wij mensen verwachten soms veel van elkaar,

maar blijven liefst zelf buiten schot.

wij hebben kritiek en regeren elkaar.
maar nooit bouwen wij eens iets op.

retrein:
ik vraag je o. mens stel eisen aan jezelt.
en leef niet alleen voor jezelf.

o, mens zie je niet hoe een ander steeds lijdt,

als j'hem zijn illusies ontneemt.
zeg waarom ben jij toch zo eigengereid.
terwijl je 't geluk ook verspeelt.

al jaren, je eeuwen duurt nu al die strijd,

is'dat soms voordelig voor mij.
jij vraagt met een stem vol van afgunst en nijd,
waarom zeg je dat tegen mij.

o, mens schiet de ander nu toch vlug te hulp,

hij wacht op een handdruk van jou,
toe kom nu tevoorschijn, en kruip uit je schulp,
de ander verwacht iets van jou