Instituut voor Communicatie & Media

U
NO V 2 0 08

L I

I T

KLiK

Alumni Magazine

In dit nummer o.a.

Alumnicongres 2009

Durven is doen

Ballen
Komend voorjaar organiseert het Instituut voor Communicatie & Media een alumnicongres over lef in communicatie & media: Ballen. Hiermee sluiten we aan bij 210 jaar Durf, het lustrumthema van de Hanzehogeschool. Het wordt een programma vol durf, moed en nieuwe ontwikkelingen. Professionals in communicatie & media hebben steeds meer ballen nodig in hun werk. Openheid en vertrouwen zijn noodzakelijk. Als u al ooit controle dacht te hebben over wat de wereld van u vindt, is dat nu verleden tijd. Het anonieme publiek stort via internet ongegeneerd en vaak ongefundeerd scheldkanonnades over u uit. Ongelukkige situaties worden gefilmd en op YouTube gezet terwijl populistische weblogs zagen aan de poten van uw bestaan. Hoe start je een gewaagd project? Visionairs staken hun nek uit voor het Groninger Forum. Waar Stadjers straks jarenlang een lelijke bouwput zien, zagen zij het prachtige futuristische onderkomen van culturele en maatschappelijke activiteiten, dat het centrum van Groningen nog bruisender zal maken. En dit is niet het enige spannende project dat de komende jaren in de provincie Groningen het licht zal zien. Het aantal communicatie professionals is het laatste decennium verdubbeld. De mogelijkheden om mensen te bereiken zijn praktisch onbeperkt. Doelgroepen worden tot bijna moleculair niveau gesegmenteerd. Iedereen zn eigen tijdschrift, telefoon, webplatform. Bedrijven kiezen voor campagnes waarin website, tv-reclame en folder elkaars werking versterken en de

Scriptieprijzen

Een jaar in Ethiopi

doelgroep een actieve rol krijgt via internet. Producten worden door de doelgroep zelf aangeprezen via buzzcampagnes of afgekraakt in consumentenfora. Durft u uw eigen bedrijf te beginnen? Laat de wereld weten waar u mee bezig bent! Staat uw smoel al op Internet? Heeft u enig idee wat de offline werking is van online netwerken? Voor zelfstandige professionals ligt een enorme groep opdrachtgevers binnen bereik. Deze onderwerpen en meer staan op het programma waarvoor we u dit voorjaar uitnodigen. Verheug u op een dag vol inspiratie, aspiratie en transpiratie, kortom, een dag met ballen.

Co m m u n i c a t i e & (cross)media ce n t r a a l i n n i euwe

specialisatie
In februari start de Hanzehogeschool een nieuwe afstudeerspecialisatie: Mediastiek. De enthousiaste initiatiefnemer Wiggele Wouda licht het programma toe.
Studenten moeten zich bewust worden van wat geluid, beeld, tekst met een publiek kunnen doen. Een term als crossmediaal denken is een modeterm geworden, het wordt vaak gebruikt als managementtool zonder echt bij de betekenis stil te staan. Maar van communicatieprofessionals wordt verwacht dat ze alles weten van media en de achtergronden hiervan. Studenten van deze specialisatie worden aan het denken gezet en gaan ervaren wat het is om te werken aan media voor een echte opdrachtgever. Er is een grote behoefte aan deze specialisatie, zegt Wouda, onderwijs is over het algemeen vrij traditioneel, terwijl het werkveld zich razendsnel ontwikkelt. De lesstof loopt vaak achter op de realiteit. In het dagelijks leven is Wouda, behalve docent journalistiek en media aan verschillende scholen, ook eigenaar van een eenmansbedrijf in mediatrainingen en communicatieadvies. Hij studeerde Nederlands en Geschiedenis in Groningen. Na vele omzwervingen via Rotterdam, Amsterdam en Hilversum is hij sinds twee jaar weer terug in zijn oude stad. Ditmaal als docent aan de Hanzehogeschool. Mediastiek bevindt zich op het snijvlak van journalistiek, communicatie en media. Vakken als interviewtraining, filmkunde, radio, budgettering en schrijven worden aan de studenten voorgeschoteld door middel van workshops. Daarnaast werken de studenten in een projectgroep aan een praktijkopdracht. Wouda is hiervoor is met diverse bedrijven in gesprek, zoals met een vissersbedrijf in Lemmer en een impresariaat en een toneelgezelschap uit Amsterdam. Mogelijkheden genoeg dus. In het noorden liggen de kansen voor het oprapen, als je ze maar ziet! stelt Wouda beslist. Mediastiek levert straks communicatiedeskundigen af met een professioneel oog voor het belang van (cross)media en mediagebruik in hun latere beroepspraktijk. Heeft u een interessant project voor een video, documentaire of crossmediaal product, neem dan contact op met Wiggele Wouda: 050 5952942 of w.wouda@pl.hanze.nl

Reini e r J a n s e n :

Durven is doen
personeelsbeleid doet en veel onderneemt. Met communicatie is hij inmiddels nog maar twee dagen per week bezig. Oogkleppen af Wat ziet hij voor veranderingen in het communicatievak? Vroeger werkten communicatiemensen heel planmatig volgens een stramien. Ze weken bijna niet van het communicatieplan af; een vooraf gesteld doel moest gehaald worden. Volgens Jansen werken bedrijven nu steeds meer met globaal omschreven communicatiedoelen, vaak worden alleen enkele waarden vastgesteld waar het bedrijf voor staat. Vanuit dit perspectief spelen ze met hun communicatie in op wat er om zich heen gebeurt. Dit zorgt voor veel minder gemiste kansen en je let zowel op je doelen als op het nu. Volgens Jansen moeten meer bedrijven op deze manier gaan werken. Kijk naar wat er vandaag gebeurt en hoe je daar op in kunt springen. De oogkleppen moeten af! Communicatiedeskundigen moeten daarnaast breder willen kijken dan het eigen vak. Jansen: De beste communicatieadviseurs luisteren. Specialisten staan vaak al met hun mening klaar en zijn daardoor niet in staat daadwerkelijk te luisteren. Beperk je niet tot je eigen visie, maar combineer die met de visie van anderen. Vroeger op de Hanzehogeschool werd mij al geleerd breed te kijken en te denken. Met dank aan de grote diversiteit aan docenten. Ondernemen Wanneer je op deze manier werkt ben je als professional slagvaardig. Je moet volop meedoen in een onderneming. Steek je nek uit, niet veilig denken, durf! Heb een mening en verkondig die mening. Durven is doen. Ook Jansen heeft geleerd te ondernemen en te doen. Hij leerde door ervaring dat je naast je plannen vooral ook het ongeplande moet durven toelaten. Echte ondernemers doen dit van nature. Jansen: Ze hebben iedere dag nieuwe ideen en doen daar wat mee. De ene keer wordt het wat, de andere keer wordt het niets. Mensen die zeggen dat hun onderneming is opgebouwd volgens een vooraf vastgesteld plan, liegen negen van de tien keer.

Hij studeerde in 1997 af bij Twynstra & Gudde op het Rotterdamse project de Tweede Maasvlakte. Inmiddels is Reinier Jansen commercieel manager bij Dutch P&I, een makelaar op het gebied van maritieme aansprakelijkheidsverzekeringen.
Netwerk Jansen studeerde Overheids communicatie aan de Hanzehogeschool. Zijn eerste baan kreeg hij bij communicatie adviesbureau Bikker, die het vervolgproject van de Maasvlakte te pakken kregen. Hij legde er de basis van zijn professionaliteit in het communicatievak. Hij bouwde een groot netwerk op, waar hij tot op de dag van vandaag nog steeds veel profijt heeft. Na vier jaar bij Bikker laste hij een pauze in voor een prachtige wereldreis. Toen hij terugkwam vond hij via zijn netwerk een baan als marketing communicatiemanager bij KLM Cargo. Jansen: In die tijd was de plaats van communicatie binnen deze organisatie niet optimaal. Bij het meerjarenplan zat iedereen rond de tafel behalve de communicatieafdeling. Het was een prachtige job met veel mooie reizen maar uiteindelijk met een te zwaar accent op alleen maar uitvoering. Twee jaar later maakte hij de stap naar Dutch P&I Services B.V. in Rotterdam. Zij zochten iemand die contacten met klanten kon onderhouden en uitbouwen en die intern de communicatie wilde regelen tussen de drie vestigingen, ieder in een ander land. Een internationale functie dus, waarin hij leiding geeft,

S c r i ptieprijzen
- Communicatiescriptieprijs -T  hesis Award Int Communication
Een zeer verhelderend rapport, meldt de jury over de communicatiescriptieprijs, die dit jaar werd gewonnen door Marile Bisschop. Zij onderzocht de randvoorwaarden voor succesvol kennismanagement bij de Directie Verenigde Naties en International Financile Instellingen (Ministerie van Buitenlandse Zaken). Dat dit onderwerp ook voor communicatie relevant is, weet ze in haar rapport goed aan te tonen. Kennismanagement biedt een fundering voor organisatie- en communicatiestrategie. Bisschop ontwikkelde zelf modellen naar aanleiding van de theorie. De jury zag dit als een sterk punt: ze toont zich in staat haar eigen draai te geven aan de theorie en laat duidelijk zien hoe zij de zaken ziet en hoe deze zich tot elkaar verhouden. Als minpuntje noemt de jury dat een kritische beschouwing ontbreekt, maar: haar schrijfstijl zorgt er voor dat het stoppen met lezen bijna onmogelijk is. Overige kandidaten voor de scriptieprijs 2008 waren Koen de Groot met zijn communicatie onderzoek naar interactieve beleidsvorming bij de Provincie Groningen en Bert Romkes met een advies ter stimulering van de fondswerving voor de Professor Mulder Stichting, afd. Oogheelkunde, UMCG. De winnaar ontvangt een bedrag van 350 euro. een Business Conduct Code. Hierin legt een bedrijf vast hoe het zaken wil doen en legt het zichzelf regels op met betrekking tot bijvoorbeeld sociale verantwoordelijkheid en ethische kwesties. Reena deed haar onderzoek bij Hellmann Worldwide Logistics in Osnabrck. Het bedrijf heeft kantoren over de hele wereld en doet logistiek voor transporten en complete supply chain management. De andere genomineerden waren Katharina Neumann, Catherine Lombarts en Evelyn Siebert. De winnaar van de thesis award krijgt een jaar lidmaatschap van een beroepsvereniging naar keuze.

Thesis Award International Communication

Ook bij International Communication werd dit jaar weer een scriptie bekroond. Met haar scriptie Thinking ahead Moving forward leverde de Duitse Reena Eddiks een gedegen rapport voor de introductie van

Boeken
Afgelopen jaar zijn bij Pearson Education twee boeken verschenen waaraan docenten van het Instituut voor Communicatie & Media hebben meegeschreven.

Desk Research
Kees Westerkamp en Maarten van Veen hebben een nieuw studieboek voor deskresearch geschreven. Het internet heeft veel jongeren wat lui gemaakt, vindt Kees Westerkamp. Als je maar een beetje intensiever zoekt is er veel meer te vinden. Volgens een stappenplan wordt de lezer meegenomen van vraagstelling en zoektermen via diverse informatiebronnen (die beyond google gaan) naar de beoordeling, selectie en presentatie van de gevonden informatie. Een aantal van onze IDMstudenten heeft hun werk beschikbaar gesteld als voorbeeldmateriaal in het boek. Westerkamp geeft een uitgebreide beschrijving van de inhoud van het boek op zijn weblog, keeswesterkamp.blogspot.com

Marketing, een reallife perspectief Wilco Uitslag heeft samen met collegas Ton Borchert (Hogeschool Utrecht) en Keimpe de Vries (Hanzeconnect) een nieuw basisboek voor marketing en marketingcommunicatie uitgegeven. Het onderscheid met de reguliere marketingboeken zit hem in het feit dat dit boek geschreven is vanuit het perspectief van de mensen die aan marketing doen. De lezer ontmoet in het boek echte marketeers die dagelijks marketingbeslissingen nemen bij toonaangevende bedrijven. Aan de hand van deze marketingdilemmas en het theoretische kader leert de lezer welke beslissingen marketeers dagelijks nemen en leert de lezer kritisch te kijken naar deze beslissingen.

Pionieren
Niet iedereen valt na het afstuderen direct in een perfecte baan. Het kost tijd om werkervaring op te doen en te ontdekken wat je wilt. Oud IDMer Ruben Schook heeft inmiddels zijn plek gevonden.
Ik doe het niet voor mezelf Vorig jaar vond hij zijn huidige baan als document management adviseur bij zorgverzekeraar Menzis. Hij is er sindsdien bezig geweest met een nieuw systeem. De aanschaf van het document management systeem is goed verlopen. Dat hoor je wel eens anders. Maar ik doe het niet voor mezelf, ik doe het voor de mensen die ermee moeten werken. Je moet iedereen erbij aan laten haken wanneer je de specificaties gaat beschrijven. Maar ik ben ook degene die op een bepaald moment zegt: we hebben nu genoeg gepraat, we gaan nu kaders stellen. De archieven zijn voor dat ik kwam al gecentraliseerd en extern ondergebracht. Nu ben ik de procedures aan het aanscherpen, zodat alles dat naar het archief gaat ook goed terug te vinden is. Handgeschreven labeltjes, dat kan echt niet meer. Pionieren Menzis kent nogal wat interne klantgroepen over meerdere locaties, dat vergt veel afstemming. Maar de grootste obstakels zijn uiteindelijk toch die, waarmee elke organisatie kampt. De interne afdelingen willen wel, zegt Schook, maar de haalbaarheid heeft ook te maken met de ict-capaciteit of met hoeveel projecten er al zijn aangemeld en hoeveel geld daarvoor beschikbaar is.

bij Menzis
Op termijn komt er natuurlijk een digitaal dossier voor de klant. De afdeling marketing & communicatie bedenkt veel initiatieven voor vernieuwing. Wij houden hier natuurlijk zoveel mogelijk de vinger aan de pols. We kijken onder meer naar output via e-mail en sms en er is een project digitale nota voor internetbankieren. Ik vind vooral de afwisseling leuk. Soms is er ook wel iets teveel afwisseling! We zijn een relatief nieuwe afdeling. Ik zit hier echt te pionieren. Er is geen DIVafdeling, maar onlangs hebben we een tweede adviseur aangenomen: Judith Roffel, ook een oud idmer van de Hanzehogeschool.

Ruben Schook studeerde eind 2001 af. Na een jaar van diverse baantjes (je moet toch rondkomen) vond hij bij de NAM zijn eerste baan als informatiespecialist. Hij deed voornamelijk document control. Na vier jaar begon het meer inhoudelijke werk te lokken Bij Koenen Baak werkte Schook een jaar als adviseur aan diverse overheidsprojecten. Hij deed informatie analyses voor document management systemen en beschreef de functionele eisen ervoor. Ik zou niet zo graag meer voor de overheid willen werken, zegt hij achteraf. Het ministerie waar ik een project deed, bijvoorbeeld, heeft het inmiddels goed voor elkaar. Maar daar gaat wel een proces van jaren aan vooraf. Er wordt vooral veel gepraat voor er iets gebeurt. Het is een enorme kapitaalvernietiging. Een project om de zwaar verouderde systemen van Bij een andere overheid wilden ze de verouderde systemen vervangen voor n nieuw centraal systeem. Sommige locaties blijken dan een paar jaar ervoor zelf al iets te hebben aangeschaft dat ze eerst willen afschrijven.

Judith Langeland wil het met eigen ogen zien

E e n jaar in
Begin februari 2008 vertrok ik naar Addis Abeba, de hoofdstad van Ethiopi. Ik werkte bij een ontwikkelingsorganisatie en omdat ik dagelijks papieren onder ogen kreeg van projecten in ontwikkelingslanden, wilde ik met eigen ogen zien hoe het leven daar eruit ziet.

Ethiopi
deel van de mensen zag er uitermate verzorgd uit; hippe kleren, vrouwen met de meest fantastische haarcreaties en nieuwe mobieltjes aan de oren. Een ander deel was duidelijk minder fortuinlijk en bestond voornamelijk uit in lompen geklede, bedelende kinderen en oude mensen. Grauw en verweerd, vaak leunend op een stok. De stad was aan het groeien; overal onder constructie zijnde hoge gebouwen en wegen die werden aangelegd. Te midden van deze drukte bevond zich echter ook een element dat het uiterlijk van een wereldstad teniet deed: schapen, geiten en koeien op de stoep en op de weg die het verkeer ophielden. Pas buiten Addis leer je het echte Ethiopi kennen. Daar kom je erachter dat het land minder in ontwikkeling is dan het in Addis lijkt. De huidige regering heeft veel genvesteerd in infra structuur, wegen zijn in verbazingwekkend goede staat. Maar de mensen die aan deze wegen wonen, leven in hutjes gemaakt van modder of riet en hebben geen water, laat staan elektriciteit. Ze leven van minder dan een bedelaar in Addis. Kinderen gaan niet naar school en besteden hun tijd aan het drijven van vee of het halen van water. Soms verkopen ze een paar tomaten of uien aan de kant van de weg. Het land staat op de 170ste plaats in de Human Development Index. Deze index meet de welvaart, de gezondheid en het educatieniveau van 177 landen in de wereld. Het grootste deel van de 80 miljoen mensen tellende bevolking leeft op deze manier. Jaarlijks groeit de

Beelden van Ethiopi

D manier om dat te doen, leek mij door er ook te gaan werken. Zo kwam ik bij Volunteer Services Oversees (VSO) terecht. Na een geslaagde selectieprocedure bij de VSO werden mij via de mail banen aangeboden die aansloten op mijn cv. Ik kon overal op de wereld terecht komen. De eerste vacature was deze, in Awassa, Ethiopi: een baan als fondsenwerver/communicatieexpert bij Tilla, Association of Women Living with HIV/AIDS. Denken aan Ethiopi riep bij mij voornamelijk beelden op van honger en droogte. Kinderen met dikke buikjes en muggen in de ogen. Droge, gele landschappen met hier en daar een huisje. Tijdens mijn eerste meters in Addis veranderde dat beeld. Een

bevolking met 2 miljoen. De gemiddelde leeftijd is 17 jaar en een mens wordt gemiddeld niet ouder dan 42. In de meeste gebieden zijn kinderen genoodzaakt te werken.

Werken voor vrouwen met HIV/AIDS

Tilla is een locale NGO met twintig medewerkers. Het is 6 jaar geleden opgericht door vijf HIV-besmette vrouwen die iets wilden doen tegen de verspreiding van het virus en

tegen de discriminerende en stigmatiserende manier waarop vrouwen met HIV werden behandeld. Het officile percentage van mensen met HIV is 3,6. In werkelijkheid ligt het veel hoger. Hoewel de meeste mensen inmiddels op de hoogte zijn van de gevaren van onveilige sex, worden nog steeds veel mensen besmet. Voor veel vrouwen is prostitutie een belangrijke bron van inkomsten. Als je hier in de horeca werkt, ben je tevens prostituee. Mijn werk bestaat uit het werven van fondsen, zowel nationaal als internationaal. Daarnaast ben ik bezig de organisatie beter op de kaart te krijgen door het aanpassen van het logo en het maken van een website. Ik moet toegeven dat het soms frustrerend is om je werk te doen

de weinige blanken te leven in een gemeenschap vol Ethiopirs. Een gemeenschap die bovendien geteisterd wordt door enorme inflatie, droogte en honger. Mensen die de wanhoop nabij zijn en er altijd vanuit gaan dat ik geld genoeg heb, wat niet zo is. Nog dagelijks leer ik de cultuur beter kennen. Er wordt veel gepraat; mensen zijn straatwijs. Weinigen hebben tv en aan kranten of tijdschriften is nauwelijks te komen. De communicatie gaat van mond tot mond. Zelfs in de grotere steden weet iedereen alles van elkaar. Wanneer je iets verkeerd hebt gedaan, weet iedereen het binnen de kortste keren en word je verstoten. Daar staat tegenover dat het gemeenschapsgevoel groot is en mensen elkaar helpen. Ook op het werk wordt er veel geroddeld. Omdat alles gaat in

Soms is het frustrerend om hier te werken

in dit land. Ik heb, na vijf maanden, eindelijk een eigen kantoor met bureau. Elke dag breng ik mijn laptop mee omdat er geen computer voor me is en de twintig medewerkers maken allemaal gebruik van n telefoonlijn voor internet, welke het regelmatig niet doet. Fondsen werven wordt daarmee een stuk moeilijker. Er is geen computer netwerk. Documenten worden uitgewisseld memorysticks die ook gebruikt worden in internetcafs, waardoor alle computers vol virussen zitten en bestanden kwijt raken. Elektriciteit wordt hier opgewekt door water; door de droogte hebben we twee maanden om de dag geen stroom gehad. het Amhaars, de Nationale taal, kreeg ik daar in het begin weinig van mee maar nu helaas steeds meer. Toen ik hier net was, kon ik vele oplossingen voor de problemen verzinnen maar naarmate ik hier langer was en meer leerde van het land en met name de manier waarop het bestuurd wordt, werd het steeds complexer voor me. Gelukkig ben ik hier nooit naartoe gekomen met de illusie de problemen te kunnen oplossen, ik denk nu alleen dat het nog moeilijker is dan ik al dacht. In het klein heb ik hopelijk, als ik terug ben, een paar dingen kunnen doen en een aantal mensen kunnen helpen. Maar zelf heb ik het meeste geleerd. Mijn visie op de wereld is completer geworden en ik waardeer het meer Nederlander te zijn. Judith Langeland

Cultuur leren kennen

Er is veel gebeurd, de afgelopen maanden hier. Ik heb vrienden gemaakt en alweer van veel mensen afscheid genomen. Ik heb gemerkt wat het is om als een van

Ho u d c o n tact!
w w w. a l u m n i n e t . h a n z e . n l
Op het alumninet van de Hanzehogeschool kun je online zelf je gegevens bijhouden en zien wat andere afgestudeerden tegenwoordig doen. Wanneer je je hebt aangemeld kun je contact leggen met afgestudeerden van alle opleidingen; iedereen kan immers ook goed passen in je netwerk. Mensen kunnen jou natuurlijk ook benaderen. Wanneer iemand je een bericht stuurt krijg je hiervan bericht via e-mail. Op het alumninet houden we elkaar op de hoogte van nieuws, interessante evenementen, websites, etc. Je kunt gratis vacatures plaatsen, waarbij je zelf aangeeft welke afgestudeerden deze mogen zien.

Wil je in de toekomst de Klik blijven ontvangen en aankondigingen van alumni-activiteiten? Meld je dan nu aan op www.alumninet.hanze.nl en geef je adresgegevens door. Je bepaalt zelf welke van jouw gegevens zichtbaar zijn voor anderen.

M e e t y our future
In januari organiseren we weer Meet Your Future, een serie presentaties voor eerstejaarsstudenten om kennis te maken met het toekomstige werkveld. Het is onderdeel van de beroepsorintatie. Studenten horen verhalen uit de praktijk van o.a. communicatieadviseurs, multimediaontwerpers en informatiespecialisten uit de profiten non-profit sector. Het levert doorgaans enthousiaste reacties van zowel studenten, docenten als gastsprekers, veelal zelf oud-student. In het voorjaar leggen de studenten bedrijfsbezoeken af om nog verder een kijkje in de keuken te nemen. Lijkt het u leuk om als gastspreker op te treden of studenten te ontvangen voor een bedrijfsbezoek? Laat het ons weten. Communicatie & Media zijn een promotietraject gestart. Jelle de Boerdoet onderzoek naar toepassingen voor E-Learning. Hij heeft onder meer kijkgedrag bij digitale instructievideos geanalyseerd. Marion Troia onderzoekt de ervaringen van docenten in internationale onderwijsprogrammas van de Hanzehogeschool. Joost Eskes bestudeert de communicatie van de Europese Unie rond het grondwetreferendum in 2005. Hoe kan de EU haar communicatie effectiever maken om meer draagvlak te krijgen onder de Europese bevolking? Jef Folkerts heeft een boeiend onderwerp gevonden in de verhalende mogelijkheden van videogames. Agnes Engbersen onderzoekt non-verbale communicatie. Erik Kostelijk doet bij Hanzeconnect onderzoek ten behoeve van de markt voor internationale studentenwerving.

Promoties
Sinds enkele jaren is het voor hbo-docenten mogelijk om te promoveren. Ook een aantal docenten van het Instituut voor

colofon
Klik is het alumnimagazine van het Instituut voor Communicatie & Media, bedoeld voor afgestudeerden van de opleidingen Communicatie (CO/OC), Informatiedienstverlening & Management (IDM/BDI), Communicatiesystemen en International Communication. Eindredactie: Babz Mook Teksten: Birgit Verheij, Wilco Uitslag, Selma Veltens, Babz Mook, Judith Langeland Fotos: Judith Langeland, Babz Mook, Hanzehogeschool Groningen afd. Marketing & Communicatie Oplage: 2000 Redactieadres: Instituut voor Communicatie & Media Postbus 70030 9704 aa Groningen telefoon 050 - 595 29 44 Alumnizaken: Adreswijziging en aanmelding: www.alumninet.hanze.nl Alumnicordinator: Joost Eskes, j.b.eskes@pl.hanze.nl