Download as doc, pdf, or txt
Download as doc, pdf, or txt
You are on page 1of 11

Ang Tunay Na kaibigan

Aking kaibigan, nasaan ka?


Bakit mo ako nilisan sa simple at madaling paraan
Nag aalala ko para sa iyo
At hindi kita hahayaang lumayo

Inaalagaan mo ako sa paraang alam mo


Hinding hindi kita makakalimutan
Dahil kung wala ka aking kaibigan,
Ako’y malulumbay
At masasabik sayo…Hindi alam ang gagawin

Naalala ko ang aking kaibigan, nang ika’y malapit sa akin


Nang ika’y malapit sa akin
Ang ating masasayang alaala, ang iyong matamis na pagsuyo
Ngunit ano ang iyong ginawasa akin
Akala ko ako ang iyong pinaka masaya at mapagkakatiwalaang kaibigan

Ako ay mag papatuloy na aalahanin ka


Maghihintay kung kalian ka magbabalik
Para sa akin at sa aking kaibigan, hanggang doon
At ang aking buhay kasama ka…
Ay muling magiging masaya.
A True Friend

A true friend is always honest

And help is given all the time

She is kind and decent

She can count on all the time

In the time of needs, she is always ready

for a friend not to embarrassed

She is willing to sacrifice

To give favour with her best friend

A total friend and a true friend

Is like a treasure.
The Life Of Neneng

By: Harvey Lyca Alcansis

One night in the dark village, the voice of a mother who is giving birth to her second

child was heard. At exactly ten o’clock the village people heard the cry of a little

baby. The parents love and care the baby with all their heart. She was raised with fear

in God and with good manners, but sometimes she made trouble with other children.

Grew up very sensitive and she was known for that trait. It was getting worse when

her father assigned to work in big city. Even though they are lack of money, they can

still provide their needs in life. One morning her mother asked her to skip her class

and she thought that they are going to somewhere.

Mother: “Neneng” my daughter, don’t attend your class today because you are still

look sleepy.

Neneng: “but how about my class mother?”

Mother: You don’t have examination today, don’t attend your class for you to have a

rest.

Neneng: (very happy to the decision of her mother) okay!

When she wakes up in that afternoon, she was hungry. After she fixed what she needs

to fix, she go outside and look for her mother.

Neneng: Mother, Where are you? ( she look around the house until she reach their

neighbours but she didn’t found her mother.

Mother! Mother!

(her mother is coming with two pieces of food.)


Mother: Where is your brother? Why he is not here? I told him to go home a while

ago!

Neneng: He is already here.

Mother: Okay, go upstairs so we can eat.

The mother prepared hot water, put some coffee and sugar, and put two peaces of

bread on the table.

Mother: Okay you may eat now.

They immediately grab the food. They notice that their mother do not have any food,

so they decided to divide it, but their mother did not accept it.

Brother: Mother, I am not yet satisfied. I am still hungry.

Neneng: So do I

Mother: We do not have money. Your father has not send money yet.

Neneng: Mother why don’t we use paper with tour signature? Lola Erning accepts it.

Mother: She will not lend us, we are not yet paid in our debt.

They don’t have rice for the whole day. Their mother cooked banana to something to

it. But at that night the children look for rice, but their mother has nothing to offer

because they have no more rice that’s why they made a porridge out of the spoiled

rice. The mother prayed that the food will not harm her children. After cooking the

porridge she and her children eat it.

In that morning, the Lord answers their prayer. They are still on their bed when their

father arrive with lots of food for them. Neneng get up immediately with her brother.

Neneng saw the tears of her mother. She was thinking why, maybe because of the

hardship they are experiencing in life.

From that moment, their father did not let the same thing to happen again. Even

though they experienced hardships in life, they were able to overcome it. Another
challenge came into their lives. On that night they came home from the birth day party

of their grand mother, her mother got an accident and that is the reason of the crack in

the bone of her mother feet. Their life became miserable. One day her parents talked

her.

Father: My daughter, from now on you will be the one who is responsible in doing

the house hold chores, your brother will help you.

Neneng: Yes father.

Neneng did all the house hold chores and sometimes she take care of her mother at

night when their father is not home. Neneng experienced how hard the work of her

mother, sometimes she can’t attend her class because no one will take care of her

mother.

At that time she also witness how hard her father experienced in taking care of her

mother. Every night her father crying and praying to help them to overcome life

challenges they are experiencing. Neneng secretly crying because she don’t want to

show it to her family.

It didn’t take long and God answered their prayers. Her mother is in good condition

and was able to walk again. When her mother fully recovered they received lots of

blessings.

Father: I was transferred in a big company; the salary is bigger than before.

Mother: Really?

Father: Our budget will increase.

Mother: Yes it will help to the progress of our family.

Even though that her father’s salary is not that big he was able to provide the basic

needs of his family. Her brother was able to enter college, but lasts for only two years

because his girlfriend got pregnant. Neneng is currently studying and hoping to finish
it. The youngest is already in high school, Even though she is not rich in good

memories and she did not enjoyed her childhood it doesn’t mean that she will become

sad in her whole life. One day she will experience happiness in life.
Ang Paglilitis Sa Bato

Chinese Folk Tale

Ang batang si Ah Niew ay ulila, ang kanyang ina ay namatay noong dalawang taon pa

lamang siya.Pinalaki siya ng kanyang lola sa pamamagitan ng pagtitinda ng kakanin

dala ang kakanin sa basket at itoy inilalako sa kalye.

Isang araw, si Ah Niew ay sinuwerte. Naibenta niya ang tatlong daang kakanin sa

sandaling panahon lamang . Pauwi n asana siya ng Makita niya ang isang matandang

babae na tumatawid na may dalang basket na puno ng prutas. Sa kaniyang

pagmamadali sumabog ang prutas sa kalye. Binaba ni Ah Niew ang kanyang basket at

ang kanyang pera upang tulungan ang matanda. Pinulot niya lahat ito at inalisan ng

alikabok at ibinalik sa basket.

Nang kaniyang balikan ang sariling basket, wala na ito. Hinanap niya sa paligid at

nakita sa tabi ng malaking bato ngunit wala na ang pera. Umiyak si Ah Niew ng

napaka lakas, nilapitan siya ng mga tao at itinanong sa kaniya kung ano ang nangyari.

“Hu Hu nawawala ang pera ko” wika ni Ah Niew. “Ano nalang ang sasabihin ng

aking lola?” Nagpaka hirap siyang gawin ang mga kakanin, naibenta ko lahat nguhit

ang pera ay nawala.

Si Paw Kong ang hukom ay nagkataong nagdadaan.Tumakbo si Ah Niew patungo

dito at humingi ng tulong.Pinagmasdan ni Paw Konh ang mga tao sa paligid.

Tinanong niya sa isang lalaki “Kinuha mo ba ang pera ng batang ito?” “Hindi” Sagot

ng batang lalaki. “Kinuha mo ba?”

Tanong sa lalaking malaki ang ilong. “Hindi” ang kanyang sagot.

Walang umamin sa mga taong kanilang tinanong.Winika ni Paw Kong “Lahat kayo’y

tinanong at walang umamin sa pagnanakaw.” Ang natitira na lamang malapit sa

pangyayari ay ang batong ito. Mga tagasunod dalhin ang bato sa korte. Nagtawanan
ang mga tao ngunit sila ay nais makakita ng paglilitis sa bato, kung kayat sumunod

sila sa korte ni Paw Kong. “Lahat ng papasok sa korte ay magbabayad ng

dalawmpung sentimo” wika ni Paw Kong.Inutos ng hukon na mag lagay ng palayok

na may tubig sa pinto ng korte. “Lahat ng taong papasok ay kailangang maghulog ng

dalawampung sentimo sa palayok upang makapasok rito.” Winika niya sa mga tao.

Tumato si Paw kong sa tabi ng palayok at tiningnan ang tubig habang naglalaga sila

ng barya. Nang maglagay ang lalaking malaki ang ilong, “Siya ang nagnakaw ng

pera” wika ni Paw Kong. “ Hulihin siya, kunin ang kanyang sisidlan at inyong

makikita ang pera.” Hinuli ang lalaki at tiningnan ag sisidlan, at totoo nga! Nakita nila

ang pera “Iyan ang aking pera.” Sigaw ni Ah Niew, “Oo iyon ang iyong pera” pag

sang ayon ni Paw Kong. “Paano mo nalamang ito ang pera ng bata?” Tanong ng mga

tao. “tingnan ninyo,” wika ni Paw Kong.Tingnan ninyo ang tubig. Inilagay ni Ah

Niew ang kanyang pera sa ilalim ng sapin ng basket.Nakita ko ang papel,kung kayat

may mantika ang kanyang pera. Nakita ko ang mantika sa tubig,kung saan lumabas

noong inilagay ng lalaking iyon ang pera sa palayok. Winika ni Paw Kong sa kanyang

mga taga sunod.”Ibigay ninyo ang pera kay Ah Niew kasama ang pera sa palayok,”

“Ang iyong lola ay gumagawa ng masarap na kakanin, sabihin mo sa kanyang

gumawa ng alawampu at dalin sa akin.” “Maraming salamat” sagot ng tuwang tuwang

si Ah Niew at umalis pauwi sa kanyang lola.


Bago Kita Hayaang Lumayo

By: Freestyle

Akin pang naaalala anng kahapon

Habang tayo ay nagmamahalan

At ang malamang ako’y iyong minahal

Ngunit ngayoy nadarama’y pag kabigo

Di alam ang gagawin

Bawat araw ika’y naiisip

Pinapawi kong mga luha

At sinusubukan aking makakaya

Dahil ngayon ika’y wala

At ako’y nilisang nag iisa

Alam king kailangang harapin ang bukas ng nag iisa

Ngunit aking mahal

Koro:

Bago kita hayaang lumayo

Gusto kong sabihing mahal kita

Sana’y nakikinig ka

Dahil ito’y totoo, mahal

Lagi ka dito sa aking puso


At batid kong wala ng iba pa

Bago kita hayaang lumayo

Gusto kong sabihing mahal kita

Sana ako’y maging tulad ng dati

Kahit na batid mong

Inalay kong buo ang pag-ibig ko sayo

ako’y nasasabik sayyong ngiti’t halik

bawat araw aking naaalala

dahol mahal ikaw nga

ang aking lagging pangarap

Ang hayaaang mawala ang pag-ibig ay hindi madali

Ngunit ika’y aking mahal

Kaya’t ika’y aking papalayain

At baling araw

Kahit papaanoy makakahap ng paraan

Upang iwan at kalimutan ang lahat sa nakaraan

Tayo’y hindi nakatadhana

Ngunit mahal

(Ulitin ang koro)


Bago ka lumayo

Gusto kong malaman mo na mahal kita…

You might also like