นางสาวณัฏฐา จันทสาร

รหัสนักศึกษา 5006643471

ผู้ให้สัมภาษณ์ ชือ่ นางขจร แก้ววงศ์วาน อาชีพ แม่บ้านทำาความสะอาด ที่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

อายุ 54 ปี สถานที่ให้สัมภาษณ์ ตึกกลุ่มเรียนรวมสังคมศาสตร์ ชัน้ 4 ห้อง SC4004

ถาม ขอทราบชื่อของคุณป้าหน่อยค่ะ?

ตอบ ป้าชื่อ ขจร นามสกุล แก้ววงศ์วาน

ถาม ช่วยเล่าประวัติของคุณป้าให้ฟังเล็กน้อยได้ไหมค่ะ?

ตอบ ป้าเป็นคนจังหวัดนครปฐมแต่กำาเนิด เป็นลูกคนที่ 9 คนสุดท้อง พี่ๆส่วนใหญ่ก็เป็นผู้ชาย พ่อแม่ไม่ค่อย

สนใจเท่าไหร่ ป้าเลยได้เรียนแค่ ป.4 เวลาส่วนใหญ่ก็ช่วยพ่อแม่ขายของบ้าง ทำางานบ้านบ้าง ช่วยพี่ๆบ้าง เลย
ไม่ค่อยมีเวลาเป็นของตัวเองเท่าไหร่ พออายุ 20 ก็ย้ายเข้ามาทำางานที่ปทุม จากนั้นก็ไม่ค่อยได้กลับบ้านที่
นครปฐมบ่อยนัก

ถาม คุณป้ามีครอบครัวแล้วหรือยังค่ะ?

ตอบ ตอนนี้ก็อาศัยอยู่กับสามี ไม่มีลูกแท้ๆ มีแต่ก็ลูกบุญธรรมอีก 2 คน สามีก็ทำางานเป็นยามอยู่ที่เดียวกันนี่

แหละ ส่วนลูกบุญธรรมคนแรกเป็นผู้ชาย รับมาเลี้ยงตั้งแต่ 4 เดือน เป็นลูกของพี่ชาย ซึ่งพ่อแม่ของเค้า
ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต จึงรับมาดูแล รักเหมือนลูกแท้ๆตอนนี้อายุได้ 30 กว่าปี แต่งงานมีครอบครัวแล้ว มี
ลูกชาย 1 คน ส่วนลูกคนที่ 2 เป็นผู้หญิง พ่อแม่หย่าขาดจากกันจึงไม่มีคนคอยดูแลเลย สงสารเด็กจึงรับมา
เลี้ยงตั้งแต่อายุ 3 ขวบ ตอนนี้กำาลังรักษาโรคเอดส์อยู่ เป็นมาตั้งแต่อายุ 20 กว่าปี รู้ตวั ตั้งแต่ตั้งท้อง แต่โชคดีที่
เด็กในท้องไม่ได้มีเชื้ออยู่

ถาม แล้วเขามีอาการเป็นอย่างไรบ้างค่ะ ?

ตอบ ก็เชื้อก็เริ่มหายไปเรื่อยๆ ตอนนี้ดีขึ้นเยอะ ตอนแรกเป็นแผลสดเต็มตัว ต้องคอยทำาแผลตลอด ตอนนัน้

ต้องไปหาหมอเกือบทุกอาทิตย์ ค่ารักษาก็ไม่ใช่น้อย ค่ายาก็ประมาณ 5,000 บาท ทำาเอาแทบแย่เหมือนกัน
ตอนนี้ก็ไปหาหมอเดือนละครั้ง แผลก็เริ่มแห้งหมดแล้ว เห็นลูกเป็นอย่างนี้ก็ทำาใจลำาบาก ถ้าเลือกได้คงอยาก
จะเป็นแทนแก เห็นแล้วรู้สึกเจ็บแทน
ถาม คิดว่าการตัดสินใจที่ยากที่สุดที่พบมาคืออะไรค่ะ ?

ตอบ ก็คงเป็นตอนที่ต้องตัดสินใจที่จะลาออกจากงานที่รัก ที่ทำาตอนแรกที่บริ ษัท ไทยเฮโร ที่ต้องลาออก

เพราะ ต้องมาดูแลลูกที่เป็นเอดส์ เพราะงานที่ทำาตอนนั้นทำาเป็นงานกะ บางทีก็ต้องไปทำาแทนเพื่อนบางคน
ทำาให้เวลาที่จะดูแลลูกมีน้อย เพราะโรคนี้อย่างที่รู้กันต้องเอาใจใส่เป็นพิเศษ เลยต้องลาออกมาขายของ ขาย
พวกเหล้า เบียร์ ทั้งส่งทั้งปลีก งานก็หนักพอตัว แต่ต้องอดทนเพื่อลูก เพราะถ้าเราไม่ดูแลเค้า คงไม่มีใครแล้ว
เพราะพ่อของเด็กก็หนีหายไป คนเป็นแม่ก็ทนเห็นลูกลำาบากไม่ได้

ถาม แล้วมาทำาอาชีพแม่บ้านได้ยังไงค่ะ ?

ตอบ ก็พอลูกเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วเราก็พอมีเงินเก็บบ้าง เลยคิดว่าอยากจะทำาอาชีพที่สบายๆหน่อย ไม่ต้องวุ่น

ทั้งวันเหมือนตอนขายของ อีกอย่างป้าจบแค่ ป.4 มีงานให้เลือกทำาไม่มาก เพราะอายุก็ไม่ใช่น้อยแถมการ
ศึกษาก็ไม่ค่อยสูง ในความคิดของป้าอาชีพแม่บ้านก็เป็นอาชีพที่สุจริต แล้วก็ไม่ต้องลำาบากอะไรมาก แล้วก็มี
ประกันสังคมให้อีกตั้งหาก เพราะป้าสุขภาพไม่ค่อยดีต้องเข้าโรงพยาบาลอยู่บ่อยๆ เป็นอะไรเล็กๆน้อยๆอยู่
เรื่อย

ถาม มีความสุขกับงานที่ทำาตอนนี้ไหมค่ะ ?

ตอบ มีความสุขมาก เพราะมีเพื่อนร่วมงานที่ดี น่ารักกันทุกคน พอมีปัญหาก็คอยช่วยเหลือกัน พอลำาบากก็

ให้กำาลังใจซึ่งกันและกัน เพราะฉะนั้นแม้ว่างานจะหนักแค่ไหน แต่ถ้ามีเพื่อนที่ดีอย่างนี้ก็อยากที่จะทำาต่อไป
เรื่อยๆ

ถาม ในแต่วนั คุณป้าต้องทำาอะไรบ้างค่ะ ?

ตอบ ป้าตื่นตั้งแต่ตีห้า งานเข้าเจ็ดโมง ป้าเป็นคนรักงานมาก จะมาก่อนเพื่อนๆทุกคน มาเตรียมอุปกรณ์ในแต่

วันทุกๆเช้า เตรียมพวกคอมพิวเตอร์ เครื่องฉาย ให้อาจารย์ พออาจารย์มา จะได้เริ่มสอนได้เลย แล้วก็
ทำาความสะอาดห้องเรียนต่อ ก็จัดโต๊ะ กวาดพื้น ถูพื้น ทั่วๆไป แล้วจากนั้นก็ทำาไปทำาห้องนำ้า จากนั้นก็กวาด
พื้นทั้งชั้นเด็กเข้าเรียนเก้าโมงครึ่ง ป้าก็กลัวเด็กร้อน ก็จะเปิดแอร์เอาใจเด็กตั้งแต่แปดเกือบเก้าโมง พอเด็กเข้า
เรียน ป้าทำาความสะอาดพื้นระเบียงไปเรื่อยๆ พอเหนื่อยก็มานั่งพัก พอเด็กเลิกเรียนตอนเที่ยง ป้าก็เข้าไปปิด
แอร์ ทำาความสะอาดอีกรอบ แล้วก็ไปกินข้าว พอเสร็จก็รีบมาเปิดแอร์ให้เด็กอีก เพราะรูว้ ่าอากาศร้อน กลัว
ว่าเด็กๆจะบ่น แล้วก็เตรียมอุปกรณ์ให้อาจารย์อีกครั้ง แล้วก็เลิกงานประมาณห้าโมงกว่า เพราะเด็กเรียนเสร็จ
ประมาณสี่โมงครึ่ง บ้างก็ห้าโมง พอทำาความสะอาดเสร็จก็กลับบ้าน ทุกๆวันก็จะเป็นแบบนี้ มีแค่เฉพาะช่วง
สอบที่ต้อง จัดโต๊ะสอบ ก็เท่านั้น

ถาม คิดว่าหัวใจหลักของงานนี้คืออะไรค่ะ ?

ตอบ ป้าคิดว่า งานทุกงานต้องมีความรับผิดชอบกับงานที่ได้รับมอบหมายเป็นสำาคัญ งานถึงจะสำาเร็จลุล่วง

ไปได้ด้วยดี แล้วอาชีพนี้ก็ต้องมีความละเอียดด้วย เพราะต้องทำาความสะอาดให้เนี้ยบ ไม่ใช่แค่ทำาส่งๆไปงั้น
เพราะบางทีหัวหน้าก็จะมาตรวจ ถ้าพบว่าจุดไหนไม่เรียบร้อยก็ต้องรีบจัดการทันที

ถาม คุณป้าคิดว่าข้อดีของตัวคุณป้าคืออะไรค่ะ ?

ตอบ ป้าคิดว่า ป้าเป็นคนมองโลกในแง่ดี ไม่เครียดกับปัญหาที่มีอยู่ แต่จะพยายามหาทางแก้ไขที่ดีที่สุด

สำาหรับปัญหานั้นๆ เพราะป้าคิดว่า ชีวิตคนเราก็มีเพียงเท่านี้ เครียดไปก็ไม่ได้ทำาให้อะไรดีขึ้นมา อีกอย่างคือ
ป้าเป็นคนขยัน รักงาน ตั้งใจทำางานทุกงานที่ทำาให้ดีที่สุด แม้ว่างานนั้นจะหนักขนาดไหนก็ตาม ป้าก็จะ
พยายามทำาตรงนั้นให้สุดความสามารถ แล้วป้าก็เป็นคนใจดี นึกถึงคนรอบข้างตลอด ใครอยากได้อะไร ป้าก็
พยายามหามาให้หมด ไม่หวง ชอบให้คนอื่น เพราะป้าคิดว่าการได้ให้คนอื่นคือความสุข ที่หาอะไรมาแทน
ไม่ได้ทั้งนั้น เพราะเมื่อเรามี เราก็ควรที่จะให้บ้าง

ถาม พบปัญหาในงานนี้บ้างไหมค่ะ ?

ตอบ งานทุกแบบก็ต้องมีปัญหาทั้งนั้นแหละ ปัญหาที่พบบ่อยในงานนี้ก็จะเป็น เด็กชอบไปเล่นคอมพิวเตอร์

ซึ่งป้าเตรียมไว้ให้อาจารย์ใช้สอน บ้างก็แอบเข้าห้องก่อนเวลาเรียน บางทีก็ขยับโต๊ะเล่น แต่ป้าก็เข้าใจ เพราะ
เค้ายังเด็กอยู่ก็ชอบเล่นชอบสนุก เลยไม่ค่อยหนักใจเท่าไหร่ เพราะมันก็เป็นเรื่องธรรมดาของเด็กๆ

ถาม คุณป้าทำาอาชีพเสริมอะไรบ้างรึเปล่าค่ะ ?

ตอบ ไม่ได้ทำาอะไร เพราะขาป้าไม่ค่อยดี ทำาอะไรหนักๆมากไม่ได้

ถาม ตอนเด็กๆคุณป้ามีอาชีพที่ใฝ่ฝันไหมค่ะ ?

ตอบ ตอนเด็กป้าฝันอยากจะเป็นครู เพราะป้าชอบอยู่กับเด็กๆ อีกอย่างป้าอยากจะสอนให้ลูกศิษย์เป็นคนดี

อยากที่จะเป็นครูที่เข้าใจเด็ก เข้าใจในตัวของเค้า แต่ป้าก็ไม่มีโอกาสตรงนัน้ เพราะได้เรียนน้อย ถ้าเลือกได้
ป้าอยากจะเรียนสูงๆ เพื่อที่จะได้มีอาชีพที่ดีกว่านี้ แต่เท่านี้ป้าก็พอใจกับที่เป็นอยู่แล้วล่ะ
ถาม คุณป้าตั้งเป้าหมายกับชีวิตในตอนนี้ว่าอย่างไรบ้างค่ะ ?

ตอบ เป้าหมายหรอ ป้าก็ไม่ได้ตั้งเป้าหมายไว้หรอก เพราะป้าก็คิดว่าตัวเองคงจะอยู่ได้อีกไม่นาน เพราะ

สุขภาพก็แย่ แล้วอายุก็มาแล้ว ป้าไม่ค่อยกล้าหวังสักเท่าไหร่ แค่คิดว่าทำาปัจจุบันให้ดีที่สุดก็พอ ถ้าให้ตั้งเป้า
หมายก็คงจะเป็นทำางานเก็บเงินให้ได้เยอะ เก็บไว้ให้ลูกๆหลานๆไว้ใช้เมื่อยามจำาเป็น เค้าจะได้ได้เรียนสูงๆ
มีอาชีพการงานที่ดี มีชีวิตที่สมบูรณ์แบบ ไม่ต้องมีทนลำาบากเหมือนป้า ชีวิตป้าก็มีเท่านี้ คงจะแก้ไขอะไร
มากไม่ได้ แต่สำาหรับพวกเขายังมีอนาคตอีกไกล ป้าก็อยากให้เค้ามีอนาคตที่ดีเท่านั้น