Teoman – Rapsodi İstanbul

Altın paran bu dedim

Boş ver dedi sende kalsın
Bir parça yeter ufak
Kopar ver yiyeceğinden
Etrafına bak
Onlardan olma sakın
Yola koyul küçük küçük
Git buralardan

Sokaklarda sapsarı yapraklar

Mazgallarda yağmurlar
Hangi kentte bu denli acı var
Başka nerde İstanbul kadar

Yapraklar yatağın olsun

Kırlangıçlar arkadaşların
Yıldızlar yorganın olsun
Hem zaten gökte işsiz güçsüz duruyorlar.

Benden geçti ama sen yap

Git buralardan
Bitene kadar bitmez hayat
Bitti mi de biter ama
İç tüm şaraplarını bu dünyanın
Kayıtlak güvertelerinde bütün güzel kadınların

Sokaklarda sapsarı yapraklar

Mazgallarda yağmurlar
Hangi kentte bu denli acı var
Başka nerde İstanbul kadar

Yapraklar yatağın olsun

Kırlangıçlar arkadaşların
Yıldızlar yorganın olsun
Hem zaten gökte işsiz güçsüz duruyorlar.

Sokaklarda sapsarı yapraklar

Mazgallarda yağmurlar
Hangi kentte bu denli acı var
Başka nerde İstanbul kadar

Yapraklar yatağın olsun

Kırlangıçlar arkadaşların
Yıldızlar yorganın olsun
Yapraklar yatağın olsun
Kırlangıçlar arkadaşların
Büyük aşklar hep senin olsun
Hem zaten boşu boşuna başkalarında duruyorlar.
Yüksek Sadakat – Ben Seni Arayamam

Bak benden arta kalan

Biraz kül biraz duman
Ne kadar istesem de
Ben seni arayamam
Ruhum rüyalara dalmış
Dünya uzak gerçek yavan
Sanki bir yok birde varmış
Ben seni arayamam

Keşke yanımda olsaydın

Kolay olurdu o zaman
Ben sussam sen anlatsaydın
Yorulunca uyusaydın

Kolay mı sanıyorsun
Kolaysa yan o zaman
Yağmurum ol in üstüme
Ben böyle yaşayamam
Halimi görüyorsun
Bir şeyler yap o zaman
Sebebim var biliyorsun
Ben seni arayamam
Manga – Beni Benimle Bırak

Al bu dünya al senin olsun. Benim hiç gözüm yok hepsi senin olsun. Ama
son bir dileğim var senden şu gabyana dünyada, varını yoğunu al hepsini
al da;

Beni benimle bırak

Beni benimle bu cehennemde
Ruhum senden çok uzak
Yabancıyım senin cennetine

Al bu dünya al senin olsun. Ne olur benden artık uzak dur. Bir günahım
varsa işlediğim, o benim borcumdur. Sen varını yoğunu al, hepsini al da;

Beni benimle bırak

Beni benimle bu cehennemde
Ruhum senden çok uzak
Yabancıyım senin cennetine

Beni benimle bırak

Beni benimle bu cehennemde
Ruhum senden çok uzak
Yabancıyım senin cennetine
Beni benimle bırak
Beni benimle bu cehennemde
Ruhum senden çok uzak
Yabancıyım senin cennetine
Manga – Dünyanın Sonuna Doğmuşum

Naber bak bende dert yok, tasa yok. Mutluyum artık bir beynim yok. Dikmişim ekrana
gözlerimi; Başka da bir ihtiyacım yok.

Kişisel neyim kaldı ki, bir iletim olsun? Tıklana tıklana her şeyim ortada. Atın ölümü arpadan
olsun. Her yiğit gibi benimki de meydanda.

Tıklama konusu ayrı bir dava; Mahkemelerde görülüyor hala.

Namusu bacak arasında ararım. Dişi sinek bile görsem laf atarım.

Çakma makma, üçe beşe bakmam. Önüm, arkam, sağım solum, markam.
Bana pastamı verin, ekmeğe gerek yok. Ben tüketmeden var olamam.

Ayna, ayna hadi söyle benden daha “gamsızı” var mı?

Ayna, ayna hadi söyle benden daha “arsızı” var mı?

Dünyanın sonuna doğmuşum

Yada ölmüşüm de haberim yok
İyi bilirdik derler elbet ardımdan
Bundan büyük bir yalan yok
“Yok, bundan büyük yalan yok”

Bana dokunmayan yılan bin yaşasın. Dedikodu yapar, keyfime bakarım. Ağzımda sakız,
elimde çanta. Fink atarım kaldırımlarda.

Bağlanmaya sonuna kadar karşıyım. Ama dizilerimden beni ayırmayın. Değişir dünya bir
tuşla uzaktan; Elimdeki kumandam hayatıma kumandan.

Yeni bir kart verdi bugün bankam. Puanlarım artık en büyük kankam. Olmasa da cebimde
beş kuruş para; Cebimdeki telefon on numara!

“Allah allah gizli numara.

Kim acaba? Alo?”

Bak kızım, yedi kocalı hürmüz gibi dolan ama; ailemizin kızı gibi davran.
Seni alacak biri de bulunur elbet. En kolay parayı hep sen kazan.

Ayna, ayna hadi söyle benden daha “gamsızı” var mı?

Ayna, ayna hadi söyle benden daha “arsızı” var mı?

Dünyanın sonuna doğmuşum

Yada ölmüşüm de haberim yok
İyi bilirdik derler elbet ardımdan
Bundan büyük bir yalan yok
“Yok, bundan büyük yalan yok”

Sıkıldım çok, her dakika düşünmekten, üzülmekten. Artık yok, kalmadı gücüm düşmekten,
yenilmekten. Pişmanım erken vazgeçmekten, kendimden…Bu alem geçmiş kendinden. Ne
gelir elden?

Dünyanın sonuna doğmuşum

Yada ölmüşüm de haberim yok
İyi bilirdik derler elbet ardımdan
Bundan büyük bir yalan yok
“Yok, bundan büyük yalan yok”

Çakma makma, üçe beşe bakmam. Önüm, arkam, sağım solum, markam.
Bana pastamı verin, ekmeğe gerek yok. Ben tüketmeden var olamam.
Manga – Cevapsız Sorular

Birden ay, ışığını kesti. Bir de sen, çok değiştin. Yaşananlar hiç
yaşanmamış gibi; Söylenenler hiç söylenmemiş gibi.

Bir de sen, karşıma geçtin; Başka biri var, biri var dedin. İnanamadım
gittiğine. İnanamadım gittiğine…

Ne sen baktın ardına, ne ben. Hep ayrı yollarda yürüdük. Sustu bu gece,
karardı yine ay. Kaldı geriye cevapsız sorular. Uyandığında onu ilk kim
görecek? Bıraktığım düşü kim büyütecek?

Her sabah kaybolup giden, bir rüya gibi oldun artık. Geceleri beni
bekleyen, gündüzlerimi zehir eden.

Ne sen baktın ardına, ne ben. Hep ayrı yollarda yürüdük. Sustu bu gece,
karardı yine ay. Kaldı geriye cevapsız sorular. Uyandığında onu ilk kim
görecek? Bıraktığım düşü kim büyütecek?

Ne sen baktın ardına, ne ben. Hep ayrı yollarda yürüdük. Sustu bu gece,
karardı yine ay. Kaldı geriye cevapsız sorular. Uyandığında onu ilk kim
görecek? Bıraktığım düşü kim büyütecek? Sustu bu gece, karardı yine ay.
Kaldı geriye cevapsız sorular. Uyandığında onu ilk kim görecek? Bıraktığım
düşü kim büyütecek?
Manga – Her Aşk Ölümü Tadacak

Kimileri kaybolur, unutulur hatta sesi bu şehirde. Bir gidenle, bir kalanın
bilinir hikayesi. Kimileri hayattan mutlu sonlar çalar bu şehirde; Kiminin de
bizim gibi yarım kalır hikayesi…

Bir hüzün şehri ayırdı bizi

Ve bu son olmayacak
Gözyaşıyla beslediği her aşk ölümü tadacak.

Ne dualar kurtarır bizi artık ne de zaman

Unutabilmek gerek bazen ağlamadan
Ne yeni bir aşk avutur bizi ne de geçmişin izi
Kabullenmek gerek bazen yenilgiyi

Bir hüzün şehri ayırdı bizi

Ve bu son olmayacak
Gözyaşıyla beslediği her aşk ölümü tadacak.

Bir hüzün şehri ayırdı bizi

Ve bu son olmayacak
Gözyaşıyla beslediği her aşk ölümü tadacak.

Bir hüzün şehri ayırdı bizi

Ve bu son olmayacak
Gözyaşıyla beslediği her aşk ölümü tadacak.
Bir hüzün şehri ayırdı bizi
Ve bu son olmayacak
Gözyaşıyla beslediği her aşk ölümü tadacak.