Professional Documents
Culture Documents
Uit Thuis 134
Uit Thuis 134
inhoud
mazar-e-sharif
Van de Comm
Inhoud
Van de Commandant Air Task Force CIS ATF-21 Een stukje uit het leven van De Bravo Zeven S-3 air WANTED Groepsfoto weeshuis Wat doen de mensen als ze niet aan het werk zijn? TFO laken Zombierun Camp Marmal S4 Ground Midterm TARC 2 4 6 8 10 12 13 14 16 17 18 22 24
De tweede helft
Afgelopen maand was het tien jaar geleden dat de Koninklijke Luchtmacht startte met F-16 operaties boven Afghanistan. Na te zijn gestationeerd in Manas, Kabul en Kandahar worden de missies inmiddels alweer langer dan een jaar vanaf Mazer-e-Sharif gevlogen. Meer dan een decennium is op effectieve wijze bijgedragen aan de veiligheid en wederopbouw van Afghanistan. De volharding, de flexibiliteit en het vakmanschap dat daarvoor nodig is, zie ik ook bij ATF-21 terug. Recent hebben we de zogenaamde midterm-balk doorgezaagd (zie impressie elders in dit magazine, red). Dit is een traditie waarbij op ludieke wijze wordt gevierd dat de 1e helft van de uitzendtermijn erop zit. De tijd is snel gegaan. Terugkijkend, hebben we een goede 1e helft gespeeld (om maar eens een voetbalterm te gebruiken). De goede start waar ik in de vorige Uit&Thuis over schreef, heeft zich doorgezet en ik ben dan ook tevreden over de resultaten. Door iedere dag met onze F-16s verkenningen uit te voeren en met gebruik van de sensoren operaties te ondersteunen, leveren we een zinvolle bijdrage aan de missie in Afghanistan. Begin november was wapeninzet noodzakelijk om het afvoeren van gewonde militairen mogelijk te maken. Door het afgooien van enkele bommen op opstandelingen die een eenheid op de grond onder vuur namen, kon een helikopter een medische evacuatie uitvoeren. Het zijn momenten waar precisie en snelheid, enkele typerende kenmerken van het luchtwapen, van belang zijn en wij onze waarde eens te meer bewijzen. Maar in n helft win je geen wedstrijd (zoals menig voetbalteam heeft ervaren). Het gaat er dus om ook de tweede helft alert en gefocust te zijn. En dt terwijl de geleverde inspanning wellicht voelbaar wordt. Overigens heb ik wat dat betreft over ons team geen enkele twijfel. Integendeel, de sfeer is hier goed en het werk wordt met enthousiasme en gedrevenheid uitgevoerd. Bovendien worden op diverse werkplekken verbeteringen doorgevoerd aan de bedrijfsvoering en infrastructuur. Daarnaast maakt iedereen op zijn manier gebruik van de mogelijkheden om te ontspannen, of dit nu een spelletje kaart is in de Lions Rock, een film kijken op de laptop of een sportieve activiteit. In deze Uit&Thuis zijn een aantal artikelen hieraan gewijd.
C o l o f o n
Het Thuisfrontmagazine is een uitgave van Sectie Communicatie CLSK, samen met uitgezonden militairen en hun thuisfront. U kunt redactie sturen naar:uitenthuisfront@gmail.com. De artikelen in dit magazine zijn volledig voor rekening van de auteurs. Aanhaling uit en overname van (delen van) artikelen uit dit blad is alleen toegestaan met toestemming van de redactie en met bronvermelding. De redactie houdt zich het recht om artikelen te weigeren, te redigeren en/of in te korten. Adreswijzigingen voor het ontvangen van het Thuisfrontmagazine kunt u doorgeven aan: Bureau Operationele Personeelszaken 076-5446606 (zie achterzijde magazine). Het Thuisfrontmagazine is ook digitaal te vinden op: www.luchtmacht.nl/personeel/thuisfront
mazar-e-sharif
mazar-e-sharif
CIS ATF-21
Hier is dan het tweede verhaaltje van de afdeling CIS. Ondergetekende heeft voor het schrijven van dit stukje het stokje overgenomen van het opperhoofd himself, nu ook wel bekend onder zijn synoniem Bor de Wolf. Op het moment van schrijven zijn we al weer begin november. De midterm voor ons als CIS staat er aan te komen en de twee verjaardagen op 1 dag, Jeroen en ik zelf, hebben we net achter de rug. De beide taarten zijn nog aan het verteringsproces bezig maar waren erg lekker. Trash bedankt. Het weer is nog steeds niet omgeslagen. Het is overwegend warm, zonnig en behaaglijk. Toch zijn er een paar momenten geweest dat we even iets nattigs voelden vallen. Wat is dat? Het bleek regen te zijn. Oh ja, regen. Zo heet dat. De extremen blijven ons vooralsnog bespaard. Zondag 21 oktober was de eerste TFO-dag met Volkel. Er is door ons, en door de Volkel-kant hard gewerkt om de videoverbindingen t.b.v. de groepssessie en de 1 op 1 gesprekken voor elkaar te krijgen. Van te voren nog alles getest maar helaas werden we tijdens de grote sessie toch geplaagd door wat geluidsproblemen. Dat mocht echter de totale indruk niet verpesten en men was erg tevreden over deze dag. Ik zelf moet echter even een kleine kanttekening plaatsen bij mijn optreden tijdens een gesprek wat ik had met het jongste zusje van mijn twee eigen kinderen: ze vertelde vol trots dat ze op de foto was gekomen daar en dat was aan het gezichtje af te lezen. Tot dat ik, ome John, zei: maar je hebt toch helemaal niet het uiterlijk van een fotomodel? Het was er uit voor ik het wist en heb dat meerdere malen moeten aanhoren van collegas en mijn eigen thuisfront. Inmiddels is na een dagenlange lobby dit euvel uit de wereld en ze zei: we zijn nog steeds vriendjes. Pak van mijn hart.
Een gewoonte van ons op dit moment is om 1 keer per maand lekker uit eten te gaan. Vorige maand was dit de MAK Pizza Club. Tafeltje voor 10, helaas moest Jeroen op de centrale blijven. Maar we hebben wel goed voor hem gezorgd. Na ons etentje hebben we hem persoonlijk een pizza bezorgd. Misschien wel een leuke baan voor later: pizzakoerier.
Oktober stond in het teken van de Duitsers. Ook daar weer met 10 man aan tafel en deze keer was Wendy er niet bij. Haar hebben we een vlugge snack gebracht. De Gator, onze overdekte skelter, deed dienst als sneldienst. Vervolgens hebben we een heerlijke maaltijd gehad.
mazar-e-sharif
geplaagd door info waar hij een kritische noot op los wil laten, staat hij zijn mannetje. Dit tot grote lol van zijn discipels, wij dus. John cryptman: geen idee. Zo geheimzinnig is het rond hem. Maar hij ademt nog. Commcen: nog steeds 1e aanspreekpunt en dat doen de heren en dame prima. Onze materiaalman Ronald vliegt heen en weer, druk als hij is. De CIS-database wordt hem steeds meer eigen en als hij straks alles weet, gaan we weer naar huis.
Zondag 4 november staat de eerste TFO-dag voor Leeuwarden gepland. De OGRV van dit onderdeel bestaat uit een man of twintig en die houden zich hier bezig met de bewaking etc. Ook bij ons, de CIS, zijn 3 man afkomstig van Leeuwarden: John, John en Peter. Dus deze dag is bescheiden qua mensen in tegenstelling tot die van Volkel. Maar dit zal ongetwijfeld net zon leuke dag worden. Alles is gereed en getest dus we gaan onze familieleden zeker zien. De werkzaamheden voor de CIS gaan rustig door. Rob en ik doen het reguliere onderhoud aan onze apparatuur (zeker nodig ivm de hoeveelheid stof ) en lossen klachten op. Op dit moment loopt alles gesmeerd.
Op netwerkgebied zijn er meerdere uitdagingen geweest en de jongens hebben het prima onder controle. Zelfs wachtwoorden (gewoon enteren) geen probleem.
Peter (kinderpindakaas) trekt af en toe een lijntje. Hij schoont als het kan de patchkasten op en heeft inmiddels zijn graad in de psychologie gehaald. Ook hij bezwijkt niet onder enige vorm van druk. Bor de Wolf, Gerard voor intimi, krijgt helaas meer voor zijn kiezen. Regelmatig
Namens ons allemaal de groeten aan het thuisfront, tot de volgende Uit&Thuis en alvast een Merry CISMeS.
mazar-e-sharif
De Bravo Zeven
Het is weer zover, tijd om een stukje te schrijven namens de Bravo groep 621 OGRV. We zitten hier nu alweer een tijdje en nu al heeft de Bravo zijn stempel zowel op het detachement, als op internationaal niveau gedrukt. Altijd staan de jongens weer paraat, zowel overdag als in de nachtelijke uurtjes. En hebben de jongens vrij, dan is geen volleybalveld veilig.
Het zijn altijd die vriendelijke gezichten van de Bravo die het detachement overal tegen komt. Zo zitten op de Tiger-ramp die overvriendelijk Marco en Brum die iedereen goed in de gaten houden om ATF zijn belangrijkste materiaal, de F-16s, tegen alles te beschermen. Op Dutch Mountain, de verblijfplaats van het detachement waar het wachthokje tevens een informatiebalie is, zijn Stefan en Dolf met zijn hond Joe, altijd in de weer om de
meest uiteenlopende vragen te beantwoorden. Daarnaast controleren zij de Poort, combineer dat maar eens, pittiger kun je het niet krijgen. De Ops/Log: ht zenuwcentrum van het ATF. Hier zitten Sander en Rein die daar voor alle toegangspassen zorgen en niet onbelangrijk de koffie regelen voor al het altijd zeer dorstige in- en uitgaande personeel. Nu denkt u, hebben deze jongens nog wel vrije tijd na al die zware inspanningen die zijn overdag en snachts leveren. Wees maar gerust, die is er zeker tijdens de zo gewaardeerde stand-by dagen. Deze drie dagen staan naast het plegen van onderhoud aan het materieel en het bijhouden van de schietvaardigheden, helemaal in het teken van relaxen. Zo is er in het begin van de uitzending de Pub-quiz geweest waar wij 5de werden, zeker geen slechte prestatie. Ook het International Volleyball Tournament was een groot succes. Onze grote rivalen de Duitsers hadden geen schijn van kans, dus de naam van de Nederlanders is zeker hoog gehouden. Een klein slippertje tegen Letland, maar je kunt ook niet verwachten dat je alles wint. Zo werd een zeer mooie 3de plek bemachtigd in de poule. Ook werd hier de Ik Hou Van Hollandquiz georganiseerd, waarbij wij de
4de plaats behaalden. Maar als het team dat op het laatste moment zich had ingeschreven niet had meegedaan, waren we 3de geworden. We bekijken het maar weer van de zonnige kant.
mazar-e-sharif
Na vele wedstrijden was hij daar dan: het laatste Volleybaltoernooi. Nu zou al dat trainen van pas komen, internationaal waren we al aardig ingespeeld dus was dit de ultieme test. Van de vier wedstrijden drie gewonnen en n verloren: dit betekende dat we door waren naar de finale. De zon ging al onder en de temperatuur daalde, maar niet op het veld, de jongens waren tot het uiterste geconcentreerd en dat zag je zeker in het spel terug. Met Marco en Brum als blockers was het aan het net
een waar spektakel. Stefan en Dolf met hele venijnige opslagen waar de tegenstander geen raad mee wist. En dan Rein en Sander vliegend door het hele veld zodat elke opslag van de tegenstander zo weer terug over het net ging. U raad het al, voor zon team is er geen andere plaats dan de eerste plaats. En die eerste plek heeft ons team een gratis etentje bij de pizzeria bezorgd. Naast de activiteiten hebben de jongens elk ook hun eigen hobbys. Zo hebben Brum en Dolf Ajax als hun passie: geen wedstrijd wordt gemist. De muzikale talenten, Rein en Stefan
laten hun deuntjes horen met die mooie gitaren. Sporten wordt er ook gedaan. Zo heb je Marco, die als hij zo door blijft gaan, hij thuis eerst wel nieuwe kleren mag gaan halen. En ik, (Sander) doe op geregeld gewoon een lekker simpel Zweeds puzzeltje. En niet te vergeten Joe die zich prima vermaakt met de jongens en zich als een echt Bravolid gedraagd. U hoort het, er is genoeg te doen op het altijd mooie Masar-e-Sharif. Groeten van, de Bravo, Stefan, Rein, Marco, Dolf, Brum, Sander & Joe
mazar-e-sharif
S-3 air
Precies een week geleden ben ik gearriveerd op de vliegbasis Mazar e Sharif, ook wel bekend onder de naam Camp Marmal. Op dit moment heb ik de S-3 air taak overgenomen van mijn voorganger, de kapitein Sander, wellicht beter bekend middels zijn vlieger callsign Boei. De sectie S3 air omvangt alles wat direct betrokken is met het opereren van onze F-16s.
Mede dankzij een uitstekende werkovergave van Boei ben ik terecht gekomen in een goed geoliede machine. Iedereen binnen de sectie 3 weet wat van hem of haar verwacht wordt en doet de taken op een fantastische manier. Dit om de doelstelling van de ATF waar te kunnen maken, het leveren van luchtfotos voor grondeenheden en het kunnen bieden van luchtsteun in geval van nood op de grond. Wat direct opviel bij mijn aankomst was de goede sfeer binnen de gehele ATF. Er worden regelmatig lange dagen gemaakt door onze sectie. Het resultaat mag er dan ook zeker zijn. De producten die onze missie-ondersteuners aanleveren zijn van zeer hoge kwaliteit. Onze twee mission planners, Mootje en Joost, zijn iedere dag druk in de weer om alle vliegkaarten en andere belangrijke missiegegevens, zoals de dagelijkse codewoorden, aan te leveren. Ook bakken zij elke keer weer de speciale F-16 SD geheugen kaart met alle digitale missie-essentile vlieggegevens. Deze vluchtgegevens worden tijdens het opstarten van de F-16 voorafgaand aan de vlucht, in het toestel geladen. Het is van groot belang voor de missie dat de gegevens die aangeleverd worden kloppen en up-to-date zijn. Vliegen met verkeerde data kan in sommige gevallen de missie ernstig hinderen. Een grote verantwoordelijk is dus bij de missionplanners weggelegd. Het werk doen ze top en ook de humor ontbreekt niet. Het drukke leventje van beide missieplanners is af te lezen aan de baardgroei van Joost, hij heeft amper tijd om zich te scheren wat ondertussen, na dik tien weken uitzending, heeft geresulteerd in een baard waar de lokale bevolking erg jaloers op mag zijn. Verder vertegenwoordigd binnen de sectie 3 air zijn de luchtfotospecialisten van het Tactical Air Reconnaissance Centre (TARC). Het TARC zorgt dat onze vliegers goed worden voorbereid op het maken van de luchtfotos. Routes en interessante punten op de grond welke belangrijk zijn voor de grondtroepen worden vooraf bepaald in overleg met de klant. Deze informatie wordt op een harde schijf gezet die de vlieger weer meeneemt naar zijn toestel en plaatst bij aanvang van de vlucht de schijf in de foto camera. De foto camera hangt aan de zijkant van het vliegtuig, is ongeveer twee meter lang en kan zowel overdag als in het donker zeer gedetailleerde opnames maken. De vlieger zal de geplande route volgen en schiet alle noodzakelijke plaatjes. Op de terugweg van de fotomissie, nog voordat de F-16s geland zijn, gaan de specialisten van het TARC al aan het werk om het resultaat te analyseren. Dit is mogelijk omdat de F-16s via een soort whats app verbinding de gemaakte fotos al begint door te sturen naar het grondstation terwijl er nog steeds gevlogen wordt. Hierdoor kan het eindproduct binnen een relatief korte tijd verstuurd worden naar de klanten, in veel gevallen de Police Trainig Group in Kunduz. Er is alles aan gelegen om vroegtijdig mogelijke bermbommen of andere bedreigingen in kaart te brengen zodat we onze collegas op de grond adequaat kunnen steunen. Niels en zijn medewerkers hebben deze taak de laatste 3 maanden vervuld en zitten op het moment van dit schrijven midden in een personeelswissel. Rob en zijn nieuwe club zullen de komende weken het werk vervolgen. Voor veel medewerkers van het TARC is dit niet de eerste uitzending. Vele van hen zijn al in Afghanistan geweest en zijn er nu voor een derde of vierde keer. De uitzenddruk op deze specialisten is dus erg hoog. Desondanks is hier niets van te merken, de kwaliteit van hun producten blijft elke keer weer erg goed evenals de sfeer binnen de groep!
mazar-e-sharif
De S-3 word verder goed ondersteund door een tweetal ops assistenten, te weten Howard en Jeroen. Beide heren nemen veel werk uit handen tijdens de dagelijkse gang van zaken. Aangezien Howard en Jeroen tijdens de gehele ATF-21 een stabiele factor vervullen op het kantoor van ops, worden beide heren regelmatig de oren van de kop gevraagd door veelal ongeduldige vliegers. Aangezien onze vliegers regelmatig het gebied in en uit roteren, komt de wijsheid van de ops assistenten goed van pas. Halverwege de uitzend periode van een detachement wordt er traditie getrouw een houten balk doormidden gezaagd. Op 15 november was het dan zover en heeft Howard, als oudste medewerker van ATF-21, samen met de jongste militair de eer gehad om een begin te maken aan het doormidden zagen van onze robuuste detachementbalk. Gelukkig voor hen werden zij na enkele minuten zagen afgelost door meer mensen van de ATF. Denk
hierbij aan de oudste en jongste vlieger, de oudste en jongste militair in rang en bijvoorbeeld twee hondenbewakers welke in het bezit zijn van de oudste en jongste hond. De gezellige avond werd middels deze ludieke wijze een succes. Voor velen vooral een mooi mentaal moment wetende dat de eerste helft van de uitzending er nu echt op zit. De S-3 air sectie is vooral gevuld met personeel van de vliegbasis Volkel. Vliegers van zowel het 312 squadron als het 313 tijger squadron mogen dan ook niet ontbreken. Gemiddeld kom je als F-16 vlieger eenmaal per jaar aan de beurt om op uitzending te gaan. De meeste vliegers zijn hier dan ook al meerdere keren geweest en ondervinden het bijna als een routine. Toch houden we elkaar scherp aangezien hier geen training missies gevlogen worden. Veelal zijn onze missies vrij kalm van aard aangezien wij vaak in de relatief rustige gebieden opereren van Afghanistan. Echter wat begint als
een rustige vlucht kan in een split second omslaan waarbij onze hulp van levensbelang is voor de eenheden op de grond. Dit heeft zich recent maar weer eens bewezen toen twee van onze vliegers hebben moeten overgaan tot de inzet van hun wapens. Het goed bereikte resultaat is alleen mogelijk doordat elk individu binnen de gehele ATF goed werk levert. Als we de trend doorzetten zoals we tot nu toe bezig zijn zal het verdere verloop van de uitzending prima verlopen. Met elkaar houden we plezier in het werk en zorgen we voor vertier naast het werk. Kortom, de S3 air is een prima afdeling om in te werken en ik kijk er erg naar uit het goede werk de komende weken te continueren totdat ATF-22 het stokje van ons zal overnemen. Tot volgend jaar in Nederland! Kapitein Ralph Sheik Aarts S-3 air ATF-21
mazar-e-sharif
WaNTED
Dat niet alleen de vrouwen op camp Marmal de S1 een lekker hapje vinden bleek maar weer uit de Show die de hondengeleiders onlangs opvoerden.
10
mazar-e-sharif
Vrijdagavond 9 november vond op de tiger ramp een samenscholing plaats. Toen de oplettende S1 hier wat van zei werd hij door verschillende leden van de bende toegegromd. De S1 vermande zichzelf en stapte op de groep af en riep dat ze zich niet als pubers moesten gedragen. Nadat de S1 dit had geroepen keerde de grootste van de groep zijn woeste kop om en kwam met grote passen en vuurspuwende ogen op de S1 afgerend. De S1 probeerde nog te ontkomen, maar het was al te laat. De Tientonner beet hem met zijn vlijmscherpe tanden, die als geslepen messen fonkelden in het nachtlicht, in zijn bovenarm. Beduusd viel de S1 neer. Terwijl de S1 nog lag bij te komen van de schrik bleef de gestalte (van zeker twee bij twee) aan zijn bovenarm kluiven. De rest van de groep juichte het gedrag van De grootste der grootste aan met luid gehuil wat door merg en been ging. Na een korte schreeuw uit het donker liet de beer los en verdween samen met de anderen in het holst van de nacht. De S1 bleef gehavend achter. De daders zijn nog voortvluchtig. Wel hebben we namen en goed beeldmateriaal van de daders. Mocht u ze herkennen stap aub niet zelf op ze af en noem ze vooral geen pubers want dat is de les die de S1 zeker heeft geleerd. Dit verhaal is gebaseerd op een waar gebeurd verhaal. Het waargebeurde verhaal is dat de Hondengeleiders op vrijdag 9 november een demo hielden op de tiger ramp. In deze demo lieten de hondengeleiders (en hun honden) zien dat ze tot de top van de Nederlandse hondengeleiders behoren. Met realistische praktijkvoorbeelden lieten ze zien tot wat de begeleider en zijn hond allemaal in staat zijn. De COS en de S1 lieten zich verleiden om ook in een pak te kruipen, maar zelfs deze bescherming van het pak kon de krachtige kaken van de honden niet tegenhouden (zie foto). M.a.w. zolang de hondengeleiders hun werk blijven doen kan ATF 21 met een gerust hard slapen. Rob, Dolf, Edward en Richard, dank voor de uitstekende demo.
11
mazar-e-sharif
12
mazar-e-sharif
Weeshuis
Op deze pagina ziet u enkele fotos van het kindertehuis wat we onlangs hebben bezocht in Mazar E Sharif. Zoals u wellicht weet is er vanuit Volkel een project opgestart om de kinderen in dit kindertehuis te ondersteunen. Het tehuis wordt geleid door de vrouwen van de stichting Afghan women for Afghan women.
Het gaat hier om kinderen van wie de moeder in de gevangenis zit. Hun vader heeft het gezin verlaten omdat het in Afghanistan niet geaccepteerd is dat een vrouw in de gevangenis zit. Ze zijn dus in feite geen wees, maar in de praktijk komt het daar wel op neer.
De kinderen verblijven hier vanaf hun vijfde jaar en mogen tot hun zeventiende jaar blijven. De kinderen tot vijf jaar zijn bij hun moeder in de gevangenis. Vanuit Volkel hebben wij ook veel babyspulletjes ontvangen en alles is
inmiddels afgeleverd bij de moeders in de gevangenis. De enorme hoeveelheid dozen gaat rechtstreeks naar de kinderen toe en u ziet aan de gezichtjes hoe blij ze daar mee zijn. Ontzettend bedankt voor uw steun!
13
mazar-e-sharif
Zoals je normaal gesproken in Nederland buiten je werk ook hobbys en andere sociale activiteiten hebt. Hoef wij hier in Mazar niet stil te zitten. Er worden (onder anderen) door mij verschillende (sport)activiteiten georganiseerd: Bingo avonden, pubquiz, Ik hou van Holland quiz, internationale feesten en elke woensdag een filmavond. En mocht je geen zin hebben om deel te nemen aan een van deze activiteiten is er altijd nog de gelegenheid om elkaar uit te dagen voor een partijtje darten, poolen, tafelvoetbal, tafeltennis of een gezelschapsspel. De meeste van deze activiteiten spelen zich af in de centrale ontmoetingsplaats op Dutch Mountain of te wel: The Lions Rock.
14
mazar-e-sharif
Om sport en fun met elkaar te combineren worden er wekelijks spinning- en bokslessen gegeven. Ook wordt er gebadmintond, hardgelopen en zo lang het weer het toe laat wordt er regelmatig gevolleybald. En mochten de collegas niet in de gelegenheid zijn om aan een van de activiteiten deel te nemen dan is er altijd nog de mogelijkheid om zelf de fitness in te duiken. Dus zoals u kunt zien genoeg te doen! Mvg, De Sportstier
15
mazar-e-sharif
TFO lAken
Beste TFO bezoekers, Zoals u kunt zien is uw laken met de handgeschreven boodschappen met veel liefde ontvangen. Helaas hebben we in MeS echter last van grote motten en zag het laken er na twee dagen heel anders uit. Zodoende zitten we met smart te wachten op een nieuw laken. Met de groeten van n van de motten
mazar-e-sharif
17
mazar-e-sharif
S4 Ground
Sinds zeven weken mag ik als Chief S4 Ground leiding geven aan een club met enthousiaste specialisten. Normaal gesproken in mijn vredesfunctie ben ik Logistiek Analist voor de Apache gevechtshelikopter op vliegbasis Woensdrecht. Een aardige omschakeling van helikopters naar F-16s. Wel erg interessant om te zien en horen hoe dat dan allemaal werkt. Hoewel het letterlijk horen van de F-16s dan weer wat minder is. De werkplaatsen en kantoren grenzen allemaal aan de flightline waardoor je heel de dag kan genieten van operationele geluiden.
De afdeling S4 Ground zorgt er indirect voor dat er gevlogen kan worden. We leveren de reserve-onderdelen en zorgen dat er voldoende munitie is en dat dit wordt onderhouden. Daarnaast zorgt de Grond Uitrusting (GU) ervoor dat alle apparatuur werkt en Voertuig Onderhoud (VTO) dat alle voertuigen in top conditie verkeren. Vrijwel elke dag maak ik een rondje langs de diverse afdelingen die allemaal vol passie kunnen vertellen wat ze doen. Inmiddels ben ik een stuk wijzer over bijvoorbeeld hoe de GU zuurstof levert voor de vliegers, uit welke onderdelen de bommen bestaan, hoe het kan dat de verreiker vaak kapot gaat en vooral hoe die gerepareerd kan worden en de uitdagingen die er zijn om materiaal op tijd hier te krijgen. Wetende dat de diverse afdelingen in Nederland ook dit blad lezen wil ik ze hierbij hartelijk danken voor de ondersteuning die wordt geleverd.
Nog even en dan bereiken we de zogenaamde mid-term van de uitzendperiode. Ondanks dat we nog een aardige tijd moeten en ik het allerleukste
meisje in Nederland mis, voorzie ik met dit team nog een goede tijd hier. Chief S4 Ground ATF21
Elt Marco (heeft ook voor het eerst in een F-16 mogen zitten J)
mazar-e-sharif
MATCELL
De matcell heeft de eerste 6 weken er inmiddels opzitten. Gedurende deze weken hebben we onze dagelijkse routine al wel gevonden. Na afronding van de Hoto en het uitzwaaien van onze collegae van ATF 20 was onze eerste daad de inrichting van onze werkplek drastisch verbouwen. Een volgende uitdaging was de planning, bouw en inrichting van de paarse expeditie tent. Dit project heeft tot de nodige discussies, strijd en frustraties geleid, maar het resultaat mag er wezen. Een hoge brede doorkijktent ideaal om met mooi weer in te werken. Met de invoer van digi-inkoop hebben we ook weer een pareltje van een bestelprogramma binnengehaald. Behoudens de storingen en het missen van de diverse bestelcatalogi als naslagwerk zullen we er in de toekomst binnen het uitzendgebied veel profijt van hebben. Vooralsnog proberen we met veel creativiteit kantoorartikelen via andere bestelkanalen binnen te krijgen. De samenwerking met de overige afdelingen loopt ook prettig.
19
mazar-e-sharif
MOAT
MOAT staat voor Munitie Opslag Assemblage en Transport. De afdeling is onderverdeeld in de afdeling wapentechniek en de afdeling voorraadbeheer. Sgt1 Peter en Sgt1 Robin zijn gedurende de uitzending belast met inspecties aan de wapens van de F-16. Deze hebben net zoals je auto een grote en een kleine beurt nodig. Daarnaast zijn ze bezig met inspecties en het onderhoud aan de Luchtmacht munitie. Indien er een aanvraag van de klant komt dan worden de gevraagde wapens door beide heren in elkaar gezet (geassembleerd). Wanneer de gevraagde wapens of zelfverdedigingsmiddelen (bijvoorbeeld FLARES) voor de F-16 geassembleerd zijn worden deze door Peter en Robin naar de klant gebracht (Transport). Ze plannen hun werkzaamheden in overleg met de klant, meestal de F-16 lijn en de voorraadbeheerder. SM Willem Jan is de voorraadbeheerder op MeS. Hij is er verantwoordelijk voor dat de juiste artikelen in de juiste aantallen met de juiste kwaliteit op voorraad liggen op het munitiepark in Mazar-E-Sharif. Naast het voorraadbeheer is hij bezig met het indienen van aanvragen en het verstrekken van munitie aan de klanten op MeS en evt. Kaboel en het leveren van munitieartikelen aan de jongens van wapentechniek. Het plannen van de munitietransporten van en naar Afghanistan en de klanten doet hij in overleg met de Matcell, Movecom KLU Cargo op Mazar, OPCEN CLSK, en evt. commandant NSE als het om klein kaliber munitie gaat. Met klein kaliber munitie wordt o.a. de munitie voor geweren en pistolen bedoeld. Naast al deze drukke werkzaamheden is er natuurlijk ook nog tijd voor ontspanning. Peter en Willem Jan hebben de sportzaal ontdekt terwijl Robin liever relaxed op de kamer een filmpje kijkt. Wat nu het slimst is om te doen daar doen we geen uitspraak over maar elke dag met pijn in de spiertjes op staan is ook geen pretje. Naast al dat gewerk, film kijken en gesport houden de MOAT medewerkers net zoals elk normaal mens van een paar uurtjes slaap per nacht en af en toe wat eten. Na een lange discussie is men er naar goed Nederlands gebruik met een Poldermodel uitgekomen: s ochtends Duitse eetzaal, s middags de Amerikaanse en om de avond bij de Duitsers. Later, Hoie, Houdoe, Robin, Peter, Willem Jan Waar staat alle apparatuur, wie rijdt in welke auto en hoe kunnen we die bereiken als er onderhoud uitgevoerd moet worden. Waar ligt al het gereedschap, wat ligt er aan reservedelen enz. Vervolgens zijn we grondig aan het opruimen en uitmesten gegaan. Hier en daar de werkplaats wat anders ingericht, kilos stof weg geblazen van alle reservedelen, en alles soort bij soort. Al gauw hebben we de draad opgepakt en zijn we preventief
GU & VTO
Als je de Tigerramp op komt, daar waar onze vliegtuigen staan, is direct links in de hoek een bijzonder plekje. Er staan een aantal zeecontainers op rij met daar bovenop een bord met de tekst Dutch motorpool. De containers doen dienst als opslag voor de mannen van voertuigonderhoud en de gronduitrusting. Het bord herinnert aan de tijd op Kandahar, waar VTO en Gu werkten op de motorpool, ver van de lijn, ver van de vliegtuigen en gronduitrustingapparatuur. Nu op MeS zitten we op de lijn, in een mooie grote onderhoudstent, vlak bij de gebruikers van onze apparatuur. We zijn hier met vijf man. Willem en John voor VTO. Erik, Jordy en Brian voor GU. Na overname van de vorige club zijn we de eerste tijd bezig geweest met ons plekje verkennen.
onderhoud gaan doen. De omstandigheden hier vergen veel van onze apparatuur en autos, dus ook correctief (reparaties) is er meer dan voldoende werk. Ondertussen gaan we hard op weg naar de midterm. We hebben onze draai wel gevonden. Iedere dag lekker aan het werk in onze tent op de tigerramp. Af en toe wat werkzaamheden elders zoals bijvoorbeeld het vullen van zuurstof voor de F16s.
20
mazar-e-sharif
Ook zijn we al voorbereidingen aan het treffen voor de voorspelde lagere temperaturen, ook wel winter genoemd. Voorraad controleren, zijn er voldoende reserve accus, hebben we voldoende banden? Kachels en bijhorende tanks controleren en reinigen. Wat we vooral veel hebben is plezier onderling. Als je met zon clubje op stap bent worden er al snel dingen gezegd en gedaan die blijvend zijn.
anderhalve dag later thuis. Even daarvoor hadden we als groep een gebaar gezien van een van onze piloten. Dit is binnen onze club een eigen leven gaan leiden. We hebben als achterblijvers een fotokaart op laten sturen waar wij dit gebaar maken, om Willem en zijn familie, en vooral Dave sterkte te wensen en hen te laten weten dat we aan hen dachten. Toen Willem weer terug was in het gebied hebben we deze foto nogmaals gemaakt met ons vijven om Dave sterkte te wensen met zijn verder herstel. Welk gebaar? Op de liveverbinding van de afgelopen thuisfrontdag op Volkel was het al een keer te zien. Niet gezien? Bij de volgende thuisfront-
dag hopen we dat het zo goed gaat met Dave dat hij zelf in beeld komt om het gebaar te maken. Wij blijven hier ondertussen lekker ons werk doen. Hoe drukker je bent met werk, hoe minder je het thuisfront mist. En ieder weekend kijken we uit naar de post. Het is vast al heel vaak gezegd, maar in dit digitale tijdperk, met goede mogelijkheden om met het thuisfront te communiceren, is het nog steeds geweldig om post en pakketjes te krijgen. Want echte kruidnootjes, pepernoten en taai taai zijn toch echt niet digitaal te maken! Brian, Erik, Jordy, Willem, John
stopwoordjes, gebaren waar we met zijn vijven veel lol van hebben. Dit moeten we straks op Kreta weer afleren, want thuis wordt je dan raar aangekeken en gevraagd wat je bedoeld. Behalve n gebaar. Toen we goed en wel hier waren en onze tijdelijke slaapplek ingeruild hadden voor onze plekjes in het ATF challet, moest Willem met spoed naar huis. Zijn zoon had een ernstig ongeluk gehad en lag op intensive care te vechten voor zijn leven. Dankzij uitstekende P-zorg was Willem
21
mazar-e-sharif
MiDTErM
22
mazar-e-sharif
23
mazar-e-sharif
mazar-e-sharif
Thuisfrontorganisatie contactdagen
De teksten komen in beginsel uit de uitzendgebieden en worden zoveel mogelijk in originele vorm geplaatst, tenzij de redactie, bijvoorbeeld uit veiligheidsoverwegingen, anders besluit. De in de Uit&Thuis front opgenomen artikelen weerspiegelen niet per definitie de visie van de luchtmachtleiding. Aan de inhoud kunnen geen rechten worden ontleend. Overname van artikelen is slechts toegestaan met toestemming van de redactie en bronvermelding. Overigens worden artikelen en fotos van het thuisfront ook zeer op prijs gesteld. U kunt uw inzending sturen naar uitenthuisfront@gmail.com.
Gegevens contactpersonen
Vanuit Utrecht wordt nmaal per week post verzonden naar de missiegebieden. De duur vanaf de Militaire Post Organisatie (MPO) naar de persoon in het missiegebied bedraagt maximaal twaalf werkdagen. Alle poststukken waarin zich goederen bevinden, moeten voorzien zijn van een volledig ingevulde douaneverklaring CN22 (te verkrijgen op elk postkantoor).
NAPO-nummers
Let op! Het is niet de bedoeling om aan de hand van deze data zelf te bepalen wanneer u naar welke thuisfrontbijeenkomst gaat. U krijgt een uitnodiging van het betreffende onderdeel waar uw relatie werkzaam is om deel te nemen. Aan onderstaande data kunnen geen rechten worden ontleend. Vluchttijden van de shuttlevlucht van en naar Mazar-e-Sharif zijn te zien op Teletekstpagina 765 (Nederland 1, 2 en 3). Hier krijgt u de meest recente tijden en wijzigingen te zien. Bij vertragingen van meer dan 24 uur wordt de eerste relatie van de uitgezonden militair genformeerd door het Bureau Operationele Personeels-zaken. Sectie Communicatie CLSK Postbus 8762, 4820 BB Breda Telefoon: (076) 544 71 32 E-mail: uitenthuisfront@gmail.com
OPCEN/ Bureau Personeelszaken, tevens contactpersoon individueel uitgezondenen: Elt Lieke Laseroms (076) 54 477 06 / 06-101 185 04
Medewerker administratie/MGO
Elk uitzendgebied en elk detachement heeft een eigen NAPO-nummer. Deze nummers zijn helaas af en toe aan veranderingen onderhevig door verhuizingen, naamsveranderingen, en dergelijke. Op de website van de MPO vindt u het meest actuele overzicht van alle NAPO nummers. Hiervoor gaat u naar www.defensie.nl/ missies/thuisfront/post_versturen.
Adressering
Regel 1: Rang, Naam, Voorletters Regel 2: Werknemers I.D. (peoplesoft nummer) Regel 3: Eenheid Regel 4: NAPO nummer Regel 5: 3509 VP Utrecht
Vragen en informatie
Voor vragen en informatie kunt u terecht bij de Militaire Post Organisatie op werkdagen tussen 07.30 uur en 16.00 uur. Telefoon: 030-2877020 Fax: 030-2877028 E-mail: mpo@mindef.nl
25