Edward Sapir, 1884-1939. Edward Sapir dilahirkan di Lauenburg, Vorpommern, kini Lebork, Poland.

Beliau datang dari keluarga Lithuania orang-orang Yahudi yang berhijrah mula-mula ke England dan kemudian ke Amerika Syarikat dengan 1889, akhirnya datang untuk berehat lima tahun kemudian di sebelah Timur yang lebih rendah daripada New York City, apabila Sapir adalah sepuluh. Beliau adalah seorang kanak-kanak akademik dewasa sebelum waktunya dan apabila dia adalah empat belas tahun, beliau memenangi biasiswa Pulitzer yang bertujuan untuk membolehkan beliau untuk menghadiri sekolah Horace Mann di New York, dan sekarang salah satu daripada sekolah-sekolah persediaan kolej tinggi di negara ini. Walau bagaimanapun, beliau memilih untuk menghadiri sebuah sekolah awam yang tinggi dan bukannya dan menangguhkan award itu sehingga dia boleh menggunakannya sebagai biasiswa kolej di Universiti Columbia, di mana beliau telah diterima pada tahun 1901. Sapir melakukan keadilan untuk menyokong, memperoleh ijazah sarjana muda dalam tempoh tiga tahun pada usia 20. Berorientasikan dalam bentuk bahasa, beliau memberi tumpuan kepada ilmu bahasa Jerman dan Indo-Eropah, yang merupakan kawasan utama kajian linguistik yang ada pada masa itu. Beliau berterusan dalam program Master di Jerman, dan sekitar maka dia mendapati Antropologi dan mengambil beberapa kursus dengan Franz Boas. Boas diiktiraf Sapir sebagai penganalisa tunas bahasa bakat yang besar, dan menggalakkan beliau dalam pengajian. Sapir menyelesaikan ijazah Sarjana pada tahun 1905 dengan tesis esei penternak pada Asal Usul Bahasa. Ia mungkin tesis pertama pada tajuk ini untuk memasukkan contoh-contoh daripada Eskimo, menunjukkan pengaruh Boas '. Sapir meneruskan pengajian siswazah di bawah Boas Antropologi, yang diilhamkan oleh peluang untuk merakam dan menganalisis bahasa dalam bidang. Boas menghantar beliau ke negeri Washington untuk kerja lapangan musim panas pertama di atas Chinook Wasco dan Wishram pada tahun 1905. Beliau kembali ke bidang pada tahun 1906 untuk mengumpul data untuk disertasi pada Takelma dan Chasta Costa, dua bahasa Oregon. Sebelum menulis tesisnya, beliau telah dilantik sebagai pembantu penyelidik di Universiti California di Berkeley di bawah Kroeber Alfred, seorang pelajar Boas rakan-rakan yang menjaga bahasa dan budaya kaum India California ukur. Pelantikan Sapir bertahan setahun tetapi tidak diperbaharui, dan ia seolah-olah bahawa kegemaran untuk analisis terperinci tatabahasa agak bertentangan dengan keperluan bagi kajian yang pesat dan kerja-kerja klasifikasi projek California bahasa India. Pada tahun 1908, Sapir memenangi satu persahabatan untuk pengajaran dan penyelidikan di Universiti Pennsylvania, di mana beliau bekerja di Catawba. Nya Ph.D. telah dianugerahkan oleh Columbia di Antropologi pada tahun 1909, tetapi pada masa itu dia bekerja dengan pelajar-pelajar sendiri. Sapir mula belajar bahasa India yang lagi Amerika di Universiti Pennsylvania dengan perunding bahasa dia dapati di situ, bekerja di Southern Paiute dan Hopi dan pelajar latihan graduan dalam kaedah bidang, terutama dalam tahun kedua di Penn apabila beliau berkhidmat sebagai seorang pengajar. Dalam tahun 1910, dia telah mengambil kedudukan ahli bangsa-bangsa ketua pertama di Bahagian Antropologi dalam Kajian Geologi Kanada, Jabatan Galian. Pada tahun tersebut beliau telah berkahwin dan menetap di Ottawa dengan isterinya. Apabila mengambil kedudukannya dengan cepat dia direka program penyelidikan yang komprehensif untuk meninjau bahasa Kanada, dan mengupah satu pasukan yang

kebanyakannya penyelidik Boas terlatih untuk menjalankan kerja lapangan di pelbagai bahasa. Beliau memegang jawatan ketua etnik selama 16 tahun, pada masa itu bekerja di pelbagai bahasa barat, utara dan timur Kanada, belajar beberapa di lapangan, beberapa di Ottawa dengan perunding dari kawasan atau melawat di sana pada perniagaan puak, dan beberapa di Amerika Syarikat di mana perunding aslipenceramah yang telah terjadi untuk menyelesaikan. Nootka, bahasa Vancouver Island, Tlingit, dari barat laut pantai Pasifik, Sarcee, di Alberta, dan Kutchin dan Ingalik, bahasa Utara Kanada, beberapa bahasa dia bekerja semasa tahun-tahun ini. Tempoh kerja yang hebat pada bahasa India Kanada ini telah dipecahkan oleh musim panas kerja lapangan pada Yana, bahasa California dengan satu speaker baki, yang dijalankan pada jemputan Boas pada tahun 1915. Isteri Florence Sapir telah lama mengalami masalah kesihatan, kedua-dua fizikal dan mental, dan dia meninggal dunia pada tahun 1924, meninggalkan Sapir untuk meningkatkan tiga orang anak sahaja. Ibunya datang untuk membantu, tetapi keadaan itu sukar bagi Sapir dalam banyak cara. Pembiayaan untuk kajian orang asli telah serius disekat semasa dan selepas perang dunia pertama, dan pendirian Sapir sebagai suka damai tidak membuat keadaan di Ottawa sangat selesa semasa atau selepas perang. Dia merasakan intelektual terpencil, dan datang terlepas lebih dan lebih merangsang kehidupan yang lebih awal akademik di Columbia dan Penn. Beliau meneruskan penyelidikan bahasa dan penerbitan itu, bagaimanapun, menghasilkan beberapa karya beliau yang terbesar pada tahun-tahun di Ottawa. Ini termasuk garis panduan 1921 klasifikasi bahasa Amerika India kepada hanya enam keluarga (kemudiannya dihuraikan dan disokong, tetapi pada dasarnya lengkap), dan Bahasa bukunya yang terkenal: Suatu Pengenalan kepada Pengajian Ucapan. Terakhir ini satu-satunya kitab beliau yang disiarkan dalam seumur hidup dan klasik yang benar teori bahasa dan sosiobudaya, yang ditulis dengan cara yang terang sangat kepada bukan-pakar. Ia tidak pernah keluar dari cetak. (Terdapat juga sebuah buku Tolkien yang berdasarkan nota pelajar beliau, mencontohi cerita Cours de Saussure, tetapi ini adalah tidak diterbitkan sehingga tahun 1990-an dan masih tidak dikenali). Pada awal tahun 1920-an Sapir juga bekerja untuk mengasaskan Persatuan Linguistik Amerika dan jurnal baru, Bahasa, yang pertama isu muncul pada tahun 1925 (yang mengandungi kertas yang masih klasik, Sapir 1925). Semasa tahun-tahun di Ottawa dia mendapati kelonggaran dengan menulis banyak puisi, kritikan sastera dan muzik, tetapi dia rindu untuk berada dalam kedudukan di mana dia boleh berinteraksi dengan minda teori dan juga pelajar kereta api dalam kaedah dan teori. Pada tahun 1925, keadaan mula melihat ke atas sebagai Sapir telah ditawarkan pekerjaan di Universiti Chicago, yang kemudiannya membina sebuah fakulti yang cemerlang dalam sains sosial. Keseronokan intelek adalah sengit di Jabatan Sosiologi dan Antropologi, di mana dia mendapati dirinya di tengahtengah rangkaian pemikir yang serius dengan kepentingan eklektik dan antara disiplin. Beliau telah dinaikkan pangkat kepada Profesor Antropologi dan Linguistik Am dalam tempoh dua tahun. Beliau meneruskan kerja deskriptif bahasa, termasuk kerja lapangan pada Hupa dan Navajo, dan pembangunan sokongan teori huraian itu, tetapi di atas ini dia menjadi sangat prihatin dengan soalan berhubung budaya dan psikologi individu, serta isu-isu metodologi sains sosial. Beliau juga memberi banyak pemikiran peranan Linguistik sebagai disiplin yang berbeza daripada kedua-dua ilmu bahasa dan Antropologi, dan tempat dalam sains sosial amnya. Peranan beliau dalam mengasaskan LSA dan jurnal membantu untuk meletakkan medan baru Linguistik ke atas landasan yang kukuh dan dihormati

intelektual di Amerika Syarikat Sapir berkahwin semula pada tahun 1927 dan beliau dan isterinya tidak lama lagi mempunyai kanakkanak lain; kehidupan keluarganya gembira dan dia kini mempunyai kehidupan yang penuh sosial dan dalam interaksi intelektual dengan rakan sebaya. Tetapi pada saat demam Chicago tidak dapat bertahan lebih lama, pada tahun 1931 Sapir telah ditawarkan jawatan profesor Sterling Antropologi dan Linguistik di Yale. Ia adalah kedudukan presigious dan dengan harapan yang tinggi dari universiti, peranan beliau bukan sahaja untuk mengetuai Antropologi Jabatan yang baru dibentuk dan mengambil bahagian dalam program Linguistik baru, tetapi juga untuk mewujudkan satu program penyelidikan yang koheren di seluruh sains sosial. Permulaan sangat memberangsangkan. Sapir kini boleh berinteraksi dengan rakan-rakan sehaluan bahasa di jabatan-jabatan yang terkenal di Jerman dan linguistik Indo-Eropah yang bertarikh kembali ke zaman William Dwight Whitney pada abad ke-19. Selain itu, kumpulan pelajar Chicago beliau bergerak bersama-samanya ke Yale, memberinya berikut berdedikasi dalam "sekolah" sendiri kaedah dan teori Sapirean. Anak terakhir beliau dilahirkan di New Haven, melengkapkan keluarga bahagia. Masalah timbul di sebelah sains sosial Walau bagaimanapun, jabatan Sosiologi khususnya tidak melihat berbuat baik pada orang luar yang, lebih-lebih lagi, yang dikaitkan dengan "orang kaya baru" tetapi sekolah semakin menonjol Chicago sosiologi. Hubungan sukar dalam sains sosial telah diburukkan lagi dengan terang-terangan dan rahsia Gates anti-yang telah lama wujud di Yale tetapi menjadi lebih terbuka dalam masyarakat Amerika dalam konteks imigresen yang meningkat secara mendadak orang Yahudi ke Amerika Syarikat, kejatuhan ekonomi dari Kemelesetan, dan pemencilan meningkat dan xenofobia disebarkan di Amerika Syarikat antara peperangan. Sapir tidak dapat menyertai kelab Yale fakulti sebagai orang-orang Yahudi telah dihalang daripada keahlian. Isu-isu Administrational dan perbalahan dalaman fakulti dalam sains sosial menjadi begitu teruk bahawa Sapir akhirnya memberi tumpuan hampir sepenuhnya pada Linguistik dan Antropologi apabila di Yale, dan mengekalkan interaksi produktif dengan ahli-ahli sains sosial yang lain hanya di luar universiti. Janji "program penyelidikan yang masuk akal" di Yale sains sosial sebelum lama terbengkalai, tetapi, tugastugas pentadbiran dan komitmen profesional berat dan kepercayaan beliau cuba untuk memenuhi mereka serta mengejar keghairahan penyelidikan beliau. Pada pertengahan 1937 Sapir mengajar di Persatuan Linguistik Amerika Summer Institute apabila dia telah ditebang oleh serangan jantung. Dia tidak pernah pulih sepenuhnya kesihatan beliau walaupun dia cuba untuk kembali mengajar pada tahun 1938 jatuh. Beliau mempunyai serangan jantung kedua, dan selepas dimasukkan ke hospital, meninggal dunia pada awal Februari 1939 pada umur 55 tahun. Sapir adalah 26 tahun lebih muda daripada gurunya Franz Boas, lagi Boas hidup lebih lama beliau oleh beberapa tahun. Pelajar Sapir, tidak seperti orang-orang dari Boas, ahli bahasa terutamanya deskriptif dan bukannya ahli-ahli antropologi budaya, dan mereka tidak mempunyai peranan yang sama institusi dalam menubuhkan program-program sebagai pelajar Boas '. Pada pengaruh Yale Sapir telah

berkurangan pada dekad selepas kematiannya oleh kenaikan sekolah Bloomfield, yang pengikutpengikutnya menolak mentalism dan minat yang tinggi bermakna bahawa ciri-ciri kerja Sapir. Namun, tulisan-tulisannya tentang fonologi, khususnya orang-orang yang menyusun atur status teori dan penubuhan empirik fonem (contohnya Sapir 1925, 1933) sentiasa dianggap penting walaupun melalui structuralist dan tempoh generativist. Baru-baru ini, kerja-kerja pada semantik telah dijumpai semula dan dihargai (contohnya Sapir 1944 dan analisis tertentu khususnya bahasa semantik berasaskan sistem tatabahasa). Walaupun pelajar Sapir agak sedikit bilangannya, melalui mereka (serta melalui tulisan-tulisannya prolifik dan boleh dibaca dan daya pembentukan pada LSA dan jurnal) Sapir memberikan kesan yang kuat dan mendalam pada linguistik Amerika. Beliau melatih generasi Americanists penting seperti Mary Haas dan Morris Swadesh, yang dengan pelajar-pelajar mereka sendiri meneruskan pembangunan Linguistik Amerika India terutamanya di sepanjang garisan yang ditetapkan. (Pada masa ini, analisis tatabahasa beliau masih membaca dan kagum dengan sebagai model, tetapi karyanya tentang pengelasan-range lagi bahasa bahasa India dan lain-lain Amerika tidak diterima oleh bidang linguistik Amerika India, yang telah di membelah " mod "sejak tahun 1960-an). Sapir juga guru Benjamin Lee Whorf, yang belajar dengan beliau di Yale dan pengganti-diajar untuk dia semasa dia sakit. Whorf menghasilkan kerja yang penting di Hopi dan maju dengan cara sendiri beberapa idea Sapir tentang hubungan bahasa dan pemikiran, menyebabkan apa yang dikenali sebagai hipotesis Sapir-Whorf atau, dalam segi Whorf, prinsip relativiti bahasa. Keluasan intelektual Sapir. Eclecticism, dan genius beliau untuk memerhatikan dan menerangkan dalam fesyen ringkas dan elegan apa yang pada mulanya seolah-olah mustahil mengelirukan pola linguistik telah sentiasa menarik pelajar-pelajar siswazah, walaupun lama selepas kematiannya dan dalam tempoh di mana linguistik Amerika telah telah dikuasai oleh sekolah mengurangkan kepentingankepentingannya. Beliau telah memberi inspirasi kepada banyak Once cuba untuk berfikir secara lebih meluas dan menyelidiki lebih jauh ke dalam mata pelajaran mereka, apa-apa orientasi teori mereka. Ia mungkin bahawa kedudukannya dalam Linguistik Amerika sebagai salah satu daripada anggota pengasas dan paling intelektual terkemuka bidang moden lama akan kekal dengan tidak dikurangi. Sumber dan Rujukan Darnell, Regna, dan Judith T. Irvine. Edward Sapir, January 26, 1884 - February 4, 1939. Memoir biografi. Akademi Sains Kebangsaan. Site accessed 2/20/08. Mandelbaum, David. 1949. Editor Pengenalan. Edward Sapir: Tulisan yang dipilih dalam Bahasa, Kebudayaan dan Personaliti, ed. oleh David G. Mandelbaum. Berkeley, CA: University of California Press, v-xii. Sapir, Edward, 1925. Corak bunyi dalam Bahasa. Bahasa 1, 37-51. Sapir, Edward. 1933 [1949]. Hakikat Psikologi fonem itu. Dalam Mandelbaum, ed, 1949, 46-60.

Diterbitkan dalam bahasa Perancis pada tahun 1933. Sapir, Edward. 1944. Penggredan: Satu Kajian Semantik. Falsafah Sains 11, 93-116. Dicetak semula di Mandelbaum, ed, 1949, 122-149.