Professional Documents
Culture Documents
Portfolio
Portfolio
Hallo, mijn naam is Sofie Dhondt. Het kleine landje waar ik woon is België. Ook
mijn dorp Sinaai is maar een speldenkopje groot. Ik woon daar met mijn
ouders Michel en Annemie en mijn zus Ineke. Dit jaar word ik 21 jaar op 25
november. Daarbij is dit ook het jaar dat ik zal afstuderen als leerkracht lager
onderwijs na drie jaar opleiding.
Volgende Erasmusstudenten van België verwijs ik zeker door naar dit adres. Het
is een echte aanrader!
3.Studie in Portugal
Zoals ik reeds aangaf studeer ik lager onderwijs in België. In eerste instantie
ben ik voor mijn studie ook naar Portugal gekomen om te ontdekken hoe men
hier handelt in het lager onderwijs. Tot mijn teleurstelling was het niet
mogelijk om hier stage te lopen...
We hebben wel reeds op eigen initiatief een lager schooltje bezocht, maar
hadden geen contact met de leerlingen. Een Comeniusstudente die ik in Porto
heb leren kennen, geeft hier les in een lagere school. Zij gaat me de komende
week eens meenemen naar haar klasje!
Ik ben best wel tevreden met deze gekozen vakken. De eerste drie zijn echt
gericht op de lagere school en dus bruikbaar voor de verdere klaspraktijk. Het
vak Engels heb ik gekozen omdat het best wel bruikbaar is als
Erasmusstudent. Hoewel we tijdens de lessen vooral overladen worden met
spraakkunst...
Van het vak Portugees was ik zéér tevreden! Het werd goed aangebracht en in
goed tempo. Wat ik vooral goed vond was de mix van taal en cultuur. De
plaatselijke tradities werden even goed belicht wat al buitenlander toch
interessant is!
De omgang op school...
Ook op school ontdek je de gewoontes van de Portugezen. De studenten en
leerkrachten lijken met veel minder stress rond te lopen dan in België. Alles
gaat hier veel gemoedelijker. Ook de kloof tussen leerling en leerkracht is hier
naar mijn mening minder groot. De leerkrachten staan open voor je inbreng
en zijn opener in hun omgang naar de leerling toe.
De lessen beginnen hier niet stipt! Dit heb ik de eerste week vooral ervaren.
Het lijkt hier heel normaal te zijn dat de les een kwartier of zelfs later begint.
In België zie je na een kwartier geen enkele leerling meer in de klas. Het wordt
bij ons ook niet aanvaard om te laat in de klas toe te komen, terwijl het hier
dikwijls gebeurd... Ik heb me hier heel gemakkelijk aan aangepast en ik ben
hier ook veel ontspannender op school. Ik ervaar de mindere stress! Iedereen
staat hier ook voor je klaar om je te helpen, zowel de leerkrachten, personeel
als de studenten.
4. The erasmus collegues in my Portuguese class
Elke keer als je tijdens je buitenlandse stage een
nieuwe klas binnenstap, is het toch steeds
spannend om die nieuwe mensen te leren kennen.
Soms loopt dat wat stug in een nieuwe omgeving,
maar in de Portugese klas had ik er helemaal geen
moeite mee. Iedereen was daar nieuw en elke
student had zijn eigen verhaal. Ook de mentaliteit
van een erasmusstudent is vaak opener of
spontaner dan een vreemde leerling waar je op
geen enkele manier een binding mee hebt.
Ribeira
Ik hou er van om aan het water van de Douro te zitten. Ook aan
de overkant van de rivier, met zicht op de Ribeira, vind ik
prachtig! Hier kan ik wel uren vertoeven … Op deze plaats kijk ik
graag naar de omgang van de plaatselijke bevolking, de toeristen
die geneigd zijn een terrasje te doen, de kinderen die de duiven
en meeuwen achterna rennen,…
Bolhão markt
Ik hou van verse groeten en fruit! Daarom ga ik graag in de
voormiddag naar deze markt! Elk kraampje heeft wel iets
aanlokkelijk om er te blijven stil staan. De verschillende kleuren
die je er ook talrijk kan waarnemen, vind ik prachtig! Ook de
marktkramers hebben elk hun eigen karakter. Vooral heb ik
sympathiek voor de stokvrouwtjes die hun kraampjes verzorgen
en die je met een glimlach bedienen.
6.About the food...
Ik ben geen ‘lekkere’ persoon, dus ik sta best wel open voor alle nieuwigheden
om ze te proberen! Van het lijstje dat onze Docent Edith Orange heeft opgesteld,
heb ik toch een aantal dingen geproberd...
Caldo Verde
Deze soep heb ik overlaatst aan zee gegeten. Mijn eerste
indruk dacht ik dat het zeewier er gewoon ingelegd was, maar
toen ik ervan proefde was ik er meteen weg van. Ik vond het
echt wel een lekker soepje!
Sardinhas assadas
Als mijn mama thuis sardienen maakt, eet ik ze dolgraag.
Daarom verkoos ik ze ook op restaurant aan de Ribeira.
Gedeeltelijk vond ik ze heel lekker klaargemaakt, maar
toch had ik bij elke sardien een bittere smaak bij sommige
happen! Toen mijn ouders hier op bezoek waren vroeg ik
ook aan mijn mama om sardienen te maken als
voorgerecht en dan werd alles duidelijk. De sardienen op
restaurant waren binnenin niet gekuist, wat die bittere
smaak gaf! Geef me dan toch maar de sardienen van mijn mama...
Bacalhau
Ik eet graag vis, dus deze mocht zeker niet op mijn lijstje
ontbreken! De bacalhau was zeer lekker klaargemaakt.
Enkel de paneerlaag er rond, was me iets te vettig! De vis
op zich at ik best wel graag. Het is wel een erg zoute vis,
maar dat vind ik niet zo erg.
Tripas
In onze klas sport, hebben Sofie Van Royen en ik een meisje
leren kennen, Catia. Zij spreekt erg goed engels en helpt
ons goed in de les. Zij was ook een keer erg gastvrij om ons
bij haar thuis uit te nodigen voor een echte Portugese
maaltijd! We kregen van haar moeder rijst, gebakken
aardappelen, varkensvlees en tripas voorgeschoteld. Bijna
alles was zeer lekker, maar de tripas, dat was iets anders!
Dit vond ik echt niet lekker, het was me veel te glibberig en
met het idee dat je ‘darmen’ eet, had ik het ook best
moeilijk. Gelukkig is Catia ook niet erg gesteld op die tripas...
Pastel de Nata
Ze zijn overheerlijk, de lekkere ronde gebakjes die je overal in
Portugal ziet! Ik heb er al velen verteerd tijdens mijn verblijf
hier... Ik heb zelf mijn mama het recept laten opzoeken om ze
ook zelf eens te maken. De pudding is net dat tikkeltje anders
dan bij ons in België, maar dat maakt het net zo
onweerstaanbaar lekker!
7. About the drinks...
Portwine
Ik ben van mening dat je niet in Porto bent geweest, als je niet in de
portokelders van La N.V. de Gaia bent geweest. Ik ben dol op Porto, dus dit
is voor mij recht in de roos! Ik heb al verscheidene kelders bezocht. Ook
dat vind ik op zich eens indrukwekkend om te doen. De verschillende
smaken tussen de portomerken maakt voor mij geen verschil! Dat is nu
éénmaal een voordeel als je geen kenner bent.
Um Galão
Portugal is helemaal geen specialist in diverse
koffies, maar toch kan ik niet weerstaan aan de
galão! Ik heb als kind mijn koffiezo leren
drinken en drink hem nu nog steeds zo. Dit is
echt een tas koffie op mijn maat! In België
verkrijg ik ze nooit zo, enkel wanneer je echt
een «koffie verkeerd» vraagt.
Vinho Verde
In België had ik nog nooit van ‘de groene’ wijn gehoord. Maar hier in
Portugal is daar verandering in gekomen. De licht sprakelende wijn heb ik
hier al verscheidene keren gedronken en het valt best wel in de smaak,
zowel de rode als de witte wijn. Hier in het noorden van Portugal wordt ze
ook vooral geserveerd in restaurants of bars aangezien het een product
van de streek is.
Als ik muziek aan Portugal moet linken, denk ik meteen aan de Fado.
Fado is het Portugese levenslied! Het is in Portugal een zeer gewaardeerde
zangkunst en werd vroeger in armoedige kroegen gezongen. Tegenwoordig is
fado een erkende zangkunst, die ook uitgevoerd wordt in bars en restaurants.
Elke dinsdagavond kan je bijvoorbeeld in “Galerie de Paris” terecht om de
Fado te beluisteren. Ikzelf vind het ook mooi. Het is muziek waar je naar moet
luisteren met een heerlijk glaasje porto. Dan waan ik me helemaal in Portugal!
Ik merk ook dat de Fado een bijzondere plek in neemt in het leven van een
Portugees. Het vertaalt de gemoederen van hun leven, verdriet, liefde,
melancholie, blijheid, weemoed, saudade en niet te vergeten de
feeststemming. Saudade houdt een heimwee in naar een verleden dat nooit
meer zal herbeleelfd worden. Het is geen wanhoop, maar een soort droeve
nostalgie.
Amália Rodrigues kon niet alleen zingen. Zij was tevens een goede actrice en
in 1948 ontving zij de SNI-prijs voor beste actrice in de film "Fado, História De
Uma Cantadeir" ("Fado, geschiedenis van een zanger").
Toen ze 65 was gaf Amália Rodrigues haar eerste solo optreden in eigen land
in het Coliseum van Lissabon. Ze overleed thuis in haar huis aan de Rua de
São Bento in Lissabon. Het huis is nu een museum.
1. Guimarães
2. Viana Do Castelo
3. Aveiro
Deze drie steden verkies ik omdat ze me het meest bijgebleven zijn omwille
dat ze elk iets unieks hebben! Ze zijn ook helemaal anders dan de stad Porto
waarin in verblijf, misschien dat ze me daarom ook vooral aanspreken.
1. Guimarães – 17 april
Het was die dag een verschrikkelijk regenweer.
Toch weerhoudt dit element me niet om deze stad
op één in mijn top te plaatsen. De brok
geschiedenis die hier in de lucht hangt, heeft me
met voorname gefascineerd. Ik blikte vaak terug
naar dagen van toen, de dagen dat Portugal een
natie werd. In deze stad is geschiedenis
geschreven en dat spreekt me echt aan. Het
kasteel van hertog Afonso Henriques 1 vond ik
echt super! De stenen waarmee men in die tijd
bouwde, is getuige van hun mankracht en doorzettingsvermogen.
Hierdoor kunnen we het ook nog steeds bewonderen!
Te n s l o t t e w i l i k g r a a g i e d e r e e n n o g b e d a n k e n d i e
mij deze fantastische kans hebben gegeven en de
mensen waarmee ik talrijke ervaringen deel!
Bedankt.
Sofie Dhondt