Heren 1e prov:

Met een serieus beperkte kern, trokken we richting de buren uit Torhout.
In de reservenwedstrijd kregen we redelijk op onze donder.
Met dezelfde spelers vatten we de hoofdwedstrijd aan. Nu stonden we wel op onze juiste posities. We
hadden één persoon op de bank zitten. Dit was laatkomer Karel.
Packo startte furieus. Rembert sloeg zich te pletter op het bezoekende blok. In geen tijd stond de 1-8
op het bord. Packo kon het bijna zelf niet geloven. Het donderde nog niet lichtjes op de Torhoutse
bank. Packo bleef de kill blocks opstapelen. Torhout kon geen bedreiging vormen in set één. Packo
heerste in alle onderdelen van het spel (vooral in blok, of stond dat hier al?). Setstanden als 7-14 en
11-22 zeggen alles. Packo maakte vlot uit met 16-25.
Met dezelfde ploeg, startten we de 2e set. Die was een stuk spannender. Rembert kon het eerste
kloofje slaan (11-9). De thuisploeg kon de kloof nog uitdiepen. Wie dacht dat de set binnen was voor
de thuisploeg, kwam bedrogen uit. Packo knokte zich opnieuw in de set. Bij 19-19 moest de coach van
de thuisploeg vluchten in een time-out. Dit leek te helpen, want de volgende 3 punten waren voor de
Remberters (22-19). Dit was voldoende om de 2e set binnen te halen (25-21).
Packo voelde dat het niet kansloos was (in tegenstelling tot wat vooraf werd gevreesd).
In set 3 ging Packo opnieuw het best van start.
Het spreidde nu ook een vechtersmentaliteit ten toon die we nog niet veel zagen in deze competitie.
Het is zoals gezegd: een gewond dier maakt soms vreemde sprongen.
Packo kon stilletjes aan weglopen van Rembert (9-12). Packo kon een kleine voorsprong behouden
tot op het einde van de set (18-20). Was het de druk om uit te maken, of het besef dat we punten
konden pakken in Torhout, maar we konden in moneytime geen punten meer maken. Rembert miste
wel nog, maar kon met nipte 25-23 cijfers uitmaken. Een gemiste kans voor de bezoekers, zeker als je
weet dat we 22-23 voorstonden.
In set 4 konden we nog wel aanklampen, maar je voelde dat de trein bij Torhout vertrokken was.
Packo was continu op achtervolgen aangewezen en kon op geen enkel moment aanspraak maken op
puntenwinst. De set en match gingen naar Rembert (25-19).
Over de ganse set scoren we bijna evenveel punten als Rembert, maar gaan we toch puntenloos naar
huis. Wie dacht in een uur aan de bar te zitten, kwam bedrogen uit.
Hoopgevende prestatie, maar enkel als we de lijn kunnen doortrekken in de competitie.
Volgende week ontvangen we het 2e geklasseerde Kortrijk.

Heren 2e prov: Ruddervoorde – Packo: 2-3 (24-26; 24-26; 25-18; 28-26; 11-15)
Speelden: Vanhoorne G, Declerck A, Van Wonterghem J, Hofman M, Jansseune G,
Vansieleghem R, Beuselinck R (L).
Kwamen in: Landuyt R
Supporterden: Beuselinck F, Bruneel D

We begonnen aan de match met het nodige vuur, dankzij de peptalk van Bart en de
belofte van al het lekkers bij een overwinning.
Ruvo won de tos, wij haalden meteen het eerste punt binnen. Daarna werd de toon
gezet voor de rest van de match, via 3-3 naar 6-6. Even leek het moeilijker te gaan
toen Ruvo, die voltallig zou zijn, even de bovenhand nam via 10-8 naar 13-9.
Gelukkig konden we met de hulp van sterke opslagen (Jvw en Gvh) de schade terug
indijken (16-15). Vanaf dan werd er gespeeld op het scherp van de snee. We konden
het hoofd koel houden en haalden de eerste set binnen. (24-26)
In set twee hetzelfde verhaal, een nek-aan-nek race met Ruvo waarbij we over het
algemeen voor konden blijven. (5-5, 6-8, 8-11 en zelfs 14-19) Leek de set voor ons
gespeeld of is het die onweerstaanbare drang naar spanning? Ruvo kwam terug tot
22-22 en wipte over ons. Met de moed der wanhoop (duidelijk te lezen op sommige
gezichten) klommen we terug naar 24-24 en speelden uit. (24-26)
In set drie was het einde nabij, nog 25 punten op hetzelfde elan en we konden onze
dorst gaan verdrinken. Helaas… Het begon gelijkaardig (1-1, 8-8). Zowel wij als
Ruvo namen even de bovenhand om samen te stranden op 17-17. Dit was het
moment waarop we het verschil konden maken. Dat deden we dan ook door een
collectieve rustpauze, helaas net iets te vroeg. Van 18-18 naar 25-18, pijnlijk en dom
setverlies.
Onze assistent coach had al duidelijke tekenen uitgezonden dat zijn ontslag nabij
was. Ook de meeste lichamen waren niet geprogrammeerd voor een setje meer…
Elkaar oppeppen en er alles voor geven, meer zit er in een dergelijk geval niet op.
Toch waren we in de vierde set al meteen op achtervolgen aangewezen (3-0). Het
wilde allemaal niet zo vlotten en Packo moest constant proberen aan te klampen (5-5
13-13 17-17). Ondanks een passeur die alles terughaalde en twee matchballen voor
Packo (24-25, 25-26) moesten we ook deze set uit handen geven. (28-26)
Al een punt kwijt en aan onze vierde adem toe begonnen we aan de beslissende set.
Gestaag bouwden we een voorsprong uit. (1-3 3-6) Ruvo leek te beseffen dat het nu
of nooit was. (7-7) Maar na deze laatste stuiptrekking was het vat bij Ruvo af. We
konden onze foutenlast beperken, speelden ervaringsvolleybal en bleven uitlopen.
(7-9, 8-13, 9-14) Jim hield het bij 2 tournees en we konden de match verzilveren. (11-
15)

Dames 3e prov: Packo A – Mehoni Zuienkerke: 3-1 (22-25;25-15;25-11;25-17)

Speelden: Decoutere Katrien, De Gelas Saar, Mourice Annelies, Mouton Sara, De
Grande Veerle, Scheyving Celine en Derous Marjolein (L)
Kwam in: Claus Silke
De Zedelgemse reserven behaalden een vlotte 3-0 overwinning en konden in elke
set de bovenhand halen dankzij de goede opslagen bij de thuisploeg.
Mehoni ziet er stukken minder spectaculair uit dan bijvoorbeeld Bredene, maar heeft
toch al een paar mooie overwinningen geboekt dit seizoen. In set 1 laat Packo (derde
in het klassement) zich meeslepen in het tempo van Zuienkerke. De passen van de
bezoekende spelverdeler gaan bijna tegen het plafond maar Zedelgem maakt hier
geen gebruik van om een deftig blok te organiseren. We worden echter zelf om de
haverklap afgeblokt en kijken tegen een 14-18 achterstand aan. Door te variëren met
een paar legballen komen we nog terug tot 21-21, maar dan maken we weer een
paar foutjes en is set 1 voor Zuienkerke met 22-25.
Packo moet beter gaan spelen om geen punten te verliezen. De opslagdruk wordt
verhoogd en via Saar De Gelas gaan we van 3-3 naar een comfortabele 11-3. Packo
speelt vaker eerste tempo spel en het bezoekende blok stelt nog weinig voor. Ook
Annelies Mourice haalt het opslagkanon nog eens boven en de thuisploeg kan
makkelijk naar 25-15.
In set 3 is Packo helemaal gelanceerd. We missen nog de eerste opslag maar
daarna komt Zuienkerke er niet meer aan te pas. Bijna iedereen mag zeker 3 keer
opslaan en bij 16-4 bezondigt de bezoekende spelverdeelster zich aan ‘netje-trek’ en
krijgen we nog een puntje bij via de daaropvolgende gele kaart. 25-11 is de op een
na makkelijkste setwinst van dit seizoen! (Voor de fans: 25-8 tegen Koekelare)
In set 4 haalt Zuienkerke nog eens alles uit de kast. Het setbegin is spannend en
alles gaat gelijk op tot 12-12. Opnieuw Saar helpt ons vooruit met een paar goede
opslagen (16-12) en die voorsprong kunnen we makkelijk behouden. Bij 20-17
maken we geen fouten meer en kunnen we uitserveren tot 25-17.
Volgende week nemen we het op tegen Damme in de strijd om de derde plaats.

Dames 4e prov: Ruvo Ruddervoorde – Packo Zedelgem: 3 – 0 (25-9; 25-10; 25-16)

Speelden: Emie Rogiers, Elisa Vanhooren, Lien Beuselinck, Jasmien Engels, Emma
Beuselinck, Louise Schotte en Emily Eeclo (L).
Kwamen in: Nele Cappon

Al aan het begin van de match wisten we dat we weinig kans maakten op de
overwinning. Zeker na de reserve wedstrijd was het duidelijk dat we alles uit de kast
zouden moeten halen.

De eerste set begon met enige moeite. Zoals steeds kregen we onze recepties niet
volledig onder controle en de ballen die we wel konden spelen, kon Ruvo knap
afmaken. De kloof werd steeds groter, we gingen de tweede time-out in met slechts
drie punten. Op het eind van de set, besloten we nog eens alles te geven (vooral dan
door de tactische zet van coach Marc
;-) ) en konden we nog een aantal punten pakken. Maar de strijd was toen al lang
beslist en de set eindigde 25-9 in het voordeel van Ruvo.

In set twee waren we vastbesloten meer punten te maken. We namen een redelijke
start en konden de achterstand klein houden tot aan de eerste time-out. Toen kregen
we echter een sterke opslagreeks te verduren (4-11). De receptie verliep niet meer
zoals gepland, Elisa moest van de ene kant naar de andere kant van het plein
spurten en we konden slechts weinig ballen goed afmaken. Hier en daar sprokkelden
we nog een punt met een slimme aanval, maar al snel was het over and out voor
Packo. 25-10

Onder het motto: wij verliezen met stijl, gingen we de derde set in. Al snel kwamen
we tot het besef dat alles een stuk vlotter verliep. Recepties kwamen beter aan, we
konden opbouwen en een aantal prachtige aanvallen van Lien en Louise (het L-
team!) leidden zelfs tot een aantal mooie punten. Ook de bloktrainingen leverden hun
eerste resultaten op: Emie kon enkele ballen mooi afblokken. Helaas voor ons was
Ruvo nog steeds een stuk beter en moesten we ook in de derde set het onderspit
delven. Met 25-16 en een opgeheven hoofd verlieten we het plein.

Uit een wedstrijd tegen de eersten van de reeks kunnen we heel wat leren. Zo weten
we nu dat we nog harder moeten trainen op receptie en dat ons harde werk op
blokvorming toch begint te lonen. Besluit: be ware! Packo is coming next season…