Een droom in wording: Sportinternaat Willem-Alexander

CURAAO - Voor de een is een droom iets wat zich afspeelt in de slaap. De droom van Corah Kooistra, voorzitter van de Stichting Tegen Kindermishandeling, is iets wat haar juist wakker houdt: ze wil een sportinternaat opzetten voor kinderen op Curaao. Het Koninkrijk droomt met haar mee: Kooistras initiatief kreeg de meeste stemmen voor het Droomboek voor de nieuwe koning Willem-Alexander. Versgeperst.com sprak met haar over het internaat, maar misschien nog wel meer over de de omstandigheden die dergelijke opvang nodig maken. door Pieter Hofmann Op aandringen van de overheid ging Kooistra, die van huis uit journalist is, jaren geleden naar Nederland om zich te specialiseren in kindermishandeling. Met de opgedane kennis zou ze op het eiland een Meldpunt Kindermishandeling opzetten. Zo maakte Kooistra in Nederland een geval mee van een jongen die elke middag verkracht werd. Hij was te getraumatiseerd om te kunnen praten. Desondanks belde hij elke keer met het Nederlandse meldpunt. Hij maakte zich verstaanbaar door met zijn vuist op een tafel te kloppen. Na een poos werd de vader van de jongen opgepakt. Kooistra: Ik dacht: hoe kan het zijn dat zon kind in zon situatie leeft? Hij had niemand om hem te helpen, maar wist wel waar hij naartoe kon bellen. Dat was het omslagpunt, beaamt ze. Daar heb ik besloten dat als ik terug zou gaan naar Curaao, dat ik iets zou gaan doen voor kinderen. Private sector Ze legde haar journalistieke werk neer en wijdde zich bij terugkomst op Curaao aan de strijd voor kinderrechten. De overheidssteun bleek gebrekkig, dus het meldpunt voor kindermishandeling kwam er op haar eigen initiatief. Ik wilde niet dat geld mij in de weg stond om dit werk te doen. Ik draai nu met hulp van de private sector, ik ga niet aan de kant zitten. Geld is een terugkerend probleem, geeft ze toe. Toch doen we mee aan heel veel projecten. Vorig jaar hebben we 2.313 gevallen behandeld kinderen, moeders n vaders.

Ik draai met hulp van de private sector, ik ga niet aan de kant zitten
Meldpunt Sinds 2009 is er ook een meldpunt voor geweld tegen mannen, vertelt ze. Pardon? In onze gemeenschap denken we bij relationeel geweld aan de vrouw als slachtoffer. Dat is niet zo. In onze ervaring zijn mannen ook slachtoffer, aldus Kooistra. Geweld is niet alleen slaan, je hebt ook psychologische mishandeling. Ze noemt meerdere gevallen van onder meer mannen die willens en wetens gesoleerd worden van hun kinderen. Officile cijfers zijn er niet, en die

zijn ook moeilijk te meten. Er heerst een taboe op om een vastgeroeste denkwijze ter discussie te stellen. Een vergelijkbaar denkpatroon is ook waar te nemen over de vraag bij wie kinderen horen. Kooistra: Er wordt gedacht: kinderen zijn van de vrouw. Mannen hebben het moeilijk om contact te hebben met hun kinderen. Al betaalt hij alimentatie, de vrouw beslist wanneer hij zijn kinderen mag zien. Dat vind ik niet eerlijk, ik vind dat een man dezelfde rechten heeft als een vrouw wanneer het gaat om tijd doorbrengen met de kinderen. Machismo Als vanzelf komt het gesprek op het onderwerp machismo. Kooistra: Mannen worden zo opgevoed. Dat is de cultuur zeggen we dan, maar vrouwen hier zijn ook machos. Ze vindt dat als deze machos enorm trots en rancuneus handelen, anderen daarvan de dupe worden. Het gaat mij erom dat mannen die goed voor hun familie zorgen na een scheiding de kans niet krijgen om op een normale manier vader te zijn. Dat is hun recht. Je hebt een heleboel vrouwen die op dat gebied hun verantwoordelijkheid niet nemen en dat gaat van kwaad tot erger. Maar er zijn toch ook een boel mannen die de boel verprutsen? Neem de cijfers op gebied van criminaliteit bijvoorbeeld. Kooistra: Wij beschermen de mannen niet alleen maar, we wijzen ze ook op hun verantwoordelijkheden. Opvoeding moet eerlijk gaan, en eerlijk is voor mij dat een kind bij beide ouders hoort en dat beide ouders hun verplichtingen nakomen. Zo kunnen vrouwen naar de Voogdijraad stappen als de vader van hun kind niet financieel bijdraagt. Uit trots wijzen velen elke bemoeienis van vaders af of hij nou bijdraagt of niet en ontnemen ze de man het contact met hun kinderen. En die zijn daarvan de dupe, vindt Kooistra.

zoeken met het kind. In het belang van het kind moet je beide ouders helpen. Ik zeg niet dat het altijd de man is die zijn kinderen verkeerd behandelt, het is ook de vrouw.

Ook de vrouwen hier op Curaao zijn machos die hun verantwoordelijkheid niet nemen
Crisis Kooistra spreekt van een crisis van het Curaaose gezin: 70 tot 80 procent van de gezinnen heeft een vrouw aan het hoofd. Anders gezegd: 70 tot 80 procent van de kinderen op het eiland heeft geen mannelijk rolmodel binnen het gezin. Kooistra: Dan is het tijd om mannen op hun verantwoordelijkheden te wijzen. Niet alleen gaat het na een scheiding om het geld (de alimentatie), maar ook dat ze contact moeten

Idee Vorig jaar kwam de stichting met het idee van een internaat. Veel kinderen worden verwaarloosd, en daarmee ook de talenten die ze hebben. Instellingen op het eiland kunnen de zorgvraag lang niet altijd aan. Kooistra geeft een fictief voorbeeld: Als een moeder drugsverslaafd is, worden haar vier kinderen uit huis geplaatst. Maar niet bij elkaar, dus dan heb je twee problemen. Ten eerste wat ze meegemaakt hebben en ten tweede dat de kinderen hun broers en zussen bijna niet meer zien. Die kinderen komen vaak in gastgezinnen terecht, maar de meesten kunnen geen vier kinderen tegelijk opnemen. Dat maakt de situatie alleen maar erger. Een groot internaat kan makkelijker meerdere kinderen uit hetzelfde gezin opvangen. Kroning De kroning van Willem-Alexander bracht het sportinternaat in een stroomversnelling toen het inhuldigingscomit het Droomboek lanceerde. Kooistras idee was n van de 6.500 inzendingen. In het hele Koninkrijk behaalde het sportinternaat de meeste stemmen. In totaal stemden meer dan 10.000 mensen op het Sportinternaat Willem-Alexander (SWA). Talent Moeten de kinderen een speciaal sporttalent hebben om toegelaten te worden tot het internaat? Kooistra: Nee, het is geen voorwaarde. Het gaat erom dat ze

opgevangen worden en getraind worden in een van de 28 sporten die worden uitgeoefend op het internaat. Naast sport krijgen ze kunst, muziek en komen ze in aanraking met de natuur. Je moet kinderen stimuleren om zoveel mogelijk activiteiten te ondernemen in hun leven, zodat er altijd iets leuks is om te doen. Maar het voornaamste is dat ze onderdak en een structuur in hun leven krijgen.

70 tot 80 procent van de gezinnen op Curaao heeft een vrouw aan het hoofd
Big brother Het SWA biedt plaats aan meer dan 180 fulltime arbeidsplaatsen. Voor een groot deel gaat het om coaches en pedagogische medewerkers. Behalve begeleiding van coaches en pedagogen krijgen de kinderen ook een duwtje in de rug van een mentor, een zogeheten big brother (of sister). Deze brothers of sisters, vrijwilligers die een paar jaartjes ouder zijn dan hun proteg(e)s, brengen een paar uur per maand met het kind door. Niet als opvoeder, maar meer als buddy. Iemand om mee te praten, te sporten, te winkelen of een ijsje te gaan halen. In de Verenigde Staten is de organisatie Big Brothers Big Sisters actief in honderden gemeenschappen, en met succes omdat de afstand tussen het kind en de brothers en sisters klein is. Kooistra: Vanaf achttien jaar kun je big brother of sister worden. Het is niet alleen voor kinderen die geen ouders hebben, maar bijvoorbeeld ook voor kinderen die aandacht nodig hebben. Die hebben iemand in hun leven nodig om mee te praten, een soort vertrouwenspersoon ook. Het heeft hele goede resultaten opgeleverd in Amerika en dat kan hier ook.

Zwerven Aan praten, zoals met een big brother of sister, ontbreekt het nogal eens op het eiland, vindt ze. Er wordt weinig gesproken over problemen en een ander aanspreken op problemen is een no-go voor veel betrokkenen. Terwijl problemen in dit soort gezinnen zich vaak opstapelen. Kooistra vat een dergelijke levensloop kort samen: Vooral jongens zwerven soms vanaf hun achtste op straat en zijn dan al full-blown crimineeltjes. Ze helpen mee met de drugshandel op het eiland. Als er niks gebeurt, plegen ze over een paar jaar atrakos. Waar zijn de meisjes in dit verhaal? Die zijn vaker binnen, antwoordt Kooistra. Ze lopen minder vaak op straat, maar een aantal van hen doet dat ook. Die belanden nogal eens in de jeugdprostitutie en hebben dan op jonge leeftijd al clinten. Ik mis dan de controle van huis uit, of daarbuiten. Maar mensen praten niet snel met elkaar en denken dan al gauw: laat ze het zelf maar oplossen. Ze zijn bang dat ze zich met andermans zaken bemoeien en dat ze een antwoord krijgen van: wie ben jij om je ermee te bemoeien? Zijn die meisjes eenmaal veertien of vijftien jaar oud, dan kun je in veel gevallen weinig meer voor ze doen. Natuurlijk heb je ook kinderen die erover nadenken of het wel klopt wat ze doen, maar velen hebben dan al besloten dat dit hun leven is. En eigenlijk zijn ook relaties met een sugar daddy een vorm van kinderprostitutie. Accomodatie Voor dit soort kinderen, in de leeftijd vanaf zes jaar, is er een terrein beschikbaar gesteld. Kooistra glundert bij het vooruitzicht. Het is een terrein van 50.088 vierkante meter. Er is een mooie tuin op het terrein, waar de kinderen in contact komen met de natuur, zowel met planten als dieren. Veel kinderen die op een internaat wonen hebben geen contact met dieren. Het helpt hun bewustzijn juist als ze zelf voor een dier leren zorgen. Het liefhebben van een dier brengt kinderen indirect ook liefde voor mensen bij. Het internaat gaat ook een sport- en kunstmuseum inrichten, uiteraard geopend voor publiek. Geheimzinnig Een hoop informatie wil Kooistra nog niet loslaten. Zo blijven de locatie en de geldschieter voorlopig geheim. Ik kan niet verklappen waar, maar het is een heel mooi stuk land met mooie natuur. Jammer genoeg ook met gedumpt vuil, maar dat gaan we compleet opknappen. Eerder was er ook sprake van Oostpunt, maar Kooistra sluit uit dat het sportinternaat daar gebouwd

wordt. Ook over de financiering is ze vooralsnog vaag. Het is een geschenk. Van het Koninkrijk? Nee, van een particulier. Maar dat wordt pas later bekend gemaakt. Ze schiet in de lach om zoveel geheimzinnigheid. Het is jammer, maar als je een project doet op dit eiland moet je goed uitkijken. Het begin van de bouw staat gepland voor volgend jaar. Wel moeten er nog aanvullende fondsen gevonden worden, maar gesprekken daarover zijn nog gaande.

Wat we nu om ons heen zien, is een gevolg van de onverantwoorde wijze waarop we met kinderen omgaan. We hebben het veel te ver laten komen.
Fondsen vinden Kooistra heeft er alle vertrouwen in dat de benodigde fondsen uiteindelijk gevonden worden. De fondsen waren heel enthousiast over het sportinternaat, ook omdat het internaat op de eerste plaats is geindigd. In Nederland neemt men het droomboek ook heel serieus, vind ik. Verder is het een project waarin het kind centraal staat en dat spreekt mensen ook aan. Binnenkort wordt er een fundraising georganiseerd. Baten Naast de kosten benadrukt Kooistra vooral de baten van het sportinternaat. Het is onbetaalbaar. Als dit doorgaat, dan kun je binnen vijf jaar het verschil zien omdat 800 kinderen dan niet op straat hangen. Daarom moet het internaat er nu komen. Als dit zo doorgaat, wordt het eiland onleefbaar. Wat we nu om ons heen zien, is een gevolg van de onverantwoorde wijze waarop we met kinderen omgaan. We hebben het veel te ver laten komen. Dat is triest, maar ik heb hoop. Hoop dat het gebouw er voor eind 2014 staat. Groot project Kooistra baseert haar hoop ook op succesverhalen. In andere landen bestaan al dergelijke sportinternaten. Zo kent ze ook een Curaaose jongen die zich op die manier kon onttrekken aan een leven vol drugs, geweld en criminaliteit. Toen hij klein was, woonde hij in Seru Fortuna. Zijn moeder overleed toen hij acht was. Daarmee kwam alles op zijn vader neer. Om hem en zijn zus te verzorgen, ging zijn vader drugs verhandelen. Op een dag werd zijn vader vermoord.

Hij was een aantal afspraken niet nagekomen en dan gaat het vaak zo. Deze jongen begon daarna te doen wat zijn vader deed: drugs rondbrengen. Toen heeft een tante ingegrepen, hem naar Nederland meegenomen en hem in Duitsland op een sportinternaat geplaatst. Hij is nu 23 en rondt dit jaar zijn studie af. Als alles blijft gaan zoals het nu gaat dan is hij over een paar jaar hartchirurg.