c
   




Noong unang panahon, ang ating mga ninuno ay nabubuhay
lamang sa mga prutas, gulay, ibon at mga hayop na matatagpuan sa mga
gubat sa Pilipinas.Ang pagbubungkal at pagtatanim ay wala pa sa
kanilang mga isip maging ang pag-aalaga ng mga haypo at pagluluto at
hindi rin nila alam. Umaasa lamang sala sa mga biyayang bigay ng
kalikasan.
Nagpunta sila sa ibat-ibang lugar upang makakuha ng ng pagkain.
Ang dahilan ng kanilang paglipat-lipat ay dahil kulang na ang pag kain
sa kanilang tinitirhan kaya sila nagpalipat-lipat ng tirahan.
Minsan ang mga kalalakihan ay naghahanap ng makakain habang
ang mga asawa nila at ang mga anak ay nanghuhuli ng isda sa dagat.
Habang ang mga kalalakihan ay naghahanap ng pagkain ay may nakita
silang usa at nakaabot sila sa Cordillera.
Dahil sa pagod ay nagpahinga ang mga kalalakihan sa ilalim ng
isang puno. At nkita sila ng mga bathala. Inanyayahan sila ng mga
Bathala upang makisalo sa kanila. Maya-maya ang mga alipin ay
nagsilabas dala-dala ang bumbong ng kawayan at may mapuputing
butyl ang nakapaloob doon. Ang mga kalalakihan ay nagtaka dahil
ngaun lamang sial nakakita ng mga mapuputing butil at pinagkamalang
mga uod. ³Di kami kumakain ng mga uod, sabi ng mga kalalakihan´.
³Hindi yan mga uod ang mga iyan, ay mga kanin, mga bigas´. ³Kung
may narararamdaman kayo na masama sa inyo maaari niyo kaming
patayin sabi ng mga Bathala´.
³Humayo kayo dahil binigyan ko kayo ng mga bigas, ibayo ninyo
ito upang matanggal ang mga balat at ito¶y linisin niyo at ilagay ninyo sa
mga bumbong ng kawayan at iluto, ito ay magsisilbi ninyong pagkain´
Ito ang paalala ng mga Bathala sa mga kalalakihan.
Ginawa ito ng mga tao at natuto narin silang magtanim na mga ito
upang kanilang kainin. Natuto narin silang magtanim nga mga palay
kung tag-ulan at kung tag-araw ay maaari na nilang anihin. Kumalat ang
sa ibat-ibang barangay at ginawa rin nila ito kaya dumami ang mga
palay sa Pilipinas. At marami narin ang mga kumakain nito.