IBONG ADARNA

Unang Tagpo: Kaharian ng Berbanya CHARACTERS INCLUDED: HARING FERNANDO REYNA VALERIANA DON PEDRO DON DIEGO DON JUAN ERMITANYO NARRATOR: Noong unang panahon, may isang bantog na kaharian na nag-ngangalang Berbanya. Mapayapa ang lahat at masayang namumuhay ang mga mamamayan sa kahariang ito dahil sa mabuting pamamalakad ng mabait na si Haring Fernando at ang kanyang esposa na si Reyna Valeriana. Sila ay mayroong tatlong anak na binata na puro makikisig. Si Don Pedro, Don Diego at Don Juan. Kawal: Magbigay pugay sa hari. Isang gabi, napanaginipan ni Haring Salermo na piata at itinapon si Don Juan sa isang malalim na balon. At kinaumagahan, dinapuan ng sakit ang hari kaya pinatawag ang mga magagaling na manggagamot. Haring Fernando: Ano ang sanhi ng aking karamdaman? Manggagamot 1: Paumanhin po, mahal na hari at reyna. Hindi po naming matukoy kung ano ang sanhi ng sakit ng mahal na hari. Ngunit tanging ang Ibong Adarna ang makapagpapagaling sa iyo. Manggagamot 1: Ayon sa mga usap-usapan sa buong kaharian ang Ibong Adarna ay matatagpuan sa isang puno na tinatawag na Piedras Platas na matatagpuan sa Bundok Tabor. Reyna Valeriana: Maraming Salamat sa iyong tulong at sa iyong payo. Manggagamot 1: Wala pong ano man, mahal na reyna. (yuyuko ang manggagamot sa reyna at hari bago aalis) Reyna Valeriana: Tawagin mo ang aming mga anak. (nakatingin sa kawal) Kawal: sige po mahal na reyna. (yuyuko bago aalis) Haring Fernando: Sasabihin mo ba sa kanila ang sinabi ng mga manggagamot?

Reyna Valeriana: oo, kinakailangan nilang malaman. Ayokong itago ito sa kanila dahil sila ay siguradong mag-aalala. (Bumalik ang Kawal kasama ang tatlong binata) Don Pedro: Pinatawag mo daw kami, Inang reyna? Reyna Valeriana: oo. Don Juan: Kamusta na ho kayo, amang hari? Haring Fernando: Masama pa rin ang pakiramdam. Kaka-aalis nga lang ng mga maggagamot na sumuri sa akin. Don Diego: Ano daw po ang resulta ng pagsusuri? Reyna Valeriana: Hindi nila mawari kung ano ang sakit ng inyong ama. Ngunit sila ay nagbigay ng payo kung ano sa tingin nila ang makapagpapagaling sa inyong ama. Sabi ng mga dalubhasa, kailangan mahuli ang tanyag na Ibong Adarna na matatagpuan sa punong Piedras Platas sa Bundok Tabor. 3 binata: Inang Reyna at Amang Hari, kami na po ang maghahanap at huhuli sa mailap na Ibong Adarna. Haring Fernando: Hindi ko papayagan na umalis kayong lahat at baka may masamang mangyari sa inyo. Don Pedro: Ako na lang ho ang inyong ipadala. Ako naman ho ang panganay sa aming tatlo. Bigyan niyo lamang ako ng inyong basbas at pahintulot at akoy aalis agad. (yuyuko si Don Juan bago umalis) (magtitinginan ang hari at reyna na para bang nag-uusap ng tahimik) (Napabuntong hininga ang Reyna) Reyna Valeriana: Sige, anak, pinapayagan ka naming hanapin ang Ibong Adarna sa bundok Tabor. Haring Fernando: Binibigyan kita ng aking basbas, Pedro. Ikaw ay mag-iingat sa iyong paglalakbay. Reyna Valeriana: Sanay ikaw ay magtagumpay, anak. Haring Fernando: Patnubayan ka sana ng maykapal. (yuyuko si Don Pedro bago umalis) Pagtatapos

Ikalawang Tagpo: Narrator: Umalis si Don Pedro kasama ang kanyang kabayo upang maglakbay papuntang bundok Tabor. Siya ay tumitigil lamang upang kumain at matulog. Tuloy-tuloy siyang naglakbay hangang kanyang mabungaran ang isang puno na may pilak na dahon. Sa ilalim noong puno siya nagpahinga hanggang dumapo ang Adarna sa punong iyon. Nang magsimula nang kumanta ang Ibong Adarna, nahihimbing na sa pagtulog si Don Pedro. Pagkatapos ng ika-7 kanta ng Ibong Adarna, ito ay nagbawas at napatakan kaya siyay naging bato. Samantala sa kaharian, nag-aalala ang lahat at hindi pa umuwi si Don pedro. Si Don Diego ang naataw na hanapin si Don Pedro at ang ibon. Narrator: Naglakbay ng limang buwan si Don Diego. Namatay ang kanyang kabayo kayat siya naglakad na lamang. Nang mahantungan niya ang punong Piedras Platas, siyay nabighani sa ganda nito katulad ni Don Pedro. Hindi niya nakita ang kanyang kapatid sapagkat si Don Pedroy tuluyan nang naging bato sa ilalim ng puno. Sinapit din ni Don Diego ang kapalaran ng kanyang kapatid ng siyay mahimbing na nakatulog habang kumakanta ang ibong Adarna. Ang buong kaharian ay nainip sa kakahintay sa pagbabalik ni Don Diego. Si Don Juan ang naataw na humanap sa kanyang dalawang kapatid at sa ibon. Narrator: Ang dala lamang ni Don Juan ay limang tinapay. Nang maubos na niya ang apat umakyat na siya sa bundok Tabor. Papunta sa Piedras Platas mayroong nakasalubong si Don Juan na nanghingi ng pagkain. At walang pag-aalinlangang ibinigay niya iyon. Binalik ng pulubi ang kabutihan niya sa pamamagitan ng pag-papaalam tungkol sa ermitanyong nakatira sa isang kubo, lampas sa punong Piedras Platas, ay makakatulong sa kanyang paghuli sa ibon. Sinunod naman ni Don Juan ang payo ng pulubi. At pagkadating niya doon Don Juan: Tao po, Magandang araw po. (Kakatok) Ermitanyo: Magandang araw din. Ikawy aking inaasahan Don Juan. Tuloy ka. (Uupo sa lapag) Narrator: Hinainan ng ermitanyo si Don Juan at silay nag-usap. Binigyan ng Ermitanyo si Don Juan ng isang lantay na ginto, dayap at_______. End of scene 2