“หน้าที่ของข้าพเจ้าสำ�เร็จแล้ว

ที่เหลือขอให้เป็นไปตามน้ำ�พระทัยของพระองค์”
 ประวัติคุณพ่อ ลอว์เร็นส์ อัลเบิร์ต แพตติน, C.Ss.R.
คุณพ่อลอว์เร็นส์ แพตติน หรือทุกคนเรียกติดปากว่า พ่อแพต เป็นบาทหลวงชาว
อเมริกนั เกิดเมือ่ วันที่ 1 ตุลาคม ค.ศ. 1937 (พ.ศ. 2480) ทีร่ ฐั มิชแิ กน ประเทศสหรัฐอเมริกา
คุณพ่อลอว์เร็นส์ แพตติน เดินทางมาปฏิบัติภารกิจ ณ ประเทศไทยเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่
25 มิถุนายน ค.ศ. 1965 (2508) เพื่อสอนศาสนาในฐานะนักบวชคณะพระมหาไถ่

ในระหว่างทีอ่ ยูใ่ นประเทศไทยตัง้ แต่ครัง้ แรกทีเ่ ดินทางมาจนถึงปัจจุบนั นอกเหนือจากการ

สอนศาสนาในฐานะนักบวชแล้ว ท่านยังได้ท�ำ งานด้านสังคมสงเคราะห์ชว่ ยเหลือผูป้ ว่ ย ผู้
ยากไร้ ผู้พิการ ผู้ด้อยโอกาส ในด้านต่างๆ ให้ได้มีโอกาส ที่พึงควรจะได้รับในพื้นที่ต่างๆ
ที่คุณพ่อได้รับมอบหมาย

การศึกษา
จบปริญญาตรี จากมหาวิทยาลัยแม่พระปฏิสนธิ
นิรมล ประเทศสหรัฐอเมริกาเมื่อปี ค.ศ. 1958
(2501)

ถวายตัวครั้งแรก
เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม ค.ศ. 1961 (2504)

บวช
เมื่อวันที่ 2 กรกฏาคม ค.ศ. 1963 (2506)
 ประวัติการทำ�งาน

ปี ค.ศ. 1973-1981 (พ.ศ. 2516-2524)

+ ผู้อำ�นวยการคลีนิคนิรมล (รักษาผู้ป่วยโรคเรื้อน)
บ้านน้อยสามเหลี่ยม จังหวัดขอนแก่น
+ เจ้าอาวาสวัดน้อยสามเหลี่ยม จังหวัดขอนแก่น

ปี ค.ศ. 1993-2004 (พ.ศ. 2536-2547)

+ ประจำ�อยู่ที่บ้านคณะพระมหาไถ่ หนองคาย
+ เจ้าอาวาสวัดพระศรีหฤทัย โพนพิสัย หนองคาย
+ วัดนักบุญมาร์ติน เดอ พอเรส นาสิงห์ หนองคาย
+ วัดนักบุญคลารา ปักหมู หนองคาย
+ วัดแม่พระรับสาร โนนสมบูรณ์ หนองคาย

ปี ค.ศ. 2004-มี.ค. 2005 (พ.ศ.2547-มี.ค.2548)

+ วัดนักบุญเปโตร และเปาโลอัครสาวก ศรีเชียงใหม่ บ้านผือ หนองคาย

เม.ย. 2005- ปัจจุบัน

+ เจ้าอาวาสวัดเซนต์นิโคลัส พัทยา
+ ผู้อำ�นวยการบริหาร มูลนิธิคุณพ่อเรย์
+ อธิการศูนย์คณะพระมหาไถ่ พัทยา
+ ประธานมูลนิธิคุณพ่อเรย์
 สาสน์ไว้อาลัย
แด่ คุณพ่อลอว์เรนซ์ แพตติน
สังฆมณฑลจันทบุรีขอร่วมไว้อาลัยกับคณะพระมหาไถ่แห่งประเทศไทยและมูลนิธิ
คุณพ่อเรย์ที่ต้องสูญเสียคุณพ่อลอว์เรนซ์ แพตติน สมาชิกของคณะพระมหาไถ่และประธาน
มูลนิธิคุณพ่อเรย์ เมื่อวันเสาร์ที่ 8 มกราคม 2011 ณ ประเทศสหรัฐอเมริกา หลังจากเจ็บป่วยมา
เป็นเวลาแรมปี
คุณพ่อแพตตินเป็นมิสชันนารีชาวอเมริกันที่ทำ�งานในประเทศไทยด้วยใจรักและ
ทุ่มเทเป็นเวลานานกว่า 40 ปี ชีวิตส่วนใหญ่ทำ�งานของคณะและงานอภิบาลตามวัดในภาค
อีสานเขตสังฆมณฑลอุดรธานี และช่วงสุดท้ายของชีวิตคุณพ่อย้ายมาอยู่ที่พัทยา เป็นอธิการ
ศูนย์พระมหาไถ่และประธานมูลนิธิคุณพ่อเรย์ก่อนที่จะล้มป่วยและกลับไปรักษาตัวที่ประเทศ
สหรัฐอเมริกา
ผมได้พบและรู้จักคุณพ่อแพตตินครั้งแรกเมื่อ 7 หรือ 8 ปีที่แล้วที่วัดศรีเชียงใหม่
หนองคาย ในงานมิสซาแรกของพระสงฆ์ใหม่ที่เป็นลูกวัดที่ท่านได้ส่งเข้าบ้านเณร และในปี
2009 ท่านได้เชิญผมมาที่ศูนย์คณะพระมหาไถ่และมูลนิธิคุณพ่อเรย์ซึ่งท่านเป็นผู้รับผิดชอบอยู่
โดยได้แนะนำ�และพาชมกิจการของศูนย์ฯและมูลนิธิซึ่งผมเองได้สัมผัสถึงความรักและความ
ใจดีที่มีอยู่ในชีวิตของท่าน จากนั้นได้พบกับท่านอีก 2-3 ครั้งในโอกาสต่าง ๆ ก่อนที่ท่านจะ
กลับไปรักษาตัว
ขอพระเจ้าโปรดรับคุณพ่อเข้าอยู่ในบ้านของพระองค์ตอบแทนคุณงามความดีที่ คุณ
พ่อได้ปฏิบัติต่อพระองค์บนโลกนี้ในบรรดาผู้ขาดโอกาสและยากไร้ด้านต่าง ๆ ซึ่งคุณพ่อเป็น
ดังพ่อและเพื่อนของพวกเขา

(พระสังฆราชซิลวีโอ สิริพงษ์ จรัสศรี)

ประมุขสังฆมณฑลจันทบุรี

...6...
 แด่คุณพ่อ แลร์รี่ แพตติน

คุณพ่อแลร์รี่ แพตติน ครับ ข่าวการเจ็บป่วยค่อนข้างหนักของคุณพ่อ ถึงต้องนำ�ส่งโรง
พยาบาล ในขณะทีค่ ณ ุ พ่อไปเยีย่ มสมาชิกคณะพระมหาไถ่ทหี่ นองคาย เมือ่ ประมาณสองปีผา่ น
มานั้น ต้องบอกว่านำ�ความตกใจมาสู่ผมมาก เพราะเป็นที่รู้กันดีในระหว่างสมาชิกของคณะ
ว่า คุณพ่อเป็นสมาชิกคนหนึ่งที่สนใจให้ความสำ�คัญกับการดูแลสุขภาพ ทั้งทางด้านอาหาร
และการออกกำ�ลังกาย จึงดูภายนอกแล้วคุณพ่อเป็นพระสงฆ์มิชชั่นนารีที่มีรูปร่างที่แข็งแรง
ความเจ็บป่วยต่อเนือ่ งของคุณพ่อ จากวันนัน้ ถึงวันทีค่ ณ
ุ พ่อจากพวกเราไปสูพ่ ระเจ้า
นี้ นับเป็นการสูญเสียพลังสำ�คัญของคณะในการปรนนิบัติรับใช้พระเจ้าตามจิตตารมย์ของ
คณะ คือประกาศข่าวดีและทำ�งานท่ามกลางผู้ยากไร้ เพราะหน้าที่รับผิดชอบที่คุณพ่อได้รับ
แต่งตัง้ จากเจ้าคณะ ขณะทีค่ ณ ุ พ่อล้มป่วยนัน้ คือช่วยเหลือโครงการต่างๆในมูลนิธคิ ณ
ุ พ่อเรย์
ทีพ่ ทั ยา นัน้ ก็คอื ให้ความช่วยเหลือ พัฒนาชีวติ และสมรรถภาพคนพิการ คนตาบอด และเด็ก
เร่ร่อน คุณพ่อกำ�ลังทุ่มเทกำ�ลังกายใจทำ�งานในความรับผิดชอบนั้น
ในฐานะที่เป็นสมาชิกคณะพระมหาไถ่ เคยอยู่และร่วมทำ�งานด้วยกันมากับคุณพ่อ
ผมได้อธิฐานภาวนาขอพระเจ้าประทานพละกำ�ลังใจแก่คุณพ่อ ในช่วงระยะเวลาที่คุณพ่อ
เจ็บป่วยนั้นเสมอ แม้ได้ทำ�ใจไว้แล้ว แต่เมื่อได้ทราบข่าวการจากไปของคุณพ่อสู่ชีวิตนิรัน
ดร์เมื่อเช้านี้ ก็อดใจไม่ได้ที่จะรู้สึกตกใจ และเสียใจในความเจ็บป่วยและการจากไปของคุณ
พ่อ เพราะในใจลึกๆผมคิดว่า คุณพ่อน่าจะมีเวลารับใช้พระเจ้าในชีวิตสงฆ์ของคุณพ่อต่อไป
อีกหลายปี แน่นอนสิ่งที่ผมคิด สิ่งที่ผมรู้สึก มันไม่ใช่พระประสงค์ของพระเป็นเจ้า แต่อยาก
ให้คุณพ่อทราบว่า ผลงาน และความดี ของคุณพ่อจะอยู่ในทรงความจำ�ของเรา
ขอพระเป็นเจ้าทรงรับดวงวิญญาณของคุณพ่อ ไปพักผ่อนในสรวงสวรรค์ อยู่ร่วม
กับพระมารดานิจจานุเคราะห์ที่คุณพ่อรักและเทิดทูนเทอญ

พระสังฆราช ฟิลิป บรรจง ไชยรา, C.Ss.R.

ประมุขสังฆมณฑลอุบลราชธานี

...7...
 ไว้อาลัย คุณพ่อแลรี่ แพติน, C.Ss.R.

ได้ติดตามอาการป่วยของคุณพ่อแลรี่มาโดยตลอด แต่พอได้รับข่าวการจากไป
ของท่านก็อดใจหายไม่ได้
คุณพ่อมาทราบถึงอาการของท่าน เมื่อเดินทางมาประสานงานก่อสร้างศูนย์
ให้การศึกษาด้านอาชีพให้แก่ผู้พิการ ซึ่งเป็นงานแขนงหนึ่งของศูนย์ที่พัทยา ทั้งนี้ เพื่อ
เปิดโอกาสให้ผู้พิการในเขตอิสาน และถ้าเป็นไปได้เพื่อผู้พิการฝั่งลาวด้วย ท่านมาเริ่ม
ดำ�เนินงานที่จังหวัดหนองคาย และในช่วงนั้นท่านเป็นลมล้มลงไป หลังจากการตรวจ
โดยแพทย์ที่อุดรธานี ก็ทราบว่าท่านเป็นมะเร็งที่สมอง คุณพ่อแลรี่คงทำ�ใจยาก เพราะ
ท่านเป็นผู้ออกกำ�ลังกายเพื่อสุขภาพอยู่เป็นประจำ�
เมื่อท่านย้ายไปอยู่ที่ลีโกวรี อาการก็มิได้ดีขึ้น แต่คุณพ่อก็น้อมรับพระประสงค์
ของพระเจ้า แน่ใจว่าท่านเตรียมตัวพร้อมเป็นอย่างดี ชีวิตของท่านก็เป็นแบบอย่างที่ดี
ของพี่น้องในคณะพระมหาไถ่ ท่านได้รับความไว้วางใจในการรับหน้าที่ต่าง ๆ โดย
เฉพาะการอบรมสมาชิกใหม่ของคณะ
ขอองค์พระมหาไถ่ ทรงประทานบำ�เหน็จแห่งความสงบสุขชั่วนิรนดรแก่ดวง
วิญญาณของคุณพ่อแลรี่ ขอบคุณสำ�หรับแบบฉบับที่ดีของคุณพ่อสำ�หรับพวกเราชาว
คณะพระมหาไถ่ในประเทศไทย ขอให้คุณพ่อจงพักผ่อนในอ้อมพระอุระของพระบิดา
เจ้าตลอดไปเทอญ

ด้วยความอาลัยในองค์พระมหาไถ่

พระสังฆราช ยอร์ช ยอด พิมพิสาร, C.Ss.R.

พระสังฆราชกิตติคุณ สังฆมณฑลอุดรธานี

...8...
 คำ�ไว้อาลัย
เนื่องในโอกาสที่คุณพ่อ ลอเรนซ์ แพตติน สงฆ์คณะพระมหาไถ่ หลังจากล้มป่วยเป็น
มะเร็งที่สมอง ต้องกลับไปรักษาตัวที่สหรัฐอเมริกาเป็นเวลานานพอสมควร กลับไปสู่บ้านพระ
บิดา นำ�ความเศร้าโศกเสียใจมาสู่ผู้ที่รู้จัก ขอร่วมไว้อาลัยกับคณะพระมหาไถ่ ญาติพี่น้อง
คริสตชนและมิใช่คริสตชนที่สูญเสียคุณพ่อไป
ขอขอบคุณคุณพ่อที่ได้ทำ�งานอภิบาลในสังฆมณฑลจันทบุรี ที่ศูนย์คณะพระมหาไถ่
โรงเรียนคนพิการ บ้านเณรเล็กคณะพระมหาไถ่ ศรีราชา บ้านเด็กกำ�พร้า โรงเรียนโสตฯ
และที่วัดพัทยาที่คุณพ่อเคยดูแล
ขอพระเจ้าทรงตอบแทนน้ำ�ใจดี ความเสียสละของคุณพ่อเป็นร้อยเท่าทวีคูน ขอให้
คุณพ่อได้พักผ่อนในสันติสุขกับพระองค์ตลอดนิรันดร ได้ร่วมสุขกับพระองค์หลังจากร่วม
ทุกข์กับพระองค์ในพระธรรมล้ำ�ลึกปัสกา
ขอคุณพ่อระลึกถึงพวกเราที่ยังมีชีวิตอยู่ เพื่อพวกเราจะได้ดำ�เนินชีวิตอย่างดี จะได้ไป
อยู่กับพระเจ้าและกับคุณพ่อในสวรรค์วันหนึ่ง

ด้วยรักและอาลัยยิ่ง
พระสังฆราชลอเรนซ์ เทียนชัย สมานจิต
พระสังฆราชกิติคุณ สังฆมณฑลจันทบุรี

...9...
 สาสน์แสดงความอาลัย

ชีวิตของคุณพ่อ แลรี่ แพตติน C.Ss.R. ในสายตาของผู้คนรอบข้าง ที่ได้มีโอกาส

รู้จักมักคุ้นกับคุณพ่อ ต่างก็เห็นตรงกันว่า คุณพ่อคือ “มิสชันนารี” ที่แท้จริง ตลอดระยะ
เวลาอันยาวนานที่คุณพ่อได้ทุ่มเทชีวิตทำ�งานในฐานะมิสชันนารีในเมืองไทยของเรา
งานต่างๆที่คุณพ่อได้ทำ�ล้วนแล้วแต่เป็นงานที่คุณพ่อรักโดยเฉพาะอย่างยิ่ง “การทำ�งาน
กับผู้ยากจนและถูกทอดทิ้ง” ตามเจตนารมณ์ของนักบุญอัลฟอนโซ ผู้ตั้งคณะพระ
มหาไถ่อย่างแท้จริง
คุณพ่อเป็นผู้ที่ซื่อสัตย์ต่อหน้าที่ที่ได้รับมอบหมาย – ต่อการงานที่ตนเองรับผิด
ชอบ และต่อการภาวนาในชีวิตประจำ�วัน สิ่งเหล่านี้เราจะเห็นได้อย่างชัดเจนในชีวิต
ของคุณพ่อ นี่เป็นเพียงตัวอย่างเล็กน้อยที่เราได้เห็นและสัมผัสได้จากชีวิตของคุณพ่อ
พวกเราขอพูดว่า การจากไปของคุณพ่อในครั้งนี้คือ “การสูญเสีย” บุคลากร
ที่ทรงคุณค่ายิ่งของพวกเราอีกท่านหนึ่ง แต่พวกเราก็ขอสัญญาว่าจะพยายามสานต่อ
เจตนารมณ์อันแน่วแน่ของคุณพ่อ ในการทำ�งานเพื่อช่วยผู้ยากจนและถูกทอดทิ้งต่อไป
เหมือนที่ คุณพ่อได้ทำ�และทุ่มเทตลอดมาในชีวิต
ด้วยความรักและศรัทธาในชีวิต - อุดมการณ์ของคุณพ่อครับ
คพ. อภิสิทธิ์ กฤษราลัมณ์ C.Ss.R.
อธิการเจ้าคณะพระมหาไถ่แห่งประเทศไทย

...10...
 คำ�อาลัย...จากศิษย์นวกชน
ผมได้รจู้ กั พ่อแพตตินเมือ่ ปี 2532 ขณะเป็นนวกชนทีจ่ งั หวัดหนองคาย คุณพ่อแพต
ติน เป็นนวกจารย์ของพวกเราทั้ง 8 คนในขณะนั้น ท่านถือว่าเป็นอาจารย์สอนที่ดีที่สุดคน
หนึ่ง เพราะท่านพูดภาษาไทยได้อย่างชัดเจน พร้อมทั้งสอดแทรกเรื่องเล่าต่าง ๆ ช่วยให้พวก
เรา จดจำ�บทเรียนที่ท่านสอนได้เป็นอย่างดี ท่านมีความจำ�เป็นเลิศเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของ
คณะพระมหาไถ่ และที่สำ�คัญท่านเป็นตัวอย่างให้กับพวกเราในเรื่องการช่วยเหลือบุคคลที่ถูก
ทอดทิ้งมากที่สุด
เมื่อคุณพ่อแพตตินย้ายมาทำ�งานของคณะพระมหาไถ่ ที่พัทยา ท่านได้ทุ่มเททั้งกำ�ลัง
กายและใจเพื่อช่วยเหลือบรรดาเด็ก ๆ และคนพิการ ภายใต้มูลนิธิคุณพ่อเรย์กว่า 850 ชีวิต จน
กระทั่งปีที่แล้ว ที่ท่านต้องกลับไปรักษาตัวอยู่ที่อเมริกา บรรดาเด็ก ๆ และพวกเราทุกคนต่าง
สวดภาวนาเพื่อคุณพ่อจะได้กลับมาอยู่กับพวกเราอีกครั้ง แต่แล้วพระเป็นเจ้ากลับทรงเรียก
คุณพ่อไปอยู่กับพระองค์ที่เมืองสวรรค์ แม้ร่างกายของคุณพ่อไม่ได้อยู่กับพวกเราที่เมืองไทย
แต่คุณพ่อจะอยู่ในใจของพวกเราตลอดไป

“เราเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี ผู้เลี้ยงแกะที่ดีย่อมสละชีวิตเพื่อแกะของตน” (ยน.10:11)

คุณพ่อภัทรพงศ์ ศรีวรกุล, C.Ss.R.

รักษาการอธิการบ้านพัทยา
และประธานมูลนิธิคุณพ่อเรย์

...11...
 คำ�ไว้อาลัยคุณพ่อแลรี่ แพตติน

There is a saying, “It’s easy to say ‘hello’ than to say ‘good-

bye.’”
For me, I would like to add, “Especially, to the one you love.”
เป็นข่าวที่ผมเองรู้สึกเสียใจลึกๆ ในการจากไปของคุณพ่อแลรี่ แพตติน เพราะ
เหตุผลสำ�คัญ 2 ประการ ได้แก่ (1) ความสัมพันธ์ในระดับเป็นสมาชิกคณะพระมหาไถ่ และ
(2) โดยเฉพาะในระดับของการมาร่วมสืบสานงานของคุณพ่อแลรี่ แพตติน ในมูลนิธิคุณพ่อ
เรย์ ที่พัทยา

ส่วนที่เป็นความบรรเทาใจแก่ผมในการจากไปของคุณพ่อแลรี่ แพตติน อย่างน้อยมี

ความหมายทางเทววิทยา 2 ประการ ได้แก่ (1) พระเป็นเจ้าจัดให้คุณพ่อจากไปในวันเด็ก (เสาร์
8 มกราคม) เวลาบ่าย 3 โมง (ประเทศไทย) ซึ่งเด็กทั้ง 850 คน พร้อมกับเจ้าหน้าที่อีก 314 คน
กำ�ลังชุมนุมกันปิดงานวันเด็กที่โครงการบ้านเด็กพระมหาไถ่ (Fr. Ray Children’s Home) และ
(2) มูลนิธิคุณพ่อเรย์ อยู่ในโลก ขณะนี้มีคุณพ่อเรย์ คุณพ่อแดง และคุณพ่อแลรี่ แพตติน ช่วย
สนับสนุนงานอย่างใกล้ชิดกับพระเป็นเจ้า พระแม่มารี และผู้ศักดิ์สิทธิ์ในสวรรค์

ผมยกย่องความเป็นมนุษย์ ความเป็นคริสตชน ความเป็นลูกของนักบุญอัลฟอนโซ

ในคณะพระมหาไถ่ และความเป็นผู้อุทิศชีวิตเพื่อเด็กผู้ยากไร้และคนพิการ ขอบคุณในชีวิต
ของคุณพ่อ R.I.P.

จากคุณพ่อพิชาญ ใจเสรี C.Ss.R.

...12...
 สามปีแห่งมิตรภาพและความผูกพันธ์
สามปีที่ผมอยู่กับคุณพ่อแพตติน ท่านเป็นเสมือน...
พ่อ ผู้เป็นแบบอย่าง และให้ความอบอุ่นยามที่เรามีปัญหา
ครู ผู้คอยแนะนำ�ความรู้ในเรื่องชีวิตนักบวชและภาษาอังกฤษ
พี่ชาย ผู้คอยห่วงใยผม และแบ่งปันสิ่งดีๆให้อยู่เสมอ
เพื่อน ผู้ร่วมงานและอุดมการณ์เดียวกัน ในงานดูแลศูนย์คณะพระมหาไถ่
และงานด้านสังคมในนามมูลนิธิคุณพ่อเรย์

ยามที่ทราบว่าท่านป่วยหนัก นำ�ความทุกข์มาให้กับทุกคนที่อยู่ที่พัทยานี้ และใน

ยามที่รู้ว่าท่านจากไป หลายคนอดที่หลั่งน้ำ�ตาแห่งความโศกเศร้าไม่ได้

พ่อแพตตินเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ที่พยายามทำ�งานของพระเจ้าในฐานะนักบวชของ
คณะพระมหาไถ่ แม้ท่านจะมีความอ่อนแอบ้าง แต่หากจะมองถึงความรักต่อ ผู้
ด้อยโอกาส และการอุทิศตน ผมถือว่าท่านเป็นนักบุญคนหนึ่ง

ขอบคุณพระที่ประทานวันเวลาที่ให้เราอยู่ร่วมแบ่งปันประสบการณ์ดีๆร่วมกัน
ผมจะคิดถึงพ่อแพตตินในคำ�ภาวนาอยู่เสมอๆ

คพ.วรวุฒิ สารพันธุ์, C.Ss.R.

สมาชิกคณะพระมหาไถ่ บ้านพัทยา
(2006 – ปัจจุบัน)

...13...
 พ่อแพต พ่อพระ
ผมมีโอกาสทำ�งานใกล้ชิดคุณพ่อแพตตินตั้งแต่ปลายปี พ.ศ. ๒๕๕๒ เมื่อคุณพ่อมอบหมาย
ให้ผมช่วยงานมูลนิธิคุณพ่อเรย์ ทำ�ให้ผมได้สัมผัสถึงก้นบึ้งในจิตใจของคุณพ่อแพตติน ที่เต็มเปี่ยมไป
ด้วยความรักความเมตตาต่อเด็กๆ ต่อคนพิการ และผู้ทุกข์ยากทั้งหลาย
คุณพ่อห่วงใยเรื่องความปลอดภัยของเด็ก อยากให้เด็กได้เรียนหนังสือเก่งๆ อยากให้เด็กทุก
คนเป็นเด็กดีมีอนาคตที่สดใส พ่อภูมิใจที่คนพิการของอาชีวะเรียนจบแล้วมีงานทำ�แต่พ่อก็อยากให้
ทุกคนได้ออกกำ�ลังกายเป็นประจำ� อยากให้เด็กตาบอดเรียนจบแล้วเลี้ยงชีพตัวเองได้ อยากให้พ่อแม่ผู้
ปกครองของเด็กพิการไม่ต้องกังวลกับชีวิตในภายภาคหน้าของลูก คุณพ่อแพตตินจดบันทึกทุกอย่าง
ลงในสมุด แบ่งปันแลกเปลี่ยนความคิดเห็น หลายอย่างมอบให้ผมไปทำ�และหลายอย่างพ่อลุยเอง
เมื่อทีมบริหารของโรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ฯ เสนอคุณพ่อเรื่องการเปิดโรงเรียนสาขาที่
ภาคใต้ คุณพ่อแพตตินได้นำ�เรื่องไปปรึกษาผู้ใหญ่ของคณะ สุดท้ายคุณพ่อแพตตินเป็นผู้เสนอให้เปิด
โรงเรียนที่จังหวัดหนองคาย คุณพ่อวิ่งเต้นทุกอย่างจนโครงการเป็นรูปเป็นร่างในวันนี้ คุณพ่อไป
ปฐมนิเทศและสัมภาษณ์นักเรียนรุ่นแรกทุกคนด้วยตัวเองถึงแม้ว่าจะมีภารกิจมากมายเพียงใด
นอกจากโครงการน้องใหม่อย่างหนองคายแล้ว คุณพ่อมีความตั้งใจให้หมู่บ้านเด็กคุณพ่อ
เรย์เป็นบ้านที่อบอุ่นสำ�หรับเด็กๆ ที่จะเติบโตเป็นคนดีของสังคม อยากให้ศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก (Day
Care) เป็นที่สำ�หรับเด็กที่ไม่มีโอกาสเข้าเรียนหนังสือ อยากให้มีห้องออกกำ�ลังกายและสถานที่สาธิต
สภาพแวดล้อมทางกายภาพและเครื่องใช้สำ�หรับคนพิการ อยากให้งานภาคสนามของมูลนิธิคุณพ่อ
เรย์เป็นเครือข่ายการทำ�งานด้านเด็กที่ช่วยให้เด็กรอดพ้นจากการถูกเอารัดเอาเปรียบ
คุณพ่อแพตตินคือพ่อผู้รักและห่วงใยลูกเสมอเหมือนกันทุกคน คุณพ่อเป็นพ่อพระผู้เป็น
แบบอย่างแห่งความดีงาม เป็นคุณพ่อที่สุภาพ สมถะ และเสียสละ ผมไม่พบแม้แต่ครั้งเดียวที่คุณพ่อ
จะโกรธหรือดุว่าใคร คุณพ่อเป็นสุภาพบุรุษที่น่ารัก “หล่อ” และแข็งแรง ไม่มีใครเชื่อว่าคุณพ่อต้อง
ล้มป่วยลงอย่างกะทันหัน…
วันแรกที่คุณพ่อเข้าโรงพยาบาล พ่อบอกว่าไม่อยากไปกรุงเทพฯ อยากอยู่หนองคาย... เมื่อ
คุณพ่อตรวจร่างกายที่พัทยา สุดท้ายพ่อบอกว่าตัดสินใจจะไปรักษาตัวที่สหรัฐ... แต่ดูเหมือนว่าจิตใจ
และความรู้สึกที่แท้จริง คุณพ่อห่วงเด็กๆ ห่วงงาน และอยากอยู่ที่พัทยามากกว่า “...ยกแขนไม่ได้ก็ไม่
เป็นไรนะ ยังเดินไปเยี่ยมลูกๆ ได้....” พ่อบอก
วันที่พ่อได้ตั๋วไปสหรัฐฯผมอยู่ที่เชียงใหม่ ปกติผมไม่ค่อยจะคุยอะไรกับพ่อนักนอกจาก
เรื่องงาน แต่วันนั้นผมอยากคุย อยากเจอ อยากให้กำ�ลังใจพ่อ เราโทรศัพท์คุยกัน “...เรื่องงานพ่อไม่
ต้องห่วง ผมจะทำ�ให้ดีที่สุด — I’m sure you will… ให้พ่อเดินทางปลอดภัย หายเร็วๆ แล้วพบกันที่
พัทยา — Thank you, God Bless….” พ่อแพต พ่อพระของเราตลอดนิรันดร
...14...
 by Fr. Michael Shea, C.Ss.R.

(Article from The Redemptorists/Denver Province

Volume 3 Issue 5 September/October 2010)

The history of the Vice Province– now about to become the Province– of
Thailand is a proud story of rugged young men chosen from the St. Louis and
Oakland Provinces and the Vice Province of New Orleans. In the Nongkhai
monastery, as one walks into chapel, the portraits of these heroes nearly fill up
one wall. These are pictures of men who guided Thailand and gave it such firm
foundations. Bishop Duhart, Rog Godbout, Tom Griffith, Bro. Cornelius just
to name a few, all came to Thailand to do great and unbelievable things. Those
men depicted on that wall are all dead. I want to write a bit about a confrere who
is still with us: Fr. Larry Patin.

Fr. Larry and his six brothers–Bros. Leo, Andy, Gene and Gerry, and John Spiel-
maker, whom Andrew and Regina Patin took in and raised– are from that miraculous
street in Grand Rapids, MI: Page Street. Page Street was the street of Redemptorist
priests and brothers. The famous Miller family came from Grand Rapids, as did the
Bouchers, Nugents and many, many others.
Larry’s parents, Andrew and Regina, are Redemptorist Oblates. I was with Larry
for years before finding out this fact, purely by accident. The Patin brothers also
have a sister Regina, the youngest in the family. Regina and her husband Larry, as
well as their two sons Jacob and Matthew, are very supportive of the older brothers.

Fr. Larry went to Kirkwood in 1951. I went in 1952. I followed Larry through

...15...
Larry was and is a real leader.
He doesn’t always wait for people to follow.

work for: they were uncooperative, jealous and ungrateful. Larry overcame these
problems, and worked hard to get medicine in from Holland and else around
1980, Larry was transferred to a parish just outside of Bangkok, called “Soi 101”
by the freres. He took over from Fr. Tom Griffith and in 1984, Larry returned
to Nongkhai as Novice Master and Pastor. For six years, Larry taught and gave
spiritual direction to the Novices.

Larry is a real expert on St. Alphonsus, his writings and spirituality. He is very
knowledgeable of the history of the early days of the Redemptorists, both in
Europe and the United States. He showed himself as a real leader and motivator
of young men. Larry later wound up in Bangkok at our bustling Holy Redeemer
Parish, as Pastor and Superior. He was happy living on the banks of the Mekong
River in Viengkhuk. He did not want the job in Bangkok, but took it in obedience.
It was there in his three years as Pastor that he learned how to lift weights. Larry
always had a thyroid disease and high cholesterol, so he suddenly bulked up and
was an avid lifter, until his present shoulder problem.

After nearly three years in Bangkok, Larry returned to serve in the honpisai area
along the Mekong River for years, and then on to the Thabo area, where he worked
in the Nam Som mountains in a desperately poor village. We were together again,
and power walked and lifted weights and drank Heineken beer! Larry settled in
happily, and he was once again enjoying the simple life of upcountry Thailand.
But then again, obedience called. Not only was Larry elected to the EVPC, the
OVPC and again to the EVPC. These appointments as Consulter brought out
Larry’s leadership skills, and his ability to cut to the chase and simplify things.
He did not suffer fools gladly. He was straightforward and blunt when it came
to clarifying issues and coming to a decision. At the time of this writing, Larry is
still a member of the EVPC. During that time, Fr. Philip Banjong Chaiyara was
...16...
Kirkwood to Novitiate in De Soto,
MO, on to Oconomowoc, WI, and
finally joined him in Thailand. Larry
left for Thailand in June 1965, and I
arrived in February 1966.

Larry was and is a real leader. He

doesn’t always wait for people to
follow. We met in Thailand and were
stationed together in 1967, when the
Communist insurgency was heating
up and the Indochina war was con-
suming lives and
land in Southeast Asia. Larry was
the best student ever to graduate from the Baptist Thai Language School, and
was the most fluent of all the foreign missionaries in Thailand. Larry was first
stationed in Bahn Dung, about 80 kilometers west of Bishop Duhart’s grubby
little hovel in Udonthani. Our first Vice Provincial was Fr. Wil Lowery, now is
his 80s but to this day still working with Lao refugees throughout the Midwest
and south of the U.S.A.

Bahn Dung looked like a frontier town in the old days of the West. It was made
up of old wooden houses, dusty streets, dirty stores and a police station. There,
Bishop Duhart told Larry to find funds and build a church. Bro. Cornelius
was there to do the building. Just as the church was finished, Larry was stationed
in the minor seminary at Sriracha on the Gulf of Thailand. This transfer nearly
broke Larry’s heart. He loved the northeast, with its utterly poor but simple and
friendly folk. Larry grimly did his duty in Sriracha. In 1974, he was transferred
to the leper colonies around Khon Kaen, back in the northeast. This was the
toughest appointment one could get, physically and mentally.

I could nearly fill a book with stories Larry told in those days. Thank God Larry
has a great sense of humor, because he needed it. But typical Larry, he settled
down to do the work. He purchased books about leprosy, to the point he knew
more about the disease than did the doctors. The lepers were not an easy group to
...17...
us in prayer for Larry. God broke the mold when he made him.

The Following Events:

· On January 6, 2010
Larry Patin lefted Thailand to USA for critical diagnosis and treatment

· Later on
He was diagnosed at the last stage of brain cancer

· February 2011
Father Apisit visited him and found he had difficulties in speech but still
good in memory.

· March 2011
Father Somphong Tewtrakul (vice-provincial) and Father Phaiboon Udo-
mdej visited him. His condition was stabilized.

· October 2011
Khun Jai, Pattaya Community Secretary, visited him as he began to lose his
memory.

· January 8, 2011
After special Chinese Meal Table treat to all children and handicapped under
Father Ray Foundation. Pattaya Community got phone call from Fr. Micheal
Shea informed by Bro.Eugene that Fr.Larry Patin passed by for 4 hours ago.

...18...
Superior and Director of the Redemptorist Center in Pattaya, having had taken
up the reins from the fallen Fr. Ray Brennan. Philip was suddenly made bishop
of Ubolratchathani, and a frantic search went for a leader and animator. Larry
was talked out of Thabo, and made his move to Pattaya.

Pattaya was, to put it bluntly, in real trouble. The local bishop, despite approach-
ing retirement, decided to take over the orphanage, St. Nicholas Church and
School for the Deaf. Larry and Bro. Denis fought a great fight, but the bishop
prevailed. Rather than sit in smoldering anger or depression, the team at Pattaya,
under Larry’s direction, began setting up homes for orphaned children, now
known as Father Ray Village. New drop-in centers for children and teens in the
sin city of Pattaya were opened. The home for street kids became the best in the
country. The School for the Handicapped was extended to take in a school the
Redemptorists will build in Nongkhai. Larry was everywhere; after a morning of
prayer and a trip to the gym to pump iron, Larry was off. He absolutely loved
the kids and his work.

This past November, Larry was in Nongkhai to direct the budding new handi-
capped school of 17 students, who are temporarily staying at the Novitiate build-
ing (The Novitiate has been moved to the Philippines to serve Novices all over
Southeast Asia). The Redemptorists have land, and Larry was getting ready to
put fill dirt on the property. The next morning, Larry had a seizure that threw his
shoulders out of the socket. He is recuperating at St. Clement Health Care Center
in Liguori, MO. People from all over Thailand are praying for him to recover and
return. His presence is sorely missed, and his work is still not done. Please join

...19...
...20...
...21...
พ่อแพตติน ที่ผมรู้จัก
(A Tribute)
โดย คพ. ไมเคิ้ล เช, C.Ss.R.
แปลและเรียบเรียงใหม่ โดย คพ.วรวุฒิ สารพันธุ์, C.Ss.R

อีกไม่นาน คณะพระมหาไถ่ในประเทศไทยก็เปลี่ยนจาก “กิ่งแขวง (ขึ้นกับแขวง

เดนเวอร์ สหรัฐอเมริกา) เป็น “แขวงแห่งประเทศไทย” สิ่งนี้จะเป็นไปไม่ได้หากไม่มีบรรดา
มิสชั่นนารีที่ข้ามน้ำ�ข้ามทะเลมาจากที่ต่างๆของประเทศสหรัฐอเมริกา อย่างแขวงเซนต์หลุยส์
แขวงโอ๊ตแลนด์ และกิ่งแขวงนิวออร์ลีน หากเราเดินผ่านฝาผนังที่อยู่หน้าวัดน้อย ที่บ้านของ
คณะทีห่ นองคาย เราก็จะเห็นรูปทีแ่ ขวนอยูเ่ กือบเต็มฝาผนังนัน้ เป็นรูปของบรรดาสมาชิกทีเ่ ป็นผู้
วางรากฐานของงานแพร่ธรรม อาทิเช่น พระคุณเจ้าดูฮาร์ต คพ.โรเจอร์กอ๊ ตเบ้าต์ คพ.ทอม กริฟ
ฟิต บราเดอร์คอร์นี่ ฯลฯ แม้พวกท่านเหล่านีไ้ ด้สนิ้ ชีวติ ไปแล้ว แต่เราคงไม่อาจจะลืมสิง่ ดีงามที่
ท่านได้อทุ ศิ แด่พระศาสนจักรในประเทศไทย และผมเองก็อยากจะเขียนเรือ่ งราวของสมาชิกท่าน
หนึง่ ทีย่ งั มีชวี ติ อยูก่ บั เราและยังประกอบคุณงามความดีมากมาย ท่านคือ คุณพ่อลอร์เร็นต์ แพตติน

พ่อแพตติน มีพี่น้องทั้งหมดหกคน ประกอบไปด้วย บราเดอร์ลีโอ แอนดี้ จีน เจอร์

รี่ และ จอห์น สเปิร์ลเมคเกอร์ บิดามารดาของท่านชื่อแอนดรูและเรจีนา แพตติน ท่านทั้งสอง
ดูแลครอบครัวและเลีย้ งบรรดาลูกๆจากเขตแกรน แรพิดส์ รัฐมิชแิ กน เพจ-สตรีท ถนนนีเ้ องขึน้
ชื่อว่าเป็น “ถนนแห่งบรรดาคุณพ่อและบราเดอร์คณะพระมหาไถ่” ตระกูลที่มีชื่อเสียงก็มีบ้าน
อยู่แถวถนนนี้ อาทิเช่น ตระกูลมิลเลอร์ บูชเชอร์ นูเจ้นต์ ฯลฯ บิดามารดาของ พ่อแพตตินเป็น
อ็อฟเลต์ของคณะฯ หรือเป็นฆาราวาสผู้อุทิศตนช่วยงานแพร่ธรรมของคณะพระมหาไถ่ แม้ผม
จะเป็นเพื่อนพ่อแพตตินอยู่หลายปี ผมคิดเสมอว่าตระกูลนี้จะมีแต่เด็กผู้ชาย จนผมได้เจอเรจีนา
น้องสาวคนสุดท้องของบ้าน ต่อมาเธอได้แต่งงานกับสามีที่มีชื่อว่าแลรี่ ทั้งสองมีลูกๆที่น่ารัก
และให้การสนับสนุนคณะพระมหาไถ่อยู่เรื่อยมา คือเจคอบและแมธธิว

พ่อแพตตินเข้าบ้านเณรเล็กที่เคิร์ควูดในปี ค.ศ.1951 ส่วนผมไปในปี 1952 แล้วผม

ก็ตามพ่อแพตตินเข้าบ้านเณรกลาง (นวกชน) ที่ เด โซโต รัฐมิสซูรี่ แล้วไปต่อที่บ้านเณรใหญ่
...22...
ทีโ่ อโคโนโมวอค รัฐวิสคอนซิน แล้วผมก็ได้ตดิ ตามพ่อแพตตินอีกครัง้ หนึง่ พ่อแพตตินออกจาก
สหรัฐฯเพื่อเดินทางมาประเทศไทยในเดือนมิถุนายน ค.ศ.1965 และผมเดินทางถึงประเทศไทย
ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ.1966

พ่อแพตตินและผมพบกันที่ประเทศไทยในปี ค.ศ.1967ในบรรยากาศแห่งภัยคุกคาม
ของลัทธิคอมมิวนิสต์และในขณะที่กลิ่นไอสงครามแห่งคาบสมุทรอินโดจีนยังคุกครุ่น ตัวพ่อ
แพตตินเรียนภาษาไทยเก่งเป็นทีห่ นึง่ ในบรรดาพวกเรา เหล่ามิสชัน่ นารีหนุม่ ทีเ่ รียนอยูโ่ รงเรียน
สอนภาษาไทยแบ็ปติส ผมคิดว่าพ่อแพตตินเป็นผูน้ ำ�อย่างแท้จริง แม้ทา่ นจะไม่คอ่ ยรอให้คนอืน่ ๆ
ตามท่านก็ตาม ภาระกิจแรกทีท่ า่ นได้รบั คือรับผิดชอบวัดทีบ่ า้ นดุง ซึง่ อยูห่ า่ งจากสำ�นักมิสซังของ
พระคุณเจ้าดูฮาร์ตทีอ่ ดุ รธานีประมาณแปดสิบกิโลเมตร เรามีเจ้าคณะคนแรกคือคุณพ่อวิล เลาเวอรี่
นับแต่ยคุ ปีแปดศูนย์ถงึ ทุกวันนี้ คณะพระมหาไถ่ยงั คงดูแลบรรดา ผูอ้ พยพชาวลาว ปัจจุบนั พวก
เขาอพยพไปอยู่แถบตะวันตกกลาง และทางใต้ของอเมริกา

ในสมัยนั้นที่บ้านดุงเป็นเสมือนบ้านป่าเมืองเถื่อนของชาวตะวันตก บ้านแต่ละหลัง
ทำ�ด้วยไม้ ทุกอย่างดูเก่าไปหมดไม่เว้นแม้แต่ร้านขายของและสถานี้ตำ�รวจ พระคุณเจ้าดูฮาร์ต
สั่งให้พ่อแพตตินสร้างวัดที่นั้น โดยให้มือดีอย่างบราเดอร์คอร์นี่เป็นผู้ช่วย ทันทีที่สร้างวัดแล้ว
เสร็จ พ่อแพตตินถูกย้ายไปเป็นอธิการเณรทีบ่ า้ นเณรของคณะทีอ่ �ำ เภอศรีราชา จังหวัดชลบุรี แม้
...23...
 ผมรู้สึกว่าพ่อแพตตินกลับมีชีวิตชีวาอีกครั้งหนึ่ง ด้วยวิถีชีวิต
เรียบง่ายในเขตอีสาน แต่ท่านกลับได้รับหน้าที่สำ�คัญๆในคณะฯมากมาย
อาทิเช่น เป็นที่ปรึกษาของคณะ

พ่อแพตตินจะผิดหวังในคำ�สั่งนี้ เพราะท่านรักท้องถิ่นอีสานมาก แต่ท่านก็ปฏิบัติตามด้วยความ

นบนอบ ในปีค.ศ. 1974 ท่านถูกย้ายไปดูแลคนป่วยเป็นโรคเรือ้ นในเขตจังหวัดขอนแก่น นับเป็น
งานที่ไม่ง่ายและท้าทายที่ต้องอาศัยแรงกายและพลังใจเป็นอย่างยิ่ง

หากจะเล่าเรือ่ งราวต่างๆ ของพ่อแพตติน ผมคงสามารถเขียนได้เป็นเล่มๆ เพราะท่าน

ได้แบ่งปันเรือ่ งราวต่างๆมากมายให้กบั ผม ตัวพ่อแพตตินเองเป็นคนมีอารมณ์ขนั เพราะท่านเอง
ก็ชอบเรือ่ งตลกปกฮา ในทางกลับกัน ท่านเป็นคนทำ�อะไรจริงๆจังๆอยูเ่ สมอ ขณะนีท้ า่ นได้ดแู ล
คนป่วยโรคเรื้อในเขตอีสาน ท่านก็ไปซื้อหนังสือ ทำ�การบ้าน อ่านศึกษาเกี่ยวกับโรคเรื้อนเพื่อ
รักษาพวกเขา หลายครั้งที่พ่อแพตตินรู้เรื่องโรคดีกว่าบรรดาหมอสมัยนั้น บางครั้งเหล่าผู้ป่วยก็
ทำ�ตัวไม่น่ารัก ไม่เชื่อฟัง ไม่ยอมรักษาตน บ้างขี้อิจฉาและไม่รู้คุณ พ่อแพตตินหาได้ละทิ้งพวก
เขาไม่ ท่านสั่งยารักษาโรคมาจากประเทศฮอลแลนด์เลยทีเดียวเพื่อพวกเขา

ประมาณในปี ค.ศ. 1980 พ่อแพตตินรับงานใหม่ในฐานะเจ้าวัดราชินีแห่งสันติสุข

หรือที่รู้จักกันดีในนาม “วัดซอยร้อยหนึ่ง” ท่านรับงานต่อจาก คพ.ทอม กริฟฟิต และในปี ค.ศ.
1984 ท่านกลับสูแ่ ดนถิน่ อีสานในฐานะนวกจารย์และเจ้าวัดนักบุญอัลฟอนโซ จังหวัดหนองคาย
เป็นเวลาหกปีที่ท่านสอนอบรมและเป็นผู้แนะนำ�วิญญาณให้เหล่าสามเณรนวกชน ของคณะ
พระมหาไถ่ ตัวท่านเองเป็นผูเ้ ชีย่ วชาญเกีย่ วกับประวัตขิ องนักบุญอัลฟอนโซ บิดาของคณะพระ
มหาไถ่ ท่านยังเป็นนักประวัติศาสตร์ของคณะฯ ท่านเป็นผู้น�ำ และผู้ให้ แรงบันดาลใจแก่คน
ทัว่ ไป ต่อมาท่านรับตำ�แหน่งอธิการและเจ้าวัดพระมหาไถ่ กรุงเทพฯ อีกครัง้ ทีท่ า่ นไม่ยากจะรับ
งานที่กรุงเทพฯ เพราะท่านชอบชีวิตริมฝั่งโขงที่บ้านเวียงคุกมากกว่า เป็นเวลาสามปีที่ท่านดูแล
สัตบุรุษที่วัดพระมหาไถ่ ที่นี่เองท่านเรียนรู้การออกกำ�ลังกายเพาะกล้ามในแบบต่างๆ แม้ท่านมี
โรคประจำ�ตัวคือมีคอเลสเตอรอลสูงและปัญหาทีต่ อ่ มไทรอยด์ ท่านก็พยายามออกกำ�ลังกายโดย
การเพาะกล้ามอยู่เสมอ นี่อาจจะเป็นเหตุให้ท่านมีปัญหาที่ไหล่ภายหลังแต่ภายหลัง...
...24...
 ต่อมาพ่อแพตตินกลับมารับงานทีอ่ �ำ เภอโพนพิสยั ท่านทำ�งานอยูห่ ลายปีทเี ดียว จากนัน้
ท่านรับงานที่อำ�เภอท่าบ่อ ท่านทำ�งานอภิบาลกับชาวบ้านผู้ยากไร้ที่เขตภูเขาของอำ�เภอน้ำ�โสม
ผมกับพ่อแพตตินได้ร่วมงานด้วยกันอีกครั้งหนึ่ง เราใช้ชีวิตราวเป็นก๊วนเดียว เราเป็นคู่หูเพาะ
กายด้วยกัน ชนแก้วเบียร์กนั บ่อยๆ ผมรูส้ กึ ว่าพ่อแพตตินกลับมีชวี ติ ชีวาอีกครัง้ หนึง่ ด้วยวิถชี วี ติ
เรียบง่ายในเขตอีสาน แต่ท่านกลับได้รับหน้าที่สำ�คัญๆในคณะฯมากมายอาทิเช่น เป็นทีป่ รึกษา
ของคณะ เป็นรองเจ้าคณะ ในฐานะเป็นทีป่ รึกษาของเจ้าคณะฯ พ่อแพตติน จำ�ต้องอาศัยทักษะของ
ภาวะผู้นำ� อาทิเช่น การอธิบายเรื่องยากๆเป็นเรื่องง่ายๆ ท่านชอบการแก้ปัญหาที่คาราคาซังโดย
ให้มกี ารตัดสินใจอย่างเร่งด่วน และแล้วก็ถงึ จุดเปลีย่ นครัง้ ใหญ่ในชีวติ ของท่าน คพ.บรรจง ไชย
ราซึง่ ดูแลงานด้านสังคมของคณะพระมหาไถ่ทพี่ ทั ยาต่อจากคุณพ่อเรย์แบรนนัน ได้ถกู มอบหมาย
ให้เป็นพระสังฆราชดูแลสังฆมณฑลอุบลราชธานี ต่อจากพระสังฆราชบุญลื่น หมั้นทรัพย์ ทาง
ผู้ใหญ่ถึงมอบภาระใหญ่นี้ให้พ่อแพตติน ท่านจำ�ต้องย้ายจากท่าบ่อ มาประจำ�ที่พัทยาในฐานะ
อธิการและผู้ดูแลงานสังคมต่างๆที่พัทยา

ทีพ่ ทั ยานีเ้ อง พ่อแพตตินต้องแก้ปญ

ั หาต่างๆ และแม้จะมีอปุ สรรคมากมาย พ่อแพตติน
และสมาชิกของคณะก็พยายามฝันฝ่าได้เสมอๆ

...25...
 “ใจจริง ทั้งชีวิตของพ่ออยู่ที่ประเทศไทย
พ่ออยากจะตายในประเทศไทย”

พ่อแพตตินดำ�รงตำ�แหน่งอธิการบ้านและประธานของมูลนิธิคุณพ่อเรย์ ได้ริเริ่ม
โครงการใหม่ๆเพื่อเด็กด้อยโอกาสในสมัยของท่าน ท่านได้เปิดบ้านสำ�หรับเด็กกำ�พร้าในนาม
หมู่บ้านเด็กคุณพ่อเรย์ ได้เปิดศูนย์พัฒนาเด็กเล็กพระมหาไถ่เป็นโรงเรียนวันละห้าบาทสำ�หรับ
เด็กด้อยโอกาสในเขตสลัม ได้ย้ายบ้านแรกรับสำ�หรับเด็กเร่ร่อนไปที่ใหม่ ได้จัดตั้งหน่วยงาน
พิทักษ์สิทธิเด็กและระบบงานดูแลด้านสวัสดิภาพเด็กอย่างเป็นทางการ ได้อนุญาตให้บรรดาผู้
ปกครองเด็กพิเศษ (ออติสติก ดาวซินโดรม ซีพี ฯลฯ) มาใช้ห้องในบริเวณศูนย์พระมหาไถ่ เป็น
“ห้องกระตุ้นพัฒนาการเด็ก” ได้ริเริ่มโครงการขยายโรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ (เพื่อคนพิการ
แขนขา) ในเขตจังหวัดหนองคาย ได้สนับสนุนให้โรงเรียนสอนคนตาบอด พระมหาไถ่พัทยา
ขยายหลักสูตรอาชีพให้คนตาบอด แม้จะทำ�งานต่างๆมากมาย ท่านก็ยังหาเวลาออกกำ�ลังกาย
และดูแลสุขภาพของตัวเองอยู่เสมอ แต่ที่พัทยานี้ พ่อแพตตินมีความสุขมากเมื่อได้อยู่กับลูกๆ
เด็กๆ ผู้ด้อยโอกาสของท่าน

คุ ณ พ่ อ แพตติ น จำ � ต้ อ งเดิ น ทางไปจั ง หวั ด หนองคายอยู่ บ่ อ ยๆ เพื่ อ ไปพู ด คุ ย กั บ

คุณพ่อประสิทธิ์ ตรงสหพงษ์ ซึ่งเป็นอธิการบ้านหนองคาย ถึงความเป็นไปได้ของการจัด
ตั้งโรงเรียนเพื่อคนพิการ และหาแนวทางความร่วมมือกันของทั้งสองบ้าน อนิจจาในคืน
วันที่ 6 พฤศจิกายน ปีที่แล้ว (2009) ขณะที่คุณพ่อแพตไปเยี่ยมบรรดาอาจารย์และลูกๆคน
พิการ พ่อแพตตินได้ล้มลงในตอนกลางคืน และถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลที่หนองคายนั่นเอง

ต่อมาอาการของพ่อแพตตินดีขึ้น แต่ทรงตัว เพราะสาเหตุของการล้มลงในวันนั้นคือ มะเร็ง

ในสมองในระยะสุ ด ท้ า ย ตอนนี้ ท่ า นได้ เ ดิ น ทางกลั บ ไปรั ก ษาตั ว ที่ บ้ า นเกิ ด คื อ ประเทศ
สหรัฐอเมริกา จำ�ได้ว่าก่อนไป ท่านได้พูดกับสมาชิกที่พัทยาว่า “ใจจริง ทั้งชีวิตของพ่ออยู่ที่
ประเทศไทย พ่ออยากจะตายในประเทศไทย” ใครจะรูว้ า่ พระจะเรียกพ่อแพตตินไปเร็วขนาดนี้

...26...
ในคืนวันที่ 8 มกราคม ค.ศ. 2011 ซึง่ เป็นคืนฉลองวันเด็กแห่งชาติ ปีนเี้ ราได้ความอนุเคราะห์จาก
เลี้ยงอาหารแบบโต๊ะจีนโดยคณะเซอร์จากโรงเรียนเซนต์โยแซฟ ระยองเป็นเจ้าภาพ ในขณะที่
บรรดาเด็กๆและคนพิการในมูลนิธิคุณพ่อเรย์ก็กำ�ลังมีความสุข เราได้แจ้งข่าวว่าพ่อแพตตินเสีย
ชีวิตเมื่อประมาณสี่ชั่วโมงที่แล้ว

ทุกครั้งที่เล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับพ่อแพตติน ทุกคนมักจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า จริงหรือ เป็น

ไปได้หรือ เพราะพ่อแพตตินดูแข็งแรงและเป็นคนเปีย่ มไปด้วยพลังอยูเ่ สมอ นีแ่ หละคือสัจธรรม
ของชีวิต นี่แหละคือวิธีทางของพระเจ้า เพราะเราไม่สามารถรู้ถึงวันและเวลาของเราได้เลย หาก
แต่เราเพียงสามารถพินิจพิจารณาถึงชีวิต ณ ปัจจุบันนี้ได้ว่า เราอยู่จุดไหนแล้ว เรามีชีวิตอย่างไร้
ค่าเพียงเพื่ออยู่เพื่อตนเอง หรือเราเลือกที่จะมีชีวิตอย่างมีคุณค่าเพื่อคนอื่นๆ อย่างเช่น คุณพ่อ
ลอร์เร็นต์ แพตติน ที่ผมรู้จัก.

...27...
 โดย ปทุม สุขเกิด (ใจ) ... ผู้เฝ้าติดตามการเดินทางของคุณพ่อแพตติน

บันทึกการเจ็บป่วยของ คุณพ่อลอว์เร็นส์ แพตติน

ระหว่างวันที่ 6 – 15 ธ.ค. 52

5 ธ.ค. 52 คุ ณ พ่ อ เดิ น ทางไปหนองคายเพื่อ ไปดู ง าน โรงเรี ย นอาชี ว พระมหาไถ่ ที่

หนองคาย
6 ธ.ค. 52 ไปเดินออกกำ�ลังกายกับคุณพ่อเช ที่สวนสาธารณะที่หนองคาย กลับบ้านทาน
อาหาร และดืม่ เบียร์กบั พ่อเช พอตอนกลางคืนมีอาการปวดทีห่ วั ไหล่ทง้ั คืนโดยไม่ทราบสาเหตุ

7 ธ.ค. 52 ตอนเช้า คุณพ่อแพตมีอาการปวดแขนมาก ซึง่ อาการยกแขนไม่ขน้ึ พยายามแต่งตัว

ใส่เสือ้ ผ้าซึง่ ใช้เวลาเกือบ 1 ชัว่ โมงได้ออกมาจากห้องพักทีบ่ า้ นนวกหนองคาย และได้แจ้งให้พอ่ เช
ทราบว่าไม่คอ่ ยสบายซึง่ อาการในขณะนัน้ คุณพ่อมีอาการเวียนหัว และพูดช้า ไม่จบประโยค แต่เป็น
เวลาช่วงสัน้ พ่อเชได้พาไปโรงพยาบาล วัฒนาการแพทย์ สาขาหนองคาย คุณหมอเจาะเลือดและให้
นอนพักทีโ่ รงพยาบาล 1 คืนเพือ่ หาสาเหตุ ในระหว่างทีอ่ ยูท่ โ่ี รงพยาบาล คุณพ่อได้โทรศัพท์มาหา
ใจ ตอน 11.00 น. ว่าอยูโ่ รงพยาบาลมีอาการเจ็บไหล่ไม่ทราบสาเหตุ ซึง่ ตอนคุณพ่อพูดก็เหมือนคน
ปกติ แต่พดู ช้า และมีอาการหงุดหงิดมากกับอาการปวดอย่างรุนแรง ทีไ่ ม่เคยเป็นมาก่อน แต่คณ ุ พ่อ
สามารถจดจำ�ทุกสิง่ ได้ดี ซึง่ ตรงกันข้ามกับข้อมูลทีไ่ ด้รบั จาก บร.เดนิสตอน 7.50 น. ว่าพ่อจำ�อะไร
ไม่ได้ หรืออาจจะเป็นชัว่ ขณะ

...28...
8 ธ.ค. 52 คุณพ่อโทรมาหาใจตอนเช้า บอกว่ากำ�ลังรอรถมารับพาไป รพ. อุดรฯ ซึง่ มีอปุ กรณ์
และมีทมี แพทย์ทม่ี คี วามชำ�นาญเฉพาะทางกว่า แพทย์ได้ดใู บส่งตัวผลการรักษา การเจาะเลือดจาก
รพ. ทีห่ นองคาย พ่อมีอาการปวดไหล่มาก แต่กม็ คี วามสุข และกำ�ลังใจดี กับการทีม่ เี ด็กๆ ทีค่ ณ
ุ พ่อ
ให้การอุปการะมาคอยดูแลอยูท่ โ่ี รงพยาบาล และมีชาวบ้านทีค่ ณ ุ พ่อเคยทำ�งานด้วยระหว่างทีพ่ อ่
อยูท่ อ่ี ดุ รฯและหนองคายมาเยีย่ ม

9 ธ.ค. 52 คุณหมอได้เจาะเลือดคุณพ่อ ซึง่ ผลการตรวจมีคา่ ของเลือดอยูห่ นึง่ ตัวเรียกว่า CPK

สูงถึง 15505 ซึง่ ค่าปกติ ผูช้ ายจะอยูท่ ป่ี ระมาณ 55-170 ส่วนผลการเจาะเลือดในส่วนอืน่ ๆ ก็โอเคห
มด ซึง่ อยูใ่ นการดูแลของแพทย์

10 ธ.ค. 52 คุณหมอก็เจาะเลือดคุณพ่ออีก ซึง่ มีบางตัวค่าสูงกว่าปกตินดิ หน่อยแต่อยูใ่ นความ

ดูแล อย่างไรก็ตามค่า CPK ขึน้ สูงกว่าเดิม จาก 15505 เป็น 15956 ซึง่ คุณพ่อก็ได้โทรมาบอกใจให้
ทราบและหมอกำ�ลังสงสัยว่าจะเป็นยาทีค่ ณ ุ พ่อกินเป็นประจำ�เพือ่ ควบคุมไขมันหรือไม่ ซึง่ คุณหมอ
ให้คณุ พ่องด และงดการดืม่ แอลกอฮอล์ คุณพ่อก็มกี �ำ ลังใจดี แต่ไม่สบายใจทีไ่ ม่สามารถทำ�อะไร
ได้เหมือนทีผ่ า่ นมาเนือ่ งจากปวดแขนมากโดยเฉพาะแขนด้านซ้าย

...29...
11 ธ.ค. 52 คุณหมอสัง่ เจาะเลือดอีก 2 ตัว คือ ค่า CPK ซึง่ ผลการตรวจค่า CPK ลดลงจาก 15956 เป็น
8113 ซึ่งก็ยังสูงมากอยู่ และหมอสั่งตรวจ ESR ซึ่งผลการตรวจสูงกว่าเกณฑ์ปกติซึ่งผู้ชายอยู่ประมาณ
0-15 แต่ผลการตรวจคุณพ่อออกมาที่ 58 ในระหว่างนีค้ นไข้กเ็ ริม่ เป็นกังวล แต่กำ�ลังใจก็ยงั ดีอยู่ ซึง่ ใน
ระหว่างนีท้ างทีพ่ ทั ยาโดยคุณพ่อเอ็มก็ได้มกี ารประชุมเพือ่ เตรียมการสำ�หรับรับคุณพ่อกลับรับการรักษา
อาจจะเป็นทีพ่ ทั ยา หรือทีก่ รุงเทพฯ ซึง่ จะดูความสะดวกและความเหมาะสมต่อไป

13 ธ.ค. 52 ผลเจาะเลือดค่า CPK จาก 8113 เหลือ 1565 ซึง่ แพทย์ได้ลงความเห็นว่าเป็นผลมาจากยา

ทีค่ ณ
ุ พ่อกิน “Lipitor” ในระหว่างนีค้ ณ
ุ พ่อมีก�ำ ลังใจดี และเตรียมตัวจะกลับพัทยา

15 ธ.ค. 52 คุณหมอได้เจาะเลือดอีกครัง้ ซึง่ ผลเจาะเลือด ค่า CPK จาก 1565 เหลือ 475 ในระหว่างนี้
ก็ได้ส�ำ รองทีน่ ง่ั ให้คณ
ุ พ่อและผูต้ ดิ ตามเดินทางกลับในวันที่ 16 ธ.ค. 52 โดยสรุปคุณหมอวินจิ ฉัยโรคคุณ
พ่อว่า 1.Rhabdomyolysis 2. Pneumonia 3. Frozen Shoulder

บันทึกติดตามการรักษาคุณพ่อแพตติน
วันที่ 16 ธ.ค. 52 - ปัจจุบนั

16 ธ.ค. 52 คุณพ่อเดินทางโดยสายการบินไทย พร้อมกับ คุณแก้ว ลูกศิษย์ คุณพ่อถึงสนามบิน

สุวรรณภูมติ อนเทีย่ ง โดยมีใจ กับตูนส์ไปรับทีส่ นามบิน และเดินทางกลับบ้าน ระหว่างเดินทางกลับ ดิฉนั
สังเกตเห็นว่า คุณพ่อมีความกังวล หน้าตาไม่คอ่ ยดีเท่าไร พูดช้า และจากการสนทนา คุณพ่อพูดซ้�ำ เรือ่ งเดิม
แต่ไม่มาก ซึง่ ผิดกับคุณพ่อแพตคนเดิม หลังเดินทางกลับ คุณพ่อได้นง่ั พักและเรียกใจกับ พีส่ มรักษ์เข้าไป
พบและบอกว่า คุณพ่อตอนนีไ้ ม่เหมือนเดิมเหมือนคนพิการทีย่ งั ช่วยตัวเองไม่ได้ และต้องการความช่วย
เหลือ พีส่ มรักษ์กบั ใจก็ยนิ ดีทจ่ี ะช่วยคุณพ่อแล้วแต่คณ
ุ พ่อเห็นสมควร โดยคุณพ่อได้แบ่งหน้าทีใ่ ห้ชว่ ยเหลือ
คุณพ่อตามความเหมาะสม ซึง่ คุณพ่อก็รสู้ กึ สบายใจขึน้ จากอาการเจ็บของคุณพ่อ สังเกตว่าพ่อยกแขนได้
แค่เหนือระดับเอวนิดหน่อยเท่านัน้ และตามลำ�ตัวและแขนมีรอยเขียวคล้�ำ มาก ซึง่ ถามพ่อ พ่อบอกว่าไม่
ทราบทีล่ �ำ ตัว แต่ทแ่ี ขนอาจจะเป็นจากการเจาะเลือด อย่างไรก็ตามพ่อบอกว่าตอนอยูโ่ รงพยาบาลมีชาวบ้าน
มานวดให้ ซึง่ รอยเขียวช้�ำ น่าจะมาจากการนวด

...30...
17 ธ.ค. 52 ในระหว่างที่คุณพ่อพักอยู่บ้าน คุณพ่อไม่ต้องการไปพบหมอ ซึ่งคุณพ่อต้องการรอให้
อาการปวดที่ไหล่หายเอง ซึ่งยังมีอาการปวดค่อนข้างมาก ใจก็ได้พูดให้คุณพ่อเข้าใจว่าถ้าคุณพ่อไม่ไป
ทำ�กายภาพบำ�บัด คุณพ่อจะยกแขนไม่ได้ตลอดไปถ้าเส้นยึด ในระหว่างนีก้ ไ็ ด้ให้จบุ๊ ช่วยติดต่อประสาน
งานเพือ่ อำ�นวยความสะดวกให้ท่ี รพ. กรุงเทพฯ

18 ธ.ค. 52 คุณพ่อไปพบแพทย์ท่ี รพ. กรุงเทพฯ คุณหมอณัฐชัย แผนก เวชศาสตร์ฟน้ื ฟู ซึง่ คุณพ่อก็

พยายามเล่าเรือ่ งอาการเจ็บป่วยและต้องการให้คณ
ุ หมอวิเคราะห์โรคให้ ซึง่ เมือ่ คุณหมอดู จากเอกสารคุณ
หมอก็เห็นด้วยกับผลการตรวจต่างๆ ในเบือ้ งต้นว่าคุณพ่อเป็น Rhabdomyolysis and Frozen Shoulder และ
ให้คณ ุ พ่องดยา Lipitor และ แอลกอฮอล์ คุณพ่อพบกับนักทำ�กายภายบำ�บัด คุณน้อย หัวหน้าแผนก และก็
ให้ค�ำ แนะนำ� และทำ�กายภาพบำ�บัดให้คณุ พ่อและนัดให้มาทำ�ทุกวัน

19 - 25 ธ.ค. 52 เดินทางมาทำ�กายภาพบำ�บัด โดยระหว่างนีค้ ณุ พ่อได้ท�ำ กายภาพบำ�บัดผูช้ าย ซึง่ ได้ท�ำ ให้

กับคุณพ่อในตอนแรกๆ ในขณะทีค่ ณ ุ พ่อเคลือ่ นไหวไม่ได้มาก และมีอาการปวดมาก หลังจากทีท่ �ำ กายภาพ
คุณพ่อก็ยกมือขึน้ ได้มากขึน้ กว่าเดิม แต่อาการปวดก็ยงั มีมากอยู่ ในระหว่างนีค้ ณ ุ พ่อมีอาการเหนือ่ ยประกอบ
กับครอบครัวทางบ้านทีส่ หรัฐฯเป็นห่วงคุณพ่อ และต้องการให้คณ ุ พ่อไปรักษาตัวทีส่ หรัฐ คุณพ่อก็กำ�ลัง
สับสน
26 - 28 ธ.ค. 52 ใจสังเกตว่าคุณพ่อ พูดช้า และพูดซ้�ำ ๆ เรือ่ งเดิม แต่ความจำ�คุณพ่อเยีย่ มมาก สามารถ
จำ�เรือ่ งทีส่ �ำ คัญๆ ได้ แต่เหนือ่ ยง่าย สภาพร่างกายก็ดขี น้ึ ตามลำ�ดับ แต่ยงั ไม่ทนั ใจคุณพ่อ ใจก็เลยบอกกับ
พ่อให้พบหมอณัฐชัยเพือ่ ส่งต่อไปพบแพทย์ทเ่ี กีย่ วข้อง ในระหว่างสนทนา ใจเห็นคุณพ่ออาการดีและ
เข็มแข็งก็เลยบอกคุณพ่อว่า จริงๆ อาการของคุณพ่อแสดงออกมาทีห่ นองคายเป็นอาการเริม่ ต้นของคน
เป็น Stroke ซึง่ อาจจะเป็น Mini Stroke ก็ได้ พ่อก็ตอ้ งระวังดูแลตัวเองด้วย ห้ามล้ม และถ้ารูส้ กึ หน้ามืดให้
นัง่ ลง ซึง่ จริงๆ พ่อก็เก็บเรือ่ งนีไ้ ว้เพือ่ พิจารณา และวันที่ 28 ธ.ค. ซึง่ ได้นดั หมอณัฐชัยเพือ่ ปรึกษาและส่งตัว
พ่อต่อไปให้หมอตามอาการ พ่อก็ได้เชิญหมอบีเลนมาพบ และในเวลา 15 นาที ระหว่างทีค่ ยุ หมอดีเลนก็
นัดคุณหมอนิยม ซึง่ เป็นหมอทาง Nero ให้ตรวจ ซึง่ จากการดูประวัตกิ ารรักษา คุณหมอก็ Confirmed เรือ่ ง
Rhabdomyolysis and Frozen Shoulder ว่าเป็นผลมาจาก Lipitor ซึง่ ทำ�ให้กล้ามเนือ้ ละลาย จะเห็นได้จากค่า
CPK สูงมาก และลดต่�ำ ลงเมือ่ งดกินยา อย่างไรก็ตามเพือ่ ความแน่ใจ คุณหมอนิยม สัง่ ทำ� MRI และ เจาะ
เลือด ซึง่ นัดคุณพ่อมาทำ�ในวันที่ 29 ธ.ค. ซึง่ ให้อดอาหารและน้�ำ ตัง้ แต่หลังเทีย่ งคืน (ใช้เวลาอยูท่ ่ี รพ. ตัง้ แต่
10.00-16.30 น.)

...31...
29 ธ.ค. 52 7.45 น. เดินทางมา รพ. กรุงเทพ เจาะเลือด และ ทำ� MRI และรอฟังผลในตอนบ่าย
คุณหมอนิยม พบคุณพ่อตอนบ่ายโมงครึง่ พร้อมผลเลือด, MRI report and Ultrasound report คุณหมอแจ้ง
คุณพ่อว่า คุณพ่อเป็น Real Stroke ไม่ใช่ Mini Stroke ซึง่ คุณหมอให้ดรู ปู ทีท่ �ำ MRI อยูต่ รงกะโหลกหน้า
ด้านซ้ายเหนือกกหู ซึง่ เป็นส่วนทีค่ วบคุมการพูดและความทรงจำ� คุณหมอบอกว่า คุณพ่อเป็นคนทีโ่ ชค
ดีเนือ่ งจากเป็นคนแข็งแรงทีต่ อนแรกมีอาการพูดช้า แล้วกลับมาพูดได้เหมือนเดิมเพราะอาการนีถ้ า้ เกิด
กับคนบางคนอาจจะไม่สามารถกลับมาพูดได้อกี เหมือนเดิม
และอาจจะมีอาการชา หรือ เป็นอัมพาต และ Confirmed เรือ่ ง
Rhabdomyolysis and Frozen Shoulder ว่าเป็นผลมาจากใช้ยา
Lipitor ซึง่ มีผลทำ�ลายกล้ามเนือ้ และเมือ่ กล้ามเนือ้ Details ถูก
ทำ�ลายก็จะกระจายไปตามกระแสเลือด ไตต้องทำ�งานหนัก
ทำ�ให้เลือดในร่างกายหนืด เกิดอาการเลือดไปเลีย้ งสมองน้อย
และทำ�ให้พอ่ มีอาการเกิดขึน้ ในวันที่ 7 ธ.ค. มาในระยะนี้ คุณ
พ่อก็พยายามทำ�ใจทีจ่ ะยอมรับความจริง ก็รสู้ กึ มีก�ำ ลังใจเพราะ
คุณหมอบอกว่าหาย ไม่ตอ้ งกังวล ประกอบกับพบหมอณัฐ
ชัยในตอนบ่ายก็บอกว่าอาการไหล่ตดิ ก็จะหาย ทำ�ให้คณ ุ พ่อ
มีก�ำ ลังใจ

30 - 31 ธ.ค. 52 พ่อก็มีกำ�ลังใจไปทำ�กายภาพบำ�บัด
ไปเยีย่ มตามโครงการต่างๆ บ้าง แต่กเ็ หนือ่ ย ประกอบกับคุณพ่อเพิง่ เริม่ ทานยาตัวใหม่ทคี่ ณ ุ หมอให้แทน
Lipitor ก็ท�ำ ให้รา่ งกายทีย่ งั ปรับสภาพรับกับยาตัวใหม่ไม่ได้ท�ำ ให้พดู ช้าและมีอาการเบลอ เป็นเวลาที่ Briun
and Nora อยู่ ก็รายงานให้ Br.Denis ทราบ ซึง่ Br. Denis ก็โทรตามใจให้มาดูพอ่ ทันที ซึง่ ใจดูแล้วก็อย่างที่
บอกแหละเป็นเพราะฤทธิย์ าทำ�ให้มอี าการเบลอไปชัว่ ขณะ ในระหว่างนีพ้ อ่ ก็ได้รบั ความกดดันจากพีน่ อ้ ง
ทีห่ วังดีตอ้ งการให้พอ่ ไปรักษาทีส่ หรัฐฯ

1 - 3 ม.ค. 53 คุณพ่อมีอาการสับสน กำ�ลังใจถดถอย กับอาการป่วยของตัวเอง ไม่อยากทานอาหาร

ท้องผูก สุดท้ายคุณพ่อก็ตดั สินใจว่าจะไปรับการรักษาที่ Nursing Home ของ คณะทีส่ หรัฐอเมริกา ซึง่ ใน
ระหว่างนี้ใจได้ติดต่อประสานกับโรงพยาบาลขอจดหมาย Refer case ไปที่สหรัฐ และเตรียมเอกสารที่
เกีย่ วข้องทางการแพทย์ทงั้ หมดให้กบั คุณพ่อและส่งข้อมูลทัง้ หมดให้อธิการบ้านที่ Health Care Center
ทราบ

...32...
6 ม.ค. 53 คุณพ่อออกเดินทางไปสหรัฐอเมริกาตอนเทีย่ งคืนโดยมีบราเดอร์เดนิสไปส่งที่ Health Care
Center ตัง้ แต่คณุ พ่อไปรับการรักษา คุณพ่อก็จะเขียนเมล์มาหาใจ และโทรศัพท์มาทุกอาทิตย์ในช่วงแรก
ต่อมาเมือ่ เดือนเมษายน 2553 ไม่ได้รบั การติดต่อจากคุณพ่อเลยเนือ่ งจากผลทางการรักษา ซึง่ คุณหมอใช้
วิธรี กั ษาโดยการฉายแสง ซึง่ ท่านมีอาการผมร่วง ผอม จำ�อะไรไม่คอ่ ยได้ คุณพ่ออภิสทิ ธิได้บนิ ไปเยีย่ ม
ท่านเมือ่ เดือนกุมภาพันธ์ และต่อมาในเดือนมีนาคม คุณพ่อสมพงษ์ และคุณพ่อไพบูลย์ อุดมเดชก็ได้ไป
เยีย่ มท่านเหมือนกัน

24 - 26 ต.ค. 53 ใจได้เดินทางไปเยีย่ มคุณพ่อที่ Health Care Center ท่านจำ�ใจได้ แต่ดลู กั ษณะอาการ

ไม่คอ่ ยดี ท่านยืนไม่ได้ เดินไม่ได้ สภาพร่างกาย ท้องใหญ่มากจนน่ากลัว ซึง่ มีผลมาจากตับ ท่านกินอาหารได้ดี
พูดเรียกชือ่ คนลำ�บาก จำ�ไม่คอ่ ยได้ แต่ทา่ นจำ�ใจได้ และจำ�เรือ่ งทีพ่ ทั ยาได้มากทีเดียว ท่านถามถึงพ่อเอ็ม พ่อเอ
(พ่ออภิสทิ ธิ)์ และท่านบ่นนิดหนึง่ เรือ่ งทีพ่ อ่ อภิสทิ ธิต์ อ้ งย้ายไปทีม่ นี บุรี เพราะตัวท่านไม่อยู่ ท่านเป็นห่วงงาน
ทีม่ ลู นิธฯิ อย่างไรก็ตามท่านฝากความคิดถึง และขอบคุณทุกคนที่ นึกถึงท่าน คุณพ่อบอกใจตลอดเวลาทีอ่ ยู่
ทีน่ น่ั ว่า ลูกเอ้ย...พระไม่อนุญาตให้พอ่ ทำ�อะไรอีกต่อไปแล้ว ยังมีอะไรอีกเยอะทีพ่ อ่ ต้องทำ� แต่พระไม่ให้
พ่อทำ�แล้ว ใจก็เศร้าแต่ไม่กล้าร้องไห้ ยิม้ ๆ ให้พอ่ เห็นว่ามีความสุขทีอ่ ยูก่ บั พ่อ แต่จริงๆ ร้องไห้เพราะเห็น
สภาพแล้ว คุณพ่อคงอยูก่ บั เราไม่นานหรอก (จากประสบการณ์ทท่ี �ำ งานกับหมอ 16 ปี ทีส่ ลัมคลองเตย งาน
ของพ่อไมเออร์) ซึง่ ในระหว่างทีไ่ ปเยีย่ มพ่อใจได้พดู กับน้องชายท่านตรงๆ ว่า ดีใจทีไ่ ด้มโี อกาสมาเยีย่ มพ่อ
ก่อนทีจ่ ะไม่ได้เห็นท่านอีก

พ.ย - ธ.ค. 53 ใจก็เขียนเมล์ให้พ่อ และบราเดอร์จีน เพื่อติดตามข่าวของพ่อเท่าที่สามารถ เนื่องจาก

กลับมาจากอเมริกางานยุง่ มาก ใจได้รบั การ์ดจากพ่อเนือ่ งในโอกาสวันคริสต์มาสด้วย หลังจากนัน้ ก็ได้
รับข่าวจากบร. จีนเขียนมาบอกเมือ่ วันที่ 28 ธ.ค. 53 ว่าพ่อดูไม่คอ่ ยดีแล้ว ใจก็ยงั ส่งเมล์ให้พอ่ เพือ่ อวยพร
ปีใหม่ ถึงแม้ว่าพ่อไม่สามารถตอบได้แต่พ่อชอบสนใจดูข้อมูลใน โทรศัพท์อยูต่ ลอด...

...33...
...34...
ลูกผู้รอด้วยความหวัง
ตลอดเวลาที่พ่อป่วย ลูกมีความหวังเสมอว่าพ่อจะหาย ประโยคที่พ่อพูดยังอยู่ในใจ
และเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่สำ�หรับลูก ทุกครั้งที่คิดถึงอาการป่วยของคุณพ่อ เหมือนกับมีสิ่งสะกิด
ใจตัวเองเสมอว่า “เพราะเราหรือเปล่า” เพราะความเป็นห่วงลูกๆ พ่อมาป่วยกับเราที่โครงการฯ
หนองคาย พ่อเดินทางมาถึงด้วยกระเป๋าใบใหญ่ ๒ ใบ ลงจากรถยังไม่ได้พักผ่อนพ่อตรงมาหา
ลูกๆ ด้วยความเป็นห่วง พ่อบอกว่า “ต่อไปพ่อจะมาเยี่ยมบ่อยๆ และมาช่วยลูกๆ สอนนักเรียน
มีอะไรพ่อสอนได้บ้าง” พ่อบอกอีกว่าพ่อแก่แล้วพ่ออยากจะมาอยู่ที่หนองคาย เดี๋ยวพอสร้าง
อาคารเรียน พ่อจะมาช่วย

และแล้วพ่อก็มาไม่ได้อีก “พ่อเสียแล้ว” เป็นข่าวร้าย ทั้งที่ในใจยังคิดเสมอว่าพ่อจะ

หายและกลับมา พ่อยังไม่เห็นอาคารเรียนที่หนองคายเลย...

ความรัก ความเมตตาและห่วงใย พ่อเป็นกันเองกับลูกๆ แววตาของพ่อเต็มไปด้วย

ความเอื้ออาทร หลับให้สบายเถอะค่ะพ่อ ถึงเวลาที่พ่อจะได้พักผ่อน ลูกขอสัญญาว่าจะตั้งใจ
ทำ�งานด้วยความ ซื่อสัตย์ รับผิดชอบต่อหน้าที่ สุดความสามารถที่ลูกมี ดังที่ได้รับมอบหมาย
ตามจิตตารมณ์ของคณะพระมหาไถ่ ขอให้ดวงวิญญาณของพ่อแพตตินสู่สุขคติกับพระผู้เป็น
เจ้าตลอดไป

น.ส.สัมฤทธิ์ ศิริรัมย์
โครงการจัดตั้ง “โรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ หนองคาย”

...36...
ด้วยรักและอาลัย
ดิฉันได้รู้จักคุณพ่อแพตตินไม่นานแต่คุณพ่อคือพ่อที่ทุ่มเทแรงกายและแรงใจ
ด้วยความรักความเมตตาและความเสียสละอันยิ่งใหญ่ให้กับลูกๆ มาโดยตลอด คุณพ่อ
เป็นคุณพ่อผู้ประเสริฐพวกเราโชคดีมากที่มีคุณพ่อคอยดูแล แต่ถึงเวลานี้เราคงไม่มีคุณ
พ่ออยู่กับเราแล้ว หนูขอให้คุณพ่อจงพักผ่อนให้สบาย อยู่บนสวรรค์กับพระเจ้านะค่ะ
น.ส. คำ�มั่น ศรีสะอาด
โรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่

พ่อผู้มีแต่ให้
พ่อผู้ให้ พ่อผู้ใจบุญ ผู้เกื้อกูลลูกเสมอ พ่อป่วยลูกไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้ดูแล...
แต่ลูกสัญญาว่าจะดำ�เนินชีวิตตามจิตตารมณ์ของคุณพ่อตามที่ลูกมีกำ�ลังทำ�ค่ะ ขอให้พ่อ
แพต มีความสุขบนสวรรค์กับพระผู้เป็นเจ้า ลูกจะขอรำ�ลึกถึงคุณงามความดีที่พ่อแพตไว้
ในใจตลอดไป
นางอพัชฎา ฮวบนรินทร์
โรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่

พ่อผู้ไม่เคยบอกว่าเหนื่อย
        ตอนที่ผมยังเรียนอยู่ ได้มีโอกาสพบกับคุณพ่อแพต ในงานกิจกรรมต่างๆ ของ
โรงเรียน พ่อไม่เคยบอกว่าพ่อเหนื่อยเลย... แต่ผมรู้ว่าพ่อเหนื่อยแค่ไหนเพราะเหงื่อที่
ไหลรินนั่นเองครับ...ทุกเช้าเห็นคุณพ่อขับรถผ่าน ลูกยกมือไหว้ พ่อก็จะทักทายลูกเป็น
ประจำ�ครับ ขอให้คุณพ่อแพตหลับให้สบายนะครับ
นายบุญส่ง มงคลมะไฟ
โรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ความในใจจากลูกคนหนึ่ง
...37...
 ถึงคุณพ่อลอเรนซ์ แพตติน
 
เมื่อลูกได้มีโอกาสเข้ามาเป็นนักเรียนของโรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่ พัทยา
นอกจากคุณแม่ซิสเตอร์และคณะครู-อาจารย์แล้ว ยังมีบุคคลที่คอยให้ความรัก ความ
ห่วงใย ความอบอุ่น แก่นักเรียนอีกหนึ่งท่าน คือ บาทหลวงลอเรนซ์ แพตติน (คุณพ่อ
แพต) อธิการประธานมูลนิธิคุณพ่อเรย์ คุณพ่อจะบอกเราเสมอว่า ให้ตั้งใจเรียน และเป็น
คนดีของสังคม และให้เรากลับไปตอบแทนสังคมถ้ามีโอกาส

ช่วงที่ลูกเป็นนักเรียน ทุกครั้งที่ได้เจอคุณพ่อ คุณพ่อจะยิ้มให้และถามลูกเสมอ

ว่าวันนี้เป็นอย่างไรบ้าง ลูกสบายดีไหม ถ้ามีปัญหาก็บอกพ่อได้นะ แล้ววันอาทิตย์ ลูก
อย่าลืมไปโบส์ถหาพระด้วยนะ.... นี่เป็นเพียงส่วนหนึ่งในความประทับใจที่มีต่อคุณพ่อ
ของลูก เพราะคุณพ่อแพต ได้ทำ�สิ่งต่างๆ มากมายให้กับลูกๆ ของคุณพ่อ และเวลาที่ได้
พูดคุยกับคุณพ่อนั้นแฝงไปด้วยความอบอุ่น ความเอาใจใส่ที่คุณพ่อมีให้กับลูกมาตลอด
เวลาที่คุณพ่ออยู่กับพวกเรา

ถึงแม้ว่าลูกจะจบจากโรงเรียนได้ประมาณ ๒ ปีแล้ว แต่ทุกครั้งที่ได้มีโอกาสได้

กลับไปที่โรงเรียน ลูกจะถามถึงคุณพ่อแพต จากคุณพ่อเอ็มเสมอ และคุณพ่อเอ็มได้บอก
กับลูกว่าพ่อได้กลับไปที่อเมริกาเพื่อกลับไปหาทุน แล้วจะกลับมาอีก...

...38...
 คุณพ่อคะ หลังจากที่ลูกเรียนจบและมีงานทำ� เลี้ยงดูตัวเองได้แล้ว ลูกมีความใน
ใจอยากจะบอกกับคุณพ่อแต่ก็ไม่มีโอกาสสักที พอทราบว่าคุณพ่อกลับไปอยู่อเมริกา ลูก
ก็เฝ้ารอวันที่คุณพ่อจะกลับประเทศไทยอยู่เสมอ เพื่อจะบอกความในใจกับคุณพ่อด้วยตัว
ของลูกเอง... แต่ถึงวันนี้ลูกคงไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้ว...

คุณพ่อคะ ลูกอยากจะบอกกับคุณพ่อว่า ลูกขอขอบพระคุณในความรัก ความ

เมตตา ความเอาใจใส่ และกำ�ลังใจของคุณพ่อ ที่ทำ�ให้ลูกซึ่งเป็นคนพิการคนนี้ สามารถ
เปลี่ยนชีวิตของตนเองจนมีงานทำ�เลี้ยงดูตัวเองได้ ไม่เป็นภาระของสังคมอีกต่อไป

คุณพ่อคะ ลูกรักคุณพ่อค่ะ และลูกจะจำ�คำ�สอนของคุณพ่อตลอดไป ลูกขอให้

พระเยซูเจ้าโปรดรับดวงวิญญาณของคุณพ่อลอเรนซ์ แพตติน ไปอยู่บนสรวงสวรรค์ด้วย
เทอญ 

รักและคิดถึงพ่อเสมอ
แพร พวงประภา มังก้อน
ศิษย์เก่าโรงเรียนอาชีวพระมหาไถ่       
่

...39...

ถึงแม้จะได้สัมผัสกับคุณพ่อเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ในกิจกรรมของโรงเรียน
แต่หนูก็รู้ว่าคุณพ่อเป็นคนใจดี ถึงวันนี้คุณพ่อจากพวกเราไปแล้ว หนูสัญญาว่าจะ
นำ�คำ�สอนของคุณพ่อมาปฏิบัติ และคุณพ่อแพตจะอยู่ในความทรงจำ�ของหนูตลอด
ไปค่ะ
น.ส.สมพร กาญจนบัตร

หนูได้พบคุณพ่อแพตครั้งแรกในพิธีรับศิษย์ เมื่อเริ่มมาเป็นนักเรียนที่โรงเรียนอาชีว
พระมหาไถ่แห่งนี้ เมื่อได้อยู่ใกล้คุณพ่อ หนูสัมผัสได้ถึงความรักความอบอุ่นของคุณ
พ่อที่ท่านมีต่อลูกๆ.... คุณพ่อคะ หนูจะเป็นคนดีของสังคมค่ะ
น.ส.กนกรัตน์ อินทร์เนตร

...40...
        ช่วงเวลาสั้นๆ ที่ลูกได้รู้จักกับคุณพ่อและมีโอกาสได้พูดคุยกับท่านเพียงเล็ก
น้อย แต่ก็ทำ�ให้ลูกรู้สึกอบอุ่นและผูกพันกับคุณพ่อ เพราะคุณพ่อใจดี ยิ้มง่าย และเป็น
กันเองกับลูกๆ เสมอ ขอให้คุณพ่อหลับให้สบาย ลูกจะเก็บคุณพ่อไว้ในใจตลอดไปค่ะ
น.ส.ปรากฏการณ์ แสงดาวทอง

        ลูกรูส้ กึ ดีใจและภูมใิ จทีม่ โี อกาสได้เป็นลูกของคุณพ่อแพต พ่อเป็นคนใจดี หนูได้

เจอคุณพ่อในพิธรี บั ศิษย์ และคุณพ่อเป็นผูผ้ กู ข้อมือรับหนูเป็นลูกศิษย์ และได้มโี อกาส
ถ่ายรูปกับคุณพ่อตอนทีไ่ ด้รบั รางวัลประกวดเรียงความ ทำ�ให้หนูได้มรี ปู ถ่ายกับคุณพ่อ
ไว้เป็นทีร่ ะลึก วันนีถ้ งึ แม้คณุ พ่อจะจากพวกเราไปแล้ว แต่คณ ุ พ่อก็จะยังอยูใ่ นใจและ
ความทรงจำ�ของหนูตลอดไปค่ะ
น.ส.สุดารัตน์ ศรีประเทศ

ถึงแม้วา่ จะเป็นช่วงเวลาสัน้ ๆ ทีผ่ มได้มโี อกาสได้พบและพูดคุยกับคุณพ่อ แต่

ผมก็รสู้ กึ อบอุน่ และดีใจทีไ่ ด้มโี อกาสเป็นลูกของคุณพ่อ...คุณพ่อแพตจะอยูใ่ นใจของผม
ตลอดไปครับ
นายชัยธวัช บุญกล้า

...41...
 สุดเศร้าใจ เมื่อได้ข่าว เมื่อวานนี้
ดวงชีวี แทบอาสัญ สุดหวั่นไหว
ใจแทบขาด “พ่อ” มาจากลูกไปไกล
สุดอาลัย “พ่อ” จากไปไม่กลับมา
ลูกจะจำ� คำ�สั่งสอนของ “พ่อ” ไว้
จำ�ใส่ใจ ทุกตอน ไม่ข้องขัด
“พ่อ” เป็นแบบอย่างที่มองเห็นได้ชัด
ลูกจะปฏิบัติตามตัวอย่าง “พ่อ”

จากลูกๆ บ้านแรกรับ
และงานภาคสนามเพื่อเด็กและเยาวชนพระมหาไถ่ พัทยา
มูลนิธิคุณพ่อเรย์

...42...
 ไว้อาลัยและระลึกถึง...คุณพ่อแพต
กว่าสี่ปีที่ลูกได้อยู่กับมูลนิธิคุณพ่อเรย์และได้มีโอกาสได้รู้จักและทำ�งานให้กับคุณพ่อ
แพต ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ลูกได้เห็นคุณพ่อใจดีที่ชอบขับรถเข้ามาที่บ้านของเราแทบจะทุก
เย็น บางวันก็มานอนค้างอยู่กับเรา เพียงแตคุณพ่อเลี้ยวรถเข้าในบ้านเท่านั้นยังไม่ทันลงจากรถ
ด้วยซ้ำ�เด็กๆของเราจะกรูเข้าไปหาคุณพ่อเพื่อที่จะแย่งกันให้คุณพ่ออุ้ม บางทีเด็กตัวเล็กๆคุณพ่อก็
อุ้มทั้งสองมือ บรรยากาศแบบนี้จะพบเสมอในรั้วบ้านใหญ่ของเรา ลูกยังจำ�ได้ดีเกือบทุกอิริยาบถ
ของคุณพ่อยามเดินอยู่ที่บ้านของเรา จนวันสุดท้ายวันที่เราทุกคนรวมทั้งลูกได้มีโอกาสกราบลา
คุณพ่อในวันที่คุณพ่อจะเดินทางกลับไปรักษาตัวลูกเดินเข้าไปกอดคุณพ่อและยังจำ�คำ�พูดที่คุณพ่อ
พูดกับลูกจนวันนี้ คุณพ่อพูดกับลูกว่า “ฝากลูกด้วยน่ะ อย่าทิ้งลูกไปไหนน่ะ” ขอบคุณสวรรค์ที่
ทำ�ให้ลูกได้มีโอกาสได้รู้จักและทำ�งานให้พ่อ
ด้วยรักและคิดถึง... นางสาวเบญจวรรณ วิจิตร
บ้านเด็กพระมหาไถ่ พัทยา ( มูลนิธิคุณพ่อเรย์ )

ไว้อาลัยและระลำ�ถึง...คุณพ่อแพต

เมื่อพวกเราก้าวเข้ามาใน บ้านเด็กพระมหาไถ่ พัทยา (มูลนิธิคุณพ่อเรย์) เราจะพบกับ

บุคคลหนึ่งที่มีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ ที่แสดงถึงความรัก ความเมตตา ไม่ว่าจะต่อเจ้าหน้าที่หรือ
เด็กๆที่เดือดร้อนมา คุณพ่อแพตจะคอยถามไถ่เจ้าหน้าที่และเด็กๆเสมอทุกครั้งที่พบกันว่า “สบาย
ดีไหม เจ็บป่วยอะไรหรือเปล่า ต้องการให้ช่วยเหลืออะไร คอยบอกคอยสอนให้เป็นคนดี” ซึ่ง
ความห่วงใยที่ท่านมีให้กับเจ้าหน้าที่และเด็กๆนั้น ออกมาจากจิตใจของคุณพ่อแพต ซึ่งเราสัมผัส
ได้ตลอดระยะเวลา 1 ปีที่คุณพ่อแพตต้องไปรักษาตัวนั้น พวกเราคอยสวดภาวนา ขอให้พระผู้
เป็นเจ้าช่วยคุ้มครองให้คุณพ่อแพตหายจากอาการเจ็บป่วย พวกเราคอยฟังข่าวจากคุณพ่อแพต
เสมอและรอคอยให้คุณพ่อแพต กลับมาอยู่กับพวกเราอีกครั้งหนึ่ง และแล้วพวกเราก็ไดรับข่าว
ร้ายที่สุดในการจากไปของคุณพ่อแพต ซึ่งจะไม่มีผู้ใหญ่ใจดีที่มีรอยยิ้มสดใสที่ให้ความรัก ความ
เมตตาให้กับพวกเราอีกต่อไป
พวกเราขอไว้อาลัยแด่คุณพ่อแพต ผู้เป็นแบบอย่างการเสียสละตนด้วยใจที่เมตตากรุณา
และมอบหัวใจรักอันบริสุทธิ์ แด่ผู้ด้อยโอกาสในสังคมโดยไม่เลือกเชื้อชาติ ศาสนา ขอให้คุณ
พ่อแพต นอนหลับอย่างมีความสุขชั่วนิรันดร
ด้วยรักและอาลัย.... เจ้าหน้าที่และเด็กๆ
บ้านเด็กพระมหาไถ่ พัทยา (มูลนิธิคุณพ่อเรย์) ...43...
 คุณพ่อแพตที่เคารพรัก คุณพ่อเป็นแบบอย่างของความรัก ความเสียสละ การ
ทุ่มเท ความเห็นอกเห็นใจต่อลูกทุก ๆ คนของคุณพ่อ ซึ่งคุณพ่อดูแลเอาใจใส่เป็นอย่างดี
คุณพ่อจะเป็นศูนย์รวมของความรัก ความภักดี เป็นขวัญและกำ�ลังใจของลูกๆเสมอ

ลูกขออ้อนวอนต่อพระผู้เป็นเจ้า พระเยซูคริสตเจ้าและพระแม่มารี ให้ทรง

เล็งเห็นคุณความดีของคุณพ่อที่ได้อุทิศทุ่มเทให้กับเพื่อนมนุษย์และเป็นข้ารับใช้ของ
พระองค์ด้วยความเชื่ออย่างซื่อสัตย์มาตลอดชีวิต ได้โปรดรับดวงวิญญาณของคุณพ่อไป
พบกับความสุขกับพระองค์ในสรวงสวรรค์ชั้นฟ้า เพื่อปกป้องและคอยดูแลลูกๆตลอด
ไปชั่วกาลนานด้วยเทอญ

ด้วยความรักและอาลัยอย่างสุดซึ้ง
วัชรินทร์ สุระพินิจ

คำ�ไว้อาลัย แด่คุณพ่อแลรี่ แพตติน

...44...
 แด่ คุณพ่อลอเรนซ์ แพตติน ด้วยดวงใจ
นับตั้งแต่วันที่คุณพ่อเดินทางไปรักษาตัว ลูกเฝ้ารอวันกลับมาของคุณพ่ออยู่
เสมอ เมื่อลูกได้ทราบว่าคุณพ่อจากไปไม่มีวันกลับ ลูกรู้สึกเศร้าเสียใจเป็นอย่างยิ่ง ลูกรู้
ว่าความตายเป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนหลีกเลี่ยงไม่ได้ แต่การจากไปของคุณพ่อทำ�ให้ลูกรู้สึก
เสียใจ ใจหาย สลดหดหู่และมีความเสียดายเป็นอย่างยิ่ง เช่นเดียวกับลูกๆทุกคนของคุณ
พ่อ ลูกคนนี้จะระลึกถึงคุณพ่ออย่างไม่เสื่อมคลาย คุณความดีของคุณพ่อที่อุทิศตนทุ่มเท
ทั้งกำ�ลังกายกำ�ลังใจด้วยความเหนื่อยยากและมุ่งมั่นจะอยู่ในใจของลูกเสมอ

“คุณพ่อแพตเป็นคนใจดี เป็นกันเอง” ลูกได้ยินประโยคนี้เสมอจากบรรดาแม่

บ้านที่สนิทสนมกับคุณพ่อ ลูกเองไม่ได้ทำ�งานใกล้ชิดกับคุณพ่อ แต่รับรู้ได้ว่ารัศมีความ
กรุณาของคุณพ่อแผ่มาถึงลูกเสมอ “หนูไปทำ�งาน หนูได้กอดพ่อทุกวัน” น้องคนหนึ่ง ถึง
ความประทับใจที่มีต่อคุณพ่อให้ลูกฟัง น้ำ�เสียงของน้องบอกถึงความรักและความอบอุ่น
ที่น้องมีต่อคุณพ่อเป็นอย่างดี คุณพ่อเป็นที่รักของทุกคนจริงๆ

สำ�หรับลูกเอง ลูกประทับใจความเป็นอัจริยะของคุณพ่อในด้านภาษา ลูกไม่

เคยคิดว่าจะได้มีโอกาสได้เห็นคนต่างชาติผมสีทองอ่านภาษาไทยได้ชัดเจนขนาดนี้ ครั้ง
แรกลูกได้ยินคุณพ่ออ่านต้นฉบับการเปิดงานที่ร่างไว้ ลูกประทับใจมากที่คุณพ่ออ่าน
ภาษาไทย ได้อย่างถูกอักขรวิธี ยิ่งลูกได้รู้ว่าคุณพ่อเขียนภาษาไทยได้ดีอีกด้วย ลูกยิ่ง
ชื่นชมเป็นยิ่งนัก นอกจากคุณพ่อเก่งในการเขียน การอ่านและการพูดภาษาไทยแล้ว คุณ
พ่อยังพูดภาษาอีสานได้ดีอีกด้วย เวลาคุณพ่อเจอลูกๆคนอีสาน คุณพ่อก็จะทักทายด้วย
ภาษาอีสานอย่างเป็นกันเอง “เป็นจั่งได๋ เฮ็ดงานเมื่อยบ่” ในคำ�ทักทายนั้น คุณพ่อมีความ
ห่วงใยให้กับลูกๆเสมอ คุณพ่อน่ารักและเก่งจริงๆในสายตาลูก

...45...
 จากโรงเรียนสอนคนตาบอดพระมหาไถ่พัทยา
ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี

ก่อนที่คุณพ่อแลรี่ แพตติน จะมาอยู่กับเราในเมืองพัทยานั้น ท่านได้ใช้ชีวิตอยู่

ในภาคอีสานหลายสิบปี จนสามารถพูดภาษาอีสานได้ราวกับท่านเป็นคนอีสาน และรับ
ประทานอาหารแบบคนอีสาน (ปลาร้า) ได้ราวกับท่านเป็นคนอีสาน ฉะนั้น

นอกจากจะนำ�พระธรรมคำ�สอน มาสู่คนในชนบทแล้วคุณพ่อยัง เติมคุณภาพ

ชีวิตให้แก่พวกเขาเหล่านั้น ความเป็นอยู่ดีขึ้น และการศึกษาในหมู่บ้านขยายก้าวไกล
เสมือนดังคุณพ่อได้นำ�ชีวิตใหม่มาให้

ถึงแม้ว่าคุณพ่อแลรี่ แพตติน จะเป็นที่รักนับถือของชาวอีสานก็ตาม พระผู้

เป็นเจ้ายังมีกำ�หนดการให้ท่านอีกแบบหนึ่ง โดยท่านได้ถูกส่งให้มาอยู่ที่พัทยา เพื่อ
ช่วยดูแล และรับผิดชอบงานของคุณพ่อเรย์ ที่คุณพ่อเรย์ ได้ทำ�ไว้กับเด็กผู้ด้อย
โอกาสและคนพิการ คุณพ่อแลรี่ ได้ทุ่มเทกำ�ลังกาย กำ�ลังความคิดเพื่อพัฒนางานด้าน
สังคมสงเคราะห์ของคณะสงฆ์พระมหาไถ่ คุณพ่อแลรี่มิได้คำ�นึงถึงสุขภาพของตนเอง
เลย และในที่สุด พระเป็นเจ้าทรงเห็นสมควรที่จะให้ท่านได้พักผ่อนเสียที โดยนำ�ท่าน
ไปสู่สรวงสวรรค์อยู่กับพระองค์ชั่วนิรันดร

...46...
 ข้าพเจ้านางสาวเมธาวี ขุนพลเอีย่ ม ในนามตัวแทนนักเรียนโรงเรียนสอนคน
ตาบอด พระมหาไถ่พทั ยา ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรม
ราชกุมารี

วันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2554 เมือ่ ข้าพเจ้าได้ทราบจากครูวา่ คุณพ่อแลรี่ แพต

ติน ได้จากไป ความรูส้ กึ ในขณะนัน้ รูส้ กึ หดหูแ่ ละเสียใจกับการจากไปแบบไม่มคี �ำ ลา
ของท่าน และเมือ่ หวนนึกถึงวันทีข่ า้ พเจ้าได้พบท่าน และได้คยุ กับท่าน แม้เป็นการพูด
สองสามประโยค แต่กท็ �ำ ให้ขา้ พเจ้ารูส้ กึ ว่า ท่านเป็นคนใจดี ข้าพเจ้ารูส้ กึ อบอุน่ เมือ่ ได้คยุ
กับท่าน แม้ทา่ นจะจากไป แต่ความทรงจำ�ดี ๆ ทีท่ า่ นเคยให้แก่พวกข้าพเจ้านัน้ ไม่เคยจาง
หาย ความรักทีค่ ณุ พ่อแลรี่ แพตติน มีให้ตอ่ พวกข้าพเจ้าเป็นความรักทีบ่ ริสทุ ธิ์ สัมผัสได้
ถึงความเมตตา กรุณาทีม่ ตี อ่ พวกข้าพเจ้า พวกข้าพเจ้าจะเก็บความทรงจำ�เหล่านีไ้ ว้ไม่รลู้ มื

พวกข้าพเจ้า ขอให้ดวงวิญญาณของคุณพ่อแลรี่ แพตติน ไปสู่สรวงสวรรค์

ด้วยความสงบ

...47...
 Death Notice Of Confrere
DETAILS

Rev. Larry A. Patin, C.Ss.R., died at the age of 73, early Satur-
day morning, January 8, 2011 at St. Clement Health Care Center, Liguori,
Missouri.  Fr. Larry had suffered from cancer due to a brain tumor.  He
made his first profession on August 2, 1958 and was ordained on July 2,
1963.

Wake:
        Friday, January 14, 2011, at 2:00 – 4:00 pm and 7:00 – 9:00 pm
        Memorial service at 7:00 pm
        St. Alphonsus Church
        224 Carrier Street, NE
        Grand Rapids, Michigan

Funeral Mass:
        Saturday, January 15, 2011, viewing starts at 10:00 am, Mass begins
at 11:00 am
        Also at St. Alphonsus Church  Grand Rapids, Michigan
Lunch following Mass in school cafeteria.
Burial later at St. Mary Cemetery in family plot at Sand Lake, Michigan
Please pray for the repose of the soul of Fr. Larry Patin, C.Ss.R., his
bothers who are Redemptorists, and his entire family. 

May he rest peacefully with the Redeemer for all eternity.

Barb 
_____________________________________
Barbara Franckowiak
Executive Assistant to the Ordinary Provincial Council
The Redemptorists/Denver Province
303-370-0035