Professional Documents
Culture Documents
Başarı İçin Sosyal Fobiyi Yenmek Şart
Başarı İçin Sosyal Fobiyi Yenmek Şart
Üç insan, üç hikaye…
Birinci Hikâye: Genç hanım şirketteki odasındaydı. Bilgisayarında birazdan yapacağı
sunumu son kez gözden geçiriyordu. Haftalardır bu ana hazırlanmıştı. Sunumunun oldukça
renkli olduğundan emindi, yine de içini bir huzursuzluk kemiriyordu. Sıkıntısının ne
olduğunu söylemek pek kolay değildi ama sıkıntısı vardı. Bir kez daha boynundan yüzüne
doğru bir sıcak dalgasının geldiğini hissetti. Aslında odası çok da sıcak değildi. Ama o
terliyordu. Herhangi bir bilgi eksiği olmadığını da biliyordu ama korkunun ve huzursuzluğun
önüne geçemiyordu.
İkinci Hikâye: Üniversite son sınıftaydı. Sınavlarını başarıyla geçmişti. Bu son projeydi ve
grup olarak hazırladıkları ödevin bir bölümünü de onun sunması gerekiyordu. Bu projeden
alacağı not, ilk dönem notunun belirlenmesine sebep olacaktı. Proje eksiksizdi. Alacağı not
önemliydi. Bunu düşündükçe huzursuzluğu artıyordu. Her şeyi berbat edeceğini düşünüyordu.
Çevresindeki arkadaşlan arasında, kendisi kadar heyecanlı başka kimse de yoktu. Ne yazık ki
birazdan korktuğu basma gelecek, projede kendisinin anlatması gereken yere gelindiğinde
anfinin ortasında buz kestiğini, değil konuşmak hareket dahi edemediğini hissedecekti.
Üniversitedeki arkadaşlan arasındaki moda deyimle adeta “kal gelmişti”.
Üçüncü Hikâye: Başardı bir gazeteciydi. Yaptığı haberler, yazdığı yazılar daima takdir
toplamıştı, işinde deneyim sahibiydi. Saygı görüyor ve fikirlerine değer veriliyordu. Davet
edildiği televizyon programına katılma konusunda çok gönüllü olmasa da, bu isteği geri
çevirememişti. Stüdyodaki tüm konuklar sırayla söz alıyorlardı. Sıra ona gelmişti. Şimdi
elinde mikrofon, sunucunun sorusunu dinliyordu. Konu defalarca yazdığı ve oldukça da iyi
bildiği bir konuydu. Hatta o, bu konuda bilirkişi bile sayılabilirdi. Fakat dikkatini bir türlü
toparlayamıyor, düşüncelerini sıraya koyamıyordu. Rezil olacağı korkusu benliğini sarmıştı.
Elinin titremesini engellemeye çalışıyordu. Kopuk kopuk konuşuyordu. Bilgisini ve kendisini
ortaya koyamadan program bitmişti.
ORTAK NOKTA