opinie en lifestyle magazine voor growers en blowers

GRATIS #06-2012
Wietpas
Blower gaat ondergronds
Fresku
Langzaam merk je
wie je echte vrienden zijn
Voorwoord van
de uitgever
De Nederlandse overheid
voert een liberaal beleid
t.a.v. cannabis. Het ge-
bruik van cannabis wordt in
de Nederlandse Opiumwet
niet strafbaar gesteld. Vele
gemeenten gedogen cof-
feeshops van waaruit hasj
en wiet worden verhandeld.
Met het gedogen van deze
coffeeshops heeft de over-
heid een goede scheiding
van de drugsmarkten we-
ten te bereiken. Zon n
miljoen blowers weten de
weg naar de coffeeshop te
vinden of voorzien d.m.v.
kleinschalige hennepteelt in
hun eigen gebruik. De can-
nabisconsument is de sa-
menleving op geen enkele
wijze tot last. Hij wordt in
ons land dan ook terecht
niet als een crimineel be-
handeld. Sommige politici
en vertegenwoordigers van
het openbaar bestuur zijn
groot voorstander van het
legaliseren van cannabis.
Aan legalisatie gaat ge-
woonlijk een lange periode
van normalisatie vooraf. De
uitgever hoopt middels het
blad Highlife het publiek
te informeren en hiermee
een positieve bijdrage te
leveren aan de normalisatie
van cannabis. In zijn blad
geeft hij zowel voor- als
tegenstanders van canna-
bis de ruimte hun mening
te ventileren. Dit betekent
niet dat de uitgever het met
de inhoud van alle artikelen
of advertenties eens is. De
uitgever distantieert zich
uitdrukkelijk van gepubli-
ceerde uitlatingen of afbeel-
dingen die de indruk wek-
ken dat er reclame wordt
gemaakt voor het gebruik
of productie van cannabis.
Niets uit deze uitgave mag
op welke wijze dan ook ver-
menigvuldigd of overgeno-
men worden zonder voor-
afgaande toestemming van
de uitgever en de andere
auteursrechthebbenden.
De uitgever kan niet aanspra-
kelijk worden gesteld voor de
inhoud en/of de doelstelling
van de advertenties.
De redactie neemt geen en-
kele verantwoording voor
ongevraagde inzendingen.
Wereldvreemd
Sommige mensen leven in hun eigen realiteit. Ze zien dingen die anderen
niet zien, en lopen eigenlijk constant met hun hoofd in de wolken. Ze zijn een
beetje wereldvreemd. Er wordt door niet-blowers wel eens gedacht dat deze
kwalicaties vooral voor coffeeshopbezoekers gelden, maar dat klopt niet. +et
blijken namelijk vooral politici te zijn, die aan dit euvel leiden.
3
Een voorbeeld van zon politicus is de Maastrichtse
VVD-burgemeester Onno Hoes. In zijn stad is de
drugsoverlast sinds de invoering van de wietpas
verviervoudigd. Waren er maandelijks voor 1 mei
gemiddeld 166 meldingen van overlast, alleen
al in de maand mei explodeerde dat getal naar
619. Heel Maastricht ervaart de overlast, alleen
de burgemeester niet. Hij blijft tevreden over de
wietpas, want volgens hem is de verviervoudigde
overlast beheersbaar.
Nee, de wietpas is louter een succesverhaal in de
wereld van Onno Hoes. Dat het aantal arrestaties
wegens drugshandel inmiddels vertwintigvoudigd
is (van gemiddeld 5 per maand naar 101 alleen in
mei), ach, ook dat weet de burgervader positief te
benaderen. Dat is allemaal dankzij de medewer-
king van de burger, die nu plotseling zoveel overlast
meldt, en de verhoogde inzet van de politie. Dat die-
zelfde politie nu geen tijd meer heeft om echte cri-
minelen op te pakken, die zich schuldig maken aan
geweldsdelicten of inbraken, dat vergeet Onno erbij
te zeggen. En de politie in Maastricht zou die tijd
die ze nu kwijt is aan de gevolgen van de invoering
van de wietpas, heus wel beter kunnen gebruiken.
Want uit een groot onderzoek bleek dat Maastricht
na Amsterdam en Rotterdam de meest criminele
stad van Nederland is. Hoe je dat als burgemeester
allemaal aan je eigen bevolking kan uitleggen, moet
je mij niet vragen. Vraag dat maar aan Onno Hoes,
die daar met zijn hoofd in de wolken loopt.
Ook zijn partijgenoot Ivo Opstelten leeft in zijn
eigen realiteit. Nadat het D66-Kamerlid Boris van
der Ham vragen stelde over de gevolgen van de
invoering van de wietpas, liet Opstelten weten zeer
content te zijn met de wietpas. De invoering loopt
conform de verwachtingen, aldus de minister. Hij
vervolgt: De straathandel is weliswaar in deze be-
ginfase toegenomen, maar de situatie is zoals
blijkt uit de informatie van gemeenten, politie en
OM overal beheersbaar.
Iets later glipt Ivo even van zijn roze wolk af,
want dan komt de oude oorlogsretoriek weer even
om de hoek kijken: De lokale driehoeken heb-
ben operationele handhavingsplannen opgesteld.
In deze plannen is reeds voorzien dat in Limburg
de overlast door straathandel zou kunnen toe-
nemen. In Zeeland werd vrijwel geen overlast
verwacht en in Noord-Brabant was de prognose
dat overlast in beperkte mate voor zou komen.
Ik heb deze korpsen samen met mijn collega van
Defensie tijdelijk extra handhavingscapaciteit ter
beschikking gesteld. Als het er niet zwart op wit
staat, zou je niet kunnen verzinnen dat de gek-
te al zover heeft toegeslagen. Maar het staat er
echt. Ivo en zijn CDA-collega Hans Hillen zetten
graag de Koninklijke Marechaussee in, om de Ne-
derlandse burgers te terroriseren in hun gekma-
kende Oorlog tegen Cannabis. Ik memoreer hier
nog even dat Opstelten onlangs trots opmerkte
dat hij complimenten van de Amerikaanse DEA
had gekregen. Nou, dan weet je het wel
Genoeg over de wietpas. Want laten we niet ver-
geten dat er meer in de wereld is. En gelukkig
komen al die andere onderwerpen ook aan bod
in dit blad. Zo vraag ik jullie speciale aandacht
voor het artikel van onze culinaire redacteur Jan
Sennema over Cannabinoden in chocolade. Ja,
je leest het goed. Stoned worden van chocolade
zal echter niet lukken. Dan zou je namelijk 12
kilo chocolade moeten eten. En dat is niet gezond
meer.
Verder staat dit nummer weer barstensvol over
alles wat met growen en blowen te maken heeft,
plus natuurlijk weer veel aandacht voor lifestyle,
muziek, lm, cultuur, noem maar op. We wensen
jullie veel leesplezier.
Rob Tuinstra
4
De gevolgen van de
wietpas
Sinds 1 mei zijn coffeeshops in Limburg,
Brabant en Zeeland alleen nog toegankelijk
voor mensen met een wietpas. Elke coffee-
shop mag per jaar 2000 passen uitgeven,
die alleen maar verstrekt mogen worden aan
blowers die in Nederland wonen. In de media
wordt druk gespeculeerd over de ongewens-
te gevolgen van deze nieuwe maatregelen.
Cannabinoden in
chocolade
Chocolade is ons meest populaire troost-
voedsel. Maar chocolade is veel meer dan
alleen zondig genieten; een nog steeds
groeiend aantal onderzoeken bewijst dat
chocola zo rijk is aan waardevolle voedings-
stoffen dat het de kwalicatie Super Food
verdient. Opmerkelijk is dat in chocolade en
cannabis dezelfde twee belangrijke cannabi-
noden voorkomen.
Fresku
Opwinding genoeg rondom Fresku. Als het
niet over de hilarisch slechte rapper gaat in
zijn docudrama, dan is het wel over de video-
clip waarin hij door Theo Maassen verkracht
wordt. Fresku: In die documentaire speel ik
dat ik heel slechte muziek maak, iedereen in
die docu is aan het acteren. Ik wilde luiste-
raars op het verkeerde been zetten.
12
06
5
Michiel Wallrave
Michiel Walrave uit Rotterdam is illustrator,
ontwerper en zanger in de punkband The
Real Danger. Hij maakt illustraties voor
posters, T-shirts en merchandise van inter-
nationale punk/hardcorebands. Daarnaast
ontwerpt hij skate- en snowboards.
12/12 systeem
Het 12/12 kweeksysteem is bedacht om vanuit
zaad te kweken, waarbij de voorgroei achterwe-
ge blijft en direct wordt gestart met 12 uur licht.
Sinds het systeem in 2004 via de internationale
forums bekend werd, stapelen de bewijzen zich
op dat 12/12 werkt. En hoe!
Ondertussen in
Terneuzen
Sinds de invoering van de wietpas zijn bijna
alle ogen gericht op Maastricht. Maar Zuid-
Nederland is groter dan Maastricht. In Ter-
neuzen, een paar jaar geleden nog een grote
trekpleister voor blowers uit Frankrijk en Bel-
gi, is het sinds 1 mei aan de oppervlakte
rustig. En de minderjarige blower komt er
makkelijker dan ooit tevoren aan zijn wiet.
Highlife bij de thuisdealers.
44 48 34
26 30 21
Features:
Na 15 jaar einde aan Essensie 20
De gevolgen van de wietpas 21
Fresku wil verhalen vertellen 26
Cannabinoden in chocolade 30
Alleskunner Michiel Wallrave 34
Ondertussen in Terneuzen 44
Mediwiet tegen fybromyalgie 52
TDTMCM: 1000 jonkos 54
Tekenen onder invloed 56
VOC: op naar 12 september 58
Belgi: Na de wietpas 62
USA Roadtrip 64
Overheid maakt lijst huisdieren 68
Linwood Barclay over thrillers 70
Kweek:
Auxine 6
Product Flash 11
Mazar 42
12/12 kweeksysteem 48
Kera Seeds 77
Rubrieken:
Voorwoord 3
Inhoudsopgave 5
Nicole Maalst 8
Flash 9
Andr Beckers 16
Brievenrubriek 17
C-Man 18
High Weirdness 19
Suicide Girl 40
High Gadgets 46
Muziek terwijl u blowt 50
Spannende boeken 66
Games 74
Smokescreen 75
De eerste keer 79
Grabbelton 80
En verder:
Stelling: Symboolberichtgeving 24
Open brief Ben Dronkers 38
CCA in Barcelona 39
Burgerinitiatief tegen wietpas 43
Legalize eert Pim Fortuyn 63
Kopenhagen: geen legale wiet? 76
Kleine boeken met grote inhoud 81
En nog veel meer...
Groeistimulator
Auxine zorgt voor
20% meer opbrengst
Auxine, een groeistimulator die al vele jaren in de sierteelt en
de land- en tuinbouw wordt gebruikt, is nu ook beschikbaar
voor de teelt van cannabis. Ervaren kwekers bevestigen dat
ze na het gebruik van Auxine tot 20 procent meer opbrengst
kregen. Na uitgebreide testkweken werd bovendien bewezen
dat er sprake was van een toegenomen topontwikeling (ook
onderin) en een hogere THC-vorming.
Dat Auxine een positief effect voor de
professionale landbouw heeft, was al vele
jaren bekend. De bladvoeding zorgde
bij gewassen als graan, mas, tomaten,
wortels, suikerbieten, etcetera voor een
meeropbrengst van gemiddeld 25 pro-
cent per hectare. Bij sommige gewassen
als koolzaad was dat zelfs 35 procent.
Ook werd in het noorden van Rusland de
groeicyclus van graan met vele dagen
verkort, waardoor de opbrengst per hec-
tare spectaculair groeide.
Testfase ervaren kwekers
Wat voor de landbouw en sierteeltgewas-
sen werkt, zou logischerwijze ook goede
resultaten moeten boeken bij de canna-
bisteelt. Maar de mannen achter Auxine
gingen een stap verder. Voordat het mid-
del op de cannabismarkt werd gezet,
wilden ze via een lange en uitgebreide
testfase uitvinden of deze groeihormoon
ook inderdaad echt voor de cannabis-
plant geschikt was. Een team van ervaren
kwekers werd in de gelegenheid gesteld
om Auxine te gebruiken. Want juist hun
stem telde zwaar; zij weten immers als
geen ander wat goed is voor onze groe-
ne vriend. En met hun expertise zou dan
meteen duidelijk worden of Auxine net
zo heilzaam voor de cannabisplant is, als
voor de overige gewassen.
Positieve resultaten
De resultaten van de diverse ervaren
thuiskwekers bleken zonder uitzondering
positief. Er was sprake van een toegeno-
men topvorming, ook onderin de plant bij
de lagere takken. Verder waren de top-
pen ook compacter, wat direct zijn gevolg
heeft in de (toegenomen) opbrengst. En
de THC-vorming bleek signicant geste-
gen te zijn. Oorzaak van dit alles was de
toegenomen diepere beworteling, waar-
door de stam, de zijtakken en de blade-
ren explosief groeiden, zodat de plant
de zwaardere toppen beter kon dragen.
Ook bleek uit de diverse testkweken dat
de plant na het gebruik van Auxine beter
bestand was tegen stress, die bijvoor-
beeld wordt veroorzaakt door plotselinge
temperatuurverschillen. Kortom, het uit-
gebreide testprogramma bewees dat het
gebruik van Auxine ook voor de canna-
bisplant bijzondere resultaten had. Auxi-
ne heeft daardoor als nieuwkomer op de
markt nu al gelijk gekregen.
AUXINE
* Diepere worteling/stengels groeien om-
hoog, waardoor de plant meer gewicht
kan dragen
* Gezonder blad
* Meer bloem/topvorming
* Compactere toppen (meer gewicht)
* Toppen onderin plant beter ontwikkeld
(minder luchtig, dus zwaarder van ge-
wicht)
* Aanzienlijk hogere vorming van THC
* Minder stressgevoelig
Auxine
Postbus 177
1270 AD Huizen
Tel/fax : 035-5234354
info@auxine.eu
www.auxine.eu
6
Voetbal
Auxine is ook in gebruik bij vele voet-
bal- en golfverenigingen. Na wedstrijden
wordt de grasmat met Auxine behandeld,
waardoor de wortel en het gras zeer snel
herstellen zodat het terrein snel weer voor
de volle 100% bespeelbaar is. Dit geldt
ook voor stukken gras die door schaduw
of tocht iets achter blijven in de groei.
8
Column
Propaganda
De oorlog tegen coffeeshops is in volle gang. En bij een chte
oorlog wordt er alles aan gedaan om de publieke opinie
in de gewenste richting te krijgen. De propagandamachine
zorgt ervoor dat de vijand zo negatief mogelijk wordt
afgeschilderd. Anders is natuurlijk niemand bereid om zijn
leven te geven voor het bestrijden van die vijand.
De propagandamachine in de oorlog tegen
cannabis is de afgelopen tijd druk bezig
geweest om coffeeshops als verderfelijke
plekken af te schilderen. Broeinesten voor
criminelen zijn het. En witwasmachines
voor criminele organisaties. Ze moeten
worden uitgeroeid in de buurt van scho-
len. Bovendien veroorzaken ze overlast en
eigenlijk verkopen ze hard drugs, met die
sterke wiet van tegenwoordig. Vindt de pro-
pagandamachine. Misschien moet het maar
gewoon aan de lijst van onaanvaardbare
drugs worden toegevoegd. In ieder geval
cannabis met een THC-gehalte van meer
dan 15 procent
Verdeel en heers
De wietpas moet een einde aan het ver-
dorven gedoe met die coffeeshops maken.
Onder het mom van overlastbestrijding
van drugstoeristen wordt een Nederlands
symbool van tolerantie om zeep gebracht.
Ondanks alle kritiek is de regeling daarom
voortvarend door de strotten van de zuide-
lijke burgemeesters geduwd. De burgerva-
ders in het noorden krijgen nog even res-
pijt. Een slimme strategie. Verdeel en heers,
heet dat. Tegenwerpingen dat de wietpas
wel eens negatieve neveneffecten zou kun-
nen hebben, zijn niet serieus genomen of
worden vakkundig genegeerd. Wetenschap-
pers werden tegen elkaar uitgespeeld, zodat
lokale en landelijke politici niet meer wisten
welke wetenschapper ze nou moesten gelo-
ven. Beviel de uitkomst van een onderzoek
niet, dan werd de onderzoekers vriendelijk
gevraagd om de conclusies aan te passen.
En als ze daartoe niet bereid waren, dan
werd er gewoon een andere onderzoeker
gevraagd om het onderzoek over te doen,
zodat de gewenste resultaten er alsnog
kwamen. En dan zijn er natuurlijk ook nog
de voorbeelden van onderzoeksrapporten
die om onduidelijke redenen in de la bleven
liggen. Er was bepaalde mensen duidelijk
alles aan gelegen om die wietpas in te voe-
ren. Geen middel werd daarbij geschuwd.
Veel ellende
Na een maand is duidelijk dat de invoering
van de wietpas veel ellende brengt en het
einde van de coffeeshop betekent, omdat
blowers massaal de zuidelijke coffeeshops
weren. Dat gaat zelfs een deel van de CDA-
ers te ver, als we Maurice de Hond moeten
geloven. Het volk begint zich meer en meer
tegen de wietpas te keren. Daarom moes-
ten er subiet andere konijnen uit de hoge
hoed worden getoverd. Naarstig werd er ge-
zocht naar nieuwe middelen om cannabis in
een negatief daglicht te plaatsen. Daar kon
je op wachten. Maar dat ze zo ver zouden
gaan en hun pijlen nu ook richten op ern-
stig zieke mensen die cannabis nodig heb-
ben om hun lijden enigszins te verlichten, is
buiten alle proporties.
Cannabis dissen
Cannabis helpt niet tegen multiple sclerose
zegt een schreeuwerige kop in veel Neder-
landse kranten op 29 mei. Sommige kran-
ten hebben daar dan nog een foto van een
hennepkwekerij bij gezet. In het artikeltje
is te lezen dat proefpersonen een capsule
kregen toegediend met THC. Als het gaat
om de ontwikkeling van de ziekte, is er geen
verschil in werking met proefpersonen die
een placebo kregen, volgens het artikel. Als
de auteur van dit aanmatigende stuk even
op de site van Bedrocan had gekeken dat
is de Nederlandse kweker van legale medi-
cinale cannabis dan had hij of zij kunnen
lezen dat nooit iemand heeft geclaimd dat
THC de ontwikkeling van multiple sclerose
(MS) tegengaat. Op de site van Bedrocan
staat dat er aanwijzingen zijn dat cannabis
met een hoog CBD-gehalte (zoals Bediol) bij
inhalatie goed werkt tegen pijn en spasmen
bij patinten met MS. De proefpersonen
kregen THC-pillen. Dat is heel iets anders
dan cannabis. In het betreffende onderzoek
werd dus helemaal geen CBD gebruikt. Toch
is het de Nederlandse kranten wr gelukt
om cannabis ongenuanceerd te dissen. Zo
werkt propaganda dus.
Connecticut 17
de

mediwietstaat
Begin juni is ook in de Amerikaanse staat Con-
necticut het gebruik van medicinale marihuana
toegestaan. Connecticut voegt zich daarmee bij
16 andere staten (en het District of Columbia)
waar mediwiet gelegaliseerd is. Gouverneur Mal-
loy liet wel weten dat er strenge regels rond de
verstrekking van de medicinale marihuana zullen
worden toege-
past. Wij willen
situaties zoals in
Californi voor-
komen.
Link mee naar
Drs. B
Hij heeft zijn naam al mee, Drs.
B. De rapper en succesvolle
dichter Drs. B (Benne van der
Velde, 1974) neemt met zijn
eerste ofcile videoclip als MC,
getiteld Alternatief, meteen op intelligente wijze stelling
in het (soft)drugsdebat over de voors en tegens van de
Nederlandse coffeeshop in zijn huidige vorm. Als barman
van coffeeshop t Spiegelbeeld in Vlaardingen is hij daar-
voor dan ook bij uitstek geschikt. Toch is dit duidelijk geen
pro-weedtrack geworden. Wel pro-gedoogbeleid. Het maakt
deze videoclip daarmee ook de eerste die ooit in zijn geheel
in een coffeeshop is opgenomen. Het doel is om zoveel mo-
gelijk views en likes voor deze video te genereren op You-
Tube, nationaal en internationaal, om een zo luid mogelijk
geluid voor het huidige gedoogbeleid en tegen bijvoorbeeld
de wietpas te laten horen. Link dus allemaal naar zijn clip
op YouTube. Meer info:
www.drs-b.nl
Juridisch steekspel
rond wietpas
Op juridisch gebied gaat de strijd
rond de wietpas door. Op 5 juni
diende voor de rechtbank
in Maastricht een kort
geding van coffeeshop-
houder Marc Josemans
(Easy Going) tegen
burgemeester Onno
Hoes. Hoewel we de
uitspraak niet kunnen vermelden omdat
dit blad dan bij de drukker ligt, staat nu
al vast dat de juridische strijd nog lang
niet voorbij is. Want zolang de juridi-
sche mogelijkheden nog niet uitgeput
zijn, zullen beide partijen ongetwijfeld
blijven vechten voor hun gelijk. En
als dat tot bijvoorbeeld het Euro-
pese Hof wordt uitgevochten, dan
kan dat juridische gesteggel nog
jaren doorgaan.
9
Duitse politie niet blij met
wietpas
De Duitse politie in de grensregio Noordrijn-Westfalen
(NRW) is niet blij met de wietpas. Want ze krijgen het
daardoor steeds drukker. Dat verklaarde politiewoord-
voerder Manuela Schmickler in een Duitse krant. Er zijn
nu extra controles nodig om de smokkel van wiet vanuit
Nederland tegen te gaan. Volgens de Duitse politie zijn
de extra controles nodig door de invoering van de wiet-
pas. Die leidt volgens Schmikler slechts tot een verplaat-
sing van de drugsproblematiek, en niet tot een oplossing
daarvan. Duitse juristen houden rekening met een forse
toename van rechtszaken vanwege drugssmokkel. Het pro-
bleem zou natuurlijk snel opgelost kunnen zijn, wanneer
de Duitsers zelf coffeeshops zouden toestaan. Of wanneer
de wietpas weer wordt afgeschaft, natuurlijk.
Op juridis
rond de
di
i
g
uitspraak niet kun
dit blad dan bij de
al vast dat de jurid
niet voorbij is. W
sche mogelijkhed
zijn, zullen beide
blijven vechten
als dat tot bijv
pese Hof word
kan dat juridi
jaren doorga
Poolse ex-president bij
drugscommissie
De voormalige Poolse president Aleksander Kwas-
niewski heeft zich aangesloten bij de Global Commis-
sion on Drug Policy, de internationale commissie die
zich inzet voor een hervorming van het drugsbeleid.
Onlangs kreeg de commissie uit handen van Ben
Dronkers een Cannabis Culture Award 2012 uitgereikt.
Kwasniewski is de eerste Oost-Europeaan die lid wordt
van de commissie. Hij is de vijfde ex-president in dit
illustere gezelschap, naast Cesar Gaviria (Colombia),
Fernando Henrique Cardoso (Brazi-
li), Ruth Dreifuss (Zwitserland) en
Ernesto Zedillo (Mexico). Het blijft
toch jammer dat politici pas na hun
ambtstermijn tot betere inzichten
komen. Want toen Kwasniewski aan
de macht was, zorgde hij door een
repressief drugsbeleid juist voor veel
ellende. Nu komt hij daar op terug.
Ik heb geleerd van mijn fouten,
aldus de ex-president.
Hennepbrood bij NFI
onderzocht
Meestal houdt het NFI (Nederlands Forensisch Instituut)
zich bezig met grotezaken. Ze onderzoeken DNA en andere
sporen bij zware misdaad als moord of verkrachting. Maar de
volledig doorgeslagen War on Cannabis heeft in Nederland
voor een unicum gezorgd. Want de deskundigen van het NFI
moesten nu hun kostbare tijd besteden aan het onderzoeken
van hennepbrood. Een bakker uit Oegstgeest had namelijk
gestunt met brood waarin een heel klein beetje Zwitserse
hennep in verwerkt is. Goed voor weerstand en de spieren,
aldus de ondernemende bakker. Maar anno 2012 is zon
stunt in Nederland niet meer mogelijk zonder
gevolgen. De politie nam het brood in
beslag en stuurde het naar het NFI om
te controleren of dit allemaal
wel legaal was. Hoe diep
kun je zinken? Natuurlijk
constateerde het NFI dat er
niks aan de hand was. Het wordt steeds gekker in dit steeds
gekker wordende land
Mediwiet goed bij MS
De lezers van dit blad wisten het natuurlijk al langer, maar
het kan geen kwaad om het weer eens te benadrukken.
Want ook volgens een zoveelste studie blijkt dat het gebruik
van mediwiet patinten met Multiple Sclerose helpt. Onder-
zoekers van de University of California in San Diego onder-
zochten 30 mensen met MS. Ze kregen drie dagen achtereen
een keer per dag cannabis. Dat hielp het verminderen van
spasmes en andere extreme spiersamentrekkingen. Tot nu
toe waren er al eerder aanwijzingen voor de verlichtende
effecten van mediwiet, maar dat ging niet verder dan anek-
dotisch bewijs of om orale inname, niet het roken ervan. Het
is de vijfde studie van het University of California Center for
Medicinal Cannabis Research. Alle vijf studies toonden een
positief effect van mediwiet aan.
JOVD blijft
tegen
wietpas
De JOVD blijft zich tegen
de wietpas verzetten.
Begin mei lanceerde de
liberale jongerenorgani-
satie daarom zelfs een
meldpunt voor overlast
die door de wietpas is ontstaan. Voorzitter Bram Dirkx: De
wietpas is een schijnoplossing die er slechts voor zorgt dat
de overlast wordt verplaatst in plaats van wordt opgelost. Wij
roepen iedereen die overlast heeft zich te melden via het meld-
punt. Daarmee willen wij proberen om de VVD te overtuigen
dat dit niet de goede oplossing is. Het is belangrijk om de poli-
tiek nogmaals een signaal te geven dat het de verkeerde kant
opgaat met het drugsbeleid in Nederland. De jonge liberalen
pleiten al jaren voor legalisering van softdrugs. Op deze ma-
nier kan de overheid meer controle uitoefenen op de kwaliteit,
worden politie en justitie ontlast doordat er minder capaciteit
nodig is voor handhaving en wordt voorkomen dat gebruikers
op straat hun softdrugs kopen.
www.wietpasmeldpunt.nl
10
stu t ede a
gevolgen. D
beslag en
te
Wilma Systeem
Het mede door Atami BV ontwikkelde Wilma systeem is sinds
zijn lancering wereldwijd een enorm succes, wat met name te
danken is aan de combinatie van veelzijdigheid, hoge kwaliteit
en eenvoud. Dit kweeksysteem is ontworpen zodat het door
iedereen moeiteloos te hanteren is, waardoor het inzetbaar
is op iedere locatie, en ideaal werkt in combinatie met tenten.
Het Wilma systeem is een tank- en irrigatiesysteem in n set
up, en is verkrijgbaar als stand alone, recirculerend of in eb en
vloed. De Wilma Systemen kunnen worden gebruikt in com-
binatie met elk medium. De potten zijn makkelijk te plaatsen
en zonodig te verwijderen, zonder de voedingstoevoer naar de
andere potten te onderbreken.
Dit uiterst veelzijdige systeem is verkrijgbaar met 6.5, 11 en
18 liter potten. Door de moeiteloze installatie en automatische
voeding bespaart het veel werk en kan men op elk medium fan-
tastische resultaten behalen.
Voor meer informatie:
www.atami.com
11
De tieten zijn ontsnapt
:e houden wel van rare lmpjes. Ze hoeven niet beslist een
logische inhoud te hebben, als er maar wat te lachen valt
en als ze maar verrassend zijn. Dit keer een klassieker op
<ouTube: De tieten zijn ontsnapt.
Het is een korte animatiefilm van ruim
acht minuten lang, gemaakt door Emiel
Stevenhagen. In 2007 werd het filmpje
geselecteerd voor het Nederlands Online
Film Festival. En op 2 juni 2012 deed
het weer mee tijdens het Zwols Anima-
tiefestival. Een pyrogene vertolking van
fysioplastische granulatie, daar gaat het
om, aldus de maker. Daar kunnen we het
mee doen.
Prammetarium
Eigenlijk wordt tijdens deze animatie
niet veel duidelijker wat er met de tieten
aan de hand is. Al snappen we wel dat
ze ontsnapt zijn uit het prammetarium
en dat de achtervolging breed is ingezet.
Plotwendingen verklappen we niet, voor
zover die er zijn. Eigenlijk is alles wat je
over zon animatie zegt teveel. Je moet
Door: Marian Henderson
hem gewoon zelf zien. Gelukkig worden
we aan het eind gerustgesteld dat er tij-
dens de opnamen geen echte tieten ge-
wond zijn geraakt. Tot nu toe is een van
de filmpjes (het staat meerdere malen
op YouTube) 610.315 keer bekeken, 445
mensen vonden het leuk, 71 niet. De
rest is vast nog aan het bedenken wat ze
hier nu mee aanmoeten. Iemand schrijft
op het web: Ik zou wel eens willen we-
ten wat er in het hoofd van de maker
omgaat, het zal wel een rommeltje zijn
daar. Maar een beetje gekte is ook wel
nodig om absurde animaties te maken.
Have fun! Om het filmpje te bekijken
hoef je alleen de titel De tieten zijn ont-
snapt bij YouTube in te tikken.
Blowen voor een rol
Altijd al gedroomd van een rol in een Amerikaanse
stonermovie? Dan is dit je kans: de makers van
de lm Gone to Pot hebben een wedstrijd uitge-
schreven waarvoor je op hun Facebook pagina een
videoclip kunt uploaden waarin je uitlegt waarom
je gek bent op blowen. Die clip van maximaal 45
seconden kan zijn opgenomen met je mobieltje,
camera of computer. Verder is de enige regel dat
er geen regels zijn, hoe gekker hoe beter! Alle
ruimte voor creativiteit dus. Tien clips zullen in
de aftiteling van de lm worden vertoond. En de
allerbeste clip wordt beloond met een prijs van $
10.000. De deadline voor inzendingen is 30 sep-
tember. Aan de slag!
http://www.facebook.com/gonetopotmovie
Global Marijuana
Marcheren
In meer dan 200 steden in zeker 24 landen vond op 5 mei de
traditionele Global Marijuana March plaats. Sinds 1999 wijzen
op de eerste zaterdag van mei cannabisactivisten met deze
protestmars hun landgenoten op de waanzinnige oorlog tegen
het populairste kruid ter wereld. De New Yorkse editie had
waarschijnlijk het hoogste celebrity-gehalte met een opreden
van rapper Redman.
Nieuwe pil beter
dan Marinol?
Wordt Idrasil de nieuwe Marinol, een totale mislukking
dus? Nee, zegt de Amerikaanse patintenorganisatie
3C, eigenaar van het patent voor deze 25 mg pil die
natuurlijke THC, CBD en CBN bevat. Marinol is gemaakt
van synthetische THC en is daarom niet te vergelijken
met het nieuwe product, dat meer overeenkomsten heeft
met Sativex, een in Canada legale spray waarin gelijke
delen THC, CBD en CBN zijn verwerkt. In tegenstelling
tot Marinol is Idrasil nog niet goedgekeurd door de Ame-
rikaanse controle-instantie FDA, maar de pil is al wel in
de staat Californi op doktersrecept verkrijgbaar.
Brazilis eerste
cannabis cup
Het cannabisactivisme groeit stevig in Brazili. In Rio de
Janeiro werd onlangs de Copa Canbia Rio 420 gehouden.
Deze eerste Braziliaanse cannabiscup was bescheiden van
omvang met slechts twaalf inzendingen, waarvan een uit
Argentini. Volgens Sergio Vidal, jurylid en Braziliaans can-
nabisactivist van het eerste uur, stak de Argentijnse bij-
drage met kop en schouders boven de locaal geproduceerde
samples uit. Niet zo vreemd als je bedenkt dat de canna-
biscultuur in buurland Argentini verder is dan in Brazili
zelf. De vier maanden gecurede prijswinnende Destroyer
was de meest potente van de hele cup, aldus Vidal. De Bud
de Ouro (Gouden Top) en Flor Absoluta (Absolute Bloem)
gingen naar een Ice van een Braziliaanse kweker.
12
16
Controle zonder
verdenking
Nederland is een rechtsstaat. Dat betekent dat wij als burger
in de wet worden beschermd tegen dwang en willekeur
van de overheid. Zo mag de politie niet lukraak mensen
aanhouden of zonder gegronde reden panden betreden om
te controleren of zich daar strafbare feiten voordoen.
Opsporing is aan regels gebonden. Zelfs als
op grond van concrete feiten een redelijke
verdenking tegen een burger ontstaat, moet
de politie de wet respecteren. Heeft de poli-
tie een verdachte aangehouden, dan moet
deze voor verhoor duidelijk worden verteld
dat hij niet verplicht is vragen te beantwoor-
den. Deze rechtsbescherming leidt ertoe dat
strafrechtelijke handhaving door ambtena-
ren in de praktijk niet als doeltreffend wordt
ervaren. Daar heeft de overheid iets op ge-
vonden. In het bestuursrecht en het scale
recht mogen ambtenaren toezicht en con-
trole uitoefenen zonder dat daarbij sprake
is van een verdenking. Dit verklaart waarom
we steeds vaker te maken krijgen met sa-
menwerkende overheden, convenantpart-
ners en bestuurlijke interventie teams.
Vrijplaatsen
De lokale overheid wijst in samenspraak
met politie, justitie en belastingdienst loca-
ties en/of groepen aan waarbij wordt veron-
dersteld dat daar sprake is van bijvoorbeeld
een maatschappelijk ongewenste situatie,
waarbij structurele fraude van wezenlijke
betekenis is. Voorbeelden van zogenoem-
de vrijplaatsen zijn woonwagencentra,
growshops, coffeeshops en zelfs achter-
standswijken. Een Eindhovense coffeeshop
werd ter controle bezocht door een toe-
zichthoudende gemeeente-ambte-
naar, twee belastingambtenaren
en een politieambtenaar. In de
coffeeshop werd vastgesteld
dat de regels keurig wer-
den nageleefd. Vervolgens
wenste men toegang te
verkrijgen tot het
elders gelegen
kantoor. De ge-
meente wilde
controleren
of de kantoorruimte volgens de bestemming
werd gebruikt en er geen illegale verbou-
wingen waren verricht. De belastingambte-
naren wilden de administratie bekijken en
de politieman zou hen daarbij voor hun vei-
ligheid begeleiden.
Wantrouwen
Het klonk de eigenaresse van de coffeeshop
ongeloofwaardig in de oren, omdat de ge-
meente enkele maanden daarvoor een nieuw
afgegeven bouwvergunning zonder aanwe-
zigheid van de politie al had gecontroleerd.
Daarbij ontstonden geen problemen. Toeval-
lig had de belastingdienst recent de boek-
houding al uitgebreid bekeken. Waarom was
dan nu de politie nodig voor het waarborgen
van de veiligheid? Haar wantrouwen nam toe
toen ze hoorde dat ook een douaneambte-
naar met getrainde geldhond tijdens de con-
trole even mee zou lopen met de rest van de
club. Voor de eigenaresse was toen volstrekt
duidelijk dat dit geen normale controle was,
maar dat men op zoek was naar de bekende
achterdeur (de bevoorrading) van de coffee-
shop. Zij verleende daarom geen medewer-
king aan de controle in haar kantoor, zodat
enkele deuren werden geforceerd. Eenmaal
in het kantoor aangekomen rook de aanwe-
zige politieman een verdachte geur. De con-
trole ging toen over in opsporing en daar-
bij werden
grote hoe-
veelheden
cannabis
ontdekt. De eigenaresse moest zich hiervoor
verantwoorden bij de strafrechter.
Misbruik
Tijdens de rechtszaak toonden de rechters
zich doof voor de kritiek van de verdediging
dat hier overduidelijk sprake was van mis-
bruik van bestuurlijke bevoegdheden. Het
was toch zeker evident dat de ambtenaren
van gemeente en belasting slechts dienden
als een soort loper om de deuren geopend
te krijgen die in het kader van de opsporing
gesloten zouden zijn gebleven, omdat er
geen sprake was van een redelijke verden-
king? Wat voegt de aanwezigheid van een
geldhond, die wordt ingezet om contant geld
op te sporen, toe als je slechts de bestem-
ming van een pand wil controleren en/of de
boekhouding? Het Hof Den Bosch oordeel-
de op 27 maart 2012 (citaat): De door de
ambtenaren bij deze controle verrichte on-
derzoekshandelingen dienen te worden aan-
gemerkt als hen op grond van de Woning-
wet respectievelijk de Algemene wet inzake
rijksbelastingen toekomende toezichts- c.q.
controlehandelingen en niet als opsporings-
handelingen. Uit het onderzoek ter terecht-
zitting is derhalve niet aannemelijk gewor-
den dat deze controle-onderzoeken een
andere bedoeling hadden dan het op grond
van de Woningwet respectievelijk op grond
van de Algemene wet inzake rijksbelastingen
houden van toezicht en verrichten van con-
trole ten aanzien van [de Coffeeshop Y] te
[X]. Het verweer wordt verworpen.
Wat kan strafrecht toch eenvoudig zijn! Als
dit de nieuwe aanpak wordt, hebben we
niet meer politiemensen nodig, maar meer
toezichthouders en controleurs. Of moeten
we de rechtsstaat simpelweg vaarwel zeg-
gen en de politie veel ruimere bevoegdhe-
den toekennen? Het blijven lastige keuzes.
Mr Drs. Andr Beckers
Advocaat te Maastricht
www.beckersbergmans.nl
* Deze column verscheen ook op de site van mis-
daadjournalist Mick van Wely: www.mickvanwely.nl
HIGHLIFE Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam - redactie@highlife.nl
17
Ludieke bierpas
Ik heb een ludieke FaceBookgroep aangemaakt over de bier-
pas om duidelijk te maken hoe kortzichtig de invoering van
de wietpas wel is. Cannabisgebruik is een fenomeen dat nu
eenmaal bestaat. De wietpas toont aan dat onze politiek geen
lange termijnvisie heeft of dit fenomeen zelfs compleet ne-
geert! Door de FaceBookgroep Voor de invoering van de bier-
pas te maken, heb ik vele mensen die bier drinken en mensen
die graag een jointje in Nederland kopen op hun paard doen
zitten en proberen aan te tonen dat ik simpelweg niet geloof
in de wietpas. Het is een pas die voor niemand iets goeds zal
opleveren. Ook Belgie en de rest van Europa zou zijn beleid
eens dringend moeten herzien, waardoor wiettoerisme niet zou
moeten bestaan en er geen pas nodig zou zijn.
K.
De redactie (in koor):
Wij vinden dit leuk (-;
Bob Marley
Ik kom gisteren thuis na een dag hard werken en wat zie ik
bij de post zitten? De cd van Bob Marley! Heerlijk om na
een lange dag werken de dag af te sluiten met een goede blow
en de muziek van Bob. Heel erg bedankt en keep up the good
work with Highlife!
Ivar
Gefeliciteerd. Alle winnaars van de Bob Marley film- en muziekactie hebben
hun prijs inmiddels ontvangen. En de redactie bedankt iedereen voor de vele
positieve reacties die we over de Bob Marley Special kregen.
Vlag uit
De vlag gaat bij mij uit. De
grote onbenul Ivo Opstelten
staat niet op de lijst van de
VVD voor de komende ver-
kiezingen. Zijn we eindelijk
van deze dictator af!
Thijs
We helpen het je hopen, maar ook bij
vorige verkiezingen stond Opstelten
niet op de lijst van de VVD. En toch
werd hij minister. De enige manier
om er voor te zorgen dat Opstelten niet opnieuw terugkeert als War on Can-
nabis minister, is om er voor te zorgen dat er een regering komt die meer
positief tegenover cannabis staat. En dan kom je uit bij de linkse partijen.
Cannalympics in Haarlem
In het vorige nummer van Highlife lazen wij over de Canna-
lympics in Haarlem. Aangezien wij hier in Breda met die rot-
wietpas te maken hebben, leek het ons leuk om daar ook aan
mee te doen. Klopt het dat deze competitie nog steeds open
is? Overigens doen wij mee vanuit de olympische gedachte,
namelijk dat meedoen belangrijker is dan winnen.
Erica en Ingrid, Breda
Ja, jullie kunnen nog de hele zomer terecht. Ergens in de herfst worden
tijdens een speciaal oogstfeest de beste prestaties bekend gemaakt. En
het gaat hier inderdaad vooral niet om het winnen, maar om het meedoen. Voor
eventuele vragen: info@coffeeshopnieuws.nl.
18
Column
Binnen de cannabiscultuur is het de hoogste eer om als jurylid
voor een cannabiscompetitie te worden gevraagd. Alleen al
het feit dat je wordt uitgenodigd is de natte droom van iedere
cannabisconnaisseur waar je kennelijk voor wordt aangezien
wanneer je als jurylid wordt uitgenodigd.
De ingestuurde monsters moeten op vier
aspecten worden beoordeeld: uiterlijk, geur,
smaak en effect. Hoewel het cijfer voor ef-
fect tweemaal telt voor het eindresultaat,
hebben uiterlijk, geur en smaak een bijna
net zo belangrijke impact op het eindresul-
taat. Dat lijkt me niet helemaal fair. Natuur-
lijk kan ik intens genieten van de bedwel-
mende geur van een mooie haze, maar wat
is een hemels geurmoment waard als het
effect tegenvalt? Tenslotte blijf je geen uren
verzaligd met je neus boven zon bud han-
gen, terwijl de high je toch al gauw een uur
of drie aangenaam bezighoudt.
Smaakbeleving
Hetzelfde geldt voor smaak. Wanneer zijn
de smaak en geur van cannabisproduc-
ten eigenlijk serieuze issues geworden?
Komt het door de vele internationale can-
nabiscompetities, de mondialisering van de
handel in cannabiszaden, of de invloed van
de Amerikaanse cannabiscultuur? Ik denk
van alle drie een beetje. De cultus van de
smaakbeleving vindt zijn oorsprong onge-
twijfeld in Amerika, waar de cannabiscul-
tuur, veel meer dan bij ons, niet zelden
hysterische trekjes vertoont. Wie wel eens
op een High Times Cannabis Cup is geweest
begrijpt precies wat ik bedoel.
Wijncultuur
Misschien is het zinnig te kijken naar de
wijncultuur, waar het beschrijven van
smaken en geuren tot een heel eigen
vakjargon is uitgegroeid. Waar de wijn-
kenner woorden tekort komt om smaak-
sensaties te omschrijven, daar vond de
nuchtere Hollander tot voor kort een
wijntje hooguit zoet, wrang of zuur. In-
middels zijn wijngoeroes tot een soort
semi-celebrities uitgegroeid, en hele
volksmassas hebben zich door deze
woordkunstenaars laten verleiden de dia-
loog met hun smaakpapillen aan te gaan.
Al hebben wijnconnaisseurs nog net niet
de sterrenstatus van topkoks, invloed-
rijk zijn ze wel. Niet voor niets zijn goed
beoordeelde wijnen in de schappen van
supermarkten voorzien van door wijnre-
censenten verleende predikaten als ster-
renwijn of ometswijn.
Maar toch... Het heeft iets aanstellerigs
om uit te weiden over onbenulligheden
als smaak en geur. Een echte
kerel krijgt woorden als een
mini-tinteltje jubelend wit
knetterfruit echt niet uit
zn bek. Drinken doe je
om je prettig te voelen.
Al dat jnproeversgeneu-
zel is alleen maar een
excuus om van alcohol-
consumptie iets ver-
hevens te maken. Of
toch niet? Proeven
moet je leren, zegt
de wijnkenner. Tijdens
mijn jaren in de hore-
ca moest ik eens een
workshop wijnproeven
volgen. Als je je maar
strak genoeg concen-
treert op wat je volgens
de docent moet proeven, dan
ga je inderdaad allerlei subtiele
smaaknuances onderscheiden.
Sativa en Indica
De vraag is of we als onontwikkelde can-
nabisproevers iets hebben aan het wijn-
kennersjargon. Wijn is een heel ander
product dan cannabis. Wijn wordt koud of
op kamertemperatuur gedronken, canna-
bis wordt als gloeiend hete verbrandings-
gassen de longen in gezogen. Wijn kan je
enige tijd in je mond laten rondwalsen om
in alle rust de smaakelementen te identi-
ceren. Dat is bij hete rook wat lastiger. Ik
kan nog wel het verschil tussen een Sa-
tiva en een Indica proeven, en een zachte
smaak van een scherpe onderscheiden.
Maar wat moet je als je alleen maar lekker
high wilt worden met een complex bou-
quet, barstensvol aardbei en bloedsinaas-
appel, gevolgd door een licht bittertje en
ontbijtkoek met wat salmiak en zout? En
dan hebben we nog de geurbeschrijving.
Zo zou een slecht doorgespoelde Kush
volgens de cannabisrecensent van de toe-
komst kunnen ruiken naar zwarte kersen,
pruim, rook, bacon met leer, waarna een
vleugje verpulverde mineralen in de neus
verschijnt. Dit is een geconcentreerde en
rijke Kush met een brutaal, lichtelijk zoet
geurend bouquet.
Als ik bij de Dirk of de Hema een
esje wijn koop, vaar ik altijd blind
op het stickertje ometswijn. Nog
nooit kwam ik bedrogen uit.
Mocht het ooit zover komen
dat we in de coffeeshop kunnen
kiezen uit een gewone en een
ometswiet, dan weet ik nu al
welke ik zou kiezen.
Ometswiet
Wanneer zijn de smaak en geur van cannabis-
producten eigenlijk serieuze issues geworden?
19
Waterbol
Ruim zeventig procent van het aardoppervlak wordt door
water bedekt. Dat lijkt heel wat, maar is dat eigenlijk wel
zo? Om een reel beeld te krijgen van hoeveel water er nou
eigenlijk is, berekenden nieuwsgierige wetenschappers het
totale volume van al het water op aarde, inclusief grondwa-
ter, oceanen, ijskappen, wolken en zelfs het water in jouw
lichaam, je hond en je planten. De bol die hier is afgebeeld
vertegenwoordigt die hoeveelheid, 1386 miljard kubieke ki-
lometer om precies te zijn. Hoewel de bol een diameter van
zon 1385 kilometer heeft, lijkt het opeens nauwelijks meer
dan een druppel op een gloeiende plaat.
Holy cat!
De oude Egyptenaren waren geen domme jongens. Over hun
piramides zijn de experts nog steeds niet uitgepraat, en dan
vonden ze ook nog eens het mummiceren uit. Behalve dode
faraos werden ook de als heilig beschouwde katten door de
oude Egyptenaren met die techniek geprepareerd voor de eeu-
wigheid. Tegenwoordig worden huisdieren misschien nog net
niet aanbeden, maar veel zal het niet schelen. Zon gek idee is
het dus niet om als innovatief ondernemer mummicatie van
huisdieren aan te bieden wat heet, je kunt zelfs je schoon-
moeder aeveren om te worden gemummiceerd. De prijs
voor de eeuwigheid is niet gering: vanaf zon 4700 euro heb je
een mummie van je kat, voor grotere dieren loopt de teller al
snel op tot een ton voor een paard.
De iPod op
De technologische ontwikkelingen verlopen duizelingwekkend
snel, maar dat is voor sommigen nog lang niet snel genoeg.
Beroepspiercer Dave Hurban had er genoeg van om zijn iPod
met een primitief riempje om zijn pols te moeten vastzetten.
Iemand anders had misschien naar de superlijm gegrepen,
maar Hurban koos voor een radicalere oplossing: onder de huid
aangebrachte magneten. Voor zijn implantaten deed hij geen
beroep op een plastisch chirurg, maar zette zelf het mes in
zijn vlees. Wie over stalen zenuwen beschikt kan op YouTube
de procedure met eigen ogen aanschouwen. Rare jongens, die
Applefreaks...
Horny bike
Als zombies rondschuifelende toeristen, telefonerende moeders
op baketsen en onbeschofte scooterboys stellen je als stads-
etser danig op de proef. Met een blikken etsbelletje uit China
red je het tegenwoordig gewoon niet meer. Fier gezeten op een
Hornster weet je in ieder geval zeker dat er naar je geluisterd
wordt. Geen wonder als je een driedubbele Airchime KH3A trein-
hoorn als etsbel hebt. Met maar liefst 178 decibel overstemt
dit monster zelfs de grootste vrachtwagen. Ter vergelijking: een
gemiddeld vuurwapen produceert zon 170 decibel. Het dragen
van een oorbeschermer is dan ook geen overbodige luxe. Helaas
wordt het sportieve karakter van The Hornster ondermijnd door
de loodzware tank met perslucht die de hoorn aandrijft. Dat
moet toch beter kunnen voor 6200 euro.
Afname advertenties nekt magazine
Na 15 jaar einde aan
EssensiE
Tekst: Rob Tuinstra
Na 15 jaar is er een einde aan EssensiE gekomen. Nummer
179 van het Geestverruimende en Tuinbewuste magazine,
dat in mei uitkwam, gaat de geschiedenis in als de laatste
editie. Door het teruglopende aantal advertenties kon men
de uitgave van EssensiE nancieel niet langer bolwerken.
Daarom moet de cannabisbranche helaas gedwongen af-
scheid nemen van een fenomeen.
In de 15 jaar van haar bestaan heeft Es-
sensiE bewezen dat zij hart voor de groe-
ne zaak had, en een belangrijke aanwinst
was voor het cannabismedialandschap
in Nederland. Vanaf de zomer van 1997
kreeg Highlife er met EssensiE een frisse
en brutale concurrent bij. Dat was posi-
tief, want concurrentie houdt scherp, en
er was bovendien voldoende plaats op de
markt voor meerdere bladen. EssensiE
groeide in de loop der jaren niet alleen uit
tot een gewaardeerde concurrent, maar
ook tot een soort van collega.
Niet makkelijker
Maar zoals iedereen weet heeft de kei-
harde Oorlog aan Cannabis, die door het
gevallen gedoogkabinet van de VVD en
CDA (met steun van de PVV) is ingezet,
het de cannabisbranche de laatste tijd
niet makkelijker gemaakt. De invoering
van de wietpas, het afstandscriterium,
het verbod op zware wiet en hasj, de lijst
anti-cannabismaatregelen is eindeloos.
Een andere oorzaak is het steeds meedo-
genlozere optreden van politie en justitie.
Niet alleen coffee- en growshops zijn daar
het slachtoffer van, maar ook de vele
hobbykwekers die in ons land actief zijn.
Zware gevolgen
En dat had zware gevolgen voor Es-
sensieE. Hoofdredacteur Joop Mestrom
schrijft daarover in het laatste nummer
dat hij maakte: Door de jarenlange,
stelselmatige repressie van de Neder-
landse overheid richting cannabisbran-
che, is een gezonde exploitatie van een
voor duizenden lezers gratis maandblad
simpelweg niet langer vol te houden. Es-
sensiE kon uitsluitend zo gemaakt wor-
den dankzij advertenties. Die liepen door
de angst onder coffeeshops, growshops,
zaadbanken en andere cannabisvriende-
lijke bedrijven schrikbarend hard terug.
En dat tekort aan advertenties werd het
blad fataal.
Mestrom eindigt zijn laatste tekstbij-
drage aan EssensiE met de volgende
woorden: Geniet nog een keertje van
je favoriete tijdschrift, dat zoals altijd,
15 jaar lang, met liefde voor jullie is ge-
maakt. Wij melden ons hiermee definitief
af, maar wie weet lopen we jou wel weer
ergens tegen het blowende of growende
lijf. Je weet tenslotte nooit hoe een koe
een haas vangt
Reacties
Op de website van EssensiE (essensie.nl)
kunnen lezers afscheid van het blad ne-
men. De reacties stromen binnen. Zo
schrijft Roberto uit Zaandam: Ik wil hier-
bij mijn medeleven betuigen aan iedereen
die zich jarenlang heeft ingezet om ons te
voorzien van leuke en interessante infor-
matie. Ikzelf heb EssensiE altijd met veel
plezier gelezen, en baal er enorm van dat
door een aantal rechtse ballen onze can-
nabiscultuur in al zijn/haar facetten naar
de kloten wordt geholpen. Ik hoop dat Es-
sensiE nog een kans krijgt in de toekomst.
Vrienden van cannabis, verenigt u.
Erg jammer
Namens Uitgeverij Discover, verantwoor-
delijk voor de uitgave van Highlife en Soft
Secrets, meldt Jeroen Bots sr. dat hij het
nieuws over het einde van EssensiE erg
jammer vindt en ten zeerste betreurt.
Ook hoofdredacteur Rob Tuinstra van
Highlife en hoofdredacteur Cliff Cremer
van Soft Secrets hebben het einde van
EssensiE met leedwezen ontvangen. Rob
Tuinstra: Niet voor niets schreven Joop
Mestrom en ik begin dit jaar nog een ge-
zamenlijk hoofdredactioneel, waarin wij
meldden dat beide titels dezelfde strijd
voeren voor een realistische cannabispo-
litiek. Ik had liever gezien dat EssensiE
nog vele jaren was doorgegaan. Helaas
is dat niet mogelijk gebleken. En dat is
erg jammer.
EssensiE, bedankt voor de mooie 15 jaren
20
In de 15 jaar van haar bestaan heeft EssensiE
bewezen dat zij hart voor de groene zaak had.
21
Maakt wietpas
einde aan coffee-
shop-tijdperk?
Door: Nicole Maalst
Sinds 1 mei 2012 zijn coffeeshops in Limburg, Brabant
en Zeeland alleen nog toegankelijk voor mensen met
een wietpas. Elke coffeeshop mag per jaar 2000 passen
uitgeven, die alleen maar verstrekt mogen worden aan
blowers die in Nederland wonen. In de media wordt druk
gespeculeerd over de ongewenste gevolgen van deze
nieuwe maatregelen.
wietpas. In een eerste spontane reactie
zei ruim driekwart van de genterviewde
blowers zich niet te willen registreren om
een wietpas te krijgen. Als het cht zou
moeten, dan zou eenderde zich eventueel
laten registeren. Tweederde deel van de
coffeeshopbezoekers gaf dus vorig jaar al
aan een serieus probleem te hebben met
de wietpas. Op de vraag hoe ze dan aan
Toch is de kans groot dat de invoering van
deze maatregelen op 1 januari 2013 in
de rest van Nederland gewoon doorgaat.
Er lopen maar liefst vier verschillende
onderzoeken naar de effecten van de
nieuwe maatregelen. Maar geen van die
onderzoeken zal vr die tijd klaar zijn.
Verzet is groot
Maurice de Hondt peilde onlangs de me-
ning van de Nederlander over de wietpas.
Hieruit blijkt dat het merendeel van de
bevolking niet echt warm loopt voor de
wietpas en zich bovendien bewust is van
de negatieve gevolgen. Maar liefst 80 pro-
cent van de Nederlanders onderschrijft de
stelling dat de illegale handel zal toene-
men door het invoeren van een wietpas.
Opmerkelijk genoeg geldt dat ook voor
60 procent van de CDA-aanhangers, waar
zoals te verwachten viel de meeste voor-
standers van de wietpas te vinden zijn.
Toch vindt nog bijna eenderde van de
CDAers de wietpas een slecht idee dat ge-
stopt moet worden. Van alle Nederlanders
vindt 61 procent de wietpas geen goed
idee en meent 60 procent dat de invoering
van de wietpas gestopt moet worden.
Niet registreren
Dat blowers niet staan te springen om
zich te laten registreren wisten we al
uit onderzoek van het Bonger-instituut.
Zij stelden vorig jaar aan 1570 Amster-
damse en Utrechtse coffeeshopbezoekers
enkele vragen over de invoering van de
In Breda werden blowers die zich hadden geregi-
streerd gecontroleerd op openstaande boetes.
22
hun wiet dachten te komen, zei een klein
deel anderen voor zich naar de coffee-
shop te laten gaan. Een op de vijf zou dan
zelf wiet gaan kweken of van een wiet-
teler gaan kopen. Eenderde van de wei-
geraars meende op andere manieren zijn
cannabis te kopen (via thuisbezorgers,
andere dealers). En een op de tien zou
bij de invoering van de wietpas stoppen
met blowen. Jammer dat er niet serieuzer
naar dit onderzoek is gekeken.
Voorspelling wordt harde
werkelijkheid
De eerste effecten van de wietpas begin-
nen zich na vier weken langzaam af te
tekenen. Voorspellingen van wetenschap-
pers, insiders en andere experts lijken
bewaarheid te worden. Nederlandse blo-
wers doen precies datgene wat ze hebben
gezegd. De bereidheid om zich te laten
registreren om in aanmerking te komen
voor een wietpas is gering. Blowers zoe-
ken hun heil op de illegale markt of rijden
een stukje naar het noorden waar je de
coffeeshops nog in komt zonder wietpas.
En terecht, want het registreren blijkt
niet zonder risico. In Breda werden blo-
wers die zich hadden geregistreerd ge-
controleerd op openstaande boetes. In
tenminste twee gevallen leidde dit tot
een boete die ter plekke moesten worden
afgerekend. In beide gevallen betaalden
de coffeeshopeigenaren de openstaande
boetes van hun aangeslagen clinten.
Coffeeshopondernemers verzetten zich
hevig tegen het meenemen van leden-
lijsten door de politie. Maar inmiddels
hebben ook andere instanties al hun in-
teresse getoond voor de ledenlijsten. Dat
was natuurlijk wel te verwachten. Hier-
door kan zon registratie in de toekomst
nog wel eens heel vervelende gevolgen
hebben voor nietsvermoedende blowers.
Verschillende klanten hebben zich om die
reden maar weer laten uitschrijven.
Afschrikken
Daarnaast leidt de voorwaarde dat men-
sen zich alleen kunnen laten registreren
met een geldig GBA-bewijs ook tot aller-
lei problemen. In veel gemeenten zijn die
bewijzen alleen s ochtends te krijgen of
op donderdagavond. De grote meerder-
heid van de blowers werkt gewoon, dus
heeft daar helemaal geen tijd voor. Bo-
vendien blijken ambtenaren te vragen
naar de reden waarom je zon bewijs
komt halen. Het juiste antwoord op die
vraag is dat ze dat helemaal niets aan
gaat. Veel blowers laten zich echter af-
schrikken door die vraag en besluiten dan
maar om er vanaf te zien en hun wiet er-
gens anders te halen. Terwijl coffeeshops
in Limburg, Brabant en Zeeland nog 10
tot 25 procent van hun klanten over heb-
ben, maken coffeeshops in Nijmegen
melding van enorme omzetstijgingen van
80 tot 90 procent.
Drugsrunners
In verschillende gemeenten stromen de
klachten binnen over drugsrunners die
de markt in rap tempo overnemen en
de straten onveilig maken. Knokpartijen
tussen concurrerende bendes die hun
territorium verdedigen en schimmige
drugsdeals keren terug in het straat-
beeld. Coffeeshopondernemers vertellen
over straatdealers die breed lachend en
zwaaiend langs hun lege zaken lopen of
die zelfs zo brutaal zijn om in de cof-
feeshop visitekaartjes uit te delen aan
klanten die zijn geweigerd. Naast de Ne-
derlandse klanten die zich niet willen of
kunnen laten registreren, verdienen zij
een forse boterham aan drugstoeristen
die gewoon blijven komen en zich kenne-
lijk niet laten afschrikken door de flyers
en de borden langs de toegangswegen
waarop hun te kennen is gegeven dat zij
niet langer welkom zijn in Nederlandse
coffeeshops. Al met al lijken de wietpas
en het clubmodel het einde van het cof-
feeshoptijdperk in te luiden.
Mosterd na de maaltijd
Om de effecten van de invoering van de
nieuwe maatregelen te meten heeft het
WODC een groot evaluatie-onderzoek
uitgezet, waarbij verschillende onder-
zoeksinstituten een deelonderzoek voor
hun rekening zullen nemen. Het onder-
zoek vindt plaats in 14 gemeenten in
Noord en Zuid-Nederland. Het laatste
deelonderzoek, een zogenoemde pro-
cesevaluatie, voert het WODC zelf uit.
Daarbij worden verschillende mensen
die betrokken zijn bij de invoering van
de nieuwe maatregelen genterviewd om
te kijken of het beleid loopt zoals het is
bedoeld, waarom het zo is bedacht en
wat de eerste indrukken zijn. Onder-
zoeksbureau Intraval voert het tweede
deelonderzoek uit. Zij proberen met her-
haalde metingen een beeld te schetsen
van de veranderingen die optreden in de
coffeeshops. Daarbij wordt gekeken naar
veranderingen in aantallen coffeeshop-
bezoekers, de aard van de klantenpopu-
latie (welke mensen worden geen lid en
Het merendeel van de Nederlanders loopt niet echt
warm voor de wietpas.
23
waarom) en de overlast en criminaliteit
rondom coffeeshop. De eerste meting is
begin 2012 geweest, de tweede meting
vindt begin volgend jaar plaats en de
derde meting volgt begin 2014.
Veldwerk
Het Bonger-instituut doet het derde deel-
onderzoek. Om erachter te komen of er
veranderingen optreden in de illegale de-
tailhandelsmarkt van cannabis, doen ze
veldwerk en straatenqutes. Ook zullen
zij een deel van de blowers langere tijd
volgen om te kijken wat ze doen. Moge-
lijke veranderingen die door de invoering
van de wietpas en het clubmodel kun-
nen optreden zijn de opkomst van alter-
natieve verkooppunten of locaties, het
aanbieden van cannabis door dealers die
ook harddrugs verkopen, prijsstijgingen
of -dalingen en veranderingen in de kwa-
liteit van hasj en wiet. Of dat allemaal
nog niet genoeg is, doet de politieaca-
demie ook nog onderzoek naar verande-
ringen in de wereld achter de wiet. Voor
een deel overlapt dat onderzoek met het
onderzoek van het Bonger-instituut. Het
grote verschil is dat er andere bronnen
worden gebruikt en dat de verslaggeving
deels intern en vertrouwelijk zal zijn. In
dit onderzoek kijken ze vooral naar ver-
anderingen in de distributie en in crimi-
nele infrastructuren als tactische onder-
steuning van de politie.

Maar, zoals gezegd, de resultaten van al
die onderzoeken zullen pas in 2014 be-
schikbaar zijn. Mosterd na de maaltijd
noemen we dat. Want als het zo doorgaat
zullen er tegen die tijd waarschijnlijk nog
maar weinig coffeeshops over zijn. Het is
uiterst merkwaardig dat de effecten van
zulke drastische maatregelen niet eerst
worden gevalueerd, voordat ze in de
rest van het land worden doorgevoerd.
Waarom zijn de maatregelen anders
eerst in Zuid-Nederland ingevoerd als je
er toch geen lering uit wilt trekken? Het
antwoord is simpel. Als die maatregelen
in n keer in heel Nederland waren inge-
voerd dan was het een nog veel grotere
puinhoop geworden. Nu realiseren veel
blowers in Noord-Nederland zich nog niet
dat hun binnenkort eenzelfde lot te wach-
ten staat als de blowende zuiderlingen.
Maar het lijkt er toch echt op dat het al-
lemaal gewoon doorgaat. Tenzij het ver-
zet tegen de maatregelen groter wordt en
een nieuw kabinet besluit om de nieuwe
maatregelen ruimer te interpreteren
Wietpas moet ongeloofwaardigheid OM tegengaan
De wietpas roept niet alleen veel weerstand op bij blowers en cof-
feeshopexploitanten. Veel gemeenteraadsleden en wetenschappers
hebben het afgelopen jaar hun vrees uitgesproken voor ongewenste
gevolgen. En sommige burgemeesters hebben zelfs publiekelijk aan-
gekondigd de maatregelen niet te zullen handhaven. Wat drijft het mi-
nisterie van Justitie en Veiligheid om deze impopulaire maatregelen
toch door te voeren?
Om antwoord te kunnen geven op deze vraag moeten we terug naar het advies van
de commissie Van de Donk aan de overheid, waarin staat dat de huidige coffeeshop
door gebrekkige en eenzijdige handhaving op veel plaatsen een vorm heeft gekre-
gen die nooit bedoeld was. Daarbij doelen ze op zogenoemde megacoffeeshops,
zoals de inmiddels gesloten coffeeshop Checkpoint in Terneuzen. Deze hypershops
leiden volgens de commissie tot problematische situaties. De nieuwe maatregelen
moeten ervoor zorgen dat het fenomeen coffeeshop wordt teruggebracht naar hoe
het oorspronkelijk was bedoeld: een kleinschalige voorziening met vooral een lo-
kale/regionale functie in gebruik en teelt.
Gedoogbende
Los van de vraag of grote coffeeshops inderdaad tot meer problemen leiden, is de
wens voor een terugkeer naar oude tijden nog op een andere manier te verklaren.
Veel Nederlanders vinden blowen inmiddels normaal en coffeeshops zijn duidelijk
zichtbare commercile etablissementen geworden die door sommige bestuurders
als normale bedrijven worden gezien. Dat past niet in beeld dat het Openbaar Mi-
nisterie (OM) van gedogen heeft. De wijze waarop wij tegen gedogen aankijken is
anno 2012 sterk veranderd. In de jaren zeventig en tachtig was gedogen een ge-
loofwaardig antwoord op de problemen die er op dat moment bestonden. Halverwe-
ge de jaren negentig ontstonden er echter hevige discussies over gedoogpraktijken.
Daarin werd onder andere betoogd dat gedogen een houdbaarheidsdatum heeft en
dat het gedogen van een winstgevend product met een grote marktvraag riskant is.
Dubbele moraal
Coffeeshops maken de consument en de behoefte aan cannabis zichtbaar. En zij
leggen de dubbele moraal die de overheid ten aanzien van cannabis hanteert bloot.
Die zichtbaarheid heeft ertoe geleid dat het gedogen steeds meer als een geloof-
waardigheidsprobleem wordt ervaren. Het laat immers zien dat er stelselmatig niet
handhavend wordt opgetreden tegen iets wat volgens de wet verboden is. Het
gedoogbeleid ondermijnt daarmee de geloofwaardigheid van het OM. Vanwege het
gedoogbeleid heeft het OM zich jarenlang terughoudend opgesteld bij de vervolging
van (strafrechtelijke praktijken rondom) coffeeshops. De bevoorrading van coffee-
shops en de opslag van cannabisproducten in zogenoemde stashes (voorraadplek-
ken) is al die tijd oogluikend toegestaan. Het OM denkt dat de achterdeurpro-
blematiek beter beheersbaar is wanneer voortaan alleen nog coffeeshops worden
gedoogd, die zich richten op de lokale of regionale afzetmarkt. Het is maar de vraag
of deze veronderstelling klopt.
In feite probeert het OM dus aantasting van haar geloofwaardigheid tegen te gaan
door de gedoogpraktijk minder zichtbaar te maken. Dat is de eigenlijke reden waar-
om coffeeshops weer kleine onopvallende etablissementen moeten worden die niet
al te zeer aanwezig zijn in het straatbeeld. Met de grote coffeeshops is de gedoog-
houding (niet ingrijpen, niet slagvaardig zijn) van het OM te veel aan het licht ge-
komen. En gedogen is in strijd met de eigenlijke taak van het OM: het opsporen en
vervolgen van strafrechtelijke praktijken. Niet voor niets sprak een journalist van
De Telegraaf in dit verband over een gedoogbende. Om serieus genomen te worden,
moet het OM iets doen aan de t zichtbare gedoogpraktijken.
24
Symboolberichtgeving
De afgelopen jaren lijkt het wel of er in de pers een
systematische campagne gevoerd wordt om cannabis en
coffeeshops te demoniseren. Bekend is het voorbeeld van
politieman Max Daniel, die als leider van de Taskforce
Georganiseerde Hennepteelt op televisie en in de krant
alle ruimte kreeg om fabeltjes te vertellen over de enorme
omvang van de Nederlandse teelt, export en de gevaren van
de veel sterkere wiet van tegenwoordig.
Bij de uitreiking van de Cannabis Culture
Awards en de opening van het nieuwe
hasjmuseum in Amsterdam bleek opnieuw
dat de media niet genteresseerd zijn om
op een positieve manier over cannabis te
berichten. De pers schitterde er massaal
door afwezigheid. Ben Dronkers, initiator
van de Cannabis Culture Awards, schreef
daarover een open brief (zie pagina 38) on-
der de titel Mogen jullie het niet, of kunnen
jullie het niet?
Tijd voor de stelling:
Media en drugsjagers: vier
handen op een buik.
Willie, uitvaartspecialist
Bij de jaarlijkse uitreiking van de Dui-
venmelkers Cultuurprijs was alleen vak-
blad Roekoe-Roekoe present. Is het geen
schande?
Gust de Wit, verslavingstherapeut,
www.verslaafd.nl
Moderne journalisten doen haast zelf
geen onderzoek meer. Ze gebruiken als
bron alleen wat ze lezen in andere me-
dia, en doen niet aan weerwoord of dub-
belcheck. Alles moet snel en goedkoop.
Nieuws is al gauw verouderd. De krant
wordt na een dag gebruikt om vis in te
verpakken. Drugsbeleid is voor veel men-
sen ingewikkelde materie, er komt veel
emotie en demagogie bij kijken. De hard-
ste schreeuwers en mensen met media-
invloed zoals zittende politici krijgen de
meeste aandacht. Niet bevorderlijk voor
genuanceerde en afgewogen beleidsbe-
slissingen, met als gevolg de huidige cri-
minalisering van softdrugs. Ooit zal men
ontdekken dat dit een ontzettend dom,
kortzichtig en geldverslindend beleid is
geweest. Alleen liggen de verantwoorde-
lijken dan al op het kerkhof.
Peter Lunk, CoffeeShopNieuws.nl
If you cant beat the media, become the
media!
Kid de Winter, squasher
Symboolberichtgeving! De politiek denkt
te scoren met zinloze, contraproductieve
maatregelen en de media lopen er als een
kip zonder kop achteraan. Zoals de politiek
denkt stemmen te trekken, zo proberen de
media nieuws te verkopen. Hapklare stukjes
die iedereen begrijpt. Iedereen schrijft el-
kaar na. De complexe problematiek in kaart
proberen te brengen of de zaak eens vanuit
een ander licht bezien is er niet bij.
Tien Knigs, advertentieverkoopster
De media lijken in handen van de baby-
boomers, zij voelden zich de bevoorrechte
generatie om te experimenteren. De baby-
boomers zijn een stel gesettelde schijnhei-
ligen die niets meer waarmaken van hun
idealen. Integendeel, slechts eigen belan-
gen doen er nog toe. Verantwoordelijkheid
ontlopen en groepen uitspelen is hun enige
antwoord. Allochtonen versus autochto-
nen, rijk tegen arm, huizenbezitters tegen
huurders, rokers tegen niet-rokers en na-
tuurlijk druggebruikers tegen niet-gebrui-
kers. Allemaal volksverlakkerij, zodat wij
afgeleid worden en niet in de gaten hebben
wat er werkelijk aan de hand is. We worden
gewoon beziggehouden...
Timon Blijveld, boekhandelaar
Geen samenzwering, wel natuurlijke bond-
genoten. Goed nieuws is geen nieuws.
Wij willen met zijn allen vooral zien dat er
anderen zijn die het nog slechter hebben
dan wij. Oorlog en ellende! De media be-
dienen ons op onze wenken. Drugsbestrij-
ders vormen een onuitputtelijke bron van
paniekzaaierij die goed verkoopt. En door
de angst voor drugs aan te wakkeren, we-
ten de drugsbestrijders zich tot in de eeu-
wigheid verzekerd van royale budgetten,
snelle autos, helikopters en uniformen met
glimmende knopen.
Door: Arnold Jorissen
26
Fresku
Het draait om
verhalen vertellen
27
Door: Arjan van Sorge
Opwinding genoeg rondom Fresku. Als het niet over de
hilarisch slechte rapper gaat in zijn docudrama, dan is het
wel over de videoclip waarin hij door Theo Maassen verkracht
wordt. Hoe komt-ie toch op al die maffe ideen?
Het persbericht bij het nieuwe album Mas-
kerade was ook al zo over de top, je zou
geloven dat de arme gast door een hel
gegaan is om zijn tweede plaat te kun-
nen maken, en dat-ie nu doodsbenauwd is
voor de reacties. Weer een mooi staaltje
toneel en overdrijving van de Nederlands/
Curaaose rapper Roy Michael Reymound
(Eindhoven, 1986). Ik vond het moeilijk
dat mensen mijn eerste album met het
tweede zouden gaan vergelijken. Dan wil
je verwachtingen weghalen bij mensen.
In die documentaire speel ik dat ik heel
slechte muziek maak, iedereen in die docu
is aan het acteren. Ik wilde luisteraars op
het verkeerde been zetten en ze laten
denken dat het slecht was. Liever dat ze
het tweede album gaan vergelijken met de
documentaire dan met het eerste album.
Warhoofd
Toch was Maskerade best wel een zware
bevalling: Ik had besloten om een tijdje
geen muziek te maken, om te zorgen dat
alles deze keer zakelijk in orde zou zijn,
want ik kwam eerst als creatieveling kij-
ken, en dan weet je niks van het we-
reldje, je eerste album is altijd nog zoe-
ken. Ik heb er een jaar over gedaan
om alles op orde te krijgen. In
die tijd heb ik twee tracks ge-
schreven en tijdelijk twee
managers gehad, voor de
rest was het zoeken - hoe,
wat. Toen ik dacht, nu loopt
het, heb ik mn album af ge-
maakt. Ik ben zon warhoofd
dat ik het niet allebei kan, ik
moet keuzes maken. Het is
moeilijk, want je wilt gewoon
muziek maken en doen wat je
niet laten kan, maar op dat mo-
ment is het prioriteiten stellen.
Na een valse start wil je niet zo-
iets opnieuw.
Verhalen vertellen
Maskerade dus, een album waar-
mee Fresku wilde laten zien dat
er meer kanten aan hem zijn dan alleen
maar het hokje waar hij constant inge-
duwd wordt omdat mensen iets een stem-
pel willen geven. Je voelt je dan bijna
alsof je creatief niets anders mag, en dan
neig ik er naar om andere extremen op te
zoeken en iets anders te doen, om hok-
jes van me af te schudden. Ik wou laten
zien dat het draait om verhalen vertellen.
In het ene verhaal moet ik een hipster-
accent opzetten om mijn punt duidelijk
te maken, en in een ander verhaal moet
ik praten als Gino Pietermaai. Je zet con-
stant verschillende maskers op.
Niets te halen
De andere kant van het Maskerade ding
is dat je ergens komt waar het lijkt op een
feestje, maar als je er eenmaal bent is
het meer een gemaskerd bal, waarin ie-
dereen zijn eigen rol heeft. Toen ik nog
in de riemenfabriek werkte wist ik dat als
iemand mij een hand of knuffel of kus gaf,
dan is dat oprecht. Omdat er niks te halen
viel. En nu weet je het niet. Mensen
die dicht bij je staan, die je jouw
vriend, broeder mochten noe-
men, die dat ineens tegen je gaan
gebruiken. We waren toch vrien-
den? Kan je me niet even...?
ik moest daar iets mee,
het is heel organisch een
soort van rode draad in
het album geworden.
Eigen wereldje
Fresku wist niet goed om
te gaan met zijn nieuwe
status. Ik heb dan ook een
tijd gehad dat ik helemaal in
mijn eigen wereldje ging. Dat
ik dacht, laat maar zitten, ik
focus me op mijn vriendin en
mijn muziek. Laat de rest al-
lemaal maar kapot vallen,
want ik vertrouw het niet
meer. Langzaam merk je wie
je echte vrienden zijn. Er is
wel een hele muur bij mij ge-
Ik put uit mijn eigen leven, je weet
nooit welke kaarten je krijgt, maar
daar moet je wel mee spelen.
Tekst: Arjan van Sorge, Fotos: Studio Pluriform
komen, waar je niet zomaar binnenkomt,
terwijl ik misschien wel een van de meest
open jongens was vroeger. Ik ben nu meer
alert op slangengedrag, maar het is wat
het is, je moet er toch mee omgaan. Ik
put uit mijn eigen leven, je weet nooit
welke kaarten je krijgt, maar daar moet
je wel mee spelen. Dat gebeurt heel or-
ganisch. Ik kan niet zeuren dit zijn mijn
kaarten, nee, doe er iets mee. Ik put uit
mijn eigen leven en dat is dan ook hoe het
album gaat klinken.
Deng deng deng
Ik stond in die riemenfabriek achter een
machine. Heel simpel, ik drukte op een
knop, bij leerlappen die op een plaat lagen
ging dan een stans erin; deng deng deng
honderd keer hard stansgeluid, dan komt
het weer terug en dan maak je stapels van
vijf en die bind je af. Dat deed ik dan elke
dag, van maandag tot en met zaterdag,
dan had je zondag je rust en dan weer. Dat
heb ik vier jaar van mijn leven gedaan. Ik
ben blij dat ik nu in de positie ben dat ik
iets kan doen met mijn hobby, en ik besef
ook hoe gezegend ik ben. Dat stansen was
trouwens wel een goeie beat, dat heeft
wel voor inspiratie gezorgd, haha. Tijdens
het werk heb ik inderdaad muziek ge-
schreven. Dan kom je thuis, het is laat en
je kan nog even eten, tv-kijken en slapen,
of eten, schrijven en slapen, en ik koos
altijd voor het laatste.
Grote dromer
Met softdrugs heeft Fresku niks meer: Het
maakte me op een gegeven moment para-
node, en het motiveerde me niet echt om
dingen te doen. Ik ken mensen die er heel
gezond mee omgaan, die in de avonduren
wanneer ze niks meer doen ermee te werk
gaan. Die hebben waarschijnlijk een ka-
rakter waar het bij past... Maar ik ben een
te grote dromer om nog verder te dromen
dan mijn eigen karakter. Van mijn vijftien-
de tot mn negentiende heb ik geblowd, dat
is helemaal niet lang eigenlijk, en toen ik
19 was begon ik in de fabriek te werken.
Stoned
In mijn blowperiode was ik altijd stoned,
het heeft me ook wel gemaakt tot wie ik
ben, maar ik denk niet dat het mij nu goed
uit zou komen. Ik heb mijn energie nodig
en ik ben met teveel dingen tegelijk bezig
om dat nog te doen. Als je blowt doe je dat
en niks anders, dat was tenminste zo bij
mij, en dan dacht ik, oh, dat was mijn dag!
Wat heb ik gedaan, boterham gesmeerd,
iemand tegengekomen, en voor de rest...?
28
Langzaam merk je wie je echte
vrienden zijn.
29
Het was een goeie dag, want ik heb ge-
blowd - maar wat heb je eigenlijk gedaan?
Niet heel veel. Gelukkig tekende ik wel
veel, in mijn eigen wereldje. Ik rookte zo-
wel hasj als wiet. Maar hoe dan ook heeft
het niet goed uitgepakt voor mij.
Eindhoven
Iets dat wel altijd goed heeft uitgepakt
voor Fresku is Eindhoven. Jongens die in
Eindhoven pieken qua succes gaan met-
een naar Amsterdam of Hilversum, ver-
volgens wordt het niks en dan vragen ze
zich af waarom. Datgene wat mij heeft
laten pieken is niet ik alleen, niet alleen
mijn talent, maar ook wat ik meemaak,
mijn vrienden, mijn referentiekader en
dat is Eindhoven. Dus als ik piek, dan is
het dankzij dat, dus ik blijf daar voor altijd
trouw aan. Zeker! Ik ben niet principieel
tegen Amsterdam of Hilversum, maar het
is anders. In Hilversum is alles behoorlijk
genstitutionaliseerd, en in Amsterdam is
er van alles teveel. Het cultuurtje daar is
erg toeristisch. Nederland is al een men-
gelmoes, dus laat staan hoe Amsterdam
een mengelmoes is van andere dorpen en
steden. Het inspireert mij niet zoveel, in
alle eerlijkheid. Eindhoven is wat platter
en boerser, maar het is authentieker.
Eigen leven
Ik put uit mijn eigen leven, ik moet iets
doen met de dingen die ik meemaak. Het
is bijna therapeutisch. Door mijn leven te
veranderen in een onderwerp dwingt het
mij om te reecteren over dingen. Hetzelf-
de als dat je naar een psycholoog gaat;
je ligt daar op een bankje te vertellen, en
ze gaat zeggen: waarom? Hoe voel je je,
hoe denk je dat dat komt? Die vragen stel
ik mezelf als ik teksten schrijf, als ik mijn
leven tot onderwerp maak. Je leert veel
over jezelf zonder boeken te hoeven le-
zen, ik ben in korte tijd dicht bij mezelf
gekomen door twee albums te schrijven,
door alles uit te werken en voor mezelf op
een rijtje te zetten.
www.fresku.com
30
Door: : Jan Sennema
Chocolade is ons meest populaire troostvoedsel, en een van de weinige producten waarvan
juist in tijden van crisis de consumptie stijgt. Maar chocolade is veel meer dan alleen zondig
genieten; een nog steeds groeiend aantal onderzoeken bewijst dat chocola zo rijk is aan
waardevolle voedingsstoffen dat het de kwalicatie Super Food verdient. Opmerkelijk is dat
in chocolade en cannabis dezelfde twee belangrijke cannabinoden voorkomen.
Crisis of niet, er wordt geen chocolaatje
minder om gegeten. Integendeel. Het afge-
lopen jaar meldde chocoladegigant Cadbu-
rys een winstgroei van 30 procent, en ook
de Zwitserse luxemerken noteerden positie-
ve cijfers. Een woordvoerder van Nestl had
een verklaring voor die opvallende groei:
Nu mensen niet zo snel meer een nieuwe
tv of auto kopen, eten ze makkelijker een
extra stukje chocolade. Maar er verschijnen
donkere wolken aan het chocoladefront. De
productie van cacaobonen is het afgelopen
jaar wereldwijd met 5,5 procent gedaald,
terwijl de prijs van cacaobonen met 44
procent is gestegen, een prijsstijging waar
de cacaoboeren in Zuid-Amerika, Azi en
Afrika niets van terugzien. Als deze trend
doorzet gaat een ordinaire reep chocola vol-
gens bronnen in de chocolade-industrie bin-
nenkort tien euro kosten, terwijl het bruine
goud volgens sommige deskundigen over
een paar jaar net zo duur is als kaviaar. Die
prijsstijging komt voor een groot deel voor
rekening van de beruchte hedgefunds, die
er niet voor terugdeinzen belangrijke voe-
dingsproducten op grote schaal in te kopen
en in afwachting van prijsstijgingen op de
wereldmarkt vast te houden.
Menstruatie
Uit diverse onderzoeken blijkt dat 15 pro-
cent van de mannen en 40 procent van de
vrouwen regelmatig wordt geplaagd door
een onweerstaanbaar verlangen naar cho-
cola. De populariteit van chocolade zou vol-
gens onderzoekers te maken kunnen heb-
ben met magnesium, waarvan chocola grote
hoeveelheden bevat. Maar liefst 80 procent
van de Amerikaanse bevolking heeft een
structureel tekort aan magnesium, en het
nuttigen van chocola zou dus een vorm van
zelfmedicatie kunnen zijn. De wetenschap
is er nog niet uit waarom chocolade vooral
op vrouwen zon sterke aantrekkingskracht
uitoefent. Er zijn aanwijzingen dat het te
maken heeft met de menstruatiecyclus; vol-
gens een onderzoek is het verlangen naar
chocolade bij 91 procent van de vrouwen
het sterkst tussen de ovulatie en het begin
van de menstruatie.
Voedsel van de goden
Een enqute van Cadburys wees uit dat de
meeste vrouwen chocolade voor een geluk-
kig leven belangrijker vinden dan seks. Uit
een ander poll bleek dat vrouwen choco-
lade prefereren boven wijn en dure make
up artikelen, terwijl een op de vijf vrouwen
liever afstand doet van seks dan van cho-
colade. De liefde voor chocolade is niets
nieuws; al 3000 jaar geleden werd het door
de Azteken en andere Midden-Amerikaanse
indianenvolkeren beschouwd als het voed-
sel van de goden, een kwalicatie die let-
Een enqute van Cadburys wees uit dat de meeste vrouwen chocolade voor
een gelukkig leven belangrijker vinden dan seks.
31
32
terlijk in het Latijn is terug te vinden in de
wetenschappelijke naam van de chocolade-
boom: Theobroma cacao. Toen de Spaanse
veroveraars in de 15e eeuw vol verwachting
de schatkamers van Azteken keizer Monte-
zuma openden, troffen zij daar niet de ver-
hoopte goudschat aan, maar 960 miljoen
cacaobonen. De Azteken brouwden van de
bonen een chocoladedrank die ze met va-
nille, peper en piment op smaak brachten
en nuttigden tijdens religieuze rituelen.
Ook de Spanjaarden lieten zich de chocola
goed smaken. De goddelijke drank zorgt
voor weerstand en bestrijdt vermoeidheid.
Met een beker van deze kostelijke drank
kan een man een hele dag lopen zonder
eten, noteerde de Spaanse conquistador
Hernn Corts in 1519. Eind 16e eeuw
waren cacaobonen een succesvol product
van de Spaanse handelsvloot. De hertog
van Alva, die in 1567 namens de Spaan-
se koning Nederland kwam besturen, liet
onze voorouders kennismaken met de ge-
neugten van chocola.
Medicijn
Kort na zn introductie in Europa werd cho-
colade behalve als een genotmiddel be-
schouwd als een medicijn dat allerlei kwaal-
tjes kon genezen. En hoewel we in deze
tijd van massale zwaarlijvigheid chocolade
vooral als een zoete zonde beschouwen,
bewijst een groeiend aantal onderzoeken
dat onze voorouders het bij het rechte
eind hadden. Chocolade beschikt inder-
daad over bijzondere en in vele onderzoe-
ken bewezen medicinale eigenschappen.
Zo is het rijkelijk in chocolade aanwezige
theobromine in gebruik als medicijn bij
vaatvernauwing en werkt het beter tegen
hoest dan codene. Ook belangrijk zijn de
vele avonoden die de cacaoboon rijk is.
Flavonoden spelen een belangrijke rol in
de stofwisseling van planten, ze dienen als
groeiregulatoren en beschermen de plant
tegen ultraviolet licht, oxidatie en hitte.
Bij consumptie werken avonoden als
krachtige anti-oxidanten, die de veroude-
ring tegengaan. Als bron van anti-oxidan-
ten kent de cacaoboon zn weerga niet.
Bewezen is dat chocolade ook zorgt voor
een lagere bloeddruk, hart en bloedva-
ten versterkt en de bloedtoevoer naar de
hersens vergroot. In de laboratoria van
Mars bekend van de gelijknamige kleffe
snackreep wordt al gewerkt aan een
chocoladesoort die helpt bij hartziekten.
Maar chocolade bevat nog veel meer goo-
dies. Met zon 300 verschillende inhouds-
stoffen overtreft Theobroma cacao zelfs
dat andere super food, Cannabis sativa.
Ecstacy
Rauwe chocolade, of raw chocolate, is de
laatste jaren populair geworden onder ge-
zondheidsfreaks. Rauwe chocolade werkt
volgens enthousiaste gebruikers stimule-
rend en zorgt voor concentratie, mentale
helderheid en zou zelfs helpen bij het af-
vallen. In Amsterdam organiseert de Cho-
colate Club maandelijks partys waarop
feestgangers rauwe chocolade eten en be-
weren daar net zo high van te worden als
van XTC. Die bewering is zo gek nog niet,
als je bedenkt dat rauwe chocolade behalve
kleine hoeveelheden cafene het eveneens
stimulerende theobromine bevat. Ook zit
de natuurlijke lovedrug tryptofaan er in, dat
in de hersens wordt omgezet in serotonine,
verantwoordelijk voor het extatische gevoel
dat je van XTC. Als tryptofaan chocolades
ecstacy is, dan is phenylethylamine choco-
lades speed. Deze stof is nauw verwant aan
amfetamine, en stimuleert gevoelens van
opwinding en aantrekkingskracht. Hoewel al
deze stoffen in geringe hoeveelheden aan-
wezig zijn in chocola, wordt aangenomen
dat de combinatie ervan voor een synerge-
tisch effect zorgt.
Chocolade-cannabinodes
En dan zijn er nog de chocolade-cannabino-
des. Anandamide is een endo-cannabinode,
een van nature in de hersens aanwezige
cannabinode die sterk lijkt op THC. Zowel
THC als anandamide zorgen ervoor dat de
hersens dopamine aanmaken, een neuro-
transmitter die je het prettige gevoel geeft
Het rijkelijk in chocolade aanwezige theobromine is
in gebruik als medicijn bij vaatvernauwing en werkt
beter tegen hoest dan codene..
33
dat we met high zijn associren. Anandami-
de breekt echter zeer snel af. Gelukkig vult
chocola de voorraad van nature aanwezige
anandamide niet alleen aan, maar bevat
het ook twee stoffen die de afbraak ervan
tegengaan, N-oleolethanolamine en N-lino-
leoylethanolamine. Hoewel de anandamide
in chocola helpt je lekker te voelen, is het
effect niet hetzelfde als dat van THC in can-
nabis. Om dezelfde soort high te krijgen als
van wiet zou je zon 12 kilo chocola moeten
eten. Een tweede chocolade-endocannabi-
node is PEA (palmitoylethanolamide), dat
onder andere werkzaam is als lichaamsei-
gen ontstekingsremmer en pijnbestrijder.
De stof is het werkzame bestanddeel van
Normast, een vrij verkrijgbare pijnbestrijder
waarmee opzienbarende successen worden
geboekt in de bestrijding van chronische
pijn. Volgens de Nederlandse chocoladepio-
nier Peter Langelaar bevat rauwe chocolade,
in ieder geval die van Choco Nature, zoveel
PEA dat het zeer geschikt is om Normast te
vervangen, en dat tegen lagere kosten.
Schimmels
Rauwe chocolade is nauwelijks te verge-
lijken met de chocoladeproducten zoals je
die in de supermarkt vindt. 99 procent van
alle chocoladeproducten heeft net zoveel
met chocolade te maken als henneplollies
met cannabis. Bij de traditionele produc-
tieprocessen wordt de cacaoboon tot hoge
temperaturen verhit, waarbij het leeuwen-
deel van de waardevolle bestanddelen ver-
loren gaat en er zelfs schadelijke stoffen
ontstaan. Bovendien is de meeste choco-
lade sterk aangelengd met smaak-, geur-
en vulstoffen, waaronder melk en grote
hoeveelheden suiker. Helaas biedt ook het
label raw chocolate geen garanties, waar-
door het voor de consument lastig is te be-
palen of hij ook werkelijk de kwaliteit krijgt
waar hij naar op zoek is. De prijzen lopen
sterk uiteen. Rauwe chocolade wordt aan-
geboden als halffabrikaatvorm, zoals (on)
gepelde bonen, granulaat (nibs), tot brok-
ken geperst granulaat (ook wel likeur ge-
noemd), en als poeder. Dan zijn er nog de
klassieke chocoladeproducten zoals repen
en bonbons. De prijzen lopen sterk uiteen;
zo ligt de prijs voor rauwe bonen tussen
de 20 en 60 euro per kilo, terwijl bonbons
of repen omgerekend makkelijk meer dan
200 euro per kilo kosten.
Fair Trade
Die grote keus maakt het voor de consu-
ment helaas niet eenvoudig door de cho-
coladebomen het bos nog te zien. Ook al
beschikt het product over een Fair Trade of
CCOF certicaat voor organische landbouw,
dan wil dat nog niet zeggen dat er bij de
verschillende productiestappen geen hitte is
gebruikt. Alle temperaturen boven de 31C
(volgens anderen 40C) zorgen voor een
signicante afname van het aandeel werk-
zame stoffen. Toch dient de traditionele
verhitting ook een nuttig doel, het zorgt er
namelijk voor dat schimmels, bacterin en
parasieten worden gedood. Een punt waar
makers van rauwe chocolademakers geen
woord aan vuil maken.
Choco-Bono
Sinds chocolades faam als super food is ge-
vestigd zijn steeds meer ondernemers op de
rauwe chocoladetrein gesprongen. Op een
snel vol rakende markt moet je je natuurlijk
onderscheiden van de concurrentie. Alle mo-
derne marketingtrucs worden daarbij uit de
kast getrokken. Menig bedrijf proleert zich
als idealistisch en schermt met het Fair Trade
keurmerk. Anderen kiezen het spirituele pad.
De chocolademakers van Sacred Chocolate
bijvoorbeeld presenteren zichzelf in video-
clips als een soort choco-Bonos. Het bedrijf
bejubelt zn producten als een gebed en een
sacrament, de steen der wijzen van de cho-
colade. Maak daar maar eens chocola van!
Een andere onderneming, Choco Nature,
probeert klanten in een soort multilevelsys-
teem als wederverkoper aan zich te binden.
Deze Canadese chocoladeproducent claimt
processen te hebben ontwikkeld waarmee
alle stappen in het fabricageproces koud
kunnen worden uitgevoerd, waardoor Choco
Nature producten drie maal zoveel avono-
den zouden bevatten dan enig ander rauwe
chocoladeproduct. Bovendien beschikt het
bedrijf over een gepatenteerde methode om
haar producten zonder verhitting van para-
sieten en schimmels te ontdoen.
De bewijzen dat chocolade over medicinale
kwaliteiten beschikt zijn zo overvloedig dat
de slogan snoep jezelf gezond met chocola-
de niet misplaatst lijkt voor het natuurpro-
duct. Maak alleen niet de fout je hond, kat
of paard te trakteren op een reep chocola.
Een reep pure chocolade van 200 gram is
voldoende om een labrador te doden.
Zelf kweken?
Anders dan cannabis is de meerjarige en
traag groeiende chocoladeboom in ons
land niet rendabel te kweken. Moch-
ten de sombere verwachtingen van de
chocolade-industrie uitkomen, dan hoe-
ven we er dus niet op te rekenen dat we
zelfvoorzienend kunnen worden. Voor
mannen is het enige lichtpuntje in dit
rampscenario dat vrouwen bij gebrek
aan chocolade meer tijd aan hun op n
na favoriete bezigheid zullen besteden...
Stilleven met cacaobonen en een peul.
Bijna oogstrijpe peulen van de chocoladeboom.
34
35
Punk- en skate-illustrator Michiel Walrave
Door: Peter van Sparrentak
Michiel Walrave uit Rotterdam is illustrator, ontwerper en
zanger in de punkband The Real Danger. Hij maakt illustraties
voor posters, T-shirts en merchandise van internationale punk/
hardcorebands. Daarnaast ontwerpt hij skate- en snowboards.
Zelf komt hij ook uit de skateboard-
scene. Daar ben ik eind jaren
tachtig mee bezig gegaan.
In die scene kwam eigen-
lijk alles bij elkaar wat ik
wilde doen: skaten, in een
band spelen en ontwerpen. Via
skateboardvideos ontdekte ik be-
paalde punkbands en dat kunste-
naars de boards ontwierpen. Zo ben
ik een grote fan van de Amerikaanse
ontwerper Jim Phillips, van wie ik
een aantal boards heb verzameld. Ik
heb ook enkele tatoeages van zijn
ontwerpen. Omdat ik van mijn ei-
gen band het artwork doe en mensen dat
zagen, ben ik gevraagd om dingen voor
anderen te doen, zoals T-shirts, stickers,
logos of een platenhoes. Er is geen band
waar ik vast dingen voor doe, maar soms
komen ze vaker bij me terug. Het zijn
kleine punk- en hardcorebands over de
hele wereld.
Do It Yourself
Ik maak bijvoorbeeld een yer voor een
Amerikaanse band die in Amsterdam
speelt. Die geeft me daarna de opdracht
om een T-shirt te maken. Ik stuur het
ontwerp van dat shirt via internet op en
dat komt in Amerika terecht. Een andere
Amerikaanse band ziet dat en vraagt mij
om een T-shirt of platenhoes te ontwer-
pen. Binnen de punkscene is het heel erg
n op n: iedereen kent iemand die iets
doet. Het is DIY, het Do It
Yourself-principe.
Michiel tekende als
kind op school
al graag en heeft
de richting illustra-
tie gevolgd op de Rotter-
damse kunstacademie.
Ik maak posters en toch
zie ik mezelf niet als
vormgever, maar als il-
lustrator. Het beeld en
de meeste letters teken
ik zelf, fotos gebruik ik
alleen als inspiratie. Naast zijn solowerk
is hij lid van het Rotterdamse kunste-
naarscollectief KAMP HORST. Dat bestaat
uit ex-leden van het collectief Antistrot,
dat een paar jaar terug een echte cult-
status had bereikt, met exposities tot in
New York, Berlijn en Tokio toe. Zij maken
samen grote schilderingen op exposities.
We doen eigenlijk nog steeds hetzelfde,
maar proleren ons nu minder. Die grote
schilderingen maken we met kwasten en
frescolithe, een standbouwverf op wa-
terbasis. De outlines doen we met inkt.
Schilderen doe ik alleen binnen dat col-
lectief.
Griezelguren
Wie zijn ontwerpen bekijkt, valt meteen
op dat het altijd om griezelguren, doods-
koppen, roofdieren of horrorscnes gaat.
Michiel: Ik ben benvloed door punkpla-
tenhoezen uit de jaren tachtig en begin
jaren negentig. En die stijl is zon beetje
waar skaters, punkers en hardcorebands
van houden. Bands kijken vaak bij elkaar
wat voor merchandise ze hebben. Verder
haal ik inspiratie uit oude skateboards en
daar staan vaak doodskoppen, slangen of
tijgers op. Hij maakt ook concertposters
van hardcorebands voor popzalen. Eerder
werkte hij voor 013, het Patronaat en de
Melkweg. Nu doet hij dat voor enkele klei-
ne podia, zoals ACU in Utrecht en Winston
in Amsterdam. Zodoende maakte hij af-
ches voor grote namen als Pennywise,
Sham 69 en Bad Religion. Bands waarbij
hij soms zelf als support act speelde. Er
zijn niet zo veel Nederlandse punkbands,
dus als een buitenlandse band hier op-
treedt, krijgen wij regelmatig de kans om
in het voorprogramma te spelen, vertelt
hij.
Door eigen optredens, zijn concertaf-
ches en internet is hij als ontwerper
binnen de internationale punkscene be-
Ik ben benvloed door punkplatenhoezen uit de
jaren tachtig en begin jaren negentig.
Punk- en skate-illustrator Michiel Walrave
teboard-
aren
n.
Via
k be-
kunste-
Zo ben
kaanse
wie ik
meld. Ik
an zijn
doet. He
Yours
de
tie gevo
damse
Ik maa
zie ik
vormge
lustrato
de mee
36
kender geworden.
Het werkt soms voor
bands, die binnen die
scene populair zijn. Mi-
chiel: Ik heb in 2005
ontwerpen gemaakt voor
de Amerikaanse band Men-
tal. Bijna niemand kent die
band nu nog, maar toen waren
die heel populair. Daarop vroe-
gen veel bandjes mij om voor hen
iets in dezelfde stijl te maken.
Snowboards
Naast artwork voor punkbands ontwerpt
hij skate- en snowboards. Michiel: Ik heb
nu acht skateboards gemaakt, waarvan
enkele als merchandise van onze band.
Die kopen mensen om mee te skaten of
om ze aan de muur te hangen. Deze zijn
in kleine oplagen gemaakt. Als tekenaar
werkt hij voor het internationale snow-
boardmerk Lobster. Net als vorig jaar
bedenkt hij zeven nieuwe boards voor
het nieuwe seizoen. Ik maak ontwerpen
voor twee IJslandse snowboard professio-
nals, die voor dat merk sporten. Voor een
groot deel ben ik daarin uitvoerder van
hun ideen. Die ideen zijn net zo horror
als zijn eigen werk.
Een ontwerp voor een snowboard is an-
ders dan voor een skateboard, vertelt
hij. Bij skateboards gaat het vaak om
n afbeelding, bijvoorbeeld een monster.
Snowboards zijn breed en lang, 1 meter
60. Daarvoor willen ze heel gedetailleerde
dingen, bijvoorbeeld een stad met een ri-
ool, waaruit een rat kruipt en een wolken-
krabber die in de k staat. Een heel ver-
haal dus. Aan de onderkant van het board
staat altijd groot het logo van het merk.
Bedenk dat die jongens in de sneeuw aan-
komen, waar alles om hen heen wit is en
fotografen van alle kanten fotos nemen.
Bij skateboarders werkt dat niet, omdat zij
de boards heel snel over de kop ippen: je
ziet bijna niet wat er gebeurt.
Slijten
Veel skateboards worden niet meer zoals
vroeger direct op het hout gezeefdrukt.
Tegenwoordig wordt de afbeelding meestal
via plastic transfervellen met een hitte-
techniek op het board gezet. De opdruk
kan gezeefdrukt zijn of zelfs full color zijn
gedrukt. Als een board na een tijdje gaat
slijten, geeft dat een verschil. Bij recht-
streeks gezeefdrukte boards gaat de inkt
dan in het hout zitten, bij boards die via
een plastic folie zijn bedrukt gaat de inkt
er juist van af. De manier waarop ik het
artwork maak, blijft hetzelfde. Een ontwerp
begint altijd met een zwart-wit lijntekening
met potlood en daarna met neliner en stif-
ten. Die bewerk ik met de computer, waar-
bij ik de kleurlagen aanbreng. Dan stuur ik
de bestanden via internet door.
Pulpstrips
De stijl van zijn tekeningen grijpt terug
naar oude horror- en sciencection pulp-
strips, tot aan de jaren vijftig toe. Er zijn
meer tekenaars voor wie de inspiratie-
bronnen zo ver terug gaan. Michiel laat me
als voorbeeld enkele oude Shock-strips
zien uit de jaren zeventig. Stripboekjes
die goedkoop werden gemaakt, enkel in
zwart-wit. De tekenaar moest het binnen
die beperking zo mooi mogelijk maken.
Ik moet de sfeer ook proberen op te roe-
pen met vaak alleen zwart-witlijnen. De
37
foto: Jeroen Mol
Bij skateboards gaat het vaak om n af-
beelding, bijvoorbeeld een monster. Snow-
boards zijn breed en lang, 1 meter 60. Daar
kan een heel verhaal op.
ontwerpen voor T-shirts die ik maak,
zijn meestal in n kleur, soms in twee
kleuren. In strips van vroeger zie je
verder, dat het allemaal nog een beetje
edgy was. Tegenwoordig bestaat alles. We
kunnen met elkaar praten via de computer
terwijl we elkaar zien. Vroeger zag je dat
alleen in Buck Rogers. Of dat je een per-
soon als een hologram zag in Star Wars,
dat bestaat nu echt. Dat zie je terug in de
illustraties van toen. Ze wisten nog niet
hoe het allemaal zou gaan worden en ver-
zonnen het dan zelf maar. Die knulligheid
heeft zijn charme, maar ook dat het echt
een beetje eng was.
www.michielwalrave.com
38
Mogen jullie het niet,of kunnen jullie het niet?
Open brief
Ben Dronkers
In april werden in Amsterdam de Cannabis Culture Awards
2012 uitgereikt door oud-premier Dries van Agt aan o.a.
psychiater Freek Polak en de Global Comission on Drug Policy,
vertegenwoordigd door Thorvald Stoltenberg, oud-minister
Buitenlandse Zaken van Noorwegen en hoge commissaris
voor de vluchtelingen van de VN. Aansluitend werd het
vernieuwde Hash Marihuana & Hemp Museum geopend door
oud-minister Hedy dAncona.
Terwijl de Scandinavische pers veel belang-
stelling toonde, liet u, Nederlandse pers,
het massaal afweten, op een berichtje in het
NRC, een interview op Radio 5 en mobiel met
Giel na. Ben Dronkers, grondlegger van het
museum en initiator van de Cannabis Culture
Awards, beticht u, Nederlandse pers, van het
verzaken van uw bijzondere plicht.
Objectief?
Is het de Nederlandse pers niet toegestaan
om op een constructieve wijze over het can-
nabisdebat te schrijven, of is zij niet meer
in staat om op een objectieve wijze haar
informatieve taak te vervullen? Wereldwijd
raken meer en meer wereldleiders ervan
overtuigd dat criminalisering van cannabis
zinloos is, omdat het leidt tot ongewenste
effecten op sociaal, economisch, juridisch
en medisch vlak. Is de Nederlandse pers zo
verknocht geraakt aan de zero-tolerance-
dwalingen van het gevallen kabinet Rutte?
Hoe kan de Nederlandse pers schrijven over
duurzaamheid, mensenrechten, de medi-
sche wetenschap, gelijke rechten en vrij-
heid van informatie, als het onderscheidend
vermogen ontbreekt? Is het het nationale
journaille ontgaan dat Nederland van een
gidsland is verworden tot een provincie-
dorp? Het is een gotspe dat het Nederlandse
cannabisbeleid in de hele wereld als positief
rolmodel geldt, terwijl de Nederlandse over-
heid ditzelfde beleid laat eroderen door een
gebrek aan visie, ratio en menselijkheid.

Plicht
Welke rol heeft de sensatiebeluste Neder-
landse pers gespeeld bij het verketteren
van een beleid dat gebaseerd is op gezond
verstand en respect voor de private rech-
ten van burgers? Het veroordelen van een
bronrijke plant als cannabis is een misdaad
tegen de natuur en tegen de mensheid. Het
is de plicht van de pers om het publiek van
objectieve informatie te voorzien, zeker als
het hun persoonlijke vrijheden aangaat.
John F. Kennedy verwoordde het al in 1961,
in een speech die gericht was aan de Ameri-
can Newspaper Publishers Association. Ken-
nedy: And so it is to the printing press, to
the recorder of mans deeds, the keeper of
its conscience, the courier of its news, that
we look for strength and assistance, con-
dent that with your help, man will be what
he was born to be, free and independent.
Zucht naar sensatie
De traditionele media zijn aan het uitster-
ven. Als dinosaurirs dwalende op zoek
naar de laatste graspol in de woestijn. Jon-
geren weten dit en nieuwe en sociale media
maken het hen mogelijk om zich volledig
en ongelterd te kunnen informeren en zelf
een gefundeerde mening te vormen. Be-
luister (en huiver) het volledige fragment.
Dit is belangrijke kost voor iedere recht-
geaarde journalist met gezond verstand en
een geweten:
http://youtu.be/ACICJhnohq0
Net als in 1961 loopt de pers aan de leiband
van mediamagnaten, aandeelhouders en in-
vesteringsmaatschappijen. Some complain
about prostitutes, I complain about pressti-
tutes, zoals Ben Dronkers het ook wel ver-
woordt. In haar zucht naar sensatie loopt de
Nederlandse pers achter de feiten aan. Of
loopt zij er bewust langs om het rechtse po-
litieke vuur verder op te kunnen stoken? Zo
niet de buitenlandse pers. Bloomberg Busi-
nessweek plaatste het persbericht over de
uitreiking van de verdere Cannabis Culture
Awards en de opening van de Hemp Museum
Gallery in Barcelona (zie de pagina hiernaast,
redactie). Ook de Spaanse pers toont veel
belangstelling. Niet alleen voor Sir Richard
Branson, die de award namens de Global
Comission on Drug Policy in ontvangst nam,
maar ook voor Ben Dronkers en Freek Polak.
Het is aan u, Nederlandse pers, of u zich
laat leiden door de waan van de dag en
achter iedere provinciale hype aan blijft
hollen, of dat u zich weer gaat bezighouden
met (internationale) journalistiek.
Ben Dronkers
Anders dan in Amsterdam was er in Barcelona wel
veel pers aanwezig.
39
Cannabis Culture Awards Barcelona
Richard Branson hekelt
invoering wietpas
Onder grote belangstelling van de Catalaanse en Spaanse
media vond in Barcelona het tweede deel rond de ceremonie
van de Cannabis Culture Awards 2012 plaats. Sir Richard
Branson nam de prijs in ontvangst namens de Global
Commission on Drug Policy. Andere prijswinnaars waren
Todd McCormick en Fernanda de la Figuera.
De overige commissieleden van de Global
Commission on Drugs zijn o.a. de Noor-
se oud-minister van Buitenlandse Zaken
Thorvald Stoltenberg, voormalig VN Hoge
Commissaris voor de Mensenrechten Lou-
ise Arbour, de Braziliaanse ex-president
Fernando Henrique Cardoso en de Ame-
rikaanse ex-minister van Buitenlandse
Zaken George Shultz, samen met nog
vijftien wereldleiders. In juni 2011 publi-
ceerde de Commissie een baanbrekend
rapport over het falen van de decennia-
lange oorlog tegen drugs. De Commissie
heeft de lidstaten opgeroepen om een
zinnige discussie over de hervorming van
het drugbeleid te voeren en stappen te
ondernemen om het gebruik van drugs
door mensen, die anderen geen kwaad
berokkenen, te legaliseren.
Stevig standpunt
Sir Richard Branson noemde de beslissing
van de Nederlandse overheid om via de
wietpas de toegang tot coffeeshops voor
buitenlanders te verbieden een fout en
een stap terug. Hij wil met de Commis-
sie bezien of zij een stevig standpunt kun-
nen uitdragen omtrent de verharding van
het Nederlandse drugsbeleid. Het huidige
Spaanse beleid, dat het mogelijk maakt
voor gebruikers om zich te verenigen in
een (sociale) rokersclub, werd door Bran-
son wel geprezen. Ook zei hij: Als Spanje
marihuana zou legaliseren, zou het begro-
tingstekort verdwijnen. Behalve aan de
Global Commission on Drug Policy werden
ook awards uitgereikt aan de Amerikaanse
activist Todd McCormick en Fernanda de
la Figuera uit Spanje. Eerder werden in
Amsterdam prijzen uitgereikt aan Freek
Polak, Lester Grinspoon en Thorvald Stol-
tenberg. Hierover lazen jullie in het vorige
nummer van Highlife.
Musea met een visie
De uitreiking van de Cannabis Culture
Awards 2012 viel samen met de opening
van de Hemp Museum Gallery in Barce-
lona. Die opening trok zoveel publiek dat
de complete straat moest worden afgezet.
Een grote menigte luisterde geboeid naar
de openingsrede van de Spaanse antropo-
loog Joseph Maria Fericgla. Het museum is
gehuisvest in het prachtige gerestaureer-
de Palau Mornau en biedt een unieke per-
manente tentoonstelling over de ontwik-
keling van de cannabisplant als duurzame
grondstof voor industrile toepassingen,
voedingsmiddelen, medicijnen en spiritu-
ele en recreatieve doeleinden. De collectie
bestaat uit zeldzame voorwerpen die op-
richter Ben Dronkers de afgelopen veertig
jaar in de hele wereld verzamelde.
Openheid
Eerder hekelde Ben Dronkers de Neder-
landse media (zie de pagina hiernaast),
wegens het nalaten van hun bijzondere
plicht om het publiek op objectieve wijze
te informeren over cannabis. Dit in reac-
tie op het wegblijven van de Nederlandse
media bij de heropening van het grondig
verbouwde Amsterdamse Hash Marihuana
& Hemp Museum en de uitreiking van de
Cannabis Culture Awards in Amsterdam op
26 april 2012. Hoe anders is de houding
van de Spaanse media. Zowel de prijsuit-
reiking als de opening van de Hemp Mu-
seum Gallery werden op internet, (nati-
onale) tv, radio en in de geprinte media
breed uitgemeten. Opvallend is de open-
heid en nieuwsgierigheid van de Spaanse
media naar alle aspecten van cannabis, de
persoon Ben Dronkers en het museum in
het bijzonder.
Juist in deze tijden van crisis houden de
Spanjaarden het hoofd koel. Met een be-
grotingstekort dat vele malen groter is dan
het Nederlandse tekort, blijven zij zoeken
naar oplossingen voor sociale, economi-
sche, juridische en medische vraagstuk-
ken, zonder de eigen normen en waarden
te verliezen, maar wel met respect voor de
vrijheden van het individu.
Als Spanje marihuana zou legaliseren, zou het
begrotingstekort verdwijnen.
Sir Richard Branson tijdens de uitreiking van de
Cannabis Culture Awards.
40
+DYRN
42
Mazar
Dutch Passion
Genetica: originele Mazar (uitgebreide selectie uit 1997
van de vroegere Dutch Passion Afghan/Skunk)
Type: Binnen of kas
Indica/Sativa: 40% Indica / 60% Sativa
Hoogte: 40-70 cm
Bloeitijd: 8.5 weken
Effect: Zeer goede Up High, zacht
43
We Smoke start burger-
initiatief tegen wietpas
Door: Rob Tuinstra
De cannabisconsumentenorganisatie We Smoke heeft een
burgerinitiatief tegen de wietpas opgezet. Het is de bedoeling
dat er minimaal 40.000 handtekeningen worden verzameld.
Want dan kan de wietpas in de Tweede Kamer ter discussie
worden gesteld.
Het is overigens niet mogelijk om een bur-
gerinitiatief via Internet in te vullen. De
handtekeningen moeten fysiek op echt
papier worden gezet. Daarom worden de
intekenlijsten verspreid via coffeeshops
en growshops. Ook bij veel headshops en
smartshops kun je het burgerinitiatief te-
gen de wietpas ondersteunen. Mensen die
actief willen worden en op pad willen gaan
om zelf handtekeningen te verzamelen,
kunnen de intekenlijsten via de website van
We Smoke downloaden en uitprinten.
De volledige tekst van de ondersteunings-
verklaring burgerinitiatief tegen de wietpas
staat hieronder:
Ondergetekenden verklaren hierbij het ver-
zoek tot het plaatsen van het volgende bur-
gerinitiatief op de agenda van de Tweede
Kamer te ondersteunen:
De inwoners van Nederland constateren:
* Dat minderheden in Nederland slachtoffer
zijn van genomen politieke beslissingen
in ons democratisch stelsel, wat in strijd
is met onze Grondwet!
* Dat de wietpas van coffeeshops besloten
clubs maakt waarin alleen Nederlanders
welkom zijn.
* Dat hiermee verplichte discriminatie
plaatsvindt voor mensen die geen ingeze-
tenen zijn van Nederland.
* Dat hiermee de vrijheid van levensstijl
en zelfbeschikking bij iedere burger
wordt ontnomen.
* Dat hiermee de bescherming van per-
soonsgegevens en privacy in het ge-
drang komt.
* Dat een zr groot deel, dat zich om welke
reden dan ook niet wil of kan registreren,
gedwongen is hun cannabis op de illegale
markt te verkrijgen, met zijn negatieve
uitwerking op de algemene leefbaarheid.
* Dat door deze maatregel de volksge-
zondheid en het welzijn van zowel de
buitenlandse als Nederlandse consument
in het gedrang is.
* De inwoners van Nederland vragen dit
demissionaire kabinet de wietpas contro-
versieel te verklaren of de verantwoor-
delijke minister van Veiligheid & Justitie
af te laten zien van de gedwongen invoe-
ring van de wietpas (B-I criteria), en met
verstand verbeteringen aan te brengen
aan ons huidige gedoogbeleid. Dit door
(nieuw) beleid in nauw overleg met on-
dernemers, lokale overheden en burgers
te realiseren. Bescherm de waarde van
de Nederlandse cannabiscultuur en ver-
beter het cannabisbeleid!
www.wesmoke.nl
43
44
Ondertussen in Terneuzen
Blower gaat
ondergronds
Door: Michiel Panhuysen
Sinds de invoering van de wietpas zijn alle ogen gericht op
Maastricht. Sluiten de coffeeshops hun poorten of houdt
het coffeeshop-systeem stand? Wat doen de blowers? Wat
doen de scooter-boys? Maar Zuid-Nederland is groter dan
Maastricht. In Terneuzen, een paar jaar geleden nog een grote
trekpleister voor blowers uit Frankrijk en Belgi, is het sinds
1 mei aan de oppervlakte rustig. En de minderjarige blower
komt er makkelijker dan ooit tevoren aan zijn wiet.
In 2006 en 2007 nog stroomden dagelijks
duizenden Belgische en Franse blowers
naar Terneuzen, om daar in coffeeshops
Checkpoint en Miami hasj en wiet in te
kopen. Tot ver ten zuiden van Parijs was
met name le Check Terneu een begrip
voor kif, vanwege de kwaliteit en de sfeer.
De zaak had voor velen iets mythisch. In
de hoogtijdagen verkochten alleen al me-
dewerkers van Checkpoint dagelijks meer
dan 10 kilo aan 3000 klanten. Zeven dagen
per week. Een miljoen klanten per jaar.
Het was er vaak z druk dat klanten die
iets wilden kopen eerst een nummertje uit
een automaat moesten trekken om daarna
een paar uren te wachten op hun beurt.
Schuin tegenover Checkpoint lag coffee-
shop Miami. Die shop trok aanzienlijk min-
der bezoekers dan Checkpoint, maar ook
daar stond regelmatig een rij wachtende
klanten tot ver buiten de voordeur. Ter-
neuzen was het epicentrum voor de blower
tussen Toulouse en Rotterdam.
Grootschalig
Das war einmal. De toeloop van zoveel men-
sen veroorzaakte parkeerproblemen in de
binnenstad. Regelmatig verstopten de toe-
gangswegen van de stad vanuit het zuiden,
enkele opgefokte Franse drugstoeristen ver-
oorzaakten een dodelijk verkeersongeluk.
Daarbij begon justitie zich af te vragen in
hoeverre de situatie in Terneuzen nog over-
eenkwam met de grondgedachte van het ge-
dogen van coffeeshops in ons land. Het was
allemaal wel erg grootschalig geworden daar
in Terneuzen, was het idee. En dat moest wel
gepaard gaan met een vorm van criminele
organisatie aan de achterdeur, zo redeneer-
de het Openbaar Ministerie.
De twijfels van justitie mondden uit in
twee politie-invallen bij Checkpoint in 2007
en 2008, en uiteindelijk de sluiting van
de shop, die door velen als grootste cof-
feeshop van Nederland werd gezien. Het
was de ondergang van een fenomeen. Ook
Miami moest het rustiger aan gaan doen.
Justitie wilde de buitenlanders uit de cof-
feeshop weren en Miami mocht nog maar
maximaal twee gram per klant verkopen,
een hoeveelheid waarvoor je niet helemaal
uit Parijs komt rijden. De laatste jaren nam
ook het aantal klanten van Miami daardoor
ink af.
Mei 2012
Het is inmiddels mei 2012. Uit Maastricht
en Venlo komen wildwest verhalen over
jongens op scooters die de verkoop van
wiet aan de buitenlanders hebben over-
genomen. De coffeeshops ogen leeg of
zelfs gesloten. Met de aanmelding van
lidmaatschappen bij de besloten clubs,
die de coffeeshops in de zuidelijke pro-
vincies inmiddels zouden moeten zijn
geworden, wil het niet echt vlotten. De
coffeeshopbezoeker weigert zich te laten
registreren. Er is vooral veel onzekerheid
over de toekomst, zowel bij de blowers
als de coffeeshops.
Terneuzen. Het is een donderdagnamid-
dag in coffeeshop Miami. Boven op de
dijk spoeden mensen in hun auto van hun
werk naar huis. Binnen in Miami is het rus-
tig, onwerkelijk stil. Enkele medewerkers
checken hun facebookpagina op hun lap-
top, een klusjesman voert in een hoek een
kleine verbouwing uit. Aan de tafel zit een
klant. En klant, die niet blowt en geen
consumptie nuttigt, maar wat wezenloos
voor zich uitkijkt. Een deel van het mon-
tuur van zijn bril ontbreekt...
Grafsfeer
Na een half uur komt er een nieuwe klant
binnen. Als ze wordt uitgenodigd om aan
te schuiven bij het kleine gezelschap van
medewerkers aan tafel voor een bakje
kofe geeft ze aan daarvoor geen geld te
hebben. Er hangt een sfeer die romantici
met genoegen als een grafsfeer zouden
omschrijven. Miami heeft inmiddels 150
ingeschreven leden. Het loopt niet echt
storm met aanmeldingen, zegt een mede-
werker. Mensen hebben er niet zon zin in
om zich te laten registreren. Ook het feit
dat ze eerst naar de gemeente moeten
voor een uittreksel uit het bevolkingsregis-
ter valt niet in goede aarde. Het probleem
is niet eens zozeer dat ze bij de gemeente
aan moeten geven waarvoor ze het uittrek-
sel nodig hebben. Dat is met een creatief
antwoord wel te omzeilen. Het werkelijke
probleem lijkt meer het gedoe. Alle op-
gelegde beperkingen aan de coffeeshops
beginnen langzamerhand weerstand op te
roepen bij blowers. Ze lijken iets te hebben
van als het zo moet dan zoeken we wel
een andere manier om aan wiet te komen.
De medewerker vreest voor zijn baan. Kijk
zelf maar. We staan hier nu met zijn drien.
Dat was tot voor kort ook altijd wel nodig.
Nu hebben we nauwelijks nog wat te doen.
Miami is de enige coffeeshop in Zeeuws-
Vlaanderen, een gebied met 100.000 inwo-
ners. Gemiddeld 5% van alle Nederlanders
blowt, zon 5000 Zeeuws-Vlamingen dus.
Enkele kenners van de scene in Terneuzen schatten
dat er tussen de 150 en 200 huisdealers zijn.
45
Als er van die 5000 pak hem beet 2500 zelf
zouden kweken, of de reis door de Schel-
detunnel ( raison van 5 euro tol voor een
enkeltje) naar Goes ondernemen, waar ze
in andere shops terecht kunnen, dan zijn
er nog steeds zeker 2500 aangewezen op
die ene shop in Terneuzen die nog open is.
2500 - 150 = 2350 blowers zijn dus van
de radar af! Die moeten dus wel op een
creatieve manier aan hun jointje komen.
Off radar
Een van die off radar blowers is Jerry, een
sympathieke jongen van 19 jaar oud. Hij
brengt mij naar de plek waar hij zijn wiet
haalt. Het is een pandje in het oude cen-
trum van Terneuzen, een beetje een verval-
len buurtje, met kleine huisjes, in wisselen-
de staat van onderhoud. Voor we aanbellen
heeft Jerry even mobiel doorgegeven dat
we eraan komen. We worden het huis bin-
nengelaten en lopen door naar een achter-
kamertje van het huis, waar een bekende
van Jerry vraagt hoeveel we willen kopen.
Voor 10 euro, zoals gebruikelijk? vraagt
de jongen. Jerry knikt en de dealer weegt
netjes de wiet af en stopt die in een zakje.
Jerry betaalt en stopt de wiet in zijn jaszak.
Het is net als bij een coffeeshop, maar dan
in een gewoon woonhuis, de sfeer is re-
laxed. Er zijn toch wel wat verschillen met
de coffeeshop. Zo heeft Jerry geen keuze
in wietsoorten, er is geen menukaart. Ook
kan Jerry als hij daar behoefte aan heeft
met 40 gram naar buiten lopen. De huis-
dealer heeft niets te maken met AHOJ-G
criteria, waaraan hij zich moet houden. Dat
is wel zo prettig voor een vriend van Jerry
die pas 17 is, en in de coffeeshop niet naar
binnen zou mogen. De huisdealer handelt
alleen in wiet. Na wat aandringen zegt hij
dat hij klanten ook wel in contact kan bren-
gen met iemand die ook andere zaken ver-
koopt. Het kan als het moet, maar het gaat
bij deze dealer niet van harte...
Adresjes
Als je de verhalen van iedereen in Ter-
neuzen hoort, lijkt het een beetje te zijn
geworden zoals voor de komst van de ge-
doogde coffeeshops in Nederland: Blowers
gaan naar adresjes waar ze hun wiet halen.
Enkele kenners van de scene in Terneu-
zen schatten dat er tussen de 150 en 200
huisdealers zijn in de stad, verspreid over
alle wijken. Wat die huisdealers verkopen
en aan wie is onduidelijk.
Het is op straat in het centrum van Terneuzen
een stuk rustiger dan in de hoogtijdagen van
Checkpoint. Er is op het eerste gezicht geen
l te zichtbare overlast van staatdealers die
je aanspreken op straat, en je struikelt in het
het centrum van de stad niet over de naal-
den en de schijtende junks in portieken. De
situatie lijkt aan de oppervlakte prima. Het
is er wel, maar je ziet het niet. Hier en daar
lopen wel groepjes jongens met leren jas-
Oude tijden
Volgens de Zeeuwse politie valt het
wel mee met de overlast in Zeeland,
sinds op 1 mei de wietpas werd inge-
voerd. Zij controleren regelmatig de
Zeeuwse coffeeshops, en zien daarbij
geen overtredingen. Een toegenomen
straathandel wordt ook niet direct ge-
zien. Een heel ander verhaal komt van
de Zeeuwen zelf. Zo ziet de Wijkraad
Binnenstad Terneuzen een grote toe-
name van de illegale handel. Oude
tijden herleven weer. Er wordt op aller-
lei plaatsen weer gedeald en er is ook
weer overlast van autoverkeer. Ook
burgemeester Lonink geeft toe dat er
signalen zijn dat de drugsoverlast
weer toeneemt
sen aan, die ergens naar op zoek zijn. Ook
rijden er constant wel autos met Belgische
nummerborden zoekend door de stad. Die
zoeken waarschijnlijk niet naar een plaatse-
lijke kunstexpositie. Jerry geeft aan dat hij
regelmatig wordt benaderd door Vlamingen,
Franstaligen en Engelstaligen, met de vraag
waar zij drugs kunnen kopen. Ernstige over-
last is het niet, omaatjes kunnen nog met
een gerust hart de straat op. En de overheid
heeft op geen enkele wijze zicht of grip meer
op de verkoop van wiet in ons land. Voor veel
blowers is dat misschien ook wel zo prettig.
Ooit was deze parkeerplaats tussen de coffeeshops Miami en Checkpoint meer dan vol. Die tijden zijn voorbij
Door: Mike de Leede // Beeld: MMP
46
MINI POLAROID CAMERA
De stemming zal er weldra goed in zitten met dit (op afstand
bedienbare) LED-gadget in je slaapkamer of favoriete coffee-
shop. Deze LED Cube van D-light bezit maar liefst 432 LED-
lichtjes met allerlei verschillende kleuren en standen. Voor ie-
dere mood een standje zogezegd. In een feeststemming? Laat
dan de lampjes vrolijk op en neer gaan. De Led Cube blijkt
een ware oogtraktatie en ziet er zo space uit dat je er gemak-
kelijk uren naar kunt kijken. Bovendien is het staren naar de
LED Cube een perfecte manier van ontspannen (mits je niet
epileptisch bent). Even helemaal niets aan je hoofd, een lekker
rokertje en je dan naar andere dimensies laten transporteren
via oneindig veel kleurpatronen in een van de 70 voorgepro-
grammeerde animaties. Heerlijk! Prijs: 199. Via:
www.megagadgets.nl/d-light-led-cube.html
IPHONE SLIDER
Hij oogt niet alleen oldschool, hij is het eigenlijk ook. Zei het in absoluut miniformaat:
dit gadget meet slechts 11 bij 10 centimeter en is 4.5 centimeter dik en 275 gram licht.
De Instax Mini 50S is een heuse Polaroid camera. Maar dan wel met een 2012-twist. Hij
komt tot ons in een fraai gelakte Piano Black uitvoering. Met ingebouwde zoomlens en
smartash (tegen overbelichting). Twee fotoknoppen voor portretten en landschap. Een
zelfontspanner, een close-up adapter en een statiefpunt. Hij verwerkt FujiFilm Instax
Mini lm van 5.4 cm x 8.6 cm. En kent een sluitertijd van 1/3 tot 1/400 seconden (ISO
800). Een best volwassen minicamera dus. Prijs in de EU: 159.
www.travelandleisure.com
D-LIGHT LED CUBE
Deze iPhone slider is een
uniek iPhone gadget, com-
pleet met beschermhoes
en een draadloos bluetooth
toetsenbord. Helemaal toe-
gerust en samengesteld
in een handige uitvoering
voor jouw geliefde iPhone 4. Geen gepriegel meer met
te kleine knopjes maar een volwaardig uitschuifbaar
toetsenbord. Het is makkelijk in gebruik, extreem
functioneel en een perfect gadget voor verslaafden
aan social media, blogs en e-mail. Zelfs het hoesje is
hightech: ultradun maar desondanks stevig en strak.
In een design dat iPhone gebruikers doet kwijlen. Hij
is binnen 3 uur opgeladen voor 12 uur gebruik en kent
een standby tijd van 72 uur. Prijs: 50 Te scoren via:
www.gizzys.com
GLAZEN POOLTAFEL
Mocht MTV Cribs ineens
voor je deur staan, maak je
toch even een hele goede
eerste indruk met deze G-1
massief glazen pooltafel.
Vet is-ie zeker. Met een hele
hoge Wow-factor, strakke
lijnen, unieke vormgeving
en een superieure kwali-
teit: 15 millimeter dik Monolithic Floatglas bijvoorbeeld, met
zichtbare gepolijste randen, een lichtgewicht skelet frame
met volledig zichtbare ball-return mechanisme, BCA-spec.
zakken en K-66 bumpers. Afgewerkt met een gepatenteerd
Vitrix speeloppervlak van slijtvast materiaal (dat speelt
als een kleed van gemiddelde snelheid, dat nooit vervan-
gen hoeft te worden). De G-1 oogt volgens kenners net zo
fantastisch als hij speelt. Dit Big Boys gadget is inklapbaar
en verandert voor altijd je kijk op een potje poolen. On-
danks hun unieke materiaalkeuze hebben de boys van Not-
tage Design een award gewonnen voor het perfectioneren
van de pooltechnologie. Meer dan een sterk staaltje dus
Prijs: zon 40.000.
www.nottagedesign.com/G1-pool-table.php
LG heeft de primeur ter vervan-
ging van ons aloude papier: de
eerste kunststof e-paper display
ter wereld (EPD), dat eenvoudig
op grote schaal geproduceerd kan
worden. In dit hightech papier zit
geen gram papierpulp verwerkt.
Het zal naar verwachting binnen-
kort zijn weg vinden in (vooral)
de e-book sector. LG EPD wordt
geleverd met een 6-inch XGA-scherm, dat werkt met
een 1024 768 pixel resolutie. Verwerking van beeld
en tekst geschiedt via e-ink. Het 0.7 millimeter, ultra-
dunne en buigzame plastic EPD staat garant voor een
papierachtige leeservaring. Het weegt slechts 14 gram.
Het is daarnaast zeer duurzaam en heeft ontelbare val-
proeven overleefd van anderhalve
meter hoogte, zonder krassen
of breuken. De prijs in nog
onbekend.
www.hitechreview.com
S WERELDS EERSTE E-PAPER
47
WIGVORMIGE B&O IPAD SPEAKER
Dit is de allernieuwste BeoPlay A3 iPad luidspeaker van het Zweedse high-end merk Bang & Olufsen.
Met een fraai wigvormige dock met drie tweeters voor de hoge tonenweergave en een woofer voor de
basklanken. Het oogt niet alleen futuristisch, het klinkt ook zo (belooft B&O). Het materiaal is louter
higtech, de ingebouwde versterker van D-klasse. De ingebouwde features beloven de gebruiker een
sonische luisterervaring. Of je nu met vrienden kwekt, muziek afspeelt of een lm bekijkt. Opge-
laden is dit gadget goed voor vijf uur puur luisterplezier. Uiteraard ook verkrijgbaar in Apple wit.
Prijs: $ 549.
www.extravaganzi.com
48
Vanuit zaden kweken
12/12 systeem wint
aan populariteit
Door: Piet Groen
Zes oogsten per jaar en een opbrengst van een gram
per watt, met als bonus een forse besparing op de
elektriciteitsrekening? Het 12/12 kweeksysteem maakt het
mogelijk. Dit kweeksysteem is bedacht om vanuit zaad te
kweken, waarbij de voorgroei achterwege blijft en direct
wordt gestart met 12 uur licht. Sinds het systeem in 2004
via de internationale forums bekend werd, stapelen de
bewijzen zich op dat 12/12 werkt. En hoe!
Het 12/12 systeem is het geesteskind van
Spees Cees, oprichter van No Mercy Supply
en lange tijd columnist van het onlangs op-
geheven cannabismagazine EssensiE. Een
belangrijk uitgangspunt voor het systeem
was om het mogelijk te maken met zaad-
planten net zo snel dezelfde opbrengsten te
halen als met stekken. Zaadplanten hebben
vele voordelen ten opzichte van stekken: ze
zijn gezonder en hebben een sterker wor-
telstelsel; je weet zeker welke soort je hebt,
wat je van stekken lang niet altijd kunt zeg-
gen, en anders dan vaak bij stekken komen
zaailingen niet inclusief spint en ander on-
gedierte je ruimte binnen.
Atmosphere
Via kweekverslagen op forums in binnen- en
buitenland is het systeem vooral dankzij het
pionierswerk van de alom gerespecteerde
Atmosphere bekend geworden. Inmiddels
hebben heel wat kwekers, waaronder ook
succesvolle commercile kwekers, het sys-
teem omarmd. Op het eerste gezicht heeft
de 12/12 methode wel iets weg van de Sea
of Green (SOG) kweektechniek, waarbij ge-
woonlijk tot 25 planten (meestal stekken)
op een vierkante meter staan, en een korte
of helemaal geen voorgroei wordt gebruikt.
Ook bij het 12/12 systeem worden zonder
voorgroei grotere aantallen planten ge-
bruikt. De voorgroei speelt bij het gebruike-
lijke kweken uit zaad overigens een andere
rol dan bij stekken, die er immers al een
paar weken 18 of 24 uur licht hebben op-
zitten als ze op hun denitieve standplaats
terecht komen. De een of twee weken voor-
groei die stekken dan nog krijgen, duurt bij
kweken uit zaad doorgaans beduidend lan-
ger. Kwekers die er van uit gaan dat een
zaadplant eerst volgroeid moet zijn voor die
goed kan produceren, trekken er zomaar
zes weken voor uit.
Lagere plant
Het overslaan van de voorgroei betekent
niet dat de plant helemaal niet groeit; die
impuls blijft gewoon aanwezig, maar duurt
wel veel korter dan bij wekenlang 18 uur
licht. Als resultaat blijven de planten be-
duidend lager dan wel voorgegroeide zaad-
planten, waardoor net als bij stekken
een optimaal gebruik van de verlichting
eenvoudiger is. Gemiddeld worden planten
bij het 12/12 systeem zon 70 tot 80 cm
hoog, al speelt de soort hierbij een sleutel-
rol. Bij een standaard voorgegroeide zaad-
plant moet je al snel je toevlucht nemen tot
toppen of buigen om grote hoogteverschil-
len tussen planten op te vangen en zo het
volle rendement uit de verlichting te halen.
En grote hoofdtop
Behalve dat hij aanzienlijk lager blijft,
ziet een bij 12/12 gegroeide plant er ook
heel anders uit dan een wel voorgegroeide
soortgenoot; er zijn veel minder zijtakken
en bladeren, waardoor de plant oogt als
n grote hoofdtop, wat het knippen ink
vereenvoudigt. Vrijwel alle indica-sativa
hybrides doen het goed met het 12/12 sys-
teem. Alleen zuivere indicas zijn vanwege
hun van nature al gedrongen kerstboom-
vorm minder geschikt, net als zuivere sa-
tivas, die zelfs voor het 12/12 systeem een
te sterke hoogtegroei hebben. Niet alleen
planten worden kleiner door het ontbreken
van voorgroei, ook de elektriciteitsreke-
ning zal lager uitvallen, om precies te zijn
6 x 7 = 42 uur stroomgebruik per week
niet-voorgroeien.
Geslacht benvloeden
Door de planten al bij het ontkiemen op
12/12 te zetten, zijn deze direct gedwon-
gen geslacht te kiezen. Tenzij natuurlijk
vervrouwelijkt zaad wordt gebruikt, een
optie waar de meeste 12/12 growers trou-
wens vanwege de kosten niet voor gaan.
Vrouwelijk of niet, kweken uit zaad is voor
een grote groep growers nog steeds een
paar bruggen te ver. Wie alleen ervaring
heeft met stekken is vaak bang dat er toch
mannetjes blijven staan. Maar met
enige oefening is het niet moeilijk de
voorbloei te herkennen. Het zijn altijd
de mannetjes waarbij die als eerste ver-
schijnt, doorgaans al op dag 15 of 16, en
op zn
laatst in
week 3.
Nadeel
Als nadeel van de 12/12 me-
thode zou je het grotere aantal
planten (lees: zaden) kunnen noemen
dat nodig is om de ruimte te vullen. Mini-
maal 26 planten onder een 400 watt lamp
en minimaal 30 onder een 600 watt lamp
wordt als optimaal beschouwd. Om op dat
aantal uit te komen moet, tenminste bij het
gebruik van regulier zaad, met een groter
aantal zaden worden gestart, waarbij je
het verwachte aantal mannelijk afvallers in
de berekening meeneemt. Volgens 12/12
enthousiastelingen staat de man-vrouw
verhouding echter allerminst vast, en is het
percentage vrouwen ink te benvloeden.
Er zijn sterke aanwijzingen dat de kans
op vrouwen sowieso aanzienlijk groter is
wanneer planten bij 12/12 worden ont-
kiemd. Ook zou een schrale grond en een
mix van blauw en rood licht de verhouding
vrouwtjes-mannetjes vergroten tot ca.
70-30. In ieder geval wijst de praktijk uit
dat het dubbele aantal zaden zaaien van
het uiteindelijk gewenste aantal vrouwtjes
nergens voor nodig is; echte cracks halen
zelfs percentages van tegen de 90 procent
vrouwen!
Wortelschade
Om het scheiden van de mannen en vrou-
wen te vereenvoudigen worden voor het
zaaien vaak 7 x 7 cm potjes gebruikt, hoe-
wel die als nadeel hebben dat de zaailing
moet worden verplant, met alle stress en
bijna onvermijdelijke wortelschade van
dien. Om die reden worden de zaden ook
direct in het denitieve medium geplant.
Dat sommige planten dan wel erg dicht op
elkaar komen te staan valt al snel niet meer
op als het gewas eenmaal is uitgegroeid.
Als de oogst in zicht komt kan de volgende
generatie in de bloeiruimte worden gezet.
Door het bloei- en zaailingenstadium van
de twee generaties elkaar deels te laten
overlappen wordt de ruimte productiever
en hoeft in principe nooit meer leeg te
staan. Wel moet je in dat geval afzien van
zaaien in de volle grond. Ook moet ervoor
gezorgd worden dat de jonge plant-
jes dicht genoeg bij de lamp
kunnen komen. Voor dat doel
kunnen ter hoogte van
de toppen plankjes
worden gemonteerd
of gebruik worden gemaakt van
plateaus
waarmee de zaailingen op de juiste hoogte
worden gebracht. Natuurlijk kunnen de
zaailingen ook in een andere ruimte ont-
kiemen en uitgroeien tot de ruimte na de
oogst weer vrij is.
Licht, veel licht
Het allerbelangrijkste voor succes met de
12/12 methode is licht, veel licht, dat vanaf
de allereerste uren, als de zaailing nog niet
eens rechtop is gekomen, aanwezig moet
zijn. Bij het gebruik van tl-buizen (kleur
33!) moet de afstand tussen zaailing en tl-
buis 2 tot maximaal 5 cm zijn. Bij het ge-
bruik van tl-buizen is aan te raden de plan-
ten onder het middelste deel van de buis te
zetten, aangezien tl-buizen het heetst zijn
aan de uiteinden. De resultaten zijn nog
beter als direct wordt gestart onder HPS
lampen. Een 600 watt lamp kan gerust 55
cm van het plantje worden gehangen, een
400 watt lamp op 35 cm, waarbij er uiter-
aard wel voor moet worden gezorgd dat de
temperatuur niet te ver oploopt. Voor net
geplante stekken met hun behoefte aan
een hoge luchtvochtigheid zijn dergelijke
afstanden al snel fataal. Ten opzichte van
stekken kent de 12/12 methode als enig
nadeel dat er een grotere variatie in fe-
notypes is, tenminste als er F1 hybrides
worden gebruikt. Maar dat, zo merkt een
12/12-grower daarover op, zal me wordt
wezen als de opbrengst zo goed is!
Hij mag dan de 94 naderen, de geest
van Heinz Hermann Polzer oftewel Drs.
P is nog immer scherp. Humor heeft de
schrijver, componist en cabaretier ook nog steeds, al is die niet
meer van deze tijd. Toch inspireerde hij met zijn buitengewoon
verzorgde teksten (vaak op het melige af) generaties tekstschrij-
vers, tot aan rappers toe. Nederlands bekendste hiphoplabel Top
Notch heeft nu zijn verzamelde werk uitgegeven (van tussen
1958-1993) op 8 cds, met een boek. Aan drugs heeft de docto-
randus zich nooit overgegeven, maar zo aan zijn hersenspinsels
af te horen is zijn bewustzijn altijd al zeer verruimd geweest.
Het is een vreemde eend in elke bijt,
dit vrouwenkoor van Deborah Coughlin
de zangeres van 586. De tussen de 20 tot 30 vrouwen uit
Londen zijn in korte tijd bekend geworden door hun uitzinnige
shows, weirde kostuums, politieke stellingname en bijzondere
muziek. Een mix van de Stones, punk, middeleeuwen, techno,
zeemansliederen, hiphop en wat al niet meer. Vergeet hokjes...
Waarschijnlijk komt het geheel beter tot zn recht in een live
situatie, of is het sowieso even wennen aan een tiental stem-
men in plaats van 1 of 2. Toch klinkt alles al intrigerend genoeg
om eens even dieper in te duiken.
Het is er niet direct aan af te horen,
maar de volvette en bloedhete funk van
Mr. Confuse komt toch echt uit Hannover in Duitsland. De pro-
ducer kwam als lid van de Breakout Crew in de belangstelling
te staan met een bewerking van Planet Rock van Afrika Bam-
baataa, maar is sinds een tijdje alweer solo aan de slag. Zijn
voorliefde voor soul, jazz, latin en afrobeat is onmiskenbaar in
de onbezorgde funk op dit tweede album verwerkt, maar wat
gebobbel, boogie en hiphopbeats doet-ie er net zo makkelijk
ook nog eens doorheen. Net wat meer dan een uur lang ronkt
en bonkt alles door, zonder zwakke momenten.
Zo zorgt 2012 voor nog meer verras-
singen in de Nederlandstalige hiphop,
en dit keer in de vorm van de Rotterdamse rapper Duvel. De
spitsnelheid van Duvel is nog steeds ultralaag en de sfeer
donker en duister, maar de beats onder de raps zijn niet
helemaal meer zo zwaar, hard en loom als voorheen. Soul,
funk en rock en nog zon paar stijlen zijn er voor in de plaats
gekomen, van de hand van de Nijmeegse producer Nikes.
Dat levert nog steeds geen commercile shit op hoor, mocht
je daar even bang voor zijn... Iets toegankelijker dan voor-
heen is het wel.
PACESHIFTERS
Home
(Simpatico Records)
DUVEL & NIKES
DNA
(Top Notch)
Guys this is Real ROCK no top 40
Bull.... How about you guys discuss
coming over to Durango, Colorado to make this Record. Dat
was wat Paul, Seb en Koen te horen kregen als antwoord op
hun mailtje aan Ed Stasium, de studiolegende achter o.a. de
Ramones, Talking Heads en Living Colour. Een jongensdroom
die uitkomt voor het trio uit Wijhe, Overijssel, en een hulp-
verzoek dat hun mix van rock, stoner en grunge gelijk wat
beter op de kaart zet. De aardige, nog wat aarzelende lied-
jes zijn vakkundig dichtgesmeerd op stadionniveau, maar of
Paceshifters het allemaal echt waar kunnen maken gaan we
de komende tijd horen.
Vanaf het moment dat de feestelijke
electro van Danny Mommens en Els Py-
noo opgepikt werden door Karl Lagerfeld, hebben ze jaren-
lang vooral opgetreden op modeshows wereldwijd. Inmid-
dels is het duo uitgegroeid tot een vijfkoppige band, staan ze
ook bij de grote poppodia bekend om de dak-eraf garantie,
en hebben ze net hun zevende album uit. Ongecompliceerd
simpel, makkelijk en enthousiast is de mid-tempo electro-
disco nog steeds, met Els als schitterend en energiek mid-
delpunt. Nog een vleugje rock en chanson erbij, et voila! Van
jong tot oud: leve het feest! Niet te moeilijk doen, allez allez.
TERWIJL U BLOWT
50
DRS. P
Compil Compl
(Top Notch / Nijgh & Van Ditmar)
GAGGLE
From The Mouth Of The Cave
(Transgressive Records)
MR CONFUSE
Do You Realize
(Legere Recordings)
Door: Arjan van Sorge
VIVE LA FETE
Produit De Belgique
(Firme De Disque)
52
Dagelijks 26 pillen
Fybromyalgie: vrouwenziekte in opkomst
Door: Wernard Bruining
Fybromyalgie is zich aan het ontwikkelen tot een echte
volksziekte die vooral vrouwen tussen de 20 en 60 jaar treft.
Statistisch hebben twee op de honderd mensen er last van.
En omdat het meestal vrouwen zijn, moet je dat lezen als
vier op de honderd vrouwen. Dat zijn er in Nederland bijna
200.000. Het zijn meestal vrouwen van het type niet zeuren
maar poetsen. Een beetje pijn wordt weggeslikt met een pil.
Pijn is een alarmsignaal van het lichaam
en pijnstillers doen niets anders dan de
alarmbel uitzetten. De patintes zijn vaak
plichtsgetrouwe harde werkers. Ze gaan
rustig s avonds na een feestje of als de
visite weg is nog snel even opruimen en
stofzuigen. Het bestek ligt op alfabet in
de la en kleren hangen op kleur in de
kast. Omdat ze alsmaar doorgaan wordt
de ziekte ook alsmaar erger, ze moeten
telkens stapjes terug doen, gaan minder
werken, storten na verloop van tijd vol-
komen in en worden na een hoop moeite
afgekeurd. De vrouwen eindigen in een
uitkering op basis van 70% van het laat-
ste loon en zijn dus veroordeeld tot een
leven van voortdurende pijn, veel pillen
en heel weinig inkomen.
Krat vol medicijnen
Ik heb al aardig wat dames de revue zien
passeren, er bestaat namelijk geen re-
guliere medicatie voor fybro. Nou ja, er
wordt van alles voorgeschreven om de
bijverschijnselen te bestrijden. Veel pati-
enten hebben vaak een doos of krat om al
hun verschillende medicijnen in te bewa-
ren. Al die medicijnen hebben ieder hun
mogelijke specieke bijwerkingen. Als je
verschillende medicijnen tegelijk gebruikt
hebben die onderling weer een interac-
tie met elkaar, wat resulteert in nog meer
niet beschreven bijwerkingen. Patinten
zijn dan ook vaak doodziek, van de fybro
n de bijwerkingen van de medicijnen.
En omdat de ziekte een verzameling van
verschijnselen is, is het stellen van een
diagnose moeilijk. Daarom worden fy-
bromyalgie-patinten vaak gewantrouwd
door hun arts en hun omgeving. Het zal
wel tussen de oren zitten, is vaak de con-
clusie.
Endo cannabinoden
Fybro wordt ook wel weke delen reuma
genoemd, maar het begint met een dis-
balans in het endo (lichaamseigen) can-
nabinod systeem. Endo cannabinoden
komen voor in alle levende wezens: men-
sen, zoogdieren, vogels, vissen en zelfs
zeegels. Endo cannabinoden worden
door een lichaam gebruikt om alle be-
langrijke levensprocessen aan te sturen.
Dat is dus de productie van eiwitten en
hormonen, organen, maar ook het im-
muunsysteem. Bij deze patinten is het
endocannabinod systeem van slag, ze
slapen daardoor slecht en maken geen
Zonder pillen weer
functioneren
... Dat is voorbij
deltaslaap mee. Tijdens deze deltaslaap
maakt het lichaam normaliter een groei-
hormoon aan dat o.a. zorgt voor de aan-
maak van nieuw bindweefsel. Dit bind-
weefsel is belangrijk in de strijd tegen
bacterin en ontstekingen. Tegelijkertijd
verricht het immuunsysteem kleine re-
paraties. Fybromyalgiepatinten krijgen
dus steeds meer ontstekingen, spierpijn,
extreme vermoeidheid, hoofdpijnen, ang-
sten, maag- en darmklachten en uitein-
delijk ook depressies wanneer hun pro-
blemen worden afgedaan als psychisch.
Goed slapen
Endo cannabinoden lijken als twee drup-
pels water op cannabinoden zoals we die
in de cannabisplant aantreffen. Vandaar
dat cannabis zo snel werkt bij deze pa-
tinten. Meestal zijn ze na enkele weken
wietolie van de meeste van hun klachten
verlost. En dat proces begint altijd met
beter en vooral diep lekker slapen. Dat is
scoren voor open doel, want van wietolie
gaat bijna iedereen goed en diep slapen!
Sociale druk
Mariska is ten tijde van het interview 35
jaar oud. Ze heeft samen met haar vriend
zes kinderen, ze woont in een piepklein
huisje en heeft al haar hele leven last
van vervelende verschijnselen. Pas toen
ze 28 jaar was werd er bij haar fybrom-
yalgie gediagnosticeerd. Eindelijk erken-
ning, eindelijk duidelijkheid! Haar huis-
arts vond tot die tijd alles wat hij niet aan
haar ziektebeelden begreep psychisch,
en scheepte Mariska telkens af met nog
meer pillen. Erger was dat hij duidelijk
liet merken haar klachten niet serieus te
nemen. Dit wantrouwen werd ook door-
gespeeld naar uitkeringsinstanties die
haar ziektebeeld zagen als een poging om
lekker in een uitkering te zitten.
Uithuisplaatsing
In plaats van haar te helpen werd Mariska
steeds meer onder druk gezet. Toen ze
moeite kreeg de kinderen en het huis-
houden te doen werd ze bedreigd met
uithuisplaatsing van haar kinderen. Een
beetje sociale druk en wat angst zullen die
simulante wel aan de gang krijgen, was
blijkbaar de gedachte van de zorginstel-
lingen! Mariska moest naar de psychiater
die nog meer pillen voorscheef en rappor-
teerde dat hij eigenlijk niets kon vinden.
Kenmerkend aan fybro is dat de ziekte
steeds erger wordt, er wordt aan de oor-
zaak immers niets gedaan. Mariska kreeg
moeite met trappen lopen, het huishou-
den doen, eten koken, voor de kinderen
zorgen. Als ze wilde opstaan moest haar
vriend of een van de kinderen haar hel-
pen uit haar stoel overeind te komen. Ze
moest zittend op een krukje douchen en
had krukken nodig om te kunnen lopen,
een rolstoel zou haar volgende station
zijn. Ze had een krat medicijnen waar ze
dagelijks 26 pillen uit slikte.
Dansje door de kamer
Gelukkig hield haar vriend van een blow-
tje op zijn tijd en las hij Highlife in de
regionale coffeeshop waar hij regelmatig
kwam. Want in Highlife wordt al vele ja-
ren geschreven over de medicinale werk-
zaamheid van cannabis. Zo kwam hij op
de site van mediwiet terecht en las daar
over de goede resultaten bij de behan-
deling van fybromyalgie met wietolie. Er
werd een esje geregeld en Mariska ging
ermee aan de gang. De eerste week ge-
beurde er weinig, maar ze ging wel direct
beter slapen. Ze ontdekte dat de druppels
overdag voor haar niet zo prettig waren.
Ze was dan te wazig voor haar gevoel.
Uiteindelijk bleek dat als ze er zes in-
nam vlak voor het slapen gaan dit voor
haar het beste werkte. Na de eerste week
werd de doos pillen opzij geschoven en
daarna nooit meer aangeraakt. Na enkele
weken kon ze weer goed lopen. Ze laat
me haar krukken zien die in een hoek
van de kamer staan: niet meer nodig. Ze
maakt een aantal diepe kniebuigingen en
zelfs een dansje door de kamer. Mariska:
Ik kan alles weer, ik heb geen pijn en
kan weer spelen met de kinderen!
Wietolie geeft een zekere afstandelijk-
heid, rust, balans en evenwicht. Mariska
wordt naar eigen zeggen niet meer zo
snel boos of opgewonden. Ze laat niet
meer over zich heen lopen, weet nu wat
ze wil, maakt haar eigen keuzes en laat
zich niet meer door haar omgeving op-
jutten of sturen. Eigenlijk is haar leven
helemaal opnieuw begonnen!
www.mediwiet.nl
Op YouTube is een interview met Ma-
riska te zien. Ga naar YouTube en tik
mediwiet in de zoekbalk, je krijgt dan
een tiental filmpjes te zien, interviews
met patinten zoals Mariska, maar
ook hoe je zelf je eigen wietolie kunt
maken!
Ik kan alles weer, ik heb geen pijn en kan weer
spelen met de kinderen!
53
Alleen nog 6 druppels wietolie voor het slapen
54
Het grote geheim van The Dont Touch My Croque-Monsieurs
(TDTMCM) is dat ze in tegenstelling tot wat er gezegd wordt
in Amsterdam-Oost wonen en niet meer in Amsterdam-
Noord. Maar daar hebben we het niet over. Wel over hun 1000
jonkos natuurlijk!
TDTMCM zijn in korte tijd bekend geworden
met hun ruige en opwindende hiphop/punk
uit Amsterdam-Noord. Highlife sprak op
een klamme, zonnige dag in mei met Abel
(stem) en Kaj (gitaar), nadat we van een
overvolle Dampkring zijn uitgeweken naar
een vlonder in de Brouwersgracht. Keurig
op tijd beginnen we aan het interview. Hoe
komt dat zo, zijn ze soms beschaafd gewor-
den? Klopt, zegt Kaj: We worden steeds
netter in met dat soort shit omgaan... Op
de een of andere manier blijkt dat toch be-
ter te zijn voor je, haha! In plaats van dat
iedereen zich tegen je keert...
Bluf
Misschien een logische ontwikkeling als je
in Motel de Jong en 3voor12 zit, en Arie
Boomsma en Top Notch-baas Kees de Ko-
ning je te gek vinden. Een snelle start voor
een bandje waar iedereen in het begin maar
een beetje op een instrument kon spelen,
en waarvan het eerste optreden plaats-
vond op een buurtfeest in een weiland bij
Zunderdorp. Abel: We konden voor geen
meter spelen, ons eerste optreden hebben
1000 Jonkos
TDTMCM
Door: Arjan van Sorge / Fotos: Tim Pen, Melissa Scholten
Ik hou van lekker supersterke wiet, het meest van
Mexican Haze.
55
we volledig bij elkaar gebluft; wij zijn vet
goed! We waren toen al wel leuk genoeg
om naar te kijken, zodat we door dat op-
treden gelijk een ander kregen.
Noord
De volgens sommigen opvolgers van
Osdorp Posse, Neuk! en De Jeugd Van Te-
genwoordig komen uit Amsterdam-Noord,
evenals o.a. Gordon, astronaut Andr Kui-
pers en Harry Slinger En vele rappers.
Abel: Rappers houden ervan om te zeg-
gen waar ze vandaan komen, maar Gor-
don hoor je nooit over Noord. Wij houden
er ook van, wij zijn ook een soort rappers.
Kaj: Het gaat bij rappers over de dikke
vette straatcultuur; onze muziek is ook
stads, wij komen daar ook vandaan. De
single van ons nieuwe album Beste Stuurlui
Ooit heet Amsterdam Noord, en daar gaan
we een clip bij schieten in 3-D, met onder
andere Rbdjan, Ome Omar en nog een zo-
tje andere lui.
Lolly
Geblowd wordt er volop, al was Abel vet
lang gestopt. Ik ben weer een beetje hasj
gaan roken en nu rook ik weer alles. Op
een dag als deze hou ik van lekker super-
sterke wiet, en het meest van mexican
haze. Alsof je een soort van lolly inhaleert,
superzoet en overweldigend! Maar daar ga
je wel helemaal van out, dus als je nog een
interview moet doen of ergens op tijd ko-
men... Met hasj heb ik dat minder. Maar ik
hoorde iemand zeggen dat ze hasj mengen
met rubber, en toen dacht ik gvd, dat heb
ik weer! Als ze wiet vermengen met rubber
dan zie je dat tenminste, maar... Kaj: Wat
je ook haalt, je weet niet wat er in zit, dus
kun je net zo goed maar halen wat je wilt.
Ervaring met een bepaalde shop is dan wel
belangrijk. Abel: Je proeft het trouwens
gelijk als iets heel chemisch is.
Lekker
Kaj: Ik kies sowieso uit de bovenste helft
van het menu, het is dan wel duurder maar
je weet dat het lekkerder is. Lekker high
worden is mijn credo! Je weet heus wel
wat bepaalde wiet- en hasjsoorten met
je doen, dus dan haal je wat, afhankelijk
van je stemming. Het moet gewoon goed
spul zijn, dan weet je dat je niet als een
zak zout op de bank ligt... Abel: Of juist
wel... Kaj: Dat je je niet kut voelt terwijl
je lamlendig op de bank zit, dat je gewoon
lekker gaat. Abel lacht: Hee meneer van
de coffeeshop, mag ik een beetje van iets
waar ik helemaal lekker van ga?!
1000 jonkos
Abel: Het moeten wel superveel jonkos
zijn, en dan de hele dag door. Het num-
mer 1000 Jonkos van ons is gebaseerd op
een waar gebeurd verhaal, gewoon, 1000
jonkos is ongeveer wel het gemiddelde...
(kucht). Kaj: Het was een tussendoor-
nummer dat we ineens hadden geschreven
en dat gewoon leuk was, een clubbanger-
tje. Abel: De drummer en de bassist had-
den er trouwens niks mee te maken. Kaj:
Ze blowen ook niet, de drummer vroeger
wel maar nu nog af en toe. Laatst op 20
april, oftewel 4-20 heeft-ie nog wel ge-
smookt, maar dat moet dan ook wel na-
tuurlijk! Abel: Wij roken met zn tween
genoeg voor iedereen. We wonen met de
band in n huis, dus de rest wordt wel
lekker high door het meeroken!
www.tdtmcm.com
Lekker high worden is mijn credo!
Door: Arjan van Sorge
Hollands Next Modeltekenen
Tekenen onder invloed
56
Altijd gedacht dat modeltekenen saai was? Klopt, het is
meestal een stofge toestand voor studenten - maar een
energiek duo in Amsterdam brengt degenen die ervoor open
staan naar Tekenen 2.0.
Tekenen Onder Invloed heet dat dan, vol-
gens de Amsterdammers Nathalie Bruys en
Willum Geerts, de mensen achter Hollands
Next Modeltekenen. Willum: De basis is
het tekenen, en het goed kijken. En eigen-
lijk alles loslaten wat je weet! Er zit een
naaktmodel en daar wordt een stilstaand of
bewegend beeld op of naast geprojecteerd
in combinatie met geluiden of muziek. En
dan ontstaat er iets tussen het model en
het plaatje, een nieuw verhaal. Daar kun
je mee gaan associren, lekker losgaan in
je tekening. We vragen ook altijd of het
model in haar of zijn pose reageert op het
beeld, maar soms hoeft dat niet eens.
Input
We proberen een klassiek gegeven te
verbinden met iets nieuws, met alle in-
formatie die we tegenwoordig om ons
heen hebben. Het zou mooi zijn als men-
sen helemaal loskomen van het model, je
krijgt wel zoveel input dat het tekeningen
gaat opleveren die een eigen leven gaan
leiden. Je merkt dat als mensen vaker
komen, dat ze meer durven loslaten in
plaats van puur en alleen het model na
te tekenen. Je moet mensen bijvoorbeeld
stimuleren om met kleur te werken. Maar
je moet over een soort drempel heen en
die proberen wij te slechten.
Hip
Willum was een tijdje in New York en ging
daar weer modeltekenen. Het was er
heel simpel in elkaar gezet: een model-
letje op een plankje, paar stoelen erom-
heen, geen gedoe met ezels. Er stond een
boomboxje bij en de gast die het bege-
leidde zette lekkere muziekjes op met zn
iPod. Er waren alleen maar jonge men-
sen, het was hartstikke hip daar in Brook-
lyn! Terug in Nederland wilde ik weer met
modeltekenen aan de slag, maar dan in
combinatie met verschillende media. Wat
is het effect als je met een bepaald geluid
of muziek naar een bepaald beeld kijkt?
En wat als je daar weer een ander beeld
overheen projecteert? Dan ontstaan er
gelaagde beelden die voor een tekenaar
heel andere tekeningen op kunnen leve-
ren dan gewoonlijk.
Fijn
Beide kunstenaars zijn druk met hun ei-
gen werk, maar ze vinden HNMT een in-
teressante ontwikkeling. Nathalie: Alles
is nu digitaal, vrijwel niemand schrijft
of tekent meer, terwijl het zo jn is om
dat te blijven doen. Vanuit jezelf, met je
handen iets maken. Nathalie verzorgt
op de avonden de muziek en het geluid,
iets waar ze verder als geluidskunstena-
res ook fulltime mee bezig is. Spreek-
stalmeester Willum is altijd al bezig met
muziek, lms, performances en een mix
daarvan. Je zou hem ook kunnen kennen
als een van de twee zangers van de an-
archistische kunstpunkband Human Alert.
Piek
HNM is eigenlijk een show met theatrale
aspecten, volgens Nathalie. Willum: Het
doel is dat er live meer gaat gebeuren, met
meer performances zowel in beeld als ge-
luid, dat het een soort experimentele avond
wordt waar je zoveel impressies opdoet dat
je er uiteindelijk achterkomt dat je ook nog
twaalf tekeningen gemaakt hebt. Zoals het
nu is werkt het goed, maar het zou mooi
zijn als het zich verder die richting in ont-
wikkelt. Het duo heeft in ieder geval in het
afgelopen jaar veel geleerd over opbouw:
In het begin waren we zo enthousiast en
wilden we zoveel, dat was teveel. Als we
willen bereiken wat we in ons hoofd heb-
ben, dat mensen loslaten en goed leren
kijken en dat ze iets maken wat ze van te-
voren niet hadden kunnen bedenken, dan
moet je dat zorgvuldig opbouwen. Rustig
aan beginnen, een piekje, gas terugne-
men, volgende piek en steeds verder.
Chaostheoretisch
Het modeltekenen vindt s avonds plaats,
waardoor de deelnemers het journaal mis-
sen. Dat zetten we op, 20 minuten, en dan
tekent iedereen net zo lang als een item
duurt. Daarna neemt het model weer een
andere pose aan en moet iedereen met een
57
nieuwe tekening aan de slag. We hebben
ook een 1-minuten stand, met heftig beu-
kende muziek en bewegend licht, dan gaat
alles los. Dat noemen we dan chaostheore-
tisch tekenen... Er wordt ook wel getekend
met een blinddoek voor, of in het donker.
Kijken, licht uit en tekenen vanuit je her-
innering. Wat je ziet is vaak heel anders
dan wat je erbij denkt.
Onder invloed
Er wordt een gezellige, leuke context neer-
gezet, met zowel alcohol als softe kruiden-
theetjes, en alles er tussenin. Net zoals de
andere invloeden gaat dat van sober tot
heftig... Ondertussen wordt er natuurlijk
wel heel serieus gewerkt. Nathalie: Easy
going maar dead serious! Geblowd wordt
er niet, sowieso doen Nathalie en Willum
daar weinig meer mee. Willum: Ik val er
van in slaap, een paar jaar geleden was
de laatste keer. Ik hou meer van energie
en dingen doen, blowen werkte bij mij
averechts. Nathalie: Ik heb het ooit wel
eens gedaan, maar ik heb verder weinig
met drugs. Willum: Sorry mensen! Maar
voor degenen die er wel mee bezig zijn:
veel plezier! Nathalie: Je kunt op zoveel
manieren onder invloed staan, wij doen dat
vooral met nieuwe media.
www.hollandsnextmodeltekenen.nl
58
Logboek VOC juni 2012
En nu op naar
de verkiezingen!
VOC-voorzitter Henk Poncin rookt een vredespijp
Fotos: Derrick Bergman/Gonzo Media
Als je dit leest is de vierde Cannabis Bevrijdingsdag al
voorbij. Het VOC zet nu volop koers richting de Tweede
Kamer verkiezingen. Op 3 september organiseren we het
vierde Cannabis Tribunaal, negen dagen daarna moeten we
als cannabis- en vrijheidsliefhebbers massaal gaan stemmen.
De voorbereidingen voor de verkiezings-
campagne zijn al een tijdje bezig. In dit
wietpas-jaar is er meer dan ooit sprake
van samenwerking tussen alle organi-
saties en mensen die een einde willen
aan het domme cannabisbeleid van het
gevallen kabinet. Steeds meer mensen
beseffen dat 2012 cht het jaar van de
waarheid is voor de coffeeshops en onze
cannabiscultuur in brede zin. Dus ook
voor de tevreden thuiskweker, voor de
growshops, de headshops en de smart-
shops en de mensen die maar af en toe
een jointje roken. Feitelijk is elke Neder-
lander het slachtoffer van het failliete
verbodsbeleid rond cannabis. Honderd-
duizenden strafdossiers verkrachtin-
gen, woningovervallen blijven op de
plank liggen, omdat politie en justitie het
te druk hebben met cannabisplantjes.
Denkbeeldige
cannabiscoalitie
Wie naar de kalender kijkt, ziet dat de
strijd tegen de wietpas een race tegen de
klok wordt. Op 12 september zijn de ver-
kiezingen, daarna begint het waarschijn-
lijk moeizame en langdurige formatiepro-
ces. Een nieuwe regering in december is
59
Wat is het VOC?
Het Verbond voor Opheffing van het
Cannabisverbod is een onafhankelijke,
niet-commercile koepelorganisatie van
alle individuen en organisaties in Neder-
land die gekant zijn tegen het verbod op
cannabis. Sinds 2008 strijden we voor
rechtvaardig en rationeel cannabisbeleid
en tegen betutteling, symboolpolitiek en
repressie.
Meer informatie:
www.voc-nederland.org
twitter.com/#!/vocnederland
Dimitri Breeuwer (WeSmoke) hult zich in rookwolken, Poncin kijkt lachend toe.
een optimistische prognose. En vanaf 1
januari 2013 worden de B (Besloten club)
en I (Ingezetenen) criteria in heel Neder-
land gehandhaafd. De nieuwe regering
moet dus haast maken met het verande-
ren van de Aanwijzing Opiumwet, anders
loopt alles gewoon zoals Opstelten ge-
pland heeft. Daarom is het zo belangrijk
dat de vijf cannabisvriendelijke partijen
zoveel mogelijk stemmen krijgen op 12
september. Nieuwkomers als SOPN en
de Piratenpartij niet meegeteld zijn dat:
SP, PvdA, D66, GroenLinks en de Partij
voor de Dieren. In de peilingen heeft deze
denkbeeldige cannabiscoalitie op het
moment van schrijven 76 zetels. Precies
genoeg dus. Bij de vorige verkiezingen,
in juni 2010, was het verschil tussen VVD
en PvDA niet meer dan 79.349 stemmen.
Met andere woorden: als 80.000 blowers
extra op de PvdA hadden gestemd, dan
was deze partij de grootste geworden en
had het gedoogkabinet Rutte nooit be-
staan. En de wietpas ook niet.
VOTE2SMOKE
Het VOC zet de komende maanden, sa-
men met geestverwante organisaties als
de Stichting Drugsbeleid, het Cannabis
College, WeSmoke, Legalize! en stichting
OPEN alles op alles om blowend, growend
en vrijheidslievend Nederland naar de
stembus te krijgen. Naam van deze mul-
timediale campagne: VOTE2SMOKE. Als
je daar binnenkort niet meer van hoort,
hebben we iets fout gedaan Check in elk
geval de website:
www.vote2smoke.nl.
Ook de vierde editie van het Cannabis
Tribunaal staat in het teken van de ver-
kiezingen. De ervaring leert dat landelijke
politici in campagnetijd wl tijd vrij wil-
len maken om hun standpunt over canna-
bis te promoten. Noteer de datum vast:
maandag 3 september. De locatie staat
nog niet vast, maar als altijd is het Can-
nabis Tribunaal live via internet te volgen,
onder meer via
www.cannabistribunaal.nl.
Wil je meehelpen met de strijd voor ratio-
neel cannabisbeleid en vrijheid. Of ben je
gewoon benieuwd naar de mensen van en
achter het VOC: onze maandelijkse ver-
gaderingen zijn openbaar. In de agenda
op de VOC website vind je plaats, datum
en tijd van de eerstkomende bijeenkomst.
Aanmelden kan met een mailtje naar
info@voc-nederland.org.
Agenda:
12 juli:
Beleg van Woudrichem, Fort Altena.
Overleg VOC en geestverwante organi-
saties n.a.v. Tweede Kamerverkiezingen.
3 september:
Vierde editie Cannabis Tribunaal. Locatie
t.b.a.
12 september:
Tweede Kamerverkiezingen.
Doede de Jong legt uit. Op de achtergrond
Abraham en Joep.
COFFEESHOP
GROWSHOP/GROOTHANDEL
ZADEN
Royal Queen Seed Store
Damstraat 46 1012 JM Amsterdam
Haarlemmerstraat 30 1013 ER Amsterdam
www.royalqueenseeds.com
2e prijs Haze Bio Amnesia Haze
1
Coffeeshop Dizzy Duck
Trompstraat 210 2518 BR Den Haag
2e prijs Bio Chocolope/Skunkberry
2
Coffeeshop Cremers
Prinsestraat 84 2513 CG Den Haag
1e prijs Hydro Northern Lights
3
Amaranta Seeds/Growshop Amaranta
www.amarantaseeds.nl
1e prijs Bio Amarant Dwarf
1e prijs Haze Hydro Silver Haze
3e prijs Hydro Critical
4
C
o
f
f
e
e
s
h
op C
r
e
m
e
r
s
3
C
o
f
f
e
e
s
h
o
p Diz
z
y

D
u
c
k
2
R
o
y
a
l

Q
u
e
en Se
e
d

S
t
o
r
e
1
A
m
a
r
a
nta S
e
e
d
s
4
G
r
o
w
s
h
o
p Am
a
r
a
n
t
a
4
C
o
f
f
e
e
s
hop K
o
s
b
o
r
7
Kosbor
Maastricht
3e prijs Haze Hydro Amnesia Haze
7
Coffeeshop Guna Guna
Sint Janstraat 31A 5401 BA Uden
1e prijs Hasj Kashmir
6
C
o
f
f
e
e
s
h
o
p t B
u
n
k
e
r
t
j
e
5
C
o
f
f
e
e
s
h
o
p Gu
n
a

G
u
n
a
6
WINNAAR
HIGHLIFE CUP 2011
MET AMNESIA HAZE
Coffeeshop t Bunkertje
Laan vd Mensenrechten 101 7331 VT Apeldoorn
1e prijs Haze Bio Amnesia Haze
5
Na de wietpas
Door: Karel Michiels
Hallucinante beelden van straatdealers in Venlo en Maastricht,
extra politie in de Belgische grensstreek, bangmakerij in de
pers: was het niet de bedoeling dat de wietpas net minder
overlast en fuzz zou veroorzaken?
U zult het misschien niet geloven, maar in
principe kan ik wel leven met de wietpas.
De andere Europese landen moeten zelf
maar hun verantwoordelijkheid opnemen
en een systeem uitdokteren om wiet aan
de man te (laten) brengen. Zoals nu al ge-
beurt in Spanje, waar de Cannabis Social
Clubs een groot succes kennen en de wiet-
teelt in sommige streken zelfs wordt be-
schouwd als de ultieme oplossing voor de
economische crisis die het land zo zwaar
treft. Waarom moeten wij over de grens
om iets te kopen, wat hier even goed ge-
doogd wordt als in Nederland?
Extra politie?
Voor zover er veel mensen zijn die enkel
met dat doel naar Nederland reizen. Ik ken
niemand die dat nog doet. Wel even naar
de coffeeshop om iets te blowen, als je dan
toch in de buurt bent, maar echt bevoorra-
den? Daarom vind ik het ook zo raar dat de
Belgische regering besloten heeft om extra
politie naar de grensstreek te sturen, nu
de coffeeshops niet meer toegankelijk zijn
voor buitenlanders. Alsof de Belgen plots
wel collectief wiet zouden gaan smokkelen.
Of dat de straatwiet illegaler zou zijn dan
de wiet uit de coffeeshops. Uit de eerste
cijfers blijkt trouwens dat de verstrengde
controles nauwelijks iets opleveren. Het
afschrikkingseffect werkt heet dat dan in
politietaal, terwijl helemaal niemand zich
afgeschrikt voelt.
Politricks
Tenzij misschien de straatdealers, ze-
ker als ze grensoverschrijdend werken.
Ik heb ze nog nooit zien opereren in de
Belgisch-Limburgse grensdorpen, waar ze
volgens sommige bronnen nochtans een
ernstige bedreiging zouden vormen voor
de veiligheid. De enige redelijke stem in
die regio was lange tijd Jan Peumans, de
voormalige burgemeester van Riemst, die
zelfs gezegd heeft dat hij voorstander is
van legalisering. Maar Peumans is voorzit-
ter van het Vlaams parlement geworden,
n lid van de NV-A, een rechtse, oercon-
servatieve partij die de War on Drugs nog
heel serieus neemt. Wat die Peumans dan
bij die partij doet? Hij zat vroeger bij de
Volksunie, ook Vlaams en nationalistisch
ingesteld, maar ethisch progressief. De
Volksunie is intussen opgeslokt door NV-
A, en Jan Peumans heeft gekozen voor
zijn politieke carrire, ten koste van zijn
principes. Het oude verhaal. Politricks,
zoals Peter Tosh zei. De opvolger van Jan
Peumans in Riemst huilt intussen mee met
de wolven in het bos die beweren dat Lim-
burg verworden is tot een drugsparadijs.
Vijf minuten glorie
De straatdealers in Venlo en Maastricht
hebben in elk geval hun vijf minuten glorie
gekend. Hebt u die beelden gezien? Ik zou
me schamen als burgemeester, wethouder
of minister van justitie. Zoals die ene agent
zich duidelijk schaamde toen hij voor Pow-
news om commentaar werd gevraagd. Je
zou bijna denken dat er nu wetteloosheid
heerst in de zuidelijke provincies, ware het
niet dat we ook dat weer moeten relative-
ren. Iedereen die blowde voor de invoering
van de wietpas, blowt nu nog. Er wordt nog
evenveel wiet verbouwd en verhandeld als
voorheen. Het enige verschil is dat er nu
meer overlast is, en illegale verkoop, precies
wat Opstelten wilde indijken. Het lijkt bijna
een Belgenmop, zo absurd is de situatie.
Het gedrag van Opstelten en de rest van
het demissionaire kabinet doet mij denken
62
63
aan Etienne Schouppe, die als minister
ooit de nationale spoorwegmaatschappij
bijna failliet liet gaan. Als staatssecre-
taris heeft hij twee jaar geleden in zijn
eentje de speekseltest voor chauffeurs
laten invoeren, met een regering die voor
de rest absoluut niets klaarspeelde. De
politiek lag helemaal lam maar die ene
maatregel kon niet wachten, en werd ook
niet meer teruggedraaid.
Geen vrienden
Dat gebeurt er als niemand het voor je op-
neemt in het parlement, als je geen vrien-
den of lobbyisten hebt. Geen enkele partij
of politicus voelt zich geroepen om zijn of
haar nek uit te steken voor de blowers en
de coffeeshops. Het gaat om de keuze van
een minderheid, van mensen bovendien
die hun geloof en vertrouwen in de politiek
al lang zijn verloren. Hun stem weegt toch
niet door in het debat, niet alleen omdat
75% van de bevolking principieel tegen
soft drugs is, maar ook omdat we ons nau-
welijks laten horen.
Ik vraag me af of de drugwetgeving een
thema wordt in de Nederlandse verkiezin-
gen. En zo ja, welke partij het dan nadruk-
kelijk zal opnemen voor ons, blowers uit
binnen- n buitenland.
Legalize stunt met
Pim Fortuyn-posters
Stichting Legalize, in het verleden organisator van een
aantal prachtige en drukbezochte streetraves tegen het
drugsverbod, liet in mei weer eens van zich horen. Op 6
mei was het namelijk 10 jaar geleden dat Pim Fortuyn
werd vermoord. Stichting Legalize: Zijn mening over
drugs was oprecht liberaal: baas in eigen brein, geen
overheidsbemoeienis. Beschouw softdrugs als gewone
handel, dat levert de staat een miljard inkomsten op.
Stichting Legalize hekelt het huidige
drugsbeleid: Het gedoogbeleid is door het
nu gevallen kabinet bijna gesloopt en ver-
vangen door de War on Drugs. Met com-
plimenten voor Opstelten van de DEA. Dit
repressieve beleid wordt gesteund door
de PVV, de zelfbenoemde erfgenaam van
het gedachtegoed van Pim. Daarom willen
wij de mening van Fortuyn over softdrugs
nog eens onder de aandacht brengen. We
hebben posters en stickers in omloop ge-
bracht, met citaten van Pim Fortuyn, zo-
als Geef de scus een deel van de winst
op softdrugs, Softdrugs uitroeien is uto-
pisch en daarmee bestrijding absurd of
Softdrugs zou ik het liefst legaliseren. De
posters en stickers zijn te downloaden via
www.legalize.net
Extreem rechts gijzelt
Britse cannabispartij
Toen de Britse pro-cannabisbeweging Legalise Cannabis
Alliance in 2011 als politieke partij verder ging, bood ene
Peter Reynolds de activisten zijn diensten aan. Reynolds
beschikte over een indrukwekkend (naar later zou blijken
vervalst) cv, waarmee hij de onervaren activisten behendig
inpalmde.
Het duurde niet lang of hij was heer en
meester in deze organisatie, waarvan hij
de naam veranderde in Cannabis Law Re-
form, afgekort tot CLEAR. Ook verlaagde
hij de lidmaatschapsbijdrage tot 1 euro,
waardoor het ledental ink toenam. Tege-
lijk werkte Reynolds de oudgedienden een
voor een de tent uit, waarbij dreigementen
en laster niet werden geschuwd. Toen be-
kend werd dat Reynolds op zijn blog en op
Facebook tekeer ging tegen kleurlingen en
homoseksuelen, was dat voor de weinige
overblijvers reden een motie van wantrou-
wen tegen hem in te dienen. Hiermee leek
het lot van de onwaarschijnlijke leider be-
zegeld, maar machtswellusteling Reynolds
verklaarde de stemming ongeldig en schor-
ste de initiatiefnemers. Cannabis en poli-
tiek blijft een lastige combinatie.
Door: Michiel Panhuysen
5000 km asfalt
Van San Francisco
naar Knoxville
64
San Francisco is een soort Amsterdam in Californi. Op straat
ruikt het naar wiet en het bier in de kroegen smaakt prima.
Stevige stouts, straffe porters, hoppige pale ales en zelfs de
meeste pils is redelijk binnen te houden. Wel doen de junks
op de stoep downtown op een vervelende manier denken
aan Perron Nul (010) uit een ver verleden maar al met al
hangt er in de stad een liberaal sfeertje. Onze vooroordelen
over Amerika doven snel.
We huren vanuit ons motel een autootje
voor de komende maand, om van San
Franciso naar Knoxville, Tennessee te rij-
den. Als we de auto gaan ophalen blijkt
onze huur Dinky Toy kosteloos te zijn op-
gewaardeerd naar een dikke Amerikaanse
zescilinder. Best prettig, met een kleine
3500 mijl in het verschiet. Het rijdt niet
zuinig, maar met een lokale literprijs van
nog geen tachtig eurocenten rekenen we
ons toch gelukkig.
Highway One
We rijden de stad uit op weg naar Highway
One, een stuk asfalt dat van de Canadese
grens tot aan Mexico loopt en over grote
afstanden de kustlijn volgt van de Pacic.
De uitzichten over de magische oceaan
en de baaien zijn adembenemend mooi
en leiden ink af. Gelukkig spoort onze
dikke Dodge strak over de ideale lijn. Bij
een plaspauze op een parking wijst een
oudere Amerikaanse meneer ons naar
een plek in het water waar we de staar-
ten van walvissen zien zwaaien door
het water. Hier en daar spuit er water
omhoog. We zijn totaal verrast door het
schouwspel van de langstrekkende kudde
zeezoogdieren. Dit is nog spectaculairder
dan de stinkende en luidruchtige zeeleeu-
wen waar we ongepland tegenaan liepen
in de haven van San Francisco
Hallucinogene ervaringen
Die avond pakken we onze tent uit op een
afgelegen camping die uitziet op de oce-
aan. Het avondeten gaat aan ons voorbij.
In de wijde omtrek is geen restaurant te
vinden en we zijn door de aanhoudende
jetlag nog niet goed georganiseerd. In de
avondschemer zie ik een wasbeer tussen
onze tent en de auto scharrelen. Ook hij zal
het vanavond zonder eten moeten doen. In
de ochtend sta ik vroeg op, mijn bioklok
is nog van streek. Ik kruip uit de tent en
hoop de wasbeer weer tegen te komen,
maar wat ik zie is nog veel verbluffender.
In de ochtendschemer zie ik de volle maan
ondergaan in de Pacic. De dikke oranje
bal zakt langzaam in het water. Ik weet nu
zker dat er geen drugs nodig zijn voor hal-
lucinogene ervaringen!
Sneeuw in de woestijn
Na een pannenkoekenontbijt toeren we
via wijnvelden door het binnenland van
Californi, om via de Mojave Desert in
Death Valley te komen. Een beetje tegen
onze zin loggen we in op de camping van
Stovepipe Wells, een toeristennederzet-
ting in deze, tijdens zomers ondraaglijk
hete woestijn. Het landschap is oorverdo-
vend mooi, maar de toeristenscene bevalt
ons niet. Rijke blanke Amerikanen uit het
hele land trekken in de saloon een wacht-
rijnummertje voor enorme steaks en es-
sen goede, maar peperdure Californische
65
wijn. Dit is niet geheel ons idee van een
nacht in een woestijn. We verkassen zo
snel het weer licht wordt en steken de
grens over naar Nevada, waar we - zoals
de naam nevada (besneeuwd) al voor-
spelt - op de bergtoppen nog sneeuw zien
liggen. Een vreemde ervaring, sneeuw in
de woestijn. Een andere vreemde erva-
ring is het bordeel waar we langsrijden,
midden in de grote zandbak, op weg naar
Las Vegas. Nude girls, bikinis, lezen we
van verre. Nevada is different.
Poema
De volgende stop is Zion National Park,
Utah, waar we een paar dagen bivakke-
ren. We lopen tussen herten, chipmunks
en condors. Ergens hoog op een plateau
in de sneeuw zie ik zelfs de verse sporen
van een poema, toch een serieuze kat!
Zion is mooi, maar eigenlijk alles wat we
de afgelopen dagen zagen was van in-
drukwekkende schoonheid. In Zion lopen
we lange afstanden tussen de strakke
vermiljoenrode zandsteenwanden, big
walls in klimmersjargon. Het is begin
maart en de natuur is aan het ontwaken.
Het is voor ons gevoel ink warm met
temperaturen tot 25 graden, hoewel we
tijdens onze looptochten ook inke stuk-
ken kniediepe sneeuw tegenkomen.
Nieuwe wereld
Als we klaar zijn met Zion gaat de reis
door over de grens met Utah en Arizona
naar het oosten. We slapen een nachtje
in een old style Western motel in Kenab,
bekend om cowboylms die er werden
geschoten. Het ene na het andere woes-
tijnlandschap trekt aan ons voorbij. We
zetten onze tent op in de schaduw van
een ink stofge juniper tree (jenever-
bes) en horen s nachts de coyotes hui-
len. Het voelt alsof we anderhalve eeuw
geleden met paard en wagen op weg wa-
ren vanuit Europa naar een toekomst in
de Nieuwe Wereld. Nicole krijgt een ste-
vige verkoudheid. Vreemd eigenlijk, met
het mooie weer dat sinds San Francisco
boven ons hoofd hangt.
Navajo Nation
Op weg naar Monument Valley rijden we
door het gigantische indianenreservaat
dat zich uitstrekt over delen van Utah, Ari-
zona, Colorado en New Mexico. Het is be-
vreemdend dat ook in deze Navajo Nation
de MacDonalds, Burger Kings en andere
fastfoodketens de mensen voeden. Buiten
de grote steden om kun je in de VS ei-
genlijk alleen maar iets eten in een van
de restaurants van de grote ketens. Het
eten in de VS is ondermaats. Het is triest
om vette plofkippen van kinderen de calo-
rierijke value meals naar binnen te zien
werken. De indianen zijn de eerste groep
vethuiden die we tegenkomen, sinds het
begin van ons tripje.
John Wayne
Het is absoluut laagseizoen. Dat biedt ons
een goede mogelijkheid om achter de scher-
men van de grote publiekstrekkers van het
Wilde Westen te snuffelen. Een vadsige in-
diaan dirigeert ons naar de campsite van
Monument Valley. Het stormt. We veranke-
ren ons bivaktextiel aan rotspinnen op een
lege parkeerplek in het zand op een halve
mijl van het grote toeristengebeuren. We
zien uit op de indrukwekkende rotstorens
in de woestijn, een symbolisch John Wayne
landschap. Die nacht verloopt dramatisch.
Nicoles verkoudheid loopt uit de hand en
we doen beiden geen oog dicht. De pijn is
hevig en wederom staan we op voor dag
en dauw, op zoek naar pijndemping. Het
levert gelukkig wel een paar mooie zonsop-
komstfotos op. Een halve dag rijden verder
wandelen we een ziekenhuis binnen. Nicole
heeft een gescheurd trommelvlies, beslist
een dokter op sportschoenen.
Rotte eieren
We belanden die dag nog in Colorado, in
het bergstadje Durango, met een paar dis-
pensaries en vier brouwerijen. Ik ga voor
een test van de brouwerijen, waardoor ik
de dispensaries vergeet. De woestijnen
hebben inmiddels plaatsgemaakt voor de
Rocky Mountains. Een uur later zijn we in
Pagosa Springs, een dorp met naar rotte
eieren stinkende heetwaterbronnen op een
hoogte van 2500 meter. Hier bezoeken we
twee vrienden, Ed en Gail. Zij ontfermen
zich over Nicole en zorgen dat ze bij een
goede arts zonder sportschoenen terecht
komt, die een heftige oorontsteking vast-
stelt en vreest voor nog veel erger. De pol-
len van de juniper trees in de woestijn
veroorzaakten een heftige allergische reac-
tie, waarop Nicole bij het snuiten van haar
neus haar trommelvlies scheurde, waarna
weer een zware oorontsteking volgde.
Route 66
Drie dagen en de nodige corticosteroden,
prednison en antibiotica verder, hervat-
ten we onze reis. Nicole kijkt er wat high
bij van alle dope, ze voert haar personal
war on drugs. We doorkruizen Kansas,
Oklahoma en Arkansas via schiereinde-
loze saaie rechte wegen door agrarische
gebieden. Bij een lunchbreak ergens aan
de oude Route 66 die we per ongeluk een
stuk nemen, kaapt een Harley Davidson
rijder onze rekening en loopt ermee naar
de kassa. Om te laten zien dat niet alle
Amerikanen bastards zijn, legt hij later
uit. Dan stapt hij op zijn vehikel met zijn
schuimpje en rijdt hij verder. Hoe meer we
in het oosten terecht komen, hoe kleiner
het onderscheid tussen mens en varken.
Wat dat betreft is Amerika n groot obe-
sitasreservaat. We amuseren ons de laat-
ste duizend mijl in de Great Plains onder
meer met bezoeken aan de Wall Mart, een
megasupermarkt waar alles te koop is, tot
XXXXXL zwembroeken en automatische
vuurwapens toe.
Een andere missie is het testen van de
slechtste fastfoodketen. Wafehouse
wordt daarbij met stip nummer n. Ook
de zoektocht naar drinkbare kofe iedere
ochtend wordt een soort uitdagend och-
tendritueel. We dalen diep in onze zelf-
achting op de ochtend dat we jubelen bij
het vinden van een Starbucks: How low
can you go? Na een kleine maand komen
we aan in Knoxille, Tennessee. We leveren
onze auto in op de luchthaven en vliegen
terug naar San Francisco.
66
Door: Feije Wieringa
Het Hoogste Bod
Toes en Hoeps
(De Geus)
De Weg van de Schaduw
Alexey Pehov
(De Boekerij)
Scherpschutter van de
Band of Brothers
Marcus Brotherton
(De Boekerij)
The Vampire Diaries
(Middernacht)
L.J. Smith
(De Boekerij)
Jac. Toes en Thomas Hoeps werken sinds een jaar of zes samen
als auteurs. Ze leerden elkaar kennen toen de Staatskanzlei van
Nordrhein-Westfalen hun vroeg een misdaadroman te schrijven
met moderne kunst als leidraad en een tiental musea aan weers-
zijden van de Duits-Nederlandse grens als decor. Die samenwer-
king beviel zo goed en verliep ook zo succesvol (in Nederland een
Gouden Strop-nominatie) dat ze daarna vaker samenwerkten. In
Het Hoogste Bod, hun derde misdaadroman en het slotstuk van
hun trilogie, hebben de hoofdpersonen zich op het werk van Ren
Magritte gestort. Steeds zetten ze restaurator Robert Patati aan
het werk om kunstwerken te herstellen. Daarin lijkt hij op zijn
evenknie Micky Spijker, die de scheuren in de maatschappelijke
orde herstelt. Toes en Hoeps nemen al-
tijd een andere maatschappelijke pro-
blematiek als achtergrond. Nu hebben
ze de ontwikkeling van de zogeheten
War Robots aan de kaak gesteld. Daar-
naast laten ze zien dat dezelfde tech-
nologie wordt gebruik voor zowel de
ontmenselijking van het oorlogvoeren
als voor medische doeleinden. Maar
misdaad blijft hun uitgangspunt. Dus is
er een kraakheldere plot, en verder een
surplus aan vaart en spanning.
Hier hebben we het eerste in Ne-
derland verschenen boek van de
Russische Tolkien te pakken. Nor-
maal gesproken gaat het in deze
rubriek vooral over thrillers, maar
de fantasy van deze originele Rus
kan zonder meer worden gerang-
schikt onder de noemer Spannende
Boeken, en daar gaat het uiteinde-
lijk om. Je hoeft deel 1 niet gelezen
te hebben om je met dit boek te
amuseren. De fantasy van Pehov
is zo goed omdat deze zo lekker
geschreven is, met veel subtiele
humor en (dat vind je weinig binnen dit genre) ook veel maat-
schappelijke satire. Hoe minder mensen een rol spelen, hoe
menselijker de trekjes van zijn vaak bizarre en immorele hoofd-
guren worden. Meesterdief Harold en zijn vrienden zijn op zoek
naar een soort graal. Dat biedt aanknopingspunten genoeg voor
avontuur en veel verwikkelingen, list en komedie. Het geheel is
een wonderlijke mengeling van humor en ernst, waar ook lezers
die niks met fantasy hebben zich mee kunnen vermaken. Het
materiaal zal in de toekomst ongetwijfeld worden bewerkt tot
een game en 3D-lm. Wedden?
Alweer eentje uit de Band of Brothers serie, hoor ik je denken. Daar
ben ik het mee eens, maar deze is wel belangrijk, want de vetera-
nen waar het over gaat zijn zo'n beetje de laatsten die het verhaal
uit eigen ervaring kunnen navertellen. In dit boek staat Darrell Po-
wers, Shifty van de Easy Company, centraal. Vlak voor zijn dood
vertelde hij aan Marcus Brotherton, die
een uitstekend luisteraar en journalist
is, zijn macabere verhaal over de strijd-
velden in Europa tijdens WO2. Vooral de
ontberingen die de mannen in Norman-
di, de Ardennen en tijdens de slag om
Arnhem moesten doorstaan, zijn anno
2012 nauwelijks te bevatten. En toch
hebben we het over recente geschiede-
nis. Op geen enkel niveau is dit als amu-
sement te lezen. Maar als tijdsdocument
is het van groot belang.
Voor de fans, en dat schijnen er
nogal wat te wezen, is dit gesneden
koek. Moderne horror, bijna glossy
en gericht op het grote publiek.
Zeg maar een soort afsplitsing van
Harry Potter, maar dan donkerder
en minder coherent. Modern le-
ven, vermengd met elementen uit
het vampirisme en met een vleugje
weerwolverij. Voor ik haar boeken
las, wist ik niet dat deze elementen
zich laten combineren, maar L.J.
Smith slaagt erin en dat heeft ze
al eerder met succes gedaan. Voor
echte liefhebbers. Meer info:
www.ljanesmith.net
HOOGSTE
TOES&HOEPS
H
E
T
BOD
Misdaad blijft hun uitgangspunt. Dus
is er een kraakheldere plot, en verder
een surplus aan vaart en spanning.
Groothandel in kweekmaterialen
Tel. 045 - 5211541
Fax. 045 - 5281086
Open:
ma t/m vr 10.00 - 18.00
zaterdag 10.00 - 16.00
Wijngaardsweg 34 b/c 6412 PJ Heerlen
Industrieterrein De Koumen
Regering maakt lijst van
geschikte huisdieren
Een leeuw onder de keukentafel, een eland in de achtertuin
en als we ons willen wassen, zal de krokodil even uit het bad
moeten. Voor dit soort toestanden wil de overheid een stokje
steken. Staatssecretaris Bleker is bezig met een zogenaamde
Positieijst, waarop diersoorten voorkomen die we mogen
houden. Is het bemoeizucht of mogen we blij zijn dat dieren
eindelijk bescherming krijgen? Wie gaat deze lijst opstellen
en wat zijn de criteria? We duiken in de Positieijst.
68
Nog veel te vaak worden dieren als huis-
dier gehouden, die dat helemaal niet zijn.
Ze kunnen hun natuurlijke behoeften niet
vervullen en zich onvoldoende aanpas-
sen aan de omstandigheden waaronder
ze worden gehouden. Het resultaat is een
leven vol stress en verveling, soms ziekte
of een vroege dood. Of er ontstaat een
onhoudbare situatie, waarna het dier mag
vertrekken naar een opvangcentrum. Denk
bijvoorbeeld aan die schattige wasbeertjes,
die er zo knuffelbaar uitzien, maar die gaan
bijten als ze volwassen worden en die als
een bezetene door het huis rauzen. Geen
huisdieren dus! De overheid heeft besloten
om zich met onze ongebreidelde dierenlief-
de te gaan bezighouden. Nu wil de regering
zich wel vaker ongevraagd en ongewenst
met dingen bemoeien die zich achter onze
voordeur afspelen, maar in dit geval scoren
ze een punt. Teveel dieren lijden een ver-
schrikkelijk leven, omdat ze onder onge-
schikte omstandigheden en zonder enige
kennis van zaken gehouden worden.
Doorsnee dierenhouder
Sinds 2009 wordt er gewerkt aan een Po-
sitieijst. Daarop komen dieren voor, die
in ons land gehouden mogen worden in de
verwachting dat leven in gevangenschap ze
geen ontoelaatbare schade toebrengt. Het
dier moet zoveel mogelijk zijn natuurlijke
gedrag kunnen vertonen en zich voldoende
aanpassen aan de onnatuurlijke omstan-
digheden. De overheid heeft een modale
Nederlander in gedachten, die zijn kennis
van internet haalt en het voer bij de plaat-
selijke dierenwinkel koopt. Deze doorsnee
dierenhouder woont in een rijtjeshuis. Het
dier zal in de woning maximaal 15 vierkante
meter tot zijn beschikking hebben en in de
tuin maximaal 30 vierkante meter. Dat lijkt
me nog ruim bemeten. Hoeveel dieren ko-
men niet gewoon in een hok terecht, waar
ze de rest van hun dagen moeten slijten?
Bedreigde diersoorten mogen we natuur-
lijk sowieso niet houden, maar er zijn nog
heel veel dubieuze gevallen over. Kun je
een neusbeer zonder problemen houden?
De Positieijst vindt van wel. En ook een
dwergotter in de vijver moet kunnen. Maar
een rode eekhoorn kun je wel vergeten, en
ook een wrattenzwijn op de sofa lijkt geen
goed plan. Maar wil je een steppenzebra in
je weitje, dan kun je dat rustig doen.
Natuurlijke behoefte
Hoe komt deze lijst tot stand? In opdracht
van de overheid doet Wageningen UR
Livestock Resaerch onderzoek naar een
aantal zoogdieren. Op den duur moeten na-
tuurlijk alle in Nederland gehouden dieren
onderzocht worden. Er werd steeds gekeken
welke wetenschappelijke informatie voor-
handen was. Bij gebrek aan informatie, kon
er ook geen positief advies volgen. Weten
we hoe het dier onder natuurlijke omstan-
digheden leeft, dan kunnen we een rede-
De overheid heeft besloten om zich met onze
ongebreidelde dierenliefde te gaan bezighouden.
Door: Marian Henderson
lijke inschatting maken van zijn natuurlijke
behoeften. Maar hoe dwingend is zijn ge-
drag? Dat is moeilijk meetbaar. Desondanks
werden per diersoort de gedragsbehoeften
vastgesteld. Zo wil de panda beslist bamboe
eten (en kom niet aan met iets anders, als-
jeblieft), moeten spitsmuizen in hun piere-
eentje leven en heeft een prairiehond een
winterslaap nodig. Wanneer het dier hoge
gedragsbehoeften heeft, en de risicos op
dierenleed dus groot zijn, kwam het niet op
de Positieijst. Daarnaast keek men naar
de manier waarop het dier bij de liefheb-
ber gehouden wordt. Daarom is het ook van
belang dat hobbyhouders een enqute in-
vullen met hun eigen ervaringen. Tevens wil
men graag zo veel mogelijk geschreven in-
formatie verzamelen over de specieke ver-
zorging. Deelnemers zijn van harte welkom.
www.positieijst.nl.
Specieke eisen
Waar wordt naar gekeken? Bijvoorbeeld
naar de grootte van het volwassen dier,
het gevaar van het dier en de maatschap-
pelijke acceptatie van dit gevaar, de kans
dat het dier ziekten op de mens overbrengt,
en hoe moeilijk het dier is op te vangen als
de eigenaar overlijdt. En vooral natuurlijk
naar de specieke eisen die het dier stelt
aan zijn leefomstandigheden. Is het een
nacht- of dagdier, heeft het een groot terri-
torium, hoe verzamelt het voedsel, kan het
voldoende bescherming en beschutting vin-
den, kan het zich in gevangenschap voort-
planten, heeft het soortgenoten nodig om
mee te communiceren, en in hoeverre wil
het onderzoeken en spelen. Op grond van
al deze factoren wordt er gekeken naar het
risico dat er schade optreedt aan de welzijn
van het dier. Zo heeft een varken bijvoor-
beeld een gevoelige neus, waarmee het in
een rulle bodem wroet. Wordt het beest op
beton gehouden, dan kan het die behoefte
niet uitleven. Overigens zijn productiedie-
ren, dierentuindieren en circusdieren buiten
beschouwing gebleven. Botte pech, omdat
deze beesten vaak onder erbarmelijke om-
standigheden worden gehouden.
Quickscan
De afgelopen jaren is er een quickscan ge-
daan voor 100 diersoorten. Daarvan is er
voor 21 een negatief advies uitgebracht.
Voor 117 andere diersoorten kon men geen
advies uitbrengen omdat er onvoldoende
informatie beschikbaar was. Het onder-
zoek is uitgevoerd door medewerkers met
een biologische of ecologische opleiding
op universitair of HBO niveau. Men gaat er
van uit dat de inbreng van burgers die goed
beargumenteerd is, er toe bij kan dragen
dat dieren aan de Positieijst worden toege-
voegd of daar juist van worden afgehaald.
Konijnenleed
Jan Dobbe van de Dierenbescherming is
blij met de Positieijst. We hebben jaren
aangedrongen op zon lijst, die gebaseerd
is op wetenschappelijke feiten en toetsing.
Er moeten goede criteria worden opgesteld,
zodat een dier zodanig gehouden kan wor-
den dat het een prettig bestaan heeft en
zijn welzijn niet wordt geschaad. Wat ons
betreft wordt het een hele korte lijst. Als
je alleen al ziet wat een problemen men-
sen ondervinden bij het houden van hon-
den en katten, terwijl dat toch hele gang-
bare huisdieren zijn. Er zijn heel veel dieren
die beslist niet op de lijst zouden moeten.
Denk bijvoorbeeld aan de kleinere apen. En
ook vogels, ambien en reptielen moeten
worden betrokken. Er zouden ook rand-
voorwaarden moeten komen hoe men een
dier kan houden. Denk bijvoorbeeld aan het
konijn. Nergens is zoveel dierenleed als in
het konijnenhok, waar zon konijntje alleen
maar zielig voor zich uit zit te kijken, omdat
mensen niet beseffen dat het een groeps-
dier is. Niet dat het konijn niet op de Posi-
tieijst zou mogen, zo ver wil ik niet gaan.
Voorbereidingen
Hoe zeker zijn deze ontwikkelingen, nu het
hele politieke landschap binnenkort op de
schop gaat? Coen Gelinck van het Ministerie
van Economische Zaken, Landbouw en In-
novatie: De voorbereidingen gaan gewoon
door, maar na de verkiezingen komt er een
nieuwe bewindspersoon die de Positieijst
kan oppakken of laten liggen. Als het in-
derdaad doorgaat, kan dat al per 1 januari.
Dan komt het in de Staatscourant, maar we
gaan het ook breed bij het publiek bekend
maken. En de handhaving? Daar hebben
we de Voedsel- en Warenautoriteit voor
en het Meldpunt 144. Er gaat niemand de
straat op om een elandenroep na te doen,
om te kijken of daar elanden op reageren.
Persoonlijk ben ik een groot voorstander
van de Positieijst. Het zou bovendien ook
een kse kapitaalvernietiging zijn om drie
jaar onderzoek van tafel te vegen. Politici:
houdt de Positieijst in ere!!!
69
De Dierenbescherming is blij met de Positiefijst.
70
tekst: Rob Tuinstra
Linwood Barclay
Een thriller moet
amuseren
Linwood Barclay is als schrijver van thrillers een laatbloeier.
Maar hij schrijft al jaren. Door zijn werk bij de Canadese
krant Toronto Star is hij gepokt en gemazeld in alle facetten
van de journalistiek. Hij heeft nu acht thrillers op zijn
naam, waarvan vier in het Nederlands zijn vertaald. Onlangs
besteedden wij aandacht voor zijn meest recente boek: Kijk
Niet Weg.
We gaven er twee sterren voor. Niet omdat
het een slecht boek is, maar omdat de au-
teur zo hoog inzette met een schitterende
opening, en dat niveau daarna niet hele-
maal wist vast te houden. Misschien heb-
ben we hem toch een ster tekort gedaan.
Kijk Niet Weg is opgepikt door Step-
hen King. Die vond het een van de
beste thrillers die hij de laatste jaren
las. Kunt u zich voorstellen dat je het
dan met extra hoge verwachtingen
leest?
Ik was natuurlijk erg blij dat King mijn
boek zo prees. Dat er dan hoge verwach-
tingen aan worden gekoppeld lijkt me nor-
maal.
Ik verwachtte daardoor een boek in
de geest van King.
Dat kun je mij niet verwijten. Ik denk dat
King eerder boeken aanprijst die juist niet
lijken op wat hij zelf maakt. Ik ken hem
niet persoonlijk, maar weet wel dat hij niet
alleen een goed schrijver is, maar ook een
scherpzinnige lezer. Maar misschien is er
wel een link tussen King en mij: we houden
allebei niet van pretenties en waarderen
ook allebei een goed verteld verhaal.
Uw boek opent met een bijna brood-
je-aap verhaal. Baby en vrouw ver-
dwijnen in pretpark. Maar bij u bij-
zonder listig van een twist voorzien.
Dat verhaal kende ik natuurlijk. Om de
paar jaar verschijnt in de krant dat zoiets
in Disneyworld zou zijn gebeurd. Ik kreeg
het weer eens onder ogen en dacht op-
eens: daar kan ik wel mee aan de slag als
ik het gegeven manipuleer en er een eigen
twist aan geef. Of beter uitgedrukt; het is
een mooi gegeven om de lezer op het ver-
keerde been te zetten. En dat is uiteindelijk
de taak van iemand die thrillers schrijft.
Van journalist naar het schrijven van
thrillers. Met uw ervaring een op-
merkelijke verandering?
Achteraf vind ik dat zelf ook wel. Voor ik
boeken schreef was ik in feite een allround
journalist, editor en opmaker bij de Toronto
Star. Ik was er best goed in. Als er twee uur
voor de deadline een belangrijke nieuws-
melding kwam en de persen moesten wor-
den gestopt, dan raakte ik nooit in paniek.
Dan ben je dus een goede krantenman.
Maar natuurlijk wil je niet altijd hetzelfde
doen. Dat was de reden dat ik me meer
ging richten op het schrijven van korte
stukken en columns. Men was bij de krant
van mening dat ik wel wat gevoel voor hu-
mor had. Ik geloofde dat. Omdat er in Ca-
nada verschillende bundels en paar humo-
ristische boeken van mij zijn verschenen,
denk ik dat dat een goede zet is geweest.
Toen kwamen de thrillers?
Niet meteen. Canada is geen land met
een thrillercultuur. Je zou het misschien
wel verwachten, omdat heel Canada leeft
in het grensgebied met de VS. Maar zoals
in bijna alle landen in de Westerse wereld
worden in Canada voornamelijk Ameri-
kaanse en Britse thrillers gelezen.
Toch de gok gewaagd?
Ja. In feite heb ik altijd schrijver willen
worden, net als elke journalist. En op een
gegeven moment dacht ik gewoon dat ik
het roer maar moest omgooien. Ik wist
donders goed dat ik het in het amusement
moest zoeken, want literaire ambities zijn
een ver van mijn huis show. Ik lees graag
literatuur en ik vind dat iedereen dat moet
doen. Maar als je amusement schrijft, moet
je niet van literaire ambities uitgaan. Goede
amusement-lectuur maken is al een kunst
op zich. En ik hou van amusement. Boeken
die een paar dagen aangenaam vertier bie-
den, hebben net zoveel bestaansrecht als
wat men wereldliteratuur noemt. Boeken
die zijn geschreven met de pretentie lite-
ratuur te zijn, en die nauwelijks te lezen
zijn, hebben dat in mijn ogen niet. En er
Als schrijver van thrillers kun je je heel wat veroorloven, maar je hoort geen
konijn uit de hoge hoed te toveren aan het eind van de rit.
71
zijn nogal wat van die boeken. Ik zal je de
voorbeelden besparen. Maar ik denk dat je
die zelf wel in kunt vullen.
Was u was meteen succesvol?
Nee, mijn eerste vier thrillers waren niet
direct een groot succes. Ik verkocht wel
wat in Canada, maar die markt is niet veel
groter dan de Nederlandse markt. Ten eer-
ste zijn Canadezen geen boekverslinders,
en ten tweede zijn er in dat ongelooijk
grote land maar zo'n 30 miljoen mensen.
In Canada van boeken leven is net zo
moeilijk om in Nederland van boeken te le-
ven. Bovendien hadden die eerste thrillers
een vaste hoofdpersoon. In het begin voel-
de dat wel goed, maar later begon het te
knellen. Het voelde aan als het invullen van
een formule. Ik ben er niet mee doorge-
gaan, maar heb het wel beschouwd als een
goede oefening. Ik schaam me niet voor de
boeken die ik schreef in de tijd die ik 'mijn
leerproces' noem, maar dat ze geen best-
sellers werden is terecht.
Wat moest er veranderen?
Ik denk dat ik te veel van mijn hoofdguur
uitging en te weinig oog had voor de plot.
In die zin lijkt het schrijven van thrillers
wel wat op comedy: geen goede grap zon-
der een goede plot. Maar hoe verzin je een
plot? Ik heb er eindeloos over nagedacht,
maar kwam er niet uit. Tijdens dat proces
nam mijn bewondering voor zo'n dame als
Agatha Christie enorm toe. Je kunt bewe-
ren dat al haar hoofdguren inwisselbaar
waren en dat elke kolonel op de andere
leek, maar haar plots waren altijd water-
dicht. Nu weet ik ook wel dat je met een
plot alleen niet genoeg hebt om een boek
te maken, maar zonder goede plot heb je
zeker geen goede thriller.
Domme vraag natuurlijk: hoe verzin
je een plot?
Die domme vraag heb ik mezelf ook tal-
loze keren gesteld en ik kwam er niet uit.
Hoe meer ik erover nadacht, des te slech-
ter het idee. Eigenlijk moet je niet over een
plot nadenken. Een plot hoort zich aan te
dienen. En op een ochtend, toen ik eigen-
lijk aan niks dacht, schoot er opeens een
idee door mijn hoofd. Iets in de trant van;
wat zou er gebeuren als iedereen die je
denkt goed te kennen nou eens heel an-
ders is dan je altijd dacht. Hebbes, dacht
ik. Ik belde meteen mijn agente, want in
Canada geef je geen boek uit zonder een
agente. In een minuut wist ik uit te leg-
gen wat het idee was en ze gaf me carte
blanche. Ik ging werken vanuit een plot en
bedacht daar de personen en de psycholo-
gie bij. Het boek werd een aardig succes en
toen wist ik dat ik het kon.
En deze formule houdt u vast?
Voorlopig wel, al blijft een plot een moei-
lijke klus. Zelf vind ik mijn eerste op zichzelf
staande thriller nog het meest geslaagd,
maar soms moet je ermee leven dat je
maar n keer in je leven een heel goed
idee hebt. Inmiddels heb ik natuurlijk ook
routine opgebouwd en plezier in het beden-
ken van logische personage's gekregen. Als
thrillerschrijver kun je je heel wat veroorlo-
ven, maar je hoort geen konijn uit de hoge
hoed te toveren aan het eind van de rit. Het
hoeft niet allemaal even geloofwaardig te
zijn, maar wel logisch. En je moet je bewust
blijven van het feit dat je als schrijver van
thrillers een entertainer bent, en allerminst
een losoof. Daarom heb ik zo de pest aan
wat ze een literaire thriller noemen. Litera-
tuur kan amuseren. Een thriller moet amu-
seren. Stephen King begrijpt dat, Michael
Connelly begrijpt dat en ik geloof dat ik het
inmiddels een beetje in de vingers heb. Lees
vooral voor je lol, is mijn credo.
http://linwoodbarclay.com/
Lees vooral voor je lol, is mijn credo.
Amsterdam
Sneek
Arnhem
Den Haag
Soest
Heerenveen
Koffiesjop Hacas
Koninginnelaan 25
3762 DA Soest
Soest
Dizzy Duck
Trompstraat 210
2518 BR Den Haag
Den Haag
D&L
Govert Flinckstraat 323
1074CB Amsterdam
Amsterdam
Coffeeshop Dizzy Duck
Gedempte Molenwijk 4a-1
8442 BG Heerenveen
Heerenveen
Upstairs
Beekstraat 12
6811 DV Arnhem
Arnhem
Koffie / Theehuis Esara
Singel 65
8601 AH Sneek
Sneek
74
Dodelijke draak
Dragons Dogma (XBox, PS3) blaast het actiegenre nieuw
leven in. De game speelt zich af in een gigantische open
wereld en combineert veel actie met de vrijheid om een
gedetailleerde en levende wereld te verkennen. Je gaat
samen met drie andere avonturiers, de zogenaamde Pawns,
op jacht naar een mysterieuze draak.
De Pawns vechten onafhankelijk van de
speler. Ze tonen moed en leren vaardighe-
den via de eigenschappen en het speelge-
drag van de speler. Dragons Dogma biedt
hiermee eindeloze mogelijkheden om
de karakters van je andere avon-
turiers te vormen.
Spelers kunnen
hun Pawns de-
len met vrien-
den en gebruik
maken van andere
Pawns via Xbox Live en
het PlayStation Network.
Belangrijkste kenmerken:
Prachtig vormgegeven actie van de ma-
kers van de hits Resident Evil 4 en Devol
May cry 4.
De actie past zich aan naar het speelge-
drag van de speler; waar de speler de
tegenstander raakt en hoe de speler rea-
geert op hun aanvallen.
Het Pawn-systeem biedt de speler assi-
stentie in de vorm van een metgezel die
je kunt trainen gedurende het spelen.
Plus twee extra avonturiers die goed bij
de speelstijl van de speler passen.
Doe ervaring op door je Pawn te delen met
vrienden via Xbox Live of het PlayStation
Network. Die ervaring betaalt zich uit in
de vorm van buit, kennis en strategien
hoe je tegenstanders kan verslaan.
Dit is een actiegame met diepte. Iedere
beslissing heeft op een innovatieve ma-
nier invloed op de gameplay. Het gewicht
van je wapen, het materiaal van je uitrus-
ting en zelfs de lengte van je benen heb-
ben invloed op de gevechten.
De game maakt gebruik van Capcoms MT
Framework engine.
De open wereld bevat een dynamische
dag- en nachtcyclus van 24 uur.
Ontmoet honderden NPCs (Non-Player
Characters) en vecht tegen verschillende
tegenstanders zoals goblins, griffioenen
en draken.
Knokken in
Jakarta
Door: Richard Tuinstra
The Raid
Regisseur: Gareth Evans
Met: Iko Uwais, Joe Taslim en Ray Sa-
hetapy
5 juli in de Nederlandse bioscopen
75
Elke twee jaar wordt Nederland in de zomermaanden overspoeld
met sport op TV. Natuurlijk, ieder jaar hebben we de Tour de
France en Wimbledon. Maar dit jaar kunnen we daar nog het EK
voetbal aan toevoegen. Als toetje hebben we aan het slot van de
zomer de Olympische Spelen in Londen. Genoeg concurrentie
voor de bioscopen dus. We kunnen kiezen, Robert Gesink en het
Nederlands elftal of Batman en Spiderman.
Vroeger waren de zomermaanden trou-
wens het terrein van de ouderwetse ac-
tielms. Denk maar eens aan lms als
Rambo, The Terminator en Die Hard. De
jaren tachtig waren het tijdperk van ge-
spierde sterren zoals Sylvester Stallone,
Arnold Schwarzenegger en Bruce Willis.
Deze mannen zijn nu echter behoorlijk op
leeftijd geraakt. Afgezien van hun rol in
ironische retroactielms als The Expenda-
bles is hun tijd denitief voorbij. Daarmee
leek ook de actielm voorgoed met pensi-
oen te zijn gegaan. Maar nee, de zoveelste
heropstanding van het genre is een feit.
De redding komt ditmaal wel uit een zeer
onverwachte hoek: Indonesi.
Pencak Silat
The Raid is gelmd op locatie in Jakarta
door de uit Wales afkomstige Gareth
Evans. De regisseur was al jarenlang een
grote fan van Bruce Lee en Jackie Chan,
maar raakte gefascineerd door Pencak
Silat, een traditionele vorm van Indone-
sische martial arts. Evans vertelt: Het is
een raar verhaal. Een jongen uit Hirwaun,
een stadje in de heuvels van Wales, gaat
naar Indonesi en begint daar actielms
te maken. Maar voor mij was het niet zo
vreemd, want dat wilde ik altijd al gaan
doen. De grote schok kwam echter toen
de lm zon groot success werd.
Sloppenwijken
Het verhaal van de lm is simpel. Diep in
het hart van n van de grootste sloppen-
wijken van Jakarta staat een immens en
vervallen atgebouw. Het is de schuilplaats
van de legendarische gangsterbaas Tama
Riyadi (Ray Sahetapy). Hij woont daar sa-
men met honderden moordenaars en gang-
sters.De politie laat de hele buurt normaal
links liggen, het is er te gevaarlijk. Dat
verandert allemaal wanneer een onervaren
eliteteam van de politie gevraagd wordt om
het gebouw te bestormen. Het doel is om
voor eens en altijd een einde te maken aan
de criminele activiteiten van Tama. In het
duister naderen de twintig agenten, onder
leiding van Sergeant Jaka (Joe Taslim) en
de heldhaftige agent Rama (Iko Uwais), de
at. Ze arresteren n van de atbewoners
en dwingen hem de zwaar gebarricadeerde
deuren te openen. Ze sluipen verdieping na
verdieping naar boven op zoek naar Tama.
Maar dan wordt het team ontdekt en breekt
de hel los. Ze kunnen geen kant meer op
en een wanhopige strijd op leven en dood
begint. Omhoog of omlaag, de dood ligt om
elke hoek te wachten.
Sensatie
Gareth Evans maakte de lm met een
budget van nauweljks meer dan een mil-
joen dollar. De lm heeft nu al vele malen
dit bedrag opgebracht. The Raid was een
enorme sensatie op de grote lmfestivals
van Toronto en Sundance. Hollywood is al
begonnen aan de onvermijdeljke remake.
Evans zelf is druk bezig met het vervolg en
wil er uiteindelijk een trilogie van maken.
Of de lm al deze hype waard is kun je be-
gin juli in de biscoop zelf gaan beoordelen.
76
Deense regering
wil geen legale wiet
in Kopenhagen
Tekst: redactie Highlife
Het plan om staatswinkels voor de verkoop van wiet in
Kopenhagen te introduceren, staat voorlopig in de ijskast.
Het Deense ministerie van Justitie wees het verzoek van de
gemeenteraad om te experimenteren met de regulering van
cannabis af. De sociaal-democratische minister van Justitie,
Morten Bdskov, meent dat dergelijke verkooppunten tot een
stijging van de beschikbaarheid en het gebruik van cannabis
zouden leiden.
Of dit het denitieve einde van de plannen
is, is nog niet zeker. Mikkel Warming, de
wethouder belast met Sociale Zaken en lid
van de politieke partij Rood-Groene Alliantie
(Enhedslisten in het Deens), heeft aange-
kondigd dat hij de kwestie via zijn partij in
het nationale parlement wil bespreken. De
Rood-Groene Alliantie maakt geen deel uit
van de centrum-linkse minderheidsrege-
ring, maar geeft wel parlementaire steun.
Huidige beleid mislukt
Warming: Ik vind het echt jammer dat de
minister van Justitie niet bereid is om nieuwe
wegen in te slaan. Het is duidelijk dat het hui-
dige beleid op dit gebied mislukt is. De han-
del in wiet en hasj is voor een deel in handen
van de zwaarste criminelen van de stad en
is een van de belangrijkste oorzaken van de
bendeoorlog in de stad. Als we marihuana
decriminaliseren, dan nemen we het brood
uit de mond van deze criminele bendes weg.
Ook de lokale sociaal-democraten in de
gemeenteraad zijn het niet eens met hun
eigen minister. Het sociaal-democratische
raadslid Lars Aslan Rasmussen uitte kri-
tiek op het besluit van zijn eigen minister.
Rasmussen. We hadden gehoopt dat ze
ons voorstel serieus zouden nemen, want
we hebben de steun van 80 procent van de
gemeenteraad. Kopenhagen heeft een seri-
eus probleem, want de bendeoorlog is een
gevolg van de handel in marihuana. De ben-
des draaien meer geld dan 7-Eleven (een
bekende winkelketen, red.).
Gebruik zou toenemen
De minister ging niet in op de kwestie van
het bendegeweld dat onder andere ver-
band houdt met de lokale softdrugsmarkt.
Daarbij vielen in het verleden al verschil-
lende doden. Integendeel, hij motiveerde
zijn weigering op de mogelijke nadelige ef-
fecten van cannabis op de gezondheid en
de onbewezen aanname dat het gebruik van
cannabis zou toenemen als het werd gede-
criminaliseerd. Warming: Er is niets dat er
op wijst dat decriminalisering zou leiden tot
een verhoogde consumptie. Integendeel,
kijk naar landen als Nederland en Portugal.
De ervaring daar laat zien dat eerder het
tegenovergestelde gebeurd.
Of het project zal worden goedgekeurd,
hangt nu af van het parlement. Hoewel het
project wordt gesteund door de sociaal-
democraten in de Kopenhagense gemeen-
teraad, heeft de woordvoerder van de soci-
aal-democraten voor justitile zaken in het
nationale parlement, Ole Haekkerup, ernsti-
ge twijfels geuit. Hij denkt dat Kopenhagen
het project niet grondig heeft doordacht.
Ondergronds
Voordat een sociaal-democratisch minder-
heidskabinet in 2011 werd genstalleerd,
is Denemarken lange tijd door rechts-con-
servatieve regeringen geleid. Zeg maar de
Deense variant van de regering Rutte. In die
jaren is het softdrugsbeleid ink aangepakt
en veel strenger geworden. Desondanks is
het gebruik van cannabis eerder toe- dan
afgenomen. Wel heeft de handel zich onder-
gronds verplaatst en is het geweld rond de
handel sterk toegenomen. De meeste hasj
die nu in Denemarken verkrijgbaar is komt
uit Marokko. Wiet wordt steeds meer in De-
nemarken zelf gekweekt. Er zijn twee soor-
ten telers; de kleine idealistische kweker
die voor eigen gebruik kweekt of voor zijn
vrienden. De meerderheid van deze telers
heeft minder dan 20 planten en maakt een
matige winst op de productie, aldus een on-
langs afgerond onderzoek. Daar tegenover
staat de grotere winst-georinteerde kwe-
ker, die vaak deel uitmaakt van het crimi-
nele milieu en aan de criminele markt levert
om veel geld te verdienen.
77
Grow in 2 the future
Door: Rob Tuinstra
Kera Seeds is een nieuwkomer op de markt van de
cannabiszaden, maar schijn bedriegt. Want de mannen achter
Kera Seeds lopen al veel langer mee in het cannabiswereldje,
dus nemen ze een ink stukje ervaring mee. Die know-how
is ook wel nodig, want de competitie in de zadenhandel is
groot. Maar met een uitgekiend pakket van topstrains gaat
Kera Seeds ongetwijfeld een goede toekomst tegemoet.
Vooral omdat Kera Seeds gewoon het beste
vanuit Europa en de Verenigde Staten met
elkaar gecombineerd heeft. In de optiek van
Kera Seeds zitten in Europa en de Verenigde
Staten de beste veredelaars van de wereld,
en als je beide krachten met elkaar combi-
neert resulteert dat gewoon in topzaad, en
dat wil Kera Seeds graag bieden.
Extra dimensie
Populaire soorten als Amnesia en White
Widow krijgen daardoor een extra dimensie,
want met die toegevoegde inter-Atlantische
genetica krijg je net dat stukje extra wat je
nodig hebt. Het is niet voor niets dat ze bij
Kera Seeds het motto Grow in 2 the future
hebben. De Nieuwe Generatie Zaden is bij
hen in goede handen. Bovendien, wat niet
onbelangrijk is, houden ze de medicinale
kwaliteiten van de cannabisplant scherp in
het oog. Vandaar ook dat ze bewust de me-
dicinale kweker ook van hun aanbod willen
laten proteren.
Kera Classics
En dat aanbod liegt er niet om. Klassie-
Feminesed en AutoFlower
Het spreekt voor zich dat Kera extra
alert is op de laatste ontwikkelingen.
Daarom is het aanbod van Feminised
en AutoFlower ook groot. Bij de Femi-
nised kun je kiezen uit Power Plant,
Shiva Skunk, Critical Jack en Northern
Light. Bij de AutoFlower biedt het as-
sortiment Crazy Bud, Kera Matic, Kera
Dwarf en NLX Diamond.
Kera Seeds
www.keraseeds.com
info@keraseeds.com
Tel: 013 87 95 007
kers als Amnesia, Diesel, White Widow,
Northern Light, Afghan Kush, Skunk, Cri-
tical, Jack Herer en Super Silver Haze,
ze hebben van Kera allemaal een cross-
atlantic make over gekregen met uitste-
kende resultaten. En daar laten ze het bij
Kera Seeds niet bij, want met de nieuwe
lijn California Specials gooien ze er nog
een schepje bovenop. Wederom een top-
lijn met topkwaliteit.
Unieke kwaliteitsgarantie
Omdat ze zo overtuigd zijn van hun aan-
bod, biedt Kera Seeds een unieke kwa-
liteitsgarantie. Dan moet je sterk in je
schoenen staan, maar bij Kera zijn ze er-
van overtuigd dat ze topkwaliteit bieden.
Dus garanderen ze dat je altijd verse za-
den krijgt, dat je zaden altijd zullen ont-
kiemen, dat je de juiste genetica krijgt
(What you buy is what you get) en dat
de zaden altijd professioneel en discreet
verpakt zijn. Kortom, Kera Seeds is een
no-nonsense bedrijf waarvan we in de toe-
komst nog meer zullen horen.
78
Varg Veum op DVD
Vanuit Scandinavi worden we de laatste jaren verwend door
prachtige tv-series. Eerder schreven we over The Bridge,
maar ook The Killing en het politieke drama Borgen zijn van
hoge kwaliteit. Vanuit Noorwegen eist Varg Veum nu de
aandacht op.
Liefhebbers van crimeseries zullen zich
zeker vermaken met deze Noorse vari-
ant. Trond Espen Seim speelt de hoofdrol
als Varg Veum in een tweede reeks boek-
verlmingen van bestsellerauteur Gunnar
Staalesen. De serie heeft een scherp rand-
je, met een touch zwarte humor en soms
bloedstollende actiescnes. We volgen
de jonge, roekeloze en licht ontvlambare
Varg Veum, die niet langer werkzaam is
als priv-detective, maar een vaste baan
als onderwijzer heeft. Zijn leven is rusti-
ger geworden, maar een brute ontmoeting
met het verleden doet alles veranderen.
Zijn bittere vijand Het Mes wordt name-
lijk uit de gevangenis vrijgelaten. En Het
Mes is vastberaden om wraak te nemen
op Varg Veum, door wie hij achter de tra-
lies zat. Als snel is Veum verstrengeld in
een zaak waarbij hij gaat twijfelen aan
zijn eigen onschuld. Deel 1 (Teken aan de
wand) en deel 4 (Het uur van de wolf) van
dit tweede seizoen van Varg Veum zijn ook
in de bioscoop te zien. Maar je kunt het
hele tweede seizoen ook meteen via een
DVD-box thuis bekijken.
Chainsaw Lollipop
Look-A-Likes
In maart lazen jullie een artikel over Chainsaw Lollipop. Even
terug in de tijd, het gaat om een game waarbij het meisje
Juliet met een kettingzaag op zombies jaagt. Zombie-Hunter
in Zuurstok Rose, zetten we als kop boven dat artikel. Want
de knappe Juliet doet haar bloederige zombie-slachtpartijen
natuurlijk in een strak en weinig verhullend pakje.
Er is goed nieuws voor de fans van Juliet.
Want om de introductie van deze game ex-
tra te vieren (vanaf 14 juni verkrijgbaar),
organiseerde uitgever Warner Bros een
Nederlandse competitie voor Chainsaw Lol-
lipop Look-A-Likes. Als jullie dit nummer
lezen, is de winnares al bekend. Zij zal
eeuwige roem vergaren, plus een fotoshoot
voor het blad FHM. We laten jullie nog we-
ten wie de Nederlandse Lollipop is gewor-
den, maar hier alvast wat voorbeelden van
Jessica Nigri, die zichzelf al eerder als een
heuse Chainsaw Lollipop vermomde. We
kunnen niet wachten op de verlming van
deze nu al opzienbarende game

Dat wilde ik ook wel!
Mijn eerste keer mag misschien niet gel-
den als een eerste keer. Ik was toen 14 en
ik had een vriend op de middelbare school
die al een tijdje blowde. Op een dag vroeg
hij me in de pauze mee naar een pleintje
achter de school waar hij altijd ging blo-
wen. Dat wilde ik wel! Ik vond het idee
dat ik toen mijn eerste jointje ging roken
echt helemaal fantastisch. Pas een half
jaar later, toen ik het voor de tweede
keer deed en onderhand ook was begon-
nen met roken, kwam ik erachter dat ik
die eerste keer helemaal niet heb genha-
leerd en waarschijnlijk dus ook helemaal
niet stoned ben geweest. Maar dat maakt
de rest van die middag misschien nog wel
iets grappiger.
Gevoel
Voor mijn gevoel was ik namelijk wel echt
stoned! Of nou ja, stoned, ik wist natuurlijk
niet hoe je je behoorde te voelen, maar ik
voelde me wel heel anders. Waarschijnlijk
was dat de adrenaline die door mn lijf
stroomde, want ik heb ontzettend staan
stuiteren. Voordat de les weer begon heb
ik nog lang bij de WCs gestaan, water
in mn gezicht gegooid, lang in de spie-
gel gekeken of het niet aan me te zien
was, mn handen tig keer
gewassen en met heel
veel kauwgom in mn
mik de les ingegaan
in de hoop dat de le-
raar niks zou ruiken.
Placebo-effect
Ik had toen Geschiede-
nis en me achterin de
klas een beetje verstopt
onder mn petje. We kre-
gen allemaal dezelfde kaart-
jes uitgedeeld met daarop
een beschrijving van een
gebeurtenis en die moesten
we individueel in de juiste his-
torische volgorde leggen. Ik weet niet hoe
het kwam, maar na eerst lange tijd gieche-
len was ik daarna mijn aandacht en con-
centratie volledig kwijt. Misschien doordat
die adrenalineboost uit begon te werken
of misschien was er wel sprake van een
placebo-effect. Het kwam er in ieder geval
op neer dat toen de leraar aan mij vroeg:
En Willem, al klaar?, ik alleen het eerste
kaartje iets van tien keer opnieuw begon
te lezen en de leraar verschrikt aan bleef
staren zonder iets te zeggen.
Door: Diede Dracht
Willem is 21 jaar en studeert Algemene Sociale Weten-
schappen. Naast zijn studie werkt hij in de horeca en steekt
veel van zijn vrije tijd in de scouting. Willem sport graag,
heeft een passie voor muziek en voor zijn vriendin. Naast
al die dingen houdt hij, naar eigen zeggen, veel te weinig
tijd over.
79
Knetterhard spacen
Mijn echte eerste keer, dus met inhaleren,
is me veel minder bijgebleven dan die keer
op school. Waarschijnlijk omdat ik toen
een combinatie van alcohol en wiet
op had. Ik ging die avond namelijk
uit met een vriend. Mijn vriendin
zou later ook komen met weer wat
vriendinnen van haar. Die vriend
van mij was nog geen 16 en
kwam toen gelukkig met een val-
se ID-kaart binnen. In die tijd
mocht je in die club nog binnen
roken en blowen, dus dat deden
we dan ook. Ik had natuurlijk al
een paar biertjes op en na een paar
hijsjes van die joint ging ik twee of
drie minuten echt heerlijk. Ik heb
knetterhard staan spacen daar op de
muziek. Maar dat duurde dus maar
heel even. Nog voordat mijn vriendin
er was ben ik naar buiten gegaan en heb ik
daar om de hoek alles onder gekotst. Veel
en veel te lang bleef dat doorgaan. Ik heb
mijn vriend toen gedag gezegd en ben naar
huis gegaan.
Wat me toen verbaasde was dat ik me op
de ets eigenlijk al snel weer lekker ging
voelen. Ik heb verschrikkelijk hard moeten
lachen om hoe ik erbij moet hebben ge-
staan tijdens het kotsen. Toen ik eenmaal
thuis was had ik ontzettend honger gekre-
gen en ben ik met twee blikken tonijn, een
pot mayonaise, een heel warm hoofd en
samengeknepen oogjes op de bank Spon-
gebob Squarepants gaan zitten kijken.
Misschien was er wel sprake van een placebo-effect.
The Whistleblower
Regisseur:
Larysa Kondracki
Met: Rachel Weisz, David
Strathairn, Monica Bellucci
Kathryn Bolkovac (Weisz) is
een Amerikaanse politie-agen-
te die leeft voor haar werk. Na
een scheiding raakt ze zowel
haar man als dochter kwijt.
Om extra geld te verdienen,
waardoor ze later dichter bij de
nieuwe woonplaats van haar dochter kan wonen, meldt ze zich
aan bij de VN om mee te doen aan vredesoperaties in Bosni.
Maar daar stuit ze na onderzoek op een netwerk van prosti-
tutie en mensenhandel. Ze trekt bij haar meerderen aan de
bel, maar dan blijkt dat ook medewerkers van de VN schuldig
zijn aan corruptie, en soms zelfs verantwoordelijk zijn voor de
mensonterende behandeling van jonge Oost-Europese vrou-
wen. Als klokkenluider (Whistleblower) tracht ze hieraan een
eind te maken. Of dat zal lukken? Een uitstekende lm, die
(helaas) gebaseerd is op ware gebeurtenissen. Wel met een
zware Hollywoodsaus overgoten.
The Revenant
Regisseur:
D. Kerry Prior
Met: David Anders, Chris
Wylde, Louise Grifths
Vlak voordat soldaat Bart Gre-
gory (Anders) weer naar huis
mag, komt hij in Irak om. Zijn
vriendin Janet (Grifths) en
beste vriend Joey zijn kapot.
Maar echt dood blijkt Bart niet
te zijn. Daar komt Joey achter
wanneer zijn (inmiddels wel wat rottig ruikende) vriend op een
avond bij hem aanklopt. Wat is er van Bart geworden? Is hij
een zombie? Is hij een vampier? Of is hij iets daartussenin?
Hoe dan ook, met de wederopstanding van Bart begint een
tragikomische rollercoaster door het nachtleven van Los Ange-
les, waar Bart en Joey op zoek gaan naar slachtoffers om de
ontbinding van Bart nog een beetje tegen te gaan. Liefhebbers
van gore- en splattercomedies zullen veel plezier beleven aan
deze uitbundige variant, die bovendien een aantal originele en
verrassende elementen heeft. Sterk einde ook.
War of the Arrows
Regisseur:
Kim Han-min
Met: Park Hae-ill, Chae-won
Moon
War of the Arrows werd door
acht miljoen Koreanen beke-
ken. Terecht, want dit indruk-
wekkende epos slaagt op alle
fronten. Het verhaal speelt zich
af in de zeventiende eeuw. Ko-
rea wordt geteisterd door inval-
len vanuit Mantsjoerije. Nam-yi heeft de zorg over zijn zusje
Ja-in op zich genomen, nadat hun vader vermoord werd. Bij een
nieuwe invasie vele jaren later wordt ze echter ontvoerd, waar-
na Nam-yi alles doet om haar terug te halen. Dat levert 122 mi-
nuten actie en heel veel spanning op. Regisseur Han-min heeft
het Korea uit 1636 prachtig op het doek gebracht, en de acteurs
zijn in topvorm. Vooral een aantal van de bad guys, de gehar-
de krijgers uit Mantsjoerije, maken indruk. Ook hoofdrolspeler
Park Hae-il is goed op dreef. Maar wat de lm echt meerwaarde
geeft, zijn de prachtige cinematograsche beelden; nooit zijn
een afschietende pijlen zo zinderend in beeld gebracht. Het ein-
de doet aan Sergio Leone denken. Toplm.
Love
Regisseur:
William Eubank
Met: Gunner Wright,
Bradley Horne
Love is een uitermate ver-
vreemdende science ction
lm. Liefhebbers van Holly-
woodbombast moeten hier ver
vandaan blijven. Ontploffende
ruimteschepen of andere actie
is niet aanwezig; het gaat om
de sfeervolle (en prachtige) beelden, die worden ondersteund
door de soundtrack van Angels & Demons. Het verhaal richt
zich op wat eenzaamheid met mensen doet, en dat wij eigenlijk
allemaal noodzaak hebben aan menselijk contact. Daarvoor ge-
bruikt regisseur Eubank astronaut Lee Miller (Wright), die het
contact met aarde kwijtraakt en daardoor jarenlang in totale
eenzaamheid door de ruimte zweeft. Zijn relaas wordt vooraf-
gegaan door de ontdekking van een vreemd object tijdens de
Amerikaanse burgeroorlog. Beide gebeurtenissen hebben met
elkaar te maken, maar hoe? Zelfs na een vette Hazejoint lijkt
de meest trippy kijker dat antwoord schuldig te moeten blijven.
Desondanks, mooi om naar te kijken, dat wel
80
Door: Rob Tuinstra
81
tekst: Rob Tuinstra
Kleine boeken
met grote inhoud
Uitgeverij Taschen is gespecialiseerd in mooie en vaak
ook erg robuuste fotoboeken. Een formaat schaakbord (of
groter) is geen uitzondering. Maar of ze nu wel of niet de
crisis in gedachten hadden, ze gaan nu toch ook een keer
voor een kleinere uitgave. Maar let op, het gaat wel weer
om grote zaken.
Want in zowel The Little Book of Big
Breasts als The Little Book of Big Penis
hebben de samenstellers een uitgelezen
verzameling fotos van die vrouwelijke
en mannelijke lichaamsdelen gemaakt.
Om met de Grote Borsten te beginnen,
je vindt daar 150 (x 2) stuks van model-
len uit vroeger tijden. Je kunt zeggen,
dat waren de Gouden Jaren, want Grote
Borsten waren toen ook nog echt hele-
maal uit zichzelf groot. Hoe dan ook, na-
men van modellen uit de jaren 50, 60 en
70 als Michelle Angelo, Joan Brinkman,
Chesty Morgan of Norma Stitts zullen niet
iedereen iets zeggen, maar de getoonde
waren zijn 100% biologisch en natuurlijk.
John Holmes
Hetzelfde kunnen we zeggen voor het ge-
reedschap dat groot geschapen mannen
tonen in het equivalent The Little Book of
Big Penis. Daarin ook aandacht voor de
onvolprezen John Holmes. Deze fameuze
pornoster maakte in de jaren 70 veel in-
druk met zijn meest gelmde lichaams-
deel, maar dat weerhield hem er uitein-
delijk niet van om in de goot te eindigen.
Om aan een serie indrukwekkende fotos
te komen, vonden de samenstellers in de
archieven van de vroege gay porno-in-
dustrie ook heel wat geschikte modellen.
Nostalgisch
Beide boeken doen nogal nostalgisch aan.
Ten eerste natuurlijk omdat het om oude-
re fotos gaat, toen het schaamhaar nog
welig mocht tieren en het woord siliconen
(of mislukte implantaten) nog niet met
borsten in verband werd gebracht. Maar
ook omdat er met het internettijdperk
qua zoekopdrachten op Big Breasts of Big
Penis natuurlijk veel grotere, en nog veel
grotere exemplaren, en zelfs onnatuur-
lijk veel grotere niet meer normale op-
blaasversies op het net te vinden zijn. De
samenstellers van beide boeken lijken te
willen benadrukken dat het soms vroeger
toch echt beter was.
www.taschen.com
Advertentie index
Amaranta Seeds 60-61
Apollyon 51
Apollyon 13-14-15
Argus 41
Atami 83
ATK Agratrading 51
Auxine 7
Big Supplies 67
Bio Future 13-14-15
Bio Ibo / G-Power 82
Biologisch Groen 13-14-15
Bunkertje t 60-61
Canna 1
Canna 84
Caretops 13-14-15
Coffeeshop Cremers 60-61
Coffeeshop Relax 51
D&L 72-73
Deventer Trading 13-14-15
Dizzy Duck 60-61
Dizzy Duck 72-73
Dizzy Duck Heerenveen 72-73
Esara 72-73
Eurotuin 13-14-15
Green Earth Trading 13-14-15
Greenheaven & Arts 67
Greenhouse Davids 13-14-15
Guna Guna 60-61
Hacas 67
Hacas 72-73
Handelsonderneming Oud-Midden 13-14-15
Hennep Huis Het 13-14-15
Home Grow Zwarte Tulp Delft 13-14-15
Ion Quest 41
Keeper de 13-14-15
Kera Seeds 2
Ketama Trading 13-14-15
New Age Company 13-14-15
Notos 13-14-15
Ofce Green 13-14-15
Pascha 13-14-15
Polder de 13-14-15
PP Trading 41
Ramproducts 41
Royal Queen Seeds 25
Royal Queen Seeds 60-61
Seed Company the 13-14-15
Snail 67
T.C. Sloterdijkje 13-14-15
T.T.B. 13-14-15
TDM Trading 13-14-15
Thc 51
Top Vision 67
TuinCentrum Nootdorp 13-14-15
Upstairs 72-73
Whitetops 13-14-15
Highlife magazine Is een uitgave van:
Discover Publisher BV,
Postbus 362, 5460 AJ, Veghel,
Telefoon: 073-5498112,
Fax: 073-5479732
E-mail: info@highlife.nl
Hoofdredacteur: Rob Tuinstra
Aan dit nummer werkten mee:
Arnold Jorissen, Andr Beckers,
Mike de Leede, Marian Henderson, Nicole
Maalst, Karel Michiels, Michiel Panhuysen,
Jan Sennema, Arjan van Sorge, Peter van
Sparrentak, Wernard Bruining, Feije Wieringa
en vele anderen.
Redactie-adres:
Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam,
redactie@highlife.nl
Advertenties: Nancy en Daisy
Drukkerij: Corelio, Belgi
82
ATAHI B - T. +31 I 0! 73 52 2325 - WWW. ATAHI . C0H
$%.)%57%"a#5::,)*.
N
U

I
N

D
E

T
U
I
N
W
I
N
K
E
L

B
I
J

U

I
N

D
E

B
U
U
R
T
!
N
IE
U
W
J
A
S
J
E
!!! ...Z
E
L
F
D
E
K
W
A
L
IT
E
IT
!!!