LIBERAL m. sh. 1. Ithtar e prkrahs i liberalizmit n ideologji e n politik. 2. Ai q bn lshime ndaj t metave, gabimeve etj.

dhe q nuk krkon llogari deri n fund ose tregohet tepr dorlshuar n krkesat ndaj t tjerve. 3. Antar i nj partie borgjeze liberale. Liberalt dhe konservatort. LIBERAL mb. 1. Q mendon e vepron n frymn e liberalizmit; q prkrah liberalizmin; q shpreh idet e liberalizmit; q sht karakteristik pr liberalizmin a pr liberalin; q prbhet prej liberalsh. Borgjezia liberale. Parulla (frazeologji) liberale. Politik (teori) liberale. Partia liberale. 2. Q bn lshime ndaj t metave, gabimeve etj., q nuk krkon llogari deri n fund; q lejon shkelje e rregullime t cilat dmtojn punn e shoqrin; q sht tepr dorlshuar n vlersimin e dijeve e t puns s dikujt ose n krkesat ndaj t tjerve. Njeri liberal. Drejtor liberal. Msues (pedagog) liberal. Qndrim liberal. Prirje (veprime, shfaqje) liberale. LIBERALIZM m. 1. Shfaqje e oportunizmit ideologjik e politik, q n thelb mohon luftn e klasave n emr t humanizmit abstrakt, t liris absolute t individit, t nj jete t qet e pa telashe etj.; heqje dor nga lufta klasore konsekuente kundr armiqve t jashtm e t brendshm, kundr njollave t shoqris s vjetr dhe ndikimeve t sotme t ideologjis s huaj, pranim i bashkjetess paqsore me ideologjin armike. Lufta kundr liberalizmit. 2. Rrym politike e ideologjike, q lindi n fund t periudhs s feudalizmit dhe iu kundrvu absolutizmit feudal, duke krkuar liri t pakufizuar politike, ekonomike e shoqrore pr borgjezin (hist.) rrym borgjeze thellsisht reaksionare, q pran luftn revolucionare t klass puntore e t masave t tjera punonjse me parullat e rreme mbi lirin, barazin etj.; sistem pikpamjesh politike e ekonomike borgjeze, revizioniste e reformiste, q, n kundrshtim me kuptimin marksist t lufts s klasave, pranon vetm luftn ekonomike e mohon luftn politike t klass puntore pr diktaturn e proletariatit dhe pr ndrtimin e socializmit. Liberalizmi borgjez. Liberalizmi anglez. 3. Qndrimi i atij q bn lshime ndaj t metave, gabimeve etj., lejimi i shkeljeve, i rregullimeve etj. q dmtojn punn e shoqrin; t qent tepr dorlshuar n vlersimin e dijeve a t puns s dikujt; t qent liberal. Liberalizmi dmton punn. Shfaqje (prirje) liberalizmi. -nj orientim politik q favorizon progresin social duke reformuar dhe duke ndryshua

r ligjet n vend te nje revolucion.

far sht Liberalizmi?. Kjo sht nj orientim politik i cili favorizon prparimin shoqror duke zbatuar ligjin dhe reformuar n vend te revolucionit. Ajo sht besimi n rndsin e t drejtave t barabarta dhe lirin. Kjo ideologji filloi n shekullin e 18, e cila isht e nj lvizje pr vetqeverisje dhe larg nga aristokracia. Ideologjia prfshin: parsin e individ it apo kombit, idet e vetvendosjes, n krahasim me familjen, t shtetit, ekonomis dhe politiks. Aristokracia sht nj form e qeveris n t cilin me i mire me i kualifikuari su n. Cila sht ideja themelore liberalizimit?. Kjo lvizje politike e mbshtet ide t tilla themelore t cilat jan si ne vijim: demokracia liberale, t drejtat e njeriut, konstitucionalizmi, zgjedhjet t ndershme dhe t lira, liria e fes dhe t tregtis s lir. Dihet se kto ide jan pranuar gjersisht dhe nga grupet politike q nuk pretendoj nj orientim liberal ideologjike. Nj orientim ideologjik sht nj orientim q karakterizon mendimin e nj kombi apo grupi. Liberalizmi prfshin disa trende tradicionale dhe intelektuale. Llojet e saj m dominuese jan: liberalizm social dhe klasike. far sht liberalizmi klasik?. Liberalizmi klasik u zhvillua n shekullin e 18 dhe u b shum popullor n Amerik dhe n Evropn Perndimore. sht e prkufizuar si nj filozofi, e cila sht angazhuar pr ideologjin e pushtetit t kufizuar, lirin e fjals, fes, kuvendi, shtypi dhe tregjet e lira. Kjo mbrojti nj lloj t veant t, t politiks s qeveris publik dhe t shoqris krkohet si rezultat i urbanizimit dhe t revolucionit industrial. Liberalizmi klasik ishte i njohur t jet nj teori dominuese politike n Mbretrin e Bashkuar gjat shekullit t 18-t deri n Luftn e Par Botrore.