http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Bbuka Srat Bagawatgita, punika papthikan srat Mahabarata bageyan nnm, nyariyosakn para senapatining ngalaga tanah Hindhustan, inggih punika llampahanipun para putraning Pandhu gangsal, ingkang sinbut Pandhawa, anggnipun prang mngsah kadang kaprnah nakdhrk, tdhakipun Kuru, ingkang sinbut Kurawa. Pandhawa wau gangsal pisan sami anggarwa Dwi Drupadi, panngahipun akkasih Arjuna, ibunipun Dwi Kunthi, pparap Sang Dyah Prita. Sadrngipun paguting prang, Arjuna wiraosan kalihan Narendra Krsna, ingkang sawk angusiri ratanipun, Sri Krsna punika satunggaling Awatara. Tumimbulipun utawi panjanmanipun Bathara Wisnu. Mnggah ratuning Kurawa ingkang spuh punika wuta, ajjuluk Dritarasta, ppatihipun nami Sanjaya, punika ingkang anggancarakn kawontnaning paprangan ing panjnnganipun. 2 Bagawatgita (Kidung suksma) Om. Wiraos ingkang sapisan. Pangandikanipun Sang Prabu Dritarasta: Hh Sanjaya, sabanjure kapriye kaanane para putraningsun, lan sutane Pandhu kang ndya bndayuda, satkane ana ing Tgalkuru, iya ing Tgal kang sukci. Aturipun Sanjaya, rikala Prabu Duryudana anguningani bilih wadyabalanipun para putraning Pandhu ingkang sakalangkung agng punika sampun angrakit glaring ayuda, enggal marki gurunipun (Druna) sarwi umatur. Katingalana guru: Wadyaning Pandhutanaya ingkang sakalangkung agng, sampun karakit glaring aprang dening atmajaning Drupada. Murit paduka ingkang br budi. Lah punika para senapati agng ingkang ngirit, wadya sikp jmparing kados ta: Bima tuwin Arjuna ingkang sami sudira ing ayuda, Yuyudana, Waratha tuwin Drupada, sami awahana rata. Dristaktu, Ckitana, sarta narendra ing praja Kasi (Bnars) ingkang surayng ing alaga, Purujit, Kunthiboja tuwin narendra nagri Sibi, sami bbanthnging manungsa. Kang prakosa Risang Yudamanyu, atmajaning Sumbadra tuwin ingkang ambg sura pun Utamuya, sutanipun Drupadi, sami awahana rata. [2] Dhuh Sang Dwija (ingkang sampun kalairakn kaping kalih) sintn antawisipun sadaya ttindhih wadyabala kula, ingkang prayogi padu tuduh, murih kula lajng anjunjung ing panjnnganipun. Paduka pyambak punapa Sang Bisma (senapati Kurawa kaprnah eyangipun Duryudana utawi Pandhawa (punapadene Karna) putranipun Dwi Kunthi ingkang pambajng, tuwin Krapa. Sami pilih tandhingipun ing ayuda, Aswatama sarta Wikarna, punapadene atmajaning Samadati). Saha para senapati sans-sansipun malih, awit sangking trsnanipun dhatng kula, sampun anglilahakn gsangipun, kalihan asikp ddaml warni-warni, sdya anandukakn sagunging glar wontn samadyaning paprangan. Sanadyan wadyabala kula dipun pramugarni dening Bisma. Punapa drng nykapi, ananging punapa sampun nykapi, Bima dados kondhanging wadyabalanipun mngsah. Salbtipun paduka amawang-mawang kanthi angayomi sakathahing gglnganipun para prajurit, muhung Bisma ingkang paduka prlokakn rumiyin. 3 Sangking anggnipun ndya anynngakn panggalihipun Prabu Duryudana, pinispuhipun Kurawa (Sang Bisma) lakar kaprnah eyang sarta ingkang kapundhi-pundhi, nulya anybul salomprtipun, ngumandhang ing antariksa, kapiyarsa kadi panggroning singha. Sakala wau ing sawarnining suling, napiri, tambur, bdhuk, miwah salomprt sami kaunglakn sadaya, suwaranipun gumaludhuk angggtri. Sami sanalika tdhaking Madu (jjulukipun Krsna) kanthi panngahing Pandhawa, awahana rata ingkang pngirid kuda pthak, ugi lajng angunglakn salomprtipun sangking pparinging jawata.
[3] [1]

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Risang mangrh karsa, Trisikesa (jjulukipun Krsna) angunglakn salomprtipun ingaran singating rasksi, dene risang tunggul lawan kasugihan (Dananjaya, ssbutanipun Arya Arjuna) salomprt ganjaraning dewa, punapa [5] malih sang ambk baruwang, ssbutanipun Wrkudara, angunglakn salomprtipun ingkang sakalangkung agng nama: Paondra, tmahan daml mirising kathah. Prabu Yudhisthira angunglakn salomprtipun kang nami: Sarwamnang. Salomprtipun Nangkula Swaraarum, dene Sadewa kawastanan Mutyara kang Skar. Naranata ing nagri Kasi, ttindhihing wadya sikp jmparing, tuwin Sikandhi awahana rata, Drsthajumna (atmajaning Drupada) Wiratha, saha Styaki, sami botn kenging kinawona. Drupada, tuwin Drupaditanaya, Sumbadraputra ingkang pilih tandhingipun, dhuh ratuning bawana (aturipun Sanjaya dhatng Prabu Dritarasta) sami ngunglakn salomprtipun piyambak-piyambak. Swaranipun ingkang gumaludhug angggtri ngantos angbki bawana, tmahan angrrujit panggalihipun Kurawa. Risang Pandhuputra, ingkang daludagipun ciri wanara, sarng uninga bilih para putranipun Prabu Dritarasta (Kurawa) sampun angrakit glar, enggal angasta gandhewa, ing nalika punika wiwit ebah sami asewaga ddaml. Aturipun Sanjaya, Gusti, ing ngriku Arjuna lajng matur dhatng Narendra Krsna makatn: Tanpa ringa-ringa, dhuh Risang Asuta (ugi ssbutanipun Krsna), mugi rata kula kaajngna, ngantos wontn samadyaning wadyabalanipun mngsah tuwin rowang, murih kula sagd nyumrpi sintn ingkang umagut prang, utawi sintn ingkang kdah kula papagakn. 4 Kula kapengin pirsa, ingkang sami sdya mangun yuda, inggih ingkang sampun samkta ing ngriku sadaya, angajap enggala campuh amung anjurungi awoning sdyanipun Dritarastaputra (jjulukipun Duryudana). Aturipun Sanjaya: Sarng Risang Mangrhkarsa (jjulukipun Sri Krsna) miyarsa pangatagipun Sang Mardiwni (Gudhakesa, ssbutanipun Arjuna) ugi dipun jarwni: gustining tilm, panjnnganipun inggal angajngakn ratanipun, sarta dipun kndlakn satngah-tngahing wadyabalaning rowang tuwin mngsah. Wontn ing ngayunanipun Bisma sarta Durna, tuwin sagunging para nata, ing ngriku Sri Krsna ngandika: Hh atmajaning Prita, dulunn kaananing Kurawa kang padha ankani. Sakala Arjuna pirsa para kadang, ingkang kaprnah: rama, eyang, guru, paman saking ibu, sadhrk, putra, wayah tuwin knca, maraspuh, saha mitranipun piyambak, ingkang sami mungging antawising wadyabala ing kalihkalihipun wau. Atmajaning Kunthi (Arjuna) sakalangkung trnyuh ing panggalih sarwi sangt ing prihatos, mila lajng matur: Dhuh Sri Krsna, sarng kula priksa para kadang warga kula sami umajng prang, githok kula murinding, gorokan kula salit, badan kula gumtr, tuwin wulu kula anjgrik, tangan kula botn kuwawa anypng gandhewa, kulit kula apriyang-priyang, suku kula dhngkln, saha manah kula kuwur. Dhuh Kesawa (jjulukipun Krsna) punika sangking pangraos kula kadi sasmita awon, badhe botn prayogi kadadosanipun, manawi kula amngsah kadang kula piyambak. Pukulun, kula botn kapengin mnang, utawi botn kapengin karaton, ugi botn melik kamulyan. Dhuh Pangoning Lmbu (Gowinda, ugi jjulukipun Krsna) pedah punapa gsang angsal karaton miwah kamulyan. Mnggah anggn kula karaya-raya kapengin karaton, kamulyan tuwin kawibawan, prlunipun amung kangge ngayomi para kadang warga, mngka samangke piyambakipun sami umangsah prang, kalayan anglilahakn gsangipun, saha raja darbkipun. Piyambakipun, guru, bapa, anak, punapa dene eyang, paman sangking ibu, maraspuh, ipe, putu saha kadang sans-sansipun. Dhuh Pangrurahing Madu (jjulukipun Krsna) kula botn kadugi anyirnakna punika, dadosa kula pjah-pinjahan, sanadyan kula antuka ganjaran angrh tribuwana. Dhuh Pangruwataning Manungsa (Danardana ugi jjulukipun Krsna) kados pundi anggn kula ngraos bgja, [7] manawi asarana nyirnanakn para putranipun Dritarasta, saksirnaning mngsah kula wau, sampun tamtu piawon ingkang andhatngi dhatng jasat kula, mila botn prayogi bilih kula anyirnakna Kurawa, inggih punika kadang kula
[6] [4]

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

piyambak, lah, Sri Krsna, sabab kadospundi anggn kula sagd ngraosakn bgja, bilih kula angngti amjahi para kadang warga kula piyambak. Manawi piyambakipun botn rumaos dosa anyirnakakn trahing lluhuripun, [llu...] 5 [...huripun,] sarta botn rumaos awon mngsah mitra tuwin kadang piyambak, punika kabkta saking manahipun kandhih dening kamelikan. Dhuh Krsna, punapa kula botn anyingkiri piawon ingkang makatn punika. Jalaran kula anganggp anyirnakakn dhatng trah punika nandhang dosa. Awit saking risaking trah (bngsa) anggr-anggring trah ingkang langgng ugi sirna, mngka bilih anggr (darma) wau sirna, sadaya bngsa badhe karh tanpa anggr-anggr (adarma). Manawi trah botn karh ing anggr-anggr, strinipun trah badhe risak (camah) bilih strinipun risak, dhuh Tdhaking Wrsni (jjulukipun Krsna) sastu badhe nuwuhakn bngsa camboran. Campuring bngsa wau tmahan murugakn naraka tumanduk ingkang risak miwah ingkang rinisak trahing bangsanipun, sabab para lluhuripun sami kacmplung ing naraka, karantn botn angsal ssajn (kurban) [8] dhdhaharan miwah toya. Sarana dosa ingkang kados makatn, sintn ingkang anyursakn trahipun, inggih ingkang anjalari campuring bngsa, kenging winastan botn anindakakn anggr-anggring trah utawi bngsa. Dhuh pangruwataning manungsa, saking pamirng kula sintn ingkang botn anindakakn anggr-anggring trah, punika badhe manggn ing naraka salami-laminipun. Ah piawon punapa ingkang badhe kula panggih, saking kapengin dhatng kamulyaning ratu ngantos ngangkah amjahi dhatng kadang. Bilih para putranipun Prabu Dritarasta sami angrgm ddaml, badhe mjahi kula wonten ing paprangan, mngka kula botn niyat lumawan, punapa punika anjalari kula angsal kamulyan. Aturipun Sanjaya, satlasing aturipun Arjuna, sarwi ambuwal gandhewanipun, saha jmparingipun, tuwin lajng ngalosot wontn jarambah ing rata kalihan trnyuh ing panggihlihipun sangt karrantan. [11] Bagawatgita ingkang suci punika, wonipun ing piwulang wados (opanishad), winastan kawicaksananing Brahma. Srat piwulang panunggal, inggih wiraosipun Sri Krsna kalihan Arjuna. Ingkang kawasita ing nginggil wau, winastanan wiraosan ingkang kapisan, utawi rangu-rangunipun Arjuna. 6 Wiraosan ingkang kaping kalih. Aturipun Sanjaya: Sang Pangrurahing Madu (jjulukipun Krsna) andhawuhi dhatng Arjuna, ingkang sawg rangu-rangu saha karrantan, kalihan netranipun akmbng-kmbng nnggak waspa, awit saking rudahing panggalihipun. Pangandikanipun Krsna: Saka ing ngndi pinangkane kksing ati ingkang tumanduk maring sira Arjuna, iku dudu wwatkaning para Arya, ora marakake ing swarga, malah anuntun marang kanisthan. Hh atmajaning Prita, aja ngalumpruk, iku ing atase sira, ora patut, beratn anglsing atinira, lah Pangrurahing Satru (Sarantapa) ssbutanipun Arjuna: nuli masaha prang. Aturipun Arjuna: Dhuh pukulun, kadospundi sagd lumawan Sang Bisma miwah Druna, mngka sakalihan wau pants ingaji-aji. Awit ing dunya punika langkung eca ndha skul sapulukan saking anggnipun ppariman, katimbang kamulyan agng sarana amjahi para guru kang dibya: sngsmipun dhatng kasugihan tuwin kamuktn ingkang makatn wau badhe cmr dening rah. Tuwin malih kula drng uninga, pundi ingkang prayogi tumrap ing kula, punapa kula ingkang mnang punapa kula ingkang kawon, sarhning mmngsahan sami kadang piyambak, upami kula sagd nyirnakakn piyambakipun, sastunipun kula ugi bosn gsang.
[13] [12] [10] [9]

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Manah kula rumaos kaduwung amargi saking kamiwlasn, ngantos smang-smang dhatng kuwajiban kula, pramila kawula nyuwun pitdahing paduka: Pundi ingkang prayogi kula lampahi, kadhawuhana kemawon, awit kula punika siswa paduka, mugi paringa piwulang ing jasat kula, ingkang kawlas asih. Awit kula botn pariksa, punapa sarananipun ingkang sagd amberat prihatos ingkang angrrujit manah kula, sinaosa kula badhe tampi ganjaran angrh ing dunya tanpa tandhing, malah angratonana para jawata (sura) pisan. Kula boten kadugi umagut ing prang, satlasing aturipun dhatng Sri Krsna ingkang makatn wau, Arjuna nulya anjtung. Aturipun Sanjaya dhatng Prabu Dritarasta: Risang Pangrh Pikiran (jjulukipun Sri Krsna) wontn antawising wadyabalaning mngsah tuwin rowang, anyorahakn wwarah dhatng Arjuna, sarwi msm. 7 [14] Pangandikanipun Krsna: Sira angucapake kawicaksanan, kapriye tka amrihatinake kang bnre ora parlu disdhihake, yn para wisaksana msthi ora mrihatinake kang mati lan kang ora mati. Ingsun lan sira, apadene para ratu iki sakabhe, ora ana kang durung tau mati, lan ora ana kang ing tmbe ora linairake manh. Apadene jiwaa kang bisa badan solan-salin, arupa jabang bayi, wong anom lan kaki-kaki, uga mangkono. Ing tmbe manuksmane ing badan liyane, ananging kaanane kang langgng iku ora bisa sirna ana ing paprangan. Hh, atmajaning Kunthi: Mungguh kang magpokan alaming kalairan, kang tansah ankakake utawa anglungakake pangrasa adhm lan panas, bungah lan susah iku sandhangn Arjuna. Hh, Bbanthnge Manungsa (sasbutanipun Arjuna). Awit manungsa kang wus sinbut santosa, ora keguh dening iku, iya kang wus nganggp bgja lan cilaka padha bae, iku prayoga kanggo orane, bisa sirna. Ana iku tinmu saka ora ana, mangkono uga ora ana tinmu saka ana, tumindake sakaro-karone mau wkasan amung kasurupan dening sujanma kang amruhi kaan batin (tatwam). Ananging ssurupa, mungguh ing dat kang (atma) anglimputi iki kabh ora bisa sirna, ora ana manungsa kang bisa ngrusak ana ing dat kangkang langgng mau. Dat kang manuksma ing badan iku ingaran langgng, tan kna owah gingsir, ora ana watsane, mulane tdhaking Barata (sasbutanipun Arjuna) umajua prang. Kang sapa bisa kojah dat bisa mati, lan sing sapa ngira yn kna pinatenan, kang mangkono mau durung ana kang ngalami, sajatine ora tau mati, uga ora kna pinatenan. Dat ora linairke, uga ora tau mati, sanyatane ora tau dumadi, lan ing tmbe, iya ora bakal dumadi, langgng salawaslawase ana bae wiwit kuna-makuna, sanadyan dadak iki mati, dheweke ora kna ing pati. Sapa kang wruh, yn dat iku ora kna karusak, ana salawas-lawase, ora tau kalairake, ora owah gingsir. Hh tdhaking Barata, kapriye manungsa bisane mateni wong, lan kapriye nggone amatni. Kaya dene jamaking manungsa, sawuse buwang sandhangane kang lawas, 8 banjur salin panganggo kang anyar, mangkono lakune kang manuksma ing badan, sawise buwang panganggone kang rusak, banjur salin panganggo anyar. Awit dat ora pasah dening ggaman, ora kobong dening gni, ora tls dening banyu, lan ora garing dening angin. Dat ora bisa ktaton, ora kobong ora tls, apadene ora garing, langgng salawas-lawase ora tau owah gingsir, ttp anglimputi sakabhe. Iya kang ora tau gumlar, ora kna kinira-kira, ingaran ajg bae, rhning kang mangkono mau, sira wus sumurup, mulane ora parlu disusahake. Manawa sira duwni panganggp, lair bae utawa mati bae, salawase, msthine sira ora mrihatinake iku mau. Amarga saka lair, mulane msthi mati, lan kang msthi lair iku saka ing pati, rhning wis ora kna disingkiri, mulane sira aja sidhih. Ananing wujud iki kabh sakawit ora gumlar, kang tngah aran iku gumlar. Hh tdhaking Barata, kapriye dene sira angsah.
[18] [17] [16] [15]

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Panganggpe manungsa dat iku anggumunake, sawnh ana kang kndha, yn dat iku anggumunake, liyane manh angrungu, yn dat iku anggumunake, sanadyan dheweke wus antuk pangrungu ing bab kaananing dat, ewasamono ora ana kang wruh ing dat. Kang winaragad sajrning badak sawiji mau.
[19]

sawiji-wiji, iku ora pasah dening ggaman, pedah apa Arjuna, sira anusahake

Yn sira angngti kawajibanira dhewe, msthi yn banjur ora smang-smang, awit ora ana kang luwih prayoga ing [20] atase prajut kaya prang kang wus sah. Hh tdhaking Barata (panguwuhipun dhatng Arjuna) bgja prajurit kang nglakoni prang, marga yn dheweke tiwas bakal kawnganan lawanging suwarga. Manawa sira ora glm nindakake prakara kang adil, awit saka gonira anampik wajib, sarta misuwuring jnngira, sira anmpuh piala. Sarta akh kang padha nyatur kawiranganira salawase, ing atase satriya wirang iku angungkuli pati. Jalaran saka sira lumuh prang, para ratu kang padha wahana rata, iku pancne angaji-aji ing sira, tmahan dadi malah anynyamah. Lan akh ttmbungan kang ora prayoga diunkake, kang bakal diucapake dening mungsuh kanthi ananacada 9
[21]

marah

[22]

jirihira,

apa ana kang ngungkuli kalingsmane. Mngka yn sira nmahi mati sira nmu suwarga, dene yn mnang antuk kamuktn ana ing bumi, mulane Arjuna, tumandanga umangsah prang. Sawuse sira anganggp, bkja lan cilaka, nmu lan kelangan, unggul lan asor iku padha bae. Umajua prang sira ora antuk piala. Piwulang kang sun warahake marang sira iki miturut sangkya (pathokane nglmu kawicaksanan) ananging samngko sira angrungokna piwulang manut, yoga (panunggal) Hh atmajaning Prita yn sira anut piwulang mau, sira bisa amudhari bbandaning panggawe. Mulane ora ana pitunane, sanajan kang wiwit anyoba iya ora ana pakewuhe, malah kang glm ngudi, dadia mung sawatara bae, bakal linuputake saka baya gdhe. I. Mulane pangsthi siji iku wujude mung kakncnganing ati, ananging wong kang tanpa kakncngan: Hh tdhake [23] Barata, iku pikire anh pange, lan tanpa wkasan. Hh Arjuna, pakrm marang surasane layang Weddha, katarik saka bcike tatmbungane, dadkake ora andhamangake, iku ngarani wus ora ana liyane manh. Sapa sing sngsm anggayuh suwarga, kojh yn kalairan iku wohing panggawe, murih bisane anggadhuh kasnngan lan kawasa. I. Pusthinn ppasthnira maring kakncnganing ati, manungsa kang melik marang kamuktn, lan kawibawan, lan sapa sing pikire korop dening iku, pratndha ora smadi. Kang winarahake ing layang Weddha, ana wawatkan tlu (gun) pisaha saka wwatkaning guna mau, luwara saka [24] sisihan kang kosokbali, ttp santosa ing dalm satwam aja niyat oleh sarupaning raja darbe, amung andarbenana dat. [25] Ing atase para Brahmana ngarani mungguh gdhening pigunaning sakihing layang Wddha iku kadidene mgunge talaga kang kjogan banyu saka ngndi-ndi. Sira mung tansah amlua nindakake panggawe aja pisan melik wohe. Mungguh wohing panggawe iku dudu kang dadi jalaran, mulane aja kapengin, ora nindaki panggawe. I. Hh kang unggul lawan kasugihan, santosakna ing panunggal, cukup saka panggawe sawuse anglilakake kamelikan. Sarta nganggp bkja lan cilakaka padha bae, ingaran ngadil, iya iku panunggal. Panggawe iku sangisore panunggal, sarana budi, mmlas tmn, 10 manungsa kang mung angarp-arp marang wohing utawa nganggp woh iku kang dadi jalaran.
[26]

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Yn sujalma wus nunggal sarana budine, nuli ambuwang ala lan bcik, mulane sira ngangkah anunggal, panunggal iku prayoga kanggo nindakake panggawe. Para wicaksana bisane anunggal sarana budine, ora malu woh kang mtu saka panggawene, banjur luwar saka bbandaning kalairan, iya iku tumuju marang panggonan karahayon kang suci. Manawa budinira wus mnang kalawan bawuring ati kang ana sarake, sira bakal bisa ora praduli marang samubarang kang koprungu, wkasan amiyarsa. [27] Yn budanira wola-wali addalan, sruti (srat piwulang) wus jjg asantosa, nora mobah jroning smadi, sira nuli tkan ing panunggal. Aturipun Arjuna: Dhuh Guru, punapa titikanipun tiyang ingkang sampun jnjm budinipun, ttp smadinipun, kados pundi panngraning ucapipun, lnggahipun, sarta lampahipun kang santora pikiranipun wau. I. Pangandikanipun Krsna: Hh atmajaning Kunthi, yn manungsa wus ambirat sakabhe papengenane, lan wis marm ing dalm dat, akarana dat iku arane wus ttp pikire. [29] Sing sapa pikire ora mirit dedening bilai, lan wis sirna kapengine marang kabkjan, sarta ilang pangngsaangsane wdi lan kanpsone, iku diarani muni (sukci): sujana kang santosa pikire. Sing sapa anindaki sagunge panggawe, wus spn kamelikan, sanadyan bcik utawa ala tinmune, lan wus ora bungah lan ora susah, pratndha wus ttp budine. I. Lan kang sapa bisa nyandht kkarmane, kaya dene bulus anggone mangkrtake sikile lan ndhase, maring thothoke, iku pikire wus santosa. Apa kang dikarpake bakal tumiba saka jiwane kang santosa mau, mung kari rasaning ilat, sanadyan rasaning ilat pisan iya bakal ilang, manawa kang Maha Luhur wus bisa katonton. Hh Arjuna, iya saka pamksane karpe, kanthi wicaksana lan sarosa, pikire kang adrng mau bisane kawasesa, yn sajrone nlukake mau lstari pangangkahe marang ingsun, sabab sapa kang bisa ngrh kkarpane iya iku kang ttp budine. Manungsa kang mung ngngti marang karpe, iku anuwuhake dhmne, saka dhmn nganakake melik, saka melik nganakake npsu, [n...] 11 [...psu,] saka npsu banjur nasar, saka nasar ntk elinge, ilange kaelingane nuli sirna budine, marga sirnaning pambudi wkasan tumiba ing papa. Akarana pamasesaning dat, anggone anggarap kang dikarpake, spn hawa napsu lan gthing, dadi tumindaking sdya wus katlukake, iku bakal tumka ing katntrman. [30] Sajroning tntrm sirna sakhe prihatine, sing sapa wus tntrm pikire, batine nuli ngisa timbang (ngadil). Budi iku ora dumunung kang ora nunggal, apadene sajati iku ora dumunung kang ora nunggal, sing sapa ora kadunungan kaanan jati saykti ora tntrm. Kapriye ing atase manungsa bisa angrasa bgja yn ora tntrm pikire. Sabab sapa sing anuruti kkarpane kang ombra-ombra, saka tinuntun ing iku mau, masthi kawruhe larut, kayadene prau kang kumambang ing banyu katmpuh ing prahara. Mulane Arjuna, sing sapa amarga saka pangangkahe wus bisa mkak kkarpane, iku dheweke wus santosa pikire. Wngine kang dumadi iku kabh, ing kono tangine kang angayomi, dene tangine dumadi ing kono wngine kang angudanni (iya iku kang Mahasuci). Sing sapa kkarepane tansah lumbur kaya ilining banyu anjog ing sagara, ora pisan-pisan ambaludagake (lire gawe banjiring sagara) iku kang wus tumka ing katntrman, ananging dudu wong angumbar papenginan, ananthi ora duwe sdhih, lan spn ing hawa murka (ahangkara) iya iku wus tkan katntrman. Hh Arjuna, iku kaananing Brama, sing sapa tkan ing kono wus ora bola-bali, lan sing sapa tumkaning patine santosa pangikte marang atma mau, iku tumuju marang nirwananing Brahma. Ingkang kawursita ing nginggil, punika panunggilan sarana sangkya (kawruh utawi pangawikan). Wiraos ingkang kaping tiga. Aturipun Arjuna: Bilih pangawikan paduka kagalih luhur, tinimbang pandaml, punapa sababipun. Dene kula [31] paduna loropaken dhatng pandaml ingkang girisi.
[28]

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Pangandika paduka ingkang ngodhngakn manah, punika namung ambajurakn

[32]

panampi kula, mila

andhawuhna ppuntonipun, kadospundi sagd kala anggayuh karahayon. I. Pangandikanipun Krsna: Kang dhingin ing donya iki sun arani ana dalan loro, minngka pangruwating dosa, iya iku saka panunggal [panungga...] 12 [...l] asarana kawruh (sangkya) utawa nunggal asarana panggawe. Manungsa ora bisa ngukup, yn ora nglakoni panggawe kang tanpa gawe, sarta ora bisa sampurna saka lumuhing panggawe. [33] Sabab sanadyan manungsa watara, ora ana manungsa kang ora nindakaki panggawe, marga lakune kabh iki ora kalawan kinarpake, wus kanawa saka prakditi (wiji ingkang gumlar ing jagad). I. Sapa-sapaa, sanadyan bisa masesa panggawe, nanging pikire mung amburu kkarpane kang kliru, iku sinbut janma munapk. I. Nanging sing sapa nlukake karpe sarana pikire, Hh atmajaning Kunthi iya iku sinbut bisa anunggal sarana panggawe, mangga ora karm marang panggaweane. [37] Wus cukup sira anindaki panggawe bnr, sabab arku luwih prayoga tinimbang ora tumindak ing gawe, lan pangrksane jasatira ora prayoga, yn ora nglakoni panggawe. Iya ngmungna panggawe, sanajan panggawe mau kurban, kang andadkake kabnda ing donya, Hh atmajaning Prita, mulane panggawe kang tanpa karm, bisa nyampurnakake. Krsna ngandika malih: Sawuse manungsa anyajkake kurban, pangandikanipun Krsna (Prayapati) sarana iku sira bisa anganakake kang dadi pangajapanira, iya iku sapi pangarp-arp. Angaturakn dhaharaning dewa (kurban). Sarana mangkono para dewa bakal aparing pangan ing sira, sira sarana iku sira bakal anggayuh karahayon kang linuhung. Awit dhdhaharaning para dewa iku kurban, sira bakal pinaringan kasnngan kang dadi pangarp-arpira, sing sapa ora sarana kang mangkono mau, wwalsing dewa kasnngan marang dhwke iku ttp ganjaraning durjana (panglulu). Manungsa bcik padha bukti sisaning kurban, tmahan luwar saka dosane, nanging wong ala pangan iku kasadhiyakake kanggo karpe dhewe, iku diarani pangan piala. Kawruhana, yn panggawe iku tuwuh saka Brahma, kaanan iki kabh, amakarti ana sajroning kurban.
[40] [38] [39] [36] [34] [35]

lan Brahma saka langgng, iya Brahma kang rumasuk ing

Dadi sing sapa ora anut jantraning laku, iku dosa ing uripe, sarta wong kang tansah angrrantam kasnngane iku uripe tanpa guna. 13 Ananging sujana kang wus snng ing dalm dat, marm lan tntrm ing dalm dad, dhwke wus mardika. Ora ana samubarang kang kudu digarap. Tumrap dhwke wus ora medahake apa kang ginarap, uga ora ana samubarang kaanan kang ora ginarap, dhwke kna diarani titah kang maedahi ing dumadi. Mulane cukup yn salawase ora kongsi karm, sira anindakna panggawe kang kudu linakonan, sabab anindaki panggawe kang wus ora karm, iku sarana manungsa anggayuh kaluhuran. [41] Sarana panggawene manungsa bisa andarbni Janaka, (kawicaksanan) utawa kasampurnan sapanunggalane. Mangkono uga sajroning sira midr amiling-miling ndya angayomi manungsa, iya isih kudu anglakoni panggawe. Kapriye saranane gawe padunungan kang luhur, iya iku amadhakake dhwke marang sarupaning manungsa, dene kang dianggo ngukur miturut alame. Hh Pritaputra (Arjuna) ing tribawana iki ora ana apa-apa kang kudu daksambut lan ora ana ggayuhan kang durung kagayuh, ewadene ingsun isih nindaki panggawe. Sabab yn ingsun ora nindaki ing panggawe, sagunging manungsa mesthi padha anut ing salakuningsun. Duh atmajaning Prita, alam iki bakal bisa sirna, yn ingsun ora nindakna ing panggawe, yn mangkono ingsun anggawe campuring bngsa kang sabanjure kabh manungsa anmahi bilai.

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Hh tdhaking Barata, kaya wong cubluk yn karm marang panggawe kang nindakake ananging para wicaksana nggone nindaki panggawe tanpa karm, pangarp-arpe panggawene mau, amung dadia kamulyaning jagat. Dudu wong wicaksana kang kuwur budine, para cubluk kang nindaki panggawe marga saka karme anggawe, ananging para wicaksana kabh panggawene anjalari nunggal lan ingsun. [42] Saka lakuning prakriti, ananging kang gumlar iki kabh padha nindaki panggawe, tuwuhing angkara, kang anjalari sasar banjur mikir anggane pribadi, iku ananingsun. Hh kang kawawa papa, sing sapa wruh beda-bedaning panggawe, sumurupa watk sinalinan ing dalm watk, iku luwar saka bbandan. [43] Sing sapa kagawa wataking prakiti kaliru tumindaking lakune, nganti dadi karm. Lan sapa kang ora mruhi kang marakake bingunge, iya iku kawruhe durung sampurna. Sagunging panggawe pasrahna maring ingsun, ciptanira tumanma ing dat, kanthi tanpa pangarp-arp lan ppenginan, majua prang sawuse sirna gtring kamelikanira. Manungsa kang anut piduduh ingsun iki, kanthi pracaya lan ora 14 smang-smang, tndha wus luwar saka panggawe. Ananging kang manggung smang-smang, lan ora anut pituduh ingsun mau, sarta ngluputake sakhing kawruh, sumurupa iya iku wong kang tanpa budi. Amung wong wicaksana kang bisa nyamktani watke, ujude iya miturut watke, ndi panggawene kang ngndhih karpe. Karp amung dadi panggonane kamelikan, lan ora ndya ngalahake kkarpan, aja nganti ana sujanma kang mangkono, awit karo pisan iku mungsuhe. Luwih bcik antpi kuwajibane dhewe (darmma) sanadyan durung bisa sampurna, katimbang bisa antpi kuwajibaning liyan, luwih prayoga mati saka gone ntpi wajibe dhewe, katimbang wajibing liyan. Kang kbak pakewuh. Aturipun Arjuna: Punapa ingkang andadosakn jalaranipun, tiyang anglampahi dosa ingkang makatn wau, dhuh tdhaking Wrsni (sasbutanipun Krsna) amung sangking kkajnganipun, tka tiyang kadidene rmni (nipun) aya. Pangandikanipun Krsna: Iya iku kamelikan, lan iya kanpson, wtune saka watking: rajas, anjalari nandukake tindak kang tan ykti. Kawruhana, yn iku mungsuh kita. Kayadene urup kalimputan ing kukus, lan kayadene kaca kang linimputan ing baldug, mangkono rajas gone anglimputi. Hh Pandhutanaya: Kawicaksanan iku linimputan dening mungsuhe kuna-makuna. Iya iku kang wujud kamelikan, [44] utawa saka pangobiring gni tanpa marm. Diarani karp iku kkandhanganing pikir miwah budi, sarana iku sajroning anasabi kawicaksanan, kanthi ambalasukake jiwa. Hh tdhaking Barata, mula sirnakna kang dadi satruning kawruh lan kawicaksanan, sawuse sira amambng kkarpan kang tan prayoga. Ing layang: Kata Opanishat. Muni, manawa karp sadhuwuring badan, sadhuwuring karp pikiripun, ananging sadhuwuring pikiran iku budi, dene sadhuwuring budi iya panjnnganipun. Mangkono uga panjnngane mau, luwih gdhe saka budi, lan pribadine winasesa ing dat, hh pangrurahing satru, patining mungsuh kang awujud kamelikan, iku ora gampang. Piwulang ingkang kasbut ing nginggil punika, winastan panunggal asarana pandaml. Wiraos ingkang kaping sakawan. Pangandikanipun Krsna: Piwulang panunggal iki nguni sun wdharake marang Wiwasdan, [Wiwasda...] 15 [...n,] Wiwasdan marah marang Manu, apadene Manu kang angglarake piwulang mau marang Ikwasku.
[45]

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Hh pangrurahing satru, tumimbal-timbaling piwulang iku, jalaraning para narendra uninga ing kawicaksanan, ananging piwulang panunggal mau wus kasilp lawas. Kang sun warahake marang sira samngko iki, ora ana bedane karo piwulang panunggal ing jaman kuna, awit sira park lan ingsun, utawa manjing mitraningsun, sjatine iku wwadi kang luhur. Aturipun Arjuna, kula kantos botn sagd andugi ing pangandika paduka, awit paduka sajarwa bilih ing tmbe badhe miyos, mngka ing jaman kina sampun sugng, kala panjnngan Wiwasdan, anggn paduka miwiti amdharakn piwulang wau. Pangandikanipun Krsna, wirang tumimbalan kang wus sun lakoni ing nguni-uni, apadene sira Arjuna, ingsun bisa mruhi kabh, ananging sira ora bisa nyumurupi mangkono iku. Sanadyan ingsun ora manjalma, iya jumnng dat kang langgng, utawa gustining dumadi kabh, mangkono uga sanadyan wus mangrh prakritiningsun pribadi, ewadene iya kalairake, kang marga saka mayaningsun dhewe. Sabab sabn-sabn darma iku kndho, utawa wudharing darma saya dadra, hh tdhaking Barata, pribadiningwang nuli sun utus manjalma, prlu angayomi kabcikan, lan angrurah pialane si angkara murka, sanadyan darma mau lstari kaanane, ewadene ingsun ing tmbe iya bakal manjalma rambah-rambah. Sing sapa wruh kamulyaning manjalma lan panggaweningsun, dadi ing dalm batine wis sumurup, sawuse ninggal ragane, Arjuna iya iku kang bisa tkan maring ingsun, ananging ora linairake manh. Kabh padha nyirnakna angkara, wdi lan kanpsone, tansah angelingana ingsun, amitulungana ingsun, sarana bantring pangudi (tapan) kirang langkung kadi para pandhita tkan ing kaananingsun.
[46]

sarta ssuci, lantaran kawicaksanan, ing kono bakal

Dhuh atmajaning Prita, manawa manungsa saya anydhaki ingsun, pasthi yn ingsun anampani dhwke, sakhing dalan kang liniwatan manungsa, saka sarupaning keblat, iku saka ingsun. Sing sapa kapengin sampurna, sajrone panggawene (sampur) akurbana marang dewata sarana iku, amarga ora watara suwe bakal tkan mangsane, donyaning manungsa iki ilang saka panggawe. Bngsa papat pisan, 16
[47]

iku saka ingsun pinangkane, marga saka

ambedakake laku lan panggawe, wruh yn kang andadkake mau ingsun, sanadyana ora nglakoni panggawe (wruh yn kang) utawa ora mobah-mosik. Ingsun bakal ora nindaki panggawe, apadene ing atase ingsun, ora kapengin marang wohing panggawe, sing sapa ngawruhi mangkono mau, iya iku kang wus ora kabnda dening sarupaning manungsa. Awit wus sumurup, mulane wong atuwa-tuwa padha sampurna, utawa kumaceluning mamardikaning panggawe, marmane sira uga bisa sampurna, sarana panggawe kaya lkase para pinituwa ing jaman kuna. ndi kang ingaran panggawe, lan ndi kang ora diarani ora nindaki panggawe, malah para winasis padha bingung panampane bab iku, mulane ingsun ndya nrangake panggawe marang sira. Sarana mruhi iku sira bakal ruwat saka piala. Sabap panggawe kudu disumurupi, panggawe kang dudu uga kudu winruhan, apadene ora nindaki panggawe iya kudu diwruhi angl bangt sinau nyumurupi mungguh lakuning panggawe. Sing sapa sumurup bab panggawe kang tanpa gawe, lan tan anggawe nanging nambutgawe, iku wong wicaksana, iya iku wus ngumpul dadi siji, sanadyan dhwke anindakna sadhengaha panggawe. I. Sing sapa sakhing lkase panggawene wus spi ing kamelikan, sing sapa panggawene tinunu ing gni kawicaksanan, iya iku ingaran sarjana amigunani ing aguna. [48] Sawuse karme marang wohing panggawene wus linilakake, tansah narima, sarta ora ndya unjat, iku dhwke ora manggawe, sanadyan nambutgawea. Yn wus ora ngarp-arp kabatinan, amambng kkarpane dhewe, sarta sawuse anglilahake sadhengah kang parlu, sanadyan badane nindaki panggawe ala, iku wus kalis ing dosa, sarana kang mangkono mau bakal bisa tntrm, wus ora duwe sisihan kang kosokbali, ora drngki lan bisa madhakake bkja utawa cilaka. Iya mung dhwke bae, sanadyan nindaki panggawe kang wus ora kabnda.

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Sadhengaha bae, sing sapa karme wus sirna, iya iku kang mardika. Sing sapa atine wus ora kndho pangikte marang kawicaksanan, iya iku kang ingaran anggawe kurban, ruwat saka sagunging panggawe. Brahma kang anganakake kurban, iya Brahma kang dadi pangan kang dianggo kurban, gni kang kinurbanake dening Brahma iya marang Brahma, paraning manungsa kang smadi marang Brahma, iya uga marang Brahma. Para nglakoni panunggal padha kurban marang dewa sarana gnining Brahma, ananging liya-liyane padha kurban amung sak anggr kurban bae. 17 Pira-pira kang padha kurban pangrungu, dene liyane sarana amambng karp, liyane manh akurban suwara, lan liyane sarana gnining karsa kanggo nunu karpe. Ana manh kang kurban pakartining pikir, utawa uripe ing dalm kawicaksanan, lan binasmi ing gni panunggal sarana masesa pribadine. Apadene ana kang kurban kasugihan, kurban bantring pangudi, kurban panunggal, lan kurban pangungsd kawicaksanan, kanthi antping budi. Liyane manh kurban nyrot napas sajroning ngtokake napas, utawa angtokake napas sajroning nyrot napas. Utawa ngampt lbu wtuning napas, miwah nglakokake jroning mgng napas. Kajaba iku manci pangane dhewe, akurban uripe, kabh mau kawruh bab kurban, utawa angruwat dosa sarana kurban. Wong ngombe banyu urip. Utawa mangan sisaning kurban, iku lumaku tumuju ing kalanggnganing Brahma, dunya iku ora kasadhiyakake marang manungsa kang ora anggawe kurban, hh Arjuna, liyane manh wus ora ana. Akh warnaning kurban kang prayoga sinajkake marang Brahma, kawruhana manawa sagunging kurban iku ajalaran panggawe, sarana mruhi iku mau sira bakal antuk kamardikan. Kang luwih prayoga saka kurban, samubarang kang maujud iya iku kurban kawicaksanan, saliring panggawe iku bisa ruwat dening kawicaksanan. Angudia kawruh mau kang kongsi katmu, sarana sinau, sarana nnitni, utawa anglakoni, kawicaksanan bakal awh duduh ing sira, dadi jalarane wruh kaanan batin. Amarga mruhi iku, sira ora bisa kasasar manh, hh Pandhutanaya, sarana mau sira bakal wruh sagunging dumadi ing dalm dad, utawa sakjrone dat. Manawa dosanira ngungkuli sarupaning wong kang nandhang dosa. 18 19 Nglmi prdhukunan. Badan punika dumados sangking kmpalaning sln, sabn peranganing badan karaos sakit, sampun tamtu slnipun botn nyambutdaml salrsipun, kosokwangsulipun manawi sln wau nyambutdaml samsthinipun, ingkang karaos sakit lajng saras, mnggah rekanipun angrh sln supados purun nyambutdaml, wontn tigang prakawis, kados ing ngandhap punika: I. Angintunakn prana, utawi daya ingkang angsung gsang, dhatng peranganing badan ingkang sakit, katmahan sln sarta otot ingkang lmbat, lajng purun nyambutdaml salrsipun, wasana ssakit lajng katundhung andadosakn sarasipun. II. Marentah sarana cipta dhatng ingkang nguwaosi lampahing sln, supados sami nyambutdaml samsthinipun sampun sami anglirwakkn kawajiban, awit manawi smbrana sln botn sagd makarti ingkang prayogi wkasan angwontnakn ssakit. Manawi anggarap tiyang sakit sarana ginarayang ing asta, kalanipun asta agrayang peranganing badan ingkang sakit, angsthi mata ngngintunakn prana utawi daya, kang asung gsang dhathng peranganing badan ingkang karaos sakit, sarana makatn. Sln slas lajng nami tampi dhawuh supados sami nyambutdaml, samsthinipun prana utawi daya kang asung gsang, lajng makarti sarta asung tambahing kkiyatan sarta anyarasakn ingkang sakit.

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

Asta kapusus punika lajng bntr-bntring asta ingkang dayanipun angngingi ssakit punika mandi sarta andaml sudaning sakit, ttela manawi bntring asta ingkang katmplakn ing peranganing badan ingkang sakit utawi darijinipun kacungakn mriku, punika anumusakn kadi wontn kasktn ingkang mdal sangking ngriku, para sagd sampun sami anguningani manawi sarana agrayang utawi angcungi asta sagd anyarasakn tiyang, makatn wau ssakit ugi kinging kapindhah dhatng tiyang sans kajawi sarana asta sarana dipun ababi. Prana punika agsangakn lampahing rah (ebahing sln) mong kang gsanging badan punika amung gumantung wontn lampahing rah, manawi botn wontn prana rah botn sagd lumampah. Tiyang sagt dipun antuk prana sangking tatdhan. Ombn-ombn sarta hawa ingkang kasrot kalanipun napas malbt. Sln ingkang wontn ing badan sadaya isi prana, manawi [ma...] 20 [...nawi] prananipun amung sakdhik lajng angwontnakn ssakit, sagdipun saras manawi kajokan prana, sadaya ingkang sagt anambahi prana, sarta anyukakakn prananipun dhatng tiyang sans satmah tiyang ingkang dipun sukani wau lajng saras. Ingkang dados uwosipun anjampni sarana cipta punika angjogi sln ingkang kakirangan prana utawi daya ingkang asung gsang, tmahanipun sln antuk kakiyatan lajng sagd nyambutdaml samsthinipun. Rekanipun angintunakn prana punika wontn tigang prakawis. No.I Amriksani ssakit sarana titi utawi angintunakn prana sarana mripat. No.II Angintunakn sarana asta, inggih punika pasn. No.III Angintunakn sarana abab utawi angababi, sarhning pangintunipun prana punika sarana kakiyataning cipta. Dados manawi ngintunakn kdah cipta niyat ngintunakn, ing mngka ingkang minngka dados marginipun punika mripat, amila manawi anyipta ngintunakn prana, mripat kdah tumuju dhatng papan ingkang badhe dipun kintuni. Anjampni tiyang sakit dadi asta kaungkulakn wontn peranganing badan ingkang sakit punika langkung dening mandi, manawi kalanipun angungkulakn asta sarwi amlng cipta lajng niyat prana kakintunakn mriku (dhatng panggenan ingkang sakit) punapadene mripatipun kdah kaplngakn kangge mirsani ingkang sakit, sarta dhatng sln supados sagd nyambutdaml samsthinipun. Anjampni sarana peranganing badan ingkang sakit dipun ababi utawi gombal ingkang dipun ababi lajng katmplkakn ing dununging ingkang sakit ugi mandi. Lampah ingkang prayogi piyambak tumrap angintunakn prana utawi daya ingkang asuka gsang punika asarana asta. Patrapipun wontn kalih prakawis, asta kaungkulakn ingkang sakit utawi kangge grayang, ing ngriku kula badhe anrangakn kadospundi patrapipun angungkulakn asta. Bakda punika lajng anyariyosakn patrapipun anggrayang, dene lampahing asta anggning ngungkulakn. Kados ing ngandhap punika: Manawi ingkang sakit linggih asta kalih pisan sarta drijinipun kagarakn kaungkulna ing sirah, lajng asta kkalih wau alon-alon kapngandhapakn mdal ing ngajngipun (sakclaking rainipun) trus mangandhap ngantos dumugi ing dhngkul, manawi sampun dumugi ngriku asta kkalih kakipatna ngiwa 21 nngn. Kadi tiyang ngipatakn mawi toya, sapunika lajng gntos sangking ngandhap manginggil urut kiwa tngnipun, sariranipun ingkang sakit nanging darijining asta kdah kaingkupakn sarta pk-pke madhp dhatng badanipun, manawi sampun dumugi sanginggiling sirah lajng wasul malih kadi kasbat ing ngajng [51] mangandhap ngantos dumugi ing dngkul, salbtipun makatn angning cipta sarta anyipta anglkakn prana ingkang mdal sangking pucuking darijinipun dhatng badanipun ingkang sakit sakojur, ingkang makatn wau kalanipun asta mangandhap asuka daya asrp tuwin tntrm, dene lampahing asta ingkang manginggil madal ing ngajngipun ingkang sakit asuka daya adhm sarta beraging manah. Wontn malih patrap angungkulakn asta sans gagrak makatn, kawontnanipun kadi ingkang sampun kajarwa ananging botn minggah mandhap amung mandhap kimawon sarta katungkulna sanginggiling peranganing badan [52] ingkang sakit kadosta sirah, asta, pdhaharan utawi sans-sansipun, ananging pema sampun ngantos kasupn lampahipun amung sangking nginggil mangandhap, sarta salbtipun patrap makatn angsthia anglunturakn prana sangking pucuking dariji dhatng peranganing badan ingkang sakit. Dene darijining asta kdah kajbhakn
[50] [49]

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.

sarta pk-pk madhp mangandhap, manawi lampahing asta mangandhap darijining asta kdah kajbbhakn, nanging manawi manginggil sarta urut kiwa tngnipun ingkang sakit, darijining asta kakincupakn sarta pk-pk kaajngakn dhatng ingkang sakit. Dene tbih clakipun sangking asta dhatng peranganing badan ingkang sakit punika kakintn-kintna piyambak, ananging limrahipun sak dhsimtr, punika ajalari ingkang sakit karaos sgr: tntrm sarta suda panyakitipun, ananging manawi lampahing asta wau alon-alon, manawi lampahing asta radi rikat sata tbihipun sangking ingkang sakit wau tigang dhsimtr punika murukakn manah sarng dhatng panggayuh, sarta raos bigar, manawi lampahing asta saya karikatakn sarta tbihipun satngah mtr punika, saya prayogi pikangsalipun, awit amurukakn sae lampahing rah sarta anggigah sagunging pirantos ingkang suwaunipun sami botn nyambutdaml yktosan. Wontn malih lampah ingkang prayogi inggih punika pk-pk kaadhpna ing ngajnging peranganing badan ingkang [ing...] 22 [...kang] sakit (voorkauden) ananging satunggal kimawon dados botn kalih pisan, kakndlna sawatawis mnit, dene tbih clakipun kintn-kintn satunggal satngah dhsimtr, punika sagt amurukakn kiyat sarta raos aym [54] tuwi snng. Panunggilanipun malih inggih punika driji kaadhpna ing ngajnging peranganing badan ingkang sakit tbih clakipun satunggal satngah dhsimtr. Kakndlna sawtawis dangunipun sarwi angningna cipta supados prana utawi daya ingkang asung gsang sagta mdal pucuking dariji dhatng peranganing badan ingkang sakit. Patrap kadi makatn punika agng sangt damlipun. Wontn malih sans inggih punika asta kaadhpna ing ngajngipun peranganing badan inggih kang sakit sawtawis mnit dangunipun, sarwi kaebahakn sakiwa tngn kadi lampahipun jarum rloji, tbihipun satunggal satngah dhsimtr, dene ingkang mandi piyambak punika lampah angebahakn pucuking dariji kadi ngitung makatn patrapipun, driji katujokakn ing peranganing badan ingkang sakit, tbihipun satunggal satngah dhsimtr, sarwi kaebahakn pucukipun sajak anguncki pnyakit, punika angsal-angsalanipun, asung daya bntr wontn ing peranganing badan ingkang sakit, lampah-lampah ingkang sampun kajarwa punika sadaya prayogi ananging kang gampil sarta mayar wah pikangsal punika anylhna asta wontn peranganing badan ingkang sakit sawatawis mnit, manawi sampun asta kapusuha lajng kaslh malih sawatawis mnit, makatn bngsal-bangsul. Lampah makatn punika ingkang prayogi piyambak langkung malih manawi kangge anjampni sakit nglu utawi peranganing badan karaos pgl. Angusap peranganing badan asarana asta punika, prayogi awit lampahing rah sagd anjujurakn lampahing rah, ugi sagt anjalari sudaning raos sakit, manawi angusap utawi anggraya badan ingkang alon-alon trapipun, lampahipun sangking nginggil mangandhap, sarta mdal sampun ngantos sangking ngandhap manginggil, sarta malbt, punapa dene namung kdah sakturusan, tgsipun botn kenging mrika-mriki, pucuking driji kdah amung anggang-aggang panggpoking badan, sok anggr nmplki mawon. Dados asta botn kapntakn ing badaning ingkang sakit sarta amaosa 23 donga makatn, bagas kuwarasan, ljar, nthng. Manawi agrayang utawi angusap badan sakojur prayogi kabagia dados kalih inggih punika sangking sirah dumugi pusr, sangking pusr dumugi suku, manawi anggrayang utawi angusap badan sakojur ingkang prlu kasalsihakn panggenan dhadha sarta pdhaharan awit badhe anjalari sadaya pirantos makardi samsthinipun. Panggrayang utawi ngusapi wau botn prlu sora-sora awit ilining prana botn sabab saking soraning panggrayang ananging sangking ninging cipta, sarta ingkang anyababakn saras punika botn sangking pijt, ananging sangking daya ingkang asung gsang (prana) patrapipun anggrayang makatn, pk-pk sarta driji ingkang bagean ngandhap ingkang kangg grayang dados pucuking driji botn katut. Kangge anjampni sakit rimtik ugi prayogi, apijt utawi dipun ulni, ngulni punika wontn tigang warni, I kulit kajiwita mawi jmpol kaliyan panuduh lajng kadudut sawatawis lajng kauculakn, asta kalih rumaganga sadaya, gntosan ngantos badan sakojur waradin. Pijt ingkang makatn wau amurukakn, lrs lampahing rah.
[55] [53]

http://bambsolution.co.nr, http://bambsolutionmath.co.nr, http://bambsolution.wordpress.com.