Hofhond van de Meester - Digibron var brand_name = 'Terdege'; var fileExists = true; var file_form = "<form name='show_org' id='show_org'

action='http://viewer.digibron.nl/railo/viewer/' method='get' target='_blank'><input type='hidden' name='publisher' value='Erdee Media Groep' /><input type='hidden' name='publication' value='Terdege' /><input type='hidden' name='pagenumber' value='30;31;32;33' /><input type='hidden' name='type' value='article' /><input type='hidden' name='pdate' value='20070516' /><input type='hidden' name='fname' value='20070613-00-ART-856834.xml' /><input type='hidden' name='search' value='lindeboom theologen voorop' /><a href='javascript: viewOriginal();' class='original-file'>Bekijk origineel</a></form>"; var json_nav = '[]'; var formatted_date = '16 mei 2007'; var detail_nav = '<div id="null"><div id="detail-hover"><a id="detail-navigation-prev" href="detail.jsp?sourceid=1011&uid=00000000012dbff49a6550f715f6fbe8&docid=35"></ a><a id="detail-navigation-next" href="detail.jsp?sourceid=1011&uid=00000000012e4e5153969f779a50a79e&docid=37"></ a></div></div>'; var _gaq = _gaq || []; _gaq.push(['_setAccount', 'UA-1026369-48']); _gaq.push(['_trackPageview']); (function() { var ga = document.createElement('script'); ga.type = 'text/javascript'; ga.async = true; ga.src = ('https:' == document.location.protocol ? 'https://ssl' : 'http://www') + '.google-analytics.com/ga.js'; var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(ga, s); })(); function tweet() { var tweet_url = "http://twitter.com/share?"; tweet_url += "url=http%3A%2F%2Fwww.digibron.nl%2Fsearch%2Fshare.jsp%3Fuid%3D00000000012fb61eb 26677a488e16f9e%26sourceid%3D1011"; tweet_url += "&text=Ik+las+in+%23digibron%3A+%27Hofhond+van+de+Meester%27"; tweetwindow = window.open(tweet_url, "tweetwindow", "status=1,toolbar=0,location=1,menubar=0,resizable=1,directories=0,height=450,wi dth=500"); return false; } function facebook() { var u = "http%3A%2F%2Fwww.digibron.nl%2Fsearch%2Fshare.jsp%3Fuid%3D00000000012fb61eb2667 7a488e16f9e%26sourceid%3D1011"; var t = "Hofhond+van+de+Meester"; window.open('http://www.facebook.com/sharer.php?u='+u,'sharer','status=1,toolba r=0,location=1,menubar=0,resizable=1,directories=0,height=450,width=500'); return false; } function evernote(publication, publicationdate) { Evernote.doClip({ title: $('#content-1 h1').text(), url: location.href, content: $('#content-1').html(), suggestNotebook: 'Digibron Notes', suggestTags: 'Digibron', providerName: 'Digibron', header: 'Bron: '+publication+', '+publicationdate+', pag. 30;31;32;33', styling: 'full' }); }

Uit: Terdege, 16 mei 2007 , pag. 30-33 Link naar dit artikel: http://www.digibron.nl/search/share.jsp?uid=00000000012fb61eb26677a488e16f9e&s ourceid=1011 Verkorte link naar dit artikel:

if (typeof(et_ord)=='undefined') et_ord=Math.floor(Math.random()*10000000000000000); if (typeof(et_tile)=='undefined') et_tile=1; document.write('<scr'+'ipt language="JavaScript" src="http://ad.nl.doubleclick.net/adj/digibron.dqa.nl/artikel;dcopt=ist;sz=728x9 0;tile='+ + (et_tile++) + ';ord=' + et_ord + '?" type="text/javascript"></scr' + 'ipt>');

if (typeof(et_ord)=='undefined') et_ord=Math.floor(Math.random()*10000000000000000);if (typeof(et_tile)=='undefined') et_tile=1;document.write('<scr'+'ipt language="JavaScript" src="http://ad.nl.doubleclick.net/adj/digibron.dqa.nl/textlink1;sz=1x1;tile=' + (et_tile++) + ';ord=' + et_ord + '?" type="text/javascript"></scr' + 'ipt>'); if (typeof(et_ord)=='undefined') et_ord=Math.floor(Math.random()*10000000000000000);if (typeof(et_tile)=='undefined') et_tile=1;document.write('<scr'+'ipt language="JavaScript" src="http://ad.nl.doubleclick.net/adj/digibron.dqa.nl/textlink2;sz=1x1;tile=' + (et_tile++) + ';ord=' + et_ord + '?" type="text/javascript"></scr' + 'ipt>'); if (typeof(et_ord)=='undefined') et_ord=Math.floor(Math.random()*10000000000000000);if (typeof(et_tile)=='undefined') et_tile=1;document.write('<scr'+'ipt language="JavaScript" src="http://ad.nl.doubleclick.net/adj/digibron.dqa.nl/textlink3;sz=1x1;tile=' + (et_tile++) + ';ord=' + et_ord + '?" type="text/javascript"></scr' + 'ipt>'); if (typeof(et_ord)=='undefined') et_ord=Math.floor(Math.random()*10000000000000000);if (typeof(et_tile)=='undefined') et_tile=1;document.write('<scr'+'ipt language="JavaScript" src="http://ad.nl.doubleclick.net/adj/digibron.dqa.nl/textlink4;sz=1x1;tile=' + (et_tile++) + ';ord=' + et_ord + '?" type="text/javascript"></scr' + 'ipt>'); if (typeof(et_ord)=='undefined') et_ord=Math.floor(Math.random()*10000000000000000);if (typeof(et_tile)=='undefined') et_tile=1;document.write('<scr'+'ipt language="JavaScript" src="http://ad.nl.doubleclick.net/adj/digibron.dqa.nl/textlink5;sz=1x1;tile=' + (et_tile++) + ';ord=' + et_ord + '?" type="text/javascript"></scr' + 'ipt>'); if (typeof(et_ord)=='undefined') et_ord=Math.floor(Math.random()*10000000000000000);if (typeof(et_tile)=='undefined') et_tile=1;document.write('<scr'+'ipt language="JavaScript" src="http://ad.nl.doubleclick.net/adj/digibron.dqa.nl/artikel_re1;sz=300x250,336 x280;tile='e + (et_tile++) + ';ord=' + et_ord + '?" type="text/javascript"></scr' + 'ipt>'); if (typeof(et_ord)=='undefined') et_ord=Math.floor(Math.random()*10000000000000000);if (typeof(et_tile)=='undefined') et_tile=1;document.write('<scr'+'ipt language="JavaScript"

src="http://ad.nl.doubleclick.net/adj/digibron.dqa.nl/artikel_re2;sz=300x250,336 x280;tile='t + (et_tile++) + ';ord=' + et_ord + '?" type="text/javascript"></scr' + 'ipt>');

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact. Publicatiedatum: 16 mei 2007 Hofhond van de Meester Dr. M.J. Arntzen: Het begint altijd met kritiek op de belijdenis" Preken gaat niet meer, maar zijn geest is nog scherp. Wanneer hij de gereformeerde confessie bedreigd ziet, grijpt dr. M.J. Arntzen de pen. Als wordt gerommeld met de zuivere leer die naar de godzaligheid is, mg je niet zwijgen, al is het akelig dat je daar personen bij moet betrekken. Huib de Vries De twee schilderijen kregen een prominente plaats in zijn kamer in verzorgingshuis De Amandelboom. Vanuit zijn gemakkelijke stoel heeft dr. M.J. Arntzen (94) zicht op Joke, geschilderd met een pop. Bover zijn bed hangt Heleentje, geschilderd met een bal. Bij de geboorte leken het gezonde meisjes, maar een zeldzame ziekte sneed hun levensdraad op jonge leeftijd af. Joke werd zeven, Heleentje acht. Toen ze een jaar of drie waren, kregen ze epileptische aanvallen en raakten ze geleidelijk verlamd. Mijn vrouw was verpleegster en heeft zelf heel veel aan de verzorging gedaan. Ik was toen nog gereformeerd-synodaal, en stond in s Gravendeel. Dominee Terhaak, een collega uit Puttershoek die heel goed kon portretschilderen, heeft die schilderijen voor ons gemaakt. Het sterven van de twee meisjes gaf intens verdriet in de pastorie, maar bracht het Godsvertrouwen van het predikantsechtpaar niet aan het wankelen. Opstandig zijn we nooit geweest, gelukkig niet, al heeft het wel diep ingegrepen. Mn vrouw zei wel eens: Je kunt er beter tien krijgen dan n verliezen. We hebben het kunnen dragen door de wetenschap dat wij Gods handelen niet altijd kunnen begrijpen, maar dat Hij zich niet vergist. Mijn vrouw zocht afleiding door veel in de gemeente te doen. Ze had een zwak voor mensen die zon beetje aan de rand van de samenleving verkeerden. Die zochten altijd troost bij haar. Ze hield van mensen, in het bijzonder van kinderen. Tot 2001 heb ik haar mogen hebben. Toen is ze overleden. Hoe hebt u alle leed emotioneel verwerkt? Het leven gaat door. Toen Joke stierf, had ik het gevoel: Nu kan ik nooit meer vrolijk zijn. Het hinderde je als op een vergadering werd gelachen. Geleidelijk verandert dat. De wond blijft bestaan, maar het schrijnen wordt minder.

Hoe was het geestelijk klimaat in het gezin waarin u zelf opgroeide? Het was een ouderwets gereformeerd gezin, met een blijmoedige sfeer. Mijn vader, die in de effectenhandel zat, was een Doleantie-man. Moeder kwam uit de Afscheiding. Dat gaf wel wat verschil in beleving. Vader nam de beloften

vertrouwend aan. Niet als een leeg automatisme, hij leefde er ook echt naar. Moeder zei soms: We moeten onszelf ook nauw doorzoeken. Lijkt u daarin op uw vader of op uw moeder? Ik denk dat ik van beiden wat heb. In het begin van mijn ambtelijke loopbaan had ik geregeld contact met mensen van de Gereformeerde Gemeenten. Ze leefden vaak meer op hun gevoelens dan vanuit het vertrouwen op de beloften van God. Dat kon ik nooit zo begrijpen. Omgekeerd vonden zij mijn prediking niet bevindelijk genoeg. De heilstoepassing en de geloofsaanvechting kwamen onvoldoende aan de orde. Later heb ik daar meer begrip voor gekregen. De leer van de veronderstelde wedergeboorte leidde tot een verbondsautomatisme dat Kuyper nooit heeft bedoeld, de sfeer in de Gereformeerde Kerken werd nogal triomfalistisch. De kleine luyden hadden het gemaakt. Dat gaf een zekere gearriveerdheid, die vreemd is aan de Bijbel. De afsterving van de oude mens en de opstanding van de nieuwe mens zijn een doorgaand proces, net als de kennis van de ellende. Hoe hebt u de opkomst van de Schriftkritiek in de Gereformeerde Kerken beleefd? Je hield het eigenlijk voor onmogelijk, maar het gebeurde toch. Ik schrok ervan, was er verdrietig over en heb er fel op gereageerd. Te fel misschien, te veel op de persoon. Buskus noemde me een ketterjager en verweet me leerheiligheid. Daar moet je inderdaad voor oppassen. Mn vrouw vroeg soms: Is het je nou te doen om de theologie, de theorie, of om de eer van God? Dat was een goede vraag. Er kunnen vleselijke motieven bij komen. Het mensenhart is boos en arglistig. Toch geloof ik dat het er mij ten diepste om ging, en nog steeds om gaat, de Heere te dienen. Als de meester van een hond wordt aangetast, zou hij dan niet blaffen? Als wordt gerommeld met de zuivere leer die naar de godzaligheid is, mg je niet zwijgen, al is het akelig dat je daar personen bij moet betrekken. Het begint altijd met kritiek op de belijdenis. In de Gereformeerde Kerken ging het mis toen Berkouwer voorzichtig vragen begon te stellen bij de eeuwige verkiezing Gods. Vervolgens ging hij heel vaag over het eeuwige oordeel spreken. Ik heb daar in een artikel in het Gereformeerd Weekblad op gereageerd, waar Berkouwer weer vier artikelen tegenin heeft geschreven. De vraag of alle mensen zalig worden, noemde hij onwettig. Waarop ik zei: Dan is de vraag van Zondag 7 in onze Catechismus ook onwettig. Berkouwer is als een goed gereformeerd polemicus begonnen, maar steeds meer opgeschoven in de richting van Karl Barth. Daardoor groeiden we uit elkaar. Daar kon Berkouwer slecht mee omgaan. Hij zag de verhouding tussen promotor en promovendi als die van een vader tot zijn kinderen. Daardoor kon hij het niet hebben als zijn promovendi kritiek op hem hadden. Wat doet het u dat de ontwikkeling van toen zich nu in de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt herhaalt? Ontwikkelingen lopen nooit volkomen parallel, maar de overeenkomst is er onmiskenbaar. Als ik daarop wijs, krijg ik soms te horen dat ik mijn nest bevuil. Dan is mijn antwoord: Ik wil mijn nest niet bevuilen, ik wil het graag zuiveren. Het positieve dat er is, wil ik niet ontkennen. Ik heb er veel goeds ondervonden, tot de dag van vandaag. Op zondag hoor je vaak een gedegen uitleg. Een gebrek is dat er nauwelijks onderscheidend wordt gepreekt. Als het waarschuwende in de verkondiging gaat ontbreken, is er iets mis. De eerste preek waar ik echt van het begin tot het eind naar luisterde, als jongen van een jaar of twaalf, was van dr. H.H. Kuyper, over Demas. Hij begon met een voorbeeld. Als u naar Zwitserland reist, en u komt daar in het hooggebergte, dan ziet u af en toe een kruis. Daar is iemand verongelukt. Dat

kruis is tegelijk een waarschuwing. Zo is het ook met Demas. Dat ben ik nooit vergeten. Dr. A.L.Th. de Bruijne, docent aan de universiteit van uw kerkverband, is van mening dat een aantal historische gedeelten in de Bijbel als metafoor moet worden gezien. Komt daarmee het gezag van de Schrift niet op losse schroeven te staan? Daar ligt mijn grote zorg. De Bruijne gaat in een aantal opzichten verder dan Geelkerken. Zijn visie op de Bijbel komt soms dicht bij dat wat je vindt in het boek Klare Wijn van de Nederlandse Hervormde kerk, bijvoorbeeld als hij stelt dat God niet altijd Zelf direct tot mensen sprak, ook als dat er wel staat. Bent u door de terugkeer van dezelfde discussie, nu in de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt, anders over afscheiding gaan denken? In de belijdenis staat dat we ons dienen af te scheiden van de valse kerk, maar je moet daarin wel voorzichtig zijn. Het valt niet te ontkennen dat afscheiding een repeterende breuk is. Bij de vrijgemaakten meende ik veilig te zijn. Juist daarom bedroeven de huidige ontwikkelingen me zo. Vooral dat ze zomaar voort kunnen gaan. Dat neem ik vooral de curatoren van de theologische universiteit in Kampen kwalijk. Er wordt gezegd dat je de kerkelijke weg moet bewandelen, maar bezwaarschriften worden niet serieus genomen. Hetzelfde zie je overigens in de Gereformeerde Gemeenten. Van der Zwaag heeft gedocumenteerd aangetoond dat de oudvaders iets anders zeiden dan dat wat in veel Gereformeerde gemeenten wordt geleerd. Nu krijgt hij het verwijt dat hij onrust veroorzaakt en mensen verdacht maakt, en dat hij de kerkelijke weg had moeten bewandelen. Mijn ervaring is dat dat zelden iets oplevert. Er gaan jaren mee heen eer een bezwaarschrift bij de synode is en dan is de kans groot dat het met formele argumenten ter zijde wordt geschoven. Als je je zorgen kenbaar wilt maken, kun je beter een artikel of een boek schrijven. Twee keer veranderde u van kerkverband. Komt er nog een derde keer? Nee, dat zie ik niet als een oplossing, zeker niet op mijn leeftijd. De oude dominee Glashouwer zei eens: Blijf zitten waar je zit, en verroer je zo veel mogelijk. Daar valt veel voor te zeggen. Bij de nieuwe vrijgemaakten zou ik me ook niet thuis voelen. Hun kerkidee is me te exclusief. Calvijn heeft gesproken over de onzichtbare kerk. Daar wilde Schilder niet van weten, maar de Bijbel is er toch duidelijk in dat de kerk ten diepste wordt gevormd door allen die God van eeuwigheid heeft gekend, die gewassen zijn door het bloed van Zijn Zoon, en geheiligd door Zijn Geest. Daar zijn zelfs roomsen en dopersen in, hoewel we hun leer bestrijden. U riep de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt op om aansluiting te zoeken bij de Hersteld Hervormde Kerk. Waarom? Vanwege de Acte van Afscheiding en Wederkeer. Dat laatste is nu van toepassing. Tegelijk besef ik dat het verschil in klimaat heel groot is. Ook het verschil in liturgie. Er zijn bij ons veel gezangen bij gekomen, te veel, die soms een beetje een geest van alverzoening ademen. Daarmee moet je bij de hersteld hervormden niet aankomen, net zomin als met alternatieve jeugddiensten. In onze kerken zijn er ook nog heel wat die daar niets van moeten hebben, maar er wordt te weinig naar hen geluisterd. Hoe staat u tegenover de kerken in de rechterflank van de gereformeerde gezindte? In veel opzichten voel ik me daarmee verbonden, al heb ik bezwaar tegen de theologische opvatting dat de heilshistorische weg ook heilsordelijk moet worden

beleefd. Dat vind ik in de Bijbel niet terug, in onze belijdenisgeschriften niet en ook bij de reformatoren en de oudvaders niet. Natuurlijk is er opwas in de genade. Een ouderling zei eens tegen me: Het geloofsleven kent eb en vloed. Dat ben ik nooit vergeten. Maar als je Christus hebt, dan heb je Hem helemaal: de geboren Christus, de gestorven Christus, de opgestane Christus, de verheerlijkte Christus. Iemand in wie ik mij van harte kan vinden, is Kohlbrugge. In Christus heb je alles, in jezelf blijf je niets. In reformatorische kring zijn vooral verschuivingen in levensstijl waarneembaar. Hoe beoordeelt u die? Ethische en theologische verschuivingen gaan altijd samen. In de Gereformeerde Kerken begon het met leerstellige verschuivingen, de zede volgde. Het kan ook met een verschuiving in de ethiek beginnen, maar die heeft vroeg of laat gevolgen voor de theologie. De theologen gingen voorop, scheef A.M. Lindeboom. Die hebben inderdaad een hoop bedorven, maar het is de vraag of ze voorop gingen. Was hun houding niet een aansluiten bij wat ze in de gemeente tegenkwamen? Verslapping in het geestelijk leven, een minder serieuze kerkgang, een makkelijker leven. Hoe ziet u de kerkelijke toekomst voor West-Europa? Menselijk bezien is er enkel reden voor pessimisme. Het christelijk geloof kan vrij worden bespot, de islam rukt op. Maar voor God is niets te wonderlijk. Zou hij geen opwekking kunnen geven? Daar kun je naar verlangen. Verlangt u ook om, zoals Philippus Melanchton zei, verlost te zijn van de zonden en van de zorgen van het leven en van de twisten der theologen? Melanchton zei ook dat hij dan zou weten hoe het is met de goddelijke en menselijke natuur van Christus en alle andere dogmas die voor ons geheimenissen blijven. Ik denk dat we ze zelfs in de eeuwigheid nooit ten volle zullen doorgronden. We blijven schepselen. En ding staat vast: de eeuwigheid zal nooit tegenvallen. U ziet ernaar uit? Ik verlang ernaar om bij de Heere te zijn, maar de dood op zichzelf blijft een koning der verschrikking. Ik voel me ook nog verbonden met mijn kinderen en kleinkinderen. Een broeder die heel oud is geworden en met wie ik correspondeerde, schreef me eens: Wat in het vat zit, verzuurt niet. Die houding herken ik.

Marinus Johan Arntzen (1912) studeerde in de jaren dertig en veertig theologie aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. In 1944 werd hij bevestigd tot predikant, acht jaar later promoveerde hij bij de befaamde gereformeerde theoloog G.C. Berkouwer. In 1971 verliet Arntzen de Gereformeerde Kerken, vanwege de opkomende Schriftkritiek. Korte tijd was hij lid van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt (buiten verband), de huidige Nederlands Gereformeerde Kerken. Als snel sloot hij zich aan bij de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. In 1979 ging hij in Hattem, zijn laatste gemeente, met emeritaat. Door zijn pennevruchten bleef hij de aandacht trekken. De ontwikkelingen die hem de Gereformeerde Kerken deden verlaten, signaleert de grijze emeritus-predikant nu in de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. Vanuit De Amandelboom in Bilthoven roept

hij onvermoeibaar op tot trouw aan de gereformeerde confessie.

Print paginaBroninformatieDeel via twitterDeel via facebookBewaar in evernote Bekijk origineel Link naar dit artikel sluiten Url: Hofhond van de MeesterURL laden ... Pagina: 30-33

AdvertentiesBoekhandel Smit in Gouda Ruim aanbod in Bijbels & theologie romans & k inderboeken & muziek! www.boekhandelsmit.nl Orgelmakerij Boogaard Voor elke kerk een passend orgel www.orgelmakerijboogaard.nl Kool Boeken / Antiquariaat In- en verkoop van uw (oude) boeken Taxaties Inbreng Veilingen www.koolboeken.nl Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Volledige gebruiksvoorwaarden: http://www.digibron.nl/search/page.jsp?section=disclaimer&ln=nl. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Full terms of use: http://www.digibron.nl/search/page.jsp?section=disclaimer&ln=en. 887e1c96-2827-4b0f-8179-211a4b02b70e Y2:887e1c96-2827-4b0f-8179-211a4b02b70e http://www.digibron.nl/search/detail.jsp?sourceid=1011&uid=00000000012fb61eb2667 7a488e16f9e&docid=36 http://www.digibron.nl/search/detail.jsp?sourceid=1011&uid=00000000012fb61eb2667 7a488e16f9e&docid=36