H περπτωση το κωφλαλου συντριπτικ !

παλ"θευση
τ
ς γενσεως τ
ς Γλ$σσας κατ% Tσατσ'µοιρον

)A
ς ξανατραγουδ9σουµε Uνα τραγο&δι το περ6εργου
NHρκλειτου: «Tν κσµον τοτον, τν διο γι# $λους,
ο&τε θες ο&τ’ )νθρωπος τν +κανε, µ# ,ταν π ντα κα-
ε.ναι κα- θ# ε.ναι πρ
εζωο, πο/
ν 0ει µ1 µ2τρο κα-
σ03νει µ1 µ2τρο». NH φω-τι· τ> φ6-ς· C φω-ν9. Φο ν’ +νψ8η C
φωτι. NH φουφο. N ρ6ξ8η φ!ς (ου, ω, οο)· ν φων9σουµε γ&ρω
της µ ς στ2ν σπηλι X )ξω, µ ς στ> σκοτδι. NH +ϋπν6α θτει σ κ6-
νησι τ2ν περισσ2 (-ττ2) 5πικοινων6α. T> µπουρ-µπορ-ισµα. Σµπου-
ρζω +κ-µη κα
τ$ρα λνε τ> «συνοµιλ!» σ +ρκετ χωρι τς Mα-

O κυνηγο
τς µδος περιγρφουν παραστατικ τ
ς περιπτειες το κυνη-
γιο. Mιµονται τ
ς φων ς τ!ν ζ#$ων· τ
ς φων ς τς φ&σεως, (που )τρεχαν· τ
ς
φων ς το +ρα πνω στ στοιχε,α τς φ&σεως, (που )τρεχαν· τ
ς φων ς το +-
ρα πνω στ στοιχε,α το συγκεκριµνου τ-που· τ
ς φων ς τς .ροχς κα
τ!ν
κεραυν!ν. /Aλλ κα
τ2ν λµψι τς +στραπς, πο4 το4ς )τυχε 5κε6νη τ2ν στιγ-
µ2 τς +γων6ας το πετυχηµο.
∆&σκολο ν περιγρψ8ης τ σχ9µατα µ φθ-γγους. T
ς µορφ ς τ!ν τοπ6ων. M
αρ-, <ς ποµε, τ2ν χαρδρα. /Eκε, πο4 τ> νερ-, πο4 ρει µσα της, +κο&γεται ?ς
µον-τονο <ρ-<ρ-<ρ. @Aς π8η κανε
ς κποτε σ µι χαρδρα, γι ν’ +κο&σ8η π!ς
τραγουδB (ραρατραρα) τ> νερ- της. Kραυο4 +κο&γεται  Kεραυν>ς Στρ  C

στραπ2 κι +νµεσα σ .αµ.ακερ ς κουµουλοσυννεφις, κα

τ$ρα δ πντοτε,
+κο&η κανε
ς τ µπο-µπο-µπο-νητ ν µπουµπουνζουν. Kα
στ2ν καθηµε-
ριν-τητα, κρ - τ> κλαδ, πο4 σπει. Kραδ6-κλαδ
(5ναλλαγ2 τ!ν δ&ο Fγρ!ν συµ-
φ$νων λ,ρ).

H γννηση τ
ς Γλσσας π τ Φση
!ς <ρχισαν λοιπ>ν ν διαµορφ$νωνται ο γλ!σσες τ!ν διαφ-ρων +νθρω-

¶ π6νων µδων; Θεωρ! (τι  εJεργτης τς 5πιστ9µης τς γλωσσολογ6ας

H.Λ. Tσατσ-µοιρος µ τ> .ι.λ6ο του «NIστορ6α Γενσεως τς NEλληνικς
Γλ$σσας», (5κδ. «∆αυλ>ς» 1991), )θεσε γι πρ$τη φορ τ> ζ9τηµα στ
ς σω-
στς του .σεις. Θ τολµ9σω ν τ>ν +ποκαλσω µγιστο +ρχαιολ-γο τς NEλλη-
16142 ∆ΑΥΛΟΣ/248-249, Aaγ. - Σεπτ. 2002

νικς Γλ$σσας. Kι <ς µ2 ταχιαλαλ9σουν 5π’ αJτο ο +γνοοντες τ> )ργο του
αJτ-.
Στ2ν 17η σελ6δα το .ι.λ6ου του λοιπ>ν καταγρφει τ2ν <ποψ6 του, +φο τ2ν
τεκµηρι$νει +ναγκα6ως κα
καν!ς +π’ <κρου ε\ς <κρον της: «... ο8 ,χοι, ε τε
το/ς προκαλον :ξωτερικ# πρς τν )νθρωπο α τια ε τε το/ς προκαλε< = διος
= )νθρωπος δι# τ6ν >ποστασιακ6ν του :κδηλ@σεων (χαρ , πνος, +κπληξι, θαυ-
µασµς, +ρως, φ0ος κ.).) κα- τAς :ν γ2νει δραστηριτητς του ($πλα, :ργαλε<α,
:πινο3σεις), συγκροτον τ-ς πηγ1ς )λλων Bχων κα- εCκνων, :π- τ6ν =ποων στη-
ρχθηκε = σχηµατισµς τAς
νθρ@πινης γλ@σσας. ... Πρ6τος Eποµ2νως ποµπς
Bχων κα- εCκνων τ
νθρ@πινο περι0 λλον κα- = )νθρωπος. ∆2κτης δ1 :πσης
= )νθρωπος».
Παρατ9ρησι: «συγκροτον»! συν-κροτον <κρ-τος. NH συγκρ-τησι δηλαδ2 ?ς
συν9χησι. /Eπεξεργασ6α `χων. Kα
συνεχ6ζει: «K θε
νθρ@πινη =µ δα, σ1 $ποιο
σηµε<ο το πλαν3τη µας κι )ν παρουσι στηκε, σχηµ τισε, $πως ,ταν φυσικ, κ -
ποια γλ6σσα :ξ
ν γκης, προκειµ2νου ν# :πιτχGη τHν :πικοινωνα µεταξ/ τ6ν
µελ6ν της. AJτ# δ1 τ# «µορφ3µατα» K
ρχ2γονα Lνµατα, µιµ3µατα φυσικ6ν
Bχων κα- φυσικ6ν εCκνων, τ6ν “:µ-φυτευµ2νων” δηλαδH σηµασι6ν,
νταπο-
κρινµενα στHν κοινH
κουστικH κα- LπτικH συνεδησι τAς =µ δος,
ποτελον,
$πως +λεγα, τ φυσικ >πστρωµα :π- το =ποου
νεπτχθη O
νθρ@πινη
γλ6σσα».
NH +ντ6θετη σχεδ>ν <ποψι, αJτ2 τς συµ.ατικ-τητος, τ2ν πο6α Fποστηρ6ζει
κα
 καθηγητ2ς Γ. Mπαµπινι$της, \σχυρ6ζεται οaτε λ6γο οaτε πολ4, (τι µ2
α\τιωδ!ς κα
5ξωλογικ!ς )λα.αν τ bν-µατα τ πργµατα κα
ο +φ8ηρηµνες
)ννοιες σ κθε γλ!σσα. ∆ηλαδ2 εcναι τυχα,ο κατ’ αJτο4ς αJτ> µεταξ4 τ!ν
<λλων, τ> πο,ο +ναφρεται στ> 5ξ$φυλλο το .ι.λ6ου το H. Tσατσ-µοιρου, (τι
ο λξεις K Y ΠEΛΛON, K Y AΘOΣ, K Y ΛIΞ, X Y TPA, P Y TON, ΣK Y ΦOΣ,
ΛHKYΘOΣ, Y∆PIA, Y∆ΩP, YΓPON περιχουν τ> γρµµα Y-U. T> σχµα το
.ασικο δοχε6ου. jH (τι τ> γρµµα P τυχα6ως .ρ6σκεται σ πµπολλες λξεις, πο4
δηλ$νουν ρο9, τ> ρεµα, τ> τρξιµο, το4ς τροχο4ς κ.<.

H σχιζοφρνεια τ
ς «-περφυσικ
ς» γνεσης τ
ς Γλσσας
 +π-ψεις το κ. Γ. Mπαµπινι$τη κα
τ!ν µεγλων τς Γλωσσολογ6ας δα-

O σκλων του, ο πο,οι οJδποτε +µφισ.9τησαν κτι +π> τ2ν «+ρχ2 τς

συµ.ατικ-τητος» (σαχλ> 5πιχε6ρηµα), φα6νεται (τι µπροστ στ 5πιχει-
ρ9µατα το H. Tσατσ-µοιρου δηµιουργον σχιζοφρενικ ς τσεις σ κ-
ποιους 5ρευνητς 5ξ Fπο.-σκοντος µBλλον συγκρητισµο. @Aς 5πισκεφθοµε µι
ττοια περ6πτωσι µεταξ4 πολλ!ν, πο4 µερικ ς 5ξ αJτ!ν +ποτελον «καρα-
µπινBτες» λογοκλοπ6ες το )ργου το H.Λ.Tσατσ-µοιρου +π> διαφ-ρους kλλα-
δεµπ-ρους: Bι.λ6ο «NH πρωτογνεσι τς NEλληνικς Γλ$σσης» το E. /Aκτου-
διανκη, 5κδ. «∆,ον», σελ. 21: «T γρ µµα -E- ε.ναι Qνα διανοητικ δηµιοργη-
µα κα- δ1ν σχετζεται µ1 τHν REλληνικH Φσι. O&τε Tχητικ , ο&τε σχηµατικ ,
ο&τε :ννοιολογικ ». Kα
λ6γο παρακτω: «RO ,χος το γρ µµατος –E– προAλθε
µVλλον
π τ παρατεταµ2νο “εεε” :κ τAς προσπ θειας :πικοινωνας
τµων»
(στ2ν nδια σελ6δα).
T> .ι.λ6ο το H. Tσατσ-µοιρου 5κδ-θηκε τ> 1991 κα
το E. /Aκτουδιανκη
τ> 1996. T> δε&τερο +ναφρει στ2ν 9η σελ6δα του: «∆ιευκρινσεις
ντ- εCσαγωγAς»
∆ΑΥΛΟΣ/248-249, Aaγ. - Σεπτ. 2002 16143

H στιγµ
πο ο λαφοκυνηγο
πιτθενται κατ τν λφων.
M!σα στ" δσος % θρ-(ος πο
κνουν ο θ-µνοι, καθ*ς θρ-
α+ονται ,π" τ θ-ηρµατα, πι-
σ+ρει τ
ν προσοχ
το. θ-εο., θ-
οο., θ-ηρευτο., /στε ν θ-
ε0ται, ν θ-!1η κα ν «λα+ν1η»
τ
ν θ-4ρα 5 στς θ-ηλει6ς 5 στς
θ-+ρες, 7που λλοχε+ει % 8διος
µ6 το ς 9λλους θ-εο ς – θ-οο+ς,
7πως δεχνει ; σκην
τ<ς πα-
νρχαιας α=τ<ς >ραχογραφας.
?Aπ" τ
ν µακρ περοδο τ<ς θ4-
ρας προ<λθαν 7λες σχεδ"ν ο ρ-
ζες τν Bλληνικν λ!ξεων το.
λ4µµατος «Θ». (?Iχνογρφηµα
το. J.G.D. Clark ,π" προϊστο-
ρικ
>ραχογραφα· >λ. Hawkes-
Woolley, «History. – Παλαιολι-
θικ
ποχ4», εJκ. 28B). (Bλ.
?Hλα Tσατσ(µοιρου, «Iστορα
Γεν!σεως τ<ς Eλληνικ<ς ΓλRσ-
σας», φιλολογικ
πιµ!λεια
∆ηµ. I. Λµπρου, Uκδ. «∆αυλ"ς»
1991, σελ. 183.)

«... RΩς :κ τοτου )λλοτε δυνατν ν# συµ0αδζGη τυχαως µετ# )λλων

ναλγων
:ργασι6ν κα- )λλοτε ν#
ποµακρνεται
π πVν $,τι
ποτελε< “κοινH γν6σι”».
Προσωπικ +µφι.λλω γι τ> «συµ0αδζει τυχαως», παρ’ (λο πο4 δ ν δ&ναµαι
ν τ> +ποκλε6σω.
/Aλλο (µως 5ντοπ6ζω τ> πρ-.ληµα σ’ (λα αJτ τ τελευτα,α: Θ µποροσε
ν Fποστηρ6ξ8η κανε6ς, πxς  <νθρωπος δηλ$νει (τι τ> γρµµα E «δ1ν σχετζε-
ται µ1 τHν REλληνικH Φσι» (µ9πως <ραγε σχετ6ζεται µ κποια <λλη;) yOµως
αJτο
πο4 +ναφωνοσαν τ> παρατεταµνο «EEE» δ ν zσαν {ντα τς φ&σεως X
µρος αJτς; AJτο6, ο <νθρωποι!; jH µ9πως ο `χοι τ!ν +νθρ$πων δ ν +ποτε-
λον φυσικ> φαιν-µενο, τ> πο,ο µλιστα 5πανεισδ&ει στ |τα τους. Φυσικ$-
τατα, µποροµε ν ποµε +.ασαν6στως.
Mι Fποψ6α µας µBς ψιθυρ6ζει, (τι στ2ν περ6πτωσι αJτ2  <νθρωπος κα
τ
καµ$µατ του δ ν θεωρονται φυσικ· κι αJτ-, 5πειδ2 Uνα Fπερφυσικ> {ν τ>ν
δηµιο&ργησε: σ πολλ ς θεωρ9σεις  Θε>ς Γιαχ.. Σ’ αJτ> τ> χωµατνιο πλσµα
 Θε>ς φ&σηξε µσα στ> στ-µα του τ2ν ψυχ2 κα
τ> πνεµα του. Kα
λ-κληρη
λοιπ>ν τ2ν γλ$σσα του· τ2ν µιλ6α. NO /Aδµ `ξερε ν µιλB 5ντελ!ς 5ξ +ρχς του!
N π!ς τ> διανοητικ> (πνεµα) προηγε,ται το 5ξελικτικ!ς φυσικο το <κρως
µακροχρ-νιου· το περιπετει$δους· το παιδευτικο· το 5ναγ$νιου· το +πο-
στακτικο κα
το +φαιρετικο. NO <νθρωπος κουκλοπα6γνιον το «Θεο-δηµι-
ουργο». NO Θε>ς zταν  Λ-γος· κα
τ>ν )δωσε στο4ς +νθρ$πους. Π!ς τ$ρα ν
16144 ∆ΑΥΛΟΣ/248-249, Aaγ. - Σεπτ. 2002

ξεστοµ6σ8η κανε
ς (τι ο <νθρωποι διαχειρ6ζονται τ
ς γλ!σσες τ!ν ποιωνδ9πο-
τε θε!ν!

H «µαθηµατικ» π'δειξη:
O κωφλαλος 4νθρωπος

/O
µως συγγν$µη· λοφνερα ξεφ&γαµε· παρεκκλ6ναµε. O γλ!σσες τ!ν
+νθρ$πων γενν9θηκαν κα
διαµορφ$θηκαν +π> το4ς `χους τς φ&σε-
ως κα
αJτ!ν τ!ν \δ6ων. /Eκτ>ς κι <ν  Θε-ς... Πρ>ς αJτ2 τ2ν κατε&θυνσι
θ προ.λουµε τ$ρα µι <λλη φρουσα, +ναγνωρ6ζοντας τ> µοναδικ>
τς φ&σεως· αJτο το σ&µπαντος κ-σµου. T> κλειδ
γιB µBς λγεται κωφλα-
λος <νθρωπος. @Aς 5ξηγηθοµε: NO κωφλαλος διαθτει σ +ρτι-τητα (λα τ
}χητικ του {ργανα (πλ2ν σπαν6ων 5ξαιρσεων), {χι (µως κα
τ2ν δυνατ-τητα
τς µιλ6ας. /Eκτ>ς κι <ν το Fποκινηθ8 τεχνηντως· µ πολ4 κ-πο +λλ µ πε-
νιχρ +ποτελσµατα. Γιατ6 δ ν µπορε, ν µιλ9σ8η; ∆ι-τι δ ν +κο&ει. ∆ηλαδ2 C
+κο2 +παραιτ9τως κινε, τ2ν γλ$σσα πρ>ς λ-γον· πρ>ς µιλ6α· πρ>ς +νπτυξι
γλ$σσας. Ecναι πολ&γλωσσος· εJρ&γλωσσος. NH +ποτυχηµνη του 5κδοχ2 στ>
γλωσσικ- του λγεται φαφλατ ς. NO πλοτος τ!ν }χητικ!ν 5ρεθισµτων το
kλλαδικο χ$ρου-τοπ6ου,  πο,ος 5ξωθε, τ
ς }χητικς του +ντιδρσεις +ναλ--
γως, +ποτελε, τ2ν α\τ6α τς πλο&σιας ποικιλ6ας τς NEλλην6δος γλ$σσας. NIκαν!ς
τ> 5πεξηγε,  H. Tσατσ-µοιρος.
Kαταληκτικ!ς 5π
πλον \σχυρ6ζοµαι: Στο4ς τ-πους αJτο&ς, το4ς kλλαδικο&ς,
ο 5ποχ ς χορε&ουν +διαλε6πτως µ&ριους δυ> χορο&ς. Mι διαφωνητικ2 bρχ9-
στρα ~πντων τ!ν στοιχε6ων τς φ&σε$ς τους. O +τλειωτες 5παναλ9ψεις τους,
µητρες τς µαθ9σεως τ!ν +νθρωπ6νων {ντων πο4 φιλοξενον. Mι διακατ9χησι.
NO Xριστιανισµ>ς κατασαχλοπο6ησε τ
ς kλληνικ ς )ννοιες κα
+ρετς. Kατ’ αJτ>ν
κατ9χησι, δηλαδ2 «δι το `χου πτ$ση πρ>ς τ κτω» (!), πει ν π8 µουγκα-
µρα. Φαντασττε 5ρ$τησι σ χριστιανικ> κατηχητικ-! ∆ι-τι θε-ς του εcναι 
Λ-γος· κα
µηδποτε  διλογος! @Aς +ναλογισθοµε τ
ς µονοτον6ες τς /Eρ9-
µου. /Eκε, +νακαλ&φθηκε  θε>ς το Mωυσ. NH @Eρηµος δ ν διαθτει ποικιλ6α
`χων· διαθτει Uναν µον-τονο zχο, (ταν τ>ν διαθτ8η· (ταν φυσB  <νεµος. Πρ--
κειται περ
kν>ς .ουητο.
AJτ> µετφερε στ2ν EJρ$πη  Xριστιανισµ-ς: T2ν µονο-τον6α τς /Eρ9µου.
Mσα σ’ Uναν χ!ρο, τ2ν NEλλδα, (που Fφ6σταται C Παν-λαλι τς φ&σεως· 
bργασµ>ς τς Παν-ποικιλ6ας· στ π-δια το Παν(τ)-ς.

O
Πν τς EJρ$πης δ ν +πθανε. Συνεχ!ς τραγουδB τ τραγο&δια του. T>
χριστιανικ> .ουλοκρι µ-νον 5µποδ6ζει τ2ν εnσοδ- τους στ |τα τ!ν
+νθρ$πων της. T παιχν6δια τς 5ντροπ6ας κα
τς εJθαλε6ας της τ$ρα
+νε.ζουν τ2ν θερµοκρασ6α τς +τµ-σφαιρς της. MBλλον C <νοδος
αJτ2 κοντε&ει πρ>ς τ> καν> σηµε,ο, στε ν λυ$σ8η τ .ουλοκρια στ αJτι τ!ν
+νθρ$πων της. Kα
τ-τε θ ξανακο&σουν τ +νθρ$πιν της {ντα τ µαγευτικ
της τραγο&δια. T-τε θ’ +ρχ6σουν 5ξαρχς ο χορο
πο4 ~ρµ-ζουν στ δικ της
π-δια.
Kι ο γλ!σσες θ µιλον NEλληνικ τ νο9µατ τους. T-τε ο θεο6 της θ σω-
πσουν µπροστ στο4ς δηµιουργο&ς τους: το4ς yEλληνες. /Aν6κανοι ν +πα-
ντον +πναντι σ µι Fπρθεη +νθρωπι.
Στα.ρος Bασδ!κης