NERDY PRINCESS PART 2

PROLOGUE:
sa buhay ng tao
minsan kailangan mo silang pakawalan para hindi sila masaktan
kapag dumating ang oras na
iiwan mo rin sila
minsan
kailangan mong magsakripisyo ng maraming bagay
para
kung lumisan ka man
o
mawala ka man sa landas nya
ikaw lang ang masasaktan
o
maybe hindi
ayaw mo man syang iwan
ayaw mo man syang saktan
pero
kailangan
para madali na lang para sa inyo ang kalimutan ang isa't isa
parang ako
iniwan ko sya
hindi dahil
hindi ko na sya mahal
mahal ko sya
mahal na mahal
pero
kailangan
dahil
aalis din naman ako
at
iiwan ko rin sya
masakit
dahil
umalis ako ng hindi nya alam
tama ba ang naging desisiyon ko?
ang iwan sya
at umalis?
o
dapat ba akong bumalik at ibalik ang dati??
*Chapter 1: The New Begining?*
Dylan's POV
nagising ako
kinapa ko ung tabi ko
akala ko
andun pa rin si Cindy
pero
napadilat ako ng hindi ko sya maramdaman
umupo ako
"CIndy??"
walang sumasagot
hindi ko alam
pero bigla akong kinabahan
tumayo ako
nagbihis
kasi alam nyo naman kung ano ung nangyari diba?
tumayo ako
natumba ulit ako
shet!
ang sakit ng ulo ko!
pero hindi ako pwedeng umupo lang dito
si CIndy
kailangan ko syang makita
kaya kahit sobrang sakit ng ulo ko
pinilit ko pa ring tumayo at hanapin si Cindy
lumabas ako ng kwarto
"Cindy?!"
wala pa ring sumasagot
shit!
hindi kaya...
hindi hindi!
hindi nya un kayang gawin
bumaba ako
sumilip sa sala
wala
pumunta sa kusina
"Cindy?!?!"
wala pa ring sumasagot
asan na sya???
lumabas ako ng bahay
pero
wala pa rin sya
pumasok ulit ako
umupo sa sofa
nagiisip kung bakit wala sya
baka naman may binili lang
pero
bakit hindi nya ako ginising o kaya sinabihan
bakit ganun?
ayokong isiping
iniwan nya ako
kasi
alam kong wala namang dahilan para iwanan nya ako
pero
bakit ngayon lang nangyari toh?
bakit hindi sya nagpaalam?
tumayo na ako ng biglang may nagdoorbell
si Cindy na kaya un???
baka nga sya na un!
nagmadali akong pumunta sa pintuan
nakangiti ako
habang binubuksan ko ung pintuan
"Des akala ko iniwan mo na ko un pala lu...ma...bas ka lang-"
O_O
akala ko si Cindy ung makikita ko
pero
sila mommy lang pala
anong ginagawa nila dito
teka
bakit parang umiyak si mommy
"mom? dad??what are you doing here?"tanong ko
nakayuko si mommy
"we have something to tell you, anak.."sabi ni dad
"ok.."
pinatuloy ko sila
tapos umupo kami sa sala
"ano po ba ung sasabihin nyo??"nagtatakang tanong ko
huminga muna ng malalim si Dad
tsaka nagsalita
"anak si Cindy..."natigilan si Dad
na parang ayaw na nyang ituloy ung sasabihin nya
si CIndy??
"Dad anong meron kay CIndy??alam nyo po ba kung nasan sya??nakita nyo po ba sya-
"
"wala na sya Dylan...umalis na sya ng bansa.."sabi ni Dad
O_O
ano daw?
"ano?! Dad nagjojoke ka lang diba? diba?"sabi ko
yumuko si Dad
nanghina ako
hindi
hindi pwede
hindi un totoo
"hindi...hindi!! Dad hindi ako magagawang iwan ni Cindy!! HINDI!!!"sabi ko
napaiyak na ako
inilagay ko ung dalawang kamay ko sa mukha ko habang umiiyak
bakit nya ginawa un?
bakit nya ako iniwan?????
naramadaman kong tumabi sakin si Mom tapos niyakap ako
"anak...."sabi ni Mom habang inaalo ako
hindi ko sya sinagot
umiyak lang ako ng umiyak
hanggang nagsalita ulit si Mom
na umiiyak na rin
"i'm sorry anak.."sabi nya
sorry??
tinignan ko sya
"sorry??bakit Mom??"tanong ko
pinunasan muna ni Mommy ung luha nya
"kasi.......alam naming aalis sya...hindi namin sinabi sayo kasi alam naming hin
di ka papayag at alam naming....pipigilan mo sya.."sabi ni mom
O__O
nilihim nila un sakin?!?!?!
"Mom bakit nyo nilihim sakin un?! bakit hindi nyo man lang sinabi sakin ?!?!?!!?
wala na ba kayong pakealam sa nararamdaman ko?!?!"sigaw ko
"Dylan matuto kang rumespeto.."suway ni Dad
hindi ko sya pinakinggan
masyadong unfair sakin ung ginawa nila
ako ang anak nila
bakit hindi nila sinabi sakin ung tungkol dun???
tinignan ko si Dad
"alam nyo rin ba ang tungkol dito?"tanong ko
tumango si Dad
"BAKIT BA LAHAT KAYO HINDI NYO SINABI SAKIN ANG TUNGKOL DITO EDI SANA NAKAPAGHAN
DA AKO!!"sigaw ko
"pano nga namin sasabihin sayo kung sa pagalis ni Cindy ay pipigilan mo sya!!! i
ntindihin mo naman ung sitwasyon ni Cindy kailangan nyang lumayo sayo dahil-"
napatigil so Mommy sa pagsasalita
"dahil ano?!"tanong ko
"basta intindihin mo na lang!"
"pano ko iintindihin kung hindi ko naman alam ang tunay na dahilan kung bakit ny
a ako iniwan!!"Sabi ko
"Dylan!"suway ulit ni Dad
pumikit ako para icalm down ang sarili ko
"aakyat na muna ako..excuse me.."
pagkasabi ko nun
tumayo na ako at naglakad na paakyat
--------------------------------------------------------------------------------
------------
*after 6 months*
6 months na akong nagpapabaya sa sarili ko
pinabayaan ko na ung pag-aaral ko
inom, babae lang ang tanging ginagwa ko
gusto kong magalit kay CIndy, kala Mommy dahil sa ginawa nila sakin
pero hindi ko magawa
si Cindy
andito ako ngayon sa sala ng bahay namin ni Cindy
hindi pa rin ako umaalis
baka kasi
bumalik pa sya
nanonood ako ng tv ng biglang may nagbukas ng pintuan
napatingin ako dun
akala ko si Cindy
sila Christian lang pala
tsss....
binalik ko ulit ung tingin ko sa tv
tinabihan ako ng barkada
"tol!"tawag ni Steven
tumango lang ako
"oy pre hindi ka pa ba babalik sa school??"tanong ni Christian
umiling lang ako
"tol naman bakit ba ikinukulong mo yang sarili mo dito sa bahay nyo?!? lumalabas
ka lang kapag iinom tapos uuwi ng may babae! tol ano ba?! hindi mo ba babaguhin
yan buhay mo!?"inis na sabi ni Tim
tinignan ko sya
tapos sila
"pwede ba! wag nyo kong pakelaman!"sabi ko
"panong hindi ka namin papakelaman eh ginagago mo na ung sarili mo!!! hoy Dylan!
sa tingin mo ba kung nandito si Cindy magugustuhan nya lahat ng ginagawa mo?!?!
?! hinihintay mo sya kasi umaasa kang babalik sya!! hindi mo ba naisip na kung m
alaman nyang nagkakaganito ka!"sabi ni Christian
natigilan ako
tama sila
pero
diba nga iniwan nya ako
malamang hindi nya alam kung anong ginagawa ko
"wala akong pakelam.."malamig kong sabi
tumayo ako tapos naglakad na paalis sa kanila
paakyat na ako
ng biglang nagsalita si Christian
"alam mo kung hinahanap mo sya ngayon edi sana hindi ka na nagkakaganito at sana
magkasama na kayo AT may saysay yang buhay mo!!!"
pagkasabi nya nun
napatigil ako
tapos tumingin sa kanila
"bakit alam nyo ba kung nasaan sya?!"tanong ko
tumayo si Christian
"oo alam namin...."confident nyang sabi
alam nila?
"asan?"tanong ko
"hindi namin sasabihin sayo hangga't hindi mo binabago ang sarili mo at hangga't
hindi ka pa natatauhan sa mga kagaguhan mo hindi namin ipapaalam sayo...baka ng
a hindi pa namin sabihin sayo ehh.."sabi nya
hindi ako umimik
naunang umalis si Christian
sumunod si Francis
nilapitan naman ako ni Carl tapos tumapik sa balikat ko sabay sabing
"baguhin mo muna yan sarili mo kung gusto mo pang makita si Cindy.."sabi nya sab
ay alis
tinapikan din ako Tim sa balikat
tapos umalis na din
ganun din si Martin
nahuling umalis si Steven
"Mark ok lang yan....gawin mo na lang ung gusto ni Christian...para rin naman un
sa ikakabuti mo ehh.....kung gusto mo pa talagang makita si Cindy....umayos ka
na hangga't maaga pa..kasi kung hindi mo un gagawin...sorry pero kilala naman na
tin si Chris kapag sinabi nya na hindi ka nya tutulungan well hindi talaga at ka
mi kapag un na ang desisyon nya, hindi na rin kami magsasalita....."sabi nya
pagkasabi nya nun
umalis na sya
naiwan akong nakatayo
tumuloy akong umakyat
tapos pumasok sa kwarto namin ni Cindy
at nahiga sa kama
nakatingin lang ako sa kisame
nagiisip tungkol sa mga sinabi nila Christian
tama sila
bakit ko nga ba sinisira ung buhay ko?
lagi kong hinihintay na bumalik sya bakit nga ba hindi ko sya hanapin
tanga mo talaga Dylan!
tinaguriang Suma Cum Laude (tama ba?) tapos ang tanga magisip
haist!
simula bukas
aayusin ko na ung buhay ko
para kay CIndy
para sa barkada
please wait for me
CIndy
hahanapin kita kahit na anong mangyari
kinuha ko ung phone ko
tapos tinawagan si Christian
(hello?)
"Chris...."
(oh? bakit ka tumawag?)
"i'm sorry kung pati kayo nadamay sa pagdadrama ko pero babaguhin ko na talaga u
ng sarili ko tulungan mo lang akong hanapin si Cindy.."
(oh sige..kilala naman kita ehh....kaya sasabihin ko na sayo kung nasan sya pero
pre hindi ko sasabihin ung saktong lokasyon kasi parusa mo pa rin yan...)
"ok lang basta tulungan nyo lang ako.."
(oh sige....)
"asan sya ngayon?"
(nasa France sya....bumalik sila sa dati nilang bahay doon..kasama nya sila Nico
le, parents nya tasak si nadine..)
"oh sige sige salamat.."
(ok..)
*tooot toot*
nasa France sya
bukas na bukas
aalis na ako
papuntang France
para hanapin ang babaeng
nagpapatibok ng puso ko
*Chapter 2: The New Love of Cindy*
Cindy's POV
Paris, France
*after 1 year and 6 months*
andito ako ngauon sa Paris
ang hometown ko
isang taon at kalahati na ang nakakalipas
simula ng iwan ko sya
aaminin ko
nasasaktan pa rin ako dahil sa pagiwan ko sa kanya
pero
masisisi nyo ba ako?
kung gusto ko lang namang
protektahan sya
at gusto ko lang namang
makalimutan nya ako
agad
ngayon
andito ako sa bahay namin dito sa France
nasa sala ako
nanonood ng t.v
wala sila Mommy
umalis
inasikaso ung business namin
kaya ako lang mag-isa ngayon
habang nanonood ako
may naalala akong
dapat ko pa palang gawin
tumayo ako
hindi ko muna pinatay ung t.v
wala lang
pagpinatay ko kasi un nakakabingi ung katahimikan
ayoko ng ganun
pumunta ako sa kusina
at ginawa ang dapat kong gawin
pagkatapos ko
dinala ko ung ginawa ko
tapos umakyat ako
sa isang kwarto
dahan-dahan kong binuksan ung pintuan
ayan
inilapag ko unt tray sa may side table
lumapit ako
sa
isang
crib
may natutulog na dalawang anghel
ng buhay ko
yup
tama
may anak na ako
at kambal sila
si Cassandra Lexie at si Markx Kristofer Mercado
anak ko
kay Dylan
magiisang taon na sila
binuhat ko si Kristof tapos tinawagan ko naman si Rica
kaibigan ko
Filipino din sya
~a/n:si Rica Marie ang akin kaibigan haha! sya ang gumawa ng mga cover ng Nerdy!
kaya thanks Rica ilolove yah! at nasa gilid po ung pic..kung wala hehe sa FB ko
na lang po tignan nyo si Markx po un~
(hello?)
"Mars ui punta ka dito help mo ko padedein sila Cass.."
(ok ok i'm on my way na bye.."
at ayun binaba ko na ung tawag
after ilang minutes
dumating na sya
tapos tinulungan nya akong padedein sila Kristof
nagkwentuhan kami
well dahil sa may writer's bolck pa rin si ms. aothor
hindi ko na muna sasabihin kung ano ung pinagusapan namin
haha!

gabi na ng makauwi sila Mommy
andito rin sila Nicole
yeah u read it right!
kasama ko ang barkada ko nung pumunta kami dito
sila Christian naman
andito rin pero umuwi lang sila saglit sa Pilipinas
ginawang probinsya ung Europe at Philippines eh noh
=__=
haha!
anyways
andito kaming lahat sa sala
nilalaro nila sila Cass
ung dalawang bata naman tuwang tuwa
haha!
ang cute nila
dumating sila Mommy
umupo si Dad at Mom sa pang isahan na sofa
kami naman tumigil sa paglalaro sa mga anak ko
"Cinds aalis na tayo dito bukas..uuwi na tayo sa Korea dun na tayo for good."sab
o ni Dad
O_O
"Dad?"
tumingin ako kay Dad tapos kay Mom
tapos sa barkada
nagulat rin sila
"oo anak...ok na kasi ung business natin dito ehh..ung kuya Clark mo na ung maga
asikaso kaya dun na tayo sa Korea...."sabi ni Mom
hindi ako sumagot
"Cinds...mas ok na un....miss ko na ung Korea ehh...un ung lugar kung saan tayo
nagkakilalang lahat diba? kaya pumayag ka na.."sabi ni Nicole
tumingin ako sa kanya
sa barkada
tapos kala Mom
pero kasi
baka hanapin ako ni Dylan
baka ano kasi
FCK!
ako na nga ung nangiwan eh
bakit ba iniisip ko na hahanapin ako ni Dylan
baka nga kinasusuklaman na nya ako eh
haist!
=__=
"o-oh sige po Ma payag na ko.."sabi ko
after namin magusap usap
umakyat na agad ako
umuwi na rin sila Nicole para magimpake
bukas ng umaga na kasi ung flight namin
inimpake ko na ung gamit ko
tinulungan ako nila Rica, Patricia, Marj, Precy, Nimfa, Mirana, at ni myxgummibe
ar, mga kaibigan ko rin sila
at mga active na reader ni ms. Author
~a/n:sa mga hindi po nasama next update na lang po hihi! nagmamadali po kasi ako
... ILOVE YOU ALL!~
pagkatapos naman namin magimpake ng gamit ko
dun naman sa mga anak ko
pagkatapos
umuwi na sila
ay nga pala
sasasama rin sila sa Korea
mayayaman rin naman sila
mga may-ari ng malalaking kompanya dito sa France
tsaka may tirahan rin sila sa Korea
anyways
pagkatapos ng gawain ko
natulog na ako
*kinabukasan*
8:00am
andito na kaming lahat sa sala
nakababa na
sila Nicole andito na rin
pero nasa sasakyan na nila ung mga gamit nila
hinihintay na lang namin sila Mommy
after ilang minutes
bumaba na rin sila
"tara na?"tanong ni Mom
tumango ako
"tara.."
lumabas na kami
dala-dala ko si Markx
si Cass naman buhat ni Ashley
sumakay na sila sa kotse
naiwan ako sa labas
tumingin ako sa paligid
hay!
bye bye Paris
after kong magemo-emohan
sumakay na ako ng kotse
tapos umalis na
Author's POV
habang paalis sila Cindy
hindi napansin ni Cindy
na tumatakbo si Dylan
para hanapin sya
parang sa mga pelikula ung pagdaan ng sasakyan nila
saktong padaan din si Dylan
pero
magkaiba ng direksyon
parehas nilang hindi napansin ang isa't isa
pupunta ng Korea sila Cindy
may pagasa pa kayang magkita pa silang dalawa
at makikilala pa ba ni Dylan ang mga anak nya kay Cindy na hindi nya alam na nag
bunga pala?
o
hindi na
ABANGAN!
*Chapter 3:'Long Time no See'*
Dylan's POV
Paris, France
andito na ako sa France
mahigit 1 taon ko ng hinahanap si Cindy
pero
hindi ko pa rin sya mahanap
ngayon
tumatakbo ako papunta sa bahay nila dito sa Paris
naalala ko kasi nung nagmumuni muni ako sa park kanina
habang tumatakbo ako
napansin kong ang daming sasakyan ang nagsisialisan galing sa way kung saan naka
tira sila Cindy
pero hindi ko un pinansin
kailangan ko ng makita si Cindy
gusto ko na syang mayakap
pagkaliko ko
saktong natapos na ung parang parada ng mga sasakyan kanina
siguro mga
more than 5 ung mga sasakyan na un
naalala ko tuloy sila Nicole
dati
haist!
pagkadating ko sa bahay nila CIndy
nagdoorbell ako
"CIndy!! Cindy!!"sigaw ko habang nagdodoorbell
walang nagbubukas
shet!
baka wala sila dito
kung wala sya dito
asan sya???
Cindy
where are you?
==============================================================
Cindy's POV
Seoul, South Korea
yeah!
andito na rin ako sa wakas!
ang aking hometown
masaya ako at nandito na ulit ako
pero
mas masaya pa rin ako kapag nakita ko si Dylan
kahit saglit lang
hay buhay!
hanggang dito ba naman un pa rin ung nasa isip ko
=__=
anyways
andito ako sa bahay namin
gani na nga ehh
kasama ko sila Markx at Lexie
nilalaro ko sila
hanggang sa naisip ko na maglakad kami sa labas
kaya sinuotan ko sila ng bonnet para hindi sila hamugin
at lumabas na kami
hawak ko sila sa magkabilang kamay ko
tuwang tuwa ung dalawang bata
pano
alam nyo ung parang may isip na sila?
kasi bukas magiisang taon na sila
nakakapaglakad na sila
at nakakapagsalita na ng konting words lang
ewan ko ba!
ang weird nga ehh
at sa tingin ko mana samin ni Dylan tong anak namin
matalino
andito kami sa park kumakain ng ice cream ung mga bata
tuwang tuwa haha!
napangiti naman ako dahil dun
habang pinapanood ko silang kumain
may napansin akong anino na nasa tapat namin
kaya tumingala ako
at
O_____________________________O
nappatayo ako ng di oras





"Alex?!"
ngumiti sya tapos niyakap ako
"Cindy! hindi ko inakala na makikita kita dito.,."tuwa nyang sabi
kumalas ako sa yakap
nakatingin lang sya sakin
tapos napansin ata nya ung dalawang bata na nasa likod ko
nakay tumingin sya dun
tapos sakin
tinuro nya ung dalawang bata
"sino sila?"
umupo ako ulit
"anak ko....kay Dylan.."sabi ko
O_O<--- sya
napayuko ako
"a-anak mo? ka-kay Dylan?"gulat nyang tanong
tumango ako
hindi sya sumagot
kaya tumingin ako sa kanya
nanlalaki pa rin ung mata nya
tsk!
after ilang minutes nakarecover na sya
"ilang taon na sila?"
"magiisa bukas.."
hindi sya sumagot tumango lang sya
tapos lumapit sya sa dlawang bata
at lumuhod
hinawakan nya ung ulo ni Markx tapos ni Lexie
"anong pangalan nila? ang gwapo at ang ganda.."sabi nya
"si Marx Kristofer at Cassandra Lexie.." sabi ko
tumango tango sya habang nakangiti
"wow 14 pa ung birthday nila ahh..diba fave. number un ni Ms. Author at fave. nu
mber mo..."sabi nya
ngumiti ako at tumango
"haha! ang galing naman talaga ng pagkakataon oh!"sabi nya
natawa naman ako dun
adik eh
tumayo ako tapos binuhat ko si Marx
"bubuhatin ko na si Lexia.."sabi nya
"sige.."
binuhat nya si Lexie
"san na tayo??"
"uuwi na masyado ng lumalalim ang gabi eh."sabi ko
tumango sya tapos nagsimula na kaming maglakad
habang naglalakad kami
nagkwekwentuhan lang kami
ung dalawang bata nakatulog na
habang naglalakad kami
may babaeng tumatakbo
at nabangga ako
sh*T
muntik ng matamaan si Marx
"ok ka lang??"tanong ni Alex
tuamngo ako
"gwaen cha na.."
tinignan namin ung babae
tumigil sya sa pagtakbo tapos lumapit samin
"mianhe..i'm sorry.."
hindi ko makita ung mukha nya
gabi na kasi ehh
pero nunf natapat na sya sa may ilaw
O_O
"JHAIME?!"
O_O<--- Jhaime
"ate Cindy?!"
oh my!
(si Jhaime po ng Meet the Numbers haha!)
lumapit sya lalo sakin tapos niyakap ako
kaso dahil nga sa buhat ko si Marx hindi naging maayos ung pagyakap namin
"ate musta ka na? tagal nating hindi nagkita ahh.."sabi nya
"eto ok lang naman..dito na kami for good..ikaw ba?"
napayuko sya
"eto...hindi ok..."sabi nya
"huh??? bakit naman??? dahil ba sa boyfriend mo?"tanong ko
tumango sya
"LQ?"
tumango ulit sya
"ok lang yan Jhai magkakaayos din kayo..."
tumingin sya sakin
tapos ngumiti
napatingin sya kay Marx
tapos kay Alex
"ate anak mo?"tanong nya
tapos tinuro si Marx tapos si Lexie
"ahh oo....si Marx at Lexie..kambal sila.."
"wow! ilang taon na sila"
"magiisa bukas..."
tumango sya
tapos tumingin kay Alex
"eh sya ate? asawa mo o boyfriend mo?"tanong nya
tumingin ako kay Alex
tapos natawa
pati sya natawa
"tangeks! kaibigan ko lang yan..si Alex.."sabi ko
"ahh.."
haaay!
ang ganda talaga ng batang toh
pinsan ko si Jhaime sa mother's side
full cousin ko sya
may boyfriend sya
kasama nya ngayon dito
si *tooott tooot* ung bf nya
(secret muna kung sino hahaha!!!)
ayun tapos nagkwentuhan ulit kami
hanggang makauwi na kami
pinatuloy ko muna si Jhaime si Alex naman umuwi agad may aasikasuhin daw muna sy
a
pinatulog ko muna dito si Jhaime
tutal ako lang naman mag-isa
*Chapter 4: The Conversation*
Cindy's POV
andito kami ni Jhaime sa kwarto ko
nilalaro ung mga bata
ewan ko ba
gabi na ayaw pa matulog ng dalawang toh
nililikot pa ung tita nila
ngayon pa nga lang nila nakita si Jhaime ehh
haha!
hindi nga nila ako pinapansin ehh
T_T
puro na si Jhaime
huhu!
hoy mga anak ko ako ang nanay nyo bakit hindi ako ung nilalaro nyo
~a/n:baka sawa na sila sa pagmumukha mo
C:siguro
a/n:nyahahaha!~
epal si author
anyways
andito kaming lahat nakaupo sa kama ko
dahil nga sa nagdeday dream ako kanina
hindi ko napansin na nakatulog na ung mga anak ko sa lap ni Jhaime
naku nakakahiya
"hala! Jhai sorry hindi ko napansin nakatulog na pala tong dalawang chikiting.."
sabi ko habang dahan-dahang binubuhat si Lexie
aba tulog na tulog ung mga bata
napagod siguro
"naku ok lang un ate Cinds.."sabi nya habang binubuhat din si Markx
sabay kaming lumabas ng kwarto at nagtungo sa kwarto nila Lexie
inilagay namin sila sa crib nila
tapos hinalikan ko silang dalawa sa noo nila
at umalis na
"ate alis na ko..."sabi ni Jhaime habang sinasara ko ung pinto
tinignan ko sya
"ha? eh gabi na ahh.."sabi ko
"ok lang yan ate...wala naman sigurong magtatangkang reypin ako.."biro nya
"hay nako hindi.."tutol ko
"pero ate-"
"hep! no buts ok? masyado ng malalim ang gabi para umuwi ka...dito ka muna ng 2
araw..."sabi ko
"pero ate pano si-"
"ung boyfriend mo? sus hayaan mo sya! diba sabi mo sya naman ang may kasalanan k
ung bakit kayo nag-away? edi hayaan mo syang hanapin ka at makipagbati sayo.."sa
bi ko
tapos naglakad na
"pero ate-"
"shh.."
"ang taas talaga ng pride ko ate.."sabi nya
natawa lang ako
tapos pumasok na sa kwarto ko
iniwan kong bukas ung pinto
nakadungaw lang sya
"oh hindi ka ba papasok?"tanong ko
"huh? dito ako matutulog??"tanong nya
tumango ako
"oo naman! alangan naman sa labas ka.."sabi ko tapos umupo sa kama ko
"pero ate nakakahiya naman.."mahina nyang sabi
"sus! hiya hiya hoy babae wag ka ng mahiya halika na dito marami tayong pagkukwe
ntuhan.."sabi ko
ngumiti sya tapos ngalakad na papasok
sinara nya ung pinto tapos lumapit sakin at umupo rin sa kama ko katabi ko
"ay ate may tatanong ako.."
"ano un?"
"sino ung tatay nila Lexie???"tanong nya
napatigil ako sa tanong nya
ta napayuko
"ate? ok ka lang ba? hala sorry ate ahh..masyado atang private ung tinanong ko.>
_<"
"ahh hindi naman Jhaime..si Dylan ang tatay nila...boyfr- i mean ex boyfriend ko
.."malungkot kong sabi
yumuko ako tapos nilaro ung kamay ko
shet naalala ko naman ung nangyari
"ate anung nangyri bakit hindi mo sya kasama? hindi ba nya pinanagutan???"tanong
nya
umiling ako
"hindi....ano kasi ganito un..."
at ayun nga kinuwento ko sa kanya lahat
oo
LAHAT!
sinabi ko rin ung reason ko
ung sakit ko
ung after 1 year
ung may nangyari sakin
at ung pagalis ko ng hindi nya alam
habang kinukwento ko ung
umiiyak ako
sariwa pa rin kasi sakin ung mga nangyari
kahit 1 taon mahigit na un nangyari
parang kapag iniisip ko
parang kahapon lang nangyari
at
kapag naiisip ko na
galit sakin si Dylan
dahil sa pagiwan ko sa kanya
mas lalong
nakakapagpasakit sakin
hindi nyo naman ako masisisi diba?
ayoko lang na masaktan sya
inaalo lang nya ako habang kinukwento ko un
"un nga..hindi mo naman ako masisisi diba Jhai? ayoko lang naman syang masktan e
hh.."sabi ko
"naiintindihan kita ate pero mali pa rin eh.."sabi nya
hindi ako sumagot
hinayaan ko sya
"maling iniwan mo sya ng walang pasabi..kasi kung ako si kuya Dylan kung sinabi
mo sakin ung rason mo, ung tungkol sa sakit mo maiintindihan kita ehh baka nga k
apag nalaman ko un mas lalo pa kitang aalagaan dahil ayokong mawala ka sakin..un
ay kung ako si kuya Dylan ahh..kasi base naman sa story mo ate Cinds never ka n
yang iniwan....mahal ka nya, mahal na mahal kaya kung ano man ang rason mo, mama
tay ka man o malala man ung sakit mo, hinding hindi ka nya iiwan...at ang mas la
long nagpamali sa sitwasyon nyo, ay ung nagbuntis ka at nanganak ka ng hindi nya
alam ..hindi nyo man lang sinabi sa kanya.."sabi nya
tama sya
"tama ka Jhai pero natakot ako ehh.."
"i know ate Cinds..pero sana sinabi mo man lang sa kanya..."
hindi na ako sumagot
ayoko na
mas lalo lang akong magsisisi
after ilang minutes
nakarecover na ako
change topic
"ikaw? musta na kayo ng boyfie mo? ilang months na ba kayo??"tanong ko
ngumiti sya
"bago pa lang kami ate mga 2 months pa lang..."
"oww bago pa nga..bakit ba kayo nagaway?"
"eh kasi sya napakaseloso..may kumausap lang na isang gwapong lalaki sakin kanin
a nagselos na..nagtanong lang naman un ehh.."sabi nya
natawa naman ako
hay nako
"grabe naman sya.."
"grabeh talaga ate nako! kung hindi ko lang mahal ung bugok na un iniwan ko na t
alaga ng tuluyan.."sabi nya
hahaha!!
balew eh noh
"alam mo ate kahit ganun sya masaya naman ako kapag kasama ko sya.."sabi nya
tumingin ako sa kanya
kita ko sa mga mata nya
na mahal nya talaga ung lalaking un
at
masaya ako para sa kanya
"kahit naiinis ako sa kanya minsan kasi napakapossessive nya, masaya pa rin ako.
.ewan ko ba kung tanga ako o what dahil kahit ganun sya hindi ko magawnag iwan a
t magalit sa kanya..."
"alam mo hindi ka tanga..nagmamahal ka lang..at kapag nagmamahal ka hindi mo mak
akayang magalit sa taong mahal mo kahit na madami syang naging kasalanan sayo...
"sabi ko
tinignan nya ako
"yeah right.."
ngumiti ako
"kahit na gaano katindi ang kasalanan nya sayo, kahit na sabihin mo sa sarili mo
na galit ka sa kanya na kinasusuklaman mo sya na hindi mo sya mapapatawad, kapa
g sya na mismo ang nagsumamo sayo, alam ng puso mo na kapag sya na ang gumawa ng
way para mapatawad mo sya, kahit gaano mo sya kinasusuklaman, gaano ka man kaga
lit sa kanya, mawawala un kasi mahal mo sya,"sabi ko
tumango tango si Jhaime
"ate may tanong ako.."
"ano un?"
"based on experience ba yan??"tanong nya
natawa naman ako
"oo haha!"
natawa din sya
after ilang minutes ng tawanan
naging seryoso ulit
"kaya ikaw Jhaime wag mong gagawin ang pagkakamali ko ahh....mahalin ko sya, wag
kang magdoubt sa pagmamahal nya sayo kasi kapag tunay kang minamahal ng taong u
n, hindi nya hahayaang mawala ka sa kanya..minsan kasi kaya nagiging sobrang sel
oso at possessive ng mga taong mahal natin un ay dahil takot silang mawala tayo
sa kanila..."sabi ko
"tatandaan ko yan ate..."
ngumiti ako
"oh tara na matulog na tayo..goodnight..'
"nyt ate.."
KINABUKASAN
sabay kaming nagising ni Jhaime
lumabas agad kami ng kwarto
at nagpunta sa may sala
nanood ng t.v
hanggang sa may nagdoorbell
binuksan ko ung pinto
pagbukas ko
O_____O
WTH?
SH*T
*Chapter 5: O_O*
Cindy's POV
O_O
"Cindy.."
lumapit sya sakin
napaatras ako
shet
anong ginagawa nya dito???
bakit andito sya????
"Cindy.."
patuloy pa din syang lumalapit sakin
tapos ako ganun din
patuloy ding lumalayo
hanggang sa maisipan kong tumigil
napatigil din naman sya ehh
nakatingin lang sya sakin
galit ung mata nya
galit na galit
"Cindy.."









"Dy-Dylan.."
shet!
kinakabahan ako
galit sya
anong gagawin ko??
"bakit mo un ginawa???"
napayuko ako
hindi ako sumagot
ayoko
baka kasi hindi ko maiwasang hindi sabihin
ung tunay na dahilan
nagulat ako ng bigla nya akong hawakan sa braso
ang higpit sh*t
"sabihin mo saken!!!!"sigaw nya
napapikit ako dahil dun
shet!
Jhaime asan si Jhaime??
nawala sya
shet!
"bi-bitawan mo ko Dylan nasasaktan ako!"piglas ko
pilit kong tinatanggal ung hawak nya
pero hindi ko matanggal
masyadong mahigpit
myGod!
"bakit hindi mo sinabi na aalis ka?? bakit hindi mo sinabi na may sakit ka hah C
indy???!?!? baket?!!?"
O___O
napatingin ako sa kanya
"pa-pano mo nalaman???"
hindi nya ako sinagot
"at hindi mo pa sinabi na may anak tayo?!? anong klase kang babae huh CIndy?!!?
napakaselfish mo!!!!!"
shet!
galit nya
"kinamumuhian kita CIndy!! kinasusuklaman kita!!!!"
naiyak na ako
shet
galit sya sakin
galit na galit
anong gagawin ko
nagulat ako ng tinulak nya ako
napaupo ako
iyak na ako ng iyak
"Dy *sniff* Dylan!"
tumalikod na sya sakin
at naglakad na paalis
wag
no Dylan
"Dylan!!! wag mo kong iwan!! DYlan!!!"






















"Dylan!!!"
napabalikwas ako
"ate Cindy??"
shet
pawis na pawis ako
hinahabol ko ung hininga ko
nakahawak ako sa damit ko
"ate ok ka lang ba???"
inilagay ko ung dalawa kong kama sa mukha ko
shet
panaginip lang ang lahat
panaginip lang
"ate?"
tumingin ako sa kanya
"nanginip ako.."
"anong klaseng panaginip??"
kinuwento ko sa kanya lahat
umiiyak ako
kasi
masakit sakin na makitang ganun kagalit sakin si Dylan
inaalo lang ako ni jhaime
"ate panaginip lang un..."
tumango tango lang ako
kahit na
natatakot pa rin ako na baka
magkatotoo un
after ilang minutes
hindi na kami natulog
hindi na rin naman ako dinalaw ng antok ehh
iniisip ko pa din kasi ung panaginip ko
tahimik lang kaming dalawa
hanggang mapansin naming
umaga na
saktong 6am bumangon kami
nauna syang bumaba
ako naman
pumunta agad sa cr at naghilamos
pagkatapos nun
bumaba na rin ako
nanonood ng t.v si Jhaime
dumiretso ako sa may kusina
tapos nagluto ng almusal
simple bacon, hotdog and sinangag lang ung niluto ko
pagkatapos nun
inihanda ko na ung pagkain
tapos tinawag ko na si Jhaime
kumain na kami
hanbang kumakain kami
may nagdoorbell
napatigil kami sa pagkain
"sino kaya un??"tanong ko
tatayo na sana ako pero pinigilan ako ni Jhaime
"ako na lang ate kumain ka na lang dyan.."
tumango lang ako
tapos tumayo na sya
at lumabas ng kusina
sino kaya un???
nagshrug na lang ako
tapos kumain na
Ms. Author: at this time nakalimutan ni Cindy ung tungkol sa panaginip nya kagab
i dahil sa naging busy sya sa pagluluto kanina kaya un hindi na nya naalala ung
panaginip nya..
after ilang minutes
nakarinig ako ng parang may nagaaway sa may pinto
"ano ba kasi! umalis ka na nga dito!"sigaw ni Jhaime
"hindi ako aalis hangga't hindi kita kasama!"sigaw nung
lalaki?
hmmm
tumayo ako tapos pununtahan si Jhaime
ano kaya un?
pagkadating ko dun
nakita ko si Jhaime na tinutulak ung boyfriend nya palabas ng bahay
"Jhaime! anong nangyayari dito??"tanong ko habang lumalapit sa kanila
napatigil si Jhaime sa ginagawa nya sa BF nya
tapos lumingon sakin
tumingin naman sakin ung BF nya
"eh kasi ate ayaw nyang umalis!"sabi ni Jhaime sabay turo sa BF nya
"ano bang kailangan mo??"tanong ko kay *tooot*
tumingin sya sakin
"susunduin ko lang sana si Jhaime.."sabi nya
"ahh..."
tumingin ako kay Jhaime
"oh sinusundo ka na pala ng Bf mo ehh.."sabi ko
tapos tumalikod na
pero hinawakan nya ako sa braso
"ate ayokong sumama sa kanya.."sabi nya
tumingin ako sa kanya
"ano??"
binitawan nya ung braso ko
tapos yumuko
"galit ako sa kanya.."
hindi ako sumagot
sumeryoso ung itsura ko
tinignan ako ni Jhaime
tumingin naman ako sa lalaki
tapos kay Jhaime
sabay sabing
"weh?? di nga??? kagabi lang sabi mo gusto mo ng umuwi kasi- hmf!"
bigla nyang tinakpan ung bibig ko sabay hila papuntang kusina
pagkadating namin dun
binitawan na nya ako
"hiiii ahhh hiii ahh.."<-- hingal ko po yan haha parang kabayo lang ehh
XD
shet
hindi ako nakahinga dun
tae naman!
"bwisit ka Jhaime! papatayin mo ba ako?!"sabi ko
"hehe.."
"hehe ka dyan! hoy babae anong drama ang ginagawa mo kanina huh?? anong galit ga
lit yan pinagkakana mo dyan! eh kagabi lang sinabi mo sakin na-"
"HEP! ate teka easy ka lang! tae naman toh! makatanong ahh ano ko robot ha robot
??"
*PAK*
hmm da nabatukan ko nga
"aray naman ate! masakit un!"
"malamang masakit un ano bang kala mo sa pangbabatok?? masarap????"
"whatever!"
natawa naman ako
"oh sagutin mo na ung tanong bago pa kita kaladkarin papunta sa lalaking un.."
"eh kasi ate gusto ko lang na lambingin nya ako.."sabi nya
"lambingin?! bakit hindi ka ba nilalambing nun???"
umiling sya
wow ha!
"hindi pa...ewan ko ba! basta gusto ko na lambingin nya ako..."
"pero hindi ka galit sa kanya??"
umiling ulit sya
"hindi! mahal ko un ehh.."
napangiti naman ako
"sige tutulungan kita.."
tumingin sya sakin tapos nagsmile ng napakalaki
"talaga???"
ung mata nya parang nagshashine na may kumikislap na kung ano man haha!
tumango ako
"ok ganito ung plano ahh...saasfhfoeihfiohofhiohfiohgfkjdbvhgkd"
tumango tango sya
"gets??"
"yup ^__^"
so ayun nga ginawa na namin ung plano
iniwan ko sya sa may kusina
pinuntahan ko ung lalaki na nasa may pinto pa din
"uy Josh!"tawag ko
tumingin sya sakin
tapos ngumiti
ang gwapo talaga ng batang toh
~a/n:ayieh may clue na sila kung sino ung BF ni Jhaime XDD~
kilala ko sya
pati ng mga kapatid niya
magkakaibigan kasi ung parents naming lahat
except kay Jhaime
kamaganak ko un ehh
nilapitan ko si Josh
"san na si Jhaime ate??"
"ahh andun sa kusina.."
"ahh pwede ko ba syang puntahan??"
"uhh..... hindi pwede.."
"pero bakit??"
"kasi nagtatampo sya sayo! kaw naman kasi ehh masyado kang seloso!"sabi ko
"eh ate natatakot lang naman akong mawala sya ehh.."
yieh kinilig ako dun!
hahaha!!
teka
pinigilan kong wag mapangiti
masisira ung plano
seryoso pa rin ung mukha ko
"alam ko un pero mukhang nasobrahan ata ung pagiging seloso mo..."sabi ko
yumuko sya
hahaha!!
ang cute nila promise!
bumait naman tong lalaking toh
ang cute nila
"umupo ka muna sa sofa kakausapin ko na lang si Jhaime para kausapin ka.."
tumango sya
tapos umupo na sya sa may sofa
ako naman dumiretso sa may kusina
"pst! tara na!"
tumango sya tapos tumayo na
pumunta kami sa may sala
umupo si Jhaime malayo kay Josh
andun sila sa may mahabang sofa
ako naman nakatayo lang sa may gilid ng maliit na sofa
parehas kaming neutral lang unf facial expression
si Josh nakatingin lang kay Jhaime
tapos nilapitan nya
pero lumayo si Jhaime
"ui! Jhaime galit ka??"
hindi sya kinibo ni Jhaime
nakayuko lang sya
natatawa ako sa ginagawa namin promise
pero buti na lang madali akong makapagpigil
"hmm.. hindi sya galit nagtatampo lang.."
ako na ung sumagot
"Jhaime sorry na.."
hindi ulit sya sinagot ni Jhaime
hinawakan ni Josh ung kamay ni Jhaime
"Babe sorry na please.."paglalambing ni Josh
yieh kinikilig ako haha!
nakita kong ngumiti si Jhaime tapos niyakap si josh
hahaha!!
ang cute nilang couple
tumayo silang parehas ng magkahawak ang kamay
"ate uwi na ko ahh..salamat haha! text na lang kita ah."
"sure..welcome basta ikaw..sige sige ingat kayo ah."
bumeso si Jhaime sakin
tapos hinatid ko sila sa may pinto
lumingon si josh
"salamat ate.."
ngumiti sya ngumiti din ako

"no prob. ingatan mo ung insan ko ahh





















Flame..."
*Chapter 6: OH MY GOD!*
Cindy's POV
bumalik ako sa loob ng bahay
hay ang saya ko ngayon haha
umupo ako sa sofa at nanood ng t.v
tulog pa ung mga chikiting ko
mamaya pa un magigising
hay ang boring naman
hindi ko pa makakasama sila ate Catherine at Kuya Clark
pati na rin si Camille
hay miss ko na sila
ilang years ko na silang hindi nakakasama at nakikita
si ate kasi nasa Canada dun muna nya inasikasao ung isa pa naming business
si Camille naman kasama nila mommy
nasa pinas sila ngayon
si kuya naman nasa France
oha!
edi ako na loner
=__=
kawawa naman ako
wala akong makausap
pero kahit na ganun
masaya pa rin ako
kasama ko naman ung mga anak ko eh
^_^
anyways
habang nanonood ako
biglang may nagdoorbell
*ding dong ding dong*
hmmm sino kaya un?
ang aga aga para sa bisita
tumayo ako
*ding dong ding dong*
"sandali!"
binuksan ko na ung pinto
"sino po ung kai..la..nga-"
O___O
oh my God!
"Cindy.."
napatakip ako ng bibig
sh*t!
hindi ito nangyayari
O____O
napaatras ako
nanlalaki pa rin ung mga mata ko
hindi ako makapagsalita
gusto kong magsalita
pero walang lumalabas
masyado akong nashock














"Dy-Dylan.."
sa wakas nakapagsalita na din ako
~a/n: MAGDIWANG MGA DRE HAHAHA AYAN NA ANG HINIHILING NYO NA MULING PAGKIKITA NI
LA CINDY AT DYLAN!! PARTY PARTY SINO ANG MSAYA???? HAHAHA!!~
nakatingin lang sya sakin
ung tingin na walang galit
walang suklam
walang hinanakit
ang nakikita ko
ay ung mga tingin na nagtatanong
ung namimiss nya ako
ung
tingin na mahal nya pa rin ako
nilapitan nya ako
umatras ako
pero lumalapit pa din sya
"stop!!!!"
tumigil sya sa paglalakad
ako din
mga 2 ruler ang layo namin sa isa't isa
naglakad ulit sya
"sabi ng tumigil ka eh!!!!!"sigaw ko
tumigil sya
"Cind-"
"ano bang ginagawa mo dito?!"
hindi sya sumagot
"pano mo nalamang andito ako????"tanong ko
yumuko sya
"sumagot ka-"
"hindi naman un ang mas importante ngayon CIndy!!!"sigaw nya
nagulat ako
tumunghay sya
"ang mas importante ngayon ay ung nagkita na ulit tayo...Cinds bakit ka umalis??
? bakit hindi ka nagpaalam???"tanong nya
ngayon naman ako ang hindi makasagot
shemay!!
eto na nga ba ang kinakatakutan ko eh
ang magtatanong sya kung bakit
"sagutin mo ko.."
tumalikod ako
"wala.."
naglakad na ako papunta sa sala
iniwan ko sya
hindi ko alam kung bakit ko un ginawa
basta ang alam ko lang
hindi ko pa sya kayang harapin
kasi
baka hindi ko mapigilan ang sarili kong
wag syang yakapin
hindi ko pwedeng gawin un kasi
hindi pa ko handang
makipagbalikan
umupo ako sa sofa at nanood ulit
alam kong sinundan nya ako
"Cinds.."
kikibuin ko pa sana sya
kaso
may naalala ako
sila Lexie
shoot!
napatingin ako sa may pintuan ng kwarto nila
hindi nya pwedeng malaman na
may anak na kami
hindi pa ako handa
"umalis ka na.."sabi ko
"pero-"
"umalis ka na!!"
"HINDI AKO AALIS HANGGA'T HINDI TAYO NAKAKAPAGUSAP!"
sheez!
tinignan ko sya
"usap??? un ba ang gusto mo?? oh sige maguusap tayo pero hindi ngayon dahil ayaw
pa kitang makita..."
kumuha ako ng papel at ballpen na nakapatong sa mini table at ibinigay sa kanya
"ayan ilagay mo ung knotak mo dyan tatawagan na lang kita kapag handa na akong m
akipagiusap sayo.."sabi ko
ngumiti sya
sheez
>_<
sinulat nya ung kontak nya
pagkatapos nya kinuha ko na ung papel at ballpen
"ok na ba?? pwede ka na bang umalis??naiistorbo mo ko ehh..."sabi ko
cold ba??
i know
ayoko mang gawin toh
pero kailangan
"sige aalis ako...sana maging handa ka na Cinds...hihintayin ko ung tawag mo...h
ihintayin kita






Des..."
O_O
pagkasabi nya nun
tumayo na sya at umalis
Des
Des
Des
Des
shet!
paulit ulit ung word na un sa utak ko
naalala nya pa
ung tawagan namin
hindi ko namalayang
may tumulong luha sa mga mata ko
hindi ko alam kung bakit ako umiiyak
pero ang alam ko lang
masaya ako
kahit na
natatakot pa din ako sa pwedeng mangyari
lalo na ngayong
nagkita na ulit kami
at ang mas dumadagdag sa takot ko
ay ung
malaman nyang may anak na kami
ayoko pang malaman nya
baka
hindi nya paniwalaan na anak namin un
oo nga at kilala ko sya
pero
hindi ko alam
pero talagang takot ako
takot na takot
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Dylan's POV
lumabas na ako ng bahay nila Cinds
sumandal ako sa may pinto
at napangiti
sa wakas nakita ko na rin sya
pano ko nalaman na andito sya simple lang
*Flashback*
Paris, France
andito ako sa isang club
naglalasing
wala ehh
suko na ko
ayoko na
ilang taon na akong naghahanap sa kanya
pero
wala pa ding nangyayari
siguro
hindi talaga kami ang para sa isa't isa
kaya dapat lang na
itigil ko na toh
at
bumalik na lang ng pinas
at magbagong buhay
at magmove on
naka7 bote na ako ng beer
medyo hilo na
pero kaya ko pa
tinutungga ko na ung pang 8 bote
may mga babaeng lumalapit
pero hindi ko sila pinapansin
wala ako sa mood para makipagladian sa kanila
habang umiinom ako
may biglang umagaw ng bote
"hoy! bakit moooo inagaw yangg bote kooo??? shino ka vah???"sabi ko
shet lashing na ko
"ano ka ba Mark???? gusto mo bang magpakalunod sa alak??"sabi nung kung sino man
un
hindi ko sya makilala kasi hindi ako nakatingin
nung tumingin na ako
si Christian, Carl, Francis, Steven, Timothy at Martin
buong barkada pala ang nandito
"oy Chris, Mart, Frans, Steve, Carl andito pala kayo tara inom tayo.."
sabi ko sabay taas ng boteng walang laman
ibinaba ni Carl ung kamay ko
"tara na nga Mark masyado ka ng maraming nainom.."sabi nya sabay laga ng kanang
kamay ko sa balikat nya
tinulungan naman sya ni Steve
hinayaan ko na lang
kahit na lasing ako
alam ko pa din ang nangyayari
kasi sabi nila kapag lasing ka
hindi mo na maaalala lahat ng ginawa mo habang lasing ka
maaalala mo un
kasi kaya lang naman hindi mo maalala ung mga nagawa mo
kasi sa sobrang hilo
un lang un
hay nako
anyways
iniuwi nila ako sa bahay na tinutuluyan nila Christian
"oh anong nangyari rito??"salubong na tanong ni Nicole
"eh ano pa ba edi eto lashing ang mokong.."sabi ni Chris
binatukan ko nga
"aray naman!"
"hindi porke't lasing ako ngayon hindi ko naririnig yang pinagsasasabi mo.."
natawa na lang sila
"oh sya paupuin nyo na nga sya dyan sa sofa....ipagtitimpla ko lang sya ng kape.
."sabi ni Nicole
pinaupo nga nila ako sa sofa
pagkaupo ko
nahiga agad ung ulo ko sa sandalan
"Cindy.."
un lang ang paulit ulit kong sinasabi
tapos pinainom nila ako ng kape
medyo nawala ung hilo ko
"gusto mo bang makita si CIndy??"tanong ni Nicole
tumango ako
"sige..sasabihin ko.."
"Nicole!"sabay na sigaw nila Eunice
tinignan sila ni Nicole
"hindi ba kayo naaawa sa kalagayan ni Dylan?? mahigit isang taon na din syang na
ghahanap kay Cindy! kaya dapat lang na malaman na nya kung nasaan na ang bestfri
end natin.."
hindi sumagot sila Eunice
humarap ulit sya sakin
"nasa Korea sya ngayon...bumalik lang kami dito kasi may mga kailangan kaming as
ikasuhin pero babalik kami dun..gusto mo bang sumama samin???"tanong ni Nicole
tumango lang ulit ako
"oh sige...bukas ihanda mo na ung mga gamit mo at kinabukasan ulit aalis na tayo
...makikita mo na si CIndy.."nakangiti nyang sabi
ngumiti ako
"salamat.."
*end of Flashback*
alam nyo na kung bakit??
at ayun kasabay ko silang pumunta dito
at nagkita na kami
hidni man maganda ung pagkikita namin ngayon
may mangyayari pa naman eh
magkikita pa kami
hindi ko pa alam kung kelan
basta
magkikita pa kami


soon...
^_^
*Chapter 7: Dylan meet Cindy's children*
Cindy's POV
kinabukasan
andito ako sa kusina
nagluluto para sa pagdating nila ate Cath
oo dadating sila ngayon
kaya nga ang saya ko eh
pano after 2 or 3 years
makikita ko na ulit sila
si kuya Clark din pupunta
dito na daw muna sya
ng 3 taon
sila ate naman dito na daw talaga sya
tapos na kasi syang asikasuhin ung business namin dun
kaya dito na sya
para rin daw makasama nya ako
nga pala
hindi pa nya alam na may anak na ako
pinili ko kasing wag munang sabihin
wala lang
may gusto ko kasing personal
kaysa tawag
tsaka baka hindi nya maintindihan ung nangyari kapag sinabi ko sa tawag
kaya hindi ko muna sinabi
may pagkasnail kasi si ate minsan haha!
habang nagluluto ako
may naalala ako bigla!
oo nga pala pupunta nga pala kami ni Lexie sa park
gusto ko silang ilibot ulit eh
"yaya! ikaw muna dito aalis lang ako!"tawag ko
"opo!"
tinanggal ko ung apron tapos umakyat agad
pumasok ako sa kwarto nila Lexie
andun ung yaya nila
lumabas na sya
ako naman binihisan ko sila
tapos
nagbihis na din ako
syempre naligo ako bago magbihis
pagkatapos nun umalis na kami
habang naglalakad kami
masayang nagtitingin sa mga stores
ang gaganda kasi ng mga damit
kaso mahal
pero binilan ko pa din sila ng mga damit
mas kailangan ng mga bata un eh
pagkatapos naming mamili
tumambay muna kami sa may park kung saan kami dati pumunta
kumakain kami ng ice cream
habang kumakain kami
nagvibrate ung phone ko
kaya kinuha ko un tapos tinignan kung sino ung tumatawag

Calling.......
Dylan

O_O
bakit sya tumatawag?
don't tell me nakita nya ako na kasama sila Lexie?
O__O
nooo!!
hindi pwede
ayoko pa
shet!
>_<
sinagot ko ung tawag
kahit na kinakabahan ako
"he-hello?"
(DEs!)
"bakit ka tumawag??"
(wala lang namiss lang kita hehe! san ka ngayon? wala ka dito sa bahay nyo ehh s
abi nung katulong umalis daw kayo? may kasama ka?)
O__O
sh*t!
"hu-huh??? wala ahh!"
(ahh ganun be hehe! asan ka ngayon?? labas tayo! puntahan kita ngayon..)
"ha? ahh ehh... hindi pwede busy ako eh."
(busy?)
"oo..sige bye.."
(te-)
tooot tooot tooot
binabaan ko sya
shet!
napahawak ako sa dibdib ko
dugdugdudgdugdudug
ang lakas ng tibok
akala ko nakita na nya ako na may kasamang dalawang bata
pero
pano kapag nakita nya ako
anong gagawin ko??
napatingin ako sa mga anak ko
napangiti ako
tapos hinawakan ko si Kristof sa ulo
kumakain sila
'i'm sorry mga anak kung ipinagkakait ko na makita nyo ung tatay nyo at makilala
sya...natatakot lang ako sa maaaring mangyari...."
oo
takot ako
sobrang natatakot ako
kahit na sabihin nyong
kapag sinabi ko kay Dylan ung katotohanan
matatanggap nya pa din ako
hindi ehh
hindi natin alam kung ano ang pwedeng mangyari
kahit na
kilala ko sya
ayokong maranasan ng mga anak ko ang itaboy
kaya ayokong sabihin
sa sobrang pagiisip ko
hindi ko napansin na
may tumulong luha sa mga mata ko
pinunasan ko agad un
"tara na Lex, Tof..."sabi ko
kinuha ko na ung mga pinamili namin
tapos hinawakn silang dalawa
sa magkabilang kamay ko
habang naglalakad na kami pauwi
ng biglang
"Des?"
O_______O
SH*T!
"Dy-Dylan.."
nasa harap ko sya
medyo malayo
nakatingin sya sakin
nakangiti
"andito ka lang pa-"
natigilan sya ng makita ung dalawang batang
hawak-hawak ko
tuminging sya sakin
tapos sa dalawang bata
tapos sakin ulit
"si-sino sila??"tanong nya
shet!
bakit ngayon pa?!
kung kelan hindi pa ako handang
ipakilala sila kay Dylan
hindi ako makasagot
napipi ako
shet!
"Cinds bakit hindi ka makasagot??? a-anak mo ba sila??"tanong nya
shet!!!!
anong gagawin ko???
Lord help me please!
sent me an angel!



"oh Dylan!"
nagulat ako ng biglang may nagsalita
napatingin ako sa likod ko kung saan nanggaling ung boses na un
O_o
si Alex
tumingin sya sakin
"anong ginagawa mo dito??"bulong ko
"kita kong hirap ka na ehh..."sabay kindat
"anong ibi-"
"shh.."
tumahimik na lang ako
hinayaan sya
"anong ginagawa mo dito Dylan??"tanong nya
tumingin si Dylan sa kanya
"ikaw, anong ginagawa mo dito??"
nakikita ko ang tensyon sa pagitan nilang dalawa
my GHAD!
nagsmirk si Alex
"hindi mo ba naisip na hindi maganda ang sumagot ng patanong ang nagtatanong??"s
abi nya
"tsss...."
waa tama na!
>_<
"so what are you doing here??"tanong ulit ni Alex
"andito ako para makuha ulit si Cindy.."sabi nya
nagulat ako sa sinabi ni Dylan
"anong sabi mo???"gulat kong tanong
"ang sabi ko andito ako para makuha ulit kita at hindi ako aalis hanggang hindi
kita nakukuha ulit.."sabi nya
WTH?
anong nangyayari sa earth??
guguho na ba ang mundo ko??
MY GHAD!
narinig kong tumawa si Alex
kaya napatingin kaming parehas sa kanya
"well bro...kailangan mo munang dumaan sa isang MAHIRAp na pagsubok.."sabi nya
hanudaw???
"anong ibig mong sabihin???"naguguluhang tanong ni Dylan
"malalaman mo din....



SOON.."
pagkasbai ni Alex nun
binuhat nya si Lexie
"tara na.."
ewan ko
pero tumango ako
tapos binuhat na din si Kristof
at naglakad na paalis
pero
pagkalagpas namin kay Dylan
bigla syang nagsalita
"anak nyo ba yang mga bata??"seryoso nyang tanong
natigilan kami ni Alex
oh noes!
>_<
anong isasagot ko?
"a-"
"oo baket??"
O___O
napatingin ako kay Alex
na nakatalikod sakin
"well....




hindi ako naniniwala.."sabi ni Dylan
O__o
napatingin ako kay Dylan na nakatingin samin
tapos kay Alex na lumingon kay Dylan
ano bang nangyayari????
"edi wag kang maniwala.."malamig na sabi ni Alex
tapos naglakad na
tumingin ako kay Dylan
tapos umalis na
ang gulo ng buhay ko!!
>___<
pagkadating namin sa harap ng bahay namin
kinausap ko agad si Alex
"ano bang ginawa mo dun kanina???"tanong ko agad
"wala..tinulungan ka.."
"pero bakit sa ganung paraan???"
"kasi un lang ang alam kong paraan para makaiwas ka kasi alam kong ayaw mo pang
sabihin sa kanya ung totoo na may anak na kayong dalawa!!!"
nagulat naman ako dun
"a-ano?? pano mo na-"
"simula ng malaman kong andito si Dylan sinubaybayan ko na sya...at alam ko ding
nagkita kayo kahapon...at alam ko ding ayaw mo pang sabihin sa kanya kasi kanin
a pa kita sinusundan....nung nakita kong nakita ka na ni Dylan at mukhang nahihi
rapan ka na...lumabas na ako..at tinulungan ka..sorry Cinds kung nangialam ako..
.it's just that-"
"shhh..."
inilagay ko ung isang daliri ko sa labi nya
"ok na Alex..salamat...salamat at nandyan ka para tulungan ako.."sabi ko
tinanggal nya ung kamay ko
"wala kang dapat ipagpasalamat Cinds..para san pa ang pinagsamahan natin kung hi
ndi rin naman kita tutulungan.."sabi nya
ngumiti ako
"salamat.."
"CINDY!!!"
napatingin ako sa sumigaw
O_____O
(pansin ko lang lagi akong nagugulat ahh..hindi kaya atakihin ako ng sakit ko ne
to?? XD)
"ATE CATH??!"
*Chapter 8: Meet Catherine Mercado*
Cindy's POV
O__O
ohmy!
andito na sila ate Cath
lumabas si ate Cath
ibinaba ko si Marx
"ate!"
niyakap ko agad sya nung nakalapit sya
"i miss you so much ate.."sabi ko
"i miss you more Cinds.."
nagyakapan lang kami
sobrang higpit ng yakap nya
ganun din ako sa kanya
habang nagrereunion kami ng kapatid ko
biglang umepal si Alex
"ahem!"
bumitaw kaming dalawa sa pagkakayakap namin
tapos tinignan si Alex
"Alex?! is that you???"tanong ni ate
ngumiti si Alex
"yep! it's me ate Catherine..^__^"sabi nya
"omo! how are you na?? tagal na nating hindi nagkita ahh!"
"ok lang naman po ako ate.. oo nga po eh..ang layo mo po kasi dati.."
"haha! yeah right! pero teka teka teka.."
tinignan ako ni ate tapos kay Alex
"bakit kayo magkasama???? don't tell me









KAYO PA RIN???!!!!"
O__O<--kaming dalawa ni Alex
nagkatinginan kaming dalawa
"what?!"gulat kong tanong
"ano na?! kayo pa ba????"usisa ni Ate
"hin-"
"opo ate! ^_^"sabi bigla ni Alex
huwhat?!
O__o
tinignan ko si Alex
"anong pinagsasasabi mo dyan?!?! baliw ka na ba?!"inis kong tanong
hindi ko sya pinagsalita
inirapan ko sya
tapos tinignan si ate
"aba! ang tagal nyo na ahh..going strong huh??"nakangiting sabi ni ate Cath
ugh!!
parang nangaasar pa ung tono ni ate eh
"ate!!"
"what??!"
"hindi na kami ok?? matagal na kaming naghiwalay!"sabi ko
tinignan ko ulit si Alex
neutral lang ung expression
pero
nakatingin sakin
"weh???"
tinignan ko ulit si ate
(teka pansin ko lang kanina pa buhat ni Alex si Lexie hindi man lang nya napansi
n??)
umirap ako
"oo nga! ay si ate muntimang!"sabi ko
natawa si ate
"yeah i know! matagal ko ng alam na naghiwalay kayo ano ka ba sis.."sabi nya
"what?! alam mo naman pala pero bakit parang kanina naniniwala-"
"ganyan talaga kapag magaling kang umarte.."sabi ni ate na proud pa
"tsk! whatever! *roll eyes*"
"hahaha!!"
ay oo nga pala
isang artist si ate sa ibang bansa
tapos nagaasikaso din sya ng business namin
tapos nagaaral din
oh diba?
super busy sya nun
kaya hirap kami sa pakikipagcommunicate sa kanya
napansin kong
parang natahimik ata sya
kaya tinignan ko sya
at
boom!
nakatingin sya sa batang dala dala ni Alex
tapos kay Marx na nakatayo lang sa tabi ko
tapos tumingin sya sakin
seryoso ung itsura nya
nako patay!
"halika dito magusap tayo!"
hinawakan nya ako sa kamay
tapos hinatak papasok ng bahay
naiwan sila Alex dun sa loob
ohmy!
hinatak ako ni ate hanggang dito sa likod-bahay
binitawan nya agad ako ng makapunta kami dun
"akala ko ba wala na kayo ni Alex?? pero sino ung mga batang un?? anak nyo ba ni
Al-"
"stop!!"sabi ko ng may hand gestures pa
tumigil naman si ate
"ate mali ka ng iniisi-"
"then tell me! sino ba ang ama ng mga batang un at kung anak mo ba sila???"seryo
song tanong ni ate
sa mga ganitong sitwasyon
alam kong
hindi ako pwedeng magsinungaling
at hindi ko pwedeng
ideny kay ate
ang tungkol sa mga bata
bumuntong-hininga ako
bago sumagot
"ok...oo ate anak ko ung dalawang batang un pero-"
"what?! anak mo??? kelan pa?? don't tell me si Alex ang ama? my God Cinds ano ba
ng blah blah blah"
=__=
hindi ko na napakinggan ung mga sinabi ni ate
naiirita na ako
"ano ka ba naman CInd, hmf!"
hindi ko na pinatapos si ate sa pagsasalita
tinakpan ko ung bibig nya
"teka nga ate! patapusin mo muna kaya ako noh?? bago mo ko sermunan!"sabi ko
"hmff. mmmffpph.!!"
ano daw??
"ano??"
tinuro turo nya ung kamay ko
na nakatakip pa din sa bibig nya
ay!
oo nga pala
tinanggal ko na ung kamay ko sa bibig nya
hiningal ung kapatid ko
hehe!
"papatayin mo ba ako???"
"hehe sorry naman ikaw kasi eh!"
"aba't ako pa nga-"
"hep!!! ate naman! sesermunan nanaman ako! pagexplainin mo muna kaya ako noh???"
sabi ko
"ok..spill.."
"ok... hindi ko anak kay Alex ung dalawang bata ok?? anak ko sila...sa lalaking
huli kong minahal...at hanggang ngayon mahal ko pa rin sya.."sabi ko
O_O<--sya
"what??? sino sya?? at asan na sya??"tanong nya
umiling ako
"wala..wala sya dito..."mahina kong sabi
yumuko ako
"what??!? wala sya dito?? don't tell me hindi nya pinanagutan ung mga bata?! aba
't ang kapa-"
"hindi ate! hindi sa ganun!"putol ko sa kanya
"edi ano!?"
nakayuko pa rin ako
hindi ko kayang sagutin ung tanong ni ate
hindi ko kaya
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Catherine's POV
~a/n:para sa mga naghihintay ng pagpapakilala ni Catherine at kung ano ang kanya
ng role dito eto na haha!~
ako si Catherine Mercado
kapatid ni Cindy Mercado
i'm 23 years old
grumaduate na ko
at alam kong napakilala na ako ng kapatid ko sa inyo
ngayon
kausap ko sya
"ano na Cinds?? bakit hinid ka makasagot?? ano ba talaga ang nangyari?? bkit hin
di mo kasama ang ama ng mga bata??"tanong ko
na kunyari
ay hindi ko alam ang tunay na dahilan
at ang tunay
na nangyari
oo
alam ko ang lahat ng nangyayari sa kapatid ko
simula pa nung nagkakilala sila Cindy
alam ko na
basta lahat ng nangyari
alam ko
kasi may pinadala akong isang taong magbabantay sa bawat galaw
at ginagawa ng kapatid ko
hindi ako kontrabida o kung ano man
ginawa ko un
para sa proteksyon ng kapatid ko
at ayun nga
nagtataka kayo kung bakit hindi ko sinasabi sa kapatid ko na alam ko ang lahat??
dahil
alam kong magagalit sya
hindi ko kasi sinabi sa kanya na may sumusubaybay pala sa kanya
baka magulat sya
at magalit
kaya hindi ko muna sinabi
"eh kasi ate..'"
hindi ako sumagot
nakatingin lang ako sa kanya
"look Cinds.."
hinawakan ko ung chin nya
tapos pinatingin sakin
tapos inilagay ko ung dalawang kamay ko sa magkabilang
balikat nya
"tell me the problem..tell me everything!"sabi ko
hindi sya sumagot
"maybe i can help you? tsaka sis mas masarap sa pakiramdam ang may napaglalabasa
n ng problema...kaya c'mon tell me.."sabi ko
tumango sya
tapos ikinuwento nya sakin lahat
although alam ko naman lahat ng un
nagpretend na lang ako na hindi ko alam
umiiyak sya habang kinukwento nya un
naaawa ako sa kapatid ko
hindi ko alam kung anong gagawin ko para tulungan sya
pero
dahil sa ako ay isang matalinong nilalang
nakaisip agad ako
ng paraan kung paano ko sila matutulungan
kung pano ko matutulungan



si Dylan
abangan nyo na lang kung anong plano un
;)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Cindy's POV
natapos na kaming magusap ni ate
tapos na din akong umiyak
napansin namin ni ate na maggagabi na pala
kaya pinili naming pumasok na
pagkapasok namin
nakita kong naglalaro sila Lexie kasama si Camille
wala na si Alex?
"Cam wala na si kuya Alex mo??"tanong ko ng makalpit ako sa kanya
umiling sya
"nung pagkadala nya kala Marx umalis na agad sya pinapasabi nya na mauna na daw
sya may kailangan pa daw syang gagawin.."sabi nya
"ahh.."
natapos ang araw na
iniisip ko ung nangyari kanina sa may park
hindi ko alam
pero
sa nakita ko kay Dylan
mukhang
hindi sya naniniwala
sa sinabi ni Alex
kung ganun
mukhang

mahihirapan akong


pagtakpan
at magsinungaling

ulit....
*Chapter 9: Date with Dylan*
Cindy's POV
kinabukasan
andito ulit ako sa sala kasama si Camille
nanonood kami ng cartoons
sila Lexie naman kasama ni ate sa labas
sila Mom uuwi mamaya
habang nanonood kami ng kapatid ko
na nakahiga sa lap ko
bigla akong tinawag ni ate
"Cindy!!!!"
napatingin ako sa may pintuan
andun si ate
papalapit sakin
"bakit??? ang ingay mo naman!"
"hehe! may naghahanap kasi sayo.."sabi nya
naghahanap??
"naghahanap?? sino naman? ang aga pa ah.."sabi ko
"ewan! basta punatahan mo na sya dun!"sabi nya habang nakangiti ng malaki
problema nun??
ang weird huh
"oy ate ano yang ngiti mo??"sita ko
hindi pa din ako tumatayo
wala lang
tinatamad kasi ako
"oh? anong problema sa pagngiti? bawal ba?? may batas na bang bawal ngumiti huh?
?"pamimilosopo nya
hay naku
"ewan ko sayo!"sabi ko
tumawa lang ung kapatid ko
"dalian mo na nga! may naghihintay oh!"sabi nya
"oo na eto na.."
inalalayan ko ung ulo ni Camille
"Cams teka lang ah"sabi ko sa kanya
bumangon sya
tapos tumango
hindi pa din inaalis ung tingin sa tv
adik talaga
tumayo na ako
tapos nilagpasan si ate
alam kong nakasundo un sakin
hmm
sino kaya ung naghahanap sakin?
pagkalabas ko
may nakita agad akong isang lalaki sa tapat ng gate namin
nakatalikod sya
sino kaya un?
tinignan ko si ate na nasa likod ko
ayun may lumaki lalo ung ngiti nya
parang mapupunit na ung mukha nya eh
"oy ate! ano ba yang ngiti mo wagas!"sita ko ulit
"bakit ba sinisita mo ung ngiti ko?! kanina ka pa! tae toh dalian mo na nga! kan
ina pa naghihintay un oh *sabay nguso sa direlsyon nung lalaki*"
*roll eyes*
"whatever!"
iniwan ko na ung kapatid ko dun
tapos nilapitan ung lalaki
binuksan ko ung gate
"good morning! sino po hinahanap nyo?"tanong ko habang palabas ng bahay
unti unti syang humarap sakin
at
O_O
si


si


"Dylan?"
ngumiti sya
"Des!"
"anong ginagawa mo dito??"
"wala lang..gusto lang kasi kitang makita.."sabi nya
"aysows! diba sabi ko sayo itetext na lang kita kapag ready na akong makipagkita
sayo??"sabi ko
"ii ayaw ko nga maghintay noh!"
"ay bahala ka! umalis ka na nga!"sabi ko tapos tinulak tulak sya
tapos tatalikod na sana ako
pero bigla nya akong hinigit
"teka lang naman Des! hindi ka na mabiro.."sabi nya
"eh ano ba kasing kailangan mo??"tanong ko tapos binawi ung braso ko sa pagkakah
awak nya
"gusto ko lang sanang lumabas tayong dalawa.."sabi nya
"lumabas?"
"oo..date.."
date???
"DATE?"
"oo nga ay ang kulit??"sabi nya
"shut up! anyways.. bakit biglaan??? hindi ba pwedeng bukas na lang??"tanong ko
umiling sya
"gusto ko ngayon na....kasi bukas lilipad na ako papuntang pilipinas.."mahina ny
ang sabi
ah lilipad nama-
O___O
"WHAT???? uuwi ka na nang pinas???"gulat kong tanong
tumango sya
"oo... wala namang saysay kung mananatili ako dito ehh... mukhang hindi na tayo
magkakaayos..kaya kung pwede sana bago ako umalis bukas....makasama kita kahit n
agyong araw lang..pero kung ayaw mo talaga ok la-"
"hep! teka lang ah....hintayin mo ko sa loob ng bahay.."sbai ko tapos pumasok na
"teka anong gaga-"
"basta gawin mo na lang!"Sabi ko habang patuloy na naglalakad..
alam kong sinusundan nya ako
nung nakapasok kami sa loob
dumiretso akong umakyat
at nagbihis
tapos na akong maligo
kaya basa pa ung buhok ko
nagayos
nagipit
at nagpabango
kumuha ako ng hand bag tapos inilagay ung cp wallet powder at lipstick
tapos umalis na
pagkababa ko
nakita kong nakaupo sa sofa si Dylan
katabi si Cams
masaya silang naguusap
"tara na??"tanong ko ng magkakababa
napatingin sila sakin
tapos tumayo sya
"sige tara na..."
bumaling sya ng tingin kay Cams
"sige alis na kami ah..bye Cams.."paalam nya
"bye kuya Dylan...ingatan mo si ate ahh! lagot ka sakin kapag may nangyaring hin
di maganda sa kanya!"sabi nya
haha!
"haha! oo ba!"sagot naman ni Dylan
"sige na Cams..alis na kami ahh.. kiss ko.."sabi ko
tumayo sya tapos lumapit at kiniss ako sa cheeks
"bye.."sabi nya
kumaway ako bago lumabas
pagkalabas namin
hinarap ko si Dylan
"teka lang Dylan...mauna ka na sa labas sunod na lang ako.."sabi ko tapos tumali
kod at naglakad na
"teka! san ka pupunta??"tanong nya
tumigil ako at humarap ulit sa kanya
"magpapaalam lang ako kay ate..sandali lang ako.."
tumango sya
tapos naglakad na palabas
hindi nya pwedeng makita sila Lexie
baka magtaka sya bakit andito sila Lexie at bakit wala si Alex
at baka
makahalata sya
pagkadating ko sa may likod bahay namin
kung saan si ate kasama sila Lexie
nakita ko silang naglalaro
kasama nga pala ni ate si kuya Charles
boyfriend/ fiance nya
yup!
malapit ng magpakasal si ate
5 months na lang
kasal na nila
"ate.."sabi ko habang papalapit sa kanila
tinignan ako ni ate
tapos tumayo sya
nakaupo kasi sya
"oh anong ginagawa mo dito?? bkit hindi ka pa umaalis?"tanong nya
"wala gusto ko lang makita ung mga anak ko.."sabi ko
tapos nilapitan sila Marx
binuhat ko sya
tapos hinalikan ko sa pisngi
tapos ibinaba ko na tapos nilapitan naman si Lexie
at hinalikan sa ulo
pagkatapos
humarap ulit ako kay ate na akbay na ni kuya Charles
"ate kayo muna bahala sa mga anak ko ahh...."sabi ko
tumango si ate
"sige kami ng bahala..."sabi ni kuya Charles
ngumiti ako sa kanya
"salamat kuya.."
bumaling ulit ako ng tingin kay ate
"diba sya si DYlan??"tanong nya
nagulat ako
"pano mo nalaman???"
"hindi na mahalaga un...pero Cinds wala ka bang balak na sabihin sa kanya ung tu
ngkol sa anak nyo??"
napayuko ako
hindi ko alam ang sasabihin ko
hinawakan ni ate ung chin ko
tapos itinunghay
"mas magandang sabihin mo na sa kanya...mas kakailanganin ng mga bata ang may ta
tay Cinds...isipin mo naman ung mga anak mo..wag ang pride mo.."
umiling ako
alam kong tama sya
pero
hindi pa ako handa
"ayoko pa ate...hindi pa ako handa....dadating din naman un ehh..someday...soon.
."sabi ko
tapos naglakad na paalis
"hanggang kelan CInds??"
napatigil ako bigla sa tanong nya
"hindi ko alam...pero itatago ko ito..hangga't kaya ko.."
naglakad na ulit ako
"sige ikaw ang bahala..pero ito ang tatandaan mo...malalaman at malalaman nya ya
n...sa takdang oras...kahit hindi ka pa handa o handa ka na.."
hindi ko alam kung anong ibig sabihin ni ate dun
pero
hindi ko na lang pinansin
ayokong
sa araw na toh
magawa ko ang hindi dapat
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
pagdating ko sa may gate namin
nakita ko si Dylan
na nakasandal sa kotse nya
lumabas na ako
tapos nilapitan sya
"tara na??"sabi ko ng makalapit
tumango sya tapos pinagbuksan ako ng pintuan
pumasok na ako
tapos pumasok na din sya
*FAST FORWARD*
andito kami sa isang fine dinning restaurant
kumakain
habang kumakain kami
nagkwekwentuhan kami
masaya ang kwentuhan namin
tawanan, asaran, biruan
parang wala lang nangyari this pat few years
hanggang
napunta kami sa usapang
hindi ko aakalaing
paguusapan namin
"Cinds.."
"hmm??"
"sino ba ung dalawang bata na nakita ko kahapon?? anak nyo ba talaga un ni Alex?
?"seryoso nyang tanong
nabilaukan ako sa tanong nya
binigyan nya ako ng tubig
"ok ka lang ba??"
uminom ako
tapos ng mahimasmasan
tinanong ulit nya ako
"ok ka na ba??"
tumango ako
"umm pwede mo na bang sagutin ung tanong ko??"
tinignan ko sya
"Dylan.."
"please Cinds... sagutin mo na lang...gusto ko lang talagang malaman.."
yumuko ako
"wag mo ng isipin un Dylan...wala lang un.."seryoso kong sagot sa kanya
hindi na sya nagsalita
kumain na lang kami
tahimik kami habang kumakain
awkward
pero
hindi ko na lang pinapansin
pagkatapos naming kumain
tumayo na ako
"tara na.."
tumayo na din sya tapos naglagay ng pera sa may table
then umalis na kami
pagkalabas namin
naglakad kami ng konti
tapos umuwi na
nung nasa may tapat na kami ng bahay ko
baba na sana ako
pero
pinigilan nya ako
"Des.."
tinignan ko sya
"pwede bang...mayakap ka kahit nagyon lang??"tanong nya
hindi ako nakasagot agad
pero
tumango din ako
niyakap nya ako ng mahigpit
tapos kumawala din sya
tumaikod na ako
tapos binuksan na ung pinto
pero bago ako bumaba
"Des... please wag ka ng umalis...dito ka na lang.."
pagkasabi ko nun
bumaba na ako
at pumasok sa bahay namin
natapos ang araw
na
maganda
pero
malungkot at the same time
gusto ko ng sabihin
pero
hindi ko pa din magawa
dahil
natatakot pa rin ako
takot na baka



itanggi nya ung mga bata
masama ba ako?
*Chapter 10: My Destiny*
Dylan's POV
pagkababa ni CInds
hindi pa nagsisink-in sakin ung sinabi nya
wag akong umalis??
bakit??
ayaw nya ba akong umalis??
pero ano pa bang gagawin ko dito??
mukhang hindi ko naman sya makukuha ulit
haist!
naguguluhan ako
pero
natutuwa rin
kasi
ayaw nya akong umalis
paalis na sana ako
ng biglang lumabas ung ate ni CInds
"Dylan wait!"
binuksan nya ung pintuan
"sana paniwalaan mo ung sinabi ni Cinds kanina...ayaw ka nyang umalis...kaya san
a...sundin mo sya.."
eh???
pagkasabi nya nun
umalis na sya
naiwan akong nakatulala nanaman
so ibig sabihin
ayaw nya talaga akong umalis?
napangiti ako sa ideyang un
"yes!!"
mahal pa ako ni Cinds
alam ko un
nararamdaman ko
kinuha ko ung phone ko
tapos dinaial ung # ni Cinds
*ring*

*ring*

*ring*

*ring*
ang tagal naman nyang sagutin
bakit kaya?
*ring*
*click*
(*sniff* hello??)
O_O
umiiyak sya??
"Des umiiyak ka ba??"
hindi sya sumagot nung una
"Des?"
(hi-hindi ahh..sinisipon kasi ako..bakit ka tumawag???)
sinisipon??
eh kanina lang ok sya ahh
"sinisipon?? ok ka lang kanina ahh....c'mon Des kilala kita..bakit ka umiiyak???
"
hindi ulit sya sumagot
tapos narinig kong
umiiyak na sya
(eh kasi ikaw!*sob*)
O_O
ako??
"ako?? bakit ako??"
hindi ulit sya sumagot
(eh ka-kasi iiwan mo ulit ako *sniff*)
napangiti naman ako dun
"Des... hindi kita iiwan ok?"
(talaga???)
"oo..kaya wag ka ng umiyak ok?? sige ka kapag hindi ka tumigil sa pagiyak susugo
d ako dyans a bahay nyo.."
alam kong pinunasan na nya ung luha nya
(baliw ka talaga..)
parehas kaming tumawa
(wag ka munang umalis ahh



My Destiny)
O__O
ano daw?
(huy! andyan ka pa ba??)
"a-anong sabi mo??"
*giggles*
(ang sabi ko...My Destiny..bakit diba un ung tawagan natin??)
"ibig sabihin ba nun-"
(hep! hoy Dylan hindi pa ibig sabihin nun tayo na ulit...namiss ko lang ung tawa
gan natin..)
nalungkot naman ako dun
"ahh ganun?"halos pabulong kong sabi
(joke lang toh naman...pero hindi pa kita sinasagot..manligaw ka muna...)
"sige ba...."
(haha! sige na Des baba ko na toh may kialangan kasi akong gawin..)
"sige..bye."
(bye..)
"i love you"
hindi sya sumagot
"bye.."
ibababa ko na sana ung tawag
pero narinig ko syang nagsalita ulit
(i love you..)
pagkatapos nyang sabihin un
binaba na nya
napangiti ako
mahal nya pa ako
binaba ko na ung tawag
tapos umalis na
================================================
Cindy's POV
pagkasbai ko nun
binaba ko na ung tawag
hindi ko alam kung pano ko nasabi un
pero
ang alam ko lang
masaya ako
kasi hindi nya ako iiwanan
hindi sya aalis
ok na sakin un
at kahit na
hindi pa kami
masaya ako kasi
parehas pa din kami ng nararamdaman para sa isa't isa
bababa na sana ako ng biglang may pumasok
pagkatingin ko
si ate lang pala
"Cinds.."
'oh ate bakit??"
lumapit sya sakin
tapos umupo sa tabi ko
"nakit ko kanina si Dylan..ok na ba kayo??"
"ok naman kami ate ehh.."
"pero...ung mga bata hindi mo pa din ba-"
"ate..please...hindi pa ako handa..ayoko pa.."
hindi sumagot si ate
pero bigla syang tumayo
tapos ngalakad palabas ng kwarto ko
pero nasa may pintuan pa lang sya
ng biglang syang tumigil
pero hindi sya lumilingon sakin
"hindi sa lahat ng pagkakataon...kailangan mong itago lahat ng sikreto mo Cinds.
..malalaman at malalaman nya yan.."
pagkasabi nya nun umalis na sya
hindi ko na binigyan ng pansin ung sinabi ni ate
bumaba na ako sa kama ko
taoos lumabas na
pinuntahan ko agad sila Marx
tapos nilaro ko
ng hindi ko mapansin na gabi na pala
at inaantok na sila Marx
binuhat ko na si Marx
tapos nagpatulong ako kay ate
pagkatapos namin silang iakyat
bumaba na kami para kumain
habang kumakain kami
biglang nagtanong si kuya Charles
"Cinds...ung lalaki ba kanina..un ba ang ama nila Lexie.."
napatingin ako sa kanya
tapos tumango
"alam na ba nya??"tanong ulit nya
umiling ako
"bakit hindi mo sabihin??"
"ayoko kuya..natatakot ako.."
"natatakot?? bakit hindi ba nya paninindigan ung mga bata??"
"hindi ko alam kuya..pero sa ngayon ayoko pa..."
"pano mo malalaman kung hindi mo susubukan.."
hindi ako sumagot
"Cindy...isipin mo ung mga anak mo...isipin mo kung ano ung mararamdaman nila ka
pag lumaki silang walang ama.."
napaisip ako sa sinabi ni kuya
oo nga tama sya
"tama ka kuya pero...masisisi nyo ba ako kung hanggang ngayon natatakot pa din a
ko sa pwedeng mangyari?? natatakot ako na baka hindi nya tanggapin ang mga bata.
."
"pero Cinds-"
nakita kong hinawakan ni ate ung kamay ni kuya Charles
"hayaan mo na lang sya sa gusto nyang gawin..."
hindi na nagsalita si Kuya
"sorry kuya, ate...sana maintindihan nyo ko..excuse me.."
pagkasabi ko nun
tumayo na ako tapos umakyat na
dumiretso ako sa kwarto ng mga anak ko
tapos
niyakap silang dalawa
hindi ko na alam ang gagawin ko
tama sila
pero
ewan ko!
hindi ko na talaga alam
*Chapter 11: Hang Out with my Barkada*
heya!
i'm back hahaha!!!
ayun nagkapov ulet
after ilang update na hindi ako lumalabas
pansin nyo??
ako pansin ko eh
haha!
anyways
andito kami ng barkada sa airport
kakadating lang namin galing sa Europe
andito kami sa Korea
gusto naming makasama si Cindy eh
miss ko na rin sila Marx
may business trip kaming 6 sa Europe
oha!
imbis na parents namin ang magbubusiness trip
kami ang pumunta para sa business
haha!
ewan ko ba!
baka sinasanay lang kami para kapag kami na ung magpapatakbo ng companies namin
alam na namin ang gagawin!
haha!
ok tama na ang daldal
andito na kami sa van
didiretso kami sa bahay nila Cinds
papalubog na ang araw
dun kami tutuloy
sabi na din kasi ng mommy ni Cinds
ayaw nyang sa hotel kami tutuloy
ganun kami kaclose sa parents ni Cinds
habang nasa byahe kami
tulog sila Steff
ako lang ang gising
nakatingin sa labas ng bintana
may nakikita akong mga high school students
huhu
namimiss ko ng magsuot ng uniform
ang cute kaya ng mga uniform ng mga koreans
gustong gusto ko ung uniform nila
kaya nga dun sa school nila Cinds
pagkorean uniform ung uniform namin dun haha!
tapos nagulat ako ng makita ko ang SUJU members!
omomo!
ang gwapo nilaaa!!
lalo na si Leeteuk na crush ni miss Author haha!
habang busy ako sa pagtingin tingin biglang nagvibrate ung phone ko
tinignan ko kung sino
Calling....
^^Ate Cathering^^
eh?
bakit kaya?
(hello?)
"hello ate Cath bakit ka napatawag?"
(andito na ba kayo??)
"yeah.."
(si Cindy at Dylan lumabas kanina..)
O__O
"ehhh??"
(*chuckles* yeah..)
"hmmm....mukhang alam ko na kung bakit.."
(ngayon nasa kwarto nya sya ngayon..)
"sige ate malapit na kami dyan..see you.."
(ok sige ingats)
toot toot toot
binaba ko na ung tawag
tapos inilagay ung phone ko sa bag ko
tapos inayos na ung gamit ko kasi nakita kong malapit na kami sa bahay nila Cind
s
ginising ko na sila
halatang pagod
inayos na nila ung sarili nila
tapos pagkadating namin sa bahay nila Cinds
bumaba na agad kami
tapos nagdoorbell
gabi na pala
bumukas na ung pintuan
si ate Cath ung nagbukas ng pintuan
"oh Nicole, Steff, Eunice, Ashley, Janelle, Michelle..."
"hello ate.."sabay sabay naming sabi
isa isa kaming bumeso
"tara pasok na kayo..tulog na si Cinds..hindi nga nya alam na uuwi kayo ngyon.."
"ahh haha !! yaan na natin un ate..."sabi ni Steff
ngumiti si ate samin
tapos pumasok na kami sa loob
si ate na lang pala ung gising
tulog na si Kuya Charles
may dalawang guest rooms sila Cinds
ung isang room may 3 bed
tapos ung isa may 3 ding bed
ginawa talaga para samin
sa totoo lang
5 lang un dati
eh dahil nga dumating si Michelle
kaya ayun
nadagdagan
"soge matulog na kayo..alam nyo naman siguro kung saan kayo matutulog diba?"
tumango kami
"yes ate..sige matulog ka na ate..salamat..."
ngumiti sya
tapos umakyat na
"tara na... Eunice and Janelle halika na.."
tumango sila
pumasok na kami sa kwarto
tapos
bulagta
logtu na
good nyt!
zzzzzzzzzzzzzzzzzzZZZZzzz
*****************************************************************************
Kinabukasan
Cindy's POV
9:45am
*yawn*
hala tanghali na pala akong nbagising
tsk tsk!
bumangon ako sa kama ko
tapos naghilamos
lumabas ng kwarto ko
kinukuskos ko pa ung mata ko
habang bumababa
bakit parang maingay?
anong meron??
"ate Cath...Cams.."
pababa pa lang ako ng hagdan
may napapansin na akong mga tao sa sala
sino ba sila???
pagkababa ko
O__O
"Good morning bestfriend!!"
bigla akong niyakap ni Nicole
"bes?"
bumitaw sya tapos tinignan ako
"yep! haha!"
lumabas mula sa kusina sila Janelle, Steff at Michelle
tapos lumapit naman si Eunice at Ashley
"kelan pa kayo dumating??"tanong ko
"kagabi lang! tulog kasi ng tulog ayan hindi mo alam na dumating na kami kagabi.
."sabi ni Steff
"oo nga! tulog mantika pa!"
*boink*
*Boink*
binatukan ko nga
"mga gaga! pagkaisahan daw ba ako??"sabi ko
tumawa lang sila
habang natatawanan kami
bigla kaming tinawag ni ate Cath mula sa kusina
"hoy mga babaita kain na!!!"
"opo!"sabay sabay naming sigaw
pumunta kami sa kusina tapos kumain
pagkatapos naming kumain
lumabas agad kami sa kusina
tapos
nagkwentuhan kami sa sala
buti ng at hindi nagigising sila Marx eh
ang ingay kasi namin haha!
habang nagkwekwentuhan kami
napagdesisiyunan naming umalis at maghang out
matagal na din kasi naming hindi nagagawa un eh
maski ako namimiss ko na ung buhay ko dati haha!
nagsipagligo kaming lahat
tapos nagayos tapos nagdala ako ng maliit na pouch
good for cp, wallet and poder with lipgloss
then ok na
lumabas na ako
saktong kakalabas lang nilang 6
haha!
parang nagusap usap kami sa paglabas haha!
bumaba na ako
"tara na?"tanong ko
tumango silang lahat
"ate ikaw na munang bahala kala Marx ahh...aalis lang ako.!!"sigaw ko
"ok!!"sigaw naman ni ate
umalis na kami
gamit namin ung van
tapos pumunta kami sa malapit na mall
tapos nagshopping
kahit na mahal ang mga damit nagshopping pa din haha!
pasaway eh
sa ginagawa namin
para tuloy kaming teeangers ulit
kahit na ako may anak na
sila naman ikakasal na
oha!
haha!
si Nicole nagsusukat ng gagamitin nyang gown para sa kasal nya next next month
yes!
magpapakasal na sila ni Chris
ilang years na din naman sila
at tapos na sila ng studies nila
kaya ok na rin ung magpakasal sila
habang nagsusukat sya
tinatanong nya ako
kaming dalawa lang dito
kasi sila Steff nabobored daw
kaya ayun naglibot libot
at nagboboy hunting
oha!
mga bruha talaga
may mga Fiance na nga't lahat
naghahanap pa din ng boylet
haha!
"bes..sabi sakin ni ate Cath nagkita daw kayo ni Dylan kagahapon..what happened?
"tanong nya
"wala naman.."
lumingon sya sakin
"anong wala??? pwede ba un?? kaya nga kayo nagusap eh..."
hindi ako sumagot
"bes c'mon tell me.."
*sigh*
ano pa nga bang magagwa ko??
baka ratratin ako ng bestfriend ko kapag hindi ko sinabi
kinuwento ko na lahat ng nangyari
at ang bruha
tili ng tili
sobrang kilig
shemay!
nakakahiya!
lahat ng sales lady nakatingin samin
natatawa dahil kay Nicole
"hoy! umayos ka nga!"sita ko
"hihihi! kaw kasi eh!"
"hala ako pa ngayon??"
"oo ikaw kasi naman pinapakilig mo ako!"
hahaha!
adek!
"baliw!"
natapos na si Nicole magsukat
tapos umalis na kami
pinareserve na nya ung gown
sa Pilipinas sila ikakasal
dito lang nya gustong bumili ng gown
ewan ko ba dito sa babaeng toh!
haha!
habang naglalakad kami at hinahanap sila Steff
bigla akong tinanong ni Nicole
"bes mahal mo pa si DYlan diba?"
"huh? ah oo naman bakit?"
tumigil sya sa paglalakad
napatigil din ako
humarap sya sakin
seryoso ung mukha nya
hmm
mukhang alam ko na toh
"kung mahal mo pa sya bakit hindi mo pa sabihin sa kanya ung tungkol kala-"
hindi ko na sya pinatapos
kelan ba matatapos tong usapan na toh?
kelan ba nila ako tatanungin ng tatanungin kung bakit hindi ko pa sinasabi kay D
ylan ung totoo?
"bes...ayoko pa..hindi pa ako handa.."
"hindi handa? kelan ka pa magiging handa?"
hindi ako sumagot
maski ako
hindi ko din alam
"bes....ilang taon na din..isang taon at magdadalawang taon na ang mga bata...ha
bang tumatagal, nagkakaisip na sila....hindi ka ba natatakot na kapag dumating a
ng araw na malalaki na ung mga bata at magtanong sayo na kung nasaan ang tatay n
ila? bakit wala ang daddy nila??? hanggang kelan mo papairaling ang pride mo?? h
anggang kelan mo ihahanda ang sarili mo???kapag matanda na kayong pareho??"
hindi ko alam ang isasagot ko
napaisip ako sa sinabi nya
tama sya
"bes...wag mo hayaang dumating ang panahon na lumaki ang mga bata ng walang ama!
bes kung hindi mo kayang sabihin sa kanya...ako ang magsasabi.."
O_O
"no! best no..wag please.."
"kung hindi mo pa sasabihin sa kanya...ako na lang para hindi ka mahirapan.."
umiling ako
"sasabihin ko naman eh...pero hindi pa ngayon Nicole.."
"sige..bibigyan kita ng dalwang buwan...masyadong mahabang panahon un para makap
aghanda ka Cinds....i'm sorry kung pinepressure kita....iniisip ko lang ung mga
bata..pati ikaw...alam kong mahirap magalaga ng mga bata ng magisa.."
tumango tango lang ako
"sige..."
tinap nya ung likod ko
tapos naglakad na kami
hanggang sa nakita na namin sila Steff
tahimik lang ako
hanggang sa van
pati sa paguwi
iniisip ko ung mga sinabi ni Nicole sakin
pati nila Kuya
tama namna sila eh
kaya sige
sa loob ng isang buwan
sisikapin kong
ihanda ang sarili ko

para masabi ko na kay Dylan
ang tungkol sa mga anak

namin
*Chapter 12: Questions*
Cindy's POV
kinabukasan
10:45am
2 buwan
dalawang buwan ang ibinigay ni Nicole
para makapaghanda ako
kakayanin ko ba??
hindi ko alam!!
>____<
andito ako ngayon sa loob ng kwarto ko
habang nagiisip ako
kung pano ko paghahandaan ung pagsasabi kay Dylan
biglang nagring ung phone ko
kinuha ko un
tapos sinagot ko agad
"hello?"
(Des!)
O_O
si Dylan!
"De-des? bakit ka tumawag??"
(wala lang namiss kasi kita!)
=__=
"ewan ko sayo! ang corny mo!"
(hehe! labas tayo now!)
"labas? san naman tayo pupunta??"
(basta! magbihis ka na! susunduin kita ok? bye bye i love you!!)
"teka-"
tooot tooot tooot
o-k?
binabaan ako ng mokong!
ano ba yan!
gusto nyang umalis kami ngayon
hindi ko pa nga napagiisipan ng mabuti
kung pano ko ba sasabihin sa kanya
at kung kelan
tapos gusto nya pang umalis kami ngayon?
tsk!
paktay na!
bahala na nga si batman
tumayo na ako
tapos pumuntang banyo
naligo
at nagbihis
nagayos ng sarili
kumuha ulit ng shoulder bag
inilagay ang mga kailangan ko
tapos
saktong dumating si Dylan
bumaba na ako
tapos nakita ko sya sa may sala nakaupo
nung pupuntahan ko na sya
nagulat ako ng makita ko syang
nilalaro sila Marx
O_O
sh*T!
hindi ko alam kung ano ang gagawin ko
na stun ako
kinakabahan ako
kasama pa naman ni Dylan
si Nicole
masayang nilalaro ni Dylan
sila Marx
ang mga anak nya
tinignan ako ni Nicole
tinignan ko din sya
nakikita ko sa mga mata nya
na
gusto na nyang magsalita
gusto na nyang magtapat
umiling ako
tapos nagmouth words
"please...no.."
hindi sya agad nagresponse
nagmouth words ulit ako
"please.."
that time
tumango na sya
ngumiti ako
at mukhang nakita na ako ni Dylan
"Des!"
tinignan ko sya
tapos ngumiti ako
ngiting kinakabahan
tumayo si Dylan
tinigan ko sila Marx
omo!
nakatingin sila sakin
biglang itinaas ni Lexie ung dalawang kamay nya
ung signal na gusto nyang magpabuhat
oh my ghad!
paktay na
tinignan un ni Dylan
tapos tinignan nya ako
pinagpapawisan na ako ng malamig
hindi ko na alam ang gagawin ko
"Des mukhang gusto ka nila.."nakangiting sabi ni Dylan
tinignan ko sya
tapos nginitian
shoot!
"lapitan mo na...baka umiyak eh.."
tumango ako
tapos nilapitan si Lexie
binuhat ko sya
si Marx naman
lumapit kay Dylan
tapos nagpakarga din
binuhat naman sya ni Dylan
masaya ang mukha ni Dylan
habang buhat si Marx
nakokonsensya ako
tinignan ko si Nicole
nagmouth words sya
"let's talk"
tumango ako
"des wait lang ahh..:"paalam ko
tumango sya
pumunta kami ni Nicole
sa may kusina
"bakit??"tanong ko agad pagkapunta namin
"nakita mo ba sila Dylan kanina??"
hindi ako nagsalita
alam ko na ang gusto nyang sabihin
"Cinds, nakita ko sa mga mata ni Dylan ung saya nya habang kalaro ang anak nyo..
"
iniwasan ko sya ng tingin
lumapit sya sakin
tapos kinuha ung kaliwa kong kamay
habang ung kanang kamay ko nakasupport kay Lexie
"Cinds....alam ko nararamdaman ni Dylan ung lukso ng dugo..alam kong nararamdama
n nyang may connection sila ng mga bata at ganun din sila Marx....alam nating da
lawa na hindi lumapait at nakikipaglaro sila Marx sa isang stranger...pero nung
una nilang makita si Dylan kanina...nilapaitan nila sya tapos nakipaglaro....Cin
ds...sabihin mo na.."
tinignan ko sya sa mga mata nya
her eyes are begging me
binawi ko ung kamay ko
tapos umiling ako
"no Nicole...akala ko ba 2 months ang palugit mo sakin para ihanda ang sarili ko
sa pagsasabi kay Dylan?? pero bakit ngayon pinipilit mo kong sabihin na kay Dyl
an?"
natigilan sya
"Cinds kasi-"
"Nicole...hayaan mo muna akong makapaghanda please...nangako naman ako na sasabi
hin ko kay Dylan sa takdang panahon eh.."
"bahala ka na.."
"sorry at salamat..sige alis na kami.."
tumango sya
tapos tinap ko sya
at umalis na
nakita ko si Dylan na nakaupo sa sofa
kalong kalong si Marx
at naglalaro sila
magama nga sila
napangiti ako
tapos nilapitan ko sila
"tara na???"
tinignan nya ako
"pwede ba nating isama sila Marx??"tanong nya
nagulat ako sa tanong nya
"ha-ha?"
tumayo sya buhat nya si Marx
"please....gusto ko kasi silang makasama....tsaka tignan mo ayaw nyang umalis sa
kin.."
tinignan ko si Marx
bigla syang yumakap kay Dylan
aba!
parang may isip na tong batang toh ah
"oh sige na nga.."
ngumiti ng pagkalaki laki si Dylan
ngumiti din ako sa kanya
tapos umalis na kami
wala si ate ngayon
umalis sila ni kuya Charles
inaayos ung plano para sa wedding nila
gamit namin ung sasakyan ni DYlan
nasa likod ung dalawang bata
tapos ako nasa passenger's seat tapos ang driver si Dylan
masaya kaming nagkwekwentuhan
hanggang makarating kami sa park
bumaba kami tapos kinuha sila Marx
umupo kami sa may bench
masaya naming nilalaro sila Marx
"teka lang ahh...bili lang ako ng ice cream para kala Marx.."
ngumiti ako
"sige.."
tumayo sya
tapos bumili ng ice cream
after ilang minutes
bumalik sya
may dalang 5 ice cream
umupo ulit sya sa tabi ko
tapos kumain kami ng ice cream
pinaupo namin sila Marx sa tabi ko
ganito ung posisyon namin sa bench
Dylan>ako>Marx>Lexie
ayan
haha!
natapos na kaming kumain
ung dalawang bata hindi pa
pinupunasan ko si Marx
ang dungis na
ng biglang magsalita si Dylan
"Des."
"bakit??"tanong ko habang pinupunasan si Marx
"ang saya ngayong araw.."
"bakit naman?"
tinignan ko sya
tumingin sya sakin
tapos tumingin sa langit
habang nakangiti
"kasi..kung titignan mo, mukha tayong isang masayang pamilya...ako, ikaw, sila M
arx.."
natigilan ako sa sinabi nya
hindi ako nakapagsalita agad
"ang saya sana kung totoo lahat ng un...na anak ko sila Marx kasi alam mo Des an
g gaan gaan ng loob ko sa dalawang batang yan..parang nakikita ko ung little Dyl
an at little Cindy sa kanilang dalawa...kamukha mo kasi si Lexie..at kamukha ko
si Marx.."
tinitigan ko lang sya
"kung alam mo lang Dylan.."sabi ko sa sarili ko
"kasi hindi naman natin sila anak..."dugtong nya
nasaktan ako sa sinabi nya
"pano kung malaman mong anak mo sila?? anong gagawin mo??"
hindi ko alam kung bakit un lumabas sa bibig ko
nagulat din ako
pero hindi ko pinahalata
tinignan nya ako
"hmm syempre matutuwa ako.."
"pano kung sabihin ko sayong anak natin sila?? pananagutan mo ba??"tanong ko uli
t
nakatingin ulit sya sa langit
"syempre oo papanagutan ko! anak ko un eh! at ikaw ang ina ng mga anak ko..pero
kung hindi ako ang ama hindi ko papanagutan.."
hindi na ako sumagot
baka ano pa ang masabi ko eh
"bakit mo natanong??"
tinignan nya ako
"ha? wa-wala lang....tara na uwi na tayo.."
"oh sige.."
tumayo na kami tapos umuwi na
pananagutan daw nya
pero
bakit natatakot pa din ako?
ewan!
hindi ko na alam
help mee!!
TT__TT
*Chapter 13: Pain*
Cindy's POV
pauwi na sana kami
kaso biglang nagyaya si Dylan magmall
wala naman akong nagawa
maaga pa naman ehh
kahit na gusto ko ng umuwi
para makapagisip
hinayaan ko na lang
nagmall kami
kumain
nanood ng sine
tapos tumambay
nagkwentuhan kami ni Dylan
hindi namin napansin ung oras
gabi na pala
ung dalawang bulilit
ayun knock out
nakatulog si Marx sakin
tas si Lexie naman kay Dylan
"tara na uwi na tayo....tulog na tong dalawang bata.."sabi ko
tumango si Dylan
"tara.."
tumayo na kami
tapos lumabas na ng mall
pagkalabas namin
madilim na ung langit
gabi na pala
binuksan ni Dylan ung pintuan
nginitian ko sya
sasakay na sana ako
ng may napansin akong anino
tinignan ko un
biglang nawala
hmm?
ano kaya un?
hindi ko na lang pinansin
pumasok na ako sa kotse
tapos sinara ni Dylan un pintuan
inilagay nya si Lexie sa likod
tas kinuha din nya si Marx
at inilagay din sa may likod
tas nagdrive na sya
after ilang minutes
nakarating na kami sa tapat ng bahay namin
"sige na mauna ka na.."sabi ko kay Dylan habang hinahanap ung phone ko
"sige.."
bumaba na sya
tapos kinuha si Marx
at pumasok na sa loob ng bahay namin
nung nakita ko na ung phone ko
inilagay ko un sa bulsa ko tas lumabas na ako
kinuha ko si Lexie na natutulog ng mahimbing
hinalikan ko sya sa pingi
tas kinarga
sinara ko na ung pintuan
papasok na sana ako sa gate namin
ng biglang may humigit sa braso ko
nagulat ako
napatingin ako kung sino un
O_O
"Alex???"
walang emosyon ang mukha nya
hindi ko mabasa kung ano ang iniisip nya
masyado syang seryoso
"bakit ka andito??"tanong ko
hindi sya nagsasalita
nararamdaman kong
sumasakit ung hawak nya sa braso ko
"a-aray Alex binatawan mo ko nasasaktan na ko.."sabi ko
hindi ako makapiglas karga ko si Lexie
"wag mo munang sabihin sa kanya please.."sabi nya
tinignan ko sya sa mata nya
nakita kong
nagmamakaawa sya
"ano??"
"wag mo munang sabihin sa kanya ung tungkol kala Lexie, hindi pa ko handa.."sabi
nya
hindi pa handa?
nagpapatawa ba sya?
nung medyo lumuwag ung hawak nya sa braso ko
binawi ko na un
"hindi handa?? bakit kailangan mong maging handa??"tanong ko
yumuko sya
"hindi pa kasi ako handang.....makuha ka nya ulit.."mahina nyang sabi
hindi ko alam ang irereact ko
tinignan nya ako
diretso sa mata
"pano mo nalaman na balak ko ng sabihin kay DYlan ang lahat??"
"simula ng lumabas kayo, sinusundan ko na kayo...pati kanina...narinig ko lahat
ng pinagusapan nyo..at alam kong....plano mo ng sabihin sa kanya ang lahat..."
"bakit mo kami sinusundan??"
hindi sya sumagot
"pwede ba Alex...hayaan mo na ako.."
tumalikod na ako
pero hinigit nya ulit ung braso ko
"please Cinds... wag mo munang sabihin sa kanya ang lahat."
"bakit ba??? karapatan ni Dylan na malaman ang lahat! bakit mo ba ako pinipigila
n??"
"oo karapatan ni Dylan malaman ang tungkol sa anak nyo pero hindi pa kasi ako ha
ndang malaman nya kasi parang anak ko na din sila Marx, anak natin.."
~author: hindi alam nila Cindy na dumating na si DYlan...hindi narinig ni Dylan
ung sinabi ni Alex na "anak nyo" ang narinig nya ung "anak ko" at :anak natin" g
ets?~
magsasalita na sana ako
"Dylan.."mahinang sabi ni Alex
O__O
unti unti akong tumingin sa likod ko
nakita ko sya
masama ang tingin samin
nakakuyom ang mga kamay
"anong ibig sabihin ng lahat ng sinabi ni Alex??"galit ang tono ng boses ni Dyla
n
oh shit!
"Des... wait..let me ex-"
hindi na ako natapos sa pagsaslaita ko kasi biglang sumugod si Dylan
"walang hiya ka!!"
*paaakkk!!*
sinuntok ni Dylan si Alex
O__O
oh shit!
"Dylan tama na yan!!!"
nagpapalitan sila ng suntok
shet shet shet!
"tarantado ka!!!" sigaw ni Dylan sabay suntok ulit
"mas tarantado ka!!" sigaw din ni Alex tapos sinuntok ulit si Dylan
unang tumumba si Alex
dinaganan sy ni Dylan
tapos pinagsusuntok
"walang hiya ka!!! bakit mo ginalaw si CIndy??!?!? bakit?!?!"sabi nya habang sin
usuntok si Dylan
umiiyak na ako
narinig kong naglabasan sila Ate sa bahay
"anong nangyayari dito Cindy??"tanong ni ate
tinignan ko sya
"ate dalhin mo muna si Lexie sa kwarto.." sabi ko tas binigay kay ate si Lexie
tumango si ate
ako naman
sumugod na sa dalawa
"tama na yan Dylan!!!"sigaw ko
hinihila ko na sya
nang mapagod sya
nahatak ko na agad sya patayo
naiwan si Alex
na duguan ang mukha
tsk tsk!
"pasalamat ka at yan lang ang inabot mo sakin!!!"sigaw ulit ni DYlan
"tama na Dylan..."pagmamakaawa ko
umiiyak ako
nakahawak ako sa braso nya
unti unti syang lumingon
at tumingin sakin
puno ng galit ang mga mata nya
"bitawan mo ko!!"
hinatak nya ung braso nya mula sa pagkakahawak ko
lalo akong naiyak
"niloko mo ko!!"sabi nya
humarap sya sakin
umiiyak lang ako
tas umiiling
"hindi kita niloko Dylan....please let me explain.."sabi ko
"explain?? hindi na Cindy!! tama na ang lahat ng narinig ko kanina!!! bakit mo k
o niloko??? bakit mo ko pinaniwalang mahal mo pa ako eh may anak na pala kayo ni
Alex??? bakit hindi mo sakin sinabi na anak nyo ni Alex ang dalawang bata?!?!!?
! BAKIT?!?!"
umiiyak na din sya
at dahil dun
lalo akong nasasaktan
tinry ko syang hawakan
"please Dylan...mali ka ng inaakala-"
*PAAKK*
tinabig nya ung kamay ko
masakit
pero mas masakit ang makitang
umiiyak ang taong mahal mo
sa harapan mo mismo
"niloko mo ko!!! niloko mo ko!!!!"sigaw nya
umiiling ako
"hi*sob* hindi Dylan mali ka!!"
hindi nagsalita si Dylan
"sana hindi na lang kita nakita!!! sana hindi na lang ako gumawa ng paraan para
magkabalikan tayong muli kung alam ko lang Cindy!!!! KUNG ALAM KO LANG!!"
tinignan ko sya
umiiyak pa din sya
pero may galit sa mga mata nya
at
sakit
sumikip ung dibdib ko
pero hindi ko pinansin
"Dylan....pakinggan mo muna ako please.."
umiling si Dylan
tas unti unti syang lumalayo
"ayoko ng marinig ang mga KASINUNGALINGAN MO!!! tama na!! tama na Cindy!!!"
pagkasabi nya nun
tumalikod na sya
at naglakad palayo
mabilis syang naglakad palayo
hinabol ko sya
"Dylan!! please wag ka munang umalis!!"
umiiyak ako habang hinahabol ko sya
hanggang pumasok sya sa kotse nya
at mabilis na pinatakbo ang sasakyan
"DYLAN!!!*sob* *sob* wag kang umalis...please..."
napaluhod ako sa sobrang frustration
sa sobrang panghihinayang ko
hindi ko na alam ang gagawin ko
umiiyak lang ako
habang nakasalampak sa sahig
"Cindy??"
nilapitan ako ni ate
"anong nangyari??"
tinabihan nya ako
tapos inaalo nya ako
"*sob* wa-wala na sya....umalis na sya ate *sob* hindi nya ako pinagexplain.."sa
bi ko
hindi nagsalita si ate
hinahagod lang nya ung likod ko
"tara na CIndy pasok na tayo sa loob.."sabi nya
hindi ako nagslaita
tumayo si ate tapos inalalayan nya akong makatayo
nanghihina pa ako
dahil sa sobrang iyak
nung papasok na kami ng gate
biglang may humawak sa braso ko
tinignan ko kung sino un
si Alex
may pasa sya sa mukha nya
"Cindy i'm so sorry.."sabi nya
hindi ko alam
pero narindi ung tenga ko sa sinabi nya
humarap ako sa kanya
at
*PAAAKK*
isang malutong na sampal ang dumapo sa mukha nya
"NAPAKA WALA MONG KWENTANG TAO!!!! KUNG HINDI KA GAGO EDI SANA OK PA KAMI NI DYL
AN NGAYON!!!! KUNG HINDI MO SINABI LAHAT NG UN EDI SANA WALANG NANGYARING GANITO
NGAYON!!!!! *sob* NAPAKASELFISH MO!!!"sigaw ko
yumuko sya
"Cindy calm down.."saway ni ate
huminga ako ng malalim
at pumikit
pinipigilan ang sarili kong
masigawan ulit sya
tama na pagod na ako
"umalis ka na.."mahinahon pero halatang nagtitimpi ang tono ng boses ko
"i'm sorry.."mahina nyang sabi
"no matter how many "i'm sorry" you tell me, it's not gonna get rid of the pain
you've caused.."sabi ko
~a/n:oha! haha sa Twitter yan haha!~
hindi sya kumibo
at hindi pa din sya umaalis
at dahil dun
hindi ko na napigilan ang sarili ko
tinulak ko sya
"UMALIS KA NA SABI EHH!! AYOKO NG MAKITA ANG PAGMUMUKHA MO!!! UMALIS KA NAAAA!!!
"sabi ko
tinutulak ko sya
pinigilan ako ni ate
umiiyak nanaman kasi ako
"umalis ka na Alex please.."sabi ni ate
tumalikod na si Alex
at umalis na
"tara na.."
pumasok na kami sa loob ng bahay
pagkapasok namin
bigla akong sinalubong nila Mommy
nakarating na pala sila
"anak what happened??? gusto sana naming lumabas kanina kaso pinigilan kami ng a
te mo..ano bang nangyari?? bakit ka umiiyak??"tanong ni Mommy
tinignan ko sya
at niyakap ng mahigpit
umiyak ulit ako
pero ngayon
ay sa bisig ng Mommy ko
inaalo lang ako ni mommy
nilapitan ako ni Dad at kuya Clark tas inalo din ako
"halika nga dito..dun tayo sa sofa.."sabi ni mom
tas umupo kami dun
nang mahimas masan ako
dinalhan ako ng tubig ni Camille
uminom ako
"what happened ba anak??"tanong ulit ni Mom
tas kinuwento ko lahat ng nangyari
at hindi ko mapigilang hindi umiyak
"oh my God!"sabi ni Mom tas niyakap ako
"i'm sorry anak kung wala ako dito sa tabi mo...ang dami na palang nangyari nung
wala kami..."sabi nya
umilinga ko
"hindi ma *sob* ok lang.."sabi ko
nararamdaman kong
sumisikip nanaman ung dibdib ko
at hindi na ako makahinga
napahawak ako sa may dibdib ko
"Ma-ma hi-hindi a-ako maka...hinga....a-ang...sa...kit...ng dib...dib ko.."sabi
ko
binitawan ako ni Mom
"ano??! oh my...Mahal ung inhaler ni Cinds!"sigaw ni mom
"ha?? ah sige teka lang!!"sigaw naman ni dad
hindi na talaga ako makahinga
lalong sumisikip ung dibdib ko
nilapitan na ako nila ate
"Mahal wala ung inhaler nya!!! hindi ko mahanap!!"sigaw ni Dad mula sa kwarto ko
"oh sh*T!"sigaw ni kuya
tas umakyat na din sya
hindi ko na kaya
dumidilim na ung paningin ko
hanggang
naramdaman kong
unti unti na akong nawawalan ng malay
"CINDY!!!"
*Chapter 14: Dylan :(*
Dylan's POV
andito ako ngayon sa kotse ko
nagdadrive
hindi ako makapaniwalang
niloko lang nya ako!!
niloko lang nya ako!!!!!
may anak na sila ni Alex
at itinago nya un sakin
pinaasa nya ako na mahal nya pa ako
un pala
hindi naa!!
ginago nya ako
pinagmukhang tanga!!
at naniwala sa mga kasingungalingan nya!!
ang TANGA KO ANG TANGA TANGA KO!!!!
itinigil ko ung kotse ko sa isang beach
dito ako napadpad
bumaba ako
pumunta sa dalampasigan
"AAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRRRRRRRGGGGGGGGGGGGGGGHHHHHHHHHHHHH!!!!"
sigaw ko
hindi ko na mapigilan ang sarili ko
"ANG TANGA TANGA KO!!!!! NANIWALA AKO SA MGA KASINUNGALINGAN MO!!!!! PINANIWALA
MO KONG MAHAL MO PA AKO PERO HINDI NA PALA!!!!! GAGO AKO GAGO!!!"
alam kong umiiyak na ako
"AAAAAAAAAAAAAAAARRRRRRRRGGGGGGHHHHHHHHH!!!!!!"
napaluhod na ako
at umiyak
alam kong napaka gay nya
pero masisisi nyo ba ako
na kahit galit na galit ako ngayon
ay
nasasaktan pa din ako
habang umiiyak ako
naramdaman kong
may humawak sa balikat ko
"Dylan.."
O_O
tinignan ko kung sino un
"Nadine?"
ngumiti sya sakin
tapos naglakad sya papunta sa harapan ko
umupo sya
"anong ginagawa mo dito??"malamig kong tanong
"narinig ko lahat ng sinigaw mo kanina.."mahinahon nyang sabi
hindi ako nagsalita
"Dylan pinagexplain mo ba sya??"tanong nya
umiling ako
"para san pa?? eh narinig ko nang lahat na anak nila Alex sila Marx."
O_O<--sya
"ano?!?!"gulat nyang tanong
*smirk*
"hindi mo alam??? anak ni CIndy at Alex sila Marx at Lexie.."sabi ko
bakit totoo naman diba?
"anong sinasabi mo dyan??"tanong ulit nya
"mali ka ng inaakala mo.."dugtong nya
mali?
"mali?? anong mali dun?? eh kay Alex ko na mismo narinig ang lahat.."
umiling sya
"hindi..mali ka.."
"panong mali?? sabihin mo sakin.."
hindi sya nagsalita
nakatingin lang sya sakin
mukhang nagiisip
"Nadine sabihin mo na sakin..anong mali dun??"
umiling sya
"hindi ako ang dapat magsabi sayo...pero sana bago ka magkaganyan...alamin mi mu
na ang lahat...hindi lahat ng naririnig mo...un na ang katotohanan.."
ako naman ang umiling
"ayoko na...ayoko ng makita si Cindy.."
"pero-"
*ring*

*ring*

*ring*
hindi sya natapos sa sasabihin nya
biglang nagring ung phone nya
kinuha nya un mula sa bulsa nya
at sinagot ang tawag
"hello??"
.
.
.
.
.
O_O<---sya
bigla syang tumayo
at tumakbo
anong problema nun?
hindi ko na sya inintindi
nagisip ako
at napagdesisyiunan kong
kalimutan na
ang babaeng
minahal ko ng
matagal
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
Nadine's POV
nakareceive ako ng tawag mula sa kapatid ni CIndy
sinugod daw sya sa ospital
oh sh*T!
sabi na eh
iniwan ko si Dylan doon
at sumakay sa kotse ko
at dumiretso sa ospital kung nasan si Cindy
pagkadating ko dun
nakita k agad sila Nicole
nasa labas ng emergency room
lahat sila
pati sila tita
nakikita kong lahat sila hindi mapakali
nilapitan ko sila
"guys what happened?"tanong ko
tinignan nila akong lahat
tas nilapitan ako ni tita at niyakap
umiiyak sya
"inatake si CIndy kanina dahil sa sobrang kakaiyak at sa sobrang daming problema
...nawawala ung inhaler nya....."sabi ni tita
oh my..
"ok na po ba sya??"tanong ko
hindi kumibo si tita
"hindi pa namin alam...nasa loob pa sya ng emergency room..'sabi ni kuya Clark
nanghina ako
pero hindi ko pinakita
umupo ako sa mga upuan
tas hinintay na lumabas ang doctor
after ilang minutes
lumabas na ang doctor nila Cindy
Filipino sya
si Doctor Gerald
"Gerald is my daughter ok??"tanong ni Tito
"i can't assure you that CIndy will be ok... lumalala na ang kundisyon nya..."
lalong naiyak si tita dahil sa sinabi ng doctor
nanghina sila Nicole
nakita kong umiiyak na din sila
hindi maaari!
"doc may iba pa po bang paraan para gumaling si Cinds??"tanong ko
"hindi ko alam..kasi alam naman nating walang cure ang HCM pero i suggest na itr
y nyong ipagamot si Cindy sa America...baka may solusyon sila..."sabi ng dictor
tinignan ko si Tito at si tita
pati sila ate Cath at sila Nicole
"sige oo doc salamat.."sabi ni ate Cath
tinap ng doctor ang balikat ni Tito
at umalis na
"ano ng plano mo tita??"tanong ko
umiling si tita
"hindi ko alam..."
hindi na ako nagsalita
at walang nagsalita samin
lahat kami
nagiisip
sana
may solusyon pa
ayokong mawala ang bestfriend ko
not now
hindi pa kami nagkakasama ng matagal
at gusto ko pang bumawi
gusto ko pang
itama
lahat ng mga maling
nagawa ko sa kanya
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
Cindy's POV
*after 1 week*
6:00am
urhhm...
bakit puti ang paligid??
patay na ba ako??
"mom?"
"Cindy!"
hindi pa pala ako patay
"mom.."
nilapitan ako ni Mommy tas niyakap ako
nakita kong pumasok na sila Dad pati sila Nicole.
"Cindy!"sigaw nila
tas nilapitan ako
"ano, ok ka na ba??"tanong ni Nicole
ngumiti ako
tas tumango
"oo ok na ako wag kang magalala.."sabi ko
nag sigh silang lahat
"buti naman...pinagalala mo kami!"sabi ni Steffy
"sorry.."sabi ko
"ano ka ba! wala na un..ok ka na ehh...buti naman.."sabi ni Janelle
ngumiti ako
may napapansin ako
wala si Nadine
miss ko na ung bestfriend ko
"wala pa si Nadine??"tanong ko kala Nicole
"andito na po ako.."
napatingin ako sa nagsalita
O_O
"Nadine!"
ngumiti sya
tapos nilapitan ako
niyakap ko sya
"namiss kita.."sabi ko
"mas miss kita.."
bumitaw ako
"kelan ka pa dumating??"tanong ko
"kahapon lang..ang ganda nga ng salubong mo sakin ehh.."
"hehe!"
natawa na lang kami
pero bigla syang nagseryoso
"ano bang nangyari??"tanong nya
hindi ako nagsalita
"iwan muna namin kayo dito ahh....bibili lang kami ng pagkain.."sabi ni Mommy
"sige po.."sabi ko
umalis sila Dad at kuya
wala si ate
ewan ko kung nasan
may pinuntahan daw sila ni kuya Charles
naiwan kaming magbabarkada dito
"oo nga bes.."sabi ni Ash
alam kong alam na ni Nicole ung nangyari
halos magbestfriend na din kasi sila ni ate
tinignan ko sya
tumango sya
ibig sabihin
ikwento ko na
*sigh*
"kasi ganito un.."
at ayun nga kinuwento ko lahat ng nangyari
pinipilit kong
huwag umiyak
pero
mahirap eh
masakit pa din ung nangyari
inaalo nila ako
habang nagkwekwento ako
si Nicole naman
nakahawak lang sa kamay ko
hanggang sa natapos na akong magkwnto
lahat sila tahimik
ako naman
umiiyak lang
"kaya pala.."bulong ni Nadine
"anong kaya pala??"tanong ni Michelle
"ha? ah kaya pala inatake si Cindy.."sabi nya
hindi na kami nagsalita
hanggang sa nagsalita si Nicole
"ano ng plano mo??"tanong nya
tinignan namin sya
napayuko ako
hindi ko kasi alam
"hindi ko alam..."
"gusto mo bang kausapin namin sya??"tanong ni Michy
"wag! ayoko."
"pero pano mo maipapaliwanag sa kanya ung lahat??"tanong ni Eunice
nagshrug ako
"hindi ko alam...*sob* hindi ko alam.."inalo ulit nila ako
hinayaan lang nila ako
hanggang sa mahimas masan ako
pinunasan ko ung luha ko
ayoko ng umiyak
masakit sa dibdib
"ok na?"tanong ni Nadine
tinignan ko sya
tapos ngumiti at tumango
"ok!! tama na ang drama!! tara kaina na tayo!!"sigaw ni Steffy
haha!
pasaway
at ayun kumain nga kami
ng prutas
ang kulit nila
kinuwento nila ung mga nangyari sa kanila nung nasa Europe sila
tawa kami ng tawa
ang saya magkaroon ng mga kaibigang
andyan palagi sa tabi mo
hindi ka nila iiwan
kahit na
sobrang down ka na
iaangat ka pa din nila
hindi ka nila iiwan
kaya masaya ako
na nadito sila sa tabi ko
parati
^_^
sa sobrang kasiyahan namin
hindi namin napansing
gabi na pala
"hala! gabi na pala! masyado tayong natuwa...may kailangan pa akong puntahan hah
a!"sabi ni Steffy
"si manong naghihintay sa bahay.."dugtong pa nya
"haha! sige na umuwi ka na..umuwi na kayo alam kong may gagawin pa kayo"sabi ko
tumayo na sila
"sige bes bye bye...punta kami ulit bukas...ingat i lub yah!!"sabi nila
ngumiti ako
isa isa silang nagbeso sakin
tas umalis na
naiwan si Nadine
"oh bestfriend wala ka bang gagawin??"tanong ko
"meron.."
"oh bat andito ka pa?"tanong ko
"wala lang..."
"haha! sige na umuwi ka na.."
ngumiti sya tas tumango
"bye.."
"bye.."
umalis na sya
sakto namang pagdating ni ate
"oh ate..asan si kuya Charles??"tanong ko
"ha? ah umuwi na.."
"ahh.."
nagaayos ako ng gamit
nang mapagod ako
humiga na ako
tapos tinignan ko ung orsan
11:00pm na pala
tinignan ko si ate
ayun nagiiPad
"ate tulog na ko.."
tinignan nya ako
"sige...goodnyt.."
"nyt.."
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&
Catherine's POV
natutulog na si Cindy
binabantayan ko lang sya
naaawa ako sa kapatid ko
gago kasi si Dylan eh!
langya!
after ilang minutes
gumalaw si Cindy
"Dylan..."sabi nya
nagsasalita sya habang tulog
nilapag ko ung iPad ko
tapos umupo sa tabi ni Cindy
"Dylan...i'm sorry.."sabi nya
"shhh...."
"Dylan sorry...let me explain please..."sabi nya
tapos umiiyak na din sya
shit!
wala akong magawa para sa kapatid ko
nakikita kong
nahihirapan
at nasasaktan sya
pero wala akong magawa
naiyak ako
puro si DYlan ang binabanggit nya
hanggang sa hindi na sya nagsalita
mahimbing na ulit ang tulog nya
kung may magagawa lang ako
nakatitig lang ako sa kapatid ko
"gagawin ko lahat Cinds....para hindi ka na mahirapan.."
sana tama ang gagawin ko
sana
maintindihan ni Cinds
pero
hindi nagdadalawang isip pa din ako
hindi ko na alam
*Chapter15:undecided*
Catherine's POV
*after 5 days*
6:00pm
andito pa din si CIndy sa ospital
sabi kasi ng doctor
kailangan pa nilang obsebahan si CIndy
mga isang buwan daw muna sya mamamalagi dito
natutulog na sya
kasama ko sila Mommy
nagbabantay kami
tahimik lang kami
after ilang minutes
nagsimula na ulit magsalita si Cindy
"Dylan.."
nagkatinginan kaming lahat
napailing si Dad
si Clark naman napayuko
si Mommy naman nakatingin lang sa anak nya
ako naman
eto
nagiisip kung gagawin ko na ba un o hindi..
biglang may humawak sa balikat ko
tinignan ko kung sino un
si Charles
"oh andito ka na pala.."sabi ko tapos hinalikan nya ako sa lips
"malalim nanaman yang iniisip mo noh? un nanaman ba ang iniisip mo??"tanong nya
tumango ako tapos yumuko
tumabi sya sakin
"mahal...wag kang magdesisiyon ng hindi alam ni Cindy.."
tinignan ko sya
"pagnalaman nyang gumawa ka ng isang move na hindi nya alam...i'm sure magagalit
yan.."
"pero-"
hinawakan nya ung kamay ko
"mahal...sabihin mo muna sa kanya.."
"kapag sinabi ko sa kanya..alam ko namang hindi sya papayag ehh."
"edi hayaan mo na lang."
"ayoko.."
"mahal..."
*sigh*
"ewan..bahala na.."
niyakap nya ako
"basta...hayaan mo muna sya.."
hindi na lang ako sumagot
halos isang linggo nyang binabanggit ang pangalan ni Dylan
naaawa na ako sa kapatid ko
haist!
basta bahala na..
%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%
Cindy's POV
*kinabukasan*
8:45am
*yawn*
umaga!!!
tinignan ko ung nasa left side ko
nakita ko si ate Cath
natutulog sa tabi ko
tinap ko sya sa kamay
at ayun nagising sya
"morning!"bungad ko
ngumiti sya
"morning.."
nagunat sya ng konti
tapos tinignan ako
naging seryoso ung aura nya
hm...
"may sasabihin ka ba skain ate??"tanong ko habang umaayos ng upo
"ha?oo meron.."
tinignan ko sya
"ano un??"
*sigh*
*ahem ahem*<--si ate yan
"Cindy...ilang gabi mo ng binabanggit ang pangalan ni Dylan."umpisa nya
O_O
ano daw?
binabanggit?
"oo binabanggit mo sya tuwing gabi...simula ng idala ka namin dito.."sabi nya
hindi ako makapagsalita
hindi ko alam ang isasagot ko
"hindi ko alam kung bakit mo sya laging binabanggit.."sabi nya ulit
"so ano ang gusto mong mangyari??"tanong ko
tinignan ko sya
hinawakan nya ung kamay ko
"gusto ko syang puntahan at sabihin ang nangyari sayo.."sabi nya
umiling ako
"wag!! no ate! wag mong gagawin yan!"
"pero Cinds-"
tinanggal ko ung pagkakahawak nya sa kamay ko
"pag ginawa mo yan ate...hindi na kita mapapatawad.."sabi ko
"pero Cinds..para sayo naman un ehh...."
"para sakin???"
"oo para sayo..para sa ikakabuti mo.."
"ikakabuti?? ate ang makakabuti sakin ay ang maging ganito na lang!!"
"maging ganyan?! eh halos maging miserable na ang buhay mo mula ng magkaaway kay
o eh!!"
"miserable?! bakit ate gusto mo bang magcelebrate ako sa pagkawala ulit ni Dylan
sa buhay ko!?!?!"
"hindi naman kasi un eh!!"
"edi ano!?"
huminga ng malalim si ate
"ang gusto ko lang matapos na lahat ng paghihirap mo! lahat ng pangungulila mo!"
"bakit ate sa tingin mo ba kapag kinausap mo sya PANINIWALAAN ka nya?! ako ng hi
ndi nya pinagexplain eh ikaw pa kaya?!"
natigilan si ate
hindi sya nagsalita
"ate...tama na...hayaan mo na lang ako..hayaan na lang natin na isipin nya na to
too lahat ng mga narinig nya...kasi ate pagod na ako..pagod na pagod na akong ma
saktan at magisip ng dapat o hindi ko dapat gawin..tama na toh..ayoko na..tutal
mamamatay din naman ako.."sabi ko
biglang tyumayo si ate tapos niyakap ako
"hindi..hindi ka mamamatay.."sabi nya
"un din naman ako tutungo eh."
"hindi.."
"ate! wala ng lunas ang HCM!"
"hindi..meron pa..sa America baka may paraan sila."
"ayokong pumunta dun.."
"pero-"
"please ate.."
hindi na sya nagsalita
bumitaw sya sa pagkakayakap
"gusto mo ba ng prutas? bibili ako sa labas.."
"sige ate.."
ngumiti sya
tapos lumabas na
ako naman tumingin sa bintana sa may right side ko
ayoko na syang makita
kahit na alam kong
gusto lang akong tulungan ni ate
ayoko pa rin
kasi
ayoko ng mareject
ayoko na
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Catherine's POV
pagkasara ko ng pintuan
sumandal ako doon
at napayuko
haaaaaaaaayyyy...
ayaw ng kapatid ko
kaya wala na akong magagawa
kahit gusto kong gawin ung plano ko
ayoko namang kasuklaman ng kapatid ko
haist!
pero
kapag hindi ko na talaga kinaya
kahit na magalit pa ung kapatid ko sakin
gagawin ko na
kasi
ayoko ng nahihirapan sya
ngayon
isang plano ko ang gagawin ko
kinuha ko ung phone ko sa bulsa ko
at dinayal ang number ni Dylan
*ring*


*ring*


*ring*


*ring*

ang tagal sagutin

*ring*
*click*
(hello?)
hmm kakagising lang nya
"Dylan.."
(sino toh?)
"si Catherine.."
(ah bakit?)
"andito si CIndy sa ospital.."
hindi sya nagsalita
"kailangan ka nya ngayon..puntahan mo sya.."
(hindi na...)
"Dylan.."
(sige na ate...baba ko na bye..)
"teka-"
*tooot tooot tooot*
amp!
binaba ko na ung tawag
haaaaaaaaaaaaayyy...
buhaaaaaaaaaaaaaaaaayyyy!
ang hirap naman pagbatiin ng mga tae este mga tao ngayon!!
makabili na nga lang ng makakain!
pero bago ako umalis
tinext ko sya
TO:Dylan
>kung magbago man ang isip mo..andito lang si CIndy sa ____ ospital..alam mo nam
an siguro kng san un db? sana makapunta ka...
Sending.......................


Message Sent!

itinago ko na ung phone ko sa bulsa ko
at umalis na
sana makapunta sya
kapag hinsya pumunta
well
wala na akong magagawa
wala na.
*Chapter 16: can't take it!*
Cindy's POV
pagkaalis ni ate
tinawagan ko sila
*ring*



*ring*




*ring*
*click*
(*yawn* hellooo?? shino tow?)<< Nicole
kakagising lang haha!
(aga mambulabog ee)<< Janelle
(oo nga sino ka ba??)<< Steffi
mga hindi tinitignan kung sino ang tumatawag
=___=+
"hay nako!! MAGSIGISING NA NGA KAYO!!!"Sigaw ko
alam kong lahat sila napabalikwas sa higaan nila
(oh myghad! CIndy naman ee!!)<< Eunice
"eh kasi naman TANGHALI na! hindi pa kayo gumigising at WALA PA KAYO DITO!!"siga
wko ulit
(haist! pupunta naman kami dyan eh! chill ka lang!)<< Nicole
(oo nga! naantok pa ko! puyat kaya ako!)<< Michelle
(ako din)<< Steffi
(me too)<< Eunice
(me three)<< Janelle
(me four)<< Ashley
(me five!)<< Nicole
hmm...
pagod?
ano kaya ang ginawa ng mga toh?
maintriga nga haha!
>=)
"pagod? bakit anong ginawa nyo kagabi at napagod kayo?!"tanong ko na may halong
kapilyahan hahaha!
(hoy Cindy! kung ano-ano yang nasa isip mo ah!)<<Ashley
(oo nga!)<<Steffi
"hahahahaha!!! bakit kayo guilty??"
(shatap!)<< Nicole
hahahah!
mga guilty/defensive!
hahahaha!
"pumunta na nga lang kayo dito dalian nyo!"utos ko
(ba ba! reyna ka na pala ngayon?)<<Eunice
"hmm OO haha!"
(KAPAL!!)<< sabay sabay nilang sabi
natawa na lang ako
pati sila
"hahahaha!!sige na bababa ko na toh..ingat!"
(geh bye!)<<sila
*toot tooot tooot*
binaba ko na ung tawag
inilagay ung phone ko sa side table
at hinintay sila Nicole
ano kayang ginagawa nya ngayon?
ok lang kaya sya?
andito pa kaya sya sa Korea o umuwi na sya sa Pilipinas?
haaaaaaaaaaaaaaaayyyy...
i missed him

so much
=(
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
Catherine's POV
Fast Forward
evening!
8:45pm
andito sila Nicole sa kwarto nila Cindy
nagkakatuwaan sila
ako naman nakaupo lang sa sofa katabi ng kama ni Cindy
nakatingin lang ako sa kanila
nagiisip
oo hanggang ngayon
pinagiisipan ko pa din
kung gagawin ko na ba un o hindi
habang nagiisip ako
narinig kong humikab si CIndy
"*yawn* gusy naantok na ko..tulog na ko ahh...good night!"sabi nya tapos umayos
na ng pagkakahiga nya
tumayo ako tapos tinulungan syang ayusin ung kumot nya
"sige nyt bessy!"Sabi nila
ngumiti si CIndy
tapos pumikit na
after ilang minutes
alam kong tulog na sya
napaupo ako sa gilid ng kama ni Cinds
*sigh*
"ate ok ka lang??"tanong ni Nicole
tapos lumapit sakin
tinignan ko sya
tapos ngumiti at umiling
"hindi ehh.."
"bakit??"tanong nya tapos tumabi sakin
"kasi pinagiisipan ko kung pupuntahan ko ba si Dylan para sabihin sa kanya lahat
o hindi kasi inaalala ko si Cindy.."sabi ko
"kung kami ang tatanungin mo ate...payag kami...kasi hindi na din namin kayang n
akikitang nagpapakatatag lang si CIndy para samin..."sabi nya
"talaga?"
ngumiti sya tapos tumango
lumaput naman ung iba
"oo ate..tsaka karapatan kasi ni Dylan na malaman ang lahat.."sabi ni Eunice
"oo nga ate kaya go na!"sabi ni Steffi
ngumiti ako
tapos tinignan ung kapatid ko
"ayoko./."
"ayaw? bakit?"tanong ni Ashley
"kasi magagalit ang kapatid ko.."
"pero ate-"
"hayaan na lang siguro natin si CIndy sa gusto nya.."
hindi na sila nagsalita
haaaaaaaaaaaaaaayyyy....
natahimik kami
mga 15 minutes siguro
nang biglang nagsalita ulit si Cindy
si DYlan
tinatawag nya
humihingi ulit sya ng sorry
ano ba naman yan!
"haay..kawawa naman ung bestfriend natin.."sabi ni Michelle
"oo nga ehh.."sabi ni Ashley
hindi sila nagsalita
haist!
tumayo ako
buo na ang desisiyon ko!
"can't take it!!"sigaw ko
napatingin sila sakin
"ate?"
"hindi ko na kaya! pupuntahan ko na si Dylan.."sabi ko tapos kinuha ang hand bag
ko
"sama kami.."sabi ni Nicole
tinignan ko sila tapos tumango ako
umalis kami
sumakay kami sa kotse ko
tapos nagdrive ako papunta sa appartment ni DYlan
kahit na anong mangyari ngayon
sasabihin ko na kay DYlan ang lahat
may nagbabantay naman kay Cindy eh
andun si Clark
hindi lang sya nagsasalita kanina
kasi tulog
pero ginising ko sya bago kami umalis
after ilang minutes
nakarating na kami sa bahay ni Dylan
bumaba kami
ako ang nagdoorbell
*ding dong*

*dong dong*

*beep*
"sino yan??"
si Dylan un
"buksan mo ang pinto.."sabi ko
*click*
bumukas ung pinto
tumambad ang isang Dylan
na topless at nakaboxer lang
sh*t
"sh*t!"narinig kong bulong ni Nicole
na katabi ko
alam kong may ginagawa tong g*g*ng to
"bakit?"
"pwede ba tayong magusap?"tanong ko
"kung tungkol yan kay Cindy umalis na kayo.."sabi nya
tapos akmang sasara ung pintuan
pero pinigilan iyon ni Syeffi at Eunice
"sandali lang.."mahinahon kong sabi
hindi sya nagsalita
"saglit lang.."
tapos nun
sinara na nya ung pintuan
after ilang minutes
bumukas ulit ung pintuan
pero
may nakita akong babaeng
nakatapis sa likod nya
"babe sino sila??"tanong nung babae
"ahh wala babe.."sabi ni Dylan
"and who are you??"tanong ni Nicole
"his girlfriend.."sabi nung girl
"girlfriend? oh really?"pagtataray ni Ashley
"yeah? and you? who are you?"pagtataray din nung babae
"we're his friends.."sabi ni Janelle
"oh friends...then what are you doing here??"tanong ulit ng babae
"pakelam mo ba??"
mukhang hindi na natiis ni Nicole
"ano bang problema mo??"sabi nung girl
tapos nilapitan si Nicole
*Paaakkk!!*
O_O
sinampal ni Nicole ung babae
"hey Nicx stop it!"sabi ko
"ikaw ah! layuan mo si Dylan!"sabi nya
"why would i??"
"kasi may anak na sya!"sigaw ni Michelle
O_O<--ung babae
oh sh*t
"what?"
"yeah...kaya BACK OFF!!"sabay nilang sabi
"huh!"
nagwalk out ang babae
at pumasok sa loob ng appartment ni Dylan
tapos after ilang minutes lumabas na sya
bago sya umalis
sinampal muna nya si Dylan
nung nakaalis ung girl kinausap na namin si Dylan
"ano bang pinagsasasabi nyo kanina ha? bakit nyo sinabing may anak na ako??"inis
nyang sabi
"may anak ka na.."sabi ko
"anong sinasbai mo dyan?? wala akong anak!"sabi nya
"sila Marx ang anak mo.."sabi ko
"sila Marx?? naloloko ka na ba??"natatawa nyang sabi
"hindi ko sila anak! anak sya no Cindy kay Alex at hindi sakin!"sigaw nya
"niloko ako ng kapatid mo! pinaniwala nya ako na ako pa rin ang mahal nya pero m
alalaman ko lang na may anak sya sa ibang lalaki?! ang galing ehh!!!"sabi pa nya
hindi ako nagsasalita
pero
naiinis na ako
"manloloko ang kapatid mo! sinungaling!"
*pak!*
sinampal ko sya
"TANGA!!!"
"PANO MO NASABING ANAK NI CINDY SILA MARX KAY ALEX??? BAKIT ALAM MO NA BA ANG LA
HAT TUNGKOL SA MGA BATA??? ALAM MO NA BA ANG LAHAT NG NANGYARI??? PINAGEXPLAIN M
O BA SI CINDY??? HINDI DIBA? KAYA WALA KANG KARAPATAN PARA SABIHING MANLOLOKO AT
ANONG HINDI MAHAL??? SA TINGIN MO BA KUNG HINDI KA NA MAHAL NG KAPATID KO HINDI
BA SYA MAOOSPITAL DAHIL SA KAKAIYAK, HINDI SYA MAGSASALITA AT BINABANGGIT ANG P
ANGALAN MO HABANG UMIIYAK AT HUMIHINGI NG TAWAD??!?!?! WAG KANG TANGA DYLAN!!!!"
napaatras sya
O_O<---sya
huminga ako ng malalim
hinawakn ni Nicole ung balikat ko
"anak mo sila Marx Dylan.."sabi ni Nicole
"anak?"
"oo anak mo sila....nung gabing may nangyari sa inyo...nabuo sila Marx non...uma
lis si Cindy hindi dahil don..may dahilan pa sya.."
"ano pa ang dahilan nya??"
hindi kami nagsalita
nilapitan ako ni Dylan
"please ate sabihin mo sakin.." umiiyak na sya
*sigh*
"may HCM si Cindy..isang kundisyon sa puso na wala ng lunas.."sabi ko
natigilan si Dylan
"hindi yan totoo diba??"tanong nya
umiling ako
"totoo lahat ng un DYlan.."sabi ko
hindi sya nagsalita
yumuko sya
nakita kong
nanginginig ung balikat nya
umiiyak sya
hinawakan ko sya sa balikat nya
"Dylan..hindi pa huli ang lahat...puntahan mo sya.."sabi ko
"hindi ko alam ate...hindi ko alam.."sabi nya
naiintindihan ko sya
alam kong
sinisisi nya ung sarili nya
kaya ayaw nya pang makita si Cindy ngayon
"sige...pero kung handa ka ng bisitahin si Cindy...andun pa din sya ok? sige ali
s na kami.."sabi ko
tapos tinapik sya sa balikat
at naglakad na paalis
sana tama ang ginawa ko
sana
kung malaman man ng kapatid ko ang ginawa ko

sana maintindihan nya

sana
maging maayos na ang lahat

sana

sana..
*Chapter 17:bati na o hindi pa?*
Dylan's POV
umalis na sila ate Cath
andito ako ngayon sa llob ng appartment ko
nakaupo sa sofa
at nagiisip
ako ang ama ng mga bata?
pano nangyari un?
nabuo ung mga bata nung may nangyari samin dati?
pero bakit hindi nya agad sinabi sakin??
at may sakit sya?
HCM?
bakit hindi din nya sinabi sakin??
aaaaaaaaaaaarrrrggghhhh!!
naguguluhan ako
hindi ko alam kung maniniwala ba ako o hindi
hindi ako masatisfy eh
gusto ko kay Cindy mismo manggaling ang lahat
"PANO MO NASABING ANAK NI CINDY SILA MARX KAY ALEX??? BAKIT ALAM MO NA BA ANG LA
HAT TUNGKOL SA MGA BATA??? ALAM MO NA BA ANG LAHAT NG NANGYARI??? PINAGEXPLAIN M
O BA SI CINDY??? HINDI DIBA? KAYA WALA KANG KARAPATAN PARA SABIHING MANLOLOKO AT
ANONG HINDI MAHAL??? SA TINGIN MO BA KUNG HINDI KA NA MAHAL NG KAPATID KO HINDI
BA SYA MAOOSPITAL DAHIL SA KAKAIYAK, HINDI SYA MAGSASALITA AT BINABANGGIT ANG P
ANGALAN MO HABANG UMIIYAK AT HUMIHINGI NG TAWAD??!?!?! WAG KANG TANGA DYLAN!!!!"
naalala ko ang sinabi ni ate Cath sakin kanina
"sige...pero kung handa ka ng bisitahin si Cindy...andun pa din sya ok? sige ali
s na kami.."
pupuntahan ko ba sya o hindi??
haist bahala na nga!
tumayo na ako
at umalis
sumakay ako sa kotse ko at umalis
pupuntahan ko na sya
pagkadating ko dun
pinark ko ung sasakyan ko sa parking lot
tapos pumasok na sa loob ng ospital
pagkapasok ko
pumunta agad ako sa may kwaro ni Cindy
nakahawak ako sa may doorknob
at huminga ng malalim
kaya ko toh
pinihit ko na ung doorknob
binuksan
at pumasok na ako
walang tao
si Cindy lang
natutulog sya
sinara ko ung pintuan
at nilapitan sya
ang himbing ng tulog nya
nakatayo lang ako sa gilid nya
at nakatingin sa kanya
tinignan ko ang buong paligid
hanggang sa natuon ang paningin ko sa isang notebook sa tabi ng kama ni CInds
kinuha ko un
hindi naman sa pakelamero ako
pero
there is something na nakalagay sa notebook na iyon
na sobrang familiar ako
pagkakuha ko sa notebook
may nakaipit sa notebook
nakalawit ung lace
binuksan ko ung notebook
saktong pagkabukas ko
nakita ko ang
Snow Flake necklace na binigay ko kay CIndy noon
kinuha ko un
at tinitigan
nasa kanya pa rin pala ito
habang tinititigan ko un
may napansin ako sa notebook
pagkatingin ko
O_O
nagulat ako sa nakalagay
'i'm sorry i'm sorry i'm sorry Dylan! sana mapatawad mo ko! sorry kung hindi ko
sinabi sayo lahat lahat! natakot ako na baka hindi ka maniwala na baka itanggi m
o ung mga bata! sorry sorry....."
puro sorry ang nakalagay sa papel
hindi ko alam ang irereact ko
halo halo ang emosyon na nararamdaman ko
nagulat ako ng biglang may tumapik sa balikat ko
pagtingin ko
si Clark
"alam mo na siguro ang lahat ano?"tanong nya
tumango ako
"i see.."
tinignan ko ulit si Cindy
"naniniwala ka na ba na hindi nagsisinungaling ang kapatid ko?"
hindi ako sumagot
"Dylan....kahit kelan hindi magagawang magsinungaling ng kapatid ko lalo na sayo
!"sabi nya
"alam ko naman un ehh...masyado lang akong nagulat sa mga narinig ko nun.."
"naiintindihan kita pero hindi naman tamang husgahan ang kapatid ko kasi alam ko
namang kilala mo na sya ehh pero hindi mo sya pinagexplain.."
"alam kong kasalanan ko...."
"buti alam mo..."
"yeah.."
"ngayon..iiwan muna kita..."
tumango ako
"salamat.."
tinapik ulit nya ako sa balikat
tapos umalis na sya
inilapag ko ung notebook tapos ipinatong ko ung necklace sa ibabaw ng notebook
at umupo sa gilid ng kama ni Cindy
inilagay ko ung kamay ko sa ulo nya
at tinitigan sya
"i'm sorry Cindy kung ng dahil sakin nagkaganito ka..sprry kung hindi kita pinag
explain..sorry.."sabi ko
alam kong
umiiyak ako
pano
naiinis ako sa sarili ko
kung hindi dahil sakin
sana ok pa kami ngayon
at sana wala sya dito
tumutulo lang ang mga luha ko
may tumulong luha sa mukha ni CIndy
bigla syang gumalaw
"uurrhhmm.."
unti unti nyang idinilat ung mga mata nya
nung nakadilat na sya
O_O<<sya
"Dy-Dylan?? anong ginagawa mo dito??"tanong nya
hindi ako sumagot
nakatingin lang sya sakin
nakatingin lang din ako sa kanya
"i'm sorry.."sabi ko
hindi sya nagsalita
"bati na ba tayo??"tanong ko
"sila ate ba nagpapunta sayo dito??"tanong nya
tumango ako
"tsk!"
"mas mabuti na un CIndy.."
"mas mabuti??? mabuti ba ang pinapanguhan ako sa mga dapat gawin???"
"wag ka ng magalit sa kapatid mo...."
hindi sya sumagot
kung magusap kami parang wala lang eh
parang walang nangyari
"hindi ka na ba galit sakin??"tanong nya
umiling ako at ngumiti
bigla syang naiyak
"*sob* a-akala ko hindi na kita makikita at makakausap..akala ko *sob* hindi na
tayo magkakabati.."sabi nya
pinunasan ko ung luha nya
"shhh....pwede ba naman un?? hindi naman kita matitiis ehh.."sabi ko
ngumiti sya tapos niyakap ako
niyakap ko rin sya
"i love you Des.."sabi nya
"i love you too.."
kumalas sya sa pagkakayakap
"bati na tayo ahh.."sabi nya
tumango ako
"oo.."
niyakap ulit nya ako
masaya ako
kasi
ok na kami
"may tanong ako.>'sabi ko
kumalas sya
"ano un??"
"bakit ka umalis dati?? sila Marx, anak ko ba talaga sila??"
hindi sya sumagot nung una
umayos sya ng upo
"totoo bang....may HCM ka???"tanong ko
nakayuko lang sya
pero nakita kong
tumango sya
"oo, may HCM ako at un ang dahilan kung bakit kita iniwan dati aksi ayaw kong pa
ti ikaw mamoblema sa sakita ko at natakot ako na baka kapag nalaman mong may sak
it ako...iwan mo agad ako.."sabi nya
"alam mo namang hindi ko magagawa un sayo diba?"
"oo nga...pero natakot talaga ako ehh.."
"pero sila Marx anak ko ba talaga sila??"
tinignan nya ako
diretso sa mata
"magsisingungaling ba ako sayo??"
hindi ako sumagot
"Dylan...anak mo sila Lexie...hindi ko magagawang magsinungaling sayo dahil maha
l kita at hindi ko un magagawa sayo at sa mga anak natin.."
"pero bakit hindi mo sinabi sakin dati??"
"kasi....natakot ulit ako na baka hindi mo tanggapin ang mga bata...matagal akon
g nawala tapos bigla ko na lang sasabihin sayo na may anak tayo...masyadong comp
licated kapag ganun..."
tumango tango ako
"pero kung ayaw mo talagang maniwala...ok lang...."
"naniniwala na ako.."sabi ko
"talaga??"
"oo...tsaka una ko pa lang makita ang dalawang bata lalo na si Marx..nakita ko a
gad ang sarili ko sa kanya....nakaramdam ako ng lukso ng dugo..."
niyakap nya ako
"salamat Dylan.."
niyakap ko din sya
"ngayon..malinaw na sa akin ang lahat.."
hindi sya sumagot
"sige na matulog ka na..dito lang ako.."sabi ko
kumalas sya
tapos tumango at humiga
"good night...My Destiny.."sabi nya
"good night.."
hinalikan ko sya sa noo
at sa labi
tapos nakatulog na sya
masaya ako
kasi
maayos na ang lahat
at sana
magtuloy tuloy na
*Chapter 18:The Decision*
Cindy's POV
KINABUKASAN
nagising akong
katabi ko si Dylan
natutulog syang hawak ung kamay ko
napangiti ako
pinisil ko ung kamay nya
at nagising sya
tumunghay sya at tinignan sko
"good morning!"sabi ko
"morning!"Sabi nya tapos tumayo sya at hinalikan ako sa noo
"gustom ka na ba?? gusto mo na bang kumain??"tanong nya
tumango ako
"anong gusto mong kainin?"
"kahit ano na lang.."
"sige labas lang ako ahh..bibili lang ako ng pagkain.."
"sige..ingat ka.."
tumango sya tapos lumabas na
habang hinihintay ko sya
biglang may pumasok
akala ko si DYlan na
pero
sila Mommy pala
"ma.."
lumapit sya sakin tapos hinalikan ako sa noo
si Dad naman niyakap ako
"bakit?"tanong ko
"anak may gusto sana kaming sabihin sayo.."
"ano un Ma?"
"napagusapan namin kagabi na, pupunta tayo sa America para ipagamot ka at tignan
kung may pagasa ka pang gumaling.."sabi ni ate
"ha?"
"oo anak..gusto naming malaman mo un.."
"ayoko.."matigas kong sabi
"pero anak mas makakabuti sayo un.."sabi ni Mom
"oo nga ate.."sabi ni Camx
"ayoko...ma diba sabi na ng doctor walang cure ang HCM at sa panahon natin ngayo
n, wala pang nagagawang gamot o hindi pa natutulasan ang solusyon sa sakit na to
h!"sabi ko
"wala namang masama kung susubukan natin sa Estados Unidos diba?"Sabi ni Mom
"wala nga mom pero isipin nyo pupunta tayo dun tapos sasabihin ng doctor na wala
na talagang pagasa para gumaling ako, isipin nyo ung mararamdaman ko..."
"alam namin pero-"
"ayoko! and that's final!"matigas kong sabi
hindi na sila nagsalita
nagbuntong hininga na lang
"o sige anak, pero in case na magbago ang isip mo, sabihin mo lang samin.."sabi
ni Dad
hindi ako sumagot
"sige alis muna kami, may aasikasuhin lang.."sabi ni mom
tapos tumayo at hinalikan ako sa noo
at umalis na sila ni Dad
naiwan sila kuya Clark
"hindi na ba talaga magbabago ang isip mo??"tanong ni kuya Clark
umiling ako
"hay bahala ka.."
hindi na sya nagsalita
hindi pa bumabalik si Dylan
nakareceive ako ng text galing sa kanya
From: Dylan
>Des may emergency bigla, hindi ako makakabalik dyan sorry...
aww
nireaplayan ko agad sya
sabi ko ok lang
sila ate naman umalis na muna
magmamall daw silang tatlo
naiwan ako
ang tahimik
kaya natulog na lang ako
GOOD NIGHT!
-____-
ZZZZZZZZzzzzzzzzZZZzzzZZZ
***************************************************************
"ui Cindy gising!"
"-__-"
"ui!!!"
*yugyug*
"O_-"
"CINdy!!"
"-_O"
"CINDY MAE MERCADO!!!"
"O_O sh*t!"
napadilat ako ng bonggang bongga
sigawan ba naman ako sa tenga
bwisit!
"=_="
andito sila Nicole
"tulog ng tulog.."
"anong oras na ba?"tanong ko
"8:00 na po ng gabi"
O_O
"8???"
"yup!"
tagal ko palang natulog
"anong ginagawa nyo dito??"tanong ko habang kinukuskos ung mata ko
"wala lang.."sabi ni Nicole
"narinig namin ung plano nila Tita...pumayag ka ba??"tanong ni Ash
umiling ako
"bakit??"tanong nila
"ayoko..alam ko namang wala ng cure sa sakit ko bakit pa kami magsasayang ng per
a?"sabi ko
*boink*
"ouch!!"
binatukan ako ni Nicole
"ang tanga mo talaga kahit kelan ano?"sabi nya
"ano nanaman ang ginawa ko!?"
"eh kasi naman po parang kang timang! kaya nga kayo pupunta sa America para hana
pan ng cure! masyado kang nega!"sigaw nya
"eh sa wala na ngang cure tong pesteng sakit ko!"sabi ko
"ewan ko sayo! diba ang America ang mas advance ang technology??"sabi nya
"oo!"
"oh edi malay natin baka nga mag alam silang solusyon para gumaling ka!"
"sus! wala un!"
*boink*
"ARAY! nakakadalawa ka na!!"sabi ko
"hindi lang dalawnag batok ang matitikman mo kung hindi ka titigil sa paggaganya
n mo! napakaNEGA mo talagang babae ka!"
"*roll eyes* i know right?"
"hay nako CIndy! kailangan atang iuntog ko yang ulo mo sa pader para magising ka
eh!"
"look, ayaw mo naman sigurong maulila sa ina ang mga anak mo diba?"sabi nya
napatingin ako sa kanya
tapos tumango
"oo ayaw ko..."
"ayaw mo naman pala eh! edi pumayag ka na!"sai ni Steffi
"oo nga bes pumayag ka na.."sabi ni Ash
"malay natin Cinds baka nga may cure sila sa sakit mo...wala namang masama kung
itatry natin diba?"sabi ni Michelle
haist..
"pagiisipan ko..."
*boink*
"aray! 3 na Nicole!"
"pagiisipan??? hay nako ewan ko sayo!!"sabi nya sabay walk out
haist!
"hay nako Cindy mukha kang tanga!"sabi nila
aray naman
"oo na ako na tanga! grabeh naman kayo!"
tumahimik sila
ako naman nagiisip
papayag na ba ako?
pano kung wala na talagang cure sa sakit ko pano na?
ayokong iwan ang mga anak ko
bata pa sila
hay
bahala na nga!

FAST FORWARD
*kinabukasan*
nakapagdesisyon na ako
andito sila Mommy ngayon
"Mom, ung tungkol po dun sa plano nyo.."panimula ko
"oh?"
"payag na po ako..."
"talaga anak??"tuwang sabi ni Mom
ngumiti ako at tumango
niyakap nya ako
"salamat naman at nagbago ang isip mo!"
"kelan po ba planong umalis??"tanong ko
"pagkalabas mo dito bukas, aalis na tayo after 2 days.."sabi ni Dad
O_o
"after 2 days?"
tumango sya
"ASAP na kasi ang kailangan natin anak.."sabi ni Mom
tumango na lang ako
haist!
bahala na..
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
*kinabukasan ulit*
FAST FORWARD
~a/n:madali na po ba?? need na ehh haha!~
ayan lalabas na ako ng ospital
wala pang 1 month
sabi kasi ng doctor
ok na daw na idischarge ako
kasi ok na daw ako
kaya eto kami
naglalakad na sa hallway ng ospital
nakawheel chair ako
tulak tulak ni DYlan
nasa likod nya sila Mom
tapos sila Nicole
pagkalabas namin
inalalayan ako ni Dylan tumayo
tapos sumakay na kami sa sasakyan
hindi pa alam ni Dylan
na aalis na kami
2 days from now
sabi ko kasi kala MOm ako na lang ung magsasabi kay DYlan
may party sa bahay ngayon
party para sa paglabas ko sa ospital
pagkadating namin sa bahay
ayun konting pahinga
tapos party party na
hahaha
nasa may pool kaming lahat
nagswiswimming na sila Nicole kasama ang kanilang mga jowa
ako naman nakaupo lang dito sa gilid ng swimming pool
nakalublob ung paa sa tubig
hindi pa kasi ako pwedeng mapagod ng sobra
kakagaling ko lang kasi sa ospital
kaya eto ako
nakatingin lang sa kanya
biglang may tumabi sakin
tinignan ko kung sino
si Dylan lang pala
"oh.."
may iniabot syang isang glass ng juice
"thanks.."
umupo sya sa tabi ko
"ang saya nila noh.."sabi nya
tumango ako
"sana tayo din...sana forever na.."sabi nya sabay tingin sakin
tinignan ko sya
tapos ngumiti ng pilit
at tumango
hindi ko kasi alam kung
magiging masaya kami
forever
kasi
hinid ko naman alam kung
gagaling pa ba ako
o
mamatay na
"sana nga...sana.."sabi ko
tapos sinandal ung ulo ko sa balikat nya
inakbayan naman nya ako
"sana nga maging masaya na tayo kasama ang mga anak natin..

sana

happy ending

pero

pano magiging happy ending

kung

hindi ko alam kung mabubuhay pa ba ako ng matagal

o

hindi na..."
*Chapter 19: i'll come back..soon..*
Cindy's POV
*kinabukasan*
4:00pm
aalis na kami bukas
at hanggang ngayon ay hindi nya pa din alam na aalis ako
hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kanya o hindi?
haist!
ang tanga ko talaga!
malamang sasabihin ko!
ayoko ng gawin ung ginawa ko sa kanya noon
ung iniwan ko syang
hindi nya alam
ayoko nang gawin un
kasi
hindi ko na kayang saktan sya
makikipagkita ako sa kanya ngayon
sasabihin ko na sa kanya
naghahanda na ako
kasama sila Lexie
wala gusto ko kasing makasama ko silang lahat
bago ako umalis
hindi ko kasi isasasama sila Lexie pag umalis na ako bukas
kasi
gusto ko pagbalik ko
makikita ko silang magaama na
masayang magkakasama
at
gusto ko pagbalik ko
kumpleto na kami
*beep beep*
andyan na siya
"yaya! sila Lexie ok na ba???"sigaw ko nang makalabas sa kwarto ko
"opo ate!"sigaw nya
"sige!"
bumaba na ako
nakita kong nilalaro ni Dylan sila Lexie sa baba
"tara na?"tanong ko ng makababa
tumayo sya
hawak hawak nya si Lexie
"tara.."
ngumiti ako
binuhat ko si MArx
tas umalis na kami
habang nasa byahe
soundtrip kami
sila Marx naman kumakain
busy eh
nang makarating kami sa beach
bumaba na kami
kinuha ko ung mga gamit sa may trunk
sa likod ng kotse ni Dylan
nilabas ko ung basket (na inayos ko kahapon hehe!)
tas ung kumot
at opo
magpipiknic po kami ngayon
sa tabing dagat
malapit ng maggabi
hapon na kasi nung pinlano kong pumunta dito
mahirap kasi na tanghali
mainit!
mangingitim kami
nauna na sila
sa mag tabing dagat
ako naman sumunod
naglaro agad sila Dylan nung makarating sila sa tabing dagat
ako naman napangiti lang
nakikita ko sa mga mata ni DYlan
ang sobrang saya
kasi nakaksama nya ung mga anak nya
"oy! mamaya na kayo magharutan dyan! ilatag nyo muna toh!"sabi ko habang papalap
it sa kanila
tumingin si DYlan
tapos tumayo at nilapitan ako
tinulungan ako sa mga buhat ko
tapos hinalikan ako sa labi
sandali lang
smack lang
tapos inilatag nya ung kumot
tapos pinaupo sila Lexie duon
ako naman umupo din
tapos inilpag ung basket na may pagkain
inilabas ko isa isa ung mga pagkain
tapos pinakian muna sila LExie
kumain na din si Dylan
papalubog na ung araw ng matapos kaming kumain
"Des, tara samahan mo ko panoorin natin ung sunset.."sabi ko
tumango sya
tapos tumayo kami
naglalaro namn ung dalawang bata
iniabot ko ung kamay ko
inabot naman ni Dylan
magkahawak kami ng kamay
nakatsinelas kami
lumapit kami sa may dagat
tumigil kami
tapos pinanuod ung sunset
"Des,,"
"hmm??"
"aalis ako bukas...papuntang America.."sabi ko tapos tinignan ko sya
O_O<-- sya
tinignan nya ako
"aalis ka? iiwan mo ulit ako??"tanong nya
humarap ako sa kanya
i cupped his face
"no, hindi kita iiwan...babalik naman ako ehh..."
"anong gagawin mo dun??"
"maghahanap kami ng cyre para sa sakit ko.."
tumango tango sya
"Des, i promise, i will come back for you for Lexie and Marx.."
"hindi mo ba isasama sila Lexie?"sabi nya sabay tingin sa dalawang bata
"hindi..."
tumingin ulit syas sakin
"bakit?"
"kung isasama ko sila, alam kong mabobored ka at para may reason ako na magpagal
ing kasi alam kong naghihintay kayo.."sabi ko ng nakangiti
ngumiti si Dylan
tapos niyakap ako
niyakap ko din sya
"babalik ka ha? hihintayin ka namin.."sabi nya
tumango ako
"i will.."
humigpit ung yakap nya sakin
na parang ayaw na nya akong pakawalan
naiyak ako
tumutulo ung luha ko
nagaaalala kasi ako
na baka
hindi na ako makabalik
na baka
kapag namatay ako dun
hindi ko sila makikita pa
masakit para sa akin un
hindi ko mapigilang umiyak
bumitaw si Dylan
tapos tinignan ako
nakayuko ako kasi umiiyak ako
"bakit ka umiiyak??"tanong nya
tapos hinawakan ung chin ko at tununghay
tapos pinunasan nya ung mga luha ko gamit ung thumb nya
umiling ako
"*sniff* wa-wala.."
ngumiti ako
itinuon nya ung noo nya sa noo ko
"i'll wait for you i promise..."
"what if, i died, what are you going to do??"tanong ko
"i don't know pero ang alam ko lang, mawawalan ng saysay ang buhay ko.."sabi nya
"baka magpakamatay ako.."dugtong pa nya
O_O
tinignan ko sya
"wag! wag mong gagawin un! pano ang mga anak natin kung pati ikaw susunod sakin?
"
natigilan sya
napaisip
i cupped his face
"Des, if mangyari un, if mamatay ako sa America, stay strong, para sa anak natin
.."
"Des wag mo namang sabihin yan.."
humarap ulit ako sa lumulubog na araw
"hindi naman natin maiiwasang hindi isipin yun Des ehh... lahat naman ng bagay m
ay negative results.."sabi ko
hindi sya sumagot
narinig ko syang bumuntong hininga
tapos niyakap nya ko mula sa likod
hinawakan ko ung braso nyang nakayakap sakin
"ayokong mawala ka... pag nawala ka, hindi na kumpleto ung pagkatao ko..hindi na
ako buo.."
hindi ako sumagot
hindi ko kasi alam ang sasabihin ko
humigpit ung yakap nya
tapos may naramdaman akong
tumulong tubig sa kamay ko
"wag mo kong iiwan ha?"garagal ang boses nya
kasi
umiiyak sya
tinanggal ko ung pagkakayakap nya
tapos hinarap sya
nakayuko sya
nakangiti akong
pinupunasan ung mga luha nya
tinignan ny ako
"no i won't leave you..."nakangiting sabi ko habang pinupunasan ung luha nya
"promise??"tanong nya
para syang bata
pero
yaan na
mahal ko eh
^_^
itinuon ko ung noo ko sa noo nya
"i promise.."
^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^^
*kinabukasan*
5:00am
NAIA
andito na kami sa NAIA
malapit na kaming sumakay
buhat buhat ko si Marx
si Lexie naman nakakapit din sakin
sa may left ko si Dylan
magkahawak ung kamay namin
andito rin sila Nicole pati si Nadine
kasama sila
ewan ko ba!
gusto nilang lagi ko silang kasama
pero naiintindihan ko naman un
ayaw kasi nila akong pabayaan
tsaka
gusto nilang
tulungan ako
at syempre dahil sa mga bestfriends ko silang lahat
hindi ako tumututol sa gusto nila
sa totoo lang
gusto ko din silang kasama
kasi kapag kasama ko sila
gumagaan ung loob ko
lalo na kung down na down na ako
o kaya may malaki akong problema
sila lang ung nagpapasaya sakin
anyways
ang tagal ng flight namin
5:30 kasi un
5;15 pa lang
may 15 minutes pa ko para makasama sila Marx
niyakap ko ng mahigpit ang dalawa kong anak
pinipilit kong wag umiyak
"des.."
tinignan ko sya
"bakit?"
"babalik ka diba?"
kinuha ni Nicole si Lexie
binigay ko naman si Marx kay Mommy
tapos hinarap sya
"oo naman! diba sabi ko sayo i will come back.."
"sinisigurado ko lang..natatakot kasi ako na baka hindi ka na bumalik.."
ngumiti ako
tapos inilagay ko ung kanang kamay ko sa kaliwang pisngi nya
"nangako ako diba? nangako ako na babalik ako..."
"oo nga pero-"
inilagay ko ung isa kong daliri sa labi nya
para patigilin sya sa pagsasalita
"shhh...babalik ako ok? wag kang magalala.."sabi ko ng nakangiti
tumango sya
tapos niyakap ako ng sobrang higpit
"mamimiss kita Des.."
"mamimiss din kita.."
habang nagmomoment kami
biglang may nagsalita
na magboboard na kami (tama ba? ah basta ung aalis na sila kailangan ng ayusin u
ng passports nila)
natigilan kaming lahat
bumitaw ako
tapos tumayp
tumayo din si Dylan
magkahawak pa din kami ng kamay
"c'mon guys.."sabi ni ate
nauna na sila nila Mommy na maglakad
tapos sila Nicole
tumigil si Nicole tapos nilingon ako
na parang sinasabing 'halika na'
"sige na mauna na kayo susunod ako.."
buhat ni Dylan si Marx
tapos si Lexie naman na kay ate Kim
"aalis na ko.."
"ingat ka ah."
tumango ako tapos nagsmile
niyakap nya ko
"i love you.."
"i love you too.."
"hihintayin kita.."
tumango ako
tapos bumitaw na
kinuha ko na ung maleta ko tapos hinila
naglakad na ako
hinalikan ko muna sila lexie
bago ako umalis ng tuluyan
unti unting humihiwalay ung kamay namin ni Dylan
hanggang sa nabitawan na namin
naglalakad na ako
ayokong umiyak
pero
hindi ko mapigilan
may tumutlong luha sa mata ko
pero pinunasan ko agad
nung malapit na ako sa may parang pinagchecheckan ng passport
bigla akong tinawag ni Dylan
"Cindy!"
lumingon ako
tumakbo sya palapit sakin
tapos hinalikan ako sa labi
medy matagal
pero kumalas din sya
tapos niyakap ako
one last time
"bye.."sabi ko
"ayoko ng bye..magkikita pa tayo.."
"eh anong gusto mo.."
"see you.."
"sus choosy ka pa!"
"gawin mo na lang.."
"ok... see you Dylan.. My Destiny.."
bumitaw sya
tapos tuluyan na akong pumasok sa loob
kahit na alam kong kulang ako
kasi
ang puso ko
naiwan
sa pangangalaga ng taong
minahal

minamahal

at mamahalin ko

habang buhay
*[Last Chapter] Chapter 20: after 2 years*
Dylan's POV
dalawang taon na ang nakakalipas
mula ng umalis si Cindy
papuntang America
matagal na rin un
3 taon na ang mga anak namin
inaamin ko
namimiss ko na sya
minsan nga
iniisip ko na pumunta doon
at samahan sya
kaso
alam kong
ayaw nya
at
hindi ko alam kung saan sila
wala akong communication kala Cindy
maski kala Nicole
hindi ko alam kung bakit
pero
nung nakaraang taon
meron pa kaming communication
pero
biglang naputol
hindi ko alam kung bakit
minsan
sinusubukan kong tawagan ung cp nya
kaso
laging out of reach
sila Nicole
ganun din
sila Tita naman
ayokong tawagan
kasi alam kong busy sila
kaya
eto ako
naghihintay na lang na kontakin nila
ano na kayang balita sa kanya?
ok na kaya sya?
haaaaaaaaaaaayyy.,..
nagaalala ako
pano kung
walang nahanap na cure?
pano na?
pano na ako?
pano na kami?
pano na ang mga anak namin?
maaga silang mauulila?
hindi,
ayoko...
andito ako ngayon sa sala
nakaupo sa sofa
nasa lapag sila Marx
naglalaro sila
ako anman
eto nagiisip
ng biglang nagring ung phone
*ring*


*ring*

napatingin ako sa telepono
tapos tumayo
tapos umupo ulit sa may dulo ng sofa
at sinagot ung tawag
"hello?"
(*sob* *sob*)
may umiiyak sa kabilang linya?
"uh? hello? sino po sila?"
~note: nga pala nasa Korea pa rin sila ahh....basta wag na kayong magtaka kung n
agtatagalog sya haha!~
(Dy-Dylan *sob*)
O_O
"Nicole?! si Cindy? musta na sya???"
ang saya ko
pero
buo na sana ung kasiyahan ko
pero
bakit sya umiiyak?
kinabahan ako bigla
hindi kaya-
mas lalong lumakas ung iyak nya
oh sh*t!
"Nicole magsalita ka!"
napasigaw na ako
dahil kinakabahan na ako
baka may nangyaring masama kay Cindy
"anak bakit ka sumigaw?"
bumaba mula sa second floor si mommy
andito kasi kami sa bahay namin
kasama nya si Dad
tapos lumabas naman ng kusina sila ate Kim
nilapitan nila ako
tapos umupo sila Ate Kim at Jhas sa tabi ko
tapos sila Mom naman sa tapat ko
"Nicole?!"
(*sniff* wa-wala na...wala na *sob* *sob*)
O_o
unti unti akong nanghihina
hidni ako nakapagsalita
(wala na sya Dylan *sniff* iniwan na nya tayo! *sob* *sob*)
hindi ko alam ang irereact ko
unti unting
nangingilid ung luha ko
puro iyak ung naririnig ko sa kabilang linya
nabitawan ko ung telepono
tapos
tumulo na ang luha ko
"Dylan bakit??"nagaalalang tanong ni ate Kim
"bakit ka umiiyak anak? sino ba un?? may nangyari ba??"tanong ni Mom
"wala na sya.."wala ako sa sarili ko ng sagutin ko ang tanong nila
napasandal ako
tapos nakatulalang nakatingin sa kawalan
habang umaagos ung luha ko
"ano!?"
"iniwan na nya ako, iniwan na nya kami.."
"oh my!"
nilapitan ako ni Mommy
tapos lumuhod sya sa harap ko
si Dad naman nakaupo lang doon
si ate inakbayan ako tapos hinawakan ung kanang pisngi ko
tapos inihiga sa balikat nya
si Jhas hinawakan ung kaliwang kamay ko
ako naman
eto umiiyak
ang sakit
ang sakit sakit!
iniwan na nya ako
hindi ko man lang sya nakita
iniwan nya kami
ng
walang paalam
nakakainis ka Cindy!
iniwan mo kami agad!
tumayo ako
"kuya san ka pupunta?"tanong ni Jhas
hindi ako nagsalita
naglakad lang ako palabas ng bahay namin
tinatanong nila ako kung saan ako pupunta
pero
hindi ako sumasagot
dahan dahan akong naglalakad palabas ng bahay namin
wala ako sa sarili ko
hindi ko alam ang gagawin ko
lutang ako
naglalakad lang ako
habang umiiyak
i know it's so gay
pero
masisisi nyo ba ako?
kayo kayang mawalan ng babaeng minamahal?
hindi ba kayo magkakaganito?
hindi ko alam kung saan ako pupunta
basta naglalakad lang ako
blangko ang isip
dinala ako ng paa ko dito
sa lugar na toh

ang beach

ang huling beses na nakasama ko si Cindy
ay dito
nakatingin ako sa dagat
doon ko lang napansin
na
papalubog na ang araw
eksaktong
ganoon din ang view
2 years ago
nakatingin kaming dalawa sa dagat
magkahawak ang kamay
dito sya nagpromise
dito nya sinabi saking
babalik sya
nangako sya para sakin
para samin
pero
iniwan nya kami
iniwan na nya ako
inihakbang ko ang isa kong paa
at naglakad na papunta sa dalampasigan
tumigil ako sa place kung saan kami huling nagkasama
nagkahawak ng kamay
at
kung saan sya huling nangako
lahat ng memories
bumabalik
i can't take it
"AAAAAAAAAAAAAAAHHHHHHHHHHHHHHHHHH!!! CINDYYYYYYYYYYYYYYYYYY!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
!"
hindi ko na kinaya
sumigaw na ako
"NAKAKAINIS KA!!!!!!!!!!!!!! BAKIT MO KO INIWAN?!?!?! AKALA KO BA BABALIK KA?! S
ABI MO BABALIKAN MO KO, KAMI NG MGA ANAK NATIN PERO BAKIT MO KAMI INIWAN?!?!!? N
ASAN NA ANG PANGAKO MO!?!? NAWALA KA NG HINDI KITA NAKITA! NI HINDI MAN LANG KIT
A NAHAWAKAN KAHIT SAGLIT LANG! NI HINDI KO MAN LANG NASABI SAYO NA MAHAL NA MAHA
L KITA!! HINDI KA MAN LANG NAGPAALAM SAKIN! ANG DAYA MO!! ANG DAYA DAYA MO! ang
daya mo! Cindy...."
nasabi ko lahat ng yan
habang umiiyak ako
napaupo ako sa sobrang panghihina
at sa sobrang sakit na nararamdaman ko
bigla akong may naramdaman na humawak sa balikat ko
"Dylan.."
tinignan ko kung sino un
si ate Kim
niyakap nya ako
para akong batang
umiiyak sa bisig ng kapatid ko
nasa likod nya sila Mommy kasama nila sila Marx
si Lexie hindi ko alam kung bakit
umiiyak sya
yumakap sya sa binti ng lola nya
binuhat sya ni Mom
"ate wala na sya.."sabi ko
"shhh...."
iyak lang ako ng iyak
ang daya
ang daya daya nya
pano na kami
pano na ako?
bakit ganun?
ang unfair!
bumitaw si ate
tinignan ko sila Marx
nakatingin sila sakin
itinaas ko ung mga kamay ko
parang pinapalapit ko sila sakin
bumaba si Lexie sa pagkakabuhat sa kanya
tapos tumakbo sila palapit sakin
niyakap ko sila ng mahigpit
si ate at sila Mommy umiiyak na din
umiiyak pa din ako habang yakap ko sila

kaming tatlo na lang

wala na sya

iniwan na ako ng babaeng

pinakamamahal ko

iniwan na nya ako

ng ganun ganun lang...
======================================================
*EPILOGUE*
3 YEARS AFTER
Dylan's POV
3 taon na ang nakakalipas
mula ng iwan nya kami
kahit na 3 taon na mula noon
andito pa din ung sugat na iniwan ni Cindy
andito pa din ung sakit
tuwing maaalala ko sya
noon
akala ko end of my life na
kasi
nawala na ung taong nagbubuo ng pagkatao ko
noon
gusto kong sumunod sa kanya
pero
naisip ko sila Lexie
kaya pinatatag ko ang sarili ko
at alam kong
un ang gusto ni Cindy
alam ko na kapag pinagpatuloy ko ang buhay ko
sasaya sya sa kung saan man sya ngayon
3 taon na akong nangungulila sa kanya
pero
dahil andito ang mga anak namin
kaya nawawala ang pangungulila ko sa kanya
kahit sandali lang
5 taon na sila Lexie
nagaaral na din sila
minsan
hinahanap nila ang mommy nila sakin
sinasabi ko lang na nasa malayong lugar sya
lagi ko un sinasabi sa kanila
minsan umiiyak ako tuwing gabi
lalo na kapag sinasabi nila na namimiss na nila ang mommy nila
naaawa ako sa mga anak ko
pero
wala naman akong magagawa
diba?
hanggang nagyon hindi ko pa din nakikita sila Nicole
pati sila Tita
hindi ko alam kung bakit
tinatawagan ko sila pero walang sumasagot
haist!
anyways
ngayong araw
andito ako pati ang mga anak ko sa beach
kung saan kami huling nagkasama ni Cindy
ngayong araw
ang ikatlong taong
pagkawala nya\
September 14
kaya andito kami ngayon
nakaupo ako sa may dalampasigan
ang mga anak ko naman
ayun naghahabulan
masaya sila
masaya din ako
kasi alam kong
masaya na si Cindy kung nasaan man sya
kaya wala na akong aalalahanin
nakangiti akong nakatingin sa langit
habang masayang sumasayaw ang mga alon
kasama ng hangin
peaceful
pumikit ako
at dinama ang hangin
tapos dumilat
nakatingin lang ako sa ulap
"tatlong taon na mula ng lisanin mo kami Cindy, alam kong masaya ka na dyan, kas
ama Sya, salamat sa mga alaala, salamat sa pagmamahal, salamat sa lahat, magkaka
sama din tayo, someday, hintayin mo lang ako ahh... Mahal na Mahal kita Des...pa
ngako ko ikaw lang ang babaeng mamahalin ko..."
sabi ko sa isip ko
papalubog na ang araw
parang naging dark orange na ang paligid
tumayo na ako
uuwi na kami
naghanda kasi sila Mommy ngayon
kaya tumayo na ako
"bye Des"
tinitigan ko lang ang araw habang papalubog
















"Dylan..."

O_o
unti unti akong lumingon

hanggang sa

nakita ko ang taong tumawag sa pangalan ko

isang babaeng

nakangiting nakatingin sakin


na may luhang tumutulo sa mga mata nya

nakaputi sya

tumulo na din ang luha ko


sya ba toh??


o

naghahallucinate lang ako??

umiiyak sya

tumatango tango

parang nagsasabing

totoo lahat ng nakikita ko

kaya




"Cindy!"

tumakbo ako


at niyakap sya!


nang sobrang higpit

akala ko panaginip lang

akala ko multo


pero

nahahawakan ko sya

umiiyak ako


"Dylan..."sabi nya

lalo kong hinigpitan ang yakap ko

ilang minuto kaming ganun
tumingin ako ng diretso
at nakita ko sila Nicole
na nakangiti sa amin
umiiyak din sila
bumitaw ako sa pagkakayakap namin
at tinignan sya
i cupped her face
hindi ako makapaniwalang
buhay sya
buhay si Cindy
tinitigan ko ang mukha nya
lalo syang gumanda
lalong humaba ang buhok nya
ang blue eyes nyang mata
umaagos pa din ang mga luha nya
ako din
itinuon ko ang noo ko sa noo nya
nakahawak sya sa wrist ko
"akala ko wala ka na..."
hindi sya nagsasalita
"akala ko iniwan mo na kami, akala ko hindi mo na tutuparin ang pangako mo.."
umiiling sya
"mangangako ba ako kung hindi ko kayang tuparin? tsaka hindi ako aalis kung alam
kong, masasaktan at maiiwan ko ang mga anak natin.."mahinahon nyang sabi
hinalikan ko sya sa labi
tapos niyakap ulit
lumapit sila Nicole samin tapos tinapik ung balikat ko
"Dylan, pasensya na kung hindi agad namin sinabi sayo na buhay pa si Cindy.."sab
i nya
tinignan ko sya
tapos bumitaw ako
"nung time kasi na un, wala talaga kaming nahanap na cure, nung day na tinawagan
kita na wala na si Cindy, un ung time na, nakahiga na lang si Cindy dahil sa so
brang panghihina at biglang nawala ung heart rate nya, tinawag namin ung doctor
nya, at sabi na wala na sya.. kinontak kita agad at sinabing wala na sya....afte
r nating magusap, nilapitan ko si Cindy noon at umiyak ng umiyak dahil akala nam
in iniwan na nya kami, pero after ilang minutes, bumalik sya, naging normal ang
pagtibok ng puso nya at nawala ang sakit nya..."paliwanag nya
nagulat ako sa sinabi ni Nicole
kaya tinignan ko si CIndy
tumingin din sya sakin
tapos ngumiti at tumango
"bakit hindi nyo sinabi sakin??"tanong ko
"kasi-"
"sinabi ko sa kanila na wag munang sabihin sayo.."sabi ni Cindy
"bakit?"
"kasi gusto ko munang palakasin ang buong katawan ko dahil sobrang nanghina ako
noon, at gusto kong isure na wala na talaga akong sakit... sa loob ng tatlong ta
on, nagpapahinga ako, nagaral ulit ako after pero tumigil na ako dahil gusto ko
ng makita ka..."sabi nya
hindi ako makapagsalita
hindi ko alam ang irereact ko
"sorry Des.."sabi nya
"nah it's ok...pero sana wag mo ng gagawin un ok? pinagalala mo ko! alam mo ba n
a halos ikamatay ko nung nalaman kong na wala ka na...."sabi ko
inilagay ni Cindy ung kamay nya sa kabilang waist ko tapos inilihig nya ung ulo
nya sa balikat ko
naakbay kasi ako sa kanya
"sorry ahh.."sabi ni eunice
"nah it's ok..thank you din"
ngumiti sila
ngumiti din ako
"asan sila Marx??"tanong ni Cinds tapos tinignan ako
"tara?"
hinawakan ko ung kamay nya tapos hinila ko sya
papunta kala Marx
naglalaro sila
medyo malayo kami
"Lex, Marx!"sigaw ko
tumingin ung dalawang bata sakin
tapos kay Cindy
"MOMMY!!!"
sabay silang tumakbo papunta kay Cindy
si Cindy naman lumuhod
tapos niyakap ang dalawang bata
nakikita kong
umiiyak si Cinds
dahil sa sobrang tuwa
bumitaw ung dalawang bata
"akala namin, hindi ka na uwi eh!"sabi ni Marx
ngumiti lang si Cindy
"oo nga Mommy pero dito ka na ulit, sama na ulit tayo!"sabi ni Lexie tapos yumak
ap sa mama nya
masaya ako
kasi
kumpleto na kami
tumayo si CIndy
hawak nya ung dalawang bata sa magkabilang kamay nya
"dun tayo sa tabing dagat.."sabi nya
tumango ako
tapos kinuha ko ung kamay ni Marx
tapos naglakad kami papunta sa tabing dagat
hawak nya si Lexie sa kanang kamay nya
hawak ko si Marx sa kaliwang kamay
hawak hawak ko ang kamay nya gamit nag kanan kong kamay
"sa wakas, buo na tayo.."sabi ni Cindy habang nakatingin sa langit
"oo nga..sa wakas..."
"i love you Des.."
"i love you too.."
we have our happy ending

maraming pagsubok ang dumaan sa aming dalawa

sinusubukan kung gaano kami katatag bilang magkasintahan

kung noon ay parehas kaming sumuko

ngayon


hindi na

dahil may rason na kami para maging mas lalong matatag

un ay ang mga anak namin

kaya kayo

kung may karelasyon kayo ngayon

kung ano man ang pagsubok na dumaan sa inyo

pagsubok lang un!

malalagpasan nyo din un wag kayong susuko

kasi

kapag matatag kayo

kapag parehas nyong pinaglaban ang pagmamahalan nyo


sasaya din kayo

kung broken hearted man kayo

may dadating din na isang lalaking

magpapasaya sa inyo


magmamahal

at tandaan nyo

kung maraming beses man kayong iniwan

paraan un ng Panginoon para lalo kang lumakas

bilang isang mabuting tao

^____^
---------------------------------------------------------T.H.E E.N.D------------
-------------------------------
<PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>7</PIXTEL_MMI_EBOOK_2005>