Ψαλμός λδ’ (34ος)

[…] 15 καὶ κατ᾿ ἐμοῦ εὐφράνθησαν καὶ συνήχθησαν,

συνήχθησαν ἐπ᾿ ἐμὲ μάστιγες, καὶ οὐκ ἔγνων, διεσχίσθησαν
καὶ οὐ κατενύγησαν. 16 ἐπείρασάν με, ἐξεμυκτήρισάν με
μυκτηρισμῷ, ἔβρυξαν ἐπ’ ἐμὲ τοὺς ὀδόντας αὐτῶν. 17 Κύριε,
πότε ἐπόψῃ; ἀποκατάστησον τὴν ψυχήν μου ἀπὸ τῆς
κακουργίας αὐτῶν, ἀπὸ λεόντων τὴν μονογενῆ μου. 18
ἐξομολογήσομαί σοι ἐν ἐκκλησίᾳ πολλῇ, ἐν λαῷ βαρεῖ αἰνέσω
σε. 19 μὴ ἐπιχαρείησάν μοι οἱ ἐχθραίνοντές μοι ἀδίκως, οἱ
μισοῦντες με δωρεὰν καὶ διανεύοντες ὀφθαλμοῖς. 20 ὅτι ἐμοὶ
μὲν εἰρηνικὰ ἐλάλουν καὶ ἐπ᾿ ὀργὴν δόλους διελογίζοντο. 21
καὶ ἐπλάτυναν ἐπ᾿ ἐμὲ τὸ στόμα αὐτῶν, εἶπαν· εὖγε, εὖγε,
εἶδον οἱ ὀφθαλμοὶ ἡμῶν. 22 εἶδες, Κύριε, μὴ παρασιωπήσῃς,
Κύριε, μὴ ἀποστῇς ἀπ᾿ ἐμοῦ· 23 ἐξεγέρθητι, Κύριε, καὶ
πρόσχες τῇ κρίσει μου, ὁ Θεός μου καὶ ὁ Κύριός μου, εἰς τὴν
δίκην μου. 24 κρῖνόν με, Κύριε, κατὰ τὴν δικαιοσύνην σου,
Κύριε ὁ Θεός μου, καὶ μὴ ἐπιχαρείησάν μοι. 25 μὴ εἴποισαν ἐν
καρδίαις αὐτῶν· εὖγε, εὖγε τῇ ψυχῇ ἡμῶν· μηδὲ εἴποιεν·
Κατεπίομεν αὐτόν. 26 αἰσχυνθείησαν καὶ ἐντραπείησαν ἅμα
οἱ ἐπιχαίροντες τοῖς κακοῖς μου, ἐνδυσάσθωσαν αἰσχύνην καὶ
ἐντροπὴν οἱ μεγαλοῤῥημονοῦντες ἐπ᾿ ἐμέ. 27 ἀγαλλιάσθωσαν
καὶ εὐφρανθήτωσαν οἱ θέλοντες τὴν δικαιοσύνην μου καὶ
εἰπάτωσαν διαπαντός· μεγαλυνθήτω ὁ Κύριος, οἱ θέλοντες
τὴν εἰρήνην τοῦ δούλου αὐτοῦ. 28 καὶ ἡ γλῶσσά μου μελετήσει
τὴν δικαιοσύνην σου, ὅλην τὴν ἡμέραν τὸν ἔπαινόν σου.
Νεοελληνικὴ ἀπόδοση
[…] 15 Ἐκεῖνοι ὅμως ἐχαιρεκακοῦσαν εἰς βάρος μου.
Συνηθροίσθησαν ἐναντίον μου, διὰ νὰ μὲ κτυπήσουν
ἀνελέητα. Ἐγὼ δὲ οὔτε κἂν καὶ ὑπωπτεύθην τὴν συνωμοσίαν
των. Διεσκορπίσθησαν ὅμως ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ ὅμως δὲν
μετενόησαν. Δὲν ᾐσθάνθησαν κανένα κέντημα τῆς
συνειδήσεώς των. 16 Μὲ ἐπείραζαν, μὲ περιγελοῦσαν μὲ
πολλὴν καταφρόνησιν. Ἔτριζαν μὲ ἀγριότητα ἐναντίον μου
τὰ δόντια των. 17 Κύριε, πότε θὰ ἐπιβλέψῃς εἰς τὰ
κακουργήματα τῶν πονηρῶν ἀνθρώπων; Ἐπανάφερε εἰς τὴν
χαρούμενην καὶ ἀσφαλῆ κατάστασιν τὴν ζωήν μου. Γλύτωσέ
με ἀπὸ τὴν κακουργίαν ἐκείνων. Περιφρούρησε τὴν μίαν καὶ
μόνην ζωήν μου ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς μου, οἱ ὁποῖοι σὰν λέοντες
ὁρμοῦν ἐναντίον μου. 18 Τότε ἐγὼ θὰ σὲ δοξολογήσω μὲ
εὐγνωμοσύνην πολλὴν ἐν μέσῳ πολυαρίθμου συγκεντρώσεως.
Ἐν μέσῳ πυκνοτάτου ἀκροατηρίου θὰ ἀναπέμψω πρὸς σὲ
εὐχαριστήριους δοξολογίας. 19 Ἂς μὴ χαιρεκακήσουν εἰς
βάρος μου ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι μὲ ἐχθρεύονται ἀδίκως. Αὐτοί, οἱ
ὁποῖοι τρέφουν ἀδικαιολόγητον μῖσος ἐναντίον μου ὅσοι μὲ
νεύματα τῶν πονηρῶν ὀφθαλμῶν συνεννοοῦνται, διὰ νὰ μὲ
ἐξοντώσουν. 20 Διότι δόλιοι αὐτοί, μὲ τὴν γλῶσσαν των
ὠμιλοῦσαν εἰρηνικοὺς καὶ καλοὺς λόγους πρὸς ἐμέ.
Ἐσωτερικῶς ὅμως, λόγῳ τοῦ μίσους των, ἐσκέπτοντο
δολιότητας ἐναντίον μου. 21 Ἤνοιξαν διάπλατα τὸ ἀπύλωτον
στόμα των καὶ εἶπαν· Ὡραῖα, θαυμάσια! Εἶδαν τὰ μάτια μας
τὴν καταστροφὴν αὐτοῦ. 22 Βλέπεις, Κύριε, τὴν μοχθηρίαν
των. Μὴ τὴν ἀντιπαρέλθῃς σιωπῶν. Καί, Κύριε μὴ
ἀπομακρυνθῇς ἀπὸ ἐμέ, μὴ μὲ ἐγκαταλείψῃς εἰς τὸν κίνδυνον.
23 Σήκω ἐπάνω, Κύριε, δῶσε προσοχὴν εἰς τὴν δικαίαν μου
ὑπόθεσιν. Σύ, ὁ Θεός μου καὶ ὁ Κύριός μου, ἔλα συνήγορος καὶ
ὑπερασπιστής μου εἰς τὴν ἀντιδικίν μου αὐτήν. 24 Κρῖνε καὶ
δίκασέ με, δίκασε Κύριε, σύμφωνα μὲ τὴν δικαιοσύνην σου.
Κύριε καὶ Θεέ μου, μὴ ἐπιτρέψῃς νὰ καταδικασθῶ ἀδίκως καὶ
χαροῦν ἔτσι μοχθηρὰν χαρὰν εἰς βάρος μου οἱ ἐχθροί μου. 25
Ἂς μὴ εἴπουν· Εὖγε μας, εὖγε εἰς τὴν ψυχήν μας· τὸν
ἐξωλοθρεύσαμεν. Ἂς μὴ εἴπουν ὅτι τὸν ἐφάγαμεν καὶ τὸν
ἐξηφανίσαμεν πλέον ὁριστικῶς. 26 Ἂς καταισχυνθοῦν καὶ ἂς
κατεντροπιασθοῦν ὅλοι μαζῆ, ὅσοι δοκιμάζουν μοχθηρὰν
χαρὰν διὰ τὰς δυστυχίας μου. Ἂς περιβληθοῦν, ὡσὰν μόνιμον
ἔνδυμά των, αἰσχύνην καὶ ἐντροπήν οἱ ἀλαζόνες, οἱ ὁποῖοι
κομπορρημονοῦν ἐναντίον μου. 27 Ἂς γεμίσουν δὲ ἀγαλλίασιν
καὶ ἂς εὐφρανθοῦν αὐτοί, οἱ ὁποῖοι θέλουν καὶ ἐπιθυμοῦν νὰ
μοῦ ἀποδοθῇ ἡ δικαιοσύνη καὶ ἡ εἰρήνη. Καὶ ἂς λέγουν
πάντοτε ὅλοι, ὅσοι θέλουν τὴν εἰρήνην καὶ εὐτυχίαν του
δούλου σου· Ἂς εἶναι δοξασμένος ὁ Κύριος. 28 Τότε ὁ νοῦς μου
θὰ μελετᾷ καὶ ἡ γλῶσσα μου θὰ διηγῆται τὴν πρὸς ἐμὲ
δικαιοσύνην σου. Ὅλην δὲ τὴν ἡμέραν θὰ σοῦ ἀναπέμπῃ
δοξολογίαν καὶ εὐχαριστίαν.

Ἑρμηνεία Ὁσίου Ἀρσενίου Καππαδόκου

Ὁ Ψαλμὸς λδ’ μπορεῖ νὰ διαβάζεται γιὰ νὰ ἐλευθερώσει ὁ
Θεὸς τοὺς καλοκάγαθους ἀνθρώπους ἀπὸ τὶς παγίδες τῶν
πονηρῶν ἀνθρώπων, ποὺ ἐκμεταλλεύονται τοὺς ἀνθρώπους
τοῦ Θεοῦ.