Professional Documents
Culture Documents
Pueblos 61 - Dossier Euskera - Medios de Comunicación y Discurso Neoliberal
Pueblos 61 - Dossier Euskera - Medios de Comunicación y Discurso Neoliberal
E T A D I S K U R T S O N E O L I B E R A L A
He d a b i d e a k : a s k a t a s u n a r e n z a i n d a r i i z a t e t i k b o t e r e a r e n z a i n d a r i i z a t e r a >
Pr o p a g a n d a b e r r i a p e n t s a mo l d e a l d a k e t a g i s a > Ad o s t a s u n n e o l i b e r a l a r e n
k o n t r a ? De n b o r a , b a l i a b i d e a k e t a k o mu n i k a z i o k r i t i k o a > Eu l i r i k o t e d a g o
Co c a - Co l a b o t i l e t a n ? Ko mu n i k a b i d e e n j a b e t z a , i n f o r ma z i o a r e n j a b e t z a >
Gi z a r t e e k i n t z a i l e t a s u n a e t a f u n d a z i o f i l a n t r o p i k o a k e s t r a t e g i a g i s a
Informazio
eta Eztabaida Aldizkaria
www.revistapueblos.org
Dosierra
n
61 alea
Bigarren hiruhilekoa
n
2014
2
n
2014
n
Bigarren hiruhilekoa
n
PUEBLOS
n
Informazio eta Eztabaida
1988. urtean, Noam Chomsky-k eta Edward S. Herman-ek Askatasunaren zaindariak izeneko
saiakera argitaratu zuten propaganda eredu bat garatuz. Azaltzen zutenez, hedabideek
burujabeak izan eta egia ezagutzen lagundu beharrean, botere-taldeek nahiko luketen mundua
irudikatzea dute helburu bakarra. Chomskyk eta Hermanek estatu batuetako hedabideen eredua
aztertzen bazuten eta azterketa hartatik 26 urte igaro badira ere, ondorioak gaur egungoak ere izan
litezke eta azterketa edozein hedabide-ekosistemari egokitu dakioke.
Suso Lpez*
Hedabideak:
askatasunaren zaindari izatetik
boterearen zaindari izatera
2
013. urte hasieran, Anuari dels si-
lencis meditics de 2012 zela eta,
Observatori Crtic dels Mitjans
Mdia-Cat
1
behatokiak Noam Choms-
ky elkarrizketatu zuen. Chomskyk
Askatasunaren zaindariak liburuko
tesi nagusietako bat mantentzen zuen:
hedabide handiak korporazioak dira,
azken fnean. Beste edozein negoziok
bezala bezero batzuei (irakurleei, ikus-
leei) produktu bat (hau da, enpresak,
iragarkien bitartez) saltzea dute hel-
buru. Chomskyren arabera, oso naif
izango litzateke zalantzan jartzea he-
dabideen jabe eta inbertitzaileek euren
hedabidean eragiten dutela onura eko-
nomiko handiena lortzeko asmoz.
Hedabideek (egunkariek, irratiak,
telebistak eta internetek), boterari
atxikitzearren kazetaritza eta hiri-
tarrekiko konpromisoa atzean utzi
duten heinean euren ondare nagusia
galtzen joaten dira, hots, sinesgarri-
tasuna. Honen ikusbide Ikerketa So-
Informazioa negozioa zela ikusi zenean
egiak garrantzia galdu zuen.
RyszaRd KapuncisKy
ziologikoen Zentruak (CIS) martxoan
egindako ikerketa da. Horren arabera,
kazetariarena, epailearenarekin bate-
ra, balorazio txarrena duen lanbidea
da. Norabidea zuzena ez delaren sei-
nale. Baina hori ez da guztia.
Sinesgarritasun galera hedabide-
taldeek pairatzen duten egoera ekono-
mikoarekin batera ematen da, azken
hau kapitalismoaren krisiari lotuta da-
goelarik. Honek guztiak fnantza enti-
tateen menpe egotera bultzatzen ditu
Informazio eta Eztabaida
n
PUEBLOS
n
Bigarren hiruhilekoa
n
2014
n
3
Hedabideak eta diskurtso neoliberala
n
DOSIERRA
hedabideak. Ondorioz ez dago espai-
niar estatuan administrazio batzor-
dean bankuen ordezkariak ez dituen
hedabide talderik. Hedabideen egoera
ulertzen laguntzen duen Papel moja-
do. La crisis de la prensa y el fracaso
de los periodicos en Espaa (Debate,
2013) liburuan, Pere Rusiol idaz-
leak hau adierazten du: laugarren
botereak dagoeneko ez dio aurre egin
behar fnantza sektorearen presioari,
hura fnantza sektore bera baita. Bere
esanetan, botere fnantzarioaren eta
hedabideen arteko simbiosia hain da
perfektua non, batzutan, kontrako no-
rabidean ere ematen den: hedabideen
jabeek zuzendaritza postuak dituzte
banketxeetan.
Gatazka armatuen estalduran eskar-
mentu handia duen Gervasio Snchez
kazetariak argi dauka kazetaritzaren
krisia boterearekin lakrikunkeriatan
ibiltzeari estuki lotuta dagoela. 2003ko
apirilean Diagonal aldizkariak argi-
taratutako elkarrizketan, Sanchez be-
reziki kritiko agertzen da hedabideek
eta bankuek elkar hartzearen aurrean:
kazetariek eta hedabideek alde batera
utzi dute kazetaritzaren funtsa enpresa-
interesen mesederako. Boterea zelata-
tzeari utzi diogu bere lagunik onenak
bihurtuz publizitatearen tartaren truke.
Bankuekin eta aurrezki kutxekin ger-
tatzen ari zenaren aurrean isilik geratu
gara hauek, ezkutuan, ahoak itxi baiti-
tuzte publizitatearen bitartez. Hedabi-
deak gero eta botere handiagoa duten
enpresak dira. Horietako asko bankuen
menpe geratu dira eta interes lotsaga-
rriak dituzten taldeen kide dira. Botere
politiko eta ekonomikoarekin harre-
man eskandalagarriak dituzte. Horrek
guztiak kazetariaren lana oztopatzen
du.
Kazetarien sinesgarritasuna galdu
da momentu batean non, Jess Sanz
eta Oscar Mateosen esanetan
2
, azken
hamarkadetan, bizi izan garen mun-
dua abiadura handiz erortzen ari den.
Funtsezko momentu honetan kazeta-
ritza inoiz baino garrantzitsuagoa da
baina, honek, askatasunaren zainda-
ri izateari utzi dio eta boterearen
zaindari bilakatu da.
Ba al dago egoera aldatzerik? Ba al
dago kazetaritza kritikoa, arduratsua,
ilusioa ematzen duena, zintzoa, herri-
tarren zerbitzura dagoena eta boterea-
ren zigorra dena garatzeko aukerarik?
Zein da kazetarion erantzunkizuna
egoera honetara heldu izanagatik? Eta
zein izan behar du herritarron rola?
HedabideaK KRisi
biKoitzaRen auRRean
Chomskyk eta Hermanek Askatasuna-
ren zaindariak liburuan defendatutako
tesiaren arabera, hedabideen gizarte-
xedea zera da: Estatua eta gizartea
menperatzen duten talde pribilegiatuen
ekonomia, gizarte eta politika gai-orde-
na irakastea eta defendatzea. Hedabi-
deak boterearen ugalketa-mekanismo-
tzat dituen ikuspegi honetan sakon-
tzen du Ignacio Ramonetek Pascual
Serranoren Desinformacin. Cmo los
medios ocultan el mundo (Pennsula,
2009) liburuaren hitzaurrean: prentsa,
irrati, telebista eta interneteko hedabide
nagusien ikusmoldearen arabera, ko-
munikazioaren eginkizuna biztanleak
klase agintariaren ideiei atxikitzeko
konbentzitzea da.
Boterearekiko eta bereziki fnan-
tza-boterearekiko menpekotasun his-
toriko hau AEBetako subprime-en
krisiarekin eta kapitalismoak paira-
tzen duen astindu globalarekin are-
agotzen da. Pere Rusiolek oso era
argian deskribatzen ditu krisia-
ren inpaktuak hedabideetan:
boom-a burbuila baten
gainean sortu zen soldata
lizuna zuten zenbait exe-
kutibok palankaz mugitu-
ta. Eta ondorengo zulatze
ekidiezinak hilotz ugari
eta funtsezko aldaketa asko
utzi ditu jabetza eta botere
ekonomikoaren egituretan.
Zulatze honen inpaktuen norai-
nokoa Madrileko Prentsa Elkartearen
Informe Anual de la Profesion Perio-
dstica 2013 txostenak bildutako da-
tuek adierazten dute. 2008 eta 2013
artean 11.151 lanpostu desagertu ziren
Espainiako estatuan eta 284 hedabide
itxi ziren. Hedabideek publizitatea-
ren bidez lortzen dituzten diru-sarre-
rak ia erdira murriztu ziren 2008 eta
2012 artean. Egoera ekonomiko ahul
horren aurrean, fnantza-entitateek
(inbertsio-funtsen edo akziodunen
parte-hartze zuzenaren bitartez) he-
dabide-taldeen kontrolaren zati han-
dia hartu zuten eta horrek eragina
izan du informazio askatasunean eta,
ondorioz, kazetarien sinesgarritasu-
nean. Nola informatuko du zorrez jo-
sitako eta fnantza-entitate batek sos-
tengatutako hedabide batek zenbait
gairen gainean, hala nola, lehentasu-
nezko akzioen maularen, etxegabe-
tze ugarien, banketxeen erreskatatze
publikoen eta desagertutako aurrezki
kutxen kudeatzaileek jasotako kalte-
ordainen gainean? Nola egingo dute
MJos coMendeiRo.
Informazio eta Eztabaida
n
PUEBLOS
n
Bigarren hiruhilekoa
n
2014
n
3
4
n
2014
n
Bigarren hiruhilekoa
n
PUEBLOS
n
Informazio eta Eztabaida
DOSIERRA
n
Hedabideak eta diskurtso neoliberala
Pueblos aldizkarian
3
berriki argita-
ratutako artikulu batean. Hedabideek
egoera larria bizi duten arren, baikor-
tasunerako eta itxaropenerako arra-
zoiak badaude. Se buscan periodistas
kolektiboko kidea den Jos Bejaranok
Kataluniako La Directa aldizkaria-
ri esandakoaren arabera (320. zkia,
2013ko ekaina), herritarrek kazetariei
atzea eman izanaren arrazoia sekto-
Propaganda onena,
merkeena eta helduena
hau da: askatasunaz eta
demokraziaz etengabe
hitz egiten duten gobernu
eta enpresek ez dutela
errua sinesterazten diguna.
Errua gurea da
8
n
2014
n
Bigarren hiruhilekoa
n
PUEBLOS
n
Informazio eta Eztabaida
K
azetaritza zintzoa existitzen da.
Ez da mito bat. Lanbidean zin-
tzotasunez diharduten kaze-
tari apartak egon dira eta egun ere
badira, aurretik egiaztatutako infor-
mazioa zeharka ebakitzen ez dute-
nak, erreportajeek ahots-aniztasuna
islatu behar dutela sinesten dutenak,
informazioa errealitate ikusezin eta
bidegabeen aurkako tresna kritikoa
dela uste dutenak. Pertsona horrek ez
du inoiz esango objektibotasunaren
bila dagoela, jakin badakielako, datu
objektiboak egon arren, erabateko
objetibotasuna ezinezkoa dela bere
lanbidean. Kazetari zintzoak existitu
ziren, existitzen dira eta existituko
dira nahiz eta kazetaritza-enpresa
publiko zein pribatuak egon, eta ho-
riek, berezko edota inoren interesen
defentsan, askotan eztabaidaezina di-
rudien eta ideologia hutsa den ikus-
puntua saltzen diguten.
Adostasun neoliberala irudikatzen
duten eta guztiz ideologikoak diren
jarrerak komunikabide tradizional
handietan nola txertatzen diren eta
horri esker, egi eztabaidaezin nola bi-
hurtzen diren aztertzera goaz. Modu
horretan, informazio objektiboaz
mozorrotzen diren iritziak eskaintzen
dituzte.
Denbora, baliabideak eta komunikazio kritikoa
Adostasun neoliberalaren
kontra?
M Jos coMendeiRo.
Kazetaritza objektiboa ez da
existitzen. Mito bat da. Kazetari
orok iritzi pertsonala du berria,
kronika, elkarrizketa zein
erreportaje moduan aurkezten
duen errealitateari buruz.
Ikuspegi pertsonal hori, hala
beharrez bere piezen egituran,
informazioa aurkezteko
ordenan, titularretan eta alde
batera uztea erabakitzen duen
horretan izaten du isla. Beraz,
edozein irakurlek, entzulek edo
ikuslek mesfdantzaz jokatu
beharko luke kazetaritza
objektiboa defendatzen
duenaren aurrean, edo
pertsona horrek ez du lanbidea
ondo ezagutzen edota jendea
manipulatzen saiatzen ari da
objektibotasun faltsu
horren bitartez.
Andreu Jerez*
DOSIERRA
n
Hedabideak eta diskurtso neoliberala
Informazio eta Eztabaida
n
PUEBLOS
n
Bigarren hiruhilekoa
n
2014
n
9
DOSIERRA
*Andreu Jerez kazetaria da, DW nazioarteko kate
alemanaren erreportaria eta Contrast kolektiboaren kidea.
(http://www.contrast.es/), @andreujerez..
ferikoko hartzekodun handiak arazoak
zituzten erakundeen berregituraketan
parte hartzera behartzen, Greziar edo
Espainiar Estatuek maileguak eskatzea
ekidin zezaketela. Geroago, horrek osa-
sunean edo hezkuntzan itzelezko murri-
zketak ekarri ditu.
Txostena, berriz ere, inor ohartu
gabe igaro zen komunikabideetatik.
Testu gehienek bankuen erreskatea
txalotzen zuten, neurri saihestezina
izango bailitzan. Ideologia neolibera-
la (irabaziak pribatizatu eta galerak
sozializatu) europar komunikabide
handietan txertatzen zen berriz ere,
bitartean bankak iragarkietarako es-
pazio handiak jartzen zituen egunka-
rietako orrialdetan eta telebista-katee-
tako prime time-ean.
KazetaRitza
eta politiKa eKonoMiKoa
Kazetaritza-erredakzio handietan lan-
ezegonkortasuna jada gertatzen ari
da eta horrek pozoi hutsa baino ez
dakar kazetaritza zintzorako: baliabi-
deen eta langileen eskasia dela eta,
eguneroko produktibitatearen eskaki-
zuna gero eta handiagoa da. Horrek
guztiak argitaratzaile zein erredakto-
reengan eragina du, eta hauek ez dute
ia denborarik berrien garrantzia balo-
ratzeko, informazioak kontrajartzeko
edota isilpean (bidegabeak direlako)
dauden gaiak ikertzeko. Komu-
nikabideetako profesionalok gaurko-
tasunaren ameskeria den eraikuntzan
parte hartzen dugun bitartean, erre-
dakzioetan kazetaritza zintzoa gero
eta baztertuagoa egongo da.
Kazetagintzak bizi duen ageriko
krisiaz haratago, askotan nire burua-
ri galdetzen diot komunikabideen
jabeek benetan interesa duten kaze-
tariek denbora eta baliabideak izan
dezaten euren lanbidea modu zin-
tzoan gauzatzeko. Horrek zalantzan
jarriko luke narratiba neoliberalaren
txertaketa diskurtso mediatikoetan.
Kazetaritzak, azken fnean, berrietan
jasotzen den politika ekonomikoaren
gaiaren antza du: bien atzetik beti
jarrera ideologiko bat ezkutatzen da,
eta jarrera hori guztiz deserosoa da
boterearentzat.q
izaera neoliberala duten merkataritza
librearen hitzarmenek aberastasuna
ekartzeaz gain, ezberdintasun soziala-
ren gorakada dakartzatela, dinamismo
ekonomiko horren banaketarako tres-
nen gabezia dela eta.
Aurretik esandakoaren adierazga-
rria den datu bat: Center for Econo-
mic and Policy Research iparamerika-
rraren ikerketa batek dionez, 20 urte
igaro dira Estatu Batuek, Kanada eta
Mexikok Ipar Ameriketako Merka-
taritza Librerako Itunaz (NAFTA)
sinatu zutenetik, eta hegoamerikar lu-
rraldean (2012an) 1994 urtean baino
hamalau milioi pertsona gehiago bizi
dira pobrezian. Mexiko neoliberalis-
mo globalaren ikasle eredugarria da:
haren ekonomia hazten den bitartean
bere ezberdintasun sozialak areago-
tzen doaz eta baita antolatutako kri-
mena ere. Nahiz eta datua esangu-
ratsua izan, ez nuen txosten horren
arrastorik ikusi mass media tradizio-
naletan.
BANKUAK,
eRaKunde sisteMiKoaK
Komunikabide tradizionalek europar
periferia deritzon banku-krisialdiari
egindako jarraipena eskasa izan da.
Egunkariek, irratiek eta telebistek
zera esaten dute etengabe: bankuak
erori ezin diren erakunde fnantza-
rioak direla, merkatu libreko ekono-
mietan gehiegizko pisua baitute. Pre-
misa horretatik abiatuta (ideologikoa,
jakina) informatzea helburu duten
kazetaritza-pieza ugariek (eta ez naiz
ari iritzi-artikuluei buruz) arazoak di-
tuzten bankuei diru publikoa txerta-
tzea justifkatzen dute, zuzenean edo
zeharka, eta neurri ekidinezin moduan
aurkezten dute, agintariek duten auke-
ra faltagatik. Baina badago aukerarik.
Pasa den urtean, Alemaniako azke-
neko hauteskunde federalen ostean,
Parlamentu Europarreko alderdi ber-
deak, Gerhard Schick diputatu alema-
niarra buru zuela, Euroguneko banku-
krisian hartzekodunek izandako parte
hartzearen inguruko txostena argitaratu
zuen. Bertan, egileek agerian uzten zu-
ten, dokumentazio anitzaren bitartez,
Banku Zentral Europarrak, NMFak,
eta Europar Batzordeak lehenago
erreakzionatu izan balute, banka peri-
Neoliberalismo izenez ezagutzen
den kapitalismoaren aro berri hau
(demokrazia liberalaren bertsioan,
Europar Batasuna edo Estatu Ba-
tuak; bertsio autoritarioagoan, Txina
edo Errusia) ia mass media guztietan
presente dago. Nonahikotasun hori,
informazio-agenden errepikapen zi-
klikoan, kazetaritza-ikuspuntutan eta
profesionalek euren lanari aplikatzen
dioten autozentsuran, kontzienteki
(errepresalien beldur direlako) edota
inkontzienteki (osmosi ideologiko eta
profesionalagatik) islatzen da.
Lehenengo adibidearekin has
gaitezen: orokorrean, merkataritza
librearen inguruko hitzarmenak ikus-
puntu ekonomikotik nola jorratzen
diren, eta zehazki, Estatu Batuek eta
Europar Batasunak laster sinatu nahi
duten Merkataritza Libreko Itunaren
inguruan eman den informazioa. Be-
rri-agentzia espainiar zein alemanen
berriei, teletipoei eta kronikei begira-
da bat emanez gero, hitzarmen horrek
izango dituen ondorioen analisi kri-
tikoaren gabezia nabaria da. Berrie-
tan prozesu negoziatzailea eta bere
zailtasunak besterik ez dute aztertzen.
Gainera, ATTAC moduko erakundeek
duten jarrera kritikoak ez dituzte ja-
sotzen, eta egiten badute, modu abs-
traktuan, eta zehaztugabean da.
Ikuspuntu ekonomikotik, Merka-
taritza Libreko Itun hori honela des-
kribatzen da: Europarako 160.000
milioi dolar eta AEBrako 130.000
milioi dolar mozkin izango dituen
ituna (ABC, 02-21-2014); mun-
duko merkataritza libreko zonalderik
handiena, 800 milioi pertsona baino
gehiagorekin (EFE, 02-17-2014)
eta Atlantikoko bi ertzetan dauden
herritarrentzat kontsumo gaitasun
gehiago (Handelsblatt, egunkari
ekonomiko alemana, 02-19-2014).
Gainera, ekonomiak hori guztia
ospatzen du, eta prentsa alemania-
rrean, askotan, ekonomia hori
izate abstraktu gisa aurkezten da, ia
izaera jainkotiarra duena. Horrela
enpresaburu europar eta iparame-
rikarra aipatzea ekiditen da.
Merkataritza Libreko Ituna-
ri buruz egiten den jarraipenaren
ikuspuntuak zailtasunez eztabaidatu
daitekeen errealitatea saihesten du:
10
n
2014
n
Bigarren hiruhilekoa
n
PUEBLOS
n
Informazio eta Eztabaida
DOSIERRA
Komunikabideen jabetza,
informazioaren jabetza.
Eulirik ote dago Coca-Cola botiletan?
Pedro Ramiro*
P
ascual Serranok estatu espainia-
rrean diharduten komunikabide
talde handien inguruan egin-
dako ikerketa oinarritzat hartuta
2
,
dokumentalak hauxe kontatzen digu:
Ikusten, entzuten eta irakurtzen du-
gun informazioaren zati handi baten
jabeak BBVA, Repsol, Planeta tal-
dea, La Caixa, Santander bankua,
Telefonica edota Silvio Berlusconi
dira. Korporazio multinazional han-
diek eta publizitate-agentziek kon-
trolatzen dute ikusten, entzuten eta
irakurtzen duzuna. Hori dela eta, as-
kotan, komunikabide horietan Hego
Amerikan diharduten multinazional
espainiarren jokabide eredugarria
nabarmentzen duten berriak ikusten
ditugu. Kasualitatea ote da estatua-
ren parte-hartzea indartzearen eta
natura-baliabideen kudeaketan subi-
ranotasun handiagoa izatearen alde-
ko apustua egin duten latinoamerikar
presidenteak izatea, hain zuzen ere,
Espainiako masa hedabideek okerren
tratatzen dituztenak?
KoMuniKabideaK
eta espainiaR MultinazionalaK
Papel mojado liburuaren hitzaurrean,
Pere Rusiolek, El Pais-eko erredakto-
re nagusi ohiak eta argitalpen inprima-
tua itxi zen arte Pblico egunkariko
zuzendaritzan egondakoak dioenez:
Gaur egun, fnantza-botereak Espai-
niako komunikabide handi gehienak
xurgatu ditu. Ez eragin publizitarioare-
kin edota kredituen bitarteko menpe-
kotasun klasikoarekin, modu askoz
sakonago batean baizik: zuzenean ja-
begoaren bitartez
3
. El Pais egunkaria
Prisa enpresa taldea du jabe eta Santan-
der eta La Caixa bankuen menpe dago.
Horregatik, azaldu daiteke, adibidez,
egunkari horretan Emilio Botinek es-
painiar ekonomiaren inguruan egiten
dituen susperraldi adierazpenek beti
leku nabarmena izatea; eta, aitzitik,
beste berri batzuk ez dira nabarmen-
tzen; besteak beste, Santanderreko
presidenteak Ogasunarekin ihes fskal
zigorra ekiditeko egin zuen hitzarmena
edota bere kontseilari ohiari emandako
indultua, Zapateroren exekutiboak
boterea utzi aurretik emandakoa eta
gerora Auzitegi Gorenak baliogabetu
zuena. Rusiolek dioenez, beste garai
batean Alfredo Saenzek jasotako in-
dultu sinestezina egunkariko titulu na-
gusiak beteko lituzke, baztertua egon
ordez
4
.
Ikerketa gutxi daude komunikabi-
deen egitura erakusten dutenak,
bankuekin dituzten harremanak azal-
tzen dizkigutenak, edota enpresa trans-
nazionalekin dituzten loturak aztertzen
dituztenak. Trafcantes de informacin
Behin norbaitek esan zuen Estatu Batuetan presidente errepublikarraren edo demokrataren kontra idaz
daitekeela, baina inoiz ezin izango dela argitaratu euli bat aurkitu dela Coca-Cola botila batean. Esaldi
horrekin hasten da Euli bat Coca-Cola botila batean, duela gutxi OMAL-Paz con Dignidad elkarteak eta
Producciones CMIk (Javier Cousoren zuzendaritzapean eta Pablo Iglesiasen gidoiarekin
1
) ekoiztu duten
dokumentala. Bertan, komunikabide nagusien eta espainiar multinazional handien arteko harremana
aztertzen da. Dokumentalean galdetzen den bezala, nork aukeratzen ditu presidenteak? Herritarrek edota
komunikabideek? Nor ausartuko litzateke eulia Coca-Cola botilan erakustera?
Informazio eta Eztabaida
n
PUEBLOS
n
Bigarren hiruhilekoa
n
2014
n
11
Hedabideak eta diskurtso neoliberala
n
DOSIERRA
Venezuela, Ekuador,
Bolivia, Argentina eta
halako herrialdetako
agintariek, deskalifikazio
eta komentario oldarkor
ugari jasotzen dituzte Coca-
Cola botilan dauden euliak
erakusten ausartzeagatik
salbuespen bakarretakoa da. Ikerketa
hori, azkenean, Akal-ek editatu zuen,
Peninsulako (Planeta taldeak kontro-
latzen duen argitaletxea) akziodun eta
zuzendarien aldetik ezezkoa jaso ondo-
ren, nahiz eta eurek eskatu zuten eta ar-
gitaratzaileak bere oniritzia eman zuen.
Pascual Serranoren liburutik abiatuta,
dokumentalak konpainia multinazio-
nalen eta Espainiako talde mediatiko
nagusien arteko loturak gogorarazten
dizkigu: Prisa, El Pais-eko argitara-
tzailea eta La Ser katearen jabea, inbe-
tsio-funtsen (hala nola, Liberty) eta
bankuen esku dago (horien artean La
Caixa, Santander eta HSBC); Vocento,
ABCren eta zenbait tokiko egunkari-
ren arduraduna da, bere jabeen artean
BBVA eta Ferrovial daude; azkenik, El
Mundo, Marca eta Expansion egunka-
rien jabe den Unidad Editorial enpresa
fnantza-talde batek kontrolatzen du.
Gainera, beste komunikabide-talde
handi batzuk espainiar enpresariekin
lotura estua dutenak (besteak beste,
Zeta taldea, Planeta, Libertad Digital
edo Intereconomia taldea), norma-
lean kioskoetan eta telebistan ikusten
ditugun komunikabideen zati handi
baten jabeak dira. Jabeak, akziodu-
nak, iragarleak horiek dira benetan
ukiezinak direnak adierazten du
Serranok, aipatutako dokumentalean
egiten zaion elkarrizketaren ondorio
moduan.
beRRiaK
eta tRataeRa infoRMatiboa
Testuinguru horretan, inork ez luke
harritu behar, komunikabide pribatu
handiek multinazional espainiarrekin
zerikusia duten albisteei eskaintzen
dieten trataera informatiboa (nola-
bait deitzearren) ikusita. Zentzu be-
rean, Venezuela, Ekuador, Bolivia,
Argentina eta halako herrialdetako
agintariek, enpresa horien intere-
sen kontrako politika ekonomikoak
martxan jarri dituztenek (nazionali-
zazioak, zergen gorakada, desjabe-
tzeak), deskalifkazio eta komentario
oldarkor ugari jasotzen dituzte Coca-
Cola botilan dauden euliak erakusten
ausartzeagatik. Informazioa manipu-
latua izan da, oldarkorra eta guztiz ze-
harka ebakia, urritasun demokratiko
gehiago dituzten herrialdeei aplika-
tzen ez zaiena esaten du Ignacio Es-
colarrek, eldiario.es-eko zuzendariak.
Eta horren adibideak ugariak dira.
Espoliazioa. Bidegabekeria.
Arpilatzea. 2012ko apirilaren er-
dialdean, herrialde honetako egunkari
nagusiek gogor eraso zuten, eta eu-
ren edizioak ireki zituzten gobernu
argentinarrak YPF petrolio-enpresa,
Repsol multinazional espainiarra-
ren fliala, nazionalizatzeko erabakia
deskalifkatuz. Beldurra eragiten
duen populismoa, harropuzkeria,
jauntxokeria, peronismo zaharki-
tua, nazionalismo sutsua, gerra
zikina, beste garai bateko isla
Denak balio zuen Cristina Fernande-
zen gobernuaren neurria kritikatzeko
(zeinak inkesten arabera biztanleria
argentinarraren zati handi baten ba-
besa zuen). Izan ere, garaiko kanpo
ministroak esan zuen bezala: Rep-
solen aurkako erabakia zela onartzen
zen, beraz, Espainiaren kontrakoa eta
Espainiako gobernuaren kontrakoa.
5
2006an antzeko zerbait gertatu
zen. Evo Morales presidente hautatu
berri zutenean, hidrokarburoen na-
zionalizazioaren inguruko legea atera
zuen. El Mundok argitaratutako edi-
torialaren arabera dekretuak askata-
sun ekonomikoa dinamitatzen du, he-
rrialde andetarrean jada balorerik ez
duen kontzeptua. Espainiar enpresa
handiekin bat eginez, hala nola, Rep-
solekin, Unidad Editorial egunkariak
galdera hau botatzen zuen: Zer nolako
segurtasunarekin inbertituko du orain
atzerriko enpresa batek Bolivian, ja-
kinda bere negozioak ordu batzuetan
desagertu daitezkeela?
5
Orain dela
gutxi, Sacyr-en gatazka gertaerek
Panaman
6
eta Iberdrola, Red Electrica
eta Abertisen flialen nazionalizazioek
Bolivian, gobernatzen gaituzten insti-
tuzioen erreakzio berdina izango dela
konprobatzeko balio izan dute: Go-
bernu espainiarrak enpresa espainia-
M Jos coMendeiRo.
12
n
2014
n
Bigarren hiruhilekoa
n
PUEBLOS
n
Informazio eta Eztabaida
Kapital handiak,
negozioa-sektore
estrategikoetan sartzeko,
fundazio filantrokapitalista
hauek ditu tresna nagusi;
eta fundazio hauetako
gizarte-ekintzaileak
pobrezian bizi diren
pertsonak eta biztanleriaren
sektore kritikoak bezero
bilakatzeko erabiltzen ditu
HizKuntzaRen eRabileRa gaiztoa
Fundazioek eta ekintzaileek, hiru
ekintzaren bidez, diskurtso-estrategia
gaiztoak garatzen dituzte: ez esatea,
jabetzea eta nahasketa-jokoa.
gizaRte esKubideen hizkuntza BEHA-
Rren hizkuntzara itzultzen dute, euren
negozio-txokoa neurri gabe zabaltzea-
rren. Dagoeneko ez gara eskubideen
subjektuak klase desberdinetako beze-
roak baizik, gure eroste-ahalmenaren
arabera kontsumitzen dugunak. Per
tsonen duintasuna maila ekonomiko
edo gizarte klasearen menpe dago.
Paraleloan, eurek hornituko du-
ten pertsona txiroentzako merkatua
sortuko dute, baita kontsumitzaile
kritikoentzako erantzun alternatiboak
eskaintzen saiatu ere. Hala, bada eu-
ren negozio-eremua sistemarekin
ados ez daudenenganaino luzatzen
saiatuko dira. Ez dira gizaRte-desbeRdin-
tasunaK aipatzen; ordea, gizarte-arazo
edo tirabirak dira eta ez dugu haien
kausa estrukturalez hausnartu behar.
Ez dira nahita aipatzen, desberdinta-
sun egoerak negozioa egiteko aukeren
adierazle positiboa baitira.
boteRetze kontzeptua ikuspegi eko-
nomizista huts batetik bereganatzen
dute, kreditu bat eskuratzeko eta zor-
petzeko gaitasun bilakatuz, benetako
autonomiaren ikuspuntutik heldu be-
harrean. sozial eta solidaRio euren ne-
gozio proposamenekin batera erabil-
tzen dituzten adjektiboak dira, haien
ekintzak zuritu eta leuntzeko asmoz.
Alabaina, sozial hitzak euren nego-
zio-eremua deskribatzen du; eta soli-
dario, euren produktuak kontsumitzen
dituenaren jarrera irudikatzen du, eta
ez intentzioak. Horrek guztiak onura
ekonomikoan oinarritutako etikarekin
dator bat. Iniziatiba hauen sustatzai-
leak merkatu sozial eta alternatibo
berriaren bitartekaritzat har daitezke.
Behin eta berriro eurek egiten du-
ten gizaRte beRRiKuntzari buruz hitz egi-
ten digute. Elementu berritzaile na-
gusia ez da saltzen diguten sormena,
baizik eta euren gizarte proiektuen
plangintzan, diseinuan, gauzatzean
eta inbrikatzean ikuspegi merkanti-
listara nola igaro diren.
gizaRte-eKintzailetasunaren
1
def-
nizioaren zabalera eta muga zehaztu-
gabeen bidez nahita saiatzen dira gu
nahasten. Fenomenoa norbanakoa
edo kolektiboa izan daiteke; irabazi-
asmodun edo irabazi-asmorik gabeko
asHoKaRen aliantzaK
Amanco, Price Waterhouse Coopers, Banca Cvica, JP Morgan Bankua, Goldman Sa-
chs Bankua, Amerika arteko Garapen Bankua, BBVA, Banco Santander, Boehringer In-
gelheim, Caixa Catalunya, Cemex, Citibank, Danone, AEBko Estatu Saila, AEBko Egoi-
tza eta Hirigintza Garapenerako Saila, Deutsche Bank, DKV Aseguruak, eBay, Erics-
son, ESADE, IESE, Exxon Mobil, Bankinter Fundazioa, Botn Fundazioa, Coca-Cola
Fundazioa, Ford Fundazioa, Gates Fundazioa, Hewlett Fundazioa, Kellogg Fundazioa,
Rockefeller Fundazioa, G-20, GDF Suez, General Electric, Google, Grameen Bank,
Grupo Norte, Grupo VIPS, Hilti, IE Business School, Intel, Latham & Watkins, McKinsey
& Co, Microsoft, MTV, Nike, Novartis, Orange, Schneider Electric, Siemens, Telefnica,
Total, Suitzako Bankuen Batasuna (UBS), USAID, Zurich Aseguruak, etab.
ituRRia: Ashokaren mundu osoko web orrialde ofizialak.
eMaKuMeen boteRetzeaz edo negozioaz aRi gaRa?
Ana Bella Fundazioa Ana Bella Ashokako gizarte ekintzaileak sustatutako iniziatiba da. Bere misioa, bere web orrialdearen arabera (www.
fundacionanabella.org), berdintasunezko gizartea sortzea, emakumeen kontrako indarkeriarik gabekoa: Tratu txarrak jasan dituzten eta
salatzera ausartzen ez diren emakumeak nabarmentzeko eta hauei laguntzeko sortzen da; bizirik iraun duten eta tratu txarrak jaso izanagatik
bazterketa arriskuan dauden emakumeen boteretze prozesua sostengatzeko.
Hala ere, euren blogean eta Facebook kontuan ikusten diren ekintza bakarrak kapital handiaren enpresa batentzako eta berezko enpre-
sentzako (www.empresia.es/empresa/catering-solidario-ana-bella) low cost langileak lortzeko agentzia batera mugatzen dira. Noizean behin,
sentsibilizazio-jardunaldiak ere egiten dituzte, baina hauek, egia esan, euren jarduera bultzatzeko kanpainak dira eta ez dute testuinguru-
azterketaren eta faktore askotan oinarritutako arazoen salaketaren izpirik.
Kapitalaren erakunde filantropikoak salbatzaile gisa aurkezten dira lana sustatzen dutelako, baina lana eskubidea da eta ez sari edo pri-
bilegioa. Fundazio hau emakumearen boteretzeaz benetan kezkatzen bada, emakume hauek erakunde sindikala sortzea susta lezake. Tratu
txarrak jaso duten emakumeekiko gizarte esku-hartzea sektore publikoak kudeatu eta kontrolatu behar du. Egun, biktimen arreta zerbitzu
publikoak desegiten ari dira. Aldi beran, Ana Bella bezalako figurak sortzen ari dira, arazo kolektibo bati norbanako erantzuna eman nahi
diotenak negozioa eginez.
Ana Bellaren proiektuak hierarkia-egitura patriarkalak dituzten enpresa kapitalisten finantzamendua du (batik bat, BBVA eta Da-
none-rena). Ana Bella Eskolako profesionalak trebatzen dituen erakundea ESADE da, hau da, jesuitek kudeatutako unibertsitate elitista eta
neoliberala. Ana Bella Fundazioak emakumearen boteretzea lortu nahi duela dio, baina enpresa kapitalista, elitista eta patriarkalen inber-
tsioen menpe dago erabat, eta hauen estrategia emakumearen kontrako indarkaria jaso dutenak kapital handiaren enpresetan lan-indar
merke bihurtzea da.
Informazio eta Eztabaida
n
PUEBLOS
n
Bigarren hiruhilekoa
n
2014
n
15
ezagutzera emateko eta garatzeko, era
jasangarrian eta guztien onerako
2
.
Llop-ek Gizarte-ekonomia kanala
deitzen dio bere espazioari. Hala ere,
bere ibilbidea ezagutzen dugunez,
zera egin behar dugu: a) Jasanga-
rria, gizarte-ekonomia eta guztien
on kontzeptuen interpretazioan joera
neoliberala sartu; b) zer iniziatiba na-
barmentzen ditu eta zer interesen ara-
bera mugitzen den hausnartu.
Blog horretako azken sarreretako
batek Kazetaritzak izango du bera
fnantzatzen duenak du izenburu.
Ikuspegi berrien eta proiektu
disruptiboen bidez kaze-
taritzaren etorkizunari
heltzen dion artiku-
lua, elementu berri
hauek ezarriz: startup-en azele-
ratzaileak, gizarte-ekintzailetasuna,
partekatutako ekonomia. Artekaritza
deuseztea. Kolektibizazioa. Agintea
hartzen duen jendetza. Tradiziozko
egituretatik at, arau berrien arabera
mugitzen den dirua
3
.
Gehien nabarmentzen diren adibi-
deak Media FactoRy eta indievoices dira.
Indievoices-en sortzailea 2008tik
Ashokako ekintzailea den Sasa Vu-
cinic da. 1996an, Soros Open So-
ciety Institute-en fnantzamenduare-
kin Media Development Loan Fund
(MDLF) sortu zuen. Erakunde honen
bidez, 123 milioi dolar inbertitu ditu
munduan zehar 277 hedabide inde-
pendiente fnantzatzeko, ia guztiak
garapen bidean dauden zenbait he-
rrialdetan.
Media Factory Mariano Blejman-
en proiektua da. Blejman Knight
Foundation eta Bill eta Melinda Ga-
tes-en fundazioaren Knight Interna-
tional Journalism Fellowship progra-
mako gizarte- ekintzailea da. Media
Factoryk Interneteko enpresa berrien
azeleratzaile gisa aurkezten du bere
burua, esklusiboki Latinoamerikako
hedabideetara bideratuta dagoena
4
.
Horretarako aholkulari sare bat sortu
eta ekintzaileengan 75.000 dolar in-
bertitu zituzten. Blejmanek berak es-
andakoaren arabera, Media Factoryk
arrisku-kapital enpresen eta Latinoa-
merikako zenbait hedabideren arteko
sektoreak eta instituzio publikoak har
ditzake; eraldaketa bat-batekoa edo
mailaz mailakoa izatea ez da esangu-
ratsua; ez da sektore konkretu batera
mugatzen. Unibertso zehaztugabe
honetan egongo dira borondate one-
ko proiektuak baina, baldin badaude,
ideologia neoliberala duten gizarte-
ekintzaileen proiektuen artean gal-
duko dira.
izen-abizeneKin
inspiRa gizarte-ekintzailetasunaren in-
guruan aritzen den blog bat da, diario.
es egunkariarena. Blog honen babesle
hurrengo enpresak dira: ESADE ne-
gozio eskola neoliberalak sortutako
Momentum Project, BBVA, PWC
aholkularitza eta Ashoka. Hau da, lo-
bby eta think tank neoliberal artean
dagoen eskola bat; etxeetatik jendea
bota, armetan inbertitu eta paradisu
fskaletan aritzen den banku bat; eta
sektore publikoaren pribatizazioa sus-
tatzen duen munduko aholkularitza-
rik handienetako bat. Horiek guztiek
gizarte ekintzailetasunaren aldeko
apustua egiten dute.
Egunkari horretan berean cola-
boRatoRio. Hacia una econoMa coMpaRtida
atala topatzen dugu. Hau, 2009tik
Ashokako gizarte-ekintzailea den
Pau Llop-en eskutik datorkigu. Bere
helburua proiektu berri askok osatu-
tako sarea, internet erabiltzen duena
M Jos coMendeiRo.
Gaur, isileko
kolonizazio-prozesu
baten lekukoak gara bai
hedabide nagusietan
bai alternatiboetan.
Kolonizazio hau proiektuen
finantzamendu zuzenaren
bitartez edo fundazioek
soldatapean dituzten
gizarte-ekintzaileen bidez
burutzen da.
DOSIERRA
16
n
2014
n
Bigarren hiruhilekoa
n
PUEBLOS
n
Informazio eta Eztabaida
*Nombre apellido apellido
es xxxx en xxxx y colabora con xxxxxxxxxxxxxxx.
16
n
2014
n
Bigarren hiruhilekoa
n
PUEBLOS
n
Informazio eta Eztabaida
DOSIERRA
n
Hedabideak eta diskurtso neoliberala