Introduction

The one you love. Or the one who loves you?

That freakin' question hit me. Again. But I managed to laugh.

The one who loves me, of course

Bakit?

Napaisip ako. Bakit nga ba? Kung tinanong niyo ako 3 years before, hindi yun yung isasagot ko.

Isang kalokohan ang masaktan, masaktan dahil hinayan mong saktan ka.

Maraming nagreact na classmates ko. May nag agree, may nagsabing ang emo ko. Yung adviser
ko naman ngumiti lang.

At tinawag naman yung katabi ko.

How about you Mykel?

Siyempre yung taong mahal ko.
Bakit?

Dahil kasama sa pagmamahal, ang mabigo at masaktan.

Uo, kasama. Kasama pag may kasama kang nakikipag laban. Tiningnan niya ako. Tinaasan ko
lang siya ng kilay. Hay. Junior year. Ano kayang mangyayari sa akin?

Umupo na siya.
I'm Mykel Andrei Bernardo.
Reesha Andria Santiago.

Tapos tinalikuran ko na siya. Badtrip! First day na first day may sitting arrangement?!

Okay, Wag kayong mag expect, I'm no Ms. Popular. Not the Cheerleader. Not even Ms. Geek.
I'm neither your princess. And definitely not your dream girl.

My Life? A Fairy tale? Nope.

Coz this is more than happy endings & Prince charmings.

My life is more than those stupid fairy tales.
I used to believe in those stuffs.
But all it caused me is nothing but pain.

Pero dont get me wrong, I so luurrvveee hot guys.

 Chapter 1

{-Reesha's POV-}

After few hours of boring discussions.

Friday ngayon kaya cleaners yung row namin.

Ay sorry.

Sabay pa kaming humahawak sa walis.

haha. Sige ikaw na lang.

Hindi, ikaw na.
Eh, sige ikaw na.nauna ka naman eh.
Sabay lang kaya?

Nyek! Sapukin ko kayong dalawa eh! Pareho kayong ayaw mag walis! Akin na
nga!

Sabay kaming natawa kay Jackie, yung leder ng row namin. Tama nga siya Natuwa naman
ako dahil kahit papano nagkaintindihan din kami ni Mykel. Hindi kasi kami nag uusap eh.

Oopps. Wait. Did I "feel" kilig? Wait nga.

{-Mykel's POV-}

Mabait naman pala yung katabi ko. Patawa, ngayon ko lang narealize eh no? Ngayon lang
kasi kami nakapag usap. Nwy, Ako nga pala si Mykel Andrei Bernardo. Mykel as in "Maykel" ha.
Masyado atang natuwa yung tatay ko nung pinanganak ako eh. Masyadong naexcite na makita
ako kaya shinortcut nalang spelling ng pangalan ko.

Captain nga pala ako ng BB team ng school. BUT. Haha. There's a big BUT I play with balls,
not with girls. Okay?
{-Reesha's POV-}

Hmm. Mykel Andrei? Uyy. Andrei- Andria. Why not! HAHAHA

*pak*

Bakkiit?!!
Ha?
Kinausap mo siya. Kinausap mo siya. Tapos katabi mo pa! Backstabber ka. Waa.
Ako? Ha?

Tiningnan niya si Mykel.

Wt. Backstabber na ako sa lagay na yun?!

Eh alam mo namang crush na crush ko siya eh. Sis naman, off limits yun ah!

Yun ang NOT. Off limits daw siya.

Dont worry, di ko type.

After nun, bumaba na kami ni Zara sa court.

Dude, si Fey.

Nanigas ata ako dun. Fey Cristian Lee. I like him since we were in gr.6 tapos sila 1st year.
Believe me girls, he's über hot. Pero snob. Masaya ako tuwing nakikita ko siya, I feel "kilig" and
all that "butterflies" chuchu. Pero masakit din, kasi alam kong hanggang ganito na talaga, hindi
naman kasi niya ako napapansin. And how could I even blame him for that? Eh isa lang naman
akong simpleng nilalang sa isa sa mga daan daang nagkakacrush sa kanya. He's too high, too
difficult to reach.

{-Jill's POV-}

Ngumiti siya sa akin. Tapos kinuha yung books ko.

"Ako na maglalagay sa locker mo"

Every afternoon yun yung sasabihin niya sa akin. Dapat ba kilig? Bakit sakit yung nararamdaman
ko? Masakit kasi walang titulo? Sapat na ba yung M.U? Ako yung ka M.U pero iba yung nalilink
sa kanya. Iba yung lagi niyang kasama. Mahal ko na siya. Eh ako? Ano ba talaga ako sa kanya?
 Chapter 2

Ang boring. Hay. Chem ang subject namin ngayon. Takte yan. The hell with those chemicals!
Amf. Tumingin ako sa palad ko. Ewan ko ba. haha. Kesa naman tingnan ko yung teacher ko
na mukhang palad. Edi yung palad ko nalang ang tingnan ko! WAHAHA.

Patingin nga.

Kinuha niya yung kamay ko at pinatong sa desk niya.

Gastador ka no?

Grabe. Parang may kuryente atang dumaloy sa katawan ko.

HAHAHA. Paano mo nalaman?

Si Madam Auring ako eh.

Pinigilan kong tumawa, baka kasi mapagalitan ako ni Sir eh. WAHAHA.

Itawa mo na yan, mamaya kung saan pa lumabas yan. Booommmmba. Haha.

Hindi ko na napigilan yung sarili ko sa pagtawa. Kasi naman, ang seryoso ng mukha niya eh.
Tapos ganun yung mga pinagsasasabi niya. HAHAHA.

Reesha?Is there any problem?!

Ugh. None sir. I'm sorry.

Sheessh. Tae talagang Palad yan oh.

Tiningnan ko si Mykel kung magkakaroon siya ng reaction, tatawa ba siya o ano. Kaso, wala.
Patuloy lang siyang nagsusulat ng notes.. Kaya ako rin, kinuha ko na yung pen ko.

Psstt..

Tinuro niya yung paper niya.

"HAHAHAHA =P"

Hmmpfff.

After ng Chem namin, sumeryoso at tumahimik na naman siya. In short, hindi na naman niya ako
kinakausap. Sa 2 buwan na pagiging magkatabi namin, ganito lagi kami. Hindi consistent, hindi
rin kasi ako magaling mag open ng topic eh. Naku.
*recess time

Seatmate mo pala si Mykel?

Uhuh. Bakit?

Yung friend ko kaM.U pala niya. Badtrip nga daw eh, parang hindi rin.

Tumawa ako pero parang nabadtrip din ako sa nalaman ko. Graar..

After ng recess, ito na naman... Hindi kami nag-uusap. Parang nadismaya ata ako. Hay naku.

Patingin nga.

Kinuha niya yung magic pen nung classmate ko. Alam niyo yung walang sulat pero pag inilawan
mo makikita mo yung sinulat mo? Yung pang secret code kuno!

Natatawa ako sa kanya mukha kasi siyang batang nagsusulat sa mga daliri niya.

Tingnan mo ohh..

Tapos inilawan niya yung 1st 2 fingers niya.

Sa index finger-- J
Sa middle finder -- I

Okay. Tugsh. Weh apektado ako eh noh.

Bleh. Kilala mo?

Uo.

Hindi nga?!
Uo.
Paano?
Basta..
Galing ko noh? Kahit hindi halata.

Ngumiti siya.

Hindi naman kasi sukatan yung laging pagsasama.

Chapter 3

150 hindi 115.

Napatingin ako sa kanya na kasalukuyang nakatingin sa notebook ko sa Math. AYYYIIIEEE.

CONCERN!! Hindi rin naman ako masyadong feeler eh no?

Ah sorry.
Bakit ka nagsosorry?

Hindi ko na lang siyang pinansin. Nakalimutan ko kasi, hindi siya tumatanggap ng sorry maliban
na lang kung may kasalanan ka talaga sa kanya. Eh ako pa naman ang hilig kong mag sorry
para sa mga katangahan ko. Tssk..

After nun, hindi na naman niya ako kinausap kaya ako tumalikod na lang ako sa kanya at
humarap sa katabi ko sa left side.

Reesha! Antagal. Amf.

Kanina pa sigaw ng sigaw si Zara kaya nagmadali akong lumabas ng room.

Ay sorry po.

Pinulot ko yung notebooks na nahulog.

Freak. Si Fey. Si Fey yung nabunggo ko. Jackpot!!! Ambango!!

Medyo nag slow motion ata ang mundo, kaya dahan dahan kong inabot sa kanya yung
notebooks kaso pagtingin ko dun sa name sa notebook.
Felize Sarmiento
IV- DC

Doon ko lang napansin na katabi pala niya si Felize. Kung tinatanong niyo naman kung sino siya.
Well. She's just.... She's eveything I'm not.

Super pretty. Ms. Popular. Cheerleader. At prinsesa....

Prinsesa ng buhay ni Fey.

Sorry Felize.

Tapos kinuha na niya sa akin yung book at nagmadaling naglakad para magsabay sila ni Felize.

Gash. Si Fey Christian Lee? Nagbubuhat ng notebook para sa isang girl? Unbelibabel.
Sa ganda ba naman ni Felize eh. Tska labs na labs yun ni Fey.
Arrrrgggghhh....

Aminin, badtrip talaga pag yung taong pinapangarap mo eh pinapahirapan lang ng mahal niya
diba. Ansarap manapak!!

Oh so yun, going back sa buhay ko. Pero before pala nun, alam niyo bang favorite
cheerleader ko yang si Felize dati kaso nung nalaman kong siya pala yung nililigawan ni Fey eh
ayun, I hate her na. HAHA. Kasi naman noh, mas tanggap ko pa sana kung sagutin na lang
niya eh! Uso naman kasi kabet eh noh

After ng recess, na dahil I'm Dyetting. (nagdyedyeta ) Eh ayun tinitigan ko lang yung likod
ni Fey. Hay. Hanggang ganun na nga lang siguro.
Arraaayy... Amf.

Hinawakan ko yung noo kong pinitik ni Jonathan. Si Jonathan ay almost bestfriend ko. Ayun.
Mukha naman siyang tao.

Tulala ka dyan.
Weh. Dumayo ka dito para lang sabihing tulala ako?
Uo, ang pangit mo eh!

Maya maya napansin ko nalang na nakatingin ng masama sa akin si Mykel.

Problema mo?
Pasulat.

Inabot niya sa akin yung envelope at pentel pen.

Name and section. Salamat.

Ahem? Haha. Sige!

After kong isulat, binigay ko na sa kanya.

Ang ganda ng sulat mo. Sana naging sulat ka na lang.

Weh!
Joke lang Salamat.

Minsan naiisip ko na cow gusto rin niya ako kaso nawawala ang pagpapantasya ko pag naaalala
kong...

may jill na nga pala.

 Chapter 4

Ang aga ko dumating sa school kaya wala pa masyadong tao. Hay. Ang peaceful.

Reesha!

I smiled at her. Susme. Magsesenti mode na nga yung tao eh sisingit pa toh!

Uy alam mo ba, si Jill at si Mykel pala M.U

Ngumiti lang uli ako.

Tapos alam mo ba, mahal na mahal ni Jill si Mykel. Kinukwento niya sa akin yun eh, kasi
close kami diba. Tapos pag lumalabas daw sila ang kulit kulit ni Mykel.

Hayyy. Hindi ko alam kung maiinis ako o ano eh. May gusto siya kay Mykel at kaibigan niya si Jill
na kaM.U ni Mykel. Kaya ba niya sinasabi sa akin lahat ng ito?

Sure ka ba wala kang gusto sa kanya?

Wala.

Gusto niyang ipamukha sa akin na may kaM.U na si Mykel. What a great friend. Isnt she?
Pero kahit ganun siyempre medyo nakakaguilty din, dati kasi sa akin kinikwento ni Lauren yung
mga "hinanakit", "kilig" at lahat na ata ng kachuchu-an sa mga lalaki niya, at isa na dun si Mykel.
Tapos ngayon, may gusto na rin ako sa kanya? Ang great ko rin.

Nasa kalagitnaan kami ng magandang kwentuhan ni Trixie nang dumating si Mykel galing
canteen. By the way, si Trixie ay isa sa "close" kong classmate.

Nakatayo lang sa harap ni Trixie si Mykel tapos dumating na yung teacher namin sa English.

Eeh, dito muna ako.

With matching pagpapacute pa itong si babae.

Ayoko.
Weh?

Alis na.
Napakamot na lang ng ulo si Trixie tapos lumipat na sa upuan niya.

Ang sama mo!

Takteng yan, parang wala ata sa lahi nila ang pagiging gentleman?!

Bakit? Eh may upuan naman siya eh.

Whatever.

At dahil medyo inis ako sa kanya pero sa totoo lang medyo kilig din. haha. Kasi naman siyempre
gusto rin siyang katabi kahit hindi niya gaano kinakausap. Oh so ayun, dahil nga inis ako kuno
eh humarap lang ako sa katabi ko sa left. Lalaki din siya. Mas mukha nga lang tao si Mykel sa
kanya

Maya maya naramdaman kong may humatak sa buhok ko. Kaya tumingin ako sa kanya. Tapos
nung tumingin ako sa kanya bigla siyang humarap sa katabi niya sa right. Weh eh no. Kilig
naman si ako.

PERO hindi pa rin nagpatinag ang beauty ko Hindi ko pa rin siya kinakausap.

Haha. O..

Nagulat ako na inabot sa akin ni Jonathan yung aluminum na bulaklak. Nagpadala kasi ng
aluminum foil yung teacher namin para sa experiment.

Aray.

Napahawak ako sa right arm ko may pumitik kasi.

Bakit ba?

Ngumiti lang siya sa kin.

Weirdo.
Kaw.

Dahil hindi ko alam kung nagpapatawa siya o seryoso pa rin siya kasi naman walang expression
yung mukha niya kaya ayun humarap na lang ako sa blackboard, at wala ng panghahatak ng
buhok at pagpipitik ang nangyari.

Absent yung teacher namin sa P.E kaya pabanjing banjing kami ngayon. Gumagawa lang ako
ng notes tapos si Mykel nakikipagkwentuhan, ay hindi. More like nakikitawa at nakikinig sa
pagkkwentuhan ng mga kaibigan niya. Hindi kasi siya masyadong nagcocomment.
... S.O kaya sila.
Anong S.O?

Tapos nagtawanan sila.

Secret on!
ahh..

Diba Mykel? S.O?!

Sinabi nung kaibigan niya sa kanya na parang nang-aasar. Hindi ako nakatingin sa kanila kasi
siyempre pasimpleng nakikichismis lang ako. Hindi ko narinig na nagreact si Mykel.

S.O lang sila?

Bakit kinakahiya niya yung girl?
Baka. Ganun naman yun eh.

Hindi.

Eh ano?

Paano kung gusto lang niyan protektahan yung mahal niya?

Nagtawanan sila.

Wag mo siyang itulad sayo Mykel.

~Kinabukasan

Weh. Fey ka rin pala eh.

Eh and so?
Mas gwapo pa ako dun eh. Kung ako na lang yung pinagkakaguluhan niyo.
Nakakasuka.

Tapos tawa siya ng tawa...

Ang kap-...

Bigla siyang huminto. Tapos yumuko.

Napatingin ako sa bintana.. Dumaan si Jill tapos nakatingin sa amin.

Sandali lang.

Bigla siyang tumayo at tumakbo palabas ng room.

Chapter 5

Mykel's POV`

Naglalaro lang ba tayo?

Sorry. Alam kong hindi mo masabing mahal kita, kasi hindi ko kayang ipakita. Pero wag
mo sanang isiping laro lang ito, kasi nasasaktan ako.

Eh ako? Hindi mo rin ba naiisip na nasasaktan ako?

Hindi ko akalain ganito yung kahihinatnan ng paguusap na ito. Bigla siyang tumakbo papunta sa
cr. Ayaw ko naman sumuko pero ayaw ko rin namang pumasok sa cr ng girls no! After ilang
minutes, hindi pa rin siya lumalabas.. Nung nakita ko yung subject teacher namin na papunta sa
room namin, napilitan na akong umalis.
Reesha's POV`

After ng mga 10 minutes... Bumalik si Mykel sa classroom na nakayuko at parang sobrang

badtrip. Tapos umupo siya sa tabi ko ng walang imik. Edi ang beauty ko naman, tahimik rin
lang... Maya maya, dumaan uli si Jill.... Umiiyak.

BREAK NA KAYA SILA?! Toink. Joke lang!! Eh bakit naman sila magbbreak eh MU nga
lang diba? Pero ang sama ko naman... Dahil sobrang curious na ako...

Anong nangyari?

I tried to say it in the most casual way para naman hindi halatang nakikichika ako diba?
Tumingin siya sa akin tapos yumuko uli.

It's none of your business.

Pwede bang mahurt ng bahagya? Hay naku Reesha. Pakielamera ka kasi. Amf.

Dumaan ang ilan pang subjects na hindi siya nagsasalita. Hindi rin ata siya nakikinig eh.

~Dismissal time`

Kasama ko sila Jonathan at Zara sa garden. Nakaupo lang kami dito sa swing.

Weh dun ka, ayoko katabi ka! HAHA!

Waw. Napakabuti mong kaibigan.

Pag tayo ni Jonathan, biglang nagalaw ni Zara yung swing so ayun medyo nahulog siya sa akin...

Takte. Ambigat! Baboy!

Kapal mo! Mas sexy pa ako sayo!

Tapos nagtawanan lang kami wala naman kasing malisya yun eh.

Sister.. Tumingin ka sa right.

Edi ako tumingin naman ako.

Si Fey. Si Fey. Waahh. Si fey!!!

Nakatingin siya sa amin. What. Baka kanina pa siya nandyan tapos nakita niya yung nangyari!
baka isipin niya kami ni Jonathan! Paano pa siya makakapanligaw sa akin niyan?! HAHAHA.
Kapal ko!

O humaba na naman yang mukha mo!

Cheh!
Ang gwapo niya!
Eh bakit ganyan mukha mo?!
Kasi kahit siya yung center ng atensyon ko, eh ako? Ano ba ako sa kanya? Ang hirap hirap
niyang abutin.

Andrama!
Sira ka Nathan! Nukaba... Alam mo yang mga yan, parang mga stars lang yan. Hindi mo
kayang abutin, but why lose hope? Stars do fall, right?

Huuwaat.. Nose bleed!

Natuwa naman ako ng bahagya dun! HAHA. Pero syempre, ayoko namang bigyan ang sarili ko
ng false hope. Madalas natatakot na akong umasa, pinipigilan ko na ang sarili ko mag expect.
Dun naman nagsisimula ang lahat eh. Yun yung starting point ng sakit, pag dumating yung time
na hindi naabot yung expectations mo..

Hindi ko alam kung bakit ganito ako. HAHA. Ginagawang diversion ang ibang lalaki pra lang
makalimot. pero it's still the same. I forget the pain that the past caused me yet I battle with a new
pain. How great.

"I'm not good with goodbyes"

"Aalis na ako"
"Burn in Hell"
Nakakatawa isipin, first love? Lahat ibibigay mo, lahat isusuko mo. Lahat gagawin mo. Pero sa
dulo, hindi ka pa rin kayang mahalin.

Chapter 6

Pagpasok ko sa classroom, nagulat ako ng napansing ko andun na pala si Mykel. Kasi he's
always early, 5 minutes early before the time. Eh ayun, dahil nga naalala ko yung nangyari
kahapon, at dahil badtrip pa rin ako sa nangyari kanina sa bahay, nilapag ko lang yung bag ko sa
desk ko then I umupo ako sa may floor sa tabi nung bintana namin.

Gash. The silence is killing me.

This is what I like about school, lahat ng problema ko sa bahay nawawala. You see, I got no
perfect family. Away dito, away dun. Nakakatorete. And this is what I like about me, hindi ko
kayang dalhin ang problema ko sa isang lugar papunta sa isang lugar. Kung nasaan yung
problema ko dun ko lang iiwan, at babalikan.

Sheet!

Napaangat ang mga ulo namin ni Mykel na parehong nakayuko before ang "oh-so-amazing
entrance" ni Jonathan.

Ay sorry.

Binaba niya yung bag niya sa upuan niya tapos pumunta sa kinauupuan ko.

He's actually my opposite. he's outspoken, and never been afraid to show his real emotions. Pag
upo niya sa tabi ko bigla na lang niyang sinubsob yung ulo niya sa tuhod ko. Naka P.E kasi ako
ngayon kaya hindi ako naka indian seat.

Problema?

He kept quiet. So I shut my mouth. Nadaanan ng mata ko si Mykel, na nakatingin sa amin.

Okay ka na? What happened?

I had a fight with my dad. Again!

Nagkwento siya. Sino nga naman pala ang may perpektong pamilya...

Thanks eesha.
You're always welcome Athan.

he pinched my cheeks.

Salamat talaga kasi dumating ka sa buhay ko.

he said that with all smiles. Nax. Touch naman ako. It feels good to know that there's someone
who appreciates your existence.
~Jonathan's POV`

Tumayo ako sa kinauupuan ko ng nakangiti na. Thank God I found her. HAHA. Nyek. Kanta?
Pero galing yan sa puso. Korni. Ewan. there's something in her na nakakapagpangiti sa
akin kahit nasa gitna ako ng delubyo. She's my closest friend from the opposite sex, yet she
remains a mystery. Wala akong alam sa buhay niya, I mean ang kilala ko lang na Reesha eh
yung Reesha na kasama ko pag nasa school ako o kaya sa gimikan. Hindi kasi siya outspoken,
ang saya saya niya palagi, tawa ng tawa, minsan nga parang baliw na. But when you look
through her eyes, you'll see the damn pain she's going through.

~Math time`

This is so boring, I like Math since the world has begun pero ngayon I'm having second thoughts
because of my keso de bola teacher. Nilingon ko si Reesha. Takte kasi eh nasa harap ako,
ang ingay ko daw kasi sabi ng adviser ko. Darn. Bakit ba darn ako ng darn. Nagagaya ako kay
Eesha eh. Hay naku Jonathan, kesa naman darna yang sabihin mo. Okay na rin. Eh going back
sa pag lingon ko kay Eesha na kasalukuyang nakatingin lang sa kawalan..

Reesha, and the answer is...

Napatayo siya, halatang nagulat, miski ako nagulat din hindi rin kasi ako nkikinig masyado.

Reesha?
Uhm. Sir.

Tumingin ka dito.. Raarr.. Yesss. HAHA. Tumingin siya sa part nung blackboard na katapat ko.

Nag peace sign ako. Tas I winked at her. Nagsmile naman siya. Buti na lang na gets niya.

2.
Good. You may sit down.

{-Reesha's POV-}

Hay. Thanks to Athan.

Di ko namalayang Math na pala. This is already our 5th period. 2 more subjects to go tapos
uwian na. Yet, I still dont have the guts to talk to him. I know it was my fault, pakielamera kasi ako
eh.

Kumuha ako ng ballpen. Yung red. haha. At dahil wala akong magawa, susulatan ko yung wrist
ko. Oyy, hindi ako maglalaslas ah. Susulutan nga lang eh. Parang bracelet. HAHA. Kakaibang
trip. Amf.

Oy.
Tokwa!
Pinigilan niyang tumawa tapos hinawakan niya yung kamay ko.

Anong gagawin mo?

Magsusulat.
Bakit dyan?

Kinunot ko na lang yung noo ko. Dont make me feel like you're concern. Darn. Tinaas niya yung
sleeves ng jacket niya. Tapos pinatong sa desk ko yung braso niya.

Oh.
Anong gagawin ko dyan?
Dyan ka magsulat.

Ayako.
Edi wag ka ng magsulat.

Kinuha niya sa mga kamay ko yung ballpen na hawak ko tapos hinagis niya sa dulo ng room
namin. Nanlaki naman yung mata ko.

tragis! G-tec yun ah!

Eh ano?

Sakto namang pumunta si Athan sa upuan namin, haha nakalabas na pala yung teacher namin.

Nangyari sayo?
Hinagis niya yung G-tec ko!

Ngumisi lang siya. Si Mykel naman tumingin lang kay Athan.

Teka...

Umalis uli si Jonathan.

Sayo na uli.
Salamat! HAHA.

Nakalimutan ko, yung G-tec pala na binato ni Mykel sa kawalan eh binigay din sa akin ni
Jonathan nung nawawala yung red pen ko.

Tssss....
Anong sabi mo?
Cheh!
Problema niya?
Chapter 7

Crraapp. Super pagmamadali na ito. English time namin pero notes sa Math ginagawa ko.
Kailangan ko kasing ipasa notebook ko mamaya. Waah.

Let's recheck your test papers. Get one and pass.

Sheet of paper! Magccheck pa. Minadalian ko na yung pagsusulat para naman unti na lang
susulatin ko. Kasi naman eh. Sobrang toreteng torete na ako.

Bibitawan ko na sana yung ballpen na hawak ko nung nakita kong inaabot na nung nasa harap
ko yung test paper na chechekan ko, kaso biglang hinablot ni Mykel yung test paper kay Ara.
Anong balak nun?

Tinapos ko lang yung sentence tapos kinuha ko na red ballpen ko.

Akin na.

Tumingin lang siya sa akin.

Oh.

Sabay abot nung test paper sa katabi niya sa right side.

Huuyy...
Magsulat ka na.

Blanko lang yung mukha niya. No expressions at all. Ang hirap basahin. Ano ba. So
wala na rin naman akong nagawa kaya tinuloy ko na lang pagtatapos ng notes... Pero
nakakatorete. Iniisip niyo ba ang iniisip ko B2? Hay. Hindi kaya masyado namang assuming
tong brain cells ko?

After ng math period namin, okay na ako. Siyempre natapos ko yung notes ko eh.

Dahil boring ang CL Nagdaldalan lang kami ni Mykel.

Nagpagupit ba si Mae?
Uhuh. Lalo siyang gumanda noh?

Ha?
Sabi ko lalo siyang gumanda.

Hindi ah. Hindi naman siya maganda eh.

Napatingin ako sa kanya. nakng. Straight to the point eh noh. Pero ngumisi lang ako.

Eh ikaw, maganda ka ba?

Hindi.
Hindi ako nagsabi niyan ah.
Uo nga.

Tapos tumalikod na siya.

~After ilang malulupit na araw*

Eesh! Palit tayo upuan.

Tiningnan ko si Jim. Kadah siya ni Mykel. Ayoko lumipat, pero ayaw ko namang humindi kasi
baka isipi ni Mykel gustong gusto ko siya katabi. So ayun, tumayo ako at lumipat sa upuan ni
Jim, buti na lang katabi siya ni Athan... Actually, parang araw araw ganito na. Mga 1-3 periods
lang ako nakaupo sa tabi ni Mykel tapos makikipag palit na si Jim. Siguro okay na rin ito, para
hindi naman ako masyadong nafafall kay Mykel. But I do miss him.

Anong balak mo?

Balak?

Ano nga bang balak ko? Umiwas? Lumayo? Ako naman yung nahihirapan. Pag hindi naman ako
lumayo, ako pa rin yung nagmumukhang masama at nasasabihan ng backstabber ni Lauren.
Can't blame her rin naman, she likes Mykel. as in A LOT.

Tumayo ako tapos pumunta sa upuan ko, yung katabi si Mykel. Kukunin ko kasi yung gamit ko,
hindi ko naman dinadala sa upuan ni Jim eh.

Excuse me seatmate.
Nakaharang kasi si Mykel sa dadaanan ko.

Seatmate, seatmate ka dyan. hindi nga kita katabi.

Eh hello, nakikipagpalit kaya yung mga kaibigan mo.

Yumuko na ako para kunin yung notebooks ko sa ilalim ng chair ko. Hay. Nakausap ko rin siya.

Bakit di mo sabihin sa kanila?! Di ka man lang nagsasalita..

I looked at him. Di na rin ako nagreact, may gusto sana ako isipin kaso wag na. Baka mapahiya
lang ako. After kong kunin yung gamit ko, bumalik na rin ako sa upuan ni Jim.

Para sa last group naman. Ito ang mga myembro. Jonathan. Sandra. Mika. Dan. Reesha.

Yes naman. kagroup ko si Athan! haha.

at Mykel.

Napatingin sa akin si Athan. Yung tingin na, natatawa na concern kasi alam niyang
naaapektuhan talaga ako. So ayun, pinagform kami ng circle. malamang sa malamang katabi ko
si Athan. Kami lang naman kasi yung close dito eh. I mean, siya lang yung trip ko kausapin sa
group, ako rin lang yung trip niya kausapin sa group. So ayun, medyo may sarili kaming mundo.

Maya maya dumating si Sandra, nag cr kasi siya.

Dito ka na umupo.

Kulang kasi yung mga upuan sa circle namin. Nasa kabila ata. Tumayo si Mykel sa kinauupuan
niya. Bdw, gnito pala yung sitting arrangement, ako, si athan, tas si mykel. tapos yung iba hindi
na interesting.

Biglang umupo si Mykel sa lamesa ng upuan ko.

Paupo muna.
Pero hindi siya nakatingin sa akin. Kay Athan. Kay Athan lang nakatutok yung mga mata niya.