Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

UNIT 1 AKTA PENDIDIKAN 1996

HASIL PEMBELAJARAN: Di akhir unit ini, anda diharap dapat: Menjelaskan tentang isi kandungan Akta Pendidikan 1996 mengaitkan kesan akta kepada perkembangan program pemulihan khas menjelaskan konsep pemulihan khas Menghuraikan sejarah perkembangan pendidikan pemulihan khas di Malaysia Menjelaskan rasional dan objektif pendidikan khas pemulihan Menjelaskan Akta Pendidikan 1996.

Konsep pemulihan khas kebangsaan berasaskan kepada Akta Pendidikan 1996. Definisi pemulihan khas tempatan dan sejarah perkembangannya juga akan disentuh. Rasional dan objektif Pendidikan Khas Pemulihan

PENGENALAN

Pendidikan merupakan agenda utama pembangunan sesebuah Negara dan sistem pendidikan yang baik mampu memberikan pendidikan kepada semua. Oleh itu, pendidikan yang khusus dan bersesuaian dengan keperluan dan kebolehan kanakkanak yang pelbagai juga perlu disediakan. Pendidikan khas adalah pendidikan yang direka cipta dan dirancang untuk kanakkanak istemewa. Di Malaysia, pendidikan pemulihan khas telah disediakan untuk membantu murid mengatasi masalah kelemahan menguasai kemahiran asas membaca, menulis dan mengira

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

(3m). Tanpa bantuan, mereka akan gagal membina keyakinan diri untuk belajar dan mencari pengalaman dalam memasuki alam pekerjaan.

Bagi mengelakkan pembaziran dalam pendidikan, penerokaan lebih awal terhadap bentuk pendidikan pemulihan yang lebih berkesan amat diperlukan untuk membantu murid yang lemah meningkatkan potensi diri mereka supaya mampu menjadi warganegara yang berguna pada masa hadapan. Agensi yang terlibat dalam Malaysia ialah Kementerian Kesihatan, Masyarakat, Kementerian

pembangunan warga istemewa di

Kementerian Pembangunan Wanita, Keluarga dan

Pengajian Tinggi dan Kementerian Sumber Manusia.(Jamila K.A Mohemed, 2005)

Murid khas ataupun kanak-kanak yang istimewa merupakan sekumpulan murid yang kurang upaya dan mengalami masalah pembelajaran. Mereka memerlukan pendidikan dan perkhidmatan khusus bagi memperkembangkan potensi dan

kemajuan kendiri.Pendidikan khas merujuk kepada pengajaran yang direka khas bagi melengkapkan keperluan seseorang kanak-kanak yang luar biasa dan memerlukan bahan-bahan pengajaran khas, teknik pengajaran yang luar biasa serta kemudahan-kemudahan yang tertentu (Hallahan & Kauffman, 1986).

Pendidikan khas juga merupakan pendidikan yang menyediakan keperluan pendidikan khas murid (Akta Pendidikan, 1996). Sekolah khas pula ialah sekolah yang menyediakan pendidikan khas yang ditetapkan melalui peraturan-peraturan di bawah Seksyen 41.

APAKAH AKTA PENDIDIKAN 1996

Akta Pendidikan Pendidikan 1996 merupakan lanjutan dan pembaharuan dari Akta Pelajaran 1961 bertujuan memantapkan sistem pendidikan kebangsaan sejajar dengan kehendak dan cita-cita Malaysia untuk menjadi pusat kecemerlangan pendidikan yang bermutu tinggi dan bertaraf dunia. Akta Pendidikan 1996 menampilkan kesinambungan kepada hasrat dan dasar pendidikan yang sedia ada. Akta ini berpaksi kepada perakuan-perakuan utama Penyata Razak 1956 yang menjadi asas dasar pendidikan kebangsaan. Akta baru ini juga banyak mengekalkan peruntukan yang masih relevan daripada Akta Pelajaran 1961. Tujuan

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

menggubalkan

Akta

Pendidikan

1996

untuk

memperluaskan

skop

dan

memperkenalkan perundangan mengenai pendidikan. AKTA PENDIDIKAN 1996 Akta Pendidikan 1996 atau juga dikenali sebagai Akta 550 merupakan suatu akta untuk mengadakan peruntukan undang-undang bagi pendidikan dan perkaraperkara yang berkaitan dengannya.

Akta ini diwujudkan khusus bagi menggantikan Akta Pelajaran 1961 yang bertujuan untuk memantapkan sistem pendidikan untuk generasi akan datang sejajar dengan hasrat untuk menjadikan Malaysia sebagai pusat kecemerlangan pendidikan yang berkualiti serta bertaraf dunia. Walaupun Akta Pendidikan 1996 adalah satu akta baru, tetapi masih merupakan kesinambungan kepada dasar pendidikan yang sedia ada.

Akta ini masih berpaksikan kepada perakuan-perakuan utama Penyata Razak 1956 yang menjadi asas kepada Dasar Pendidikan Kebangsaan selama ini. Justeru itu, Akta Pendidikan 1996 telah mengekalkan banyak peruntukan Akta Pelajaran 1961 yang didapati masih relevan. Sebaliknya yang didapati tidak lagi relevan telah digugurkan.

Tujuan

Akta

Pendidikan

1996

adalah

untuk

memperluaskan

skop

serta

memperkemaskinikan perundangan pendidikan yang sedia ada. Akta ini telah mengambilkira aspirasi, kehendak dan kepentingan semua kaum masyarakat majmuk di Malaysia. Akta ini telah memperkenalkan banyak peruntukan

perundangan (legislative provision) untuk memenuhi hasrat Wawasan 2020 serta menangani cabaran pada abad ke-21.

Falsafah Pendidikan Kebangsaan telah dijadikan landasan dalam pembentukan Akta Pendidikan 1996 setelah mengambilkira saprasi dan pandangan semua pihak. Konsep sistem pendidikan kebangsan telah dimantapkan melalui akta ini iaitu meliputi semua peringkat persekolahan dan semua kategori sekolah di Malaysia.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

Secara amnya, Akta Pendidikan 1996 mengandungi 156 seksyen yang dibahagikan kepada 16 Bahagian seperti berikut: (1) Bahagian 1 Permulaan; (2) Bahagian 2 Pentadbiran; (3) Bahagian III Majlis Penasihat Pendidikan Kebangsaan; (4) Bahagian IV Sistem Pendidkan Kebangsaan; (5) Bahagian V Penilaian dan Peperiksaan; (6) Bahagian VI Pendidikan Tinggi; (7) Bahagian VII Institusi Pendidikan Swasta; (8) Bahagian VIII Pendaftaran Institusi Pendidikan; (9) Bahagian IX Pendaftaran Guru; (10) Bahagian X Jemaah Nazir Sekolah; (11) Bahagian XI Kewangan; (12) Bahagian XII Rayuan; (13) Bahagian XIII Peraturan-Peraturan; (14) Bahagian XIV Kesalahan dan Penalti; (15) Bahagian XV Pelbagai; (16) Bahagian XVI Peralihan dan Pemansuhan.

Secara umumnya Falsafah Pendidikan Kebangsaan telah dijadikan landasan dalam pembentukan Akta Pendidikan 1996 setelah mengambilkira saprasi dan pandangan semua pihak. Konsep sistem pendidikan kebangsan telah dimantapkan melalui akta ini iaitu meliputi semua peringkat persekolahan dan semua kategori sekolah di Malaysia.

Dalam Akta Pendidikan ini, konsep sistem pendidikan kebangsaan dimantapkan dengan meliputi semua peringkat persekolahan dari peringkat pra sekolah hingga ke peringkat pendidikan tinggi, dan meliputi semua kategori sekolah, iaitu sekolah kerajaan , sekolah bantuan kerajaan dan sekolah swasta. Kedudukan Bahasa kebangsaan diperkukuhkan dengan memperuntukkannya sebagai bahasa pengantar utama dalam sistem pendidikan kebangsaan. Ini

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

diperkuatkan lagi dengan menjadikan bahasa tersebut sebagai mata pelajaran yang wajib diajar di semua sekolah dan institusi pendidikan. Kurikulum semua jenis dan kategori sekolah akan selaras dengan kehendak negara apabila Kurikulum Kebangsaan, yang diperuntukkan dalam Akta Pendididkan 1996 wajib diguna oleh semua pihak. Murid-murid dari semua jenis dan kategori sekolah akan disediakan untuk mengambil peperiksaan yang ditetapkan oleh kerajaan dan oleh itu akan memudahkan kita menggunakan penilaian atau pengukuran yang sama tentang pencapaian murid-murid dari sekolah-sekolah di negara kita.Pendidikan Islam akan diperluaskan utnuk meliputi murid-murid Islam di semua kategori sekolah termasuk sekolah swasta dan diperkukuhkan dengan menjadi pelajaran tersebut sebagai salah satu daripada pelajaran teras di sekolah-sekolah. Dengan adanya peruntukan yang membolehkan Menteri Pendidikan menubuhkan dan menyenggara tadika, maka dari keluarga yang kurang berada di bandar-bandar, akan berpeluang mendapat pendidikan prasekolah yang menjadi asas yang baik bagi memulakan pendidikan rendah. Mutu Program pendidikan di semua tadika juga akan dapat dipertingkatkan kerana tadika-tadika ini akan diwajibkan menggunakan Garis Panduan Kurikulum Prasekolah yang dikeluarkan oleh Kementerian Pendidikan. Sejajar dengan penumpuan terhadap usaha membudayakan pendidikan sains dan teknologi, pendidikan teknik akan dipertingkatkan di sekolah menengah teknik dan politeknik. Akta Pendidikan 1996 memudahkan sekolah vokasional ditukartarafkan ke sekolah teknik, manakala politeknik boleh mengadakan program kerjasama dengan mana-mana institusi, perbadanan atau organisasi perindustrian untuk mengendalikan kursus teknik atau vokasional atau program latihan, termasuk program pertukaran. Politeknik juga boleh mengadakan program bekembar bagi kursus peringkat diploma dan ijazah dengan institusi-institusi pendidikan tinggi, sama ada dalam negeri atau luar negeri. Pendidikan guru akan dapat diperrkukuhkan dengan adanya peruntukan yang membolehkan Kementerian Pendidikan mengadakan progam pendidikan guru bukan sahaja di peringkat sijil, tetapi juga di peringkat diploma dan ijazah, iaitu secara berkembar.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

Pendidikan swasta akan dapat berkembang secara lebih sistematik dengan adanya peruntukan yang spesifik bagi mengawal taraf pendidikan dan perjalanan institusiinstitusi tersebut. Dalam pada itu, institusi pendidikan swasta juga boleh dikehendaki mengadakan pengajaran Bahasa Kebangsaan, Pengajian Malaysia dan Pendidikan Islam atau Moral untuk memupuk semangat cintakan negara dan nilai-nilai murni. Pendidikan khas akan diberi perhatian yang lebih dengan adanya peruntukan yang cukup bagi pendidikan tersebut. Menyedari bahawa Malaysia adalah sebuah negara berbilang kaum, dan berdasarkan pemuafakatan politik yang telah dibuat oleh pemimpin-pemimpin negara yang dahulu, Akta Pendidikan 1996 mengambilkira kepentingan semua kaum dengan cara mengekalkan status quo sekolah

rendah jenis kebangsaan dan juga 60 buah sekolah Cina swasta. Di samping itu Unified Examination yang diambil oleh sekolah-sekolah ini serta lembaga pengelola sekolah conforming dan sekolah mission dikekalkan. Akta Pendidikan 1996 juga turut memperuntukkan pengajaran bahasa suku kaum di negara ini sekiranya didapati munasabah dan praktik diadakan. Kelas-kelas agama seperti bible classes tidak diperlukan mendaftar di bawah Akta Pendidikan 1996.

HUBUNGAN AKTA PENDIDIKAN 1996 DENGAN PEKEMBANGAN SEJARAH NEGARA

Akta pendidikan 1996 merupakan satu kesinambungan dengan Akta Pendidikan 1961, sebagai sebuah Akta untuk melihatkan negara yang memunyai masyarakat majmuk hidup bersatu padu di bawah satu bumbung demokrasi melalui perlembagaan yang telah dibuat sebegitu rupa. Dalam suasana masyarakat majmuk yang mempunyai "ethno-centristic" yang masyarakatnya mempunyai pelbagai

agama, budaya dan fahaman "Cultural pluralism" tentunya perkara yang berkaitan dengan perpaduan nasional perlu diambil perhatian dari semasa ke semasa. Unutk mewujudkan proses pemasyarakatan ini, Pendidikan adalah merupakan satu kaedah terpenting. Mendaulatkan satu bahasa sebagai bahasa kebangsaan untuk semua kaum adalah termasuk dalam ciri ini.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

Sebagai sebuah negara yang mempunyai pelbagai bahasa dan kaum, adalah amat wajar bahasa Melayu telah dipilih untuk menjadikan bahasa kebangsaan atau bahasa rasmi negara. Dalam soal ini sepanjang tempoh negara kita merdeka sampai ke hari perkara ini amat diambil perhatian. Melalui Akta Pendidikan 1996 dengan jelas telah menyentuh tentang perkara ini.

Kesan dari tinggalan penjajahan British dahulu merupakan amat payah untuk kita selesaikan, kerana masyarakat Tanah Melayu pada waktu itu dibentuk dengan sengaja oleh British untuk kepentingan politik mereka. Dasar pecah dan perintah yang dijalankan itu, menyebabkan pemimpin-pemimpin negara sampai sekarang terpaksa memikirkan jalan tebaik untuk mencapai perpaduan. Dalam aspek ini, adalah diharapkan semoga melalui Akta Pendidikan 1996 dapat membaiki dan memantapkan perpaduan semua kaum di negara kita.

Hasrat, perancangan dan strategi reformasi pendidikan yang terjelma melalui Penyata Razak dan Rahman Talib dulu telah menampakkan kejayaan . Walaupun tidak sepenuhnya. Dengan cara menjadikan bahasa Melayu sebagai bahasa perantaraan di sekolah-sekolah dengan jelas kepada kita hasrat kerajaan untuk menyetukan kaum dengan menggunakan bahasa Melayu dan satu bentuk kurikulum yang sama.

Ekoran dari Akta Pendidikan 1961 telah lahirnya Universiti Kebangsaan Malaysia(1971) yang menjadi bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar. Hal ini telah menampakkan bahasa Melayu bukan sahaja untuk dijadikan bahasa untuk pembinaan pemuafakatan tetapi juga sebagai bahasa ilmu. Menjelang tahun 1983, semua kursus di institusi pengajian tinggi (sastera, Sains, Kejuruteraan, Perubatan , Undang-undang dan sebagainya) dikehendaki diajar dalam bahasa Melayu kecuali beberapa kursus yang dilonggarkan penggunaan bahasa pengantar itu. Hal ini kerana semua pelajar yang memasuki universiti-universiti selepas itu adalah daripada aliran Melayu. Ini semua adalah wujud hasil dari kesinambungan dari Akta Pendidikan 1961 dan berdasarkan Laporan Tun Hussein Onn (1971).

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

Berikut adalah kronologi kedudukan bahasa Melayu sebagai bahasa di sekolahsekolah:

1.

Merupakan mata pelajaran wajib di sekolah rendah dan menengah.bahasa pengantar darjah Satu

2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Semua sekolah Inggeris ditukar menjadi sekolah Rendah Kebangsaan Bahasa pengantar tingkat 1 Bahasa pengantar tingkatan VI aliran sastera Bahasa pengantar jurusan sastera tahun satu di universiti Bahasa pengantar tingkatan VI aliran sains Bahasa pengantar semua peringkat persekolahan Bahasa pengantar semua kursus di universiti.

Perkembangan pendidikan hendaklah sejajar dengan perkembangan negara. Lantaran itu masyarakat kian maju sesuai dengan penggunaan sains dan teknologi. Malaysia sebagai sebuah negara baru tidak kecuali untuk merebut peluang dan berjalan seiring dengan negara-negara lain. Maka satu pendekatan dalam pendidikan harus diambil, dikaji dan dibina semula. Sejaran negara telah berkembang ke era Sains dan tekonolgi. Oleh itu pelajaran dan kurikulum pendidikan haruslah berkembang selari untuk memenuhi guna tenaga dan dan melahirkan masyarakt yang berilmu pengatahuan. Beberapa buah sekolah yang bercorak teknik dan vokasional telah ditubuhkan.

Kini negara telah mula melangkah ke tahap yang ketiga, dari dunia pertanian, dunia teknologi, kini zaman dunia teknologi maklumat ( zaman global) yang memerlu kepakaran dan kecanggihan yang tersendiri. Oleh itu amat sesuai dengan adanya peruntukan-peruntukan tertentu yang menyentuh berkenaan dengan insititusi yang berbentuk teknik dan vokasional, kedudukan maktab perguruan, universiti dan sebagainya. Kesemuanya di berikan peranan dan kuasa-kuasa tertentu untuk meningkatkan mutu pendidikan negara sesuai dengan hasrat dan falasafah pendidikan negara kita.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

Kini, Melalui Akta Pendidikan 1996, bukan lagi hanya mahu melihat dalam aspek perpaduan semata-mata tetapi merupakan satu akta yang berupa agenda negara yang perlu ditunaikan kerana bukan sahaja ke arah memupuk masyarakat bersatu padu, tetapi turut menjadikan masyarakat Malaysia sebagai masyarakat penyayang dan berkahlak mulia. Lantaran itu wjudnya sekolah-sekolah khas seperti yang telah dinyatakan dalam akta tersebut. Dengan memberi peruntukan-peruntukan tertentu terhadap institusi pendidikan kita, maka akan lahirlah masyarkat yang serba maju dan serba boleh . Untuk pengisian agenda negara bukanlah mudah seperti yang termaktub dalam Akta Pendidikan ini tetapi memerlukajian dari semasa ke semasa agar ia tetapi sesuai dan mana-mana yang tidak sesuai dalam akta ini perlu diperbetulkan mengikut kesesuaian.

Perbezaan Dan Persamaan Antara Akta Pendidikan 1996 Dengan Akta Pelajaran 1961

1.

Landasan dan wawasan Di dalam Akta Pendidikan 1996 dengan jelas memberitahu kepada kita bahawa dasar pendidikan adalah berlandaskan kepada hasrat wawasan 2020 dan Falsafah Pendidikan Negara. Ini dijelaskan seperti berikut:

DAN

BAHAWASANYA

tujuan

pendidikan

adalah

untuk

membolehkan

masyarakat Malaysia menguasai ilmu, kemahiran dan nilai murni yang diperlukan dalam dunia yang berdaya saing tinggi serta bersifat global, kesan daripada perkembangan pesat sains, teknologi dan maklumat.

DAN BAHAWASANYA pendidikan mempuunyai peranan penting dalam menjayakan wawasan negara demi utnuk mencapai taraf negara maju sepenuhnya dari segi kemajuan ekonomi, keadilan sosial, dan kekuatan rohani, moral dan etika, ke arah mewujudkan suatu masyarakat yang bersatupadu, demokratik, liberal dan dinamik.

DAN BAHAWASANYA Dasar Pendidikan Kebangsaan adalah berlandaskan Falsafah Pendidikan Kebangsaan yang dizahirkan seperti berikut:

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

10

"Pendidikan di Malaysia adalah suatu usaha berterusan ke arah lebih memperkembangkan potensi individu secara menyeluruh dan bersepadu untuk melahirkan insan yang seimbang dan harmonis dari segi intelek, rohani, emosi dan jasmani berdasarkan kepercayaan kepada Tuhan. Usaha ini adalah untuk menzahirkan warganegara berkhlak Malaysia mulia, diri yang berilmu dan pengetahuan, berkeupayaan terhadap

berketerampilan, mencapai

bertanggungjawab memberikan

kesejahteraan

serta

sumbangan

keharmonian dan kemakmuran keluarga, masyarakat dan negara." (Akta Pendidikan 1996) Di dalam Akta Pelajaran 1961 kita dapati falsafahnya tidak tertulis dan tidak jelas. Yang kita dapati hanyalah untuk menyatukan kaum di Malaysia selari dengan masyarkat yang berbilang kaum. Ini dapat dilihat dalam Dasar Pelajaran Kebangsaan mengikut Laporan Razak yang menjadi asas kepada Akta Pelajaran 1961: "Tujuan Dasar Pelajaran di dalam negeri ini ialahh bermaksud hendak menyatuukan budak-budak daripada semua bangsa di dalam negeri ini dengan menggunakan bahasa kebangsaan sebagai bahasa pengantar yang besar, walapun perkara ini tiada dapat dilaksanakan dengan serta-merta melainkan hendaklah diperbuat dengan beransur-ansur." (Penyata Razak, Perenggan 12)

2.

Sistem Pendidikan Kebangsaan di semua peringkat Seksyen 15 dan 16 dalam Akta Pendidikan 1996 telah memperjelaskan tentang Sistem Pendidikan Kebangsaan. yang meliputi semua peringkat dan jenis sekolah atau institusi pendidikan kecuali sekolah ekspatriat. "The National Education System shall comprise pre-School education;primary education;secondary education;post-secondary education; and higher education,but shall not include education in expatriate schools. ( Education Act 1996, sec.15)

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

11

"There shall be three categories of educational institutions in the National Education System , namely government educational institutions;governmentaided educational isntitutions; and private educational institutions. (Educational Act 1996, sec. 16)

Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 menyebut bahawa Sistem Pendidikan Kebangsaan hanyalah meliputi sekolah atau institusi pendidikan kerajaan atau bantuan sahaja. "For the purpose of this act, the stages of statutory education system shall be as follws: primary education;lower secondary education;upper secondary education; education in the educational institutions referred to in paragraph (a) to (d) of section 25. (Education Act 1961, Sec.19)

3.

Kedudukan Bahasa Kebangsaan Dalam hal ini kedua-dua akta telah dinyatakan. Dalam Akta Pandidikan 1996 dijelaskan dalam seksyen 17 tentang kedudukan Bahasa Kebangsaan sebagai bahasa pengantar utama di semua sekolah atau institusi kecuali di Sekolah Jenis Kebangsaan atau lain-lain sekolah yang diberi pengecualian. Di sini soal bahasa telah diperkukuhkan. " (1) The National language shall be the main medium of instruction in all educational institutions in the National Education System except an nationaltype school established under section 28 or any other educational intitution exempted by Minister from this section. (Education Act 1996, Sec. 17) Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 Bahasa Kebangsaan adalah bahasa pengantar sekolah kebangsaan dan sekolah menengah kebangsaan sahaja.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

12

4.

Kurikulum Kebangsaan Dalam Akta Pendidikan 1996, seksyen 18 memperuntukkan semua sekolah perlu mengikut kurikulum kebangsaan melainkan yang dikecualikan.

Sedangkan dalam Akta Pelajaran 1961, tiada langsung peruntukan. " (1) The Minister shall prescribe a curriculum to be known as the National Curriculum which, subject to subsection (3), shall be used by all schools in the National Education System." (Education Ac 1996, Sec.18)

5.

Peperiksaan Awam

Dalam seksyen 19 Akta Pendidikan 1996 telah memperuntukkan semua sekolah menyediakan murid untuk peperiksaan awam, melainkan yang dikecualikan. Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 pula tiada peruntukan diberi. "Every School shall prepare its pupils for examinations prescribed by or unfer this Act or any regulations made under this Act unless otherwise exempted by or under this Act. (Education Act 1996, Sec.19)

6.

Bahasa Kebangsaan Sebagai Mata Pelajaran Wajib Seksyen 17(2), Akta Pendidikan 1996 memperuntukkan Bahasa Kebangsaan sebagai mata pelajaran wajib di semua sekolah. (2) Where the main medium of instruction in an educational institution is other than the national language , the national language shall be taught as a compulsory subject in the educational institution. (Education Act 1996, Sec.17)

Manakala dalam Akta Pelajaran 1961, Bahasa kebangsaan adalah wajib bagi sekolah-sekolah yang dibiayai oleh kerajaan dan bantuan kerajaan sahaja.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

13

7.

Pengajaran Bahasa Cina dan Bahasa Tamil

Dalam seksyen 2 Akta Pendidikan 1996 telah memperuntukkan pengajaran bahasa Cina dan Bahasa Tamil di Sekolah Kebangsaan dan Sekolah Menengah Kebangsaan boleh diadakan dengam satu syarat : jika ada permintaan 15 orang ibu bapa atau lebih. Dengan ini lebih mudah mengadakan kemudahan bagi pengajaran bahasa Cina dan Bahasa Tamil. Manakala Dalam Akta Pendidikan 1961, Bahasa Cina dan Bahasa Tamil boleh diajar dengan dua syarat: a) b) ada permintaan dari 15 orang ibu bapa jika didapati munasabah dan praktik.

Di sini menampakkan kepada kita bahawa Akta Pendidikan 1996 lebih mudah mengadakan kemudahan bagi pengajaran Bahasa Cina dan Bahasa Tamil.

8.

Bahasa Kaum Asli

Akta Pendidikan 1996 telah memperuntukkan pengajaran bahasa kaum asli dengan dua syarat:

a) b)

jika ada permintaan dari 15 ibu bapa jika didapati munasabah dan praktik

Melalui peruntukan ini , telah memberi pengiktirafan kepada bahasa kaum Bumiputera untuk diperkembangakan. Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 tiada diperuntukkan. (ii) the indigenous languages shall be made avaiable if it reasonale and practicable so to do and if the parents of at least fifteen pupils in the school so request; (Education Act 1996, Sec.2)

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

14

9.

Kategori Sekolah

Seksyen 16 Akta Pendidikan 1996 memperuntukkan sekolah atau institusi pendidikan dibahagi kepada tiga kategori : kerajaan, Bantuan kerajaan dan swasta. Manakala dalam Akta Pelajaran 1961 institusi pendidikan atau sekolah dibahagikan secara tidak langsung kepada dua kategori iaitu bantuan penuh (termasuk kerajaan dan bukan milik kerajaan) dan swasta. Klasifikasi institusi pendidikan di bawah Akta Pendidikan 1996 lebih memudahkan pentadbiran khususnya berkaitan dengan sekolah kerajaan dan bantuan kerajaan.

10.

Menubuh dan meyenggara tadika

Dalam seksyen 21 Akta Pendidikan 1996, memberi kuasa kepada Menteri untuk menubuh dan menyenggara tadika, sedangkan dalam Akta Pelajaran 1961 perkara ini tidak begitu jelas. Seksyen ini perlu untuk membolehkan kementerian mengadakan kemudahan prasekolah kepada kanak-kanak khususnya masyarakat luar bandar dan berpendapatan rendah. "The Minister may subject to the provisions of this Act establish and maintain kindergartens" (Education Act 1996, Sec. 21)

11.

Kurikulum untuk Tadika Dalam seksyen 22 Akta Pendidikan 1996 memperuntukkan garis panduan kurikulum untuk tadika bagi menyelaraskan pendidikan di peringkat tersebut dan wajib digunakan oleh semuua tadika. Manakala dalam Akta Pelajaran 1961, garis panduan ini tidak wajib digunakan bagi semua tadika

12.

Tempoh Pendidikan Rendah

Akta Pendidikan 1996 menyebut dengan jelas bahawa pendidikan rendah adalah antara 5 hingga 7 tahun (lihat Seksyen 29). Dengan adanya

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

15

peruntukan ini, dapat menampung keperluan murid cerdas, sederhana dan lembab. Dalam Akta Pelajaran 1961 tempoh pendidikan rendah adalah 6 tahun. Dalam akta ini tempohnya agak ketat. "A national or national-type school established under this Act shall provide a course of primary education designed for duration of six years but which may be completed within to seven years" (Education Act 1996, Sec.29)

"national primary school", or Sekolah kebangsaan, means a fully-assited primary school providing a six-year course of primary edducation appropriate for children between the ages of six and eleven years;" (Education Act 1961, Sec.2)

13.

Pendidikan Lepas Menengah

Seksyen 33, Akta Pendidikan 1996, memperuntukkan pendidikan lepas menengah di Sekolah Menengah Kebangsaan , kolej atau mana-mana institusi pendidikan lain. Melalui Seksyen ini boleh manampung dengan jelas kelas tingkatan 6, kelas matrikulasi dan sebagainya. Dalam Akta Pelajaran 1961, tiada peruntukan yang jelas tentang pendidikan lepas menengah.

14.

Politeknik Boleh Mengadakan Kerjasama

Akta Pendidikan 1996 seksyen 37, membolehkan politeknik mengadakan program kerjasama dengan mana-mana institusi, perbadanan atau organisasi perindustrian.Manakala seksyen 38 membolehkan politeknik mengadakan kursus pengajian atau program latihan bersama peringkat sijil atau lain-lain kelayakan dengan mana-mana universiti atau institusi pendidikan lain. Seksyen 37 dan 38 ini amat diperlukan untuk memenuhi keperluan pembangunan tenaga manusia, berteraskan matematik, sains dan teknologi serta informasi. Dengan ini wawasan 2020 akan menjadi kenyataan dan

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

16

selaras denga itu juga akan lahirnya sebagai sebuah negara maju setanding dengan negara-negara maju yang lain. Tiada Peruntukan berkenaan dengan perkara ini dalam Akta Pelajaran 1961.

15.

Pendidikan Khas

Selaras dengan sebuah negara yang mahu mewujudkan masyarakat penyayang, maka dalam Akta Pendidikan 1996 telah diperuntukkan dalam seksyen 40, yang membolehkan Menteri mengadakan pendidikan khas di sekolah khas atau di mana-mana sekolah rendah atau menengah.

Sedangkan dalam Akta Pelajaran 1961, perkara ini tidak jelas.

16.

Maktab Perguruan

Melalui seksyen 47 (1) , membolehkan maktab perguruan (maktab pendidikan) mengadakan kursus peringkat ijazah, diploma atau sijil dan mengadakan program kerjasama dengan universiti atau institusi pendidikan tinggi lain. Melalui seksyen ini, selaras dengan hasrat untuk

mempertingkatkan kualiti tenaga pengajar, di sekolah-sekolah. Khususnya hendak memupuk kepada pengeluaran guru-guru sains, matematik dan IT yang lebihh banyak selaras dengan kehendak dan perkembangan negara dengan menubuhkan sekolah bestari dan perkembangan teknologi maklumat yang menjadi sebahagian dari unsur kemajuan dan ketamadunan sesebuah negara khususnya Malaysia.

Dalam Akta Pelajaran 1961, peruntukan mengenai pendidikan guru adalah terlalu umum.

17.

Pengajaran Agama Islam

Dalam Seksyen 50, Akta Pendidikan 1996 , memperuntukkan supaya Pendidikan Islam wajib diajar di semua sekolah termasuk sekolah swasta bila

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

17

terdapat 5 atau lebih murid Islam. Ini amat penting untuk syiar dan nilai-nilai murni yang sejagat. Dalam Akta Pelajaran pula menyebut bahawa Pendidikan Islam diwajibkan apabila terdapat 15 orang atau lebih murid di sekolah kerajaan dan bantuan kerajaan sahaja.

18.

Larangan tentang Pengendalian Peperiksaan

Seksyen 69, Akta Pendidikan 1996 mengkehendaki semua pihak yang menganjurkan peperiksaan awam mendapatkan kebenaran dari Pengarah Peperiksaan. Tujuan seksyen ini ialah untuk mengesan peperiksaan yang dijalankan oleh pihak luar dan melindungi calon-calon dari tertipu dan mendapat sijil-sijil atau apa-apa anugerah yang tidak diiktiraf oleh kerajaan.

Perkara yang berkaitan dengan sekyen ini tiada diperuntukkan dalam Akta Pelajaran 1961.

19.

Lembaga Pengelola

Peruntukan dalam seksyen 62, Akta Pendidikan 1996 , membolehkan Lembaga pengelola sekolah kerajaan yang tidak berfungsi lagi dimansuhkan kecuali bagi sekolah Jenis Kebangsaan dan sekolah-sekolah tertentu. Lembaga Pengelola Sekolah Jenis Kebangsaan Cina Kerajaan dikekalkan atas permintaan mereka . Lembaga Pengelola Sekolah Bantuan Kerajaan dan Sekolah Swasta memang dikekalkan kerana masih diperlukan.

Dalam Akta Pelajaran 1961, semua kategori sekolah termasuk sekolah kerajaan perlu menubuhkan lembaga pengelola.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

18

20.

Program "Twinning" dan "Lingkage"

Dalam seksyen 77 Akta Pendidikan 1996 telah memperuntukkan bahawa isntitusi pendidikan swasta yang menjalankan program "twinning" dan "lingkage" hendaklah mendapat kebenaran bertulis dari Menteri terlebih dahulu. Tujuan seksyen ini ialah untuk mengawal institusi-institusi pendidikan tinggi swasta yang sedang pesat menjalankan program "twinning" dan lingkage", selain dari pada memudahkan ke arah Malaysia sebagai "Centre of Education Excellence".

Dalam Akta Pelajaran 1961, tiada peruntukan tentang perkara ini.

21.

Kuasa Untuk menyiasat

Seksyen 136 Akta Pendidikan 1996 memberi kuasa kepada Pendaftar untuk menyiasat, seksyen 137 kuasa untuk masuk tanpa waran, seksyen 138 memulakan dan mejalankan pendakwaan serta kuasa untuk mengkompaun kesalahan. Dalam ketiga-tiga seksyen ini, Ketua Pendaftar atau seorang pegawai awam yang diberikuasa bagi maksud itu secara bertulis oleh Ketua Pendaftar atau seorang pegawai polis yang berpangkat tidak rendah dari Inspektor mempunyai kuasa dalam ketiga-tiga perkara dalam ketiga-tiga sekyen tadi.

Seksyen-syeksen ini akan membolehkan Pendaftar Besar bertindak dengan lebih cepat dan berkesan terhadap pihak-pihak yang melakukan kesalahan bagi mengawal kepentingan masyarakat pengguna.

Dalam Akta Pelajaran 1996, tiada peruntukan-peruntukan seperti ini. Ini adalah merupakan satu pembaharuan untuk memudahkan penyiasatan dan tindakan diambil kepada mereka yang melanggari akta ini

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

19

PROGRAM PEMULIHAN KHAS

Program Pemulihan Khas telah dilaksanakan oleh Kementerian Pelajaran Malaysia (KPM) semenjak tahun 1960an bagi membantu murid-murid di sekolah rendah yang menghadapi masalah khusus dalam pembelajaran iaitu menguasai kemahiran asas membaca, menulis dan mengira ( 3M ). Pada tahun 1983, sistem pendidikan

Malaysia telah memperkenalkan Kurikulum Baru Sekolah Rendah (KBSR). Kurikulum baru ini merupakan satu usaha untuk kembali semula kepada asas pendidikan dengan memberi fokus kepada 3M dan murid-murid yang tidak menguasainya dibantu melalui Program Pemulihan Khas. Pengajaran dan pembelajaran pada Tahap 1 (Tahun 1-3) akan membolehkan guru-guru

mengenalpasti murid-murid yang mempunyai masalah penguasaan asas 3M. Seterusnya pihak sekolah berusaha menyediakan Program Pemulihan Khas bagi mengatasi masalah penguasaan asas 3M.

Fokus ke arah membasmi masalah 3M ini turut termaktub di dalam teras ketiga :

Memperkasakan Sekolah Kebangsaan dan teras keempat :

Merapatkan Jurang Pendidikan dalam Pelan Induk Pembangunan Pendidikan (PIPP) 20062010 . Melalui kedua-dua teras ini, beberapa pelan tindakan dirancang untuk memastikan murid-murid menguasai kemahiran asas 3M pada tahap 1. KPM akan memperkasakan Program Pemulihan Khas dengan menaik taraf kelas pemulihan dan menyediakan guru pemulihan khas terlatih yang mencukupi termasuk di Sekolah Kurang Murid (SKM).

DEFINISI DAN KONSEP PENDIDIKAN PEMULIHAN

Berbagai-bagai pendapat telah diberikan oleh ahli-ahli pendidik Barat dan tempatan mengenai takrifan pendidikan pemulihan. Antara definisi awal ialah definisi yang dikemukakan oleh Blair (1956). Menurut beliau pengajaran pemulihan ialah satu bentuk pengajaran yang bertujuan untuk membaharui teknik pengajaran dan

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

20

pemelajaran untuk mengikis segala kebiasaan dan amalan yang tidak sesuai bagi murid-munid lambat. Selain definisi pendidik dan Barat, terdapat juga definisi yang telah diubahsuaikan oleh ahli pendidik tempatan mengikut keperluan tempatan. Bagi Evans (1955) pula, pengajaran pemulihan dianggap sebagai the ambulance of educational system. Oleh itu pengajaran ini tidak boleh diambil kira sebagai satu pekerjaan atau pengajaran yang dilakukan secara mengejut, mendadak atau digunakan pada waktu kecemasan sahaja. Pengajarannya perlu dirancang dan disusun dengan rapi berdasarkan aspek-aspek kelemahan munid.

Berdasarkan Collins (1961), pengajaran pemulihan ialah satu bentuk pengajaran yang mengutamakan mata pelajaran asas. Malah beliau menegaskan pengajaran ini ialah satu kaedah pengajaran yang istimewa bagi murid-murid yang gagal dalam mata pelajaran asas di sekolah seperti membaca, menulis dan mengira. Collins telah menyimpulkan pendidikan pemulihan sebagai; special education treatment of children found to befailing in the basic school subjects of reading, spelling and number..

Pringle (1966), berpendapat pengajaran pemulihan mempunyai pendekatan khas yang diperlukan oleh semua murid yang mundur dalam satu-satu mata pelajaran serta berkemahuan dan berkebolehan belajar, melalui latihan yang sistematis dan dapat memenuhi keperluan-keperluan mereka.

Definisi di atas disokong pula Brennan (1974), yang mengatakan bahawa pengajaran pemulihan ialah pengajaran untuk penyesuaian dan pembetulan bagi murid-murid yang didapati menghadapi masalah dalam pembelajaran. Menurut beliau; Remedial education is regarded as the kind of education required to meet needs which are the result of learning disabilities, that is learning failure which cannot be

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

21

explained by any reference to inadequacies in the pupils enviromental situation or life experience.

Menurut Tansley (1967) pengajaran pemulihan ialah satu bentuk pengajaran yang mengutamakan langkah-langkah yang benar-benar teliti dan sistematis bagi membolehkan pengajaran pemulihan dijalankan dengan tersusun. Bagi Albewhite (1977), yang mengatakan pengajaran pemulihan ialah suatu bentuk pengajaran yang diperlukan oleh kanak-kanak yang bersifat ketidakupayaan yang disertai oleh gangguan - gangguan emosi.

Sharifah Alwiah Alsagoff ( 1983 ), berpendapat pemulihan ialah satu tindakan khusus yang diambil untuk mengatasi keperluan pendidikan murid yang mengalami kesusahan dari segi pembelajaran dalam darjah khas di sekolah biasa, di pusat khusus yang dihadiri oleh murid secara sambilan, dalam kumpulan yang diasingkan daripada sekolah biasa, dan dalam darjah untuk pengajaran khusus oleh guru pemulihan. Menurut Ishak Harun & Koh Boh Boon (1983), Pemulihan ialah Perkhidmatan khas untuk memenuhi keperluan-keperluan kanak-kanak yang menghadapi masalah-masalah pembelajaran di sekolah-sekolah biasa.

Menurut laporan Asia and Pacific Programme of Educational Innovation for Development (1987) yang disediakan oleh Kementenian Pendidikan Malaysia, pengajaran pemulihan ialah: a process in which children with learning problems are given practical alternatives and effective approaches (programme) in education. Manakala Bahagian Sekolah-sekolah, Kementenian Pendidikan dalam pekeliling KP (BS) 8502I5IPKIJ1d. V (26) bertanikh 8 Januani 1986 telah mendefinisikan pengajaran pemulihan sebagai satu usaha dalam pendidikan untuk mengatasi masalah pembelajaran murid-murid lemah di sekolah-sekolah rendah, khususnya ditumpukan kepada kemahiran asas membaca, menulis dan mengira, di bawah kelolaan guru-gunu pemulihan yang telah menerima latihan khas dalam bidang ini. Ini bermakna pengajaran pemulihan adalah satu proses pengajaran dengan pendekatan yang lebih berkesan, praktikal bagi munid-munid yang menghadapi masalah pemelajaran. Pusat Perkembangan Kunikulum Kementerian Pendidikan Malaysia (1984), dalam konteks KBSR Program Pemulihan merupakan langkah-

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

22

langkah khusus yang dijalankan untuk membantu murid yang menghadapi masalah pemelajaran tertentu dalam kemahiran asas membaca, menulis dan mengira. Mereka ini hendaklah dipulihkan sebaik sahaja masalah tersebut dapat dikesan dan ditentukan.

KONSEP PENDIDIKAN PEMULIHAN

Program Pendidikan Pemulihan Khas ialah satu usaha mengatasi masalah murid yang menghadapi kesulitan pembelajaran khususnya dalam menguasai kemahiran asas membaca, menulis dan mengira sebagai kemahiran asas yang menjadi focus KBSR. Ia memerlukan tindakan-tindakan pendidikan khas yang digunakan untuk memenuhi keperluan-keperluan kanak-kanak murid-murid yang menghadapi

kesulitan terhadap kemahiran-kemahiran 3M. Murid-murid pemulihan menghadiri kelas khas dalam sekolah biasa, atau kelas pemulihan khas secara sambilan, atau menyertai kumpulan yang diundurkan dari kelas biasa untuk diajar oleh seorang guru pemulihan.(National Association for Remedial Education NARE Great Britain 1977) Menurut Mat Nor Husin dan Jais Sahok 1990, konsep pendidikan pemulihan khas ialah pendidikan yang diberikan kepada murid-murid yang gagal di peringkat bilik darjah kerana tidak menerima isi pelajaran seperti pencapaian rakan sebaya mereka yang tidak bermasalah. Bersandarkan kepada pendapat tersebut pendidikan pemulihan khas dapat dirumuskan sebagai satu perkhidmatan yang diadakan khusus untuk muridmurid yang menghadapi kesulitan pembelajaran khususnya dalam menguasai satu-satu kemahiran asas seperti membaca, menulis dan mengira yang merupakan fokus utamadalam Kurikulum Baru Sekolah Rendah . Bagi Koh Boh Boon 1982, konsep pendidikan pemulihan adalah lebih terbatas yang lebih khusus sifatnya kerana ia bertujuan membaiki kelemahan

pembelajaran.Ia melibatkan murid-murid lambat, iaitu mereka yang lembab dan gagal menguasai kemahiran-kemahiran yang diajar oleh guru dalam kelas biasa berbanding dengan murid-murid lain.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

23

Pendidikan pemulihan merupakan lanjutan daripada sebahagian pendidikan imbuhan. Ia dikenali juga sebagai remedial education di dalam bahasa Inggeris iaitu suatu bentuk pendidikan khas kepada kanak-kanak atau pelajar yang menghadapi masalah atau kesulitan pembelajaran dalam mata-mata pelajaran tertentu sahaja. Pendidikan pemulihan adalah satu bentuk pendidikan untuk membetulkan sesuatu yang kekurangan atau membetulkan sesuatu yang tidak betul atau sesuatu yangcacat.Pendidikan Pemulihan dalam KBSR ialah proses pengajaran dan pembelajaran yang khusus untuk murid-murid yang menghadapi masalah atau kesukaran belajardalam menguasai satu-satu kemahiran membaca, menulis dan mengira. Konsep Pemulihan KBSR ialah ia dilaksanakan dalam kelas biasa

mengikut mata pelajaran yang tertentu. Kumpulan-kumpulan akan dibentuk dan murid yang menghadapi masalah dalam kemahiran 3 M akan dibimbing dan dipulihkan bagi menguasai kemahiran tersebut. Murid-murid ini dibimbing dan dipulihkan oleh guru mata pelajaran tersebut dengan mendapat khidmat nasihat daripada Guru Pendidikan Pemulihan Khas. (BukuPanduan Am KBSR - 1982) Pendidikan Pemulihan Khas berbeza daripada pendidikan atau pengajaran biasa. Guru yang mengajar kelas pemulihan khas merupakan guru yang terlatih di institusi yang menyediakan kursus-kursus pendidikan pemulihan seperti di universiti, maktab perguruan mahu pun institut pendidikan guru sama ada dalam negara atau luar negara. Hasilnya guru pemulihan khas mempunyai kepakaran yang khusus bagi mengatasi masalah yang dihadapi oleh murid-murid yang lemah. Kelas pemulihan selalunya lebih kecil daripada kelas biasa. Aktiviti yang dijalankan juga menjurus kepada kelemahan murid. Keluasan kelas pemulihan khas adalah bergantung kepada kekosongan bilik darjah. Peringkat awal pelaksanaan ada kelas pemulihan khas hanya terdiri daripada satu bay atau berada di lorong laluan. Tetapi kini kelas pemulihan khas telah mengalami transformasi dan mempunyai kelengkapan yang terbaik bagi menghasilkan kelas yang kondusif yang mampu menjana perubahan kepada murid-murid pemulihan bagi mengatasi kelemahan mereka. Konsep pendidikan pemulihan khas seterusnya ialah pengajaran pemulihan adalah berdasarkan kepada diagnosis kelemahan dan kesulitan yang dihadapi oleh murid-murid tersebut. Sebelum mereka di tempatkan di kelas pendidikan pemulihan

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

24

khas mereka akan mengikuti prosedur-prosedur seperti yang terdapat dalam carta alir pelaksanaan program pendidikan pemulihan khas seperti mengenal pasti murid yang menghadapi masalah pembelajaran dan membuat penilaian awal atas mereka. Pendekatan secara individu, misalnya mengadakan kelas khas yang kecil dan kurikulum yang anjal yang boleh diubahsuai bagi membolehkan murid-murid ini menguasai kemahiran membaca, menulis.dan mengira. Dalam mengajar sesuatu kemahiran , guru pendidikan pemulihan khas hendaklah mempermudahkan gerak kerja dalam proses pengajaran dan pembelajarannya supaya murid boleh melaksanakannya, mendapat kepuasan dan menguasai kemahiran yang diajar.

SEJARAH PERKEMBANGAN PENDIDIKAN PEMULIHAN KHAS DI MALAYSIA

Sejarah Pendidikan Pemulihan Dalam Negara telah bermula pada tahun 1965 apabila 3 orang guru telah dihantar untuk mendapatkan latihan di England dalam bidang pendidikan pemulihan. Sehingga 1968, seramai 9 orang guru telah mendapat latihan di luar negara. Sebelum program pendidikan pemulihan di Malaysia bermula, satu kajian rintis telah dilakukan di sembilan buah sekolah rendah di seluruh Malaysia. Projek ini telah bermula di awal tahun 1967 dan berakhir pada tahun 1970. Hasil kajian yang dijalankan terhadap sekolah-sekolah tersebut didapati Program Pendidikan Pemulihan sangatlah diperlukan bagi membantu kanak-kanak yang menghadapi masalah pembelajaran.

Bertentangan dengan keperluan semasa, kerajaan telah membekukan pengambilan guru mengikuti kursus bidang pendidikan pemulihan pada tahun 1968 hingga 1974. Walaubagaimana pun ia telah diaktifkan kembali setelah Laporan Murad 1971, mendapati 25% murid-murid sekolah rendah telah tercicir. Peratusan yang agak tinggi ini telah menyedarkan kerajaan tentang kepentingan murid-murid di sekolah-sekolah rendah menguasai kemahiran-kemahiran 3M iaitu membaca, menulis dan mengira yang terdapat di Program Pendidikan Pemulihan. Pada tahun 1975 seminar yang pertama mengenai pendidikan pemulihan telah diadakan di Universiti Malaya. Pada tahun yang sama Pusat Perkembangan Kurikulum (PPK),

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

25

Kementerian Pendidikan Malaysia telah menjalankan projek percubaan dalam Pendidikan Imbuhan untuk sekolah rendah di dua belas buah sekolah dengan menggunakan strategi pendidikan pemulihan yang dikendalikan oleh guru kelas biasa.

Murid-murid yang terlibat dalam projek adalah yang menghadapi masalah pembelajaran ringan dalam Bahasa Melayu, Matematik dan Bahasa Inggeris. Muridmurid yang menghadapi masalah pembelajaran yang kompleks diserahkan kepada guru pemulihan khas. Projek Pendidikan Imbuhan ini lebih menekankan kepada kanak-kanak yang kurang bernasib baik dan daripada status ekonomi sosial yang rendah. Mereka diberi bantuan dari segi makanan tambahan, pinjaman buku teks dan program pembangunan masyarakat. Walau bagaimanapun projek ini tidak berjaya kerana kanak-kanak lain yang mendapat faedah dan menyebabkan masih ada lagi kanak- kanak yang tercicir. Projek ini dihentikan dan digantikan dengan Pendidikan Pemulihan Khas.

Bagi keperluan tenaga pengajar di dalam program ini, pada tahun yang sama Kementerian Pendidikan Malaysia mengadakan Kursus Dalam Cuti (KDC). Pesertapeserta kursus adalah terdiri dari guru-guru terlatih dari sekolah-sekolah rendah. Rancangan kursus adalah seperti berikut :i. 2 minggu dalam cuti penggal pertama ii. 2 minggu dalam cuti penggal kedu iii. 4 minggu dalam cuti penggal ketiga

Matlamat utama kerajaan melalui Kementerian Pendidikan Malaysia (KPM) adalah untuk menyediakan setiap sekolah rendah dengan guru pemulihan yang terlatih. Ekoran dari itu beberapa Maktab Perguruan di seluruh negara telah menyediakan kursus tersebut.

Kursus pertama dimulakan di Maktab Perguruan Ilmu Khas, Kuala Lumpur pada tahun 1977. Kursus ini adalah kursus satu tahun. Seterusnya pada tahun 1981 KPM telah mengadakan kursus dalam cuti penggal persekolahan. Kursus-kursus jangka pendek juga diperkenalkan untuk menampung kekurangan guru-guru pemulihan.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

26

Usaha yang telah dilakukan bagi membantu murid-murid ini ternyata belum mencukupi. Laporan akhbar Berita Harian keluaran 27 November 2007 menyatakan kira-kira 100,000 murid Tahun Satu tidak dapat menguasai 3M iaitu membaca, menulis dan mengira sudah tentu mengejutkan.

Laporan ini sangat membimbangkan KPM kerana jika tidak ditangani ia akan menjejaskan pencapaian keputusan peperiksaan Ujian Penilaian Sekolah Rendah (UPSR), Penilaian Menengah Rendah (PMR) dan Sijil Persekolahan Malaysia (SPM) kelak. Berdasarkan keadaan ini, Kementerian Pelajaran Malaysia telah mengambil inisiatif menganjurkan Kursus Perguruan Lepas Ijazah (KPLI) secara sepenuh masa, Latihan Perguruan Berasaskan Sekolah (LPBS) secara kursus dalam cuti dan diikuti Program Ijazah Sarjana Muda Perguruan bermula pada bulan Januari tahun 2009.

RASIONAL DAN OBJEKTIF PENDIDIKAN PEMULIHAN.

Pengajaran pendidikan pemulihan khas adalah untuk memastikan semua murid Tahap 1 menguasai kemahiran asas 3M seperti yang terdapat dalam buku Garis Panduan Pelaksanaan Program Pendidikan Pemulihan Khas, Kementerian

Pelajaran Malaysia. Berdasarkan kepada buku garis panduan tersebut, ia lebih menjurus kepada memenuhi keperluan murid-murid yang gagal mengikuti proses pengajaran dan pembelajaran dalam kelas biasa. Dalam erti kata lain semua murid Tahap 1 harus dan mampu menguasai kemahiran asas iaitu membaca, menulis dan mengira. Ini bermakna murid-murid Tahap 1 mesti mencapai kompetensi yang disasarkan oleh Kementerian Pelajaran Malaysia.

Penguasaan kemahiran asas 3 M perlu bagi murid -murid yang lemah ini dapat meneruskan pembelajaran mereka di kelas biasa. Sekiranya mereka belum lagi menguasai kemahiran ini, pasti akan menjejaskan mereka untuk bersaing dengan rakan sekelas mereka bagi mencapai tahap kompetensi yang terbaik. Di dalam kelas pemulihan di kelas biasa (KBSR/KSSR) mereka dikendalikan oleh guru-guru mata pelajaran dan rakan sebaya mereka selain dari bantuan dari Guru Khas Pemulihan.

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

27

Program pendidikan pemulihan khas juga bertujuan untuk membina keyakinan diri yang positif terhadap pembelajaran. Di dalam program pemulihan yang dijalankan peluang yang luas dibuka ke arah memotivasikan diri bagi meningkatkan keyakinan diri terhadap kebolehan dan bakat yang mereka miliki. Dengan terbinanya jati diri secara tidak langsung murid-murid pemulihan ini akan dapat mengatasi masalah penguasaan kemahiran asas seperti yang disasarkan oleh Kementerian Pelajaran Malaysia. Ia juga boleh menggalakkan perkembangan potensi dan minat mereka dalam pelajaran ke tahap yang lebih maju.

Program pendidikan pemulihan khas juga dapat mengurangkan bebanan masalah yang dihadapi oleh murid-murid lemah melalui bantuan guru dan pihakpihak yang berkaitan seperti guru kelas, guru mata pelajaran, guru pemulhan khas, ibu bapa, dan komuniti setempat. Bebanan masalah yang dihadapi oleh murid pemulihan ini akan dapat diatasi seandainya setiap pihak mempunyai jaringan kerjasama yang jitu antara satu sama lain dan memberi komitmen yang tinggi bagi mencapai hasrat semua pihak. Melalui program pendidikan pemulihan khas muridmurid yang lemah juga berpeluang untuk mendapat hak yang sama seperti yang dinikmati oleh rakan-rakan sebaya dengan melibatkan diri dalam aktiviti-aktiviti sosial sama ada di dalam dan di luar bilik darjah. Kegagalan murid untuk turut serta dalam aktiviti sosial di sekolah dapat diatasi setelah mereka melalui program pendidikan pemulihan khas di sekolah. Justeru itu murid-murid pemulihan ini akan mendapat layanan dan kemudahan yang sesuai dengan tahap kebolehan mental mereka tanpa wujudnya kecurigaan dan kebimbangan oleh pihak-pihak tertentu. Tindakan ini bukan sahaja dapat membantu merealisasikan hasrat pihak Kementerian Pelajaran Malaysia meningkatkan mutu pendidikan malahan juga secara tidak langsusng dapat membantu mengatasi masalah disiplin yang ditimbulkan oleh murid-murid yang tercicir ini.

RUMUSAN Program pendidikan pemulihan khas juga dapat mengurangkan bebanan

masalah yang dihadapi oleh murid-murid lemah melalui bantuan guru dan

Pengurusan dan Pentadbiran Pendidikan khas

28

pihak- pihak yang berkaitan seperti guru kelas, guru mata pelajaran, guru pemulhan khas, ibu bapa, dan komuniti setempat.

Bebanan masalah yang dihadapi oleh murid pemulihan ini akan dapat diatasi
seandainya setiap pihak mempunyai jaringan kerjasama yang jitu antara satu sama lain dan memberi komitmen yang tinggi bagi mencapai hasrat semua pihak

Akta pendidikan 1996 memantapkan lagi pelaksanaan pemulihan khas di

Malaysia dan disokong lagi akta OKU 2007.

Sejarah perkembangan memperlihatkan keupayaan pemulihan dilaksanakan

secara lebih berkesan.

RUJUKAN
Dean, J. (1996) Managing Special Needs in the Primary School. London: Routledge Hallahan, D.P & Kaufman, J.M (1997). Exceptional Children: Introduction to Special Education (7th ed.) Needham Heights M.A: Allyn & Bacon Henley, M,, Ramsey, R. & Algozzine, R. (1999). Teaching Students with Mild Disabilities. USA: Allyn & Bacon Lewis, R.B & Doorlag, D.H (2003). Teaching Special Student: In general education classroom (6th. Ed.) Ohio: Prentice Hall Polloway, E. & Patton, J. (1997). Strategies for Teaching Learners with Special Needs. Ohio: Merrill