κι
εσείς, άνθρωποί μου, τί υπομείνατε για μένα;» (Οσίου
Εφραίμ του Σύρου)
Εμείς αδελφοί μου, ούτε λίγη ώρα μετά το «Χριστός
Ανέστη» δε μπορούμε να υπομείνουμε για Εκείνον που
κατήργησε το θάνατο και μας χάρισε την αιώνια ζωή.
Προτιμούμε τη μαγειρίτσα και την καλή παρέα. Ξεχνάμε
όμως, ότι όλα Εκείνος τα δίνει και όλα Εκείνος τα
παίρνει…
π. Γεώργιος Χριστοδούλου
Ανάσταση και Αναστημένοι...
Ανάσταση σημαίνει να μπορώ να σ’ αγκαλιάζω δίχως
ο θάνατος να τρυπώνει από τις χαραμάδες των χεριών
μου.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 2 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 952
Ανάσταση σημαίνει το φιλί να πάρει και πάλι την
γεύση που είχε πριν την προδοσία.
Ανάσταση σημαίνει να μην έχουν ρυτίδες οι αντοχές
και οι ελπίδες μου, τα βράδια να μπορώ να πω
καληνύχτα δίχως να φοβάμαι τις απώλειες που θα φέρει
το ξημέρωμα.
Ανάσταση σημαίνει το παιδί από το Αφρίν να δει ξανά
δίχως αίμα το βαθύ γαλάζιο του ουρανού. Και το κορίτσι
της γειτονιά μας, που η αρρώστια καθήλωσε στο
αναπηρικό καρότσι και στο κρεβάτι του πόνου, να ζήσει
την μέρα της ολικής αποκαθήλωσης και την μετοχή στην
γιορτή της ζωής.
Ανάσταση σημαίνει να πάρουμε πίσω ότι ύπουλα ο
θάνατος έκλεψε από το βλέμμα μας. Όλους εκείνους και
εκείνα που βίαια μας στέρησε, πρόσωπα και πράγματα,
στιγμές και σιωπές, δειλινά και χαραυγές.
Ανάσταση σημαίνει δικαιοσύνη για όλους τους
σταυρωμένους της γης.
Απόψε το βράδυ, εκεί στις εκκλησιές, στα κεριά και τις
αγκαλιές ο θάνατος θα υποκύψει. Ο Χριστός σκορπά το
φως και την ελπίδα σε στήθη βαριά ως μνήματα.
Κατεβαίνει στον άδη της καρδιάς, στην πιο σκοτεινή ώρα
της ψυχής μας, λίγο πριν την ολική απόγνωση, και
κηρύττει οτι η ζωή κέρδισε τον θάνατο.
Ο Χριστός θα γίνει η απαρχή της βασιλείας Του Θεού.
«Χριστός Ανέστη» θα ακουστεί ως ιαχή αιώνιας νίκης
απέναντι στο θάνατο, που πλέον δεν θα μπορεί να
χαλάσει τα πιο όμορφα ταξίδια της ψυχής μας...
π.Λίβυος
Την Ανάσταση του Χριστού την πιστεύουν
οι περισσότεροι άνθρωποι, λίγοι όμως την
βλέπουν καθαρά
Την Ανάσταση του Χριστού την πιστεύουν οι
περισσότεροι άνθρωποι, λίγοι όμως, πολύ λίγοι είναι
αυτοί που την βλέπουν καθαρά.
Σ’όσους λοιπόν εμφανίσθηκε ο Χριστός αναστημένος,
φανερούται σ’αυτούς οπωσδήποτε κατά τρόπο
πνευματικό και οράται με τα πνευματικά μάτια. Διότι,
όταν έλθει ο Χριστός δια του Πνεύματος μέσα μας, μας
ανιστά από τους νεκρούς και μας ζωοποιεί και μας
χαρίζει να βλέπουμε μέσα μας ζώντα όλον Αυτόν, τον
αθάνατο και άφθαρτο.Αγ.Συμεών ο Νέος Θεολόγος
Τον άνθρωπο που είδες ότι αμάρτησε, τον
είδες όταν μετανόησε;
Αν αυτός ο άνθρωπος, που αμάρτησε, κι εσύ τον
κατέκρινες, το βράδυ έκλαψε και μετάνιωσε για το
σφάλμα του, και ο Κύριος πει:
«Εγώ, τον συγχώρεσα!», εσύ θα το δεις αυτό;
Τον άνθρωπο που είδες ότι αμάρτησε, τον είδες όταν
μετανόησε;
Ούτε αυτοί οι άγιοι άγγελοι δεν ξέρουν πώς θα κρίνει
ο Θεός τον κάθε άνθρωπο...
Όσιος Γαβριήλ ο Δια Χριστόν Σαλός
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 ΕΤΟΣ 19Ο ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 952
Όσο σχετιζόμαστε με τον Κύριο τόσο πεινασμένη μας ψυχή, δηλαδή τή χάρη Του, τόν ἴδιο Του
διαπιστώνει ἁμαρτίες που πριν οὔτε κἄν τις τόν ἑαυτό. Ἡ λύση γιά ὅλα τά ἀρνητικά τοῦ ἑαυτοῦ μας,
ἀλλά καί τοῦ κόσμου τούτου, εἶναι πάντοτε ἡ ἀγάπη τοῦ
ὑποψιαζόταν Δημιουργοῦ μας.
π.Γεώργιος Δορμπαράκης
«Ἐκ πάντων ἐνήστευσα κατορθωμάτων, εἰς κόρον
ἀπήλαυσα τῶν σφαλμάτων, Κύριε· νῦν οὖν πεινῶντά με,
Να κάνουμε αγώνα για να αφαιρέσουμε το
σωτηριώδους καί σεπτῆς ἔμπλησον βρώσεως» (ὠδή α΄
ἦχος α΄) (Νήστεψα ἀπό ὅλα τά κατορθώματα, ἀπόλαυσα προσωπείο μας, αλλιώς το αφαιρεί ο Θεός!
μέχρι κορεσμοῦ τά σφάλματα, Κύριε. Τώρα λοιπόν πού
—Γέροντα, εἶναι χαρακτηριστικό νομίζω ὅτι ἐνῶ ὁ
πεινάω, γέμισέ με ἀπό τή σωτήρια καί ἱερή σου βρώση).
τελώνης ἔδειξε τόν πραγματικό του ἑαυτό, ὁ Φαρισαῖος,
(Δευτέρα προ Βαΐων)
ἐκτός τῶν ἄλλων, φοροῦσε προσωπεῖο. Καί βέβαια ὄχι μόνο
Ἀπό τήν πρώτη ὠδή τοῦ κανόνα τό τροπάριο,
αὐτός.
ἐκφράζει τήν πνευματική κατάσταση πού συνήθως
—Εἶναι ἀλήθεια ὅτι πολλές φορές φοροῦμε ὅλοι
ἀπαντᾶται στούς πιστούς στόν Χριστό ἀνθρώπους: τό
προσωπεῖο. Λίγο-πολύ ὅλοι ἔχουμε ἀπό ἕνα προσωπεῖο.
πλῆθος τῶν ἁμαρτιῶν, τήν ἔλλειψη τῶν καρπῶν του
Ἄλλοι εἴμαστε καί ἄλλοι ἐμφανιζόμαστε. Καί πρέπει νά
Πνεύματος.
γίνεται ἕνας ἀγώνας νά ἀφαιρῆται τό προσωπεῖο, διότι
Καί δέν πρέπει νά μᾶς παραξενεύει τοῦτο. Γιατί καί
ὅταν δέν τό ἀφαιροῦμε ἐμεῖς, μᾶς τό ἀφαιρεῖ ὁ Θεός. Καί
μία ὥρα νά εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς γῆς, μᾶς
πολλές φορές μᾶς τό ἀφαιρεῖ κατά τρόπο συγκλονιστικό.
διδάσκει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, καί πάλι δυστυχῶς θά
Νά προσέχουμε νά μή φαινώμαστε ἀλλοιώτικοι ἀπ᾽
ἁμαρτήσει – εἶναι τό τίμημα τῆς ἀνυπακοῆς τῶν
ὅ,τι εἴμαστε. Προπάντων μερικοί ἀπό μᾶς τούς εὐσεβεῖς,
πρωτοπλάστων πού σάν ρίζα πού μολύνθηκε διαπερνάει
κληρικούς καί λαϊκούς, πού ἔχουμε μία ἁγιοφάνεια, μία
ὁλόκληρο ἔκτοτε τό δένδρο τῆς ἀνθρωπότητας.
εὐσεβοφάνεια, στό περιβάλλον μας. Βέβαια, ὄχι στό
Καί μπορεῖ βεβαίως ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός νά ἔχει
στενό περιβάλλον μας· ἐκεῖ μᾶς ξέρουν. Οἱ γυναῖκες
ἔλθει καί νά μᾶς ἔχει δώσει τή δυνατότητα, μέ τήν
ξέρουν τούς ἄνδρες, οἱ ἄνδρες τίς γυναῖκες, τά παιδιά
ἐνσωμάτωσή μας στό ἅγιο σῶμα Του διά τοῦ ἁγίου
τούς γονεῖς, οἱ γονεῖς τά παιδιά. Ἔλεγαν παληά ὅτι «τή
βαπτίσματος, νά ξεπερνᾶμε τήν ἁμαρτία, ὅμως εἶναι
χειρότερη γνώμη γιά τό Βασιλιά τήν ἔχουν οἱ
τέτοια ἡ ραθυμία τῆς ζωῆς μας, ὥστε οὔτε αὐτό τελικῶς
θαλαμηπόλοι του», διότι αὐτοί ξέρουν τίς ἀδυναμίες του,
κάνουμε: παρ’ ὅλη τή βοήθειά Του νά συνεχίζουμε τόν
ξέρουν καί τά ἐλαττώματά του. Ἐνῶ ὁ πολύς κόσμος τόν
δρόμο καί τῆς δικῆς μας ἀνυπακοῆς.
βλέπει μέσα στήν αἴγλη τοῦ τον κάθε Βασιλέα. Κάθε
Ὅσο λοιπόν προχωράει ἡ ζωή μας, τόσο βλέπουμε καί
ἀνώτατο ἄρχοντα, ἐκκλησιαστικό, πολιτικό, πνευματικό,
τήν αὔξηση τῶν ἁμαρτιῶν μας. Ὅμως διαπιστώνουμε τήν
δικαστικό, κοινωνικό, γενικά ὁτιδήποτε, τόν βλέπουν ἀπό
ἁμαρτία μας καί ἀπό ἄλλη πλευρά: ὅσο σχετιζόμαστε μέ
μακρυά, ἀπό ἀπόστασι καί δέν βλέπουν τά ἐπί μέρους.
τόν Κύριο, ὅσο μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ ἀγωνιζόμαστε νά
Λοιπόν, στό ἄμεσο περιβάλλον μας δέν εἶναι εὔκολο
τηροῦμε τίς ἐντολές Του, τόσο διανοίγεται ὁ πνευματικός
νά κρυφτοῦμε. Δέν μποροῦμε ἐκεῖ νά ἔχουμε προσωπεῖο.
μας ὀφθαλμός καί βλέπει πράγματα πού πρίν ἀγνοοῦσε,
Πέφτει ἐκεῖ τό προσωπεῖο. Ἀλλά στό ἀπώτερο
δηλαδή διαπιστώνει ἁμαρτίες πού πρίν οὔτε κἄν τίς
περιβάλλον ἐκεῖ πάντοτε φορᾶμε προσωπεῖο. Νά
ὑποψιαζόταν.
προσπαθοῦμε νά μήν τό φορᾶμε αὐτό τό προσωπεῖο καί
Σάν τόν ἀπόστολο Παῦλο, ὁ ὁποῖος ἐνῶ δέν ἔβλεπε
νά φαινώμαστε ποιοί πραγματικά εἴμαστε. Διότι,
κάποια ὁρατή ἁμαρτία στή συνείδησή του, δέν
ἐπαναλαμβάνω, πολλές φορές τό προσωπεῖο τό ἀφαιρεῖ ὁ
ἐπαναπαυόταν. Γιατί «Κριτής μου εἶναι ὁ Κύριος», ἔλεγε,
Θεός. Καί τότε φαινόμαστε μέ ὅλη τή γυμνότητά μας,
δηλαδή Ἐκεῖνος πού βλέπει καί τίς πιό ἀδιόρατες κινήσεις
πόσο ἄθλιοι καί ἐλεεινοί εἴμαστε. Νά μή φοροῦμε
τῆς ψυχῆς, πού καί ἐμεῖς οἱ ἴδιοι ἀγνοοῦμε. Δέν εἶναι
προσωπεῖο. Νά μή δείχνουμε εὐσεβοφάνεια καί
τοῦτο μία ἐκ πλαγίου ἐπιβεβαίωση αὐτοῦ πού καί ὁ λόγος
ἁγιοφάνεια. Αὐτοί πού εἴμαστε, αὐτοί νά φαινώμαστε.
τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί ἡ νεώτερη ψυχολογία τοῦ βάθους,
—Εἶναι προτιμότερο νά εἴμαστε εἰλικρινεῖς, ἔστω καί
ὅπως λέγεται, ἐπισημαίνει; Δηλαδή ὅτι μιλώντας γιά την
ἄν θά γίνουμε δυσάρεστοι στούς ἄλλους καί
ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, μιλᾶμε γιά κάτι πού ἔχει βάθος
ἐκνευρισθοῦμε ἤ νά χρησιμοποιήσουμε μάσκα γιά νά
ἀπύθμενο, κυριολεκτικά γιά μία «ἄβυσσο» τοῦ
φανοῦμε εὐγενεῖς χωρίς νά εἴμαστε;
ἀσυνειδήτου, ἡ ὁποία ἔχει τούς δικούς της «κανόνες» καί
—Ὑπάρχει ἕνας τρόπος μέ τόν ὁποῖο μποροῦμε νά
τούς δικούς της τρόπους;
εἴμαστε εἰλικρινεῖς χωρίς νά εἴμαστε ὠμοί. Καί ὄχι νά
Λοιπόν νήστεψα, λέει ὁ ἅγιος Ἰωσήφ ὁ ὑμνογράφος,
φοροῦμε μάσκα. Πολλοί παρεξηγοῦν τήν εἰλικρίνεια καί
ἀλλά ὄχι ἀπό φαγητά καί κακίες, ἀλλά ἀπό
νομίζουν ὅτι εἰλικρίνεια εἶναι νά λές τά πάντα εὐκαίρως-
κατορθώματα. Καί ἔφτασε σέ κορεσμό γι’ αὐτόν τόν λόγο
ἀκαίρως ἔστω καί ἄν προσβάλλης τόν ἄλλο χωρίς λόγο.
ἀπό σφάλματα καί ἁμαρτίες. Δέν μᾶς ἀφήνει ἐκθέτους
Τό «λέω τήν ἀλήθεια» δέν σημαίνει ὅτι λέω ὁτιδήποτε
ὅμως ὁ ποιητής. Μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι πάντοτε ὑπάρχει ἡ
ξέρω εἴτε χρειάζεται εἴτε δέν χρειάζεται νά τό πῶ. Ὄχι.
ὁδός διαφυγῆς, ἡ θεραπεία καί ἡ σωτηρία: ἡ στροφή πρός
Αὐτό εἶναι ἔλλειψι συνέσεως.
τόν Κύριο, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἕτοιμος νά μᾶς συγχωρήσει καί
νά μᾶς προσφέρει ἐκείνη τήν τροφή πού γεμίζει τήν
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 3 από 4 Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2019 ΕΤΟΣ 19Ο
Συγχωρεῖστε μου ἕνα ἀνέκδοτο. Κάποτε, λέει, ὁ
Χότζας μάλωνε μέ τή γυναῖκα του καί ἡ γυναῖκα του
ἀποφάσισε νά πάη στόν κατῆ καί νά ζητήση διαζύγιο.
Πῆγε. Λέει: «Τί παράπονο ἔχεις ἀπό τόν ἄνδρα σου;».
«Κατῆ μου, λέει ὅλες τίς ἀλήθειες».
Λέει, «αὐτό εἶναι προσόν, εἶναι μεγάλο πράγμα,
ἀρετή, νά λέη ὅλες τίς ἀλήθειες!». «Μά εἶναι ἀνυπόφορος.
Δέν χρειάζεται νά τίς λέη ὅλες. Εἶναι καί μερικές πού δέν
εἶναι ἀπαραίτητο».
«Μά εἶσαι καλά; Λέει τίς ἀλήθειες ὁ ἄνδρας σου καί
εἶναι ἀνυπόφορος;».
«Κατῆ μου, εἶναι ἀνυπόφορος, σοῦ λέω, καί σέ μένα
καί στούς ἄλλους».
«Δέν μπορῶ», λέει, «νά σοῦ δώσω διαζύγιο γι᾽ αὐτό τό
λόγο».
«Μά εἶναι ἀνυπόφορος!».
«Δέν μπορῶ νά σοῦ δώσω.
Ἐν πάση περιπτώσει, ἀφοῦ ἐπιμένεις, ἐλᾶτε αὔριο ἐδῶ
νά σᾶς δῶ καί τούς δύο». Πάει τήν ἄλλη μέρα ἡ γυναῖκα
μέ τό Χότζα. Ὅταν μπῆκαν μέσα, κάνει ἕνα τεμενά ὁ
χότζας, «Προσκυνῶ, κατῆ μου, μονόφθαλμε». Ὁ κατῆς
ἦταν μονόφθαλμος, ἀλλά δέν ὑπῆρχε λόγος νά τοῦ πῆ:
«Προσκυνῶ, κατῆ μου, μονόφθαλμε». Ἀλήθεια ἦταν,
ἀλλά δέν χρειαζόταν νά λεχθῆ αὐτή ἡ ἀλήθεια. Ὁ μύθος,
τό ἀνέκδοτο, δηλώνει πολλά.
Λοιπόν, δέν σημαίνει ὅτι ἄν δοῦμε στό δρόμο ἕναν
ἄνθρωπο καί εἶναι στραβός, νά τοῦ ποῦμε «καλημέρα,
στραβέ». «Καλημέρα, ἀγαπητέ μου». «Καλημέρα, κύριε».
«Καλημέρα, ἄνθρωπέ μου». Λοιπόν, νά ξεχωρίζουμε τά
πράγματα. Πολλές φορές νομίζουμε ὅτι εἰλικρίνεια εἶναι
νά βρίζουμε τόν ἄλλο, ἤ νά τοῦ λέμε κάποιο ἐλάττωμα,
τό ὁποῖο ἔχει. Δέν εἶναι αὐτό θέμα εἰλικρινείας. Ἀλλά νά
μήν ὑποκριθοῦμε. Ἄλλο τό ἕνα, ἄλλο τό ἄλλο. Λοιπόν,
εἰλικρινεῖς μέν καί χωρίς μάσκα, ἀλλά ὄχι ποτέ ὑβριστές,
ἤ προσβλητικοί ἐναντίον τῶν ἄλλων. Κι ὅταν ἔλθη μία
διαφωνία, κάτι, ἐκεῖ θά διαχωρίσουμε τή θέσι μας καί θά
ποῦμε: «Ἐγώ διαφωνῶ σ᾽ αὐτό τό πράγμα».
Αρχιμ. Επιφανίου Θεοδωροπούλου
Τι είναι η Διακαινήσιμος Εβδομάδα;
Ολόκληρη η ώς άρρηκτον τείχος και προστασίαν.»
εβδομάδα από το άγιο
Πάσχα μέχρι την
επομένη Κυριακή,
δηλαδή, την Κυριακή
του Θωμά, λέγεται
«διακαινήσιμος». Γιατί
ονομάζεται έτσι;
Στην πάλαια εποχή
στην Εκκλησία υπήρχε
η τάξη των Κατηχουμένων, όσων δηλ. προέρχονταν από
τους ειδωλολάτρες ή τους Ιουδαίους και διδάσκονταν τις
αλήθειες της χριστιανικής πίστεως για να γίνουν μέλη
της με το μυστήριο του Βαπτίσματος. Το Βάπτισμα δεν
ήταν τότε ατομικό ή οικογενειακό γεγονός, όπως σήμερα,
αλλά γεγονός που αφορούσε το πλήρωμα της Εκκλησίας.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΕΛΙΔΑ 4 από 4
ΑΡΙΘΜ. ΦΥΛΛΟΥ 952
Γι’ αυτό οι Κατηχούμενοι βαπτίζονταν ομαδικά κατά τη
νύχτα του Μ. Σαββάτου προς την Κυριακή του Πάσχα.
Με το βάπτισμα στο νερό ο «παλαιός άνθρωπος», ο
άνθρωπος της αμαρτίας με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος
πεθαίνει και γεννιέται ο νέος, ο ανακαινισμένος, ο
καινούριος που ζει την αναγέννηση, την ανανέωση. Η
εβδομάδα που ακολουθούσε το Πάσχα ονομάζεται
«διακαινήσιμος» γι’ αυτό το γεγονός της ανακαινίσεως.
Επειδή οι βαπτισμένοι ολόκληρη την εβδομάδα φορούσαν
λευκά φορέματα ονομάζεται και «λευκή εβδομάδα»[…]
Και γιατί γιορτάζουμε κάθε χρόνο τη «Διακαινήσιμο»
εβδομάδα; Πολλοί απαντούν. Για λόγους ιστορικούς. Η
Εκκλησία δεν ζει όμως με το παρελθόν. Ο λόγος του
εορτασμού είναι καθαρά πνευματικός. Ποιός; Επειδή
λόγω των αμαρτιών μας μολύνουμε τον λευκό χιτώνα
του βαπτίσματος χρειαζόμαστε με τη μετάνοια
εξαγιασμό. Χρειάζεται πάλι να γίνουμε ναός του Αγίου
Πνεύματος. Όπως λέει ο απ. Παύλος «εν καινότητι ζωής
περιπατήσωμεν» (Ρωμ. 6,4). Χρειαζόμαστε λοιπόν
εγκαίνια, αναγέννηση, ανανέωση. «Εγκαινίζεσθε,
αδελφοί», λέει ένα τροπάριο, « και αφού αφήσετε τον
παλαιό άνθρωπο να ζείτε την καινούρια ζωή». Ή όπως
ψάλλει ένας άλλος ύμνος: «Επίστρεψε στον εαυτό σου
άνθρωπε! Γίνε καινούριος, αντί παλιός και γιόρταζε τα
εγκαίνια (την ανανέωση) της ψυχής σου. Όσο είναι
καιρός η ζωή σου ας αναγεννηθεί».
Η «διακαινήσιμος εβδομάδα» γίνεται για τους πιστούς
αφορμή πνευματικής καρποφορίας και καλής
αλλοιώσεως.
http://agios-panteleimon.gr/
Δίκτυο Προσευχής
Από την Κυριακή 5 Ιουλίου 2015 και κάθε
βράδυ 11.00–12.00, όσοι θέλουμε, να κάνουμε στο σπίτι
μας την Παράκληση στην Παναγία μας και την Ευχή,
για όλα τα δύσκολα που συμβαίνουν καθημερινά στον
τόπο μας, την Πατρίδα μας και το Λαό μας αλλά και σε
κάθε ψυχή που ζει ανάμεσά μας και γύρω μας.
«Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου,
Θεοτόκε, ότι πάντες μετά Θεόν εις σέ καταφεύγομεν,
Ἐπισκεφθεῖτε τὴν ἱστοσελίδα τῆς Ἐνορίας μας:
http://saintpanteleimochania.wordpress.com
Εφημερίδα ΔΙΑΚΟΝΙΑ
ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ
ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ
ΑΜΠΕΡΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΥΛΗΣ:
Πρωτ π.ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΑΤΑΠΙΔΗΣ
Πρωτ.π.ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΚΟΥΔΟΥΜΝΑΚΗΣ
ΤΗΛ. ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ: 28210-
43053
Ι. Ν. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ