ோோோரஜ லயி ஃோோோரோே - ோிரமமரோோன -

ோோோரஜ லயி ோோோரோே (1899–1986) வின் ெெயர் ெல காரணங்களுக்காக

சர்வேேசஇலக்கியே்ேிலும் நவீன ேமிழ் இலக்கியே்ேிலும் ெோடர்ந்ேு ேெசெ்ெட்டு வருகிறேு. ஒ ரு

நாவல் கூூட எழுோமல் நவீன–ெின் நவீனே்ேுவ ெுைனகைே எழுே்ைே மாற்றியைமே்ே ேொர்ேே,

லததீன அெமரிகக நோவலின தநைத எனற கரதபோடகிறோர. அடபோைையில ோோோரோே ஒர

கவிஞர். ோிறகதோன அவர சிறகைத எழததோளர. எெ்ெடி ேேக்ஸ்ெிய ைர முேலில் க வ ி ஞ ர் என் று

அைைதத ோிறக நோைகோசிரியர எனற ெசோலோவோோமோ அபோட. ஆங்கில–அெமரிக்க

இலக்கியங்களின் சங்கமங்கள் நடெ்ெேும் ேொர்ேேவின் ெுைனகைேகளில்ோன். வாழ்ேலின்

ோிரதோன ோகளவிகைளயம, மரமஙகைளயம, சிக்கல்கைளயும் ேொர்ேேவால் ஒரு

ூகுண்டூூசியின் ேைலயில் உட்கார ைவக்க முடியும். ேனக்ெகன ஒரு விவரைண ெமாழிையே்

ேேர்ந்ெேடுே்ேுக் ெகாள்ள அவர் ேமற்ெகாண்ட ெயணே்ேின் வாயிலாக லே்ேீன் அெமரிக்க

எ ழுே்ோ ள ர்க ளுக் கும் அ ே ன் இல க்கி ய ே்ேிற் கும் ெெ ரும் ெய ைன ஈட்டிக் ெகா டுே்ேவ ர். அவர

எ ழுே ே் ெோ ட ங்கி ய ேொ ேு இ ருந்ே ஸ்ொன ி ய ெமா ழ ி ய ி ன் ேொ ே ா ைம ைய உணர்ந் ேு,

ோிரகைைபரவமோக இலககிய வைகைமகைள மனனிலலோத வைகயில ோிைைததம, லததீன

அெமரிககோவின ோோரமோரியஙகைள மீடெைடததம, மறகடடமோனம ெசயதம, ெமோைி

ரீதியோன ெகடை ோைககஙகைள ஒதககியம ஒர தலலியமோன ெமோைிைய உணைோககினோர.

ோோோரோேவின எழததககைள ஆரோயம ோோோத நவீன லததீன அெமரிககோவின எலலோ

இலக்கியெ் ேொக்குகைளயும் உள்வாங்கிக் ெகாள்வேற்குச் சமமானெோரு அனுெவம் கிட்டும்.

ேனிே்ேுவமானெோரு அர்ஜன்டீனிய ேேசீய கலாச்சாரே்ைே ேூூக்கிெ் ெிடிக்காமல் ஒரு விளிம்ெு

நிைலவாேியாகேவ அரசியல் ேகாட்ொடுகள் ெகாண்டிருந்ோர். ோோோரோேவின எழததககள–அைவ

சிறுகைேகளாகட்டும், கட்டுைரகளாகட்டும், கவிைேகளாகட்டும்– ஒவ்ெவான்றுேம ெோடர்ச்சியாக

வாசகைன சவாலுக்கு இழுெ்ெைவ. ேேசீயவாேம், யதோரதத வைக நோவல, ேே்ேுவார்ே்ே

கறார்ே்ேன்ைம, ெகாள்ைகவாேம், அரசோஙகஙகள இவறைற அவரின எழததககள ஏதோவத ஒர

வைகயில் சீண்டிக் ெகாண்ேடயிருெ்ெைவ.

“I believe that some day we will deserve not to have governments” என் று Dr.

Brodies’ Report (1970) ெோகுேிக்கு எழுேிய முன்னுைரயில் எழுேியிருக்கிறார். ேேசீயவாேமும்

யதோரததவைக நோவலம ஒோர தனைமயோனைவ எனற ோோோரோே கரதினோர. விேநாே வைக

(அலலத பைனவ) எ ழுே் ேுக்கேள ய ே ா ர்ே்ே வ ைக எ ழுே் ேுக்க ளுக்கா ன ெொ ருே்ேம ா ன

விேமுறிெ்ொனாக இருக்க முடியும். இருெோம் நூூற்றாண்டின் விேநாே வைகக் கைேகளில்

ோயஙகரஙகளம அசசமம இலககிய ரீதியோன, மறறம ெோளதிக ெமயமைம மீறம

சிந்ேைனகளால் ஈடு ெசய்யெ் ெட்டுவிட்டன. எல்லா வி ேநா ே வ ைக இல க்கி யெ்ெிர ே ி க ளும்

யதோரதத வைகப ோிரதிகளின ஒறைறப ோோரைவயில உலகதைதப ோோரககம தனைமையக

ேகள்விக்குட்ெடுே்ேுகின்றன. இந்ே
ூ நிகழ்முைற ேிடீெரன இருெோம் நூூற்றாண்டில்

உருவாகிவிடவில்ைல. ோதிெனடைோம நறறோணடன மததியிலிரநோத இதன ோவரகைளப ோோரகக

மடயம. ோதெதோனோதோம நறறோணட (ெகாேிக்-Gothic-நாவல்கள்) விேநாேக் கைேகளில்

அசரரகளம, மோயோோோலஙகளம, மநதிரமம நிோம அலலத யதோரதததைத உறததிக

ெகாண்ேடயிருந்ேைவ. ோதெதோனோதோம நறறோணட இறதியில அசரததவம எனோத

மோனோவியலின மலம இைபெோயரசசி ெசயயபோடைத. காரணம் மேனாவியலின் மூூலேம ேவறுவாக

இருே்ேைலயும் ெிற (the Other) வாக இருே்ேைலயும் வியாக்கியானெ்ெடுே்ே முடிந்ேேு.

ெமோைியின வோயிலோ¡க எழுேெ்ெட்ட இலக்கியெ் ெிரேிக்கு ெவளிேய இருக்கும் உலகே்ேிைனச்

சுட்ட
ூ ேவண்டிய கட்டாயம் முடிந்ேு ேொய் இருெோம் நூூற்றாண்டில் ெுைனகைே ேன்ைனே்

ோேன சுட்டிக் ெகாள்ள ேவண்டிய ேன்னாட்சியின் அவசியே்ைே உணர்ந்ேு ெகாண்டு விட்டேு.

ோரிசசயததனைமையயம அதன விைளவோக வரம சலிபபததனைமையயம நீககவதறக

ெோரமோோலம ெசோலலின ோிடயிலிரநதம, ோோரைவப பலனகளின ோிடயிலிரநதம அகனற ோோோய

விட்ட முழுமுற்றான ேவறு (Absolute Other)ைவ நவீன ெுைனகைே எழுே்ோளன் ேேர்ந்ேு

ெகாள்கிறான். வரலாற்றில் கலாச்சார ஒடுக்கு முைறகள் ேநரடியாகவும் அவற்றுக்கு இைணயான

ஆனால் ெுறம்ொன ெவளிெ்ொட்டு சக்ேிையயும் உருவாக்குகின்றன. ேிோரோனிமஸ ோோோஷ

என்ெவரி ன் சி ே்ேி ர ங்க ைளெ் ொ ர்க் கும்ேொ ேு இ ேு ெே ள ி வ ா கெ் ெுரிய க் கூூடும். ேமிழ்நாட்டுக்

ேகாயில்களின் யாளிகள், ோரோமோனிய கடடைக கைலயில நீர ெகோடடம வோயோக அைமயம

கார்காயில்கள், ·ோீனிகஸ ோறைவகள, ெகாம்ெு முைளே்ே குேிைர எல்லாேம ெுைனவு, விேனாேம்

ஆகியைவ மனிேனுக்கு, அவனத சோதோரைததவதைத மீறவதறகத ோதைவபோடடக

ெகாண்ேடயிருெ்ெைவ என்ெைே உணர்ே்ேும்.

யதோரதத வைகக கைதகள மடடோம ோோோரோே ோோோனறவரகளோல ஒதககபோடைன. ோோோரோே

ேநரடிக் கைே (Straightforward Narratives) கைளயும் எழுேி இருக்கிறார். ேநரடிக் கைே

என்ெ ேு உே்ேி க ைள வில க்கி வி டுவ ேு. இந்ே மாேிரிக் கைேகைள Dr. Brodie’s Report இல்

ோோோரோே எழதியிரககிறோர. உே்ேிச் சிக்கல்கள் இல்லாே ெல லகுவான கைேகைள

இே்ெோகுெ்ெில் ெடிக்க முடியும்.குறுக்கீட்டாளர்,ோரோெசனோைோவின கைத, மோறக எழதிய

ேவோகமம், ஆகியவற்ைற எடுே்ேுக்காட்டுகளாகக் குறிெ்ெிடலாம். யதோரதத வைக இலககியப

ோிரதியின ஒரைமததனைம அலலத ஒறைற உலகபோோரைவையத தோககவதறக சிறநத மைறயில

ோயனோடவத தபோறியம கைத. எட்கர் ஆல ன் ேொ என்ற அ ெம ர ி க்க ந ா வல ாச ி ர ி ய ர், மறறம ோி.

ேக. ெசஸ்ட்டர்டன் என்ற ஆங்கில நாவலாசிரியர் ஆகிேயாைர ேொர்ேே ஏன் சிலாகிக்கிறார்

என்ெ ேும் ந ம க் குெ் ெுரியும். மோனோவியல நோவலோசிரியரகைளயம ோோோரோே தோககியிரககிறோர.

நாவலாசிரியர்கள் கைே ெசால்வேற்கு மறந்ேு ேொய்விட்டார்கள் என்றார் ேொர்ேே. ேுெ்ெறியும்

கைேகைளெ் ெடிே்ே ெிறகு எடுே்ேுெ் ெடிக்கெ்ெடும் இலக்கிய நாவல் அைமெ்ெொழுங்கு சிைேந்ேு

காணெ்ெடுவோகவும் ேொர்ேே கூூறியுள்ளார். 1940 களின் ெோடக்கே்ேில் ேன் இளம் நண்ெரான

அைோ·லப ோிோயோய கோசெரஸ எனோவரைன இைைநத ைநயோணடததனமோன தபோறியம

கைேகைள Bustos Domecq என்ற ெுைனெ்ெெ ய ர ில் எ ழுேி ய ி ருக்கிற ா ர். ஒ ரு ெிர ே ா ன

ெவளியீட்டாளருக்காக ேுெ்ெறியும் கைேகளின் ெோடர் ெோகுேிகைளே் ெோகுே்ேும்

ெகாடுே்ேுள்ளார்.(The Seventh Circle).

ஒ ரு அ ர்ஜன்டீனிய எ ழுே்ோ ள ர் என்ற வ ைக ய ில் ேொ ர்ேேவுக் கு கடினம ா க ெொ றுெ்ெுகள்

இருந்ேன. கிெளரிகலிசமும், ேேசீயவாேமும், ரோணவ ோலமம ோிோரஸீைலச சீரைிதத ோல

சமயங்களில் சர்வாேிகாரே்ேிற்குக் ெகாண்டு வந்ேு நிறுே்ேின. ோோோனஸ அயரஸ நகரதைதயம

அதன மனிதரகைளயம பரோைிகபோடததவதன மலம தனககோன எழததோள தரமஙகைள

உருவாக்கிக் ெகாண்டார் ேொர்ேே. ேனேு அர்ஜன்டீனிய வரலாற்றிைன அவரேு முன்ேனார்களின்

குழுவிலிருந்ேு உருவாக்கிக் ெகாள்கிறார். ோதெதோனோதோம நறறோணடல இரநத

சர்வாேிகாரே்ைே எேிர்க்கவும் அர்ஜன்டீனாவின் சுேந்ேிரே்ைேெ் ொேுகாக்கவும் ேொர்ேேவின்

மனோனோர (ேந்ைே வழி ோே்ோவான கர்னல் ·ோிரோனசிஸோகோ ோோோரோே) உேவி

ெசய்ேிருக்கின்றனர். ோதெதோனோதோம நறறோணடல ோரோசோஸ (Rosas)ம இரோதோம நறறோணடல

ெோோரோனம (Peron), அரோனடனோைவ

ேங்களின் கட்ைட விரலுக்கு அடியில் ைவே்ேுக் ெகாண்டார்கள். 1946–55 ஆகிய

வருடங்களிலும், ோிறக 1974 இல் சிறிேு காலமும் ெெேரான் அர்ஜன்டீனாவின் சர்வாேிகாரியாக

இருந்ோர். இந்ே சர்வாேிகாரே்ேினால் ேநரடியாக ொேிக்கெ்ெட்டவர்களில் ேொர்ேே முக்கியமானவர்.

ஆனால் உலகே்ேிற்ேக ைெே்ேியம் ெிடிே்ேுவிட்டேு என்று நிைனக்க ைவக்கும்ெடியாக இருந்ே

1940 களில்ோன் ேொர்ேேவின் மிகச் சிறந்ே சிறுகைேகள் எழுேெ்ெட்டன. ஒ வ் ெவா ரு ந ா ள்

காைலயில் அவர் எழுந்ேு ொர்க்கும் ேொேும் யோர்ே்ேம் அவருக்கு ெீேி உருவாகே் ேோற்றம்

ெகாண்டேு. ெோோரோனிசம விரிவோக விவோதிககபோை ோவணடய அளவககோன ோிரசசைனயோக

இருந்ே ேொேிலும், ெோோரோன மிகவம ோிரோலமோன நலெகோளைகயோளரோக

அரோனடனியரகளககத ெதரிநத ஒர கோலகடைததில ெோோரோைன ஒர நவ–ோோசிஸட

சர்வாேிகாரி என்று ேொர்ேே விமர்சிே்ேு கண்டனம் ெசய்ோர். மிகெவல ோகன நலகததில அவர

ோோரததக ெகோணடரநத ோவைலயிலிரநத ோோோரோே நீககபோடைோர. அவரகக ோகோைிப

ோணைை ோமலோளரோகப “ோதவி உயரவ” தரபோடைத. சர்வாேிகாரங்கள் ஒடுக்கு முைறகைளயும்,

அடைமததனைமகைளயம மோததிரம உரவோககவதிலைல. மோறோக மைததனஙகைளயம

உண்டாக்குகின்றன. இைே எேிர்க்க ேவண்டிய ெொறுெ்ெு எழுே்ோளனுக்கு இருக்கிறெேன்றார்

அவர. அதோவத சரவோதிகோரம உரவோககம ஒர வித ோசோகமோன சலிபபைரைவ சரி ெசயய

இலக்கியே்ேினால் மாே்ேிரேம முடியும். ெோோரோனிசதைதக கணடதத கவிைதகைளயம

விவரைணகைளயும் எழுேினார்.
ோோோரோேவகக 15 வயோகும்ேொேு 1914 ஆம் ஆண்டு ேன் குடும்ெே்ோருடன் ஐேராெ்ொவுக்கு

ோயைம ெசயதோர. 1921 ஆம் ஆண்டுோன் மீண்டும் ேொனஸ் அயர்ஸ¥க்குே் ேிரும்ெினார்.

ஸ்ெெ ய ி ன ி லும் ஸ்விட்சர்லாந்ேி லும் வ ா ழ்ந்ே ேொ ேு லே்ேீன், ோிெரஞச, மறறம, ெோரமன

ெமோைிகைளக கறறக ெகோணைோர. இேே கால கட்டே்ேில்ோன் அவருக்கு நவீன

ூூே–
இலக்கியங்களும் அறிமுகமாயின. ோமடரிட நகரில Rafael Cansinos–Assens என்ற ய

ஸ்ொன ி ய க் க வ ி ஞ ைர ச் ச ந்ேி ே் ேு அ வ ருக் கு ந ண்ெர ா ன ா ர் ேொ ர்ேே. 1919 ஆம் ஆண்டில்

அலடரோயிசம எனற ெசோலைலயம இயககதைதயம உரவோககியவர ர·ோோல கோனசிோனோஸ

ஆெசன்ஸ். இந்ே காலகட்டே்ேில் ேன்னுைடய இலக்கிய–அரசியல் கருே்ேுக்கைளக் கட்டுைரயாக

எ ழுேி

The Sharper’s Cards என்ற ெோ குேி ய ா க ெவ ள ி ய ிட்டார். இேே காலகட்டே்ேில் அவர்

ெவளியிட்ட கவிைேே் ெோகுெ்ெுக்குெ் ெெயர் The Red Psalms. ரஷயப பரடசிையயம

ோோோலெெவிகககைளயம பகழநத எழதிய ோோோரோேவின கவிைதகைள இநத ெதோகபப

உள்ளடக்கியேு. ோோோனஸ அயரசககத திரமோிய ோோோத அவர அரோனடனிய அலடரோயிசததின

ேந்ைே என்ேற இலக்கியக் குழுக்களில் அைழக்கெ்ெட்டார். ஆனால் ஸ்ொனிய அல்ட்ராயிசே்ேின்

ோோோதோைமைய–·ோியசசரிசம ோோோலோவ அதிகோடசமோக நவீனததனைமகக மககியததவம

அளிதததோல–உைரநத அைதக ைக விடைோர. கவிைேயின் ேநாக்கம் ேிடுக்கிடச் ெசய்வேல்ல

என்ெ ைே ஒ ரு ந ண்ெர் சுட்டிக் க ாட்டிய ே ா க ேொ ர்ேே எ ழு ேுகிற ா ர்.

மதன மதலில எடட ெசயத இலககியப ோததிரிைக Prisma [Prism]. ஒ ற்ைற ே் ே ா ள ில்

அசசிைபோடட ோோோஸைரகள மோதிரி இநதப ோததிரிைகைய அரோனடனோவின சவரகளில

ோோோரோேவம நணோரகளம ஒடடனோரகள. இரண்டு இேழ்கள் வந்ேு நின்று ேொயிற்று இந்ே

மியரல ோமகஸின. 1924 இல் ஆல்ெிரேடா ெியான்ச்சி என்ெவரின் உேவியுடன் Proa என்ற

ோததிரிைகையக ெகோணட வநதோர. ஒ ன்ற ைர வ ருடங்க ள் ந ண்ெர்கள ி ன்

உேவியுடனும் ெசாந்ேக் காசுகள் ெசலவழிே்ேும் இந்ே இேைழ நடே்ேினார். 15 இேழ்கேளாடு

அதவம நினற ோோோயிறற. 1933 லிரநத கிரிடடகோ எனற ோததிரிைகயில எழத ஆரமோிததோர.

அவரைைய மதல சிறகைதத ெதோகபப வநத வரைம 1942. மதல சிறகைதத ெதோகதியின

ேைலெ்ெு The Garden of Branching Paths. மறெறோர ஏைோன El Hogar, ோோபபலர ெசோைசடட

வார இேழாக இருந்ே ேொேிலும் ெவளிநாட்டு இலக்கியங்கைள அறிமுகெ்ெடுே்ேும் ெகுேியில்

ோோோரோேவகக இைம தநதிரநதத.

மழைமயோன ோவைல எனற ோோரககத ெதோைஙகியத 1937 இல் முனிசிெல் நூூலகே்ேின்

மிகெவல ோகன கிைளயில தைை நலக அதிகோரியோக. நூூலகே்ேின் இயக்குநர் மற்றும்

இரண்டு அேிகாரிகள் ேொர்ேேவுக்கு ேமேல இருந்ேனர். ஏறகனோவ அநத நலகததில

ோதிைனநத ோோர ெசயயக கடய ோவைலைய 50 ோோர ெசயத ெகோணடரநததோக எழதகிறோர.

மிகவம கைையோநதர ோவைலயோக இரநத ோோோதிலம அைதயம நனறியைன நிைனவ கரகிறோர.

1938 ஆம் ஆண்டின் கிறிஸ்ேுமஸ் சமயே்ேில் ஏற்ெட்ட விெே்ேின் காரணமாக மருே்ேுவ மைனயில்

ேசர்க்கெ்ெட்டார். ெசெ்டிசீமியா என்ற ேநாய் ோக்கெ்ெட்டு ேன் ஸ்வாேீனம் மீண்டும் வருமா

என ச ந்ேே க ம் ெகா ள்ள ே் ெோ ட ங்கி ன ா ர் ேொ ர்ேே. ேனக்கு மீண்டும் எழுேுவேற்கான

சாே்ேியேம இல்லாமல் ேொய்விடும் என்ற ெயம் அவைரெ் ெிடிே்ேுக் ெகாண்டேு. ேன்னுைடய

அறிவோரதத சிநதைன சரியோகததோன இயஙககிறதோ எனற

ேசாேிக்க விரும்ெினார். கவிைேகைளயும் ெுே்ேக விமர்சனங்கைளயும் அவர் ஏற்கனேவ

எ ழுேி ய ி ருந்ே ே ால் ெுேி ய ே ா க ஒ ரு க ைே ைய எ ழுேிெ் ொ ர்க்க ே் ேீர்மான ி ே்ே ா ர். கைேைய

ெவற்றிகரமாக எழுே முடிந்ோல் ேன் நிைலைம சரியாக இருக்கிறேு என்று ேீர்மானிே்ேுக்

ெகாள்வோய் முடிவு ெசய்ோர். அதன விைளவதோன Pierre Menard, Author of Don Quixote.

இந்ேக் கைே இேன் முன்ேனாடிக் கைேயான An Approach to Al-Mutasim ோோோல கடடைரயின

வடிவே்ைேயும் நிஜக்கைேயின் வடிவே்ைேயும் உள்வாங்கிக் ெகாள்கிறேு. இேன் உச்செட்சமான

சாேைனோன் டுேலான், உக்ொர்,ஓர்ெிஸ், ெடர்ேியஸ். இந்ேக் கைேயின் கற்ெனா உலகம்

மனிதரகள வோழம உலகததிைன ோதிலீட ெசயவதோக அைமகிறத.

ஊட இைைபோிரதி எனற ெசோலலக கடய Inter-textuality ையப ோோோரோே

ஸ்ட்ரக்சுரலிஸ்டுக ளுக் கு முன்ேெ முன்ேனா க்கி விட்டவர். எல்ைலயற்ற ெிர ே ி க ள ி ன் வ ன ம ா க

நூூலகே்ேிைன சிே்ேரிே்ேவர் (The Library of Babel) ோோோரோே. சிறு வயேிலிருந்ேே அவரேு

ேந்ைேயின்
ூ ூ நூூலகே்ேில் ெல ஆங்கில நூூல்கைளெ்
ெ டிே்ேு வளர்ந்ேவர். இந்ே உலகே்ைேேய

ஒ ரு ெுே்ே க அலம ா ர ி ய ா க ேவா அல்ல ேு ெல ெுே்ேக அலம ா ர ி க ள் ெகா ண்ட ெி ரம்மா ண்டமா ன நூூல்

நிைலயமாகேவா ொர்ே்ேவர் ேொர்ேே. ஆனால் நூூலகே்ேிைன சந்ேோேமான ஒரு இடமாகச்

சிே்ேரிக்கவில்ைல. ோீதிககனவத தனைமயதோகோவ ோோோல நலகம ோதோறறமளிககிறத. அடதத

ெமோைிைய மனிதரகளோல ோகிரபோடம கறியீடகளோக கரதினோர. ஒ வ் ெவா ரு ெமா ழ ி யும் ே ே்ேம்

விேமாக உலகே்ேிைன ொர்ைவ ெகாண்டு அந்ே ெமாழி ேெசுெவர் கிரகிே்ேுக் ெகாள்ளும் விேம்

என்ெே ால் ஒ ரு ெமா ழ ி க்க ா ன ச ர ி ந ி க ர்க ள் மற்ற எல்லா ெமா ழ ி க ள ில் க ி ைட க்க வ ா ய்ெ்ெில்ைல.

ோமலம ோோோரோேவின ஸோோனிய ெமோைிோய ஆஙகிலததில சிநதிதத ஸோோனிஷ ெமோைியில

எ ழுேெ்ெட்ட ேு என் றுோ ன் ெசா ல்ல ேவ ண்டும்.

ோோோரோேவின கதோோோததிரஙகள ோல ோவறோடை வோழகைகத தளததிலிரநத வரோவரகள.

வாசகன் இந்ேக் கைேகளில் இளவரசிகைள, மோடடககோரரகைள, ேுெ்ெறியும் நிெுணர்கைள,

மநதிரவோதிகைள, அடயோளகைள, ைோோிள விறோவரகைள, ோோோலீஸ இனஸெோகைரகைள,

ோததிரிைகயோளரகைள, ெோரம ோயைககோரரகைள, ோனெமோைி விறோனனரகைள, ரோணவ

வீரர்கைள, இைறயியல்வாேிகைள, நூூலகர்கைள, எ ழுே்ோ ள ர்க ைள , சாோரண கைடகளில் ேவைல

ோோரககம எழததரகைள ோோரகக மடயம. ஆனாலும் இந்ேக் கோொே்ேிரங்களுக்கு ேனியான

மோனோவியல இயககஙகள கிைையோத. ஒ ரு க ே ாெ ா ே்ேி ர ே்ேி ன் இ ர ண்டு அல்ல ேு மூூன்று

ோிரதோன ெசயலோோடகைள ைவதத அதன கைநலனகைளக கடடமோனம ெசயகிறோர.

குறிெ்ெிட்ட ஒரு ொே்ேிரே்ைேெ் ெடிே்ேுெ்ொர்ே்ேு அேன் மீேு ெரிோெெ்ெடுவேற்காக ேொர்ேே

அவறைற எழதவிலைல. எனேவ ேொ ர்ேேவி ன் க ைே க ள் ய ா வும் ம ி க ே் ேூூய வி ரவ ைண க ள்

என்ேற எ டுே் ேுக் ெகா ள்ளெ்ெட ேவ ண்டும். இந்ே மாேிரிெ் ொே்ேிரங்கள் முழுைமயான

அறிவோரததததிலிரநத உரவோககபோடோைவ. ரததமம சைதயமோனைவ அலல. எனி னும் மூூன்ேற

வரிகளில் கூூட ஒரு ொே்ேிரே்ைே வாசகனின் முன் நிறுே்ேுவேற்கு அவரால் முடியும்.

1935 ஆம் ஆண்டு ஒரு கைலக்களஞ்சியே்ேின் ேைலெ்ெு என்று ேோன்றுெடியான சிறுகைேே்

ெோகுேி ஒன்ைற ெவளியிட்டார். A Universal History of Infamy என்ெ ேுோ ன் அ ேு. இந்ேே்

ெோகுெ்ெில் ஜெ்ொனிலும், அோரோியோவிலம, சீனக்கடல்களிலும் நடந்ே அவமேிெ்ெும் ெழியும்

நிைறந்ே விேயங்கைளெ் ெேிவு ெசய்ேிருக்கிறார். இவற்றில் ெல ேொர்ேேவால் மீண்டும் ஒரு

மைற திரததி ெசோலலபோடைைவ. சில இலக்கிய மூூடர்கள் இவற்ைற இலக்கியே் ேிருட்டு

என் று கூூட ந ி ைன ே்ே ேுண்டு–இவற்றின் மூூலங்க ைள ேொ ர்ேே ஒெ்ெுேல் ெச ய்ேி ருந் ேும் கூூட.

1933 ஆம் ஆண்டுக்கும் 1934 க்கும் இைடயில் Critica இேழில் சிறு சிறு வைரவுகளாக

இவற்ைற எழுேினார். இந்ே வைரவுகளில் இம்மானுவல் ஸ்வீடன்ேொர்க், ரிசசட எ·ப ோரடைன,

ெேரோரட ஆஸோரி, ஸர் ெெ ர்சி ைஸ க் ஆ க ி ய வ ர்க ள ிடமி ருந் ேு க ருே்ே ா க்கங்க ைள யும்

கோொே்ேிரங்கைளயும் எடுே்ேுக் ெகாண்டு மறு கண்டுெிடிெ்ெு ெசய்ோர் ேொர்ேே. ஒ ரு வி ே

பரோைிகத தனைமயோன அதிரவகளைன நிோ தகவலகைளயம கறோைனயோனவறைறயம

இவற்றில் கலந்ேிருக்கிறார். இக்கைேகள் ெலவற்றில் ஒரு விேநாே ஸர்ரியல் ரீேியான

நம்ெகே்ேன்ைம இருக்கிறேு. ோிறக ோல வரைஙகள கைிதத, இைேே்ோன் ேொர்ேேவுக்குெ்

ோிறக வநத இளம பைனகைதயோளரகள ோமோிகல ரியலிசம எனற கறவிரநதோரகள. அநதத

ெோகுேிக்கு எழுேிய முன்னுைரயில் ெின்வருமாறு எழுேியிருக்கிறார்:

They are the irresponsible game of a young man who dared not write stories and so
amused himself by falsifying and distorting (without any aesthetic justification
whatever) the tales of others.

இேுவன்றி, ஒ ரு ெுே்ே க ம் ே ன ி ே் ேுவ ஒ ருைம ய ா க இ ய ங் குவேில்ைல என்ெ ைே யும் ட்டி. எஸ்.

எலி யட்டின் ொ ரம்ெரி ய மும் ே ன ி ே் ேுவே்ேிற னும் கட்டுைர ய ி ன் க ருே்ைே ஒட்டி ஆ ன ால் ே ன க்ேக

உரிே்ோன வைகயில் ேவறு ஒரு கட்டுைரயில் சுட்டுகிறார். கணக்கிடெ்ெட முடியாே உறவுகளின்

அசச எனற நிைலயில பததகஙகள ெசயலோடட, ேம் உறவிைன மனிேர்களுடன்

ஏறோடததகினறன. ெோரனோட ெோ ோறறியெதோர சோதோரை கடடைரயில இநத அரிய

கருே்ேிைன ெவளிெ்ெடுே்ேியிருக்கிறார்:

A book is not an autonomous entity: it is a relation, an axis of innumerable

relations. One literature differs from another, be it earlier or later, not
because of the texts but because of the way they are read: if I could read any
page from the present time–this one, for instance–as it will be read in the year
2000, I would know what the literature of the year 2000 would be like.
["Note on (toward) Berard Shaw"]
ஒ ரு ெுேி ய எ ழுே்ோ ன ேு உடனடிய ா க ந ிஜ வ ா ழ்விலி ருந் ேு சட க் ெக ன் று வி ய ாெ க ங்

ெகாள்வேில்ைல. மோறோக ஏறகனோவ எழதபோடடரககம ோல நறறோணட இலககியஙகளின

வாயிலாக சுற்றி வைளே்ேுெ் ெயணிே்ே ெின்னேர உருவாகிறேு. குைறந்ேெட்சம் ேொர்ேேைவெ்

ெோோறதத வைரயில இததோன உணைம. பதிய கைதகள எனற ெசோலலபோடோைவ எலலோோம ஒர

வைகயில் ேெ்ெிக்க இயலாேெடிக்கு ெைழய கைேகளின் மறு கண்டுெிடிெ்ெுகள் அல்லேு

மோறோோடகளோகம. ூஇைே ஒரு ேீர்ெ்ொகச் ெசால்லி நியாயெ்ெடுே்ே முடியாெேன்றாலும் கூூட

அவரைைய ·ோிகெனஸ எனற

ெோகுெ்ெில் இடம்ெெறும் கைேகள் எல்லாம் கைேகள் ெற்றிய கைேகளாக அைமந்ேுள்ளன. ஒ ரு

வைகயில் இைே ெின்நவீனே்ேுவ கருே்ோக்க ெமாழியில் விளக்குவோனால் “சீனெ்ெெட்டிகளில்

உலகம்” என்று கூூறலாம். கைேக்குள் நாடகங்கள் வருவேும் கைேக்குள் ஒருவன் ஏற்கனேவ

எ ழுே்ேெ்ெட்ட ந ா வ ைல வ ர ி க் கு வ ரி ெுேி ே ா க எ ழுே முயல்வ ேும், அடககறிபோில மழைமயோன

கைே இடம் ெெறுவைேயும் காணலாம். இவற்ைற கைே ெற்றிய கைே என்ேறா கைே மீறும் கைே

என்ேறா கூூறலாம். The Garden of Forking Paths என்ற ே ைலெ்ெிலா ன க ைே ய ா ன ேு ஒ ரு

கைே ெற்றிய

பதிர– ஒர உளவோளி-விவரைணயாளனால், ெசால்லெ்ெட்டு எழுேெ்ெட்ட கைே. இேில்

ேநர்ேகாட்டுே் ேன்ைமயிலான ஐேராெ்ெிய வழியான ேீராக்ளிடசின் காலே்ைே மறுே்ேு கீைழ

நாடுகளின் சமவட்ட காலம் என்ற கருே்ோக்கம் சிலாகிக்கெ்ெடுவோல் இந்ேக் கைேேய நான்காவேு

ோரிமோைததிறக எடததச ெசலலபோடகிறத–அடபோைையில இத ஒர தபோறியம கைத ோோோலத

ேோன்றினாலும் கூூட. 1941 ஆம் ஆண்டிேலேய

ஸ்ட்ரக்சுரலிச விவ ர ைண ய ி யலி ைன (Structuralist Narratoloy) இந்ேக் கைே முன்ேனாக்கி

இருக்கிறேு. விவரைணைய ேொர்ேே கிைளெிரிேல்களின் ேிட்டமாக அலசுகிறார். கைேயின்

ஒ வ் ெவா ரு ெுள்ளி யி லும் க ைே ெசா ல்ெவன் இ ர ண்டு ெிரி வுக ைள ச் ச ந்ேி க்கிற ா ன். இந்ே

இரண்டும் இரண்டு சாே்ேியங்களாக இருெ்ெோல் ஏோவேு ஒன்ைறேய ஒரு ேநரே்ேில் அவன்

ேேர்ந்ெேடுக்க முடியும். அபோட ஒனைற அவன ோதரநெதடககம சமயததில இனெனோர

கிைளெிரிேல் வந்ேு நிற்கிறேு. இெ்ெடி முடிேவ இல்லாே சாே்ேியங்கைள உண்டாக்கிக் ெகாண்டு

ோோோகிறத கைத. இறுேியில்

பைனகைதப ோிரதியின உயிரத ோதோறறவியல பலபோடததபோடட விடகிறத.

கைே ெற்றிய கைே ெிரே்ேயகமாக ேொர்ேேவுக்ேகா ெின்நவீனே்ேுவவாேிகளுக்ேகா ெசாந்ேமானேல்ல.

இேு ெசர்வான்டிஸ் டான் க்விக்ஸாட் எழுேியேொேே ெோடங்கிவிட்ட அம்சம்ோன். கைே

எ ழு ேுவ ேு ெற்றிய சட்டே்ேிட்டங்க ைள ேய க ைே க்க ா ன விேய ங்க ள ா க ம ாற்றி க் ெகா ள்ள

ேவண்டிய கட்டாயம் சில நவீன எழுே்ோளர்களுக்கு ஏற்ெட்டேு. ோமலம இநத

இலக்கியார்ே்ேமான முழுைமகளாகெ்ெட்டைவகள் (Literary Entities), என எ ழு ேுெவன் (இந்ே

இடே்ேில் யோர்ே்ே வைக எழுே்ோளன் என்று ைவே்ேு ெகாள்ளலாம்) ேேர்ந்ெேடுே்ேுக்

ெகாள்ளும் நைடமுைற நிகழ்வுகள் எந்ே அளவுக்கு ெுறவயமானைவேயா, நிஜமானைவேயா அன்றி

கற்ெிக்கெ்ெட்டைவேயா அேற்கு நிகரான அளவுக்ேக ெுைனவுக் கைேகைள எழுேுெவனுக்கு

நிஜமாகிறேு, கற்ெிக்கெ்ெட்டோகிறேு, அலலத பறவயமோகிறத. ஆனால் ேனேு எழுேும்

மைறையப ோறறிச ெசோலலம ோோோத ோோோரோே Baroque என்ற வ ைர ய ைற ைய ேய

ேேர்ந்ெேடுக்கிறார். எல்லா ெமா ழ ி ந ைட க ள ி ன் இ றுேி வடிவ மும் ெ ேரா க் என்ற ந ி ைல ைய ச்

ெசன்றைடயும் என்றும் வாேிடுகிறார். ோதிெனடைோம நறறோணடல அதறக மறோடை கடடைக

கைலயிலும், இைசயிலும், ஓவியே்ேிலும் நிகழ்ந்ே அேிகெட்சங்கைளக் குறிெ்ெேற்கு

உண்டாக்கெ்ெட்ட வார்ே்ைேேய ெேராக் ஆகும். ோோோரோே ோோரோக எனோத அறிவ ரீதியோனத

என் றும், ெோரனோடெோைவ ோமறோகோள கோடட அறிவ ரீதியோன ோிரயததனஙகள யோவம

அடபோைையில நைகசசைவயைரவ மிககைவ எனறம எழதியிரககிறோர. நீேிக்கைே என்று

ூெசால்லிவிடக் கூூடிய அளவுக்கு எளிைமயான ஒன்று ேொர்ேேவும் நானும். (1956) இந்ேக்

கைேைய 1980 களில் சே்யன் மீட்சி ெே்ேிரிைகயில் ெமாழிெெயர்ே்ேிருக்கிறார். “ஆசிரியனின்

மரைம” கறிதத எததைனோயோ விவோதக கடடைரகைள விை ோோோரோேவின இநதக கைத

ஆசிரியனின் மரணே்ைே சிறெ்ொக விளக்குகிறேு. ெோோயயோன, எ ழுேெ்ெட்ட “ ந ா னுக் கும்” ந ிஜம ா ன

(?) ோோோரோேவககம இைையிலோன மரணகைளயம எதிரிைைகைளயம மிகச சிககனமோக

ஒ ன்ற ைரெ் ெக்கங்க ள ில் ச ா ே ி ே் ேு வி டுகிற ேு இ ந்ே விவ ர ைண . ஆனால் “எழுேெ்ெட்ட”

ஆளுைமயிலிருந்ேு ெோடர்ந்ேு “சாட்ோே் நான்” ெின்வாங்கிக் ெகாண்டிருெ்ெோக சிே்ேரிெ்ெு

வருகிறேு. நிஜமில்லாே, எ ழுேெ்ெட்ட ந ா ைனெ் ெற்றிய ஆட்ேசெ ைண யும் எ ே ி ர்ெ்ெும் எ ழுே்ேி ன்

வாயிலாக வருகிறேு எனும்ேொேு இந்ே எேிர்ெ்ெு யாரிடமிருந்ேு ெுறெ்ெடுகிறேு? கைேயில் ேெசுெவர்

யோர? “என க் குே் ெே ர ி ய வ ில்ைல எங்க ள் இ ருவரில் ய ா ர் இ ந்ேெ் ெக்க ே்ைே எ ழு ேுகிற ா ர் என் று?”

என் று எ ழு ேுகிற ா ர் ேொ ர்ேே. இங்ேக ஆசிரியன் அவனுைடய எழுே்ேினாேல மைறக்கெ்ெட்டு

காணாமல் ேொகிறான். ோன் ஒரு நாள் உடல் ரீேியாக இறக்கெ் ேொவைேெ் ேொலேவ இந்ே கைே

எ ழுே் ேுக் குள் ே ன்ைனெ் ெுகுே்ேி விட்டு இ ற ந் ேு ேொ க ி ற ா ன். ஆசிரியனின் மரணம் குறிே்ேு

விசாரிே்ேு எழுேியிருக்கிறார் மிேல் ·பகோகோ ஆசிரியன எனோத எனன? (1969) என்ற

கட்டுைரயில். மிெல ·பகோகோ அநதக கடடைரயில எழதோவர எனோத அவன (அ) அவள

(அ) எ ேுவா க இ ருந்ே ேொ ே ி லும் அ ேு இ ன்னும் ச ா க வ ில்ைல என் றுோ ன் ெசா ல்கிற ா ர். அலலத

இறந்ேு ேொயிருந்ோல் அேு எெ்ேொேுேம இறந்ேுோன் ேொயிருக்கிறேு என்கிறார். ஆசிரியனின்

மரைம ோறறிய சமகோல கரததோககஙகள ோோோரோேவின கைதயில உளெதோககியம ோரோலோன

ோோரத (Roland Barthes: The Death of the Author)ேின் கட்டுைரயில் ெவளிெ்ெைடயாகவும்

இருந்ே ேொேிலும் இவர்கள் இருவருேம ஆசிரியைன இடம் மாற்றின வடிவமாகேவ

ைவே்ேிருக்கிறார்கள். அனோவததின ஒரைமயோனத (மழைம எனறம கை ெசோலலலோம)

ஆசிரியனால் உறுேியளிக்கெட்டேு மாறிெ் ேொய் ஆசிரியனின் ெைடெ்ெுக்களால்

உறுேியளிக்கெ்ெடுகிறேு. ஆசிரியன் என்ற ஆளுைமயிடமிருந்ேு இடம் ெெயர்ந்ேு அவனேு

எ ழுே் ேுக்க ளுக் குச் ெச ன் று விட்ட ேு இ ந்ே உறுேி ய ள ிெ்ெு. ஆனால் இந்ேக் கருே்ோக்கே்ேிலும்

ோிரசசைனகளககக கைறவிலைல. எ ழுே் ேுக்கள் என்ெ ேு ஆ ச ி ர ி ய ன ி ன் ம ா று ேவேங்க ள்ோ ேன?

“கடந்ேு
ூ ெசல்லும் அநாமேேயே்ேன்ைம” என்ெேன் மூூலம் எழுே்ேுக்களில் நிைறந்ேிருெ்ெேு

ஆசிரியன் அல்லாமல் ேவறு யார்? ஆசிரியனின் இருெ்ெு ெற்றிய ஒரு ேமேலாட்டமான

கருே்ோக்கே்ேிலிருந்ேும் ஆசிரியனின் மரணம் ெற்றியெோரு ேமேலாட்டமான சிந்ேைனயிலிருந்ேும்

மற சிநதைன ெசயவதறக நவீன ோிரஞச விமரசகரோன ·பகோகோ (Michel Focault) வழி

ெசால்கிறார். ஆசிரியைன ஒரு

மழைம எனற கறவைத விடட விடஙகள எனோவர ஆசிரியைன ோிரதிகளில இைம ெோறம

ெசயல் என்று சிந்ேிக்க ேவண்டிய அவசியே்ைே உணர்ே்ேுகிறார். ஆனால் இந்ேச் ெசயல்ொடானேு

ஒ ரு ெர ந் ேுெட்ட கல ாச்சா ர ே்ேிற் குே் ே குந்ே ெடியும், ஒ ரு ச ம

ூூக ஒ ழுங் குக் கும், மறறதறகம

மோறோோட ெகோளளக கடயதோகவம இரககம. The Other (The Book of Sand) என்ற சற்ேற

நீண்ட கைேயில் கனவிலிருந்ேு வந்ே ஒரு ொே்ேிரம், நிஜமான ொே்ேிரே்ைே கனவு காணெ்ெட்ட

ோோததிரம எனற கறவத மடடமினறி நிோவோழகைககக வநதவிை யததனமம ெசயகிறத. ஒ ரு

வைகயில்

ோோரபோோோமோனோல இத Borges and Myself என்ற க ைே ய ி ன் ம றுெக்கம ா க வும் ேோ ன்றக் கூூடும்.

இறெ்ெு ெற்றிய சிந்ேைன குைறந்ேு ேொய் ஒரு விே அமானுே்யே்ேன்ைம இந்ேக் கைேக்கு வந்ேு

விடுகிறேு. ோமலம ோோோரோேவின கரததபோட நோம வோழம இநத உலகோம ஒர தைைக

கடவுளினால் காணெ்ெட்ட கனவாகும். இேே ெின்னணியில்ோன் வட்டச் சிேிலங்கள் கைேையயும்

அலசிபோோரகக ோவணடம. வட்டச் சிேிலங்களில் வரும் மனிேன் கனவு காணுேலின் வழியாக

ேவறு ஒருவைன இந்ே உலகிற்குள் உலவச் ெசய்கிறான். ஆனால் இறுேியில் ோேன ேவறு

ஒ ருவர ால் க ா ண ெ்ெட்ட க ன வு என்ெ ைே உணர்ந் ேு ெகா ள்கிற ா ன். இந்ேக் கைே முேலில்

1970 களில் கசடேெற இேழில் ெிரமிளின் ெமாழி ெெயர்ெ்ெில் ெவளிவந்ேேு. இன்ைறக்கான ெுேிய

ெமோைிெோயரபோின அவசியதைத உைரநோத ஒர பதிய ெமோைி ெோயரபப இநத நலில இைம

ெோறகிறத.

ோோோரோே ரததினச சரககததிறக ோோர ோோோனவர. லததீன அெமரிகக நோவலோசிரியர யலிோயோ

ேகார்ே்ேஸார் இவ்வாறு குறிெ்ெிடுகிறார்:

“எல்லா அல ங்கா ர ம ா ன வ ா க்கி ய ங்க ைள யும், ேிரும்ெக் கூூறல்கைளயும், ெோடர்

பளளிகைளயம, ோயனறற ஆசசரயக கறிகைளயம, நீக்குவேற்குக் (என க் கு) கற்றுே் ேந்ோர்

ோோோரோே. இந்ேெ் ெழக்கம் இன்றும் ேமாசமான இலக்கியே்ேில் காணெ்ெடுகிறேு, அதில ஒர

வரியில் ெசால்லெ்ெட

ேவண்டிய விேயம் ஒரு ெக்கே்ேில் ெசால்லெ்ெட்டிருக்கும் “

(Julio Cortazar en la Universided Central de Veneuela”, Escritura No.1, Jan-June
1976, p. 162.)
இருெ்ெினும் ேொர்ேே ேெரைவ (The Congress) ோோோனற நீணை கைதகைளயம

எ ழுேி ய ி ருக்கிற ா ர். இேற்கடுே்ேு இந்ேே் ெோகுேியில் இடம் ெெரும் சற்று ெெரிய கைே என்று

அெல·ப மறறம நிததியமோனவரகள ஆகிய கைதகைளச ெசோலலலோம. டாக்டர் ெிராடியின்

அறிகைகயில இைம ெோறம கைதகளிோலோய மிகச சிறநதத என ோோோரோேவோல கரதபோடம

கைே மாற்கு எழுேிய ேவோகமம். ஒ ரு ேெட்டியில் T.S. எலி யட்டின் ொ ே ிெ்ெு அ வ ருக் கு இ ருந்ே ே ா

என் று ேகட்கெ்ெட்ட ேொ ேு, கிைடயாேு என்றவர் எலியட்ைடெ் ொர்க்கிலும் ேயட்ஸ் (W. B.

Yeats) சிறந்ே கவிஞர் என்று கூூறியிருக்கிறார். சிறந்ே விமர்சகர்களாக அவர் ஏற்றுக் ெகாள்வேு

எம ர்ச ைன யும் ேகால்ரிட்ைஜயும் ே ா ன். வால்ட் விட்மன் மீேு அொரமான ெிேரைம

ெகாண்டிருந்ோர். கார்ல் சாண்ட்ெர்க்கின் கவிைேகளும் அவருக்கு விருெ்ெமானைவ. ோோமஸ

ோோயஸின யலிஸிஸ நோவலின கைைசி அததியோயததின சில ோகதிகைள ஸோோனிய ெமோைியில

ெமோைிெோயரததிரககிறோர. ஆனால் ஜாய்சின் எழுே்ேு நைடைய ேொர்ேே ஏற்றுக்

ெகாள்ளவில்ைல. இந்ே அடிெ்ெைடயில்ோன் நவீன ெிெரஞ்சு சிம்ொலிஸ்ட் கவிஞரான

மலலோரோமவின கவிைதகைளயம விமரசிககிறோர ோோோரோே. ோோயசம மலலோரோமவம அதிகோடச

எ ழு ேுே லுக் கு உள்ளானவ ர்க ள் என்ெ ேு ேொ ர்ேேவி ன் க ருே் ேு. எ ழு ேும் ேொ ேு எ ழுே்ைே அ ேு

வரும் ேிைசயில் வழிெ்ெடுே்ே ேவண்டுேம ேவிர இேோ நானிருக்கிேறன் என்ெைேக் காட்டிக்

ெகாள்வேற்காக
ூ எழுேக் கூூடாேு என்றும் கருே்ேு ெேரிவிே்ேிருக்கிறார்.

“When I write, I write because a thing has to be done. I don’t think a writer
should meddle too much with his own work. He should let the work write itself. . .
(Paris Review Interviews: 4th Series. P. 126)
ோோோரோே ோதரநெதடககம நோயகரகள ெகோைலகோரரகளோகவம அடயோடகளோகவம இரபோத ோறறி

அவர ோதில அளிககம ோோோத அபோடபோடைவரகளிைமம ஒர வித மலினபோடை கோவியததனைம

இருெ்ெைேச் சுட்டிக் காட்டுகிறார். இருெோம் நூூற்றாண்டில் காவியெ் ெரிமாணங்களுடன்

பைனகைத எழதோவரகள கைறநத ோோோய விடைனர. Seven Pillars of Wisdom எ ழுேி ய T.

E. Lawrence, மறறம Rudyard

Kipling ோோோனறவரகள மோததிரோம விதிவிலகககளோக இரககினறனர. இவர்கைள விட்டால்

ேோலிவட ஸடோயோககளிலிரநத ெவளிவநத ‘ெவஸடைரன’ வைக திைரபோைஙகளிலதோன

காவியே்ேன்ைமையெ் ொர்க்க முடிகிறேு என்றும் ேன் கருே்ேிைன முன் ைவே்ோர். இந்ேே்

ெோகுெ்ெில் இடம் ெெறும் கைேகளில் வரும் ேராெசன்ேடா, மோனக ஈஸடோமன மறறம

கிறிஸ்டியன் சேகாேரர்கைள ேமற்குறிெ்ெிட்ட வைக நாயகர்களாக நாம் அறிய வாய்ெ்ெிருக்கிறேு. ெேரு

ஓரே்ேு மனிேன் இே்ேைகய நாயகைனக் ெகாண்ட ெிரசிே்ேமான கைே.

“ோிரோதச நிறம” (Local Colour) என்ற ஒ ன்ைற ேொ ர்ேேவி ன் க ைே க ள ில் ொ ர்க்க முடியுமா
என்றால் முடிய ா ேு என் றுோ ன் ெசா ல்ல ேவ ண்டும். இறந்ேவன் என்ற கைே ெிேரஸீலில் இருந்ேு

உருகுேவவுக்குச் ெசன்று அங்கிருக்கிற அடியாள் ேைலவன் அளவுக்கு ேன்ைன உயர்ே்ேிக்

ெகாள்ள நிைனக்கிற ஒட்டேலாரா என்ெவைனெ் ெற்றியேு. ோமறகறிபோிடை கைதகளிலம இநதக

கைேயிலும் யோர்ே்ேவியலின் வழியாகெ் ெிரேேச நிறே்ேிைன காண விரும்ெுெவர்கள் ேவறு

ெசய்கிறார்கள் என்றுோன் அர்ே்ேம். ெோடக்கே்ேில் எவரிஸ்ட்ேடா காரிேகா என்கிற கவிஞைனே்

ேன் முன்ேனாடியாகக் ெகாள்ள ேொர்ேே நிைனே்ேேுண்டு. எவ ரிஸ்ட்ேடா க ா ர ி ேகா , “ோிரோதச

நிறம்” உள்ள கவிைேகைள எழுேிய, “ஆெே்ோன ெேருக்கள் மற்றும் ெேளிவான

சூூரியாஸ்ேமனங்களின்” கவிஞர். அவர தனைனச சறறியிரநத ோளோளபோோன, ஸ் ே

ூூலமான

வாழ்க்ைகையே் ேன்

கவிைேயில் ெேிவு ெசய்ேவர். ஆனால் எவரிஸ்ட்ேடாைவெ் ேொல ோன் ஆெே்ோன சூூழ்நிைலகளில்

வாழெ்ெிறந்ே ஒரு ெேருக் கவிஞன் அல்லெவன்றும் மாறாக ெயந்ே சுொவமுள்ள, கண்ொர்ைவக்

குைறவான, ோயம நிைறநத, பததகஙகைள ோநசிககிற பரஷவோ இைளைன எனோைதயம

உணர்ந்ேு ெகாண்டார். என்றா லும் அ ே்ே ைக ய ெி ர ேே ச ே்ேில் (ோோெலரோமோ ோிரோதசம, கே்ேிைய

லோவகமோகப ோயனோடததிய அடயோடகளககம, ேகெேரக்களுக்கும், ேவசிகளின் விடுேிகளுக்கும்

ெோயர ெோறறத) ோோோரோேவின இளைமககோலம அைமநதத. ஆனால் இந்ே வன்முைற நிைறந்ே

உலகிலிருந்ேு ொேுகாெ்ொக அவர் “ேன் ேந்ைேயின் நூூலகே்ேில் எண்ணிக்ைகயற்ற ஆங்கிலெ்

பததகஙகளைன” வோழநதோர. எனி னும் ே ன் ொல்யக ால ே் ேு ந ா ய க ன ா ன எவ ரிஸ்ட்ேடாைவ அ வ ர்

மறககவிலைல. எவ ரிஸ்ட்ெடா 1912 ஆம் ஆண்டு காசேநாயில் இறந்ோர். எவ ரிஸ்ட்ேடா க ா ர ி ேகா

என்ற நூூைல ேொ ர்ேே 1930 ஆம் ஆண்டு எழுேினார். ூஎவ ரிஸ்ட்ேடா ெற்றிய நூூல் என்ெ ைே

விடவும் ெைழய ேொனஸ் அயர்ஸ் ெற்றிய நிைனவுக் குறிெ்ெுகளாகேவ அந்ே நூூல் அைமந்ேு

ோோோனத. இேு
ூ ேொர்ேேவின் ெவற்றிகரமான நூூல் அல்ல. இருந்ேும் அவர் 1955 இல் இைே

ேிருே்ேம் ெசய்ேு எழுேினார்.

“ோிரோதச நிறம” கறிதத அவரத விரிவோன தரககஙகைள அவரத மிக மககியமோன

கட்டுைரயான ‘The Argentine Writer and Tradition’ இல் ொர்க்கலாம். ஒ ரு ந ாட்டுக்ேக

(அ) ோிரோதசததிறோக உரிததோனத எனோத “ோிரோதச நிறம” எனோைதத தவிரதத விடோை இயஙக

மடயம எனறோர ோோோரோே. ெமோகமமத எழதிய கர ஆன நலில எஙகோம ஒடைகம எனற

ெசால் காணெ்ெடுவேில்ைல. ெமோகமமத ஒர அோரோியர, ஒட்டக ங்க ள் என்ெைவ அ ேரெி ய ா வ ி ன்

யதோரததமோக இரககம ோோோத, அவரகக ஒடைகஙகள தனிததவமோன மைறயில

அோரோியோவககச ெசோநதமோனைவ எனற எழத ோவணடய நிரபோநதம இலைல. இேற்கு மாறாக

அோரோிய ோதசீயவோததைதத தககிப ோிடககம மனபோோனைம ெகோணைவரகளதோன ஒவெவோர

ோககததிலம ஒடைகஙகைள இடட நிறபபவோரகள எனகிறோர ோோோரோே. இேிலிருந்ேு ேொர்ேே

எ டுக் கும் முடிவு ெின்வ ருமா று: அரோனடனோவின ோிரோதச நிறம எனோத சமீோ ஆணடகளில

ஐேராெ்ெியாவிலிருந்ேு வந்ேேுோன். ஆனால் ேேசீயவாேே்ைேே் ேூூக்கிெ் ெிடிெ்ெவர்கள் இைே

அயலநோடட சமோசசோரம எனற மததிைர கததிவிடவோரகள. அரோனடனிய எழததோளரகள

ஸ்ொன ி ய இல க்கி ய ே் ைேெ் ெின்ெற்ற ேவ ண்டும் என் று வறட்டுே்ேன ம ா க அடம் ெிடிெ்ெவர்க ளுக் கும்

இந்ேக் கட்டுைரயில் விளக்கம் ேந்ேிருக்கிறார். நிஜே்ேில், ‘ஒ ர ிஜி னல்’ ஸ்ொன ி ய

இலக்கியே்ேிலிருந்ேு விலகி வந்ேு எழுேுவேே அர்ஜன்டீனியாவின் சிறந்ே ொரம்ெரியமாக

இருக்கும். ஸ்ெெ ய ி ன ிலி ருந் ேு வி ருெ்ெே் ேே ர்வுடன் ெின்வா ங் குவேே அ ே ற் கு ச ர ி ய ா ன

ெசயலாக்கமாக இருக்க முடியும் என்றார்.

ோோோரோேவின மதல கவிைதத ெதோகபோோன Fervor de Buenos Aires, 64 ோககஙகைள

ெகாண்ட ெுே்ேகமாக ெவளிவர அவர் ேந்ைே ெண உேவி ெசய்ோர். அவசரமோகவம

அசசபோிைைகளைனம (ெவறும் 300 ோிரதிகள) ெவளியிடெ்ெட்டேு. விைலக்கு விற்கெ்ெடவில்ைல.

இலவசமாகே் ேரெ்ெட்ட இந்ே ெோகுேி ேவறு ஒரு விேநாேமான முைறயிலும் விநிேயாகிக்கெ்ெட்டேு.

Nosotros என்ற ஸ்ோெி க்கெ்ெட்ட இல க்கி ய ஏட்டின் ஆ ச ி ர ி ய ர் ஆல்ெிர ேடா ெிய ா ன்ச்சிய ிடம் சுமார்

100 ோிரதிகைள ோோோரோே எடததச ெசனறோர. அநதப ோததிரிைக அலவலகததின கோளோக

அைறயில ோிற ஆசிரியரகள தஙகள ஓவரோகோடடகைள கைறறி ைவபோத ோைககம. “இந்ேெ்

பததகஙகைள உனககோக நோன விறக ோவணடெமனற நிைனககிறோயோ?” என் று ெி ய ா ன்ச்சி

வினவியேொேு ேொர்ேே கூூறினார். “இல்ைல. அவறைற நோன எழதியவன எனறோலம கை

நான் முழுமுற்றான ைெே்ேியம் இல்ைல. இந்ேெ் ெுே்ேகங்கைள அங்ேக ெோங்கும் ேகாட்

ோோகெகடடகளில ரகசியமோக ைவதத விை மடயமோ எனற உஙகைளக ோகடகலோம

என் று ந ி ைன ே்ேே ன்” என்றா ர் ேொ ர்ேே. ோியோனசசி ெோரநதனைமயைன ஒபபக ெகோணட

ஒ ே் ேுைழ ே்ே ா ர். அவசரம அவசரமோக பததகதைத ெவளியிடட விடட தனத தநைதயின கண

அறைவச சிகிசைசயின ெோோரடட ஸவிடசரலோநதககச ெசனறவிடைோர ோோோரோே. 1924 ஆம்

ஆண்டு ேொனஸ் அயர்சுக்கு ேன் குடும்ெே்ேுடன் ேிரும்ெியேொேு அவர் ஒரு கவிஞராக ஏற்றுக்

ெகாள்ளெ்ெட்டுவிட்டார் என்ெைேயும் அவரேு ெகாரில்லாே்ேனமான ெுே்ேக விநிேயாக யுக்ேி

ோலனளிததிரககிறத எனோைதயம அறிநத ெகோணைோர.

இந்ே காலக்கட்டே்ேில்ோன் அவர் இரண்டு ெெண்களுடன் நல்ல சிேநகிேே்ைே ஏற்ெடுே்ேிக்

ெகாண்டார். அவரகள: Victoria Ocampo மறறம Elsa Astete Millan. விக்ேடாரியா

ஓேகம்ெ்ேொ மிகவும் ொேிெ்ெு ெசலுே்ேிக் ெகாண்டிருந்ே இலக்கிய ஏடான Sur இன் ஆசிரிைய

மறறம ெமோைிெோயரபோோளர. 17 வயேு அழகியான எல்ஸா ேவறு ஒருவைரே் ேிருமணம் ெசய்ேு

ெகாள்ள ேவண்டிய நிர்ெ்ெந்ேம் உண்டாயிற்று. ஆயினும் கூூட 1967 ஆம் வருடம், ஏறததோை

நாற்ெேு வருடங்கள் கழிே்ேு ேொர்ேேவும் எல்சாவும் சந்ேிே்ேு ேிருமணம் ெசய்ேு

ெகாண்டார்கள். ேிருமணம் விைரவிேலேய ேோல்வியில் முடிந்ேேு ேவறு விேயம்.

1927 ஆம் ஆண்டு வைர அவர் என்னெவல்லாம் எழுேினாேரா அைவ எல்லாவற்ைறயும் ேொர்ேே
பறககைிதததறகக கோரைம அைவ ோிற இலககிய ஆசிரியரகளிைமிரநத அவர வரவிததக

ெகாண்ட நைடையக் ெகாண்டிருந்ேோக நிைனே்ேேுோன். ோினனோளில இத ெதோைரோோக உணைோன

ேர்மசங்கடமான உணர்ைவே் ேவிர்ெ்ெேற்காக அவர் ெல ெுே்ேகெ் ெிரேிகைள வாங்கி எரிே்ேழிே்ோர்.

நாவல்கள் எழுேுவேு ெற்றி அவர் மிகக் கடுைமயான, கறாரான கருே்ேுக்கைளக் ெகாண்டிருந்ோர்.

அெமரிகக நோவலோசிரியரோன ோோல ோதோெரோ அவைரச சநதிதத சமயததில ஆஙகில

நாவலாசிரியர் ோமஸ் ோர்டி (ேோரட ஒர சிறநத கவிைரம கை) நாவல்கைள எழுேியிருக்கேவ

கூூடாெேன்றும் கவிைேகளுடன் நிறுே்ேிக் ெகாண்டிருக்க ேவண்டும் என்றும் ேொர்ேே

கருே்ேுே் ெேரிவிே்ேிருக்கிறார். வாஸ்ேவமாக ோர்டி ேன் கைடசி இலக்கிய காலே்ேில் கவிைேகைள

மடடோம எழதினோர. (ோோரகக The Brass Plaque Said ‘Borges’, Paul Theroux, ‘The Old

Patagonian Express’ 1979) ரடயோரட கிபளிங எனற ஆஙகில நோவலோசிரியரின கைதகைள

விட கவிைேகேள அேிகம் ேனக்கு விருெ்ெமானைவ என்றும் ேொர்ேே இந்ே சந்ேிெ்ெில் கூூறினார்.

நீண்ட நாவல்கள் எழுேுவேு ெற்றி ேொர்ேேவுக்கு நல்ல அெிெ்ராயேம இருந்ேேில்ைல. இைே

The Garden of Forking Paths, [1942, later part of Ficciones, 1944]. ெோகுேிக்கு

அவர எழதிய மனனைரயிலிரநத அறியலோம:

“Writing long books is a laborious and impoverishing act of foolishness: expanding

in five hundred pages an idea that could be perfectly explained in a few minutes.
A better procedure is to pretend that those books already exist and to offer a
summary, a commentary.”
ோல ெதோகதி நோவலகைள எழதிய ெோரமன நோவலோசிரிரோன ரோோரட மியசில, [The Man

Without Qualities, 3 volumes], ோமஸ் மன், Remembrance of Things Past என்ற 6

ெோகுேி
ூ நாவல்கைள எழுேிய ெிரஞ்சு நாவலாசிரியர் மார்சல் ெுரூூஸ்ே் ெற்றிெயல்லாம் அவருைடய

கருே்ேுக்கள் என்னவாக இருந்ேிருக்கும் என்ெேு ெற்றி அறியமுடியவில்ைல. ோமலம

ோோோரோேவின இனெனோர ோமறோகோைள இஙக கோடை ோவணடய கடைோயததில இரககிோறோம.

“The central problem of novel-writing is causality.” ["El arte narrativo y la
magia" [Narrative Art and Magic, 1932] in Discusion [Discussion, 1932]]

அவரைைய கணோோரைவ சமோரோகப ோடகக மடயமோட இரநத கோலஙகளிோலோய அவர ஒர

நாவைல கைடசி ெக்கம் வைர ெடிக்க ேவண்டிய கடைமயின் கட்டாயே்ேில் இருந்ோர் என்றும்,

நாவல் எழுேும் செலம் சிறிேுகூூட இருந்ேேில்ைல என்றும் எழுேியிருக்கிறார். ஆனாலும்

நாவல்கைள விடெ் ென்மடங்கு ெெரிோன, ோல ெதோகதிகளோல ஆன கைலக களஞசியஙகைளப

ோடபோதறக அவர விரமோினோர. குறிெ்ொக என்ைசக்குேளாெீடியா ெிரிட்டானிகாவின் 11 வேு

ோதிபப அவரகக மிக அதயநதமோன ஒர நலோக இரநதிரககிறத. ோமஸ் ெ்ெரளன் எழுேிய

Anatomy of Melancholy என்ற ெெ ர ி ய நூூைலெ் ெடிெ்ெேற் கு அ வ ருக் கு சலிெ்ெு ஏற்ெட்டேில்ைல.

ெோரமன எனைசககோளோோீடயோவோன பரோகேோஸ (சுருக்கமான) ோதிபபம அவரத தனிபோடை

நூூலகே்ேில் ஒரு ெிரே்ேயக இடம் ெிடிே்ேிருந்ேேு. ஆங்கில விமர்சகரும் ஆங்கில ெமாழியின்

மதல அகரோதிையத ெதோகததவரமோன ைோகைர ோோனசனின ஆஙகில அகரோதிைய மீணடம

மீணடம ோடகக விரமோினோர.

1950 களின் ெோடக்கே்ேில் அவருைடய நண்ெர்களான Nestor Ibarra வும் Roger Callois யம

ோோோரோேவின கைதகைள ோிெரஞச ெமோைியில ெமோைிெோயரததோரகள. இந்ே ெிெரஞ்சு

ெமோைிெோயரபபகள ஐோரோபோோவில ெவளிவரம வைர ோோோரோேைவப ோறறி, அரோனடனோவிலம சரி

உலக இலக்கிய வட்டங்களிலும் சரி, யோரககம அதிகம ெதரியோத. இந்ே இருவரின் உைழெ்ெின்

காரணமாகே்ோன் 1961 ஆம் ஆண்டு Fomentor Prize (International Publisher Prize)

அவரககக கிைைததத. ஆறு ஐேராெ்ெிய ெவளியீட்டு நிறுவனங்கள் இைணந்ேு வழங்கிய இந்ே

விருேிைன நவீன

ஐரிே் நாவலாசிரியரும் ேநாெல் விருேு ெெற்றவருமான சாமுெவல் ெெக்கட்டுடன் ேொர்ேே ெகிர்ந்ேு

ெகாண்டார். ூஇந்ேெ் ெரிசு அறிவிெ்ெுக்குெ் ெிறகு ேொர்ேேவின் நூூல்கள் ெல உலக ெமாழிகளில்

ெமோைிெோயரககபோடைன. ூஇந்ே நிலவரே்ேுடன் நாம் இேற்கு முற்ெட்ட ேொர்ேே நூூல்களுக்குக்

கிைடே்ே வரேவற்ெிைனயும் ஒெ்ெிட ேவண்டும். 1932 இல் ெவளிவந்ே History of Eternity

ெவறும் 37 ோிரதிகளதோன விறறத. 1966 ஆம் ஆண்டு Ingram Merril Foundation ேனேு

வருடாந்ேிர விருேிைன ேொர்ேேவுக்கு வழங்கியேு.

ேனேு வாழ்நாளில் கண்ொர்ைவ இழெ்ெுடன் அவர் ேொராட ேவண்டி இருந்ேேு. கண்ொர்ைவ

ூஇழெ்ெு அவருைடய குடும்ெே்ேில் ொரம்ெரியமாக இருந்ேு வந்ே ஒரு ேநாய் என்றாலும் கூூட ஒரு

ேகாைடயின் அந்ேி மங்கும் ேநரம் ேொல அவரேு இளம்ெிராயே்ேிலிருந்ேே அவசரமில்லாமல் அேு

வந்ேு ெகாண்டிருந்ேேு. இைேெ் ெற்றி ெரிோெெ்ெடுவேற்கு ஒன்றுமில்ைல என்றும் ேன்

வாழ்க்ைக ெற்றிய கட்டுைரயில் எழுேுகிறார். 1927 இல் ெோடங்கி ேொர்ேே ெமாே்ேம் எட்டு கண்

அறைவச சிகிசைசகைளச ெசயத ெகோணைோர. இேற்கு மிஞ்சியும் 1950 இல் அவருக்கு

மறறிலம ோோரைவ இலலோமல ோோோயிறற. இன்ெனாரு குரூூரமானேும் விேநாேமானேுமான ேற்ெசயல்

ேகவல்
ூ என்னெவன்றால் ேொர்ேேவுக்கு முன்னர் அர்ஜன்டீனியா ேேசீய நூூலகே்ேின்

இயக்குநர்களாக இருந்ே Jose Marmol மறறம Paul Groussac ஆகிய இருவருேம கண் ொர்ைவ

இழந்ேு ேொனவர்கள். ெோோரோன ஆடசியில தன மனிசிோல நலகர ோதவிைய ரோோினோமோ ெசயத

ோோோரோே ஆஙகில இலககியம ோோோதிதத தன

வாழ்க்ைகைய நடே்ேி வந்ோர். 1955 ஆம் ஆண்டு ெெேரானின் வீழ்ச்சிக்குெ் ெிறகு வந்ே

அரசோஙகததில அவர அரோனடனியோவின ோதசீய நலக இயககநரோகப ோதவி அமரததபோடைோர.

ோோோரோேவின நணோிகளோன Esther Zembroain de Torres மறறம Victoria Ocampo ஆகிய

இருவருேம இே்ேைகயெோரு சாே்ேியெ்ொட்டிைனக் கற்ெைன ெசய்ேிருந்ோர்கள். VictoriaOcampo

வின் இலக்கிய ஏடான Sur சார்ொக ெல எழுே்ோளர்களும், இலக்கியவாேிகளும் ேொர்ேேைவ

அரோனடனியோவின ோதசீய நலகததின இயககநரோக ஆகக ோவணடம எனற மன

சமர்ெ்ெிே்ேனர். இந்ேே்

ேிட்டம் நடக்கேவ முடியாேேு என்று ேொர்ேே நிைனே்ோலும் அேு நிைறேவறி, இன்ெனாரு முைற

ெோோரோன 1975 இல் ஆட்சிக்கு வரும்வைர ெேவியில் இருந்ோர். Poem of the Gifts (1950)

என்ற க வ ி ைே ய ில் 9,00,000 பததகஙகைளயம தநத ோோரைவ இைபோிைனயம தநத கைவளின

அறபத எதிரமைறத தனைமையப ோறறி எழதினோர.

1955 ஆம் ஆண்டிலிருந்ேு 1970 ஆண்டு வைரயிலான ேொர்ேேவின் இலக்கிய எழுே்ேுக்கள்

யோவம கவிைதகளோகோவ இரநததில ஆசசரயம ஒனறம இலைல. இந்ே காலகட்டே்ேில்,

கவிைே எழுேும் ெொருட்டு சுேந்ேிரக் கவிைேையக் ைகவிட்டு, ோோவைக அைமபபகள ெகோணை

ோோரமோரியக கவிைத வடவஙகைள, அதிலம கறிபோோக 14 வரிக் கவிைே வடிவமான சாெனட்ைடே்

ேேர்ந்ெேடுே்ோர். ேிருே்ேங்கள் ெசய்வேற்கான எழுேெ்ெட்ட காகிேங்கைள அவர் ைவே்ேுக்

ெகாள்ள முடியாெேன்ெோல் ேன் மனேிேலேய ஞாெகம் ெகாண்டு எழுேுவேு எளிோக இருந்ேேு.

உைரநைடைய

ஞ ாெ க ே்ேில் ைவ ே் ேுக் ெகா ள்வ ைே விட ேெரில க்கி ய வடிவ ே்ேில் அ ைம ந்ே க வ ி ைே க ைள

நிைனவில் ைவே்ேுக் ெகாள்வேு சாே்ேியமாக இருந்ேேு. சாெனட்டுகள் ேவிர 11 அைசகைளக

ெகாண்ட நான்கு வரிச் ெசய்யுள்–கவிைேகைளயும் இந்ே காலகட்டே்ேில் அவர் எழுேினார்.

அவரைைய தோததோவின மரைம ோறறி, மதலோம ோோரரசர சோரலஸ கிலலடடனில தைல

ெவட்டெ்ெட்டேு ெற்றி, ேிராட்ைச மேு ெற்றி, குறுவாள்கள் ெற்றி, அெமரிகக நோவலோசிரியர

எட்கர் ஆல ன் ேொ ெற்றி. . . இெ்ெடியாக விஸ்ோரமானேும் ேவறுெட்டேுமான ெல ேைலெ்ெுகளில்

கவிைேகள் எழுேினார்.

7 Nights என்ற ேொ ர்ேேவி ன் கட்டுைர ே் ெோ குேி ய ில் உள்ள 7 கட்டுைரகளில் ஒன்றில் ["On

Blindness"] ேனேு ொர்ைவயிழெ்ெிைனெ் ெற்றி உரே்ே சிந்ேைன ெசய்ேிருக்கிறார். Other

Inquisitions (1952) என்ற கட்டுைர ே் ெோ குேி க் கு அ டுே் ேு ம ி க முக்கி ய ம ா ன ேு இ ந்ே க்

ெோகுேி.

1970 க்குெ் ெிறகு வந்ே இரண்டு சிறுகைேே் ெோகுேிகளும் [Doctor Brodie's Report, Book

of Sand] ோோோரோே ோநரடக கைதகைளக (Straightforward Narratives) ெகாண்டைவ என்று

அதன மனனைரகளில எழதினோர. ஆயினும் மணல் ெுே்ேகம் ேொன்ற ேமஜிகல் ரியலிசம்

மிகநத கைதகள அதில இரககினறன. இேுவல்லாேு உடைலச் சில்லிட ைவக்கும் மாற்கு

எ ழுேி ய ேவ ே ா க ம ம் க ைே யும் இ ந்ே க் க ால கட்டே்ேி ய ேுோ ன். ேநரடிக் கைேகளில் இே்ேைகய

விேநாேங்கைள ேொர்ேே ேவிர ேவறு எந்ே விேநாேவாேியாலும் சாேிெ்ெேு கடினம். மோறக எழதிய

ேவோகமம்

கைேயானேு ேொர்ேேவின் நண்ெருக்கு வந்ே கனவாகும். Hugo Rodriguez Moroni என்ெ ேு

அநத நணோரின ெோயர. ூஇந்ேக் கனைவக் கைேயாக எழுேியேு ெற்றிக் கூூறும் ேொேு ேொர்ேே

ெசால்கிறார்.

“But after all, writing is nothing more then a guided dream”

[Introduction to Doctor Brodie's Report, p.13]
கடவுள் ெகாள்ைக என்ற ஒன்று ேொர்ேேவிடம் இருக்கிறோ, கடவுள் ெகாள்ைகைய அவர்

மறபோவரோ எனற ஒர ோோடடயோளர ோகடைோோோத, ோோோரோே தனிநோர கைவள (In the past, I

tried to believe in a personal God, but I do not think I try anymore) என்ற

ெகாள்ைகயில் ேனக்கு நம்ெிக்ைக இல்ைல என்கிறார். ெசால்லெ் ேொனால் கடவுள் என்ெவர்

இன்னும் உருவாக்கெ்ெட்டுக் ெகாண்ேடயிருக்கிறார் என்ெேு ேொர்ேேவின் வாேம். இேற்குெ்

ோககோலமோன ெோரனோட ெோவின ோமறோகோள ஒனைறத தரகிறோர: “God is in the Making”.

ஆனாலும் ஆன்மரீேியான உள்ளுைற

அனோவஙகளகக அவர கைதகளில கைறோவ இலைல. எ டுே் ேுக் க ாட்டா க ர க ச ி ய அ ற்ெுேம்

என்ற க ைே . ோோோரோேைவப ெோோரததைர ோிரோஞசதைதத தரிசிபோத எனோத ஆனமரீதியோன

அனோவம. ஒ ேர ஒ ரு ெசா ல்லில் கூூட ெி ரெஞ்ச ே்ைே ே் ே ர ி ச ி க்க முடியும். அவர ெசோலகிற மோதிரி

ேேக்ஸ்ெிய ரி ன் ஒ ரு வ ரி ைய ேமற்காட்டுெவர் கூூட ேேக்ஸ்ெிய ர ா க ேவ ஆ க ி வ ி டுகிற ா ர். ோமலம

இந்ே உலகம் அல்லேு ெிரெஞ்சமானேு ஒரு குைறயுள்ள ேுைணக்கடவுளால் ெைடக்கெ்ெட்டேு

என்ற க ருே்ைே முன் ைவ க்கிற ா ர் ேொ ர்ேே. இைே ேமலும் விரிவாக்கும் ேொேு ேீவிைனகள்,

ேநாய்கள், உடல்

வலிகள் ேொன்ற முழுைமயின்ைமகளுக்கு விளக்கம் ேர முடியுமானால் இவ்வாறுோன் முடியும்.

ஒ ரு மு ழு முற்றான கட வுளால் சி ருே்டிக்கெ்ெட்டி ருக் குமான ால் இ ந்ேெ் ெி ரெஞ்சம் இ ன்னும்

ோமனைமயோகச சிரஷடககபோடடரககம.

ோோோரோேவின ோைைபபககள கறிதத சிறநத ைோனமளள அறிைரோன Jamie Alazraki

கூூறுவேு ேொல் இந்ேக் கருே்ேிைன ேொர்ேே “A Vindication of the Fales Basilides,”

என்ற கட்டுைர ய ில் வி ரி வுெடுே்ேி எ ழுேி ய ி ருக்கிற ா ர். Gnostic களின் ெகாள்ைகெ்ெடி

கடவுளுக்கும் மனிே யோர்ே்ேே்ேிற்கும் இைடயில் வானே்ேின் 365 ேளங்கள் இருக்கின்றன.

இந்ே 365 இல் ஒவ்ெவாரு வானமும் ஏழு ேுைணக் கடவுளர்களால் நிர்வகிக்கெ்ெடுகிறேு.

இவற்றில் மிகக் கைடசியில் இருந்ே குைறொடுள்ள ேேவர்களால்ோன் நம் கண்ணுக்குெ்

பலனோகம இநத வோனம உரவோககபோடைத. அதனைன நோம நைககம இநத நிைலயறற பமியம.

இந்ே
ூ ெூூமிைய அவர்களுக்கு இைடேய ெகிர்ந்ேு ெகாண்டார்கள். (Stabb, Martin S. Borges

Revisited. Boston: Twayne, 1991) ோோஸிைலடஸின இநதக கரததோககததிறகம

ோோோரோேவின ோோோல நலகம சிறகைதககம நிைறய ஒறறைமகள இரபோைத வோசகன

கவனிக்கலாம். ோமலம (ோிரோஞசததின) ோைைபப எனோத யோதசைசயோன உணைம எனோைதயம

நாஸ்டிக்குகளின் இரண்டாவேு கருே்ோக்கே்ேிலிருந்ேு ேொர்ேே ஏற்றுக் ெகாண்டோகே்

ெேரிகிறேு. இரண்டாவேு கருே்ோக்கம் Valentinus என்ெவ ருைடய ேு. இங்கு வானசாஸ்ேிரே்ேின்

அடபோைைக கரததோககம ஒனறிைனயம இதில ோோரபோத சோததியம. (அதோவத Big Bang

Theory) ோோோரோேவின ஒறைறக கைவள ெகோளைகயின நிரோகரிபப எனோத ோல-கடவுள்

ெகாள்ைகக்கு இட்டுச் ெசல்லும் ென்ைமகளின் வழிொடாகிறேு. ோிரோஞசமோகடடம அலலத

எ ழுேெ்ெட்ட ெிர ே ி ய ா கட்டும் ென்ைம க ள ி ன் ெெ ருக்கேம ெின்நவீன ே் ேுவே்ேி ன் ஆ ே ா ர ம ா ன

ெகாள்ைகயாகும். ோமலம யத-கிறிே்ேவ மரெுக் கடவுள் ெகாள்ைகையயும் ேொர்ேே

மறததைதயம நிைனவில ெகோளள ோவணடம.

கடவுள் இல்லாேு ேொன ெிரெஞ்சே்ேில் உண்ைம, ேனிநெர் ஒழுக்கம் ெற்றிய சட்டேிட்டங்கள்,

ெகாள்ைககள் ஆகியவற்றுக்கு இடமிருக்குமா? இேற்கும் ெேில் ைவே்ேிருக்கிறார் ேொர்ேே. ஒ ரு

மரைன (அ) அடயோளகக தோன ெசயயக கைோத சில விெயஙகள எைவ எனோத

ூெேரிந்ேிருெ்ெேு ேொலேவ ஒரு எறும்ெுக்கும் ஒரு ெுலிக்கும் அைவ ெசய்யக்கூூடாே விேயங்கள்

இருக்கின்றன என்ெேும் ெேரிந்ேிருக்கும். ோர்மீக சட்டங்கள், கடவுளர்கள் இன்றியும்

ோிரோஞசததில* இயங்கே்ோன் ெசய்யும் என்ெேு ேொர்ேேவின் கருே்ேு. (ோோரகக: Amelia

Barili, Conversations with Jorge Luis Borges, 1998).

ஒ வ் ெவா ரு எ ழுே்ோ ள னும் ே ன க்க ா ன முன்ேனாடிக ைள ே் ே ா ேன உ ருவா க்கி க் ெகா ள்கிற ா ன்

என்றா ர் ேொ ர்ேே. அவைரப ோோதிதத ஒோர ஒர தததவவோதிையச ெசோலலச ெசோனனோல

ேோெ்ென்ேீைர ே்ே ா ன் கூூறுவார் ேொ ர்ேே . இேற்கு அடுே்ேு அவைரெ் ொேிே்ே ேே்ேுவ ஆசிரியர்

ஸ்ெி ேனா ச ா . ஆங்கிலே் ேே்ேுவவாேியான எ·ப. ெேச. ோிரோடலிைய மீணடம மீணடம

ோமறோகோள கோடடவோர. மததியகோல இததோலியக கவிைர தோநோத ோோோரோே மீத ஆழநத

ோோதிபப ெசலததினோர. ெோரமோனிய தததவ ஆசிரியரகைள ெோரமன ெமோைியில ோடககத

ெோடங்கி ெோடர முடியாமல் ேொனோல் ெஜர்மன் கவிைேயில் அவருக்கு ஈடுொடு உண்டாயிற்று.

கேே ேவிர ெேன்ரிக் ெேய்ன் என்ற கவிஞைரயும் விரும்ெிெ் ெடிே்ோர் ேொர்ேே. ஆங்கில

இலக்கியே்ைேெ் ெொறுே்ே வைர ருட்யார்ட் கிெ்ளிங்குக்கு அடுே்ேு ோமஸ் டீக்ெவன்சிையயும்

ஸ்டீெவ ன்ச ைன யும்

ோிடககம. அெமரிகக இலககியம எனறோல மதலில அநத நோோைோடக கவி நோயகனோன வோலட

விட்ேமன். ோிறக அவர வைி வநதவர எனற ோோோரோே கறம கோரலசோணடோரக. ஸ்ொன ி ய

ெமோைியில அவரத மதல ோதரவ ெசரவோணடஸதோன. ேேக்ஸ்ெிய ைர ந ி ைற ய இட ங்க ள ில்

ோமறோகோள கோடடனோலம அவர மீத ோோோரோேவகக அவவளவ நலல அோிபரோயம

இருக்கவில்ைல. ேேக்ஸ்ெிய ர் ம ி க வும் ெேடா ேடாெம ா க வும் க வ ன க் குைறவ ா க வும் எ ழுேி யவ ர்

என்ெ ேு ேொ ர்ேேவி ன் வ ா ே ம். அலலத ஏோதோ ஒர இததோலியததனைமயம யதததனைமயம

ேேக்ஸ்ெிய ரிடம் இ ருந்ே ே ா க க் க ருேி ன ா ர். எனேவ ேொ ர்ேேவி ன் சிற ந்ே இல க்கி யவ ா ே ி க ள ி ன்

ோடடயலில ோெகஸோியர இலைல. இவ்வளவு ஆங்கில ஆசியர்கைளெ் ெடிே்ேிருெ்ெோலும்

அவரகைளச சிலோகிபோதோலம அரோனடனிய இலககிய வடைததில ோோோரோேைவ ஒர

“ஆங்கிேலயர்” என்று சிலர் ைநயாண்டி ெசய்ேோகக் குறிெ்ெிடுகிறார்:

“. . .My fondness for such a northern past has been resented by my more
nationalistic countrymen, who dub me an Englishman, but I hardly need point out
that many things English are utterly alien to me: tea, the Royal Family, ‘manly’
sports, the worship of every line written by the uncaring Shakespeare.”
[An Autobiographical Essay, 1971]
ெசக்ஸ் மற்றும் ெெண்கள் ஆகிய இரண்டு அம்சங்களும் ேொர்ேே கைேகளில் ெிரச்சைன

மிகநதைவயோக இரககினறன. இந்ே இரண்டின் இல்லாைமகளும் சாோரணமாகே் ேோன்றினாலும்

அைவ அவறறின தவிரககபோடதலிைன விோநோதமோககிக கோடடகினறத. எம்மா சுன்ஸ்

கைேயில் எம்மா அந்ே அந்நியனுடன் கலவியில் ஈடுெடுவைேே் ேவிர ேவறு எங்ேகயும் ெசக்ஸ்

சம்மந்ேெ்ெட்ட விவரைணகேளா குறிெ்ெுகேளா காணெ்ெடுேில்ைல. ோோோரோேவின பைனகைத

உலகில் இடம் ெெறும் ெெண்கள், (எம்மா ே வ ி ர ) ேனிநெர்களாக இன்றி சீரழிந்ே, அைையபோை

ேவண்டிய

வஸ்ேுக்களாகேவா வம்சவிருே்ேிக்ேகா (அலலத சநோதோெததிறோகோ அலலோத)

ஆண்களுக்கிைடயிலான உறவுகளில் ேெரம் ேெசுவேற்கான ெொருள்களாகேவ இருக்கின்றனர்.

இறந்ேவன்,குறுக்கீட்டாளர், ோரோெசனோைோவின கைத, ூஇந்ே மூூன்று கைேகளில் வரும்

மைறோய சிவபப மட ெகோணை ெோண, ோூலியோனோ ோரோகோஸ, லோ லோோனரோ, ஆகிய ெெண்கள்

ேமக்கான விருெ்ெு ெவறுெ்ெுகள் உள்ளவர்களாகச்

சிே்ேிரிக்கெ்ெடவில்ைல. குறுக்கீட்டாளர் கைேயின் அடிநாேமாக ஓடுவேு நில்சன்

சேகாேரர்களுக்கிைடேய நிலவும் ஒருொல் காமே்ேுவம் என்றும் அைே நிைலெ்ெடுே்ேும்

ெோோரடட ோூலியோனோ ெகோலலபோை ோவணட வரகிறோள எனறம சில விமரசகரகள

கருேுகின்றனர். [Herbert J. Brant, The Queer Use of Communal Women in Borges' "El
muerto" and "La intrusa", Indiana University-Purdue University Indianapolis].
ோேோோமோ ெசகெ¥வாலிட்டி ேொர்ேேவுக்கு இருந்ேிருக்கலாம் என்ற ேேே்யமும் அர்ஜன்டீனிய

இலக்கிய வட்டங்களில் நிலவுகிறேு.

1956 இல் எழுேெ்ெட்ட கைேயான The Sect of the Phoenix இல், ெசக்ஸ் என்ெேு ரகசியம்

என் று உணர்ே்ேெ்ெடுகிற ேு. Tlon, Ucbar, Orbis Tertius என்ற க ைே ய ில் வ ரும் ேமற்ேகா ள ில்

பைரசசி ெசயலோோட அரவரபோோனத எனோதோக வரகிறத: “Copulation and Mirrors are

abominable”. ேனேு கைேகளில் காேல் இடம் ெெறுவேில்ைல என்ெைே ேொர்ேே ஏற்றுக்

ெகாள்கிறார். உல்ரிக் (’Ulrike’-from The Book of Sand) என்ற க ைே ஒ ன் றுோ ன் இ ே ற் கு

விேிவிலக்கு என்றும் எழுேியிருக்கிறார். உல்ரிக் கைேயில் வரும் ெெண் ொே்ேிரம் ேொர்ேேவின்

ோிற ெோணகைள விைக கடதல

ஆளுைம மிக்கேு.

ோோோரோேவின எநத ஒர கைதயம அலலத கவிைதயம மிகசசோதோரைமோகத ெதோைஙகி ஒனற

அலலத இரணட வரிகைளப ோடதததம நோம இதவைர சோதோரைமோனத எனற கரதிய ஒர

அனோவம அபோட இரகக ோவணடயதிலைல எனோைத உைரததிவிடகிறத. ஒ வ் ெவா ரு க ைே யும்

ஒ வ் ெவா ரு க வ ி ைே யும் எல்ைலயற்ற ேீர்க்கெ் ொ ர்ைவ க ள ி ன் ச ா ள ர ம ா க ம ாற ிவி டுகிற ேு. இந்ே

ேீர்க்கெ் ொர்ைவகள் நமேு வாழ்வுகைளயும்,

அடகககளோக அைமநத வரலோறகைளயம, நாமறிந்ே விண்ேகாள்கைளயும், ோிரோஞசஙகைளயம

இன்னும் நடந்ேிராே எேிர்கால நிஜங்கைளயும் ோண்டி ேூூரே்ேுே் ெோடுவானங்களுக்கு இட்டுச்

ெசல்கின்றன. ூஇைவ யாவும் ஒேர சமயே்ேில் நிகழக் கூூடியனவாகவும், ஒ ன்றிலி ருந் ேு மற்ற ேு

ேுல்லியமாய் ேவறுெட்டும் ெடிகே் ெேளிவுடனும் இருக்கின்றன. இைவ எல்லாம் அந்ே சாரளம்

ேிறந்ேு விட்ட சூூன்யே்ேிலிருந்ேு ெிறந்ேைவ. ஒ ருவரி ன் ஞ ாெ க ே்ைே ேய மூூழ்கடிே் ேு அ டுே்ே

நாள் வாழ்வுக்கு ேகுேியற்றோகவும் இவற்றால் ஆக்கிவிட முடியும். ோோோரோேவின பைனகைதப

ோிரோஞசம எலைலயறற வைகயிலம மனிதப பரிதலோல அைககி ஆளமடயோததோகவம அைமநத

விடுகிறேு. எல்ைலயற்ற ெக்கங்க ள் ெகா ண்ட ெுே்ேக ம ா க வும், எ ண்ணி க்ைக ய ில் அட ங்க ா ே

நூூல்கைளக் ெகாண்ட நூூலகமாகவும் சிற்றடக்கெ் ெெரும்ெொருளாகவும் இேு உருெ்ெெரும்.

உெ்ெுச் செ்ெற்ற ெெயர் ெகாண்ட ஒரு சாோரண நகரே்ேின் ெேருவிலும் இந்ே அனுெவம் ேநரக்

கூூடும். அலலத உரகோவயின தடைைச சமெவளியில ெதோைஙகி நடசததிரஙகைள

இைணே்ேுக்
ூ ெகாள்ளக் கூூடும்.

ோோோரோேவின சரவோதசீயம ோறறிக கறிபோிடம ோோோத தததவவோதியம கலோசசோர

வரலாற்றாசிரியருமான George Steiner எ ழு ேுகிற ா ர்:

அவரத சரவோதசீயக கலோசசோரம மிக ஆைமோக ோோோரோே உைரநத ஒர உததியோகம. உலகில்

உைறயும் சகல ெொருட்களின் இேயங்களிலிருந்ேு வீசும் ெெரும் காற்றுக்களுடன் ெோடர்ெு

ைவே்ேுக் ெகாள்ள ேவண்டிய ஒரு இயங்குேல் ஆகும் அேு. கற்ெைனயான ெுே்ேகே்

ேைலெ்ெுகைளயும், கற்ெைன ெசய்யெ்ெட்ட குறுக்குக் குறிெ்ெீடுகைளயும், வாழ்ந்ேிராே

ஆசிரியர்கள் மற்றும் அவர்களின் ெோகுேிகைளயும் ேமற்காட்டுைகயில் நிஜே்ேின் ெேரிவிெ்ெுக்

கட்டங்கைள மீண்டும் ஒன்று ேசர்ே்ேு சாே்ேியமிக்க ெிற உலகங்களின் வடிவங்கைள

உருவாக்குகிறார். ெமோைி விைளயோடடககளின மலோமோ அலலத எதிெரோலிபோதன மலோமோ

ைலைோஸோகோபோிைனத திரபோி சவறறின ோவற ஒர ோகதியில ஒளிையப ோைச ெசயகிறோர.

ோோோரோே விோநோதப ோிரோஞசஙகைள மோததிரம சிரஷடகக விலைல. விேநாே விலங்கியைலயும்

உருவாக்கினார். இைே ெுைனகைே ேவிர்ே்ே ேவறு கட்டுைரகளுடன் ேசர்க்கலாம்.

ெோரமோோனைமயோன உலக இலககிய, பரோைிகஙகளில கறிபோிைபோடம விோநோத விலஙககள

கச்சிேமான
ூ விளக்கே் ெேளிவுகள் ெெறுகின்றன ேொர்ேேவின் மூூலம். ஒ ரு அ க ர ா ே ி வடிவ ே்ேில்

ோோோரோே இைத வடவைமததிரககிறோர. அதன ெோயர The Book of Imaginary Beings

(1969).Margarita Guerrero என்ற ெெ ண் (எ ழுே்ோ ள ர்?) இந்ே அகராேிக்கு இைணயாசிரியர்.

கா·போகோ, எட்கர் ஆல ன் ேொ

ோோோனறவரகள கறோைன ெசயத மிரகஙகள எபோட இரககம? விளக்கம் ேருகிறார் ேொர்ேே.

பததரின ோிறபோிைன மனனறிவிதத யோைன, ேே்ேவவாேி இமானுவல் ஸ்வீடன்ேொர்க்கின்

நரகே்ேில் இருந்ே விலங்குகள், ோபோோனின எடடத தைல நோகம, மகோோோரதததில

அரோூனைனத தரததிய உலபோி எனற ோோமப ோோோனறவறைறப ோறறி இநத நலில ெதரிநத

ெகாள்ளலாம்.

அெமரிககப ோலகைைக கைகஙகளில வரைக தரம ோோரோசிரியரோக 1961 ஆம் ஆண்டு

நியமிக்கெ்ெட்டார். சான் ·ோிரோனசிஸோகோவிலிரநத நியயோரக வைரயில எலலோப ோலகைலக

கழகங்களிலும் உைரகள் நிகழ்ே்ேினார். 1963 ஆம் ஆண்டு மீண்டும் ஐேராெ்ெிய ெயணம்

ோமறெகோணைோர. ேனேு ொல்யகால நிகழ்ச்சிகள் நடந்ே ெிரேேசங்கைளயும் ெைழய

நண்ெர்கைளயும் சந்ேிே்ோர். மீணடம 1967 ஆம் ஆண்டு ோர்வார்டு ெல்கைலக் கழகம் ஒரு

வருடம் ேெராசிரியாக அெமரிக்காவில் வந்ேு ேங்கும்ெடி அைழெ்ெு விடுே்ேேு. ேோரவோரட

ோலகைலக கைகததிலதோன அவரத மிகச சிறநத ெமோைிெோயரபோோள நணோரோன நோரமன தோமஸ

டி ஜிேயாவானிைய ேொர்ேே சந்ேிே்ோர். 1973 இல் ெெேரான் மீண்டும் ஆட்சிக்கு வந்ேேொேு

ோோோரோே தனத ோதசீய நலக இயககநர ோதவிைய ரோோினோமோ ெசயதோர. ோோோரோேவகக 1975

ஆம் ஆண்டு மிக முக்கியமானேு. காரணம் அவருைடய ோயார் அவரேு 99 வயேில் காலமானார்.

அோத ஆணடல ோோோரோேவின கைதகளம கவிைதகளம அைஙகிய ெதோகதியோன The Book of

Sand ெவளியானேு.

1969 ஆம் ஆண்டு இஸ்ேரல் அரசின் அைழெ்ெிைன ஏற்று ெடல் அவீவ் நகருக்குெ் ெயணம்

ெசய்ோர். 1973 ஆம் ஆண்டு Fifth Biennial Jerusalem Prize அவரகக வைஙகபோடைத.

1976 ஆம் வருடம் ஜெ்ொனிய கல்விே் ேுைற ேொர்ேேவுக்கு ஜெ்ொனுக்கு வருைக ேர அைழெ்ெு

விடுே்ேேு. 1980 இல் ஸ்ொனிய அரசு வழங்கக்கூூடிய ெரிசுகளிேலேய மிக உயர்ந்ே ெரிசான

Cervantes Prize ஐ ஸ்ொனிய எழுே்ோளர் Gerardo Diego உடன் ெகிர்ந்ேு ெகாண்டார். ேநாெல்

விருேு ேவிர்ே்ே மற்ற ெல முக்கியமான விருேுகைள ேொர்ேே ெெற்றிருக்கிறார். 1986 ஆம்

ஆண்டு ேொர்ேே ெஜனிவாவில்

காலமானார். இறெ்ெேற்கு இரண்டு வாரங்களுக்கு முன்ெு அவருைடய காரியேரிசியான Maria

Kodama என்ெவ ைர ே் ே ி ரும ண ம் ெச ய் ேு ெகா ண்டா ர்.