Voorwoord van

de uitgever
De Nederlandse overheid
voert een liberaal beleid
t.a.v. cannabis. Het ge-
bruik van cannabis wordt in
de Nederlandse Opiumwet
niet strafbaar gesteld. Vele
gemeenten gedogen cof-
feeshops van waaruit hasj
en wiet worden verhandeld.
Met het gedogen van deze
coffeeshops heeft de over-
heid een goede scheiding
van de drugsmarkten we-
ten te bereiken. Zon n
miljoen blowers weten de
weg naar de coffeeshop te
vinden of voorzien d.m.v.
kleinschalige hennepteelt in
hun eigen gebruik. De can-
nabisconsument is de sa-
menleving op geen enkele
wijze tot last. Hij wordt in
ons land dan ook terecht
niet als een crimineel be-
handeld. Sommige politici
en vertegenwoordigers van
het openbaar bestuur zijn
groot voorstander van het
legaliseren van cannabis.
Aan legalisatie gaat ge-
woonlijk een lange periode
van normalisatie vooraf. De
uitgever hoopt middels het
blad Highlife het publiek
te informeren en hiermee
een positieve bijdrage te
leveren aan de normalisatie
van cannabis. In zijn blad
geeft hij zowel voor- als
tegenstanders van canna-
bis de ruimte hun mening
te ventileren. Dit betekent
niet dat de uitgever het met
de inhoud van alle artikelen
of advertenties eens is. De
uitgever distantieert zich
uitdrukkelijk van gepubli-
ceerde uitlatingen of afbeel-
dingen die de indruk wek-
ken dat er reclame wordt
gemaakt voor het gebruik
of productie van cannabis.
Niets uit deze uitgave mag
op welke wijze dan ook ver-
menigvuldigd of overgeno-
men worden zonder voor-
afgaande toestemming van
de uitgever en de andere
auteursrechthebbenden.
De uitgever kan niet aanspra-
kelijk worden gesteld voor de
inhoud en/of de doelstelling
van de advertenties.
De redactie neemt geen en-
kele verantwoording voor
ongevraagde inzendingen.
Search and
Destroy
In het vorige nummer schreef ik een schertsend voorwoord over het niet-
bestaande land Absurdistan. Nadat burgemeester Bruls uit Venlo over de
halsstarrige houding van Ivo wietpas Opstelten had geroepen dat wij niet in
Absurdistan wonen, fantaseerde ik wat verder over dat niet-bestaande land.
Maar de werkelijkheid blijkt altijd nog erger te kunnen
3
Want onlangs werd bekend dat Absurdistan bin-
nenkort wel eens vanuit de ruimte aangevallen
zou kunnen worden. Het zit namelijk zo. Elk voor-
jaar wordt Absurdistan bedreigd. Want tussen de
vele zo waardevolle masvelden, waarvan bijna de
hele oogst linea recta als veevoer naar de bio-in-
dustrie gaat, staan wel eens wat cannabisplanten.
Dit kan en mag niet, en het is natuurlijk niet te
tolereren in ons eigen Absurdistan.
Vandaar dat enkele jaren geleden een project werd
opgezet. Dat heette Het Groene Goud. Dat was
grappig bedoeld, want Het Witte Goud in Absurdi-
stan, dat was de aspergeteelt. Dus heette de can-
nabisteelt Het Groene Goud. De overheid, geil op
succes tegen de criminele cannabisplant, pompte
een ink aantal miljoenen in dat project. Helikop-
ters vlogen af en aan om wietplanten op te spo-
ren, en dat had resultaat. Ik citeer: In 2010 zijn
er tijdens de controles op de koude grond (voor-
namelijk masvelden) aanzienlijk minder hennep-
planten aangetroffen dan in 2009. Waar er in 2009
nog 45.000 hennepplanten werden aangetroffen,
hebben we in 2010 in totaal 5308 hennepplanten
vroegtijdig opgespoord en vernietigd.
Alleen de taal al, opgespoord en vernietigd, Search
and Destroy, want zon gevaarlijke plant, die wil
je niet in Absurdistan. Logisch dus dat je dan een
totale vernietigingsoorlog wil beginnen. Daarom
gaat de ESA (European Space Agency) vanaf het
voorjaar met satellieten naar verstopte wietplan-
ten in de masvelden speuren. Een citaat uit een
lokale krant: Het ruimtebureau test verschillende
observatiemethoden om te onderzoeken welke het
meest effectief is. Daarvoor gebruikt de ESA onder
meer high resolution multispectrale instrumenten,
bedoeld om afwijkingen in velden waar te nemen.
Daarnaast worden innovatieve sensoren getest.
En van mijn favoriete lms is Enemy of the State,
waarin satellieten iedereen kunnen opsporen en af-
luisteren. Die lm is uit 1998, en veel mensen von-
den het maar overdreven. Maar wat denk je dat die
satellieten anno nu kunnen? Het is de natte droom
van types als Opstelten en Teeven, die in en ach-
ter elke cannabisplant een staatsvijand zien. Ik zie
de gedroomde science ction-lm al voor me. -ohn
Goodman (Ivo Opstelten): Damned Fred, theres
another cannabis plant in Absurdistan. I say, lets
nuke the bastard! Philip Seymour Hoffman (Fred
Teeven): Will do, Ivo. Gedroomde regisseur is
Paul Verhoeven, die heeft voldoende sardonische
humor om er een heuse blockbuster (Star Wars on
Weed) van te maken.
Maar genoeg hierover. Laten we 2011 positief afslui-
ten. Want dit is het laatste nummer van deze jaar-
gang. En het was een unieke jaargang, want niet
alleen vierde Highlife het 20-jarig bestaan, maar
verschenen we ook voor het eerst in onze geschie-
denis maandelijks. En om het feest rond ons 20-ja-
rig jubileum helemaal compleet te maken,
maken we onze digitale come back. Het
Highlife Internet Team heeft onze website
www.highlife.nl ink onder handen geno-
men. Nu al kun je de laatste edities van
Highlife digitaal bekijken of downloaden,
en natuurlijk vind je er actueel nieuws.
In de nabije toekomst wordt de site nog
verder uitgebouwd, en zullen we ook via
sociale media van ons laten horen. Meer
daarover in de komende nummers.
Tot slot wensen we jullie zoals gebruikelijk
veel leesplezier. En natuurlijk wensen we
jullie een voorspoedig en vooral ook ge-
zond 2012. Tot volgend jaar!
Rob Tuinstra
Henk van Straten
Een man. Een enorme lul. En heel erg veel
BN-ers. Dat is de reclametekst voor de sati-
rische roman Superlul van Henk van Straten.
De hoofdpersoon (een boerenzoon uit Sint
Hordusgestel) is bedeeld met een lul zo dik
als twee vuisten, 10 kilo zwaar en als hij op
de rand van zn bed zit, ligt het gigantische
ding voor het grootste deel op de grond
Had Jack Herer ongelijk?
Vraag een cannabisactivist waarom marihu-
ana ooit illegaal is geworden, en de kans is
groot dat je een versie van Jack Herers hen-
nepcomplot te horen krijgt. Want het is bijna
een dogma dat het hennepverbod uit 1937
het resultaat is van een duistere samenzwe-
ring tussen chemieconcern DuPont en media-
magnaat Hearst. Maar klopt dat wel?
Sef: Niet bang om
te falen
Rapper Sef heeft net een nieuw album uit,
De Leven. Ja, het is Het Leven natuurlijk,
maar voor Yousef Gnaoui (1984) is het toch
echt geen taalfout. Zon titel valt in ieder
geval op, en zo ook de muziek. Sef vertelt:
Ik wilde wat in mn eentje doen. Kijken of
ik het kon, mezelf bewijzen. En ik ben heel
eigenwijs, tot op het koppige af.
11
12
5
Freddie Mercury
Highlife sprak met Lesley-Ann Jones, niet
alleen een goede vriend van Queen-zanger
Freddie Mercury, maar ook de schrijfster van
een mooie biograe over de zanger: Zijn
credo was; ik wil van alles het beste, en ie-
dereen mag ervan mee genieten. De fees-
ten van Queen met bergen coke, tientallen
hoeren en de beste dranken waren legenda-
risch. En wat is daar wat mis mee?
Expeditie in Suriname
Begin 1900 vertoont de kaart van Suri-
name nog talloze witte, onontdekte plekken.
Nederland zendt acht expedities uit om de
binnenlanden te ontdekken. Twee staan onder
leiding van Johan Eilerts de Haan, een ontdek-
kingsreiziger uit Friesland. In 1910 sterft hij
aan malaria en wordt midden in de jungle
begraven. Honderd jaar later gaat een ver
familielid op zoek naar dat graf.
Deborah Bruin
Deborah Bruin, dochter van de Rotterdamse
coffeeshopeigenaresse Myranda Bruin, stu-
deerde cum laude af. Ze schreef een scriptie
over de ontwikkeling van het coffeeshop-
beleid, waarvoor ze een 9 kreeg. Deborah
heeft zelf zeven jaar in een coffeeshop ge-
werkt. Daardoor heeft ze een goed beeld
gekregen hoe het er in de praktijk van de
coffeeshopwereld aan toe gaat.
46 62 37
22 32 20
Features:
Superlul: Henk van Straten 20
Sef: Niet bang om te falen 22
Vormgevers Machine 26
Had Jack Herer ongelijk? 32
Freddie Mercury 37
Afstuderen op coffeeshops 46
Mediwiet: Ineens zonder pijn 52
Hele aparte hotels 54
Logboek VOC 56
Expeditie in Suriname 62
High Times Cannabis Cup 68
Animal Cops komen in actie 70
Kweek:
Product Flash 11
Wietfoto 36
Groen vraagt van zich af 44
Shopreviews 75
Rubrieken:
Voorwoord 3
Inhoudsopgave 5
Nicole Maalst 6
Flash 7
Andr Beckers 8
C-Man 16
High Weirdness 17
High Gadgets 42
Muziek terwijl u blowt 50
Brievenrubriek 57
Smokescreen 59
Spannende boeken 66
Games 76
Grabbelton 80
En verder:
Nieuwe website Highlife 19
Portret van een blower: Fabian 31
Stelling: P for president 35
Altijd goed: Gary Oldman 49
Dodelijk stof 58
Kopenhagen wil legaliseren 67
En nog veel meer...
6
Column
De vergeten
oplossing
Den Haag, 8 november 2011. Tijdens het vragenuurtje stelt
Boris van der Ham (D66) een aantal kritische vragen aan
minister Opstelten over de wietpas. Hij geeft aan dat veel
mensen in de grensregios zich zorgen maken over illegale
straatdealers. Dat is het probleem, en niet de coffeeshops.
Zij zijn bang dat de overlast van de straatdealers groter zal
worden wanneer de wietpas wordt ingevoerd.
Hij vraagt de minister daarom of hij bur-
gemeesters de ruimte wil geven om hun
eigen beleid te voeren. Van der Ham ver-
wijst naar de protesten van Brabantse en
Limburgse gemeenten die ervoor bedan-
ken om als proeftuin te dienen voor een
experiment met de wietpas.
Een stille dood
Opstelten lijkt steeds meer terrein te ver-
liezen met zijn pasjesplan. De Brabanders
en Limburgers hebben inmiddels uitstel
gekregen. De minister heeft echter het
gevoel dat ze er met een paar gesprekken
wel uitkomen Zelf hoop ik dat de wietpas
een stille dood zal sterven. Van uitstel komt
afstel. Alleen drie Zeeuwse burgemeesters
zijn vooralsnog bereid om mee te werken
aan een experiment met de wietpas. O
nee, sorry, clubpas heet dat ding tegen-
woordig. Waarschijnlijk hebben juristen de
minister eindelijk aan het verstand weten
te peuteren dat een wietpas juridisch ge-
zien helemaal niet kan. Daarom spreekt hij
nu over een clubpas: De betrokken onder-
nemer draagt namelijk de verantwoorde-
lijkheid voor de leden en de besloten club.
Hij wordt daarop gecontroleerd door de
burgemeester en de politie.
Niets nieuws
Ongeveer tegelijkertijd met het bericht
over het vragenuurtje kreeg ik een mail
over een gezamenlijke brief van de Ven-
lose coffeeshops. De vergeten oplossing
staat er in het briefhoofd. In die brief
wijzen ze erop dat n van de Venlose
coffeeshops al sinds 1994 een besloten
clubsysteem met een clubpas hanteert.
Drie andere Venlose coffeeshoponder-
nemers volgden begin jaren 2000. Met
andere woorden, de clubpas is helemaal
niks nieuws. Hij bestaat al lang. Zij vin-
den het verplicht stellen van een clubpas
daarom een goed plan. Ze zetten echter
vraagtekens bij de manier van invullen.
Volgens de Limburgse ondernemers is de
clubpas een uitstekend middel om het ge-
drag van mensen zo te beheersen dat er
geen overlast ontstaat. Maar zon clubpas
heeft geen effect op de vraag naar can-
nabis. En dat lijkt nou precies wel het
doel van de minister. Die hoopt daarmee
de vraag naar cannabis terug te dringen.
Letterlijk schrijven de Venlose coffeeshop-
ondernemers in hun brief: Als instrument
wordt de clubpas in plaats van een hamer
waarmee een spijker op de kop geslagen
wordt tot een hamer waarmee op eigen
vingers wordt geslagen. Wij voorspellen U,
dit gaat pijn doen.
Huisregels
Ik moet ineens denken aan de AHOJ-G cri-
teria die in 1994 als landelijke richtlijnen
voor coffeeshops zijn aangenomen. Die
golden toen al jarenlang als huisregels in
Amsterdamse coffeeshops. En zijn dus ook
overgenomen uit de bestaande praktijk.
Het zou mij niet verbazen als de wietpas
inderdaad uiteindelijk gewoon een clubpas
wordt, zoals die nu al in verschillende cof-
feeshops in den lande bestaat. Eigenlijk is
dat een sterk uitgeklede wietpas, waarbij
de geregistreerde gegevens niet terug te
herleiden zijn naar een specieke persoon.
Niet op naam
De clubpas die nu al in coffeeshops wordt
gebruikt, staat niet per se op naam. Bij
aanschaf van de pas wordt gecontroleerd
of je inderdaad 18 jaar bent aan de hand
van een paspoort. Maar daarna kun je ge-
woon een nickname doorgeven. De pas
wordt gekoppeld aan een vingerafdruk of
een foto, zodat een ander niet jouw pas
kan gebruiken. De gegevens zijn uitslui-
tend toegankelijk voor de coffeeshop zelf
en niet voor derden. Zo hoort dat ook bij
een besloten club, lijkt mij. Bij de huidige
pasjessystemen worden alleen blowers
geweerd die zich niet gedragen en over-
last veroorzaken. Er is geen maximum
aantal pasjes en coffeeshopbezoekers
worden ook niet geweerd op basis van na-
tionaliteit of woonplaats.
Laten we hopen dat de geschiedenis zich
herhaalt en dat het Venlose clubmodel
als voorbeeld voor de rest van Nederland
gaat dienen. Het enige probleem is dan
nog dat het net moet lijken alsof deze ver-
geten oplossing uit de koker van Opstel-
ten zelf komt. Maar ik heb het gevoel dat
we daar wel uitkomen
Opstelten lijkt steeds meer terrein
te verliezen met zijn pasjesplan.
Politie verstoort
Cannabis Cup
De internationale cannabiswereld was eind november
even in rep en roer, nadat de Amsterdamse politie een
inval deed tijdens de High Times Cannabis Cup. Meer
dan honderd agenten doken plotseling op in evene-
mentenhal Borchland om bezoekers te fouilleren en
stands te doorzoeken. Vooral in Amerika deed de in-
val veel stof opwaaien; het imago van Amsterdam als
Cannabis Capital kreeg een inke klap te verwerken.
De VOC (Vereniging voor Ophefng van het Cannabis-
verbod) veroordeelde de inval als spierballenvertoon
die helaas symptomatisch is voor een klimaat waarin
cannabis en coffeeshops structureel worden gede-
moniseerd. De Amsterdamse politie meldde later dat
het slechts om een controle ging. Meer over de High
Times Cannabis Cup vanaf pagina 68.
(foto: DNA Genetics)
Zwitsers mogen 4
planten kweken
In een deel van Zwitserland mogen inwoners vanaf 1 janu-
ari vier wietplanten per persoon kweken. Het gaat om vier
Zwitserse kantons die tegen de Franse grens aanliggen.
Met deze stap wil de regionale overheid er voor zorgen dat
blowers niet langer afhankelijk zijn van criminele netwer-
ken voor hun wietgebruik.
Satelliet gaat naar Lim-
burgse wiet speuren
De Oorlog tegen Wiet is een nieuw stadium ingegaan.
Geloof het of niet, maar het is de bedoeling dat sa-
tellieten gaan speuren naar wietplanten in Limburgse
masvelden. Het zou gaan om een experiment, waarbij
satellieten van de ESA (European Space Agency) vanaf
het voorjaar van 2012 worden ingezet. Er zou voor
Limburg zijn gekozen omdat daar in het kader van de
operatie Het Groene Goud al eerder vanuit de lucht
met helikopters naar wiet is gezocht. Daarmee zou
waardevol referentiemateriaal voor het nieuwe ruim-
teonderzoek beschikbaar zijn.
Rihanna in coffeeshops
Tijdens haar Euro-
pese tournee was Ri-
hanna net als zoveel
andere wereldsterren
erg genteresseerd
in de Nederlandse
coffeeshops. Een be-
zoekje aan enige Am-
sterdamse shops stond
dan ook prominent op
het programma. Wel-
licht is Rihanna een van
de laatste internationale
beroemdheden die daar
lekker een jointje mag
roken. Want na de mo-
gelijke invoering van Op-
steltens wietpas zijn cof-
feeshops immers alleen nog maar toegankelijk voor
Nederlanders met een wietpas. Bedankt Ivo, ook na-
mens de internationale jetset.
7
8

Aan ieder nadeel
kleeft een voordeel
Ons kabinet heeft de afgelopen maanden duidelijk gemaakt
dat het coffeeshopbeleid ingrijpend zal worden gewijzigd.
Laat ik beginnen met het goede nieuws. Zelfs dit kabinet
maakt geen einde aan het gedoogbeleid! Coffeeshops
hebben hun maatschappelijk nut bewezen, maar daar mag
niet iedereen meer van proteren.
Het kabinet wil dat het klantenbestand van
de coffeeshops wordt beperkt tot maximaal
2000 vaste klanten. De klanten moeten in
Nederland woonachtig zijn en zich als clublid
laten registreren. Met ingang van 1 januari
2012 zou dit moeten gelden voor de coffee-
shops in de provincies Limburg, Noord-Bra-
bant en Zeeland, maar uitstel zou volgens
de minister ook mogelijk kunnen zijn.
Unieke kans
Later zou per 1 januari 2013 de rest van het
land aan de beurt zijn. Aan een antwoord op
de vragen welke gegevens moeten worden
geregistreerd, hoe deze moeten worden be-
waard en beveiligd, en aan wie met welk
doel inzage in de geregistreerde gegevens
kan worden verstrekt, waagt het kabinet
zich niet. Dat is de verantwoordelijkheid
van de coffeeshophouder. Naleving van de
privacywetgeving krijgt geen aandacht.
Het weren van buitenlanders uit de coffee-
shops leidt tot kleinere coffeeshops. Dat
biedt de unieke kans eindelijk ook de be-
voorrading te regelen. Het is opvallend dat
het kabinet hiervoor nog geen enkel plan
heeft gepresenteerd. Als het kabinet echt
wil bereiken dat het buitenland geen hinder
van ons gedoogbeleid ondervindt, moet de
achterdeur worden geregeld.
Logische feiten
Tijdens de behandeling van de zaak tegen
de Maastrichtse coffeeshop Easy Going te
Luxemburg stelden de rechters van het Hof
van Justitie van de Europese Unie diverse
vragen over de bevoorrading van de Neder-
landse coffeeshops. Hoe is die bevoorrading
geregeld? Wie teelt de wiet die vanuit de cof-
feeshops wordt verkocht? Met het antwoord
dat dit in het beleid niet geregeld is, werd
geen genoegen genomen. De rechters som-
den de logische feiten op. De coffeeshops
zijn open, verkopen dagelijks aanzienlijke
hoeveelheden cannabis en moeten dus wor-
den bevoorraad. De Nederlandse regering
weet dat ook. Wie verzorgt de bevoorrading
en waar komen die cannabisproducten van-
daan? Is dat door de Nederlandse regering
dan niet onderzocht? Wordt dit niet gecon-
troleerd? De vertegenwoordigers van de
Nederlandse regering konden deze vragen
ondanks aandringen van de rechters niet
beantwoorden. Een incompleet beleid valt
eenvoudigweg niet uit te leggen. Niet in ei-
gen land, maar zeker niet in het buitenland.
Gedoogde teelt
De vertegenwoordigers van Belgi en
Duitsland maakten duidelijk dat in hun land
veelvuldig sprake zou zijn van het telen
van hennep om coffeeshops in Nederland
te kunnen bevoorraden. Nederlandse wiet-
kwekers zouden als gevolg van het stren-
ge opsporingsbeleid rondom hennepteelt
veelvuldig uitwijken naar onze buurlanden
die daarvan hinder ondervinden.
Het kabinet kan deze in Luxemburg aan de
orde gestelde problematiek heel eenvoudig
oplossen door de coffeeshophouders ruimte
te bieden voor gedoogde teelt ter bevoor-
rading van hun kleine en meer beheers-
bare coffeeshops. Daarmee komt dan een
einde aan de teelt over de grens. Van die
teelt staat dan vast dat deze niets van doen
heeft met de Nederlandse coffeeshops. De
Schengen-uitvoeringsovereenkomst kan
als juridische basis dienen voor het ge-
dogen van de teelt door gedoogde klein-
schalige coffeeshops. De coffeeshophouder
produceert dan in eigen beheer hetgeen hij
aan zijn klanten verkoopt. De overheid kan
in het gedoogbeleid kwaliteitseisen stellen
aan de te produceren cannabis. Denk daar-
bij niet alleen aan THC-gehaltes, het ge-
bruik van groei- en bestrijdingsmiddelen,
maar ook aan de arbeidsomstandigheden.
Je kan op die manier als coffeeshophouder
en overheid met een hand op het hart stel-
len dat de gedoogde coffeeshop niet afhan-
kelijk is van criminaliteit aan de achterdeur.
Reguleren!
Bijkomend voordeel is dat de overheid de
belastingnadelen die kleven aan het ver-
kleinen van de coffeeshops kan compense-
ren door de bevoorrading te reguleren. De
omzet van de meeste coffeeshops zal na in-
voering van de maatregelen gaan kelderen.
Minder winst is minder belastinginkomsten.
De coffeeshops die met een enorme daling
van inkomsten worden geconfronteerd,
zullen personeel moeten gaan ontslaan.
Deze arbeiders zijn dan aangewezen op
uitkeringen. Deze ontslaggolf kan worden
voorkomen door de verkoopmedewer-
kers een baan als productiemedewerker
aan te bieden. Je betrekt dan mensen bij
de productie die de verkoopmarkt op hun
duimpje kennen. De productiekosten bij
gedoogde teelt liggen lager dan de prijzen
die nu op de illegale markt worden betaald.
Dat betekent dat een gedoogde productie
zal leiden tot een hogere brutowinstmarge.
Kortom, reguleren die teelt!
Mr drs. Andre Beckers
Advocaat te Maastricht
www.beckersbergmans.nl
Een incompleet beleid
valt eenvoudigweg niet
uit te leggen. Niet in
eigen land, maar zeker
niet in het buitenland.
ATAHI B - T. +31 I 0! 73 52 2325 - WWW. ATAHI . C0H
$%.)%57%"a#5::,)*.
N
U

I
N

D
E

T
U
I
N
W
I
N
K
E
L

B
I
J

U

I
N

D
E

B
U
U
R
T
!
N
IE
U
W
J
A
S
J
E
!!! ...Z
E
L
F
D
E
K
W
A
L
IT
E
IT
!!!
Oostenrijkers blowen
steeds meer
De joint wordt steeds meer salonfhig in Oostenrijk.
Volgens het laatste onderzoek van het Oostenrijkse
ministerie van volksgezondheid heeft een op de vijf
Oostenrijkers tussen 15 en 59 jaar al eens hasj
geprobeerd. Van de jongeren tussen 15 en 24 is het
zelfs 30 tot 40 procent. Een inke stijging ten op-
zichte van 2010, toen nog krap 26 procent wel eens
had geblowd. De reden voor de opmerkelijke stijging
zou zijn dat het taboe rond het roken van cannabis is
weggevallen. Die stijging gaat overigens ook op voor
het aantal cannabiskwekerijen.
Poepplicht
Ofwel beschikt Baba Suwe over een bijzonder trage spijsver-
tering, ofwel de Nigeriaanse douane heeft het helemaal bij
het verkeerde eind. Toen Suwe het land wilde verlaten voor
een reis naar Parijs werd er volgens de douane met een scan-
ner iets verdachts in zijn lichaam gesignaleerd. Sindsdien
zit de in Nigeria razend populaire komiek en acteur al twee
weken op de pot, maar van drugs is nog steeds geen spoor.
De Nigeriaanse autori-
teiten staan onder grote
internationale druk iets
te doen aan de drugs-
handel. Het mysterieuze
object in Suwes darmen
leek een uitgelezen
kans eindelijk in actie
te komen. Inmiddels
wordt op de Nigeriaanse
televisie door analisten
en artsen vrijwel dage-
lijks en met grote ernst
gespeculeerd over de
darmbewegingen van
de acteur. Komt-ie wel
of komt-ie niet?
Pokerkampioen
gaat groen
World Series Poker kampioen Al Krux schepte altijd graag op
over zijn vermogen zijn tegenstanders te kunnen lezen. In het
lezen van verraders in zijn priv-omgeving is hij een stuk min-
der bedreven, want na een ano-
niem kliktelefoontje kreeg de
Krux-residentie bezoek van de
politie, die er 90 cannabisplan-
ten en 5000 onverklaarbare
dollars in cash aantrof. Poker-
spotters reageren verslagen
op de ondergang van Krux,
die zich uit de goot opwerkte
tot miljonair, en nu kennelijk
de weg terug is ingeslagen.
Lifetime Award voor
John Sinclair
De vierde High Times Lester Grinspoon Lifetime Achievement
Award werd dit jaar uitgereikt aan John Sinclair. De in Am-
sterdam woonachtige Sinclair was ooit manager van proto-
punkgroep MC5 en oprichter van de White Panthers, een groep
militante blanke activisten die zich solidair verklaarden met de
Black Panthers. Nadat hij in 1969 twee joints aan undercover-
agenten had gegeven, werd Sinclair tot tien jaar gevangenis-
straf veroordeeld. John Lennon schreef naar aanleiding daar-
van de protestsong John Sinclair, en organiseerde in 1971 de
John Sinclair Freedom Rally, waar vele sterren uit die jaren hun
steun betuigden. Drie dagen na de happening werd Sinclairs
veroordeling ongrondwettelijk verklaard en kwam hij op vrije
voeten. Sindsdien geniet hij de status van cannabismartelaar,
ook al omdat zijn zaak grote invloed heeft gehad op de latere
cannabispolitiek in zijn thuisstaat Michigan.
10
11
Bcuzz: 1 compoment voeding
Speciaal voor kalkrijke substraten heeft Atami al
geruime tijd de Bcuzz 1 component voeding in het
assortiment. Dit is een professionele complete bio-
minerale voeding met een uitgebalanceerde NPK-ver-
houding. De Bcuzz 1 component voeding bevat rood
ijzerchelaat, wat zorgt voor een goede opneembaar-
heid van voeding door de plant, daarnaast bevat het
geen ballaststoffen.
De relatief hoge NPK-verhouding heeft als resultaat
dat het een voeding is die makkelijk te sturen is in
combinatie met boosters en stimulatoren. De 1 com-
ponent voeding kan de gehele cyclus gebruikt worden,
ondersteunt de bloeicyclus van uw gewas en zorgt
daarnaast voor een gezond bodemleven. Kortom; een
ideale voeding die makkelijk is in gebruik, op diverse
soorten kalkrijke substraten toepasbaar is en daar-
naast ook nog eens zuinig is in gebruik.
www.atami.com
NFT-Aqua SuperMix is een bio-minerale n component meststof
speciaal samengesteld voor mediumvrije kweeksystemen. Groei en
bloei n A en B zijn gecombineerd tot n product, dus dit maakt
het kweken wel hl eenvoudig.
Deze meststof bestaat uit:
macro elementen zoals NO
3
, NH
4
, NH
2
, SO
4
, P, K, Ca, Mg en Si.
micro elementen in chelaatvorm zoals Fe, Mn, Zn, B, Cu en Mo
vitaliserende plantenextracten.
Bovenstaande elementen zijn volkomen zuiver, van natuurlijke
oorsprong en vrij van ballaststoffen. Hierdoor is deze meststof
snel opneembaar en kan met een lage EC volstaan worden, dit
is vooral van belang bij het kweken in substraatloze systemen.
NFT-Aqua SuperMix stimuleert actief de wortelvorming, voor-
komt uitdroging en voorziet in de complete bemesting tijdens
groei zowel als bloei. In de bloeiperiode moet PK 13-14 als
Superbloeier xtra toegevoegd worden.
Hoewel deze meststof door de toepassing van chelaten zo goed
als pH-onafhankelijk is, kan het in extreme gevallen nodig zijn de
pH te stellen. Dit wordt bij voorkeur gedaan met fosforzuur. Aan-
bevolen pH is 5,8 (5,5-6,5). (controleer de pH-meter nmaal per
maand met de daarvoor bestemde ijkvloeistoffen)
Om besmetting te minimaliseren, wordt aanbevolen het voe-
dingsvat nmaal per week te verschonen. Zorg steeds voor
een zuiver voedingsvat. Indien n plant last heeft van schim-
mels, virussen of wortelvretende insecten, zal spoedig je hele
tuin hiervan last krijgen. Daarom is het van belang voldoende
BN-Zym en TML te doseren, dat kan mogelijke problemen voor-
komen of controleerbaar houden. In gebieden met een laag
kalk cijfer (zacht water) dient Ca 15 toegevoegd te worden.
Gebruik steeds de aanbevolen verzorgingsmiddelen, dit zal een
TOP resultaat opleveren.
DOSERING: continu in het voedingsvat 400-500 ml. per 100 liter
water. In de eerste week van de groei kan opgestart worden met
een lagere dosering. Bouw in die teeltfase de dosering op van 200
ml. naar 400 ml. Vanaf de tweede week is de volle dosering nodig
om de planten te voorzien van de optimale hoeveelheid voeding.
www.bionova.nl
NFT-Aqua SuperMix: Minerale meststof
Cannabisgenoom
ontsluierd
Een team Canadese
onderzoekers van de
Universiteit van Toronto
heeft voor het eerst
het genoom van de
cannabisplant in kaart
gebracht. Hoewel al van
ruim twintig landbouw-
gewassen het genoom is
blootgelegd, is cannabis de eerste medicinale plant
waarbij dat gebeurt. Voor wie niet direct paraat
heeft wat een genoom precies is, Wikipedia zegt
er het volgende over: Het genoom van een orga-
nisme omvat n complete set van chromosomen.
In een somatische cel van een diplode organisme
komen twee sets chromosomen voor. Het genoom
beschrijft aldus de combinatie van alle erfelijke
factoren, het legt het genotype voor alle eigen-
schappen vast. Juist ja. In ieder geval denken de
onderzoekers dat het onderzoek van groot belang
is voor het beantwoorden van elementaire vragen
over de biologie van de plant en de verdere ontwik-
keling van de talloze toepassingen ervan.
Van medicijn tot
illegale drug
In de New Yorkse Coo-
per Gallery werd deze
maand de tentoonstel-
ling PHARMA geopend.
De tentoonstelling is
bedoeld om de impact
van grasche vormgeving
op de farmaceutische
industrie bloot te leggen.
De collectie, met o.a.
werk van Andy Warhol, il-
lustreert hoe de farmaceu-
tische reclame zich door de
jaren heen steeds meer is
gaan richten op consumen-
ten in plaats van op medici.
Guiness joint of records
Je kunt mensen wel verbieden wiet te roken met meer dan
15% THC, maar dan onderschat je de vindingrijkheid van
blowers. Die weten overal wel een mouw, of in dit geval 13
joints, aan te passen.
Flippe(re)n met Frank
Na twee jaar in sluimertoestand te hebben doorgebracht is
de Britse online drugsvoorlichtingscampagne Talk to Frank
nieuw leven ingeblazen (www.talktofrank.com). De site heeft
een obligate restyling ondergaan, waarbij royaal gebruik is
gemaakt van de copy & paste functie. Opmerkelijkste nieuwe
feature is het spel Spliff Pinball, een ipperspel dat beoogt de
blower zoveel schrik aan te jagen dat hij de spliff voortaan
wel laat liggen. Dat wil niet erg lukken. Het idee is om de
bal tegen een bijna niet te missen brein aan te hengsten en
zo hersenschade te veroorzaken net als bij het roken van
een joint, snap je wel. Helaas is het spel gruwelijk traag en
bovendien sukkelt de bal regelmatig dwars door de ippers
heen. Die ippers zijn overigens het aardigste van het hele
spel: brandende joints die een rookwolkje afgeven als het je
eindelijk lukt de bal te raken. Gemiste kans.
12
shopreview
Coffeeshop Rokade, Hengelo
Rokade is vanaf day one al ruim 20 jaar
een begrip in Hengelo en de wijde omtrek.
Op 85 m
2
vind je een constante kwaliteit,
vriendelijke, snelle bediening, goede
muziek, gratis wi, goede ecologische
kofe, vers afgewogen producten,
airconditioning, pinnen, een leestafel met
alle kranten, goede sfeer, allemaal zaken
die bij een professionele coffeeshop anno
2011 horen. Rokade, is een licht en kleurig
ingerichte zaak met aandacht voor de
klant, aandacht voor kunst, hartje centrum
gelegen en weet al jaren een gemleerd
publiek te trekken. Kijk op de website voor parkeermogelijkheden!
Coffeeshop Rokade Deldenerstraat 14, 7551AE, Hengelo
Tel.: 074-2502377
Dagelijks geopend van 12:00 tot 0:00
www.coffeeshoprokade.nl
16
Column
Al moet ik er op mijn blote knien naar toe kruipen! Ex-crimineel
Klaas ging alleen al bij de gedachte Walter Trout nog eens te
zien spelen helemaal uit zijn dak. Die man prt met zijn gitaar!
bleef hij maar herhalen. Er was geen twijfel mogelijk, Trout was
de enige aardbewoner die aanspraak kon maken op de troon
waar ooit Zijne Hoogheid Jimi Hendrix op had gezeten.
Klaas uitnodiging om in Belgi een optre-
den van de bluesgitarist bij te wonen had ik
me dan ook niet laten ontgaan. Op google
zag ik dat Trout een zwaarlijvige, hevig zwe-
tende en bovendien lelijke man was. De lust
om een live-registratie op YouTube te chec-
ken verging me direct.
Station Dolhain-Gileppes
Station Dolhain-Gileppes bestond uit niet
meer dan een afbrokkelend perron dat
onderdeel leek van een uitgeputte steen-
groeve. Via een doodeng tunneltje en een
onverlichte helling met glibberige kinder-
kopjes bereikte ik de hoofdstraat. Boven
de weg hing in feestelijke lichtletters de
naam van het plaatsje, Limbourg. Typisch
Belgi, een plaatsje dat een andere naam
draagt dan zn station. In het eerste caf
na de goed verlichte bloemenwinkel, zo
luidde de instructie, zaten Klaas en entou-
rage me op te wachten. Klaas nam in het
kleine maar goed verlichte etablissement
een prominente plaats in. Onopvallend
ergens plaatsnemen was niets voor hem.
En mocht men hem toevallig toch over het
hoofd zien, dan zorgde hij er door keihard
praten wel voor dat alle blikken al snel ner-
veus op hem gericht waren.
Hij zag er niet best uit. Opgezwollen van
de drank leek de ooit pezige Klaas als een
zompige paddestoel met zijn ondergrond
vergroeid. Zijn benen en voeten waren in-
gezwachteld en om zijn geitenwollen sok-
ken hingen afgeragde slippers in een vage,
vermoedelijk ooit bruine kleur. Ik maakte
kennis met zijn reisgenoten, Milly, de ste-
vige chauffeuse, en Dirk, een frisse jon-
gen van in de twintig. Al wist hij dat zelf
nog niet, Dirk en ik zouden vanavond als
lijfwachten over het welzijn van de afgeta-
kelde grote man waken.
Contrabande
Twee portiers, waarvan een allemachtig
loensde, scheurden onze kaartjes, stem-
pelden onze polsen en wuifden ons door.
Wat!? Wordt er niet gefouilleerd? En mijn
tas dan, met al die zorgvuldig verstopte
contrabande? De zaal was net zo groot als
die van Paradiso en stond vol ouwe blues-
rockers in lederen jacks. Klaas baande zich
moeizaam een weg naar het podium, met in
elke hand een bos bloemen. Ik kromp ineen
toen Klaas vlak voor me zijn gezwollen voet
ergens keihard tegenaan stootte.
Met de vasthoudendheid van een zeeschild-
pad na het eieren leggen zette hij zich weer
in beweging. Een boeket
was voor het voorpro-
gramma, Poppa Chubby,
de tweede voor Walter
Trout. Vroeger had Klaas
als meester van het hyste-
rische gebaar eens zeven-
tig bossen bloemen voor
Trout op het podium laten
smijten. De geste had de
gitaarbeul tot goddelijke
hoogtes opgezweept, be-
zwoor hij. Dat er nu maar
twee bossen bloemen wa-
ren, leek een ongepast
eurige illustratie van
zijn neergang. Nadat ik Dirk had gevraagd
op Klaas te letten, glipte ik naar buiten en
vond op een schoolplein de ideale plek om
het thuis gerolde jointje Smile op te roken.
Voor ik knetterhigh in de zaal terugkeerde,
besprenkelde ik mezelf met aftershave oh,
heerlijke vakantieparanoia!
Vleesberg
Inmiddels was Chubby aan zijn set begon-
nen, een vleesberg van zeker 200 kilo,
waarvan elke zichtbare centimeter onder
de tattoos zat. Zijn gitaarspel hield niet
over, maar omdat zijn eerste nummer True
Blood-achtig trashy klonk, viel het wel uit
te houden hoopte ik. Ik zag hoe Klaas
met een krachteloze worp de mindere bos
bloemen richting podium slingerde. Ze
kwamen vrijwel voor de voeten van de
kolos terecht. Chubby keurde de bloemen
nauwelijks een blik waardig. Met een non-
chalante voetbeweging veegde hij het boe-
ket van het podium. Als Poppa Chubby alle
bloemen die hem ooit waren toegeworpen
allemaal aan zijn borst had moeten druk-
ken om daarna in wenen uit te barsten,
was hij niet de vent geworden die hier nu
op zijn speciale tourkruk verankerd zat, zo-
veel was duidelijk. De schouders van Klaas
versteenden. Hij moest nog zeker een uur
het boeket voor Walter Trout vasthouden.
Lijfwacht van
Klaas
Met de vasthoudendheid van een zeeschildpad na
het eieren leggen zette hij zich weer in beweging.
17
Dood paard
Natuurlijk ben je van slag als je lievelingspaard op 32-jarige
leeftijd overlijdt. Zeker als je niet naar de dierenarts gaat voor
een spuitje, maar het dier zelf met een geweerschot uit zijn
lijden verlost, zoals Elizabeth Herrick en haar vriendje Joshua
deden. Minder begrip was er voor de manier waarop het stel
omsprong met het dode paard. Dat ze het stoffelijk overschot
van ingewanden ontdeden, was al behoorlijk vreemd. Het
werd echt luguber toen de 21-jarige Elisabeth zich uitkleedde
en in het uitgeholde kadaver klom. Haar vriendje maakte een
fotoshoot van de sessie en zette die op internet. Dat had hij
beter niet kunnen doen, want de hatemails en doodsbedrei-
gingen stroomden binnen. Terwijl het stel zich alleen maar
n had willen voelen met hun oude kameraad.
Muzikaal spervuur
In een klassiek eureka-moment viel het de Colombiaanse muzi-
kant Csar Lpez opeens op dat soldaten hun wapens op bijna
dezelfde manier vasthielden als hij zijn gitaar. Het inzicht inspi-
reerde hem tot de creatie van een nieuw wapen in de strijd voor
de vrede: de escopetarra, een hybride van geweer (escopeta,
Spaans voor geweer) en gitaar (guitarra, Spaans voor gitaar).
Colombias vice-president Santos was zo onder de indruk van
dit staaltje recycling, dat hij de artiest twaalf op guerillastrij-
ders buitgemaakte AK-47s schonk. Colombia rocks!
Omdat je het baard bent
Als je eenmaal de levensveranderende beslissing hebt geno-
men om je kin in een chickie-magneet te veranderen, begint
de ellende pas. Zin of geen zin, elke dag moet je voor de spie-
gel om je sik in model te houden. Voor je het weet maakt het
scheermes een schuiver en runeer je de zorgvuldig geculti-
veerde beharing. Gelukkig is er nu de GoateeSaver, de vei-
lige scheermal voor ultra-coole sikjes. De GoateeSaver geeft je
een voorsprong op de concurrentie omdat hij op verschillende
beproefde modellen successikken kan worden ingesteld. Voor
maar 15,69 euro (+ verzendkosten) kies je voor precisie in
plaats van ongeveer. Is jouw baard het waard?
Kindertekening als
blauwdruk
In ieder kind schuilt een Picasso. Althans, dat is de over-
tuiging van veel ouders die het liefst elke natte scheet van
hun kind zouden inlijsten. Met dat soort papas en mamas
kan Childs Own Studio zeker zaken doen. Wanneer je het
Canadese bedrijfje een door je wonderkind gemaakte teke-
ning mailt, transformeren zij het kunstwerk tot een heuse
knuffel. Petje af voor de naaikunsten van de Canadezen, die
zelfs het meest onbeholpen geklieder in een overtuigende 3D
versie weten om te zetten. Vanaf 50 euro kun je via www.
childsown.com het jeugdwerk van de nieuwe lichting Picas-
sos in knuffelbaar pluche laten vereeuwigen.
Cannabiskussen
Niet ieder idee waar cannabis aan te pas komt
is even geniaal. Een mooie bud zien we allemaal
graag, maar om er tot in de slaapkamer mee gecon-
fronteerd te worden zal de meesten van ons toch
te ver gaan. Bovendien, wie wil er nou zijn hoofd
op een 100% polyester kussen te rusten leggen en
daar ook nog eens 40 euro voor betalen...
500.000 wiet-arrestaties
in New York
Als het om cannabis gaat, denkt iedereen dat Amerika het
beloofde land is, maar in de staten waar medische marihuana
nog geen realiteit is, lijkt de druk alleen maar toe te nemen.
In New York werd in 2010 een recordaantal van 500.000
marihuana-gerelateerde arrestaties verricht, waarvoor in
de meeste gevallen gebruik werd gemaakt van undercover
agenten. Van dat half miljoen werden slechts 50.000 uitein-
delijk veroordeeld tot gevangenisstraffen. De NYPD beweert
dat dankzij de arrestatiegolf het aantal gewelddadige mis-
drijven in de stad signicant is afgenomen.
Wieden die wiet
Operatie Alianza III zorgde begin november voor een jn
stukje Zuid-Amerikaanse politionele samenwerking. Para-
guayaanse en Braziliaanse drugsbrigades hadden er tien
dagen lang de handen vol aan. In een afgelegen junglege-
bied moest maar liefst 62 hectare vol met cannabisplanten
worden gerooid. In totaal viel naar schatting 186 ton ma-
rihuana ten prooi aan de politiemachetes. Of de 7970 kilo
net geoogste wiet, 500 kilo reeds geperste wiet, 370 kilo
hennepzaad en de 31 gevonden wietpersen bij dat gewicht
werden meegerekend, is niet bekend.
Soulja Boy: dope, guns
en cash
De jonge hip-hop hotshot Soulja Boy en vier van zijn ho-
mies werden eind oktober aangehouden in Temple, een stad
in de zuidelijke staat Georgia (USA). Behalve ruim een ons
wiet werd ook 70.000 dollar en een aantal vuurwapens in de
wagen gevonden. Na betaling van een borgsom van 10.000
dollar werd de rapper in afwachting van zijn proces op vrije
voeten gesteld. Terwijl hij door een cordon particuliere bewa-
kers naar zijn auto werd gescorteerd, wist Soulja nog Im
innocent, man te roepen naar tientallen bezorgde fans die
zich hadden verzameld voor het politiebureau.
18
19
Highlife via FlipBook on-line lezen
Comeback op
Internet
Goed nieuws! De complete inhoud van elk nummer van Highlife
is vanaf nu ook digitaal beschikbaar. Op www.highlife.nl zijn
nu alle edities van jullie eigen Highlife te bekijken. Je kunt
ze als pdf downloaden, maar ook via het uiterst realistische
FlipBook digitaal doorbladeren. Dan is het echt of jullie het
blad in eigen handen hebben.
Het was al lange tijd de wens van uitgever
Discover Publisher BV om weer een goede
comeback op het Internet te maken. De
oude site van Highlife was hoognodig toe aan
een opknapbeurt, vandaar dat onze eigen
www.highlife.nl nieuw leven is ingeblazen.
En omdat Discover ook verantwoordelijk is
voor de uitgave van maar liefst tien verschil-
lende edities van Soft Secrets, is verder ook
een internationale toegangsportal onder de
naam www.cannabis.info opgezet.
Wie op deze site klikt ziet meteen boven-
aan al een keuzemenu staan: je kunt kie-
zen tussen Home, Nieuws, Bibliotheek,
Soft Secrets, Highlife en Highlife Guide. En
vandaar wijst het zich allemaal vanzelf.
Met deze nieuwe site vol info willen we
jullie een verzamelplek bieden voor alles
wat met cannabis te maken heeft. De site
zal door ons eigen Highlife Internet Team
worden uitgebouwd tot DE ontmoetings-
plek voor alle liefhebbers van onze groene
plant. Daardoor ontstaat een unieke inter-
nationale Green Community, en daar wil jij
zeker bijhoren! Wil je de nieuwste edities
(of ook oudere jaargangen van Highlife)
digitaal bekijken, grijp dan nu je kans. In
de nabije toekomst zullen we ook op Soci-
ale Media als Twitter en FaceBook van ons
laten horen.
www.highlife.nl
www.cannabis.info
20
Door: Arjan van Sorge
21
Een enorme lul
Het is maar de vraag wie gebruik maakt van wie in de
superroman Superlul van Henk van Straten. Zijn het de
Bekende Nederlanders die hier beter van worden of Henk?
Of de lezer?
Een man. Een enorme lul. En heel erg veel
BN-ers. Dat is de reclametekst voor de sa-
tirische roman Superlul van Henk van Stra-
ten (1980). En daar is geen woord teveel
aan of te weinig van, het dekt helemaal de
lading. De hoofdpersoon - een boerenzoon
uit Sint Hordusgestel is bedeeld met een
lul zo dik als twee vuisten, 10 kilo zwaar en
als hij op de rand van zn bed zit, ligt het
gigantische ding voor het grootste deel op
de grond. Lijkt het er eventjes op dat er
sprake is van BIID (Body Identity Integrity
Disorder), het lijkt er toch meer op dat het
gaat om RBAETSCS (Ridiculously Big, Al-
most Eiffel Tower Sized Cock Syndrome).
Omver gespoten
Maar daar komt Superlul wel overheen, als
hij na een eenzame en treurige jeugd ook
de voordelen ontdekt van wat er tussen zijn
benen leeft. Het is niet langer meer lijden
onder zijn lid: de vrouwen kunnen er geen
genoeg van krijgen en staan in rijen klaar.
Na een interview in de Telegraaf, lmpjes
op internet en een stuk in Story Deze
vrouw beweerde dat ik haar tijdens onze
date omver had gespoten met sperma.
Nonsens. Ze had alleen haar evenwicht een
beetje verloren. - is er geen houden meer
aan. Als Lange Frans zich vervolgens aan-
dient als zijn manager doen de BN-ers hun
intrede in het leven van Superlul, en be-
hoort Superlul zelf ook al snel tot die club.
Fokking ding
Daar horen ook producten bij natuur-
lijk, zo zijn er al snel Superlul Special
Care Shampoo, Tomatensoep Met Ballen,
Vleeskleurige Dekbedovertrek, Shaped
Theemok, Original Oorwarmers en Su-
per Sweet Babyrompertje op de markt.
Toch mist onze held wat in zn leven, een
stukje zingeving, en al snel wordt daar
in voorzien door Nederlands beste actrice
oftewel Carice van Houten. Voor minder
gaat Superlul voortaan niet meer uit de
kleren... Maar met dat nieuwe itsende
leven worden ook vijanden gemaakt, in
de vorm van de uitgerangeerde Robert
Jensen en Terror Jaap. Volgens Lange
Frans is dat omdat je met hun fokking
ding sit te fokken, ouwe!
Zelfspot
Je lacht je gek met de belevenissen van
Superlul, en dan vooral om de door Henk
van Straten verzonnen karakters van de
BN-ers. Hoewel? Het zou zo maar zo kun-
nen zijn dat Lange Frans lekker schnab-
belt, pietje precies Peter R. De Vries altijd
gelijk wil hebben, en Carice een schat is.
Ronduit te kakken gezet wordt niemand,
al zal niet iedereen die onvrijwillig in het
boek terechtgekomen is er even blij mee
zijn. De schrijver spreekt dan ook aan het
eind van de memoires nog zijn dank uit
aan alle BN-ers die een rolletje hebben
in dit boek, en die in het bezit zijn van
genoeg zelfspot en relativeringsvermogen
om mee te doen aan de verlming ervan.
Lullig
Uiteindelijk worden behalve Bekende Men-
sen ook nog Glamourleaks, The Truman
Show, soaps, realityshows en het televi-
siewereldje in Superlul verwerkt. Het zou
lullig zijn om hier het einde te verklappen,
maar zoals het bij een Echt Einde hoort gaat
het er hard(er) en heftig(er) aan toe, maar
wacht na al het ongeluk en de doorstane el-
lende een nieuwe, betere ik en pik.
Er worden ook vijanden gemaakt, in de vorm van
de uitgerangeerde Robert Jensen en Terror Jaap
BN-er
Het zou niet verbazen als Henk van
Straten ook het BN-erschap te wach-
ten staat voor wat het waard is... Het
is in ieder geval niet het eerste boek
dat hij heeft geschreven; eerder kwa-
men Kleine Stinkerd en Smet uit, en
tegelijkertijd met Superlul zag Salva-
dor het licht. Henk woont in Eindhoven
met vrouw en twee kinderen, speelde
in hardcore/punkbands en schrijft een
rubriek voor de Nieuwe Revu.
Nog meer gelul
- snikkel
- leuter
- rampetamper
- pik
- piemel
- pielemuis
- jongeheer
- tampeloeres
- plasser
- klopperjan
- fallus
- fluit
- derde been
- genotsknots
- klok-en-hamerspel
- robeklopper
- spuitfluit
- zwaffelzweep
Door: Arjan van Sorge
Rapper Sef heeft net een nieuw album uit, De Leven. Ja, je
Nederlands is nog goed, het is Het Leven natuurlijk, maar
voor Yousef Gnaoui (1984) is het toch echt geen taalfout.
22
Sef maakt De Leven, en dat is geen taalfout
Zon titel valt in ieder geval op, en zo ook
de muziek. Is dit nog hiphop, vraag je je
af. Feit is dat Sef daar wel uit voortkomt:
zo maakt hij nog steeds deel uit van Flinke
Namen, werkte hij samen met Dio en The
Partysquad, en had hij met Broodje Bak-
pao samen met The Opposites een num-
mer 1 hit. Maar het was even tijd voor iets
anders. Ik wilde wat in mn eentje doen.
Kijken of ik het kon, en mezelf bewijzen. In
een groep heb je meerdere meningen, en
nu alleen die van mij, dus dat is een totale
vrijheid. En ik ben heel eigenwijs, tot op
het koppige af - dan is het heel jn als je
alleen maar doet waar je zelf zin in hebt.
My Way
De producers zoals Reverse, Big 2, Soul-
searchin, SirOJ, FS Green en Snelle Jelle
vraag ik, en uiteindelijk is het mijn album,
dus ik bepaal wat er wel of niet op komt,
waar het over gaat en hoe het moet klin-
ken. Dat is een lekker gevoel, om compro-
misloos iets te maken. Ik heb niets gedaan
wat ik niet wil, gewoon puur waar ik zin
in had. Flinke Namen is er al, ik ben niet
bang om te falen, als mensen het niet leuk
gaan vinden dan zou ik dat jammer vinden,
maar dan heb ik het wel gedaan. I did it
myyy waaaayyy...!
Verschillend
Ik ben zelf geen producer, maar ik vraag
natuurlijk wel mensen waarvan ik weet wat
ze kunnen, en dat ze goed zijn. Waarvan
ik erop vertrouw dat ze iets goeds maken.
Ik had al een bepaald geluid in mijn hoofd
dat ik wilde; het was niet de bedoeling om
met veel verschillende mensen te werken,
ik ben op zoek gegaan naar die sound en
daar moest ik gewoon meerdere mensen
bij hebben. Er was niet n iemand die
dat allemaal kon. Ik moest bij iedereen
op zoek naar dingen. Als je de hele plaat
hoort en je de producers kent, is het lastig
niet
bang
om
te
falen
23
te zeggen wie wat gemaakt heeft. Mensen
om me heen die deze producers kennen
en met hen werken, vragen wie is dat?
He, van die? Huh? Echt grappig. Iedereen
heeft toch wel weer iets anders gedaan,
maar toch is het n geheel.
Kut
Ik wilde elektronische, op synthesizer
gebaseerde muziek maken, met een jaren
tachtig popfeel. Eurythmics bijvoorbeeld,
maar ook Nederlandse pop uit die tijd, zo-
als Hans de Booij. Ik ken dat van vroeger,
van de radio. Toen vond ik die muziek kut
je bent jong en je wilt stoere dingen
horen maar later ben ik dat juist gaan
waarderen. Ik vind het een mooie periode
in de muziek. Daarbij moet ik wel echt
even benadrukken dat ik geen retro-ding
wilde maken, ik wilde niet proberen om
muziek te maken die klinkt alsof het uit
die tijd komt. Het is echt gewoon van nu
wat ik zeg, maar ik vind het tof om die
twee zaken te combineren.
Hard
Er is iets bij synthesizers wat bij mij een
snaar raakt. Er zit een bepaalde kilheid in
het geluid, het is niet organisch maar elek-
tronisch, techniek maar als je dan een
mooie melodie ermee speelt dan vind ik
dat contrast zo mooi. Het geluid is hard,
in een club werkt een synth gewoon heel
goed. Je voelt het, het is een hard geluid. ik
schrijf mijn teksten op de muziek, zonder
muziek kan ik niks. Ik zit niet thuis teksten
te schrijven waar ik later dan iets bij zoek.
Ik krijg de ideen gewoon vanuit de mu-
ziek. Ik moet een goeie beat hebben, het
hoeft niet helemaal af te zijn, maar in ieder
geval een basis waar ik iets mee kan, en
dan begint het.
Het breedste
Dat wilde ik maken, en wat voor label
iemand daar vervolgens aan hangt inte-
resseert me echt niet. Over iets met hip-
hop doen of zo heb ik helemaal niet nage-
dacht. Ik geloof trouwens dat hiphop van
de elektronische muziekgenres by far het
breedste is, het tempo wisselt van 60 tot
150 bpm, er bestaat hiphop in driekwarts-
maat het kan allemaal. Zodra je er op
rapt, is het hiphop. Voor veel mensen ook
niet, voor hen is het pop, maar het kan.
Je kan overal invloeden uit pakken, zoals
bijvoorbeeld een Arabisch geluid in een
popnummer verwerken.
Experimenten
Jointjes heeft Sef wel gerookt, maar het
is niet iets wat hij regelmatig doet. Ik
word er niet genspireerd door, meer dat
het heel dom wordt, dan heb ik gewoon
zin om een lm te kijken en op de bank te
zitten en chips te eten. Het helpt mij niet
bij het maken van muziek. Ik heb wel met
drugs gexperimenteerd hoor, paddos
Er zit een bepaalde kilheid in het geluid van
synthesizers dat bij mij een snaar raakt.
24
genomen, een pilletje... Dat doet dan ook
wel weer wat met je hoofd, het is echt
interessant om achter dingen te komen.
Maar eigenlijk blow ik niet. Of ja, als ik
ergens op vakantie ben, op het strand en
iemand komt er mee, dan vind ik het wel
leuk, maar het is niet iets wat ik met re-
gelmaat doe. Het remt me heel erg.
Leuker
Ik word er echt totaal niet actief van, heel
passief juist. Ik zie mensen om me heen die
veel te veel blowen, en dan de focus verlie-
zen. Ik ben er niet tegen, want er zijn ook
mensen waarbij ik denk, steek alsjeblieft die
joint op, want je bent leuker als je stoned
bent, maar het zijn maar weinig mensen die
dat hebben. Nee, ik ben er geen fan van.
Aan de andere kant vind ik het superleuk,
dat blowen, maar er komt nergens iets van
terecht als ik dat doe. Ik moet echt vrij zijn
en helemaal niks te doen hebben.
Superintens
Een vriend zei dat ik er gewoon gevoe-
lig voor ben. Ik drink wel, maar dat is ook
niet goed voor je, ik ben niet anti-drugs of
anti-drank of zo, maar het heeft een heel
heftige impact op mij. Als ik blow voel ik
me twee dagen erna nog steeds duf. Ik
heb ook nooit een blowperiode gehad in
mijn pubertijd. Het was laat toen ik voor
het eerst een joint opstak, toen ik twintig
was. Daarvoor dronk ik trouwens ook he-
lemaal niet. Ik vond het blowen wel heel
leuk, maar ik wist meteen: dit is niet iets
wat ik elke dag moet doen. Ik word er heel
suf van en dat vind ik vervelend. Ik vind
het niet erg om de controle te verliezen,
maar wel om geen energie te hebben. Het
is geweldig als je stoned een lm kijkt of
muziek luistert, superintens, maar de ge-
volgen van blowen zorgen ervoor dat ik het
niet waard vind om vaak te doen.
Doorspacen
Van producers hoor je vaak dat ze juist
goed werken op een joint, bij rappers is
dat wat minder. Zo ook bij Sef: Ik ga er
dan veel te diep in, ik raak op een mi-
nidetail geconcentreerd, en ik verlies het
overzicht. Dat is het, ik word niet suf van
blowen, maar ik heb geen overzicht. Ik
kan heel lang doorspacen op iets wat ik
zie of wat ik denk, maar ik heb niet het
hele plaatje in beeld. Dat is dan zo in het
geval van muziek maken, maar ook in het
algemeen. En niet een normaal gesprek
voeren met iemand, alleen maar gefocust
op het laatste wat er gezegd is. Ik vind
het wel heel jn om naar muziek te luiste-
ren als ik een joint op heb, dan kan ik me
wel voorstellen hoe dat dan is.
Er voor gaan
Het gaat goed tegenwoordig, maar het is
nooit alleen maar leuk natuurlijk. Je hebt
altijd wel een contrast. Dom voorbeeldje:
als je een avond heel veel drinkt en je hebt
het naar je zin, heb je de volgende dag
een kater. Dat is dan een superversimpeld
voorbeeld van hoe het is. Er zit altijd een
andere kant aan. Ik geloof dat dingen nooit
helemaal een ding zijn. Elk nadeel heb zn
voordeel... Nu verdien ik wel genoeg geld,
ik heb gelukkig geen baantje ernaast, al
heel lang niet meer. Dat is lekker, want je
kunt je dan helemaal focussen op wat je
doet. Het is niet gezegd dat het voor altijd
is, maar ik ga er wel voor.
De Leven van Sef is verschenen op
Top Notch
26
Vormgevers Machine
We proberen altijd
om te vernieuwen
Door: Peter van Sparrentak
Het grasch ontwerpersduo Machine werkt veel voor de
muziekscene en het Amsterdamse uitgaansleven. Ze maakten
afches en Hyers voor Paradiso, Bitterzoet en diverse festivals.
Ze zijn de vaste vormgevers van het label Kindred Spirits,
waarvoor ze al een hele reeks vette platenhoezen maakten.
Machine zijn Mark Klaverstijn en Paul du
Bois-Reymond. De sterke link met muziek
en uitgaan hebben ze niet alleen als vormge-
vers. Samen waren ze vj op feesten en Mark
draait als dj. Veel van onze opdrachten heb-
ben inderdaad met muziek te maken. We zijn
echte muziekfreaks, vertelt Mark.
Beiden zijn net terug uit Amerika. Paul:
We zijn naar Detroit geweest voor een
groot project, waar we al een tijd mee be-
zig zijn. Dat wordt een lm op de muziek
van Carl Craig. Hij is een van de grond-
leggers van de techno uit Detroit. Zijn
muziek heeft een dramatische inslag en
roept heel erg op om beelden bij te ma-
ken. Het is heel lmisch, vooral de tracks
zonder drums. We zijn research gaan
doen, hebben allerlei locaties bestudeerd
en de stad op ons laten inwerken. Het
idee is om een abstracte lm te maken,
ergens tussen een videoclip en een video-
opera in. Dan gaan wij videobeelden ma-
ken bij zijn muziek en hij gaat weer nieu-
we muziek op onze beelden maken. We
zouden ook live-performances met hem
kunnen gaan doen.
Roxy
Een project dat doet denken aan de jaren
tachtig-cultlm Koyaanisqatsi op muziek
van Philip Glass. Mark: Ja, dat is echt
wel een inspiratiebron. We komen uit de
vj-wereld en hebben vroeger ook gevee-
jayd in de Roxy. We sampleden beelden
en combineerden dat met dingen die we
zelf maakten. Maar bij veejayen is het er
na een optreden niet meer. Het is inte-
ressant om iets te maken, dat voor meer
mensen te zien is dan alleen tijdens een
dj-set op een clubavond.
Het is een van de eigen projecten, die ze
doen naast de commercile opdrachten.
In 2003 deden ze mee aan een uitwisse-
lingsproject van Nederlandse en Russische
kunstenaars, die hun werk in de openbare
ruimte tonen. Daarvoor schilderden ze in
Moskou en Yekaterinburg grote teksten op
de muren. Genspireerd door traditionele
propaganda, maar bedoeld om het publiek
te verrassen. Op andere locaties projec-
teerden ze teksten op de muur met behulp
van een auto met daarin een videoprojec-
tor, laptop en generator.
Mark: Bij grote bedrijven is een idee
vaak al heel erg uitgedacht door het
Ze zijn net terug uit Amerika. We zijn naar Detroit
geweest voor een flm op de muziek van Carl Craig."
27
Paul beschildert spijkerjasje voor platenhoes.
Hope. Muurschildering Moskou.
28
reclamebureau en de klant. Wat ze dan
aan ons vragen is eigenlijk het invullen
van wat ze zelf willen. Wij proberen al-
tijd om dingen te vernieuwen, anders te
doen. Maar wel zo, dat het aanslaat bij
de klant. Klanten die wat ingehoudener
zijn, gaan eerder naar grote designbu-
reaus. Die standaard werk afleveren
wat er goed uitziet en prima is, maar
meer de gemene deler is. Paul: Een
opdrachtgever moet ons de ruimte ge-
ven om onze creativiteit te uiten, anders
werkt het niet.
Platenhoezen
Voor de vormgeving van het label Kind-
red Spirits kozen ze al vanaf het begin
voor een eigen aanpak. Mark: Dat is
jazzy, funky, soulachtige muziek. Bin-
nen de vormgeving om ons heen zagen
we het handmatige werk bijna niet meer
terug. Dus hebben we dat er weer in ge-
bracht. De muziek vraagt er om, omdat
het analoog is, met echte instrumen-
ten. Als voorbeeld wijzen ze op de pla-
tenhoes Three Piece Puzzle van hiphop-
artiest Jneiro Jarell uit New York. Hij
maakt een soort crossover tussen tra-
ditionele en nieuwe hiphop. Dus kozen
we voor een klassiek hiphopmedium:
de achterkant van een spijkerjasje. Dat
jasje hebben we in het echt zo beschil-
derd. Daarna hebben we in Berlijn een
fotoshoot met hem gedaan.
Bij de andere platenhoezen is het zo, dat
we sommige dingen buiten de computer
om voorbereiden. Zoals letters, pijlen of
bepaalde tekeningen. Losse elementen,
die we in de computer zetten om er met
Photoshop een collage van te maken. Met
daarbij de voordelen van de computer, dat
je met dingen kunt schuiven en fouten
kunt herstellen. Maar ook met de voorde-
len van dingen met de hand maken. Een
andere hoes, van de folkjazzgroep Build
An Ark uit Los Angeles, ziet er uit als een
fantasievol schilderij. Dat is een soort
spirituele jazz. De collage gaat heel erg
over een soort beleving.
Bijbelletter
Het duo maakte ook een rij platenhoezen
voor het Franse label Versatile Records.
Mark: We luisteren eerst naar de mu-
ziek, maar soms komen we door de al-
bumtitel al op ideen. Zoals het album
van Prophetization van I:Cube, waarvoor
we een klassieke bijbelletter hebben ge-
bruikt. Een platenhoes heeft toch iets
speciaals, vinden ze. Paul: We leven nu
in een wereld waarin alles maar gelijk te
krijgen en te downloaden is. Wij komen
nog uit de generatie van analoog naar di-
gitaal. Begin jaren negentig had je nog
geen internet. Dus kennen we nog de ro-
mantiek van iets wat niet te krijgen is.
Naar de platenzaak en dan de laatste me-
ter rennen om eerder dan je vriend bij de
importbakken te zijn. En dan ging je op
de hoes kijken wie het geproduceerd had.
En zo ging je verder zoeken. Een plaat
kun je vasthouden, openklappen, ruiken.
Met het vormgeven van een lp-hoes maak
je echt iets, dat in iemands bezit is. Dat is
anders dan bij yers of posters.
Toen ze in 1996 allebei hun studie aan
de Gerrit Rietveld Academie afmaakten,
gingen ze met hun bedrijf Dept publi-
citeitsmateriaal maken voor discotheek
de Roxy. Sindsdien zijn ze beeldmakers
geweest voor allerlei clubs, festivals,
muziekgerelateerde opdrachtgevers en
culturele instellingen zoals musea. Ze
ontwierpen bovendien enkele postzegels,
die ofcieel zijn uitgebracht.
Psychedelica
Wat opvalt is de veelheid van stijlen, van
psychedelisch tot hypermodern en de ma-
nier waarop ze letters, net zoals beeld tel-
Hun platenhoezen hebben de sfeer van de jaren
zestig en zeventig, psychedelica.
29
kens opnieuw uitvinden. Hun platenhoezen
hebben de sfeer van de jaren zestig en ze-
ventig, psychedelica. Mark: Het klopt wel
dat die tijd ons inspireert. Om het risico wat
genomen werd in alles: politiek, muziek en
vormgeving. Wij vinden het heel mooi hoe
dat bij elkaar kwam. In de vormgeving zag
je eerst dingen die heel erg met popcultuur
te maken hadden, maar die ontwikkelde
zich steeds verder.

Hoewel ze de meeste ontwerpen met de
computer maken, gaan daar wel schet-
sen op papier aan vooraf. Hun artistieke
hobbys uit hun jeugd zijn nog in de ont-
werpen terug te zien. Paul heeft grafti
gespoten, Mark tekende vroeger strips.
Mark: We zijn opgegroeid met de popcul-
tuur uit de jaren zeventig en tachtig, zoals
skateboards en computergames. Paul:
Het kan ook zijn dat we iets op straat
zien liggen en daardoor worden genspi-
reerd. We hebben niet n bepaalde stijl.
Het ligt heel erg aan de opdracht. We kij-
ken vaak welke stijlen er gebruikt worden
en daar zijn wij dan weer tegendraads in.
Gaan wij iets anders doen.
Of we op straat nog wel eens mooie af-
ches tegenkomen? Mark: Nou, er worden
hier veel mooie dingen gemaakt hoor, ze-
ker als je het vergelijkt met het buitenland.
Vooral in Amsterdam zie je dat veel, omdat
hier veel clubs, kroegjes en theaters zijn,
die allemaal hun eigen vormgeving willen.
www.ourmachine.com
Valkenjachtstraat 17-19 5042 WH Tilburg The Netherlands
Tel: +31 (0)13 57 22 959 Fax: +31 (0)13 54 43 043
www.tgctrading.com
Bezoek onze 500 m
2
grote showroom en laat u informeren door een van onze teamleden!
Nu verkrijgbaar!

NEW KIDS NITRO
OFFICIAL MERCHANDISE
www.famez.eu
Portret van een blower
Ik heb mijn diploma
stoned gehaald
Door: Michiel Panhuysen
Fabian is 29 jaar oud. Hij werd geboren in het Duitse Kempten
en kwam op zijn achttiende in Amsterdam wonen. Hij blowde
voor het eerst op zijn zestiende. In Beieren doen ze ontzettend
moeilijk over hasj en wiet. Er wordt een krampachtig
drugsbeleid gevoerd, waardoor je als je aan wiet wil komen
bij dealers uitkomt die ook harddrugs verkopen. Ik heb enkele
van mijn vrienden daardoor in de problemen zien raken.
Fabian was erg druk in zijn hoofd en re-
gelmatig depressief. Hij probeerde van
alles uit. Op een dag rookte hij met een
vriend hasj in een waterpijp. Dat viel met-
een goed. Er kwam een grote rust over
me heen, er viel een zware last van mijn
schouders. Ik voelde me vrij en liep high
het bos in. Dat was een openbaring. Ik had
voor die tijd niet veel op met het buiten-
leven, maar zo high voelde ik mij heel erg
verbonden met de natuur. Ik kreeg die eer-
ste keer heel veel zin om naakt door het
bos rond te springen. Gelukkig kon ik me
nog net inhouden. Ik denk achteraf dat we
die keer erg goede hasj hebben gerookt.
Belangrijke rol
Cannabis speelde in het leven van Fabian
een belangrijke rol. Het gaf hem de moge-
lijkheid om zijn opleiding (tot verkoper in de
detailhandel) te voltooien. Door het blowen
kon ik me beter concentreren op school,
waardoor het leren heel wat makkelijker
werd. Ik heb mijn diploma stoned gehaald.
Ik kwam in mijn jeugd een paar keer op
vakantie in Amsterdam. Deze stad heeft al-
tijd een speciale aantrekkingskracht op me
gehad. Hier kan ik vrij blowen en dat is voor
mij erg belangrijk. Zonder cannabis kom ik
misschien snel weer in de problemen.
Spiritueel
Fabian werkt als hondenuitlater bij de die-
renopvang in de hoofdstad. Daarnaast is
hij een cannabisactivist, vooral genspi-
reerd door de medicinale werking van can-
nabis. Hij ontving van zijn grote voorbeeld
Arjan van de Greenhouse de Bobblehead
voor zijn inzet in de cannabiswereld. Fa-
bian is een experimenterende blower. Ik
ben spiritueel en houd van dieren en na-
tuur en ben vaak op het strand te vinden.
Ook maak ik muziek (minimal techno).
Ik denk dat ik in Amsterdam bijna iedere
verkrijgbare soort wiet heb gerookt. Mijn
favoriete coffeeshop is de Grey Area, maar
ik kom ook in veel andere goede shops als
Barneys, de Boerenjongens en de Damp-
kring. Ik vind vakkundige service in de
coffeeshop van groot belang. Verder moet
een coffeeshop natuurlijk kwalitatief goe-
de wiet verkopen. Die rook ik het liefst via
een bong met perculator. Ik rook niet zo-
veel meer als vroeger, maar ik geniet nog
iedere dag van een grammetje. Ik kwam
er laatst achter dat het ook een prima
middel is tegen rugpijn...
Onzinnig
Fabian kan zich ink opwinden over het Ne-
derlandse drugsbeleid. Ik vind het dom om
wiet met een hoog THC-gehalte te verbie-
den. Ten eerste rook je veel minder als de
wiet sterk is. Het is zonde van al die gewel-
dige soorten die meer dan vijftien procent
bevatten... En ten tweede blijft die sterke
wiet toch wel te koop via illegale kanalen.
Maar als ik de illegale markt op moet voor
goede wiet, ben ik weer teug bij af. Als dit
doorgaat krijg je in Nederland dezelfde situ-
atie als in Beieren en moeten we onze wiet
weer gaan kopen bij de dealer van pillen en
poedertjes. Dat zou toch zonde zijn.
31
Ik vind het dom om
wiet met een hoog THC-
gehalte te verbieden.
Door: Jan Sennema
Oorzaak hennepverbod racistisch in plaats van economisch?
Is Jack Herers
complot een mythe?
Vraag een cannabisactivist waarom marihuana ooit illegaal is
geworden, en de kans is groot dat je een versie van Jack Herers
hennepcomplot te horen krijgt. Sinds Herer onsterfelijk
werd met The Emperor Wears no Clothes, is het bijna een
dogma dat het hennepverbod uit 1937 het resultaat is van
een duistere samenzwering tussen chemieconcern DuPont
en mediamagnaat Hearst. Uit onverdachte bronnen komen
echter geluiden die deze stelling aan het wankelen brengen.
Laten we vooropstellen dat Herer alle res-
pect verdient voor zijn cannabisactivisme.
Toch, zo betogen Steven Wishnia en Dale
Gieringer, had hij het bij het verkeerde
eind toen hij het hennepcomplot aanwees
als de verklaring voor het verbod op can-
nabis. Overigens kan geen van beide critici
van anti-cannabis sentimenten worden be-
schuldigd; Wishnia publiceerde zijn artikel
Debunking the Hemp Conspiracy Theory op
de alternatieve website Alternet, Gieringer,
de auteur van The Origins of Cannabis Pro-
hibition in California, is momenteel vice-
voorzitter van NORML, de grootste Ame-
rikaanse legaliseringsbeweging. Bij het
overlijden van Herer in 2010 noemde Gie-
ringer hem een idealistische, koppige pio-
nier met een stem die menig PA-systeem
overstemde. Jacks grote bijdrage was het
creren van bewustzijn over hennep. Toen
Jacks boek in 1985 uitkwam veranderde
hennep in n klap van een drugsprobleem
in een milieu-issue.
De eerste cannabisverboden
Hoewel vaak wordt gedacht dat de Ver-
enigde Staten de moeder van alle cannabis-
verboden is, was historisch gezien de onbe-
twistbare initiatiefnemer Groot-Brittanni,
of liever gezegd enkele van de kolonies die
begin twintigste eeuw nog onder het Brit-
se wereldrijk vielen. Al in 1870 werd in de
Britse kolonie Zuid-Afrika het gevaar van
cannabis zo groot geacht (lees: de gempor-
teerde Indiase arbeiders werden er wel erg
relaxed van) dat het werd verboden. Meer-
dere anti-cannabiswetten volgden, met in
1923 als hoogtepunt een vergeefs Zuid-
Afrikaans voorstel om de Verenigde Naties
achter een wereldwijd verbod te krijgen.
In 1913 had Jamaica, eveneens een Britse
32
De Los Angeles Times schreef in 1914 over de
sinistere legendes van moord, zelfmoord en
rampspoed die rond marihuana hingen.
kolonie, Zuid-Afrikas voorbeeld gevolgd, en
in de jaren twintig verboden ook Canada,
Nieuw-Zeeland en Groot-Brittanni zelf can-
nabis. Hoewel er ook vanuit menslievende
motieven voor prohibitie is gepleit, bestond
van aanvang af een belangrijk deel van de
argumentatie om hennep (en andere drugs)
te verbieden uit racistische en moralistische
elementen. Tenslotte waren drugs genot-
middelen uit vreemde culturen, en zowel
genot als vreemde culturen werden in de
benauwende christelijke moraal van die tijd
als uiterst verdacht beschouwd.
In Amerika
Meer dan twintig jaar voor de deelne-
mers aan Herers complot op het toneel
verschenen, was de stemming tegenover
marihuana in Amerika al omgeslagen.
Vanaf 1911 was cannabis in vijf noorde-
lijke staten alleen op recept legaal ver-
krijgbaar, in 1913 gebeurde hetzelfde in
Californi. In Californi (en in Texas) was
de drug prominenter aanwezig door de
vele Mexicanen die er leefden. Het was
ook voor het eerst dat de term marihu-
ana bij het grote publiek werd gentrodu-
ceerd. Voordien werd het door artsen met
Cannabis indica aangeduid, en als het om
het nauwelijks voorkomende recreatief
gebruik ging, had een enkeling wel eens
het exotische woord hasheesh gehoord.
De wetgeving uit die jaren had volgens
Gieringer minder te maken met een reel
probleem, dan met de wens problemen te
voorkomen: Ironisch genoeg verschenen
er pas artikelen in de pers nadat cannabis
in Californi illegaal was geworden. ().
Het moderne marihuanaprobleem is pas
ontstaan na het cannabisverbod.
De Los Angeles Times schreef in 1914
over de sinistere legendes van moord,
zelfmoord en rampspoed die rond ma-
rihuana hingen. In de Texaanse stad
El Paso werd marihuana illegaal nadat
een Mexicaan die krankzinnig was ge-
worden door stelselmatig marihuana-
gebruik een politieagent doodschoot.
Toen de drooglegging in 1933 ten einde
liep bestond er in ruim dertig staten
wetgeving die cannabis behalve als me-
dicijn illegaal maakte.
33
De hoofdrolspelers: William Randolph Hearst, Harry Anslinger, Jack Herer.
34
Sensatiepers
Toen de drank weer legaal vloeide, vlam-
de ook de aandacht van de sensatiepers
voor cannabis op. Ik wilde dat ik bij
machte was te laten zien wat een mari-
huana-sigaretje kan doen met onze ge-
degenereerde Spaans-sprekende landge-
noten, schreef een krant uit Colorado in
1936. De fatale marihuana-sigaret moet
worden erkend als een DODELIJKE DRUG,
en Amerikaanse kinderen moeten er TE-
GEN BESCHERMD worden, fulmineerden
de Hearst kranten. Hearst columniste An-
nie Laurie waarschuwde dat de man die
hasheesh neemt rondrent als een dolle-
man, met zijn bloederige mes in een hand
en zijn wurgkoord in de andere, en door-
gaat met moorden tot de hasheesh zijn
dodelijke vlam heeft opgebrand.
De campagne had ook vertegenwoordigers
in regeringskringen. Harry Anslinger, hoofd
van het Federal Bureau of Narcotics, leidde
de troepen. Als het afzichtelijke monster
van Frankenstein tegenover het monster
marihuana zou komen te staan, zou hij dood
neervallen van de schrik, donderde hij in
1937. In tijdschriften van Hearst versche-
nen gruwelverhalen van zijn hand, zoals de
geschiedenis van een zekere Victor Licata,
die in 1933 zijn familie in Tampa met een
bijl had omgebracht nadat hij door het lint
was gegaan na het roken van marihuana.
In werkelijkheid had de politie van Tampa
meermaals vergeefs geprobeerd Locata in
een psychiatrische inrichting te laten opne-
men voordat hij was begonnen met blowen.
Marihuana Tax Act
De door Anslinger opgestelde en in 1937
door het congres aangenomen Marihuana
Tax Act was in de Verenigde Staten de of-
cile doodsteek voor cannabis in al zn
aspecten. Jack Herers stelling is dat de
wet was bedoeld om de hennepindustrie
de nek om te draaien en zo de belangen
van Hearst en DuPont veilig te stellen; de
recente uitvinding van een hennepver-
werkings-machine waarmee veel doel-
matiger en goedkoper grondstoffen uit
de hennepplant konden worden gemaakt,
zou een bedreiging hebben gevormd voor
Hearsts belangen in de papierindustrie.
Voor DuPont zou hennep, dat ook als
grondstof voor de touwindustrie dien-
de, een concurrent zijn voor de nieuwe
kunstvezel nylon die het concern op de
markt wilde brengen.
Maar hoe reel was de concurrentiepo-
sitie van hennep eigenlijk? In 1933 was
de productie van vezelhennep in Amerika
gedaald tot 500 ton per jaar. In 1934 en
1935 begon de productie weer te stijgen,
maar deze bedroeg nog steeds maar een
fractie van andere vezelgewassen. Hoe-
wel er bij het Amerikaanse ministerie van
landbouw mensen waren die geloofden
dat de cellulose in de hennepstengel een
rendabele grondstof was voor de papier-
industrie, wordt dat door latere research
tegengesproken.
Alternatief voor hennep?
Al bleef Herer volhouden dat hennep 77%
cellulose bevat, het was in zijn tijd al-
lang bekend dat slechts 32-38% van de
stengel bestaat uit cellulose. En dan is er
nog Herers bewering dat Anslinger werd
aangestuurd door Andrew Mellon, die als
minister van nancin verantwoordelijk
was voor zijn aanstelling als drugtsaar.
De schatrijke Mellon zou grote nancile
belangen hebben in DuPont, die hij veilig
stelde door Anslinger op een sleutelpositie
te zetten. Toch bestond er volgens geen
van de onderzoekers die de nancile ge-
schiedenis van het tijdperk hebben uitge-
plozen ook maar de geringste nancile
band tussen Mellon en DuPont.
Herers bewering dat Hearst papierfa-
brieken en productiebossen bezat, wordt
tegengesproken door W.A. Swanbergs
gezaghebbende Hearst-biograe Citi-
zen Hearst. Hierin wordt beschreven (en
gedocumenteerd) dat Hearst eind jaren
dertig zulke grote schulden had bij ban-
ken en zijn Canadese papierproducenten,
dat hij gedwongen was zijn prestigieuze
kunstcollectie te verkopen om faillisse-
ment te voorkomen. Als dat realistisch
was geweest, zou het juist in het belang
van Hearst zijn geweest om een goed-
koop alternatief als henneppapier te on-
dersteunen, merkt Gieringer op. Herer
heeft geen greintje bewijs aangevoerd
om zijn theorie te onderbouwen, conclu-
deert Gieringer, en noemt zijn hennep-
complot onomwonden een mythe.
Racistische krachten
Wishnia is er van overtuigd dat de wer-
kelijke oorzaak van het cannabisverbod
uit 1937 moet worden gezocht bij de
puriteinse en racistische krachten die al-
tijd aanwezig zijn geweest in de onder-
buik van Amerika. Voor Gieringer is de
belangrijkste oorzaak van het verbod de
opkomst van een nieuwe generatie amb-
tenaren die begin twintigste eeuw in het
pluche neerstreek. Deze generatie sloot
zich aan bij de wereldwijde prohibitionis-
tische beweging, wat in die tijd als uiterst
progressief werd beschouwd.
Dat concerns als Hearst en DuPont in
staat zijn tot onfrisse praktijken, heeft
de geschiedenis vaak genoeg bewezen.
Het is de vraag of dat voldoende reden
is om hen ook de historische vergissing
van 1937 in de schoenen te schuiven, al
zal een beetje samenzweringsfanaat door
de argumenten van Wishnia en Gieringer
niet van zijn geloof vallen. Tenslotte is een
samenzweringstheorie per denitie onbe-
wijsbaar, en dat is maar goed ook.
De werkelijke oorzaak van het cannabisverbod
uit 1937 moet worden gezocht bij de puriteinse
en racistische krachten die altijd aanwezig zijn
geweest in de onderbuik van Amerika.
Debunking the Hemp Conspiracy Theory
en The Origins of Cannabis Prohibition in
California zijn te vinden op
www.alternet.org/drugs/77339/
www.canorml.org/background/
caloriginsmjproh.pdf
Door absurde belastingen op medicinale en industrile hennep
te heffen, werden beide toepassingen buiten spel gezet.
35
P for President
De kleurrijke Groninger P Langen geniet lokaal bekendheid
als organisator van muziekfestivals en evenementen,
initiatiefnemer van de kringloopwinkel en eigenaar van de
plaatselijke coffeeshop. Langen is ook politiek actief. Hij
heeft een zetel in de Veendamse gemeenteraad voor VUK,
Vooruutkiek, want regeren is vooruitzien.
Recent kwam Langen in het nieuws met
zijn voorstel om in Nederland een kweek-
vereniging te beginnen naar voorbeeld
van de Cannabis Social Clubs in o.a. Belgi
en Spanje. Gebruikmakend van de ruimte
die het gedoogbeleid biedt om vijf planten
voor eigen gebruik te kweken, wil P voor
100 leden 500 planten gaan verbouwen.
Het werk moet worden uitgevoerd door de
medewerkers van de noodlijdende sociale
werkvoorziening. Daarmee snijdt het mes
aan twee kanten, want werkgelegenheid
is dungezaaid in Oost-Groningen. Echter,
de burgemeester van Veendam ziet het
plan niet zitten.
Tijd voor de stelling:
Ruim baan voor P Langen!
Gust de Wit, verslavingstherapeut
(www.verslaafd.nl):
Goed idee van P. Hij moet de planten niet
alleen voor eigen verbruik kweken, maar
middels een coperatieve vereniging als
aandelen (per plant) verkopen. Zodat de
mensen die willen investeren ook nog wat
kunnen verdienen. En verder, de burge-
meester heeft er niets over te zeggen. Het
is binnen de mazen van het gedoogbeleid,
dus niet verboden om als lid van de vereni-
ging vijf planten te bezitten.
Mira de Vries, activiste:
Geniaal idee.
Hans van Duijn, voormalig politie-
ambtenaar (www.lesscrime.nl):
Belgische P trekt uw plant? Ja, was het
maar waar. Het zou het begin kunnen zijn
van een einde aan de illegale achterdeur.
Maar op Nederlands grondgebied zal het
zover bij dit kabinet niet komen. Die dom-
merds doen ink en zullen dus geen krimp
geven. Bovendien, het gedoogbeleid van vijf
planten betekent slechts dat er niet actief
wordt opgespoord en de rechter je niet zal
veroordelen. Niets meer en niets minder.
Maar als ze gevonden worden, ben je ze wel
kwijt. Het kasje van P zal snel bekend zijn.
Hoef je niet echt meer op te sporen. De poli-
tie kan met de armen over elkaar gaan zitten
wachten. Alle plantjes gaan de schroothoop
op. Van extra werkgelegenheid komt op dit
terrein dus ook helaas niets. De oplossing is
dat P van Groningen naar Belgi verhuist,
of aldaar een soort slimme P op staat die
zegt Awel zulle, Hollanders komt bij mij! Wij
gaan uwe planten trekken....
Kid de Winter, squasher:
P for President! In elk geval denkt hij in de
goede richting. De meerderheid van de Ne-
derlandse bevolking zal het hiermee eens
zijn. En de rest zal het een zorg zijn. Doen
dus. Probr het in elk geval!
Wernard Bruining, coffeeshoppionier:
Ieder opzetje tot het legaal telen van wiet
verdient steun! Cannabis Social Clubs
zijn een geweldig idee en de ideale orga-
nisatievorm voor de toekomst. Wel mag
deze legale wiet nooit in de plaats ko-
men van de thuisteelt voor eigen gebruik,
eigen wiet is altijd de beste wiet. Punt
is dat iedere burger het recht heeft op
roes. Punt is dat de overheid erkent dat
het haar niet aangaat wat een volwassen
burger rookt, drinkt, snuift, spuit, of slikt.
De overheid mag drugs nooit verbieden,
alleen productie, gebruik en verkoop ka-
naliseren. De overheid is dienaar van de
burger en niet andersom!
Jos Cannabos:
Trammelant om een plant... Maar geen
gewone plant. Het is een struik. En als je
die struik in brand steekt en de rook in-
ademt, dan zie je god. De ChristenUnie
zou gezamenlijk rond een kampvuur moe-
ten gaan zitten en diep inademen. Hun
onzichtbare vriend zou uit de lucht komen
vallen om aan hen te verschijnen. En hij
zag dat het goed was.
Ruim baan voor P Langen!
36
Double Dragon
Freddie vertrouwde me
Een monument
voor een icoon
Door: Feije Wieringa
Op 5 september 1946 wordt Farrokh Bulsara op het Afrikaanse
eiland Zanzibar geboren. Als zoon van Indiase emigranten is
hij daar een buitenbeentje. Dat wordt nog eens versterkt als de
familie besluit om de jonge Farrokh naar een kostschool te sturen,
duizenden kilometers verwijderd van zijn geboorteplaats. Daar
mag hij genieten van een door en door Britse opvoeding.
In 1963 verhuist
de familie Bulsara
naar Londen. Een
plek waar Farrokh,
die inmiddels zijn
naam heeft ver-
anderd in Freddie,
zich aanmerkelijk
meer thuis voelt. Hij
verloochent zijn roots nooit, maar veran-
dert toch zijn achternaam, die wordt Mer-
cury. Een naam waar je in het Londen van
die dagen beter mee weg komt dan met het
exotische Bulsara. And the rest is history...
Lesley-Ann Jones schreef de denitieve
biograe over de meest markante rock-
performer uit de historie. Inmiddels is
Freddie Mercury ruim 20 jaar dood, maar
je hoeft niet eens een fan te zijn om te
concluderen dat zijn werk onsterfelijk is.
Highlife sprak met Jones op de dag dat
het boek uit kwam. Een gesprek met de
enige journaliste die zijn leven niet al-
leen versloeg, maar ook zijn hartsvrien-
din was. Het leverde een gedreven en bij
vlagen ontroerend boek op. Eerlijk, open-
hartig, kundig, kritisch en integer. Een
monument voor een icoon!
Je bent een van de weinige journa-
listen die echt contact met Freddie
had. Hoe is dat ontstaan?
Ik werkte als groentje bij een persbureau
toen ik Freddie voor het eerst in 1984
ontmoette. Toen was hij al een ster, maar
het ging er allemaal wat informeler aan
toe dan tegenwoordig. Toen ik hem face
to face ontmoette viel het me op hoeveel
hij verschilde van dat theaterdier op het
podium. Ik zag een bescheiden, bijna ver-
legen klein mannetje. Bijzonder attent en
erg beschaafd. Anders dan de rocksterren
die ik gewend was. Later ontmoetten we
elkaar weer, Freddie was toen al een su-
perster. We raakten informeel in gesprek
en hij vertelde me vertrouwelijke dingen.
Ik zou een scoop hebben gehad als ik dat
gesprek had gepubliceerd. Maar op een of
andere manier voelde dat fout en ik liet
de primeur lopen. Vanaf dat moment was
er een klik. Freddie vertrouwde me. Hij
wist dat ik hem niet zou naaien. Journalis-
tiek misschien onprofessioneel. Maar voor
Freddie en mij werd dat de basis voor een
vriendschap die blijvend was.
Was het alleen die vriendschap of
had je iets met Queen?
Je doelt waarschijnlijk op het feit dat
Queen een band was die bij een groot
deel van de muziekpers geen goed kon
doen, maar door het grote publiek op
handen werd gedragen. Dus het ant-
woord is; ik bewonderde de muziek van
Queen. Ik kan niet zeggen hoe je mu-
ziek zou moeten begrijpen. Maar ik heb
het gevoel dat de zogenaamde serieuze
pers de muziek van Queen niet wilde be-
grijpen, omdat die niet in een vakje valt
Er waren geen taboes meer. Hij had alles, dure
huizen, dure autos, dure drugs en dure seks.
37
38
te plaatsen. Geen hardrock, geen glam-
rock, maar toegankelijke melodien. En
ze werden door de massa op handen
gedragen. Dat wrong bij de muziekpers,
die het vooral in de periferie en in het
obscure zochten. Iets wat zoveel mensen
raakte, dat kon niet goed zijn.
Die stem, het theater, de extrava-
ganza van Queen. Dat was toch niet
het betreden van het gebaande pad?
Inderdaad. Overigens, in mijn bio schrijf
ik dan wel over Freddie, maar Queen was
natuurlijk ook een band. Ze deelden de
verdiensten eerlijk. Freddie was de zan-
ger en bepaalde voor een groot deel het
gezicht, maar onderschat de andere leden
niet. Wel schreef Freddie de meeste tek-
sten en bedacht hij de acts. In alles wat
hij deed was hij een perfectionist. Perfecte
muziek klinkt vaak zo simpel. Ik denk dat
dat de reden is dat de serieuze pers het
allemaal maar een gimmick vond.
Maar dat was het niet?
In de studio en op het podium had-
den Queen en Freddie alles volledig on-
der controle. Freddie had een klassieke
achtergrond. Hij wist alles van ballet en
opera. En ik denk dat hij elk schilderij
dat in The National Gallery hangt ook
kon beschrijven. Brian May en de ande-
ren waren intellectuelen. Brian is zelfs
astronoom. Freddie was met zijn artis-
tieke achtergrond eigenlijk de laagst op-
geleide. Maar hij had als het om kunst
en theater ging een groot gevoel. Ballet,
opera, decors en beweging, hij wist het
allemaal samen te brengen in zijn mu-
ziek. Hij borduurde niet verder op oude
motieven, maar hij transformeerde ze
tot iets nieuws. Dat begrepen de fans
beter dan veel critici.
Queen stond ver af van de bands die
drugs gebruikten en dat in hun mu-
ziek verwerkten.
Groepen als The Beatles en The Byrds
zijn uitstekende bands, en mogelijk als
musici beter dan Queen. Maar ze wa-
ren hoe dan ook muzikanten. Freddie
was veelzijdig. Hij speelde goed piano
en componeerde, maar zijn gevoel voor
performen en theater is uniek. Daarin
was hij het markantst. De muziek van
Queen was intelligent, maar nooit ce-
rebraal. Alhoewel? Hendrix, Zappa en
The Byrds waren cerebraal. The Byrds
grepen terug op de het contrapunt van
Bach, The Beatles op de Britse dance hall
music. Freddie linkte met klassieke mu-
ziek, het volkse Belcanto en de operas
van Verdi, Wagner en Mozart. In feite is
Queen opera, andere bands kun je ver-
gelijken met klassieke kwartetten.
Was de Freddie van Queen dezelfde
Freddie met wie jij schaakte?
In kleine kring was Freddie beschei-
den en verlegen. Maar met schaak won
hij. Op het podium leek hij totaal an-
ders. Groter, dominanter. Ik denk dat hij
zich op het podium echt thuis voelde.
39
Hij vertrouwde het publiek, en het pu-
bliek hem. Daarom kon een concert van
Queen nooit tegenvallen. Zij kenden de
automatische piloot niet. Ze gaven altijd
alles, en dat was veel.
Je schrijft ergens dat Freddie vond dat
hij zijn eigen monster heeft geschapen.
Zo heeft hij het gevoeld. Er waren geen
taboes meer. Hij had alles, dure huizen,
dure autos, dure drugs en dure seks. Hij
was daar ook heel eerlijk in. Zijn credo
was; ik wil van alles het beste, en ieder-
een mag ervan mee genieten. De feesten
van Queen met bergen coke, tientallen
hoeren en de beste dranken waren le-
gendarisch. Maar is daar wat mis mee?
Hij was discreet en dat kun je van veel
van zijn collegas niet zeggen. Met die op-
merking dat hij zijn eigen monster schiep
bedoelde hij dat hij werd geleefd en zijn
eigen leven niet meer in de hand had.
Op een gegeven moment kon hij nergens
meer anoniem zijn en wist hij niet meer
wie hij kon vertrouwen. Hij voelde zich
een gevangene van zichzelf.
Freddie Hirtte vaak met zijn homo-
seksualiteit, maar was er nooit echt
duidelijk over.
Freddie maakte geen geheim van zijn ge-
aardheid. Maar hij hing het evenmin aan
de grote klok. Dat had alles te maken met
het respect naar zijn familie. Op Zanzibar
staat op homoseksualiteit nog steeds de
doodstraf. Met vrouwen had Freddie soms
innige relaties die dreven op liefde, man-
nen waren er vaak voor de vluchtige seks.
Maar ook met een aantal mannen heeft hij
best stabiele relaties gehad.
Kun je zeggen dat The Bohemian Rhap-
sody de sleutel was voor Freddie zelf?
Het is zijn meest bekende werk en ook
een van zijn beste nummers geworden. Die
mix van rock, opera en folk samensmeden
tot n geheel, dat was geweldig. Ik denk
dat Bohemian Rhapsody het nummer was
waarmee Freddie uit de kast kwam: Mama,
I just killed a man. Put a gun at his head,
pulled my trigger now hes dead. Dat was
de nieuwe Freddie die de oude achter zich
liet. Ook de toespeling op Galileo was in ze-
kere zin autobiograsch: het was een ver-
wijzing naar Brian May, de gitarist die as-
tronoom was. Het ballet, de opera, het was
allemaal coming out. Toen ik Freddie naar
de betekenis vroeg, lachte hij alleen maar.
Hij sprak zich nooit uit over zijn teksten.
En I want to break free?
Een hartenkreet die Freddie meende en
waar hij alles uit de kast trok, zelfs traves-
tie, om zijn standpunten over seks en leven
duidelijk te maken. Met zelfspot, want dat
had hij dan ook wel weer.
Je boek wordt verlmd.
Ik heb het zelfs speciaal voor de lm
geschreven. De hoofdrol wordt gespeeld
door Sacha Baron Cohen. Een betere ver-
vanger voor de onvervangbare Freddie
kun je je niet wensen. Tot slot heb ik nog
een tip: beluister dat werk van Queen nou
eens zonder vooroordeel. Dan ontdek je
dat ze zelfs subtiel spelen. Theater had-
den ze eigenlijk niet nodig. De muziek
heeft het allemaal zelf.
www.coffeeshopupstairs.nl
Arnhem
www.limbogrow.nl
Maastricht
Sneek
Amsterdam
www.softsecrets.nl
www.hethennephuis.nl
Apeldoorn
Den Haag
www.alpha-c.nl
Leiden
www.alpro-int.com
Arnhem
www.highlife.nl
Amsterdam
www.hakuna-matata.nl
Drachten
www.hydroboulevard.nl
Nijmegen
www.plantarium.biz
Nijmegen
www.doctorgreen.nl
Alphen a/d Rijn
www.agra-trading.nl
Kelpen
Door: Mike de Leede // Beeld: MMP
42
DJ-DRAAIPAD
Gamen op een touchscreen
kan uitermate frustrerend zijn.
In het heetst van de strijd tik
je met je vingers vaak (tot
gekmakend veel) naast de vir-
tuele knoppen. De puistenkop-
pen van Think Geek hebben d
oplosing in huis: de Joystick-It.
Dit fraai gevormde, aluminium vreugdepookje hecht je zon-
der schade eenvoudig vast op je pc-scherm (en is er zon-
der beeldschermbreuk ook weer af te halen). Er is ook een
kleinere versie voor je tablet. En een nog kleinere voor je
smartphone. Dit gadget werkt perfect bij duizenden games.
Zelfs bij dual gaming! Je heb er dan wel twee nodig. Maar die
bestel je gewoon met extra korting bij de nerds. Wat een lol!
En dat voor een prijs van $13 tot $18.
www.thinkgeek.com
ROBUUSTE DOCK
Je struikelt in de online stores werkelijk over de vele DJ apps voor iPhone,
iPad en iPod Touch. De populairste en meest serieuze is echter met voor-
sprong de Algoriddims DJay App. Numark heeft er een vette accessoire
voor uitgebracht: de iDJ Live. Met twee grote draaitafels. Deze zijn voor-
zien van scratch wheels en een centrale mixer met crossfader. En uiteraard
een stand waarin je je duurbetaalde Apple gadget kwijt kunt. Ben je niet
echt muzikaal; geen Tisto of Jean in de dop? Hoeft ook niet. Je kunt er
met je pet op ook alleen verlekkerd en vet swingend naar gaan zitten
kijken. Alleen de graphics al zijn waanzinnig! Prijs: 100.
www.numark.com/idjlive
TOUCHSCREEN JOYSTICK
Bij NAD weten ze als geen ander dat een slecht
geluid de pest is voor goede muziek. Daarom ont-
wikkelden ze speciaal voor iPhone en iPod de Viso
1: een bloedserieuze geluidsondersteuning die met
vlag en wimpel kan wedijveren met een serieus au-
diosysteem. Het heeft een robuust doch handzaam
formaat. Je kunt er je beste vriend zowel horizontaal
als verticaal in hangen. Maar je kunt je muziek via
Bluetooth er ook naartoe stralen, dankzij het nieuwe
APT-X zelfs zonder kwaliteitsverlies. Voor alle duide-
lijkheid: dit is niet zomaar een dockspeakertje. Dit
is nou het echte werk! Prijs: 599.
www.nad.nl


r
TOMTOM GAAT TWITTEREN
TomTom komt met de reeds in Amerika gelanceerde Tweet,
Search & Go Live-diensten: versies die social media en reis-
diensten integreren. Het gaat om Twitter, Expedia, TripAd-
viser en Yelp. Hiermee kun jij als automobilist je verwachte
bestemmings- en aankomsttijden twitteren aan je volgers.
Voor je reis uiteraard; tijdens zou veel te gevaarlijk zijn.
Je volgers worden automatisch op de hoogte gehouden van
eventuele vertragingen. Jij als bestuurder krijgt via Tom-
Tom HD Trafc alternatieve routes te zien zodra er actuele
stremmingen zijn. Waardoor je nog meer controle hebt over
je reis en reisduur. Alle diensten werken naadloos samen
met TomToms kaart- en navigatietechnologie. Je krijg als
gebruiker daarnaast toegang tot online reisrecensies. Leuke
bijkomstigheid: dit alles is gratis. De TomTom Go Live 1005
World (met kaarten van Europa, Rusland, de VS, Canada,
Australi, Nieuw-Zeeland, Zuidoost-Azi en Zuidelijk Afrika)
is dat niet. Die kost: 350.
www.tomtom.com
Ziehier: de Sonim XP3300 Force. De meest robuuste
telefoon ter wereld. Met deze titel prijkt dit super-
sterke gadget ook in het nieuwste Guinness Book of
Records. Door een valtest van 25 meter op beton te
overleven. Het enige dat toen sneuvelde was het oude
record van 3.25 meter. Deze GSM is achter boten en
quads aangesleept, overreden door tanks en autos,
bevroren in ijs, ondergedompeld in zeewater, gego-
ten in beton en zelfs gezandstraald. En hij bleef het
gewoon doen! Je zou er natuurlijk ook gewoon mee
kunnen sms-en en bellen. Ook als je niet op een boor-
platform werkt of wolkenkrabbers bouwt
www.sonimtech.com
NIET TE MOLLEN GSM
43
LUIDRUCHTIGE VLINDERS
Volgens de chaostheorie kan de vleugelslag van een vlinder het verschil maken
tussen een zuchtje wind en een orkaan. Deze vlinders kunnen dat zeker! Ze zijn
in staat om maar liefst 104 decibel te produceren. Door hun vleugels wordt het
geluid beter naar de luisteraar gestraald en verdwijnt niet in de gordijnen of ach-
terwand, aldus maker Oswalds Mill Audio (OMA), die deze creatie Monarch heeft
gedoopt. Dit speakersetje heeft
naast veel walnotenhout ook de
beschikking over een aluminium
hoorn, een compressiedriver en
twee 15 inch woofers. Het geluid
is hemels. Over de prijs doen ze
echter hl vaag, dus die zou
weleens een verwoesting van
orkaankracht op je banksaldo
kunnen veroorzaken.
www.oswaldsmillaudio.com
44
Door: Piet Groen
Een wijs man merkte eens op: Hoe meer je weet, hoe minder
je begrijpt. Een variant op die stelling luidt: Elk antwoord
genereert tien nieuwe vragen. Voor de cannabisplant in al zn
aspecten gaan deze wijsheden zeker op. Het onderwerp cannabis
omvat zoveel verschillende disciplines dat zelfs de grootste
kweekgoeroes niet alles kunnen weten. Zon goeroe is Piet Groen
zeker niet. Groen rotzooit maar wat aan, maar wel probeert
hij antwoord te krijgen op de vragen die bij hem opkomen als
hij weer eens veel te lang rondhangt op cannabisforums, in de
growshop of met concullegas. Hoe zit dat nou?
LED alleen voor groeien?
Op internetforums en in bladen las
ik dat je met LED-verlichting mak-
kelijk een gram per watt kunt halen.
Misleidende infomercials en typische
forum-opschepperij? Volgens een
growshopadviseur kun je met LED-
licht alleen maar voorgroeien: Voor
je er mee kan bloeien zijn we wel
tien jaar verder. Wie heeft er gelijk?
LED-verlichting voor de plantenteelt be-
staat nog maar een paar jaar. Vanaf de
eerste UFO-lamp vliegen de uitzonder-
lijke claims je om de oren. Zo zou 1 watt
LED-verlichting net zoveel voor de plant
bruikbaar licht opleveren als 3 watt van
een HPS-lamp. Dergelijke beweringen
klinken niet alleen overdreven, er is vaak
genoeg aangetoond dat ze dat inderdaad
ook zijn. Maar niet altijd. Her en der
kwam ik overtuigende kweekverslagen
tegen die deze stelling wel degelijk lijken
te bevestigen. De vaak gehoorde ver-
dachtmakingen dat de dikke toppen die
je onder LEDs ziet eigenlijk onder HPS
werden gekweekt, nam ik toen al met
een korreltje zout.
De slechte naam die LEDs bij de meeste
kwekers hebben, heeft vooral te maken
met overhaast uitgebrachte producten, die
met veel bombarie werden gelanceerd nog
voordat was onderzocht of ze eigenlijk wel
werken. In de eerste generatie LED-arma-
turen zaten maar twee of drie kleuren, en
bovendien hadden de gebruikte LEDs wei-
nig vermogen. Met de laatste generatie
power LEDs is het vermogen dramatisch
toegenomen, en ook is bij de betere types
het lichtspectrum enorm uitgebreid. Om er
achter te komen wat de waarheid is, heb
ik een proef gedaan met door Dutch Green
Grow Lights uitgeleende 350 watt arma-
tuur, voor zover ik weet de eerste produ-
cent die 16 verschillende kleuren LEDs,
waaronder UV en infrarood, heeft toege-
past. De belangrijkste conclusie: afbloeien
onder LEDs is mogelijk. Punt uit.
Toch zijn daar wel wat kanttekeningen bij
te zetten, en dan bedoel ik niet de hoge
aanschafprijs. Kweken met LEDs vraagt
meer tijd dan met traditionele verlich-
ting. Die verlenging zit m zowel in de
groei- als in de bloeifase. De (zaad)plan-
ten waren na 3,5 week voorgroei prachtig
compact. Ik had er alleen niet op gere-
kend dat de planten na het omschakelen
op 12/12 een stuk minder zouden strek-
ken dan ik gewend was. Daardoor was
ondanks het toppen het opvullen van de
beschikbare ruimte niet optimaal en bleef
de opbrengst beperkt tot 0,7 gram per
watt. Dat probleem is volgens mij met
een langere voorgroei te compenseren,
waardoor een 1 op 1 opbrengst absoluut
GROEN
VRAAGT VAN
ZICH AF...
Voor een goede foto bij LED-licht is een
instelbare witbalans onontbeerlijk.
45
haalbaar is op zn minst. Juist door dit
effect is LED-verlichting misschien wel de
ideale lamp voor Haze-soorten.
Daarnaast duurde het afbloeien bijna drie
weken langer dan de opgave van de zaad-
producent, al heeft die er natuurlijk be-
lang bij de bloeitijd korter voor te stellen
dan die werkelijk is. Voor een echt mooi
eindresultaat loont een week (of meer)
langer bloeien vrijwel altijd. Die drie
vier weken extra neem ik dus graag voor
lief. Het zou me trouwens niet verbazen
als er met wat meer ervaring nog iets van
die extra tijd kan worden afgeknabbeld.
s Winters kan ook de lage temperatuur
van zon LED-armatuur bijverwarming
nodig maken. Hoe dan ook, het eindresul-
taat was schitterend. De toppen hadden
een mooie omvang, waren stevig, ver-
spreidden een fantastische geur en had-
den een superieure milde smaak. (En U
mag gerust denken dat ik me door eerder
genoemd bedrijf heb laten betalen, ook al
zweer ik op het zieleheil van opa en oma
Groen dat ik geen cent heb gezien en toch
nooit meer terugga naar HPS!)
Wat betekent curing eigenlijk?
Als het kweken van wiet vooral een
commercile bezigheid is, wordt dro-
gen al snel een noodzakelijk kwaad.
Vaak wordt de kweekruimte ook ge-
bruikt om te drogen, en dat houdt na-
tuurlijk de start van de volgende gene-
ratie moneymakers op. Dus wordt het
drogen vaak afgeraffeld. Het gevolg is
dat snel gedroogde wiet vaak niet echt
droog is of juist kurkdroog. En dat
komt de rookbaarheid, de smaak en
zelfs het effect niet ten goede.
Hoewel Amerika de bakermat van de fast-
food cultuur is, lijken de Amerikanen als
het om wiet gaat grotere jnproevers dan
Nederlanders. Men neemt daar veel meer
de tijd voor het droogproces en maakt
onderscheid tussen het eigenlijke drogen
en het nabewerken, dat als curing wordt
aangeduid. Het Engelse woord curing
wordt voor allerlei processen gebruikt
waarmee organische producten worden
verduurzaamd. Het roken of pekelen van
vis of vleeswaren, maar ook het drogen
van tabak zijn voorbeelden van curing.
Bij de productie van tabak worden met
curing meerdere processen aangeduid,
waar het Nederlands minstens drie woor-
den voor nodig heeft: drogen, rijpen en
fermenteren. Dezelfde processen spelen
ook bij het curen van cannabis een rol.
Vocht is essentieel bij het curingproces
en is daarbij zowel bondgenoot als vij-
and. Als er teveel vocht in de buds blijft
zitten, kan schimmel ontstaan. Ook als
toppen droog aanvoelen, is er in de tak-
jes vaak nog steeds vocht aanwezig.
Verse cannabis bevat zon 80% vocht.
Het curen begint als ongeveer 33% van
het oorspronkelijk aanwezige vocht is
verdampt. Na het curen zou de wiet nog
steeds zon 10 tot 15% vocht moeten
bevatten. Dat zijn ideale waardes om
schimmels te voorkomen, die minimaal
15% nodig hebben om te groeien. Bij
een vochtgehalte lager dan 10% verpul-
veren toppen makkelijk. Een populaire
manier om te bepalen of het materiaal
droog genoeg is om te curen, is de krak-
test; als een steeltje bij het ombuigen
met een droge krak breekt, is het droog-
proces ver genoeg gevorderd. Buigt het
om, laat het dan nog wat langer drogen.
Een manier van curen bestaat uit het in-
rollen van voorgedroogde toppen in een
stuk krantenpapier. Ook worden toppen
soms in een kartonnen doos te drogen
gelegd. Het papier of het karton zorgt
dan voor de absorptie van het restvocht.
Plastic is voor het nadrogen niet geschikt.
Plastic is meestal licht poreus en stoffen
in de wiet kunnen reageren met plastic
maar niet met glas. Daarom is ht voor
curing gebruikte materiaal in de VS de
glazen weckes met dito deksel. Weck-
essen zijn de ouderwetse potten waarin
vroeger groente en fruit werden gecon-
serveerd. Ze zijn in vele volumes ver-
krijgbaar (maximaal 5 liter) en met een
beugelsluiting la Grolsch en een rubber
ring luchtdicht af te sluiten. Het proces
bestaat uit de volgende stappen:
1 Maak de toppen schoon en laat ze op
een koele donkere plaats tussen de 5 en 8
dagen drogen bij een luchtvochtigheid tus-
sen 50 en 60%.
2 Deponeer de toppen nu voorzichtig in
een weckes, voor het gemak het liefst een
met een brede opening. De ideale tempe-
ratuur voor het curen ligt tussen de 10 en
24C. Zet de weckes in het donker.
3 Controleer de toppen na een uur of
drie. De eerst zo droog lijkende toppen zul-
len nu weer zacht aanvoelen omdat vocht
uit de kern naar buiten is gezweet. Bij
dikke toppen is dit veel sterker het geval
dan bij kleinere, dus is het verstandig de
dikke en kleinere buds in aparte essen te
doen. Als er voornamelijk kleine dicht op
elkaar gepakte buds in de pot zitten, kan
het nodig zijn om de weckes te schudden,
zodat er lucht bij kan. Dat er daarbij een
klein deel van het materiaal loskomt, moet
je maar voor lief nemen.
4 Laat de toppen in de weckes met
geopend deksel drogen tot ze weer droog
aanvoelen.
5 Sluit nu de weckes opnieuw af en
herhaal het proces net zo lang tot de top-
pen droog - maar niet kurkdroog! aan-
voelen als de deksel is geopend. Naarmate
het proces vordert duurt het steeds langer
voordat er weer vocht van binnen naar
buiten is gedampt, dus denk niet te snel
dat het wel goed is. Het totale proces kan,
afhankelijk van temperatuur en aanvangs-
droogheid, wel een week duren.
Vocht is essentieel en is daarbij zowel bondgenoot als vijand.
2 liter weckes met (LED) toppen.
Tekst: Nicole Maalst // fotos: Derrick Bergman/Gonzo Media
Cum laude afstuderen over coffeeshopbeleid
Onkruid vergaat niet
Het is vrijdagmiddag 11 november 2011. Op de zeventiende
etage van de Faculty Club van de Rotterdamse Universiteit
is een groot aantal drugsexperts bij elkaar gekomen bij het
afstuderen van de 23-jarige Deborah Bruin, dochter van de
Rotterdamse coffeeshopeigenaresse Myranda Bruin. Bruin
junior is namelijk in twee richtingen cum laude afgestudeerd
aan de Rotterdamse rechtenfaculteit.
Voor haar scriptie getiteld Onkruid ver-
gaat niet kreeg Deborah een negen. De
scriptie gaat over de ontwikkeling van het
Nederlandse coffeeshopbeleid en de sa-
menwerking tussen het strafrecht en be-
stuursrecht. Laat het een stimulans zijn
voor anderen die aspiraties hebben om af
te studeren op dit thema.
Praktijk
Deborah vertelt dat ze zelf zeven jaar in
een coffeeshop heeft gewerkt. Daardoor
heeft ze een goed beeld gekregen hoe het
er in de praktijk van de coffeeshopwereld
aan toe gaat. Volgens haar ontbreekt het
aan die praktijkkennis bij veel andere we-
tenschappers die zich met dit thema be-
zighouden aan. Die losoferen er theore-
tisch een aardig end op los en komen met
allerlei oplossingen die niet aansluiten bij
de werkelijkheid. Zij raadt daarom ieder-
een die iets met dit thema wil of doet aan
om eens een kijkje in een coffeeshop te
nemen. Volgens haar staan veel coffee-
shops daar voor open. Zelf heeft ze een
van haar professoren na een hoorcollege
weten te verleiden om eens bij haar ou-
ders in de coffeeshop te komen kijken. De
professor hield zich al vele jaren met het
thema bezig, maar had er er nooit een
van binnen gezien. Sinds zijn bezoek is
zijn visie op de coffeeshopwereld behoor-
lijk veranderd.
Onkruid vergaat niet
Deborah schreef haar scriptie niet voor
een speciale doelgroep. Ze hoopt dat zo-
veel mogelijk mensen er iets aan hebben.
Daarom heeft ze geprobeerd om het taal-
gebruik zo begrijpelijk mogelijk te hou-
den. Onkruid vergaat niet is een goed
onderbouwde scriptie. Deborah vertelt
hoe ze heeft geworsteld met de actuali-
teit rond dit thema. Door de steeds ver-
anderende werkelijkheid, nieuwe politie-
ke ontwikkelingen en nieuwe uitspraken,
leek de actualiteit haar steeds in te halen.
Het voelde als vechten tegen de bierkaai.
Op een gegeven moment heeft ze ech-
ter de knoop doorgehakt en besloten dat
het klaar was. Toen ze haar scriptie in-
leverde was ze bang dat hij met de dag
verouderde. Ze hoopte daarom dat haar
begeleiders niet te lang zouden wachten
met het lezen van de scriptie. Uiteinde-
lijk heeft ze last minute nog een aantal
nieuwe uitspraken toegevoegd. Een ding
is zeker. Met dit thema ben je nooit klaar.
Je kunt er een leven lang mee bezig zijn.
46
47
Nieuwe uitgangspunten
In haar scriptie onderzoekt Deborah in
hoeverre de oorspronkelijke uitgangspun-
ten van het Nederlandse gedoogbeleid
zijn veranderd en in hoeverre het huidige
coffeeshopbeleid (dat daaruit is voorgeko-
men) nog duidelijk en herkenbaar is. Een
belangrijk uitgangspunt van het gedoogbe-
leid is de zogenoemde risicogedachte. Dat
wil zeggen dat de nadruk bij de volksge-
zondheid ligt en het strafrecht zich terug-
houdendheid opstelt bij het ingrijpen in de
persoonlijke vrijheid van burgers om mid-
delen te gebruiken met een minder ernstig
risico. Een ander uitgangspunt is het scha-
debeginsel. Dat houdt in dat strafrechtelijk
ingrijpen alleen gerechtvaardigd is als het
om een handeling gaat die schade veroor-
zaakt bij anderen. Deborah concludeert dat
deze uitgangspunten nog steeds gelden,
maar overschaduwd worden door nieuwe
uitgangspunten. Tegenwoordig ligt de na-
druk volgens haar veel meer op andere
uitgangspunten, zoals de bestrijding van
allerlei vormen van overlast (met name in
het bestuursrecht) en georganiseerde mis-
daad (met name in het strafrecht) en be-
scherming van de jeugd.
Beleid is niet transparant
De laatste jaren zijn coffeeshops steeds
meer onder vuur komen te liggen. Dat
komt niet alleen doordat er telkens weer
nieuwe regeltjes worden bedacht, zoals
een wietpas of een afstandscriterium. Maar
ook omdat coffeeshops veel strenger wor-
den gecontroleerd. In sommige delen van
het land wordt bijvoorbeeld heel streng ge-
let op de bevoorrading. Zoals bekend mag
een coffeeshop maximaal 500 gram in huis
hebben. Daardoor moeten veel coffeeshops
gedurende de dag hun voorraad aanvullen.
Wanneer zon voorraadplek door de politie
wordt ontdekt, kan dit tot gevolg hebben
dat de coffeeshop zijn deuren moet sluiten.
Dat overkwam bijvoorbeeld de eigenaar
van Checkpoint, de bekende coffeeshop in
Terneuzen, die nu in een spraakmakende
rechtszaak verwikkeld is.
Tijdens het schrijven van haar scriptie
merkte Deborah dat het heel lastig is om
het coffeeshopbeleid goed te beschrijven.
Dat komt volgens haar omdat er geen dui-
delijke regels zijn. Justitie heeft weliswaar
een aantal regels opgesteld waar een cof-
feeshop zich aan moet houden, maar een
burgemeester kan zelf bepalen hoe hij of
zij dat in een bepaalde gemeente vorm
geeft. De burgemeester richt zich door-
gaans meer op de voordeur van de cof-
feeshop. Die valt onder het bestuursrecht.
Maar de burgemeester moet zijn beleid al-
tijd afstemmen met de Ofcier van Justitie
die over de achterdeur van de coffeeshop
gaat. In de strafzaak rondom coffeeshop
Checkpoint in Terneuzen is goed te zien
wat de gevolgen van deze onduidelijke
taakverdeling zijn. De burgemeester had
daar heel andere ideen over het coffee-
shopbeleid dan de Ofcier van Justitie. De
gemeente werkte nauw samen met de cof-
feeshop om de overlast binnen de perken
te houden, terwijl het OM Checkpoint als
een criminele organisatie zag. De jonge on-
derzoeker concludeert daarom dat de ver-
deling van bevoegdheden bij het bepalen
en handhaven van het beleid niet helder
zijn. De wetgever zou daarin meer duide-
lijkheid moeten scheppen.
Toekomst
Vanwege de constante stroom aan nieuwe
beleidsinzichten is het volgens Deborah
lastig om iets te zeggen over de toekomst.
Dit onderwerp is voortdurend heftig in
beweging en gaat ook alle kanten op. Je
kunt vanuit veel verschillende perspectie-
ven naar het coffeeshopbeleid kunt kijken.
Veel deskundigen kijken maar vanuit n
perspectief naar dit thema. Daardoor ko-
men ze met heel andere oplossingen dan
andere deskundigen die vanuit een ander
perspectief kijken. Zelfs binnen de rechts-
wetenschappers wordt er op heel verschil-
lende manieren naar coffeeshops gekeken.
Daarom heeft Deborah ervoor gekozen om
zowel vanuit het strafrecht als vanuit het
De Maastrichtse uitgeverij Organic Earth gaat de
scriptie drukken voor andere genteresseerden.
Deborah en trotse moeder Myranda Bruin.
48
bestuursrecht te kijken. Volgens haar is dat
niet alleen een meerwaarde van haar scrip-
tie, maar eigenlijk ook een vereiste voor
alle advocaten en andere rechtsgeleerden
die zich met coffeeshops bezighouden.
Hollands Next Top Model
Toen Deborah nog op de basisschool zat
riep ze al dat ze professor wilde worden. Ze
wist ook al heel snel dat ze iets met rech-
ten wilde doen. Dat heeft volgens haar te
maken met haar sterk ontwikkelde gevoel
voor rechtvaardigheid. Vroeger mengde ze
zich al in conicten ook als ze er niets mee
te maken had. Ze had toen trouwens het
idee dat een professor iemand was met een
intelligente boekenkast die iets met rea-
geerbuisjes deed. Meer een uitvinder. Die
boekenkast heeft ze inmiddels wel. Maar
haar beeld over de wetenschap is intussen
aardig gewijzigd. Toen ze als docente aan
de universiteit begon was ze bang dat ze
niet mee zou kunnen komen met het ni-
veau van de gesprekken. Het blijken echter
gewoon mensen te zijn. In de pauze praten
ze over de laatste aevering van Hollands
Next Top Model en andere programmas.
Niks geen diepgaande gesprekken over
ingewikkelde onderwerpen. Eigenlijk valt
haar dat wel een beetje tegen.
Hoewel het activisme in haar bloed zit, is
Deborah voorzichtig met activistische be-
zigheden. Mensen reageren vaak al raar
als ze horen dat haar ouders een coffee-
shop hebben. Ze kunnen zich niet voor-
stellen dat een hardwerkend en betrouw-
baar iemand als zij uit zon gezin komt. Ze
verloochent haar afkomst overigens niet
en vindt ook dat mensen haar moeten
nemen zoals ze is. Maar ze houdt er wel
rekening mee en probeert te voorkomen
dat mensen haar teveel met de cannabis-
branche associren. Omgekeerd reageren
mensen in de cannabiswereld ook soms
raar als ze horen dat ze inmiddels docent
aan de universiteit is, dus wat dat betreft
zit ze precies tussen twee vuren in.
Trots
Myranda Bruin is met recht trots op haar
dochter. Dankzij haar ligt deze prachtige
scriptie niet ergens in de universiteitsbi-
bliotheek te verstoffen. De klassiek vorm-
gegeven exemplaren met harde kaft en
gedrukt op henneppapier zijn naar alle
Nederlandse cannabisdeskundigen in het
land gestuurd. Deze zijn inmiddels op. De
Maastrichtse uitgeverij Organic Earth zal
een handelsversie gaan drukken voor an-
dere genteresseerden. Ik hoop dat we nog
veel meer van Deborah gaan horen in de
toekomst. Met haar scriptie zijn de eerste
stappen voor een veelbelovende carrire
gezet. Voorlopig blijft ze nog even als do-
cente aan de universiteit verbonden. Maar
de advocatuur lonkt ook.
De krokodil
De Rotterdamse kunstenaar Ronald
Motta maakte voor het afstuderen van
Deborah een prachtig beeldje. Hij koos
voor een vorm waarin de ontwikkeling
van het recht door de tijd heen tot uit-
drukking komt. Dat is het beeld van de
krokodil. In vrijwel alle culturen staat de
krokodil namelijk symbool voor de ver-
zoening van fundamentele tegenstellin-
gen: de goed geordende wereld van het
recht tegenover de afgrond van onrecht
en willekeur. De krokodil wordt voorge-
steld als de drager van de wereld. De
krokodil staat ook voor het einde en het
begin van de beschaving. De geopende
bek betekent ook: tegen de stroom in-
gaan. En vandaar bevrijding uit de be-
perkingen van de wereld. Je kunt je vast
de spotjes nog voor de geest halen over
de paarse krokodil, die uitgroeide tot
het symbool van publiek verzet tegen
administratieve rompslomp.
Koude Oorlog herleeft
Eerder dit jaar schreven we over de Britse acteur Gary
Oldman in onze serie cultlmhelden. Hij is de laatste tijd wat
minder op dreef, was onze mening: 'Het heilige vuur lijkt
er wat uit te zijn.' Maar met zijn hoofdrol in de spannende
spionagethriller Tinker, Tailor, Soldier, Spy is Oldman weer
helemaal terug.
De remake van de gelijknamige lm uit
1977 is gebaseerd op een boek van top-
schrijver John le Carr. Alles draait om
een complex netwerk van spionnen in de
jaren zeventig. De lm, met rollen voor
Colin Firth, Tom Hardy en Gary Oldman,
neemt ons mee naar de koude oorlog.
Wanneer geheim agent Ricki Tarr (Tom
Hardy) ontdekt dat er een mogelijke mol
aanwezig is in de top van de Britse inlich-
tingendienst M1-6, wordt in het geheim
de gepensioneerde veteraan George
Smiley (Gary Oldman) ingeschakeld. De
top van de inlichtingendienst, bestaande
uit Bill Haydon (Colin Firth), Roy Bland
(Ciarin Hinds) en Toby Esterhase (David
Dencik), mag van niets weten. Smileys
laatste missie staat in het teken van het
opsporen van de dubbelspion, maar al
snel blijkt er sprake te zijn van een inge-
wikkelde samenzwering. George belandt
in een web van intriges
Tinker, Tailor, Soldier, Spy werd eerder
in 1977 door John Irving verlmd. De rol
van George Smiley werd toen gespeeld
door de Britse super-acteur Sir Alec Gui-
ness. Gary Oldman vertelde dat hij voor
zijn rol ink aankwam, om geloofwaardi-
ger te zijn. Hij liet verder zijn haar grijs
verven: Dat ziet er toch natuurlijker uit
dan wanneer ik een pruik draag. Schrij-
ver John le Carr komt als een dronken
gast op een kerstfeest even in beeld.
49
Fishbone, is dat niet die maffe band uit
Los Angeles van zon 30 jaar geleden?
Een stelletje weirdos dat ska, funk, rock,
new wave, metal, hiphop en reggae door elkaar klutste en daar
een hyperenergieke, haast neurotische mix van maakte? Die?
Ja die, inderdaad. Na vier jaar hebben ze weer eens een album
uitgebracht, met muziek die niet meer zo chaotisch en over de
top klinkt, maar gelukkig met nog genoeg energie om prima en
stevige rock neer te zetten - die uiteraard niet zomaar doorsnee
is. Met als uitsmijter de knaller Weed, Beer, Cigarettes, die de
titel helemaal waarmaakt.
Het leek interessant om de van oor-
sprong Colombiaanse cumbia (een mix
van Spaanse en Afrikaanse muziek) en de uit Guyana afkom-
stige en in Engeland wonende dubproducer Mad Professor te
kruisen. Met wat steun en subsidie (het is ergens goed voor!)
gingen Frente Cumbiero en de gekke geleerde aan de slag, en
dat draaide uit op drie waanzinnige kruisbestuivingen. Met cum-
bia kun je alle kanten op, maar de combinatie met dub doet
wonderen. Frente Cumbiero leverde nog eens een extra 4 tracks
aan, en alle zeven bij elkaar werden die vervolgens door de
blender gehaald van de highe hoogleraar. Toppertje!
Klaar voor het geluid van de toekomst?
Martijn Deykers uit Eindhoven in ieder ge-
val wel. Sterker nog, vanuit Washington zorgt hij daar tegenwoor-
dig voor, onder de naam Martyn. Van drum n bass, techno, mini-
mal, house, dub, electro en dubstep maakt hij een mix die je met
zachte doch dwingende hand de near future binnenloodst, voor-
waarts naar onbekende geluidsgebieden en belevingswerelden. In
Amerika hebben ze het al een tijdje door dat-ie lekker bezig is, in
Nederland gaat het nog wat moeizaam met de erkenning. Maar
met zon vette plaat als Ghost People kan niemand achter de dijken
er meer omheen: met dit geluid ga je een gouden tijd tegemoet.
Ook al is de poppy hiphop van dit duo
meer toegespitst op de geneugten
van champagne, er komt toch wel degelijk een nummer op
over de Weed Man. Over wachten, wachten en nog langer
wachten op De Man waar je wiet bij besteld hebt - terwijl
jij graag je rokertje wilt opsteken. En dan komt-ie ook nog
eens met de allerslechtste dope van de eeuw... Rapper Kir-
by Dominant uit San Francisco weet waar hij over praat, hij
was zelf eerder dealer, zat in de bak en werd neergescho-
ten. Zijn rapstijl is niet echt geweldig, maar goed te doen
en vaak ironisch aangezet.
POSTMAN
Apples & Oranges
(Social Life Music)
PARANOID CASTLE
Champagne Nightmares
(Fake Four Inc.)
Remon Stotijn is een van de toonaan-
gevende rappers en producers die de
Nederlandse hiphop weer een stapje verder gebracht heb-
ben. Vanaf 1993 maakte hij deel uit van het trio Postmen,
in 2006 ging hij solo verder als Postman. De Rotterdammer
heeft eindelijk weer eens een plaat uit, na zijn scheiding
van Anouk en gezondheidsproblemen. Met vrouw Alyssa als
tweede stem levert hij een prima album af, waarbij hiphop,
soul en pop samengaan tot een funky, bezield en positief
gestemd geheel. Het in het midden liggende tempo, het volle
en vriendelijke geluid en de verlichte vocalen van Remon en
Alyssa zorgen voor relaxed genieten.
The Strides is een tienkoppig gezel-
schap uit Sydney, Australi, met o.a.
gastvocalisten Ras Roni (Trinidad) en LTL Gzeus (Fiji). Het
bijzondere van de band van down under is dat ze hun vet
aangezette rootsreggae combineren met afrobeat, op smaak
gebracht met nog wat jazz, hiphop en dancehall. Moeiteloos
switchen ze tussen reggae en afrobeat, en in sommige tracks
slagen ze er zelfs in om de twee genres helemaal te laten
versmelten. De blazerssectie is ijzersterk, de ritme-afdeling
weet van wanten en de afwisseling tussen de snoeiharde,
bitchy raps van LTL Gzeus en het warme, bezwerende toasten
van Ras Roni is opmerkelijk.
TERWIJL U BLOWT
50
FISHBONE
Crazy Glue
(DC-Jam Records)
MARTYN
Ghost People
(Brainfeeder)
FRENTE CUMBIERO
Meets Mad Professor
(Vampi Soul)
Door: Arjan van Sorge
THE STRIDES
Reclamation
(Record Kicks)
Peter
Ineens zonder pijn
Door: Wernard Bruining
Peter (43) heeft een zwakke rug. Hij heeft een hernia gehad
en is daaraan geopereerd, maar het blijft een hele zwakke
plek. Dat heb ik al vanaf mijn achttiende. Ik heb daarom
altijd pijn. Die pijn gaat wel op en af, maar is in de loop
der jaren steeds heftiger geworden. De periode dat ik geen
pijn heb wordt ook steeds korter. Ik heb hele dozen vol met
narigheid die ik moet slikken. Dat zijn allerlei pillen, van
zetpillen tot aan morne toe."
Van die morne word ik ontzettend duf en
suf, het werkt bij mij niet goed en de pijn
blijf ik houden. Ik heb eigenlijk geen baat
bij pijnstillers, maar ja, je moet toch wat.
Slikken en vaak op bed liggen dus, niet echt
goed voor je productiviteit en je humeur!

Via zijn broer kwam Peter bij de wietolie
terecht: Mijn broer heeft eigenlijk zon
beetje hetzelfde probleem als ik, het zit bij
ons in de familie. Hij is al een aantal jaren
ouder en werd er ook nog aardig depres-
sief bij. Hij kreeg nog veel meer pillen dan
mij, maar sinds hij wietolie gebruikt laat hij
bijna al zijn medicijnen staan. Hij gebruikt
dat nu ongeveer zeven weken. Hij vertelde
me wat dat voor hem doet en ik dacht; ja,
dat moet ik dan ook maar eens proberen.
Een stuk zonniger
Eigenlijk werd het leven al vanaf de
eerste druppel een stuk zonniger, haha!
Ja, dat is gewoon eh, ongelofelijk. Daar
heb ik nog steeds geen woorden voor. Ik
had er niet zo heel veel vertrouwen in.
Maar geloof me, als je altijd pijn had en
je loopt nu ineens znder pijn, dan krijg
je die glimlach niet meer van je bakkes
af! Ik merkte meteen het verschil en
naarmate ik het langer gebruik hoef ik
eigenlijk steeds minder te gebruiken. Ja,
het is voor mij gewoon super werkzaam.
De eerste keer was het eventjes wennen,
maar een kwartier, 20 minuten later was
het al een heel stuk beter. In het begin
zat ik aan drie keer drie druppels. Gis-
teren heb ik en druppel gebruikt over
de gehele dag, het is maar net hoever
die pijn door slaat en hoeveel last je er
van hebt. Dus je kunt het heel makkelijk
doseren tot wat je nodig hebt. En verder
slik ik geen pil meer.
Bovengrens
Vanmorgen heb ik een druppel genomen
omdat ik veel in de auto moet zitten en dat
ga je dan wel voelen. Ik heb ook een keer
teveel genomen. Dat doe je dan ook maar
n keer, want ik vind het hele stoned wor-
den, zoals ze dat dan noemen, helemaal
niet interessant. Daar vind ik echt geen zak
aan. Het is niet leuk en het voelt voor mij
helemaal niet prettig. Maar ja, je kunt eens
een keertje uitschieten. Ik was niet bewust
op zoek naar mijn bovengrens of zo. Ik was
gewoon niet geconcentreerd, ik lette niet
op. Ik stopte dat pipetje in mijn mond en
dan maar wat knijpen h? Dat pipetje, daar
zat weinig meer in, dacht ik, haha! Ik had
niet in de spiegel gekeken, tsja, ik dacht het
zo wel te kunnen. Zoals gezegd, ik vind het
niet prettig om stoned te zijn. Aan de ande-
re kant; er gebeurt verder ook niets met je,
dus eeh, ik heb gewoon de rit uitgezeten,
lekker op de bank en wat geslapen, haha!
Heftige periode
Ik heb best wel een heftige periode met
relatieproblemen achter de rug. Dan ga je
in je hoofd malen en denken, slecht sla-
pen en zo. Dat is nu ook wel achter de rug.
Het is een stuk rustiger, je relativeert een
stuk makkelijker. Het is allemaal niet meer
zo hectisch als vroeger. Dat is wel wat ge-
leidelijker gegaan als het verdwijnen van
de pijn. Mijn broer loopt een stukje voorop
met zijn olie-ervaring en als ik hem nu naar
zijn depressie vraag zegt hij, welke depres-
sie? Hij komt weer lekker buiten de deur en
kan nu ook weer langere autoritten maken.
Hij is er helemaal gelukkig mee.
Gifkoffer
Mijn moeder is 76, dat mensje heeft ei-
genlijk geen ruggengraat meer. De artsen
hebben daar natuurlijk fantastische mid-
delen voor, zoals een steeds groeiend aan-
tal soorten en hoeveelheden medicijnen,
morne en zo. Ze vraagt ook niet meer om
haar tasje met medicijnen maar om haar
gifkoffer. We maken thuis altijd een gein-
tje; Ma, als je een keertje dood gaat dan
52
Naarmate ik langer wietolie neem hoef ik eigenlijk
steeds minder te gebruiken.
zetten we je bij het chemisch afval, in de
brand steken gaat al helemaal niet en je
mag zeker niet meer in de grond gestopt
worden, haha! Het is ongelofelijk wat dat
mens slikt, met name door de morne is
haar hele maagdarmkanaal aangetast.
Toen ze begon met de morne woog ze 75
kilo, drie weken geleden was dat nog 51
kilo. Haar eetlust is weg en ze begint er
nu ook psychisch onder te lijden. Dan gaat
het natuurlijk heel erg hard achteruit. Dus
ik zeg, Ma kom op, bakkes open, hier heb
je een druppel. Mijn broer had er haar na-
tuurlijk al van verteld, dus ik zeg kom op,
druppelen! De volgende dag ging ze met
vakantie. Het leuke was, ik zag dat mens
voor mijn ogen opknappen!
Spanning verdwijnen
Het kan natuurlijk wishfull thinking zijn ge-
weest, maar het was daadwerkelijk zo. Ze
werd een stuk opgewekter, je zag een heel
stuk van de spanning die in dat gezicht zat
verdwijnen. Ze had lekker gekookt en nor-
maal is ze na het eten koken helemaal ka-
pot, maar nu voelde ze zich nog best goed.
Dus ze was er hartstikke blij mee, maar we
mochten het niet aan Pa vertellen toen ze
samen een week met de boot weggingen.

Op vrijdag ben ik ze op wezen halen.
Moeder kon eerst bijna niet meer lopen,
dat heeft met haar kapotte rug te maken.
Maar nu stond ze boven aan de loopplank
en stak ze twee duimen omhoog, het ging
hartstikke goed! Dat mensje heeft de hele
week geen pijn gehad, ze was vier kilo
aangekomen! Ik had later nog een gesprek
met mijn vader. Hij zei: Ik snap er niets
van, ik heb haar de hele week niet ge-
hoord. Je moeder heeft zitten eten als een
bootwerker, en ze stond al om zeven uur s
ochtends op in plaats van met veel moeite
om tien uur uit bed te komen. Ik had alleen
wel eens het idee dat alles een beetje langs
haar heen ging. Toen ik dat later weer te-
gen mijn moeder zei, vertelde ze, ja, ik ben
een keertje uitgeschoten, ik ben keistoned
geweest en heb heerlijk geslapen!
Dat hele stoned worden, zoals ze dat dan noemen,
vind ik helemaal niet interessant.
Verademing
Die olie is een verademing voor dat
mens. Ze heeft nu alleen nog een pleister
van 25 milligram morne. Ze heeft gepro-
beerd of ze daar vanaf kon, maar dat was
toch een tandje teveel. Ach, ze kwam van
37 milligram af of zo, het gaat in ieder
geval de goede kant op en ze is zelf een
stuk opgewekter. Mijn vader weet het in-
middels ook. Je zag hem eigenlijk eerst
wel een beetje verschieten toen we het
hem vertelden. Maar later hij zei; Joh, zo
heeft ze weer een leefbaar leven en daar
ben ik wel weer erg blij mee! Mijn moeder
zegt dan; Jij moet ook een druppel, maar
dat doet hij niet. Ze gebruikt nu drie keer
per dag n druppel, maar dat mens heeft
af en toe echt heel hevige pijn en dan zeg
ik tegen haar dat ze niet moeilijk moet
doen. Doe er gewoon maar een druppel
bij, hatsekidee, dat gaat prima!
www.mediwiet.nl
53
Havenkraan, Harlingen
In de oversteekplaats naar Vlie-
land of Terschelling kun je over-
nachten in een havenkraan met
breed uitzicht op de Wadden-
zee. Deze kraan is tot de jaren
negentig gebruikt bij het lossen
van houtvrachten uit Rusland en
Scandinavi. Je verblijft in het
voormalige machinehuis en de
besturingscabine, op circa ze-
ventien meter boven de kade.
Om de cabine te bereiken, hoef
je niet de ladder op te klimmen;
er zijn twee speciaal ontworpen
liften gebouwd. De kamer in de
kraan is maar zestig kubieke
meter klein, maar is slim inge-
richt met een bed, zitplaatsen
en een tweepersoons stortbad.
Het tweepersoonsbed heeft een
panoramisch uitzicht door de
achterwand en het dakvenster.
Op het dakterras heb je een
nog beter uitzicht. Vanuit het
hoofdvertrek loopt een trapje
naar de cabine. Daar kun je zelf
de kraan met een knuppel 360
graden draaien en naar wens je
uitzicht kiezen.
Prijs vanaf 319 euro voor
twee personen.
Dokkade 5, Harlingen
www.vuurtoren-harlingen.nl
Controversy Tram Inn, Hoog-
woud (Noord-Holland)
Overnachten in een trein of tram
en dan s ochtends wakker wor-
den op een soort mini-openlucht-
museum met oude voertuigen.
Dat kan op het kleine landgoed
van Frank en Irma Appel in de
kop van Noord-Holland. Zij koch-
ten in 1999 twee oude trams van
het Amsterdams Openbaar Ver-
voer-museum. Bijna het hele in-
terieur werd gestript en de trams
zijn omgebouwd tot comparti-
menten, compleet met keuken
en badkamer. Deze zijn ingericht
in drie themas: Italiaans, Frans
en Engels-Amerikaans, met elk
een eigen soort ontbijt. De Ita-
Vuurtoren, Harlingen
Voor een mooi uitzicht op zee
zit je natuurlijk in een vuurto-
ren goed. Dit exemplaar doofde
in 1998 de lichten. Sindsdien is
de toren door een particuliere
eigenaar omgetoverd tot een
nkamerhotel. Langs de om-
wentelende trap kom je op de
eerste van drie etages. Dit is de
badverdieping met toilet, was-
tafel en een ronde douche. Iets
verder naar boven kom je op de
volgende etage: het woonge-
deelte. Hier staat een bed, een
zithoek en een werkblad. Door
de ramen rondom kun je vanuit
je bed genieten van het weidse
uitzicht. Nog hoger kom je via
een steile trap op de plek, waar
ooit de grote lamp brandde. Hier
kun je (onder de originele kope-
ren koepel) zitten aan een tafel
voor twee. Of buiten struinen
langs een omheinde omloop rond
het lichthuis.
Prijs vanaf 319 euro voor
twee personen.
Havenweg 1, Harlingen
www.vuurtoren-harlingen.nl
Een goede hotelkamer heeft eigenlijk niet meer nodig dan een schoon bed, douche
en een tv met afstandsbediening. Een goede ligging en een vriendelijke balie zijn
ook een must. Maar het kan ook anders. Onder het motto a once in a lifetime
experience bieden sommige hotels slaapplekken aan op exclusieve en onverwachte
locaties. Vaak erg prijzig, maar voor de budgetreiziger zijn er hostels in kastelen
en niet te vergeten slaapplaatsen in coffeeshophotels. Door: Peter van Sparrentak
54
Italiaanse en Franse tram zijn
geschikt voor twee personen.
De Engels-Amerikaanse tram is
lang genoeg voor vier personen.
Het treinstel van 21 meter lang is
ingericht in Mexicaanse sfeer en
heeft een ruim bed, tv, een video-
beamer met groot scherm en zelfs
een kleine jacuzzi. Elders op het
terrein heeft het tweetal diverse
andere voertuigen creatief een
andere bestemming gegeven. Zo
zijn bijvoorbeeld de gebouwen
uitgebreid door er de kopdelen
van een bus en een trein aan te
bouwen. En er staat onder meer
een oude Tsjechoslowaakse MiG-
straaljager opgesteld.
Prijs: tram 60 euro per per-
soon, trein 250 euro voor
twee personen.
Koningspade 36, Hoogwoud
www.controversy.nl
Hemp Hotel, Amsterdam
Niet alleen de locatie, maar ook
de aankleding maken dit hotel
bijzonder en uniek. In het hotel
zijn allerlei soorten henneppro-
ducten verkrijgbaar. De Hemple
Temple Bar heeft in het assorti-
ment lollys, ijs, bier, wijn, cider
en niet-alcoholische dranken,
waarin hennep is verwerkt. De
slaapkamers zijn ingericht in vijf
themas: Caribbean, Afghaans,
Indiaas, Tibetaans en Marok-
kaans. In allerlei producten in
het hotel is hennep verwerkt,
van het beddengoed tot zeep en
shampoo. Deze zijn ook in het
hotel te koop. Bij het ontbijt zijn
hennepsnacks inbegrepen.
Er zijn in totaal 28 Stayokay
hostels verspreid over het land.
Veel ervan zitten in mooie plek-
jes in de natuur en aan de kust,
maar er zijn ook een paar in de
grote steden, zoals Rotterdam,
Maastricht, Amsterdam en Den
Haag. Er zitten bijzondere on-
derkomens tussen. Zo zijn de
hostels in Domburg en Heems-
kerk (Noord-Holland) in kaste-
len gevestigd en die in Bunnik,
bij Utrecht, op een echt land-
goed. Het hostel in Rotterdam
zit in de beroemde kubuswonin-
gen. Het hostel in het Gelderse
Gorssel is dan weer gebouwd
als een Noors jachthuis.
Prijs al vanaf 9,50 per persoon
www.stayokay.com
Stayokay
Betaalbare budgetaccomodatie
op soms verrassende locaties
is te vinden bij Stayokay. Deze
organisatie is sinds 2003 de
voortzetting van de Nederlandse
Jeugdherbergcentrale. De ver-
blijven heten tegenwoordig hos-
tels en er zijn geen leeftijdseisen
meer. Mogelijk is nog wel enige
promotie en imagoverbetering
nodig, omdat jeugdherberg
bij velen nog associaties op-
roept met man/vrouw geschei-
den slaapvertrekken, verplichte
schoonmaakbeurten en controle-
rende herbergvaders
Vliegtuigsuites Hampshire
Dormylle, Mill
Hampshire Dormylle is een hotel
met een gezondheids- en sport-
centrum. Bij het hotel is een
voormalig Duits marinevliegtuig
omgebouwd tot twee luxe suites.
Het vliegtuig is op acht meter
hoogte geplaatst, waardoor je
dus echt in de lucht overnacht.
De verblijven zijn onder meer
voorzien van atscreen-tv, gratis
internet en jacuzzi.
Prijs vanaf 199 euro per nacht
Hoogveldseweg 1, Mill
www.tland.nl
Eenpersoonskamer 60 euro,
tweepersoonskamer vanaf
70 euro.
Frederiksplein 15, Amsterdam
www.hemp-hotel.com
Overigens zijn er diverse coffee-
shops met hun eigen hotel. Han-
dig hoor, als toerist hoef je dan
niet ver meer te zoeken voor je
rookwaar. In Amsterdam zijn dat
bijvoorbeeld The Bulldog, The
Rookies en The Greenhouse Ef-
fect. Een kwestie van googlen
voor meer coffeeshophotels.
Meer bijzondere hotels wereldwijd
zijn te vinden op:
www.unusualhotelsoftheworld.com
www.supertrips.nl
55
56
Logboek VOC december 2011 t
Lobby op hoog niveau
en mini-microscoopjes
En van de uitkomsten van de actiebijeenkomst die de VOC
in september in Tilburg organiseerde, was dat er brede
behoefte bestaat aan professionalisering van de lobby
richting Den Haag. Sinds oktober werkt de VOC daarom
samen met een lobbybureau.
2011 was al een druk jaar, maar de laatste
maanden draait de VOC pas echt overuren.
Samen met een Haags lobbybureau is een
strategie ontwikkeld om zoveel mogelijk
invloed uit te oefenen op de landelijke en
lokale politiek en de media nog beter en
consistenter te bereiken. Het resultaat is
een stroom aan mails, position papers en
brieven om politici duidelijk te maken wat
er op het spel staat bij de ingrijpende wij-
zigingen van het cannabisbeleid die het ka-
binet door wil voeren. Begin november in-
formeerde de VOC alle 104 gemeenten met
n of meer coffeeshops over de risicos en
valkuilen bij de invoering van de wietpas.
Minister Opstelten dicteert weliswaar van-
uit Den Haag wat de gemeenten
moeten doen, maar hij legt de verantwoor-
delijkheid voor de handhaving n de aan-
sprakelijkheid bij diezelfde gemeenten.
Andr Beckers
De brief aan de coffeeshopgemeenten ging
vergezeld van een uitgebreide analyse
van advocaat Andr Beckers van Opstel-
tens brief over de aanscherping van de
gedoogcriteria voor coffeeshops. Gelet op
de jurisprudentie acht Beckers juridische
procedures tegen de nieuwe regels kans-
rijk. Niet de landelijke overheid, maar de
individuele gemeenten zullen opdraaien
voor schadeclaims van coffeeshops als de
rechter de wietpas alsnog afschiet. Met een
persbericht werden de media op de hoogte
gebracht van deze voorlichtingsactie. Veel
regionale kranten namen het nieuws over
en ook het tijdschrift Binnenlands Bestuur,
verplichte kost voor alle ambtenaren, wijd-
de een artikel aan de actie.
Middelburg
Nog meer lokale actie: VOC-woordvoerder
Derrick Bergman nam deel aan een beslo-
ten bijeenkomst voor gemeenteraadsleden
in Middelburg op 28 oktober. De avond was
georganiseerd door WeSmoke, de belan-
genvereniging voor cannabisconsumenten.
Onderwerp van gesprek was de vestiging
van een nieuwe coffeeshop; de laatste Mid-
delburgse shop sloot ruim twee jaar gele-
den. Een raadsmeerderheid is voorstander
van een nieuwe coffeeshop, maar over de
locatie en praktische uitvoering bestaat
verschil van mening. WeSmoke betoogde
dat het hoog tijd is om de impasse te door-
breken en presenteerde een uitgewerkt
plan voor een nieuw soort voorziening:
een modern centrum voor cannabisconsu-
Begin november informeerde de VOC alle 104
gemeenten met n of meer coffeeshops over de
risicos en valkuilen bij de invoering van de wietpas.
menten, met een gescheiden verkooploket.
Wordt vervolgd.
Frontlinie tegen de wietpas
Inmiddels lijkt Zeeland de frontlinie te
worden in de strijd tegen de wietpas; na
een gesprek met de burgemeesters van
Terneuzen, Goes en Vlissingen verklaar-
de Opstelten dat hij sluitende afspraken
heeft gemaakt over invoering van de pas in
Zeeland per 1 januari 2012. In Limburg en
Brabant krijgt Opstelten minder medewer-
king. De gemeenteraad van Maastricht is
fel tegenstander van overhaaste invoering
van de wietpas en vraagt om een jaar uit-
stel. Burgemeester Bruls (CDA) van Venlo
noemde invoering per 1 januari absurd:
En wij leven niet in Absurdistan.
Als de afgelopen weken n ding duidelijk
hebben gemaakt, is het dit: de strijd is nog
niet gestreden. Maar het is wel n voor
twaalf en dat is dan ook het motto van de
fondswervingscampagne die de VOC vorige
maand is gestart. Ondernemers en consu-
menten worden via een yer opgeroepen
de VOC te steunen in de strijd voor recht-
vaardig en rationeel cannabisbeleid.
Behalve de bekende lange VOC-vloei zijn
er nu ook unieke mini-microscoopjes ver-
krijgbaar, waarvan de opbrengst naar de
VOC gaat. Zolang Den Haag gereguleerde
teelt en productcontrole tegenhoudt, moet
de consument immers op zijn of haar ei-
gen ogen vertrouwen. De mini-microscoop,
met ledverlichting en vergrotingsfactor 45,
is daarbij een ideaal hulpmiddel. Ze wor-
den geleverd in blisterverpakking, inclusief
opbergetui en een kaartje met informatie
over de VOC. Ondernemers kunnen de mi-
croscoopjes voor vijf euro per stuk bestel-
len, van elke vijf euros gaan er twee naar
de VOC. De microscoopjes zijn per tien
stuks verpakt en worden geleverd door
TGC Trading in Tilburg. Meer informatie:
info@voc-nederland.org.
Wat is de VOC?
De Vereniging voor Opheffing van het
Cannabisverbod is d koepel van per-
sonen en organisaties die af willen van
het verbod op cannabis. Sinds december
2008 strijdt de VOC voor rechtvaardig
en rationeel cannabisbeleid en tegen be-
tutteling, symboolpolitiek en repressie.
Meer informatie: www.voc-nederland.org
HIGHLIFE Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam - redactie@highlife.nl
Ja, ik wil
Ja, ik wil graag die kalender van Ancilla Tilia.
Dus stuur m meteen op.
Jay
Zoals afgesproken hebben we 5 van deze kalenders
weggegeven.
57
Huisuitzetting
De redactie van Highlife ontving een brief van een lezer uit Arnhem.
In deze brief vroeg de lezer aandacht voor een huisuitzetting wegens
de kweek van enige wietplanten in de achtertuin. Hoe kan dit, vroeg
de lezer zich af; het kweken tot vijf planten wordt toch gedoogd? Hoe
kan dan iemand uit zijn huurhuis gezet worden. Dat is fascisme, stelt
de briefschrijver.
Jammer genoeg is het zo dat veel woningbouwverenigingen tegen-
woordig speciale anti-cannabisregels in hun huurcontracten laten op-
tekenen. Het is op deze manier voor hen mogelijk om huurders die
cannabis kweken, uit hun woning te zetten. Ook als het om buiten-
planten gaat. Overigens kun je als huurder altijd proberen om een
huisuitzetting via een gang naar de rechter voorkomen. Advocaat An-
dr Beckers meldt desgevraagd: Bij teelt in de tuin kan geen sprake
zijn van gevaarzetting. Er wordt geen stroom gebruikt. Ook is geen
schade door vocht te verwachten. Kortom, het loont de moeite om
verweer te voeren tegen een dergelijke huisuitzetting.
egeven.
58
Dodelijke kunst
Fotos: Teo Krijgsman
Eind oktober werd in het Nederlands Uitvaart Museum Tot
Zover een kunstwerk met stof van het verwoeste World Trade
Center genstalleerd. Het werk is van de bekende Chinese
kunstenaar Xu Bing.
Xu Bing verzamelde stof van het op 11
september verwoeste World Trade Center
in New York. Bings stonstallatie bezingt
de leegte van het boeddhistische Nirwana
en verwijst expliciet naar Ground Zero. Het
werk is onlangs op 11 september voor het
eerst - 10 jaar na de aanslag - in New York
gexposeerd. Xu Bing (1955) werkt in Beij-
ing en New York. Zijn werk was te zien op
vele groeps- en solotentoonstellingen, zo-
als de Binnale van Veneti en het Museum
of Modern Art in New York. Hij ontving vele
prijzen en kreeg in 2010 het eredoctoraat
van de Colombia University.
Het dodelijke stof van Xu Bing is nu voor
het eerst in Nederland te bewonderen. Het
is een van de werken op de tentoonstel-
ling Afterlife kunst over de eindbestem-
ming, waar internationale kunstenaars
ons willen laten nadenken over vragen als
Wat gebeurt er na het leven? Is er iets of
is er niets? Hun verrassende werken zijn
tot 1 juli volgend jaar te zien in het Ne-
derlands Uitvaart Museum in Amsterdam,
maar ook op de begraafplaats De Nieuwe
Ooster. In het Tropenmuseum in Amster-
dam kan men tegelijkertijd de tentoon-
stelling De Dood Leeft bezoeken.
Nederlands Uitvaart Museum Tot Zover
Kruislaan 124
1097 GA Amsterdam
www.totzover.nl
www.tropenmuseum.nl
59
Oude helden op
kerstbezoek
Door: Richard Tuinstra
Ach, de Kerstdagen. Voor de n is het het hoogtepunt van het
jaar. Gezellig met de hele famile aan de tafel zitten voor een
uitgebreid kerstdiner. Voor de ander is het een gruwel; een
periode met verplichte familiebezoeken en boodschappen
doen in overvolle winkels.
Het Amerikaanse lmaanbod lijkt deze
Kerst wat aan de magere kant te zijn. De
lm waar wij het meest naar uitkeken, het
sentimentele oorlogsdrama War Horse van
Steven Spielberg, is op het allerlaatste mo-
ment uitgesteld naar februari. Ook andere
potentile Oscar-kandidaten als J. Edgar
van Clint Eastwood en The Help (drama
over de Amerikaanse burgerrechten) ko-
men pas na de Kerst in Nederland uit.
Sherlock Holmes
Dat wil niet zeggen dat er niets te be-
leven valt in de bios. Allereerst is er de
nieuwe lm van Guy Ritchie: Sherlock
Holmes: A Game of Shadows. Ritchie
kende zijn hoogtepunt natuurlijk met
lms als Lock, Stock and Two Smoking
Barrels en Snatch. Maar na zijn huwelijk
met Madonna ging het de verkeerde kant
op. Een echtscheiding later was er weer
licht aan het einde van de tunnel. Met
Sherlock Holmes had hij zijn grootste
succes in zijn loopbaan, dit jaar is het
dus tijd voor het onverbiddelijke vervolg.
In A Game of Shadows gaan Sherlock
Holmes (Robert Downey Jr.) en Dr. Wat-
son (Jude Law) de strijd aan met Moriarty
(Jade Harris), de aloude aartsvijand van
Holmes. De humor en actie van de eerste
lm zijn ook hier weer ruimschoots aan-
wezig, dus vervelen zul je je zeker niet.
Grappig detail is dat de Zweedse actrice
Noomi Rapace, die de rol van Lisbeth Sa-
lander speelde in Millennium, hier haar
eerste grote Engelstalige rol heeft.
Ethan Hunt
Een andere held die met Kerst op herha-
ling gaat is Ethan Hunt (Tom Cruise), de
hoofdrolspeler in de Mission: Impossible
reeks. Wat ooit begon als een TV-serie
werd in de capabele handen van regisseur
Brian de Palma in lmformaat een enor-
me hit in 1996. Tom Cruise probeert met
de vierde lm in de serie te bewijzen dat
hij niet te oud is om nog als actieheld te
kunnen overtuigen. Aan zijn inzet zal het
niet leggen. Vorig jaar verschenen fotos
van Cruise tijdens het maken van de lm,
bungelend aan een dunne ijzeren draad
van het hoogste gebouw in de wereld, de
Burj Khalifa toren in Dubai.
Het verhaal is nog dunner als die ijze-
ren draad. Het Kremlin in Moskou wordt
door een groep terroristen opgeblazen.
Ethan Hunt en zijn groep worden vervol-
gens als de schuldigen aangewezen. Op
de vlucht voor de CIA n de Russen pro-
beren ze te achterhalen wie verantwoor-
delijk was voor de aanslag. Het verhaal
mag mager zijn, de actiescenes zien er
wederom fantastisch uit. Verantwoorde-
lijk hiervoor is regisseur Brad Bird. Hij
is voornamelijk bekend door zijn Pixar
animatiefilms als The Incredibles en Ra-
tatouille. Dit is zijn eerste film met echte
acteurs. Al met al zijn dit twee films die
niet al te zwaar op de maag zullen lig-
gen. Perfect voor de Kerstdagen dus.
Sherlock Holmes: A Game
of Shadows
Regisseur: Guy Ritchie
Met: Robert Downey Jr., Jude Law en
Noomi Rapace
Mission: Impossible -
Ghost Protocol
Regisseur: Brad Bird
Met: Tom Cruise en Jeremy Renner
COFFEESHOP
GROWSHOP/GROOTHANDEL
ZADEN
Royal Queen Seed Store
Damstraat 46 1012 JM Amsterdam
Haarlemmerstraat 30 1013 ER Amsterdam
www.royalqueenseeds.com
2e prijs Haze Bio Amnesia Haze
1
Coffeeshop Dizzy Duck
Trompstraat 210 2518 BR Den Haag
2e prijs Bio Chocolope/Skunkberry
2
Coffeeshop Cremers
Prinsestraat 84 2513 CG Den Haag
1e prijs Hydro Northern Lights
3
Amaranta Seeds/Growshop Amaranta
www.amarantaseeds.nl
1e prijs Bio Amarant Dwarf
1e prijs Haze Hydro Silver Haze
3e prijs Hydro Critical
4
C
o
f
f
e
e
s
h
op C
r
e
m
e
r
s
3
C
o
f
f
e
e
s
h
o
p Diz
z
y

D
u
c
k
2
R
o
y
a
l

Q
u
e
en Se
e
d

S
t
o
r
e
1
A
m
a
r
a
nta S
e
e
d
s
4
G
r
o
w
s
h
o
p Am
a
r
a
n
t
a
4
C
o
f
f
e
e
s
hop K
o
s
b
o
r
7
Kosbor
Maastricht
3e prijs Haze Hydro Amnesia Haze
7
Coffeeshop Guna Guna
Sint Janstraat 31A 5401 BA Uden
1e prijs Hasj Kashmir
6
C
o
f
f
e
e
s
h
o
p t B
u
n
k
e
r
t
j
e
5
C
o
f
f
e
e
s
h
o
p Gu
n
a

G
u
n
a
6
WINNAAR
HIGHLIFE CUP 2011
MET AMNESIA HAZE
Coffeeshop t Bunkertje
Laan vd Mensenrechten 101 7331 VT Apeldoorn
1e prijs Haze Bio Amnesia Haze
5
62
In het voetspoor van de Nederlandse David Livingstone (Deel 1)
egin 1900 vertoont de kaart van Suriname nog talloze witte, onontdekte plekken. Nederland
zendt acht expedities uit om de binnenlanden te ontdekken. Twee daarvan staan onder leiding van
Johan Eilerts de Haan, een ervaren marinier en ontdekkingsreiziger uit Friesland. Zijn eerste expeditie in
1908 is een groot succes. In 1910 keert hij terug naar Suriname, waar hij op 44-jarige leeftijd sterft aan
malaria. Hij wordt midden in de jungle begraven. Een teamlid tekent zijn dood op in Johans dagboek,
dat ruim honderd jaar later als leidraad geldt voor een expeditie van een achterneef naar het graf.
B
Aan het begin van de twintigse eeuw vormt
Nederland een machtig koloniaal rijk: Su-
riname, de Nederlandse Antillen en Ne-
derlands Indi: van Atjeh op Sumatra tot
Nieuw-Guinea. Allemaal bruut en bloedig
ingepikt en als ons eigendom geclaimd.
Grote delen van dit koloniale rijk zijn ech-
ter totaal onbekend. Nadat in 1873 het
Koninklijk Nederlands Aardrijkskundig Ge-
nootschap (KNAG) wordt opgericht krijgt
het in kaart brengen van al deze onbekende
gebieden op onze globe een krachtige im-
puls. Meer dan twintig expedities zwerven
uit om het Nederlandse terra incognita te
ontdekken, te beschrijven, op stafkaarten
vast te leggen en wetenschappelijk onder-
zoek te verrichten.
Allereerst worden de belangrijkste gebieden
van Nederlands-Indi op de kaart gezet;
alle vulkanen van Java en het binnenland
van Sumatra. Daarna zijn de Indische bui-
tengewesten zoals Borneo en Flores aan de
beurt. Een gigantische klus als je bedenkt
dat alleen al de Indische archipel duizenden
vierkante kilometers groot is. Er wordt ech-
ter keihard gewerkt (want er valt veel geld
te verdienen in en aan de kolonin).
Witte plekken
Rond 1910 zijn er nog twee grote witte
plekken op onze koloniale kaart: de ondoor-
dringbare regenwouden van Nederlands
Nieuw-Guinea en die van Suriname. Van
1900 tot en met 1963 worden door Neder-
landse militairen en bestuursambtenaren in
Nieuw-Guinea de laatste ontdekkingsreizen
volbracht. Het mysterieuze, onherbergzame
Suriname blijft achter en geldt als laatste
witte vlek op de koloniale kaart.
Dat is niet zomaar: Suriname staat im-
mers te boek als het dichtst beboste land
ter wereld. Het heeft anno 2011 nog
steeds de spannendste jungle op aarde,
vol onontdekte plekken. Nog steeds we-
ten we niet wat voor dier- en planten-
soorten daar in het regenwoud allemaal
leven. Suriname ligt iets ten noorden van
de evenaar, boven in Zuid-Amerika. Het
tropisch regenwoud daar maakt deel uit
van het immense Amazonebekken. Het
dierenleven is er rijk en gevarieerd.
Het ooit ondoordringbaar geachte land-
schap (vol rivieren, meren, savannes en
granieten bergketens) komt op moderne
woudlopers net zo indrukwekkend over
als op de allereerste Nederlandse ontdek-
kingsreizigers, die ruim een eeuw terug
deze witte plek voor het KNAG in kaart
hebben proberen te brengen.
Friese avonturier
In 1910 valt n van de eerste ontdek-
kers van het Surinaamse binnenland er
ten prooi aan de beruchte malariakoorts.
Johannes Gijsbert Willem Jacobus Ei-
lerts de Haan is zijn naam. Johan komt
op 3 oktober 1865 in het Friese plaatsje
Noordwolde ter wereld, treedt in 1882 in
zeedienst en wordt 4 jaar later benoemd
Suriname heeft anno 2011 nog
altijd de spannendste jungle op
aarde, vol onontdekte plekken.
Tekst: Mike de Leede // Fotograe MMP/CT
63
tot adelborst 1ste klasse. Zeven jaar la-
ter volgt de bevordering tot luitenant ter
zee 2de klasse. In 1902 volgt promotie
naar de 1ste klasse.
De avontuurlijk ingestelde dienstklopper
werkt zich op in de West-Indische wate-
ren en neemt onder meer deel aan een
jaren durende marineblokkade voor de
kust van Atjeh. Terug in Nederland ver-
diept hij zich als commandant in astrono-
mische vaardigheden en werkt korte tijd
bij de Utrechtse sterrenwacht.
In 1908 krijgt de marinier speciaal ver-
lof om leiding te geven aan de zesde
Suriname-expeditie naar de Suri-
namerivier. Zijn praktische vaar-
digheden en improvisatietalent
komen in de jungle goed van pas
en zorgen ervoor dat de exercitie
slaagt. Zo benoemt hij een door
hem ontdekte rivier Lucie, naar
zijn petekind uit Indonesi.
Malaria
In 1910 trekt de onverschrok-
ken Fries wederom het Suri-
naamse oerwoud in om voor
het vaderland de grenzen van
het imperium te verkennen.
Deze keer vaart zijn verken-
ningsexpeditie over de Coran-
tijn. Hij bezwijkt echter in een
vroeg stadium. Zijn Hollands
gestel blijkt niet bestand tegen
malaria, een dodelijke ziekte
die wordt overgebracht door de
larve van een vervelend steken-
de mug. Johan sterft zwetend en
ijlend een pijnlijke dood, diep in
het onbarmhartige Surinaamse regen-
woud. Hij wordt slechts 44 jaar oud.
Zijn metgezel, topograaf en luitenant ter
zee 2de Klasse Cornelus C. Kyser, tekent
aan het vers gedolven graf in zijn dag-
boek de laatste regels op: Den 29sten
Augustus 1910. Diep ontroerd sloten
wij hem de oogen, den man, die daar in
de eenzame wildernis, ver van vrienden
en familie, zijn leven liet voor de goede
zaak, waaraan hij reeds zoolang zijn bes-
te krachten had geschonden.
Ter nagedachtenis wordt bij de volgende
expeditie een gedenksteen op het graf
gemetseld. Vele jaren later volgt een
plaquette in het Koninklijk Instituut voor
de Marine in Willemsoord. In Paramaribo
staat in een tuinhoek van het Surinaams
museum een diverse malen verplaatst
borstbeeld van Eilerts de Haan. Zoals
zoveel Nederlandse ontdekkingsreizigers
uit de negentiende en twintigste eeuw is
hij in de vergetelheid geraakt...
Net als Jacob van Heemskerck, die na het
overlijden van expeditieleider Willem Ba-
rents op Nova Zembla de expeditie veilig
terugbrengt naar het vaderland, doet C.
C. Kyser dat ook: na een lange en uitput-
tende tocht naar de monding van de Su-
rinamerivier en de Atlantische oversteek
per marineschip voltooit hij de queeste
die Eilerts de Haan fataal werd. Johans
dagboek komt na omzwervingen uiteinde-
lijk in het archief van het Koninklijk Insti-
tuut voor de Tropen in Amsterdam terecht
(vlakbij zijn bronzen beeltenis). Waar het
op een plank gedoemd leek te verstoffen
tot in de eeuwigheid.
Honderd jaar later
Bijna honderd jaar later leest Herry Ei-
lerts de Haan, kleinzoon van de omgeko-
men ontdekkingsreiziger, aan de afbrok-
kelende oever van de Surinaamse Gran
Rio onder een enorme oerwoudreus in
hetzelfde dagboek van zijn oudoom. In de
eeuwig groene jungle reist hij voor de zo-
veelste keer terug in de tijd. Hij heeft het
vergeelde dagboek reeds talloze keren
gelezen en herlezen. Het is immers het
enige tastbare bewijs van de daden van
ome Johan, n der laatste Nederland-
se ontdekkingsreiziger die in 1910 diep
in deze wildernis stierf en achter bleef
onder een hoopje aarde. Om een eeuw
later zelf het onderwerp te worden van
een expeditie. Om hem letterlijk weer op
de kaart te krijgen; de publiciteit en het
grafschrift te geven dat hij verdient
Postuum eerbewijs
Met de deskundige hulp van onder meer
regenwoudveteranen Michel Boeijen en
Paul Duijf gaat achterneef Herry op zoek
naar zijn oudooms graf. Herrys mis-
sie is tevens bedoeld als postuum
eerbewijs. Want bij Nederlandse
ontdekkingsreizigers denken we
eerder aan Spitsbergen of Tasma-
ni dan aan Suriname. De ervaren
woudlopers, die jaren voorberei-
ding in de onderneming stoppen
en niets aan het toeval lijken over
te laten, kunnen vooraf reeds de
complimenten in hun zak steken
van de National Geographic Soci-
ety voor hun creatieve waagstuk.
Expeditieleider Michel zal professi-
onele film- en foto-opnamen ma-
ken voor hun favoriete TV-zender
National Geographic, die na afloop
de driedelige documentaire Jun-
gle Grave zal uitzenden over hun
waagstuk. Een primeur voor een
origineel Nederlands idee en dito
film. En voor Michel een jongens-
droom die uit komt.
Voor het traceren van Johans laatste rust-
plaats maken Herry en het expeditieteam
dankbaar gebruik van het dagboek van de
fatale tocht van zijn oudoom en diverse
verslagen van meer succesvolle expedities
die in dit deel van Amazonegebied plaats-
vonden. Exacte gegevens ontbreken ech-
ter. En nog steeds staat een tocht over de
onvoorspelbare, steeds smaller wordende
Gran Rio bol van het gevaar. Het zal weken
doorbuffelen kosten in de gemotoriseerde
rafts, al ploeterend stroomopwaarts. Hoe-
veel stroomversnellingen, watervallen en
draaikolken de rivier precies herbergt, en
waar die zich precies bevinden, is onbe-
kend. Na bijna iedere rivierbocht wacht
weer een nieuwe uitdaging: van wildkol-
kende soelas (stroomversnellingen) tot
zeker dertien vallen (watervallen, die
zich met geraas soms meters bruisend
64
naar beneden storten). Het alternatief
is vaak een pad hakken door de groene
muur langs de waterkant die jungle heet.
Maar dat kost nog meer tijd.
Mensenschuwe
indianenstammen
Vanaf Kwamalasemutu, een afgelegen
Indiaans gehucht nabij de Braziliaanse
grens, hebben beroepsavonturiers Michel
en Paul zon jaar voor de uiteindelijke
expeditie al eens geprobeerd het spoor
over Corantijn terug te volgen van onze
Nederlandse David Livingstone. Sinds-
dien zijn in dit gebied nauwelijks blan-
ken geweest, verduidelijkt Michel. Het
wordt bewoond door mensenschuwe indi-
anenstammen. Met een traditionele jager
zijn we in een maand de rivier afgezakt.
Langs bergketens, savannes en dichte
jungle. Onderweg hebben we ontelbare
soelastraten doorgeworsteld, waarvan
er n wel zes kilometer lang bleek. Op
onze weg troffen we ook de beruchtste
watervallen van Suriname: de Tijger- en
Wonotobovallen. In de vorige eeuw on-
neembaar gebleken barrires, die we via
gekapte jungledoorsteken en andere ri-
vieren hebben omzeild. De boom waar-
in de expedities van weleer hun namen
kerfden, zijn we net misgelopen. Wel
hebben we een beschreven rotstekening
van Kyser gefotografeerd. Door brand-
stofgebrek moesten we de tocht bij de
Wonotobo na een maand keihard stoem-
pen helaas afbreken.
Logistieke problemen
Suriname ontbeert bloedzuigers, wat een
verademing is. Wel zijn er veel andere
kleine beestjes die prikken en steken.
Maar wie goed op zijn hygine let en klei-
ne wondjes op tijd behandelt, komt niet
in last. Het primaire regenwoud is verder
mensvriendelijk en redelijk goed begaan-
baar, lang niet zo donker en ondoordring-
baar als bijvoorbeeld dat van Borneo,
aldus Paul. Toch kun je er na vijftig me-
ter volledig verdwalen. Logistiek vormen
de binnenlanden van Suriname volgens
hem het grootste probleem: Je bestelde
vliegtuig is te laat. Je gids of heli komt
niet opdagen. Je GPS kan geen satellie-
ten oppikken door het dichte bladerdak of
heeft het begeven door de luchtvochtig-
heid. Moderne kaarten blijken totaal niet
te kloppen (daarom gebruikt het expedi-
tieteam het liefst vergeelden uit vervlo-
gen tijden). Soelas kunnen door de wa-
terstand onneembaar blijken. Dat moet je
er met je rafts, buitenboordmotoren en
honderden kilos expeditiematerialen om-
heen zeulen. Wat soms uren tijd en veel
energie kost. Lig je dan eindelijk weer in
bevaarbaar water, blijkt bij de volgende
bocht honderd meter verderop alweer
zon te ondiepe stroomversnelling te zijn.
Oftewel: improvisatietalent en genoeg
relativeringsvermogen gaan als bagage
mee op de Eilerts de Haan expeditie.
Ongeschreven junglewetten
Voor de broodnodige communicatie in
dit onbewoonde gebied maakt de expe-
ditie gebruik van satelliettelefoons. Voor
het vervoer heen en terug helis of kleine
vliegtuigjes, waarmee wonderwel nauwe-
lijks ongelukken gebeuren. Ernstige kwet-
suren of doden en zwaargewonden zijn er
tijdens de expedities van Michel en Paul
nooit gevallen, dus ook niet tijdens deze.
Een kwestie van goede voorbereiding en
de juiste instructies, aldus onze heren
avonturiers, die eerlijkheidshalve soms
hun hart vasthouden bij riskante acties in
wildstromend water. We zijn doorgaans ui-
National Geographic zal na afloop
de driedelige documentaire Jungle
Grave over hun waagstuk uitzenden.
65
terst voorzichtig. Nonchalance is een con-
stant op de loer liggend gevaar dat meestal
onmiddellijk wordt afgestraft. Je moet de
gevaren van het oerwoud niet onder- of
overschatten. Dan kan het groene para-
dijs ineens veranderen in een groene hel.
Onbekende soelas en watervallen worden
vooraf altijd verkent. Om Winti-offerplek-
ken lopen we respectvol heen; junglebe-
woners zijn nu eenmaal erg bijgelovig. Je
hebt je als gast daarnaast aan allerlei on-
geschreven junglewetten te houden. Trek
of vaar je door iemands territorium, dan
vraag je van tevoren toestemming in dorp
of nederzetting bij de Granman of kapitein,
een soort burgemeester.
Heilige plekken
Moeder en zoon van een lokaal bosneger-
volk peddelen in een korjaal geruisloos
voorbij. De tijd lijkt hier stil te hebben ge-
staan. Herrys blik dwaalt over Djoemoe,
de nederzetting die in 1910 als uitvals-
basis van Johans expeditie is gebruikt.
Het is nu wederom het startpunt. Ditmaal
voor Herrys speurtocht, waarbij het vin-
den van het graf van zijn oudoom centraal
staat. Djoemoe ligt diep in het Amazone-
bekken, dat de longen van moeder aarde
vormen. Het is met voorsprong het rijkste
ecosysteem ter wereld, met bijzondere
ora en fauna. Dit immense regenwoud
spreekt al eeuwen tot de menselijke ver-
beelding. Bij echte avonturiers wint het
verlangen naar het onbekende het hier
met voorsprong van de doordringende
hitte, de miljarden muskieten en ander
ongedierte, alle bijbehorende ziektes en
de vervaarlijke watervallen en soelas.
Voordat de expeditie echter voet zet in dit
deel van het regenwoud, moet ofcieel toe-
stemming worden gevraagd aan de Gran-
man, de regionale koning. Die beschouwt
dit gebied als zijn privdomein, waar te-
vens streng verboden, heilige plekken zijn.
Daar de koloniale overheersing van Neder-
land in Suriname nog steeds uiterst ge-
voelig ligt, besluit Herry met Michel en ex-
peditiearts Nico Pronk netjes op audintie
te gaan in Granmankondre, een dorpje op
20 minuten lopen afstand. Na de formele
introductie bij de aanwezigen, de BO (de
lokale bestuursopzichter) en de secretaris
van de Granman, starten de onderhande-
lingen. In Johans dagboek werd reeds ge-
waarschuwd: De Granman mag niet direct
door blanken worden aangesproken. Het
blijkt n van de vele Afrikaanse gebruiken
die het koloniale verleden heeft overleefd.
Het gesprek loopt via de BO.
Wilde beesten en geesten
De huidige Granman blijkt op de hoogte
van het voornemen van de expeditie. Ver-
halen over eerdere oerwoudtochten wor-
den hier van vader op zoon doorverteld
bij het kampvuur. Hij vertelt dat de toen-
malige Granman Johan geen toestemming
had willen geven het gebied in te trekken.
Vooral boven de Sintiadam is het gevaar-
lijk. Teveel wilde beesten en geesten. Voor
het lmen van de audintie eist hij 300
dollar. Als bijdrage voor de gemeenschap.
Het budget laat dat echter niet toe. Dus
blijven de cameras in hun ightcases.
De volgende ochtend belegt de Granman
een spoedvergadering, waarbij de stem-
ming grimmiger is. Filmen is uit den boze.
En elk woord wordt zorgvuldig gewogen.
Na uitgebreid overleg beseft hij dat hij de
expeditie niet kan tegenhouden. Hoofd-
schuddend benadrukt hij dat Johan in 1910
ook zonder medewerking van de toenma-
lige Granman de Gran Rio-rivier opging.
Gevolgd door de onheilspellende medede-
ling: En u weet allen wat daar de gruwe-
lijke gevolgen van waren
* In het volgende nummer deel 2
van deze expeditie
66
Door: Feije Wieringa
Van Vlees en Bloed
Kathy Reichs
(De Boekerij)
Stille Vijand
Thomas Young
(Sijthoff)
Niet te lmen
Barbara Kuipers
(De Boekerij)
De Schaduw contra de Schorpioen
Havank / Ross
(Bruna)
Kathy Reichs heeft geen nadere introductie nodig. We hebben
haar in dit blad ooit uitgebreid aan de tand gevoeld en de TV-
serie die op haar werk is gebaseerd, Bones, is nog steeds een hit.
Inmiddels staan er nu een kleine 20 boeken op haar naam. Wat
haar boeken met elkaar gemeen hebben, is dat het thrillers zijn
die zich afspelen in de forensische omgeving. Dus wordt er niet
naar lichamen gespeurd, maar in lichamen. Van Vlees en Bloed
is best leesbaar, maar het probleem is dat de formule toch een
beetje sleets wordt, waardoor de echte verrassing eraf is. Het
decor: een motorcircuit, een extreem-
rechtse groepering, een verdwijning
en een lijk in een vat dat een geheim-
zinnig gif bevat. Degelijke ingredin-
ten voor een degelijke Reichs. Het
wordt allemaal keurig opgelost, maar
je blijft zitten met het gevoel dat de
fut er wat uit is. Iets meer psychologie
en wat minder diepvriespizza zou het
elan van haar hoofdpersoon Tempe
Brennan behoorlijk opkrikken. Preten-
tieloos vermaak, maar ook dat wil een
mens op z'n tijd wel eens even lezen.
Stille vijand is een pretentieloze ac-
tiethriller. In Afghanistan plaatsen
terroristen een bom in een vlieg-
tuig vol patinten. Ook is er gif aan
boord, alsmede een terrorist. Je
begrijpt het al: hier ontstaat een
aloude race tegen de klok. Soms
doet n en ander denken aan de
lm Speed van Jan de Bont. Vliegt
het toestel te hoog dan gaat de bom
af, vliegt het te laag dan gebeurt
dat ook. De spanning wordt nog op-
gevoerd omdat het toestel nergens
mag landen, en dan breekt er ook nog eens noodweer los.
Het zal je maar overkomen. Young heeft al deze clichs aan-
eengeregen tot een adembenemende race in de achtbaan. De
lm die ongetwijfeld zal volgen, is goed voor het puntje van je
stoel. Maakwerk, maar ook vakwerk!
Je kent ze wel, die zogenaamde realityshows waar ze bij De
Mol en inmiddels ook bij de publieke omroepen in grossieren.
Oplettende kijkers weten natuurlijk al lang dat het hier in de
meeste gevallen om doorgestoken kaart gaat. TV-producen-
ten vinden mensen niet belangrijk, maar kijkcijfers wl. In dit
boek (het ziet er uit als een chicklit, maar is het zeker niet!)
beschrijft Kuipers - die zelf jaren aan reality meewerkte - hoe
de kandidaten en de kijkers gemanipuleerd dan wel in de ma-
ling worden genomen. Al je vooroordelen worden bevestigd.
Kuipers geeft in dit boek de programma's andere namen,
maar ze blijven herkenbaar. Er zit een thrillerlijntje in het
boek, maar dat is nogal dun. Vermoe-
delijk heeft ze de romanvorm gekozen
om geen boze advocaten van woedende
producenten op haar dak te krijgen. Als
thriller drie sterren, maar als sleutel-
roman geven we vier. Inmiddels maakt
Barbara Kuipers weer fatsoenlijke TV en
ze kan ook prima met de pen overweg.
Haar huid was niet dik genoeg om de
'reality' trouw te blijven. Dat siert haar!
In de jaren vijftig waren de boeken van
Havank niet aan te slepen. Eigenzin-
nige policiers, soms gesierd door bril-
jante humor, soms ontsierd door te
auwe (woord)grappen. Tomas Ross
heeft Havanks Schaduw nieuw leven in
geblazen en de herboren commissaris
doet het in deze jaren van mobiel en
internet nog steeds prima. Het taal-
gebruik van Havank heeft Ross intact
gelaten en er toch een eigen draai aan
gegeven. Dat is knap. Flauwe grappen
komen niet meer voor. In Ross' han-
den is de Schaduw vileiner geworden. Hier heeft de leerling de
meester duidelijk overtroffen. Laten we over de plot maar niets
meer zeggen dan dat het gaat om enkele aanslagen en een
achtste (!!) dochter van Prins Bernhard. Tsja, het koningshuis
en Tomas Ross... De omslag van Dick Bruna is frisser dan de
originelen uit de vorige eeuw. Kortom: leesvermaak van allure.
Een wonderbaarlijke wederopstand..
Kuipers beschrijft hoe kandidaten en
kijkers van zogenaamde relality-shows
gemanipuleerd dan wel in de maling
worden genomen.
67
Kopenhagen wil
legale cannabis
De gemeenteraad van Kopenhagen wil zo
snel mogelijk de legale verkoop van canna-
bis toestaan. Zowel de teelt als de verkoop
zouden gelegaliseerd moeten worden. Wel
stelt het stadsbestuur als voorwaarde dat
de verkooppunten in handen van de ge-
meente zijn. Zo wil de gemeente controle
houden over zowel de teelt als de verkoop.
Een Nederlands gedoogsysteem met cof-
feeshops ziet de gemeenteraad niet zit-
ten. Of het plan voor de gemeentelijke
cannabisshops doorgaat is nog niet zeker,
want het moet door het Deense parlement
worden goedgekeurd. Drie jaar geleden
was een rechtse meerderheid nog tegen
een soortgelijk voorstel, maar bij de laat-
ste landelijke verkiezingen heeft het linkse
blok een meerderheid veroverd, waardoor
de kansen voor vrije wietverkoop in de
Deense hoofdstad wel gestegen zijn.
Magere vangst
Voorgoed!
Eind november pakte men weer
eens ink uit met een grote
grenscontrole tussen Nederland
en Belgi. Rond de 120 Belgische
en 30 Nederlandse agenten con-
troleerden op het bezit van drugs.
In de Belgische arrondissemen-
ten Gent, Dendermonde en Brug-
ge werden 536 personen onder-
zocht. De politie nam 430 gram
cannabis in beslag. Ja, je leest
het goed: 430 gram. Nogal een
magere vangst voor een politie-
macht van 150 agenten, lijkt ons.
Of dit een mooie tattoo is, daar kun je over twisten. Maar dat een
Nederlandse tekst op een Amerikaanse rug opmerkelijk is, staat
buiten kijf. Toch zullen de meeste Nederlanders geen auw idee
hebben wat bedoeld wordt met de woorden Voorgoed Vier-Twin-
tig. Voor Amerikaanse blowers is de tijdsaanduiding Vier-Twintig,
oftewel 4:20, echter een gevleugeld begrip, dat staat voor blo-
wen en alles wat daarmee te
maken heeft. Waarom Greenie
Jesse H, op wiens rug de tattoo
prijkt, koos voor een Nederland-
se vertaling is een raadsel. We
gokken op een wel erg stoned
avondje jureren tijdens de High
Times Cannabis Cup.
High Times Cannabis Cup 2011
INVAL ZORGT VOOR
OPSCHUDDING
Door: Sativa Diva
68
In november vond voor de 24ste keer de High Times
Cannabis Cup in Amsterdam plaats. De meest opvallende
gebeurtenis van deze editie was ongetwijfeld de politie-
inval in evenementenhal Borchland, waar de expo rond de
cup was georganiseerd.
Vanaf 20 november was Amsterdam weer
even het el dorado voor veel stoners uit de
VS. De expo was dagelijks afgeladen vol,
evenals de vele deelnemende coffeeshops.
En met een aantal hiphopconcerten in de
Melkweg werd er ook als vanouds gefeest.
Maar het meest tumultueuze moment was
toch op woensdagmiddag, tijdens de voor-
bereiding van het 4.20 ritueel, toen meer
dan honderd agenten en vertegenwoordi-
gers van de belastingdienst binnenvielen.
De inval kwam als een grote verrassing en
wekte veel verontwaardiging op. Bezoekers
uit de VS merkten op dat ze zich voor kon-
den stellen dat zoiets in hun eigen land kon
gebeuren, maar dit hadden ze in het zo vrije
Amsterdam niet verwacht. Alle bezoekers
en stands werden doorzocht, wiet en hasj
werd in beslag genomen. In de media kwam
naar voren dat een standhouder werd ge-
arresteerd wegens het bezit van 700 gram
cannabis, maar dit bleek niet te kloppen.
Het ging namelijk om 700 gram bladafval,
dus dit zal wel met een sisser aopen. De
politie weigerde overigens van een inval te
spreken, zij noemde het een controle.
De jaarlijkse tweestrijd tussen Barneys en
Greenhouse om de Cannabis Cup werd dit
jaar weer in het voordeel van Barneys be-
slecht. De volledige lijst van winnaars vind
je op www.hightimes.com.
69
70
In Capelle aan den IJssel werd een jaar lang met twee
dierentoezichthouders gexperimenteerd. De proef wordt
nog gevalueerd, maar het is al zeker: de intrede van
een dierenpolitie in Nederland is een feit. Wat vinden de
betrokkenen hiervan? Is het een broodnodige bescherming van
het dier of is het onbeschrijfelijk stupide?
Op 15 februari 2011 ging de proef van
start. Twee dierenliefhebbers die als bij-
zonder opsporingsambtenaar werkzaam
waren, gingen in Capelle aan den IJssel
aan de slag als dierentoezichthouder. Zij
kregen een speciale opleiding en vervulden
hun werkzaamheden naast hun gewone
taak. Na een maand waren er 15 meldin-
gen van dierenmishandeling binnengeko-
men. Op jaarbasis zou het dus om meer
dan 150 gevallen gaan.
Succes?
Achter elke melding zit een verhaal,
merkte wethouder Joost Eerdmans op.
Soms was dit verhaal weinig diepgravend.
De toezichthouders werden bijvoorbeeld
ingeschakeld voor een luid kraaiende haan.
Maar er waren ook twaalf meldingen over
mogelijke mishandeling van honden, waar-
van sommige terecht. En dan was er die
zwaan die op een balkon beklemd raakte.
Die werd toch mooi door de brandweer be-
vrijd. Is het een succes geworden? Mijn
vragen aan de gemeente Capelle aan den
IJssel, die de toezichthouders aanstuurt,
werden met een summier persbericht over
de eerste maand van het experiment be-
antwoord. Er volgt binnenkort een evalu-
atie. Geen antwoord op mijn vragen dus.
Van de overheid moet je het maar hebben
als het om transparantie gaat. We mogen
echter aannemen dat de proef succesvol is
bevonden, want de komende 4 jaar moeten
er landelijk 500 animalcops worden inge-
zet. Dit gaat gefaseerd gebeuren.
3 jaar gevangenisstraf
Dit jaar worden er 125 dierenpolitie-agen-
ten opgeleid. Aan het eind van het jaar
is hun opleiding afgerond en kunnen ze
aan het werk. Ze hebben dan stage ge-
lopen bij een dierenarts, ze zijn meege-
weest met de Voedsel en Warenautoriteit,
die zich bezig houdt met dierenmishande-
ling in de vee-industrie en ze zijn op de
hoogte van de wetgeving op hun gebied.
Ook zijn ze in staat om dierenleed te her-
kennen en hulpverlenend op te treden.
Dierenpolitieagenten dragen een wapen,
ze kunnen boetes uitdelen en dieren in
beslag nemen. De wetgever heeft onlangs
de straffen voor dierenmishandeling ver-
hoogd. Men kan maximaal 3 jaar gevan-
genisstraf krijgen voor het mishandelen
van een dier, of een geldboete van 19.000
euro. Ook kan de rechter iemand een ver-
bod opleggen om huisdieren te houden.
Wat de dierenpolitie concreet gaat aan-
pakken is de mishandeling en verwaar-
lozing van dieren, seks met dieren, die-
renporno, stroperij en het aanhitsen van
dieren, dus bijvoorbeeld het ophitsen van
een hond om iemand aan te vallen. Per 15
Broodnodige bescherming of onbeschrijfijk stupide?
november treedt het meldnummer 114 in
werking (114, red een dier). Daar komen
alle meldingen binnen en wordt bepaald
welke dienst zal worden ingezet.
Convenanten
Bij de Inspectie van de Dierenbescher-
ming komen jaarlijks 36.000 meldingen
van dierenmishandeling binnen. Neder-
land staat op de vierde plaats van landen
waarin dierenmishandeling nog regelma-
tig plaatsvindt. Een werkterrein is er dus
zeker. Maar is de Dierenbescherming ook
blij met deze uitbreiding, of voelt ze zich
van haar troon gestoten? Een woordvoer-
der van de Dierenbescherming, de heer
Schrijver, meldt dat de Dierenbescherming
wel degelijk blij is met de komst van de
Dierenpolitie. De Dierenbescherming vond
al jaren dat de overheid haar eigen wetten
ten aanzien van dierenmishandeling onvol-
Door: Marian Henderson
zoek gedaan naar de precieze wettelijke
omschrijving van dierenmishandeling. Zij
ontdekte dat het dier in de wet nog wordt
vergeleken met een ding, waardoor men
dierenmishandeling te makkelijk kan af-
doen als beschadiging. Een maas in de
wet dus. Haar thema is een dier is geen
ding. Ze hoopt voldoende handtekenin-
gen te verzamelen om de kamer te kun-
nen verzoeken de wetgeving hierop aan
te passen. Ze heeft er reeds 15.689 opge-
haald. Wie ook wil tekenen kan dat doen
op www.eendierisgeending.com.
Conclusie
De dierenpolitie is in mijn optiek zeker
noodzakelijk. Dieren verdienen een goede
behandeling, en verwaarlozing en mishan-
deling moeten beslist worden aangepakt.
Ook in de vee-industrie zou veel meer
moeten worden gekeken naar de voor-
waarden voor een dierwaardig bestaan. Er
zal echter nog heel wat water naar de zee
stromen voordat de diensten soepel gaan
samenwerken en de bereidheid van de
korpsen om mee te doen aan de caviapo-
litie vergroot wordt. Natuurlijk zijn er ook
andere misstanden die dringend moeten
worden aangepakt, maar dat is geen reden
om het dier maar aan zijn lot over te laten.
doende naleefde. Met de instelling van een
dierenpolitie kan hier iets aan gebeuren.
Wel bestond de angst dat men teveel zou
inzetten op het pakken van daders en te
weinig op de hulpverlening aan het dier in
kwestie. Inmiddels is er een aantal conve-
nanten opgesteld, waarin ook de zorg voor
het dier is opgenomen. De Dierenbescher-
ming is dus positief. Het zal wel even duren
voordat de dierenpolitie en de inspecteurs
op elkaar zijn ingespeeld, maar in beginsel
zijn de taken goed verdeeld.
Onduidelijke missie
Daar is Marianne Thieme van de Partij
voor de Dieren het niet mee eens. Volgens
haar is het nog veel te onduidelijk waar de
grenzen liggen. Want straks hebben we te
maken met Dierenpolitie, de inspecteurs
van de Dierenbescherming, die zich vooral
met huisdieren en hobbymatig gehouden
landbouwhuisdieren, zoals paarden, gaat
bezighouden en de Voedsel en Warenauto-
riteit die voornamelijk over de vee-indus-
trie gaat. De dierenpolitie zal echter ook de
stal ingaan, wanneer ze wordt opgeroepen
bij een acute melding. Een routinecontrole
ligt niet op hun weg. Thieme spreekt van
een onduidelijke missie en taakverdeling.
Ook baart het haar grote zorgen dat het
kabinet 18 miljoen wil bezuinigen op het
toezicht en de controle op dierenwelzijn in
de vee-industrie, op diertransporten en in
slachthuizen. Zo betrokken bij het aanpak-
ken van dierenmishandeling is de politiek
blijkbaar ook weer niet.
Weinig animo
De politiediensten die de nieuwe cops
zullen moeten leveren, zijn niet allemaal
even positief. Om te beginnen is het niet
in elke regio even makkelijk om voldoen-
de mensen te vinden die zich willen laten
opleiden. In Noord-Oost Brabant bijvoor-
beeld, is veel te weinig animo en ook in
Limburg is pas n agent in opleiding. Er
wordt geuisterd dat sommige agenten
onder druk gezet werden om zich aan te
melden, waarbij gedreigd werd dat een
weigering hen in de toekomst problemen
zou opleveren. Deze berichten worden
door de politie echter ontkend.
Caviapolitie
Sommige korpsen zijn weinig enthousiast,
omdat ze vinden dat ze de politiemensen
beter kunnen gebruiken voor het oplossen
van mensenhandel en andere georgani-
seerde misdaad. De Amsterdamse korps-
chef Bernard Welten sprak denigrerend
van de caviapolitie. De Amsterdamse
wethouder Asscher noemde het instellen
van de dierenpolitie onbeschrijfelijk stu-
pide, omdat de politie wel wat beters te
doen heeft. Zelfs burgemeester Van der
Laan van de hoofdstad beaamde dat men
als burgemeester die de wet moet uitvoe-
ren dat wel niet kon zeggen, maar dat men
dit natuurlijk wel kon dnken. Hij vindt het
instellen van 59 fulltime politieagenten in
Amsterdam wel raar. Hij suggereert dat
de dierenpolitie dan maar wat neventaken
op zich moet nemen, zoals het spotten van
wietplantages. Burgemeester Jorritsma
van Flevoland bakt ze nog bruiner. Zij is
helemaal niet van plan om de animal cops
fulltime in te zetten, zoals de afspraak is.
Zij vindt dat ze de agenten te hard no-
dig heeft voor zedenzaken en ge-
weldsmisdrijven.
Een ding
Dan hebben we nog een
maas in de wet, die ervoor
zorgt dat door mishande-
ling veroorzaakt dieren-
leed onbestraft blijft. Jamie
Jane Bosman heeft onder-
Amsterdam
Sneek
Arnhem
Den Haag
Soest
Heerenveen
Koffiesjop Hacas
Koninginnelaan 25
3762 DA Soest
Soest
Dizzy Duck
Trompstraat 210
2518 BR Den Haag
Den Haag
D&L
Govert Flinckstraat 323
1074CB Amsterdam
Amsterdam
Coffeeshop Dizzy Duck
Gedempte Molenwijk 4a-1
8442 BG Heerenveen
Heerenveen
Upstairs
Beekstraat 12
6811 DV Arnhem
Arnhem
Koffie / Theehuis Esara
Singel 65
8601 AH Sneek
Sneek
74
Powerplant
75
Dizzy Duck Den Haag:
Goede sfeer en
strakke kwaliteit
Het is gezellig druk op maandagavond in coffeeshop Dizzy
Duck in Den Haag. Aan enkele tafeltjes zitten vrienden te
kletsen onder het genot van een lekker wietje. Op de bank
zitten wat klanten van de Dizzy naar de tv te kijken. Aan de
bar discussiren een man en een vrouw over de al dagen
aanhoudende dichte mist. Zij beweert met grote stelligheid dat
je morgenvroeg met de trein waarschijnlijk een stuk sneller
in Rotterdam bent dan met de auto. De sfeer is gemoedelijk.
Sinds enkele maanden is de Dizzy opge-
splitst in een afhaaldeel en een zitgedeel-
te. Beide ruimten zijn verbonden met een
deur. Die gaat automatisch open met een
vingerscan voor mensen die zich eerder
hebben gelegitimeerd en van wie de vin-
gerscan bekend is. Anderen kunnen ook
naar binnen, als de man achter het loket
de legitimatie gecontroleerd heeft. Mike,
partner van de eigenaresse, legt uit: In
de Dizzy Duck is het altijd goed toeven.
Dat willen we graag zo houden.
Kwaliteitsshop
De coffeeshop staat al een tijd bekend
als een kwaliteitsshop. Want niet alleen
de sfeer is er opperbest. Klanten hebben
hier de keuze uit 12 verschillende soorten
wiet en 25 soorten pre-rolled joints. Daar-
bij houdt het feest nog niet op. We heb-
ben zoveel soorten Marokkaanse hasj dat
we goed kunnen concurreren met de alom
bekende kofehuizen. Alle wiet en hasj
wordt ter plekke afgewogen. We hebben
van alles in huis. Zowel de blower met de
kleine beurs als de jnproever vindt hier
altijd wat van zijn gading. De Dizzy trekt
ware liefhebbers van goede wiet, ook door
de uitstekende prijs-kwaliteit verhouding.
We hebben het grote voorrecht dat we een
aantal zeer mooie soorten kunnen aanbie-
den die nog met veel passie zijn gekweekt.
We hebben enkele erg exclusieve soorten
op de menukaart staan.
De soorten van de Dizzy Duck worden in
Nederland breed gewaardeerd, blijkt uit
het feit dat de White Widow x Bubble Gum
van de shop vorig jaar de Highlife Cup
2010 won en dat de Skunk Berry x Choco-
lope dit jaar de tweede prijs in de catego-
rie Bio van de Highlife Cup binnen sleepte.
Mike omschrijft die laatste prijswinnaar
glunderend: Hij smaakt nog voller dan de
gangbare Chocolope, hij heeft een sterkere
fruitsmaak en er zit meer Indica in, waar-
door het effect meer bodystoned is.
De liefhebberij voor goede wiet in de Dizzy
Duck gaat ver. Binnenkort komen we met
een eigen zadenlijn. We verkopen nu alleen
zaden van de betere zadenhuizen. Goed
zaad is niet goedkoop, maar garandeert
wel een optimale kwaliteit. En dat is waar-
om veel klanten naar de Dizzy komen.
Op straat voor de coffeeshop is de sociale
hygine tegenwoordig prima, vindt zelfs de
buurt. Mike: We hebben in het verleden wel
eens wat sceptische buren gehad. Daarop
hebben we een sfeerbeheerder aangesteld.
Zij loopt alle avonden van de week rond in
de buurt van de shop. Ze spreekt foutpar-
keerders en luidruchtige mensen aan en
verzoekt ze vriendelijk een beetje rekening
te houden met de buurt. En het werkt: laatst
kreeg ze zelfs een bordje met eten aangebo-
den van een buurvrouw, die voorheen niet
zoveel ophad met de coffeeshop!
Door: Michiel Panhuysen
Dizzy Duck
Trompstraat 210
2518 BR Den Haag
Open:
Zon tm don: 10.30 22.30 uur
Vrij & zat: 10.30 23.30 uur
76
In november was het zover. The Lord of the Rings: War in
the North kwam eindelijk beschikbaar voor Xbox 360, PS3
en PC. De 100% RPG game, genspireerd op de The Lord of
the Rings lms en boeken, biedt de mogelijkheid om onder
andere te spelen met drie spelers co-op en introduceert een
nieuw verhaal.
Gamers zijn onderdeel van het bondge-
nootschap van Farin de Dwerg, Eradan
de Mens en Andriel de Elf. Elk van hen
beschikt over verschillende krachten en
vaardigheden die nodig zijn om de vij-
anden te verslaan. Spelers moeten sa-
menwerken om te overleven. Beleram,
de gigantische adelaar, geeft belangrijke
ondersteuning. Hij kan opgeroepen wor-
den om strategische aanvallen uit te voe-
ren tegen hordes Orcs, Trollen en andere
meedogenloze wezens van Midden-Aarde.
Wat opvalt is het brute geweld. Bij de
hack and slash rollen de hoofden en lede-
maten bloederig van het scherm. Verder
beschikt de game over jne graphics en
aanpassingsmogelijkheden van de karak-
ters, perfect dus voor de vele Lord of the
Rings fans. De game ondersteunt zowel
lokaal als online co-op. Het bondgenoot-
schap kan gevormd worden met twee of
drie spelers via LAN, online of tot maxi-
maal twee spelers via split screen. Een
sterk bondgenootschap wordt (uiteraard)
gevormd door sterke medespelers. Spe-
lers kunnen hun karakters aanpassen en
upgraden en hun voordeel doen met de
verschillende wapens, pantserstukken en
unieke vaardigheden. De game onder-
steunt natuurlijk ook een single player
modus met AI.
Strijd in
Midden-Aarde
Groothandel in kweekmaterialen
Tel. 045 - 5211541
Fax. 045 - 5281086
Open:
ma t/m vr 10.00 - 18.00
zaterdag 10.00 - 16.00
Wijngaardsweg 34 b/c 6412 PJ Heerlen
Industrieterrein De Koumen
Dizzy Duck:
Sieraad voor
Heerenveen
Wonen in landelijke gebieden betekent niet automatisch dat
je het zonder moderne grootsteedse genoegens moet stellen.
Een van de beste bewijzen daarvoor is de Dizzy Duck, een
Friese coffeeshop met de uitstraling van een coole Parijse
nachtclub. Je vindt deze verrassend mondaine zaak in het
leukste straatje van Heerenveen, de Gedempte Molenwijk.
De Dizzy Duck bewijst dat er anno 2011 niets engs is aan een
coffeeshop. Sterker nog, heel wat normale horecabedrijven
kunnen een voorbeeld nemen aan deze modelshop.
Tot ongeveer zes jaar geleden bevestigde
de Dizzy Duck alle vooroordelen die men-
sen over coffeeshops hebben. Het was in
die tijd een verloederd donker hol, waar
gewone mensen liever met een grote boog
omheen liepen. Met de komst van de nieu-
we eigenaar Riyad kwam dat tijdperk ten
einde. Om de Dizzy Duck in al zijn nieuwe
glorie te laten herrijzen was een omvang-
rijke drietraps-renovatie nodig, die pas dit
jaar werd afgerond. Openheid, service en
kwaliteit waren sleutelwoorden bij die op-
merkelijke transformatie. Tenslotte is Ne-
derlandse cannabis wereldberoemd, en iets
wat zoveel status heeft verdient een omge-
ving die daarbij past, vindt Riyad.
Drang naar perfectie
Het lange wachten is de moeite beslist
waard geweest. Het lelijke eendje van wel-
eer heeft het treurige verleden radicaal
van zich afgeschud. En al is de Duck nog
steeds een eend, het is wl een eend met
de allure van een zwaan. Alleen het beste
van het beste was goed genoeg, of het nou
ging om het selecteren van het kofemerk
of het kiezen van de juiste voetbaltafel
die overigens van topmerk Dutch Master is,
zoals liefhebbers weten de Maserati onder
de tafels. Die drang naar perfectie vind je
ook terug in de geluidsinstallatie, die hier
niet zoals meestal in coffeeshops, de sluit-
post is. Goed geluid is belangrijk, weet
Riyad. Overal in de ruimte klinkt de muziek
loepzuiver, maar nooit zo hard dat een ge-
sprek erdoor wordt overstemd. De muziek
is bewust zeer gevarieerd, zodat geen en-
kele stijl gaat domineren en iedereen zich
op zn gemak voelt.
Trekpleister voor jnproevers
Over de indeling van de enorme ruimte
is duidelijk goed nagedacht; bij de entree
vind je de verkoopbalie, waar je wordt
verwelkomd door een sympathieke gast-
heer of -vrouw. Dat is volgens een re-
censie op internet geen onplezierige er-
varing: Uitzonderlijk goede service, we
werden te woord gestaan en behandeld
alsof we in een superduur hotel kwamen.
Zeker een aan te raden shop. Achterin
ligt een zeer royale loungezone, waar je
in lekkere luie banken van je verse aan-
koop kunt genieten. Al voor de afronding
van de verbouwing was de Dizzy Duck een
trekpleister voor jnproevers uit de wijde
omtrek, die wel topkwaliteit zoeken maar
daar liever niet de hoofdprijs voor beta-
len. Ook mensen die ooit op vakantie of
voor hun werk Friesland bezochten, wip-
pen steevast bij de Duck langs als ze weer
eens in de buurt zijn. De Dizzy Duck is
dan ook meer dan alleen een verkooppunt
van puike rookwaar; het is vooral een tof-
fe stek om in een gemoedelijke sfeer even
te chillen. En dan blijken Friezen, die toch
de naam hebben stug te zijn, verdomd
plezierig gezelschap.
Hier worden de producten nog eerlijk ge-
wogen waar je bij bent, wat ons betreft
een traditie die het verdient in ere te wor-
den gehouden. Voorverpakte zakjes halen
we wel bij de supermarkt! De kaart is niet
extreem uitgebreid, maar wel altijd gevari-
eerd en samengesteld uit het beste wat de
markt te bieden heeft. Van een prachtige
Silver Haze tot de aantrekkelijk geprijsde
Hamsterwiet, voor elke smaak en beurs is
er een passende keuzemogelijkheid.
Dizzy Duck is na zes jaar netunen einde-
lijk helemaal klaar voor de toekomst, en
daar mag Heerenveen best trots op zijn.
Jammer dat we zo ver uit de buurt wonen,
anders wisten we het wel!
Door: Jan Sennema
78
Dizzy Duck
Gedempte Molenwijk 4a-1
8442 BG Heerenveen
Open:
dagelijks van 12.00 24.00 uur
www.dizzyduck.nl
79
Gewoon doen:
Intergroen
Sinds ongeveer een jaar staat in Eindhoven Intergroen klaar
om hobbyisten uit de wijde omtrek van dienst te zijn met een
uitgebreid assortiment, vakmanschap en eerlijke prijzen.
De zaak is gevestigd op een ouderwets bedrijventerreintje
middenin een woonwijk, vlakbij het centrum van Eindhoven
en toch op maar enkele autominuten van de A2.
Bij deze laagdrempelige buurtzaak zijn per-
soonlijke en klantgerichte service nog van-
zelfsprekend en voelen ook kleine tuinders
zich meer dan welkom. Hier word je hier
niet weggekeken als je alleen maar komt
voor advies, want bij Intergroen vinden ze
het heel belangrijk dat je je als klant op je
gemak voelt. Wie daar behoefte aan heeft
kan van A tot Z worden begeleid in het
opbouwen en onderhouden van een goed
draaiende hobbyruimte. Je kunt er van op
aan dat de vakkennis hier dik in orde is;
wat wil je met een team medewerkers die
samen vele jaren ervaring op de teller heb-
ben staan. Parkeren op het eigen terrein
is uiteraard gratis. Wie liever discreet de
inkopen wil inladen, kan probleemloos het
grote magazijn binnenrijden.
Betrouwbaar
De winkel ziet er fris en verzorgd uit, en
dankzij de geschikte mannen achter de
balie is het hier aangenaam toeven, met
of zonder een beste bak kofe. Ondanks
de redelijk bescheiden ruimte zijn alle ma-
terialen voor het opbouwen van een goed
draaiend tuintje in een ruime sortering te
vinden. Betrouwbare schakelapparatuur,
koolstoflters, verlichtingsartikelen in alle
wattages, en natuurlijk luchtbehandelings-
techniek. Voeding is er van drie Hollandse
topmerken die door de jaren heen hun
duurzame kwaliteit ruimschoots hebben
bewezen: Canna, Hy-Pro en Atami, aange-
vuld met de professionele voedingssupple-
menten van Aptus. Van alle merken is een
zeer ruim assortiment op voorraad. Verder
is er natuurlijk een ruime keuze uit de ove-
rige benodigdheden die nodig zijn. Een fors
magazijn zorgt voor de nodige back-up.
Betaalbaar
Maar hoeveel spullen je ook op voorraad
hebt, het kan natuurlijk altijd voorkomen
dat iets even niet in huis is. Je hebt dan
de garantie dat daar binnen een dag een
mouw aan gepast wordt, als je er op tijd bij
bent zelfs nog op dezelfde dag. Desnoods
rijden de heren voor n artikel naar de
groothandel, en dat zegt genoeg over de
service die je hier kunt verwachten. Daar-
bij ligt het prijsniveau bij Intergroen op
een absoluut betaalbaar niveau, en daar
zit bij wat grotere aankopen zelfs nog wel
enige rek in. Al met al is duidelijk dat wie
een betaalbaar en gemoedelijk adres in of
om Eindhoven zoekt, Intergroen beslist
op zijn checklijst moet zetten.
Door: Jan Sennema
Intergroen
Visserstraat 6
5612 BT Eindhoven
Tel: 040 - 87 95 549
www. intergroen.com
info@intergroen.com
Open
Ma tm vrij: 10.00 -18.00 uur
Zaterdag: 10.00 16.00 uur
Trust
Regisseur:
David Schwimmer
Met: Clive Owen, Catherine
Keener, Liana Liberato
Grooming, heet het fenomeen
waarbij volwassen mannen
zich op internet voordoen als
jongeren, om zo pubers te ver-
leiden. Regisseur Schwimmer
laat in Trust uitstekend zien
welke gevolgen deze verderfe-
lijke praktijken hebben. Niet alleen voor het slachtoffer, maar
ook voor het hele gezin. Want nadat de dochter van vader
Will (Clive Owen) door groomer Charlie (Chris Henry Coffey)
is misbruikt, slaan bij hem de stoppen door. Schwimmer kiest
niet voor een platte wraakfilm, waarin een simpele (en geweld-
dadige) oplossing voor een happy end zorgt. En juist daardoor
blijft deze film nog enige dagen knagen. Want wat zou jijzelf,
als vader of moeder, doen?
13 Assassins
Regisseur:
Miike Takashi
Met: Kji Yakusho,
Takayuki Yamada, Ysuke
Iseya
Regisseur Takashi is er hon-
derd procent in geslaagd om
zijn remake van de gelijkna-
mige film uit 1963 ook voor
filmliefhebbers anno nu aan-
trekkelijk te maken. De angst-
aanjagende harakiri in het begin van de film zet meteen de
toon; dit is geen werk voor softe filmkijkers. Na die indruk-
wekkende eerste beelden neemt de film even gas terug om
alle karakters goed te introduceren, maar als in de tweede
helft de finale komt slaat Takashi keihard toe. Net als zijn ac-
teurs trouwens, die zich uiterst bekwaam door de vechtscnes
slaan. Dit is samoerai-werk zoals het hoort; een aanrader voor
zowel de liefhebber, als ook de mensen die nieuwsgierig zijn
naar dit genre.
Source Code
Regisseur:
Duncan Jones
Met: Jake Gyllenhaal, Vera
Farmiga, Michelle Monaghan
Het is zo langzamerhand een
heus subgenre aan het wor-
den; lms waarin gespeeld
wordt met de tijd. Na krachtige
thrillers als Inception, Minority
Report en Deja Vu valt Source
Code dan toch licht tegen. Gyl-
lenhaal is een gewonde Amerikaanse helikopterpiloot die via de
revolutionaire Source Code in de tijd kan reizen. Hij wordt inge-
zet om de stad Chicago van een ramp te redden; een overlaat
heeft het op een rijdende trein gemunt, maar heeft als verras-
sing ook nog een dirty bomb in petto. Het levert een vakbe-
kwaam gemaakte thriller op, maar echt op het puntje van je
stoel ga je niet zitten. Ook al omdat het einde op zijn zachtst
gezegd nogal verrassend is.
Wrecked
Regisseur:
Michael Greenspan
Met: Adrian Brody, Caroline
Dhavernas
Matt Damon heeft een trend
gezet. Nadat hij in het eerste
Bourne-deel in het begin van
de lm weer bij zijn positieven
kwam, wist hij niet meer wie
hij was. Pasgeleden overkwam
Liam Neeson iets soortgelijks in
Unknown. En nu heeft ook Adrian Brody in Wrecked daar last
van; hij zit vast in een autowrak, ergens in de bossen, met een
lijk op de achterbank en een geheugen dat niet meer werkt.
Naarmate de lm vordert leren we traditiegetrouw steeds meer
over zijn ware identiteit. Maar de kijker moet daar wel geduld
voor hebben, want het kijkdoek wordt een ink deel van de lm
gevuld met alleen het bebloede hoofd van Brody. Er zitten een
paar aardige plotwendingen in het verhaal, en spannend is het
bij tijd en wijle ook, maar de lm blijft wel wat traag.
80
Door: Rob Tuinstra
Advertentie index
A&T Trading 51
Alpha.C 51
Alpha.C 40-41
Alpro Int. 40-41
Amaranta Seeds 60-61
Ana-B Products 81
Apollyon 51
Apollyon 13-14-15
Atami 9
ATK Agratrading 30
ATK Agratrading 40-41
Big Supplies 77
Binnenhof t 13-14-15
Bio Ibo / G-Power 82
Bio Nova 2
Biologisch Groen 13-14-15
Bunkertje t 83
Bunkertje t 60-61
Canna 1
Canna 84
Coffeeshop Cremers 60-61
D&L 40-41
D&L 72-73
Danny Trading 81
Deventer Trading 13-14-15
Dizzy Duck 40-41
Dizzy Duck 60-61
Dizzy Duck 72-73
Dizzy Duck Heerenveen 72-73
Doctor Green 40-41
Elixer 4
Esara 40-41
Esara 72-73
Eurotuin 13-14-15
Greenhouse Davids 13-14-15
Green-Point the 13-14-15
Groenwinkel 13-14-15
Guna Guna 60-61
Hacas 81
Hacas 72-73
Hakuna Matata 81
Hakuna Matata 40-41
Handelsonderneming Oud-Midden 77
Hennep Huis Het 13-14-15
Hennep Huis Het 40-41
Home Grow Zwarte Tulp Delft 13-14-15
Home Grow Zwarte Tulp Schiedam 13-14-15
Hydro Boulevard 40-41
Inter Groen 77
Juweliers Goldberg 81
Keeper de 13-14-15
Keeper de 40-41
Limbo Grow Maastricht 13-14-15
Limbo Grow Maastricht 40-41
Maxx Trading 67
New Age Company 13-14-15
Pascha 13-14-15
Plantarium 40-41
Polder de 13-14-15
PP Trading 77
Pro-Line 13-14-15
Rokade 13-14-15
Royal Queen Seeds 25
Royal Queen Seeds 60-61
Salut Home & Garden 81
Snail 81
T.T.B. 13-14-15
TDM Trading 81
TGC Trading 30
Thc 51
Top Vision 77
Tuincentrum Borne 13-14-15
Ultra Trading 30
Upstairs 40-41
Upstairs 72-73
Highlife magazine Is een uitgave van:
Discover Publisher BV,
Postbus 362, 5460 AJ, Veghel,
Telefoon: 073-5498112,
Fax: 073-5479732
E-mail: info@highlife.nl
Hoofdredacteur: Rob Tuinstra
Aan dit nummer werkten mee:
Job Joris Arnold, Andr Beckers,
Sulvan Geurts, Marian Henderson, Nicole
Maalst, Karel Michiels, Michiel Panhuysen,
Jan Sennema, Kor Graafband, Arjan van Sorge,
Peter van Sparrentak, Wernard Bruining, Feije
Wieringa en vele anderen.
Redactie-adres:
Postbus 6024, 1005 EA Amsterdam,
redactie@highlife.nl
Advertenties: Nancy, Kenneth en Marc.
Drukkerij: Corelio, Belgi
82