AVA JUSTIN o smrti tela i besmrtnosti DUSE.

Smrcu se naziva tajanstveno razdvajanje duse od tela, privemeni rastanak duse I tela. Pri tome telo gubi zivotvornu
silu I pridaje se trulezi I raspadanju, a dusa ostaje da zivi sama u svom besmrtnom bicu. Otuda se u Svetom Pismu
smrt naziva : odlaskom duse iz tela, spavanjem u kojem telo zaspi, povratkom tela u zemlju I besmrtnog duha Bogu.

U Otkrivenju je na vrlo jasan I ocigledan nacin pokazana I posvedocena I smrtnost tela ljudskog I besmrtnos duse
ljudske. Dusa ljudska je besmrtna jer je Bogolika, jer je sazdana po oblicju Besmrtnoga Boga. Dobivsi duh od Boga,
svaki je covek besmrtan dusom, Kao besmrtan, duh se po smrti tela covekovog vraca Bogu koji ga je dao.

Svojom besmrtnoscu dusa ljudska je jedina apsolutna vrednost u svetu covecanskom, na njoj se zida sav
Bogocovecanski domostroj bozanske istine I spasenja. Jer da je covek smrtan dusom, sav bi Spasiteljev podvig bio
utopija I ombana, I Hriscani bi bili najnesrecniji ljudi, posto je njihov zivot na zemlji neprekidno stradanje radi vecnog
zivota na nebu. Ako je dusa smrtna, onda nema Vaskrsenja, mrtvih, nema li Vaskrsenja mrtvih, besmislen je I
Hristos, I vera u njega. Spasitelj ipravo na besmrtnosti duse ljudske zasniva I mogucnos I samu stvarnost vaskrsenja
mrtvih, jer se dusa ne moze ubiti. Dusa zivi u ilovacenom telu da po smrti izadje iz njega I udje u nebeski svet gde
vecnost caruje I vlada. Svojom pricom o Bogatasu I Lazaru Spasitelju pokazuje da je besmrtna ne samo rpavedna
dusa Lazareva vec isto tako I gresna Dusa bogataseva.