Risalah Het offer van Ismail

door Yusef Kimpen

8 Thw al-Qi`dah 1431 A.H. In naam van Allah, de Barmhartige, de Genadevolle Ibrahim de grote profeet en vriend van Allah was een zeer gezegend man. Er waren reeds profeten voor hem geweest zoals de eerste Adam , maar ook Noe'h . Ibrahim was kinderloos op hoge leeftijd, want zijn vrouw Sarah kon geen kinderen krijgen. Hij was zelfs van plan om aan knecht in zijn huisgezin als erfgenaam aan te duiden zoals te lezen in de Torah book Bereshit 1 15:1-5: 1 Enige tijd later richtte Yhwh zich tot Abram in een visioen: Wees niet bang, Abram: ikzelf zal jou als een schild beschermen. Je loon zal vorstelijk zijn. 2 Yhwh, mijn God, antwoordde Abram, wat voor zin heeft het mij te belonen? Ik zal kinderloos sterven, en alles wat ik bezit zal het eigendom worden van Elizer uit Damascus. 3 U hebt mij immers geen nakomelingen gegeven; daarom zal een van mijn dienaren mijn erfgenaam worden. 4 Maar Yhwh sprak opnieuw tot hem: Nee, niet je dienaar zal jouw bezittingen erven, maar een kind dat jijzelf zult verwekken. Allah had echter andere plannen en Hij zou Ibrahim een zoon geven. Allah deed een belofte aan Ibrahim dat zijn zaad of nakomelingen zich zouden vermenigvuldigen als de sterren aan de hemel. 2 Nu mensen zijn creatief en Sarah zocht naar een oplossing voor haar kinderloosheid. Zij stelde voor dat Ibrahim haar dienstmaagd Hajar3 als tweede vrouw zou nemen en hij aldus een zoon zou krijgen door haar. Het verslag in de Torah is niet helemaal fair met Ismal die de eerste zoon van Ibrahim zou worden. Hij wordt als een kwalijke jongen afgeschilderd en de joodse geschriften beschuldigen hem van een ontuchtige jongen die slechte omgang zou vormen voor zijn jongeren halfbroer Ishaq . Christenen gaan zelfs zover dat zij Hajar niet als een wettige vrouw van Ibrahim zien, maar volgens de joodse Talmud zou nadat Sarah gestorven was Ibrahim Hajar terug bij hem genomen hebben. Dit zou gaan om de Keturah die hem vervolgens nog zes zonen baarde wat met Ismal zeven zonen zou zijn. Keturah betekent offerrook brengen en haar zonen zijn de voorvaders van verscheidene Noordarabische vokeren die ten Z. en O. van Palestina woonden (Bereshit 25:1-4). Aldus volgens joodse bronnen blijkt dat de band tussen Ibrahim en Hajar sterker was dan het verslag in Bereshit laat vermoeden. Men vergeet vaak ook te vermelden dat een gelijkaardig voorval zich voordoet bij Yakoeb die de vader zou worden van 12 zonen, die de voorvaders van de 12 stammen van Isral zouden worden. Eerst huwde Yakoeb Lia4, daarna Rachael5, beide zusters waren heel jaloers van elkaar en gaven hun slavin als vrouw aan hun man. Hierdoor was Yakoeb ook de man van Bilah6 en Zilpa. Als de zonen die deze vrouwe baarden aan Yakoeb worden gelijk behandeld en allen als wettelijk beschouwd door zowel joden als christenen. Waarom niet de zoon van Hajar, de vrouw van Ibrahim ? Dit komt door het verslag in de joodse Torah, het boek Bereshit of Genesis in de christelijke bijbels, dat we nu gaan analyseren. Even voor de duidelijkheid. 1) Wij als Moslims stellen geen profeet boven de andere zoals ons is geboden in de Qur'aan: 2:136 Zegt: "Wij geloven in Allah en in hetgeen ons is geopenbaard en in hetgeen tot Abraham, Ismal, Izak, Jacob en de stammen werd nedergezonden en in hetgeen aan Mozes en Jezus werd gegeven en in hetgeen aan alle andere profeten werd gegeven door hun Heer. Wij maken geen onderscheid tussen hen en aan Hem onderwerpen wij ons. 2) Het feit dat wij aanhalingen doen uit de Tanakh of joodse bijbel bewijst in geen geval dat wij dit boek aanvaarden als zijnde de oorspronkelijke woorden van Allah of zijn profeten aan de zonden van Isral. Wij geloven dat deze geschriften zoals ze tot ons gekomen zijn in de geschiedenis wijzigingen hebben ondergaan, zoals hun eigen joodse profeet heeft gezegd in het boek Jerermia 8:8: Hoe durven jullie te zeggen: Wij zijn wijzen, wij hebben de wet van de HEER? De pen van de schrijvers heeft hem vervalst. 7 Doch niet de gehele
1 2 3 4 5 6 7

Bereshit Hebreeuw, in de Nederlandstalige bijbels noemt dit boek Genesis (Grieks). Bereshit 15:5. Daarop leidde hij Abram naar buiten. Kijk eens naar de hemel, zei hij, en tel de sterren, als je dat kunt. En hij verzekerde hem: Zo zal het ook zijn met jouw nakomelingen. Hajar in het Arabisch, spreek uit met de Franse J zoals in Jardin. In de Torah wordt zij Hagar genoemd. In het Hebreeuws Lea (van het Akkadisch Koe, en Arabisch wilde koe). In het Hebreeuws Rachel (Ooi, wijfjesschaap) Bereshit 30:1-11 Uit: De Nieuwe Bijbelvertaling 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap

Tanakh werd vervalst en aldus zijn er waarheden in vervat. Wij aanvaarden als waar wat overeenstemt met de Qur'aan en de ah-hadiet van de profeet Muhammad (saw) en verwerpen de leugens en zeggen bij wat waar zou kunnen zijn, maar uit Islamitische bron weten wij dit niet met zekerheid: Allahu 'alem God weet beter. In het verslag in Bereshit 16 kunnen we lezen dat toen Hajar zwanger was zij haar meesteres Sarah ging verachten.8 Sarah beklaagde zich bij Ibrahim en vervolgens kreeg Sarah de toestemming te doen wat ze wou met Hajar. De Torah zegt dat ze haar ging vernederen. 9 Hajar loopt volgens het verhaal weg en een engel komt bij haar en verteld haar het volgende: Toen zeide de Engel van Yhwh tot haar: Keer weder tot uw vrouw (meesteres), en verneder u onder haar handen.10 Ook dit is een eigenaardige vers in de Torah. Wij moeten bedenken dat Sarah degene was die Hajar als vrouw aan Ibrahim gaf. Hajar was een onschuldige dienstmaagd die tot vrouw van Ibrahim werd gemaakt. Vervolgens zou volgens het book Bereshit de engel tegen haar de volgende boodschap hebben gegeven: Ik (Allah) zal uw zaad zeer vermenigvuldigen, zodat het wegens het grote aantal niet geteld kan worden. Dit is precies dezelfde woorden dat Allah tot Ibrahim heeft gericht in Bereshit 15: 5 Zie alstublieft omhoog naar de hemel en tel de sterren, indien gij ze mogelijkerwijs kunt tellen. Zo zal uw zaad worden. Hierna zegt de engel verder dat Allah voor haar toekomstig kind een naam heeft gekozen Ismal, wat betekend hij heeft gehoord omdat Allah over haar ellende heeft gehoord staat in vers 11. Hier leren wij twee punten uit. Ten eerste dat Ismal samen met twee andere profeten een door Allah gekozen naam krijgen. De twee andere zijn Yakoeb , die later in zijn leven de naam Isral heeft gekregen. Deze naam die eindigt op 'el' in het Hebreeuws of 'il' in het Arabisch betekend God. Aldus heeft Allah zich met deze twee profeten verbonden en hun nakomelingen. De derde profeet die zijn naam van Allah door middel van een engel heeft gekregen is Isa of in het Hebreeuws Yehoshoea, wat betekend Yehovah is redding. Vervolgens heeft de engel volgens de Torah nog gezegd en hier verschillen de bijbelvertalingen Wat hem (Ismal ) aangaat, hij zal een zebra van een mens worden. Zijn hand zal tegen iedereen zijn; en zijn en de hand van iedereen tegen hem; en voor het aangezicht van al zijn broers zal hij verblijf houden. Sommige vertalingen spreken van een wilde ezel. De meeste christelijke apologeten leggen dit negatief uit, maar dit hoeft niet het geval te zijn. De rabbijn Ben Abrahamson11 dat de vertaling met 'wilde ezel' in andere talen niet de negatieve betekenis hoeft te hebben die christenen er meestal aan geven. In Bereshit 49 spreekt Yakoeb of Isral een afscheidsprofetie tot zijn zonen en beschrijft ze als dieren, zoals Joedah 12 een leeuw, Naphtali een ranke hinde, Issaschar een ezel met een sterk beendergestel en tenslotte Benjamin als een wolf. De Edomieten worden vossen genoemd. Dit zijn adjectieven die een kwaliteit of eigenschap afbeelden. Aldus betekend het dat Ismal een wilde ezel of zebra wordt genoemd dat hij en zijn nakomelingen ongebreidelde expansie of ongetemde expansie zouden kennen. Het kan ook duiden op grote vruchtbaarheid. Rabbijn Rashi zegt dat dit zou kunnen duiden op iemand die graag jaagt op wild in de wildernis. Rabbijn Onkelos heeft het over iemand die rebelleert voor de waarheid. De commentaren geven te kennen dat daarom Ibrahim zoveel hield van Ismal , omdat hij geloofde dat de Torah enkel kon verspreid worden door mensen die zouden opstaan en opkomen, vechten voor de waarheid. Het vers vervolgde met te zeggen dat zijn en de hand van iedereen tegen hem. Dit is omdat hij bereidt is veranderingen aan te brengen en te doen wat in zijn macht ligt om andere er toe aan te zetten ten goede te veranderen. Later baarde Hajar Ibrahim een zoon en hij noemde hem Ismal en Ibrahim was 86 jaar oud volgens de Torah. Toen hij nogmaals volgens de Torah 99 jaar oud was wou Allah een verbond met hem maken en dit verbond hield in hem zeer te vermenigvuldigen en tot natin te maken waaruit ook koningen zouden voortkomen. (Bereshit 17:2,6). Dit verbond werd bekrachtigd door de besnijdenis en op dezelfde dag werden Ibrahim en zijn dertienjarige zoon Ismal besneden. En wie niet besneden zou worden zou het verbond verbroken hebben. Later verschenen 3 engelen van Allah aan Ibrahim en vertelden dat Sarah een kind zou krijgen. (Bereshit 18)
8 9 10 11 12

Vers 4. Vers 6 : Maar Abram zei: Ze is jouw slavin, doe maar met haar wat je wilt. Toen vernederde Sarai Hagar zo dat ze wegvluchtte. De Statenvertaling (Jongbloed), evenzo de Nieuwe Wereld Vertaling. Ben Abrahamson Joodse geschiedkundige, Jeruzalem 2011. Judah

Toen Ibrahim 100 jaar oud was werd hem een zoon bij zijn vrouw Sarah geboren en hij gaf hem de naam Ishaq , wat lachen betekend omdat wanneer de engelen van Allah zijn geboorte hadden aangekondigd had Sarah hiermee gelachen al was dit een onmogelijke zaak.13 Dan neemt de Torah een heel andere wending met betrekking tot Hajar en Ismal . Voordien wordt ze de vrouw van Ibrahim genoemd, maar nu is ze 'die Egyptische slavin'. 8 Het kind groeide flink en toen het van de borst werd genomen, gaf Abraham een groot feest. 9 Maar toen Sara dat lachende kind van Hagar, de Egyptische bijvrouw van Abraham, zag, 10 zei ze tegen Abraham: Stuur die slavin en haar zoon toch weg. Ik wil niet dat mijn zoon Isaak de erfenis moet delen met de zoon van die slavin. 11 Dit voorstel beviel Abraham in het geheel niet, want ook dit kind was tenslotte zijn zoon. 12 Maar God zei tegen Abraham: Maak je geen zorgen over de jongen en over je slavin. Doe wat Sara zegt, want alleen Isaaks kinderen zullen jouw nakomelingen genoemd worden. 13 Maar ook de zoon van die slavin zal ik stamvader van een volk maken; hij is tenslotte ook een zoon van je. (Bereshit 21:8-13) Ibrahim was hier niet mee opgezet, Ismal was zijn zoon. Het verslag in de Torah verwerpt dit door te stellen dat wat Ibrahim's zaad (nakomelingen) zal worden genoemd is via de zoon met Sarah, om dat in vers 13 te zeggen dat hij dan toch wel een zoon is van hem. Nogal tegenstrijdig en tegen de goede zeden en gebruiken in van een profeet. Zoals we reeds opmerkten uit joodse bronnen zou na de dood van Sarah Ibrahim Hajar14 terug bij zich genomen hebben en later wordt Ibrahim samen door Ishaq en Ismal begraven.15 En in Bereshit 17: 16 zegt Allah tot Ibrahim dat Hij Sarah zal zegenen en u ook een zoon uit haar zal gegeven worden aldus erkend Allah Ismal als de zoon van Ibrahim . Het verslag in de Torah gaat verder en vertelt ons dat Ibrahim Hajar en zijn zoon Ismal wegzond. 14 De volgende morgen vroeg nam Abraham brood en een zak water, en gaf het aan Hagar, dat leggende op haar schouder, alsook het kind, en hij zond haar weg; daarop ging zij heen en dwaalde door de woestijn van Berseba. 15 Toen het water uit de zak op was, wierp zij het kind onder n der struiken, 16 en ging op een afstand zitten, zo ver als een boogschot reikt, want zij zeide: Ik kan het sterven van het kind niet aanzien. Terwijl zij op een afstand zat, verhief zij haar stem en weende. 17 En God hoorde de stem van de jongen, en de Engel Gods riep van de hemel tot Hagar en zeide tot haar: Wat deert u, Hagar? Vrees niet, want God heeft naar de stem van de jongen gehoord, daar waar hij is. 18 Sta op, neem de jongen op, en houd hem vast met uw hand, want Ik zal hem tot een groot volk stellen. 19 Toen opende God haar ogen, en zij zag een waterput; zij ging de zak met water vullen en liet de jongen drinken. 20 En God was met de jongen en hij groeide op; hij ging in de woestijn wonen en werd een boogschutter. 21 En hij woonde in de woestijn Paran, en zijn moeder nam voor hem een vrouw uit het land Egypte.16 Er doen zich enkele problemen voor met dit verhaal. Volgens de Torah zagen we in hoofdstuk 17 van Bereshit was Ismal 13 jaar oud toen hij werd besneden, samen met zijn vader en wellicht door zijn vader Ibrahim . En jaar later werd Ishaq geboren. Toen hij werd gespeend, wat men aanneemt hier 5 jaar was.17 Aldus zou Ismal, als we de chronologie van het verhaal in de Torah mogen geloven 19 jaar oud (of sommigen zeggen 17) zijn geweest toen hij en zijn moeder werden weggezonden. Hoe strookt dit met daar staat geschreven dat Ibrahim het kind op haar schouder zette en dat zij het kind wierp onder een struik. Allah zou haar zeggen het kind bij de hand te nemen, men zou eerder verwachten dat een 19 jarige zijn moeder zou ondersteunen in de woestijn en dat hij het brood en het water zou dragen in de plaats van zijn moeder. Sommigen werpen hierop tegen dat dit alles niet hoeft te wijzen op een baby of een klein kind. Het bewijs hiervoor is aan hen te leveren. In hoofdstuk 22 van Bereshit krijgen we het verhaal dat Allah Ibrahim vraagt zijn zoon te offeren. In de Torah is dit Ishaq , maar als Moslims geloven wij dat dit Ismal was. Er is reeds veel geschreven over dit onderwerp, maar aangezien we reeds hebben kunnen opmerken is de Torah niet altijd consequent en is het daarom de moeite dit verslag nader te beschouwen en de waarheid te achterhalen insjallah.
13 14 15 16 17

Bereshit 18:12, 15. 21:6. Bereshit 25:1 Ketura is volgens Joodse bronnen Hajar. Bereshit 25:9 Uit: NBG-vertaling 1951 Dr. D. B. Jelliffe bericht in zijn boek Infant Nutrition in the Subtropical and Tropics, Genve, 1968, blz. 38 dat het in de Arabische wereld niet ongewoon was kinderen de borstvoeding te geven tussen 13 en 32 maanden.

Het offer Hier het hele verslag: 1 Hierna gebeurde het, dat God Abraham op de proef stelde. Hij zeide tot hem: Abraham, en deze zeide: Hier ben ik. 2 En Hij zeide: Neem toch uw zoon, uw enige, die gij liefhebt, Isaak, en ga naar het land Moria, en offer hem daar tot een brandoffer op een der bergen, die Ik u noemen zal. 3 Toen stond Abraham des morgens vroeg op, zadelde zijn ezel, en nam twee van zijn knechten met zich, benevens zijn zoon Isaak; hij kloofde hout voor het brandoffer, begaf zich op weg en ging naar de plaats, die God hem genoemd had. 4 Toen Abraham op de derde dag zijn ogen opsloeg, zag hij die plaats in de verte. 5 En Abraham zeide tot zijn knechten: Blijft gij hier met de ezel, terwijl ik en de jongen daarginds heengaan; wanneer we hebben aangebeden, zullen wij tot u terugkeren. 6 Toen nam Abraham het hout voor het brandoffer, legde het op zijn zoon Isaak, en nam vuur en een mes met zich mede. Zo gingen die beiden tezamen. 7 Toen sprak Isaak tot zijn vader Abraham en zeide: Mijn vader, en deze zeide: Hier ben ik, mijn zoon. En hij zeide: Hier is het vuur en het hout, maar waar is het lam ten brandoffer? 8 En Abraham zeide: God zal Zichzelf voorzien van een lam ten brandoffer, mijn zoon. Zo gingen die beiden tezamen. 9 Toen zij aan de plaats die God hem genoemd had, gekomen waren, bouwde Abraham daar een altaar, schikte het hout, bond zijn zoon Isaak en legde hem op het altaar boven op het hout. 10 Daarop strekte Abraham zijn hand uit en nam het mes om zijn zoon te slachten. 11 Maar de Engel van Yhwh riep tot hem van de hemel en zeide: Abraham, Abraham! En hij zeide: Hier ben ik. 12 En Hij zeide: Strek uw hand niet uit naar de jongen en doe hem niets, want nu weet Ik, dat gij godvrezend zijt, en uw zoon, uw enige, Mij niet hebt onthouden. 13 Toen sloeg Abraham zijn ogen op en daar zag hij een ram achter zich, met zijn horens verward in het struikgewas. En Abraham ging en nam de ram en offerde hem ten brandoffer in plaats van zijn zoon. 14 En Abraham noemde die plaats: Yhwh zal erin voorzien; waarom nog heden gezegd wordt: Op de berg van Yhwh zal erin voorzien worden. 15 Toen riep de Engel van Yhwh ten tweeden male van de hemel tot Abraham en zeide: 16 Ik zweer bij Mijzelf, luidt het woord van Yhwh: omdat gij dit gedaan hebt, en uw zoon, uw enige, Mij niet onthouden hebt, 17 zal Ik u rijkelijk zegenen, en uw nageslacht zeer talrijk maken, als de sterren des hemels en als het zand aan de oever der zee, en uw nageslacht zal de poort zijner vijanden in bezit nemen. 18 En met uw nageslacht zullen alle volken der aarde gezegend worden, omdat gij naar mijn stem gehoord hebt. 19 Toen keerde Abraham terug tot zijn knechten, en zij gingen tezamen op weg naar Berseba, en Abraham woonde te Berseba. Zoals we reeds lazen in hoofdstuk 21:12 werd er een poging gedaan om Ismal het zoonschap te ontzeggen. Dit alles omdat Sarah niet wenste dat deze eerstgeboren zoon van Ibrahim samen met zijn tweede zoon uit haar samen zouden erven. Is het ontnemen van het eerstgeboorte recht in overeenstemming met de goddelijke wetten? Verder kunnen we lezen in de Torah in het boek Devarim 18 21:15-17 15 Stel dat een man twee vrouwen heeft en dat hij van de een houdt en van de ander niet. Beide vrouwen schenken hem een zoon, maar de oudste zoon is niet van de vrouw van wie hij houdt. 16 Wanneer hij nu zijn bezit aan zijn zonen vermaakt, mag hij zijn oudste zoon niet benadelen door diens rechten van eerstgeborene over te dragen aan de zoon van de vrouw die hem lief is. 17 Hij is verplicht zijn oudste zoon te geven waarop hij als eerstgeborene recht heeft: een dubbel deel van de erfenis. Hem heeft hij het eerst verwekt. Deze wet werd gegeven na de uittocht van de Isralieten uit Egypte en dus lang na de gebeurtenis van Ibrahim . Maar aangezien Allah de Rechtvaardige is en het enkel maar van rechtvaardigheid getuigd om de eerstgeborene zijn rechten te geven, ook al gaat men de vrouw uit wie deze zoon geboren is gaan haten, kan men aannemen dat de profeet Ibrahim reeds deze beginselen kende en er naar leefde. In hoofdstuk 22 van Bereshit, zoals hierboven weergegeven, wordt de zoon die geofferd moet worden de enige zoon, die gij liefhebt genoemd. Hoe kan dit dan Ishaq zijn, aangezien hij de tweede zoon was van Ibrahim ? Joden en Christenen leggen uit dat aangezien in hoofdstuk 21 de enige die Ibrahim's nakomelingen zal worden genoemd via Ishaq zal zijn, deze 'enige zoon, die gij liefhebt' Ishaq is. Wat hun ontgaat is dat de test die Ibrahim meemaakt enkel zin heeft, als hij slecht n zoon heeft die ervoor zal zorgen dat hij nakomelingen zal krijgen moet opofferen. Geen zinnig mens zal zeggen dat Ismal geen zoon van Ibrahim was, aangezien bij zijn begrafenis men spreekt over Ismal als 'zoon' van Ibrahim ( .Zijn zonen Isak en Ismal dan begroeven hem in de grot van Machpla, in het veld van Efron, de zoon van Zohar, de Hethiet, dat tegenover Mamre ligt. Bereshit 25:9) Indien Ishaq degene zou zijn geweest die geofferd moest worden, dan zou dit niet zo'n zware test zijn geweest voor Ibrahim , want hij had dan nog een zoon Ismal . Aldus was Ismal degene die geofferd diende te worden als toen zijnde 'enige zoon, die hij liefhad' en zijn enige hoop op nakomelingen. Dat het allemaal draait om deze nakomelingen blijkt uit het feit dat Allah nadat Hij Ibrahim verhinderd het offer te brengen Hij de gelofte van een talrijk nageslacht herhaald (vs 15-18). Het offer dat van Ibrahim door Allah was gevraagd zou een zegen betekenen voor de gehele wereld.
18

Deuteronomium

Waarom herdenken enkel Moslims dit offer? Indien Ishaq de zoon zou zijn geweest die geofferd zou worden zouden de joden dit toch herdenken, maar nee, enkel de Moslims hebben een feest, het offerfeest, om deze gebeurtenis te herdenken. Een andere prangende vraag is, waarom Allah heeft als Ishaq de enige zoon van Ibrahim zou zijn niet gewacht totdat deze geboren was en Ismal weggezonden was om het verbond met Ibrahim en zijn nakomelingen te bekrachtigen door de besnijdenis? Ismal werd op dezelfde dag als Ibrahim besneden en opgenomen in dit verbond. Verder geven sommigen die Ismal verwerpen als de enige zoon die geofferd diende te worden als argumentatie dat in het verslag hierover wordt gezegd dat de zoon hout droeg en een een vraag stelde waar het offerdier was. Dit kan onmogelijk Ismal zijn aangezien een baby of peuter geen hout kan dragen en dergelijke vragen kan stellen. Maar dit is een vals argument, daar geen Moslim zegt dat Ismal toen hij geofferd zou worden een baby of peuter is. Tussen de tijd dat hij werd weggezonden en de tijd dat Allah dit offer vroeg kunnen vele jaren zijn verlopen. De Nobele Qur'aan zegt trouwens dat Ismal (a) een tiener was: 102. En toen deze de knapenleeftijd bereikte, zeide hij: "O mijn lieve zoon, ik heb in een droom gezien, dat ik u heb te offeren. Zie, wat zegt gij daarvan?" Deze antwoordde: "O mijn vader doe zoals u bevolen is, gij zult mij, indien Allah het wil, zeker geduldig vinden. (Q, As-safaat 37:102) Men zegt ons dat de naam van de zoon die geofferd moest worden niet vermeld staat in de Qur'aan. Dit hoeft ook niet, want 1) de Arabieren (nakomelingen van Ismal ) wisten dat dit Ismal was, 2) de volgende verzen maken duidelijk dat Ishaq als beloning werd gegeven voor deze grote geloofsdaad vanwege Ibrahim . 110. Zo belonen Wij hen die goed doen. 111. Voorwaar, hij was n Onzer gelovige dienaren. 112. Wij gaven hem (Ibrahim ) het blijde nieuws van Ishaq, een profeet onder de rechtvaardigen.113. En Wij zegenden hem en Ishaq. En er zijn er onder hun nageslacht die goed doen en anderen die zichzelf openlijk onrecht aandoen. Terzijde wil ik nog opmerken dat de Torah inconsequent is over het verhaal van Ibrahim . In de voorgaande hoofdstukken van Bereshit hebben we het verhaal kunnen lezen over de geboorde van Ismal ( hoofdstuk 16), de besnijdenis van Ismal ( hoofdstuk 17), aankondiging geboorte van een zoon via Sarah en bezoek van de engelen die Sodom en omliggende steden zouden vernietigen (hoofdstuk 18), verhaal van Loeth (hoofdstuk 19), Abimlech, koning van Gerar, neemt Sarah bij zich om haar tot vrouw te nemen (hoofdstuk 20), Ishaq wordt geboren, Sarah jaloers op Ismal , Ibrahim stuurt Hajar en Ismal weg (hoofdstuk 21), offer van zijn zoon ( hoofdstuk 22), Sarah sterft en Ibrahim neemt Hajar terug, hij sterft en wordt door zijn zonen Ismal en Ishaq begraven. Wat is hier de inconsequentie in het verhaal? Hoofdstuk 20 is een probleem! Daar wordt gezegd dat Ibrahim in het gebied komt van de koning Abimlech in Gerar. Deze koning 'nam Sarah' (vs 2), maar was nog niet tot haar 'genaderd'. Ibrahim zou gezegd hebben dat Sarah zijn zus was en zij zei dat hij haar broer was (vs 2, 5). Hierdoor dacht Abimlech dat hij haar tot vrouw kon nemen. Sorry, maar Sarah was toen 90 jaar! Dit roep vragen op bij de ernst van deze verzen in de Torah, aangezien al deze hoofdstukken worden geacht een chronologische opeenvolging van de gebeurtenissen weer te geven. Besluit: Uit bovenstaande is duidelijk bewezen dat de joden en de christenen er alles aan doen om de zegeningen die op Ismal zijn weg te nemen, behalve enkelingen. Maar het woord van Allah de Barmhartige, de Genadevolle, is ons voldoende, en Hij zal zijn belofte aan Ismal als eerstgeboren zoon van Ibrahim gestand doen. De kaffiroen trachten zelfs de herdenking hieraan een halt toe te roepen door ons te verbieden het jaarlijkse offerfeest te vieren, daar voor hen een schaap slachten op de wijze dat Ibrahim deed en onze voorvaderen een slechte zaak is. Muhammad (saw) als nakomeling van Ismal heeft zoals de profetische woorden hebben weerklonken een zegen zou zijn voor alle natin.

Bemerkingen en vragen kunnen gestuurd worden naar yusef-kimpen@outlook.com

 Aangezien auteursrechten en zeker wat betreft ilm [kennis] van de Islam onbekend zijn is het toegestaan dit artikel vrij en gratis te verspreiden. NOTE: You will need Acrobat Reader to view the article. You can download a free version from www.adobe.com.