De Blokkade van Berlijn

Door M. Abbink en B. Bakker

De Blokkade
Berlijn lag in het oostelijke gedeelte van Europa onder leiding van de Sovjet-Unie, echter werd het verdeeld tussen Oost en West. Er was dus midden in het communistische Oosten een stukje van het kapitalistische Westen. Stalin wilde niet dat het kapitalisme hierdoor zou groeien. Daar kwam nog bij dat in West-Berlijn de Deutsche Mark, de munt van West-Duitsland, was ingevoerd. In de nacht van 23 op 24 juni 1948 sloot hij West-Berlijn af van elektriciteit. De volgende ochtend werden alle toegangswegen afgesloten zonder overleg met Amerika, Frankrijk of Groot-Brittanni en zonder dat ze er problemen mee kregen.

De Luchtbrug
Over luchtcondors waren echter wel verdragen gemaakt dus kon de Sovjet-Unie die niet blokkeren. Omdat het Westen Berlijn niet meer kon bereiken over het land, besloot het om de stad via de lucht te bevoorraden. Dit was een zeer kostbare en ingewikkelde operatie. De luchtbrug, zoals dit later werd genoemd, kostte Amerika dagelijks 385.000 dollar, terwijl het Frankrijk vele malen minder kostte. De Fransen bevoorradden immers alleen hun eigen soldaten. In het begin landden er op elk vliegveld enkele vliegtuigen per dag, maar naarmate men beter ingespeeld raakte op de situatie, veranderde dit in elke drie minuten een vliegtuig. Dit leidde tot vreemde situaties. Sommige vliegvelden waren niet opgewassen tegen zoveel vliegverkeer. Zo stond er op het vliegveld Tempelhof een groep van tweehonderd Duitsers, die na elk geland vliegtuig de schade aan de landingsbaan repareerden. Na drie minuten moest de baan weer vrij zijn voor het volgende vliegtuig. De luchtbrug zorgde alleen voor het hoog noodzakelijke aan voedsel en voor brandstof. Maar Berlijn bleek voorzien te kunnen worden met de hulp vanuit de lucht, en na bijna een half jaar werd de blokkade van Berlijn al weer opgeheven door Stalin, omdat hij een oorlog om Berlijn niet wilde riskeren.

De Koude Oorlog
De Koude oorlog was een periode van gewapende vrede. Het was een strijd tussen het kapitalistische Westen onder leiding van Amerika en het communistische Oosten onder leiding

van de Sovjet-Unie. Beide partijen wilden niet dat de andere partij groter werd en maakten daarom duidelijke grenzen tussen west en oost. De blokkade van Berlijn was het eerste grote conflict tussen de beide kampen in de Koude Oorlog. Berlijn was dus net zoals Duitsland opgedeeld in 4 verschillende bezettingszones, waarbij de 3 westelijke zones samen een klein kapitalistisch eilandje vormden achter het IJzeren gordijn. Er waren geen concrete afspraken gemaakt tussen de Russen en geallieerden gemaakt over de toegang tot Berlijn. De geallieerden gingen namelijk uit van een herenigd Duitsland. Maar in 1948, toen de West-Duitse staat vorm begon te krijgen konden de Russen niet gewoon toekijken. Dit kleine stukje West-Duitsland was voor Stalin al een hele tijd een doorn in het oog.

Een plaatje van de verdeling van duitsland. Hier kan je goed zien dat Berlijn een klein gekleurd eiland in een zee van rood(door de Sovjet-Unie gecontroleerd gebied) is.

Ontstaan Van De Koude Oorlog

De verklaring voor het ontstaan van de Blokkade van Berlijn en uiteindelijk ook de Koude Oorlog zijn in die groepen te verdelen, namelijk het traditionalisme, het revisionisme en de postrevionisme. De Traditionalisten

De Traditionalisten zijn van mening dat de Koude oorlog is ontstaan door de expansionistische politiek van de SU onder Stalin, vlak na de Tweede Wereldoorlog. Stalin wilde graag meer landen bij de SovjetUnie toevoegen. Na WOII wilde de Verenigde Staten een internationaal beleid voeren dat als er iemand werd benadeeld of aangevallen dat andere landen diegene zouden helpen. De Sovjet-Unie trok zich meteen hieruit terug en probeerde zo veel mogelijk landen toe te voegen aan het gebied. Ze probeerden te pakken wat ze pakken konden. Het oosten werd communistisch. De Revisionisten De revisionisten uit de jaren 60/70 wijzen de Amerikaanse expansie op de oorzaak van de Koude oorlog. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog was de Sovjet-Unie heel zwak en was Amerika welvarend en had als enige de atoombom. De revisionisten zeggen dat Stalin de schade in zijn land wilde beperken en dat dit blijkt door zijn matigende werking op de communisten in China en in de Griekse burgeroorlog en door zijn tolerantie van niet-communistische regimes in Oost-Europa. Zij geven juist het kapitalisme de schuld. Amerika deed volgens hen alles om de rijkste te worden. De postrevionisten Zij komen uit de jaren 70/80. De postrevionisten zien de Koude Oorlog als iets onvermijdelijks en vinden dat je niet n schuldige kan aanwijzen. De Koude Oorlog kwam voort uit het machtsvacum dat ontstaan was na de Tweede Wereldoorlog, toen de Europese landen erg verzwakt waren. De nieuwe situatie met twee machtige landen was in tegenstelling tot voor de oorlog, zij kwamen automatisch in conflict door het wegvallen van grootmachten als Frankrijk, Groot-Brittanni en Duitsland. Het oosten en westen wilden allebei niet dat er n grote macht zou komen, omdat dit de machtsbalans zou verstoren, dus bleven ze tegenover elkaar staan.

Gevolgen van de Blokkade

De gevolgen van de Blokkade van Berlijn zijn de NAVO en het Warschaupact. Zowel het oosten als het westen wilden duidelijke afspraken maken. Hierdoor raakten het Westen en Oosten nog meer van elkaar gescheiden. Wat een positief, of op zijn minst positiever gevolg was van de blokkade was dat de soldaten voortaan minder zouden letten op oorlogszaken, maar ook op de humanitaire zaken. De Blokkade heeft ons geleerd dat er geen militaire ingreep nodig is om een gebied te behouden, en dat een gebied uitroken ook niet altijd helpt.

Vliegveld Tempelhof vandaag de dag.