The Witchs Love Story (First half) PetitePessimist

PROLOGUE

She's no Princess.

She's the Wicked Witch.

He's no Prince.

He's the Knight in Shining Armor.

This is no Fairytale.

Their Eureka Moment - Their happily ever after.

But this is not The End.

CHAPTER 1

Namine's POV WITCH (wich)

1. A person who practices sorcery; a sorcerer or sorceress. Oh.Sorceress. I Like that one.

one having a supernatural powers in the natural world, especially to work with evil; usually associated with evil spirits or devil.

HAH! Wala akong supernatural powers and stuff. At lalong wala akong connivance with evil spirits or sa kahit na sinong daredevils.

2. An ugly, malignant woman; a hag.

For crissakes! I'm not ugly nor a malignat old woman Old woman? I'm 18. Sheez. Spare me. =__=

3. A bewitching or fascinating woman or girl.

A wide smile formed on my face.

A bewitching or fascinating woman or girl.

Shoot. PERFECT! That suits me! YEAH! \(*u*)/

Trolololololololo *3*

BWAHAHAHHAHAH!

BOOOOOGGGSSSHHH!

"AAARAAAAAAYYYYYY! Nakngkucha naman oh! MASAKIT YOOOWN!" >_<

"Seriously Namine? Ano bang gingawa mo at nakasubsob yang dictionary sa muka mo? May silent evil laugh ka pang nalalaman jan! Maglalagay na ba ako ng sound effects para sa kulog mo at nang makumpleto ang drama mo jan?"

uhh.. ang haba naman ng script ng bestfriend ko. Seriously author? Ako ang bida dito ha?

Hinimas-himas ko naman yung braso ko na hinampas lang naman ng hardbound thesis ng magaling kong bestfriend na si Yanna.

"So kailangang hinahampas ako ng ganyan, Yanna? Inangyan. Tingnan mo braso ko. TINGNAN MOOOO!" T^T

"Ang arte mo, please." =__=

Sabay inom sa coffee float na inilibre ko alng naman sa kanya. Ganito na ba tumanaw ng utang na loob ang mga bestfriend? SAGUTIN NYO AKOOO *3*

Me : Care to explain, bru? PARA SAN NAMAN YUNG HAMPAS MO SA AKIN KANINA. HA?!

Y : Muntimang ka jan eh. Pinagtitinginan ka lang naman ng mga taga-WCC!

Andito pala kami ngayon sa Jollibee-Anonas. Hinihintay ang magaling na si Cedric Calma. May mock defense kami mamaya kaya napagusapan naming mag-meeting muna. Ang usapan e alas-9. Pucha! Anong oras na po ano? 12:15pm na! Talkshit talaga sa oras yung pugo yun! TSK!

Me: Eh ano namang pakialam ko sa kanila, HAH?!

Y: Nakakhiya ka. Buti sana kung ikaw lang mag-isa. HELLOOO?? Kasama mo kaya ako. Nandadamay ka pa sa kabaliwan mo jan e!

Me: Whatever you say, Ramirez. Basta ako? I'm a beautiful and bewitching woman. *twinkle eyed*

Y:What did you just call yourself, bru?

Me: They're calling me witch. And a witch is a beyoootifuuul and fascinating woman. THAT'S MEEEE! *with conviction slash confidence*

Y: Namine, witch. Witch. Bruha. Ibig sabihin yung walanjong epal sa mga fairytale! Hindi yung be---

Me: Hep! Hep! Yan na naman yang spiel mo jan, Yanna. Please, I've had enough.

"Oh. The witch is here."

Crap. Of all places. Bakit dito pa kung kelan I'm having my mouthwatering and ever favorite beef with mushroom lunch? at naaamoy ko na naman ang stinky perfume ng babaeng to!

"Hey, Joanna! What do you want for lunch again?"

Shoot. Kasama nya pala ang prince charming ko na si Gerald. WAAAAH! Kung pwede lang mawala bigla, ginawa ko na! >___< EVAPORATE NAMINE! EVAPORATE!!

Teka, bakit sila magkasama?

Gerald : Oh, hey. Isabelle, long time no see. :>

Uhh. Guys. Don't get confused. He's referring to me. HE preferred calling me by my second name kasi. And there he goes, standing right in front of me, flashing his patented Gerald Santiago makalaglag panty smile. Great. He's talking to me now, eh?

Me: yeah. Long time no hear din. =)

Joanna: Wait! Are you expecting na dapat may communication pa kayo ng Gerald Ko?

Like eeewwwww! Gerald ko? NYA? Kelan pa naging kanya ang Gerald KO? THE HELL!?

Y: Gerald.....MO?

J: Yup! *kay Gege* Right babe?

Putang ina nasusuka ako. At ito namang prince charming ko, ipulupot daw ba ang kamay sa bewang ng nemik na to? YAAAAAAAAAAAAAAAAAK!! *vomit*

Me : WOW. O_O Kayo naaaa?

J: NAMAN! Imposible bang mangyari yon?

M: Tinatanong pa ba yan? Malamang OO! *kay Gege* At ikaw namang hinayupak ka! Wala pang two months! agadagad?

Y : Uhh. Relax lang bru. Relaaaaaaaaax.

M : Pano ko makakapag-relax dito ha??

J: Oh-kay? Nagwawala ka ba dito ngayon? Sa Jollibee? SRSLY?

Shemay lungs. Wala namn sigurong code of conduct na dapat sundin dito no? Makaka-kain pa naman siguro ako sakaling kalbuhin ko tong Nemik na to dito no? Loyal customer kaya ako? BEAT THAT! \m/

M: *kay Yanna* pipigilan mo ba ako sakaling magwala ako dito, bru?

Y : Uhh. NOPE! Magwala ka to your heart's content! >:D<

G: *to me* Isabelle, Keep your cool.

Me: Iisipin ko na lang na"go ahead" yun sinabi mo, Santiago!

J : OMIGAD. You're on your bitch mode again, N! Wicked witch ka talaga!

Me : Yeah, riiiight! Witch ako! Gusto mo bang matikman ang super evil enriched spell ko sayo? Gawin kaya kitang palaka ngayon?

Oh. You already are. Sarrreh! *smirks*

J: Scarrryyy, Namine. *to Gege* Babe?

Naka-puppy eyes pa ang Nemik! YAAAAK!

G : Isabelle, enough.

Me : WOW HA! jampacked with authority yang tono mo ha? As if mapipigilan mo akooo!

Y : *hawak sa braso ko* Uhh bru. Blockbuster na tayo dito. Wag mo na ngang patulan yang MAARTE NA YAN!

J: Hey! I can hear you!

Y : I know! DUH?? G: Isabelle, please. Just... stop acting that way. Hindi ikaw yan.

Me: Bakit Gerardo? May mali ba sa ginagawa ko? Sino bang mas mali sa atin ha? Atat ka bang makipag-PBB TEENS? HAH??

Tengene lungs. Wala akong pakialamkung pinagtitinginan kami ngayon dito. >___<

"Uhh. Excuse me, Ma'am. Nakaka-abala na po kayo sa mga kumakain dito."

Uh-oh. Not good. Pero nothing can stop me from doing ths! Ang lakas pa rin ng fighting spirit ko no? Kapalmuks! *u*

M: *kay kuya service crew* Give me 5 minutes. *kay Nemik* Ikaw namang Nemik ka! Pwe------

G: ISABELLE!!

Hoolooooo? Kung makasigaw naman baby? Galit na galit ha?

G *sigh* Isabelle. Wala ka na nmang dapat na alalahanin eh. Kung ano man ang gagawin ko o kung sino pa ang kasma ko, wala ka na dapat pakialam dun.

Problema ng monologue nito ngayon? Nangyayari ba talaga to? Baka naman nananaginip lang ako. >__< Wake up, Namine! WAKE UP!

Pero hindi eh. Totoo to, dahil kung hindi, bakit masakit?

FTW. He's humilating me. In front of these people... In front of this Joanna a.k.a NEMIK!

(A/N Kanina mo pa pinapahiya sarili mo, Namine =__=)

G : Wala na tayo. Tanggapin mo na lang yon. Mahirap ba yon? Move on.

That shuts me up.

Wala na tayo.

wala na tayo.

Wala na tayo.

move on.

move on.

move on.

What's wrong with me? Madami pa akong sasabihin e! San napunta yung tapang ko kanina?

Ahh. Natunaw dun sa speech ni Gerald. Shit. Move on? Lagi ko namang sinasabi sa sarili ko yun ah? Bat nung sinabi nya, parang ang sakit? Parang kutsilyo ang bawat salita nya na pumapatay sa puso ko. T^T Ang drama ko. TAE T^T J: Oh Naging tuod na witch ka na jan?

Nagising naman ako sa sinabi ng Forever Nemik na to.

Me : Pakyu ka, Nemik. Pakyu kayong dalawa. Bente. Tig-sampu kayo.

Sabay kuha sa bag ko at hila kay Yanna. Nilagpasan ko lang dalawa at tuluyang lumabas ng Jollibee. And the next thing I knew?

I was crying like hell.

Y : Lechugas yan! Wala akong dalang panyo ngayon, will you stop from crying???

M: Gaga! As if I can control these stupid tears from flowing. F*ck You, tear ducts. T^T

Y : ANO BANG INIIYAK-IYAK MO JAN HA?

M : Bobong tanong, Yanna? ANO BERRR???

naiwan ko yung coffee float ko. *smiles*

Y: Nangyan! Ililibre kita ng isang container bukas so stop crying!

M : *punas luha* walang bawian yan.bru.

Y: Beat that!

Si Yanna, binibigyan ako ng ngiti habang naglalakad kami pabalik ng campus.

KASALANAN MO TO CEDRIC CALMA! Kung dumating ka sa oras eh di sana di ko nakita yung dalawang yun kanina! LAGOT KA SAKIN MAMAYA.

*kulog. kidlat. bagyo. unos. delubyo. gunaw mundo*

CHAPTER 2 BETTER THAT WE BREAK

Normal POV

Somewhere in QC; 9:37 pm

Naglalakad pauwi ngayon si Namine. Bakit nga ba nya pinapagod ang sarili nya eh pwede naman syang mag-tricycle pauwi? DUH? Ano berr? Gusto nyang mag-isip. Tingnan natin kung ano ang ginagawa nya...

Lakad.

Lakad.

Hinto.

Iling. Iling.

Lakad.

Hinto.

Iling. Iling. Iling

Namine: AAAAAARGHH! Ang tanga tanga tanga mo Namine! *batok sa sarili* Ba't mo ba ginawa yun? Sheeettt! Nalaman tuloy nya na bitter ka pa rin sa kanya! UGH!

Napayuko na lang sya sa pagkadismaya. Napansin nyang suot pala nya ngayon ang yellow Parisian doll shoes na ibinigay ni Gerald a month before sila mag-break. Di nya tuloy mapigilang maalala yung pangyayaring gusto nyang malimutan.

FLASHBACK

Magulo ang isip nya. Medyo hindi pa rin nagsisink in sa kanya ang gustong mangyari ni Gerald. Naisip nyang isa na naman ito sa walang kamatayang trip ng kanyang boyfriend.

"H-hoy! Lechugas ka! Ayan ka na naman sa break break chuva mo! H-HAHAHA-HA-HA"

halatang pilit ang tawa ni Namine. Gusto nyang isipin na biro lang ito. Ngunit hindi nya makumbinsi ang sarili na nagbibiro lang ang kausap nya. Seryoso ang muka ni Gerald.

"Isabelle, look. Look at me." hinawakan nya sa balikat ang babaeng minahal nya sa loob ng dalawang taon. Pilit nyang iniaangat ang mukha nito upang tingnan sya. Mata sa mata. Ngunit hindi yun kayang gawin ni Namine ngayon. Ayaw nyang makitang seryoso si Gerald. Ayaw nyang marinig na hindi na sya nito mahal. Tinanggal nya ang kamay ng lalake sa balikat nya. Tumalikod sya sa kausap. Wag kang iiyak! Wag kang iiyak! Bulong nya sa sarili.

"You're making this hard for me, Isabelle!" inis na sabi ni Gerald. Heto na naman kasi ang katigasan ng ulo ni Namine.

"WOW HA! SA'YO PA TALAGA NANGGALING YAN! Ilang beses mo na bang sinabi yan? At ilang beses mo na bang binawi yan? HA! ANO BA? DON'T MESS WITH MY FEELINGS!"

"I'M DEAD SERIOUS HERE, ISABELLE! I'm breaking up with you."

Tumungo si Gerald. Nakakuyom ang mga palad nito. Ayaw nyang saktan si Namine. Pero, TANGA! Sabi nya sa sarili, SINASAKTAN MO NA SYA NGAYON.

Muli nyang binalik ang tingin kay Namine. Nakatula. Tahimik na umiiyak.

"Please. ." muli syang nagsalita. "Let's end this smoothly. Ayokong---

"Bakit?"

Hindi natuloy ni Gerald ang sasabihin. Bakit? Bakit daw Gerald? Tila nanuyo naman ang lalamunan ng binata.

"May. . .may iba ba?"

"NO. Wala. Walang iba. Wag mong isipan yan. Di ko magagawa sayo yan."

"THEN WHY? I'M DARN CONFUSED HERE, YOU DRAT!"

She heave out a deep sigh.

"Hindi mo na ba ako mahal?"

"Mahal kita."

"BWISET KA! Wag mo ngang sabihing mahal mo ako! Nakikipag-break ka na nga sa akin ngayon e. HEH! Dapat pala di ko na tinanung yun! Makikipaghiwalay ka ba sa akin kung oo? Ang tanga ko talaga!"

"Mahal kita, Isabelle. Para na nga kitang. . .kapatid."

Napaupo si Namine sa kinatatayuan nya. Nanlambot ang mga tuhod nya sa narinig. Kapatid?

Lumapit si Gerald kay Namine. Hinawakan ang mga nanginginig na kamay nito. Alam nyang sobrang nasasaktan ngayon si Namine. Sya rin naman, doble pa nga sa sakit na nararamdaman ng dalaga.

"HAHAHAHA! Parang kapatid? Shit. Ang epic nun, Santiago.*sob* Minahal mo ba ako? Yung higit sa pagmamahal sa isang kapatid?"

"Oo." walang anu-nong sagot nya. Nakatingin pa ito sa mata ni Namine. Gusto nyang malaman ni Namine na hindi sya nagsisinungaling. Na totoong minahal nya ito ng lubos. Na sya ang first love nito.

"I'm sorry, Isabelle."

Tumayo sya at agad na naglakad palayo. Agad naman syang sinundan ni Namine. Niyakap nya ang binatang nakatalikod sa kanya.

"Isab---"

"Don't leave me. .PLEASE?"

"Trust me. You'll thank me after this. Bitaw na. Tama na."

Bumitaw sya sa pagkakayakap sa lalake. Kailangan nya na ring bumitaw sa pag-asang babalik pa ito sa kanya.

Wala syang nagawa kundi pagmasdan itong lumakad papalayo sa kanya. And she knew that this time. . .there's no turning back.

"HOOOYY! TAAABBEE! MIISS!"

Nagising sya mula sa pag-iisip. Sya ba ang tinatawag nito? Iniangat nya ang ulo nya at ---

BOOOGGSSSHH!

CHAPTER 3 THE DAMSEL IN DISTRESS AND THE KNIGHT ON HIS SHINING. . . WHAAAT?!

NAMINE'S HOOOYY! TAAABEE! MIIISSS!

POV HOOOYYY!

Ha? Teka, ako ba tinatawag nun? Ano bang prob--

*BOOOOOGSSSHH!* Shit. "ARAAAYY! Ano Oh God. ba NYETA tong ANG bumangga SAKIIT! sakin? ANAKNG! Sino A-AW!" bang---

Oh my Gawd.

Tama ba tong nakikita ko?

Is this for real?

Am I imagining things?

SERIOUSLY?!

Define Imbyerna Guys!

What's with me, you ask?

Yung magaling na nakabangga sakin, inuna pang tingnan ang bisekleta nya! UGH LANG PLEASE. UGH!

"Hoy! Care to help me here?!"

Kung hindi ko pa sya sisigawan eh hindi pa ako papansinin ng mokong na to.

Eto namang si Kuya, pokerface lang! May pa psh-psh pa syang nalalaman!

"Sorry, miss. Are you okay?"

Tingnan mo tong taong to. Tanungin daw ba ako kung ok lang ako? Eh kung dunggulin ko kaya sya?

Me: Kailangan ko ba talagang sagutin yan? HELLO! Earth to whoever you are! Nabangga mo ako! Ouch!

My legs. T^T

Kuya: *tinayo ako* Sorry. Pababa kasi yung kalsada and my pace was so fast! Hindi ko na na-control.

Me: *dampot sa bag* Sino ba namang isa't kalahating shunga ang magba-bike ng gabi?

Kuya: *shocked* Whoa. Whoa! Masyado ka namang high blood? I helped you already and now you're

calling me. . .tanga? Sino ba namang loka-loka ang tatayo sa gitna ng kalsada na parang tuod?!

Hala. Hala. Hala. Talk about respect guys! S'ya na nga tong may atraso eh sinisigawan pa ako? FINE! AKO

NAUNA! Pero ENEBENEMENYEN! Ako na nga nasaktan dito o. *3*

HELLOO! Gabing-gabi na kaya! For Pete's sake ang dilim-dilim dahil walang kwenta ang mga streetlights

sa village ma to. Ano sya? Rumoronda? KARTERO?

Me: W-wow! Is that the new way for saying sorry?

Kuya: I told you I'm sorry. Kailangan bang paulit-ulit?*talikod; lakad pabalik sa bike nya* Shit! TSK. AISH!

*harap sakin* Look. Nasira mo preno ko. *turo sa bike*

Me: O.O

WATIZDAMEANINGOFDIZ?

Ang furious ng muka ni kuya. Ansaaaaveh? Kung makapag-react naman to si Kartero? Sobrang mahal ba

nyan? Bike lang yan a? As if naka-four wheels sya no!

Buti na lang hindi dahil baka mas malala pa nangyari sakin. OHNOES!

Me: HAHAHAHA!

Di ko napigilang tumawa sa reaksyon nya. SHEEYT! Epic ng itsura ni Kuya!

K: What's funny? O.O Nasira mo yung preno ng bike ko! AISH! Walang nakakatawa dun!

M: Hey, Mr. Kartero! Nabangga mo ako. Tapos isusumbat mo sakin na nasira ko ang preno ng. . . .BIKE

MO? PFT. HAHAHA! Don't you get it? Sobrang lakas ng impact ng bike mo sakhn THAT'S WHY NASIRA

YANG PRENO NG BIKE MOOO!

K: You pay for this. *lahad ng palad* At hindi ako kartero. Got that?

What? Is he serious?

The hell with this kartero!

UGH!

M: Ano ka hilo? Dapat nga ipa-check up mo pa ko e! May utak tayo, dre. Gamit-gamit din.

K: Look. I'm reeaaally pissed right now. Ipagawa mo na to.

M: So kailangang mag-adjust ako sayo? AARGH! Why am I even talking with you? Geez.

Makauwi na nga! Bwiset na nga kanina, bwiset pa rin ngayon! WAAAAH! BWISET 100x!!

Huhu. Ansakit ng binti ko. Bwiset talaga. T.T Bwisit ang word for the day ngayon. Haaaaays! BUSEEET!

Buti naman di na ko sinundan ng mokong na yon. HAH! Bahala sila ng preno nya, magsama sila!

PAREHAS SILANG SIRA!

Teka. Di ba nalaglag din sya?

Lingon.

No doubt. Ika-ika din sya maglakad e.

HAH! Why do I even care? Suits him fine!

DABOG! DABOG! DABOG!

EDWARD'S POV

TANG INA! TANG INA! TANG INAAAA!

Sorry for the word guys. Pwede isa pa?

TANG INA SAAGAAAAAAD!!

Nakita nyo yun? Nabasa nyo yun?

SYETENGMALAGKIT!

Ba't ba ang arte nyong mga babae? Feeling nyo ba gumaganda kayo pag nakasigaw?

HELL NO!

Nakakairita yun! Lalo na yung TUOD na yun!

Ang creepy pa ng mga tingin nya. Shrugs.

OO NA! OO NA! Kasalanan ko na! Pero WTF! Nag-sorry ako di ba? Tapos tatawagin akong tanga? Watta

way to say Thank you, baby! :D

AT UTANG NA LOOB! Wag nyo kong pagtawanan dahil nasira nya ang preno ko. Kayo ba? Pag may

sobrang halagang bagay sa inyo at nasira ito ng kung sino lang, HINDI BA KAYO MAGAGALIT?

COME ON!

Parehas lang tayo. Sobrang halaga sakin ng bike ko.

Bigay nya to e.

NEVER KO PANG PINAAYOS TO DAHIL NEVER PANG NASIRA TO!

Ano ba, Edward? Kalma. Hingang malalim. Wag mong hayaang sirain ng tuod na yun ang gabi mo.

EH SIRA NA NGA KANINA TAPOS LALO PANG NASIRA NGAYON!

"Oy, dre. Anyare sayo? Semplang? HAHAHA!"

Si Jepoy. Buddy ko since Grade 3. Napagusapan naming mag-basketball ngayon. Oo. 10PM. Bromance

to! \m/

Minsan na lang kasi kami magkita. Since parehas kaming may problema. Kaya ito. Release the stress,

basketball.

"Don't ask, dre. Badtrip talaga yung tuod na yun."

"HA? Tuod?"

Kinuwento ko naman sa kanya yung nangyari kanina. At ang mokong? Eto...

"HAHAHAHAHA!"

"O! E BAKIT TUMATAWA KA DYAN? ANO BANG PROBLEMA NYO SAKIN?"

"HAHAHA. Sorry, dre. Nakakatawa lang talaga e. Mas inuna mo pang tingnan yung bike mo. At

pinagbabayad mo pa sya? HAHAHA! HOOO! INTENSE! :D"

"May mali ba dun?" =__=

"De, wala. Natawa lang talaga ako. Well, I understand. Mahalaga sayo yun e." ^_^

"Kunwari di mo na lang ako pinagtawanan kanina." =__=a

"O! *bato ng bola* Kaya mo ba?"

"Baka nga di mo pa ako matalo sa lagay na to e."

"Nakng! Walang kupas kayabangan, dre!"

"GAME!"

NAMINE'S POV

KYAAAAAAH!

I missed you so much my precious and comfy bed. ~.~

Ang sarap talaga humilata after a looong and stressful day.

Stress sa school.

Stress sa thesis.

Stress sa ka-grupo.

Stress sa ex.

Stress sa Nemik.

Stress sa bike.

Stress sa Kartero!

AARGH!

Ba't ba ang malas ko ngayong araw ha? Saturday class really sucks. T^T

"WALA KANG KWENTA! LUMAYAS KA NA DITO! DI KA NAMIN KAILANGAN NG ANAK MO!"

Psh. Di nga naman kumpleto ang isang buong araw nang di sila nag-aaway. Ano pa bang aasahan sa

isang fixed marriage? No wonder only child ako. At no wonder na araw-araw machine gun ang bibig nila.

"MAUNA KA!"

"SA'YO TONG BAHAY? IKAW NAGBABAYAD NITO? DI KA NGA MAKAPAGBIGAY SA TUITION NG ANAK MO

E! NAHIYA NAMAN KASI AKO SA KABIT MO!"

"TUMAHIMIK KA NGA! INGAY-INGAY! ARAW-ARAW NA LANG!"

"PANO EH ARAW-ARAW KA DING BWISET!"

AISH! Kahit na anong gawin kong takip sa tenga ko eh ang ingay-ingay pa rin. As usual. Lalabas ako.

Dadaanan lang sila nang parang walang nangyayari.

"ISABELLE! SAN KA PUPUNTA? KAKAUWI MO LANG A!"

Si mama. Wow. Nag-eexist pala ako dito.

"UUWI NAMAN AKO!"

Walk out naman ang drama ko teh. Anyare sa haven ko? Dapat sanctuary ko to e. Nakngtucha! CHAOS,

BABY!

Pag ganitong buryong-buryo ako, isa lang naman pinupuntahan ko e.

PLAYGROUND!

Specifically sa SWING!

SWIIINGG!

Ewan ko ba. Pero, pag nakasakay ako sa swing, pakiramdam ko tinatangay ng swing ang problema ko.

"Hindi ka pa rin nagbabago, isip bata ka pa rin..."

Napahinto naman ako sa pagsswing nang marinig ko ang boses nya.

Ang boses na may kakayahang pagaanin ang loob ko.

".....Isabelle."

Napatingin ako sa kanya nang tawagin nya ang pangalan ko.

LUB DUB. LUB DUB. LUB DUB.

Shit.

Why so gwapo, Gerald?

Kahit mejo pawisan ka pa.

ANG GWAPO MO PA RIN.

Same beautiful eyes.

Same proud nose.

Same smile that sends electricity to my system.

Same broad shoulders.

Same massive hands.

MY SAME OLD GERALD.

Too bad.

You're no longer mine.

"Can we talk? Please?"

Matitiis ko ba ang isang napaka-gwapong nilalang sa harapan ko ngayon?

Aish.

NO NAMINE! GET A GRIP, PLEASE!

GALIT KA SA KANYA.

GALIT KA! GALIT KA! GALIT KA! GALIT. GALIT. GALIT. GALIT. GALI--

"Ayusin natin yung sa atin.."

LUB DUB. LUB DUB.

Yung sa AMIN?

Nakikipagbalikan ba to?

OH NOES. OH NOES!

Talon. Talon. Talon.

KYAAAAAAAH!

WHATAMIGONNADO?

PAKIPOT MUNA?

O SUNGGAB AGAD?

RAWR. >:D

CHAPTER 4 FLAMES TO DUST. LOVERS TO FRIENDS.

NAMINE'S POV

It's the little burning hope that keeps me going, but that little stupid disgusting hope killed me in the end. Sigh.

But one thing's for sure. .

I won't give up.

Ano bang nangyari sakin kanina? Konting flashback lang tayo.

Narinig ko ang mga yabag ng paa nya na papalapit sa akin. Umupo sya sa bakanteng swing sa tabi ko. Umupo sya sa dati nyang pwesto.

Gege/Gerald: I saw you earlier. By the looks of it, I can say that you're going through something.

Me: You should know that better, Santiago.

G: Hmm? Last name basis? Ahh. I get it. You're mad at me.

Me: Obvious ba?

Ang bitchy ko ba sa kanya?

Fair and square.

He's a JERK.

Riiight, Namine. Gerald's a jerk yet you still love him and that makes you a LOSER.

Great.

G: Ang ganda talaga dito no? No wonder lagi ka dito pag may problema ka.

Me: Kanina lang maganda.

G: What?

Me: Panira ka ng view kaya kanina lang maganda.

Tss. Ang sinungaling ko naman.

Tumigil sya sa pag-swing. I can see him from my peripheral vision and I can tell that he's staring at me. Stare teh, hindi Look. :>

Ano bang problema nito? Sabi nya move on. Hindi nya ba alam yung time and space?

Psh. Para namang alam ko yun.

Kanina muka akong tangang parang naghahabol sa kanya.

Tapos, eto sya ngayon.

KATABI KO.

I harshly landed my feet on the ground to stop the swing from rocking. I faced him.

Me: Ba't ka ba andito?

G: I came to apologize. To say sorry.

Me: Kawawang sorry. Abusadong abusado mo na sya.

G: Isabelle. Don't be so hard headed.

Me: Ano ba? Kanina para kong asong pinagtatabuyan mo. Tapos eto ka. Ako yung buto. Ikaw yung aso. Lapit lapit ka sa akin ngayon. Tell me, nakakatangang kasama si Nemik no? G: Nemik?*laughs* Hay Isabelle. Don't call her names.

Me: Ba't ang bilis mo maka-move on? Dalawang taon yun. Dalawang buwan lang. . .limot mo na lahat?

G: ...

Me: Oh. I guess you haven't heard about the 3 month rule. *laughs*

G: Sorry.

Me: Will you refrain from saying sorry? Lalo lang akong nasasaktan e. Lalo mong pinapamuka sakin ang katotohanan. Psh. Reality sucks.

G: Ang dami nating pinagsamahan, Isabelle.

Me: At lahat yun kinalimutan mo na lang. BASTA-BASTA.

G: Mali ka.

My heart just skipped a beat.

Hindi nya daw nakalimutan?

AISH! Ano ba Namine, wag paasahin ang sarili.

Pero di ko mapigilan e. Sorry naman guys. *3*

G: Hindi ko kinalimutan yun. O mas magandang sabihin na hindi ko makakalimutan yun. Siguro,

madadagdagan lang ng mga bagong memories pero di ko makakalimutan yun.

Me: . . .

G: Yung malulungkot at masakit na pangyayari sa atin? Yun ang gusto kong kalimutan. But heck! Napakaimposibleng mangyari nun. Dahil hindi naman tayo nakakalimot sa mga ganung bagay e. Kaya nga... Kaya nga gusto kong gumawa ng mga bagong ala-ala. Para matabunan yung mga masasakit na pangyayari. Isabelle. .

Humarap sya sa akin. His eyes met mine. Those eyes. Those very eyes that caught my inner soul. Ohmy. I don't like this. Really.

I look at him, blankly.

G: . .pwede naman di ba? Pwede namang... Gumawa tayo ng mga bagong ala-ala. Yung mas masasaya...

Bilang mag-kaibigan.

I knew it. Before he said it, his eyes already told me.

NO WAY.

Tumayo ako at tinapunan sya ng isang sarkastikong tingin.

I laughed bitterly.

Then started moving my feet and walk away from that dumbass.

KAIBIGAN?

That was too sudden.

Kung sakanya, ok lang. Sa akin HINDI.

Bukas pa ang sugat.

Masakit pa.

Nakakatanga ngang kasama si Nemik. NOTE TO SELF: Stay away from Nemik!

G: SAN KA PUPUNTA?

Me: KAHIT SAAN BASTA MALAYO SA'YO!

G: KAHIT ANONG GAWIN MO HINDING HINDI AKO MALALAYO SA'YO!

I stopped walking. Ano daw?

Me: WHAT THE HECK IS THAT GERALD?

Lumapit sya sakin.

G: Wag mung takbuhan ang problema, useless yon. Pag tinalikuran mo ba ako ngayon maaayos na 'to bukas? Pag di mo ba ako nakita okay ka na? Hindi, Isabelle. Hindi ka okay. Hindi ka magiging okay. Dahil alam mo sa sarili mo na may problema. Oo, maipipikit mo ang mga mata mo sa mga ayaw mong makita, matatakpan mo ang tenga sa mga ayaw mong marinig. Pero hindi mo maikakaila sa sarili mo yung sakit na nararamdaman mo dito.*turo sa puso*

Bakit ba parati syang tama?

Bakit palagi akong mali?

Bakit lagi akong tumatakbo papalayo sa kanya, gayong alam ko namang sa huli, sa kanya lang ako lalapit?

Bakit ako umiiyak nang dahil sa kanya?

Bakit hindi na nya ako mahal?

Bakit... Bakit mahal ko pa rin sya?

Me: I.. I don't want to hear anything from you, Gerald.

G: Bullshit! Yan ka na naman! Yan problema sa'yo e. Wala kang ibang iniisip pag galit ka. Galit ka, yun lang! Tingin mo ba kaw lang nahihirapan dito? Sasa, ako din naman!

SASA. He called me SASA, again. God knows how much I miss to hear those words.

Me: S-stop calling me Sasa.

Tanga talaga to. Makikipagkaibigan after the break up tapos tatawagin ako gamit ang term of endearment namin. This is stupid. He's stupid. And I love this stupid guy.

Akma syang lalapit nang pigilan ko sya.

Me: Wag! Dyan ka lang. Don't go near me.

G:*sigh* look. Gusto kitang tulungan. Para makabangon ka na, para makagalaw ka na sa kinalalagyan mo ngayon. Alam ko, matapang ka. Witch nga di ba? Pero ano ba? Sino bang taong hindi kryptonite ang sakit? I know you, Sasa. You may look tough, but I know inside you, you're falling into pieces. So, let me help you put those pieces back together. Please.

Me: Idiot. Moron. Imbecile! TANGA! ANG TANGA TANGA MO GERALD! ANG GAGO MO! SORRY HA. PERO
TANGNA! ANG SARAP MO LANG MURAHIN NGAYON!

G: O.O H-hindi mo ata naintindihan ang sinabi ko.

Me: Anong akala mo sakin? Bobo? IKAW ANG HINDI NAKAKAINTINDI GE! Sa ating dalawa, IKAW ANG MAS TANGA!

G: Look, Sa.

Me: Anong look? Look-lukin mo muka mo! And one more thing. *insert my wicked death glare here* wag mong bubuhusan ng alcohol ang sugat nang di hinihipan. Alam mo kung bakit? Kasi masakit yun.

Ibinato ko sa kanya yung doll shoes na ibinigay nya sakin. Yapak na kung yapak! Papalakad ako nang may sinabi sya.

G: Sasa, mas mabuti nang lagyan ng alcohol ang sugat na masakit pa. Kesa pabayaan lang na magkainfection. Mas masakit yun. Di ba?

Me: Kelan ka pa nag-shift? Kala ko ba Architect ka? Pucha, di naman ako na-informed. Med. Student ka na pala ngayon.

With that, I left.

Masakit ang paa ko sa kakalakad. Masakit ang binti ko dahil sa pesteng karterong yun.

Pero wala nang mas masasakit pa sa nararamdaman ko ngayon.

*CLAAASH!*

What was that?

Ah. That?

The sound of my heart breaking.

Sht. Saang maisan ko napulot yun?

Sigh.

Ang prinsipe ko, may iba ng prinsesa.

At ako? Ako ang dakilang kontrabida sa love story nila.

What's mine will always be mine.

You loved me before, Gerald.

And I can make you love me even more.

Behold. Just wait and see.

After all, I'm the Wicked Witch.

CHAPTER 5 YNISTED

YANNA'S POV

Napa-aga naman ata ang pagbibigay ng exposure sa akin ng author?

Well. Well. Well. At isa pang well. Ako nga pala si Yanna Ramirez, ang bestfriend ni Witch Namine.

Yup. Bestfriend nya ako. Hindi nya ako apprentice ha. =__="

"HAHAHAHAHA!"

O? Sino yun?

Sino yung wagas humagalpak sa kakatawa?

Si Cedric yun. Wagas na wagas ang tawa nya nang malaman ang 'Bike Incident' ni Namine nung sabado ng gabi. Nakew. Talaga tong pugo na to. Kung ako sa kanya eh titigil na ako. May atraso pa nga sya kay Namine no.

Nammy: INA! Isang tawa mo pa ipapamumog ko sayo ang ngipin mo, Cedric!

Ced: Whoa! Grabe ka naman! Aga-aga naka-battle mode ka na agad dyan!

Nammy: Patahimikin mo nga yang katabi mo jan, Yanny. Nakakasira ng poise e!

Me: *siko sa tagiliran* Shattap na kasii.

Ced: Awtsu. *3*

"NAMINE!"

Sabay-sabay naman kaming lumingon. Si Ate Hanna pala. Editor-in-Chief ng literary folio at ng School paper namin.

Oo. Kasama si Namine sa Literary folio. Writer sya dun, Literary Editor to be exact.

OHA. OHA! Kala nyo puro panlalait at init ng ulo lang ang alam ng bestfriend ko no? PWES! Tama kayo jan!

De, joke lang! Medyo matalino din si Bru no. Medyo lang. Kasi MAS matalino ako. Ahihihi. *u*V

N: Ate Hannah! Bakit po?

H: 5pm. Meeting mamaya ha. Minamadali na tayo ni Chair e!

N: Ano pa bang bago kay Squidward?

Yep. Squidward ang tawag nya sa Chairman ng school namin. Oo, tama ulit kayo dyan. Baliw baliw talaga si Namine.

H:*laughs* Ikaw talaga Namine! Nga pala. Bago Associate Editor natin!

Me: Teka. Pano nangyari yun? Wala na si Kuya Kristoff?

H: Nag-resign si Kristoff e, technically.

C: Ha? Bakit naman? Sya pa naman inspirasyon ni Namine!

N: Ulul ka Cedric! *bato ng empty bottle ng C2*

C: Aray! Biro lang e. T^T

Me: Eh, sino na po bagong Assoc?

Halos magningning naman ang mga mata ni Nammy. Ay hindi! Nagniningning talaga. Si Bru talaga! Pangarap nya kasi yun e.:D

H: Ah, yung exchange student galing sa main campus.

N: Ha? Anong chepar na naman yan? Exchange student pang nalalaman! (--.)

H: Nagpalit kasi si Kristoff at yung ES. Si Kristoff sa main, yung bago naman dito. Actually, dapat sya EIC natin e, edtsip kasi yun sa Main. Kaso ewan ko ba! Assoc na lang daw sya.

N: Haaaynakooo.

H: Sige ha. Mamaya!

N: Sige po, Ate H!

C: My, my, my. Too bad for you Witch Namine!

N: YANNA! YANG BOYFRIEND MO NGA JAN! BAKA DI UMABOT NG UWIAN YAN!

Me: EEWW! Boyfriend ka jan? YAAK!

C: Hoy. Kapal mo. Mas eeww naman sa part ko!

N: Sus! Kunwari pa kayong dalawa. =_=

Me&Ced: TUMIGIL KA NGA!

Yak. Yak. Yak.

Eto talaga si Bru. Lagi akong pini-pair up kay Cedric. EW. Tong mokong na 'to? Boyfriend ko? No chance in hell!

Tama na yung minsan.

ANYWAYS!

N: Bru! Una na ako. May gagawin pa kasi ako e.

Me: O e anong gagawin mo?

N: Ah. Uh. Ano. BASTA! Importante. *wink* Una na lang kayo ni Cedric. Tutal may meeting pa kami e.

Me: Sigurado ka? Kinakabahan kasi ako sa kindat mo e. Behave Nammy, behave.

N: Oo naman, Bru! HOY CEDRIC!

C: A-ano na naman?

N: Pinapaalala ko lang yung ATRASO MO SA AKIN!

C: Oo na! Oo na!

N: Wag kukupad-kupad, Dre. Tandaan mo, may kuneho. *winks*

Me: OP here. =__=

N: Haha! Sige Yanny Bru! :))

Y: Ingat ka! Tanga ka pa naman! XD

Kumakaway-kaway namang umalis si Namine. At ano kayang balak nun? Kakaiba talaga yung kindat nya e. Tch.

Mag-iimbestiga ba yun sa bagong Assoc?

Baka may balak sya kay Nemik?

O baka naman magpapakamatay sya dahil hindi sya ang bagong Assoc? OHNOES. OHNOES.

Snap! That was so stupid. Di naman tanga si Nammy nu, konti lang.

C: *gulp.gulp.gulp*

Me: ANO BA?! BA'T MO INIINUMAN YANG C2 KOO?!

C: Ayaw mo nun? Indirect kiss? *winks*

Y: YAK! YAK PLEASE! Indirect kiss your ass!

C: Arte mo! OH! Inom. Masamang hindi uminom pagkatapos kumain.

Me: PANO KO PA IINUMAN YAN EH MAY LAWAY MO NA YAN?!

C: To naman! Ilang beses mo na nga ko nahalikan e. *smirk*

Me: THAT WAS AGES AGO! ANO BA? JAN KA NA NGA! *tayo*

C: Oh. So you missed kissing me? *grins*

Me: Pakshet ka. Ayyip!

C: SAN KA PUPUNTA? YUNG C2 MO, NAIWAN MO!

Me: AYOKO NA NYAN!

C: *sumunod sakin* Meron pa oh. Sayang naman. Nu gagawin ko dito?

Me: SAKSAK MO SA PANCREAS MO!

C: HAHA! Kaw talaga. Galit ka na naman. Kinikilig ka lang e.

Me: Blah. Blah. Blah. *irap*

C: Hoy. *poke*

Me: Busy ako.

C: *laughs* Muntanga, Yan-yan.

Naunang naglakad sakin si Pugo tapos huminto sa tapat ko. Okay? Ano na naman to?

Me: ANO?

C: Library ka ba muna?

Me: Yep. Why?

C: Wait for me. Magbibigay lang ako ng mga survey forms sa The Playground Cafe. ( tambayan namin )

Me: Sure. Text mo ko.

C: 'kay. Wag mo ko masyadong ma-miss ha. Saglit lang ako.

Me: Pakamatay ka na.

C: HAHAHA! Sige na! Antayin mo ko!

Patakbo-takbo pa to si Pugo. Madapa ka sana! AISH! Kakainis talaga yun.

NAKAKAINIS!

Ayokong ganun sya.

I don't want to fall for him...

AGAIN.

NAMINE'S POV

Tengene! Sayang! Hindi ako yung Assoc. Awtsu. *3* akala ko pa naman it's my time to shine. Haays. Not yet, Namine. Just not yet. =__="

Locker Number 21 Namine

Haaaays.

21

May favorite number.

Our monthsary. T^T

Nakngtucha! Naaalala ko na naman yung kagabi. Pft!

No fuss. No sulking.

Kaya ko namang ibalik yung sa amin ni Gege e. :">

Pero syempre, kailangan ko munang malaman kung sino yung bwiset na umagaw sa trono ko! CHOS! XD

"Yep, babe! I'll be there right after my class!"

NEMIK ALERT! NEMIK ALERT!

Change of plans. Si Nemik muna aasikasuhin ko. Mamaya na yung bagong ASO! (Assoc. Ed)

For sure, ang Gege ko ang kausap nya. Kinig-kinig din. Tago muna ko sa gilid. Shunga naman 'to e. Di nya mapapansin na andito ako. HAHAHAHA!

*tip toe tip toe tip toe*

"Uhuh. Of course, I'll wear this! Thank you so much, babe. I've been eyeing this Parisian wedge eh!" \:D/

HA? Binilhan sya ng sandals ni Gerald? At PARISIAN DIN?

AAAARGHH! NOO!

Akin lang ang Parisian.

At akin lang din si Gerald.

Imbyerna to the highest maximum level yang Nemik na yan!

"Okay. I'll text you na lang ha? Uhuh. Yup. Hihi. I love you too, babe! MWAAH!"

EW. EW. EW. EWWW!

May pa-mwah mwah pa syang nalalaman. Bigwasan kita jan e!

"Oops. My keys. Sheez. Where the hell is that? Aish! I'm late. Ugh. Later na nga lang! I'll see you later my Parisian wedge. KYAAAH!"

at kumaripas naman ng takbo ang malanding Nemik. Hmm. Look what do we have here.

Nemik's open locker and her oh so eewwy Parisian wedge.

TING!

Bright Idea!

BWAHAHAHA!

---

Holo. Holo. Holo.

Sinong late?

AKO! Potek yan!

Takbo Namine! Takbo! Takbo! Takbo!

BLAAAG!

Anakngpitumputputingtupa!

"ANO BA?! BULAG KA BA?!"

"Uh. Sorry."

O_O

*O*

O_o

Ako: IKAW NA NAMAN?! Nakng! Hobby mo bang bungguin ang kagandahan ko?!

Sya: HAH! Alam mo kung anong tawag dito? Destiny. D-E-S-T-I-N-Y. Bayaran mo na kasi ako. Tadhana na gumagawa ng paraan para paglapitin tayo.

Ako: Excuse me? Why so poor, Mister? Pampagawa lang ng preno ng bike eh wala ka pa?!

Eto na naman tong Kartero na 'to. Ang birtud ng kamalasan. Bakit ba nagpapapasok ng kartero yung school namin? =_=

Sya: Tuod, sa sobrang yaman ko, kaya kong bilhin buhay mo.

Ako: HOOO! Shet! Signal no.5 pare! Di kita kinakaya. Pasalamat ka, may meeting ako. Dahil kung wala *angat sa kamao* hello heaven ka, dre!

Pft. Buset talaga. Ay teka. Did he just call me tuod?

Huminto ako sa paglalakad at hinarang sya.

Sya: What now?

Ako: HINDI AKO TUOD! *sipa sa binti*

Sya: ARAY!

Ako: Bleeeeh!

sabay takboooo! Baka gumanti e. Mehehehe. XD

EDWARD'S POV

"HUWAAAAAT? WHAT ARE YOU DOING HERE?!"

Watta warm welcome guys.

Ganyang ang bungad nya sa akin pagkapasok ko sa Press Office.

Ate Hannah: Oh! Magkakilala na pala kayo?

Ako: Yup. Tuod: NO!

Sabay naming sagot.

Staff member1: Sinigawan mo nga kanina e?

Sinringan naman sya ni Tuod. Grabe talaga makatingin yung babaeng yun! Hugot kaluluwa e! PAMATAY!

Ate Hannah: Halika kuya! Upo ka dito.

SM 2: Hi Kuyaaaa

SM 3: Haayieee

Psh. Mga boys-crazed girls. Sa lahat ng ayoko e yung mga babaeng papansin.

Alam ko. Alam ko. I'm irresistable. Hirap talaga maging gwapo. Joke lang!

Tuod: Ba't ka andito? Sinusundan mo ba 'ko? FYI. Di ko babayaran bike mo!

Kuya Tristan: Relax, Namine. Member din sya.

Si Kuya Tristan ang Managing Editor dito. Hmm. So Namine pala ang pangalan ni Tuod.

Tuod: AH! Photojournalist?*turo sa SLR ko*

Ate Hannah: Hindi, Namine. Sya yung sinasabi ko sayo kanina. Sya yung Associate Editor natin.

Tuod: SAY WHAAAAT?!

Yep. That's me. Ako yung exchange student galing Manila. Yun ang dahilan kung bakit badtrip ako nung nabunggo ko tong si Tuod.

Hmm? Mukang gulat na gulat sya a? Laglag panga nya e. Inis na inis? Inggit siguro to. XD

ABA! At nag-make face pa sya! HAH! Confirmed!

Kuya Tristan: Lika, pakilala ka na.

Ako: *coughs* Hi. I'm Eward Benitez. Let's work good together! *smirk kay tuod*

Tuod: *rolls eye*

As usual, pinagusapan lang namin kung ano yung mga interesting topics na pwedeng i-feature sa Literary Folio. Nag-volunteer na akong mag-take charge sa mga photo na gagamitin. Aside from being a writer, photography enthusiast din ako. OHA! Ang gwapo ko lalo no? XD

Kruuu Kruuu Kruuu

"HOY! AS(S)O!"

Ano bang problema ng babaeng 'to? Kanina nya pa ako sinusundan. Andito na kami sa labas ng campus, sinisigawan nya pa rin ako.

Huminto ako sa paglalakad tapos hinarang sya. Nagulat naman yata sya sa pagharap ko sa kanya kaya medyo napaatras sya.

"Crush mo ba ako?"

"WHAAT?!"

"Wala kasi akong maisip na ibang dahilan kung bakit sinusundan mo ako e."

"Ah. Ano. Uhmm?"

Napakamot sya sa ulo tapos inilagay yung konting hibla ng buhok nya sa likuran ng tenga nya. Mukang napaisip sya sa tanong ko at sa tingin ko... hindi nya din alam kung bakit. =_=

"Hindi kita sinusundan. Kita mo yun?"

Tinuro nya yung bakery sa kabilang kalsada.

"...at isa pa, hindi kita crush. 'kay?"

Edward, pahiya onti, bukas bawi.

"ASO. What was that for?"

I asked, referring to what she's been calling me. What's this? Napapa-english ako sa kahihiyan a? XD

"God. I didn't know na slow ka pala. Aso is equal to Associate Editor. Duh?"

wini-wave nya pa yung palad nya sa harap ng gwapo kong mukha. (XD) Sigh.

"So, bakit mo nga ako tinatawag?"

"Sabi kasi ni Ate H, dapat ikaw yung EIC. E bakit tumanggi ka? Oh. Just in case you didn't get it, Ate H is--

"Hannah. I know."

Ngumiti sya. Hindi ko namamalayang nakatingin na pala ako sa kanya.

May... May kamuka si Tuod. Hindi ko maalala kung san ko sya nakita, pero alam ko, nagkita na kami dati pa.

"You're staring at me, Aso. Just answer my question."

"None of your business."

I smirked upon seeing her reaction. Salubong na naman yung kilay nya. Ang sarap inisin nito. Mukang... Hindi naman pala magiging boring ang pag-stay ko sa University na 'to.

NAMINE'S POV

Wala na bang kapayapaan sa mundong ibabaw ha?

HUHU. Bakit sya yung Assoc. namin? Dapat ako yun e. Next in line ako dun. Dream stealer yang Karterong yan.

Tapos feeling nya pa sinusundan ko sya. Like EW. Parehas lang yung way nya at yung sa pinaka-favorite kong bakery in town.

Though hindi ko nga alam kung bakit tinanong ko sya sa pagtanggi nya maging EIC. Psh. If I know, pahumble lang yun.

Ang mas ikinaka-bwisit ko pa eh ihabilin daw ba ako nila Ate H at Kuya Tristan sa Karterong yun? Ako na daw kasi ang magiging Asso next year, at si Edward naman ang Edtsip! So, madami daw akong matututunan sa kanya considering napaka-outstanding ng performance nya sa Main campus.

NAPAKA NA OUTSTANDING PA?! HUTANG NA LOOWB PLES!

Ano sya? May glitters sa katawan? Kumikinang? Sinasamba? Ew.

Ay teka. Anong oras na ba? Shoot. 6:58pm naa! Sana di pa ubos yung egg pie dun!

Syempre, tingin muna sa kaliwa't kanan.

(--.)

(.--)

Uhh. Ayoko. Ayokong tumawid!! T^T Sana pala nagpahintay na lang ako kina Yanny bru. Huhu. Wala na talaga kong kinabukasan sa pagtawid sa mga kalsada. T^T

"Namine?"

"K-kuya Marf?"

Omigahd! Si Kuya Marf! Si Kuya Marf! KYAAAAAAH!

Guys, lemme introduce you to my party people. Ayt? Haha. Chos. AYKANT BELIEVE DUZ! Nakita ko ulit si Kuya Marf after the sembreak. Sya lang naman ang ultimate crush ko no! Syempre, number 1 pa rin si Gege. :">

Kuya Marf ang tawag ko sa kanya dahil obviously 3 years ang tanda nya sa akin. Graduate sya ng Mass Communication sa UP Diliman. Magna Cum Laude yan! OHA! OHA!

Kuya Marf: Di ka pa rin marunong tumawid?

Gosh. Nakakahiya naman! T^T

Me: Ah. Hehe. Nakakatakot lang po kasi, Kuya. :">

Kuya Marf: Lika. Tawid na kita. Lam ko naman kung san punta mo e. *smiles*

Me: S-sige po, Kuya! :">

Tapos hinawakan nya yung wrist ko habang tumatawid kami. Kyaaaa! Kinikilig talaga ako please!

Kuya Marf: Pano na yan pag naka-graduate ka na? Wala pa naman ako lagi para itawid ka.

Aww. Crush din ako neto. Hahaha. Assumera! XD

Me: Eh di maghihintay na lang ako palagi ng kasabay sa pagtawid?

Kuya Marf: Nako. Mahirap maghintay. Dapat marunong ka na kung paano ng mag-isa lang. Hindi sa lahat ng oras may makakatulong sa'yo, dapat matutunan mong maging independent.

Me: Sermon Alert! Sermon Alert!

Kuya Marf: *laughs* Ikaw talaga. *pats my head*

Pagkatapos nya ko pakiligin sa pagtawid, paghawak sa wrist ko, at pag-pat sa ulo ko, nakatawid na pala kami at nasa tapat na ng bakery nila, ang pinaka-favorite kong bakery in town!

Pumasok sya ng Shop nila, ako naman, pumunta sa harapan ng mga kumikinang na tinapay! At sa kumikinang na bantay ng mga tinapay! Kyaaah!

Kuya Marf: Yun ba ulit?

Tumango ako. Alam na alam na nya kasi na yung egg pie ang dahilan kung bakit dinadayo ko tong Bakery nila.

Kuya Marf: Dapat siguro bigyan na kita ng Suki Card no?

Me: *laughs* Oo nga, Kuya! Malaki na kita nyo sa akin no!

Kuya Marf: Ay teka. Ba't di mo kasama si Gege?

Me: Ah. Ano po Kuya. W-wala na. Wala na po kasi... *coughs* k-kami. (._.)

Kuya Marf: S-sorry! Hindi ko alam. Sayang. Akala ko pa naman, Forever&Always kayo.

See? Everyone sees me and Gege as a perfect couple. Yung tipong, kasalan na yung hahantungan namin.

Kuya Marf: Namine! Wag kang malungkot. Eto o.

Me: Ano po 'to?

Kuya Marf: 3 pang egg pie! I Love You yan galing sa isang Kuya. Para di ka na malungkot dyan. Di man yan mapapantayan ang presensya ni Ge, mapapagaan naman nyan yung loob mo.

Me: Thank you po, Kuya! Dapat pala, lagi akong malungkot para may libreng tatlo! :">

Kuya Marf: *laughs* Ikaw talaga.

Pagkatapos nagpaalam na ako kay Kuya Marf. Madami pa kasi akong gagawin bukod sa magpa-cute sa harapan nya. Haha!

Bigla ko na namang naalala si Gege. Kamusta na kaya sya? Natuloy kaya yung date nila ni Nemik?

Speaking of Nemik, kamusta naman kaya yung Parisian S(c)andal nya? WAHAHAHAHA!

GERALD'S POV

Let me just clear one thing here. I loved Isabelle. Minahal ko talaga sya. Mahal ko pa rin sya... Kaya lang, bilang isang kapatid at kaibigan na lang.

Hindi ko naman kasalanan kung bakit at paano nawala yung pagmamahal ko sa kanya. Bigla na lang nangyari. Nagising na lang ako na hindi ko na pala sya mahal. Wala na yung spark. Wala na yung excitement.

Mas pinili kong tapusin na yung relasyon namin kesa naman lokohin ko sya at lokohin ang sarili ko.

Mahirap kasing, mahal ko lang sya pag nakikita ko sya at pag magkasama kami. Pero pag magkalayo na

at hindi na nagkakausap, wala na. Minsan nga, hindi ko na pala sya naiisip. Hindi ko na pala sya namimiss.

O teka, I'm the gond guy here.

Pwede favor?

Paki-warningan naman ako kung may gagawing kalokohan si Sasa. Well, sa dalawang taon naming magkarelasyon at sa dalawang taon bilang magkaibigan, malamang kilala ko na sya.

Hindi naman talaga masama si Isabelle, malakas lang talaga sapak nun. =__=

Worried nga ako dahil wrong timing ata yung break up namin. You see, ako lang natatakbuhan ni Isabelle, bukod kina Yanna at Cedric. Madaming problema yun ngayon e, tapos dumagdag pa ako. Pero di bale na, isang bagsakan na lang!

Tell me, mali ba talaga yung ginawa ko? I mean, yung pag-ooffer sa kanya ng friendship?

Aish! Ano ba? Sincere ako dun, sa lahat ng sinabi ko. Never akong nagsinungaling kay Sasa.

"Hey? Are you listening?"

May date nga pala ako with Joanna ngayon.

Me: Yes, babe? Ano nga ulit yun?

J: *sigh* You're not listening.

Me: Sorry for spacing out. Ano nga ulit?

May kinuha syang paper bag. Yung Parisian paper bag.

J: Look. *pout*

Ahh. I expected this to happen.

Yung bagong bili kong sandals nya, nasira. No, scratch that. Sinira would be the right term.

I know, guys. I know. Sasa's the culprit. No wonder, guilty pleasure nya ang Parisian e. Actually, sinadya kong Parisian ang ibigay kay Joanna.

Bakit? Bakit? Bakit?

SECRET!

J:*crying* That witch did this!

Me: Babe, don't say that. Nakita mo bang ginawa nya?

J: No. BUT I KNOW!

Me: Wala tayong evidence, babe. At saka, pabayaan mo na lang.

J: I.KNOW.SHE.DID.THIS! Galit yun sa akin because you love me!

Me: Sshh. Relaaaax. Don't mind her. I'll buy you another one.

J: Reaaally? O.O

Me: Yup. Come on. Let's eat.

Medyo napasubo ata ako dun a? Dapat pala di ko na lang sinabi yun. Tsk.

On second thought, ayos lang pala. Pinaka-regalo ko na lang yun kay Joanna dahil.. She's unconsciously
helping me. Yup. I NEED HER.

I need her for Isabelle to get angry.

I need her for Isabelle to forget about me.

I intend to use her.

This Joanna.

CHAPTER 6 ANCHORS

NORMAL

POV

Alam nyo ba yung feeling na may gusto kayong mangyaring isang bagay na alam nyong makakapagpagaan ng loob nyo at makapagbibigay ng peace of mind sa inyo?

Yung tipong kapag nangyari yun eh masasabi nyong "YES! Thank you, Lord! Tinkyuuberimats!" ?

Masayang-masaya ka kasi.. Ayun na yun e! Nangyari na. Pero.. Bigla nyo na lang maiisip na "Sht. Sana hindi na lang pala."

Yan ang nararamdaman ni Namine ngayon at agad namang napansin ni Yanna ang pagka-gloomy ng bestfriend nya kaya kinausap nya ito.

Y: Bru!!

N: =_=

Y: Hoy. *poke* Bru!

N: *NR*

Y: Bru! *poke* Hoy! *poke* Bru! Nyeta. BRUHAAA!

Kanina pa nya kinukulit ang kaibigan na pansinin sya but to no avail. Nagpapanic na si Yanna.

Ano ba kasi ang nangyari kay Namine at NR lang ito?

Namatayan ba ito?

Nanakawan?

Or worse..

Na-rape ba ang kaibigan nya?

OMIGAHD! OMIGAHD!

What to do? What to do?

Paganahin mo yang President Lister Intelligence mo, Yanna!

Y: *panic mode* Sht. Sht. Sht. Bru, tingnan mo 'ko. Wag ka mag-alala. Mabibigyang hustisya yang ginawa nila sayo! Makukulong sila, I SWEAR!

O_O

O_O

N: Ha? *sigh* Sira ka talaga. Wala na si papa.

Y: H-ha? Bakit? Anong nangyari? Aksidente? Na-hold-up? Nasagasaan? ANO?!

N: Sumakabilang bahay na. *laughs*

SLAP!

SLAP!

SLAP!

N: H-hoy! Anong ginagawa mo?

Y: Sinasampal ko ang sarili ko.

N: =_=a

SLAP!

SLAP!

SLAP!

N: Yanna! *hawak sa kamay ni Yanna* Anong sapi mo? Bakit sinasampal mo sarili mo?!

Y: Eh k-kasi.. May problema ka na nga dyan tapos kung anu-anong kalokohan pa pinagsasabi ko. *3* Sorry bru. Ppero.. Are you okay? Damn. Stupid question. Sorry.

N: Nah. Don't say sorry. Actually, I'm fine!

Y: Your lips says you're fine but your eyes' telling me you're not.

N: *sigh* Eto naman gusto ko di ba?

Inakbayan ni Yanna ang bestfriend. Hinimas-himas nito ang likod ni Namine. Paraan upang sabihing "It's okay to cry, witch."

Naintindihan naman yun ng buong sistema ni Namine kaya hinayaan nyang tumulo ang mga luha nya.

She hates crying. Crying in front of other people. Pero kay Yanna? Eh hindi naman others itong babaeng 'to e!

Ayan naman talaga ang gusto nya. Ang maghiwalay ang parents nya dahil sawang-sawa na sya sa araw-araw na ingay gawa ng pag-aaway ng mga magulang nya.

Sure, tahimik na ang bahay nila. Walang nagsisigawan, maayos na sya!

Pero.. Hindi pala talaga. Dahil, mas mahirap palang makitang nasasaktang ang kalooban ng mama nya.

Yes. That was a fixed marriage. Pero, imposible nga namang walang mamuong feelings sa 20years na pagsasama.

Yun nga lang, one sided lang.

Hindi mapigilan ni Yanna ang hindi magpa-apekto sa sitwasyon ngayon ng matalik na kaibigan. Hanggang sa paglalakad pauwi ay mabigat pa rin ang loob nya. Tila ba, nasa kanya ang kalahating parte ng puso ni Namine.

Cedric: Hoy! Yan-yan! Hoy!

Y: @.@

C: Anyare sayo? Si Witch Namine, ba't di mo kasabay?

Y: Busy sa literary folio. Tayo daw muna umasikaso sa Thesis. Binigay nya sa akin kanina yung natapos nya.

C: Oh? Eh bakit nga ganyang ang itsura mo? Meron ka? Natagusan ka ba?

Y: ASAN KA BA KANINA HA?!

C: T-teka. Wag kang sumigaw. Kinuha ko yung mga pinasagutan kong questionnaires. O ano na nga? May problema ba?

Blah. Blah. Blah. Blah.

Kinuwento naman ni Yanna kay Cedric ang lahat.

Blah. Blah. Blah. Blah.

C: Ganun ba? Nako. Buti nga yun nang mabawasang ang pag-aamok ni Na--- ARAY! Ba't ba nanghahampas ka dyan?

Y: EH PINAANDAR MO NA NAMAN YANG PAGIGING BWISIT MO E!

C: W-what? What did I do this time? *3*

Y: May problema na nga bestfriend natin tapos ganun lang sasabihin mo? Ganun lang reaksyon mo?

C: Bakit? Ano bang gusto mo? Maglumpasay? Umiyak para sa kanya?

Y: OA mo naman! Can you just at least be sad for her?!

C: At bakit?!

Y: Because that's what a friend suppose to be doing!

C: Really? HAHA!

Y: Ah! This is bullshit. You're hopeless. Wala ka talagang puso, Calma!

C: Yanna, that won't help Namine. Pag nalungkot ba ako mawawala problema nya? Sure, medyo gagaan ang pakiramdam nya. Pero di ba? Parang.. Dadagdagan lang natin yung bigat kung malulungkot din tayo.

Y: So, you're not sorry for Namine?

C: NO! I am of course. What I'm saying is.. Malungkot sya ngayon. Mahina sya ngayon. And we should --

Y: -- be strong for her.

C: *tango.tango* Let's give her reasons to smile. "Pag may problema at alam mong tinatangay ka, nandito ako para kapitan ka." Anchors, remember?

Y: *irap* God. I hate those lines. Ang baduy pero, yeah. Anchors! Minsan pala, may sense kang kausap no?

C: Tss. Tara! Kwek-kwek tayo!

Y: Psh. Hanggang dyan lang naman kaya mo ipakain sa akin e.

C: HAH! Wait til I graduate, Yan-yan!

Y: Ano? Ano? Bibilhan mo 'ko ng kwek-kwek food stand?

C: *laughs* Hindi. Ililibre pa rin kita ng kwek-kwek, pero.. *akbay kay Yanna* may kasama ng sago't gulaman!

Y: Tss. Ang korni mo. Akala ko pa naman le-level up ka na. Tara na nga! Wala ng maisip na line yung author!

CEDRIC'S POV

Yow!

Tss. Alam ko guys. Nakaka-limang chapter na pero di man lang nagawang magpakilala ni Namine. Tanga talaga yun palagi e.

Oy! Oy! Wag nyo ko isusumbong a? Masakit manuntok yun e. I SWEAR, DUDE. Barbarian yung babaeng yun. AMAZONA! Parehas sila ng bestfriend nyang si Yanna!

SI YANNA!

SI YANNA!

SI YANNA!

Uhhh.. As I was saying. Ako si Cedric Calma, ang poging bestfriend ni Yanna Ramirez at Namine Isabelle Rodriguez. Marketing major kaming tatlo. 3rd year.

Actually, mas matagal yung pagsasama namin ni Yanna. Mas una kaming nagkakilala.

Kasi nga, you know?

Naging mag-bestfriend kaming tatlo nung 2nd year, 2nd sem. Blockmates kami e. Apat talaga kaming magkakasama parati. Si Pareng Gerald yung isa. Sila pa ni Namine nun e. Hindi namin classmate si Ge dahil obviously, taga ibang college sya. College of Business Administration kami, College of Architecture naman si Ge.

Simula nung nag-break sila, parang na-break na rin ang communication sa amin. Ewan pano nangyari yun. =_=a

L4D mates kami ni Ge e. Kaya nga Witch tawag namin kay Namine dahil sa mga Witch na umiiyak sa L4D. Para kasing si Namine yun pag sinesermonan si Ge.

"KYAAAAAH! Nakakapagod, Bru! Prrt!"

Si Yanna yan, with matching ihip pa sa bangs nya. Ang cute nya talaga pag ginagawa nya yun.

Ehem.

Kausap nya si Namine. Magkakasama kaming tatlo ngayong linggo.

LINGGO! Nyemas. Siesta day ko to e. Asar kasi tong si Yanna, pinuntahan pa talaga ako sa amin para piliting sumama kay Namine. Naghahanap kasi si Witch ng apartment. Ewan ko ba dito. May bahay naman sila, aalis pa. Mga babae talaga! Ang labo nyo!

Ako: Ba't di ka na lang kasi mag-stay sa bahay nyo, Witch?

Witch: Ayoko! Malaki yun para sa akin. Mabuburyo lang neurons at brain cells ko dun. Saka, mahal ng upa. Kawawa naman si Mama.

Yanna: Sabi ko kasi sa'yo sa amin ka na lang mag-stay e.

Ako: Ay nako. Nako! Maghanap ka na lang talaga ng iba, Witch. Nakakairita na nga yung isa dyan dadagdag ka pa. OH! OH! SHEILD! Mananakit ka na naman e!

Y: Problema mo ba sa kapitbahay mo, pugo?!

Oo. Magkapit-bahay lang kami ni Yanna. Magkatapat, actually. Ang ingay-ingay talaga ng bunganga nyan, syempre, exaggeration ko lang yun!

W: Psh. AYOKO DUN! Araw-araw world war!

A: Ano?

W: KAYONG DALAWA! Para kayong nanay at tatay ko e. Di pa nga kayo kasal, ang ingay-ingay nyo na!

Y: Whatever you say, Bru. Whatever you say.

A: Sht, Witch. Wag kang lilingon.

W: Ha? Bakit?

Parang title naman ng pelikula yung sinabi ko pero sht lang! Dapat pala di ko sinabi yun kay Witch dahil obviously, she'll do the opposite. At ayun na nga! Nakita namin ang Variable X ni Witch kasama ang present nito na si.. Uhh.. Nemik?

Y: Ba't andito sila?

A: Kainan to. Malamang pupunta sila dito.

Y: NO! Atin lang to. Crap. Of all places. Of all days, sunday night pa talaga!

Tambayan kasi naming apat tong The Playground Cafe. Dito kami nagse-celebrate ng kahit na anong okasyon. Usually, every Sunday Night talaga kami dito.

Y: Kapal ng mukang magdala ng alien dito!

A: Chill, Yanna. Parang ikaw yung Ex e. Si Namine nga --

BLAAAG!

@.@ Nakakatakot ang aura ni Witch. Dabog nyang nilapag yung baso ng Iced tea. Buo pa naman. =_=

W: KUUYYAAA MOONGG!

Napalingon sa direksyon namin si Gerald. Kunwari di ko alam na kanina nya pa kami nakita. =_=

Si Kuya Mong ang may-ari ng Cafe slash Bar na to. Sila nila Kuya Marf at Ate Cleo ang may ari nito actually. Hobby lang ni Kuya Mong ang pagbabartending, si Ate Cleo naman gusto lang mag-business aside from being a model. Boyfriend nya si Kuya Mong. Si Kuya Marf naman yung pinagnanasaan (?) ni Witch, into baking at cooking naman yun. Parang bading e. Hehe.

Idol ko silang tatlo kasi kahit professionals na sila, may ganito pa sila. Entrepreneur Blood, Mehn! Ayyip! Si Kuya Mong lang ang nandito ngayon.

Kuya Mong: Grabe Namine! Lakas pa rin ng boses mo!

Baliw din tong si Kuya Mong e. Nasa kitchen sya pero nakikipag-usap kay Witch, eh nasa lounge kami. Yung favorite spot naming barkada.

W: Kuya Mong! Suggestion lang para lalong pumatok business mo!

Sumilip si Kuya Mong galing Kitchen.

Kuya: Wow! Coming from the future CEO ng San Miguel. Haha. Shoot it!

W: ISARADO MO NG MAIGI ANG MGA BINTANA AT PINTUAN NANG WALANG MAKAPASOK NA MGA BANGAW! ANG LALAKE O! PUCHA! KAWALANG GANA KUMAIN E!

Ako,Yanna,Kuya Mong: =_=a

Kuya: Noted Namine!

Tapos balik ulit sa kitchen. Siguro, sasang-ayon ako sa sinabi ni Witch na gago si Ge. Nagawa nya pa kasing lumapit at kausapin kami ng parang wala lang. WOW. Just Wow.

Kung ako nga walang lakas ng loob lumapit nung.. Ah! Nevermind.

Ge: Yow!

Nakikita kong umuusok ang ilong ni Witch ngayon. Ayokong magkagulo kay binigyan ko ng pigilan-mo-si-Namine look si Yanny.

A: O-oy Pare! Nakng. Pogi pa rin a!

G: Tayo-tayo lang naman magkakahawaan e.

Kami na conceited. =_=

A: Ba't andito ka? I mean, kayo?

Grabe makapulupot tong babae kay Ge! GRAABEE!

G: Ah! Eto o.*pakita ng flyers*

A: Mr.&Ms. Architecture?

Nemik: Yup! We're joining. I'm expecting your support guys!

W: ANG KAPAL! Ang kapal ng cheese ng lasagna nila ngayon a? Sht. Favorite ko pa naman to!

Nemik: Psh. *irap*

A: Ah. H-HAHA! S-sure. Goodluck sa inyo, Dre!

G: Salamat! Sige, una na kami. KUYA MONG! Pag nanalo kami, libre isang bucket ng beer ha?

Kuya:*sa kitchen* OO NA SUNOG BAGA!

G: *laughs* Ge, dre.

Ako lang ba to o ano? Tiningnan muna ni Ge si Namine bago umalis. Siguro nagtataka din syang hindi sya pinansin ni Witch ngayon, e patay na patay si Witch kay Ge e. ~.~

Y: Oy bru? San ka punta?*kabado*

W: Washroomlang, bru.

Mas gugustuhin ko pang maingay si Witch kesa naman ganito na tahimik lang sya. Mas nakakatakot kasi dahil hindi namin alam ang iniisip nya.

Bigla tuloy akong napaisip. Si Yanna kaya?

Naging.. Naging ganito din kaya sya noon?

NORMAL POV

Pumasok ng washroom si Namine. Hindi naman sya naiihi o ano. Nakatayo lang sya dun sa harap ng salamin.

Naghilamos sya ng muka. Kailangan nyang kumalma. Hindi nya mapapabalik si Gerald kung magiging bitch sya sa harapan nito.

Natawa sya. Natatawa sya sa thought na sasali sa contest ang dalawa plus the fact na magka-partner pa sila. Great. Great combination, she hissed.

"Tell me, bakit ba lagi kitang nakikita? Are you, by any chance, stalking me?"

Natawa naman ang binata sa sinabi ng nakasalubong nya paglabas ng washroom.

"Ang lakas ng self-confidence mo no?"

Ngumiti lang sya sa binata. Isang malapad at proud na ngiting nasasabing NAMAN!

Pero may something sa dalaga na weird sa paningin ng lalake. Not in her usual self ang babaeng kausap nya. Bakit nga ba pakiramdam nya e tama sya? Hindi naman sila ganun magkakilala.

Namine: What?

Edward: Anong what?

N: What's with your look? You're creeping me out.

E: Ah. That? You're flashing me your fake smile and.. I'm not comfortable with that.

N: As if I'm comfortable with you, ass.

E: Too bad. You'll be sticking with me for a while.

N:*taas kilay*

E:*laughs* di ka ba na-informed?

N: Obvious ba? Ah. Gabi na pala. Kaya pala tanga mode ka na naman. Dala mo bike mo no?

Naiirita na naman si Edward sa pagka-bitch ni Namine. Hindi nya talaga gusto ang ugaling to ng babae. Nagtataka tuloy sya kung bakit nakasandal pa rin sya sa pader ng hallway, nakatingin kay Namine na naka-indian sit sa lapag, at malapit pa sila sa washroom.

Pinigilan nyang mainis. Masyadong espesyal ang gabing ito ngayon para sa kanya.

E:*sigh* You'll be my assistant sa Mr&Ms Archi.

N: WHAT? FYI. Sa Literary Folio ako nagtatrabaho, not sa School Paper!

E: I volunteered. And I.. I insisted na kasama ka.

N: Why me?

Why her? Bakit nga ba si Namine ang pinili nyang maging kasama sa event na iyon? Hindi nya rin alam. Siguro, he find Namine weird. And that makes her interesting for him.

E: *shrugs* Para mahawaan ka ng galing ko at maging Assoc next year?

N: Psh. Sino kaya ang overconfident sa atin ngayon?

E: Ayaw mo ba?

Aayaw sana si Namine dahil katulad ni Edward, naiirita din sya sa presensya ng lalaki. Masyado kasing intimidating ang aura nito. Pero, a thought suddenly hit her.

N: Nope. Actually. I love it. *evil grin*

When opportunity knocks on your door, grab it. Make the most out of it and leave no regrets.

Sa isip-isip ni Namine, chance na nya ito to execute the Nemik Destruction Operation.

CHAPTER 7 - SHES A MONSTER. A BEAUTFIL MONSTER.

NAMINE'S

POV

Siguro naman nakwento na sa inyo ni Cedric yung paghahanap ko ng apartment ano? Yup. Naghiwalay na sila mama. So much with the shouting everyday. Goodbye and good riddance na! Eh bakit ba ako naghahanap ng ibang apartment?

Si mama kasi, umuwi ng province, sa Pampanga. Actually, matagal nya ng balak yun. Gusto nyang dun na lang kami mag-stay for good kaya lang.. I protested. Protested talaga teh. Ayoko ngang umalis. Baka malungkot si Gege. Lels. :>

So there, nasa Pampanga na nga si mama. Papadalhan nya na lang daw ako every month since may business naman talaga kami doon.

Restaurant sya pero hindi katulad ng mga fine dining restaurant. 5 branches yun all around Pampanga. Bongga na rin. Char. XD

Nag-aayos ako ng gamit ko ngayon dito sa nilipatan ko. Sa loob din sya ng isang village. Actually, kwarto lang to, pero sa loob ng isang bahay. Gulo ba?

Okay, ganito yun. Isang buong bahay sya na may dalawang malaking kwarto sa taas. Sa baba is kusina lang tapos may backyard for laundry. Wala ng sala kasi nga malaki na yung kwarto. Ako pa lang ang tenant dito, bakante pa rin yung kwartong katapat ko.

4k a month exclusive of the electric and water bill. Feel na feel ko ang pagiging independent. Though, my mom is still supporting me, independent pa rin ako. With my own time, own place, I'm on my own. Alone. Ayt? Drama ko naman!

Since konti lang naman gamit ko - flatscreen, dvd player, sofa bed, my bed - no need to buy closet since my built in closet na dito, madali lang akong natapos.

Siguro kung may favorite akong lugar dito, yung kitchen yun! Mahilig kasi akong magluto.May sarili pa nga akong pantry e. YEAH! Ganda points! Ganda points! XD

By 6pm, nag-ayos na ako para sa event na iko-cover namin ni Aso. Nag-simple black dress lang ako. Nakalugay lang yung buhok ko tapos kinulot ko yung dulo. Apply ng light make-up, suot ng black pump shoes then I'm ready to go!

Nag-stay muna ko sa Starbucks sa labas ng village namin. Hinihintay ko kasi si Aso, nagpresinta kasi syang susunduin nya ako. Ew.

"Let's go?"

Napatingala naman ako sa kanya. Naka-black din ang loko. Black long sleeves na medyo naka-angat ng konti ung sleeves sa mga braso nya. Naka-tucked in at naka-neck tie na red na manipis. Nakasabit na naman sa leeg nya ang SLR nya. Psh.

"I really don't get it. Bakit kailangang naka-formal pa tayo? Tss."

"Kay Chair ka magreklamo, wag sa akin. Tara na!"

PMS talaga tong lalake na to. Pasundo-sundo pang nalalaman. Tapos magsusungit sa beauty ko. Di man lang ba sya na-starstruck ng alindog ko? Whatever! Di naman sya gwapo. Konti lang. Ew. Did I just say na gwapo sya? YUCK! I take it baaaack!

Ano bang sasakyan ang dala neto? Yung bike nya kaya? HAHAHAHA. Nakakatawa naman yun!

"Ba't ka tumatawa?" tanong nya habang naglalakad kami.

"I was just thinking, yung bike mo ba ang sasakyan natin? Pft." tumawa ako ng malakas. Just the thought of it makes me guffaw. Hahaha! Guffaw talaga, teh. Di lang basta hagalpak. XD

I stopped laughing because I saw him smirked. OHNOES. Yung bike nga nya? Tangna. That's not funny pala! (/o\)

"Oh. My. God. Are you serious?!"

Then it's his cue to laugh. Hindi ko nakikita pero sigurado akong nakakatawa ang naging reaksyon ko.

"I won't ride on that one. No. Definitely NOT. Don't ask me cause I won't. I rea--

"Ang arte mo. Motorbike naman yan no."

"KAHIT PA HINDI YAN YUNG BIKE NA IBINANGGA MO SA AKIN, MOTOR BIKE PA RIN YAN! IT DOESN'T CHANGE ANYTHING!"

"Come on. Malapit na mag-start yung event."

Hindi man lang pinansin yung pagtatantrums ko? UGH! Nakakainis talaga to. FYI, naka-dress ako! How am I supposed to ride on that bike?!

He's laughing again. He's making fun of me. UGH lang talga, please!

"Gabi na. Wala namang maninilip sa'yo. O! Helmet. Suot mo na."

No choice na ako. Sinuot ko yung helmet at sumakay sa motorbike nya. Don't ask me kung paano ako sumakay. *face palm*

EDWARD'S POV

HAHAHA! TAKTE! Ang epic ng reaksyon ni Tuod nung makita nya si Rocky. Rocky is my Motorbike. XD Pano kaya kung yung mountain bike yung dala-dala ko? HAHA. Bwiset. Mas nakakatawa siguro yun! XD

Pero syempre hindi yun yung dinala ko. Ayoko namang magmuka kaming tanga ni Tuod no.

"ARAY! Ano ba?!" pano ba naman eh kinurot nya ako ng pagkapinu-pino sa tyan. Ay hindi, abs ko pala yun. Mehehe. XD

"Subukan mo lang na pagtripan ako, Benitez.. Sasamain ka talaga sakin BIG TIME!"

"You're just giving me ideas, tuod. Atsaka, kumapit ka ng maigi. It won't be my fault kung tanga ka at malalag-ARAY! ANO BA?! Nakakarami ka na. Pasimpleng tsansing pa to sakin."

"Lul ka, aso. As if yummy ka no! Just start the engine and drive! Psh. This is bullshit." Ang ingay-ingay talaga ng babaeng to.

The whole ride was hilarious! Laughtrip talaga ako sa pagmumura nya dahil mabilis ang pagpapatakbo ko kay Rocky. Tawa lang ako ng tawa the whole time while she's continuously cursing and cussing. Grabe. She's really something. Sigh.

"Dito ka lang, punta lang akong backstage."

"T-teka! Dapat ikaw mag-cover nito a?"

"Saglit lang ako. Here, you take pictures. The crowd, stage and stuff. Marunong ka naman gumamit nito no?"

Nakataas na naman ang kilay nya.

"I'm not idiot." tapos kinuha nya yung SLR ko.

Punung-puno yung buong auditorium hindi pa man nagsisimula yung contest. Napaka-popular talaga ng Archi Dep't dito. Syempre, sunod ang Engineering. Kumbaga sa hapag kainan, main dish ng University na to ang Archi.

"JEPOY!"

Oo. Dito rin sya nag-aaral. Kaya kahit ayokong lumipat ng campus, medyo okay na rin kasi andito ang best buddy ko. Bromance talaga! XD

Jepoy: Ba't di ka ba sumali sa Mr.&Ms.Arch? Mas gwapo ka nga sa akin o!

Ako: Nagpapatawa ka ba? Ayokong agawan ka ng moment!

Tawa naman kaming dalawa. Wala akong hilig sa pagsali sa mga contest kahit na alam kong malaki ang chance na ako ang manalo. KRUUU KRUUU.

Si Jepoy kasi, since elementary, high school, tapos ngayong college na kami, suki pa rin sya ng mga contest. Hindi sya natatalo. Kung di nya makuha yung korona (Sht. Anong korona? Bading ba ako?) yung 1st place ang nakukuha nya. Ganun sya katindi!

Jepoy: Ah. Nga pala. May ipapakilala ako sa'yo.

Luminga-linga si Jepoy. Iniwan nya ako saglit para hanapin yung ipapakilala nya. Medyo.. May idea na ako kung sino at ano yung ipapakilala nya sa akin. Talaga to, nag-girlfriend agad.

Maya-maya bumalik si Jepoy kasama yung girlfriend nya. Girlfriend nya to, hula ko. Pero sigurado ako. HAHA. Gulo!

Jepoy: Dre, this is Joanna. My girlfriend. Joanna, Edward. Best bud ko.

Ngumiti yung babae kaya nginitian ko na rin sya.

Ako: Hi. Edward. Kamusta?

Joanna: Ok lang. Suportahan mo kami a?

Ako: Sure.

Jepoy: Dre, gandahan mo write ups sa amin ha.

Ako: Mukang sigurado ka ng mananalo kayo a?

Jepoy: Onaman! Kami pa ba?

Sabay akbay dun sa girlfriend nya. Pero.. Parang may iba kay Jepoy ngayon. Bakit.. Ganun nya lang tingnan si Joanna?

Jepoy: Nga pala. Kahapon pala yun no? Napuntahan mo ba?

Umiling lang ako habang nakangiti ng kaunti.

Hindi ko sya napuntahan.

"CONTESTANTS! GET READY!"

Ako: O. Tawag na kayo. Goodluck!

Jepoy: Salamat, dre. *fist bump*

Kahapon. Kahapon yun. I have all the time kahapon. Pero, hindi ko sya pinuntahan.

I still don't have the guts to see her.

Not this too soon.

It has been one year already, but..

It still hurts me.

NAMINE'S CLICK! CLICK! CLICK!

POV

Psh. Parang sa akin na ipinapagawa ni Aso yung trabaho nya a? Akala ko ba assistant ako dito? Eh mukang ako na umaako sa responsibilidad nya e! Lechugas!

Asan na ba yung punyemas na yun?

Lingon. Lingon. Lingon.

Okay, Namine. RELAX. You still have plenty of time. Since may Press I.D ako, I can move freely.

"HEY!"

"Ay putangina! A-ano ba Aso? Wag ka ngang nanggugulat dyan!"

Sya: Me: O_o

*O*

Aso: GRABE TUOD! Ang lutong nun a? Tinalo mo pa ako. Isa pa nga?

Me: Pakyu. Don't you ever do that again.

Aso: Do what?

Me: THAT! Para kang kabute! Pasulpot-sulpot. Err.

Aso:*iling-iling* Tsk. Tsk. Para kang di babae.

Me: What? ME? 36-24-34 to bui! Maglaway ka!

Aso: 36? Hmm.. ?

OMO! Tinitingnan nya ba ang bust ko? Tinakpan ko agad ng dalawa kong kamay ang dibdib ko. I knew it! Pervert tong Aso na to!

Me: Waa! Manyak ka! Bastos!

Aso: Psh. Flat. Foam lang yan no?

Me: Kapal mo! Kunin mo na nga tong SLR mo! PANGET!

Dabog! Dabog! Dabog!

AARGH!

Foam

daw?

Halata

ba?

Aish!

Scratch

that.

Don't

ever

mention

to

me

the

word.

Mga lalake talaga! Pag maliit panget na? UGH. Whatever!

--

Humingang malalim muna si Namine. Hawak-hawak nya ang door knob ng pintuan ng changing room ng mga babae. Binuksan nya ito.

This is it.

Dugdug. Dugdug. Dugdug.

Kabadong-kabado sya. Paano na lang kung may makakita sa kanya? Paano kung may makahuli sa kanya? Ano na lang ang mangyayari sa kanya?

Counseling?

Warning?

Suspension?

Reprimand?

Expulsion?

NOO!

Pero she believe she can pull this off. Aja Namine, Aja!

Pinuntahan nya ang counter ni Nemik. Agad nya itong nakita dahil may pangalan ito: Joanna Lastimosa.

Kinuha nya ang pumps ni Nemik at.. Konting hokus pokus lang tiyak na bibigay ito mamaya pag rampa nya sa casual attire.

Kinuha nya ang night gown ni Nemik. Nilabas nya ang gunting sa pouch nya. Akma nyang gugupitin ito nang may humawak sa braso nya.

"Anong ginagawa mo dito?! Bakit.. Bakit nandito ka?!"

Sobrang kaba ang bumabalot kay Namine ngayon. Mabilis ang tibok ng puso nya na parang lalabas ito ng dibdib nya.

"Ikaw dapat ang tinatanong ko nyan. Anong ginagawa mo DITO?!"

Pilit syang pumipiglas mula sa pagkakahawak sa kanya. Malakas at mahigpit ang hawak ng lalake sa braso nya but she managed to get hers out of the filthy hands of this nosy bastard spoiling her plans.

"ANO TO?"

"A-akin na yan!"

Kinuha ng lalake ang gunting na hawak-hawak ni Namine. Kukunin na sana ito ng dalaga ngunit iniangat ng lalake ang mga kamay nya.

"Grabe ka, Namine. May kasalanan ba sayo ang may ari ng damit na to?"

"None of your effin' business, ass. Now, give me my scissors back and piss off!"

"HAH! I know na masama talaga ugali mo. But I didn't expect na aabot ka to this extent! Have you completely lost your sanity?!"

"You. Have. Nothing. To. Do. With. This. Benitez. Wala kang alam."

"Regardless of your reasons. This is WRONG!"

"AAARGH! CRAP! Ba't ba ang pakialamero mo? AKINAYAN!"

"NO! STOP!"

Pilit iniaabot ni Namine ang gunting sa kamay ni Edward. Kailangan nya itong makuha no matter what. She have to at least tear some part of Joanna's dress para matahimik sya.

Namine's very furious now. Pakiramdam nya ay magne-nervous breakdown sya pag di nya nasira ang damit ni Nemik.

"Hand me that, ass! Stop meddling with me! Give me tha-- OUCH!"

Dugo.

Nasugatan si Namine.

May hiwa ang mga palad nito nang dahil sa gunting.

"YAN! TANGA KA KASI!"

Namine just glared at him.

Edward can see from those two clear brown eyes that this girl in front of him is bursting with anger. It's as if she's a volcano about to explode.

"F*ck! This hurts!"

"The language, miss."

"Why do you even care?!"

"NATURAL! This is my bestfriend's girlfriend's stuff. How can I not care about this?"

"WHAT? B-bestfriend??"

"WHAT ARE YOU TWO DOING HERE?!"

"M-ma'am Jin?"

Sht. Of all people, bakit si Ma'am Jin pa na mainit ang dugo sa kanya? Sure si Namine na hindi pa rin nakakalimutan ng instructor ang pagtama ng bola sa muka nito gawa ni Namine nung PE nila a year ago.

"Ms. Rodriguez, I think I deserve an explanation."

"Uhh.. Ma'am.. I.."

"And you, Mr. Benitez. You're in charge for the documentation, right?"

"Yes, ma'am."

"And.. Oh my God. Is that.. B-blood? What happenned here?"

Mas lalong kinabahan si Namine. May tendency kasing mag-freak out ang PE Instructor na ito kapag nakakakita ng dugo. Agad namang kinuha ni Namine ang tissue sa harap ng salamin.

"This is just a simple paper cut, ma'am."

"Go to clinic and have that treated. NOW!"

Nagpa-panic na nga si Ma'am Jin. Medyo nakahinga ng maluwag si Namine. She was somehow saved by the bell.

--

"We'll talk later."

Walang maintindihan si Edward ngayon. Iniwan nya muna pansamantala si Namine sa clinic. Tiningnan nya muna ito bago tuluyang lumabas.

She looks wasted with her mascara smudging all over. Did she cried? Nakaupo ito sa gilid ng kama sa clinic. He can tell na galit pa rin si Namine.

"Namine.." she immediately looked up.

"My mouth is zipped. I'll talk to Ma'am Jin. But.. We need to talk later."

Namine did not responded. Tumalikod na lang si Edward at pumuntang auditorium.

The crowd is all shouting and howling.

Parang kinabahan naman bigla si Edward. Tumakbo sya somewhere near enough to see what's going on. And there lies Joanna on the stage holding her ankle.

"Anong nangyari?" tanong nya sa dalawang babaeng katabi nya. Agad namang sumagot ang dalawa.

"Natapilok lang sya nung rumarampa sya. I think it's because of her pumps."

"Yeah. Nasira yung pumps nya. It must hurt like hell. Ang taas pa naman ng heels nya. Man, that hurts."

Bigla namang naghiyawan ang mga tao. Yung iba sumisipol at pumapalakpak pa.

Bakit?

Because --

Gerald

approached

Joanna

and

held

his

hands

out

for

help.

Hindi alam ni Gerald kung bakit biglang bumagsak ang girlfriend slash partner nito. Hindi na nya pinansin na rumarampa pa pala sila sa stage. Agad syang lumapit sa pwesto nito.

"Can you stand?"

Tumango naman ang babae.

"I.. I can do this."

Joanna's ankle sure hurts like hell. Pakiramdam nya e babagsak sya ulit anytime but she managed to stand up and walk like nothing had happened. She even let a smile form from her face, ignoring the throbbing pain on her butt and on her ankle.

Tiningnan nya si Gerald. Gerald squeezed her hands and whisper "I Love You" at doon.. Kinuha ni Joanna ang lakas ng loob.

And now the whole crowd's cheering for her, for the both of them. Napaganda pa yata ang pagbagsak nya dahil it gained positive response from the audience.

--

CLICK!

"Congrats, Jepoy!"

CLICK!

"Salamat, dre."

Kahit na medyo intense ang nangyari sa catwalk kanina, nagawa pa ring manalo nila Gerald at Joanna. Sila ang hinirang na Mr.&Ms.Architecture.

"Sayang nga lang at mukang di tayo makakapag-celebrate." dismayadong sabi ni Gerald habang tinitingnan ang girlfriend na nilalagyan ng bandage sa kanang ankle nito. Nasa clinic sila ngayon.

"Ano ba, beb? I can walk.. With your little help, of course. I.. I don't want to spoil this evening for us."

"O yun naman pala e. Tabi nga kayong dalawa. Picture lang, for the school paper."

CLICK!

"Nga pala. May.. May idea ba kayo kung sinong gumawa nito? I mean, uhh.. yeah."

Edward's a bit unsure kung ano ba dapat ang itanong nya. Curiousity's killing him, though. Gusto nyang malaman kung bakit ginawa ni Namine ang lahat ng ito. Why Joanna? And why would she take the risk on doing something like that?

"I think this is pure accident." sabi ni Gerald habang iniaayos nito ang mga gamit ni Joanna.

"Not, if she's here."

That caught Edward's interest.

"Beb... Not again."

"What? I'm making sense here. Kung wala dito yung witch na yun, FINE! This is an accident. But I swear, kung andito sya, I know she's the reason behind this all!"

"May kaaway ba kayo?"

"Yung Ex ng kaibigan mo! God! I can't stand her. Obsessed yata sa'yo si witch e!"

Witch? Could it be Namine? Sa isip-isip ni Edward, kating-kati na syang magtanong. But he held back his thoughts. Baka maging obvious sa dalawa na may alam sya.

"Beb, --

akala

ko

ba

ayaw

mong

masira

tong

gabi

natin?

Let's

celebrate.

Come

on."

Kanina pa palinga-linga si Edward, nagbabakasakali syang makikita nya si Namine. Saan na naman kaya nagsuot ang babaeng yon? Baka.. May ginagawa na naman itong kalokohan.

Nakarating na sila lahat lahat sa The Playground Cafe pero ni anino ni Namine ay hindi nya nakita.

Halos nangangalahati na sila sa bucket na inilibre ni Kuya Mong bago ito umalis. Mag-aalas dose na nang tumingin si Edward sa wrist watch nya. Napagod na rin siguro si Namine kaya naisip nyang umuwi na ito.

"WOAH!" He heard a loud gasp from the other side of the bar. Tatanungin nya sana ang mga katabi nya kaya lang na-realize nyang mag-isa na lang pala syang nakaupo. Sobra pala ang pag-iisip nya at naging oblivious na sya sa mga kasama nya.

When he stood up, he saw Joanna holding an empty glass, Gerald holding her arms. Both wearing a furious expression. He was completely surprised when he saw Namine.

Nakatungo lang ito. Hawak-hawak ang bote ng Red Horse sa kaliwang kamay nito habang ang kanang kamay nito na naka-bandaged pa ay nakahawak sa basang ulunan nya.

Tiningnan ni Namine sila Gerald at Joanna. Muli namang tinapunan ni Joanna si Namine ng isa pang inumin na nadampot nya lang sa kabilang table.

Nakatulala lang si Gerald sa pangyayari. Hindi nya alam kung ano ba dapat ang gawin nya.

Alam ni Edward na gaganti si Namine base na rin sa mataray na nature nito. Pero ang ikinagulat nya ay nakatingin lang si Namine sa babaeng namamahiya sa kanya.

Nakatingin lang ito ng walang emosyon..

At sa mga mata nito ay ang unti-unting pagpatak ng mga luha nito.

Magsasalita na sana sya ng maunahan sya ng isang boses..

"TAMA NA!"

CHAPTER 8 WHEN SHE CRIES. . . KSH

NAMINE'S POV

Bakit ba hindi ako makagalaw?

Gustong-gusto kong sabunutan tong Nemik na 'to.

Pero wala akong lakas para tumayo at sigawan sya.

Ang pinakamasakit pa ay ang makita ang lalakeng mahal mo na walang ginagawa.

Hindi man lang nya ba ako ipagtatanggol?

He could've at least tamed down this raging lion in front of us.

He has the right and the option to do so..

But he didn't..

Naramdaman kong may mainit na tubig na nanggagaling sa mga mata ko.

Sht.

Don't cry Namine.

Not in front of these people.

Not in front of Nemik.

Not in front of Gerald.

Stop, tears. Stop from falling.

"TAMA NA!"

Pamilyar sa akin ang boses na yun.

"Namine.." hinawakan ni Kuya Marf ang kaliwang braso ko at inilalayan akong tumayo. "Sorry, nahuli yata ako ng dating."

Kuya Marf.. Wala kang kasalanan. Pero, salamat.. dahil andito ka ngayon. Kahit minsan man lang, maramdaman kong may isang taong nag-aalala para sa akin.

Pero hindi ko magawang sagutin si Kuya Marf. I'm just so tired. So tired.. Damn tired.

Nakatungo lang ako. Hawak-hawak ni Kuya Marf ang mga balikat ko.

Kuya Marf: Ge, anong klaseng lalake ka? Tatayo ka na lang dyan?

Ge: K-kuya Marf...

Kuya Marf: Parang wala kayong pinagsamahan ni Namine a?!

Nemik: She started this! That bitch! Slut!

Kuya Marf: Ge, ito ba ipinalit mo kay Namine? Di ko alam cheap na pala mga taste mo.

Ge: Kuya Marf, sorry po.

Kuya Marf: Magpakalalake ka nga, Ge! *sa akin* Tara, Namine.

Naglalakad kami papalabas, akbay-akbay pa rin ako ni Kuya Marf. Bigla kaming huminto. May kinausap ata sya saglit.

Kuya Marf: Andito ka rin? Umuwi ka na.

Hindi ko nakita kung sino man yung kinausap nya. Wala akong ibang gustong gawin kundi makaalis sa lugar na ito. Papalabas kami ng magsalita si Gege.

Ge: Kuya Marf! Si Namine.. dalhin mo sya sa lugar na may swing.

Tapos pinagpatuloy namin ni Kuya Marf ang paglalakad.

Tss. Talaga lang Ge ha? Talagang alam mo kung ano ang kailangan ko ngayon?

Hindi. Hindi nya alam.

Dahil kung alam nya..

Sya ang may akay-akay sa akin ngayon at hindi si Kuya Marf.

Nasa loob na kami ng sasakyan ni Kuya Marf. Isinusuot nya ang seat belt sa akin.

Me: K-kuya.. Ano..

KM: It's ok, Namine.

Me: Sorry po sa abala. Pati po sa gulo sa bar nyo. Kayo pa ang tinawagan ko. Baka kasi tulog na si Ya--

KM: Sshh.. Ok lang. *sigh* ano bang nangyari? Bakit may sugat ang kamay mo?

Me: Kasalanan ko po. Wala naman to, Kuya. Ok lang po ako.

KM: Ihahatid na kita. Sumaglit lang ako galing sa shoot namin. Nag-alala talaga ako ng sobra nung marinig kong umiiyak ka.

Me: Kuya.. Pasensya na po talaga sa abala. Uhm.. Dalhin nyo na lang po ako sa park. Ok na po ako dun.

KM: Sigurado ka ba? Sinong mag-uuwi sayo mamaya?

Me:*ngiti* Ok lang Kuya! Salamat po talaga at.. Sorry ulit.

KM:*pats my head* Ok lang. Alam mo namang ako ang Kuya mo diba?

Tumango at ngumiti lang ako bilang pagsang-ayon. --

Me: Kuya, thank you talaga. Ingat po kayo.

Lumabas muna ng sasakyan si Kuya Marf pagkadating namin sa malapit na park.

KM: Ingat ka ha? Umuwi ka agad. At! Tawagan mo ako pag may problema.

Me:*mini salute* Sir, yes, sir! Ingat po, Kuya Marf! :>

Hinalikan nya ako sa noo tapos bumalik sya sa loob ng sasakyan nya.

Pakaway-kaway pa ako habang pinapanuod umalis ang sasakyan ni Kuya Marf. Suot-suot ko ang jacket nya. Nasa akin din ang panyong pinangpunas nya sa akin kanina.

Sigh.

Mag-isa --

na

naman

ako.

Most relationships seem so transitory; they're all good but not the permanent one.

NORMAL POV

Agad umupo si Namine sa swing at sinimulang itulak ito.

SWING!

Patuloy lang ang pagtulo ng mga luha nya. Tinatangay ng malakas na hangin gawa ng swing ang mga luha ni Namine. Pero bakit hindi magawang tangayin ng swing ngayon ang problema nya?

Incompatible,

it

don't

matter

though.

Cause someone's bound to hear my cry.

Ang pagkakataon nga naman, nananadya kung minsan. Sa dinami-dami ng kanta sa iPod ni Namine, yun pa ang natyempuhan nya.

May choice naman syang ilipat ang kanta pero hinayaan nya lang. Magpapaka-emo muna sya ngayon.

Kelan nga ba sya huling umiyak ng ganito?

Ah. Nung namatay ang aso nyang si Pretty 3 years ago.

Hindi naman sya umiyak ng todo nung nag-break sila ni Ge kaya hahayaan na lang nya na umiyak sya ngayon.

Ngayon lang.

Speak You're not easy to find.

out

if

you

do,

Sino na nga lang ba ang natitira sa kanya nung mawala si Gerald?

Wala.

Sure, she have Yanna and Cedric, pero.. Ayaw naman nyang makisawsaw pa sa unresolved issues ng dalawang kaibigan.

All she has now is herself.

Sarili nya? Tch. Hindi nga sya sigurado kung kaya nya.

Ang swing? Hindi naman ito sumasagot sa mga tanong nya.

Who Who

doesn't knows

long how me, to

for love why

you I'm

someone without on

to being my

hold? told. own?

Somebody tell If there's a soulmate for everyone?

"Nakakaawa ka, Namine."

Kinakausap nya ang sarili nya. Natawa pa sya. Iniisip nya kung bakit nga ba sya nagkakaganito.

Gumagawa ng mga kagagahan para sa isang lalake.

Hindi man nya sinasabi pero nagmamakaawa syang balikan ni Gerald.

Napahinto sya sa pagsswing nang makita nya ang lalake sa harapan nya ngayon.

Anong ginagawa nito dito? Tanong nya sa sarili.

"Gusto mo ng ice cream?" pag-aalok nya kay Namine. Tinanggal ni Namine ang earphone nya.

"What now, Benitez? Ah. I get it. Go on. Laughall you want."

Sigh.

Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Edward. Umupo sya sa katabing swing.

Edward: Sige na.. Matutunaw na tong ice cream.

Namine: Anong akala mo sa akin? Bata? Tch.

Sabay kuha sa icecream na iniaalok sa kanya. Natawa na lang si Edward habang umiiling.

Ayaw mang aminin ni Namine pero medyo gumaan ang pakiramdam nya the moment na nakita nya si Edward. Para bang naramdaman nyang..

Hindi pala sya nag-iisa.

N: Anong ginagawa mo dito?

Kibit balikat lang ang binata. Hindi nya rin alam. Inis pa nga sya kay Namine dahil sa kanina. Pero pagkatapos ng nangyari sa bar, nakasigurado sya sa isang bagay..

Kailangan ni Namine ng kaibigan ngayon.

At sa tingin nya sya ang kaibigan na yun? Tss. Sige lang, Edward. Pwede na rin.

Walang nagsasalita isa man sa kanila. Pinagpakiramdaman lang nila ang malamig na hampas ng hangin sa katawan nila.

Nagsalita si Edward nang maubos nito ang matamis na kinakain.

E: Ikaw ba.. At si Jepoy.. Ano..

N: Hmm?

E: Aish. Hirap naman! *sigh* Kayo ba ni.. Uhh. Ikaw ba ang Sasa ni Jepoy?

N: *chuckles* at ikaw si irad, ang bestfriend ni Ge?

E: Ikaw nga.

N: Ako nga. At.. Ikaw nga. *laughs* small world?

E: Indeed.

N: Ang pangit naman ng pagkakakilala natin.

Never pa kasi ng nag-meet in person sina Edward at Namine nung meron pang Gerald at Namine. Sa picture lang

nakikita ni Namine si Irad, ang bestfriend ng noong boyfriend nyang si Gerald. Gege sa kanya, Jepoy naman para kay Edward.

E: Kaya pala, pamilyar ka. Ikaw pala yung babaeng kasama ni Jepoy sa picture. Yung.. Chubby.

N: At ikaw naman yung patpat na kasama nya sa monkey bars.

Pagpapatungkol ni Namine sa litratong ipinakita sa kanya ni Gerald 2 years ago.

Tumawa naman ng mahina ang dalawa. Hindi pa rin sila maka-get over sa koneksyong mayroon sila, noon pa man.

Gusto sanang magtanong ni Edward kay Namine. Kung bakit gumagawa sya ng mga ganoong bagay. Para saan pa? Para sa pagmamahal na nawala sa kanya?

Pero tuwing magtatanong sya eh umuurong ang dila nya.

Bahal na lang. Maghihintay na lang syang mag-open si Namime.

Mga 15 minutes din silang ganon. Nakaupo lang. Walang umiimik.

Tanging ang tunog ng swing, ang hangin, ang lagaslas ng mga dahon sa puno at ang mga kuliglig ang naririnig nila.

N: Alam mo..

Sa wakas, nagsalita rin si Namine. Wala na syang pakialam kung si Aso pa ang nasa tabi nya ngayon. Kailangan nya lang mailabas ang mga shits ng buhay nya. Tutal naman nakita na ni Edward ang kagagahan nya kanina.

N: Ako na yata ang pinakamalas na tao sa buong mundo.

E: Bakit mo naman nasabi yan?

Nakatingin lang si Edward sa malawak at payapang kalangitan.

N: Kasi.. Iniwan ako ng kaisa-isang taong kinakapitan ko. Tapos.. Pagkatapos ng dalawang buwan, naghiwalay naman yung parents ko. *laughs* fixed marriage e. Buti nga yon! *hampas ng paa sa buhangin* wala ng maingay. Saya na! *sniff*

E: Masaya ka ba talaga?

N: Hindi. Mas.. nakakabingi pala yung sobrang katahimikan. *sob*

E: Namine..

N: Bakit ganun? *tingala sa langit* Hindi ko maintindihan.

E: Ang alin?

N: Bakit.. Kung bakit kailangan magkakilala at magkasama kayo ng isang tao.. kung.. hindi naman pala kayo sa bandang huli?

E: Wala naman tayong idea kung yung taong yun ang makakasama mo habang buhay..

N: Pero bakit? Patuloy mo pa rin syang minamahal?

E: Kasi.. kasi pag mahal mo ang isang tao, kahit unsure ka sa future, iniisip mo na sya na yung huli at tamang tao para sa'yo.

N: Eh bakit nga kailangang magkasama pa kayo?! Bakit kung iiwan mo at maiiwan ka lang?

E: Dahil kung hindi.. Hindi mo makikilala yung taong talagang para sa'yo.

N: Tsk. Magulo kang kausap.

E: Namine.. Kung hindi ka naiwan, kung hindi mo nalaman na hindi pala para sayo ang isang tao, hindi ka masasaktan. At, wala kang matututunan. Alam mo? Kung minsan, yung mga taong minsang dumaan sa buhay natin, yung mga minahal natin, yung mga nanakit sa atin, sila pa yung nagiging instrumento para ma-realize natin na.. We still didn't have the best. Na.. may mas deserving pa palang tao. Na.. We could still have more.

Napansin naman ni Edward ang pigil na paghikbi ni Namine.

E: Iiyak mo na nga yan. Nakakairita e.

N: Para ano? Para pagtawanan mo ako pagkatapos? Lul. Asa ka.

E: Tss. Wag ka mag-alala, kakalimutan ko to pagkatapos.

N: *crying* Pakshet kayong mga lalake.

E: Wag mo ko idamay.

N: G-gustong-gusto ko sya e. Mahal na mahal. Pero.. Ayaw na ayaw na nya sa akin ngayon. Sya na lang ang meron ako, nawala pa.

E: Hindi totoong sya lang ang meron ka. At hindi totoong nawala na sya sa'yo. Hindi naman talaga nawawala ang isang tao sa atin e.

N: Wala na nga sya e. Tanga ka talaga. Di marunog mag-analyze?!

E: Talagang ganyan pa rin tabas ng dila mo kahit umiiyak ka no?! TSK! Kaw nga tong tanga e! Tanga! Nandyan pa rin sya. Yun nga lang.. nag-iba na role nya sa buhay mo.

N: *chuckles* Tanga na kung tanga. Basta mas tanga ka pa rin sakin, tandaan mo yan.

Katahimikan.

N: WAAAH! Tangna! MASAKIT TALAGA E! ANG SAKIT-SAKIT, BENITEZ!

E: Tanggapin mo na lang kasi.

N: Punyemas yan. Sana kasing dali lang yan ng pag-inom ng tubig.. Isang lagukan lang. Pero hindi e.

E: Matatanggap mo rin. Hindi nga lang ngayon. Kasi ngayon, tanga ka.

N: Parang pinipigang kalamansi sa sariwang sugat. Masakit, Benitez. Masakit talaga. Just so you know.

Tumayo si Edward at lumuhod sa harap ni Namine.

Niyakap nya ang babaeng umiiyak.

E: Alam ko.. Alam ko.

Parang pinupunit ang puso ni Edward sa pag-iyak ng maingay at nakakairitang babaeng nakilala nya. Hindi naman sila ganun ka-close para maki-simpatya. Pero, alam nya kasi kung gaano kasakit ang salitang MASAKIT. Alam na alam ni Edward yun.

Inakay nya patayo si Namine. Tumayo naman ito, umiiyak pa rin.

Tuluyang tinanggal ni Namine ang barriers nya para sa ibang tao. Ewan nya sa sarili, pero.. gusto nyang pagkatiwalaan si Edward ngayon.

E: Alam mo.. Pag malungkot ako..

Hawak-hawak ni Edward ang balikat ni Namine. Nakatingin sya ng diretso sa mga mata nito.

E: May ginagawa yung isang taong malapit sa akin para mapagaan ang loob ko. Sana lang epektib sayo.. Tanga ka pa naman.

Dugdug. Dugdug. Dugdug.

Nagulat na lang si Namine sa mga sumunod na nangyari.

Si Edward..

Hinalikan sya sa noo.

Binalot ang buong sistema nya sa maiinit nitong braso.

Atsaka sinabing..

"Wag kang mag-alala...

Nandito lang ako.."

Is it possible Mr. Loveable is already in my life? Right in front of me or maybe you're in disguise.

--

CHAPTER 9 LGMO. . FOR REAL?!

EDWARD'S POV

"Nakita mo ba sya?"

"Oo. Andun nga sya tulad ng sabi mo."

Nasa canteen kami ngayon ni Jepoy. Vacant kasi naming dalawa. Hindi naman kami blockmates, nagkataon lang na parehas yung vacant time namin.

Jepoy: Hinatid mo ba sya?

Ako: Ah, hindi. Ayaw nya e. Nag-taxi lang sya.

Jepoy: *sigh* Salamat, rad.

Hindi ko maintindihan si Jepoy. Sabi nya hindi na nya mahal si Tuod, pero sobra pa rin syang kung mag-alala. Sabagay, may mali ba sa pag-aalala sa Ex mo? Minahal mo naman yung tao.

On second thought, hindi pa rin pala tama. Lalo na kung may girlfriend na sya.

Ako: Jepoy, si Tu--.. Si Namine, wala na ba talaga?

Jepoy: Wala na talaga, rad.

Ako: Pero si Joanna.. Hindi mo sya mahal. Tama ba?

Jepoy: Kelan ba ako nakapaglihim sa'yo? *laughs*

Sabay inom dun sa gatorade nya. Sabi ko na nga ba eh, di nya mahal si Joanna. Iba kasi talaga yung tingin nya. Hindi yung tipong "patay-na-patay" look.

Kami kasing mga lalake, malalaman mong mahal namin ang isang babae kung pano namin sila tingnan. Sa case ni Jepoy, mukhang hindi lang si Joanna ang nakikita nya.

Napailing na lang ako sa sakit ng ulo ng bestfriend ko.

Ako: Kawawa naman yun. Bakit mo ginagawa 'to?

Jepoy: Dahil hindi ako makakalimutan ni Sasa kung wala akong iba.

Ako: Sa tingin mo ba nakalimutan kna nya?

Jepoy: Hindi.

Ako: Yung tungkol sa..

Jepoy: Alam ko. Si Sasa may gawa nun.

Ako: See? Your plans aren't working.

Jepoy: It pains me to see her doing those bullshits just for me.

Ako: She loves you that much.

Jepoy: Nah, I don't love her anymore.

Parang bigla naman akong nalungkot para kay Tuod. Parang.. Nakakaawa naman sya sa lagay na yun. Haynako. Ba't kasi ganun e. Kung hindi na mahal, wag na habulin. Nakakainis!

Teka, bakit ba ko naiinis? Tsk. Timang ka talaga, Rad. Timang.

Ako: Ano ng balak mo?

Jepoy: Sa amin ni Sasa, gusto ko lang na maging magkaibigan kamin. Sa amin ni Joanna, hindi ko alam.

Ako: Karmahin ka sana, dre.

Jepoy: *laughs* Lul.

"NAMINE!"

Napalingon kami bigla ni Jepoy nung marinig namin ang pangalan ni Namine. Andun sila sa kabilang side ng canteen. As usual, nakabusangot na naman sya.

Ako: Di ko talaga gets kung pano mo nagustuhan yun.

Jepoy: Si Sasa? Bakit naman?

Ako: *shrugs* Ewan. Parang di kasi sya girlfriend material. Ang ingay-ingay e. At ang bibig, grabe. Parang di babae. Di bagay sa muka nya ugali nya e.

Tumawa ng nakakaloko si Jepoy sa sinabi ko. May naiisip na namang ewan to.

Ako: Bakit na naman?

Jepoy: You're checking her out.

Halos mabulunan naman ako sa sinabi nya. Ako? Checking her out? Ang creepy naman nun. =_=

Ako: Nako, Jepoy. Kilabutan ka nga sa sinasabi mo.

Jepoy: Bat di mo kaya ligawan si Sasa?

Ako: HAH! Parang sinabi mong iuntog ko ang sarili ko sa pader.

Jepoy: HAHA! Wag kang magsasalita ng tapos.

Ako: Sus. Malayong mangyari yang iniisip mo.

Tss. Kung alam ko lang, gusto nyang ligawan ko si Tuod para matahimik na sya. Ibugaw daw ba bestfriend nya? Baliw baliw talaga to. Di ko ma-imagine. Tong pogi kong to? Liligawan si Tuod? That's end of the world, dude.

Jepoy: Si Sasa.. Kakaiba sya. Mahirap syang hindi magustuhan.

Ako: Eh di balikan mo. In love ka pa ata e.

Jepoy: Eh ba't parang nagseselos ka?

Ako: Tangina, kumakain ako. Wag kang bastos.

Jepoy: Haha! Bagay naman kayo a? Kung may tao akong gusto para kay Sasa, ikaw yun. XD

Ako: Tigilan mo nga ako.

Jepoy: Para makalimutan mo na rin si Steph.

Ako: Imposible.

Jepoy:Pinapahirapan mo sarili mo.

Si Steph. Posible bang makalimutan ko sya? Hindi. Imposible talaga yun.

CEDRIC'S POV

"ANG TAGAL NAMAN NI NAMINE!"

Kanina pa inis na inis si Yan-yan. Mag-iisang oras na kasing late si Namine. Malapit na kasi pre-defense namin. Tapos aalis pa si Yan-yan papuntang Vigan, may laban kasi sila for Debate kaya naghahapit na kami.

Kanina pa sya daldal ng daldal sa harapan ko pero di man lang ako umiimik.

Napapaisip pa rin kasi ako.

Dapat ko pa nga bang problemahin to ngayon? Tapos na di ba? Ayos na kami. Di ba dapat maging masaya ako dahil wala ng awkwardness sa aming dalawa?

Wala na nga ba?

"HOY CEDRIC!"

"ARAY!Bakit ba? Kailangan bang pinipitik noo ko?"

"Hindi mo ako pinapansin.." nag-pout pa sya. Hehe. Ang kyoot!

"May sakit ka ba?"

"Wala."

"Tss. Anong problema? Kanina ka pa lutang dyan e. Come on.. Tell me."

Tinitingnan ko lang sya. Halatang-halata sa kanya na nag-aalala nga sya. Hawak-hawak nya pa yung kamay ko. Ganito rin sya noon. . . Nung kami pa.

Mahal ko pa rin sya. Kaya lang... Haaaay.

Tinanggal ko yung kamay ko mula sa pagkakahawak nya. Kumunot yung noo nya. Nako, di maganda to.

"EH DI WAG MONG SABIHIN KUNG AYAW MO! BWISET!"

Ayan na, galit na naman sya. Hindi ko naman kasi pwedeng sabihin na sya problema ko di ba? Hindi ko naman pwedeng itanong kung anong nangyari sa kanya after naming magkahiwalay. Kinausap nya kasi agad ako na parang wala lang. Parang di ko sya nakitang maging bitter.

"WAAH! NAKAKAINIS KA! PINAPANIS MO LAWAY KO!"

"Wag ka ngang maingay."

Stare.

"Wag mo kong kakausapin, okay?"

Tss. Naloko na. Asar na to si Yanny. Ang tagal naman kasi ni Witch e! Awkward na dito o! Awkwaaard!

"NAMINE!"

Ako&Yanna: Witch: @.@

O_O

Ako: Anong nangyari sayo, Witch?

Yanna: Witch: Wasted. I know. @.@

You

look..

Err..

Mukhang bangag na bangag si Witch ngayon a? Anong oras ba natapos yung event kagabi? Dapat pupunta kami ni Yanna dun, kaya lang, mas masarap humilata e. Hehe. Tamad. XD

Y: Hey, what happened to your hand bru?

W: Ah. This is nothing.

Y: Ay! Ay! Bru! >_<

W: Bakit? @.@

Y: Nabalitaan mo na ba?

W: Ang?

Y: Yung nangyari nung Mr.&Ms.Archi? Ay snap! You're there pala!

W: So? @.@

Y: Kwento mo naman yung nangyari kay Nemik! I bet laughtrip ka dun! MWAHAHAHA! Serves her right! Karma sa kaartehan nya.

Inaasahan kong magkukwento si Witch with full energy, pero.. Tumungo lang sya. Patay tayo dyan. Isa lang ibig sabihin nyan.. May kinalaman sya dun. Tsk. Nakoo! Shattap na lang ako. =_=

Y: Sht, Bru! You did that?! SERIOUSLY?

W: Uhh.. Ano kasi..

BLAAAG!

Hinampas ni Yanna yung libro nya sa table. Napatingin tuloy yung ibang estudyante sa amin. Sasabat pa ba ako? No Cedric Avoid typhoon Yanna.

Y: I can't believe this! Desperada ka na ba ha?

Hala. Ayan na ang pagkataklesa ni Yan-yan!

Ako: Uy, Yan.. Relax.

Y: SHATTAP!

W: (._.)

Y: Ganyan epekto sayo ni Ge, Bru? GOD! Wag ka ngang magpaka-cheap!

Ako: Yanna! Your words!

Y: Di ba I told you, don't talk to me? So, shut the hell up.

Ako: Sabi ko nga e. =_=a

W: I know what I did was wrong.

Y: BUTI ALAM MO!

W: It was just out of frustration. Galit na galit ako sa kanya. She stole Ge from me.

Y: Goodness Namine! LGMO na! Let go. Move on. For Pete's sake, tapos na kayo sa 3-month-rule nina Popoy at Basha. Get over it, will you?

After hearing those, sa tingin ko Yanna did well. Though wala pang 2months nung naging ok na kami kaagad. So, di na ko dapat mag-alala? Right?

W: Come on, Bru. Quoting Alfred Adler.. "It's easier to fight for one's principle than to live up to them."

Y: Wag ka ngang tanga, Bru. Ayaw na nga ng tao sa'yo, habol-habol ka pa! Kabwiset ka e!

W: Tangna, parang ikaw hindi a!

Natahimik si Yanna. Natameme si Witch, parang na-realize nyang hindi nya dapat sinabi yun. Nagulat naman ako. Dahil nasagot na yung tanong ko.

Newsflash Cedric: Yanna was once Witch Namine, and it's all because of you.

Magsasalita pa lang sana ako para basagin yung awkward silence sa amin nang may lumapit kay Yan-yan. Pshh. Eto na namang mahangin na to.

"Yanna."

"O Mark?"

"Tawag tayo ni Coach."

teka, teka. Kailangang humahawak kay Yanna? Eto namang si Yanna nagawa pang ngumiti sa jejemon na yun na parang normal lang pinaguusapan namin kanina.

"Una na ko." tapos umalis sila. Kailangan talagang may kasamang akbay? Really Yanna? Nagpapaakbay ka naman!

W: Sige lang, Cedric. Ituloy mo lang yang paglukot sa papel natin. Gusto mo na mamatay?!

Hindi ko napansin na naka-crumple na pala yung papel namin for thesis. TSK! Nakakainis e!

W: Sabi ko sayo may kuneho e. Mauunahan ka sa karera.

Ako: Pagong ang nanalo sa race, Witch.

W: Obvious kayo e. Di pa rin kayo nag-uusap?

Umiling lang ako. Natatakot akong kausapin sya e.

Ako: Teka nga, Witch. Pwede bang grumadweyt ka na kay Ge? Nakakairita na yang ginagawa mo e.

W: Haynako. Magsama kayo ni Bru. Parehas lang kayo.

Ako: Seriously, Namine? Konting pride naman dyan?

W: Gagawin ko lahat para kay Ge.

Ako: Unfortunately, Witch, he won't do the same.

W: Ano ba? You're not helping me. Kainis!

Ako: I don't have any intentions to help you, witch. Not in this terms.

W: Can you atleast be a bestfriend to me?

Ako: I'm being one! At bilang bestfriend mo, I won't tolerate this.. You, doing all those shts for Ge.

W: AARGH! Stop nagging at me!

Ako: Then, MOVE ON WITCH. Hindi lang si Ge ang pwedeng magmahal sayo.

W: Si Ge lang gusto ko.

Ako: Hindi ka na nya gusto.

W: Salamat, Ced ha. Salamat.

Ako: Namine naman. Don't expect me to say na susuportahan kita. Kaibigan mo ako. Kaya sasabihin ko yung mga DAPAT mong marinig. Hindi yung mga GUSTO mo lang marinig.

W: Ako: Tigas ng ulo mo!

Whatever

you

say,

Calma.

"Isabelle.."

Nice timing, Ge. Nice timing. =_=

Eto na naman si Witch and her sparkling eyes. Bwisit.

W: Ge? B-bakit?

G: Are you free later? Ced, okay lang ba?

Ako: Wag mo paasahin si Namine, Ge.

W: CEDRIC!

Ako: Tss.

G: May paguusapan lang kami. *kay witch* ok lang ba?

W: Yeah, sure.

G: Text na lang kita. *sa akin* Ge, dre. *alis*

Ako: Obvious na obvious ka, Witch. Grabe.

W: Wish me luck okay?

Ako: Don't set your hopes up, Witch. Don't.

NAMINE'S POV

PRESS OFFICE

Kinakabahan ako ngayon. Walang tigil sa pag-tugsh-tugsh yung puso ko. Ano bang pag-uusapan namin ni Ge?

Mygaaahd! Nalaman nya kaya na ako yung mastermind sa pagkapilay ni Nemik? NOO! *O*

Sinabi ni Aso sa kanya? Leshe! Dapat pala hindi ko pinagkatiwalaan yung karterong yun. What to expect? Eh bestfriend sya. Syempre, loyal ang aso sa amo nya. Prrrt! Lagot ata ako kay Ge! T^T

bzzt. bzzt.

Bawat pag-vibrate ng phone ko, tinitingnan ko kaagad. Baka kasi nagtext na si Ge. Shems. Sana naman di kasama si Nemik later. UGH! Pilay nga diba, pilay? Baldadong Nemik. Hahaha! XD

I can't take this anymore! Para akong natataeng ewan e. Waaaah!

"Namine, edit mo nga tong mga Literary articles ng lower years.. Kaw na bahal pumili a?"

"Ah, sige po Ate H.."

Brr. Makakapag-concentrate ba ako? Anyways, professionalism at its best parin naman ako.

Ate H: Hey. I heard intense pagkapanalo nila Gerald a?

WUTANGENA PLES! Lamunin na sana ako ng lupa ngayon! Bat naman yan ang topic nyo? *3*

Play dead, Namine! Play dead! Deadma lang. Edit lang. Edit. Edit. Edit.

Aso: Sobrang intense talaga Ate H! Ang weird nga e.. Nanalo pa sila.

Really Aso ha? Chismosa lang?

Kuya Tristan: Sabi sinabutahe daw yung Ms. Archi e?

Ate H: Really? Ang sama naman nun! Baka inggit lang yun!

OO NA! OO NA! Ako na masama! Pero di ako inggit no! EW LANG.

Aso: Sinabi mo pa Ate H! Ang SAMA talaga nung gumawa nun. Di ba NAMINE?

Eh tengene pala neto e no? Akala mo concern sa akin. May pakiss-kiss pa sya sa noo ko. Payakap-yakap pa. EW. Naka-chansing pa sya sakin. Etong sayo Aso! t(-.-t)

Me: Ha? Ah oo! Grabe. May mga tao palang ganun, no? *sipa sa binti ni Aso sa ilalim ng mesa*

Aso: ARAY!

Ate H: oh, bakit?

Me: *death glare*

Aso: Ah. Hehe. Wala po. Wag nyo ako pansinin. :>

Bwisit ka, Aso. Isa pang t(-.-t) para sayo! Ikame-hame wave kita jan e!

Nega Nega jiel jal naga.

jiel

jal

naga.

Ha? Sino naman tong tumatawag?

0917******* calling..

Me: Hello? Who's this?

[ Sasa. San ka? ]

Ah. Si Ge pala. Teka, nagpalit syang number?!

How come I didn't know?! Ano ber Namine? Nagbreak nga kayo di ba? Tanga na? Tanga na?

Me: Ah. Ikaw pala yan. Sa Press Office. Why?

[ Ganun ba? Matagal ka pa ba jan? ]

Me: Uhm. Wait. Tingnan ko.

Iniscan ko naman yung mga papel na kailangang i-edit.

Me: Saglit na lang. Mga.. 30 minutes? Yeah. 30 minutes.

[ Sige. Same place, okay? ]

Me: 'kay. Inga---

toot. toot. toot.

Psh. Great.

Ate H: Hulaan ko..

Me: Po?

Ate H: Si Gerald yung tumawag sa'yo di ba?

Me: P-pano nyo po nalaman? O_O

Ate H: You still have that smile pag tumatawag sya. :">

Me: Ganun po ba? H-hehe. Nakakahiya naman po.

Aso: Psh. =_=

Kuya T: Di ba may girlfriend na yun? Yung partner nya. Tama ba?

Wow, Kuya Tristan. Thank you for reminding me ha? Thank you talaga! =_=

Tapos etong aso na to, tumatawa na naman n mahina! Anak ka naman talaga ng tatay mo oo! Kainis talaga to e. Bibingo na sakin tong spawn from hell na to.

Ate H: Ang rude mo, Tristan! That would break Namine's little heart!

Aww. That's so sweet of you Ate H. Thank you soo much! :"">

Me: Okay lang po, Ate H! No problem! :">>

Kuya T: Yan! Okay nga lang kay Namine e. Maghanap ka na rin ng iba. Dami-daming gwapo dito sa campus e.

Ate H: Onga! Maganda ka naman Namine e. :))

Me: Ayy. Hihi. Thanks, ate H! *u*

Aso: Ahem! Ahem! *kunwaring nabulunan*

Me: MAY VIOLENT REACTION KA? HA?!

Aso: What? I didn't say any. XD

Ate H & Kuya T: Yiiee! :">

What the? What was that for?

Me: Aynako. Don't ever think of that Ate H. EW.

Kuya T: Bagay pala kayo no?

Me&Aso: YAAK! EXCUSE ME?!

Ate H: Nuuux! Soulmate! :">

Me: Ew! Ate H! Please lang ha. Spare me.

Aso: Kapal mo. Kung mandiri ka naman. Kaw pa choosy ha.

Me: FEELING MO GWAPO KA NO?!

Aso: FEEL NA FEEL MO NAMAN NA SINABIHAN KANG MAGANDA!

Me: Antipatiko much?!

Kuya T: Yun oh!

Ate H: Jan nagsisimula yan!

Me&Aso: YAAAK!

Me: MAS YAK SA PART KO!

Aso: MAS SA AKIN NO!

Me: FYI. Kahit tigang na 'ko, never in my life na papatol ako sayo! Sorry ka na lang Aso. You will never have me!

Aso: HAH! ASA KA NAMANG MAGUGUSTUHAN KITA! FOAM! PADDING!

Ate H & Kuya T: *O*

Me: KAYA PALA MAY PAYAKAP-YAKAP KA PA SA AKIN! EW LANG! MANYAK KA! CHANSING! KULANG NA LANG BURAHIN KO NOO KO NG DAHIL SA HALIK MO! YAAK!

Ate H, Kuya T, Aso: O_O

OMIGASH. Did I just said that? AAH! Stupid mouth! Nakakahiya sa mga staffers at kina Ate H! STONE ME TO DEATH! STONE ME TO DEATH!

Kuya T: Naks naman! *hampas sa braso ni Aso* Dumadamoves ka na pala ha.

Ate H: Bilis mo naman, Edward! Hoy Namine! Magpakipot ka muna okay? :">

Aso: Nako Ate H! Napaka-aggressive kaya nyan ni Namine.

Me: WHAAT?! KAPAL DIN NG TINGA MO NO?

Aso: See? Guilty sya. Paiyak-iyak pa para yaka-- ARAAY! Me: Pakshet ka, Aso! Kapal ng fezlak mo! Pakamatay ka na! Pasagasa ka na sa ten-wheeler truck! BUSEET!

Ate H: Cario brutal!

Kuya T: Modern way of showing affection? Nice. Nice.

AAARGH! This is hell! Kainis! Why do they have to pair me up with this ASDFJKHL?!

Lumabas na ako kaagad pagkatapos ko ma-edit yung mga article. Nakakairita talaga presensya nung hukluban na yun!

Eto pa sakanya! t(-.-t) AS IF! Aggressive ako ha? Aggressive his @ss!

Okay. Hingang malalim, Namine. Ten times tuloy-tuloy.

After ko mag-retouch, sumakay na ako sa Anonas ng pa-PhilCoa. Pupunta akong Wildlife. Dun kasi kami palagi ni Ge nung kami pa. Dun sa may malaking puno malapit sa gitna ng lake. Kinakabahan ako. After 3 months, 9 dayr, 13 hours and 21 minutes eh pupunta ulit ako doon.. At! Kasama pa sya. Haaay. Should I feel happy about this?

Pagkatapos kong magbayad sa entrance na limang piso lang, ( estudyante e. Hahaha! XD ) naglakad na ako papunta sa lovenest namin. Ayt? Ansaaveeh ng lovenest? Parang ang halay naman! XD

Me: Ge..

Tapos Ge: Lika..

lumingon

sya.

OWEMJI.

Talo

pa

nya

si

Edward

Cullen

sa

pagkinang!!>_<

Pinat nya yung space sa tabi nya. Naglatag sya ng tela enough to accomodate us. Tapos umupo ako sa tabi nya... Just like the old times. Haaay.

Me: Congrats pala. As usual, you won. :)

Ge: Thanks! Uhm. Nagkita na pala kayo ni Irad?

Me: Ah. Oo. Kasama ko sya kanina sa Press Office.

Ge: Talaga?

SILENCE.

Awkwaaaard ~.~

Ge: Sasa..

Eto na. Eto na. Eto na. WAAAAH! Me is kinakabagan much! T^T

Me: A-ano bang pag-uusapan natin?

Ge: Alam mo? Nalulungkot ako.

Bakit? Bakit? Kasi miss mo na ako no? HAHA! Yeah right, Namine. Libre mangarap. Sige lang.

Me: Bakit? May problema ba kayo ni Nemik?

Ge: *chuckles* Talagang yan pa rin tawag mo sa kanya no?

Me: Suits her well, that's why.

Ge: Hay. Isabelle.. Alam ko lahat.

Me: Huh?

Ge: About Joanna's pumps. I know you did that.

Me: You can't blame me.

Ge: Yeah. Kung merong may kasalanan dito, ako yun. Because you did that because of me.

Me: Gege..

Ge: Nasasaktan akong malaman na nagkakaganyan ka nang dahil lang sa akin.

Me: Because I love you, Ge.

Ge: Don't... say that, please. Na-bother ako sa thought na nagbago ka because of loving me. See? Hindi ako deserving para sa'yo.

Me: Ge naman..

Ge: No, Sasa. Look. Pag mahal mo ang isang tao, you should bring out the best in him/her. Pero tingnan mo kung anong naging epekto ko sa'yo? Sasa.. Friendship na nga lang kaya kong i-offer sa'yo, tatanggihan mo pa?

Tinitingnan ko lang sya. Pinunasan nya yung mga luha ko. Ano ba? Wala na ba talagang pag-asang magkabalikan kami?

Hanggang dito na lang ba talaga ako? Isang kaibigan?

Pero.. Kahit gaano pa kasakit to.. I'd rather be his friend than to be nothing at all.

Me: Ge.. I.. I'm sorry.. Sa lahat ng inakto ko. I'm sorry kung napaka-selfish ko. Ayokong mawala ka. Kaya.. Yeah.

Ngumiti sya. This is Gerald's genuine smile. Masakit para sa akin na makita to ngayon. Para kasi syang nabunutan ng tinik. Am I that burden to him?

Pero, he's really happy right now. I am too.. Somehow.

Ge: Halika nga dito..

Niyakap nya ako.

And.. I hugged him back.

God.

I missed this.

I missed being enveloped by his arms.

I missed his warmth.

I missed him so much.

Ge: Grabe. I missed you, Sasa.

A tear falls down my face.

Me: I missed you, too. Gege.

Ge: Bestfriends?

As much as it hurts me to answer, there's no way I can afford to lose him again. So I'll take the risk, the pain. I'll take this chance, just one more shot.

And maybe.. Just maybe.. He'll love me again. But for now, we're only...

Me: Bestfriends.

CHAPTER 10 FLAMES. HOPE. CAMEL.

NAMINE'S POV

KYAAAAH ~

Goodmorning Sunshine! ;))

Good vibes ako ngayon, guys! Obvious ba? XD Sarap matulog at gumising ng masaya. :))

Honestly? Gumaan pakiramdam ko after nung pag-uusap namin ni Gege. Dapat pala matagal ko ng tinanggap yung inaalok nyang friendship.

Ano? Ano? Anong sabi nyo? Naka-move on na ako? Lul nyo guys.. Syempre hindi pa no!

I still love him, BUT, makokontento na lang akong maging BESTFRIEND (ouch) nya and love him from afar. Shems. Masokista lang ang peg? Malay nyo naman kasi mainlove ulit sya sa akin di ba? NYAHAHAHA! Malay nyo lang naman. I'm not closing my doors. Hihi. (*u*)v

At dahil GVng GV ako today, I'm baking! Yieee! :"> One of my favorite things to do is to bake. Yup, I know. Ganda ko lalo no? Lels. XD

OK. So, what am I baking? It's chocolate peanut butterfinger brownies.

All in all, I baked 20 of them. 3 for Kuya Marf (syempre, token of appreciation for what he did last time and.. pa-cute ko na rin. Hahaha) 3 for Yanny Bru, 3 for Cedric and 3 for Gege.. And the rest? ALL MINE BABY! :D

I'm packing my babies ( I call my dishes babies, guys. JSYK. XD ) when someone's been hitting the door bell! UGH! Ngayon lang ba naka-experience pumindot ng door bell? Wait lang naman di ba? Sheez. Sino ba to? Aga-aga eh!

"Yes? Ano po yun, Manong?"

"Gudmorneng, Mam! Maghahakot lang po ng mga gamet." sabay turo dum sa truck nila. What's this? May lilipat? I'm not informed! *O*

"Ahh. Wait lang po, Manong ha? Confirm ko lang sa may ari ng bahay, okay? Stay put. Stay put."

"Sige po, Mam!" All smiles si Manong so I flash him my ever stunning smile! ;))

Bumalik ako saglit sa kusina to get my phone and dial Ate Esmer's number, yung landlord. So ayun, may bago ngang tenant kaya pinatuloy ko na sina Manong.

Sana babae yung housemate ko para di naman masyadong mahirap for me. Wish ko lang hindi sya maarte dahil kung hindi.. ALAM NA! >:D<

My face fell habang inaakyat nila manong yung mga gamit. Para kasing lalaki yung may ari. OHNOES! Pano kung psycho killer yun? Ang ganda ko pa naman, guys! HAHAHA. Nah, wala kong pake. Di naman siguro kukuha si Ate Esmer ng hindi mapagkakatiwalaang tao, right?

So after nun, umalis na ako ng bahay. Tinawagan ko sila Yanna at Cedric. Sabi ko magkita kami sa soccer field ng Univ.

Dumaan muna ko sa bakery nila Kuya Marf at tanga ko lang talaga! Tuesday pala ngayon so wala si Kuya Marf! Dapat pala sa TPC (The Playground Cafe) na lang ako dumerecho. Eh out of the way na so iniwan ko na lang sa katiwala nila yung pastries.

Naglalakad ako papuntang field nang makasalubong ko yung dalawang staffers namin na lower years. Friendly naman ako so I smiled at them.

"Hi Ate!" sabay nilang sabi.

"Hi Anya, Shekinah!"

"Ate, Congrats po!" sabay ulit nilang sabi. Okay? Syncro kung syncro ha? Ay teka. Ano daw? Congrats? For what? O_o

Me: Ha? Para san? Wala naman akong sinalihang contest a?

Tapos nagtinginan sila sabay tumawa. What's happening buh?!

Anya: Kaw talaga, Ate! Shy ka pa e?

Shekinah: Oo nga! Ang sweet nyo nga kahapon e! XD

Me: HA?! O_o

Anya: Kayo na pala ni Kuya Edward! >_< :))

Shekinah: Grabe! Crush pa naman namin si Kuya E! Ang swerte mo Ate N! ;)

Me: o_O

Anya: Pero, ok lang! Kasi..

A&S: BAGAY NAMAN KAYO E! :">

Me: *O*

Anya: Sige, Ate N! Goodluck po sa relationship nyo ha! :">

O_O WHAT WAS THAT?!

I'm like..

*O*

=_=

T^T

SAN GALING YUNG ASDFGHJJLLK NA BALITANG YUN?! Pucha! kung sino man nagkalat nun, I'm gonna skin him/her alive! I SWEARR! *3*

YANNA'S POV

Ang aga-aga namang mangbulahaw ni Bru! Mamaya pang 6pm ung class namin e! Isa lang kasi subject namin ngayon at 3 hours yun. =_= Tae talaga. 9am sya tumawag, so mga 9:30am naligo na ako. Ang lamig-lamig pa naman!

Actually, dapat di ako pupunta. Kasi naman, yung nangyari kahapon, baka makaapekto sa amin ni Cedric e. Haaaays. Tapos may meeting pa kami mamaya ng Debate club. May laban kami sa Friday sa Vigan, kasama si Mark. Mark is my partner.

As usual, Filipino time yun si Bru, so I expected na ako pa lang andito. Si Ced? Tss. Baka tulog pa yun.

Umupo muna ko sa may damuhan tabi ng malaking puno ng Acacia. The weather's good today. Hindi masyadong

mainit, hindi rin malamig. Ang windy pa! Ugh. Sarap magpaka-emo ngayon a! So, kinig-kinig muna ko ng music. What to play? Hmm. Ah! Eto na lang.. 12:51.

Sht. Tamang-tama naman ako sa lyrics ng kanta. Anoberr? OO NA! I still love Cedric. Sobrang masakit parin sa akin nung nag-break kami bago mag-college.

Reminiscin' mode naman ako.

Childhood sweethearts kami ni Ced. Classmate kami since kinder. Tapos naging crush ko sya nung Grade 2 nung tasahan nya yung jelly pencil ko na kulay pink. Hanggang grade 6, sya lang naging crush ko. Eh may babae syang madalas kausap nun, si Erin. Bumili pa nga sila ng icecream one time e! Selos ako nun! Pero syempre, wala akong karapatang magalit.. Ako lang naman nakakaramdam neto e.

Ayun. Lagi kong sinusulat yung pangalan nya sa likod ng Math notebook ko. Pag Math kasi, hindi ako nakikinig kaya all I'm doing is to scribble his name, put a heart on it and write my name with his last name. Nag-flames pa nga ako e! Eh nakakainis! Ang pangit ng kinalalabasan! Laging enemy, love, enemy.

Out of frustration, binato ko yung notebook ko sa quadrangle. Syempre, narealize ko namang hindi ko dapat tinapon yun. So, tumayo ako para kunin only to found out na naunahan ako ni Cedric!

Tulala pa sya pagkatapos nyang damputin yung notebook ko. Pucha! Tinawag ko lahat ng santo nang mga panahon na yun! Hiniling kong lumindol, bumuka ang lupa at lamunin na lang ako! WAAAH! Nakita nya yung ginawa ko! Nalaman nyang may gusto ako sa kanya! NOO! NAKAKAHIYA!!

"Y-yan.. Ano to?" tanong nya sa akin. Eh pahiyang-pahiya na ako! So ang ginawa ko, sinigawan ko sya.

"Bulag ka ba?! Eh di notebook! Math notebook to be exact! Nakita mo na nga nagtatanong ka pa!"

"Bakit.. Naka-flames pangalan natin?"

There's no way out na nung mga sandaling yun. Nakita na naman nya e. No need to hide it na. Tinago ko na to for 4years, sabihin ko na ngayon. Bahala na si Kapitan Boom!

"BOBO KA TALAGA CEDRIC! MALAMANG CRUSH KITA! UGH!"

Tapos hinablot ko yung notebook ko sa kanya. Shete! Napilas pa yung page na may Flames Hope Camel namin! Bahala sya! Tapon nya kung gusto nya! Argh!

Tumakbo ko palayo at pumunta sa room. Wala ng tao nun. Nagtago ako sa ilalim ng teacher's table. At ang mokong.. Sinundan pa ako!

"Huy, Yan-yan. Lumabas ka nga jan."

"AYOKO!"

"Tara na dali. Uwi na tayo."

"UMUWI KA MAG-ISA MO!"

"Tss. Naman to. Hirap amuhin." sumilip sya sa akin tapos nag-indian seat sa harapan ko. Ako naman tumungo ulit, umiiyak. Nakakahiya kaya yun? Kainis! Obvious namang friendzone lang ako dahil may Erin sya!

Pilit nya pa akong kinakalabit para tumingin sa kanya.

"ANO BA?! PAGTAWANAN MO NA AKO! SIGE!"

At ang bwisit! Tinawanan nga ako. T.T

"ANG SAMA MO CEDRIC!"

"Ano ba? Nakakatawa eh! Haha! Te-teka! Wag ka ngang mamalo!"

"UMALIS KA NA NGA!"

"AYOKO!"

"ALIS NAA!"

"A.YO.KO! Ba't kita iiwan dito?" nginitian nya lang ako. Teka. Hindi ba sya magagalit sa akin?

"Haynako, Yan-yan.. Kaw tong tanga e." binatukan pa ako!! The hell?!

Nagulat na lang ako nung may nilabas sya galing sa pencil case nya..

Dugdug. Dugdug. Dugdug.

"A-ano yan?"

"Nakita mo na nga nagtatanong ka pa?"

"Yung sa.. Sa akin ba yan?" tumango lang sya at ngumiti. Di ko na rin napigilang ngumiti sa kanya. Inalok nya yung kamay nya, kinuha ko naman at.. Naglakad kami pauwi ng magka-holding hands. Haay. Young love, sweet love.

"Teka, di ba nililigawan mo si Erin?"

natawa naman sya. Huminto sya sa paglalakad tapos humarap sa akin. Hawak-hawak nya pa rin yung kamay ko.

"Tinatanong ko lang sya kung paano ko ba dapat sabihin sayo na crush kita. Nalaman nya kasi, sabi ko wag nya sabihin sayo. Nakita nya kasi akong kinuha ko yan.." sabay turo dun sa hawak ko na ibinigay nya sa akin kanina.

Napangiti na naman ako. Tapos pinagpatuloy namin yung paglalakad.. HHWW pa rin syempre!

Ano ba yung hawak ko?

Yung tasa ng lapis ko nung Grade 2. =))

Oh di ba? Grade 6 pa lang naging kami na. Hanggang 4thyr HS yun. Tapos.. Nagbreak kami nung summer vacation bago mag-college. :((

"Tapos ka na ba sa page-emote mo jan?"

"Ay pucha!"

Kagulat naman tong si Ced! Bigla-biglang sumusulpot e! Lincha. Kinabahan ako dun a. Why oh why? I dunno why. :|

Me: Kagulat ka naman! Leche! *beats* teka, kanina ka pa ba?

Ced: Kanina pa. Andun lang ako o!

Sabay turo sa puno ng Acacia. What? Nasa puno sya ng Acacia?

Me: Ano ka kapre? O_O

C: Gwapong kapre ko naman! XD

Me: Ay. Kapal mo no? Ang creepy mo pa.

C: MAS ikaw! Di mo nga napansin yung pagbaba ko galing sa puno hanggang sa pagtabi ko sayo e? Mukhang preoccupied ka a?

Obvious ba? Ikaw lang naman iniisip ko. Ay bwisit!

Me: *sigh* Wala. May.. Naalala lang ako. *tungo*

SILENCE =_=

Define Awkward, ples.

Awkward (n) Yanna Cheska Ramirez and Cedric Emerson Calma.

C: Tagal naman ni Witch!

Me: Lagi naman e.

SILENCE.

Anobey? What's with this dead air ba? Bru naman, dumating ka na. T.T

C: HOY WITCH!

Me: Oh? Ba't ganyan na naman chura mo?

Bru: Nako! Don't ask me! Ang ganda-ganda ng gising ko e! Some crappy news ruined my mood! AARGH!

C&Me: Sanay na kami. =_=

Bru:*irap* Whatever. Ay! Here! I baked this for you mga Bebes! :">

C: WOW! Pastries! Na-miss ko to witch ha!

Me: Anmeron, bru?

C: Pwede mag-thank you ka na lang?

Oh? Binubwisit na nya ko ulit. :">

Me: Psh. Shoktay tome ka!

C: What?

Me: Patay gutom! Glutton! Ok na?

Bru: Aynako. LQ. OP na ako. :))

Me: *death glare*

C: (--.")

Bru: (*u*)V btw, sorry pala bru. Ye know?

I smiled. Matitiis ko ba tong bruha na to?!

Me:Kaya pala ha! Suhol pala to!

Bru: Eeek! Bru naman e! *3*

Me: Lika nga. Group hug! :">

C: *chomchomchom*

Me: Hoy! Group hug!

C: *shrugs* Kadiri.

Bru: Bayaan mo na nga yang PG na yan, Bru!

*HUGG!* Kainis! Di pa sumama si Ced. Chance na yun e. Ayt! Yanna? Srsly? Landi mo ha.

NAMINE'S POV

"WHAAAAT?! Are you totally out of your mind, bru? Have you hit your head so bad? Oh wait. Kung iuntog na lang kya kita para magising ka? Watcha think?"

"Ay OA mo mag-react, Yan. Srsly, witch. Masokista ka ba?"

Yang ang reaction nila right after I told them about me and Gege being bestfriends.

Me: Ano ba mga Bebes? Don't you trust me?

Y&C: HINDE!!!

Me: Wow ha. =_= I reaaally appreciate that. And please take note of the sarcasm here.

Y: Bru naman kasi! You're hurting yourself. Please lang ha, suicidal ka teh?

Me: Really, Yanna ha? Really?

Na-gets naman ni Bru kung ano yung ibig kong sabihin. ABA! Inintindi ko naman sya nung kinuwento nya sa akin yung decision nyang maging 'friends' with Ced 2months after their pseudo-break up no. Ayt? Sumbat?

Y: Fine! Fine! I just hope.. You know what you're putting yourself into.

C: Witch, kahit na you're making yourself burried 6ft under the ground, susuportahan na lang kita. Who knows? Baka first step na yan para matauhan ka.

Me: Di ko na lang papansinin yung last na sinabi mo pero.. KYAAAH! Thanks much Ced! *hug*

C: Ano ba, witch? Nakakasura pabango mo!

I broke the hug mainly because Yanna's jealous! :"> Talaga to. Ako pa pinagselosan?

Me: Ugh! Victoria's Secret yan, Ced. Heytchu!

Y: Hey! TPC tayo after class?

Me: Bakit?

Y: Duh? I'm leaving on Friday, remember?

C: Sus! Sa Vigan lang naman punta mo e. Kung makapagsalita naman to parang tungek lang.

Y: Wala kang pasalubong sakin okay? Goodluck party lang for me. Konting sweetness naman jan, Ced!

C: Yak. Ayoko nga. Ma-inlove ka pa sa akin ulit.

Y: Tengene mo talaga, no?

Me: Andito pa ako, please lang ha. Btw, sige! I'm in!

Y: YEY! Drinks on me!

C: Ako na! Nahiya naman ako sayo di ba?

Y: Really? YES! :">

*phone rings*

Y: Wow. Phone call? Congrats, bru. After 3mos. :D

Yanna's right. After our break-up kasi, wala ng tumatawag sa akin. I mean, no long phone calls, no sweet text messages. Haay. Miss those times. But heck, Namine! Wag na isipin, kay?

0926*******

C: Hindi mo ba sasagutin yan? Ang lakas maka-KPOP nyang ringtone mo e. Kairita.

Me: Wala ka talagang alam sa music no? 2ne1's good no.

Eh sino naman kasi to? Medyo napapadalas yata ang mga anonymous caller ko ngayon a?

Bago pa man ma-derformed ang muka ni Ced sa ringtone ko (fan kasi sya ng OPM) sinagot ko na.

Me: Hel---

[ BAT ANG TAGAL MO BAGO SAGUTIN? ]

Me: Excuse me? Who's this?

[ TSS. PHONE CALL OR PERSONAL, ANG ARTE MO PA RIN PADDING! ]

Tengene. Eto na namang isang to e. =_=

Me: HOY BENITEZ! PANO MO NALAMAN NUMBER KO?!

[ May emergency meeting tayo. Papunta kami sa office ni Chair. Hindi ka nila ma-contact. NASANG BUNDOK KA BA? HA?! ]

C&Y: O_o

Me: Wow ha. Thanks for answering my question.

[ PUMUNTA KA NA NGA DITO! ]

Me: Tengene, hapit ka? Hapit ka? Hu --

toot. toot. toot.

What the? How dare he hung up? AARGH! Ako dapat ang unang mag-end ng call no! Badtrip!

C: Sino na naman yun? Gusot na naman muka mo. Di ka naman halatang bwiset no?

Y: Oh. Lemme guess.. :">

M: UGH! Si Kartero yun. Diba I told you? He's the..err.. Associate Editor. Damn him.

Y: Gwapo ba? :))

C: Wow, Yanna! Of all questions!

Me: Yiee! Selos si koya.

C: Psh. =_=

Y: :"">>>

Me: Sige na! I have to go. May kaek-ekan na naman si Squidy .

Y: Ang gagu mo talaga. Hala sige! Layas na!

Me: Excited masolo si Ced?

Y:*death glare*

C: -.-

Me: Joke lang! Sige mga bebes! TPC later okay? Bayyiee! XD

C&Y: MADAPA KA SANA!

Habang nagaala-Lydia de Vega ako papunta sa office ni Squidy.. I saw Gege and Nemik together. Bigla kong naalala yung pastries! So I approached them. As I was walking towards them, I saw Nemik's forehead creased. Hihi. Asar ka ngayon, teh?

Parang meet-the-ex-and-she's-waaaay-better-than-you ang eksena namin dito a.

Ge: Uy, Sasa!

Nemik: What now? Manggugulo ka na naman?

Me: I'm not here for you, so shattap.

G: Beb.. ?

YAK! Beb? Endure, Namine. Endure!

Me: Hi, Bestfriend! =))

N: What? O_o

G: Uhh. I was about to tell her, Sasa..

Me: Oh? Don't worry, Nemik. I'm harmless today.

N: Hindi ko pa nakakalimutan yung sa pumps ko. Got that?

Me: I won't say sorry. See? Nanalo ka pa nga e. You should thank me. :>

N: Ano bang kailangan mo? Panira ka ng moment e.

Me: Tss. *kay Ge* ay. Here pala! Thank you gift ko yan sayo.

G: W-wow! Butterfinger? Great! I missed this.

OHA! Ano ka ngayon Nemik? Favorite lang naman ni Ge yan no! BWAHAHAHA. Supalpal ka ngayon buyyy!

Nagpaalam nako sa kanila bago ko pa man ibalibag sa Pluto se Nemik. Joke lang! XD

Pagdating ko sa office ni Chair, nakaupo na sina Ate H, Kuya T, si @?!#* at ang ibang editors. OHNOES! Ako na lang pala wala. Pft! Wala pa nga si Squidy e. Tumabi ako kay Aso since sa tabi nya lang naman may vacant seat. At ano to? They're all looking at me!

Me: *kay aso, in my very low voice* Hey. Ba't nila ko tinitingnan? May dumi ba sa muka ko? Tignan mo nga. Ano? Ano?

Aso: *staring at me* Nagtanong ka pa. *smirks*

Uhh. Did I just say na sobrang lapit ng muka ko sa kanya? Just an inch away and ugh, I can smell his mint breath and his bench perfume. Atlantis? Eww.

I look away from him, kasi naman.. He's too close at ang awkward nun. Pagtingin ko aba ang mga loko! Nagsitunguan? Ano bang meron ha? Tapos si Ate H, kinindatan ako. Si Kuya T naman, nakangiti habang pataastaas yung dalawang kilay nya. Gets nyo? AARGH! Ang weird ng mga tao ngayon!

So ayun, dumating si Squidy. He informed us that there will be Regional Training Workshop for writers next month.

So magkakaroon ng writing compet among staffers, writers and editors para malaman kung sino yung mga pupunta sa workshop, 5 per school lang kasi. E halos lahat kami dito magagling. Ehem. XD

Naglalakad kami ng lahat sa hallway ng..

"KUYA E!"

Napalingon din ako. Parang ako yung tinawag eh no? Sus. Yung mga lower year staffers pala namin. Hmm? Anmeron?

Anya: A-ate N! May ibibigay lang po kami kay Kuya E.

Shekinah: Onga po. Wag kayo magselos ate ha?

Me: What? Anung selos?

Aso: *chuckles* Don't worry. Hindi sya selosa. :)

Me: Talagang hindi! Why should I be?

A: Uhm. Kasi.. Girlfriend ka nya?

Me: Haha. Ano ba kayo? San nyo ba napulot yang idea na yan? Hindi yun totoo, okay? *fake smile*

S: Sus! Si Ate, denial pa!

Me: *what's-wrong-with-the-world face*

Aso: Teka. Ano ba ibibigay nyo?

A: Ay. Eto po. Teka! Wag nyo muna buksan, okay?

S: Pag-alis na lang namin kuya.

A&S: Sige po. Babayoo! *takbo*

I can't believe this! Si Aso, may fangirls? Eeww! Grabehan lungs! Magugunaw na talaga ang earth. Magrereflect na nga ko sa mga kasalanan ko!

After nung fan service moment ni Aso, nauna syang maglakad sa akin. Di man lang ako antayin? Napaka-gentleman nya di ba? Eh bakit kailangang antayin ka nya Namine? Duh! Friends naman kami db?

Me: Hoy! Teka nga Aso!

A: Bakit na naman? Kaya tayo nachichismis e.

Me: Ew. As if gusto ko yun no! Siguro ikaw nagkalat nun. Gusto mo ng sapak?

A: HAH! Ako daw? Sino bang nag-broadcast sa buong Press Office na niyakap at hinalikan kita?

Me: (._.) kruu kruu kruu

Sheez. Guilty naman ako dun! Eh kasi naman e! Sya nag-provoke sa akin! SYA MAY KASALANAN!

A: See? I was only comforting you, feel na feel mo naman.

Me: Kapal mo! Alam mo? NAKAKAINIS KA! Akala ko pa naman magiging close tayo after nung pag-comfort mo sakin. Pero.. Nah! NEVERMIND! Basta! NAKAKAINIS KA! DYAN KA NA NGA!

Ugh. Ba't ko ba sinabi yun? Baka isipin nya na may gusto ko sa kanya. Anoberr! Osige na. Nag-expect kasi ako na magiging close na kami. After all, nakita nya na ako at my worst. I'm being friendly lang maman! Ugh. So much with Edward. Masyado nya ng na-ooccuppy ang 80% of my thoughts!

After ng inuman slash goodluck chorva namin sa TPC, umuwi na ako. Malamang mga teh? XD wala namang pasok kinabukasan so ok lang namang mag-inom. Sa sobrang okay eh naparami ata yung pagnomo ko. GURABETI! Ang blur na ng paligid. =_= Buti nga nakauwi pa ako e. Papunta ko sa kusina, binuksan ko yung Ref.. Uhh.. Teka, ba't andami atang laman ng fridge ko? Ayy! Wateber. Lasing lang ako, dumodoble na paningin ko e. Kumuha ako ng bote ng Real Leaf Lychee. As I'm savoring my drink..

O_O

(><)

(O_O)

Tangina, lakas ng amats ko a. Ba't nakikita ko si Benitez ngayon? Nakangiti pa ang loko.

(><)

(O_O)

"Baka matunaw ako nyan..

Housemate."

Luuuhh?! Nagsalita pa?!

Teka, ano daw?

Housemate?

Tang ina ano ulit?

HOUSEMATE??

Aytucha. Lasing nga ako. Confirmed.

CHAPTER 11 MOVING CLOSER

NORMAL POV

Wednesday Morning | 3rd week ng October

(O______O) --> Namine

Nga-nga pa rin si Namine sa nakikita nya. Ano ba? May hangover pa rin ba sya at nakikita nya si Benitez ngayon? Kung oo, eto na ang pinakamatagal na hang over nya. Hanep lang!

"Hoy. Move on ka na nga. Tunay ako, okay?"

(O______O) --> Namine

Hindi mapigilang mapatawa ni Edward sa reaksyon ng dalaga. Nakatayo sya at nakasandal sa counter ng kusina, ang kaliwang kamay sa bulsa ng pantalon nya habang hawak-hawak ng kanang kamay nya ang isang tasa ng kape.

"This... This is.. Un..Unbelievable." (O____O)

"Panget mo sa umaga."

"WHAT ARE YOU DOING HERE?!"

Magugulat pa ba si Edward sa pagsigaw ni Namine? Syempre hindi na guys. Expected nya na yan at isa pa.. Sanay na rin naman sya. :) Milagro na lang kung hindi bumulyaw si Namine sa loob ng isang araw. Ansaveh? Meganon Fox talaga? XD

Napailing na lang sya sa kausap. "Grabe ka. Goodmorning din ha. Ganyan ka ba mag-welcome?" inabutan nya ng kape si Namine. Kinuha naman to ng dalaga, pinagdasal nya pa ngang hindi ito itapon sa mukha nya. Sayang kapogian! XD

"You.. of all people. Bakit ikaw ang housemate ko?! And of all places.. Bakit dito?!"

Tengene. Is this a joke? Kung joke man to, ang gandang breakfast naman para sa kanya. Ang lawak-lawak ng QC, My goodness!

Umupo si Edward sa harap ng lamesa at kumagat sa french toast na inihanda nya.

"OA mo naman. Pasalamat ka nga, ako housemate mo e."

"I don't like your humor, Benitez. Umagang-umaga. Sagutin mo na lang tanong ko, ples!"

Kumagat muna ulit sya sa french toast at uminom ng kape. Sumandal pa sya sandalan ng upuan at naka-dekwatro pa with matching crossed arms. Wow. Like a boss?

"Mama ko nakahanap neto. Actually, friend nya yung may ari."

"Bakit? Pinalayas ka na ng mama mo?"

Natawa na lang ng mahina si Edward. Pilit na lang nyang tinago na medyo may lungkot syang naramdaman. Hopeful kasi ang mama nya na tuluyan na syang maka-move on sa nangyari 1 year ago. Una, inilipat sya ng school. At heto ngayon, bagong environment. Naisip nya nga, kung posible naipapa-reprogram ang utak, ginawa na ng mama nya para sa kanya.

"Hindi. Independent lang talaga ako."

Umupo naman si Namine at kumuha ng isang french toast.

"Ugh. I can't believe I'll be living with you!"

"Thought you want us to be close?" nag-lean pa sya kay Namine, inilapit ang muka sa babae na tila nang-aasar. "Eto.. Close na tayo, I mean.. Close."

Medyo nag-blush pa si Namine. Ano? Dahil sa kilig? More of nahiya sya sa ginawa ng housemate nya.

"Oh? Kinikilig ka agad? Friends lang, okay?"

"Lul. Friends lang. Nothing more, nothing less."

"So.. Let's make houserules?"

"Sure." tumayo si Namine at binuksan ang unang drawer para kumuha ng papel at ballpen. "Game."

After minutes of deliberation, nakagawa din sila ng houserules..

RULES TO ABIDE. PAG MAY SUMUWAY, SAGOT NIYA ANG GROCERY FOR A MONTH.

Rule #1: Walang pakialamanan ng pagkain sa Ref. Pwede kumuha pero magpaalam at palitan.

Rule #2: Kanya-kanyang hugas ng plato.

Rule #3: CLAYGO (Clean as you go)

Rule #4: Secret lang pagiging mag-housemate.

Rule #5: Laging isara ang gate at take turns sa paglilinis ng backyard.

Rule #6: To avoid complications, don't develop any unnecessary feelings.

SGD : Aso & Padding

"Psh. As if ma-inlove ako sa'yo, ass."

"Wag magsasalita ng tapos, pads."

"PADS?!"

"Padding."

"Whatevs. Deal?"

"Deal." nag-shake hands pa ang dalawa na parang katatapos lang ng isang business transaction.

TUESDAY NIGHT | THE PLAYGROUND CAFE

NORMAL POV

Ang setting ay kasabay ng oras ng inuman nina Namine, Cedric at Yanna sa favorite spot nila sa may left wing ng caf bar. Habang si Gerald naman ay nasa right wing sa pinakasulok. Tagung-tago si Kuya. Senti mode. Nag-iisip ng malalim.

May mga ganitong moment pala si Gerald. Kung nalungkot sya dahil medyo hindi naging maganda, ay hindi, hindi talaga naging maganda ang resulta ng break up nila kay Namine, sa kanya rin naman. Ginamit nya pa nga si Joanna di ba? Dafuq lang. Bakit nga ba si Joanna? Simple lang. Matagal ng inis si Namine kay Joanna. Bakit? Secret muna sabi ng author. ;))

At ngayong ayos na sila ni Namine, gusto nyang ayusin na rin ang tungkol sa kanila ni Joanna. He's thinking of some ways how to dump her current girlfriend. Pero.. At the back of his head, parang may bumubulong sa kanya na wag. Hala. Bakit kaya? Don't tell me may na-develop na feelings si Ge kay Nemik? O baka dulot lng ng espiritu ng alak. Baka yung huli nga.

Ewan nya. Mabait naman si Joanna e. Sweet, maalaga. Kahit may pagkamagaspang ang ugali nito ay sya parin yung tipo ng babae na hindi dapat niloloko. Dapat, sineseryoso. Seseryosohin nya ba? Neknek mo, Santiago. Lasing ka na.

Kinuha nya ang cellphone and dialed Joanna's number. Ganun naman lage, pag di na nya kayang umuwi, tatawagan nya ang 'girlfriend'. Agad namang dumadating ang Nemik na mas mabilis pa sa speed of light.

Akay-akay si Gerald, lumabas sila ng TPC at nag-antay ng taxi sa may waiting shade. Nakatayo lang sila dun pero pakiramdam ni Gerald eh umiikot ang paligid nya. Umupo sya sa bench.

"B-beb.." sabi ni Gerald. "..ay hindi..Joanna pala."

"Why? What's wrong?"

"Break na tayo.." natawa lang ng mahina si Joanna.

"You're drunk, babe."

"Yes. I'm drunk. Pero alam ko ang sinasabi ko." tiningnan lang sya ni Joanna, umiwas sya ng tingin. Ipinako nya na lang ang mata sa Parisian Wedge na ibinigay nya.

"Break na tayo, okay?"

kalmado lang si Joanna. "Why?"

"Kasi.. I don't love you. Ginamit lang kita."

Ang paglaki ng mga mata ni Joanna. Ang pagkagulat nito. Ang masakit na sampal sa kaliwang pisngi na handang tanggapin ni Gerald, lahat yun inasahan nya.

Pero iba ang nangyari sa inasahan. Inakay nya ulit si Gerald makaraang makakita ng taxi sa di kalayuan.

"Hey.. Nakikinig ka ba? Sabi ko. Ginamit lang kita.."

Joanna looked at him intendly in his eyes, still holding his arms.. "I know.. Let's go. Iuwi na kita."

Hindi tuloy alam ni Gerald kung sya ang lasing o si Joanna.

CHAPTER 12 CHOKED UP

FRIDAY | SOCCER FIELD

NAMINE'S POV

"Di mo na ba talaga maaantay si Ced, Bru?"

Bwisit na Cedric yan, alam na ngang ngayon ang alis ni Yanny, MIA pa ang drama. Ano na namang problema nun? Sarap balatan ng buhay e. Magpapa-late na nga ako sa meeting ko para maihatid si Bru, eh sya?! Baka tulog lang yun at nilalawayan ang thesis namin.

Bru: *smiles* Hindi na, Bru.

Me: Ang gulo nyong dalawa, alam mo yun? Baka matigang lang kayo sa antayan mode nyo.

B: *shrugs* Nah. We already talked.

M: You what?! O_o

B: *laughs* Kahapon. Kaya ok lang kung wala sya ngayon.

M: Hey! Ang daya nyo! *pouts* So.. How was it? :>

B: *checks her watch* I better get going, Bru.

M: Nyeta. Cliffhanger ka e no? Bwisit.

B: *chuckles* Si Ced na lang tanungin mo. Una na ko!

M: Tss. Ingat. No goodlucks. Ikaw pa? ;)

B: *widely smiles* I know, right? *fist bump*

And there goes my bestfriend. Sana safe ang maging trip nila. I'm so envious. Gusto ko rin kasi pumunta ng Vigan e. *3*

"Witch."

"Ay baklang kalabaw!"

tawa-tawa pa tong pugong 'to.

Me: *punch him* Imbyerna ka! San ka ba galing ha?

Ced: Dun. *turo sa puno ng Acacia*

Me: =_=" Like really, Cedric? Kanina ka pa pala dyan? Di ka man lang lumapit kay Bru!

C: She knows I'm there. Wag ka nga. Isang linggo lang namang mawawala si Yanny. OA mo na naman. *eyeing Yanna*

Me: *laughing*

C: What?

M: You're talking to me, pero your eyes are fixated on Yanna's. Grabe. :))

C: (._.) Di ko alam sinasabi mo.

M: Lul, Ced. Come on. Spill the beans. :">

C: Well. Ya--

"PAADS!"

ARGH. Ano ba? Eto na o. Isusubo na sa akin yung chismis e. Kainis!

Me: WHAT?!

Aso: Whoa. First day?

Me: Bastos! *kicked his legs*

Aso: Aww! Ano ba?!

Ced: Ehem.

Me: Yeah right. Aso, I mean, Edward, si Cedric, my bestfriend. Cedric, meet the spawn from hell, Edward.

C: *laughs* Ikaw pala! Yung kartero at most annoying creature ever created. Nice meeting you, pare.

Aso: Ang sama talaga ng ugali ng bestfriend mo. Buti natatagalan mo yan.

C: Sanayan lang yan, dre.

A: How I wish masanay na rin ako.

Me: Wow ha. Nayswan. Parang wala ako dito a?

Bwisit. Nakahanap pa ata ng kakampi si Aso kay Ced. Huhu. Tandem na ba ito sa paninira ng araw ko. Ako kaibigan dito a? Bwisit lungs. Double bwisit. Dahil mamaya makakasama ko pa tong lechugas na Aso na 'to.

--

Ano bang nangyari kina Cedric at Yanna? Flashback lang tayo ng kaunti.

Mga madaling araw na natapos sina Namine. Ang akala ni Witch nakauwi na silang tatlo at naglalaway na sa tulog.. Pero si Cedric, hinila pa si Yanna sa kung saan bago pa man sila makaliko sa street nila ng subdivision.

"Hoy, Cedric. Ano ba?" nagulat si Yanna nang isandal sya ni Cedric sa pader, ang dalawang kamay nito ay nasa magkabilang gilid nya na parang ikinukulong sya.

"H-hoy. Ano to? Rape?" tinawanan ni Yanna ang sariling joke. Si Cedric naman, seryosong nakatingin sa kanya. Natatakot ba si Yanna? Sus. Di no. Kinikilig pa nga sya e.

"Yanna.."

"Oh? Lasing ka, Ced."

"Hindi."

"Kfine."

"Yanna.."

"What? Just say it already! Ugh."

"I.. Uhh.." unti-unting tinanggal ni Cedric ang mga kamay nya at sumandal din sya sa pader, nakatingala sa langit. Medyo nalungkot naman si Yanna. Luuuh? Gusto pala ng physical contact ni ate. Maluhnde lungs? XD

Napa-face palm na lang si Ced. Hindi nya alam kung sasabihin nya ba kay Yanna o hindi. Natatakot kasi sya.. Na naman? Bakit ba sya naduduwag eh alam naman nyang mahal pa sya ni Yanna. Naglakad na lang sya.

"HOY CEDRIC EMERSON! Nyeta. Ayan ka na naman e!" lumingon si Cedric. Lumapit sya ulit dahil parang iiyak si Yanna.

"Hey. Bakit?"

"Stupid ka kasi. Ba't hindi mo ituloy yung sasabihin mo?"

Napabuntong hininga si Ced at umupo sa kalsada. Well, wala naman na kasing tao.

"Tama. I'm stupid. Tanga ko nang makipag-break ako sa'yo dahil lang sa takot akong makulong ka sa akin. Natakot ako na baka may magustuhan kang iba sa college habang tayo pa and then you would left me. I'm so stupid looking after you for the past 3 years when I know I can do more than just by looking. Alam mo bang hinaharang ko ang mga lalakeng nagtatangkang manligaw sa'yo?"

"What?!"

"You heard me right, Yanna." humiga pa ang mokong sa kalsada. Arms wide spread. Feeling nasa kama. "That's how stupid I am. I broke up with you para di ka ma-isolated sa akin.. Pero, look. Kinukulong pa rin kita. Insecure ako e. At selfish.."

"Cedric.. That's.."

"Stupid. I know. Really."

Nagulat si Ced nang humiga din si Yanna sa kalsada, nilagay nito ang mga braso sa bewang nya at niyakap sya.

"Stupid ka talaga. That's.. Sweet."

"Huh?"

"Alam mo, pakipot ka pa e. Ano bang gusto mo? Ligawan pa kita?" isinubsob ni Yanna ang muka nya sa kili kili ng Ced, tulad ng ginagawa nya noon. "Nagpalit ka ng deodorant? Mas mabango yung dati. Whatever, mabango ka pa rin naman."

Natatawang niyakap din ni Cedric si Yanna. Ano ba tong dalawa. PDA sa kalsada. SPG! SPG!

"Kahit kelan ka, Yanny. Ang aggressive mo."

"Kapal mo. Mahal mo naman ako e. Pakipot ka lang. Bwisit."

"So.."

"Tayo na? :"">"

"Ano ba? Ako dapat nagtatanong nyan!" kumalas ng yakap si Yanna at nag-indian seat.

"Fine!"

"So.. Tayo na? ;) "

tumayo si Yanna at ngumiti ng nakakaloko.

"Pag-iisipan ko."

"Walang gantihan, Yanny."

"Maghirap ka naman, dre. Pinahirapan mo nga ko ng 3 years. 3 YEARS!!"

"Okay. Okay. If that's what you want."

"Tara. Let's go home. Hatid mo ako, okay?"

"Certainly, Your Highness." at naglakad sila ng magkahawak ng kamay.

FRIDAY NIGHT | Benitez&Rodriguez's Residence (Wow. Mag-asawa?)

NAMINE'S POV

Hayst. Hayst. Hayst. :((

What's with the gloomy feeling buh?! Di ba dapat happy happy lang after magkwento ni Cedric kanina? Konting kembot na lang, sila na ulit ni Yanna. Psh. Sila naman na talaga e, ang dami pang chukchak chenes. Pero MASAYA TALAGA AKO PARA SA MGA BESTFRIENDS KO!!

Medyo malungkot nga lang.. At nakakainggit. Nyaaay. Bakit sila Yanny Bru, nagkaayos.. nagkabalikan. Hindi ba pwedeng samin din ni Gege?

Ano ba yan! Ba't ba kasi hindi ko pa magawang mag-move on? Kung pwede lang iuntog ang ulo at magka-amnesia ginawa ko na. Okay naman ako dati nung wala si Gege sa buhay ko e.. Pero nung dumating sya, at umalis.. Bakit hindi na okay? Lels Namine. Drama much. Gutom lang yan!

*TING!*

AY! Tapos na pala yung bini-bake ko. :)) What do I have for dinner? Eto.. Mini-cakes, spaghetti ala Namine, rice, breaded pork chop, juice. Yum! Yum!

Ang lungkot kumain mag-isa no? May housemate ka nga, lagi namang nakakulong sa kwarto. Bwisit.

TOK! TOK!

"ASO!"

TOK! TOK!

"Benitez! Yohoo!"

TOK! TOK! TO-

Ay nyeta. Biglang bumukas yung pinto at sa dibdib nya nag-landing ang kamay ko. Teka.. Sa dibdib nya? As in sa bare chest nya?

Stare.

Wink.

Stare.

Wink.

Stare.

Gulp.

"What?" ba't ganto porma neto? Walang tshirt o sando man lang. Naka-boxer shorts. At naka-full blast ang air con. Hello? Pneumonia, Benitez. Ring a bell?

"Ano ba, Pads? Tititigan mo lang ba ako o magsasalita ka?"

Teka lang naman kasi di ba? Kinakausap pa nga ako ng six pack abs mo e. Nagha-hi sila sa akin at alam mo naman, friendly ako.

Luuuh? Ano ba tong sinasabi ko? Anak ng baklang baka. Gutom na nga ako.

Hinawakan nya pa yung baba ko at may pa-caress caress pa syang nalalaman sa gilid ng lips ko. OMG! What's wrong with the world, Momma?

"Tumutulo laway mo.." ha? Ano daw? Pinunasan ko yung bibig ko.

"Wala naman a! Ang gagu mo."

Nag-smirk pa ang loko. Ba't parang may pagka-demonyo aura nito ngayon? Lagyan ko lang ng isa pang lapis ung kanang tenga nya muka na syang may sungay e.

"Nga pala. Nag-dinner ka na ba?"

"Rule #6, Pads. No unnecessary feelings."

"Kapal mo. Aalukin lang kitang sumabay sa pagkain. Masaya ako ngayon, so don't ruin my mood. 'kay?"

"Bihis lang ako. Baka matuluyan ka na sa akin e." at nag-smirk na naman po ulit ang The ever Great Edward Benitez saka ako pinagsarhan ng pinto.

I therefore conclude that Benitez is such a gentleman. Kilig vibes. Erk.

EDWARD'S POV

"Anong klaseng spaghetti yan?"

"Eh di is-pa-ge-ti! Ano ba? Tanga ka na naman. Psh."

Edible ba yun? Ngayon lang ako nakakita ng ganung spaghetti e. =_= Yung sauce nya, may liver spread at gatas at

sangkatutak na cheese. Hinalo nya yun sa pasta. Kinuha nya yung pan na may.. uh? sardinas na durog sa scrambled egg at inilagay din sa spaghetti. Anong klase yun? =_=a

Pads: Tikman mo, dali! :))

tuwang-tuwa naman sya ng sumubo ako at..

Chom. Chom. Chom.

Pads: Ano? Ano? Anong lasa? :">

Chom. Chom. Chom.

Hestas. Barabas. Balbas. Bayabas. Ang..

Ako: SARAAP!

Pads: I know, riiight? BWAHAHAHA!

A: Tss. Lumaki agad ang ulo. =_=

P: Hey.. Aso. :">

A: Pwede ba? Wag mo nga akong tawaging Aso.

P: IF.. you stop calling me Pads.

A: Ay. Go on. Call me Aso if you want.

P: *irap* Whatevs. Ay. Alam mo na ba? :))

A: Madami akong alam. Alin dun? *smirks*

P: Bestfriends na kami ni Gege! :">>

A: Psh. Wag ka ngang umasa na magkakabalikan kayo.

P: Di ba pwedeng maging masaya ka kahit plastic lang?

A: *sarcastic* Wow! Bestfriend na kayo? Congrats, Pads! Ok na?

P: E kung tinatarak ko sa leeg mo tong tinidor?

A: Tsk.tsk. Malala ka na. Trust me. Di ka na mahal nun.

P: ...

A: O-oy. Na-offend ba kita?

P: Nope. *sabay subo* Sanay na ako sa mga comments nyo. *inom ng juice*

Sigh. Bakit ba sumasakit ulo ko dito? Di ko naman dapat pinoproblema yung katangahan nya e. Pero kasi.. Nakakairita talaga! Big time!

P: Hey! Magkwento ka naman about you.

A: Tungkol sa akin?

P: *nods* Lovelife?

A: Nah. Wala.

P: Wala kang girlfriend? Ex?

A: Wala.

P: Hah. Nagtaka ka pa. Haha. Joke lang! :)) Eh.. Kung wala kang lovelife.. Sino yung.. Ano.. Yung nasa picture?

A: Picture?

P: Ulit ulit tayo, aso? Yung nasa table mo sa kwarto.

A: Si Steph. Wala yun.

P: Stalker ka nun no?

A: Hindi. *tayo* Thanks sa food. Masarap ka pala magluto.

P: Hoy. Bitter?

Di ko na lang sya nilingon. Nasungitan ko pa ng wala sa oras si Pads.

Minsan, nakakalimutan ko si Steph pag kausap o inaasar ko sya pero ba't di ko ba na-realize na.. Kahit pala sya ang dahilan ng pagkalimot ko sandali kay Steph.. Magagawa nya rin palang ipaalala sa akin yung nangyari.. Nang di sinasadya.

"IRAAAAD!" Tawag sa akin ni Steph sa kabilang kalsada. "MAY SASABIHIN AKO SAYOOO!" Ang saya-saya nya. Ako rin, may sasabihin din ako sa kanya. Parehas lang kaya yung gusto naming sabihin sa isa't isa?

"TEKA! DYAN KA LANG. AKO NA TATAWID!" Sigaw ko sa kanya nang magsimula akong maglakad sa pedestrian lane, palinga-linga sa mga sasakyan.

"EH! AKO DIN! EXCITED NA KASI AKO, IRAD!"

Ako rin Steph. Excited na akong sabihin sa'yo kung gaano kita kamahal. Excited na akong ipaalam sa'yo ang matagal ko ng itinago.

Patawid na ako. Tatawid din sya. Ang kulit talaga. Siguro parehas lang talaga kaming hindi makapaghintay.

Konting hakbang na lang..

"Steph? STEPH!!"

Napabalikwas ako sa kama ko. Pawis na pawis kahit sobrang lakas ng air con. Si Steph.. Si Steph..

Wala akong nagawa.

Kasalanan ko ang lahat.

Sorry.

Sorry Steph.

CHAPTER 13 MOMENT OF TRUTH PT.1

NAMINE'S POV

"Bru! Omeged. Beat them all erkay? You can do it!"

"Witch, ako kahit yung white sand lang. Swak na!"

"Idiot!" sabay batok sa boyfriend nya.

"Aray naman Yanny, masakit!"

"As if you didn't know na bawal kumuha ng buhangin dun. Tch."

"Kaya namang lumusot ni Namine e. OH! OH! Tama na kurooot!"

Ano bang meron ngayon at may commotion saming tatlo? Ngayon kasi ang alis ko, I mean namin - ni Ate H, Kuya Tristan, Shekina at ng fresh from hell na si Benitez. Ugh! Papunta kaming Boracay. Remember the Regional Training Workshop for Student Writers? Yup, kami yung nanalo sa competition week before the Sem Break. In case you're wondering kung bakit sa Boracay ang punta namin, si Mayor kasi ang nag-insist nun. If I know, nagpapabango lang yun ng pangalan. Haaaaynaakooo mga pulitiko nga namaaaaan!!

ANYHOO!! Andito kami ngayon sa SB, yung malapit sa Subdivision namin. Nakipagkita muna ako sa mga BFFs ko bago umalis. Yesss. Ganto kami ka-sweet sa isa't isa. =))

"Maiba 'ko.." humigop muna si Yanna sa Strawberry Frappe nya, may pa-adjust adjust pa syang nalalaman sa glasses nya. "Bakit ba dito pa tayo sa SB? Eh ilang kembot na lang bahay mo na."

Muntikang lumabas sa ilong ko yung iniinom ko sa tanong ni Bru. Eww. How gross.

Of course, I have to lie. God. How I hate lying to my friends.

Me: Uhh. Di ba I told you guys na may housemate na 'ko?

Y: so? Bawal na kami pumunta ganun?

OMG OMG WHAT TO SAY? Mahirap i-convince tong si Yanna e! Huhuhu

teka, bakit nga ba hindi namin pinapaalam na magka-housemate kami? Wala naman kaming ginagawang masama a?!

C: Lalake ba yung Housemate mo??

Y: don't tell me naglilive in na kayo??!

Me: Whaaaaaat?? Of course not! Just want to treat you guys! Anoberr!

Y: You sure? *skeptic*

Me: Namaaaaaan! Pagbalik ko punta kayo dun.

Y: Deal. *smirks*

C: Uy. Si Edward yun ah?

Sht. Sht. Sht.

Triple shit.

Bakit andito tong chepar na to? Akala nya nakalimutan ko na yung kalokohan nya? HAH. In his effin' dream! Never will I forget that ASDFGHJKL spiel. Aaaarggghhh!!

Please, Cedric.. Don't call him over. Please.. Please.. Let him be. Don't. Don't. Don't ---

"EDWARD!"

Fck. You and your stupid mouth, Calma.

Y: Hi E! :))

kunwari may katext ako para hindi ko makita tong HMGJPAWGXPDGATGJMG na to!!

E: Hi! :))

C: Dre! *fist bump*

E: Musta? *fist bump*

Me: *busy*

C: Ayos lang. *sits down*

Y: Napadaan ka? Malapit ka lang ba dito?

E: Yep.

Y: Ooh. Where exactly?

Kamon bibi, kelangan bang inaalam? Huhuhu

E: *chuckles* Few blocks away from here.

C: Oh! Magkalapit lang pala kayo ni Witch e!

Me: Talaga? First time ko syang makita dito e.

E: Ako palagi kitang nakikita. :>

Y: I'm curious. Have you seen her with some.. Ye know? Guys? :))

E: Hmm. Actually..

Siniringan ko muna sya since he's already looking at me. Go on. Be a jerk today I swear, di ka makakaabot ng Boracay!

Tinawanan lang ako ng loko. Drat.

E: Sa clubhouse ko sya madalas makita.. Doing her daily jogging routine.

Oh God. Tanga talaga to. Ugh!

Y: Ha? Jogging?

C: Si Witch?

E: Yep. Why?

"HAHAHAHAHAHAHA!!!"

E: May... mali ba sa sinabi ko?

Nagkatinginan muna ang dalawang magjowa bago tumawa ulit.

"HAHAHAHAHAHAHA!!!"

Me: Oh shut the hell up, guys! Come on!

Y: *suppressing her laughter* W-wait. That's.. the funniest thing I've ever heard.

C: *biting his lips* Intense! Epic mo mag-joke E!!

E: Ha? Joke?

Y: Teka nga E, are you sure si Witch yun?

E: Onaman! Black racerback, black fitted jogging pants.. Earphones. Bilbil. Panget na muka.

Y&C: Man, that's a miracle.

E: Eh bakit?

Me: Guys, really. You don't have to tell ---

Y&C: Hindi nag-eexercise si Namine.

Y: Sit ups?

C: No. Jogging?

Y&C: DEFINITELY NOT.

E: Seriously?!

Me: Good Lord. *face palm*

---

"Seatbelt mo.." pagpapaalala ni Edward kay Namine pagkapasok nila sa kotse nito. Sina Yanna at Cedric na ang nag-insist n magsabay ang dalawa papuntang airport. Imbes na umangal, pumayag na rin si Namine. Libre pamasahe at less hassle din to no!!

Napa-psh na lang si Witch habang inaayos ang Seatbelt nya. She's struggling putting the seatbelt on when Edward did it for her.

Bzzt. Bzzt.

Edward started the engine. Mga 5 minutesna rin when they realized na kinakain sila ng katahimikan.

Awkwaaaaaard.

Naalala naman ni Namine yung nangyari a week ago. Yes, isang linggo nyang di pinansin si E dahil dun. 1 week and 6 days to be exact.

"...pwede mo akong gawing rebound."

KRUU KRUU KRUU

Ano daw? Rebound?

Halos mabilaukan si Witch sa narinig nya. Ay hindi, nabilaukan talaga sya. Rebound? Tengene nagpapatawa ba si Edward?

Naubos ni Namine ang isang bottled water. Teka, ba't parang uhaw na uhaw sya ngayon?

"What.. did you.. j-just.. said?"

"Sabi ko.. kung gusto mong makalimutan si Jepoy, pwede mo kong gawing rebound."

Craaap. She heard it right. Rebound daw. Si Edward at si Namine? She tried to picture them together..

Can be. Oh shut up Namine. No!

"Are you serious?" mahinang tanong nito. Base sa pagkakakilala ni Irad kay Namine, sisigaw to. Pagpapaluin sya. Pero eto si Witch, kalmado.

"Yep. Do I look like I'm joking here?"

"Look, E.." humingang malalim si Namine. "I know, magkasama tayo sa isang bahay. Medyo close na tayo. At di naman malayong magkagusto ka sa akin dahil umaapaw ako sa ganda. Masarap pa kong magluto na lalong nagpalakas ng appeal ko. Pero anober!? We're friends.. I.. I can't. I'm so--- hey? Are you okay?"

pagtatanong nya kay Edward nang mapansin nyang tumungo ito.

"I-ird. No offense ha? Pero di kita type."

Hahawakan nya sana sa likod ang lalake makaraang mapansin nyang nanginginig ito nang..

"HAHAHAHAHAHAHA!! "

---

E: *laughing so hard* HAHAHA SYET NAMINE GET OVER IT. Grabe to. HAHAHAHA

N: PAKSHET KA TALAGA! HOW *hampas* DARE *hampas* YOU MAKE FUN OF ME??! *hampaaas*

E: ARAAAY! Pag tayo naaksidente!

N: Pag tayo naaksidente dahil yun sa katarantaduhan mo! AARRGGHH!!

E: Hahaha Feel na feel mo kasi eh! *coughs* Look E, I know magkasama tayo sa isang bahay at mejo close na tayo...

N: STOP MOCKING ME!!!

E: Suus. If I know.. Kinabahan ka lang :>

Irap na lang ang iginanti nya kay E. Sumandal sya sa upuan at pinikit ang mata. Dahil sa totoo lang, kinabahan talaga sya ng sobra nung mga panahon na yun.

And the mere fact na kinabahan sya..

Mas lalo syang dapat makaramdam ng kaba.

CHAPTER 14 MOMENT OF TRUTH PT. 2

NAMINE'S POV

Kyaaaaah!! Omeged. Boracay is Love!! Ang ganda ditoo!! And the view? Ugh. When I say the view, I mean yung mas mainit pa sa araw na mga lalakeng naka-topless!!! WOHOO!!! HAHAHA SYET. Did I sound like a pervert? Come on, guys. Kung kayo ang nandito, magniningning din ang mga mata nyo. Ay no, luluwa would be the right term. Nyahahahaha

"Guys! Punta na tayo sa quarters natin!" si Ate H naka short shorts at plain white tee.

"Witwiiiw! Daming chicks, Mamehn!!" sabi ni Kuya Tristan na parang nag-victory dance pa. Mga lalake talaga. Hahaha AMP!

"Sa'n po ba yung kwarto natin, Ate N?" Shekinah on her most pa-cute tone. Ewan ko ba, parang naiirita ko sa kanya. Ang bad ko ba? Huhuhu

"Uhh.. I don't know eh. Sundan na lang natin sila."

"Okay!"

Whatever!!

"Grabe. Pati ba naman bata, Namine?" Muntik ko nang makalimutan na kasama tong chepar na to. I just rolled my eyes on him. Excited na ko pumuntang quarter para makapagpalit at mamasyal! We have all day to explore the beach. Since bukas pa naman yung GA eh. Kaya lang tong bwisit na trolley bag ko, ang hirap hilahin. Trolley na nga e! Kaines!!

"Tsk. Akin na nga yan." Psh. Gentleman, my ass. Isang napakaling backpack lang ang dala nya. Muka syang mamumundok dahil dun. Hahahaha Panget mo, Edward. Lels.

"Ok, so since sa iisang kwarto lang tayo, at.. isang king sized bed na.. uhm.. ano ba to?" chineck ni Kuya Tristan yung kama. Hinila nya yung parang cabinet na nasa ilalim nito, turns out, kama din pala yun. "Great. Ganto na lang, yung mga babae, sa kama. E..you take the spare bed. Ako na lang sa couch. Ok ba?"

"OKAY SA ORAAYT!" Sigaw naming lahat. Di naman kami excitd lumabas, no? Hahaha

EDWARD'S POV

Excited na excited lumabas yung apat para mamasyal. Ako eto, shower muna. Mainit e!

Nasa loob pa din ako ng shower room. Tapos na ko maligo, nagsasalamin lang ako at pinag-iisipan kung pano ko ba itatago kagwapuhan ko. Hahaha joke laaang!

Habang pinagmamasdan ko ang sarili ko sa salamin, may bigla na lang akong naisip..

Sana.. Sana maging gwapo ako kahit minsan lang. Hirap kasi pag araw-araw eh :// Hahaha tang ina kapal ko naman!

Lalabas na sana ako nang mapansin ko yung videocam ni Namine. Bat nandito to? Hindi nga mawala to sa tabi nya eh. Tanga talaga yun. Sa dinami-dami ng maiiwan, eto pa! Ewan ko kung anong ginagawa nya dito pero malaking tulong daw to para makapagsulat sya. Daming arte!

Kinuha ko yung videocam. Ibabato ko to sa kanya pag hinanap nya.

Bubuksan ko sana yung video cam para makita kung bang nirerecord nya dun. Baka kasi may video akong naliligo dito e. Mehehehe

"WAAAAAHHHH!!"

"God dammit, Namine! ANO BA?!"

muntik ko pang mabitawan yung videocam nya dahil sa pagsigaw nya. Eskandalosa talaga bunganga neto kahit kelan eh.

Sinara nya yung pinto at agad tumakbo papunta sa akin.

"Akinayan!!"

"Ba't kelangang naka-lock yung pinto?" pang-aasar ko.

"AKIN NA YAN!"

"Tinitingnan ko lang naman mga videos mo. Baka kasi may video ako dito habang naliligo -- A-ARAY!!"

"KAPAL TALAGA NG APOG MO! Kapal! Kapal!!"

"Aray, Namine! Ano ba?!"

pinagpapalo nya ko para makuha yung videocam nya. HAH. Asa ka pa, Pads. Mas matangkad ako sa'yo. Plus nakaangat pa yung kamay ko. Osige, kunin mo. KUNG ABOT MO. Hahaha. Pero pucha! Masakit manghampas to e. Napapaatras ako para iwasan sya. Wala pa naman akong shirt kaya mas masakit. TEKA TEKA TEKA!! Oo nga, di pa ko bihis!!

"ARAY!!" sigaw naming dalawa. Nagkauntugan yung mga noo namin nang malaglag ako sa kama.

Nagkatitigan kaming dalawa. I can tell na parehas kaming in shock. Namimilog pa yung mga mata nya. I can feel her --- Pucha! Shut up brain!

"Namine.. Lalake ako.."

"A-alam ko, tanga."

"I have urges, you know."

"W-what?"

tiningnan ko sya ng nakakaloko.

"Ba-bakit mo ko tinitingnan ng ganyan?"

"Wala ka bang balak umalis sa ibabaw ko ha?"

Dun nya lang na-realize na nakapatong sya sa akin. She flushed. Hahaha. Tumayo sya at hinablot yung videocam nya sa akin. At syempre, Namine is Namine. So ang ginawa nya...

"TANG INA MO BENITEZ!!" sabay bagsak ng pinto.

Ako naman naiwang tumatawa ng malakas. Napatigil ako nang maramdaman kong ang bilis ng tibok ng puso ko.

Parang sampung kabayong tumatakbo.

Tucha, hiningal ako dun a. Phew!

HANNA'S POV

Tama ba tong nakikita ko? May POV ako! HAHAHA OH SHT. Dapat finesse. I'm the ate here. Hihihi

We're currently having our lunch here. Kaming lima, tatlo actually. Si Namine kasi umakyat, may nakalimutan daw sya. Si Edward, baka nagpipicture kung saan. Adik yun sa photo ops e! Yung adviser namin pati si Squiddy, as what Namine always call him, nasa kabilang table. We're savouring the mouthwatering cuisines nang dumating si Namine.

"Oh? What happened to you?" tanong ni Tristan. Nakabusangot na naman kasi sya. Talaga to, kagandang babae parating lukot ang muka!

"Hindi mo ba nakita hinahanap mo?" pagtatanong ko.

"Na..nakita po, Ate."

"Ate N, you're shaking."

"Gutom lang! Tara, let's eat. Hehehe"

"You sure, you're okay, Namine? May masakit ba sa'yo? Gamot?" pag-aalala ni Tristan. Wow! Kuyang kuya ha!

"Sinong may sakit?" pag-entra ni Edward. Bah, kagwapo talaga neto. Kung di lang ako ahead ng isang taon e. Hahaha. Chos!

Bigla namang nabitawan ni Namine ang tinidor na hawak nya.

"Si Ate N, Kuya E.. She's not okay e. She's shaking."

Kumunot ang noo ni Edward. Agad naman nyang sinapo ang noo ni Namine. Ehem. Nagkatinginan na lang kami ni Tristan.

"I'M OKAY, ANO BA?" Natawa na lang kami sa pagtataray ni Namine kay E.

"Ate N nagba-blush ka!"

"I..I'M NOT!" Sabay subo ng napakadaming pagkain sa bibig. Haha. Si Namine talaga, pag nagsisinungaling, pinapasukan ng sangkatutak na pagkain ang bibig. ALAM NA! :>>>

CHAPTER 15 MOMENT OF TRUTH PT.3

NAMINES POV

One hour break! Go back to your respective groups after. You may go.

KYAAAAAAAAH!! Unat-unat. Sa wakas, after five long hours of sitting, nakatayo rin ako. Oh em. Sakit sa pwet! Huhuhu my precious butt :/ Meron ba? HAHAHA syempre naman guys no! amp kayo for thinking na wala. Lels. XD

Tara, kain tayo.

Geez. Here he comes again. Hindi ko na nga sya ka-grupo pero nakasunod pa din sya sa akin. Nakasunod nga ba? Whatever! Basta kung nasan ako nandun din sya. What a life! Pwede bang tantanan mo muna ako ngayon Edward? Manawa ka naman sa kagandahan ko, please lang! ugh. Im a girl with a mission, operation iwas Edward. Chos!

Actually, weird ang inaakto ko netong mga nakaraang araw. I dunno :/ Wala naman akong pakialam sa mga taong nakapaligid sa akin eh. I was never insecure nor intimidated, but lately, Im feeling uncomfortable. Nagsimula to nung sa soccer field eh! Bwisit na Edward! KAINES!!

Huy, Pads! syempre, being as persistent as ever, hindi ako tatantanan nito. Err. So much for m aking iwas!

ANOBERR?!

Tapos tinawanan na naman nya ako. ANO BANG PROBLEMA NETO HA?! Lahat ba ng sasabihin ko tatawanan nyaaaaaa?!

Lumapit sya sa akin. I took a step backwards. Tinawanan na naman nya ako. =____= Get over it, Namine! HAHAHAHA Grabe to! pagpapatungkol nya sa nangyari dun sa videocam chepar namin. AAAARRRGGHHH!! Naalala ko na naman! ^%^*(&*(&^%$$%*&()!!!!

Lumapit na naman sya sa akin and he grabbed for my wrist. NAPAPADALAS NA TO HA?!

Lets go. Hinihintay na tayo nila Ate H.

Tinanggal ko yung kamay ko mula sa pagkakahawak nya. IIm not coming with you. Sasabay ako sa mga ka -team ko eh. Alam mo na.. I dont believe you. Ikaw? Friendly? Psh. Lets go.

I just rolled my eyes on him. Nagiging hobby ko na ang pag-irap sa kanya ngayon. Buti na lang nakita ko yung kateam ko at tinawag sya. YES!! Makakatakas na din!

ARVIN!!!! sigaw ko. Napatigil naman si Aso. HEYYY!! ARVIN!!! omeged. Lumingon ka, please? Please naman. Parang awa mo na. lumingon ka. Lingon. Lingon. Lingoooooooooon!!!

Kilala mo ba talaga yun?

Of course! Tatawagin ko ba kung hindi? ARVIN!!!

Hahaha! Eh mukang di ka naman nya naririnig e. or hindi naman talaga Arvin ang pangalan nya.

Hes Arvin. 19. Literary Head and Feature Editor.

Ohhhh. So you already checked him out? Tsk. Tsk. Tara na. sumama ka na sa akin.

And before I can say a word, hes already dragging me. Hindi na lang ako pumalag. Nawawalan na ko ng karapatang ipaglaban ang sarili ko. =______= huhuhu

---------------CAMP NIGHT Eto ang pinaka-ayaw na activity ni Namine. She hates socializing. She would rather confine herself in her room, listen to music, read good books and write what her heart bleeds. Whoaaa, Namine. You look.. stunning. K-kuya Tristan naman. Nahihiyang sabi pa nito. Nako, N. Tristans right. Ang ganda mo. Nakangiting sabi ni Hanna. Salamat. Pero parang may kulang eh. Mukang may hinihintay pa si Namine. May hinihintay syang marinig. Si Edward ba hinahanap mo? H-ha? Hindi po Ate H. Dont worry, Namine. May kausap lang sa telepono. Kayo talaga. Lakas nyo maka-issue eh! Haha. Lets go. Isa rin to sa mga dahilan kung bakit ayaw nyang mag-participate sa ganitong mga okasyon. Ayaw nyang tinigtingnan sya ng mga tao. Ayaw nya sa atensyon. Ayaw nyang tila bang iniestima ang buong pagkatao nya. Simple lang naman ang suot nya. Pero nga naman, wala sa damit yan, nasa nagdadala >:D<

Sabay silang tatlo nila Hanna at Tristan pumunta ng Camp Night, kung nasaan si Edward at Shekina, hindi nya alam. HAH. Pakialam nya ba? The moment they reached the venue, Namines eyes immediately landed on Edward. Ayan na naman sya sa usual na suot nito. White V-neck shirt and shorts lang. Syempre, hindi mawawala ang SLR na nakasabit sa leeg nito. Napansin nya ding nasa tabi ni Edward si Shekina. ABA? Bakit kailangang nakahawak sya sa braso ni E, HAH?! AT NAGTATAWANAN PA SILA?! Oooh. Someones jealous. At wala sa atin yun, Tristan. Riiiight?

Riiiight. He winked back. Natawa pa si Witch ng bahagya. Geez. Im not. Kayo talaga. Dont deny it, N. Yung noo mo, automatic na kumunot nung makita mo sila.. Automatic? At bakit naman umaakto sya ng ganoon nang hindi nya nalalaman? The event went like a blur. She find it very boring kaya umalis na lang siya. Pumunta sya sa parteng walang masyadong tao. She sat on the big rocks by the seaside. Nilabas nya ang video cam nya at pinanuod ang ilang mga bagay na nai-record nya. Maski sya ay nagtataka kung bakit halos buong files ng video cam nya ay yun lang ang laman. Nawiwirduhan talaga sya sa sarili nya. Pero hindi na nya pinagaksayahan pang isipin kung bakit. Ang mahalaga, dahil doon, nakakapagsulat sya, makakapagsulat na sya. May naisip na syang magandang topic para sa article nya. Bat andito ka? umupo sya sa tabi ng dalaga. Nag -eemote ka na naman! Tsss. Kanina ang peaceful dito. Tapos ngayon nangugulo ka na naman. Sorry.. Nabigla naman sya sa sinabi ng binata. Parang na-guilty naman sya bigla. Siguro.. ang tingin mo sa akin ngayon e bwisit sa buhay mo.. I-Irad.. Hindi ganoon ---- Kinunan nya muna ng picture ang tahimik na karagatan. Sorry. WAAAA! Wala ka namang kasalanan so stop saying sorry! Kaines. Rrr! E: *chuckles* See? Naiinis ka na. Thats why Im saying sorry. N: TSK! Ewan ko sayo. Ginugulo mo kasi ang isip ko. E: Oh bakit? Wala naman akong ginagawa. N: MERON! E: Fine. Im being a pest to you this past few weeks. N: Buti alam mo. E: Alam mo, ang weird man pakinggan pero.. you kinda put me at ease. N: H-Ha?

E: You kinda put me at ease, pag inaasar kita. N: *taas kilay* WHAT THE HECK IS THAT?!! Nilingon naman sya ni Edward. Tiningnan sya nito. N: May.. May problema ka ba? Hoy. Pero hindi umimik si Edward. Ibinaling nya lang ulit ang tingin sa dagat. Medyo nalungkot naman si N para kay E. Halata namang may problema ito. Pero bakita ayaw nyang sabihin sa kanya? Hindi ba sya makakatulong? Hindi ba sya pinagkakatiwalaan nito? Geez. N: Youve seen me at my worst. At kung may problema ka, dont hesitate to tell me. Anober?! Parang.. para namang.. iba ka pa. Mag-housemates kaya tayo. at hoy! Di ako tsismosa no. walang akong pagsasabihan. E: *laughing* N: Aba. Bwiset ka talaga. Nagawa mo pa kong tawanan! Minsan lang ako maging seryoso no! Bahala ka na nga dyan! Tatayo n asana sya nang.. E: Dito ka lang. Para naman syang asong sumunod sa amo. Gusto nya sanang sumagot ng arf! Arf! pero umupo na lang sya. Maingay si Namine. Parang lagging aburido sa buhay ang mukha. Pero sa kaingayan at kaguluhang iyon nakakaramdam ng kapayapaan si Edward. Nkakalimot sya ng sandali sa mga bagay na nagpapagulo sa isip nya. Gusto nyang sabihin kay Namine ang lahat. Gusto nyang ibuhos ang lungkot at galit nya. Dito ka lang.. tumungo ito sa balikat ni Namine. Hawak -hawak nya ang kanang kamay nito. Pwede bang ganito muna tayo? Kahit sandali lang. Hindi na nagsalita pa si Witch. Hinayaan nya lang ang Kartero sa gusto nito. Ipinikit ni Edward ang mga mata nya. Ang hampas ng alon sa malalaking bato. Ang ingay galing sa mga tao at musika sa di kalayuan. Ang tibok ng puso ni Namine. Yun lang naririnig nya. Yun lang ang nagpapakalma sa kanya. Si Steph.. Tila napatid naman sandali ang paghinga ni Namine. Heto na. Magkukwento na si Edward. Matagal na rin naman nyang gustong malaman ang tungkol sa babaeng nasa picture. Si Steph. Wala mang sabihin si E, alam ni Witch na sobrang halaga nito para kay Irad. dahil sa akin.. pagpapatuloy nito, nakasandal pa rin ang ulo nya sa balikat ng kausap. she got hit by the car. Ang.. ang kulit nya naman kasi. Sabi ko, ako na lang ang tatawid eh. May sasabihin daw sya sa akin. Ako din. May sasabihin sa kanya. After 4 years, napagdesisyunan kong ipagtapat sa kanya kung anong nararamdaman ko. Gusto kong sabihin sa kanya kung gaano ko sya kamahal. Na mahal ko sya higit pa sa kaibigan.

Unti-unting nararamdaman ni Namine ang pagbasa ng balikat nya. Umiiyak si Edward. Hindi sya nagsalita. Niyakap nya lang ito. Mahigpit. ..Alam mo ba kung gaano ako kasaya nung mga panahon na yun? May gusto daw syang sabihin sa akin. A -alam kong excited din sya. Pero mas sabik akong malaman yung sasabihin nya. Masaya ko Namine. Masayang-masaya ako noon. Sa wakas.. mahal nya rin ako.. Humigpit ang yakap ni Edward kay Namine. Sobrang higpit na para bang madudurog ang mga buto ng dalaga. ..p pero hindi. Hindi pala. W -what do you mean? Edward chuckled. A bitter one. Kumalas sya sa pagkakayakap at muling umupo sa batuhan. Akala ko, I love you ang maririnig ko sa kanya ng araw na yon. Pero buti na lang hindi ko nasabi sa kanya. Kasi mababasted lang din pala ako. Ibig mong sabihin?.. May boyfriend sya. Noong araw nay un, sinagot nya. Nakipagkita pala sya sa akin para sabihin yon. Nakakatawa siguro kung nagtapat ako sa kanya nung araw na yun. Paano mo nalaman..na Na may boyfriend sya? Oo.. Sa ospital. Nung isinugod ko sya sa ospital. Dumating yung lalake. Si.. si Steph.. hindi na nituloy ni Namine ang gusto nyang itanong. Umiling lang si Edward. Humiga sa batuhan. Tinitingnan nya lang ang lalake na palaging nang-iinis sa kanya.. ang lalakeng nagpapagulo sa isip nya. Tinanggal ni E ang brasong itinatakip nya sa mukha nya upang itago ang mga luhang pilit kumakawala. Umupo syang muli at tiningnan si Namine sa mga mata nito. Isang malalim na tingin. tingin na hiniling ni Namine na hindi na sana nya nakita pa. Thank you.. --But I never knew I love him till the day he laid his eyes on me.

CHAPTER 16 COMFORTer

NAMINES POV

Tapos ayun! Muntanga si Jepoy. Takbo sya ng takbo hila -hila yung trolly bag nya, hindi nya alam yung trolly na lang yung dala nya, wala na yung mismong bag! HAHAHAHA

HAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!

Hoy. Ang OA mo tumawa, Pads. Di naman masyadong nakakatawa yung kwento ko eh.

Hindi nga, pero yung itsura ng muka nya pag tumatawa, nakakatawa eh! :D

HAHAHA Yung reaksyon mo kasi. Saka.. saka naalala ko na naman yung.. HAHAHA!!

Ano yun?

Yung lumabas yung sipon mo nung nagrereport ka. HAHAHA

Watuwatu ka naman?

Eh kasi iniimagine ko nga lang, nakakatawa na. Paano pa kaya kung nakita ko talaga? YUCK!! HAHAHA Ang sarap i-headline!

Psh. Tumigil ka nga. Dapat di ko na lang kinuwento sayo eh. Saka, grade 5 pa ko nun no! -______-

Benitez, from uhugin to.. uhh? Ano ba?

See? Di ka talaga pang-news writing!

TSE--- ATCHOOOO!! *sniff*

Sht. Punyemas. -______-

HAHAHAHAHAHAHAHAHA!!!! Shit, Namine. Ano yan? Uhog bay an? HAHAHAHA YAAAAAAK!!

Eh kung pinapahid ko kaya sayo to?!!

H-Hoy! Wag ka nga! Ang gross mo.

Tawa-tawa pa eh.

Hmm. Coffee?

Ha?

Sabi ko baka gusto mo ng kape. Di kasi obvious na nilalamig ka dyan.

Hindi nga obvious na nilalamig ako. Nakabalot na kami ng comforter pero giniginaw pa din ako. Nandito kasi kami nakatambay sa verranda ng quarters namin. Tulog na yung tatlo, since hindi kami makatulog, eto.. tambay mode.

Yeah. Please and.. thank you. *sniff*

Dyan ka lang.

Opo, dito lang ako. Arf! Arf!

Nakalabas na sya pero hindi ko pa rin inaalis yung tingin ko sa pintuan. Okaaaaaay. Hindi pa rin ako maka-move on sa nangyari kanina. Did he just cried? In front of me? I mean, on my shoulders? Sheeez. Ang bigat pala ng dinadala ng mokong na yun. Kaya kanina naisip ko na.. okay lang. Okay lang kung aasarin o bubwisitin nya ako araw -araw kung makakatulong naman yun sa paggaan ng pakiramdam nya.

Okaaaaay Namine. Kelan ka pa naging after sa kaligayahan ni Irad, aber?

Pero.. si Steph kaya? Is she. Dead?

OH MY GOD WHAT WERE YOU THINKING?!

Shems. Erase. Erase.

Pero I just cant shrug the idea off my head. Ano na nga? Wala namang nasabi si Irad saka, itatanong ko pa lang kanina pero umiling lang sya. Anong meaning nun? Prrrrrt. :3

Baka naman alam ni Gege! Sa kanya ko na lang itatanong! Tama! *u*

Haaaays.

Ano ba, Namine? Ano ba si Edward para sayo?

Kaibigan?

Kaibigan.

Mahal mo ba siya, Namine?

Mahal?

No. cant be. Love is such a strong word.

Gusto mo ba siya, Namine?

Gusto?

E-ewan ko. Hindi ko alam.

Crush mo ba siya, Namine?

Crush?

Kung hindi ko siya mahal at kung hindi ko sya gusto baka nga.. baka nga ka -kra-- *couhgs* aaaash ko si Irad.

Tama. Yun lang yun!

Then bigla ko na lang narinig na tumatawa ng mahina si Irad. I immediately look at him. At ayun si Kuya, nakasandal malapit sa pinto, dala-dala yung kape naming dalawa.

Me: Ano na namang tinatawa-tawa mo dyan?

E: Nakakatuwa ka talaga panuorin, alam mo yun?

Teka bakit parang umiinit ang pisngi ko, ha?

Me: E-ewan ko sayo!!

E: *tumabi sa akin* Oh. Kape mo. Bayad ko yan sayo.

Me: Bayad?

E: Basta! Alam mo nay un! :> Made with love yan!

Bigla ko namang naibuga yung iniinom ko. Pucha. Made with.. ano daw? Love? HA? Bakit? Bakit ano yun?!!!!

E: Hindi ba masarap? :(

Talagang naka-sad face pa siya ha? Hehehe ang cute :3

Me: Masarap nama--- Hoy! Anong ginagawa mo?

E: Malamig eh. :3

Me: Naka-jacket ka naman ah? U-umalis ka nga dyan!

Bwisit! Bakit ba kelangang tumabi pa sa akin? Huhu. Nilapag ko yung kape saka pinagtutulak palayo tong chepar na to.

Me: Wag ka nga, Iraaaaad! ALIS DYAN!

E: Bat ang damot mo? Hindi lang naman ikaw nilalamig no! *siksik*

Me: *tulak* Kung gusto mo kumuha ka ng sarili mong comforter sa loob!!

E: AYOKO NGA! *siksik sa akin*Tatayo pa ko. Saka bakit pa?

Me: Anong bakit pa? PARA MAY SARILI KA, AKIN TO! *tulaaaaaaaak*

E: Tungek. *binatukan ako* Bakit pa ko kukuha eh may comforter na ko dito? :>

Me: AKIN NGA, TO!

E: Pabo. Ikaw. (Pabo = Stupid)

Me: HAAA?!

E: Ikaw, comforter ko. :>>

Shit. Shit. Wag kang magba-blush, N. Inaasar ka lang nya.

Sht. Sht. Wag kang kikiligin.

EMERGEEED CANT HELP IT!!! >////<

Me: Ulul!

E: *laughs* Tsk. Tsk. Nagmumura ka na naman. Aaaaah. See? *sumandal sa akin*

Anober, Benitez? Nakakainis ka naman eh! UGH!

Me: A-anong see?

E: This feels warm. Mas effective talaga ang body heat kesa sa kahit na anong tela.

Kdot.

Mas warm nga.

Effective ang body heat.

Okay.

ASDSAHFDASHGFRIJGSFLBMKLSFSDAJ!!!!

EDWARDS POV

Para akong lumulutang. Biglang gumaan yung pakiramdam ko after kong mailabas kay Namine yung mga ASDFGHJKL na baggage dito sa loob ko. :)))))))

After kasi ng phone call kanina ang bigat na naman. Tumawag na naman si Austin. AAAAARGHH!

Damn it. Enough of that, Benitez. Dalhin mo na lang yang kape bago pa lumamig yan!

Papasok na sana ako sa verranda. Uhh. Papasok sa verranda? Nasa labas ang verranda. Ok. Palabas na sana ako ng verranda nang makita ko ang ginagawa ni Namine.

Teka, ano nga bang ginagawa nya in the first place? Haha. Ang kulit talaga panuorin netong babaeng to. Para syang nag-he-head bang dahil sa pag-iling nya. lakas ng sapak sa mundo eh! Buang-buang talaga tong babaeng to.

After ko sya makumbinsi sa bodyheat-bodyheat comforter tawa na lang kami ng tawa. Grabe. Parang walang 7AM na GA bukas eh no? Last day namin dito sa Boracay bukas. So ayun nga, hindi maubos-ubos ang laughing gas namin. Sakit sa tyan kasama nitong si Pads eh!

Ako: HAHAHAHAHA, di ba Pads? Nakakatawa yun. Ano sa tingin mo, ha?

Pads: .....

Ako: -________-

Bastos talaga kausap to eh! Tulugan daw ba ako? TSK!

Well, pagod na siguro sya. Anong oras na ba? Quarter to 4 na pala.-______-

Makatulog na nga rin para poging pogi ako bukas!

Teka, gigisingin ko pa ba to si Pads? Nako nako nako. Wag na.

Tumayo na ako para pumasok sa kwarto pero ayaw naman humakbang ng isang paa ko papasok. =____=

Nilingon ko ulit si Namine.

Maiiwan ko ba siya dyan?

-_________-

AISH!! Di ko napansin na naglalakad na pala ako pabalik sa kanya.

Okay. Inayos ko sya ng higa. Aba. Ilang comforter ba ang hiningi nito kanina? Mga apat yata yung hinihigaan nya. _____- Kinuha ko yung dalawa pa at nilatag katabi nya. ABA syempre! Para may mahigaan din ako no!

Bumalik ako saglit sa loob para kunin yung malaking comforter ko sa loob. Yosh! Ayos na!

Ahh. Parang ang dami kong pagod ngayong araw ah? Ang sarap humiga!

Tingnan mo to si Pads, ang bait tingnan pag tulog pero wag ka! Pag gising yan, ang ingay ingay ingaaaaaaaay nyaaaan!!

Napangiti ako.

"Salamat ulit, Namine. Thank you."

I planted a soft kiss on her forehead before closing my eyes and fall into a deep slumber.

SHEKINAH'S POV

Kyaaaaah! Goodmorning Sunshine!! Eeek. Sakit ng katawan ko. >///<

Eh? Asan na yung mga katabi ko dito? Bakit wala si Ate N at Ate H?

Sinilip ko yung couch at wala na pala si Kuya Tristan.

*kusot kusot mata*

Tumayo ako nang makita ko sina Ate H na nakatayo sa may bukana ng pintuan sa verranda. Anong oras na ba? 5;45 AM pa lang! Ang aga naman nilang maligo at magbihis!

"Goodmorning, Ate H! ANo pong meron?"

Kuya T: Sssshhh.

Me: Bakit po?

Ate H: Hush hush, baby. Baka magising yung dalawa. Hihihi

Eh? dalawa? Sinilip ko naman yung tinitingnan nila at OMG!!!! WHAT'S THIS?????

Bakit dito sila natulog at BAKIT SILA MAGKATABI??

TO MAKE MATTER WORSE, BAKIT NAKAYAKAP SI KUYA E KAY ATE N???

NOOOOOO >/////<

KT: H! Kunin mo yung DSLR ni E, dali!!

AH: Oooh. I like what you're thinking!! Wait!

Kumaripas naman ng takbo si Ate H sa loob at kinuha yung camera ni Kuya E.

AH: Here! Gandahan mo yung shot, ha!

KT: Naman! *click* They look cute. :>>>

AH: Sinabi mo pa! =)))))

What's cute in there? Graaabe. =_____=

Me: Uhhh. Hindi po ba natin sila gigisingin?

KT&AH: SSSSHHHH!!

Fine! Buong araw namin silang titigan dito hanggang sa magising sila. UGH!

Nakita kong mas yumakap pa si Ate N kay Kuya E. Her hands are on his bewang na kayaaaa! Malamig ba? MAINIT NA NO!!!

"Hmmmm.."

Tulog ba talaga sya o nagtutulug-tulogan? Like really Ate N?

Yung dalawa naman dito, kinikilig. Heck. Kaines!

OMO. Gising na pala si Kuya E eh! Pinagmamasdan nya lang si Ate N. Bat di nya pa kaya gisingin, di ba? Like hello? May GA kami ng 7AM!!

Napaangat ng kaunti yung ulo ni Ate N na para bang sinisilip nya kung sino yung yakap-yakaop nya. Nakadilat yung isang mata nya. Mukang gising na sya. FINALLYY!!!

"Goodmorning, Pads.." bati ni Kuya E kay Ate N. Pads? Ano yun? Pet name?! SES!

Namilog pa ng kaunti yung mata nya bago sya sumigaw.

"WAAAAAAAAAAAAHH!!!"

EEEEEKKK!! Sakit sa tenga! Kunwari nagulat pa sya. IF I KNOW!!!!!

PSSSSHT MAKALIGO NA NGA LANG!!!

CHAPTER 17 WHEN IT RAINS

December 01 3PM Soccer Field

YANNA'S POV

Nakauwi na sila Nammy Bru galing Boracay kagabi. So ngayon, aside sa may class kami, pasok lang ng maaga. Wala lang. Bonding time! Na-miss namin si Namine e! :)))

Ako pa lang ang nandito ngayon. What to expect? Ako ang most punctual creature ever created. :3

Automatic naman akong napalingon sa naglalakad na lalaki palapit sa akin. Ba't ang gwapo neto? May windy effect pa na lalong nagpa-gwapo sa kanya. Emerged! >////< Parang slowmo ang lahat. Hihi. Ooooh. Dala nya ang gitara nya ngayon. Wow ha! Ang pogi talaga ng boyfriend kooooo. Kyaaaaaa *u*

Huminto siya sa paglalakad at ngumiti ng nakakaloko. Ano na naman bang drama neto? Umiiling-iling pa siya.

"Tsk. Tsk. Hindi ka man lang ba marunong magtago ng nararamdaman mo?"

I raised my right eyebrow. "What?"

"Ang layo-layo ko pa kitang-kita na sa mukha mo na kinikilig ka. In-love na in-love ka sa akin ha?" He said wearing that teasing smile. That made him look more handsome. Ohyeaaaah!

"Ano bang sinasabi mo dyan, Cedric? You and your wild imaginations."

"Suuus." Umupo na siya sa tabi ko. Finally! "Hindi masamang umamin, Yanny." sabay halik sa kaliwang pisngi ko. :)))

"I just love watching your every move, babe." ako naman humalik sa pisngi niya ngayon. Hihihi. So good to be in love. ( )

"Wala pa rin si Witch? Tagal naman nang white sand ko!"

"So yung white sand talaga ang hinihintay mo at hindi sa Bru?" -____-"

"Biro lang. Eto naman!"

"Teka.. ba't dala mo yang gitara mo?"

"Ah. This?" hinawakan nya yung gitara niya at nag-strum ng kaunti. "May haharanahin kasi ako mamaya."

"Eww. Naaawa ako kung sino man yun. Kawawa ang eardrums niya."

Nag-pout siya. Kyaaaa. Why so cute? (*^^*)

Then he suddenly laughed.

"What's funny?" (_

"Kasi.." hinawi niya ng kaunti yung bangs ko. "Parang may nakalagay sa noo mo na 'Patay na Patay ako kay Cedric Emerson Calma'." Nag-smirk pa ang loko.

"Good thing na nababasa mo yun. I customized it para ikaw lang ang makakita." (--/)

"Ang korni mo, babe."

I just rolled my eyes. Whatever! (_ )

"Ayan na si Witch."

As usual. Ang bagal niya maglakad. -_____-

Parang gumanda si Nammy ah? Or hindi ko lang siya nakita ng one week? Hahaha baka nga dahil lang dun! :D

Hmm. Something's weird. :3

"Hey, guys!" Bati niya with full of energy "Gosh! Na-miss ko kayo!"

Tumayo ako para yakapin siya. "Na-miss din kita Nammy!" ( o)(- )v

"Witch, white sand ko?"

"Oh." sabay bato ng C2 bottle na may kaunting white sand. Like really, Nammy? Bote talaga ng C2?

Amused na amused naman to si Cedric!

"Hanep! White sand talaga! Wohooo!" (*') sigaw nya na mejo sumasayaw-sayaw pa.

"Nyeta ka eh no? Yang buhangin talaga una mong naalala!"

"Pwede ba, witch. Hindi ako si Ge kaya wag mo kong artehan!" pang-aasar ni Babe kay Bru.

"Tss. Sira!"

Oooooh. Yun lang sinabi niya? Di nga?

"Anong mukha yan?" tanong niya sa amin ni Cedric. Stunned kami after hearing her response eh.

"Anong nangyari sa'yo sa Boracay, witch?"

"Onga, Bru. What happens in Boracay stays in Boracay pero sa'yo? 'My feelings for Gerald Santiago vanished in Boracay' ang peg?"

"Ang corny mo, Bru!"

"Di nga? Walang twinkling eye at ngiting aso man lang dyan? Si Ge yun, Nammy! Si Ge!!"

Umupo siya sa damuhan. "Para kayong tanga. Hindi ko alam ang sinasabi nyo."

Nagkatinginan kami ni Cedric. AHHHH. GOT IT.

"UY! SI GE PAPALAPIT DITO!!" sabay naming sigaw at turo sa di kalayuan. Si Namine naman tumingin lang pero hindi sya mukang expectant. Hindi effective yung ginawa namin. -______-

"Like really, bebes? What are you expecting me to do? Haha. Funny."

Nagtinginan naman kami ni Babe, ULIT. Karaniwan kasi, pag binabanggit namin si Ge, yung mata niya parang sinabuyan ng glitters tapos kasunod nun ang pag-ngiti nya ng abot tenga at paghawi ng buhok sabay sabing.. "Anoberrrrrrrrrrrrrrr!" In Namine's leetspeak Anoberrrrrrrrr, oo yung madaming R sa pronounciation, is equals to "Kinikilig ako syet wag kang ganyan!"

Hmmm. I knew it. Something's new kay Bru. Iba ang aura niya pagdating pa lang kanina.

"Ano ba? Wag nyo nga akong tingnan ng ganyan mga bebe!"

"Well.. kung yan ang gusto mo witch." KFINE. Eto naman gusto namin in the first place eh, ang maka-move on na siya kay Ge.

Cedric started to strum. May pakindat-kindat pa siyang nalalaman sa akin. Shems. I'm gonna melt here! (-^^-) Ang bilis ng transition eh no? from Nammy to my Kilig moment? Haha

"Uhh. Teka, ok lang ba sa'yo witch na kumanta ako dito?" wga na kayong magtaka kung bakit nagpapaalam pa si Cedric kay Nammy. Simula kasi ng nag-break sila ni Ge, ayaw na ayaw ni Namine makakita ng sweet couple. Founder sya ng bitter.com.

Tumawa muna si Bru bago sumagot. "WTH, Calma! Bakit kailangan pang magpaalam sa akin? HAHA. Go on. Wag mo nang bitinin pa si Bru."

And for the second time nagtinginan kami ni Ced! Kibit-balikat na lang kami. Good thing naman yun di ba? Yung hindi na siya bitter. So yeah, whatever!

"A beautiful song for my beautiful future."

Kelangang may intro talagang ganon? -_____-

Ok. KINIKILIG TALAGA AKO. AKO NA MAY BUHOK ABOT HANGGANG JOLO!

Tell When

me the rain you falls quickly on replace my it

something face with

How do A golden summer smile?

Ahhh. Y U LIKE THIS BABE? You really know how to make me gaga over you!

Tell When How To I'm do you make feelin' know

me tired just everything and what to

something afraid say alright?

I don't think that you even realize The joy you make me feel when I'm inside Your You I The universe precious it's want just around but

hold hate to

me

like break other your it

I'm to stars

the you way all

one but you

who's

You can thank I'll always be the lucky one

Tell When How And Tell When Why Flyin I'm do gently you 'bout

me to patiently calm me and always above hold me lose my

something control hand down? something laugh heart clouds?

you do way I

sing

when photograph the

you my

I The Your You I The

don't joy hold hate to

think you me make like break other your it

that me I'm to stars

you feel the you way all

even when one but you I'm who's it's want

realize inside universe precious just around but

You can thank I'll always be the lucky one

You But I'll

can I'll always

thank always be

your be

stars the the

all

you lucky lucky

want one one

I'll always be the lucky one

OMIGOSH. You can say all you want pero teary eyed na talaga ako dito! Ang tagal kong hinintay to eh. Yung maging ganto ulit kami sa isa't isa. 3 years. 3 years of waiting in vain and now.. I am just so happy to have him in my life again. :""))

"Pwede mo syang yakapin o halikan, Bru. Don't mind me here." Ugh. Nang-aasar pa witch eh!

"Thank you, Babe." I hugged him and he hugged me back. He kissed my forehead pa. Sheeeeeez. I so love this guy. :""""">>>

NAMINE'S POV

Sabi ko sa inyo, fan talaga ng OPM yan si Cedric. See? Rico Blanco. And yes, I can understand kung bakit teary eyed tong katabi ko. Aside sa fact na super fan sya ni Rico Blanco, haranahin ka ba naman ng boyfriend mo no? Cedric is not one of those cheesy guys kaya nakakatuwa na kantahan niya si Yanny ngayon. Awwwww. December pa lang, Love is in the air na. Gosh. :">>>

After that harana moment at panglilibre ko sa kanila sa isawan, humiwalay muna ako sa kanila. Hindi kasi makakabwelo yung dalawa kung may asungot hindi ba? Hihihi

30 minutes to go, start na ng class namin and UGH lang talaga! Kung kelan wala akong payong saka pa uulan! :|

Tumakbo ako sa ilalim ng puno ng mangga sa loob ng campus. Yeah right, madaming puno dito sa school. At least alam kong may pakinabang sila sa akin ngayon. Pero shems lang! Ang layo pa ng building namin eh. Huhuhu. Copying center lang naman yung nasa tapat ko, buti sana kung yung school supplies, eh di sana makakabili ako ng payong. Drat.

Pinupunansan ko ng panyo yung medyo basa kong buhok. AS if matutuyo sila. Kaines!

"Hoy."

Uy. Wet look si Kuya. Yiiieee.

"Wala ka ring payong?"

"Meron. Meron akong payong Irad. Kaya nga basang-basa ako eh." -_______-

"Tss." *batok ng mahina sa akin* "Pilosopo." at ngumiti sya ng nakakasilaw. Teka, dapat tataasan nya ako ng kilay ah? At teka, bakit ako natutuwa sa pagbatok niya sa akin? Nyeta. -_____-"

Tinanggal niya yung jacket nya at itinalukbong sa may ulunan nya. Tumingin siya sa akin.

E: ano? Tara?

Me: Ha?

E: Tss. *higit sa akin* Tara. Sa susunod kasi wag mong iiwanan yung payong mo sa may bakuran.

Me: PARANG IKAW HINDI MO NAIWAN PAYONG MO HA?!!

E: Ba yan! Sisigaw pa eh. Tara na. Bilisan mo ha?

Me: Tatakbo tayo?

E: Ano pa bang inaasahan mo?

Me: Whatever!

E: 3.. 2... 1... TAKBO!!!!

And yes tumakbo kami!! Sa ilalim ng malaks na ulan! Like really, Irad? at pumayag naman akong tumakbo? Buset lang talaga. Huminto kami sa may library. Pagpag ng kaunti. Yung next na building, college na nila. Bakit ba ang layo ng Business Ad ha??

"Konting takbo na lang!" sabi niya sa akin. Yeah right. Konting takbo na lang building nyo na. Samantalang ako ilang kembot at cartwheel pa. Brr!

"TARA!" Todo higit naman sa akin to!! ANOBERRRRRRRRRR!!!! (_;)

Huminto ulit kami. Okay. Building na nila. So takbo alone ranger under the pouring rain ang peg ko maya-maya?

"Here." Sinuot niya sa akin yung jacket niya. Nakatingin lang ako sa kanya.

"Ano ba? Titingnan mo lang ba ako? Ma-le-late ka na sa klase mo." Isinuot niya sa akin yung hood ng jacket niya. Ay hindi, JACKET niya, ang laki ee. -______-

Tinulak-tulak niya pa ako ng kaunti.

"KELANGAN TINATBOY AKO?!!" sigaw ko.

"Sige naaaaaaaaa. Layas!"

Pft. Dinilaan ko na lang siya. I mean, dila. As in BLEH :P Not what you're thinking. OR ako lang nag-iisip non? LELS. Dahil to sa ulan eh. ANYHOO!

Alam mo yun wala akong libro? -______- ewan ko ba kung bakit hindi ako bumili para sa subject na 'to. Eh ang dami-daming principles! TSK! Pa-xerox tuloy ako. EH ANG LINYA DITO SA PHOTOCOPYING MACHINE SA LIBRARY DAIG PA ANG PILA NG NFA RICE! BLOCK BUSTER TEH!! Sakit sa baby bangs! Pumunta pa tuloy akong copying Center para sa tatlong nobelang chapter na to. KAINES. BUTI NA LANG AT WALA NA ANG ULAN! THANK YOU HA!

"Ate N! Sakto, magsasara na kami eh." Si Anya. Student Assistant kasi siya. Duty niya pa rin hanggang ngayon? Wow ha. Nakakabilib yung mga estudyanteng ganito eh. SALUDO talaga ako sa mga SAs at WORKING STUDENT! :)))

"Pahabol na lang, Anya. Pasensya na ha. Medyo madami kasi to eh. :P"

"Ok lang po, Ate!"

Nakaka-amaze tignan yung mga ganito eh. Hindi kasi ako marunong mag-operate ng photocopying machine. MagSA din kaya ako sa Copying Center? Haha

"Buti wala nang ulan no?" sabi niya. Medyo tahimik kasi at tanging inagy lang gawa ng xerox machine yung naririnig namin.

"Onga eh! Hassle kanina. KAINES! Wala pa naman akong payong!"

"Speaking of Payong.." tumalikod siya at may kinuhang balck umbrella sa may shelf sa baba katabi ng mga bond paper. Iniabot nya sa akin.

"Wala na namang ulan, Anya. Saka ikaw na ang gumamit nyan." Sabi ko sa kanya. Hindi ko naman na kasi kailangan yun saka... nasa akin naman yung jacket ni Irad. :)))

"Ay hindi. Hindi akin to Ate N."

"Eh.. hindi rin akin yan eh!"

Ngumiti siya. "Kay Kuya E yan. Iniwan niya kanina. Tapos tumakbo palabas. Ang weird. May payong naman siya. Mas gusto pang gamitin yung jacket niya."

Information being processed by brain cells and neurons..

"Ate. Eto na po yung pina-xerox nyo. 25 lang." Kinuha ko yung papel. "Pakibigay na lang po kay Kuya E yung payong niya ha? Hindi kasi ako yung naka-duty dito bukas."

"O-okay. Sige. Ibibigay ko to sa kanya."

Lumabas ako ng copying center. Hawak-hawak yung payong ni Irad.

Ang gulo.

Pero bakit hindi matanggal yung ngiti ko?

ANOBEERRRRRRRRRRRRR ()

CHAPTER 18 THE DAMSEL NOT IN DISTRESS

NAMINE'S POV

Ibibigay ko ba sa kanya o hindi?

Sa kanya naman tong payong, bakit hindi ko ibabalik?

Hindi ko ibabalik kasi malalaman niyang alam kong sinadya nyang iwan ang payong nya.

At bakit ayokong malaman niyang alam ko?

WAAAAHHHH!!

Ang gulo! >,< Bahala na nga!

Lumakas ulit ang buhos ng ulan. Pumasok na ako sa pintuan. Tanaw ko sya na nasa kusina. Kelan pa sya nahilig sa pagluluto?

Itinago ko muna yung payong nya sa bag ko katabi ng jacket nya.

"Anong ginagawa mo?" tanong ko sa kanya. Inilagay ko sa counter table ang bag ko. Sumilip ako sa orasan. "6PM pa lang ah. Wala kayong lakad ni Ge?"

"Magluluto sana ako ng dinner natin eh. Kaso.." napangiwi sya at bahagyang ginulo ang buhok nya. "..wala na pala tayong stock."

"Oh sht. Di tayo nakabili nung pag-uwi natin galing Bora."

"Oo nga e. Tara. Grocery tayo."

Nagdadalawang isip pa ako dahil sa ulan pero..

"Wait. Bihis lang ako."

"Sus, arte! Ok na yan. Tara!"

Kinuha ko muna yung payong na naiwan ko kanina sa may backyard namin.

"Ba't hindi si Rocky yung dadalhin mo?" tanong ko nang makaupo sa shotgun seat ng Vios nya.

"Ang lakas ng ulan. Mag-go-grocery tayo. Ok ka lang?"

"Galit agad? Bwisit."

"Saka.. Gusto ko nang bitawan si Rocky." he started to drive through our subdivision's street.

Teka. Ano daw? Bitawan si Rocky?

"Ha? You lost me there."

"Nothing. Hati tayo sa gastos ah."

"Psh. Kala ko pa naman libre mo."

"Marunong ding magtipid ang mga gwapo, no." he winked.

"What? *laughs* Whatever!"

"Improving! Dati iniirapan mo ako. Ngayon, tinatawanan mo na lang ako."

"Teka.. san ba tayo? SM Cubao na lang!"

"Sira. Gusto mong may makakita sa atin?"

Binitawan nya ang steering wheel at inunat ang kamay. Naka-red light pala yung stop light.

"Bakit nga ba? Tinatago natin yung pagiging mag-housemate natin? I mean, it's not as if may ginagawa tayong masama.." sabi ko habang nakabaling ang tingin ko sa bintana. Raindrops. At mag-ama na kumakain sa McDonald's.

"Pag may nakaalam, gugulo lang. Look.. okay naman tayo di ba? Tahimik. Walang nang-iintriga. Okay na ako sa set up natin. Somehow.. somehow I found what I've been looking for.."

napatingin naman ako sa kanya. Ano naman ang monologue nito?

"..my sanctuary. My solitude.." tumingin sya sa akin. "..in you."

Lubdub. Lubdub.

Napaiwas ako bigla ng tingin sa kanya. Kung bakit, hindi alam. Ay joke, alam ko pala. Kruu kruu. Bakit biglang may dead air?

Sinilip ko sya only to found out he's still looking at me.

I glanced outside. Nagsisimula ng umandar ang mga sasakyan.

"It's green."

Sa akin pa rin sya nakatingin.

"Irad. It's green."

"Y-yeah. Green means go." and he started to drive.

Saan kami pumunta? Puregold Tandang Sora.

Kumuha ako ng cart. "I'll take care of the meat and veggies.."

EDWARD'S POV

"I'll take care of the meat and veggies."

Bakit parang ang sungit naman nito bigla? First day? Meron ata yun eh. Mga mood swings nya!

Kumuha na lang ako ng isa pang cart. Punta sa canned goods section. Kuha ng stock. Konting junk foods. Mga basic needs like kape, sugar and the blahs. Condiments and tapos na ko! Ganun lang kadaling mag-grocery. For sure, si Namine, aabutin pa yun ng syam-syam! Hanapin ko na lang!

Napadaan ako sa dairy products and beverages section. Naalala ko yung mga dinugas kong yogurt at gatorade stock ni Namine nang nagpupuyat ako sa mga plates ko. Kumuha ako ng konti. Pang-replenish.

San ba nagsuot yung babaeng yun? AH! Ayun sya. Sa fruits section. Nakatalikod. Nakatangang parang istatwa. Natawa ko. Ganyang-ganyan ang itsura nya nang mabangga ko sya ng bike ko. Magulat nga. Parang namimiss ko yung pagkunot ng noo nya at pagmumura nya. Haha!

Tatapikin ko na sana sya nang mapansin kong medyo nanginginig sya. Hindi naman gaano kalakas ang aircon dito ha? Kakausapin ko na sana sya nang marinig ko syang magsalita. Mahina lang, pero sapat na para marinig ko.

"P-papa.."

Papa?

Matagal nang di nakikita ni Namine ang Papa nya. Naalala ko nung sinabi nya sa akin na naghiwalay na ang parents nya.

"Namine, okay ka lang?"

Pero hindi nya ako sinagot.

"Papa.."

Tumingin ako sa direksyon na tinitingnan nya. At nakita ko ang isang matangkad na lalake. Maputi. Kakulay ng buhok ni Namine. Pumipili ito ng mga prutas sa di kalayuan. May dala-dalang cart. Dumampot ito ng apple.

"Apple. Lagi akong nagpapabili sa kanya ng apple.."

"Bakit hindi mo lapitan?"

"Papa.. Si.. Si papa.."

Maglalakad na sana sya nang makita namin na may lumapit na babae sa papa nya. Ka-edad lang namin. Aba? Chick boy tong papa ni Namine a.. Teka. Tinawag ng babae na papa yung papa ni Namine. Teka teka! Kilala ko yun ah! Si..

Agad nabaling ang atensyon ko kay Namine. Kitang kita ko ang paglaki ng mga mata niya.

"Kapatid mo si--"

"Mahaba yung pila sa counter. Tara na? Para makauwi na tayo."

Nabunggo pa nya yung isang cart dahil sa pagmamadali. Ako na humingi ng pasensya. Ako na nagbayad at nagbuhat ng mga pinamili namin. Tahimik pa rin sya habang pauwi na kami.

"Gusto mo ng ice cream? Daan tayong ice cream house.."

"Masama pakiramdam ko. Uwi na lang tayo, please?"

"No problem. Just sleep."

Agad umakyat si Namine sa taas sa kwarto nya pagkadating namin. Hindi ba sya kakain? Magluluto pa rin ako. Nang matapos na kong magluto.. Kinatok ko sya sa kwarto nya.

TOK TOK TOK!

"Namine, kain na. Nagluto ako ng Menudo."

"Ikaw na lang! Hindi ako.. hindi ako nagugutom e!"

TOK TOK TOK!

"Labas na, Namine. Lalamig ang pagkain."

"A-ayoko talaga, Irad."

TOK TOK TOK!

"Buksan mo nga tong pintuan. HOY!"

TOK TOK TOK!

"NAMINE!"

TOK TOK TOK!

"What?" binuksan nya rin ang pinto. Sa wakas!

Hinawakan ko yung wrist nya. "Samahan mo akong kumain."

"Ayoko nga.."

"Hoy.. Ako na nagbayad at nagbuhat ng pinamili natin. Kumain ka."

"Irad namaaan.."

"Kaladkarin pa kita pababa?"

"FINE! Naka-Hitler mode ka na naman eh." at naglakad sya pababa. I smirked. Madali talaga syang takutin. :>

NAMINE'S POV

ONE THING I LEARNED ABOUT EDWARD : He's so persistent that he can be a pest sometimes.

"Galawin mo nga yang pagkain mo."

"Wala nga kasi akong gana."

"Nung nagluto ka ng wirdong spaghetti, kinain ko naman ah!"

"Eto na nga kakain na oh! *chom chom* Ayan! *inaudible* sarap ng luto mo!"

See? He's making himself quite a pest this time. Okay. Alam ko namang pinapagaan nya lang ang loob ko. Edward and his unusual sweetness.

"Ba't mo tinatanggal yan? Kainin mo yan."

"Hindi ako kumakain ng green peas, okay?"

And of all things.. He smiled.. in a very sweet manner.

"Anyare sa'yo?"

"Nothing. It's just.. Naah."

Pagkatapos naming kumain.

"Hoy. Dyan ka lang."

"Maghuhugas ka lang ng plato kelangan may audience pa?"

"Sit down."

"Kfowz."

Bwisit. Ano na namang sapak nito? Haay. Lalong lumakas yung ulan. May bagyo pa ata. December? Bagyo? Di nga? Lecheng climate change!

At talagang yung climate change ang pinoproblema ko ha? Climate change nga ba? Whatever, Namime. Alam mong hindi yun ang problema mo.

Problema nga ba? Hindi naman. Nagulat lang ako. Ganun pala yung feeling na makita at marinig na tinatawag ng iba na papa ang tatay mo.

"Pwedeng magtanong?"

Nakaupo na pala sya sa tapat ko. Tapos na paka syang maghugas.

"She's not my sister."

"So.. Step sister?"

"Technically, yes. And it sucks. Ang epic lang no? Step sister ko ang current girlfriend ng ex ko. Great."

"Matagal mo na bang alam?"

"Yeah. And Gege knew it as well."

That's the very reason why I always hated that Nemik.

The very reason kung bakit I hated Gege. Alam naman nya ang story ng parents ko. Tapos he dated the girl I hate.. And now, they're officially on. Well, nung una.. alam kong ginagamit lang ni Ge si Joanna. Pero.. pero nung makita ko sila nung nasa soccer field kami (remember yung rebound chorva ni Irad?) nakita ko kung paano nya tingnan si Joanna. I can tell how he's into her. That's why I stop my stupid chase for him.

My thoughts were interrupted by the sound of a guitar.

"Kelan ka pa may hawak na gitara?"

"Lutang ka talaga no? Di mo napansin na umalis ako sa harap mo at kinuha tong gitara ko."

"Ako na sabaw. Anong gagawin mo jan?"

"Ihahampas sa'yo?"

"Funny."

"Joke lang! Ano pa bang ginagawa sa gitara?" *smiles*

He started to strum.

"Ano na naman yan?"

"Para pagaanin yang loob mo. Nakakadalawa ka na sa akin ah? Nung una.. sa playground. Tapos ngayon.."

"Pinapagaan mo ba loob ko o sinusumbatan ako?"

"Tss. Para sa bugnutin, engot, di nag-eexercise at sa minsan lang na maganda kong housemate slash special friend.."

"Bwisit ka.."

Wag ka nang umiyak, sa mundong pabago-bago pag-ibig ko ay totoo.

"Wait. I'm not crying!"

Nilakihan nya ako ng mata kaya tumahimik na lang ako.

Ako Kung Sabay Kung Kung Kapit ka magalit

ang man ang tayong ka ka akin (kapit

iyong alon at

bangka panahon.. aahon maintindihan sa makapitan akin)

wala wala sa

ng ng ka

Hindi kita bibitawan

Wag Uuwi Wag Kung Iiwan At Wala Isipin

ka

nang ka mo wala ko kung ka mo

umiyak sa ako ang

mahaba nang sa

man yakap iyong ko

ang

araw ko damdamin tabi sayo mo'y kakampi dahil

puso pakiramdaman ng ako

Puso't isip ko'y nasa iyong tabi

Kung Kung Kapit Hindi ka

wala wala sa akin

ka ka (kapit kita paba-bayaan (di

nang nang ka kita sa

maintindihan makapitan akin) bibitawan paba-bayaan)

Hindi kita Kapit ka... kumapit ka...

"Ano? Iyak na!"

"Asa."

"Sayang, ready pa naman akong ibigay ang hug at forehead kiss ko sa'yo."

I swear, nag-blush ako nun. Bwisit talaga to! Dinaan ko na lang sa tawa.

"Thank you, E. Really.." tumayo sya and held his hands out.

"Ano? Yayakap ka ba o hindi?" syempre yumakap ako! "Always here, Pads.."

and he kissed me..

on my forehead. :>

Normal POV

Once upon a time, somewhere in Quezon City, sa gitna ng mga naglalakihang mga puno.. Sa tapat ng Business Ad Bldg., nakatanaw ang isang anghel.

Wait. Angel nga ba? Nakalimutan nyo atang what you see is not always what you get.

Nakataas ang kilay nyang pinagmamasdan ang Knight in Shining Armor na inihahatid ang Wicked Witch. Bakit ba napapadalas na magkasama ang dalawang ito?

Nakita naman sya ng Knight, at nilapitan sya.

"Shekina.."

"Kuya E. Hindi mo na ba mahal si Ate S?"

"S? Stephanie.."

"Hindi mo sya pinupuntahan. Bakit? Dahil kay Ate N?"

"Don't you think you're late for your class? You should go."

Tinalikuran ng Knight ang Angel-in-a-mask.

"She's awake." napahinto naman si Edward sa narinig.

"You don't have to do this, Shekinah. If she's awake.. Austin should be phoning me now."

"Ba't hindi mo na sya pinupuntahan?!"

"Shekinah.. I love S. But she's with Austin now."

"But.."

"Mauuna na ako."

"But she loves you, Kuya E!"

Hindi na lang pinansin ng Lonely Knight ang sinabi ng babae..

Why?

Probably because our Lonely knight is not lonely anymore..

atleast..

FOR NOW.

CHAPTER 19 FIX YOU

CEDRIC'S POV

Nakatambay kami ni Yanna sa tapat ng Business Ad. Bldg. Anong oras? Quarter to seven pa lang. -________Ginising kasi ako ng maaga ni Yanny, ewan ko kung bakit.. gusto nya lang daw. Haaay.

Ano? Ano? Anong sabi nyo? HOY HINDI AKO UNDER HA!! Gusto ko lang sunding ang gusto ng girlfriend ko, magagalit kasi sya pag hindi. Teka, under ba pag ganun? HINDI NO! Asa, mehn.. ASA! Good boyfriend lang ako. Noks. :>>

"Babe.. Gutom na ako.." di pa kasi ako nag-almusal. Pagkatapos ko maligo kanina kinaladkad nako dito ng maganda kong girlfriend. Ano na naman kayang sapi nito? Kanina pa sya palinga-linga na parang may hinahanap. And to top all of these? Nasa puno kami ng Acacia.. I know. Para kaming tanga dito.

"Baaaabe.."

"Sssh!.." may pa-hush-hush pa syang nalalaman.

Ako: Ano bang ginagawa natin dito? Pag tayo nahuli ng University Police.. Nako.

Yanna: *still not looking at me* We're spying.

A: We're whaaaaat?!

Y: *looks at me, frowning* Babe, tanga ka na naman. Spy! Mr. and Mrs. Smith!

A: Tingnan mo to, alam ko naman meaning ng spy eh.. :(( pero bakit? Saka sino?

Y: *not looking at me* You'll see what -- OH MY GOSH OH MY GOSH!!

A: *alarmed* ANO YUN ANO YUN?!

Y: *shocked* I.. I can't believe this.

A: Wala na kong maintindihan, babe. Ang alin ba?

Y: Look!

A: Oh? Anmeron? Si Witch lang naman yun eh at si... At si.. Si Edward?! *looks at Yanna* Teka, ba't sila magkasama?

Y: *grins* I knew it. May something talaga sa dalawang to.

A: Teka.. Wag muna tayo mag-assume. Mga babae talaga! Malay mo nagkasabay lang sila.

Y: Please remind me kung bakit boyfriend kita. -_____-

A: Bakit na naman? :((

Y: Anong course ni E?

A: Architecture..?

Y: At si Namine?

A: Marketing Man-- SERIOUSLY?

Y: *smirks* Exactly. Fishy di ba? Samantalang before our Bldg., college muna nila E.

A: We need to verify first. Tara na.. baba na tayo.

Y: Right. Mave-verify natin laterrr. OHMYGOSH! Finally! May lovelife na si Bru!

A: Masyado ka namang masaya! Hala, baba na ta-- teka teka!

Y: What?! Eto na o.. pababa na ko e. Ugh.

A: Tingnan mo.. Si E at Shekina..

Y: So? Hello? Associate Editor si E at writer yan si Shekina. School paper chorva lang yan!

A: WEH?

Y: Sure ako.

A: WEH?

Y: Oo nga!

A: WEH?

Y: Isa pa, sasapakin kita.

A: Eto namang si girlfriend.. *kisses her on cheeks* di na mabiro e..

Y: Baka maasar ako at kalimutan kong may boyfriend ako.

A: Babe naman!

Y: *laughs* Eto naman! *hampas* di na mabiro! Tara, canteen!

A: *lunok* Kinakabahan ako sa'yo eh. Libre mo ba?

Y: Naman! :>>

A: WEH?!

Y: CEDRIC EMERSON!

A: I love you, babe!!

NAMINE'S POV

HI GUYS!! Graaaaaaabe!! Ang ganda ganda lang ng araw no? :>>>

Okaay. Vacant time namin ngayon, pero di ko alam kung nasan yung mag-jowa. Pakalat-kalat siguro sa campus. Naging sila lang, kinalimutan na nila ko. :// Ay nagdrama?? HAHAHA

"Sasa!" isang tao lang naman tumatawag sa'kin ng ganun e. Dati kapag naririnig ko yun.. bumibilis ang tibok ng puso ko. Pero ngayon?

"Uy, Ge!" wala na.. :)) Sure.. I still love him but.. wala na yung malisya. Alam mu yun?

G: Ba't ikaw lng mag-isa? *sits beside me*

A: Hindi ko din alam. :// Eh ikaw? Ba't mag-isa ka?

G: Absent si Joanna e.. basta! May inaasikaso.. Kamusta na? Long time no see ah!

A: Eto.. Maganda pa rin. :>> Ikaw ba?

G: Mas lalong gumagwapo. Hirap nga e!

A: *laughs* Takte ang yabang!

G: *laughs* Nagsalita! *beat* Di nga.. Kamusta ka?

A: Perfectly fine! :)) Graabe.. tagal din nating di nagkita. Andaming nangyari..

G: Hmmm.. parang may something sa tono mo e.. *smile suspiciously*

A: Haaa? Wala kaya!

G: Kamusta lovelife?

A: Paki-update nga ako kung ano yun? *smiles*

G: SUS KUNWARI PA!

A: Eh wala naman kasi talagaaaaa

G: Weh? May napapansin nga ako sa inyo e.

A: *nervous* I-inyo? Sa.. Sa amin? Nino?

G: Hmmm.. Mahal mo na ba sya?

MAHAL KO NA BA SYA?

Si Edward?

A: HINDI AH!

G: Huli ka! Sabi ko na nga ba meron yan eh. *chuckles* Well.. Kung sino man pumasok sa isip mo.. Sya na yun! So sino? Kelan ko makikilala?

A: E-ewan ko sa'yo! Hindi talaga. Wala talaga.. *whispers* kasi hindi naman pwede.

G: Ano? *laughs* Meron yan! Ayaw mo lang aminin.

A: Dami mong alam!

G: Syempre! I wanna make sure na okay ka. Look.. masaya ako ngayon and I would really love to see you happy with someone you love. *smiles* Kaya dalian mo na!

A: Hindi naman mahirap maghanap ng taong mamahalin, Ge..

G: Yun naman pala eh!

A: Ang mahirap.. yung makahanap ka ng taong mamahalin ka rin ng totoo.

G: Nako nagdrama na naman! *laughs*

A: *beat* Ah Ge! Nga pala! May.. gusto lang sana akong itanong sa'yo e.

G: Change topic ha? *smiles* Ano ba yun?

A: Uhh.. wag mo bigyan ng ibang ibig sabihin ha! Curious lang talaga ako..

G: Ba't ba ang defensive mo agad? *chuckles*

A: Fine! Eto na.. *exhales* Sino.. sino si Steph? And what happened to her?

G: *looks away. forehead creases*

A: Okay lang naman kung ---

G: Si Steph ang first love ni Irad.. Well, unrequited love. Torpe kasi yun e! Nung magtatapapat na sya.. Saka naman may nangyari.

A: She got hit by the car? Look.. Edward told me about it pero..

G: He told you?!

A: O-oo! Makasigaw nama, Ge!

G: Wow.. That's surprising. Tapos?

A: Ayun nga. Pero.. hindi nya sinabi kung.. kamusta si Steph.

G: *laughs* Pano nya malalaman eh di nya nga pinupuntahan? Anyway.. Alam mo ba kung bakit nag-transfer si Irad? Dahil sa nangyari kay Steph. Sinisisi nya sarili nya kung bakit naaksidente si Steph. She's.. in coma.. for one year now. Nung 2nd week ni Steph sa hospital, Irad stopped visiting her. Ewan. *shrugs* Nagi-guilty daw sya eh! Though, di naman sya sinisisi ng family ni Stephanie.

So.. That was it. She's.. in coma? At mag-iisang taon na? That's...

G: Oh wag kang sumimangot!! Everything will be okay.. Magiging okay din si Irad. *smiles*

A: Ano na namang ngiti yan?

G: Wala! Ikaw lang nagbibigay ng malisya e. :>>

A: Hay whatevs! Umalis ka na nga!

G: Kung ipagtabuyan naman ako nito! ://

A: You look funny with that face! *chuckles*

G:Cute kaya ako! *smiles* Sige, Sasa.. Una na ako. Ingat ka.. Wag ka mag-alala kay Irad.. Saka.. *stands up, stretch arms* mahal ka nun.. :>>

A: Gagi!!

G: Bye! *runs*

I just smiled at him. Si Ge talaga.. aalis na nga lang mang-aasar pa. AMP.

May na-realize ako just now..

Si Ge? He's still the prince charming I know.. Sini-save pa din nya ang damsel in distress..

Hmm, I'm not his princess anymore.. dahil hindi naman bagay sa'kin maging prinsesa. I'm the wicked witch.

Sinong may masabing walang prinsipe ang witch? Pwede rin naman akong maging prinsesa ng ibang prinsepe di ba?

Or.. Maybe, he's not a prince..

Maybe.. He's the Knight in shining armour.

Who could that be?

Sana sya.. Sana.

YANNA'S POV

Feel na feel ko ang pagiging spy namin ni Cedric ngayon. Sinadya naming di magpakita kay Nammy nung vacant time. Yeknow.. para more time with E. Hihihi. :>> pero si Gerald naman pala yung kasama nya.. Para tuloy akong nalugi. Well anyway!

"Babe, baka naman magalit si Witch sa ginagawa natin." Ano bang ginagawa namin? Sinusundan sya pauwi. Bka kasi mag-detour tas may date pala sila ni E. :>>>

"Hindi sya magagalit kung di nya malalaman okay?"

"Eh pano kung malaman nya. The horror! Nakakatakot kaya si Witch!"

"Gaaahd babe! Are you gay?"

"No! Halikan kita jan e!"

"WEH? Kiss nga?" :>>

"Lul. Chansing ka pa." (--/)

"LECHE! Tumahimik ka na nga!" at kinaladkad ko na sya. Ang bagal-bagal maglakad e! Sigurado akong may hindi sinasabi sa amin si Nammy. At kung hindi nya sasabihin.. Kami ang gagawa ng paraan para sabihin nya. *smirks*

Nakita na namin syang binuksan ang gate ng apartment. Hmmm.. Sino kaya housemate nito?

"Konting bilis naman, babe! Let's go!"

"San?"

"Sa pluto? Malamang sa loob! Sarap mong dagukan e.. Pasalamat ka.."

"Pasalamat ako mahal na mahal mo ako.. Oo na po."

Ay ang daming arte! Pumasok na kami ng gate nang masiguro kong wala ng tao. Bumungad sa'min? Isang mountain bike, motorbike at Vios.

"Lalake nga housemate ni witch!"

"Sssh! Wag masyadong maingay, babe!" kahit kelan talaga, eskandaloso din bibig nito e.. mana yata sa girlfriend. Joke lang! *w*

Ako: Shet. Tama ba tong nakikita ko? Okay. Medyo late reaction pero shet naman oh!

Ced: Sabi mo wag akong maingay tapos ikaw.. Haay. Bakit? Ano ba yun?

A: Look.. Vios. Black Vios. Kay E yan!! OMG THEY'RE LIVING TOGETHER!!

C: Hindi lang naman si E ang may Vios, babe.

A: Panira ka talaga ng excitement! Kainesss

C: Just saving you from disappointment *rolls eyes*

A: Ugh. You look gay! Taralets na ngaaa.

Alam kong bukas ang front door nila. Sus, si Namine pa? Tanga din yun sa pagla-lock ng mga pintuan at gate e.. Kasi nakakalimutan nya yun.

Pumasok na kami sa loob. Isang maliit na hallway papuntang kusina agad. Wow. Busog na busog naman ang pantry nito! Namine na Namine!!

Sa kaliwang bahagi ng kusina ay may hagdan. Sa kanan naman isang glass sliding door.. na bukas. At may naririnig kaming ingay mula sa labas. Shems. This is it.

C: Tara na..

A: Omygosh Omygosh!! Kinakabahan ako.

C: Psh. Curious na ko e.. Tara na! *grabs my wrist*

A: Teka lang wait! *inhale, exhale* Okay. I'm ready.

Si Cedric muna ang unang pumasok. Tapos ako.

Hmm.. Ayos lang. Mejo malaki naman yung backyard nila na puro bermuda grass at syempre.. Hindi mawawala ang wooden swing. Yung katulad sa fullhouse? At sino ang nakita namin?

"WHAT IS HAPPENING HERE GUYS?!"

NAMINE'S POV

Naabutan ko si Irad sa may backyard. Nakaupo sya sa swing. Natutulog sya, actually. Medyo hinahawi ng hangin ang strands ng buhok nya. Hindi kaya sya nangangalay? Naka-dekwatro kasi sya at crossed arms, nakatungo. Suot nya yung white sando, black tokong at havs nya.

Bigla ko namang naalala yung pinag-usapan namin ni Ge kanina.

Siguro.. gustong-gusto na nyang puntahan si Steph.

Siguro.. gusto na nyang makita ito.

Siguro.. he's dying to hear news about her.

Siguro.. mahal na mahal nya pa rin si Steph.

Siguro, hindi yun siguro. Totoo naman lahat e.

Umupo ako sa tabi nya. Madami kaya talaga syang iniisip? Mukhang peaceful naman ang mukha nya e.

"Namine.."

"Ay anak ng baklang baka!" yung nasa kalagitnaan ako ng pagtitig sa kanya tapos.. gising pala sya?

"Baklang baka talaga?"

"Eh nakakagulat ka eh!"

"Bakit mo kasi ako tinititigan e.." minulat nya ang mga mata nya at nag-stretch ng kaunti. May nakakalokong ngiti sa mukha nya.

"Ay feeler si Kuya! Di kaya ki-- H-HOY ANO YAN?" nagulat ako sa ginawa nya. Bigla na lang syang humiga sa lap ko. Nakapikit ulit sya.

"Pahiga muna, please?"

"Ginawa mo pa akong unan. Nayswan."

"Kanta ka naman oh."

"Ano ka sinusu--"

"Please?" minulat nya ulit ung mata nya at nagtama ang mga paningin namin. Bakit ganun? Bakit parang.. Bakit malungkot sya?

Haaay. Hirap naman tanggihan oh!

When When

you you

try get feel what

your you so

best want tired

but but but

you not you

don't what you can't

succeed.. need.. sleep..

When you Stuck in reverse..

I have this sudden urge to comb my hands through his hair. But I'm fighting myself not to.

And tears come streaming down your face.. When When you you lose love someone something but you it goes can't to replace.. waste..

Could it be worse?

Ugh. Dammit. Trinatraydor ako ng kamay ko. I just found my hands on his hair. Dammit. His hair's so soft. Teka teka.. Did he smiled? Amp. Lecheng imagination!

Lights And And I will try to fix you..

will ignite

guide your

you

home.. bone..

His face's so calm right now. I like it more pag ganyan ang itsura nya..

And When But if

high you're you too

up in never

above love try

or to you'll

down let never it

below go know

Just what you're worth Sht. Do I love him already? Pero.. Is that possible? To love someone na wala namang ginagawa para ma-inlove ka?

Lights And And I will try to fix you

will ignite

guide your

you

home bones

Pero I can't love him, right? Because he loves someone else.. That's not me.

Pero kahit ganun.. I still want to be with him. Kapag gusto nyang humiga sa lap ko.. hahayaan ko sya. Kapag gusto nyang kumanta ako, kakantahan ko sya.

Tears When Tears And Tears I Tears And Lights And

you

stream lose stream

down something down

your you your cannot

face replace face I... face

stream promise you stream I will

down learn down from

your my your

mistakes face I...

will ignite

guide your

you

home bones

And I will try to fix you

"Namine.." Bakit ba bigla-bigla na lang nyang tatawagin ang pangalan ko? Anoberrrrrr!

"A-ano?"

Minulat nya na ulit ung mga mata nya. Ngiting-ngiti naman si Kuya! "Panget ng boses mo." AY TENGENE ANO DAW ANO DAW? BINUHOS KO ENERGY SA PAGKANTA TAPOS LALAITIN NYA LANG MAGANDA KONG BOSES?!

E: Bakit ganyan itsura mo? *laughing*

A: Eh nakakainis ka kasi. Panget boses ko? Batukan kita jan eh! *batok*

E: BA'T MO BA AKO BINA-- OW!! *close his eyes*

A: BAKIT?!

E: Napuwing ako. *kusot mata*

A: TANGA WAG MONG KUSUTIN!!

E: MASAKIT KASI!!

A: HIPAN KO NA LANG TANGGALIN MO YANG KAMAY MO!!

E: Oo na, oo na.

Dami pa kasing daldal eh!! Yumuko na ko para hipan yung mata nya. *ihip ihip* Medyo okay na siguro yung ---

"WHAT'S HAPPENING HERE GUYS?!"

Napabalikwas kami pareho ni Irad sa boses na yun. Nahulog pa nga sya sa swing eh. TENGENE KANINO NAMAN YUN E DALAWA LANG KAMI DITO!!

Paglingon ko PUTSPA! ANONG GINAGAWA NILA DITO?!

*minutes later*

Nandito kami ni Yanna sa kusina habang nasa labas yung dalawa. Nakakainis!! Di man lang nagsabi na pupunta sila!

Ako: *chop chop* BA'T DI MAN LANG KAYO NAGTEXT TAS BIGLA-BIGLA NA LANG KAYONG SUSULPOT! NYETA GRAND ENTRANCE?!

Yanna: Eeeeeh.. Surprise nga di ba?

A: LECHENG SURPRISE YAN! MAY PA-WHAT'S HAPPENING WHAT'S HAPPENING KA PANG NALALAMAN! Aaaaagh! *chop chop chop chop*

Y: Akala ko kasi you guys were kissing!!

A: *scandalized* WTF!? Napuwing lang sya, OKAY?!

Y: And he's lying on your lap? :>>>

A: That meant nothing, please! *chop chop*

Y: I'm not convinced. Tapos di mo pa sinasabi na sya ang housemate mo!

A: KASI NGA MALISYOSA KAYO!! *chop chop chop*

Y: Is that really it?!

A: Yanna Cheska.. *death glare*

Y: I'm not scared Namine Isabelle. *smirks* Cmon, you already like him no? Yieee :>>>

A: Like lang, okay?!

Y: Ohmygosh ohmygosh!! Kyaaaaaa >///< I'm happy for youuuu :>>>

A: Happy? HAPPY?! Ang.. hirap kaya.

Y: Oooh. Why naman? Single naman kayo pareho, right?

A: Yes, he's single. But his heart's already taken. Dammit.

Y: And your jealous!! Gosh! Do you love him already?

A: Freak no! Super like lang, okay? And me, jealous?! I-I.. I can't be.

Y: Because?

A: Wala naman akong karapatan e. *sigh*

Y: Kelangan ba ng lisensya bago magselos? Heck no. May nararamdaman ka sa kanya and it's a natural thing to feel jealous at time. Parang timang to oh!

A: Ewan! Basta bru.. I can't love him okay? Remind me that.

Y: Sa ganitong set up nyo? *chuckles* Goodluck.

NORMAL POV

Nasa hot seat si Edward habang nasa kusina yung dalawa. Ano pa nga ba? Syempre curious si Cedric tungkol sa kanila. May GSM Blue at Antonov pa sila, plus yung sisig ni Namine? Ayos. :>>

C: Ikaw pala housemate ni Witch, dre. Di mo man lang sinabi.

E: Ayaw lang namin ng issue, dre. *shot*

C: Hmnn. Kamusta naman kayo sa set up nyo? Living under the same roof? Buti di kayo nag-aaway! *laugh*

E: Nung una, palagi! The surprising part is.. hindi na.

C: I wonder about that. *grins*

E: *chuckles* San ba papunta tong usapan natin, Ced?

C: Wala lang. Napansin ko lang --

E: I won't take advantage of her. I promise.

C: Hindi yun ang gusto kong sabihin, dre! *laughs* Ayos ka nga e. Boto ko sa'yo!

E: Ha?! -____-

C: Sa inyo ni Namine!! :)))

E: Ano ka ba bro? Friends lang kami! *laughs*

C: Sigurado ka?

E: Si Namine.. Special sya para sa'kin. Sobra.

And with that look on Edwards face? Alam na ni Cedric. :>>

Midnight na nang matapos sila. Medyo tipsy na nga si Yanna nang pauwi na sila, good thing kasama nya ang boyfriend nya.

Bumalik si Namine sa backyard para magligpit. Andun pa rin pala si Edward. Hawak-hawak ang SLR nya, tinitingnan yung mga picture na kinunan nya kanina.

"Uhh.. Ano. Pasensya ka na sa mga kaibigan ko ha?"

"Hindi, okay lang. Saya nga nila kasama eh! Si Cedric and Yanna.. They make a good couple." Napangiti naman si Witch. Naman! Kahit puro ganun lang yung dalawa, mahal talaga nila ang isa't isa. :>>

"Okay ka lang ba? Tara dito.." tinap pa ni E ang space katabi nya. Umupo naman si Namine. "Lasing ka yata eh!"

"H-hindi ah."

"Ah Namine.. Salamat pala ha?"

"Salamat san?"

"Wala lang. Kapag may gumugulo sa isip ko.. Lalo mong pinapagulo."

"What?!" may hampas factor pang nalalaman si N. "Hindi kaya! Sapakin kita e!"

"De, joke lang! Galing nga e.. Kapag naiisip ko yung.. yung alam mo na? Bigla kang dadating tapos.. magiging okay na. Noks."

Natawa si Namine. Di nya kasi alam kung biro ba yun o totoo, nevertheless.. "I'm awesome like that!"

"Psh. Yabang!"

"Eto naman! Para san pa ba ang pagkakaibigan natin?"

"Yeah.. We're friends."

"Right.. Friends."

"You're special to me.. You know that, right?"

HINDI NYA ALAM YUN ANOBAAAAA! Well, now she knows. :>>

"I know now.." she chuckles while saying. Grabe, baka liquor talking naman to si E! Mga pampakilig lang e.

"Parang nakaka-asar yung tawa mo, alam mo yun?" at ano to? Naka-sad face pa! Ang cute lang e. :>>

"Itsura mo naman kasi eh. Hahaha. Okaay.. Stop making that stupid face!" dahil ba sa mukha ni E o dahil sa kinikilig sya kaya sya natatawa? Ganun naman di ba? Pag kinikilig.. Dinadaan sa tawa.

Pano kaya kung.. pano kung sabihin din nya kay Irad na special din sya para kay Namine? Ayos lang naman yun, sus!

She was about to say it when Edward's phone rang.

It's Austin.

Medyo nakaramdam sya ng kaba.

"Hel--"

"You have to be here ASAP."

"May nangyari ba?"

"Si Stephanie.."

"Austin anong nangyari?!"

"She's awake."

CHAPTER 20 WATCH YOUR BACK BECAUSE SHES BACK!

NORMAL POV

EDWARD RUSHED TO hospital the moment he heard the news. This is it. This is the moment he's been waiting for.

Sinalubong sya ni Austin pagkadating na pagkadating nya sa private room ni Step. Edward's eye landed on the hospital bed.

"Steph?"

"Don't worry. The doctors' running some tests on her. Nagpaiwan ako dito para may maabutan ka." Edward let out a deep sigh. Napaupo sya sa couch na nasa left side ng hospital bed. Dun nya lang naramdaman ang lahat ng pagod.

"Tubig ka muna." pag-aalok ni Austin. Actually, this is the third time na nagkita ang dalawa. Medium built lang naman si Austin, matangkad at maputi. Hindi talaga alam ni Edward na may Austin pala sa buhay ni Stephanie. How come he didn't know it? That's a mystery to him.

Stephanie's room door slided open. Napatayo agad ang dalawa nang makita si Steph.

"Irad.." he can't believe his eyes. She's there.. right in front of him. The sight of her beautiful face despite of its paleness, the sound of her voice's a music to his ear.

"Steph?"

"Come here.." nakaupo pa rin si Steph sa wheelchair. She extended her arms. On bended knees, Edward hugged her tightly. "I'm sorry.. Really sorry." he said hugging her.

"Sshh.. It's not your fault, Irad. And besides, I'm here! Nako tama na nga ang drama!"

Moments later.. Stephanie's resting on her hospital bed again. Lumabas muna saglit ang parents nito to take care some of her hospital documents. The doctor said she's fine and she'll be discharge in one week's time.

So.. It all comes down to this. Edward's alone in a room with his unrequited love and her boyfriend. Suddenly, awkwardness started to fill his system.

"I better get going." but Stephanie stopped him by holding his hands. Unconsciously, his gaze shifted to Austin, who's standing just across the bed, looking at them.

"Don't go yet.."

Edward just smiled at her and slowly removed for her hands. "Babalik na lang ako bukas and besides.." tiningnan nya si Austhn. "I should give you two time alone." He saw Austin smile.

"Okay.. but! Come tomorrow!"

"I will. Isasama ko si Jepoy."

"Okay."

"Una na ako."

"Sabay na tayo.." pag-aalok ni Austin. "May bibilhin ako sa labas eh.." lumapit sya kay Steph. "I'll buy you soup." The girl just nodded. Austin planted a soft kiss on her forehead. Napatalikod na lang si Edward.

30 minutes passed, with a plastic bowl of soup on his hands, naabutan nyang nanunuod ng TV si Stephanie. Nilapag ni Austin ang dala sa bedside table ni Steph.

"Akala ko joke lang yung soup na sinabi mo."

"Kailangan mong kumain."

Napatawa ng bahagya si Steph. "You, doing this? Like a real boyfriend."

Austin sat on the seat infront of the bedside table. He grinned. "So, break na ba tayo?" napatigil sa pagkain si Steph. She gave him a pierced look.

"Not yet. Just not yet, Austin."

Amused na amused naman ang binata. "You could've just told him. Eh di sana.. wala ka dito."

"The accident's not part of my plan. Sht that drunkard."

"Masama kasi ugali mo.." she raised an eyebrow. "Pero kahit ganun.. mahal pa rin kita."

"Too bad. I love Edward."

Austin leaned and kiss Stephanie on the cheeks. "I know."