APSOLUTNA I RELATIVNA ADRESA ĆELIJE S IMENOM U TABLICI MICROSOFT EXCEL-

a 2003:
RELATIVNA ADRESA ĆELIJE:

Sve adrese ćelija ( u ovom obliku kako su prikazane ) A1, A2, B3... su relativne adrese.

Prilikom upisa formule u jednu ćeliju i daljnjim kopiranjem u ostale ćelije Excel sam određuje
ćelije i mijenja njihove RELATIVNE ADRESE.

Npr. ako množimo ćelije A2*B2, Excel u narednoj ćeliji u stupcu C promijeni relativne adrese u
raspon ćelija A3*B3.

APSOLUTNA ADRESA ĆELIJE:

Ako želimo kopirati formulu u kojoj je jedan od parametara ( argumenata ) uvijek adresa iste ćelije,
možemo adresu te ćelije označiti kao Apsolutnu adresu.

Slika ispod prikazuje mješoviti primjer Apsolutnog i Relativnog dijela adrese u Excelu

Na slici iznad uočite u prvom primjeru gdje je Stupac B apsolutan ( ispred oznake stupca nalazi se
znak $ (dolar ) i nepromjenjiv prilikom kopiranja formule a red 2 je promjenjiv.
Što znači kada kopiramo dotičnu formulu u kopiranoj formuli mijenjat će se broj reda a kopirana
formula uvijek će ukazivati na stupac B.

U drugom primjeru je stupac B promjenjiv prilikom kopiranja a red 2 nije promjenjiv ( ispred
oznake reda nalazi se znak $ (dolar
Što znači kada kopiramo dotičnu formulu u kopiranoj formuli mijenjat će se oznaka stupca će biti
uvijek B i pokazivat će ne red 2.

Kada kažem kopiranje formule tada mislim na okomito i horizontalno kopiranje formule. Ovisno o
vrsti potrebe namjeravanog kopiranja formule, postavit ćemo formulu tako da odredimo koji će dio
adrese biti apsolutan a koji relativan. ( tj. koji dio formule se mijenja a koji ne )

Apsolutnu adresu možemo odrediti na više načina:

1. Prilikom pisanja adrese ćelije u formuli ispred oznake stupca i broja reda upišemo znak $
( dolar ) i time adresu ćelije označimo kao apsolutnu (u primjeru $B$2).

2. Kada upišemo adresu ćelije npr: B2 postavimo u polju formula kursor između slova B i
broja 2 a potom pritisnemo na tipkovnici tipku F

3. Ćeliji koja predstavlja apsolutnu adresu dodijelimo ime. Ćeliji dodijelimo ime na sljedeći
način: označimo ćeliju kojoj želimo dodijeliti ime, kliknemo na izbornik Umetanje => Naziv
=> Definiraj, a zatim u dijaloškom okviru Definiranje naziva upišemo ime ćelije ( ili je
odredimo pomoću padajućeg izbornika u polju Odnose se na: => Dodaj i potvrdimo klikom

na gumb U redu.

Kada pišemo formulu s apsolutnom adresom, ime ćelije navedemo kao apsolutnu adresu (u primjeru
=A2*broj_listića).
Ili npr: ako koristimo funkciju Vlookup za neko pretraživanje, tada ćemo formulu pisati kao
=VLOOKUP(A2;broj_listića;C2;false)

Ovdje morate obratiti pažnju, ne smije biti razmaka između riječi naziva ćelije . Također obratite
pažnju da u Okviru naziva ćelije piše ime ćelije kada označite dotičnu ćeliju.
Imenovanje raspona podataka tablice (definiranje imena-naziva tablice)

Kada imenujemo neki raspon podataka ( više ćelija ) to je isto kao da smo postavili Apsolutnu
adresu za dotični raspon podataka)

Ako imate potrebu neke podatke koristiti u nekoj u funkcija ( npr Vlookup i sl. ) umjesto da
selektirate raspon ćelija i pravite apsolutnu adresu dotičnog raspona, možete imenovati ( definirati
ime za dotični raspon )

U primjeru na slikama ispod imamo raspon podataka B2:C10, prilikom korištenja dotičnog raspona
podataka sa selektiranjem raspona ovu adresu trebamo pisati kao Apsolutnu ( $B$2:$C$10 ).

Isti efekt možemo postići imenovanjem raspona svih podataka

Isto možete učiniti kao i u gornjem primjeru Umetanje ( Insert ) => Ime ( Name ) => Definiraj
( Define ), naravno prethodno selektirate dotični raspon podataka .

ili kraćim i bržim putem

Selektirajte određeni raspon podataka ( tablice ) a potom u polje ( Okvir naziva ) koje označava
adresu ćelije kliknite i upišite naziv dotičnog raspona i pritisnite Enter. ( vidi slike )

Imenovanje skupa ćelija ( definiranje naziva raspona ćelija )

U Excelu možemo definirati naziv jedne ili raspona ćelija. Zbog čega je to uopće potrebno ?
Definiranje naziva raspona ( skupa ) ćelija može nam olakšati rad sa funkcijama ili scenarijima i
slično...

Vjerojatno ste nekada vidjeli formulu koja izgleda ovako: =VLOOKUP(R1;$W$1:$AB$12;6) a ta

ista formula može izgledati i ovako =VLOOKUP(R1;Izvorni_podaci;6)

U drugoj formuli se možemo lakše orijentirati i jednostavnija je za pisanje.

Krenimo redom.
Za imenovanje raspona ćelija potrebno je obilježiti raspon od prve do zadnje ćelije povlačenjem
miša ( da dobijemo selektirane ćelije ) kao na slikama ispod

Nakon selektiranja raspona ćelija sa tekstualnog izbornika Umetanje ( Insert ) => Naziv ( name ) =>
Definiraj ( Define )
Otvorio nam se ovakav dijalog prozor, na kojem nam nudi naziv koji možemo promijeniti a ne
moramo. Ostavit ćemo na prvoj slici isti naziv koji nam nudi a to su "Troškovi i kliknuti na gumb U
redu ( OK ). Na drugoj slici postavit ćemo naziv raspona "Izvorni_podaci" s obzirom da nam ne
nudi nikakav naziv.

Sada kada smo kreirali dva skupa ćelija u jednoj radnoj knjizi i definirali njihova imena možemo
iste raspone koristiti za kreiranje formula.
Isto tako za sve definirane skupove radne knjige imamo mogućnost izbora tj. pregleda na
padajućem izborniku u dijelu koji nam pokazuje adresu ćelije.

Ako želimo dodati još neki naziv nekom rasponu ćelija na nekom drugom radnom listu, prilikom
dodavanja prikazat će nam se svi trenutno imenovani skupovi u radnoj knjizi.