Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 16

BRABANTS DAGBLAD DINSDAG 25 JUNI 2013

45
46
Niemand zoekt het ongeluk; ook niet als je op
nummer 13 woont. In week 13 van dit jaar trokken
studenten van het ROC Tilburg langs de bewoners
van de nummers 13 in de stad. Een speelse actie in
dit bijzondere jaar (2)013.
Het Brabants Dagblad en de Universiteit van
Tilburg zijn daar op ingehaakt. Niet alleen de
bewoners op nummer 13 werden ondervraagd -
via een enqute konden alle Tilburgers zich
uitspreken over het onderwerp. Het resultaat is
deze bijlage Het Geluk van Tilburg.
Aan de hand van de uitkomsten van het onderzoek
zochten we naar de verhalen achter de cijfers, met
als resultaat een aardige indruk hoe Tilburgers anno
2013 in het leven staan.
De bijgelovigen onder ons kunnen gerust zijn: het
geluk wordt op nummer 13 evenzeer - zo niet
mr - gevonden als op welk ander huisnummer
dan ook. Sowieso zit het soms gewoon lekker mee
in de stad, en deze zegeningen heeft de redactie
samengevat in, natuurlijk, dertien tegelspreuken.
De redactie
De megalomane
shopping-mall was bijna
gebouwd. Daarna kwam
de crisis.
HET GELUK VAN TILBURG
Prof. Muffels: Fijn leven heb je in eigen hand
Interview: Keizersveerlaan 13
Uitgezocht: Dit kost een goede woonbuurt
Interview: Tubantenstraat 13
Opmerkelijk: Steeds meer Tilburgers alleen
Interview: Mariastraat 13a
Misdaadladder: De inbreker klimt elk jaar hoger
Interview: Alberdingk Thijmstraat 13
Het Geluk van Tilburg in cijfers
Minst zaligmakend: de baas
Interview: Chopinstraat 13
Optelsom: Domweg gelukkig in De Blaak
Interview: Kastanjestraat 13
Column: Geluk is het midden houden
Interview: Burgemeester Vissersstraat 13
Tsja, die 13
Voordeur-ervaringen: Wat een hond kan zeggen
Interview: Friezenlaan 13
Het Geluk van Tilburg is een redactionele bijlage van
het Brabants Dagblad.
Met dank aan: Hille van der Kaa (UvT), Willemien van
Heugten (idee Geluk op 13, ROC school voor Welzijn),
ROC-studententeam Geluk op 13, UvT-studenten
datajournalistiek.
Deur-interviews: Nolle van de Berg, Wim Coenen,
Matthijs Ksters, Anouschka te Lintelo, Rachelle
Suppers, Victor Verstraelen.
Fotografie: Jeroen de Jong/PVE
Fotos omslag: ROC-team Geluk op 13
Graphic: Wouter Gresnigt
Vormgeving: Annemarie Roos
Data/internet: Jasper Wigleven
Realisatie: Anita de Haas
Cordinatie en eindredactie: Joop van der Pol
5
3
Het geluk op
nummer 13
Nog n geluk
11
12
13
15
4
Colofon
6
7
8/9
10
Inhoud
H
et leven bestaat uit keuzes maken. En van
die keuzes was de amputatie van mijn rech-
teronderbeen. Dat was op zich een logische
keuze. Het was f amputeren, f heel veel pijn lijden
en steeds minder kunnen. Het begon met een motor-
ongeluk in 1987, waarbij mijn enkelgewricht werd ver-
brijzeld. Met de jaren kreeg ik steeds meer pijn. Mijn
kraakbeen was versleten. In 2009 besloot ik, samen
met mijn vrouw en twee zoons, om toch voor een pro-
these te gaan. Bij de operatie heb ik zelf het kruis op
het been gezet dat eraf moest. Toen ik bijkwam na de
operatie dacht ik: Dit is een nieuw begin.
Ik heb een hekel aan mensen die medelijden hebben
met me. Zelf spot ik graag met mijn handicap. Soms
ben ik zelfs misschien iets te ad rem. Ik wil mensen
juist laten zien dat je heel veel wl kunt met een pro-
these.
Nu ben ik eigenlijk nog gelukkiger dan voor de opera-
tie. Zo speel ik nu competitie badminton. Op amateur-
niveau, maar voor de amputatie kon ik dit helemaal
niet. Waar ik ook gelukkig van werd, was dat ik weer
mocht motorrijden. Motorrijden is, ondanks het onge-
luk in mijn jeugd, toch mijn grote passie. Als ze me
hadden gezegd dat ik niet meer mocht rijden op mijn
motor met een prothese, dan had ik de operatie waar-
schijnlijk nog even uitgesteld. Toen ik voor de eerste
keer op de motor stapte met de prothese, schreeuwde
ik het uit van blijdschap.
Ik riep altijd heel hard dat ik ooit nog de Nijmeegse
Vierdaagse zou willen lopen, maar daar ben ik toch
wel een beetje van teruggekomen. Ik wil het nog
steeds hoor, maar dat zal voorlopig nog niet gaan. Ik
geniet nu van de dingen die ik weer kan. En kleine
dingen, gezellig met het gezin een strandwandeling
maken. Het geluk als gevoel is voor mij na de amputa-
tie sterker geworden.
Terug op de
motor met
mijn prothese
schreeuwde
ik het uit van
blijdschap
door Wouter van Loon
Is het leven een vat vol keuzes? Of
overkomt het je?
Allebei, stelt Ruud Muffels, hoog-
leraar Arbeidsmarkt en Sociale Ze-
kerheid aan de Universiteit van
Tilburg. Hoe gelukkig je bent, is
voor een deel afhankelijk van je
persoonlijkheid, maar de keuzes
die je zelf maakt zijn zeker zo be-
langrijk.
Wie gelukkig wil zijn, moet inves-
teren in een sociaal netwerk, op
zoek naar een goede baan. Of trou-
wen en kinderen krijgen, bijvoor-
beeld.
In de wetenschap is overeenstem-
ming dat persoonlijkheid en gene-
tische factoren voor ongeveer vijf-
tig procent bepalen hoe gelukkig
je bent, aldus Muffels. Hoewel
daar nog wel wat discussie over
is: een recent onderzoek in een
Amerikaans tijdschrift toont aan
dat dat percentage lager ligt. Ge-
luk is dus voor minimaal de helft
afhankelijk van andere factoren,
onder meer door de keuzes die ie-
mand maakt.
Welke leefomgeving je kiest -
voor zover je die al knt kiezen -
is belangrijk. Zo zijn een gunstig
klimaat, een schoon milieu en
kansen om je te ontwikkelen fac-
toren die zorgen voor een gelukki-
ger bestaan.
De mens is een sociaal dier en
heeft anderen nodig. Faciliteiten
om actief te zijn in de samenle-
ving zijn daarom belangrijk, bij-
voorbeeld de mogelijkheid om
kinderen op sport te doen en om
zelf te kunnen sporten. Plaatsen
waar mensen elkaar ontmoeten
zijn belangrijk voor geluk.
Welke kansen je hebt op een leu-
ke baan die bij je past is heel bepa-
lend, weet Muffels. Collegas met
wie je goed kunt omgaan hebben
een positieve bijdrage aan geluk.
Maar de inhoud van het werk is
ook van belang: wie kansen krijgt
om zichzelf te ontwikkelen en
om zelfstandig te werken, is geluk-
kiger.
Werk dat niet uitdagend genoeg
is, of werkloosheid, heeft daaren-
tegen een negatief effect.
Het gezin doet uiteraard een duit
in het zakje. Wie trouwt, is geluk-
kiger, terwijl een scheiding af-
breuk doet aan het geluk. Ook kin-
deren dragen bij aan een gelukki-
ger leven.
Bij het eerste kind is de geluks-
winst van ouders het grootst,
stelt Muffels. Bij het tweede en
derde kind neemt de toename
van het geluk af.
Bovendien neemt de gelukswinst
af naar mate de kinderen ouder
worden. Ze komen dan in de pu-
berteit en dat brengt allerlei pro-
blemen met zich mee.
In welke levensfase je verkeert is
mede bepalend voor je gevoel van
welbevinden. Wie met pensioen
gaat, is over het algemeen gelukki-
ger.
Muffels: Dat heeft meerdere oor-
zaken: het vertrek uit de arbeid,
het krijgen van kleinkinderen.
Maar rond het 80e levensjaar
neemt dat geluk weer af, omdat er
nieuwe zorgen bijkomen. Mensen
krijgen dan vaak problemen met
hun gezondheid en zijn vaak al-
leen.
Bas den Turck
Rond het 80e levensjaar neemt voor
veel mensen het geluksgevoel af door
tanende gezondheid of eenzaamheid.
Ik ben nu gelukkiger
dan vr de amputatie
Je kunt roepen dat jj altijd pech hebt. De
zwarte kat eruit schoppen en de boel
behangen met klavertjes vier. Of je kunt
slim investeren in geluk. Het helpt.
De winkels in Tilburg mo-
gen na veel politieke touw-
trekkerij voortaan op zon-
dag geopend zijn.
Bas den Turck
46 jaar
Keizersveerlaan 13
HET GELUK VAN TILBURG
80
Fijn leven heb je in eigen hand
Bas den Turck met zijn vrouw en twee zoons
Nog n geluk
4

MIJN GELUK
Algemeen Huis Straat
Wijk Stad
8
8 8
8
7
We hebben
nog nooit
een reden
gehad om hier
weg te gaan
door Wouter van Loon
Het Brabants Dagblad ontdekte
dat de buurten in Tilburg met de
hoogste rapportcijfers van de be-
woners vaak ook in de hogere
prijsklassen vallen. Deze analyse
is gebaseerd op cijfers die bewo-
ners hun buurt hebben gegeven
in de laatst beschikbare Leefbaar-
heidsmonitor van Tilburg uit
2010. De cijfers die over de jaren
heen zijn gegeven zijn stabiel ge-
bleken: de gemiddelde afwijking
was steeds een tiende van een
punt. De huizenprijzen zijn geba-
seerd op gegevens van de huizen-
site Funda. Het gaat om de wonin-
gen die in mei 2013 te koop ston-
den bij een makelaar - genoemde
bedragen zijn dan ook vraagprij-
zen. Een aantal wijken - onder
meer Berkel, Koningshoeven en
Koolhoven - werd niet meegeno-
men omdat er niet voldoende ge-
gevens zijn.
In de wijken met hoge rapportcij-
fers blijken vaak ook dure huizen
te staan, met bovendien een hoge
prijs per vierkante meter woonop-
pervlak. Zo scoren De Blaak, Bos-
scheweg en Witbrand hoog. Daar
staan de gemiddeld duurste wo-
ningen van Tilburg en ook de vier-
kantemeterprijzen behoren tot de
hoogste. Stokhasselt-Zuid, niet
voor niets in de volksmond de
Goudkust, scoort hoog (8,3) en valt
met de gemiddelde prijs per vier-
kante meter in de subtop. Wijken
als Tivoli en Zorgvlied staan net
onder de top, maar gooien relatief
hoge ogen bij hun bewoners (alle
drie een 7,9). Zij staan ook in de
top tien bij de gemiddelde prijs
per vierkante meter n de absolu-
te prijs.
Grote uitzondering is Armhoef.
Deze wijk krijgt het hoogste cijfer
van de bewoners (8,4), maar landt
met een gemiddelde prijs per vier-
kante meter van 2006,97 euro in
de middenmoot. Ook de absolute
prijzen liggen met 260.033 euro
rond het exacte gemiddelde van
259.538,22. Ook Wandelbos-Zuid,
het villawijkje rond het wandel-
bos, en Quirijnstok scoren relatief
hoog (7,8 en 7,7) tegenover relatief
lage prijzen; rond de 1.900 euro
per vierkante meter, terwijl de to-
taalprijs rond 250.000 euro ligt.
Verder valt op dat de Oude Dijk
met een 6,8 ruim onder het ge-
middelde van 7,3 scoort, maar
toch in de duurste top tien staat
met de vierkantemeterprijs. Voor
een vierkante meter wordt in de
Oude Dijk gemiddeld 2.180,69 eu-
ro betaald. Andere minder popu-
laire wijken - Stokhasselt-Noord,
Wandelbos-Noord en Hasselt sco-
ren zesjes - behoren tot de wijken
die de laagste prijzen vragen.
bd.nl/watkostgeluk:
Interactieve kaart met per
wijk cijfers, gemiddelde hui-
zenprijs en prijs per m2.
Jos van Lieshout
Wie het geluk zoekt, begint het best met
een fijne omgeving. Al hangt daar wel een
prijskaartje aan. Tip: Armhoef!
Het inmiddels befaamde Mu-
seum De Pont is opgericht
met geld uit een forse nala-
tenschap. Het heeft daarom
geen last van opdrogende
subsidiestromen.
Jos van Lieshout
67 jaar
Tubantenstraat 13
D
it is het mooiste stukje van Tilburg. We hebben nog
nooit een reden gehad om hier weg te gaan. Alles
wat we willen en zoeken hebben we hier. Deze stad
is echt schitterend. Toen wij bij dit huis kwamen scheen de
zon, en eenmaal binnen wisten we het meteen: dit wordt van
ons. En we gaan hier nooit meer weg. De rust en ruimte zijn
geweldig. En mijn zus woont ook aan dit pleintje, dat vind ik
fijn.
Wat geluk voor mij betekent? Moeilijk te zeggen. Dingen die te
maken hebben met je geluk zijn denk ik opstaan met een blij
gevoel, zin in het leven en energie, verrassingen meemaken en
bereiken wat je wilt bereiken. Als ik dit aan mijn eigen leven
koppel kan ik wel zeggen dat ik gelukkig ben.
Ik ben nu nog steeds bezig met dingen die ik wil bereiken, ook
al ben ik gepensioneerd. Ik cordineer een tweedehands boe-
kenwinkel, Boekenschop aan de Bredaseweg. Daar verkopen
we boeken voor het goede doel. Instanties die wij helpen zijn
zo dankbaar, dat maakt het alleen maar leuker. Ik sta drie keer
in de week boeken te verkopen, maar stiekem ben ik elke dag
bezig met de winkel.
Voordat ik met pensioen ging, heb ik dertig jaar als psycholoog
gewerkt. Een mooi maar zwaar beroep. Je helpt mensen met
problemen, en dat maakte mij gelukkig. Door mijn beroep be-
sefte ik dat ik zelf zo veel geluk heb gehad. Ik kan wel honderd
dingen opnoemen. Geluk zit in kleine dingen. Mijn man heeft
een tijd geleden een kankergezwel gehad, dat is weggehaald.
Ik voelde me echt fantastisch toen ik te horen kreeg dat alles
goed was gegaan.
Ik heb niet het idee dat ik in een andere omgeving gelukkiger
was geworden. Geluk zit in jezelf en daar moet je het ook uit
halen. Ik werk niet met opzet aan mijn geluk, maar mijn leven
is echt een aaneenschakeling van mooie momenten.
Armhoef 8,4 2.006,97
De Blaak 8,3 2.760,57
Stokhasselt-Z 8,3 2.100,13
Bosscheweg 8,2 3.533,17
Witbrand 8 2.666,20
Heel Tilburg 7,3 2.024,85
Dit kost u
een goede
woonbuurt
HET GELUK VAN TILBURG 5
Opstaan met een blij gevoel
Nog n geluk
RAPPORTCIJFER + WAARDE
PER VIERKANTE METER
Jos van Lieshout verkoopt tweedehands boeken voor het goede doel, en dat maakt haar blij.

MIJN GELUK
Algemeen Huis Straat
Wijk Stad
8
9
8
8 8
W
elkom in het leukste stukje van de
stad! Ik woon hier al 25 jaar en ben
voor het geluk geboren. Ik ben ook let-
terlijk een zondagskind. Maar het belangrijkste is de
manier waarop je in het leven staat.
Bij mijn huisnummer, 13a, heb ik geen ongeluksge-
voel. Ik kom het nummer zelfs heel vaak tegen. Zo
heb ik een stichting - Kunstprojecten Tilburg - die
dertien jaar bestaat, mijn vriendin is op de dertiende
jarig en we kennen elkaar dertien jaar.
Mijn geluksmoment was toen mijn vriendin vorig
jaar bij me terugkeerde. We hadden daarvoor een
flinke strijd en ze maakte het uit - deed ze wel vaker
trouwens - maar deze keer was het serieuzer. Mijn
vriendin is kunstenares en om weer een opening te
creren in onze relatie maakte ze een kunstwerkje.
Prachtig! Het hangt nog steeds aan de muur en
brengt mij geluk.
Die strijd komt doordat we beiden geen prettige
jeugd hadden. We werden vaak afgezeken en daarom
laten we ons tegenwoordig niets wijs maken. Mijn va-
der zei altijd tegen mij en mijn broer: Jullie zijn al-
leen maar goed om van goed brood stront te maken.
Dat is niet leuk om te horen wanneer je jong bent.
Maar goed, je moet ergens pijn hebben om te
bloeien. Als je je erbij neerlegt kom je terecht in de
ellende. Vecht je er tegen, dan groeien de bloemen
meters hoog!
Ik heb ervan geleerd. Kansen in het leven, die creer
en benut ik zelf. Ik heb zo veel gedaan, dat wil je niet
weten. Ik ben verwarmingsmonteur geweest, meu-
belmaker, jongerenwerker, zelfs reisleider in India!
Op dit moment organiseer ik concerten.
Of ik elders gelukkiger zou zijn? Ik ben heel gelukkig
op deze plek. Eens per jaar houden we een straat-
feest. Iedereen neemt dan eten mee, hartstikke leuk.
Ik denk dat ik hier woon tot mijn dood, in het Cen-
trum. De Reeshof of Noord? Zou niks voor mij zijn.
Je moet ergens
pijn hebben om
te bloeien. Als
je je erbij
neerlegt kom je
in de ellende
door Anita Haaijer en Stephan
Jongerius
Mensen kiezen vaker voor samen-
wonen in plaats van trouwen en
gaan makkelijker weer uit elkaar.
Dat is anno 2013 de trend, en ook
Tilburg ontkomt er niet aan. In de
middelbare leeftijdscategorie ko-
men vooral mannen alleen te
staan; kinderen blijven meestal
bij de moeder. Bij de 65-plussers
zijn de alleenstaande vrouwen in
de meerderheid: zij overleven va-
ker hun partner. Onder jongeren,
zo was lang de verwachting, blijft
het percentage alleenstaanden ge-
lijk. Maar als studeren straks voor
eigen rekening moet - en de crisis
aanhoudt - zou het aandeel alleen-
staanden daar juist kunnen afne-
men. Zeker in studerend Tilburg.
Bij pa en ma op kamers is wl zo
voordelig.
Internetondernemer JOOST VER-
HEIJEN (26) is een typisch voor-
beeld van een alleenstaande jonge-
re. Hij huurt een studio van 28
vierkante meter in de buurt van
Westpoint. Na een stage in
Zuid-Afrika vond hij het in 2009
tijd definitief uit te vliegen. Ik
denk wel dat door het nieuwe
leenstelsel jongeren minder mak-
kelijk op zichzelf gaan wonen.
Dat wordt vast beter als er weer
meer bijbaantjes komen. Overi-
gens had ik mijn studiebeurs niet
nodig om uit huis te gaan.
Verheijen woont graag binnen de
ringbanen. De kroegen en evene-
menten zijn dichtbij. Ik heb er
geen last van en als ik ga, kan ik
te voet of op de fiets. Toch heeft
hij besloten om in 2015 te verhui-
zen naar de Reeshof. Voor meer
ruimte en rust.
Ik heb niks te klagen. Ik ben al-
leen, maar niet eenzaam, zegt ER-
WIN JANSEN (41). De medewer-
ker van poppodium 013 zorgt drie
dagen per week voor zijn zoon
van bijna negen. Ik heb een huis,
werk, een lief kind, een goede om-
gangsregeling en een stel goede
vrienden. Erwin woont in Broek-
hoven. Winkels vlakbij, alles te be-
reiken met het openbaar vervoer,
tien minuten lopen naar de stad.
Ik zou alleen graag zien dat de ge-
meente meer investeert in men-
sen en jeugd dan in gebouwen.
TREES LOMBARTS (75) woont
sinds de dood van haar echtge-
noot al jaren alleen in Rsidence
De Noordhoek. Samen met haar
hondje Rakker is ze content in
haar ruime huurappartement. Ze
is gezond en doet veel buitens-
huis. Twee keer per week gaat ze
in Breda helpen in een dierenspe-
ciaalzaak. Verder bezoekt ze vaak
familie in het land. Zo ideaal, dat
station dichtbij. Na twintig jaar
heeft ze nog geen spijt dat ze Te-
teringen verruilde voor Tilburg.
Ik heb me nooit onveilig gevoeld.
Hondenpoep, zwerfafval en het
gebrek aan prullenbakken vind ik
ergerlijk. Daar staat tegenover dat
ik binnen vijf minuten een terras-
je kan pikken en zelf mijn bood-
schappen kan halen. Dat is vol-
gens mij wat ouderen willen.
bd.nl/jongalleen:
interactieve kaarten met per-
centages jongeren en alleen-
staanden per wijk tussen
2009 en 2012.
Henk Verhoeven
van de Tilburgse huishoudens telt
slechts n persoon. Op 105.000 huis-
houdens heeft de stad 46.000 alleen-
staanden en 7.000 eenoudergezinnen.
Kansen in het leven
creer en benut ik zelf
Bijna 43 procent van de Tilburgse
huishoudens bestaat uit n persoon. Dat
wordt ng meer, weten demografen.
Bij abdij Koningshoeven in
Berkel-Enschot worden met
groot succes negen speciale
Trappist-bieren gebrouwen
onder de merknaam
La Trappe.
Henk Verhoeven
62 jaar
Mariastraat 13a
43%
HET GELUK VAN TILBURG
Steeds meer Tilburgers alleen
Henk Verhoeven met het kunstwerkje waarmee zijn vriendin de relatie nieuw leven inblies.
Nog n geluk
6

MIJN GELUK
Algemeen Huis Straat
Wijk Stad
7
9 9
8 8
Wonen op dit
nummer was
het startpunt
van een fijn en
liefdevol leven
door Hein Eikenaar
Nt geen nummer 13. Michel Her-
mans wijst er fijntjes op: Tilburg
staat 14e op de AD-misdaadme-
ter.
Voor het tweede jaar op rij en dat
is een mooie prestatie voor de zes-
de stad van het land, vindt de er-
kend keurmeester voor het Politie
Keurmerk Veilig Wonen. Het aan-
tal straatroven en overvallen in de
stad mag dan afnemen, er ligt n
hoofdpijndossier: de inbraakcij-
fers. De teller blijft op jaarlijks ge-
middeld zon 1400 staan.
Als ik inbreker was, zou ik een
schroevendraaier en een bahco
meenemen en langs alle deuren
met van die slotschildjes rond de
klinken gaan. IJzer omhoog bui-
gen, bahco op de cilinder zetten
en draaien. Zeventig procent van
de woningen in de stad heeft
geen goed hang- en sluitwerk.
Wekelijks ziet Hermans de ellen-
de. Ja, zeggen mensen dan. Als ze
binnen willen komen, komen ze
toch binnen. Dat klopt, maar een
inbreker kijkt waar hij het makke-
lijkst binnenkomt.
Die heeft daarvoor gemiddeld 30
seconden nodig. In tachtig pro-
cent van de gevallen gaat het om
gelegenheidsdieven, van divers
pluimage: lokale veelplegers, in-
brekers van buiten de regio, crimi-
nele jongeren. Het grootste deel
woont binnen een straal van vijf
kilometer. Behalve de boor, het
bankpasje om te flipperen en de
schroevendraaier, hanteren inbre-
kers steeds vaker de poelietrekker.
Dan draaien ze een schroef in het
slot en trekken langzaam de cilin-
der eruit. En we zien ze steeds ho-
ger klimmen naar dakraampjes -
de derde verdieping is geen uit-
zondering meer. Vooral Veluxra-
men hebben ze snel open.
De gemeente heeft in de strijd te-
gen woninginbraken afgelopen
jaar duizenden dna-setjes uitge-
deeld. Met een transparante vloei-
stof markeer je dure spullen. De
werking is vooral preventief. Her-
mans: Dan zijn ze dus al binnen.
Je moet zorgen dat ze buiten blij-
ven. Dat doe je met goed hang-
en sluitwerk.
Voor de gelegenheid heeft Her-
mans dertien tips:
1. draai de deur op slot en haal de
sleutel eruit
2. geen touwtje uit de brievenbus
3. geen sleutels onder de gieter
4.maak een buurtmail om elkaar
op de hoogte te houden
5. geen vakantieberichten op social
media of voicemail
6. geen kostbare spullen in het zicht
7. geen adres aan je sleutelbos
8. laat geen ladders of klimmateriaal
in de tuin slingeren
9. zorg dat je kunt zien wie er voor
de deur staat
10. plaats buitenlampen
11. laat bij afwezigheid de buren de
post opruimen
12. een tijdschakelaar voor het licht
13. sluit alles af, ook als je kort weg-
gaat
Klinkt logisch? De praktijk is
weerbarstig, weet Hermans.
seconden heeft een in-
breker gemiddeld no-
dig om een woning bin-
nen te komen.
Linda de Laat
Als ze mijn huis binnen willen, komen ze
toch wel. Klopt. Maar geen inbrekers in je
huis is niet alleen een kwestie van boffen.
Het imago van de stad is
inmiddels een geuzennaam
die zorgt voor een positieve
vechtersmentaliteit.
30
Linda de Laat
41 jaar
Alberdingk Thijmstraat 13
V
oor ik op nummer 13 ging wonen, woonde ik hier-
achter om de hoek. Dat huis was een stuk kleiner
en bood nauwelijks mogelijkheid tot uitbreiding.
Vandaar dat we naar de Thijmstraat zijn verhuisd. Vier jaar
geleden was de verbouwing klaar. Mijn man heeft alles zelf
gedaan. Het leven in een groter huis is voor mij belangrijk,
omdat ik altijd mensen om me heen heb. Uit die gezelligheid
put ik heel veel kracht. Ik heb namelijk fibromyalgie, dat is
een soort reuma in de weke delen van je lichaam. Ik moet
daar fysiek veel op inleveren, en dat wordt alleen maar erger.
Daarbij heb ik altijd veel voor mijn kiezen gehad, maar het is
maar net hoe je in het leven staat. Ik kies er heel bewust voor
om het glas niet half leeg te zien, maar half vol. Mijn man en
ik hebben een grote vrienden- en kennissenkring en ons
huis zit altijd vol met mensen. Iedereen komt zo maar aan-
waaien, het is echt zoete inval. Met een grote keuken kan ik
hier ook lekker voor mijn vrienden koken en kunnen we ge-
zellig borrelen.
Als mijn vrienden er niet zijn, zorg ik met liefde voor mijn
chihuahuas: Billy, Jackie en Temmy. De liefste is Jackie, die
kocht ik vier jaar geleden bij een fokker. De dag nadat ik haar
had meegenomen, raakte ze in een coma. De dierenarts zei
dat ik haar maar moest laten gaan. Maar aangezien ik niet
graag opgeef, was dat geen optie. Ik heb net zolang gebeld tot-
dat ik een dierenarts in Den Bosch trof die Jackie wilde on-
derzoeken. Ze bleek een parasiet te hebben waardoor ze niks
meer kon eten. Vier weken lang heb ik haar elke drie uur
vloeibaar voedsel moeten toedienen. Ze is erbovenop geko-
men, en ik ben daar nog elke dag blij om.
Ja, het leven in dit huis met alle mensen en dieren om me
heen, maakt mij absoluut gelukkig. Voor ons is 13 geen onge-
luksgetal. Wonen op dit nummer is juist het startpunt ge-
weest van een fijn en liefdevol leven.
HET GELUK VAN TILBURG
Ons huis zit altijd vol mensen
De inbreker
klimt elk
jaar hoger
7
Nog n geluk

Als er geen vrienden zijn, is Linda de Laat druk met de zorg voor haar drie chihuahuas.
MIJN GELUK
Algemeen Huis Straat
Wijk Stad
8
10 5
6
9
Kruikenstad
4
3
5
1
7
6
2
belde in de afgelopen vijf jaar ooit
de politie via een 112 noodoproep
belde via 112 om een ambulance
belde in de afgelopen vijf jaar de
brandweer via 112
LET OP
De resultaten schet-
sen het beeld van de
deelnemers en zijn
niet per se maatge-
vend voor de gemid-
delde Tilburger. Daar-
voor zijn de antwoor-
den te ongelijk ver-
deeld over de wijken

Parkeren 14,5%
Meer groen 12%
Overige voorzieningen 11,8%
Autoluw woonerf/drempels 30km 9%
Verpaupering/sloop 8,7%
Meer winkels 6,9%
Hondenpoep/zwerfvuil 6,5%
Veiligheid politie 6,4%
Bevolking 5,4%
Voorzieningen voor kind en jongere 4,7%
Bereikbaarheid/eenrichtingverkeer 3,4%
Stoepen/bestrating 3,1%
Bereikbaarheid OV 2%
Meer horeca 1,8%
Groenonderhoud 1,4%
Imago wijk 1,3%
Geluidsoverlast 0,7%
Geluk is
een parkeerplaats vinden!
Op de vraag of ze iets veranderd willen zien in hun
wijk reageerden 448 van de ondervraagden.
Parkeerproblemen blijken de meeste mensen bezig
te houden, vooral in het Centrum en De Blaak,
gevolgd door te weinig openbaar groen
80%
gebruikt sociale
media
Daar weer bijna
80%
van heeft een Face-
book-profiel.
Van die profielhou-
ders gelooft

1op de10
dat het gebruik van
Facebook de relatie
met de buren verbe-
tert

30%
doet wel eens mee
aan een event in de
stad dat via Facebook
is georganiseerd
23%
zou kinderen niet met een
gerust hart buiten laten spelen.
Dit geldt voornamelijk voor
binnenstadsbewoners Bijna 90% vindt zijn of haar huis prima bereikbaar met het openbaar vervoer

en nog minder in de rest van de stad
47%
geeft aan zich meer
verbonden te voelen
met de stad dan met
de wijk

44%
voelt zich met geen
van beide verbonden
H
ET

G
E
L
U
K

V
A
N
T
ILB
U
R
G IN

C
I
J
FE
R
S
In ruim 40% van de antwoordlijsten
merken de betrokkenen hun wijk als typisch
Tilburgs aan. Zij wonen voornamelijk in:
15%
10%
7%
7,7
Van de bijna 60%
die zijn wijk niet als typisch
Tilburgs ziet, woont een
groot deel in: De Blaak (6)
Het Zand (7)
Loven (1)
Broekhoven (2)
Besterd (3)
Korvel (4)
De deelnemers in het
stadscentrum zijn verdeeld:
60% ziet de Binnenstad (5)
als een typisch Tilburgse wijk,

40% niet
Opmerkelijk
Mensen voelen zich het
veiligst in hun eigen
straat; ze geven dit
gevoel van veiligheid
gemiddeld een
Ze voelen zich minder veilig
in hun eigen wijk
7,3
6,6
Vooral bewoners van De Blaak willen
meer winkels
Centrumbewoners willen meer groen en
minder eenrichtingverkeer
Vooral in het Centrum zouden mensen
iets willen doen aan de verpaupering

Veiligheid, hondenpoep en zwerfvuil
lijken in alle wijken een item
Aan het onderzoek Geluk op 13
deden ruim duizend inwoners
van Tilburg mee. Zij gaven door
het invullen van een vragenlijst
hun oordeel over onder meer
hun geluk en leefomgeving
Appartementen aan het
Piusplein begonnen rond
Pinksteren te verzakken.
Het Draaiend Huis draait
daarentegen soms niet.
HET GELUK VAN TILBURG
Nog n geluk
8
45%
deed geen aangifte
van een gestolen fiets
deed geen aangifte na
een auto-inbraak
deed geen aangifte na
een woninginbraak
40%
30%
10%
60%
heeft geen sleutel
bij de buren liggen
De deelnemers aan het onderzoek
geven het leven in huis gemiddeld
een dikke 8. daarna zijn ze het meest
tevreden over

hun straat7,4 wijk7,3en stad7,2
Het leven in het
algemeen krijgt een
7,7
Bachelor studen-
ten van de richting
communicatie- en
informatieweten-
schappen van de
UvT stelden de en-
qute samen. Zij
volgen het vak
transmedia jour-
nalism, dat geldt
als een inleiding op
de masteropleiding
data-journalistiek
De helft noemt de relatie met de buren
vriendschappelijk. Dat betekent niet per
se dat ze op een verjaardag hoeven te komen:

11%

21%
Met de post doen de
ondervraagden niet moeilijk
Slechts 6% neemt geen pakketjes van de buren
aan. Eenzelfde percentage maakt nooit een praatje met
de buren, al nemen de meesten hiervan wel gewoon een
pakketje aan. Of dat pakketje vervolgens
ook daadwerkelijk bij de buren komt,
is in dit onderzoek niet gevraagd

Ongeveer1op de8geeft aan dagelijks overlast te hebben van de buren
2
0
%

vreest dat iemand binnen
het gezin op termijn zijn
of haar baan kwijtraakt
3
7
%

verwacht altijd te
blijven wonen waar
hij of zij nu woont
van alle deelnemers
nodigt beide buurtjes uit
nodigt alleen de buren
van n kant uit

gaat nooit naar
een museum in de stad
8
30%
verlaat minder
dan ns per
week de stad
Ongeveer evenveel mannen als vrouwen deden mee:
51% tegen 49%. Alle leeftijds-
categorien waren ruim vertegenwoordigd, op de
70-plussers na, die slechts 5% van het totaal uitmaken.
Alle ondervraagden voeren een zelfstandig huishouden
en zijn 18 jaar of ouder
Het water van de Piushaven
is goedgekeurd om in
te zwemmen. Veel stads-
stranden hbben niet
eens water.
HET GELUK VAN TILBURG 9
Nog n geluk
G
eluk is iets persoonlijks. Het is voor ieder-
een anders. In ons geval heeft geluk vooral
te maken met tevreden zijn met wat je hebt.
Mijn vrouw en ik hebben veel tegenslagen in ons le-
ven gekend. Je zou er een boek over kunnen schrijven.
Wij hebben twintig jaar geleden een kind moeten af-
geven, vanwege een onfortuinlijk ongeluk. Ik heb een
eigen bedrijf verloren en was anderhalf jaar geleden
gedwongen om te stoppen met werken. Wij hebben
zo veel meegemaakt dat eigenlijk niks ons meer kan
deren. Dit soort dingen kun je nooit accepteren, maar
je leert er mee omgaan. Je moet tevreden zijn - count
your blessings. Zo hebben wij elkaar en nog drie mooie
kinderen gekregen die een goede toekomst voor zich
hebben. Zelfs het verlies van mijn eigen bedrijf acht-
tien jaar geleden had positieve kanten. Hierdoor kon
ik bij de concurrent verder, een bedrijf dat machines
maakte voor de geautomatiseerde productie van gor-
dijnen.
Met de crisis kreeg ook dat bedrijf het moeilijk. Het
was afhankelijk van export en die stagneerde wereld-
wijd. Anderhalf jaar geleden kreeg ik de keuze: vrijwil-
lig vertrekken met een bonus, f doorwerken, met het
risico dat het bedrijf op de klippen zou lopen. Ik was
graag nog wat jaren doorgegaan, maar ik heb toch
voor zekerheid gekozen.
De eerste paar maanden had ik het moeilijk. Ik reisde
veel voor mijn werk, dat miste ik. Maar het is een goe-
de keuze gebleken. Het is een hele verandering ge-
weest, maar we zijn nu gelukkig. Het is belangrijk om
niet stil te blijven zitten. Ik ben in de tuin gaan wer-
ken en ik ben begonnen met het digitaliseren van fo-
tos. Mijn vrouw is blij dat ik niet zo vaak meer weg
ben. Het was ook een opluchting - mijn werk was
soms heel stressvol. Die druk is nu van de ketel. Als ik
iets de ene dag niet afkrijg, dan doe ik het gewoon de
dag erna.
door Bas vermeer
Ach, nummer 13. Uw verschijning
brengt ongeluk, in uw kielzog vol-
gen pech en verdriet. Zo wil het
bijgeloof.
In Tilburg wordt het getal soms
gemeden. Bij hotel Mercure in Til-
burg bijvoorbeeld, waar er geen
kamer nummer 13 is, geen 113 en
geen 213. Of dat van oudsher in
hotels zo is, weet manager Niek
van de Broek niet. Geen flauw
idee, ik denk puur vanuit com-
mercieel oogpunt. Zon kamer ver-
koopt lang niet zo goed, mensen
zijn toch bijgelovig.
De polikliniek Orthopedie van
het Elisabeth Ziekenhuis heeft be-
wust gekozen om geen onder-
zoekskamer 13 te hebben. Patin-
ten wilden daar namelijk niet on-
derzocht worden. Wanneer we ka-
mers nummeren wordt altijd met
de afdeling overlegd of nummer
13 gebruikt kan worden, vertelt
woordvoerder Wim Pleunis. Op
verpleegafdelingen hebben we
wel kamers met nummer 13, daar
zijn geen problemen mee.
Bonter maken ze het in Amerika
waar sommige gebouwen geen
dertiende verdieping hebben. Of
in Parijs, waar een straat zonder
huisnummer 13 ligt. Armzalig
zijn ze, de mensen die op de hui-
zen genummerd 13 wonen in de
stad 013 in het dertiende jaar van
dit millennium. Van Heuvelstraat
tot Lombardijelaan, zij zijn het
die pech hebben. In het leven, in
de liefde, op de arbeidsvloer, met
de gezondheid. Toch?
Integendeel, leert een rondgang
langs die huisnummers in de
stad. Daar worden de ultieme ge-
luksmomenten zo opgesomd:
Toen we te horen kregen dat ons
kind met Downsyndroom in een Tho-
mashuis mocht gaan wonen. En:
Dat de buren op zeven huisnum-
mers echte vrienden zijn geworden.
Of: De geboorte van ons kleinkind.
Geluk, lijkt het, gaat voor de be-
woners schuil in de glimlach van
anderen. Dat klopt, het schuilt
zelfs niet in onze genen, weet pro-
fessor Ruud Muffels van de Uni-
versiteit van Tilburg te vertellen.
De hoogleraar Arbeidsmarkt en
Sociale Zekerheid onderzocht de
vraag: Zijn mensen dankzij hun
natuurlijke bagage gelukkig of ligt
dat ergens anders aan?
En van de conclusies: mensen
zijn het gelukkigst wanneer ze
met vrienden zijn, vervolgens
met hun kinderen, maar veel min-
der wanneer ze met hun echtge-
noten zijn. Alleen zijn of met de
baas is nog slechter.
Muffels: Sommige mensen stre-
ven naar geluk door hard te wer-
ken, succes te hebben. Op de lan-
ge termijn heeft dat juist een ne-
gatief effect: het gaat ten koste
van vrienden, een sociaal leven.
Geluk ligt dus niet verankerd in
de genen, en schuilt ook niet in
huisnummers.
Maar wie gelooft in de onheilstij-
dingen van nummer 13, kan zich
altijd tot professor Faye Liy wen-
den. De Afrikaanse spiritueel ge-
nezer die sinds jaar en dag pam-
fletten in Tilburgse brievenbus-
sen stopt. Maak een afspraak voor
geluk, succes en slagen, melden
ze. Mee te nemen: een paar eieren
en een kaars. Voodoo, aarzel
niet!
Wij hebben
zo veel
meegemaakt
dat eigenlijk
niks ons meer
kan deren
Patinten wilden
niet onderzocht
worden in een
onderzoekskamer
met nummer 13
Hans Hofland
Wim Pleunis
Elisabeth Ziekenhuis
Het is belangrijk om
niet stil te blijven zitten
Vrienden, kinderen maken mensen blij.
Echtgenoten ook, maar minder. Het beste
gelukselixer: de glimlach van een ander.
Tilburg is de bakermat van
onverklaarbare humor.
Denk aan Jeroen de Leijer,
Gummbah, S.L. Trumpstein
en Ivo van Leeuwen. Soms
te gek, maar altijd te gek!
Hans Hofland
64 jaar
Chopinstraat 13
HET GELUK VAN TILBURG
Hans Hofland en zijn vrouw: Je moet tevreden zijn - count your blessings.
Minst zaligmakend: de baas
Nog n geluk
10

MIJN GELUK
Algemeen Huis Straat
Wijk Stad
8
7 7
7 4
door Joke Knoop
Ze moeten in Tilburg niet zo mau-
wen over De Blaak. Liefst 99,5 pro-
cent van de bewoners zegt er pret-
tig te wonen, blijkt uit de Veilig-
heidsindex 2011 van de gemeente.
Maar hoe zit het met bijvoorbeeld
het nabuurschap in een wijk van
drukke tweeverdieners? Wees ge-
rust: Blaakbewoners hebben goed
contact met de buren, valt af te lei-
den uit het onderzoek van de Uni-
versiteit van Tilburg. Van de on-
dervraagde bewoners gaat 68 pro-
cent vriendschappelijk met wijk-
genoten om, 32 procent groet el-
kaar. Bij 47 procent komen n of
beide buren op de verjaardag.
Wat mooier is: bij de vraag of de
relatie vijandelijk of afstandelijk
is, scoren de deelnemers in De
Blaak nul. Kom daar eens om in
andere wijken.
In het centrum staat twee procent
van de ondervraagde bewoners
vijandig tegenover de buren en
zegt negen procent een afstande-
lijke relatie te hebben. Geen won-
der dat wijkwethouder Roel Lau-
werier ingenomen is met deze fij-
ne buurt. Zijn mening: mensen
wonen er lang en daardoor ont-
staat sociale cohesie. Bovendien
lukt het de bewoners dingen op
touw te zetten.
Papier is geduldig. Hoe is de prak-
tijk? We vragen het Ko Schaaders
(74), een bekend gezicht in de
wijk. Vijftien jaar geleden verhuis-
de hij erheen vanuit het Wandel-
bos. We zijn gelukkig dat we hier
mogen wonen, laat hij zich ont-
vallen. Hij is enthousiast over het
levendige Kinder Vakantie Werk,
hij noemt de actieve wijkraad en
roemt de buurt om de hartverwar-
mende reacties na de operatie van
zijn vrouw. Hij kan een beroep
doen op zijn buren. Of dat voor el-
ke oudere geldt, gaat hij met de
WMO-groep onderzoeken. Hof-
stede de Blaak vervult zonder een
cent subsidie een buurthuisfunc-
tie. In het restaurant schuiven el-
ke week veertig, vijftig mensen
aan voor de koffie.
De wijk telt 6039 bewoners, van
wie 4446 tussen de 19 en 64 jaar.
Van de bevolking is 22,4 procent
jonger dan negentien jaar. 10,9
procent is 65plusser. 149 mensen
(2,4%) zijn van niet westerse af-
komst. (Bron: Stadsmonitor 2013)
Zo op het oog geen grootsteedse
problematiek en geen armoede.
Schaaders: Je weet natuurlijk niet
wat er achter de voordeuren ge-
beurt. Allochtonen? Alleen als de
supermarkt een aanbieding heeft,
verkleurt de wijk.
Alles pais en vree? In het wijkblad
veegt een columnist met pseudo-
niem Cees Johansons de vloer aan
met het imago van De Blaak. Er is
recent een hennepkwekerij opge-
rold. De Blaak is net zon gewone
wijk als iedere andere wijk. Daar
moeten we dan bijna 35 jaar over
doen om alle clichs die er over
de wijk zijn eindelijk eens tot een
normaal stadsniveau te nivelle-
ren.
Schaaders haalt er zijn schouders
over op. Het imago zal me een
zorg wezen.
Het is veel
meer dan
bijvoorbeeld
een grote auto
voor de deur
hebben staan
Het imago van De Blaak
zal me een zorg wezen
Jette Oonk
Ko Schaaders, wijkbewoner
Enqute-deelnemers uit De Blaak schetsen
een voorbeeldig beeld van hun wijk.
Wethouder Lauwerier weet hoe dat komt.
De rijkdom aan recreatiepar-
ken maakt dat de Tilburgse
regio je met gemak alle hoe-
ken van de wereld laat zien.
Domweg
gelukkig in
De Blaak
Jette Oonk
35 jaar
Kastanjestraat 13
HET GELUK VAN TILBURG
G
eluk op nummer 13 is zeker mogelijk. Met de stad Til-
burg zijn we erg blij. We houden van de cultuur. De
straat is niet echt de mooiste die er is. Ze is een beet-
je saai en je kunt er amper parkeren. Maar de wijk vinden we
geweldig. Die is heel gemleerd en je zit dichtbij het stadscen-
trum. We willen hier dan ook graag blijven wonen. Helemaal
omdat we net verbouwd hebben. We woonden vrij klein en
zochten in eerste instantie naar iets anders. Maar toen we in
de wijk niks konden vinden, hebben we besloten dit huis te
verbouwen.
Geluk hangt samen met kansen. Ik vind dat ik de kansen die ik
in mijn leven gekregen heb benut. Ik heb aan topschaatsen ge-
daan, maar ik was net niet goed genoeg om door te breken.
Toen dat duidelijk werd, ben ik gaan studeren. Weer later heb
ik een vervolgstudie gedaan. Ik heb nu een heel mooie baan
als directeur van een basisschool.
Voor mijn vriend geldt dat hij zijn studiekansen minder ge-
pakt heeft. Hij heeft in Rotterdam gestudeerd maar die studie
niet afgemaakt. Een hbo-studie had er wel ingezeten, maar hij
is toen gaan werken. Het gaat nu goed. Hij doet nu op zijn
werk een opleiding tot ww-beoordelaar.
Naast ups zijn er op dit huisnummer ook downs geweest. De
moeder van mijn vriend is een maand voor de geboorte van
ons eerste kind door ziekte gestorven. Het zou haar eerste
kleinkindje zijn geweest. Op haar sterfbed hebben we de
naam nog mee kunnen geven: Bibi. Dat heeft veel impact ge-
had.
Je gaat inzien dat je moet genieten van de dingen die je mee-
maakt. Stilstaan bij de kleine geluksmomenten. Het geluk zit
hem in het besef dat je het eigenlijk best goed hebt. Het is veel
meer dan bijvoorbeeld een grote auto voor de deur hebben
staan.
Beseffen dat je t best goed hebt
11
Nog n geluk
Jette wil met haar gezin in De Blaak blijven wonen. Helemaal omdat we net verbouwd hebben.

MIJN GELUK
Algemeen Huis Straat
Wijk Stad
8
8 6
8 8
Na zes
operaties aan
mijn oog zeiden
ze: Sorry
meneer, het is
mislukt
COLUMN
door Henri van der Steen
Zeno van Citium (333-262 v. Chr.)
de stichter van het stocisme, had
een Tilburger kunnen zijn. Hij
zei: Geluk is flow. In de zon zit-
ten, vijgen eten en wijn drinken.
Geluk is vooral weten dat je je
niet druk moet maken om zaken
die je toch niet in de hand hebt of
die niet belangrijk zijn, meent de
stocijn.
De beroemde 19e-eeuwse filosoof
Arthur Schopenhauer leefde ook
een goed, kalm leven, met niet
veel meer gezelschap dan dat van
zijn hondje, een poedel. Zijn dag
zag er onveranderd rustig uit: ont-
bijt - schrijven - half uur fluit spe-
len - lunch in een restaurant -
middagdutje - halve sigaar - wan-
deling - in de avond naar de lees-
zaal of het theater - diner in een
restaurant.
Schopenhauer ging wel gebukt
onder aangeboren pessimisme en
een haat tegenover vrouwen.
Zijn filosofien waren vaak apart,
maar daarom niet onzinnig. Hij
meende dat we de wereld per defi-
nitie beperkt zien. Ieder houdt
de grenzen van zijn gezichtsveld
voor de grenzen van de wereld.
Wij, in het westen, zijn mono-
gaam, dus vinden we polygamie
maar een rare uitvinding. Scho-
penhauer wijst op een interessant
voordeel van polygamie: bij een
polygaam volk wordt iedere
vrouw verzorgd, bij monogame
volken blijft een groot aantal vrou-
wen zonder bescherming. Alleen
al in Londen zijn er tachtigdui-
zend!, schreef hij 150 jaar geleden
min of meer verontwaardigd.
Zouden we kunnen uitrekenen
hoeveel Tilburgse vrouwen de be-
scherming en verzorging van een
man moeten ontberen en desal-
niettemin gelukkig zijn - of juist
daarom niet (zo) gelukkig zijn? Is
alleen leven goed genoeg?
Geluk is, aldus Aristoteles, in alle
zaken het midden houden. Vertil
je dus ook niet!
Diederik Stapel had een geweldig
leven, maar liet zich verleiden tot
fraude. Hij begrijpt er zelf nog
steeds niets van. Burgemeester
Pieter Noordanus had al een
prachtige carrire, maar het was
niet genoeg; hij liet zich graag be-
noemen tot commissaris van wo-
ningcorporatie Vestia, hoewel hij
kennis en kunde miste. Drama!
Het verschil tussen Stapel en
Noordanus is dat de eerste met de
publicatie van zijn eigen boek uit-
drukkelijk op zoek ging naar waar
het bij hem fout is gegaan.
De meeste andere Tilburgers ko-
men gelukkig nooit voor de vraag
te staan of en hoe ze tussen het
publiek verantwoording moeten
afleggen over de gevolgen van
hun uit het jasje gegroeide ambi-
ties; de meeste Tilburgers zijn ge-
lukkig met hoe het is.
Goed is goed genoeg.
De meeste Tilburgers zijn
gelukkig met hoe het is
Ed Ghering
Geluk is op je gemak de dingen doen. Het
zou een Tilburgs aforisme kunnen zijn.
Tilburgers? Goed is goed genoeg.
Peerke Donders, missionaris
die leefde van 1809 tot
1887, werd in 1982 slechts
zalig verklaard. Maar voor
de nuchtere Tilburgers is
dat al heilig genoeg.
Ed Ghering
79 jaar
Burg. Vissersstraat 13
M
ijn kinderen zijn hier opgegroeid en ik woon al 36
jaar gelukkig op nummer 13. Uiteraard maak je ook
minder mooie momenten mee. Ik ben mn oog
kwijtgeraakt, ik heb een nieuwe heup en een pacemaker. Ik
ben zes keer aan mijn oog geopereerd en na de zesde keer zei-
den ze: sorry meneer, het is mislukt. Toen dacht ik wel: zou
ik niet meer kunnen sporten, zou ik niet meer kunnen autorij-
den? Lang heb ik daar niet bij stilgestaan. Mijn gezondheid is
nu goed en ik doe nog veel. Al die tegenslagen zijn maar rela-
tief, ze hebben mijn geluk er niet minder om gemaakt.
Veel heb ik gehaald uit mijn actieve tijd bij carnavalsvereni-
ging Bettie Akkum Aai. Daar heb ik lol aan beleefd, vrienden
door gekregen. Maar ik heb er ook veel aan gewerkt. Ik ben
Gouden Kruikendrager, heb diverse functies bekleed en in ver-
schillende commissies gezeten. Daardoor heb ik veel onder-
scheidingen gekregen. Het is voor mij een geluk dat ik dat alle-
maal heb kunnen en mogen doen.
Ik heb in principe genoeg kansen gehad in mijn leven. Wel
was het zo dat mijn ouders bepaalden welke studie ik ging
doen. Toen ik sportleraar wilde worden, beslisten zij dat ik
maar onderwijzer moest worden. Na een jaar ben ik gestopt
met de kweekschool en ging ik werken en een andere studie
voor ambtenaar volgen. Kansen heb ik dus wel gehad, al had ik
iets anders willen doen. Maar de kansen die ik kreeg, heb ik
voldoende benut.
Geluk zit voor mij nu in het gezond en actief blijven, je hob-
bys kunnen uitoefenen. Belangrijk is dat je probeert niet af-
hankelijk te worden van anderen.
Mijn vrouw is in haar leven n keer in het ziekenhuis ge-
weest. Toen ze twee jaar geleden bloed liet prikken, vroegen
ze: waarom hebt u geen pasje? Ze was nog nooit in het zieken-
huis geweest.
Dat is nou geluk.
HET GELUK VAN TILBURG
Geluk is
het midden
houden
Geen ziekenhuispas, dt is geluk
Ed Ghering haalde veel voldoening uit carnaval. Je moet gezond en actief blijven, zegt hij.
Nog n geluk

12

GELUKSRAPPORT
Algemeen Huis Straat
Wijk Stad
8
8 8
8
9
Treinen met chemische la-
dingen rijden over het
spoor door de stad. Geen
beletsel om voort te bou-
wen in de Spoorzone.
Honderdduizend bomen en
vijfduizend hectaren bos. Til-
burg is zonder twijfel groen.
Alleen met kermismaandag
verschiet de stad van
(de) kleur...
HET GELUK VAN TILBURG 13
Nog n geluk Nog n geluk
Ongeluk
In Europa en de VS staat het
getal
13
voor ongeluk.
Sommige luchthavens hebben
geen Gate
13
, in sporten is
het geen startnummer, hotels
kennen soms geen kamer
13
en zakelijke transacties
gaan naar de 12e of de 14e.
Judas
Waarom het getal
13
?
In het Nieuwe Testament is
sprake van Jezus twaalf apos-
telen. Dit aantal was dus heilig,
totdat bij het Laatste Avond-
maal apostel Judas aanschoof
als nummer
13
. Hij was
het die Jezus verraadde. Maar
er doen meer verklaringen de
ronde.
Fobie
Voor ziekelijke angst voor het
getal
13
bestaat in de psy-
chologie een deftige term: tris-
kaidekafobie. De overtreffende
trap is paraskevidekatriafobie,
angst voor vrijdag de
13
e.
Thuisblijvers
In ons land krijgen verzekeraars op vrijdag de
13
e
juist mnder ongevalmeldingen. Het Centrum voor Verzeke-
ringsstatistiek denkt dat mensen op die dag extra voorzichtig
zijn, of zelfs thuis blijven.
Verder van huis
Op
13
augustus 2004
wilde een Roemeen de deur
niet uit, uit vrees voor een
ongeluk. Thuis werd hij ge-
stoken door een zeldzame, uiterst
giftige wesp en overleed.
Moordnamen
Volgens het bijgeloof brengt een naam met
13

letters je in handen van de duivel. Bij-
voorbeeld seriemoordenaars als
Charles Manson enTheodore
(Ted) Bundy . Ook Jack the
Ripper al was dat natuurlijk
niet zijn echte naam

Rampdata
13
-9-1918 Treinramp bij Weesp, 41 doden;
13
-10-1972
Andesvliegramp, 29 doden;
13
-1- 2012 Costa Concordia
kapseist, 32 doden.
W
ij wonen hier al 41 jaar en hebben nooit
stilgestaan bij het ongeluksgetal dertien,
ons nooit afgevraagd of het wel goed zou
gaan. We hebben door de tijd heen juist erg gelukkige
momenten beleefd waarvan de koperen, zilveren en
gouden bruiloft het mooiste waren. In oktober zijn
we 61 jaar getrouwd, en als het zo doorgaat halen we
de zeventig ook!
Het geheim van ons huwelijk? Haha, ik doe alles wat
hij goed vindt! Nee, onzin. We zijn het niet altijd eens,
maar we zorgen wel dat we het eens worden. We ge-
nieten van het leven, al doen we het intussen wat rus-
tiger aan. Nu gaan we wel kijken als er iets te doen is,
maar maken we ons niet meer zo druk. De buurt is pri-
ma, lekker rustig. Vroeger, toen het zwembad hier nog
tegenover stond, was het wel leuker. Hopelijk blijven
we hier tot onze dood, ik wil niet nog ergens anders
naar toe. We zijn nog fit; mijn man gaat elke week
zwemmen en ik gym twee keer per week.
Vier jaar geleden overleed onze zoon, 56 was hij. Het
jaar voor zijn dood was zwaar. Overal zijn we met
hem geweest, Antwerpen, Amsterdam, maar nergens
wisten ze wat hem mankeerde. Ik denk toch dat het
kanker was of zoiets. We zijn nuchtere mensen, maar
dit doet zeerder dan je zou denken. Hoe je erbovenop
komt? Je moet wel, je moet verder. Zoveel keus heb je
niet en gelukkig hebben we ng drie kinderen. We
hebben zelfs een achterkleinkind gekregen, Tijn. Een
bijzondere naam, vind ik. Tijn is nu een half jaar oud.
Al met al zijn we wel gelukkig, echt wensen hebben
we niet. Ik ben altijd huisvrouw geweest, ik moest de
boel hier op orde houden en de kinderen opvoeden.
Dat heb ik altijd leuk gevonden. Mijn man had met
zijn drie broers een snackfabriek, Ligthart Snacks. Van
zijn werk heeft hij altijd genoten. Dus wensen, nee.
We willen gewoon samen blijven, het lijkt me hele-
maal niets om hier alleen te zitten. Hoewel, een paar
keer de loterij winnen zou wel fijn zijn.
Wensen, nee.
Hoewel, een
paar keer de
loterij winnen
zou wel fijn zijn!
door Lynn Trum
Een groep eerstejaars van de oplei-
ding Sociaal Maatschappelijke
Dienstverlening (SMD) struinde
vanaf week dertien alle straten in
Tilburg af om geluksmomenten
te zoeken op de huisnummers 13.
Zeven weken waren ze bezig.
De meeste mensen waren super-
vriendelijk, vertelt student
Danille de Leeuw. We mochten
bijna overal binnen. Met plezier
kijkt zij terug. Het verveelde to-
taal niet. Iedereen heeft een ander
verhaal. Soms gewoon iets grap-
pigs, andere verhalen waren weer
heel mooi.
De studenten zetten de bewoners
ook op de foto met hun zelf geko-
zen geluksobject - een voorwerp,
familielid of soms de hond. Deze
fotos worden groot afgedrukt en
naar verwachting vanaf septem-
ber tentoongesteld in de schouw-
burg en het stadhuis. Student en
begeleider Bram Thewissen: Er
zijn altijd mensen die niet op de
foto willen. Maar toch maakten
we driehonderd fotos en spraken
we 450 mensen. Een foto van een
oud vrouwtje met een pop in
haar hand komt voorbij. Ze be-
schouwt die als haar geluk. Ook is
er een foto van enkel een hond in
de deuropening. Bram lacht: De
bewoner van dat adres wilde niet
op de foto. Vanwege een duister
verleden was hij bang om her-
kend te worden. Hij zette zijn
hond voor de camera.
Het project begon met zon tach-
tig studenten, maar dit bleek niet
te werken. Niet iedereen zag in
dat het een leermoment was, legt
Willemien van Heugten uit. Zij is
docent op de school en de beden-
ker van Geluk op 13. Uiteindelijk
hebben we de twintig meest ge-
motiveerde studenten gevraagd
om door te gaan. Dat werd een
hechte groep. Voor het project
leerden de scholieren goede fotos
maken en kregen ze tips voor het
benaderen van mensen.
Student Dirk van Laarhoven: Wij
dachten dat Reeshof en De Blaak
de meest saaie buurten zouden
zijn, met van die degelijke men-
sen. Uiteindelijk bleek het er su-
pergezellig te zijn.
Helena Ligthart
We willen gewoon
samen hier blijven
Leuk en ook nog eens leerzaam. Zo
ervoeren de studenten van ROC School
voor Welzijn het project Geluk op 13.
Poppodium 013 is al vijftien
jaar lang een begrip voor de
muziekliefhebbers in
Zuid-Nederland en ver
daarboven.
Helena Ligthart
87 jaar
Friezenlaan 13
HET GELUK VAN TILBURG
Hoeveel een hond kan zeggen
15
Mevrouw Ligthart en haar man. Ons huwelijk? We zorgen altijd wel dat we het eens worden.
De lachende gezichten van het Geluk op 13-interviewteam. foto ROC
Nog n geluk

MIJN GELUK
Algemeen Huis Straat
Wijk Stad
6
8 8
8
-
60
Het geluk op internet
De enqute van de ROC School voor Welzijn, de Universiteit
van Tilburg en het Brabants Dagblad leverde een schat aan
gegevens op over de geluksbeleving van de deelnemers in hun
huis, straat, wijk en stad.
Niet alles past in de bijlage. Daarom staan op
bd.nl/gelukvantilburg vijf extra interviews en een reeks
interactieve kaarten klaar. De kaarten geven inzicht in de prijs
van geluk - wat kost wonen in de best beoordeelde Tilburgse
wijk? - en in het aantal alleenstaanden in de stad.
Wie na de bijlage en de website nog dieper in Het Geluk van
Tilburg wil duiken, kan dat doen. De anonieme resultaten van
de enqute zijn gratis op te halen op bd.nl/gelukvantilburg
Het bestand kan met een programma als Excel of SPSS worden
ingelezen. Leuke en onderbouwde conclusies van onderzoekers
zijn welkom op redactie.tilburg@bd.nl.
Het combineren en met journalistieke blik analyseren van
digitale gegevens uit bijvoorbeeld deze enqute of andere
betrouwbare bronnen is een prille tak van het nieuwsbedrijf.
Het is de eerste keer dat het Brabants Dagblad samen met de
masteropleiding Datajournalistiek van de Universiteit van
Tilburg deze vorm van journalistiek hanteert en de gegevens ter
beschikking stelt.
Jasper Wigleven
Innovatieteam Brabants Dagblad

You might also like