Puri sa harap, sa likod paglibak

Kaibigan kung meron, Kung wala'y sitsaron

Ang tunay mong kaibigan, nasusubok sa gipitan
Matabang man ang paninda, matamis naman ang
anyaya
Kapag tunay ang anyaya, sinasamahan ng hila
Walang paku-pakundangan, sa tunay na kaibigan
Hindi sasama ang pare, kundi sa kapwa pare
Matapang sa kapwa Pilipino, susukot-sukot sa harap
ng dayo
Ang taong tamad, kadalasa'y salat
Mag-aral kang mamaluktot habang maigsi ang kumot
May pakpak ang balita, may tainga ang lupa
Sagana sa puri, dukha sa sarili
Buhay-alamang, paglukso ay patay
Kasama sa gayak, di kasama sa lakad
Ang tao na walang pilak, parang ibong walang
pakpak
Ang hindi tumupad sa sinabi, walang pagpapahalaga
sa sarili
Gaano man ang iyon lakas, daig ka ng munting lagnat
Ang maniwala sa sabi-sabi'y walang bait sa sarili