Diosdado Pangan Macapagal (28 Set 1910 - Abril 21, 1997) ay ang ika-

9 Pangulo ng Pilipinas, serving 1961-1965, at ang 9 Vice President,

serving 1957-1961. kung minsan Siya ay tinutukoy bilang ang Poor boy
mula sa Lubao, Champion ng Common Man at Ang kasiraan. Kanyang
anak na babae, Gloria Macapagal-Arroyo ay nagsilbi bilang pangulo ng
Pilipinas 2001-2010.

Macapagal ay nagtapos mula sa Unibersidad ng Pilipinas at

Unibersidad ng Santo Tomas, matapos na kung saan ay nagtrabaho
siya bilang isang abogado para sa gobyerno. Siya unang won halalan
sa 1949 sa Kapulungan ng mga Kinatawan, na kumakatawan sa isang
distrito sa kanyang bahay lalawigan ng Pampanga. Sa 1957 siya ay
naging bise presidente sa pangangasiwa ng President Carlos P. Garcia,
at sa 1961 siya bagsak ng muling halalan bid Garcia's para sa
pagkapangulo.

Bilang Pangulo, Macapagal nagtrabaho upang sugpuin ang katiwalian

at upang pasiglahin ang ekonomiya sa Pilipinas. Siya nagpasimula ng
unang sa bansa na reporma sa lupa batas, ilagay ang peso sa libreng
merkado palitan ng pera, at liberalisado dayuhang exchange at import
ng mga kontrol. Marami sa kanyang mga reporma, gayunpaman, ay
baldado sa pamamagitan ng isang Kongreso dominado ng mga karibal
Nacionalista Party. Siya din ay kilala para sa paglilipat ng kalayaan
araw ng bansa mula Hulyo 4 - Hunyo 12, paggunita sa araw Filipino
patriots ipinahayag pagsasarili mula sa Espanya sa 1898. Ang kanyang
muling halalan bid ay bagsak sa 1965 sa pamamagitan ng Ferdinand
Marcos, na ang kasunod na awtoritaryan tuntunin lasted 20 taon.

Diosdado Macapagal ay isang supling ng Don Juan Macapagal (A

pangulo ng Tondo) na noon ay isang apo sa tuhod na lalaki ng huling
reigning raha ng Selurong, Rajah Lakandula. [1]

Pangangasiwa ng Diosdado Macapagal

Ang halalan ng 1961 showcased Carlos Garcia na kumakatawan sa mga makabayan

partido at Diosdado Macapagal na kumakatawan sa Liberal party. Carlos Garcia ay ang
kasalukuyang nanunungkulan president naghahanap ng muling halalan. Sa kasamaang
palad, Diosdado Macapagal, gamit ang kanyang background bilang kanyang kampanya
ay able sa mabaligtad ang kasalukuyang rehimen. Diosdado Macapagal ay able sa manalo
ang halalan 55% sa 45% sa isang pangako sa katapusan katiwalian habang sumasamo sa
mga tao sa kanyang background bilang isang pangkaraniwang tao. Sa pamamagitan ng
ito tagumpay, Diosdado Macapagal ang naging 9 Pangulo ng Republika ng Pilipinas.
Pagkatapos paniniguro kanyang tagumpay, sa kanyang pagtanggap address, siya
ipinahayag, "Ako'y magiging presidente hindi lamang ng mga mayaman ngunit mas kaya
ng mga mahihirap. Kami ay dapat makatulong sa tulay ang malawak na agwat ng
mahirap na lalake at ang lalake ng yaman, hindi sa pamamagitan ng paghila down ang
mayaman sa kaniyang antas ng Komunismo hinahangad, ngunit sa pamamagitan ng
pagpapalaki sa mga mahihirap tungo sa mas masaganang buhay. "

Sa pahayag na ito, Macapagal inilatag ang pundasyon para sa kung ano ang magiging
kaniyang agenda bilang mga pangulo ng Pilipinas. Sa pagsisikap na magpatibay ang
kanyang pahayag, Macapagal vowed bukas ang Malacañang Palace sa mga tao. Sa
karagdagan, siya tried na tulay ang puwang sa pagitan ng mayaman at mahirap sa
pamamagitan ng unang simula sa pamahalaan. Macapagal nagsimulang tanggalin ng mga
pamahalaan ng mga corrupt na opisyal na biglang naging mayaman nang walang
anumang paliwanag. Sa pagsisikap na itaas ang moral ng kanyang mga tao, siya ay
nagbago ang opisyal na petsa ng kalayaan mula sa Hulyo 4, 1946 (ang araw na ang mga
Amerikano na kinikilala sa Pilipinas bilang isang pinakamataas na puno bansa) sa Hunyo
12, 1898 (araw ng Pilipino ipinahayag ang kanilang pagsasarili mula sa Espanya ).

Ang isang makabuluhang bahagi ng Macapagal's term bilang Presidente ay ang kanyang
kakayahan upang pasiglahin pang-ekonomiyang paglago. Sa panahon ng administrasyon
Elpidio Quirino, ang Pilipinas pinagtibay ng isang patakaran na devalued ang Peso ayon
sa American dollar. President Macapagal ay able sa angat ng patakaran na ito na
pinapayagan para sa Peso na maging traded sa bukas na merkado. Patakaran na ito plus
maraming iba pang mga patakaran pinapayagan ang mga Filipino ekonomiya sa paglaki
sa pamamagitan ng isang average ng 5.15% GDP. Ito ekonomiyang paglago ay makikita
ang lahat sa buong Pilipinas tulad ng kanyang pangako sa mga dukha ay bahagyang
natupad. Ang paglago makikita sa pamamagitan ng Pilipinas dahan pumatak down sa
mga mahihirap.

Sa kasamaang palad, President Macapagal ay hindi magdala ng tungkol sa malaking

pagbabago sa Pilipinas dahil sa mga pagtatangka ng mga partido oposisyon upang
harangan ang kanyang pagsisikap na reporma. Sa katapusan ng 1965, Macapagal
hinahangad muling halalan upang magpatuloy sa kanyang mga reporma. Sa kabila ng
kanyang pagsisikap upang apila sa masa Macapagal nawala sa pamamagitan ng isang
malaking bilang ng mga votes sa Ferdinand Marcos. Sa dulo ng kanyang mga
pampulitikang karera, Macapagal ay inihalal na maging sa presidente ng constitutional
convention na drafted sa konstitusyon ng Pilipinas. On Apr 21, 1997, Diosdado
Macapagal namatay ng puso ng kabiguan sa Manila.

Macapagal ay isinilang sa Lubao, Pampanga, sa Urbano Macapagal at Romana Pangan.

Siya ay nagtapos valedictorian sa Lubao Elementary School, nagtapos sa ikalawang
pinakamataas na rating sa Pampanga High School. Ang kanyang pamilya ay dukha (kaya
ang kanyang palayaw "mahihirap boy mula sa Lubao"), ngunit sa tulong ng Honorio
Ventura, ang Kalihim ng Interior sa oras na iyon, siya nag-aral ng batas at nagtapos sa
Unibersidad ng Santo Tomas at hinabol at nakuha ang postgraduate degree ng Doctor of
Civil Law at Ph.D. sa Economics sa parehong unibersidad.
Tapos siya batas degree sa 1936 at ay ang bar topnotcher kapag siya kinuha ang bar ng
pagsusulit sa parehong taon na may isang rating ng 89.95%. Nagtrabaho siya bilang isang
abogado para sa isang American employer sa Manila, at noon ay itinalaga bilang isang
legal assistant sa President Manuel L. Quezon.

Sa panahon ng Hapon ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, Macapagal nagsilbi bilang

suporta sa mga anti-Hapon na puwersa gawain at bilang isang pag-uugnayan ng
katalinuhan sa mga gerilya US. Ito ay sa panahon na ito na ang kanyang unang asawa,
Purita dela Rosa namatay. Siya ay nagkaroon ng dalawang anak sa Purita dela Rosa,
Cielo at Arturo. Cielo mamaya sa naging bise-gobernador ng Pampanga. Siya mamaya
may asawa Evangelina Macaraeg, ang ina ng kasalukuyang Philippine President Gloria
Macapagal Arroyo.

Sa 1948 nagsilbi siya bilang pangalawang kalihim sa Embahada sa Washington, DC. Sa

humihimok ng pagkatapos-Pampanga gobernador Joe Lingad [2], Macapagal ran sa 1949
pangkalahatang halalan para sa isang upuan sa Kapulungan ng mga Kinatawan, na
kumakatawan sa 1st District ng Pampanga. Siya won ang halalan at ay muling inihalal sa
1953 pangkalahatang halalan, serving sa 2 at 3 Kongreso. Habang serving sa Kongreso,
Macapagal ay pinangalanan bilang isang Philippine representative sa United Nations
General Assembly ng tatlong beses.
[Edit] Vice-pagkapangulo

Sa 1957 pangkalahatang halalan, tumakbo siya para sa Vice President ng Pilipinas sa

ilalim ng Liberal Party banner bilang ang tumatakbo-mate ng Jose Yulo. Habang Yulo ay
bagsak sa pamamagitan ng Carlos P. Garcia ng Nacionalista Party, Macapagal ay inihalal
Vice-President, daig ang Nacionalista kandidato, Jose Laurel, Jr pamamagitan ng higit sa
8 puntos na porsyento. Macapagal nagsilbi ang kanyang 4-year term bilang Vice-
President na lider de facto ng oposisyon, at benefited mula sa pagtaas ng unpopularity sa
administrasyon Garcia. Sa 1961 presidential election, Macapagal ran laban Garcia at
talunin ang kasalukuyang nanunungkulan presidente sa pamamagitan ng isang 55% sa
45% margin.
[Edit] pagkapangulo

Naghahanap upang pasiglahin ng ekonomiya, Macapagal kinuha ang payo ng mga

supporters at pinapayagan ang Philippine peso sa lumutang sa ang libreng merkado
palitan ng pera. Ang kanyang reporma pagsisikap ay hinarang ng mga Nacionalistas, na
dominado ang Kapulungan ng mga Kinatawan at ang Senado sa oras na iyon. Gayunman,
at noon ay able sa makamit paglago at kasaganaan sa buong bansa.

Kabilang sa mga pinaka makabuluhang mga nagawa ng Macapagal bilang pangulo ay

ang pagpawi ng pamumusesyon at kasama ng reporma sa lupa programa sa Agricultural
Land Reform Code ng 1963. Siya din ay nagbago ang petsa ng pagdiriwang ng Philippine
pagsasarili mula sa Hulyo 4 - Hunyo 12, ang huling petsa may na ang araw na kapag sa
1898, Emilio Aguinaldo ipinahayag pagsasarili mula sa Espanya).
Macapagal ay bagsak para sa muling halalan sa 1965 sa pamamagitan ng Senado
Pangulong Ferdinand Marcos, isang dating Liberal Party kapanig na defected sa
Nacionalista partido upang tutulan ang kasalukuyang nanunungkulan President.
[Edit] Post-pagkapangulo

Sa 1971, Macapagal ay inihalal presidente ng constitutional convention na drafted kung

ano ang naging saligang batas 1973.

Sa 1979 Macapagal nabuo ang National Union para sa Liberation na tutulan ang
rehimeng Marcos. Sa kanyang pagreretiro, Macapagal mapagmahal marami ng kanyang
oras sa pagbabasa at pagsusulat. Siya authored ng ilang mga libro, at wrote isang
lingguhan haligi para sa pahayagang Manila Bulletin.

Diosdado Macapagal namatay ng puso kabiguan, pneumonia at bato komplikasyon sa

Makati Medical Center on Apr 21, 1997. Siya ay inilibing sa mga Libingan ng Bayani.

He also implemented many economic policies to bolster the growth of Philippine

agriculture, manufacturing industries and trade . Coming out of retirement from public
service, he ran for Constitutional Convention Delegate and was eventually elected as
President of the 1971-1972 Constitutional Convention.